Changes

Պետականության մարտահրավերները

14 bytes removed, 08:04, 25 Դեկտեմբերի 2016
/* Միասնության խույս տվող քաղաքականությունը */
===Միասնության խույս տվող քաղաքականությունը===
Հայ քաղաքական բանավեճերում քիչ բառ է ավելի հաճախ գործածվել, քան միասնության բառը։ Շատերի մտքում միասնության գաղափարր բոլոր հիվանդությունների դարմանն է, այն կարգախոսն է նրանց, ովքեր ցանկանում են ներկայացնել բարձրագույն իդեալներ եւ ազնվագույն մտադրություններ։
Միասնության կոչերը զարմանայի պատմություն ունեն։ Դրանք միտում անեն հնչելու այն մարդկանց շարթերից, ովքեր ասպարեզ են իջել«ապամիասնությամբ» կամ անջատմամբ։ Օսմանյան Կայսրության մեջ հայերը, օրինակ, միացած էին եկեղեցու ներքո, երբ ծնվեցին Հայ քաղաքական կուսակցությունները՝ իրենց անջատելով ավանդական ազգային կառույցից։ Գոյություն ունեցող կառույցից իրենց անջատելուց հետո նրանք սկսեցին միասնության կոչել։ Վազգեն Մանուկյանն ու իր համախոհնեբր անջատվեցին ՀՀՇ֊իցբանավեճերում քիչ բառ է ավելի հաճախ գործածվել, հիմնեցին Ազգային ժողովրդավարական կուսակցությունը, եւ հետո սկսեցին ազգային քան միասնության կոչել։ Քոչարյանն ու նրա խումբը նախ իրենց անջատեցին Լ․ Տեո֊Պետրոսյանից, ապա բառը։ Շատերի մտքում միասնության կոչեցին։ Փաստորենգաղափարր բոլոր հիվանդությունների դարմանն է, ամեն անգամայն կարգախոսն է նրանց, երբ խումբը կամ անհատներ Արդարադատության նախարարությունում գրանցվում ովքեր ցանկանում են իբրեւ քաղաքական կուսակցություն, տեխնիկապես իրականացնում են անջատման կամ «ա– պամիասնության» գործողություն։ Նրանք փաստում են, որ իրենք124տարբեր են եւ աոանձին, սահմանազատման գիծ են քաշում։ Այնուհետեւ մեծ մասը այս կամ այն տեսակի միասնության կոչեր է հղում։ներկայացնել բարձրագույն իդեալներ և ազնվագույն մտադրություններ։
Սակայն չեմ կարողանում մի դեպք հիշելՄիասնության կոչերը զարմանալի պատմություն ունեն։ Դրանք միտում ունեն հնչելու այն մարդկանց շուրթերից, երբ որեւէ կազմակերպություն, հաստատություն ովքեր ասպարեզ են իջել «ապամիասնությամբ» կամ կուսակցությանանջատմամբ։ Օսմանյան Կայսրության մեջ հայերը, Հայաստանում կամ Սփյուռքումօրինակ, հրաժարված լինի միացած էին եկեղեցու ներքո, երբ ծնվեցին քաղաքական կուսակցությունները՝ իրենց անջատելով ավանդական ազգային կառույցից։ Գոյություն ունեցող կառույցից իրենց անջատելուց հետո նրանք սկսեցին միասնության կոչել։ Վազգեն Մանուկյանն ու իր ինքնիրավաթյունիցհամախոհները անջատվեցին ՀՀՇ֊ից, կառույցներիցհիմնեցին Ազգային ժողովրդավարական կուսակցությունը, եւ հետո սկսեցին ազգային միասնության կոչել։ Քոչարյանն ու նրա խումբը նախ իրենց անջատեցին Լ․ Տեո֊Պետրոսյանից, ապա միասնության կոչեցին։ Փաստորեն, ամեն անգամ, երբ խումբը կամ անհատներ Արդարադատության նախարարությունում գրանցվում են իբրեւ քաղաքական կուսակցություն, տեխնիկապես իրականացնում են անջատման կամ «ապամիասնության» գործողություն։ Նրանք փաստում են, նպատակներիցոր իրենք տարբեր են և առանձին, բյուջեից սահմանազատման գիծ են քաշում։ Այնուհետև մեծ մասը այս կամ ազդեցություններից՝ հանուն միասնության։այն տեսակի միասնության կոչեր է հղում։
Սակայն չեմ կարողանում մի դեպք հիշել, երբ որևէ կազմակերպություն, հաստատություն կամ կուսակցության, Հայաստանում կամ Սփյուռքում, հրաժարված լինի իր ինքնիրավությունից, կառույցներից, նպատակներից, բյուջեից կամ ազդեցություններից՝ հանուն միասնության։ Միասնությունը կարող է առնչվել չորս մակարդակների, քաղաքական միասնություն Հայաստանում, գործողությունների ու դիվանագիտության միասնություն Հայաստանի ու Ղարաբաղի միջեւմիջև, ազգային իդեալների ու ծրագրերի համաձայնություն Սփյուռքի, Հայաստանի ու Ղարաբաղի միջեւ եւ միջև և միասնություն Սփյուռքի համայնքներում։
====Միասնություն Հայաստանում====
Ադմին, Վստահելի
1876
edits