|հեղինակ = [[Ջերոմ Ք․ Ջերոմ]]
|թարգմանիչ = Ջ․ Հովհաննիսյան (անգլերենից)
|աղբյուր = «Սովետական գրող» հրատարակչություն, Երեւան 1982[[«Երեքը մի նավակում չհաշված շունը»]]
}}
'''Երեքը մի նավակում չհաշված շունը'''[[Կատեգորիա:Արձակ]][[Կատեգորիա:Բրիտանական գրականություն]]
==Նախաբան==
Այս գրքի հրապույրը ոչ թե նրա գրական ոճի, բովանդակության կամ էջերում ամփոփված շատ և օգտակար տեղեկությունների մեջ է, այլ պարզ ճշմարտացիության մեջ։ Գրքի էջերում նկարագրված են դեպքեր, որոնք իրականում տեղի են ունեցել։ Ես պարզապես մի թեթև գունավորում եմ տվել, որից, սակայն, առանձին փոփոխություն չի կատարվել։ Ջորջը, Հարրիսը և Մոնթմորընսին ամենևին էլ բանաստեղծական իդեալներ չեն, այլ միս ու արյունից սովորական մահկանացուներ, հատկապես Ջորջը, որը տասներկու ստօն ստոն քաշ ունի։ Որոշ ստեղծագործություններ թերևս աչքի են ընկնում մտքի ավելի խորությամբ, մարդկային բնության ավելի մեծ իմացությամբ, այլ գրքերը գուցե իմ գրքին չեն զիջում իրենց ինքնատիպությամբ և ընդգրկումով, բայց իր հուսահատական, անուղղելի վավերականությամբ, մինչև այժմ գրված ոչ մի ստեղծագործություն չի կարող մրցել այս գրքի հետ։ Կարծում եմ, վերջինը ավելի շատ, քան գրքի մյուս բոլոր հմայքները, վիպակը արժեքավոր կդարձնեն լրջախոհ ընթերցողի համար և լրացուցիչ կշիիռ կշիռ կհաղորդեն այն ամենին, ինչ կարելի է քաղել գրքի էջերից։
==Գլուխ առաջին==
Երեք հաշմանդամներ։ Ջորջի և Հարրիսի տառապանքները։ Հարյուր և յոթ ճակատագրական հիվանդությունների զոհը։ Օգտակար դեղատոմսեր։ Երեխաների լյարդի հիվանդության բուժումը։ Մենք որոշում ենք, որ գերհոգնած ենք և հանգստի կարիք ունենք։ Մեկ շաբաթ ծովու՞մ։ ծովո՞ւմ։ Ջորջն առաջարկում է ճանապարհորդել գետով։ Մոնթմորընսին դեմ է քվեարկում։ Սկբնական Սկզբնական առաջարկությունն ընդունվում է ձայների մեծամասնությամբ՝ երեքը մեկի դեմ։
Մենք չորսով էինք՝ Ջորջը, Վիլյամ Սեմուել Հարրիսը, ես և Մոնթմորընսին։ Նստած էինք իմ սենյակում, ծխում էինք ու խոսում, թե որքան վատ է մեր վիճակը, վատ, իհարկե, նկատի ունեմ բժշկական տեսանկյունից։
Մեր առողջական վիճակը վատ էր և դրա համար խիստ անհանգստանում էինք։ Հարրիսն ասացՄենք չորսով էինք՝ Ջորջը, որ ժամանակ առ ժամանակ գլխապտույտի այնպիսի տարօրինակ նոպաներ է ունենումՎիլյամ Սեմուել Հարրիսը, որ չի հասկանումես և Մոնթմորընսին։ Նստած էինք իմ սենյակում, թե ինչ է անում։ Ջորջն ասաց, որ ինքն էլ է գլխապտույտի նոպաներ ունենւմ և այդ ժամանակ ինքն էլ չի հասկանումծխում էինք ու խոսում, թե ինչ որքան վատ է անում։ Ինչ վերաբերվում էր ինձմեր վիճակը, իմ լյարդն էր շարքից դուրս եկել։ Ես համոզված էիվատ, որ լյարդս կարգին չերիհարկե, որովհետև հենց այդ ժամանակ կարդում էի լյարդի հիվանդությունների դեմ դեղամիջոցներ ռեկլամող տեղեկագիրը, որտեղ մանրամասն նկարագրված էին տարբեր ախտանիշներ, որոնց օգնությամբ մարդ կարող էր իմանալ, թե արդյո՞ք իր լյարդը հիվանդ է։ Ես այդ բոլոր ախտանիշներն ունեի։նկատի ունեմ բժշկական տեսանկյունից։
Շատ արտասովոր երևույթ Մեր առողջական վիճակը վատ էր և դրա համար խիստ անհանգստանում էինք։ Հարրիսն ասաց, որ ժամանակ առ ժամանակ գլխապտույտի այնպիսի տարօրինակ նոպաներ էունենում, բայց ամեն անգամոր չի հասկանում, երբ որևէ պատենտավորած դեղորայքի մասին հայտարարություն եմ կարդում, միշտ այն եզրակացության եմ հանգումթե ինչ է անում։ Ջորջն ասաց, որ տառապում եմ հենց այդ հիվանդությամբ և այն ինքն էլ դրա ամենավտանգավոր ձևով։ Թվում էգլխապտույտի նոպաներ ունենում և այդ ժամանակ ինքն էլ չի հասկանում, թե ախտորոշումը միշտ համընկնում ինչ է անում։ Ինչ վերաբերվում էր ինձ, իմ զգացումների հետ։լյարդն էր շարքից դուրս եկել։ Ես համոզված էի, որ լյարդս կարգին չէր, որովհետև հենց այդ ժամանակ կարդում էի լյարդի հիվանդությունների դեմ դեղամիջոցներ ռեկլամող տեղեկագիրը, որտեղ մանրամասն նկարագրված էին տարբեր ախտանիշներ, որոնց օգնությամբ մարդ կարող էր իմանալ, թե արդյո՞ք իր լյարդը հիվանդ է։ Ես այդ բոլոր ախտանիշներն ունեի։
Հիշում եմՇատ արտասովոր երևույթ է, մի բայց ամեն անգամ գնացի Բրիտանական թանգարան՝ կարդալու մի ինչ-որ թեթև հիվանդության , երբ որևէ պատենտավորած դեղորայքի մասինհայտարարություն եմ կարդում, որով հիվանդացել էի, կարծեմ խոտատենդն էր։ Վերցրեցի գիրքն ու կարդացի միշտ այն ամենը, ինչ անհրաժեշտ էր, և հետո, մտազբաղ, մեքենայաբար շրջեցի էջերն ու սկսեցի աչքի անցկացնել հիվանդություններն ընդհանրապես։ Մոռացել եզրակացության եմ, թե որն էր առաջին հիվանդությունըհանգում, որ ինձ անակնկալի բերեց, ― մի ինչ-որ սարսափելի պատուհաս էր, որքան հիշում տառապում եմհենց այդ հիվանդությամբ և այն էլ դրա ամենավտանգավոր ձևով։ Թվում է, ― սակայն մինչև հիվանդության "նախնական ախտանիշների" մասին մի կես էջ աչքի անցկացնելը արդեն համոզված էի, որ վարակված եմ դրանով։թե ախտորոշումը միշտ համընկնում է իմ զգացումների հետ։
Մի պահ մարմնովս սարսուռ անցավՀիշում եմ, և հուսահատ անտարբերությամբ կրկին շրջեցի էջերը։ Հասա որովայնային տիֆինմի անգամ գնացի Բրիտանական թանգարան՝ կարդալու մի ինչ-որ թեթև հիվանդության մասին, որով հիվանդացել էի, կարծեմ խոտատենդն էր։ Վերցրեցի գիրքն ու կարդացի ախտանիշներըայն ամենը, պարզեցիինչ անհրաժեշտ էր, որ տիֆով հիվանդ և հետո, մտազբաղ, մեքենայաբար շրջեցի էջերն ու սկսեցի աչքի անցկացնել հիվանդություններն ընդհանրապես։ Մոռացել եմ արդեն մի քանի ամիս՝ ինքս էլ չիմանալով այդ։ Փորձեցի պարզել, թե է՛լ ինչով որն էր առաջին հիվանդությունը, որ ինձ անակնկալի բերեց, ― մի ինչ-որ սարսափելի պատուհաս էր, որքան հիշում եմ հիվանդ։ Կարդացի Սուրբ Վիտասի պարի մասին և, ինչպես սպասում ― սակայն մինչև հիվանդության "նախնական ախտանիշների" մասին մի կես էջ աչքի անցկացնելը արդեն համոզված էի, պարզեցի, որ հիվանդ վարակված եմ նաև դրանով։ Անհանգստացած իմ առողջական վիճակով, որոշեցի հիմնավորապես ուսումնասիրել այն։
Սկսեցի կարդալ այբբենական կարգով։ Կարդացի մալարիայի մասին Մի պահ մարմնովս սարսուռ անցավ, և իմացահուսահատ անտարբերությամբ կրկին շրջեցի էջերը։ Հասա որովայնային տիֆին, կարդացի ախտանիշները, պարզեցի, որ տիֆով հիվանդ եմ դրանով ևարդեն մի քանի ամիս՝ ինքս էլ չիմանալով այդ։ Փորձեցի պարզել, որ սուր շրջանը կսկսվի երկու շաբադից։ Բրայթի հիվանդությունը, բարեբախտաբար, թույլ էր արտահայտված թե է՛լ ինչով եմ հիվանդ։ Կարդացի Սուրբ Վիտասի պարի մասին և, հետևաբար, կարող ինչպես սպասում էի ապրել շատ տարիներ, իսկ խոլերանպարզեցի, ուղեկցվում էր բարդություններով, և թվում էր, ի ծնե որ հիվանդ եմ դիֆտերիայով։ Ջանասիրաբար աչքի անցկացնելով այբուբենի բոլոր տառերը, պարզեցի՝ միակ հիվանդությունը, որ չունեինաև դրանով։ Անհանգստացած իմ առողջական վիճակով, ծնկոսկրի բորբոքումն էր։որոշեցի հիմնավորապես ուսումնասիրել այն։
Սկզբում նույնիսկ մի քիչ վիրավորվեցի դրանից։ Ես արժանի չեի նման անպատվության։ Ինչու՞ չունեի ծնկոսկրի բորբոքում։ Ինչի՞ համար է այս անարդարությունը։ Բայց շուտով այդ եսասիրական զգացումները տեղի տվեցին։ ՄտածեցիՍկսեցի կարդալ այբբենական կարգով։ Կարդացի մալարիայի մասին և իմացա, որ ունեմ բժշկությանը հայտնի մնացած բոլոր հիվանդությունները, դարձա պակաս եսասեր հիվանդ եմ դրանով և որոշեցի յոլա գնալ առանց ծնկոսկրի բորբոքման։ Հոդատապը, իր ամենավտանգավոր ձևովոր սուր շրջանը կսկսվի երկու շաբաթից։ Բրայթի հիվանդությունը, ինչպես երևում է տանջում բարեբախտաբար, թույլ էր ինձ առանց իմ գիտությանարտահայտված և, հետևաբար, կարող էի ապրել շատ տարիներ, իսկ վարակիչ հիվանդություններով ես ակնհայտորեն տառապել եմ դեռևս պատանի հասակից։ Քանի որ դա գրքում եղած վերջին հիվանդությունն խոլերան, ուղեկցվում էրբարդություններով, այն եզրակացության հանգեցիև թվում էր, ի ծնե հիվանդ եմ դիֆտերիայով։ Ջանասիրաբար աչքի անցկացնելով այբուբենի բոլոր տառերը, պարզեցի՝ միակ հիվանդությունը, որ մնացած ամեն ինչ ինձ մոտ կարգին է։չունեի, ծնկոսկրի բորբոքումն էր։
Նստեցի ու սկսեցի մտորել։ Մտածում էիՍկզբում նույնիսկ մի քիչ վիրավորվեցի դրանից։ Ես արժանի չէի նման անպատվության։ Ինչո՞ւ չունեի ծնկոսկրի բորբոքում։ Ինչի՞ համար է այս անարդարությունը։ Բայց շուտով այդ եսասիրական զգացումները տեղի տվեցին։ Մտածեցի, որ ունեմ բժշկությանը հայտնի մնացած բոլոր հիվանդությունները, դարձա պակաս եսասեր և որոշեցի յոլա գնալ առանց ծնկոսկրի բորբոքման։ Հոդատապը, իր ամենավտանգավոր ձևով, թե որքան հետաքրքիր դեպք պետք ինչպես երևում է լինեմ բժշկական տեսանկյունիցտանջում էր ինձ առանց իմ գիտության, ինչպիսի գյուտ լսարանի համար։ Ուսանողները կարիք չեն ունենա շրջել հիվանդանոցներըիսկ վարակիչ հիվանդություններով ես ակնհայտորեն տառապել եմ դեռևս պատանի հասակից։ Քանի որ դա գրքում եղած վերջին հիվանդությունն էր, այն եզրակացության հանգեցի, քանի որ ես կամ։ Ես ինքս մի հիվանդանոց էի։ Նրանց համար բավական կլինի միայն պտտվել իմ շուրջը և հետո ստանալ իրենց դիպլոմները։մնացած ամեն ինչ ինձ մոտ կարգին է։
Այնուհետև ցանկացա իմանալՆստեցի ու սկսեցի մտորել։ Մտածում էի, թե որքան ժամանակ հետաքրքիր դեպք պետք է ինձ մնում ապրելու։ Սկսեցի ինքս ինձ քննել։ Փորձեցի շոշափել զարկերակսլինեմ բժշկական տեսանկյունից, սկզբում ոչ մի կերպ չկարողացաինչպիսի գյուտ լսարանի համար։ Ուսանողները կարիք չեն ունենա շրջել հիվանդանոցները, հետո հանկարծ զգացի թույլ խփոցը։ Հանեցի ժամացույցս ու սկսեցի հաշվել։ Մեկ րոպեում հաշվեցի հարյուր քառասունյոթ զարկ։ Փորձեցի լսել սիրտս։ Դարձյալ անհաջող։ Սիրտս դադարել էր բաբախել։ Հիմա քանի որ ես այն կարծիքին եմ, որ սիրտս միշտ էլ իր տեղում է եղել և միշտ բաբախել է։ Բայց և այնպես չեմ կարողանում բացատրել, թե բանն ինչ էր։ Շոշափեցի մարմնիս այն մասը, որն կամ։ Ես ինքս մի հիվանդանոց էի։ Նրանց համար բավական կլինի միայն պտտվել իմ գոտկատեղն եմ համարում, մինչև գլուխս, նաև կողերս ու մեջքիս մի մասը, բայց չկարողացա լսել կամ զգալ որևէ բան։ Փորձեցի զննել լեզուս շուրջը և հնարավորին չափ դուրս հանեցի։ Փակեցի մի աչքս ու փորձեցի զննել մյուսով։ Կարողացա տեսնել միայն լեզվիս ծայրը, սակայն դրանից ավելի ու ավելի համոզվեցի, որ հիվանդ եմ քութեշով։հետո ստանալ իրենց դիպլոմները։
Ես ընթերցասրահ էի մտել առողջ Այնուհետև ցանկացա իմանալ, թե որքան ժամանակ է ինձ մնում ապրելու։ Սկսեցի ինքս ինձ քննել։ Փորձեցի շոշափել զարկերակս, սկզբում ոչ մի կերպ չկարողացա, հետո հանկարծ զգացի թույլ խփոցը։ Հանեցի ժամացույցս ու երջանիկ սկսեցի հաշվել։ Մեկ րոպեում հաշվեցի հարյուր քառասունյոթ զարկ։ Փորձեցի լսել սիրտս։ Դարձյալ անհաջող։ Սիրտս դադարել էր բաբախել։ Հիմա ես այն կարծիքին եմ, որ սիրտս միշտ էլ իր տեղում է եղել և միշտ բաբախել է։ Բայց և այնպես չեմ կարողանում բացատրել, թե բանն ինչ էր։ Շոշափեցի մարմնիս այն մասը, որն իմ գոտկատեղն եմ համարում, մինչև գլուխս, նաև կողերս ու մեջքիս մի մասը, բայց չկարողացա լսել կամ զգալ որևէ բան։ Փորձեցի զննել լեզուս և հնարավորին չափ դուրս էի գալիս այնտեղից որպես հանեցի։ Փակեցի մի խեղճ հաշմանդամ։աչքս ու փորձեցի զննել մյուսով։ Կարողացա տեսնել միայն լեզվիս ծայրը, սակայն դրանից ավելի ու ավելի համոզվեցի, որ հիվանդ եմ քութեշով։
