https://grapaharan.org/api.php?action=feedcontributions&user=%D5%8F%D5%AB%D5%A3&feedformat=atomԳրապահարան - Մասնակցի ներդրում [hy]2024-03-29T08:38:34ZՄասնակցի ներդրումMediaWiki 1.25.1https://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:%D4%BD%D5%B8%D6%80%D5%B0%D6%80%D5%A4%D5%A1%D5%B6%D5%AB%D5%B7%D5%9D_%D4%B2%D5%A1%D6%80%D5%B1%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6_%D4%B5%D5%BD-%D5%AB,_%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6%D5%B6_%D5%A7%D5%9D_%D5%AB%D5%B6%D6%84%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D6%80%D5%AB,_%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6%D5%B6_%D5%A7%D5%9D_%D5%A5%D6%80%D6%80%D5%B8%D6%80%D5%A4_%D5%B4%D5%A5%D5%AF%D5%AB%D6%89.jpeg&diff=14689Պատկեր:Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։.jpeg2022-07-19T06:59:37Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>'''''Գորշի եռանկյուն<br />
<br />
Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։<br />
'''''<br />
''Կազմված է հայերեն երեք «ի» տառերից, որոնք արտահայտում են ինքնաճանաչողությունը, ինքնահաղթահարումը (նույնն է՝ ինքնաոչնչացում) և ինքնարարումը։<br />
''Տառերի համակցությամբ կենտրոնում ձևավորվող եռանկյունը խորհրդանշում է Բարձրագույն Ես-ի, ինքնարարի, երրորդ մեկի արարումը, ինչին և միտված է ինքնաճանաչողություն, ինքնահաղթահարում, ինքնարարում փոխպայմանավորված եռամիասնությունը։<br />
''Եռանկյան գագաթներից դուրս եկող կոր թևերը պատկերին հաղորդում են պտույտ, ինչն արտահայտում է ինքնարարման հավերժականությունը, ինչպես նաև Բարձրագույն Ես-ի (ինքնարարի, երրորդ մեկի) փոխադարձ, փոխլրացնող կապը ինքնաճանաչողություն, ինքնահաղթահարում, ինքնարարում եռամիասնության և դրանցից յուրաքանչյուրի հետ առանձին, միաժամանակ՝ դրանց փոխադարձ, փոխլրացնող կապը միմյանց հետ։''<br />
''Տառերի հայերեն լինելը խորհրդանշում է գաղափարի ծագումը, բայց ոչ՝ պատկանելիությունը, այն համա- և վերմարդկային է։<br />
''Հիմնական գույնը գորշն է, ինչը խորհրդանշում է անդինը, հետևորդության, նաև զանգվածների առաջնորդման, քարոզի, «կրոնականության», ստրկության, իշխանատենչության և այլնի մերժումը, սահմանում է դրա վերաբերելիությունը բացառապես անհատականությանը։''<br />
<br />
''Սույն մեկնաբանությամբ՝ խորհդանիշը կոչված է համարվել ինքնարարման հավատամքը կրողների սիմվոլ։<br />
''<br />
<br />
'''''Խորհրդանշի հեղինակ՝ [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]], 2021թ.''<br />
'''''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)&diff=14675Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)2022-04-09T07:51:42Z<p>Տիգ: /* Ստեղծագործություններ */</p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:TIGRAN_GORSH.jpg]] [[Պատկեր:Խորհրդանիշ՝_Բարձրագույն_Ես-ի,_նույնն_է՝_ինքնարարի,_նույնն_է՝_երրորդ_մեկի։.jpeg]]<br />
<br />
|աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com/][https://tgorsh.wordpress.com/]<br />
<br />
<br />
''Իմաստասեր, իրավաբան (փաստաբան), փիլիսոփայական կոնցեպցիան՝ ինքնաճանաչողություն - ինքնահաղթահարում - ինքնարարում՝ առ Բարձրագույն Ես-ը (մարդն անցումային գոյաձև է)։''<br />
<br />
''Հեղինակի խոսքը, գրական ոճը, որը հաճախ դուրս է համակարգված մտածողությունից, ընթերցողին տալիս է մտածելու և ինքնաբացահայտվելու յուրօրինակ ազատություն։ Ըստ ոճի և փիլիսոփայական կոնցեպցիայի՝ նրան հաճախ համեմատում են գերմանացի փիլիսոփա Ֆրիդրիխ Նիցշեի հետ և, իրավամբ, որպես սոցիալական, բարոյական և այլ նախապաշարումներից զերծ «ուժեղ անհատականության» ինքնակայացման տեսություն, Գորշի փիլիսոփայությունը կարող է համարվել «նիցշեականություն», թեպետ փիլիսոփայության գիտակներն ու խորաթափանց ընթերցողները չեն կարող չնկատել էական տարբերությունը, որը կառուցվում է ինքնարարման գաղափարի առանցքի շուրջ։ Միաժամանակ, հեղինակն առաջ է քաշում «մտքի զրոյականացման», «բարձրագույն Ես-ի» և բազմաթիվ այլ գաղափարներ, որոնք, այլից զատ, տալիս են աշխարհայացքների վերանայման ազդակներ։ Հայ փիլիսոփայական մտքի համատեքստում նրա փիլիսոփայությունն աննախադեպ է և կարող է մեծ ավանդ ունենալ դրա հետագա զարգացման մեջ։''<br />
<br />
''Տիգրան Գորշի ստեղծագործություններն առկա են Հայաստանի, Արցախի և այլ երկրների գրադարաններում և ուսումնական հաստատություններում։''<br />
{{Հեղինակ<br />
|լրիվ անուն = Տիգրան Գորշ (Տիգրան Ս. Գրիգորյան)<br />
|դասակարգում = Տիգրան Գորշ<br />
|սկզբնատառ = Գ<br />
|ծնվել է = 06.մայիս 1985թ.<br />
|մահացել է = <br />
}}<br />
{{DEFAULTSORT:Գորշ, Տիգրան}}<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Գ|{{{դասակարգում}}}]]<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ]]<br />
[[Կատեգորիա:Հայ գրականություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
==Ստեղծագործություններ==<br />
<br />
*[[Խառնարան]]<br />
*[[ԱՄԵՆ]]<br />
*[[ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ]]<br />
*[[ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ]]</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%BD%D5%88%D5%8D%D5%94%D5%9D_%D4%B2%D4%B1%D5%90%D5%81%D5%90%D4%B1%D4%B3%D5%88%D5%92%D5%85%D5%86_%D4%B5%D5%8D%D4%BB&diff=14674ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ2022-04-09T07:48:38Z<p>Տիգ: Նոր էջ «{{Վերնագիր |վերնագիր = ''ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ'' (''ինքնարարների հավատամք'') — խոհափիլիսոփայական մտք...»:</p>
<hr />
<div>{{Վերնագիր<br />
|վերնագիր = ''ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ'' (''ինքնարարների հավատամք'') — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
|թարգմանիչ = <br />
|աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com/2022/04/blog-post.html][https://tgorsh.wordpress.com/self-creation/]<br />
}}<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
[[Պատկեր:Խոսք՝ Բարձրագույն Եսի.jpg]]<br />
'''Նախաբանի փոխարեն.'''<br />
<br />
''Ներհայեցումներիցս մեկի ժամանակ հանդիպեցի նախամարդուն՝ ճիշտ այն պահին, երբ գտնվում էր կենդանական վիճակից մարդկայինին անցնելու կամրջին, բայց ինձ համակած, երբևէ չտեսնված ամոթը թույլ չտվեց զրուցելու չափ մոտ գնալ նրան, իսկ երբ նա ինձ նայեց մարդու կողմից երբևէ տրված բոլոր հարցերը մարմնավորող հայացքով՝ անմեղություն ճառագող ժպիտով, ես, մտաբերելով մարդկային իմացության բոլոր հետևանքները, ուժերի առավելագույն լարումով միայն կարողացա գոռալ․ «Չիմացությունդ քո պաշտպանությու՜նն է, չիմացությունդ քո պաշտպանությու՜նն է, …», ու սթափվեցի սեփական աղաղակումից՝ շուրթերիս զգալով ծորացող, նրան չասված բառեր, որոնք զգուշացմանս շարունակությունն էին. « …` ինքդ քեզանի՜ց, ինքդ քեզանի՜ց …»։<br />
<br />
''Հետո ես նրան հանդիպեցի ևս մեկ (վերջին) անգամ՝ արդեն իր նախաձեռնությամբ, երբ ինքս էի կանգնած մարդուց Բարձրագույն Ես-ին անցնելու կամրջին, որտեղ նա, մահին նախորդող ու մահն ազդարարող վերջին շնչի հանգստությամբ, շշնջաց զգուշացմանս պատասխանը. «Գիտե՜մ, գիտե՜մ, ․․․», ու հեռացավ՝ շուրթերիս թողնելով անմեղություն ճառագող իր ժպիտը. որ ինքնարարումն այլընտրանք չունի …''''<br />
<br />
<br />
'''ՀՏԴ 1/14 ԳՄԴ 87 Գ 842 <br />
<br />
'''Սրբագրիչ՝ Նառա Խոստեղյան <br />
<br />
Ասողիկ, 2022.: <br />
ISBN 978-9939-50-494-0'''''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:%D4%BD%D5%B8%D5%BD%D6%84%D5%9D_%D4%B2%D5%A1%D6%80%D5%B1%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6_%D4%B5%D5%BD%D5%AB.jpg&diff=14673Պատկեր:Խոսք՝ Բարձրագույն Եսի.jpg2022-04-09T07:25:37Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div></div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:%D4%BD%D5%B8%D6%80%D5%B0%D6%80%D5%A4%D5%A1%D5%B6%D5%AB%D5%B7%D5%9D_%D4%B2%D5%A1%D6%80%D5%B1%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6_%D4%B5%D5%BD-%D5%AB,_%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6%D5%B6_%D5%A7%D5%9D_%D5%AB%D5%B6%D6%84%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D6%80%D5%AB,_%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6%D5%B6_%D5%A7%D5%9D_%D5%A5%D6%80%D6%80%D5%B8%D6%80%D5%A4_%D5%B4%D5%A5%D5%AF%D5%AB%D6%89.jpeg&diff=14672Պատկեր:Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։.jpeg2022-03-01T12:56:59Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>'''''Գորշի եռանկյուն<br />
<br />
Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։<br />
'''''<br />
''Կազմված է հայկական երեք «ի» տառերից, որոնք արտահայտում են ինքնաճանաչողությունը, ինքնահաղթահարումը (նույնն է՝ ինքնաոչնչացում) և ինքնարարումը։<br />
''Տառերի համակցությամբ կենտրոնում ձևավորվող եռանկյունը խորհրդանշում է Բարձրագույն Ես-ի, ինքնարարի, երրորդ մեկի արարումը, ինչին և միտված է ինքնաճանաչողություն, ինքնահաղթահարում, ինքնարարում փոխպայմանավորված եռամիասնությունը։<br />
''Եռանկյան գագաթներից դուրս եկող կոր թևերը պատկերին հաղորդում են պտույտ, ինչն արտահայտում է ինքնարարման հավերժականությունը, ինչպես նաև Բարձրագույն Ես-ի (ինքնարարի, երրորդ մեկի) փոխադարձ, փոխլրացնող կապը ինքնաճանաչողություն, ինքնահաղթահարում, ինքնարարում եռամիասնության և դրանցից յուրաքանչյուրի հետ առանձին, միաժամանակ՝ դրանց փոխադարձ, փոխլրացնող կապը միմյանց հետ։''<br />
''Տառերի հայկական լինելը խորհրդանշում է գաղափարի ծագումը, բայց ոչ՝ պատկանելիությունը, այն համա- և վերմարդկային է։<br />
''Հիմնական գույնը գորշն է, ինչը խորհրդանշում է անդինը, հետևորդության, նաև զանգվածների առաջնորդման, քարոզի, «կրոնականության», ստրկության, իշխանատենչության և այլնի մերժումը, սահմանում է դրա վերաբերելիությունը բացառապես անհատականությանը։''<br />
<br />
''Սույն մեկնաբանությամբ՝ խորհդանիշը կոչված է համարվել ինքնարարման հավատամքը կրողների սիմվոլ։<br />
''<br />
<br />
'''''Խորհրդանշի հեղինակ՝ [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]], 2021թ.''<br />
'''''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B1%D5%84%D4%B5%D5%86&diff=14665ԱՄԵՆ2021-10-25T13:03:20Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:amen.jpg]]<br />
<br />
'''ԱՄԵՆ''' — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու: Կարող է պետք գալ նրանց, ովքեր հետաքրքրված են /ինքնա/ճանաչողությամբ:<br />
<br />
հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
|աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com/2021/09/amen.html] [https://tgorsh.wordpress.com/amen/]<br />
<br />
Տիգրան Գորշ (2017)։ ԱՄԵՆ։ Երևան: Ասողիկ։ ISBN 978-9939-50-351-6<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
''Առաջաբան<br />
<br />
''Ինչի՞ մասին է. տեղին կլինի ասել ոչնչի, իսկ ավելի ճիշտ՝ ոչինչը շոշափելու համար է. ՈՉԻՆՉ, որին կոչում եմ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ՝ ով/ինչ անսահմանելի էությամբ, որպիսին ամենքս կրում ենք մեր մեջ և առիթ ենք ունենում զգալ նրան, երբ վերանում ենք սոցիալական ես-ից՝ ներառյալ սեփական անունից, ինչից սկսած ոչինչ իրականում չի էլ պատկանում մեզ, և հարցնում ենք՝ ո՞վ կամ ի՞նչ է նայում դիտանցքից, որը կոչվում է իմ աչք:''<br />
<br />
''Գրքույկում չկա կոնկրետ սկիզբ ու վերջ, և ցանկացած միտք կարող է լինել սկիզբ, իսկ վերջը …, նաև չկան պատասխաններ, իսկ եթե պատահեն, ապա լոկ՝ որպես իմ կարծիք, որին կարելի ու պետք է անտարբեր լինել, երբ սեփական (զգայական) մտորումների արդյունքում ստացած հետևությունը կժխտի այն:''<br />
<br />
''Այն ոմանց կօգնի ստեղծել նոր կամ առողջացնել փչացած հարաբերությունները, ոմանց՝ հակառակը …, ոմանց կօգնի ներդաշնակվել մարդկանց՝ անգամ իշխել նրանց, ոմանց՝ հակառակը՝ կստիպի փախչել առանց ետ նայելու և հնարավորինս հեռու, …''<br />
<br />
''Ու վերադառնալով ՈՉՆՉԻՆ, միայն կարող եմ ասել իմ ցանկությունը՝ պատասխանելով հարցին՝ ինչո՞ւ.<br />
