|վերնագիր = Սահմաններ
|հեղինակ = [[Խորխե Լուիս Բորխես]]
|թարգմանիչ = (իսպաներեն և անգլերեն տարբերակների հիման վրա)Սամվել Թավադյան
|աղբյուր =
}}
<poem><center>
Կա Վեռլենը մի տող Վերլենից, որը չպետք է մտաբերեմունի,որ այլևսԿա մոտ մի չեմ հիշելու:Մոտակայքում փողոցկա, ուր արգելված է ոտք դնեմ,իմ քայլերըԿա մի հայելիընդհատվում են:Հայելի կա, որն որը ինձ տեսել է վերջին անգամ,էԿա մի դուռտեսնում:Դուռ կա, որը փակել եմ մինչ վերջն աշխարհի,Գրադարանի իմ գրքերի մեջ մինչև ժամանակների վերջը:Իմ գրադարանի գրքերում (որոնք իմն էին ինձնից առաջ)ես նայում եմԿան նրանքնրանց) կան այնպիսիները, որ էլ կրկին երբեք չեմ բացիբացելու:Այս ամառ լրանում է հիթսունս:իմ հիսունը։Մահը քայքայում է Անդադար, ինձ անընդհատմաշում է մահը:
</center></poem>