Քայլերս ուղղեցի իմ բժշկի մոտ։ Նա վաղեմի ընկերս է, Ես ընթերցասրահ էի մտել առողջ ու երջանիկ և երբ երևակայում եմ, թե հիվանդ եմ, նա շոշափում է զարկերակս, զննում է լեզուս, զրուցում է եղանակի մասին, և այդ ամենը անվճար։ Մտածեցի, որ բարի գործ կատարած կլինեմ, եթե անմիջապես գնամ նրա մոտ։ «Այն ամենը, ինչ անհրաժեշտ է բժշկին՝ փորձն է, ― մտածեցի ես, ― նա կունենա ինձ։ Միայն ինձնից նա ավելի շատ փորձ ձեռք կբերի, քան հազար յոթ հարյուր սովորական, մեկ կամ երկու հիվանդություն ունեցող շարքային հիվանդներից։դուրս էի գալիս այնտեղից որպես մի խեղճ հաշմանդամ։
ԱյսպիսովՔայլերս ուղղեցի իմ բժշկի մոտ։ Նա վաղեմի ընկերս է, ես ուղիղ գնացի և երբ երևակայում եմ, թե հիվանդ եմ, նա շոշափում է զարկերակս, զննում է լեզուս, զրուցում է եղանակի մասին, և այդ ամենը անվճար։ Մտածեցի, որ բարի գործ կատարած կլինեմ, եթե անմիջապես գնամ նրա մոտ։ Նա հարցրեց․«Այն ամենը, ինչ անհրաժեշտ է բժշկին՝ փորձն է, ― մտածեցի ես, ― նա կունենա ինձ։ Միայն ինձնից նա ավելի շատ փորձ ձեռք կբերի, քան հազար յոթ հարյուր սովորական, մեկ կամ երկու հիվանդություն ունեցող շարքային հիվանդներից։
― ԴեԱյսպիսով, ի՞նչ է պատահել։ես ուղիղ գնացի նրա մոտ։ Նա հարցրեց․
Ես ասացի․― Դե, ի՞նչ է պատահել։
― Սիրելի բարեկամ, քեզնից ժամանակ չեմ խլի պատմելով, թե ինչ է պատահել ինձ հետ։ Կյանքը կարճ է և այն կարող է ավելի վաղ ավարտվել, քան իմ պատմությունը։ Բայց ես կպատմեմ, թե ինչ չի՛ պատահել ինձ հետ։ Ես չունեմ ծնկոսկրի բորբոքում։ Թե ինչու, չեմ կարող ասել, բայց փաստը մնում է փաստ՝ այդ հիվանդությամբ ես չեմ տառապում։ Փոխարենը, ունեմ մնացած բոլոր հիվանդուցյունները։ասացի․
― Սիրելի բարեկամ, քեզնից ժամանակ չեմ խլի պատմելով, թե ինչ է պատահել ինձ հետ։ Կյանքը կարճ է և այն կարող է ավելի վաղ ավարտվել, քան իմ պատմությունը։ Բայց ես պատմեցիկպատմեմ, թե ինչպես եմ հայտնաբերել դա։ինչ չի՛ պատահել ինձ հետ։ Ես չունեմ ծնկոսկրի բորբոքում։ Թե ինչու, չեմ կարող ասել, բայց փաստը մնում է փաստ՝ այդ հիվանդությամբ ես չեմ տառապում։ Փոխարենը, ունեմ մնացած բոլոր հիվանդությունները։
Հետո նա արձակեց հագուստիս կոճակները և սկսեց քննել ինձԵվ ես պատմեցի, բռնեց դաստակս ու անսպասելիորեն հարվածեց կրծքավանդակիս, որն, իմ կարծիքով, անշնորհք վարմունք է։ Դրանից անմիջապես հետո էլ հարվածեց գլխով։ Հետո նստեց, դեղատոմս գրեց, ծալեց ու մեկնեց ինձ։ Դեղատոմսը գրպանս դրեցի ու դուրս եկա։ Առանց բաց անելու, դեղատոմսը տարա ամենամոտ դեղատունն ու մեկնեցի դեղագործին։ Դեղագործը կարդաց ու վերադարձրեց, ասելով, որ իր մոտ նման բաներ չեն լինում։թե ինչպես եմ հայտնաբերել դա։
Ես հարցրեցի․Հետո նա արձակեց հագուստիս կոճակները և սկսեց քննել ինձ, բռնեց դաստակս ու անսպասելիորեն հարվածեց կրծքավանդակիս, որն, իմ կարծիքով, անշնորհք վարմունք է։ Դրանից անմիջապես հետո էլ հարվածեց գլխով։ Հետո նստեց, դեղատոմս գրեց, ծալեց ու մեկնեց ինձ։ Դեղատոմսը գրպանս դրեցի ու դուրս եկա։ Առանց բաց անելու, դեղատոմսը տարա ամենամոտ դեղատունն ու մեկնեցի դեղագործին։ Դեղագործը կարդաց ու վերադարձրեց, ասելով, որ իր մոտ նման բաներ չեն լինում։
― Դուք դեղագործ չե՞ք։Ես հարցրեցի․
Նա պատասխանեց․― Դուք դեղագործ չե՞ք։
― Ես դեղագործ եմ։ Եթե հանրախանութի և ընտանեկան հյուրանոցի տնօրեն լինեի, ի վիճակի կլինեյի բավարարել Ձեր խնդիրքը։ Սակայն ընդամենը մի հասարակ դեղագործ լինելը ինձ դժվարին կացության մեջ է դնում։Նա պատասխանեց․
― Ես կարդացի դեղատոմսը։ Այնտեղ գրված էր․դեղագործ եմ։ Եթե հանրախանութի և ընտանեկան հյուրանոցի տնօրեն լինեի, ի վիճակի կլինեի բավարարել Ձեր խնդիրքը։ Սակայն ընդամենը մի հասարակ դեղագործ լինելը ինձ դժվարին կացության մեջ է դնում։
«1 ֆունտ բիֆշտեկսԵս կարդացի դեղատոմսը։ Այնտեղ գրված էր․
1 պինտ գարեջրի հետ՝ ամեն վեց ժամը մեկ։«1 ֆունտ բիֆշտեկս
1 տասը մղոն զբոսանք՝ պինտ գարեջրի հետ՝ ամեն առավոտյան։վեց ժամը մեկ։
1 քուն ― երեկոյան ուղիղ ժամը 11-ին։տասը մղոն զբոսանք՝ ամեն առավոտյան։
Եվ մի լցրու գլուխդ այնպիսի բաներով, որոնցից ոչինչ չես հասկանում»։1 քուն ― երեկոյան ուղիղ ժամը 11-ին։
Ես հետևեցի այդ բոլոր ցուցմունքներին և դա այն երջանիկ վախճանն ունեցավԵվ մի լցրու գլուխդ այնպիսի բաներով, որ կյանքս պահպանվեց և դեռ շարունակվում է։որոնցից ոչինչ չես հասկանում»։
Այժմ, անդրադառնալով լյարդի դեղահաբեր ռեկլամող տեղեկագրին, ես, անկասկած, ունեի Ես հետևեցի այդ բոլոր ախտանիշներըցուցմունքներին և դա այն երջանիկ վախճանն ունեցավ, որոնցից գլխավորն էր՝ «ընդհանուր չկամությունը աշխատանքի նկատմամբ ընդհանրապես»։որ կյանքս պահպանվեց և դեռ շարունակվում է։
Թե որքան եմ տառապել դրա պատճառովԱյժմ, հնարավոր չէ պատմել։ Դեռ վաղ մանկությունից։ Պատանի հասակում այդ հիվանդությունը ոչ մի օր հանգիստ չէր տալիս ինձ։ Այն ժամանակ չէին հասկանումանդրադառնալով լյարդի դեղահաբեր ռեկլամող տեղեկագրին, որ պատճառը լյարդս է։ Բժշկությունը շատ ավելի քիչ էր զարգացածես, քան այժմ և սովորաբար դա վերագրում էին ծուլությանը։անկասկած, ունեի բոլոր ախտանիշները, որոնցից գլխավորն էր՝ «ընդհանուր չկամությունը աշխատանքի նկատմամբ ընդհանրապես»։
«ԷյԹե որքան եմ տառապել դրա պատճառով, դուհնարավոր չէ պատմել։ Դեռ վաղ մանկությունից։ Պատանի հասակում այդ հիվանդությունը ոչ մի օր հանգիստ չէր տալիս ինձ։ Այն ժամանակ չէին հասկանում, փոքրիկ սատանաոր պատճառը լյարդս է։ Բժշկությունը շատ ավելի քիչ էր զարգացած, ասում քան այժմ և սովորաբար դա վերագրում էին ինձ, ― վեր կաց և որևէ զբաղմունք գտիր քեզ համար։ Չե՞ս կարող, ինչ է, ― չիմանալով, իհարկե, որ ես հիվանդ էի։ծուլությանը։
Նրանք ինձ դեղ չէին տալիս«Էյ, դրա փոխարեն հասցնում էին վզակոթիս։ Եվ որքան էլ տարօրինակ թվադու, այդպիսի վերաբերմունքը հաճախ բարերար ներգործություն էր ունենում իմ առողջական վիճակի վրա։ Ես գիտեիփոքրիկ սատանա, վզակոթիս հասցված մի հարվածը ավելի մեծ ազդեցություն էր ունենում լյարդիս վրա և ստիպում էր առանց ժամանակ վատնելու ասում էին ինձ, ― վեր կենալ ու գնալ ուր որ պետք է կաց և անել որևէ զբաղմունք գտիր քեզ համար։ Չե՞ս կարող, ինչ որ պահանջվում էրէ, քան հիմա՝ մի ամբողջ տուփ դեղորայքը։― չիմանալով, իհարկե, որ ես հիվանդ էի։
Գիտե՞քՆրանք ինձ դեղ չէին տալիս, այդպես դրա փոխարեն հասցնում էին վզակոթիս։ Եվ որքան էլ տարօրինակ թվա, այդպիսի վերաբերմունքը հաճախ է լինումբարերար ներգործություն էր ունենում իմ առողջական վիճակի վրա։ Ես գիտեի, այդ պարզունակ, հնաոճ բուժման միջոցները երբեմն վզակոթիս հասցված մի հարվածը ավելի լավ են ներգործումմեծ ազդեցություն էր ունենում լյարդիս վրա և ստիպում էր առանց ժամանակ վատնելու վեր կենալ ու գնալ ուր որ պետք է և անել ինչ որ պահանջվում էր, քան դեղատան ոզջ պաշարը։հիմա՝ մի ամբողջ տուփ դեղորայքը։
Մենք նստած էինք կես ժամի չափ՝ միմյանց նկարագրելով մեր հիվանդուցյունները։ Ես բացատրում էի Ջորջին և Վիլյամ ՀարրիսինԳիտե՞ք, թե ինչ էի զգում առավոտյան արթնանալիս, իսկ Վիլյամ Հարրիսը պատմում էր, թե ինչ այդպես հաճախ է զգումլինում, երբ պառկում է քնելու։ Ջորջըայդ պարզունակ, կանգնած բուխարու առջև փռած գորգինհնաոճ բուժման միջոցները երբեմն ավելի լավ են ներգործում, հմտորեն ու պատկերավոր մեզ ներկայացրեց, թե ինչպես է իրեն զգում գիշերը։քան դեղատան ողջ պաշարը։
Ջորջը միայն ձևացնում Մենք նստած էինք կես ժամի չափ՝ միմյանց նկարագրելով մեր հիվանդությունները։ Ես բացատրում էի Ջորջին և Վիլյամ Հարրիսին, թե ինչ էի զգում առավոտյան արթնանալիս, իսկ Վիլյամ Հարրիսը պատմում էր, թե հիվանդ է։ Իրականում ոչ մի լուրջ հիվանդություն չուներ։ինչ է զգում, երբ պառկում է քնելու։ Ջորջը, կանգնած բուխարու առջև փռած գորգին, հմտորեն ու պատկերավոր մեզ ներկայացրեց, թե ինչպես է իրեն զգում գիշերը։
Այդ րոպեին միսիս Փոփետսը թակեց դուռը՝ իմանալուՋորջը միայն ձևացնում էր, արդյոք պատրաստ ենք ընթրելու։ Մենք տխուր ժպտացինք միմյանց և ասացինք, որ երևի ավելի լավ կանեինք, եթե փորձեինք որևէ բան կուլ տալ։ Հարրիսն ասաց, որ ստամոքսում եղած որոշ քանակությամբ ուտելիքը արգելակում է հիվանդության առաջընթացը։ Եվ այսպես, միսիս Փոփեթսը մատուցարանը ներս բերեց, մենք մոտեցանք սեղանին, իմիջիայլոց մի-թե հիվանդ է։ Իրականում ոչ մի կտոր սոխով բիֆշտեկս ու խաշնդեղով կարկանդակ կերանք։լուրջ հիվանդություն չուներ։
Ես պետք է որ շատ թույլ լինեի այդ ժամանակԱյդ րոպեին միսիս Փոփետսը թակեց դուռը՝ իմանալու, որովհետև մի կես ժամից կարծես կորցրեցի հետաքրքրությունս ուտելիքի հանդեպարդյոք պատրաստ ենք ընթրելու։ Մենք տխուր ժպտացինք միմյանց և ասացինք, որ շատ անսովոր երևի ավելի լավ կանեինք, եթե փորձեինք որևէ բան կուլ տալ։ Հարրիսն ասաց, որ ստամոքսում եղած որոշ քանակությամբ ուտելիքը արգելակում է ինձ համարհիվանդության առաջընթացը։ Եվ այսպես, և հրաժարվեցի պանրից։միսիս Փոփեթսը մատուցարանը ներս բերեց, մենք մոտեցանք սեղանին, իմիջիայլոց մի-մի կտոր սոխով բիֆշտեկս ու խաշնդեղով կարկանդակ կերանք։
Այս պարտականությունը կատարելովԵս պետք է որ շատ թույլ լինեի այդ ժամանակ, կրկին լցրեցինք մեր բաժակները , վառեցինք ծխամորճերը և վերսկսեցինք մեր առողջական վիճակի քննարկումը։ Թե ինչ էր մեզ հետ իսկապես պատահել, հաստատ չգիտենք, բայց մեր ընդհանուր կարծիքն այն էրորովհետև մի կես ժամից կարծես կորցրեցի հետաքրքրությունս ուտելիքի հանդեպ, որ դա ինչ էլ որ լիներշատ անսովոր բան է ինձ համար, առաջ էր եկել չափից շատ ծանրաբեռնվածությունից։և հրաժարվեցի պանրից։
― Մենք հանգստի կարիք ենք զգումԱյս պարտականությունը կատարելով, ― ասաց Հարրիսը։կրկին լցրեցինք մեր բաժակները , վառեցինք ծխամորճերը և վերսկսեցինք մեր առողջական վիճակի քննարկումը։ Թե ինչ էր մեզ հետ իսկապես պատահել, հաստատ չգիտենք, բայց մեր ընդհանուր կարծիքն այն էր, որ դա ինչ էլ որ լիներ, առաջ էր եկել չափից շատ ծանրաբեռնվածությունից։
― Հանգիստ և շրջապատի լիակատար փոփոխությունՄենք հանգստի կարիք ենք զգում,― ավելացրեց Ջորջը։ ― Մեր ուղեղների ծանրաբեռնվածությունը առաջ է բերել ընդհանուր աշխատունակության անկում։ Շրջապատի փոփոխությունը և մտածելու անհրաժեշտության բացակայությունը կվերականգնեն մեր հոգեկան հավասարակշռությունը։ասաց Հարրիսը։
Ջորջը մի հորեղբորորդի ունի― Հանգիստ և շրջապատի լիակատար փոփոխություն, որի անվան դիմաց ոստիկանական մատյաններում նշվում ― ավելացրեց Ջորջը։ ― Մեր ուղեղների ծանրաբեռնվածությունը առաջ է բժշկության ուսանող, բերել ընդհանուր աշխատունակության անկում։ Շրջապատի փոփոխությունը և նա է պատճառը, որ Ջորջը հաճախ ընտանեկան բժշկի պես է արտահայտվում։մտածելու անհրաժեշտության բացակայությունը կվերականգնեն մեր հոգեկան հավասարակշռությունը։