''յուրաքանչյուր մտքի և դրանցից անխուսափելիորեն ածանցվող բազմաթիվ հարցերի շուրջ անել սեփական դատողությունները ու, մտորումների արդյունքում, հանգել հետևության, որ ի սկզբանե թվացյալ քաոսն իրականում համակարգված է, իսկ արդյունքը դու ինքդ ես՝ որպիսին արարել ես, փոքրիկ ինչից ստեղծել ես քո մեծ ինչը, որի ընթացքը նմանեցնում եմ եգիպտացորենի հատիկների (ադիբուդի), որի փոքրիկ զանգվածից պատրաստում և լցնում ես մի ամբողջ թավա, ու գրքույկը, ինչպես ինքս եմ կոչում, դառնում է գիրք, որը ինքդ ես գրել. մեկ անգամ սկսել ու երբեք չի ստացվելու կանգ առնել …''''<br />
<br />
''…անսահման ԵՍ-երդ շարունաբար սպանելով և դիերի վրայով բարձրանալով՝ ավելի ու ավելի ես մոտենալու ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ-իդ, առաջին իսկ շոշափումից զգալու ես, որ նա է միակ ճշմարիտ աստվածը, որին, մինչ այդ, քեզանից դուրս էիր փնտրում կամ դադարել էիր փնտրել, միակը, ում կարող ես լսելի դարձնել ցանկություններդ, աղոթքներդ, կամքդ, …ու միակ ճշմարիտ տեղում, միակ ճշմարիտ հասցեատիրոջը բացականչել ԱՄԵՆ…''<br />
<br />
''Ու էլ կարևոր չէ, թե որ տողում ինչ ես կարդացել և որ ՈՉԻՆՉ(ս)Ն է այն գրել:''<br />
''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%BD%D5%A1%D5%BC%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6&diff=14664Խառնարան2021-10-25T13:02:12Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>{{Վերնագիր<br />
|վերնագիր = Խառնարան — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
|թարգմանիչ = <br />
|աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com/2021/09/crater.html][https://tgorsh.wordpress.com/]<br />
}}<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
[[Պատկեր:Խառնարան.jpg|300px|left|thumb|Խառնարան]]<br />
'''1. Մեր կողքին են, բայց չենք նկատում ՆՐԱՆՑ'''<br />
<br />
'''''...ում ամեն ինչ ստիպում է, որ չարանան, բայց փոխարենն ավելի բարի են դառնում,- մեղավոր չեն, բայց առաջինն են ներողություն խնդրում,- արդար են, բայց արժանապատվորեն մեղադրանք են լսում,- կարիքի մեջ են, բայց օգնություն չեն աղերսում ու անգամ հաճույք են ստանում, երբ մերժվում են ստիպված արված խնդրանքում,- այլոց դարդերին սրտակից են լինում, սեփականն էլ` լուռ կրում,- հույս են տալիս` իրենք դրա կարիքում,- լուսավորում այլոց ճամփան` իրենք խավարի մեջ մնում ... Նրանց համեստությունը խեղճություն ենք համարում, անկեղծությունը` միամտություն,- արհամարհում ենք, իսկ հարկ եղած դեպքում` նրանցով ինքնահաստատվում, բայց նրանք չեն դժգոհում, անգամ դա են արդարացնում,- տառապանքին էլ հարգանքով են վերաբերվում, ու այն բացառիկ տեսակին են պատկանում, որ անգամ ճաղերի ետևում ԱԶԱՏ ԵՆ մնում,- ՍԻՐՈՒՄ ԵՆ և ՈՉ ՆՄԱՆԱԿՈՒՄ...'''''<br />
<br />
Տիգրան Գորշ (2015)։ ԽԱՌՆԱՐԱՆ։ Երևան: Ասողիկ։ ISBN 978-9939-50-301-1</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)&diff=14663Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)2021-10-25T13:01:37Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:TIGRAN_GORSH.jpg]] [[Պատկեր:Խորհրդանիշ՝_Բարձրագույն_Ես-ի,_նույնն_է՝_ինքնարարի,_նույնն_է՝_երրորդ_մեկի։.jpeg]]<br />
<br />
|աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com/][https://tgorsh.wordpress.com/]<br />
<br />
<br />
''Իմաստասեր, իրավաբան (փաստաբան), փիլիսոփայական կոնցեպցիան՝ ինքնաճանաչողություն - ինքնահաղթահարում - ինքնարարում՝ առ Բարձրագույն Ես-ը (մարդն անցումային գոյաձև է)։''<br />
<br />
''Հեղինակի խոսքը, գրական ոճը, որը հաճախ դուրս է համակարգված մտածողությունից, ընթերցողին տալիս է մտածելու և ինքնաբացահայտվելու յուրօրինակ ազատություն։ Ըստ ոճի և փիլիսոփայական կոնցեպցիայի՝ նրան հաճախ համեմատում են գերմանացի փիլիսոփա Ֆրիդրիխ Նիցշեի հետ և, իրավամբ, որպես սոցիալական, բարոյական և այլ նախապաշարումներից զերծ «ուժեղ անհատականության» ինքնակայացման տեսություն, Գորշի փիլիսոփայությունը կարող է համարվել «նիցշեականություն», թեպետ փիլիսոփայության գիտակներն ու խորաթափանց ընթերցողները չեն կարող չնկատել էական տարբերությունը, որը կառուցվում է ինքնարարման գաղափարի առանցքի շուրջ։ Միաժամանակ, հեղինակն առաջ է քաշում «մտքի զրոյականացման», «բարձրագույն Ես-ի» և բազմաթիվ այլ գաղափարներ, որոնք, այլից զատ, տալիս են աշխարհայացքների վերանայման ազդակներ։ Հայ փիլիսոփայական մտքի համատեքստում նրա փիլիսոփայությունն աննախադեպ է և կարող է մեծ ավանդ ունենալ դրա հետագա զարգացման մեջ։''<br />
<br />
''Տիգրան Գորշի ստեղծագործություններն առկա են Հայաստանի, Արցախի և այլ երկրների գրադարաններում և ուսումնական հաստատություններում։''<br />
{{Հեղինակ<br />
|լրիվ անուն = Տիգրան Գորշ (Տիգրան Ս. Գրիգորյան)<br />
|դասակարգում = Տիգրան Գորշ<br />
|սկզբնատառ = Գ<br />
|ծնվել է = 06.մայիս 1985թ.<br />
|մահացել է = <br />
}}<br />
{{DEFAULTSORT:Գորշ, Տիգրան}}<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Գ|{{{դասակարգում}}}]]<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ]]<br />
[[Կատեգորիա:Հայ գրականություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
==Ստեղծագործություններ==<br />
<br />
*[[Խառնարան]]<br />
*[[ԱՄԵՆ]]<br />
*[[ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ]]</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B5%D5%BD_%D5%BD%D5%A5%D6%80_%D5%A5%D5%B4,_%D5%B4%D5%B6%D5%A1%D6%81%D5%A1%D5%AE%D5%A8_%D5%A5%D5%BD_%D5%B9%D5%A5%D5%B4&diff=14662Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ2021-10-25T13:00:07Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:Ես_սեր_եմ,_մնացածը_ես_չեմ.jpg]]<br />
<br />
Խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
|աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com/] |աղբյուր = [https://tgorsh.wordpress.com/]<br />
<br />
Տիգրան Գորշ (2019)։ Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ (գիրք II - Թեոսոֆիա)։ Երևան: Ասողիկ։ ISBN 978-9939-50-455-1<br />
<br />
(Ինքնա)ճանաչողություն - (ինքն)արարում. սեր՝ առ բարձրագույն ԵՍ-ը …:<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
'''''Նախաբանի փոխարեն'''''<br />
<br />
'''''Ինչու է տիեզերքը մեզ հետ խոսում պատահականության լեզվով.'''''<br />
<br />
''Ինչպես նյութի կառուցվածքում է գերակշռում դատարկ (չբացահայտված) տարածությունը (ատոմի կառուցվածք), այնպես էլ մեր գիտակցության մեջ՝ անգիտակցականությունը, ինչն իրականում տիեզերական ԱՄԵՆՆ Է՝ ԷՆԻԳՄԱՆ (առեղծվածը), որին կոչում ենք ՈՉԻՆՉ, քանզի առավելագույնը, որին, երբեմն, կարողանում ենք հասնել, հաղորդակցվել, ենթագիտակցությունն է, ինչը, ըստ նյութի կառուցվածքի, համահունչ կլինի ընդամենը մոլեկուլին: Ըստ այդմ, տիեզերքից՝ ԱՄԵՆԻՑ մենք հաճախ կարողանում ենք ճանաչել միայն այն, ինչը ընկալում ենք զգայարաններով, հասկանում՝ գիտակցությամբ, երբեմն էլ ենթագիտակցությամբ՝ ֆիլտրելով պատճառահետևանքային հաստոցով, իսկ այն ամենը, ինչը մնում է այդ համակարգից դուրս, կոչում ենք ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ (ՆՇԱՆ), ինչն էլ, ըստ էության, պարզապես ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅՈՒՆՆ Է, որը չենք հասկանում:''<br />
''Ու սրանով, գուցե, միաժամանակ տրվում է տիեզերական լեզվի այբուբենը, որով հնարավոր է կարդալ ու ԲԱՐՁՐԱՆԱԼ՝ ճեղքելով գիտակցություն-ենթագիտակցություն սարդոստայնը, որն իրենց կեղտով գործում են սարդերը՝ մեզ խանգարելու համար, և հարաբերվել տիեզերական առեղծվածին, ու բնավ կարևոր, նաև հնարավոր չէ այն դարձնել մեր լեզվի համար արտահայտելի, բավական է տեսնել, զգալ, ընդունել ՆՐԱՆ, ինչը կոչում են նաև երրորդ աչքի հայացք, որից հետո բոլոր հայտնի, անհայտ զգացումները կամբողջանան մեկում ու կարտահայտվեն միաժամանակ՝ որպես ՈՌՆՈՑ, երբ իսկապես կառերսվես մեկ ճշմարտության հետ, որ այն, ինչ քեզանից դուրս է, քո մեջ է, անգիտակցականությունդ ատոմի մեջի նույն դատարկությունն է, Դու ինքդ ոչինչ ամեն ինչն ես ..., իսկ ոռնոցդ ԱՄԵՆ Է՝ առ Է՜ՆԻ՜ԳՄԱ՜Ա՜Ա՜…''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B5%D5%BD_%D5%BD%D5%A5%D6%80_%D5%A5%D5%B4,_%D5%B4%D5%B6%D5%A1%D6%81%D5%A1%D5%AE%D5%A8_%D5%A5%D5%BD_%D5%B9%D5%A5%D5%B4&diff=14661Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ2021-10-25T12:59:01Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:Ես_սեր_եմ,_մնացածը_ես_չեմ.jpg]]<br />
<br />
Խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
|աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com/] |աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com/]<br />
<br />
Տիգրան Գորշ (2019)։ Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ (գիրք II - Թեոսոֆիա)։ Երևան: Ասողիկ։ ISBN 978-9939-50-455-1<br />
<br />
(Ինքնա)ճանաչողություն - (ինքն)արարում. սեր՝ առ բարձրագույն ԵՍ-ը …:<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
'''''Նախաբանի փոխարեն'''''<br />
<br />
'''''Ինչու է տիեզերքը մեզ հետ խոսում պատահականության լեզվով.'''''<br />
<br />
''Ինչպես նյութի կառուցվածքում է գերակշռում դատարկ (չբացահայտված) տարածությունը (ատոմի կառուցվածք), այնպես էլ մեր գիտակցության մեջ՝ անգիտակցականությունը, ինչն իրականում տիեզերական ԱՄԵՆՆ Է՝ ԷՆԻԳՄԱՆ (առեղծվածը), որին կոչում ենք ՈՉԻՆՉ, քանզի առավելագույնը, որին, երբեմն, կարողանում ենք հասնել, հաղորդակցվել, ենթագիտակցությունն է, ինչը, ըստ նյութի կառուցվածքի, համահունչ կլինի ընդամենը մոլեկուլին: Ըստ այդմ, տիեզերքից՝ ԱՄԵՆԻՑ մենք հաճախ կարողանում ենք ճանաչել միայն այն, ինչը ընկալում ենք զգայարաններով, հասկանում՝ գիտակցությամբ, երբեմն էլ ենթագիտակցությամբ՝ ֆիլտրելով պատճառահետևանքային հաստոցով, իսկ այն ամենը, ինչը մնում է այդ համակարգից դուրս, կոչում ենք ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ (ՆՇԱՆ), ինչն էլ, ըստ էության, պարզապես ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅՈՒՆՆ Է, որը չենք հասկանում:''<br />
''Ու սրանով, գուցե, միաժամանակ տրվում է տիեզերական լեզվի այբուբենը, որով հնարավոր է կարդալ ու ԲԱՐՁՐԱՆԱԼ՝ ճեղքելով գիտակցություն-ենթագիտակցություն սարդոստայնը, որն իրենց կեղտով գործում են սարդերը՝ մեզ խանգարելու համար, և հարաբերվել տիեզերական առեղծվածին, ու բնավ կարևոր, նաև հնարավոր չէ այն դարձնել մեր լեզվի համար արտահայտելի, բավական է տեսնել, զգալ, ընդունել ՆՐԱՆ, ինչը կոչում են նաև երրորդ աչքի հայացք, որից հետո բոլոր հայտնի, անհայտ զգացումները կամբողջանան մեկում ու կարտահայտվեն միաժամանակ՝ որպես ՈՌՆՈՑ, երբ իսկապես կառերսվես մեկ ճշմարտության հետ, որ այն, ինչ քեզանից դուրս է, քո մեջ է, անգիտակցականությունդ ատոմի մեջի նույն դատարկությունն է, Դու ինքդ ոչինչ ամեն ինչն ես ..., իսկ ոռնոցդ ԱՄԵՆ Է՝ առ Է՜ՆԻ՜ԳՄԱ՜Ա՜Ա՜…''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B1%D5%84%D4%B5%D5%86&diff=14660ԱՄԵՆ2021-09-17T11:32:47Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:amen.jpg]]<br />
<br />
'''ԱՄԵՆ''' — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու: Կարող է պետք գալ նրանց, ովքեր հետաքրքրված են /ինքնա/ճանաչողությամբ:<br />
<br />
հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
|աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com/2021/09/amen.html] [https://www.tigrangorsh.com/amen]<br />
<br />
Տիգրան Գորշ (2017)։ ԱՄԵՆ։ Երևան: Ասողիկ։ ISBN 978-9939-50-351-6<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
''Առաջաբան<br />
<br />
''Ինչի՞ մասին է. տեղին կլինի ասել ոչնչի, իսկ ավելի ճիշտ՝ ոչինչը շոշափելու համար է. ՈՉԻՆՉ, որին կոչում եմ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ՝ ով/ինչ անսահմանելի էությամբ, որպիսին ամենքս կրում ենք մեր մեջ և առիթ ենք ունենում զգալ նրան, երբ վերանում ենք սոցիալական ես-ից՝ ներառյալ սեփական անունից, ինչից սկսած ոչինչ իրականում չի էլ պատկանում մեզ, և հարցնում ենք՝ ո՞վ կամ ի՞նչ է նայում դիտանցքից, որը կոչվում է իմ աչք:''<br />
<br />
''Գրքույկում չկա կոնկրետ սկիզբ ու վերջ, և ցանկացած միտք կարող է լինել սկիզբ, իսկ վերջը …, նաև չկան պատասխաններ, իսկ եթե պատահեն, ապա լոկ՝ որպես իմ կարծիք, որին կարելի ու պետք է անտարբեր լինել, երբ սեփական (զգայական) մտորումների արդյունքում ստացած հետևությունը կժխտի այն:''<br />
