[[Կատեգորիա:Մանկական]]
[[Կատեգորիա:Պատմվածք]]
[[Կատեգորիա:Ռուսական]]
Ոչ ոքի կը պատկանէր անիկա․ ան սեփական անուն չունէր եւ ոչ ոք կրնար ըսել թէ ո՞ւր կը գտնուէր ան երկար ցուրտ ձմեռ ատենը եւ ինչո՞վ կը կերակրուէր։ Տաք խրճիթներէն զայն կը հալածէին բնակիչները իրեն պէս քաղցած բայց հպարտ եւ ուժեղ տունի մը պատկանելուն պատճառով․ երբ սովը կամ հաղորդակցութեան բնազդական պահանջը կը ստիպէին զինքը երեւալ փողոցներու մէջ, պզտիկ տղաքը քար եւ փայտ կը նետէին իր վրայ, իսկ մեծերը սոսկալի կերպով կը սուլէին։