Ես համաձայնեցի Ջորջի հետ և առաջարկեցի փնտրել Ջորջը մի որևէ խուլ հորեղբորորդի ունի, հնաշխարհիկ անկյուն՝ հեռու խելացնոր ամբոխիցորի անվան դիմաց ոստիկանական մատյաններում նշվում է բժշկության ուսանող, և մի ամբողջ շաբաթ երազել քնաթաթախ արահետներում։ Մոռացված փերիների կողմից թաքցված մի որևէ անկյուն, մի արծվաբուն՝ ծվարած ժամանակի գահավեժ դարափիննա է պատճառը, ուր հազիվ որ Ջորջը հաճախ ընտանեկան բժշկի պես է հասնում տասնիններորդ դարի ահեղ ալիքների արձագանքը։արտահայտվում։
Հարրիսն ասացԵս համաձայնեցի Ջորջի հետ և առաջարկեցի փնտրել մի որևէ խուլ , որ դա շատ տաղտկալի կլինի։ Նա ասացհնաշխարհիկ անկյուն՝ հեռու խելացնոր ամբոխից, որ լավ է ճանաչում այդ վայրերը, որտեղ ժամը ութին պառկում են քնելու և ուր ոչ մի գնով չես կարող լրագիր ճարելամբողջ շաբաթ երազել քնաթաթախ արահետներում։ Մոռացված փերիների կողմից թաքցված մի որևէ անկյուն, իսկ ծխախոտ ձեռք բերելու համար ստիպված պետք մի արծվաբուն՝ ծվարած ժամանակի գահավեժ դարափին, ուր հազիվ է լինես ոտքով տասը մղոն ճանապարհ անցնել։հասնում տասնիններորդ դարի ահեղ ալիքների արձագանքը։
― ՈչՀարրիսն ասաց, ― որ դա շատ տաղտկալի կլինի։ Նա ասաց Հարրիսը, ― եթե դուք հանգիստ և շրջապատի փոփոխություն եք ուզումոր լավ է ճանաչում այդ վայրերը, ապա ոչինչ չի որտեղ ժամը ութին պառկում են քնելու և ուր ոչ մի գնով չես կարող համեմատվել ծովային ճանապարհորդության հետ։լրագիր ճարել, իսկ ծխախոտ ձեռք բերելու համար ստիպված պետք է լինես ոտքով տասը մղոն ճանապարհ անցնել։
Ես խիստ դեմ էի ։ Ծովային ճանապարհորդուցյունը օգտակար է― Ոչ, ― ասաց Հարրիսը, ― եթե տևում է մի երկու ամիսդուք հանգիստ և շրջապատի փոփոխություն եք ուզում, իսկ միայն մեկ շաբաթը ոչ մի լավ բան ապա ոչինչ չի խոստանում։կարող համեմատվել ծովային ճանապարհորդության հետ։
Դուք ճանապարհ եք ընկնում երկուշաբթի օրըԵս խիստ դեմ էի ։ Ծովային ճանապարհորդությունը օգտակար է, հաճելի ժամանակ անցկացնելու հաստատ մտադրությամբ։ Ձեռքով ուրախ մնաք բարով եք անում ցամաքում մնացած ձեր ընկերներինեթե տևում է մի երկու ամիս, վառում եք ամենաերկար ծխամորճը և տախտակամածը չափչփում այնպիսի տեսքով, ասես նավապետ Քուքն եք, սըր ֆրենսիս Դրեյքը և Քրիստափոր Կոլոմբոսը՝ միավորվոծ իսկ միայն մեկ անձնավորության մեջ։ Երեքշաբթի օրը սկսում եք զղջալ, որ ձեռնարկել եք այդ ճանապարհորդությունը։ Չորեքշաբթի, հինգշաբթի, ուրբաթ օրերին զղջում եք, որ ընդհանրապես լույս աշխարհ եք եկել։ Շաբաթ օրը, արդեն ի վիճակի եք շաբաթը ոչ մի քիչ մսաջուր կուլ տալ, նստել տախտակամածին և թույլ ժպիտով պատասխանել, երբ բարեհոգի մարդիկ տեղեկանում են ձեր առողջական վիճակի մասին։ Կիրակի օրը նորից սկսում էք զբոսնել տախտակամածի վրա և սնվել, ինչպես հարկն է։ Եվ երկուշաբթի առավոտյան, երբ հովանոցը և ճամպրուկը ձեռքին կանգնում եք նավեզրին՝ սպասելով ցամաք դուրս գալու, ճանապարհորդությունը սկսում է ձեզ իսկապես դուր գալ։լավ բան չի խոստանում։
Հիշում եմԴուք ճանապարհ եք ընկնում երկուշաբթի օրը, ինչպես հաճելի ժամանակ անցկացնելու հաստատ մտադրությամբ։ Ձեռքով ուրախ մնաք բարով եք անում ցամաքում մնացած ձեր ընկերներին, վառում եք ամենաերկար ծխամորճը և տախտակամածը չափչփում այնպիսի տեսքով, ասես նավապետ Քուքն եք, սըր ֆրենսիս Դրեյքը և Քրիստափոր Կոլոմբոսը՝ միավորված մեկ անձնավորության մեջ։ Երեքշաբթի օրը սկսում եք զղջալ, որ ձեռնարկել եք այդ ճանապարհորդությունը։ Չորեքշաբթի, հինգշաբթի, ուրբաթ օրերին զղջում եք, որ ընդհանրապես լույս աշխարհ եք եկել։ Շաբաթ օրը, արդեն ի վիճակի եք մի անգամ կնոջս եղբայրը առողջությունը բարելավելու նպատակով ուղևորվել էր կարճատև ծովաըին ճանապարհորդուցյան։ Նա տոմս էր վերցրել մինչև Լիվերպուլ քիչ մսաջուր կուլ տալ, նստել տախտակամածին և ետթույլ ժպիտով պատասխանել, բայց երբ հասել էր Լիվերպուլ բարեհոգի մարդիկ տեղեկանում են ձեր առողջական վիճակի մասին։ Կիրակի օրը նորից սկսում էք զբոսնել տախտակամածի վրա և սնվել, ինչպես հարկն է։ Եվ երկուշաբթի առավոտյան, երբ հովանոցը և ճամպրուկը ձեռքին կանգնում եք նավեզրին՝ սպասելով ցամաք դուրս գալու, նրա միակ հոգսը եղել էր աըդ տոմսը վաճառելը։ճանապարհորդությունը սկսում է ձեզ իսկապես դուր գալ։
Ինձ պատմել ենՀիշում եմ, թե ինչպես մի անգամ կնոջս եղբայրը առողջությունը բարելավելու նպատակով ուղևորվել էր նա պտտվում քաղաքում՝ առաջարկելով իր տոմսը էժան գնով, կարճատև ծովային ճանապարհորդության։ Նա տոմս էր վերցրել մինչև Լիվերպուլ և վերջիվերջո տասնութ պենսով վաճառել ետ, բայց երբ հասել էր դեղնախտավոր տեսքով մի երիտասարդիԼիվերպուլ, որին բժիշկները խորհուրդ էին տվել գնալ ծովափ և կոփել մարմինը։նրա միակ հոգսը եղել էր այդ տոմսը վաճառելը։
― Ծովա՛փԻնձ պատմել են, ― ասել թե ինչպես էր կնոջս եղբաըրը, բարեկամաբար նա պտտվում քաղաքում՝ առաջարկելով իր տոմսը նրա ձեռքը խոթելովէժան գնով, ― այն լիուլի կբավարարի, որպեսզի երկարացնեք ձեր կյանքը, իսկ ինչ վերաբերում է մարմինը կոփելուն, ապա դուք ավելի շատ կկոփվեք պարզապես նավում նստելովև վերջիվերջո տասնութ պենսով վաճառել էր դեղնախտավոր տեսքով մի երիտասարդի, քան եթե ցամաքում թավալգլոր տաք։որին բժիշկները խորհուրդ էին տվել գնալ ծովափ և կոփել մարմինը։
Իսկ ինքը՝ ― Ծովա՜փ, ― ասել էր կնոջս եղբայրը, վերադարձել էր գնացքով։ Նա ասում էրբարեկամաբար տոմսը նրա ձեռքը խոթելով, որ հյուսիս-արևմտյան երկաթուղին բավականաչափ առողջարար ― այն լիուլի կբավարարի, որպեսզի երկարացնեք ձեր կյանքը, իսկ ինչ վերաբերում է իր համար։մարմինը կոփելուն, ապա դուք ավելի շատ կկոփվեք պարզապես նավում նստելով, քան եթե ցամաքում թավալգլոր տաք։
Ծանոթներիցս մեկը մեկ շաբաթով ծովային ճանապարհորդուցյան էր մեկնել․ մինչ նավը կշարժվերԻսկ ինքը՝ կնոջս եղբայրը, մատուցողը մոտեցել վերադարձել էր գնացքով։ Նա ասում էր նրան ու հարցրել՝ արդյոք նա ցանկանում է ուտելիքի համար վճարել ամեն օ՞ր, թե գերադասում որ հյուսիս-արևմտյան երկաթուղին բավականաչափ առողջարար է վճարել ամբողջ շաբաթվա համար միանգամից։իր համար։
Մատուցողն առաջարկել Ծանոթներիցս մեկը մեկ շաբաթով ծովային ճանապարհորդության էր երկրորդ միջոցըմեկնել․ մինչ նավը կշարժվեր, քանի որ այդպես ավելի էժան կնստեր։ Նա հայտնել մատուցողը մոտեցել էրնրան ու հարցրել՝ արդյոք նա ցանկանում է ուտելիքի համար վճարել ամեն օ՞ր, որ սնունդը մեկ թե գերադասում է վճարել ամբողջ շաբաթվա համար կարժենա երկու ֆունտ և հինգ շիլլինգ։ Ասել էր նաև, որ նախաճաշին մատուցվելու էր ձուկ և տապակած միս։ Երկրորդ նախաճաշը ժամը մեկին էր՝ կազմված չորս ճաշատեսակից։ Ճաշը՝ վեցին․ սուպ, ձուկ, միս, սալաթ, քաղցրավենիք, պանիր և աղանդեր։ Եվ ժամը տասին թեթև ընթրիք՝ կազմված մսեղենից։միանգամից։
Իմ ընկերը որոշեց սննդի հարցը լուծել Մատուցողն առաջարկել էր երկրորդ միջոցը, քանի որ այդպես ավելի էժան կնստեր։ Նա հայտնել էր, որ սնունդը մեկ շաբաթվա համար կարժենա երկու ֆունտ և հինգ շիլլինգով (նա ուտելիքի մեծ սիրահար է)շիլլինգ։ Ասել էր նաև, որ նախաճաշին մատուցվելու էր ձուկ և այդպես էլ արեց։ տապակած միս։ Երկրորդ նախաճաշը մատուցեցինժամը մեկին էր՝ կազմված չորս ճաշատեսակից։ Ճաշը՝ վեցին․ սուպ, երբ նրանք անցնում էին Շերնեսսի մոտով։ Նա այնքան քաղցած չերձուկ, որքան կարծում էր և բավարարվեց մի կտոր ոչխարի խաշած մսովմիս, մի քիչ հատապտուղ կերավ և քաղցր խյուս։ Օրվա ընթացքում նա երկար մտորում էր և երբեմն նրան թվում էրսալաթ, որ շաբաթներով ոչինչ չի կերելքաղցրավենիք, խաշած մսից բացի, իսկ երբեմն էլ նրան թվում էր, որ տարիներ շարունակ իր գոյությունը պահպանել է հատապտուղներով պանիր և քաղցր խյուսով։աղանդեր։ Եվ ժամը տասին թեթև ընթրիք՝ կազմված մսեղենից։
Ժամը վեցին տեղեկացրին, որ ճաշը մատուցված է։ Այդ լուրը նրա մոտ ոգևորություն չառաջացրեց, բայց նա մտածեց՝ պետք է չէ՞ վերջապես ծախսել այն Իմ ընկերը որոշեց սննդի հարցը լուծել երկու ֆունտ հինգ շիլլինգըշիլլինգով (նա ուտելիքի մեծ սիրահար է), և կառչելով պարաններից ու մյուս առարկաներիցայդպես էլ արեց։ Երկրորդ նախաճաշը մատուցեցին, իջավ ներքև։ Սոխի երբ նրանք անցնում էին Շերնեսսի մոտով։ Նա այնքան քաղցած չեր, որքան կարծում էր և տապակած ազդրամսի հաճելի հոտը՝ խառնված ձկան բավարարվեց մի կտոր ոչխարի խաշած մսով, մի քիչ հատապտուղ կերավ և կանաչեղենի բուրմունքինքաղցր խյուս։ Օրվա ընթացքում նա երկար մտորում էր և երբեմն նրան թվում էր, դիմավորեցին որ շաբաթներով ոչինչ չի կերել, խաշած մսից բացի, իսկ երբեմն էլ նրան աստիճանների ներքևումթվում էր, որից հետո մատուցողը մոտեցավ որ տարիներ շարունակ իր գոյությունը պահպանել է հատապտուղներով և շողոմ ժպիտով հարցրեց․քաղցր խյուսով։
― Ի՞նչ եք կամենումԺամը վեցին տեղեկացրին, սըր։որ ճաշը մատուցված է։ Այդ լուրը նրա մոտ ոգևորություն չառաջացրեց, բայց նա մտածեց՝ պետք է չէ՞ վերջապես ծախսել այն երկու ֆունտ հինգ շիլլինգը, և կառչելով պարաններից ու մյուս առարկաներից, իջավ ներքև։ Սոխի և տապակած ազդրամսի հաճելի հոտը՝ խառնված ձկան և կանաչեղենի բուրմունքին, դիմավորեցին նրան աստիճանների ներքևում, որից հետո մատուցողը մոտեցավ և շողոմ ժպիտով հարցրեց․
― Դուրս տարեք ինձ այստեղիցԻ՞նչ եք կամենում, ― պատասխանեց նա հազիվ լսելի ձայնով։ Եվ նրան արագորեն վերև բարձրացրեցին, պառկեցրին մաքուր օդում ու թողեցին մենակ։սըր։
Հաջորդ չորս օրերի ընթացքում ― Դուրս տարեք ինձ այստեղից, ― պատասխանեց նա ապրում էր պարզ ու անմեղ կյանքով՝ սնվելով միայն պաքսիմատով և սոդայաջրով։ Բայց մինչև շաբաթ օրը նա կազդուրվեց և սկսեց խմել թույլ թեյ հացի կտորի հետ։ Երկուշաբթի արդեն հավի արգանակ էր խմում։ Իսկ երեքշաբթի օրը, երբ նավը ետ էր լողում նավամատույցից՝ թողնելով հազիվ լսելի ձայնով։ Եվ նրան ափինարագորեն վերև բարձրացրեցին, նա տխուր հայացքով նայում էր նավի ետևից։պառկեցրին մաքուր օդում ու թողեցին մենակ։
― Ահա այն,― մտածում Հաջորդ չորս օրերի ընթացքում նա ապրում էր պարզ ու անմեղ կյանքով՝ սնվելով միայն պաքսիմատով և սոդայաջրով։ Բայց մինչև շաբաթ օրը նակազդուրվեց և սկսեց խմել թույլ թեյ հացի կտորի հետ։ Երկուշաբթի արդեն հավի արգանակ էր խմում։ Իսկ երեքշաբթի օրը,― հեռանում է՝ իր հետ տանելով երկու ֆունտ ստերլինգի ուտելիքըերբ նավը ետ էր լողում նավամատույցից՝ թողնելով նրան ափին, որն ինձ նա տխուր հայացքով նայում էր պատկանում և որը ես չհասցրեցի ուտել։նավի ետևից։
Նա համոզված ― Ահա այն,― մտածում էրնա, որ եթե մեկ օր էլ մնար նավում― հեռանում է՝ իր հետ տանելով երկու ֆունտ ստերլինգի ուտելիքը, ապա անպայման կկարգավորեր այդ գործը։որն ինձ էր պատկանում և որը ես չհասցրեցի ուտել։