<br />
''Այն ոմանց կօգնի ստեղծել նոր կամ առողջացնել փչացած հարաբերությունները, ոմանց՝ հակառակը …, ոմանց կօգնի ներդաշնակվել մարդկանց՝ անգամ իշխել նրանց, ոմանց՝ հակառակը՝ կստիպի փախչել առանց ետ նայելու և հնարավորինս հեռու, …''<br />
<br />
''Ու վերադառնալով ՈՉՆՉԻՆ, միայն կարող եմ ասել իմ ցանկությունը՝ պատասխանելով հարցին՝ ինչո՞ւ.<br />
''յուրաքանչյուր մտքի և դրանցից անխուսափելիորեն ածանցվող բազմաթիվ հարցերի շուրջ անել սեփական դատողությունները ու, մտորումների արդյունքում, հանգել հետևության, որ ի սկզբանե թվացյալ քաոսն իրականում համակարգված է, իսկ արդյունքը դու ինքդ ես՝ որպիսին արարել ես, փոքրիկ ինչից ստեղծել ես քո մեծ ինչը, որի ընթացքը նմանեցնում եմ եգիպտացորենի հատիկների (ադիբուդի), որի փոքրիկ զանգվածից պատրաստում և լցնում ես մի ամբողջ թավա, ու գրքույկը, ինչպես ինքս եմ կոչում, դառնում է գիրք, որը ինքդ ես գրել. մեկ անգամ սկսել ու երբեք չի ստացվելու կանգ առնել …''''<br />
<br />
''…անսահման ԵՍ-երդ շարունաբար սպանելով և դիերի վրայով բարձրանալով՝ ավելի ու ավելի ես մոտենալու ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ-իդ, առաջին իսկ շոշափումից զգալու ես, որ նա է միակ ճշմարիտ աստվածը, որին, մինչ այդ, քեզանից դուրս էիր փնտրում կամ դադարել էիր փնտրել, միակը, ում կարող ես լսելի դարձնել ցանկություններդ, աղոթքներդ, կամքդ, …ու միակ ճշմարիտ տեղում, միակ ճշմարիտ հասցեատիրոջը բացականչել ԱՄԵՆ…''<br />
<br />
''Ու էլ կարևոր չէ, թե որ տողում ինչ ես կարդացել և որ ՈՉԻՆՉ(ս)Ն է այն գրել:''<br />
''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%BD%D5%A1%D5%BC%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6&diff=14659Խառնարան2021-09-17T11:31:38Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>{{Վերնագիր<br />
|վերնագիր = Խառնարան — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
|թարգմանիչ = <br />
|աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com/2021/09/crater.html][http://www.tigrangorsh.com/kharnaran]<br />
}}<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
[[Պատկեր:Խառնարան.jpg|300px|left|thumb|Խառնարան]]<br />
'''1. Մեր կողքին են, բայց չենք նկատում ՆՐԱՆՑ'''<br />
<br />
'''''...ում ամեն ինչ ստիպում է, որ չարանան, բայց փոխարենն ավելի բարի են դառնում,- մեղավոր չեն, բայց առաջինն են ներողություն խնդրում,- արդար են, բայց արժանապատվորեն մեղադրանք են լսում,- կարիքի մեջ են, բայց օգնություն չեն աղերսում ու անգամ հաճույք են ստանում, երբ մերժվում են ստիպված արված խնդրանքում,- այլոց դարդերին սրտակից են լինում, սեփականն էլ` լուռ կրում,- հույս են տալիս` իրենք դրա կարիքում,- լուսավորում այլոց ճամփան` իրենք խավարի մեջ մնում ... Նրանց համեստությունը խեղճություն ենք համարում, անկեղծությունը` միամտություն,- արհամարհում ենք, իսկ հարկ եղած դեպքում` նրանցով ինքնահաստատվում, բայց նրանք չեն դժգոհում, անգամ դա են արդարացնում,- տառապանքին էլ հարգանքով են վերաբերվում, ու այն բացառիկ տեսակին են պատկանում, որ անգամ ճաղերի ետևում ԱԶԱՏ ԵՆ մնում,- ՍԻՐՈՒՄ ԵՆ և ՈՉ ՆՄԱՆԱԿՈՒՄ...'''''<br />
<br />
Տիգրան Գորշ (2015)։ ԽԱՌՆԱՐԱՆ։ Երևան: Ասողիկ։ ISBN 978-9939-50-301-1</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B1%D5%84%D4%B5%D5%86&diff=14658ԱՄԵՆ2021-09-15T11:02:10Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:amen.jpg]]<br />
<br />
'''ԱՄԵՆ''' — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու: Կարող է պետք գալ նրանց, ովքեր հետաքրքրված են /ինքնա/ճանաչողությամբ:<br />
<br />
հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
|աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com/2019/11/blog-post_2.html] [https://www.tigrangorsh.com/amen]<br />
<br />
Տիգրան Գորշ (2017)։ ԱՄԵՆ։ Երևան: Ասողիկ։ ISBN 978-9939-50-351-6<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
''Առաջաբան<br />
<br />
''Ինչի՞ մասին է. տեղին կլինի ասել ոչնչի, իսկ ավելի ճիշտ՝ ոչինչը շոշափելու համար է. ՈՉԻՆՉ, որին կոչում եմ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ՝ ով/ինչ անսահմանելի էությամբ, որպիսին ամենքս կրում ենք մեր մեջ և առիթ ենք ունենում զգալ նրան, երբ վերանում ենք սոցիալական ես-ից՝ ներառյալ սեփական անունից, ինչից սկսած ոչինչ իրականում չի էլ պատկանում մեզ, և հարցնում ենք՝ ո՞վ կամ ի՞նչ է նայում դիտանցքից, որը կոչվում է իմ աչք:''<br />
<br />
''Գրքույկում չկա կոնկրետ սկիզբ ու վերջ, և ցանկացած միտք կարող է լինել սկիզբ, իսկ վերջը …, նաև չկան պատասխաններ, իսկ եթե պատահեն, ապա լոկ՝ որպես իմ կարծիք, որին կարելի ու պետք է անտարբեր լինել, երբ սեփական (զգայական) մտորումների արդյունքում ստացած հետևությունը կժխտի այն:''<br />
<br />
''Այն ոմանց կօգնի ստեղծել նոր կամ առողջացնել փչացած հարաբերությունները, ոմանց՝ հակառակը …, ոմանց կօգնի ներդաշնակվել մարդկանց՝ անգամ իշխել նրանց, ոմանց՝ հակառակը՝ կստիպի փախչել առանց ետ նայելու և հնարավորինս հեռու, …''<br />
<br />
''Ու վերադառնալով ՈՉՆՉԻՆ, միայն կարող եմ ասել իմ ցանկությունը՝ պատասխանելով հարցին՝ ինչո՞ւ.<br />
''յուրաքանչյուր մտքի և դրանցից անխուսափելիորեն ածանցվող բազմաթիվ հարցերի շուրջ անել սեփական դատողությունները ու, մտորումների արդյունքում, հանգել հետևության, որ ի սկզբանե թվացյալ քաոսն իրականում համակարգված է, իսկ արդյունքը դու ինքդ ես՝ որպիսին արարել ես, փոքրիկ ինչից ստեղծել ես քո մեծ ինչը, որի ընթացքը նմանեցնում եմ եգիպտացորենի հատիկների (ադիբուդի), որի փոքրիկ զանգվածից պատրաստում և լցնում ես մի ամբողջ թավա, ու գրքույկը, ինչպես ինքս եմ կոչում, դառնում է գիրք, որը ինքդ ես գրել. մեկ անգամ սկսել ու երբեք չի ստացվելու կանգ առնել …''''<br />
<br />
''…անսահման ԵՍ-երդ շարունաբար սպանելով և դիերի վրայով բարձրանալով՝ ավելի ու ավելի ես մոտենալու ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ-իդ, առաջին իսկ շոշափումից զգալու ես, որ նա է միակ ճշմարիտ աստվածը, որին, մինչ այդ, քեզանից դուրս էիր փնտրում կամ դադարել էիր փնտրել, միակը, ում կարող ես լսելի դարձնել ցանկություններդ, աղոթքներդ, կամքդ, …ու միակ ճշմարիտ տեղում, միակ ճշմարիտ հասցեատիրոջը բացականչել ԱՄԵՆ…''<br />
<br />
''Ու էլ կարևոր չէ, թե որ տողում ինչ ես կարդացել և որ ՈՉԻՆՉ(ս)Ն է այն գրել:''<br />
''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%BD%D5%A1%D5%BC%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6&diff=14657Խառնարան2021-09-15T10:59:15Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>{{Վերնագիր<br />
|վերնագիր = Խառնարան — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
|թարգմանիչ = <br />
|աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com//2019/11/blog-post.html][http://www.tigrangorsh.com/kharnaran]<br />
}}<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
[[Պատկեր:Խառնարան.jpg|300px|left|thumb|Խառնարան]]<br />
'''1. Մեր կողքին են, բայց չենք նկատում ՆՐԱՆՑ'''<br />
<br />
'''''...ում ամեն ինչ ստիպում է, որ չարանան, բայց փոխարենն ավելի բարի են դառնում,- մեղավոր չեն, բայց առաջինն են ներողություն խնդրում,- արդար են, բայց արժանապատվորեն մեղադրանք են լսում,- կարիքի մեջ են, բայց օգնություն չեն աղերսում ու անգամ հաճույք են ստանում, երբ մերժվում են ստիպված արված խնդրանքում,- այլոց դարդերին սրտակից են լինում, սեփականն էլ` լուռ կրում,- հույս են տալիս` իրենք դրա կարիքում,- լուսավորում այլոց ճամփան` իրենք խավարի մեջ մնում ... Նրանց համեստությունը խեղճություն ենք համարում, անկեղծությունը` միամտություն,- արհամարհում ենք, իսկ հարկ եղած դեպքում` նրանցով ինքնահաստատվում, բայց նրանք չեն դժգոհում, անգամ դա են արդարացնում,- տառապանքին էլ հարգանքով են վերաբերվում, ու այն բացառիկ տեսակին են պատկանում, որ անգամ ճաղերի ետևում ԱԶԱՏ ԵՆ մնում,- ՍԻՐՈՒՄ ԵՆ և ՈՉ ՆՄԱՆԱԿՈՒՄ...'''''<br />
<br />
Տիգրան Գորշ (2015)։ ԽԱՌՆԱՐԱՆ։ Երևան: Ասողիկ։ ISBN 978-9939-50-301-1</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)&diff=14656Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)2021-09-15T10:58:39Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:TIGRAN_GORSH.jpg]] [[Պատկեր:Խորհրդանիշ՝_Բարձրագույն_Ես-ի,_նույնն_է՝_ինքնարարի,_նույնն_է՝_երրորդ_մեկի։.jpeg]]<br />
<br />
|աղբյուր = [https://tigran-gorsh.blogspot.com/][http://www.tigrangorsh.com]<br />
<br />
<br />
''Իմաստասեր, իրավաբան (փաստաբան), փիլիսոփայական կոնցեպցիան՝ ինքնաճանաչողություն - ինքնահաղթահարում - ինքնարարում՝ առ Բարձրագույն Ես-ը (մարդն անցումային գոյաձև է)։''<br />
<br />
''Հեղինակի խոսքը, գրական ոճը, որը հաճախ դուրս է համակարգված մտածողությունից, ընթերցողին տալիս է մտածելու և ինքնաբացահայտվելու յուրօրինակ ազատություն։ Ըստ ոճի և փիլիսոփայական կոնցեպցիայի՝ նրան հաճախ համեմատում են գերմանացի փիլիսոփա Ֆրիդրիխ Նիցշեի հետ և, իրավամբ, որպես սոցիալական, բարոյական և այլ նախապաշարումներից զերծ «ուժեղ անհատականության» ինքնակայացման տեսություն, Գորշի փիլիսոփայությունը կարող է համարվել «նիցշեականություն», թեպետ փիլիսոփայության գիտակներն ու խորաթափանց ընթերցողները չեն կարող չնկատել էական տարբերությունը, որը կառուցվում է ինքնարարման գաղափարի առանցքի շուրջ։ Միաժամանակ, հեղինակն առաջ է քաշում «մտքի զրոյականացման», «բարձրագույն Ես-ի» և բազմաթիվ այլ գաղափարներ, որոնք, այլից զատ, տալիս են աշխարհայացքների վերանայման ազդակներ։ Հայ փիլիսոփայական մտքի համատեքստում նրա փիլիսոփայությունն աննախադեպ է և կարող է մեծ ավանդ ունենալ դրա հետագա զարգացման մեջ։''<br />
<br />
''Տիգրան Գորշի ստեղծագործություններն առկա են Հայաստանի, Արցախի և այլ երկրների գրադարաններում և ուսումնական հաստատություններում։''<br />
{{Հեղինակ<br />
|լրիվ անուն = Տիգրան Գորշ (Տիգրան Ս. Գրիգորյան)<br />
|դասակարգում = Տիգրան Գորշ<br />
|սկզբնատառ = Գ<br />
|ծնվել է = 06.մայիս 1985թ.<br />
|մահացել է = <br />
}}<br />
{{DEFAULTSORT:Գորշ, Տիգրան}}<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Գ|{{{դասակարգում}}}]]<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ]]<br />
[[Կատեգորիա:Հայ գրականություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
==Ստեղծագործություններ==<br />
<br />
*[[Խառնարան]]<br />
*[[ԱՄԵՆ]]<br />
*[[ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ]]</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)&diff=14647Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)2021-07-29T06:20:10Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:TIGRAN_GORSH.jpg]] [[Պատկեր:Խորհրդանիշ՝_Բարձրագույն_Ես-ի,_նույնն_է՝_ինքնարարի,_նույնն_է՝_երրորդ_մեկի։.jpeg]]<br />
<br />
|աղբյուր = [http://tgorsh.blogspot.com][http://www.tigrangorsh.com]<br />
<br />
<br />
''Իմաստասեր, իրավաբան (փաստաբան), փիլիսոփայական կոնցեպցիան՝ ինքնաճանաչողություն - ինքնահաղթահարում - ինքնարարում՝ առ Բարձրագույն Ես-ը (մարդն անցումային գոյաձև է)։''<br />
<br />
''Հեղինակի խոսքը, գրական ոճը, որը հաճախ դուրս է համակարգված մտածողությունից, ընթերցողին տալիս է մտածելու և ինքնաբացահայտվելու յուրօրինակ ազատություն։ Ըստ ոճի և փիլիսոփայական կոնցեպցիայի՝ նրան հաճախ համեմատում են գերմանացի փիլիսոփա Ֆրիդրիխ Նիցշեի հետ և, իրավամբ, որպես սոցիալական, բարոյական և այլ նախապաշարումներից զերծ «ուժեղ անհատականության» ինքնակայացման տեսություն, Գորշի փիլիսոփայությունը կարող է համարվել «նիցշեականություն», թեպետ փիլիսոփայության գիտակներն ու խորաթափանց ընթերցողները չեն կարող չնկատել էական տարբերությունը, որը կառուցվում է ինքնարարման գաղափարի առանցքի շուրջ։ Միաժամանակ, հեղինակն առաջ է քաշում «մտքի զրոյականացման», «բարձրագույն Ես-ի» և բազմաթիվ այլ գաղափարներ, որոնք, այլից զատ, տալիս են աշխարհայացքների վերանայման ազդակներ։ Հայ փիլիսոփայական մտքի համատեքստում նրա փիլիսոփայությունն աննախադեպ է և կարող է մեծ ավանդ ունենալ դրա հետագա զարգացման մեջ։''<br />
<br />
