|վերնագիր = Հայրենի գյուղից
|հեղինակ = [[Վաղինակ Բեքարյան]]
|թարգմանիչ=
|աղբյուր = [[«Գառնիում»]]
}}
[[Category: Արձակ]]
[[Կատեգորիա:Հայ գրականություն]]
[[Կատեգորիա:Պատմվածք]]
==Մեր գյուղը==
Մի ձայն հասավ ականջիս, երբ բազմության հոսքը դադարեց փողոցում․
― Աղջի Վարդանո՜ ւշ․․․Վարդանո՜ւշ․․․
Անթառամ մայրիկն էր․․․
Մեր ոտնաձայնից զարթնեց, աչքերը տրորեց և ակներևաբար գուշակելով մեր այցի նպատակը․
― ՀրամմեցեքՀրամեցեք,― ասաց․ բազկաթոռում ուղղվելու ճիգ անելով,― գիտեմ, թուղթ գրիչ ու թանաքաման կուզեք․․․ աս օրերուս իմ մուշտարիներս դպրոցական տղաներն են, և բոլորը ատ ապրանքները կուզեն։
Խանութպանը ճիշտ էր գուշակել։ Շաբաթներե ի վեր հեգելով կարդում էի և վարժապետը հանձնարարել էր գնել թուղթ, գրիչ ու թանաքաման, գրքից՝ այբբենարանից տառեր արտագրելու համար։
Այն օրից անցել են շատ տասնյակ տարիներ, և դեռ մինչև հիմա ցավ է իմ սրտին, որ ես իմ առաջին ձախողությանը հանիրավի մեղսակից դարձրի խեղճ ու անմեղ խանութպանին, երբ նա հիացրել էր ինձ իր բարությամբ․․․ ցավ է իմ սրտին, որ ես թաքցրի ճշմարտությունը մայրիկից․ որ թափալ Հրանտը գեշ ապրանք չէր տվել ինձ և թե ինձ պատահած այն մեծ դժբախտության համար մեղավոր էին միայն սիրուն մանչուկի մանրիկ մատները, որոնք դեռ թույլ ու անվարժ էին գրիչ շարժելու համար․․․
==Պարոն Սիմոնը==