Դրա համար էլ, ես դեմ էի ծովային ճանապարհորդությանը։ Ոչ ինձ համար, իհարկե, ինչպես բացատրեցի, ես երբեք գլխապտույտ չեմ ունենում։ Ես Ջորջի համար էի անհանգստանում։ Ջորջն ասաց, որ չարժե անհանգստանալ իր համար, որ ծովային ճանապարհորդուցյունը իրեն նույնիսկ դուր է գալիս, սակայն նա էլ իր հերթին խորհուրդ Նա համոզված էր տալիս Հարրիսին և ինձ հրաժարվել այդ մտքից, քանի որ մենք երկուսս եթե մեկ օր էլ կհիվանդանայինք։ Հարրիսն ասաց, ինչ վերաբերվում է իրենմնար նավում, ապա իր համար գաղտնիք է մնում, թե անպայման կկարգավորեր այդ ինչպես է մարդկանց հաջողվում հիվանդանալ ծովային հիվանդությամբ։ Նա ասաց, որ իր կարծիքով, մարդիկ դիտմամբ են այդպես անում, պարզապես ձևացնւմ են և վերջ, և որ ինքը հաճախ է ցանկացել հիվանդանալ, բայց երբեք իրեն չի հաջողվել։գործը։
Հետո իր կյանքից մեզ դեպքեր պատմեցԴրա համար էլ, ես դեմ էի ծովային ճանապարհորդությանը։ Ոչ ինձ համար, իհարկե, թե ինչպես Լա-Մանշով անցնելիսբացատրեցի, երբ այնպիսի ալեկոծություն էրես երբեք գլխապտույտ չեմ ունենում։ Ես Ջորջի համար էի անհանգստանում։ Ջորջն ասաց, որ ուղեվորներին կապում էին մահճակալներին, ինքն ու նավապետը միակն էին նավումչարժե անհանգստանալ իր համար, որ հիվանդ չէին։ Երբեմն ծովային ճանապարհորդությունը իրեն նույնիսկ դուր է գալիս, սակայն նա էլ ինքը իր հերթին խորհուրդ էր տալիս Հարրիսին և նավապետի օգնականը չէին հիվանդանում։ Մի խոսքովինձ հրաժարվել այդ մտքից, եթե նավի վրա նույնիսկ բոլորն քանի որ մենք երկուսս էլ հիվանդ էինկհիվանդանայինք։ Հարրիսն ասաց, ինչ վերաբերվում է իրեն, ապա իր համար գաղտնիք է մնում, թե այդ ինչպես է մարդկանց հաջողվում հիվանդանալ ծովային հիվանդությամբ։ Նա ասաց, որ իր կարծիքով, մարդիկ դիտմամբ են այդպես անում, պարզապես ձևացնում են և վերջ, և որ ինքը դարձյալ առողջ էր մնում։հաճախ է ցանկացել հիվանդանալ, բայց երբեք իրեն չի հաջողվել։
Տարօրինակ էՀետո իր կյանքից մեզ դեպքեր պատմեց, բայց երբեք ցամաքում չեմ հանդիպել մեկինթե ինչպես Լա-Մանշով անցնելիս, երբ այնպիսի ալեկոծություն էր, որ ծովային հիվանդությամբ տառապի։ Ծովում հանդիպում ենք շատ հիվանդ մարդկանցուղեվորներին կապում էին մահճակալներին, ամբողջ նավեր լիքն են դրանցով։ Բայց ես երբեք ցամաքում չեմ հանդիպել որևէ մեկինինքն ու նավապետը միակն էին նավում, որը գոնե իմանարոր հիվանդ չէին։ Երբեմն էլ ինքը և նավապետի օգնականը չէին հիվանդանում։ Մի խոսքով, թե ինչ բան է ծովային հիվանդությունը։ Ինձ համար գաղտնիք է մնում, թե ցամաք դուրս գալուն պես ուր են կորչում այն հազարավոր մարդիկեթե նավի վրա նույնիսկ բոլորն էլ հիվանդ էին, որոնք չեն դիմանում ծովաճոճումին։ապա ինքը դարձյալ առողջ էր մնում։
Եթե բոլոր մորդիկ նման լինեին այն երիտասարդինՏարօրինակ է, որին բայց երբեք ցամաքում չեմ հանդիպել մեկին, որ ծովային հիվանդությամբ տառապի։ Ծովում հանդիպում ենք շատ հիվանդ մարդկանց, ամբողջ նավեր լիքն են դրանցով։ Բայց ես մի անգամ հանդիպեցի Յարմութ գնացող շոգենավի վրաերբեք ցամաքում չեմ հանդիպել որևէ մեկին, այդ հանելուկը հեշտությամբ կարելի որը գոնե իմանար, թե ինչ բան է բացատրել։ Հիշում եմծովային հիվանդությունը։ Ինձ համար գաղտնիք է մնում, շոգենավը նոր էր հեռացել Սաութէնդյան ծովապատնեշից, և նա շատ վտանգավոր դիրքով կախվել էր լուսանցույցներից մեկից։ Ես մոտեցաթե ցամաք դուրս գալուն պես ուր են կորչում այն հազարավոր մարդիկ, փորձելով փրկել նրան։որոնք չեն դիմանում ծովաճոճումին։
― ԷյԵթե բոլոր մորդիկ նման լինեին այն երիտասարդին, այդպես չի որին ես մի անգամ հանդիպեցի Յարմութ գնացող շոգենավի վրա, այդ հանելուկը հեշտությամբ կարելիէ բացատրել։ Հիշում եմ, ― ասացի եսշոգենավը նոր էր հեռացել Սաութէնդյան ծովապատնեշից, թափահարելով նրա ուսըև նա շատ վտանգավոր դիրքով կախվել էր լուսանցույցներից մեկից։ Ես մոտեցա, ― տախտակամածից ցած կընկնեք։փորձելով փրկել նրան։
― Օ՛Էյ, ես հենց դա եմ ուզումայդպես չի կարելի, ― պատասխանեց նա, և ասացի ես ստիպված հանգիստ թողեցի նրան։, թափահարելով նրա ուսը, ― տախտակամածից ցած կընկնեք։
Երեք շաբաթ անց― Օ՜, ես նրան հանդիպեցի Բաթի հյուրանոցներից մեկի սրճարանումհենց դա եմ ուզում, երբ ― պատասխանեց նա պատմում էր իր ծովային ճանապարհորդուցյունների մասին և ոքևորությամբ բացատրում էր, թե որքան է սիրւմ ծովը։և ես ստիպված հանգիստ թողեցի նրան։
― Ինձ վրա չի ազդում ծովաճոճանքըԵրեք շաբաթ անց, ― պատասխանեց ես նրան հանդիպեցի Բաթի հյուրանոցներից մեկի սրճարանում, երբ նապատմում էր իր ծովային ճանապարհորդությունների մասին և ոքևորությամբ բացատրում էր, մի երիտասարդի նախանձով լի հարցին, ― պետք թե որքան է խոստովանել, որ մի անգամ եմ միայն վատ զգացել։ Հորն հըրվանդանն անցնելիս։ Հաջորդ օրը նավը խորտակվեց։սիրւմ ծովը։
― Այդ դու՞ք չէիք, որ վատ էիք զգում Սաութէնդյան ծովապատնեշի մոտԻնձ վրա չի ազդում ծովաճոճանքը, ― հարցրեցի եսպատասխանեց նա, մի երիտասարդի նախանձով լի հարցին, ― նույնիսկ ուզում էիք տախտակամածից ցած ընկնել։պետք է խոստովանել, որ մի անգամ եմ միայն վատ զգացել։ Հորն հրվանդանն անցնելիս։ Հաջորդ օրը նավը խորտակվեց։
― Այդ դո՞ւք չէիք, որ վատ էիք զգում Սաութէնդյան ծովապատնե՞շծովապատնեշի մոտ, ― հարցրեցի ես, ― կրկնեց նա զարմացած։նույնիսկ ուզում էիք տախտակամածից ցած ընկնել։
― ԱյոՍաութէնդյան ծովապատնե՞շ, Յարմութի ճանապարհին, երեք շաբադ առաջ, ուրբաթ օրը։― կրկնեց նա զարմացած։
― Օ՛․․․ը՛․․․ այոԱյո, ― պատասխանեց նաՅարմութի ճանապարհին, և դեմքը պայծառացավերեք շաբադ առաջ, ― հիմա հիշեցի։ուրբաթ օրը։
― Ես գլխացավ ունեի այդ օրը։ Գիտե՞քՕ՜…ը՛… այո, մանրաթթվից էր։ Դա ամենաանորակ մանրաթթուն էր― պատասխանեց նա, որ երբևէ ճաշակել եմ քիչ թե շատ կարգին շոգենավում։ Ի դեպև դեմքը պայծառացավ, դուք փորձեցի՞ք։― հիմա հիշեցի։
Ինչ վերաբերվում է ինձ― Ես գլխացավ ունեի այդ օրը։ Գիտե՞ք, ծովային հիվանդությունից խուսափելու հիանալի միջոց մանրաթթվից էր։ Դա ամենաանորակ մանրաթթուն էր, որ երբևէ ճաշակել եմ գտել։ Կանգնում եք տախտակամածի կենտրոնում և հենց որ նավը սկսում է օրորվելքիչ թե շատ կարգին շոգենավում։ Ի դեպ, դուք նույնպես օրորվում եք, որպեսզի հավասարակշռությունը պահպանեք։ Երբ բարձրանում է նավաքիթը, առաջ եք թեքվում, այնքան, մինչև նավաքիթը կպչում է ձեր սեփական քթին։ Իսկ երբ նավախելն է բարձրանում, ետ եք թեքվում։ Իհարկե, այս ամենը լավ է մեկ կամ երկու ժամվա համար, բայց հնարավոր չէ ետ ու առաջ օրորվել մի ամբողջ շաբաթ։փորձեցի՞ք։
― Եկեք գետով վեր բարձրանանքԻնչ վերաբերվում է ինձ, առաջարկեց Ջորջը։ծովային հիվանդությունից խուսափելու հիանալի միջոց եմ գտել։ Կանգնում եք տախտակամածի կենտրոնում և հենց որ նավը սկսում է օրորվել, դուք նույնպես օրորվում եք, որպեսզի հավասարակշռությունը պահպանեք։ Երբ բարձրանում է նավաքիթը, առաջ եք թեքվում, այնքան, մինչև նավաքիթը կպչում է ձեր սեփական քթին։ Իսկ երբ նավախելն է բարձրանում, ետ եք թեքվում։ Իհարկե, այս ամենը լավ է մեկ կամ երկու ժամվա համար, բայց հնարավոր չէ ետ ու առաջ օրորվել մի ամբողջ շաբաթ։
Նա ասաց― Եկեք գետով վեր բարձրանանք, որ մենք կունենանք և՛ մաքուր օդ, և՛ հանգիստ, և՛ կմարզվենք։ Բնապատկերների փոփոխությունը կզբաղեցնի մեր միտքը (ներառյալ և այն մտքերը, որոնք կգտնվեն Հարրիսի գլխում), իսկ ծանր ֆիզիկական աշխատանքը ախորժակ կգրգռի և կստիպի ավելի լավ քնել։― առաջարկեց Ջորջը։
Հարրիսն ասաց, որ իր կարծիքով, կարիք չկա, որ Ջորջն այնպիսի բան անի, որը ստիպի նրան քնել ավելի երկար, քանի որ դա կարող է վտանգավոր լինել նրա համար։ Նա ասաց, որ այնքան էլ լավ չի հասկանումմենք կունենանք և՛ մաքուր օդ, թե այդ ինչպես պետք է Ջորջը քնի ավելի երկարև՛ հանգիստ, քան հիմաև՛ կմարզվենք։ Բնապատկերների փոփոխությունը կզբաղեցնի մեր միտքը (ներառյալ և այն մտքերը, քանի որ ամառ թե ձմեռ օրը բաղկացած է ընդամենը քսանչորս ժամից։ Եթե Ջորջը համենայն դեպսորոնք կգտնվեն Հարրիսի գլխում), հաջողացներ քնել իսկ ծանր ֆիզիկական աշխատանքը ախորժակ կգրգռի և կստիպի ավելի երկար, նա նույն հաջողությամբ կարող է և մահանալ, այսպիսով խնայելով սննդի ծախսերը։լավ քնել։
Հարրիսն ասաց, որ այնուամենայնիվ գետով նավարկելը իր կարծիքով, կարիք չկա, որ Ջորջն այնպիսի բան անի, որը ստիպի նրան հարյուր տոկոսով դուր քնել ավելի երկար, քանի որ դա կարող է գալիս։ Ես չգիտեմվտանգավոր լինել նրա համար։ Նա ասաց, որ այնքան էլ լավ չի հասկանում, թե դրանք ինչ տոկոսներ ենայդ ինչպես պետք է Ջորջը քնի ավելի երկար, սակայն երևի դրանք բավարարում են բոլորինքան հիմա, ինչը և խոսում քանի որ ամառ թե ձմեռ օրը բաղկացած է նրանց օգտին։ընդամենը քսանչորս ժամից։ Եթե Ջորջը համենայն դեպս, հաջողացներ քնել ավելի երկար, նա նույն հաջողությամբ կարող է և մահանալ, այսպիսով խնայելով սննդի ծախսերը։
Գետը ինձ նույնպես հարյուր տոկոսով բավարարում էր և Հարրիսն ու ես, ասացինքասաց, որ Ջորջը լավ միտք այնուամենայնիվ գետով նավարկելը նրան հարյուր տոկոսով դուր է հղացել։ Եվ դա ասվեց այնպիսի տոնովգալիս։ Ես չգիտեմ, կարծես մենք զարմացել էինքթե դրանք ինչ տոկոսներ են, որ Ջորջը կարող սակայն երևի դրանք բավարարում են բոլորին, ինչը և խոսում է այդքան խելացի լինել։նրանց օգտին։
ՄիակըԳետը ինձ նույնպես հարյուր տոկոսով բավարարում էր և Հարրիսն ու ես, ասացինք, որ հիացած չէր նրա առաջարկությամբՋորջը լավ միտք է հղացել։ Եվ դա ասվեց այնպիսի տոնով, Մոնթմորընսին էր։ Նրա համար գետը եղած-չեղած միևնույն էր։ Այդպիսին կարծես մենք զարմացել էինք, որ Ջորջը կարող է մեր Մոնթմորընսին։այդքան խելացի լինել։
― Այդ ամենը լավ է ձե՛զ համարՄիակը, բարեկամներսոր հիացած չէր նրա առաջարկությամբ, ― կարծես ասում էր նա,― դա ձեզ դուր է գալիս, իսկ ինձ՝ ոչ։ Ես այնտեղ անելիք չունեմ։ Բնապատկերները իմ խելքի բանը չեն և ես չեմ ծխում։ Եթե ես առնետ տեսնեմ,դրա Մոնթմորընսին էր։ Նրա համար գետը եղած-չեղած միևնույն էր։ Այդպիսին է դուք կանգ չեք առնի, իսկ եթե մրափեմ, կսկսեք հիմար կատակներ անել և ինձ ցած կգցեք տախտակամածից։ Եթե ինձ հարցնեք, կասեմ, որ այդ ամենը հիմարություն է։մեր Մոնթմորընսին։
Սակայն― Այդ ամենը լավ է ձե՛զ համար, մենք երեքով էինք մեկի դեմբարեկամներս, ― կարծես ասում էր նա,― դա ձեզ դուր է գալիս, իսկ ինձ՝ ոչ։ Ես այնտեղ անելիք չունեմ։ Բնապատկերները իմ խելքի բանը չեն և առաջարկություն ընդունվեց։ես չեմ ծխում։ Եթե ես առնետ տեսնեմ,դրա համար միևնույն է դուք կանգ չեք առնի, իսկ եթե մրափեմ, կսկսեք հիմար կատակներ անել և ինձ ցած կգցեք տախտակամածից։ Եթե ինձ հարցնեք, կասեմ, որ այդ ամենը հիմարություն է։
Սակայն, մենք երեքով էինք մեկի դեմ, և առաջարկություն ընդունվեց։
==Գլուխ երկրորդ==
Ծրագրերի քննարկում։ Լավ եղանակին դրսում գիշերելու հաճույքը։ Նույնը՝ անձրևոտ եղանակին։ Համաձայնություն փողզիջումով։ փոխզիջումով։ Մոնթմորընսի, առաջին տպավորությունները։ երկյուղ Երկյուղ կա, որ նա չափազանց լավն է այս աշխարհի համար։ Երկյուղը անհիմն է։ Նիստը հետաձգվում է։
Մենք մեջտեղ բերեցինք քարտեզները և քննարկեցինք մեր ուղերթը։ Որոշեցինք ճանապարհ ընկնել հաջորդ շաբաթ օրը Քինգստոնից։ Հարրիսը և ես պետք է այնտեղ գնայինք առավոտյան և նավակը տանեինք հոսանքն ի վեր մինչև Չըրթսի։ Իսկ Ջորջը, որ միայն կեսօրից հետո կարող էր դուրս գալ Սիթիից (նա ամեն օր գնում էր քնելու մի ինչ-որ բանկում՝ ժամը տասից չորսը, բացի շաբաթ օրերից, երբ նրան արթնացնում և ազատ են արձակում ժամը երկուսին), պետք է հանդիպեր մեզ այնտեղ։