''Տիգրան Գորշի ստեղծագործություններն առկա են Հայաստանի, Արցախի և այլ երկրների գրադարաններում և ուսումնական հաստատություններում։''<br />
{{Հեղինակ<br />
|լրիվ անուն = Տիգրան Գորշ (Տիգրան Ս. Գրիգորյան)<br />
|դասակարգում = Տիգրան Գորշ<br />
|սկզբնատառ = Գ<br />
|ծնվել է = 06.մայիս 1985թ.<br />
|մահացել է = <br />
}}<br />
{{DEFAULTSORT:Գորշ, Տիգրան}}<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Գ|{{{դասակարգում}}}]]<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ]]<br />
[[Կատեգորիա:Հայ գրականություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
==Ստեղծագործություններ==<br />
<br />
*[[Խառնարան]]<br />
*[[ԱՄԵՆ]]<br />
*[[ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ]]</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)&diff=14641Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)2021-07-15T06:13:07Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:TIGRAN_GORSH.jpg]] [[Պատկեր:Խորհրդանիշ՝_Բարձրագույն_Ես-ի,_նույնն_է՝_ինքնարարի,_նույնն_է՝_երրորդ_մեկի։.jpeg]]<br />
<br />
|աղբյուր = [http://tgorsh.blogspot.com][http://www.tigrangorsh.com]<br />
<br />
<br />
''Իմաստասեր, իրավաբան (փաստաբան), փիլիսոփայական կոնցեպցիան՝ բարձրագույն ԵՍ-ի ինքնաճանաչում - ինքնարարում (մարդն անցումային գոյաձև է)։''<br />
<br />
''Հեղինակի խոսքը, գրական ոճը, որը հաճախ դուրս է համակարգված մտածողությունից, ընթերցողին տալիս է մտածելու և ինքնաբացահայտվելու յուրօրինակ ազատություն։ Ըստ ոճի և փիլիսոփայական կոնցեպցիայի՝ նրան հաճախ համեմատում են գերմանացի փիլիսոփա Ֆրիդրիխ Նիցշեի հետ և, իրավամբ, որպես սոցիալական, բարոյական և այլ նախապաշարումներից զերծ «ուժեղ անհատականության» ինքնակայացման տեսություն, Գորշի փիլիսոփայությունը կարող է համարվել «նիցշեականություն», թեպետ փիլիսոփայության գիտակներն ու խորաթափանց ընթերցողները չեն կարող չնկատել էական տարբերությունը, որը կառուցվում է ինքնարարման գաղափարի առանցքի շուրջ։ Միաժամանակ, հեղինակն առաջ է քաշում «մտքի զրոյականացման», «բարձրագույն Ես-ի» և բազմաթիվ այլ գաղափարներ, որոնք, այլից զատ, տալիս են աշխարհայացքների վերանայման ազդակներ։ Հայ փիլիսոփայական մտքի համատեքստում նրա փիլիսոփայությունն աննախադեպ է և կարող է մեծ ավանդ ունենալ դրա հետագա զարգացման մեջ։''<br />
<br />
''Տիգրան Գորշի ստեղծագործություններն առկա են Հայաստանի, Արցախի և այլ երկրների գրադարաններում և ուսումնական հաստատություններում։''<br />
{{Հեղինակ<br />
|լրիվ անուն = Տիգրան Գորշ (Տիգրան Ս. Գրիգորյան)<br />
|դասակարգում = Տիգրան Գորշ<br />
|սկզբնատառ = Գ<br />
|ծնվել է = 06.մայիս 1985թ.<br />
|մահացել է = <br />
}}<br />
{{DEFAULTSORT:Գորշ, Տիգրան}}<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Գ|{{{դասակարգում}}}]]<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ]]<br />
[[Կատեգորիա:Հայ գրականություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
==Ստեղծագործություններ==<br />
<br />
*[[Խառնարան]]<br />
*[[ԱՄԵՆ]]<br />
*[[ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ]]</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:%D4%BD%D5%B8%D6%80%D5%B0%D6%80%D5%A4%D5%A1%D5%B6%D5%AB%D5%B7%D5%9D_%D4%B2%D5%A1%D6%80%D5%B1%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6_%D4%B5%D5%BD-%D5%AB,_%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6%D5%B6_%D5%A7%D5%9D_%D5%AB%D5%B6%D6%84%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D6%80%D5%AB,_%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6%D5%B6_%D5%A7%D5%9D_%D5%A5%D6%80%D6%80%D5%B8%D6%80%D5%A4_%D5%B4%D5%A5%D5%AF%D5%AB%D6%89.jpeg&diff=14640Պատկեր:Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։.jpeg2021-07-15T06:11:43Z<p>Տիգ: Տիգ uploaded a new version of Պատկեր:Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։.jpeg</p>
<hr />
<div>'''''Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։<br />
'''''<br />
''Կազմված է հայկական երեք «ի» տառերից, որոնք արտահայտում են ինքնաճանաչողությունը, ինքնահաղթահարումը (նույնն է՝ ինքնաոչնչացում) և ինքնարարումը։<br />
''Տառերի համակցությամբ կենտրոնում ձևավորվող եռանկյունը խորհրդանշում է Բարձրագույն Ես-ի, ինքնարարի, երրորդ մեկի արարումը, ինչին և միտված է ինքնաճանաչողություն, ինքնահաղթահարում, ինքնարարում փոխպայմանավորված եռամիասնությունը։<br />
''Եռանկյան գագաթներից դուրս եկող կոր թևերը պատկերին հաղորդում են պտույտ, ինչն արտահայտում է ինքնարարման հավերժականությունը, ինչպես նաև Բարձրագույն Ես-ի (ինքնարարի, երրորդ մեկի) փոխադարձ, փոխլրացնող կապը ինքնաճանաչողություն, ինքնահաղթահարում, ինքնարարում եռամիասնության և դրանցից յուրաքանչյուրի հետ առանձին, միաժամանակ՝ դրանց փոխադարձ, փոխլրացնող կապը միմյանց հետ։''<br />
''Տառերի հայկական լինելը խորհրդանշում է գաղափարի ծագումը, բայց ոչ՝ պատկանելիությունը, այն համա- և վերմարդկային է։<br />
''Հիմնական գույնը գորշն է, ինչը խորհրդանշում է անդինը, հետևորդության, նաև զանգվածների առաջնորդման, քարոզի, «կրոնականության», ստրկության, իշխանատենչության և այլնի մերժումը, սահմանում է դրա վերաբերելիությունը բացառապես անհատականությանը։''<br />
<br />
''Սույն մեկնաբանությամբ՝ խորհդանիշը կոչված է համարվել ինքնարարման հավատամքը կրողների սիմվոլ։<br />
''<br />
<br />
'''''Խորհրդանշի հեղինակ՝ [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]], 2021թ.''<br />
'''''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:%D4%BD%D5%B8%D6%80%D5%B0%D6%80%D5%A4%D5%A1%D5%B6%D5%AB%D5%B7%D5%9D_%D4%B2%D5%A1%D6%80%D5%B1%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6_%D4%B5%D5%BD-%D5%AB,_%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6%D5%B6_%D5%A7%D5%9D_%D5%AB%D5%B6%D6%84%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D6%80%D5%AB,_%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6%D5%B6_%D5%A7%D5%9D_%D5%A5%D6%80%D6%80%D5%B8%D6%80%D5%A4_%D5%B4%D5%A5%D5%AF%D5%AB%D6%89.jpeg&diff=14639Պատկեր:Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։.jpeg2021-07-15T06:04:55Z<p>Տիգ: Տիգ uploaded a new version of Պատկեր:Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։.jpeg</p>
<hr />
<div>'''''Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։<br />
'''''<br />
''Կազմված է հայկական երեք «ի» տառերից, որոնք արտահայտում են ինքնաճանաչողությունը, ինքնահաղթահարումը (նույնն է՝ ինքնաոչնչացում) և ինքնարարումը։<br />
''Տառերի համակցությամբ կենտրոնում ձևավորվող եռանկյունը խորհրդանշում է Բարձրագույն Ես-ի, ինքնարարի, երրորդ մեկի արարումը, ինչին և միտված է ինքնաճանաչողություն, ինքնահաղթահարում, ինքնարարում փոխպայմանավորված եռամիասնությունը։<br />
''Եռանկյան գագաթներից դուրս եկող կոր թևերը պատկերին հաղորդում են պտույտ, ինչն արտահայտում է ինքնարարման հավերժականությունը, ինչպես նաև Բարձրագույն Ես-ի (ինքնարարի, երրորդ մեկի) փոխադարձ, փոխլրացնող կապը ինքնաճանաչողություն, ինքնահաղթահարում, ինքնարարում եռամիասնության և դրանցից յուրաքանչյուրի հետ առանձին, միաժամանակ՝ դրանց փոխադարձ, փոխլրացնող կապը միմյանց հետ։''<br />
''Տառերի հայկական լինելը խորհրդանշում է գաղափարի ծագումը, բայց ոչ՝ պատկանելիությունը, այն համա- և վերմարդկային է։<br />
''Հիմնական գույնը գորշն է, ինչը խորհրդանշում է անդինը, հետևորդության, նաև զանգվածների առաջնորդման, քարոզի, «կրոնականության», ստրկության, իշխանատենչության և այլնի մերժումը, սահմանում է դրա վերաբերելիությունը բացառապես անհատականությանը։''<br />
<br />
''Սույն մեկնաբանությամբ՝ խորհդանիշը կոչված է համարվել ինքնարարման հավատամքը կրողների սիմվոլ։<br />
''<br />
<br />
'''''Խորհրդանշի հեղինակ՝ [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]], 2021թ.''<br />
'''''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:%D4%BD%D5%B8%D6%80%D5%B0%D6%80%D5%A4%D5%A1%D5%B6%D5%AB%D5%B7%D5%9D_%D4%B2%D5%A1%D6%80%D5%B1%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6_%D4%B5%D5%BD-%D5%AB,_%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6%D5%B6_%D5%A7%D5%9D_%D5%AB%D5%B6%D6%84%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D6%80%D5%AB,_%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6%D5%B6_%D5%A7%D5%9D_%D5%A5%D6%80%D6%80%D5%B8%D6%80%D5%A4_%D5%B4%D5%A5%D5%AF%D5%AB%D6%89.jpeg&diff=14638Պատկեր:Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։.jpeg2021-07-15T05:51:59Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>'''''Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։<br />
'''''<br />
''Կազմված է հայկական երեք «ի» տառերից, որոնք արտահայտում են ինքնաճանաչողությունը, ինքնահաղթահարումը (նույնն է՝ ինքնաոչնչացում) և ինքնարարումը։<br />
''Տառերի համակցությամբ կենտրոնում ձևավորվող եռանկյունը խորհրդանշում է Բարձրագույն Ես-ի, ինքնարարի, երրորդ մեկի արարումը, ինչին և միտված է ինքնաճանաչողություն, ինքնահաղթահարում, ինքնարարում փոխպայմանավորված եռամիասնությունը։<br />
''Եռանկյան գագաթներից դուրս եկող կոր թևերը պատկերին հաղորդում են պտույտ, ինչն արտահայտում է ինքնարարման հավերժականությունը, ինչպես նաև Բարձրագույն Ես-ի (ինքնարարի, երրորդ մեկի) փոխադարձ, փոխլրացնող կապը ինքնաճանաչողություն, ինքնահաղթահարում, ինքնարարում եռամիասնության և դրանցից յուրաքանչյուրի հետ առանձին, միաժամանակ՝ դրանց փոխադարձ, փոխլրացնող կապը միմյանց հետ։''<br />
''Տառերի հայկական լինելը խորհրդանշում է գաղափարի ծագումը, բայց ոչ՝ պատկանելիությունը, այն համա- և վերմարդկային է։<br />
''Հիմնական գույնը գորշն է, ինչը խորհրդանշում է անդինը, հետևորդության, նաև զանգվածների առաջնորդման, քարոզի, «կրոնականության», ստրկության, իշխանատենչության և այլնի մերժումը, սահմանում է դրա վերաբերելիությունը բացառապես անհատականությանը։''<br />
<br />
''Սույն մեկնաբանությամբ՝ խորհդանիշը կոչված է համարվել ինքնարարման հավատամքը կրողների սիմվոլ։<br />
''<br />
<br />
'''''Խորհրդանշի հեղինակ՝ [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]], 2021թ.''<br />
'''''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:%D4%BD%D5%B8%D6%80%D5%B0%D6%80%D5%A4%D5%A1%D5%B6%D5%AB%D5%B7%D5%9D_%D4%B2%D5%A1%D6%80%D5%B1%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6_%D4%B5%D5%BD-%D5%AB,_%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6%D5%B6_%D5%A7%D5%9D_%D5%AB%D5%B6%D6%84%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D6%80%D5%AB,_%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6%D5%B6_%D5%A7%D5%9D_%D5%A5%D6%80%D6%80%D5%B8%D6%80%D5%A4_%D5%B4%D5%A5%D5%AF%D5%AB%D6%89.jpeg&diff=14637Պատկեր:Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։.jpeg2021-07-15T05:43:19Z<p>Տիգ: Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։
Կազմված է հայկական երեք «ի» տառերից, որոնք արտահայտում են ինքնա...</p>
<hr />
<div>Խորհրդանիշ՝ Բարձրագույն Ես-ի, նույնն է՝ ինքնարարի, նույնն է՝ երրորդ մեկի։<br />
<br />
Կազմված է հայկական երեք «ի» տառերից, որոնք արտահայտում են ինքնաճանաչողությունը, ինքնահաղթահարումը (նույնն է՝ ինքնաոչնչացում) և ինքնարարումը։<br />
Տառերի համակցությամբ կենտրոնում ձևավորվող եռանկյունը խորհրդանշում է Բարձրագույն Ես-ի, ինքնարարի, երրորդ մեկի արարումը, ինչին և միտված է ինքնաճանաչողություն, ինքնահաղթահարում, ինքնարարում փոխպայմանավորված եռամիասնությունը։<br />
Եռանկյան գագաթներից դուրս եկող կոր թևերը պատկերին հաղորդում են պտույտ, ինչն արտահայտում է ինքնարարման հավերժականությունը, ինչպես նաև Բարձրագույն Ես-ի (ինքնարարի, երրորդ մեկի) փոխադարձ, փոխլրացնող կապը ինքնաճանաչողություն, ինքնահաղթահարում, ինքնարարում եռամիասնության և դրանցից յուրաքանչյուրի հետ առանձին, միաժամանակ՝ դրանց փոխադարձ, փոխլրացնող կապը միմյանց հետ։<br />
Տառերի հայկական լինելը խորհրդանշում է գաղափարի ծագումը, բայց ոչ՝ պատկանելիությունը, այն համա- և վերմարդկային է։<br />
