|աղբյուր = [[«Գյուղի մադոննան»]]
}}
[[Կատեգորիա:Արձակ]]
[[Կատեգորիա:Վրացական գրականություն]]
[[Կատեգորիա:Պատմվածք]]
Մարտի երկրորդ կիրակին է։ Միայն շլորին, վաղահաս ու անհամբեր շլորին է փայլածում այնպե՜ս սպիտակ, որ ծառերի կմախքների ֆոնի վրա թվում է՝ կրափոշով է պատված։
— Ինչի՞ս ա պետք, դրա նման մի քոթուկն էլ հրե՜ն իմ տանն ա վեր ընկած։ Քեզ պահի։ Ինձ համար չի, քեզ համար ա փետ ջարդում, քու բանդիրն ա։ Մի քիչ առաջ ինչ էի մտածում, գիտե՞ս։
― — Ի՞նչ։
— Ասում եմ՝ տենաս սա կնկա ծոց մտած կա՞։