— Ինչպե՞ս թե մի կողմ քաշվելու։
— Ճանապարհ տալու։ Սիրելի էակին և ատելիին էլ ճանապարհ տալու։ Եվ այնպես, որ ատելին ատելն էլ սիրելի դառնա. ահա այդպե՛ս ճանապարհ տալու. Եվ ասել նրանց՝ աստված ձեզ հետ, գնացեք, անցեք ու գնացեք, իսկ ես...
— Իսկ դո՞ւք։
Հետո գալիս է գնչուն և նույնպես փորձում.
<poem>
Գնչուն փորձեց աղջկանց՝
Սիրո՞ւմ են իրեն, թե չէ։
Բայց գնչուին էլ չի կարելի սիրել.
<poem>
Գնչուն գողություն կանի,
Իսկ իմ ցավը ո՞վ տանի։
Եվ շատ մարդիկ գալիս ու անցնում են այսպես, փորձելով աղջիկներին, նույնիսկ զինվորը.
<poem>
Զինվորն փորձեց աղջկանց՝
Սիրո՞ւմ են իրեն, թե չէ։
Բայց զինվորին արհամարհանքով են մերժում.
<poem>
Զինվորն էգուց կգնա,
Իսկ իմ...
Շատ անվայել մի տող էր դա, որ երգվեց ուղղակի բացեիբաց և աղմկալի հրճվանք առաջ բերեց ունկնդիրների մեջ։ Վերջապես գործը հասնում է վաճառականին.
<poem>
Վաճառականը փորձեց՝
Սիրո՞ւմ են իրեն, թե չէ։
Եվ պարզվում է, որ շատ են սիրում, այսինքն թե՝
<poem>
Նա իր ապրանքը ծախի՜,
Ես էլ լինեմ թագուհի։