Հիմնական գույնը գորշն է, ինչը խորհրդանշում է անդինը, հետևորդության, նաև զանգվածների առաջնորդման, քարոզի, «կրոնականության», ստրկության, իշխանատենչության և այլնի մերժումը, սահմանում է դրա վերաբերելիությունը բացառապես անհատականությանը։<br />
Սույն մեկնաբանությամբ՝ խորհդանիշը կոչված է համարվել ինքնարարման հավատամքը կրողների սիմվոլ։<br />
<br />
<br />
Խորհրդանշի հեղինակ՝ Տիգրան Գորշ, 2021թ.</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)&diff=14567Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)2021-02-02T16:59:57Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:TIGRAN_GORSH.jpg]] <br />
<br />
|աղբյուր = [http://tgorsh.blogspot.com][http://www.tigrangorsh.com]<br />
<br />
<br />
''Իմաստասեր, իրավաբան (փաստաբան), փիլիսոփայական կոնցեպցիան՝ բարձրագույն ԵՍ-ի ինքնաճանաչում - ինքնարարում (մարդն անցումային գոյաձև է)։''<br />
<br />
''Հեղինակի խոսքը, գրական ոճը, որը հաճախ դուրս է համակարգված մտածողությունից, ընթերցողին տալիս է մտածելու և ինքնաբացահայտվելու յուրօրինակ ազատություն։ Ըստ ոճի և փիլիսոփայական կոնցեպցիայի՝ նրան հաճախ համեմատում են գերմանացի փիլիսոփա Ֆրիդրիխ Նիցշեի հետ և, իրավամբ, որպես սոցիալական, բարոյական և այլ նախապաշարումներից զերծ «ուժեղ անհատականության» ինքնակայացման տեսություն, Գորշի փիլիսոփայությունը կարող է համարվել «նիցշեականություն», թեպետ փիլիսոփայության գիտակներն ու խորաթափանց ընթերցողները չեն կարող չնկատել էական տարբերությունը, որը կառուցվում է ինքնարարման գաղափարի առանցքի շուրջ։ Միաժամանակ, հեղինակն առաջ է քաշում «մտքի զրոյականացման», «բարձրագույն Ես-ի» և բազմաթիվ այլ գաղափարներ, որոնք, այլից զատ, տալիս են աշխարհայացքների վերանայման ազդակներ։ Հայ փիլիսոփայական մտքի համատեքստում նրա փիլիսոփայությունն աննախադեպ է և կարող է մեծ ավանդ ունենալ դրա հետագա զարգացման մեջ։''<br />
<br />
''Տիգրան Գորշի ստեղծագործություններն առկա են Հայաստանի, Արցախի և այլ երկրների գրադարաններում և ուսումնական հաստատություններում։''<br />
{{Հեղինակ<br />
|լրիվ անուն = Տիգրան Գորշ (Տիգրան Ս. Գրիգորյան)<br />
|դասակարգում = Տիգրան Գորշ<br />
|սկզբնատառ = Գ<br />
|ծնվել է = 06.մայիս 1985թ.<br />
|մահացել է = <br />
}}<br />
{{DEFAULTSORT:Գորշ, Տիգրան}}<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Գ|{{{դասակարգում}}}]]<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ]]<br />
[[Կատեգորիա:Հայ գրականություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
==Ստեղծագործություններ==<br />
<br />
*[[Խառնարան]]<br />
*[[ԱՄԵՆ]]<br />
*[[ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ]]</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D5%8D._%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)_(%D5%AF%D5%A5%D5%B6%D5%BD%D5%A1%D5%A3%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6)&diff=14566Տիգրան Գորշ (Տիգրան Ս. Գրիգորյան) (կենսագրություն)2021-02-01T12:27:11Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>Ծնվ․ 06.05.1985թ. - Հայաստան <br />
<br />
Ազգությունը - Հայ (Արցախցի)<br />
<br />
Զինվորական ծառայություն - ՀՀ ԶՈՒ<br />
<br />
Կրթությունը - բարձրագույն<br />
<br />
Մասնագիտություն - իրավաբան (փաստաբան), ՀՀ Փաստաբանների պալատի անդամ։</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)&diff=14565Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)2021-02-01T12:17:20Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:TIGRAN_GORSH.jpg]] <br />
<br />
<br />
''Իմաստասեր, իրավաբան (փաստաբան), փիլիսոփայական կոնցեպցիան՝ բարձրագույն ԵՍ-ի ինքնաճանաչում - ինքնարարում (մարդն անցումային գոյաձև է)։''<br />
<br />
''Հեղինակի խոսքը, գրական ոճը, որը հաճախ դուրս է համակարգված մտածողությունից, ընթերցողին տալիս է մտածելու և ինքնաբացահայտվելու յուրօրինակ ազատություն։ Ըստ ոճի և փիլիսոփայական կոնցեպցիայի՝ նրան հաճախ համեմատում են գերմանացի փիլիսոփա Ֆրիդրիխ Նիցշեի հետ և, իրավամբ, որպես սոցիալական, բարոյական և այլ նախապաշարումներից զերծ «ուժեղ անհատականության» ինքնակայացման տեսություն, Գորշի փիլիսոփայությունը կարող է համարվել «նիցշեականություն», թեպետ փիլիսոփայության գիտակներն ու խորաթափանց ընթերցողները չեն կարող չնկատել էական տարբերությունը, որը կառուցվում է ինքնարարման գաղափարի առանցքի շուրջ։ Միաժամանակ, հեղինակն առաջ է քաշում «մտքի զրոյականացման», «բարձրագույն Ես-ի» և բազմաթիվ այլ գաղափարներ, որոնք, այլից զատ, տալիս են աշխարհայացքների վերանայման ազդակներ։ Հայ փիլիսոփայական մտքի համատեքստում նրա փիլիսոփայությունն աննախադեպ է և կարող է մեծ ավանդ ունենալ դրա հետագա զարգացման մեջ։''<br />
<br />
''Տիգրան Գորշի ստեղծագործություններն առկա են Հայաստանի, Արցախի և այլ երկրների գրադարաններում և ուսումնական հաստատություններում։''<br />
{{Հեղինակ<br />
|լրիվ անուն = Տիգրան Գորշ (Տիգրան Ս. Գրիգորյան)<br />
|դասակարգում = Տիգրան Գորշ<br />
|սկզբնատառ = Գ<br />
|ծնվել է = 06.մայիս 1985թ.<br />
|մահացել է = <br />
}}<br />
{{DEFAULTSORT:Գորշ, Տիգրան}}<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Գ|{{{դասակարգում}}}]]<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ]]<br />
[[Կատեգորիա:Հայ գրականություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
==Ստեղծագործություններ==<br />
<br />
*[[Խառնարան]]<br />
*[[ԱՄԵՆ]]<br />
*[[ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ]]</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B5%D5%BD_%D5%BD%D5%A5%D6%80_%D5%A5%D5%B4,_%D5%B4%D5%B6%D5%A1%D6%81%D5%A1%D5%AE%D5%A8_%D5%A5%D5%BD_%D5%B9%D5%A5%D5%B4&diff=14564Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ2021-02-01T12:03:46Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:Ես_սեր_եմ,_մնացածը_ես_չեմ.jpg]]<br />
<br />
Խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
|աղբյուր = [https://www.tigrangorsh.com/love]<br />
<br />
Տիգրան Գորշ (2019)։ Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ (գիրք II - Թեոսոֆիա)։ Երևան: Ասողիկ։ ISBN 978-9939-50-455-1<br />
<br />
(Ինքնա)ճանաչողություն - (ինքն)արարում. սեր՝ առ բարձրագույն ԵՍ-ը …:<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
'''''Նախաբանի փոխարեն'''''<br />
<br />
'''''Ինչու է տիեզերքը մեզ հետ խոսում պատահականության լեզվով.'''''<br />
<br />
''Ինչպես նյութի կառուցվածքում է գերակշռում դատարկ (չբացահայտված) տարածությունը (ատոմի կառուցվածք), այնպես էլ մեր գիտակցության մեջ՝ անգիտակցականությունը, ինչն իրականում տիեզերական ԱՄԵՆՆ Է՝ ԷՆԻԳՄԱՆ (առեղծվածը), որին կոչում ենք ՈՉԻՆՉ, քանզի առավելագույնը, որին, երբեմն, կարողանում ենք հասնել, հաղորդակցվել, ենթագիտակցությունն է, ինչը, ըստ նյութի կառուցվածքի, համահունչ կլինի ընդամենը մոլեկուլին: Ըստ այդմ, տիեզերքից՝ ԱՄԵՆԻՑ մենք հաճախ կարողանում ենք ճանաչել միայն այն, ինչը ընկալում ենք զգայարաններով, հասկանում՝ գիտակցությամբ, երբեմն էլ ենթագիտակցությամբ՝ ֆիլտրելով պատճառահետևանքային հաստոցով, իսկ այն ամենը, ինչը մնում է այդ համակարգից դուրս, կոչում ենք ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ (ՆՇԱՆ), ինչն էլ, ըստ էության, պարզապես ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅՈՒՆՆ Է, որը չենք հասկանում:''<br />
''Ու սրանով, գուցե, միաժամանակ տրվում է տիեզերական լեզվի այբուբենը, որով հնարավոր է կարդալ ու ԲԱՐՁՐԱՆԱԼ՝ ճեղքելով գիտակցություն-ենթագիտակցություն սարդոստայնը, որն իրենց կեղտով գործում են սարդերը՝ մեզ խանգարելու համար, և հարաբերվել տիեզերական առեղծվածին, ու բնավ կարևոր, նաև հնարավոր չէ այն դարձնել մեր լեզվի համար արտահայտելի, բավական է տեսնել, զգալ, ընդունել ՆՐԱՆ, ինչը կոչում են նաև երրորդ աչքի հայացք, որից հետո բոլոր հայտնի, անհայտ զգացումները կամբողջանան մեկում ու կարտահայտվեն միաժամանակ՝ որպես ՈՌՆՈՑ, երբ իսկապես կառերսվես մեկ ճշմարտության հետ, որ այն, ինչ քեզանից դուրս է, քո մեջ է, անգիտակցականությունդ ատոմի մեջի նույն դատարկությունն է, Դու ինքդ ոչինչ ամեն ինչն ես ..., իսկ ոռնոցդ ԱՄԵՆ Է՝ առ Է՜ՆԻ՜ԳՄԱ՜Ա՜Ա՜…''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B1%D5%84%D4%B5%D5%86&diff=14563ԱՄԵՆ2021-02-01T12:02:47Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:amen.jpg]]<br />
<br />
'''ԱՄԵՆ''' — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու: Կարող է պետք գալ նրանց, ովքեր հետաքրքրված են /ինքնա/ճանաչողությամբ:<br />
<br />
հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
|աղբյուր = [http://tgorsh.blogspot.com/2019/11/blog-post_2.html] [https://www.tigrangorsh.com/amen]<br />
<br />
Տիգրան Գորշ (2017)։ ԱՄԵՆ։ Երևան: Ասողիկ։ ISBN 978-9939-50-351-6<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
''Առաջաբան<br />
<br />
''Ինչի՞ մասին է. տեղին կլինի ասել ոչնչի, իսկ ավելի ճիշտ՝ ոչինչը շոշափելու համար է. ՈՉԻՆՉ, որին կոչում եմ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ՝ ով/ինչ անսահմանելի էությամբ, որպիսին ամենքս կրում ենք մեր մեջ և առիթ ենք ունենում զգալ նրան, երբ վերանում ենք սոցիալական ես-ից՝ ներառյալ սեփական անունից, ինչից սկսած ոչինչ իրականում չի էլ պատկանում մեզ, և հարցնում ենք՝ ո՞վ կամ ի՞նչ է նայում դիտանցքից, որը կոչվում է իմ աչք:''<br />
<br />
''Գրքույկում չկա կոնկրետ սկիզբ ու վերջ, և ցանկացած միտք կարող է լինել սկիզբ, իսկ վերջը …, նաև չկան պատասխաններ, իսկ եթե պատահեն, ապա լոկ՝ որպես իմ կարծիք, որին կարելի ու պետք է անտարբեր լինել, երբ սեփական (զգայական) մտորումների արդյունքում ստացած հետևությունը կժխտի այն:''<br />
<br />
''Այն ոմանց կօգնի ստեղծել նոր կամ առողջացնել փչացած հարաբերությունները, ոմանց՝ հակառակը …, ոմանց կօգնի ներդաշնակվել մարդկանց՝ անգամ իշխել նրանց, ոմանց՝ հակառակը՝ կստիպի փախչել առանց ետ նայելու և հնարավորինս հեռու, …''<br />
<br />
''Ու վերադառնալով ՈՉՆՉԻՆ, միայն կարող եմ ասել իմ ցանկությունը՝ պատասխանելով հարցին՝ ինչո՞ւ.<br />
''յուրաքանչյուր մտքի և դրանցից անխուսափելիորեն ածանցվող բազմաթիվ հարցերի շուրջ անել սեփական դատողությունները ու, մտորումների արդյունքում, հանգել հետևության, որ ի սկզբանե թվացյալ քաոսն իրականում համակարգված է, իսկ արդյունքը դու ինքդ ես՝ որպիսին արարել ես, փոքրիկ ինչից ստեղծել ես քո մեծ ինչը, որի ընթացքը նմանեցնում եմ եգիպտացորենի հատիկների (ադիբուդի), որի փոքրիկ զանգվածից պատրաստում և լցնում ես մի ամբողջ թավա, ու գրքույկը, ինչպես ինքս եմ կոչում, դառնում է գիրք, որը ինքդ ես գրել. մեկ անգամ սկսել ու երբեք չի ստացվելու կանգ առնել …''''<br />
<br />
''…անսահման ԵՍ-երդ շարունաբար սպանելով և դիերի վրայով բարձրանալով՝ ավելի ու ավելի ես մոտենալու ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ-իդ, առաջին իսկ շոշափումից զգալու ես, որ նա է միակ ճշմարիտ աստվածը, որին, մինչ այդ, քեզանից դուրս էիր փնտրում կամ դադարել էիր փնտրել, միակը, ում կարող ես լսելի դարձնել ցանկություններդ, աղոթքներդ, կամքդ, …ու միակ ճշմարիտ տեղում, միակ ճշմարիտ հասցեատիրոջը բացականչել ԱՄԵՆ…''<br />
<br />
''Ու էլ կարևոր չէ, թե որ տողում ինչ ես կարդացել և որ ՈՉԻՆՉ(ս)Ն է այն գրել:''<br />
''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%BD%D5%A1%D5%BC%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6&diff=14562Խառնարան2021-02-01T12:01:32Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>{{Վերնագիր<br />
|վերնագիր = Խառնարան — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
|թարգմանիչ = <br />
|աղբյուր = [http://tgorsh.blogspot.com/2019/11/blog-post.html][http://www.tigrangorsh.com/kharnaran]<br />
}}<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
[[Պատկեր:Խառնարան.jpg|300px|left|thumb|Խառնարան]]<br />
'''1. Մեր կողքին են, բայց չենք նկատում ՆՐԱՆՑ'''<br />
<br />
