Changes
Ջիմ Կարդիջին, այս անգամ ինքն իրեն գերազանցելով, հայհոյանքների տարափով սիրտը թեթևացրեց։ Ջեկոբ Քենթը տնակից մի աթոռ դուրս բերեց, որպեսզի ավելի հարմար տեղավորվի։ Բոլոր հնարավոր բառակապակցությունների պաշարը սպառելով, նավաստին լռեց ու սկսեց լարված մտածել, իսկ աչքերը անընդհատ հետևում էին արևին, որը անտեղի արագությամբ բարձրանում էր արևելքից։ Ջիմի շները զարմանալով, որ այսքան երկար ժամանակ իրենց չեն լծում, հավաքվեցին տիրոջ շուրջը։ Տիրոջ անօգնական վիճակը անհանգստացրեց նրանց։ Կենդանիներն զգում էին, որ ինչ֊որ վատ բան է կատարվում նրա հետ, բայց չէին հասկանում, թե ինչ, և նրա շուրջն էին պտտվում, աղեկտուր ոռնոցով արտահայտելով իրենց կարեկցանքը։
Նրա ձեռքերը կապված էին մեջքին և դրանց տակ ձյունն սկսել էր հալվել։ Իսկ Ջիմը գիտեր, որ իշայծյամի հում կաշին հեշտությամբ թուլանում է։ Եվ, աշխատելով այդ բանն անել աննկատելիորեն, նա ավելի ու ավելի էր թուլացնում ձեռքերի կապերը։