Որտե՛ղ Մենք մեջտեղ բերեցինք քարտեզները և քննարկեցինք մեր ուղերթը։ Որոշեցինք ճանապարհ ընկնել հաջորդ շաբաթ օրը Քինգստոնից։ Հարրիսը և ես պետք է գիշերենք․ դրս՞ում թե հյուրանոցում։այնտեղ գնայինք առավոտյան և նավակը տանեինք հոսանքն ի վեր մինչև Չըրթսի։ Իսկ Ջորջը, որ միայն կեսօրից հետո կարող էր դուրս գալ Սիթիից (նա ամեն օր գնում էր քնելու մի ինչ-որ բանկում՝ ժամը տասից չորսը, բացի շաբաթ օրերից, երբ նրան արթնացնում և ազատ են արձակում ժամը երկուսին), պետք է հանդիպեր մեզ այնտեղ։
Ջորջը և ես կողմ էինք դրսում գիշերելուն։ Մենք պատճառաբանում էինք, որ դա կլինի շատ բնական, ազատ, անկաշկանդ կյանք, այնքան նման նահապետական ապրելաձևին․․․Որտե՛ղ պետք է գիշերենք․ դրս՞ում թե հյուրանոցում։
Մեռյալ արևի մասին երջանիկ հիշողությունը դանդաղորեն աղոտանում է ցուրտՋորջը և ես կողմ էինք դրսում գիշերելուն։ Մենք պատճառաբանում էինք, տխուր ամպերի սրտում։ Լուռոր դա կլինի շատ բնական, ինչպես խռոված երեխաներազատ, թռչունները դադարեցրել են իրենց ճռվողյունը և միայն շոտլանդական կաքավի աղիողորմ ճիչը և մարգալորի ականջ ծակող կռնչյունն են խախտում ջրերի վրա շղարշված երկյուղած լռությունըանկաշկանդ կյանք, ուր մեռնող օրը իր վերջին շունչն է փչում։ Երկու կողմի ափերի մթին անտառներից անձայն դուրս են սողում գիշերվա տեսիլային հրոսակների գորշ ստվերները՝ հալածելու լույսի անշտապ պաշտպաններին և անձայն, անտեսանելի քայլերով անցնելու ալեկոծվող սեզի և հառաչող եղեգնուտի վրայով։ Իսկ գիշերը՝ բազմած մռայլ գահին, իր թևերն է տարածում մթնող աշխարհի վրա և կախարդական պալատից վառելով գունատ աստղերը՝ տիրում է լռության մեջ։այնքան նման նահապետական ապրելաձևին…
Այնուհետև թիավարում ենք նավակը դեպի մի լուռ ծովախորշՄեռյալ արևի մասին երջանիկ հիշողությունը դանդաղորեն աղոտանում է ցուրտ, խփում ենք վրանն ու պատրաստում համեղ ընթրիքըտխուր ամպերի սրտում։ Լուռ, որն ուտում ենք մեծ ախորժակով։ Հետո լցնում ենք երկար ծխամորճերըինչպես խռոված երեխաներ, կպցնում ու սկսում հաճելի զրույցը։ Մինչդեռ մեր խոսակցության ընդմիջումներին գետըթռչունները դադարեցրել են իրենց ճռվողյունը և միայն շոտլանդական կաքավի աղիողորմ ճիչը և մարգալորի ականջ ծակող կռնչյունն են խախտում ջրերի վրա շղարշված երկյուղած լռությունը, խաղ անելով նավակի շուրջը, զարմանալի գաղտնիքներ ու մոռացված հեքիաթներ ուր մեռնող օրը իր վերջին շունչն է պատմումփչում։ Երկու կողմի ափերի մթին անտառներից անձայն դուրս են սողում գիշերվա տեսիլային հրոսակների գորշ ստվերները՝ հալածելու լույսի անշտապ պաշտպաններին և անձայն, մեղմ ձայնով հին մանկական երգեր է երգումանտեսանելի քայլերով անցնելու ալեկոծվող սեզի և հառաչող եղեգնուտի վրայով։ Իսկ գիշերը՝ բազմած մռայլ գահին,որ երգել իր թևերն է շատ հազարամյակներ տարածում մթնող աշխարհի վրա և դեռ կերգի այնքան գալիք հազարամյակներ, մինչև նրա ձայնը կդառնա խռպոտ ու զառամ։ Մենք, որ սովորել ենք սիրել նրա փոփոխուն դեմքը, որ այնքան հաճախ ծվարել ենք նրա ալեկոծվող գրկում, հասկանում ենք այդ երգը, թեև չենք կարող հասարակ բառերի միջոցով հաղորդել այն, ինչին ունկնդիր ենք։կախարդական պալատից վառելով գունատ աստղերը՝ տիրում է լռության մեջ։
Եվ ահա մենք նստած Այնուհետև թիավարում ենք գետափիննավակը դեպի մի լուռ ծովախորշ, իսկ լուսինը, որը նույնպես նրան սիրում է, ցած է խոնարհվում, քրոջ պես գգվում գետի ջրերին և իր արծաթե թևերը սփռում է նրա շուրջը։ Մենք հետևում խփում ենքվրանն ու պատրաստում համեղ ընթրիքը, թե ինչպես է գետը հոսում, մերթ երգելով, մերթ շշնջալով, շտապելով հանդիպել իր տիրակալին՝ ծովին։ Մեր ձայները մարում են լռության մեջ, ծխամորճերը հանգչում են, և մենք՝ սովորական, բավականին բիրտ երիտասարդ տղամարդիկս, տարօրինակ կերպով կարծես լցվում որն ուտում ենք խոհերով, տխուր և թանկագին հուշերով և ալյեվս խոսելու ցանկություն չի մնում։ Վերջապես վեր մեծ ախորժակով։ Հետո լցնում ենք կենումերկար ծխամորճերը, թափ ենք տալիս մոխիրը հանգած ծխամորճերի միջից և իրար բարի գիշեր մաղթում։ Մենք քուն ենք մտնում ջրի ծփանքի և ծառերի սոսափյունի ներքոկպցնում ու սկսում հաճելի զրույցը։ Մինչդեռ մեր խոսակցության ընդմիջումներին գետը, հսկայականխաղ անելով նավակի շուրջը, լուռ աստղերի տակ և մեզ թվում զարմանալի գաղտնիքներ ու մոռացված հեքիաթներ էպատմում, թե աշխարհը նորից ջահել մեղմ ձայնով հին մանկական երգեր էերգում, ջահել ու գեղեցիկ, ինչպիսին եղել որ երգել էշատ հազարամյակներ և դեռ կերգի այնքան գալիք հազարամյակներ, մինչև հոգսի նրա ձայնը կդառնա խռպոտ ու տագնապի դարերը ակոսել են զառամ։ Մենք, որ սովորել ենք սիրել նրա գեղեցիկ փոփոխուն դեմքը, մինչև նրա զավակների մեղքերը և խենթությունները ծերացրել են որ այնքան հաճախ ծվարել ենք նրա սիրող սիրտըալեկոծվող գրկում, գեղեցիկհասկանում ենք այդ երգը, ինչպես այն անցած-գնացած օրերին, երբ նա ջահել մոր նման իր լայն կրցքին օրոր էր ասում մեզ՝ իր զավակներին, մինչև պճնված քաղաքակրթությունը, գայթակղելով իր հնարքներով, մեզ դուրս կորզեց նրա սիրող թևերից և արհեստականության թունավոր ծաղրը ստիպեց ամաչել այն պարզ ու թեև չենք կարող հասարակ կյանքի համար, որ վարում էինք նրա հետ և հեռանալ բառերի միջոցով հաղորդել այն անպաճույճ ու վեհասքանչ տնից, որտեղ ծնվել է մարդկությունը այնքան շատ հազարամյակներ առաջ։ինչին ունկնդիր ենք։
― Իսկ եթե անձրև՞ գաԵվ ահա մենք նստած ենք գետափին, ― ասած Հարրիսը։իսկ լուսինը, որը նույնպես նրան սիրում է, ցած է խոնարհվում, քրոջ պես գգվում գետի ջրերին և իր արծաթե թևերը սփռում է նրա շուրջը։ Մենք հետևում ենք, թե ինչպես է գետը հոսում, մերթ երգելով, մերթ շշնջալով, շտապելով հանդիպել իր տիրակալին՝ ծովին։ Մեր ձայները մարում են լռության մեջ, ծխամորճերը հանգչում են, և մենք՝ սովորական, բավականին բիրտ երիտասարդ տղամարդիկս, տարօրինակ կերպով կարծես լցվում ենք խոհերով, տխուր և թանկագին հուշերով և այլևս խոսելու ցանկություն չի մնում։ Վերջապես վեր ենք կենում, թափ ենք տալիս մոխիրը հանգած ծխամորճերի միջից և իրար բարի գիշեր մաղթում։ Մենք քուն ենք մտնում ջրի ծփանքի և ծառերի սոսափյունի ներքո, հսկայական, լուռ աստղերի տակ և մեզ թվում է, թե աշխարհը նորից ջահել է, ջահել ու գեղեցիկ, ինչպիսին եղել է, մինչև հոգսի ու տագնապի դարերը ակոսել են նրա գեղեցիկ դեմքը, մինչև նրա զավակների մեղքերը և խենթությունները ծերացրել են նրա սիրող սիրտը, գեղեցիկ, ինչպես այն անցած-գնացած օրերին, երբ նա ջահել մոր նման իր լայն կրծքին օրոր էր ասում մեզ՝ իր զավակներին, մինչև պճնված քաղաքակրթությունը, գայթակղելով իր հնարքներով, մեզ դուրս կորզեց նրա սիրող թևերից և արհեստականության թունավոր ծաղրը ստիպեց ամաչել այն պարզ ու հասարակ կյանքի համար, որ վարում էինք նրա հետ և հեռանալ այն անպաճույճ ու վեհասքանչ տնից, որտեղ ծնվել է մարդկությունը այնքան շատ հազարամյակներ առաջ։
Անհնարին է ոգեշնչել Հարրիսին։ Նա բանաստեղծական խառնվածք չունի― Իսկ եթե անձրև՞ գա, չկա այն անզուսպ ձգտումը դեպի անհասանելին։ Նա երբեք չի լալիս «ինքն էլ չիմանալով ինչու»։ Եթե Հարրիսի աչքերը արցունքով են լցվում, կարող եք գրազ գալ, որ նա հում սոխ է կերել կամ չափից ավելի մանանեխ է քսել կոտլետին։― ասած Հարրիսը։
Անհնարին է ոգեշնչել Հարրիսին։ Նա բանաստեղծական խառնվածք չունի, չկա այն անզուսպ ձգտումը դեպի անհասանելին։ Նա երբեք չի լալիս «ինքն էլ չիմանալով ինչու»։ Եթե Հարրիսի հետ կանգնած լինեք գիշերը ծովափին և ասեք․աչքերը արցունքով են լցվում, կարող եք գրազ գալ, որ նա հում սոխ է կերել կամ չափից ավելի մանանեխ է քսել կոտլետին։
― Լսու՞մ ես, հավանաբար ջրահարսերն են երգում ալեկոծվող ջրերի խորքում, կամ տխուր ոգիները սաղմոս են ասում գունատ ջրահեղձների վրա, որ խճճվել են ջրիմուռների միջև, ― Հարրիսը կբռնի ձեր ձեքքից Եթե Հարրիսի հետ կանգնած լինեք գիշերը ծովափին և կասի․ասեք․
― Պարզ էԼսո՞ւմ ես, թե ինչ է կատարվում քեզ հետհավանաբար ջրահարսերն են երգում ալեկոծվող ջրերի խորքում, ծերուկ։ Դու մրսել ես։ Արի ինձ հետ։ Ես մի լավ տեղ գիտեմ մոտակայքում, որտեղ կարելի է հիանալի շոտլանդական վիսկի խմել, այնպիսինկամ տխուր ոգիները սաղմոս են ասում գունատ ջրահեղձների վրա,որ մինչև հիմա փորձած չես լինի։ Դա քեզ անմիջապես ուշքի կբերի։խճճվել են ջրիմուռների միջև, ― Հարրիսը կբռնի ձեր ձեռքից և կասի․
Հարրիսը միշտ մոտակայքում ― Պարզ է, թե ինչ է կատարվում քեզ հետ, ծերուկ։ Դու մրսել ես։ Արի ինձ հետ։ Ես մի լավ տեղ գիտիգիտեմ մոտակայքում, որտեղ կարող եք մի որևէ կարելի է հիանալի խմիչք փորձել։ Հավատացած եմշոտլանդական վիսկի խմել, որ եթե Հարրիսին հանդիպեք դրախտում (ենթադրենքայնպիսին, նման բանը հնարավոր է), նա կբարևի ձեզ ասելով․որ մինչև հիմա փորձած չես լինի։ Դա քեզ անմիջապես ուշքի կբերի։
― Այնքան ուրախ եմ ձեզ տեսնելու, ծերուկ, ես Հարրիսը միշտ մոտակայքում մի հիանալի տեղ գիտեմգիտի, որտեղ կարելի կարող եք մի որևէ հիանալի խմիչք փորձել։ Հավատացած եմ, որ եթե Հարրիսին հանդիպեք դրախտում (ենթադրենք, նման բանը հնարավոր է առաջնակարգ նեկտար խմել։), նա կբարևի ձեզ ասելով․
Տվյալ դեպքում― Այնքան ուրախ եմ ձեզ տեսնելու, սակայնծերուկ, ինչ վերաբերվում էր դրսում գիշերելունես մոտակայքում մի հիանալի տեղ գիտեմ, նրա գործնական հայացքը շատ տեղին էր։ Պարզ որտեղ կարելի է, անձրևոտ եղանակին դրսում գիշերելը այնքան էլ հաճելի բան չէ։առաջնակարգ նեկտար խմել։
Երեկո է։ Դուք ոտից գլուխ թրջված եքՏվյալ դեպքում, նավակում երկու մատնաչափ ջուր է լցվածսակայն, և բոլոր իրերը թաց են։ Ափին մի տեղ եք գտնումինչ վերաբերվում էր դրսում գիշերելուն, որտեղ համեմատաբար ավելի քիչ նրա գործնական հայացքը շատ տեղին էր։ Պարզ է ցեխոտ, վրանը քարշ եք տալիս այնտեղ և երկուսով սկսում եք այն խփել։անձրևոտ եղանակին դրսում գիշերելը այնքան էլ հաճելի բան չէ։
Վրանը ամբողջապես ներծծված է ջրով և խիստ ծանրացել Երեկո է։ Նրա ծայրերը կպչում են ձեզԴուք ոտից գլուխ թրջված եք, ընկնում կամ փաթափվում գլխի շուրջը՝ ձեզ հասցնելով կատաղության։ Անձրևը այդ ամբողջ ժամանակ ուժգնորեն թափվում է։ Բավական դժվար գործ նավակում երկու մատնաչափ ջուր է վրան խփելըլցված, իսկ եթե դրան ավելացնենք նաև անձրևըև բոլոր իրերը թաց են։ Ափին մի տեղ եք գտնում, ապա դա միայն Հերկուլեսի ուժի գործ որտեղ համեմատաբար ավելի քիչ է դառնում։ Համոզված եքցեխոտ, որ ձեր ընկերը օգնելու փոխարեն միայն հիմարություններ է անում։ Հենց որ դուք ձեր կողմում գեղեցիկ կերպով ամրացնում վրանը քարշ եք վրանը, նա տալիս այնտեղ և երկուսով սկսում է ձգել իր կողմը և ամեն ինչ փչանում է։եք այն խփել։