'''''...ում ամեն ինչ ստիպում է, որ չարանան, բայց փոխարենն ավելի բարի են դառնում,- մեղավոր չեն, բայց առաջինն են ներողություն խնդրում,- արդար են, բայց արժանապատվորեն մեղադրանք են լսում,- կարիքի մեջ են, բայց օգնություն չեն աղերսում ու անգամ հաճույք են ստանում, երբ մերժվում են ստիպված արված խնդրանքում,- այլոց դարդերին սրտակից են լինում, սեփականն էլ` լուռ կրում,- հույս են տալիս` իրենք դրա կարիքում,- լուսավորում այլոց ճամփան` իրենք խավարի մեջ մնում ... Նրանց համեստությունը խեղճություն ենք համարում, անկեղծությունը` միամտություն,- արհամարհում ենք, իսկ հարկ եղած դեպքում` նրանցով ինքնահաստատվում, բայց նրանք չեն դժգոհում, անգամ դա են արդարացնում,- տառապանքին էլ հարգանքով են վերաբերվում, ու այն բացառիկ տեսակին են պատկանում, որ անգամ ճաղերի ետևում ԱԶԱՏ ԵՆ մնում,- ՍԻՐՈՒՄ ԵՆ և ՈՉ ՆՄԱՆԱԿՈՒՄ...'''''<br />
<br />
Տիգրան Գորշ (2015)։ ԽԱՌՆԱՐԱՆ։ Երևան: Ասողիկ։ ISBN 978-9939-50-301-1</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B5%D5%BD_%D5%BD%D5%A5%D6%80_%D5%A5%D5%B4,_%D5%B4%D5%B6%D5%A1%D6%81%D5%A1%D5%AE%D5%A8_%D5%A5%D5%BD_%D5%B9%D5%A5%D5%B4&diff=14561Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ2021-02-01T11:59:01Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:Ես_սեր_եմ,_մնացածը_ես_չեմ.jpg]]<br />
<br />
Խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
|աղբյուր = [https://www.tigrangorsh.com/love]<br />
<br />
(Ինքնա)ճանաչողություն - (ինքն)արարում. սեր՝ առ բարձրագույն ԵՍ-ը …:<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
'''''Նախաբանի փոխարեն'''''<br />
<br />
'''''Ինչու է տիեզերքը մեզ հետ խոսում պատահականության լեզվով.'''''<br />
<br />
''Ինչպես նյութի կառուցվածքում է գերակշռում դատարկ (չբացահայտված) տարածությունը (ատոմի կառուցվածք), այնպես էլ մեր գիտակցության մեջ՝ անգիտակցականությունը, ինչն իրականում տիեզերական ԱՄԵՆՆ Է՝ ԷՆԻԳՄԱՆ (առեղծվածը), որին կոչում ենք ՈՉԻՆՉ, քանզի առավելագույնը, որին, երբեմն, կարողանում ենք հասնել, հաղորդակցվել, ենթագիտակցությունն է, ինչը, ըստ նյութի կառուցվածքի, համահունչ կլինի ընդամենը մոլեկուլին: Ըստ այդմ, տիեզերքից՝ ԱՄԵՆԻՑ մենք հաճախ կարողանում ենք ճանաչել միայն այն, ինչը ընկալում ենք զգայարաններով, հասկանում՝ գիտակցությամբ, երբեմն էլ ենթագիտակցությամբ՝ ֆիլտրելով պատճառահետևանքային հաստոցով, իսկ այն ամենը, ինչը մնում է այդ համակարգից դուրս, կոչում ենք ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ (ՆՇԱՆ), ինչն էլ, ըստ էության, պարզապես ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅՈՒՆՆ Է, որը չենք հասկանում:''<br />
''Ու սրանով, գուցե, միաժամանակ տրվում է տիեզերական լեզվի այբուբենը, որով հնարավոր է կարդալ ու ԲԱՐՁՐԱՆԱԼ՝ ճեղքելով գիտակցություն-ենթագիտակցություն սարդոստայնը, որն իրենց կեղտով գործում են սարդերը՝ մեզ խանգարելու համար, և հարաբերվել տիեզերական առեղծվածին, ու բնավ կարևոր, նաև հնարավոր չէ այն դարձնել մեր լեզվի համար արտահայտելի, բավական է տեսնել, զգալ, ընդունել ՆՐԱՆ, ինչը կոչում են նաև երրորդ աչքի հայացք, որից հետո բոլոր հայտնի, անհայտ զգացումները կամբողջանան մեկում ու կարտահայտվեն միաժամանակ՝ որպես ՈՌՆՈՑ, երբ իսկապես կառերսվես մեկ ճշմարտության հետ, որ այն, ինչ քեզանից դուրս է, քո մեջ է, անգիտակցականությունդ ատոմի մեջի նույն դատարկությունն է, Դու ինքդ ոչինչ ամեն ինչն ես ..., իսկ ոռնոցդ ԱՄԵՆ Է՝ առ Է՜ՆԻ՜ԳՄԱ՜Ա՜Ա՜…''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%BD%D5%A1%D5%BC%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6&diff=14560Խառնարան2021-02-01T11:51:05Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>{{Վերնագիր<br />
|վերնագիր = Խառնարան — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
|թարգմանիչ = <br />
|աղբյուր = [http://tgorsh.blogspot.com/2019/11/blog-post.html][http://www.tigrangorsh.com/kharnaran]<br />
}}<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
[[Պատկեր:Խառնարան.jpg|300px|left|thumb|Խառնարան]]<br />
'''1. Մեր կողքին են, բայց չենք նկատում ՆՐԱՆՑ'''<br />
<br />
'''''...ում ամեն ինչ ստիպում է, որ չարանան, բայց փոխարենն ավելի բարի են դառնում,- մեղավոր չեն, բայց առաջինն են ներողություն խնդրում,- արդար են, բայց արժանապատվորեն մեղադրանք են լսում,- կարիքի մեջ են, բայց օգնություն չեն աղերսում ու անգամ հաճույք են ստանում, երբ մերժվում են ստիպված արված խնդրանքում,- այլոց դարդերին սրտակից են լինում, սեփականն էլ` լուռ կրում,- հույս են տալիս` իրենք դրա կարիքում,- լուսավորում այլոց ճամփան` իրենք խավարի մեջ մնում ... Նրանց համեստությունը խեղճություն ենք համարում, անկեղծությունը` միամտություն,- արհամարհում ենք, իսկ հարկ եղած դեպքում` նրանցով ինքնահաստատվում, բայց նրանք չեն դժգոհում, անգամ դա են արդարացնում,- տառապանքին էլ հարգանքով են վերաբերվում, ու այն բացառիկ տեսակին են պատկանում, որ անգամ ճաղերի ետևում ԱԶԱՏ ԵՆ մնում,- ՍԻՐՈՒՄ ԵՆ և ՈՉ ՆՄԱՆԱԿՈՒՄ...'''''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B1%D5%84%D4%B5%D5%86&diff=14559ԱՄԵՆ2021-02-01T11:42:21Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:amen.jpg]]<br />
<br />
'''ԱՄԵՆ''' — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու: Կարող է պետք գալ նրանց, ովքեր հետաքրքրված են /ինքնա/ճանաչողությամբ:<br />
<br />
հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
|աղբյուր = [http://tgorsh.blogspot.com/2019/11/blog-post_2.html] [https://www.tigrangorsh.com/amen]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
''Առաջաբան<br />
<br />
''Ինչի՞ մասին է. տեղին կլինի ասել ոչնչի, իսկ ավելի ճիշտ՝ ոչինչը շոշափելու համար է. ՈՉԻՆՉ, որին կոչում եմ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ՝ ով/ինչ անսահմանելի էությամբ, որպիսին ամենքս կրում ենք մեր մեջ և առիթ ենք ունենում զգալ նրան, երբ վերանում ենք սոցիալական ես-ից՝ ներառյալ սեփական անունից, ինչից սկսած ոչինչ իրականում չի էլ պատկանում մեզ, և հարցնում ենք՝ ո՞վ կամ ի՞նչ է նայում դիտանցքից, որը կոչվում է իմ աչք:''<br />
<br />
''Գրքույկում չկա կոնկրետ սկիզբ ու վերջ, և ցանկացած միտք կարող է լինել սկիզբ, իսկ վերջը …, նաև չկան պատասխաններ, իսկ եթե պատահեն, ապա լոկ՝ որպես իմ կարծիք, որին կարելի ու պետք է անտարբեր լինել, երբ սեփական (զգայական) մտորումների արդյունքում ստացած հետևությունը կժխտի այն:''<br />
<br />
''Այն ոմանց կօգնի ստեղծել նոր կամ առողջացնել փչացած հարաբերությունները, ոմանց՝ հակառակը …, ոմանց կօգնի ներդաշնակվել մարդկանց՝ անգամ իշխել նրանց, ոմանց՝ հակառակը՝ կստիպի փախչել առանց ետ նայելու և հնարավորինս հեռու, …''<br />
<br />
''Ու վերադառնալով ՈՉՆՉԻՆ, միայն կարող եմ ասել իմ ցանկությունը՝ պատասխանելով հարցին՝ ինչո՞ւ.<br />
''յուրաքանչյուր մտքի և դրանցից անխուսափելիորեն ածանցվող բազմաթիվ հարցերի շուրջ անել սեփական դատողությունները ու, մտորումների արդյունքում, հանգել հետևության, որ ի սկզբանե թվացյալ քաոսն իրականում համակարգված է, իսկ արդյունքը դու ինքդ ես՝ որպիսին արարել ես, փոքրիկ ինչից ստեղծել ես քո մեծ ինչը, որի ընթացքը նմանեցնում եմ եգիպտացորենի հատիկների (ադիբուդի), որի փոքրիկ զանգվածից պատրաստում և լցնում ես մի ամբողջ թավա, ու գրքույկը, ինչպես ինքս եմ կոչում, դառնում է գիրք, որը ինքդ ես գրել. մեկ անգամ սկսել ու երբեք չի ստացվելու կանգ առնել …''''<br />
<br />
''…անսահման ԵՍ-երդ շարունաբար սպանելով և դիերի վրայով բարձրանալով՝ ավելի ու ավելի ես մոտենալու ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ-իդ, առաջին իսկ շոշափումից զգալու ես, որ նա է միակ ճշմարիտ աստվածը, որին, մինչ այդ, քեզանից դուրս էիր փնտրում կամ դադարել էիր փնտրել, միակը, ում կարող ես լսելի դարձնել ցանկություններդ, աղոթքներդ, կամքդ, …ու միակ ճշմարիտ տեղում, միակ ճշմարիտ հասցեատիրոջը բացականչել ԱՄԵՆ…''<br />
<br />
''Ու էլ կարևոր չէ, թե որ տողում ինչ ես կարդացել և որ ՈՉԻՆՉ(ս)Ն է այն գրել:''<br />
''</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B5%D5%BD_%D5%BD%D5%A5%D6%80_%D5%A5%D5%B4,_%D5%B4%D5%B6%D5%A1%D6%81%D5%A1%D5%AE%D5%A8_%D5%A5%D5%BD_%D5%B9%D5%A5%D5%B4&diff=14558Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ2021-02-01T11:35:07Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:Ես_սեր_եմ,_մնացածը_ես_չեմ.jpg]]<br />
<br />
Խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
|աղբյուր = [https://www.tigrangorsh.com/love]<br />
<br />
(Ինքնա)ճանաչողություն - (ինքն)արարում. սեր՝ առ բարձրագույն ԵՍ-ը …:<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
Նախաբանի փոխարեն<br />
<br />
Ինչու է տիեզերքը մեզ հետ խոսում պատահականության լեզվով.<br />
<br />
Ինչպես նյութի կառուցվածքում է գերակշռում դատարկ (չբացահայտված) տարածությունը (ատոմի կառուցվածք), այնպես էլ մեր գիտակցության մեջ՝ անգիտակցականությունը, ինչն իրականում տիեզերական ԱՄԵՆՆ Է՝ ԷՆԻԳՄԱՆ (առեղծվածը), որին կոչում ենք ՈՉԻՆՉ, քանզի առավելագույնը, որին, երբեմն, կարողանում ենք հասնել, հաղորդակցվել, ենթագիտակցությունն է, ինչը, ըստ նյութի կառուցվածքի, համահունչ կլինի ընդամենը մոլեկուլին: Ըստ այդմ, տիեզերքից՝ ԱՄԵՆԻՑ մենք հաճախ կարողանում ենք ճանաչել միայն այն, ինչը ընկալում ենք զգայարաններով, հասկանում՝ գիտակցությամբ, երբեմն էլ ենթագիտակցությամբ՝ ֆիլտրելով պատճառահետևանքային հաստոցով, իսկ այն ամենը, ինչը մնում է այդ համակարգից դուրս, կոչում ենք ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ (ՆՇԱՆ), ինչն էլ, ըստ էության, պարզապես ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅՈՒՆՆ Է, որը չենք հասկանում:<br />
Ու սրանով, գուցե, միաժամանակ տրվում է տիեզերական լեզվի այբուբենը, որով հնարավոր է կարդալ ու ԲԱՐՁՐԱՆԱԼ՝ ճեղքելով գիտակցություն-ենթագիտակցություն սարդոստայնը, որն իրենց կեղտով գործում են սարդերը՝ մեզ խանգարելու համար, և հարաբերվել տիեզերական առեղծվածին, ու բնավ կարևոր, նաև հնարավոր չէ այն դարձնել մեր լեզվի համար արտահայտելի, բավական է տեսնել, զգալ, ընդունել ՆՐԱՆ, ինչը կոչում են նաև երրորդ աչքի հայացք, որից հետո բոլոր հայտնի, անհայտ զգացումները կամբողջանան մեկում ու կարտահայտվեն միաժամանակ՝ որպես ՈՌՆՈՑ, երբ իսկապես կառերսվես մեկ ճշմարտության հետ, որ այն, ինչ քեզանից դուրս է, քո մեջ է, անգիտակցականությունդ ատոմի մեջի նույն դատարկությունն է, Դու ինքդ ոչինչ ամեն ինչն ես ..., իսկ ոռնոցդ ԱՄԵՆ Է՝ առ Է՜ՆԻ՜ԳՄԱ՜Ա՜Ա՜…</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D5%8D._%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)_(%D5%AF%D5%A5%D5%B6%D5%BD%D5%A1%D5%A3%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6)&diff=14557Տիգրան Գորշ (Տիգրան Ս. Գրիգորյան) (կենսագրություն)2021-02-01T11:30:00Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>Տիգրան Ստեփանի Գրիգորյան, (ծնվ․ 1985թ.) իմաստասեր, իրավաբան (փաստաբան), փիլիսոփայական կոնցեպցիան՝ բարձրագույն ԵՍ-ի ինքնաճանաչում - ինքնարարում (մարդն անցումային գոյաձև է)։<br />
<br />
Հեղինակի խոսքը, գրական ոճը, որը հաճախ դուրս է համակարգված մտածողությունից, ընթերցողին տալիս է մտածելու և ինքնաբացահայտվելու յուրօրինակ ազատություն։ Ըստ ոճի և փիլիսոփայական կոնցեպցիայի՝ նրան հաճախ համեմատում են գերմանացի փիլիսոփա Ֆրիդրիխ Նիցշեի հետ և, իրավամբ, որպես սոցիալական, բարոյական և այլ նախապաշարումներից զերծ «ուժեղ անհատականության» ինքնակայացման տեսություն, Գորշի փիլիսոփայությունը կարող է համարվել «նիցշեականություն», թեպետ փիլիսոփայության գիտակներն ու խորաթափանց ընթերցողները չեն կարող չնկատել էական տարբերությունը, որը կառուցվում է ինքնարարման գաղափարի առանցքի շուրջ։ Միաժամանակ, հեղինակն առաջ է քաշում «մտքի զրոյականացման», «բարձրագույն Ես-ի» և բազմաթիվ այլ գաղափարներ, որոնք, այլից զատ, տալիս են աշխարհայացքների վերանայման ազդակներ։ Հայ փիլիսոփայական մտքի համատեքստում նրա փիլիսոփայությունն աննախադեպ է և կարող է մեծ ավանդ ունենալ դրա հետագա զարգացման մեջ։<br />
<br />
Տիգրան Գորշի ստեղծագործություններն առկա են Հայաստանի, Արցախի և այլ երկրների գրադարաններում և ուսումնական հաստատություններում։</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:TIGRAN_GORSH.jpg&diff=14545Պատկեր:TIGRAN GORSH.jpg2020-07-24T14:54:21Z<p>Տիգ: Տիգ uploaded a new version of Պատկեր:TIGRAN GORSH.jpg</p>
