Changes

}}

[[Category: Արձակ]]

Երկար ժամանակ ես մեր գյուղի խենթն էի, բայց հիմա էլ խենթ չեմ, չնայած էլի ինձ դմբո են ասում եւ մի բան էլ ավելի։

Հողի միջից որդեր հանելիս նրան հարցրի, թե չի՞ ուզում ինձ հետ ձուկ որսալու գնալ։ Ու տեսա, որ շատ է ուզում, եւ գնացի մեր դիմացի տունը՝ միսիս Լոուսոնին ասելու, որ Բաունսը ինձ հետ է լինելու․ ախր Բաունսը նրան էր պատկանում, չնայած ամբողջ օրը ինձ հետ էր։

Մեր ճանապարհն անցնում էր բանկի մոտով, եւ մեծ պատուհանից ես տեսա գրասեղանի առաջ նստած բանկիր Փեթոնին։ Ա՜յ, թե ով կարեւոր տեսք ուներ։ Ասենք, նա իրոք Մեփլթոնի ամենակարեւոր դեմքն էր։ Ես դանդաղեցրի քայլերս, որ մի կուշտ վայելեմ նրա նկատմամբ տածած ատելությունը։

Ջեյկը նայեց բանկիրին։

Նա վազեց բժիշկ Մեյսոնի տուն, իսկ բոլոր կողմերից վազելով եկան մարդիկ։

Հետաքրքիր է բանջարանոցում աշխատելը, երբ կարող ես նայել հողի մեջ ու տեսնել, թե ինչպես են ծլում բողկի ու գազարի սերմերը, երբ կարող ես ոչնչացնել վնասատունեիրն, իմանալ՝ լա՞վն է հողը, ու արդյո՞ք ամեն ինչ կարգին է։

Ինքս էլ չգիտեմ, թե ինչպես հայտնվեցի բանկիր Փեթոնի տան մոտ, ու անցնելով տան կողքով, զգացի, որ այնտեղ վիշտ կա։ Առանց տուն մտնելու ես թույլ տվեցի, որ վիշտը մտնի իմ մեջ։ Երեւի, դրսում կանգնած, ես շատ հեշտությամբ կարող էի տեսնել պատերի միջով, թե ինչ է կատարվում մեր գյուղի ամեն մի տանը, բայց այն ժամանակ դեռ չգիտեի այդ մասին։ Փեթոնի տան վիշտը զգացի միայն այն պատճառով, որ այդ վիշտը շատ խորն էր ու շատ ուժեղ։

Ես գնացի իմ սենյակը, մտա անկողին, բայց չէի կարողանում քնել, անընդհատ մտածում էի, թե ինչպես պատահեց, որ այդպիսի շնորհքի տիրացա, ու ինչպես անսպասելիորեն դրսեվորվեց այսօրվա իմ այդ շնորհքը։ Վերջապես քնեցի։

Լվացվելուց եւ նախաճաշելուց հետո դուրս եկա փողոց ու տեսա, որ Բաունսը ինձ է սպասում։ Նա ասաց, որ ուզում է ճագար բռնել, ու ես համաձայնվեցի գնալ նրա հետ։ Դե որ արդեն մենք կարողանում ենք խոսել իրար հետ, երկուսով ավելի հեշտ կլինի ճագար որսալը։ Բարձրանալով կողճի, կամ քարակույտի, կամ նույնիսկ ծառի վրա, ես տեսնում եմ ճագարին ու ձայն տալիս Բաունսին, թե նա որ կողմն է վազում, ու շունը սուրալով առաջ՝ կտրում է նրա ճանապարհը։

Ես այդքան էլ միամիտ չեմ։

Գալով տուն՝ ես վերցրի մատիտ ու նոթատետր եւ սկսեցի գրել բոլոր թշնամիների անունները, բոլոր նրանց, ով թեկուզ մի անգամ ծաղրել է ինձ, վնաս է տվել կամ էլ վատ է խոսել իմ մասին։

Շատ երկար մտածեցի վատի ու լավի մասին, հիշեցի ինչ էր ասում այդ մասին քարոզիչ Մարտինը։ Իսկ նա էդպես բաներ խոսելու մեջ իրեն հավասարը չունի։ Ու վերջիվերջո որոշեցի, որ պետք չի ատել թշնամիներին։ Ավելի լավ է չարին բարությամբ պատասխանել։

Առավոտյան այնպես էի շտապում, որ նախաճաշը բառացիորեն կուլ տվի։ Մայրիկս հարցրեց, թե ուր եմ գնում, ես էլ ասացի, որ ուզում եմ մի քիչ թափառել։

Կարծեմ, ես մշակեցի մեր գյուղի բոլոր բնակիչներին։

Այն ժամանակից, երբ Բերտը ուղղվեց, նա դարձավ աշխարհի ամենաերջանիկ մարդը։ Նրան նույնիսկ չի անհանգստացնում գնորդներին կորցնելը, որոնք նրանից նեղացել էին, իմանալով որ խաբել է իրենց։ Բերտը ամեն ինչ պատմել էր նրանց, երբ փողերը ետ էր վերադարձրել։ Չգիտեմ, թե Բենը ինչպես է ապրում, նա չքվեց այն բանից հետո, երբ Ջեյկը կրակեց նրա վրա։ Բոլորը միաբերան ասում են, թե Բենը չափն անցկացրեց՝ ներողություն խնդրելով Ջեյկից, որ եղել է նրա կնոջ հետ։ Ի դեպ Ջեյկի կինն էլ է չքվել։ Ասում են, իբր Բենի հետ է գնացել։

Այ միայն թե ինքս ինձ համար եմ մի քիչ անհանգստանում։ Ես շատ բարի գործեր արեցի, բայց երեւի ղեկավարվում էի եսասիրական մղումներով։ Ուզում էի մեղքերս քավել Ալֆին ու բանկիր Փենթոնին սպանելու համար։ Բացի այդ, լավություն էի անում ոչ թե ընդհանրապես մարդկանց, այլ միայն նրանց, ում անձամբ ճանաչում էի։ Երեւի դա ճիշտ չէ։ Ինչո՞ւ պիտի օգնեմ միայն ծանոթներիս։

Ամբողջ գիշեր այդ մտքերի հետ էի, ու հիմա ամեն ինչ պարզ դարձավ ինձ համար։