― ԷյՎրանը ամբողջապես ներծծված է ջրով և խիստ ծանրացել է։ Նրա ծայրերը կպչում են ձեզ, ընկնում կամ փաթաթվում գլխի շուրջը՝ ձեզ հասցնելով կատաղության։ Անձրևը այդ ինչ՞ ես անումամբողջ ժամանակ ուժգնորեն թափվում է։ Բավական դժվար գործ է վրան խփելը, ― գոռում իսկ եթե դրան ավելացնենք նաև անձրևը, ապա դա միայն Հերկուլեսի ուժի գործ է դառնում։ Համոզված եք դուք։, որ ձեր ընկերը օգնելու փոխարեն միայն հիմարություններ է անում։ Հենց որ դուք ձեր կողմում գեղեցիկ կերպով ամրացնում եք վրանը, նա սկսում է ձգել իր կողմը և ամեն ինչ փչանում է։
― Իսկ դու՞ ինչ Էյ, այդ ինչ՞ ես անում, ― պատասխանում է նա, ― դե բաց թող։գոռում եք դուք։
― Մի ձգիր, ամեն Իսկ դո՞ւ ինչ փչացրիր։ Հիմար ավանակ։ ես անում, ― պատասխանում է նա, ― Գոռում եք դուք։դե բաց թող։
― Ես չեմ ձգումՄի ձգիր, ամեն ինչ փչացրիր։ Հիմար ավանակ։ ― գոռում է նա ի պատասխան, ― բաց թող քո ծայրը։Գոռում եք դուք։
― Ասում եմ չե՞, դու ամեն ինչ խճճել եսԵս չեմ ձգում, ― գոռում եք դուք զղջալովէ նա ի պատասխան, որ չեք կարող նրա մոտ հասնել և այնպես եք ձգում պարանները, որ տեղահան եք անում նրա խփած բոլոր ցցերը։― բաց թող քո ծայրը։
― ԱհԱսում եմ չե՞, իսկական ապուշդու ամեն ինչ խճճել ես, ― մռթմռթում է նա քթի տակ։ Հետո մի հուսահատ շարժումով ձգում է վրանը և հիմա էլ ձեր կողմն է փլվում։ Դուք մի կողմ գոռում եք նետում մուրճը և փորձում եք շրջանցել վրանըդուք զղջալով, որպեսզի ասեք թե ինչ եք մտածում որ չեք կարող նրա մասին, բայց միևնույն ժամանակ, նա էլ է փորձում շրջանցել վրանը նույն ուղղությամբ մոտ հասնել և բացատրել ձեզ, թե ինքն ինչ է մտածում ձեր մասին։ Եվ դուք, իրար անպատվելով, մեկդ մյուսի ետևից պտտվում այնպես եք վրանի շուրջըձգում պարանները, մինչև որ վրանը փլվում է՝ ձեզ թողնելով ավերակների վրայով իրար նայելիս։ Եվ երկուսդ էլ զայրացած միաժամանակ բացականչում եք․տեղահան եք անում նրա խփած բոլոր ցցերը։
― ԴեԱհ, ի՞նչ էի քեզ ասում։իսկական ապուշ, ― մռթմռթում է նա քթի տակ։ Հետո մի հուսահատ շարժումով ձգում է վրանը և հիմա էլ ձեր կողմն է փլվում։ Դուք մի կողմ եք նետում մուրճը և փորձում եք շրջանցել վրանը, որպեսզի ասեք թե ինչ եք մտածում նրա մասին, բայց միևնույն ժամանակ, նա էլ է փորձում շրջանցել վրանը նույն ուղղությամբ և բացատրել ձեզ, թե ինքն ինչ է մտածում ձեր մասին։ Եվ դուք, իրար անպատվելով, մեկդ մյուսի ետևից պտտվում եք վրանի շուրջը, մինչև որ վրանը փլվում է՝ ձեզ թողնելով ավերակների վրայով իրար նայելիս։ Եվ երկուսդ էլ զայրացած միաժամանակ բացականչում եք․
Մինջ այդ― Դե, ձեր երրորդ ընկերը, որը նավակի ջուրն էր դատարկում և թրջել էր թևքը, արդեն տասը րոպե շարունակ առանց շունչ առնելու անեծք է թափում, փորձելով հասկանալ, թե այդ ի՞նչ պատմություն եք սարքել և ինչւ՞ այդ գրողի տարած վրանը մինչև հիմա խփված չէ։էի քեզ ասում։
ՎերջապեսՄինչ այդ, մի կերպ վրանը կանգնեցնում եք ձեր երրորդ ընկերը, որը նավակի ջուրն էր դատարկում և իրերը ցամաք թրջել էր թևքը, արդեն տասը րոպե շարունակ առանց շունչ առնելու անեծք է թափում, փորձելով հասկանալ, թե այդ ի՞նչ պատմություն եք տեղափոխում․ իմաստ չունի փորձել խարույկ պատրաստել։ Դուք վառում եք սպիրտայրոցը սարքել և խմբվում շուրջը։ինչո՞ւ այդ գրողի տարած վրանը մինչև հիմա խփված չէ։
Անձրևաջուրը ընթրիքի հիմնական բաղկացուցիչ մասն է։ Հացը երկու երրորդով բաղկացած է ջրիցՎերջապես, մսով կարկանդակը նույնպես հարուստ է ջրով, մուրաբան, կարագը, աղը մի կերպ վրանը կանգնեցնում եք և սուրճը միացել են անձրևաջրի հետ՝ կազմելով մի յուրատեսակ ջրային միացություն։իրերը ցամաք եք տեղափոխում․ իմաստ չունի փորձել խարույկ պատրաստել։ Դուք վառում եք սպիրտայրոցը և խմբվում շուրջը։
Ընթրիքից հետո, պարզվում Անձրևաջուրը ընթրիքի հիմնական բաղկացուցիչ մասն է։ Հացը երկու երրորդով բաղկացած էջրից, որ ծխախոտը թաց մսով կարկանդակը նույնպես հարուստ է և ծխել չեք կարող։ Բարեբախտաբարջրով, ձեզ մոտ մի շիշ կամուրաբան, որի մեջ պարունակվող հեղուկըկարագը, եթե ընդունեք անհրաժեշտ քանակությամբ, զվարթացնում է ու արբեցնում աղը և կյանքի նկատմամբ բավականաչափ հետաքրքրություն է առաջացնում, որպեսզի պառկեք քնելու։սուրճը միացել են անձրևաջրի հետ՝ կազմելով մի յուրատեսակ ջրային միացություն։
Եվ ահա երազում տեսնում եքԸնթրիքից հետո, պարզվում է, որ մի փիղ հանկարծ նստեց ձեզ վրա ծխախոտը թաց է ևծխել չեք կարող։ Բարեբախտաբար, որ հրաբուխ է ժայթքել ու շպրտել ձեզ ծովի հատակըմոտ մի շիշ կա, իսկ փիղը դեռ հանգիստ նստած է ձեր կրցքին։ Դուք արթնանում եք և համոզվումորի մեջ պարունակվող հեղուկը, որ իսկապես ինչ-որ սարսափելի բան է կատարվում։ Առաջին տպավորությունն այն էեթե ընդունեք անհրաժեշտ քանակությամբ, որ աշխարհի վերջն զվարթացնում է եկել, իսկ հետո մտածում եք՝ քանի որ դա անհնար է, ուրեմն գողեր ու ավազակներ են հարձակվել, կամ գուցե հրդեհ է սկսվել արբեցնում և ձեր կարծիքն արտահայտում եք սովորական եղանակով։ Սակայն ոչ ոք օգնության չի հասնում և թվում կյանքի նկատմամբ բավականաչափ հետաքրքրություն էառաջացնում, թե հազարավոր մարդիկ ձեզ ոտքերով տրորում են ու խեղդում։որպեսզի պառկեք քնելու։
Կարծես մեկ ուրիշին էլ է դժբախտություն պատահել։ Դուք լսում Եվ ահա երազում տեսնում եք նրա աղիողորմ կանչերը ձեր անկողնու տակից։ Որոշելով, ինչ էլ լինիոր մի փիղ հանկարծ նստեց ձեզ վրա և, կռվել մինչև վեռջին շունչըոր հրաբուխ է ժայթքել ու շպրտել ձեզ ծովի հատակը, դուք պայքարում իսկ փիղը դեռ հանգիստ նստած է ձեր կրծքին։ Դուք արթնանում եք խելագարի պես, աջ ու ձախ հարվածելով ոտքերով ու ձեռքերով և միաժամանակ վայնասուն բարձրացնելով։ Վերջապես համոզվում, որ իսկապես ինչ-որ սարսափելի բան տեղի է տալիս, և դուք հայտնվում եք մաքուր օդում։ Երկու ոտնաչափ կատարվում։ Առաջին տպավորությունն այն կողմ աղոտ նշմարում եք մի կիսահագնված սրիկայիէ,որը ուր որ աշխարհի վերջն է կսպանի ձեզեկել, իսկ հետո մտածում եք՝ քանի որ դա անհնար է, ուրեմն գողեր ու ավազակներ են հարձակվել, կամ գուցե հրդեհ է սկսվել և պատրաստվում ձեր կարծիքն արտահայտում եք կենաց մահու կռիվ մղել նրա հետ, երբ հանկարծ պարզվում սովորական եղանակով։ Սակայն ոչ ոք օգնության չի հասնում և թվում է, որ դա Ջիմն է։թե հազարավոր մարդիկ ձեզ ոտքերով տրորում են ու խեղդում։
― ԱխԿարծես մեկ ուրիշին էլ է դժբախտություն պատահել։ Դուք լսում եք նրա աղիողորմ կանչերը ձեր անկողնու տակից։ Որոշելով, ինչ էլ լինի, կռվել մինչև վերջին շունչը, դուք պայքարում եք խելագարի պես, աջ ու ձախ հարվածելով ոտքերով ու ձեռքերով և միաժամանակ վայնասուն բարձրացնելով։ Վերջապես ինչ-որ բան տեղի է տալիս, և դուք հայտնվում եք մաքուր օդում։ Երկու ոտնաչափ այն կողմ աղոտ նշմարում եք մի կիսահագնված սրիկայի,որը ուր որ է կսպանի ձեզ, այդ դու՞ եսև պատրաստվում եք կենաց մահու կռիվ մղել նրա հետ, ― ասում երբ հանկարծ պարզվում է նա, նույն պահին ճանաչելով ձեզ։որ դա Ջիմն է։
― ԱյոԱխ, ― պատասխանում եք դուքայդ դո՞ւ ես, տրորելով ձեր աչքերը։ ― Ի՞նչ ասում է պատահել։նա, նույն պահին ճանաչելով ձեզ։
― Կարծես քամին ցած է գցել այդ անիծյալ վրանըԱյո, ― ասում է նա։ պատասխանում եք դուք, տրորելով ձեր աչքերը։ ― Որտե՛ղ Ի՞նչ է Բիլլը։պատահել։
Հետո երկուսով բարձրաձայն սկսում եք կանչել Բիլլին― Կարծես քամին ցած է գցել այդ անիծյալ վրանը, իսկ ձեր ոտքերի տակ գետինը տարուբերվում ― ասում է, և մի խեղդված ձայն,որը դուք արդեն լսել եք, պատասխանում նա։ ― Որտե՜ղ է փլատակների տակից։Բիլլը։
― Ցած իջեք գլխիս վրայիցՀետո երկուսով բարձրաձայն սկսում եք կանչել Բիլլին, գրողի տարածներ։իսկ ձեր ոտքերի տակ գետինը տարուբերվում է, և մի խեղդված ձայն,որը դուք արդեն լսել եք, պատասխանում է փլատակների տակից։
Եվ Բիլլը մի կերպ դուրս է գալիս ցեխոտ― Ցած իջեք գլխիս վրայից, տրորված, տանջահար տեսքով ու խիստ մարտականորեն տրամադրված։ Նա ակներևաբար, համոզված է, որ ամբողջ պատմությունը սարքված է։գրողի տարածներ։
Առավոտյան երեքիդ ձայնն էլ խզված Եվ Բիլլը մի կերպ դուրս էգալիս ցեխոտ, որովհետև գիշերը սաստիկ մրսել եք։ Դուք նաև վիճելու տրամադրություն ունեք և նախաճաշի ընթացքում խռպոտ շշնջոցով շարունակ կշտամբում եք միմյանց։տրորված, տանջահար տեսքով ու խիստ մարտականորեն տրամադրված։ Նա ակներևաբար, համոզված է, որ ամբողջ պատմությունը սարքված է։
Այսպիսով մենք համաձայնեցինքԱռավոտյան երեքիդ ձայնն էլ խզված է, որ կգիշերենք դրսում միայն լավ եղանակին, իսկ անձրևոտ օրերին, կամ երբ պարզապես հակված կլինենք փոփոխության, կգիշերենք պանդոկներում, ինչպես շատ հարգարժան մարդիկ։որովհետև գիշերը սաստիկ մրսել եք։ Դուք նաև վիճելու տրամադրություն ունեք և նախաճաշի ընթացքում խռպոտ շշնջոցով շարունակ կշտամբում եք միմյանց։
Մոնթմորընսին ողջունեց այս հաշտությունը՝ ուրախ հավանություն տալով։ Նրան չի հրապուրում միայնության ռոմանտիկան։ Տարեք նրան մի որևէ աղմկոտ վայր և որքան աղմկոտ, այնքան ավելի ուրախ։ Նայեցեք Մոնթմորընսիին և ձեզ կթվաԱյսպիսով մենք համաձայնեցինք, որ դա երկիր ուղարկված մի հրեշտակ է, որը ինչ-ինչ պատճառներով մարդկանցից քողարկված է փոքրիկ ֆոքսթերիերի տեսքով։ Նրա տեսքը կարծես ասում է՝ Օ-ինչ վատ-աշխարհ է սա-և խնչպես կուզենայի-դարձնել-այն-վելի-կգիշերենք դրսում միայն լավ ու ազնիվեղանակին, իսկ անձրևոտ օրերին, կամ երբ պարզապես հակված կլինենք փոփոխության, կգիշերենք պանդոկներում, և արցունքով լցնում աստվածավախ լեդիների ու ջենտլմենների աչքերը։ինչպես շատ հարգարժան մարդիկ։
Երբ Մոնթմորընսին անցավ իմ խնամակալության տակողջունեց այս հաշտությունը՝ ուրախ հավանություն տալով։ Նրան չի հրապուրում միայնության ռոմանտիկան։ Տարեք նրան մի որևէ աղմկոտ վայր և որքան աղմկոտ, մտքովս չէր անցնումայնքան ավելի ուրախ։ Նայեցեք Մոնթմորընսիին և ձեզ կթվա, որ ինձ կհաջողվի նրան երկար պահել։ Մինչ նադա երկիր ուղարկված մի հրեշտակ է, նստած բուխարու առջև փռած գորգինորը ինչ-ինչ պատճառներով մարդկանցից քողարկված է փոքրիկ ֆոքսթերիերի տեսքով։ Նրա տեսքը կարծես ասում է՝ Օ-ինչ վատ-աշխարհ է սա-և խնչպես կուզենայի-դարձնել-այն-ա֊վելի-լավ ու ազնիվ, ինձ էր ուսումնասիրում, ես նայում էի նրան և արցունքով լցնում աստվածավախ լեդիների ու մտածում․ջենտլմենների աչքերը։
Օ՛Երբ Մոնթմորընսին անցավ իմ խնամակալության տակ, այս շունը մտքովս չէր անցնում, որ ինձ կհաջողվի նրան երկար չի ապրի։ Նրա հոգին դեպի պայծառ երկինքը կըհամբառնի։ Այ թե ինչ կկատարվի նրա հետ։պահել։ Մինչ նա, նստած բուխարու առջև փռած գորգին, ինձ էր ուսումնասիրում, ես նայում էի նրան ու մտածում․
Բայց երբ ես ստիպված վճարեցի մոտ մեկ դյուժին ճտերի համար, որոնց Մոնթմորընսին պատառ-պատառ էր արել, երբ նրան վզից բռնած դուրս քաշեցի հարյուր տասնչորսերորդ փողոցաըին քաշքշուկից (և դեռ նա գռմռում էր ու աքացի տալիս), երբ մի խիստ զայրացած տիկին ինձ դահիճ անվանեց՝ ցույց տալով իր բզկտված կատվին, և երբ իմ հարևանը ինձ դատի տվեց այն բանի համար, որ կատաղած շանն ազատ եմ արձակում, որի պատճառով գիշերվա ցրտին երկու ժամ շարունակ փակված է մնացել իր սեփական մառանում, վախենալով անգամ քիթը դռնից դուրս հանել, երբ վերջապես իմացա, որ այգեպանը ինձնից գաղտնի երեսուն շիլլինգ է շահել գրազ գալովՕ՜, այս շունը երկար չի ապրի։ Նրա հոգին դեպի պայծառ երկինքը կհամբառնի։ Այ թե Մոնթմորընսին որոշակի ժամանակամիջոցում քանի առնետ կբռնի, այդ ժամանակ ես սկսեցի մտածել, որ գուցե վերջիվերջո նրան կթողնեն մի քիչ ավելի երկար ապրել այս աշխարհում։ինչ կկատարվի նրա հետ։