<hr />
<div></div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)&diff=14544Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)2020-07-24T14:49:36Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:TIGRAN_GORSH.jpg]]{{Հեղինակ<br />
|լրիվ անուն = Տիգրան Գորշ (Տիգրան Ս. Գրիգորյան)<br />
|դասակարգում = Տիգրան Գորշ<br />
|սկզբնատառ = Գ<br />
|ծնվել է = 06.մայիս 1985թ.<br />
|մահացել է = <br />
}}<br />
{{DEFAULTSORT:Գորշ, Տիգրան}}<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Գ|{{{դասակարգում}}}]]<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ]]<br />
[[Կատեգորիա:Հայ գրականություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
==Ստեղծագործություններ==<br />
<br />
*[[Խառնարան]]<br />
*[[ԱՄԵՆ]]<br />
*[[ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ]]</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:TIGRAN_GORSH.jpg&diff=14543Պատկեր:TIGRAN GORSH.jpg2020-07-24T14:46:26Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div></div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B5%D5%BD_%D5%BD%D5%A5%D6%80_%D5%A5%D5%B4,_%D5%B4%D5%B6%D5%A1%D6%81%D5%A1%D5%AE%D5%A8_%D5%A5%D5%BD_%D5%B9%D5%A5%D5%B4&diff=14533Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ2020-05-11T12:26:51Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>Խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
[[Պատկեր:Ես_սեր_եմ,_մնացածը_ես_չեմ.jpg]]<br />
<br />
|աղբյուր = [https://www.tigrangorsh.com/love]<br />
<br />
(Ինքնա)ճանաչողություն - (ինքն)արարում. սեր՝ առ բարձրագույն ԵՍ-ը …:<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
Նախաբանի փոխարեն<br />
<br />
Ինչու է տիեզերքը մեզ հետ խոսում պատահականության լեզվով.<br />
<br />
Ինչպես նյութի կառուցվածքում է գերակշռում դատարկ (չբացահայտված) տարածությունը (ատոմի կառուցվածք), այնպես էլ մեր գիտակցության մեջ՝ անգիտակցականությունը, ինչն իրականում տիեզերական ԱՄԵՆՆ Է՝ ԷՆԻԳՄԱՆ (առեղծվածը), որին կոչում ենք ՈՉԻՆՉ, քանզի առավելագույնը, որին, երբեմն, կարողանում ենք հասնել, հաղորդակցվել, ենթագիտակցությունն է, ինչը, ըստ նյութի կառուցվածքի, համահունչ կլինի ընդամենը մոլեկուլին: Ըստ այդմ, տիեզերքից՝ ԱՄԵՆԻՑ մենք հաճախ կարողանում ենք ճանաչել միայն այն, ինչը ընկալում ենք զգայարաններով, հասկանում՝ գիտակցությամբ, երբեմն էլ ենթագիտակցությամբ՝ ֆիլտրելով պատճառահետևանքային հաստոցով, իսկ այն ամենը, ինչը մնում է այդ համակարգից դուրս, կոչում ենք ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ (ՆՇԱՆ), ինչն էլ, ըստ էության, պարզապես ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅՈՒՆՆ Է, որը չենք հասկանում:<br />
Ու սրանով, գուցե, միաժամանակ տրվում է տիեզերական լեզվի այբուբենը, որով հնարավոր է կարդալ ու ԲԱՐՁՐԱՆԱԼ՝ ճեղքելով գիտակցություն-ենթագիտակցություն սարդոստայնը, որն իրենց կեղտով գործում են սարդերը՝ մեզ խանգարելու համար, և հարաբերվել տիեզերական առեղծվածին, ու բնավ կարևոր, նաև հնարավոր չէ այն դարձնել մեր լեզվի համար արտահայտելի, բավական է տեսնել, զգալ, ընդունել ՆՐԱՆ, ինչը կոչում են նաև երրորդ աչքի հայացք, որից հետո բոլոր հայտնի, անհայտ զգացումները կամբողջանան մեկում ու կարտահայտվեն միաժամանակ՝ որպես ՈՌՆՈՑ, երբ իսկապես կառերսվես մեկ ճշմարտության հետ, որ այն, ինչ քեզանից դուրս է, քո մեջ է, անգիտակցականությունդ ատոմի մեջի նույն դատարկությունն է, Դու ինքդ ոչինչ ամեն ինչն ես ..., իսկ ոռնոցդ ԱՄԵՆ Է՝ առ Է՜ՆԻ՜ԳՄԱ՜Ա՜Ա՜…</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B1%D5%84%D4%B5%D5%86&diff=14532ԱՄԵՆ2020-05-11T12:18:48Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:amen.jpg]]<br />
ԱՄԵՆ — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու: Կարող է պետք գալ նրանց, ովքեր հետաքրքրված են /ինքնա/ճանաչողությամբ:<br />
հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
|աղբյուր = [http://tgorsh.blogspot.com/2019/11/blog-post_2.html] [https://www.tigrangorsh.com/amen]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
Առաջաբան<br />
<br />
Ինչի՞ մասին է. տեղին կլինի ասել ոչնչի, իսկ ավելի ճիշտ՝ ոչինչը շոշափելու համար է. ՈՉԻՆՉ, որին կոչում եմ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ՝ ով/ինչ անսահմանելի էությամբ, որպիսին ամենքս կրում ենք մեր մեջ և առիթ ենք ունենում զգալ նրան, երբ վերանում ենք սոցիալական ես-ից՝ ներառյալ սեփական անունից, ինչից սկսած ոչինչ իրականում չի էլ պատկանում մեզ, և հարցնում ենք՝ ո՞վ կամ ի՞նչ է նայում դիտանցքից, որը կոչվում է իմ աչք:<br />
<br />
Գրքույկում չկա կոնկրետ սկիզբ ու վերջ, և ցանկացած միտք կարող է լինել սկիզբ, իսկ վերջը …, նաև չկան պատասխաններ, իսկ եթե պատահեն, ապա լոկ՝ որպես իմ կարծիք, որին կարելի ու պետք է անտարբեր լինել, երբ սեփական (զգայական) մտորումների արդյունքում ստացած հետևությունը կժխտի այն:<br />
<br />
Այն ոմանց կօգնի ստեղծել նոր կամ առողջացնել փչացած հարաբերությունները, ոմանց՝ հակառակը …, ոմանց կօգնի ներդաշնակվել մարդկանց՝ անգամ իշխել նրանց, ոմանց՝ հակառակը՝ կստիպի փախչել առանց ետ նայելու և հնարավորինս հեռու, …<br />
<br />
Ու վերադառնալով ՈՉՆՉԻՆ, միայն կարող եմ ասել իմ ցանկությունը՝ պատասխանելով հարցին՝ ինչո՞ւ.<br />
յուրաքանչյուր մտքի և դրանցից անխուսափելիորեն ածանցվող բազմաթիվ հարցերի շուրջ անել սեփական դատողությունները ու, մտորումների արդյունքում, հանգել հետևության, որ ի սկզբանե թվացյալ քաոսն իրականում համակարգված է, իսկ արդյունքը դու ինքդ ես՝ որպիսին արարել ես, փոքրիկ ինչից ստեղծել ես քո մեծ ինչը, որի ընթացքը նմանեցնում եմ եգիպտացորենի հատիկների (ադիբուդի), որի փոքրիկ զանգվածից պատրաստում և լցնում ես մի ամբողջ թավա, ու գրքույկը, ինչպես ինքս եմ կոչում, դառնում է գիրք, որը ինքդ ես գրել. մեկ անգամ սկսել ու երբեք չի ստացվելու կանգ առնել …<br />
<br />
…անսահման ԵՍ-երդ շարունաբար սպանելով և դիերի վրայով բարձրանալով՝ ավելի ու ավելի ես մոտենալու ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ-իդ, առաջին իսկ շոշափումից զգալու ես, որ նա է միակ ճշմարիտ աստվածը, որին, մինչ այդ, քեզանից դուրս էիր փնտրում կամ դադարել էիր փնտրել, միակը, ում կարող ես լսելի դարձնել ցանկություններդ, աղոթքներդ, կամքդ, …ու միակ ճշմարիտ տեղում, միակ ճշմարիտ հասցեատիրոջը բացականչել ԱՄԵՆ…<br />
<br />
Ու էլ կարևոր չէ, թե որ տողում ինչ ես կարդացել և որ ՈՉԻՆՉ(ս)Ն է այն գրել:</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%BD%D5%A1%D5%BC%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6&diff=14531Խառնարան2020-05-11T12:16:23Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>{{Վերնագիր<br />
|վերնագիր = Խառնարան — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
|թարգմանիչ = <br />
|աղբյուր = [http://tgorsh.blogspot.com/2019/11/blog-post.html][http://www.tigrangorsh.com/kharnaran]<br />
}}<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
[[Պատկեր:Խառնարան.jpg|300px|left|thumb|Խառնարան]]<br />
1. Մեր կողքին են, բայց չենք նկատում ՆՐԱՆՑ<br />
<br />
...ում ամեն ինչ ստիպում է, որ չարանան, բայց փոխարենն ավելի բարի են դառնում,- մեղավոր չեն, բայց առաջինն են ներողություն խնդրում,- արդար են, բայց արժանապատվորեն մեղադրանք են լսում,- կարիքի մեջ են, բայց օգնություն չեն աղերսում ու անգամ հաճույք են ստանում, երբ մերժվում են ստիպված արված խնդրանքում,- այլոց դարդերին սրտակից են լինում, սեփականն էլ` լուռ կրում,- հույս են տալիս` իրենք դրա կարիքում,- լուսավորում այլոց ճամփան` իրենք խավարի մեջ մնում ... Նրանց համեստությունը խեղճություն ենք համարում, անկեղծությունը` միամտություն,- արհամարհում ենք, իսկ հարկ եղած դեպքում` նրանցով ինքնահաստատվում, բայց նրանք չեն դժգոհում, անգամ դա են արդարացնում,- տառապանքին էլ հարգանքով են վերաբերվում, ու այն բացառիկ տեսակին են պատկանում, որ անգամ ճաղերի ետևում ԱԶԱՏ ԵՆ մնում,- ՍԻՐՈՒՄ ԵՆ և ՈՉ ՆՄԱՆԱԿՈՒՄ...</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B1%D5%84%D4%B5%D5%86&diff=14459ԱՄԵՆ2019-11-24T17:03:42Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:amen.jpg]]<br />
ԱՄԵՆ — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու: Կարող է պետք գալ նրանց, ովքեր հետաքրքրված են /ինքնա/ճանաչողությամբ:<br />
հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
|աղբյուր = [http://tgorsh.blogspot.com/2019/11/blog-post_2.html http://tgorsh.blogspot.com/2019/11/blog-post_2.html]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
Առաջաբան<br />
<br />
Ինչի՞ մասին է. տեղին կլինի ասել ոչնչի, իսկ ավելի ճիշտ՝ ոչինչը շոշափելու համար է. ՈՉԻՆՉ, որին կոչում եմ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ՝ ով/ինչ անսահմանելի էությամբ, որպիսին ամենքս կրում ենք մեր մեջ և առիթ ենք ունենում զգալ նրան, երբ վերանում ենք սոցիալական ես-ից՝ ներառյալ սեփական անունից, ինչից սկսած ոչինչ իրականում չի էլ պատկանում մեզ, և հարցնում ենք՝ ո՞վ կամ ի՞նչ է նայում դիտանցքից, որը կոչվում է իմ աչք:<br />
<br />
Գրքույկում չկա կոնկրետ սկիզբ ու վերջ, և ցանկացած միտք կարող է լինել սկիզբ, իսկ վերջը …, նաև չկան պատասխաններ, իսկ եթե պատահեն, ապա լոկ՝ որպես իմ կարծիք, որին կարելի ու պետք է անտարբեր լինել, երբ սեփական (զգայական) մտորումների արդյունքում ստացած հետևությունը կժխտի այն:<br />
<br />
Այն ոմանց կօգնի ստեղծել նոր կամ առողջացնել փչացած հարաբերությունները, ոմանց՝ հակառակը …, ոմանց կօգնի ներդաշնակվել մարդկանց՝ անգամ իշխել նրանց, ոմանց՝ հակառակը՝ կստիպի փախչել առանց ետ նայելու և հնարավորինս հեռու, …<br />
<br />
Ու վերադառնալով ՈՉՆՉԻՆ, միայն կարող եմ ասել իմ ցանկությունը՝ պատասխանելով հարցին՝ ինչո՞ւ.<br />
յուրաքանչյուր մտքի և դրանցից անխուսափելիորեն ածանցվող բազմաթիվ հարցերի շուրջ անել սեփական դատողությունները ու, մտորումների արդյունքում, հանգել հետևության, որ ի սկզբանե թվացյալ քաոսն իրականում համակարգված է, իսկ արդյունքը դու ինքդ ես՝ որպիսին արարել ես, փոքրիկ ինչից ստեղծել ես քո մեծ ինչը, որի ընթացքը նմանեցնում եմ եգիպտացորենի հատիկների (ադիբուդի), որի փոքրիկ զանգվածից պատրաստում և լցնում ես մի ամբողջ թավա, ու գրքույկը, ինչպես ինքս եմ կոչում, դառնում է գիրք, որը ինքդ ես գրել. մեկ անգամ սկսել ու երբեք չի ստացվելու կանգ առնել …<br />
<br />
…անսահման ԵՍ-երդ շարունաբար սպանելով և դիերի վրայով բարձրանալով՝ ավելի ու ավելի ես մոտենալու ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍ-իդ, առաջին իսկ շոշափումից զգալու ես, որ նա է միակ ճշմարիտ աստվածը, որին, մինչ այդ, քեզանից դուրս էիր փնտրում կամ դադարել էիր փնտրել, միակը, ում կարող ես լսելի դարձնել ցանկություններդ, աղոթքներդ, կամքդ, …ու միակ ճշմարիտ տեղում, միակ ճշմարիտ հասցեատիրոջը բացականչել ԱՄԵՆ…<br />
<br />
Ու էլ կարևոր չէ, թե որ տողում ինչ ես կարդացել և որ ՈՉԻՆՉ(ս)Ն է այն գրել:</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%BD%D5%A1%D5%BC%D5%B6%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6&diff=14458Խառնարան2019-11-24T16:58:32Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>{{Վերնագիր<br />
|վերնագիր = Խառնարան — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
|թարգմանիչ = <br />
|աղբյուր = [http://tgorsh.blogspot.com/2019/11/blog-post.html http://tgorsh.blogspot.com/2019/11/blog-post.html]<br />
}}<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
[[Պատկեր:Խառնարան.jpg|300px|left|thumb|Խառնարան]]<br />
1. Մեր կողքին են, բայց չենք նկատում ՆՐԱՆՑ<br />
<br />
