Մեր տանը ընդունված էր, որ երբ որևիցե մեկը մեկնում էր, մայրս չէր մաքրում հատակը այնքան ժամանակ, մինչև հեռագիր էր գալիս, որ մեկնողը բարեհաջող տեղ է հասել։
Միգուցե ինչ֊որ մեկը կարծում է, որ սա անհեթեթություն է, բայց դարավոր ավանդույթների վրա հիմնված սյդ սյս սովորությունը ինձ դուր է գալիս և թվում է ունի խոր միտք։ Որովհետև մենք երբեք չգիտենք, թե մեր հրաժեշտներից որ մեկը կլինի վերջինը։
«․․․ Եվ ամեն անգամ հրաժեշտ տվեք, երբ գնում ե ք մի պահով։»