Թրև գալ ախոռի շուրջըԲայց երբ ես ստիպված վճարեցի մոտ մեկ դյուժին ճտերի համար, որոնց Մոնթմորընսին պատառ-պատառ էր արել, երբ նրան վզից բռնած դուրս քաշեցի հարյուր տասնչորսերորդ փողոցային քաշքշուկից (և դեռ նա գռմռում էր ու աքացի տալիս), հավաքելով ամբողջ քաղաքի ամենավատ համբավի տեր շների երբ մի ողջ ոհմակ խիստ զայրացած տիկին ինձ դահիճ անվանեց՝ ցույց տալով իր բզկտված կատվին, և գլխավորել նրանց երթը դեպի քաղաքի ետնախորշերը՝ կռվելու ուրիշ կտրիճ շների հետ ― Մոնթմորընսիի երբ իմ հարևանը ինձ դատի տվեց այն բանի համար սա , որ կատաղած շանն ազատ եմ արձակում, որի պատճառով գիշերվա ցրտին երկու ժամ շարունակ փակված է կյանքի իմաստը։ Դրա համար էլմնացել իր սեփական մառանում, ինչպես ասացիվախենալով անգամ քիթը դռնից դուրս հանել, նա այդպիսի բուռն հավանություն տվեց հյուրանոցներումերբ վերջապես իմացա, պանդոկներում և իջևանատներում գիշերելու առաջարկությանը։որ այգեպանը ինձնից գաղտնի երեսուն շիլլինգ է շահել գրազ գալով, թե Մոնթմորընսին որոշակի ժամանակամիջոցում քանի առնետ կբռնի, այդ ժամանակ ես սկսեցի մտածել, որ գուցե վերջիվերջո նրան կթողնեն մի քիչ ավելի երկար ապրել այս աշխարհում։
Այսպես կարգավորելով գիշերելու հարցըԹրև գալ ախոռի շուրջը, որը գոհոցնում էր չորսիս էլ, մնաց քննարկելու միայն հավաքելով ամբողջ քաղաքի ամենավատ համբավի տեր շների մի հարց․ ինչ՞ պետք ողջ ոհմակ և գլխավորել նրանց երթը դեպի քաղաքի ետնախորշերը՝ կռվելու ուրիշ կտրիճ շների հետ ― Մոնթմորընսիի համար սա է վերցնեինք մեզ հետկյանքի իմաստը։ Դրա համար էլ, և մենք սկսել էինք քննարկել դաինչպես ասացի, երբ Հարրիսն ասացնա այդպիսի բուռն հավանություն տվեց հյուրանոցներում, որ մի երեկոյի համար արդեն բավական ճառել ենք պանդոկներում և առաջարկեց դուրս գալ ու մի բան խմել։ Նա ասաց, որ մի լավ տեղ գիտի մոտակայքում, որտեղ կարելի է հիանալի հոլանդական վիսկի խմել։իջևանատներում գիշերելու առաջարկությանը։
Ջորջն ասացԱյսպես կարգավորելով գիշերելու հարցը,որ խմելու կարիք է զգում (չեմ հիշում որը գոհացնում էր չորսիս էլ, մնաց քննարկելու միայն մի դեպքհարց․ ի՞նչ պետք է վերցնեինք մեզ հետ, որ Ջորջը խմելու կարիք չզգա) ևմենք սկսել էինք քննարկել դա, քանի որ ես այնպիսի նախազգացում ունեիերբ Հարրիսն ասաց, որ մի քիչ վիսկին մի կտոր լիմոնի հետ օգտակար կլիներ ինձ երեկոյի համար, մտքերի փոխանակությունը, ընդհանուր համաձայնությամբ, հետաձգվեց մինչև հաջորդ երեկո։ Համաժողովի մասնակիցները դրեցին իրենց գլխարկները արդեն բավական ճառել ենք և առաջարկեց դուրս եկան։գալ ու մի բան խմել։ Նա ասաց, որ մի լավ տեղ գիտի մոտակայքում, որտեղ կարելի է հիանալի հոլանդական վիսկի խմել։
Ջորջն ասաց, որ խմելու կարիք է զգում (չեմ հիշում մի դեպք, որ Ջորջը խմելու կարիք չզգա) և, քանի որ ես այնպիսի նախազգացում ունեի, որ մի քիչ վիսկին մի կտոր լիմոնի հետ օգտակար կլիներ ինձ համար, մտքերի փոխանակությունը, ընդհանուր համաձայնությամբ, հետաձգվեց մինչև հաջորդ երեկո։ Համաժողովի մասնակիցները դրեցին իրենց գլխարկները և դուրս եկան։
==Գլուխ երրորդ==
Ճանապարհի պատրաստություններ։ Հարրիսի աշխատելու մեթոդը։ Ինչպես է ընտանիքի տարեց տղամարդը նկար կախում։ Ջորջը խելացի առաջարկություն է անում։ Վաղ առավոտյան լողի հմայքը։ Վթարի դեպքում անհրաժեշտ իրեր։
Այսպիսով, հաջորդ երեկոյան մենք կրկին հավաքվեցինք, որպեսզի քննարկենք և համաձայնեցնենք մեր պլանները։ Հարրիսն ասաց․
― Այժմ առաջին հերթին պետք է որոշենքԱյսպիսով, թե ինչ ենք վերցնելու մեզ հետ։ Դուհաջորդ երեկոյան մենք կրկին հավաքվեցինք, Ջեյ, վերցրու մի կտոր թուղտ և գրի առ, իսկ դու, Ջորջ, գտիր մթերային խանութի գնացուցակը։ Մեկնումեկդ ինձ մի մատիտ տվեք որպեսզի քննարկենք և ես կկազմեմ ցուցակը։համաձայնեցնենք մեր պլանները։ Հարրիսն ասաց․
Այսպիսին ― Այժմ առաջին հերթին պետք է Հարրիսը․ միշտ պատրաստ՝ իր վրա որոշենք, թե ինչ ենք վերցնելու աշխատանքի ողջ ծանրությունը մեզ հետ։ Դու, Ջեյ, վերցրու մի կտոր թուղթ և դնելու ուրիշների ուսերին։գրի առ, իսկ դու, Ջորջ, գտիր մթերային խանութի գնացուցակը։ Մեկնումեկդ ինձ մի մատիտ տվեք և ես կկազմեմ ցուցակը։
Նա միշտ հիշեցնում Այսպիսին է իմ խեղճ քեռի Փոջերին։ Դժվար թե երբևէ տանը այնպիսի իրարանցում տեսած լինեք, ինչպիսին ստեղծում էր քեռի Փոջերը, երբ մի որևէ գործ էր ձեռնարկում։Հարրիսը․ միշտ պատրաստ՝ իր վրա վերցնելու աշխատանքի ողջ ծանրությունը և դնելու ուրիշների ուսերին։
Ասենք Նա միշտ հիշեցնում է իմ խեղճ քեռի Փոջերին։ Դժվար թե շրջանակագործի մոտից նկարը բերել եներբևէ տանը այնպիսի իրարանցում տեսած լինեք, դրել ճաշասենըակում՝ ու մորաքույր ինչպիսին ստեղծում էր քեռի Փոջերը հարցնում է՝ ինչ են անելու դրա հետ։ Քեռի Փոջերը ասում է․, երբ մի որևէ գործ էր ձեռնարկում։
― Օ՛Ասենք թե շրջանակագործի մոտից նկարը բերել են, Դա թողեք ինձ։ Ոչ մեկը թող չխառնվի։ Ես ամեն դրել ճաշասենյակում՝ ու մորաքույր Փոջերը հարցնում է՝ ինչ կանեմ։են անելու դրա հետ։ Քեռի Փոջերը ասում է․
Այնուհետև նա հանում է պիջակն ու գործի անցնում։ Աղախնին ուղարկում է վեց պենսի մեխ գնելու― Օ՜, նրա ետևից ուղարկում է տղաներից մեկին, ասելու, թե Դա թողեք ինձ։ Ոչ մեկը թող չխառնվի։ Ես ամեն ինչ չափսի մեխ գնի, և այդ պահից սկսած ընտանիքի բոլոր անդամներին հերթով ներգրավում է աշխատանքի մեջ։կանեմ։
― Ուիլ, գնա և բեր մուրճը, ― կանչում է Այնուհետև նա, ― իսկ դու, Թոմ, տուր ինձ քանոնը։ Ինձ պետք հանում է գալու նաև աստիճանը։ Լավ կլինի, որ խոհանոցից էլ մի աթոռակ բերեք։ Ջիմ, վազիր միստր Գոգլի մոտ և ասա․ «Հայրիկը բարևում է և հուսով պիջակն ու գործի անցնում։ Աղախնին ուղարկում էվեց պենսի մեխ գնելու, որ ձեր ոտքը ավելի լավ նրա ետևից ուղարկում է ու խնդրում է ժամանակավորապես տալ ձեր հարթաչափը»։ Իսկ դուտղաներից մեկին, Մարիաասելու, մի գնա, քանի որ մեկնումեկը պետք է պահի մոմըթե ինչ չափսի մեխ գնի, և երբ աղախինը վերադառնա, նա պետք է նորից խանութ գնա նկարի համար առասանակ գնելու։ Դու, Թոմ, ու՞ր է Թոմը, Թո՛մ, արի այստեղ։ Դու պետք այդ պահից սկսած ընտանիքի բոլոր անդամներին հերթով ներգրավում է ինձ տաս նկարը։աշխատանքի մեջ։
Հետո― Ուիլ, այն բարձրացնելիս ցած գնա և բեր մուրճը, ― կանչում է գցումնա, և նկարը դուրս ― իսկ դու, Թոմ, տուր ինձ քանոնը։ Ինձ պետք է գալիս շրջանակիցգալու նաև աստիճանը։ Լավ կլինի, նա փորձում որ խոհանոցից էլ մի աթոռակ բերեք։ Ջիմ, վազիր միստր Գոգլի մոտ և ասա․ «Հայրիկը բարևում է փրկել ապակին և կտրում հուսով է մատը։ Հետո վազվզում , որ ձեր ոտքը ավելի լավ է սենյակումու խնդրում է ժամանակավորապես տալ ձեր հարթաչափը»։ Իսկ դու, Մարիա, փնտրելով իր թաշկինակը։ Նա չի կարողանում գտնել թաշկինակըմի գնա, որովհետև այն պիջակի գրպանում քանի որ մեկնումեկը պետք էպահի մոմը, որը հանել և երբ աղախինը վերադառնա, նա պետք է ու չգիտի թե ուր նորից խանութ գնա նկարի համար առասանակ գնելու։ Դու, Թոմ, ո՞ւր է դրել։ Եվ տան բոլոր անդամները ստիպված թողնում են գործիքները փնտրելը ու սկսում են փնտրել նրա պիջակըԹոմը, մինչ նա վազվզում Թո՛մ, արի այստեղ։ Դու պետք է սենյակում խանգարելով բոլորին։ինձ տաս նկարը։
― Մի՞թե ամբողջ տանը մեկը չկաՀետո, որն իմանաայն բարձրացնելիս ցած է գցում, թե որտեղ և նկարը դուրս է իմ պիջակը։ Ազնիվ խոսքգալիս շրջանակից, կյանքումս չեմ հանդիպել ձեզ նման մարդկանց։ Վեց հոգով չեք նա փորձում է փրկել ապակին և կտրում է մատը։ Հետո վազվզում է սենյակում, փնտրելով իր թաշկինակը։ Նա չի կարողանում գտնել մի պիջակթաշկինակը, որովհետև այն պիջակի գրպանում է, որը ես հինգ րոպե առաջ եմ հանել։ Էհհանել է ու չգիտի թե ուր է դրել։ Եվ տան բոլոր անդամները ստիպված թողնում են գործիքները փնտրելը ու սկսում են փնտրել նրա պիջակը, բոլորդ էլ․․․մինչ նա վազվզում է սենյակում խանգարելով բոլորին։
Հետո նա վեր է կենում― Մի՞թե ամբողջ տանը մեկը չկա, և պարզվում է որն իմանա, որ ամբողջ ժամանակ նստած թե որտեղ է եղել իր պիջակի վրա։իմ պիջակը։ Ազնիվ խոսք, կյանքումս չեմ հանդիպել ձեզ նման մարդկանց։ Վեց հոգով չեք կարողանում գտնել մի պիջակ, որը ես հինգ րոպե առաջ եմ հանել։ Էհ, բոլորդ էլ…
― Կարող եք վերջ տալ ձեր որոնումներինՀետո նա վեր է կենում, ― գոռում և պարզվում է նա։ ― Ես ինքս գտա այն։ Անմիտ բան է սպասել, որ ձեզ նման մարդիկ որևէ բան գտնեն։ Նույն հաջողությամբ կարող էի կատվին խնդրել։ամբողջ ժամանակ նստած է եղել իր պիջակի վրա։
Եվ երբ կես ժամ վատնեցին― Կարող եք վերջ տալ ձեր որոնումներին, կապելով նրա մատը, նոր ապակի բերեցին, գործիքները, աստիճանը, աթոռը, մոմը մոտեցրին, և նա նորից գործի անցավ, ողջ ընտանիքը՝ ներառյալ նաև աղախինը և օրավարձու հավաքարարուհին, կանգնած էր շրձանաձև՝ պատրաստ օգնության հասնելու։ Երկուսը պետք ― գոռում է պահեին աթոռակը, երրորդը պետք նա։ ― Ես ինքս գտա այն։ Անմիտ բան է օգներ նրան բարձրանալ աթոռի վրա և բռներ նրանսպասել, չորրորդը պետք է փոխանցեր մեխը, հինգերորդը՝ մուրճը։ Իսկ նա վերցնում է մեխը և անզգուշորեն ցած գցում։որ ձեզ նման մարդիկ որևէ բան գտնեն։ Նույն հաջողությամբ կարող էի կատվին խնդրել։
― ԱհաԵվ երբ կես ժամ վատնեցին, ― ասում է կապելով նրա մատը, նոր ապակի բերեցին, գործիքները, աստիճանը, աթոռը, մոմը մոտեցրին, և նա վիրավորված տոնովնորից գործի անցավ, ― հիմա էլ մեխն ընկավ։ողջ ընտանիքը՝ ներառյալ նաև աղախինը և օրավարձու հավաքարարուհին, կանգնած էր շրձանաձև՝ պատրաստ օգնության հասնելու։ Երկուսը պետք է պահեին աթոռակը, երրորդը պետք է օգներ նրան բարձրանալ աթոռի վրա և բռներ նրան, չորրորդը պետք է փոխանցեր մեխը, հինգերորդը՝ մուրճը։ Իսկ նա վերցնում է մեխը և անզգուշորեն ցած գցում։
Այս անգամ էլ սկսում ենք փնտրել մեխը― Ահա, մինչ ― ասում է նա կանգնած աթոռակի վրա փնթփնթում է վիրավորված տոնով, թե ողջ երեկոն իրեն պետք է պահեն այդտեղ։― հիմա էլ մեխն ընկավ։
Վերջապես մեխը գտնում Այս անգամ էլ սկսում ենքփնտրել մեխը, բայց այդ ընթացքում մինչ նա հասցնում կանգնած աթոռակի վրա փնթփնթում է, թե ողջ երեկոն իրեն պետք է կորցնել մուրճը։պահեն այդտեղ։
― Որտե՞ղ է մուրճը։ Ի՛նչ արեցի։ Աստված իմ։ Յոթ հոգով կանգնել զարմացած խնձ եք նայում և չգիտեք Վերջապես մեխը գտնում ենք, թե ինչ եղավ բայց այդ ընթացքում նա հասցնում է կորցնել մուրճը։
Մենք գտնում և նրան ենք տալիս մուրճը, բայց հիմա էլ նա կորցրել ― Որտե՞ղ է պատի վրա նշած տեղը, որտեղ պետք է մեխը խփեր։ Մեզնից յուրաքանչյուրը ստիպված բարձրանում է աթոռակի վրա, նրա կողքին, մուրճը։ Ի՛նչ արեցի։ Աստված իմ։ Յոթ հոգով կանգնել զարմացած խնձ եք նայում և փնտրում։ Ամեն մեկս այն հայտնաբերում ենք տարբեր տեղերումչգիտեք , իսկ նա մեզ հերթով հիմար է անվանում և պատվիրում է ցած իջնել։ Իսկ ինքը վերցնում է քանոնը ու նորից չափում։ Պարզվում է,որ իրեն պետք է անկյունից չափել 31 և 3/8 դյույմի կեսի չափ, փորձում է մտքով բաժանել և զայրույթից քիչ է մնում խենթանա։թե ինչ եղավ մուրճը։
