Changes

Երգարան (1956)

Ավելացվել է 2 բայտ, 14:56, 7 Դեկտեմբերի 2019
Զարթի՛ր, նազելի՛ իմ, զարթիր։
Պատկեր սիրողնսիրուն, տիպ բոլորակ,
Լրացելո լուսնույն քադակ.
Ոչ գտանի քեզ օրինակ,
Վրացտանա գոզալներըն։
Կարմիր երես՝ նման վարդի,
Ինչպես ծաղիկ ծաղկազարդի,
Ուշ ու խելք կու տանին մարդի
Վրացտանա գոզալներըն։
Գովեմ, սրտիվ ուրախանանքուրախանան,
Թիֆլիս քաղաքըն պատվական,
Հույժ գեղեցիկ են, սիրական
<poem>
Ով Ո՛վ իմ սիրելի, մեկ մոտս արի՛,
Հարգամ քու դուռըն գալս իմացիր.
Երկու աչքիցս արուն ա կաթում,
::Յա՛ր, հերիք է, մուրվաթ արա՛,
::Նահախ տեղան մի՛ չարչարիր,
::Մեկ ոահմ ռահմ արա, յար, քեզի ղուրթան։ղուրբան։
Սրտիս դարդերն չո՞ւմ չես իմանըմ,
Ագռավին շուշի միջում պահես շաքար ու նաբաթով,
Վատաբախտ բյուբյուլի բյուլբյուլի պես վարդի սիրաբան չի լինի,
Մանկական ուսումն ունի միլիոնի չափ արժողություն,
Ապտակով սընված տըղեն առանց աստիճան չի լինի։
Արյան ծարավի սերըդ է ահարկու խոնարհիս, ներհակ կա ավարիս։
Ե՛ս Ես իմ ժամանակիս գումարըն բաշխեցի սիրույդ գրավ եդի անփույթ.
Է՛ այսուհետև ի՞նչ է պակաս մահվան հոժարիս, բախտով ապիկարիս.
Այսքան բողոքը իմ սիրելոյս սիրելույս կարդացի ես ողջ, ականջ դըրավ ամբողջ.
Ասավ.— Շիրին, դու պե՛տք է սիրույս մեջ չի դադարիս, մինչ ինձ հավասարիս։ (2)
</poem>
Կոշիկ հագավ, տակը ոսկե նալ գըցեց,
Հարսը դառավ, գլխին քիրման շալ գըցեց,
Հենց մեծացավ, հետըս ղալմաղալ դըրեց։գըրեց։
::Աղջի՛ արի, քո խոստանասիդ մատաղ...
Կանգնել ես բալկոնումը, համաշա ես,
Զուգվել ես, զարդարվել, ես, թամաշա ես,
Դուն ինձ համար, վարդ, մանուշակ, փաշա ես,
Ո՞ր տունը քանդվածը քեզ կասի՝ ալաշա ես։
Վստահելի
1396
edits