...ում ամեն ինչ ստիպում է, որ չարանան, բայց փոխարենն ավելի բարի են դառնում,- մեղավոր չեն, բայց առաջինն են ներողություն խնդրում,- արդար են, բայց արժանապատվորեն մեղադրանք են լսում,- կարիքի մեջ են, բայց օգնություն չեն աղերսում ու անգամ հաճույք են ստանում, երբ մերժվում են ստիպված արված խնդրանքում,- այլոց դարդերին սրտակից են լինում, սեփականն էլ` լուռ կրում,- հույս են տալիս` իրենք դրա կարիքում,- լուսավորում այլոց ճամփան` իրենք խավարի մեջ մնում ... Նրանց համեստությունը խեղճություն ենք համարում, անկեղծությունը` միամտություն,- արհամարհում ենք, իսկ հարկ եղած դեպքում` նրանցով ինքնահաստատվում, բայց նրանք չեն դժգոհում, անգամ դա են արդարացնում,- տառապանքին էլ հարգանքով են վերաբերվում, ու այն բացառիկ տեսակին են պատկանում, որ անգամ ճաղերի ետևում ԱԶԱՏ ԵՆ մնում,- ՍԻՐՈՒՄ ԵՆ և ՈՉ ՆՄԱՆԱԿՈՒՄ...</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)_(%D5%AF%D5%A5%D5%B6%D5%BD%D5%A1%D5%A3%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6)&diff=14457Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան) (կենսագրություն)2019-11-11T13:16:00Z<p>Տիգ: Ջնջվում է էջի ամբողջ պարունակությունը</p>
<hr />
<div></div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D5%8D._%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)_(%D5%AF%D5%A5%D5%B6%D5%BD%D5%A1%D5%A3%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6)&diff=14456Տիգրան Գորշ (Տիգրան Ս. Գրիգորյան) (կենսագրություն)2019-11-11T13:12:51Z<p>Տիգ: Նոր էջ «Իմաստասեր, իրավաբան (փաստաբան): Փիլիսոփայական կոնցեպցիան՝ բարձրագույն Ես-ի (ինքնա)ճանաչողությու...»:</p>
<hr />
<div>Իմաստասեր, իրավաբան (փաստաբան): <br />
Փիլիսոփայական կոնցեպցիան՝ բարձրագույն Ես-ի (ինքնա)ճանաչողություն - (ինքն)արարում:</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)&diff=14455Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)2019-11-11T13:05:37Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:Gorsh.jpg]]{{Հեղինակ<br />
|լրիվ անուն = Տիգրան Գորշ (Տիգրան Ս. Գրիգորյան)<br />
|դասակարգում = Տիգրան Գորշ<br />
|սկզբնատառ = Գ<br />
|ծնվել է = 06.մայիս 1985թ.<br />
|մահացել է = <br />
}}<br />
{{DEFAULTSORT:Գորշ, Տիգրան}}<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Գ|{{{դասակարգում}}}]]<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ]]<br />
[[Կատեգորիա:Հայ գրականություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
==Ստեղծագործություններ==<br />
<br />
*[[Խառնարան]]<br />
*[[ԱՄԵՆ]]<br />
*[[ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ]]</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)&diff=14454Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)2019-11-11T13:04:58Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:Gorsh.jpg]]{{Հեղինակ<br />
|լրիվ անուն = Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)<br />
|դասակարգում = Տիգրան Գորշ<br />
|սկզբնատառ = Գ<br />
|ծնվել է = 06.մայիս 1985թ.<br />
|մահացել է = <br />
}}<br />
{{DEFAULTSORT:Գորշ, Տիգրան}}<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Գ|{{{դասակարգում}}}]]<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ]]<br />
[[Կատեգորիա:Հայ գրականություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
==Ստեղծագործություններ==<br />
<br />
*[[Խառնարան]]<br />
*[[ԱՄԵՆ]]<br />
*[[ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ]]</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:Gorsh.jpg&diff=14453Պատկեր:Gorsh.jpg2019-11-11T13:02:33Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div></div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B5%D5%BD_%D5%BD%D5%A5%D6%80_%D5%A5%D5%B4,_%D5%B4%D5%B6%D5%A1%D6%81%D5%A1%D5%AE%D5%A8_%D5%A5%D5%BD_%D5%B9%D5%A5%D5%B4&diff=14452Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ2019-10-30T06:51:44Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>Խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
[[Պատկեր:Ես_սեր_եմ,_մնացածը_ես_չեմ.jpg]]<br />
<br />
(Ինքնա)ճանաչողություն - (ինքն)արարում. սեր՝ առ բարձրագույն ԵՍ-ը …:<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
Նախաբանի փոխարեն<br />
<br />
Ինչու է տիեզերքը մեզ հետ խոսում պատահականության լեզվով.<br />
<br />
Ինչպես նյութի կառուցվածքում է գերակշռում դատարկ (չբացահայտված) տարածությունը (ատոմի կառուցվածք), այնպես էլ մեր գիտակցության մեջ՝ անգիտակցականությունը, ինչն իրականում տիեզերական ԱՄԵՆՆ Է՝ ԷՆԻԳՄԱՆ (առեղծվածը), որին կոչում ենք ՈՉԻՆՉ, քանզի առավելագույնը, որին, երբեմն, կարողանում ենք հասնել, հաղորդակցվել, ենթագիտակցությունն է, ինչը, ըստ նյութի կառուցվածքի, համահունչ կլինի ընդամենը մոլեկուլին: Ըստ այդմ, տիեզերքից՝ ԱՄԵՆԻՑ մենք հաճախ կարողանում ենք ճանաչել միայն այն, ինչը ընկալում ենք զգայարաններով, հասկանում՝ գիտակցությամբ, երբեմն էլ ենթագիտակցությամբ՝ ֆիլտրելով պատճառահետևանքային հաստոցով, իսկ այն ամենը, ինչը մնում է այդ համակարգից դուրս, կոչում ենք ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ (ՆՇԱՆ), ինչն էլ, ըստ էության, պարզապես ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅՈՒՆՆ Է, որը չենք հասկանում:<br />
Ու սրանով, գուցե, միաժամանակ տրվում է տիեզերական լեզվի այբուբենը, որով հնարավոր է կարդալ ու ԲԱՐՁՐԱՆԱԼ՝ ճեղքելով գիտակցություն-ենթագիտակցություն սարդոստայնը, որն իրենց կեղտով գործում են սարդերը՝ մեզ խանգարելու համար, և հարաբերվել տիեզերական առեղծվածին, ու բնավ կարևոր, նաև հնարավոր չէ այն դարձնել մեր լեզվի համար արտահայտելի, բավական է տեսնել, զգալ, ընդունել ՆՐԱՆ, ինչը կոչում են նաև երրորդ աչքի հայացք, որից հետո բոլոր հայտնի, անհայտ զգացումները կամբողջանան մեկում ու կարտահայտվեն միաժամանակ՝ որպես ՈՌՆՈՑ, երբ իսկապես կառերսվես մեկ ճշմարտության հետ, որ այն, ինչ քեզանից դուրս է, քո մեջ է, անգիտակցականությունդ ատոմի մեջի նույն դատարկությունն է, Դու ինքդ ոչինչ ամեն ինչն ես ..., իսկ ոռնոցդ ԱՄԵՆ Է՝ առ Է՜ՆԻ՜ԳՄԱ՜Ա՜Ա՜…</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D5%B8%D6%80%D5%B7_(%D5%8F%D5%AB%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%B6_%D4%B3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6)&diff=14451Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)2019-10-30T06:38:49Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>[[Պատկեր:Tigran_gorsh.jpg]]{{Հեղինակ<br />
|լրիվ անուն = Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)<br />
|դասակարգում = Տիգրան Գորշ<br />
|սկզբնատառ = Գ<br />
|ծնվել է = 06.մայիս.1985թ.<br />
|մահացել է = <br />
}}<br />
{{DEFAULTSORT:Գորշ, Տիգրան}}<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ-Գ|{{{դասակարգում}}}]]<br />
[[Կատեգորիա:Հեղինակներ]]<br />
[[Կատեգորիա:Հայ գրականություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
==Ստեղծագործություններ==<br />
<br />
*[[Խառնարան]]<br />
*[[ԱՄԵՆ]]<br />
*[[ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ]]</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:Tigran_gorsh.jpg&diff=14450Պատկեր:Tigran gorsh.jpg2019-10-30T06:35:12Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div></div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B5%D5%BD_%D5%BD%D5%A5%D6%80_%D5%A5%D5%B4,_%D5%B4%D5%B6%D5%A1%D6%81%D5%A1%D5%AE%D5%A8_%D5%A5%D5%BD_%D5%B9%D5%A5%D5%B4&diff=14449Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ2019-10-30T06:30:43Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>Խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
[[Պատկեր:Ես_սեր_եմ,_մնացածը_ես_չեմ.jpg]]<br />
<br />
(Ինքնա)ճանաչողություն - (ինքն)արարում. սեր՝ առ բարձրագույն ԵՍ-ը …:<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
Նախաբանի փոխարեն<br />
<br />
Ինչու է տիեզերքը մեզ հետ խոսում պատահականության լեզվով.<br />
Ինչպես նյութի կառուցվածքում է գերակշռում դատարկ (չբացահայտված) տարածությունը (ատոմի կառուցվածք), այնպես էլ մեր գիտակցության մեջ՝ անգիտակցականությունը, ինչն իրականում տիեզերական ԱՄԵՆՆ Է՝ ԷՆԻԳՄԱՆ (առեղծվածը), որին կոչում ենք ՈՉԻՆՉ, քանզի առավելագույնը, որին, երբեմն, կարողանում ենք հասնել, հաղորդակցվել, ենթագիտակցությունն է, ինչը, ըստ նյութի կառուցվածքի, համահունչ կլինի ընդամենը մոլեկուլին: Ըստ այդմ, տիեզերքից՝ ԱՄԵՆԻՑ մենք հաճախ կարողանում ենք ճանաչել միայն այն, ինչը ընկալում ենք զգայարաններով, հասկանում՝ գիտակցությամբ, երբեմն էլ ենթագիտակցությամբ՝ ֆիլտրելով պատճառահետևանքային հաստոցով, իսկ այն ամենը, ինչը մնում է այդ համակարգից դուրս, կոչում ենք ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ (ՆՇԱՆ), ինչն էլ, ըստ էության, պարզապես ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅՈՒՆՆ Է, որը չենք հասկանում:<br />
Ու սրանով, գուցե, միաժամանակ տրվում է տիեզերական լեզվի այբուբենը, որով հնարավոր է կարդալ ու ԲԱՐՁՐԱՆԱԼ՝ ճեղքելով գիտակցություն-ենթագիտակցություն սարդոստայնը, որն իրենց կեղտով գործում են սարդերը՝ մեզ խանգարելու համար, և հարաբերվել տիեզերական առեղծվածին, ու բնավ կարևոր, նաև հնարավոր չէ այն դարձնել մեր լեզվի համար արտահայտելի, բավական է տեսնել, զգալ, ընդունել ՆՐԱՆ, ինչը կոչում են նաև երրորդ աչքի հայացք, որից հետո բոլոր հայտնի, անհայտ զգացումները կամբողջանան մեկում ու կարտահայտվեն միաժամանակ՝ որպես ՈՌՆՈՑ, երբ իսկապես կառերսվես մեկ ճշմարտության հետ, որ այն, ինչ քեզանից դուրս է, քո մեջ է, անգիտակցականությունդ ատոմի մեջի նույն դատարկությունն է, Դու ինքդ ոչինչ ամեն ինչն ես ..., իսկ ոռնոցդ ԱՄԵՆ Է՝ առ Է՜ՆԻ՜ԳՄԱ՜Ա՜Ա՜…</div>Տիգhttps://grapaharan.org/index.php?title=%D4%B5%D5%BD_%D5%BD%D5%A5%D6%80_%D5%A5%D5%B4,_%D5%B4%D5%B6%D5%A1%D6%81%D5%A1%D5%AE%D5%A8_%D5%A5%D5%BD_%D5%B9%D5%A5%D5%B4&diff=14448Ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ2019-10-30T06:27:35Z<p>Տիգ: </p>
<hr />
<div>{{Վերնագիր<br />
|վերնագիր = ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ — խոհափիլիսոփայական մտքերի ժողովածու<br />
|հեղինակ = [[Տիգրան Գորշ (Տիգրան Գրիգորյան)]]<br />
<br />
[[Պատկեր:Ես_սեր_եմ,_մնացածը_ես_չեմ.jpg]]<br />
<br />
(Ինքնա)ճանաչողություն - (ինքն)արարում. սեր՝ առ բարձրագույն ԵՍ-ը …:<br />
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայություն]]<br />
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]<br />
<br />
Նախաբանի փոխարեն<br />
<br />
Ինչու է տիեզերքը մեզ հետ խոսում պատահականության լեզվով.<br />
Ինչպես նյութի կառուցվածքում է գերակշռում դատարկ (չբացահայտված) տարածությունը (ատոմի կառուցվածք), այնպես էլ մեր գիտակցության մեջ՝ անգիտակցականությունը, ինչն իրականում տիեզերական ԱՄԵՆՆ Է՝ ԷՆԻԳՄԱՆ (առեղծվածը), որին կոչում ենք ՈՉԻՆՉ, քանզի առավելագույնը, որին, երբեմն, կարողանում ենք հասնել, հաղորդակցվել, ենթագիտակցությունն է, ինչը, ըստ նյութի կառուցվածքի, համահունչ կլինի ընդամենը մոլեկուլին: Ըստ այդմ, տիեզերքից՝ ԱՄԵՆԻՑ մենք հաճախ կարողանում ենք ճանաչել միայն այն, ինչը ընկալում ենք զգայարաններով, հասկանում՝ գիտակցությամբ, երբեմն էլ ենթագիտակցությամբ՝ ֆիլտրելով պատճառահետևանքային հաստոցով, իսկ այն ամենը, ինչը մնում է այդ համակարգից դուրս, կոչում ենք ՊԱՏԱՀԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ (ՆՇԱՆ), ինչն էլ, ըստ էության, պարզապես ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅՈՒՆՆ Է, որը չենք հասկանում:<br />
Ու սրանով, գուցե, միաժամանակ տրվում է տիեզերական լեզվի այբուբենը, որով հնարավոր է կարդալ ու ԲԱՐՁՐԱՆԱԼ՝ ճեղքելով գիտակցություն-ենթագիտակցություն սարդոստայնը, որն իրենց կեղտով գործում են սարդերը՝ մեզ խանգարելու համար, և հարաբերվել տիեզերական առեղծվածին, ու բնավ կարևոր, նաև հնարավոր չէ այն դարձնել մեր լեզվի համար արտահայտելի, բավական է տեսնել, զգալ, ընդունել ՆՐԱՆ, ինչը կոչում են նաև երրորդ աչքի հայացք, որից հետո բոլոր հայտնի, անհայտ զգացումները կամբողջանան մեկում ու կարտահայտվեն միաժամանակ՝ որպես ՈՌՆՈՑ, երբ իսկապես կառերսվես մեկ ճշմարտության հետ, որ այն, ինչ քեզանից դուրս է, քո մեջ է, անգիտակցականությունդ ատոմի մեջի նույն դատարկությունն է, Դու ինքդ ոչինչ ամեն ինչն ես ..., իսկ ոռնոցդ ԱՄԵՆ Է՝ առ Է՜ՆԻ՜ԳՄԱ՜Ա՜Ա՜…</div>Տիգ