Մենք նույնպես փորձում գտնում և նրան ենք մտքով բաժանելտալիս մուրճը, բայց հիմա էլ նա կորցրել է պատի վրա նշած տեղը, որտեղ պետք է մեխը խփեր։ Մեզնից յուրաքանչյուրը ստիպված բարձրանում է աթոռակի վրա, նրա կողքին, և ամեն փնտրում։ Ամեն մեկս տարբեր արդյունքի այն հայտնաբերում ենք հանգումտարբեր տեղերում, սկսում ենք ծաղրել մեկս մյուսին իսկ նա մեզ հերթով հիմար է անվանում և ընդհանուր ժխորի մեջ մոռանում ենք սկզբնական թիվը։ Քեռի Փոջերը ստիպված նորից պատվիրում է ցած իջնել։ Իսկ ինքը վերցնում է քանոնը ու նորից չափում։Պարզվում է, որ իրեն պետք է անկյունից չափել 31 և 3/8 դյույմի կեսի չափ, փորձում է մտքով բաժանել և զայրույթից քիչ է մնում խենթանա։
Այս անգամ նա պարանի մի կտոր է վերցնում և վճռական պահին, երբ ծեր խենթուկը քառասունհինգ աստիճանով թեքվում է աթոռակի վրա, փորձելով հասնել մի կետի, որը երեք դյույմ այն կողմ է իր հասանելիության սահմանից, պարանը ձեռքից սահում էՄենք նույնպես փորձում ենք մտքով բաժանել, և նա գլորվում է ուղիղ դաշնամուրի վրա։ Անսպասելիորեն նրա մարմինը և գլւխը հարվածում են բոլոր ստեղներին միաժամանակամեն մեկս տարբեր արդյունքի ենք հանգում, սկսում ենք ծաղրել մեկս մյուսին և իսկապես հիանալի երաժշտական տպավորութոյուն ընդհանուր ժխորի մեջ մոռանում ենք սկզբնական թիվը։ Քեռի Փոջերը ստիպված նորից է ստեղծվում։ Իսկ մորաքույր Մարիան ասում է, որ չի կարող թույլ տալ, որպեսզի երեխաները նման արտահայտություններ լսեն։ չափում։
Վերջապես քեռի Փոջերը նորից Այս անգամ նա պարանի մի կտոր է տեղը նշումվերցնում և վճռական պահին, ձախ ձեռքով մեխի ծայրը դնում երբ ծեր խենթուկը քառասունհինգ աստիճանով թեքվում է դրա աթոռակի վրա, իսկ աջով վերցնում փորձելով հասնել մի կետի, որը երեք դյույմ այն կողմ է մուրճը։ Եվ հենց առաջին հարվածը հասցնում իր հասանելիության սահմանից, պարանը ձեռքից սահում է բթամատին ու վայնասունով մուրճը գցում մեկն ու մեկի ոտքի , և նա գլորվում է ուղիղ դաշնամուրի վրա։Անսպասելիորեն նրա մարմինը և գլուխը հարվածում են բոլոր ստեղներին միաժամանակ, և իսկապես հիանալի երաժշտական տպավորություն է ստեղծվում։ Իսկ մորաքույր Մարիան ասում է, որ չի կարող թույլ տալ, որպեսզի երեխաները նման արտահայտություններ լսեն։
Մորաքույր Մարիան հեզաբար հույս է հայտնում, որ հաջորդ անգամ, երբ Վերջապես քեռի Փոջերը կցանկանա մեխ խփելնորից է տեղը նշում, ժամանակին իրեն կզգուշացնի այդ մասինձախ ձեռքով մեխի ծայրը դնում է դրա վրա, որպեսզի կարողանա պատրաստվել մեկ շաբաթով մեկնելու իր մայրիկի մոտ, մինչև այդ ընթացքում գործը կավարտվի։ իսկ աջով վերցնում է մուրճը։ Եվ հենց առաջին հարվածը հասցնում է բթամատին ու վայնասունով մուրճը գցում մեկն ու մեկի ոտքի վրա։
― ՕՄորաքույր Մարիան հեզաբար հույս է հայտնում, դուքոր հաջորդ անգամ, կանայքդ, սիրում եք ամեն ինչ բարդացնել, ― պատասխանում է երբ քեռի Փոջերը բարձրանալովկցանկանա մեխ խփել, ժամանակին իրեն կզգուշացնի այդ մասին, որպեսզի կարողանա պատրաստվել մեկ շաբաթով մեկնելու իր մայրիկի մոտ, ― իսկ ինձ դուր են գալիս նման գործերը։մինչև այդ ընթացքում գործը կավարտվի։
Այնւհետև նոր փորձ ― Օ, դուք, կանայքդ, սիրում եք ամեն ինչ բարդացնել, ― պատասխանում է անում և երկրորդ հարվածից մեխը՝ ամբողջությամբ և մուրճի կեսը խրվում են պատի մեջ։ Ինքը՝ քեռի Փոջերըբարձրանալով, այնպիսի ուժով է նետվում դեպի պատը, որ քիչ է մնում ճզմի սեփական քիթը։ ― իսկ ինձ դուր են գալիս նման գործերը։
Հետո մենք ստիպված նորից ենք գտնում քանոնը Այնուհետև նոր փորձ է անում և պարանըերկրորդ հարվածից մեխը՝ ամբողջությամբ և մուրճի կեսը խրվում են պատի մեջ։ Ինքը՝ քեռի Փոջերը, մի նոր անցք ենք բացում․ կեսգիշերի մոտ, նկարը՝ ծուռ ու անհուսալի մի կերպ կախում ենք իր տեղում, իսկ պատի շուրջը մի քանի յարդ այնպիսի տեսք ունիուժով է նետվում դեպի պատը, կարծես փոցխել են, և բոլորս մահու չափ հոգնած ու խղճուկ տեսք ունենք, բացի քեռի Փոջերից։որ քիչ է մնում ճզմի սեփական քիթը։
― Ահա Հետո մենք ստիպված նորից ենք գտնում քանոնը և պարանը, ― ասում է նամի նոր անցք ենք բացում․ կեսգիշերի մոտ, աթոռակից ծանրորեն վայրէջք կատարելով ուղիղ հավաքարարուհու կոշտուկների վրա և ակնհայտ հպարտւթյամբ դիտելով նկարը՝ ծուռ ու անհուսալի մի կերպ կախում ենք իր ստեղծած խառնաշփոթը։ ― Որոշ մարդիկ հատուկ մարդ կհրավիրեին այսպիսի մանրուքի համար։տեղում, իսկ պատի շուրջը մի քանի յարդ այնպիսի տեսք ունի, կարծես փոցխել են, և բոլորս մահու չափ հոգնած ու խղճուկ տեսք ունենք, բացի քեռի Փոջերից։
Համոզված եմ― Ահա , որ Հարրիսն էլ այդպիսին կդառնա― ասում է նա, երբ տարիքն առնի։ Ես ասացի, որ չեմ կարող թույլ տալ, որ նա այդքան գործ վերցնի աթոռակից ծանրորեն վայրէջք կատարելով ուղիղ հավաքարարուհու կոշտուկների վրա և ակնհայտ հպարտությամբ դիտելով իր վրա։ ստեղծած խառնաշփոթը։ ― Որոշ մարդիկ հատուկ մարդ կհրավիրեին այսպիսի մանրուքի համար։
ՈչՀամոզված եմ, դու վերցրւ թուղթըոր Հարրիսն էլ այդպիսին կդառնա, մատիտը ու գնացուցակըերբ տարիքն առնի։ Ես ասացի, ― առաջարկեցի եսոր չեմ կարող թույլ տալ, ― Ջորջը թող գրի առնի, իսկ ես կանեմ մնացածը։որ նա այդքան գործ վերցնի իր վրա։
Մեր կազմած առաջին ցուցակը չեղյալ համարվեց։ Պարզ էր― Ոչ, որ Թեմզայի վերին հոսանքներում հնարավոր չէ լողալ այնպիսի մեծ նավակովդու վերցրու թուղթը, որպիսին մեզ պետք էր անհրաժեշտ բոլոր իրերը տեղավորելու համար։ Մենք պատռեցինք ցուցակը և հայացքներ փոխանակեցինք։մատիտը ու գնացուցակը, ― առաջարկեցի ես, ― Ջորջը թող գրի առնի, իսկ ես կանեմ մնացածը։
Ջորջն ասաց։Մեր կազմած առաջին ցուցակը չեղյալ համարվեց։ Պարզ էր, որ Թեմզայի վերին հոսանքներում հնարավոր չէ լողալ այնպիսի մեծ նավակով, որպիսին մեզ պետք էր անհրաժեշտ բոլոր իրերը տեղավորելու համար։ Մենք պատռեցինք ցուցակը և հայացքներ փոխանակեցինք։
― Մենք սխալ ճանապարհի վրա ենք կանգնած։ Չպետք է մտածենք այնպիսի իրերի մասին, որոնք մեզ պետք կգան, ալ միայն այն իրերի մասին, առանց որոնց չենք կարող յոլա գնալ։Ջորջն ասաց։
Պարզվում ― Մենք սխալ ճանապարհի վրա ենք կանգնած։ Չպետք էմտածենք այնպիսի իրերի մասին, որ Ջորջը երբեմն իսկապես խելացի կարող է լինել։ Զարմանալի է։ Ես դա արդարև իմաստություն եմ համարումորոնք մեզ պետք կգան, ոչ թե այլ միայն տվյալ դեպքի համար, այլև մեր ողջ ճանապարհորդուցյան և կյանքի համար ընդանրապես։ Որքան մարդիկ կան, որ ճամբորդելիս, վտանգի ենթարկելով նավակը, այն բեռնավորում են ավելորդ իրերովիրերի մասին, որոնք իրենց կարևոր են թվում ճանապարճորդուցյունը հարմարավետ և հաճելի դարձնելու համար, բայց որոնք իրականւմ միայն ավելորդ բեռ են։առանց որոնց չենք կարող յոլա գնալ։
Ինչ՛պես են նրանք իրենց խճուկ նավակը մինչև կայմը բեռնավորում թանկարժեք զգեստներովՊարզվում է, մեծ տներովոր Ջորջը երբեմն իսկապես խելացի կարող է լինել։ Զարմանալի է։ Ես դա արդարև իմաստություն եմ համարում, անօգուտ ծառաներով և բազմաթիվ պճնամոլ ընկերներովոչ թե միայն տվյալ դեպքի համար, որոնք իրենց համար երկու պենս էլ չարժեն այլև մեր ողջ ճանապարհորդության և իրենք էլ նրանց կյանքի համար արժեք չունենընդհանրապես։ Որքան մարդիկ կան, թանկարժեք զվարճություններովոր ճամփորդելիս, որոնք ոչ ոքի չեն ուրախացնումվտանգի ենթարկելով նավակը, ձևականութոյուններով և նորաձևություններովայն բեռնավորում են ավելորդ իրերով, երկերեսանությամբ որոնք իրենց կարևոր են թվում ճանապարհորդությունը հարմարավետ և սնապարծությամբ և օ՛հաճելի դարձնելու համար, ամենածանր և ամենաանմիտ բեռը, որ կա՝ վախով, թե ինչ կմտածի հարևանը․ շքեղուդյամբ՝ որ բայց որոնք իրականւմ միայն հղփացնում է, հաճույքներով՝ որ տաղտկացնում են, անիմաստ ցուցամոլությամբ, որը ինչպես հանցագործի երկաթե պսակը, արյունոտում է ցավող գլուխը և ուշագնացության հասցնում այն կրողին։ավելորդ բեռ են։
Անպետքություն էԻնչպե՜ս են նրանք իրենց խղճուկ նավակը մինչև կայմը բեռնավորում թանկարժեք զգեստներով, մարդ արարածմեծ տներով, անպետքություն է այդ ամենը։ Դեն նետեք տախտակամածից։ Դա այնքան է դժվարեցնում նավակը թիավարելըանօգուտ ծառաներով և բազմաթիվ պճնամոլ ընկերներով, որ համարյա ընկնում եք թիակների վրա։ Դա է նավակը դարձնում այդքան ծանրաշարժ որոնք իրենց համար երկու պենս էլ չարժեն և վտանգավորիրենք էլ նրանց համար արժեք չունեն, որ դուք մի րոպե անգամ ազատ չեք լինում հոգսից թանկարժեք զվարճություններով, որոնք ոչ ոքի չեն ուրախացնում, ձևականություններով և տագնապիցնորաձևություններով, երբեք չեք կարողանում մի րոպե ազատ ժամանակ գտնել երազկոտ ալարկոտությամբ տարվելու։ Դուք ժամանակ չունեք հիանալու գետի մակերեվույթին սահող ստվերների խաղով կամ արևի ճառագայթների փայլովերկերեսանությամբ և սնապարծությամբ և օ՜, ամենածանր և ամենաանմիտ բեռը, որ առկայծում են ալիքների հետկա՝ վախով, ափի բարձր ծառերովթե ինչ կմտածի հարևանը․ շքեղությամբ՝ որ միայն հղփացնում է, որոնք նայում հաճույքներով՝ որ տաղտկացնում են իրենց արտացոլմանը, ոսկով և կանաչով ծածկված անտառներովանիմաստ ցուցամոլությամբ, դեղին և սպիտակ շուշաններով ստվերախիտ ծփացող եղեգնուտովորը ինչպես հանցագործի երկաթե պսակը, սիզախոտերով կամ խոլորձով արյունոտում է ցավող գլուխը և կամ անմոռուկնուտներով։ուշագնացության հասցնում այն կրողին։
Այդ անպետքությունը դե՛ն գցեքԱնպետքություն է, մարդի՛կ։ Թող ձեր կյանքի նավը սահի թեթև և տանի այնմարդ արարած, ինչի կարիքը դուք իսկապես զգում եք․ հարմարավետ տունանպետքություն է այդ ամենը։ Դեն նետեք տախտակամածից։ Դա այնքան է դժվարեցնում նավակը թիավարելը, պարզ զվարճություններ, մեկ-երկւ ընկեր, որոնք արժանի են այդպիսին կոչվելու, ինչ-որ մեկին՝ որին սիրում համարյա ընկնում եք, և որը ձեզ թիակների վրա։ Դա է սիրումնավակը դարձնում այդքան ծանրաշարժ և վտանգավոր, որ դուք մի կատուրոպե անգամ ազատ չեք լինում հոգսից և տագնապից, երբեք չեք կարողանում մի շունրոպե ազատ ժամանակ գտնել երազկոտ ալարկոտությամբ տարվելու։ Դուք ժամանակ չունեք հիանալու գետի մակերևույթին սահող ստվերների խաղով կամ արևի ճառագայթների փայլով, մեկ-երկւ ծխամորճոր առկայծում են ալիքների հետ, բավարար քանակով ուտելիք ու հագուստ և մի քիչ ավելիափի բարձր ծառերով, քան անհրաժեշտ էորոնք նայում են իրենց արտացոլմանը, խմիչքոսկով և կանաչով ծածկված անտառներով, քանի որ ծարավը վտանգավոր բան է։դեղին և սպիտակ շուշաններով ստվերախիտ ծփացող եղեգնուտով, սիզախոտերով կամ խոլորձով և կամ անմոռուկներով։
Դուք կհամոզվեքԱյդ անպետքությունը դե՛ն գցեք,որ այդ դեպքում ավելի հեշտությամբ կվարեք նավակը մարդի՛կ։ Թող ձեր կյանքի նավը սահի թեթև և այնքան էլ հեշտ չի լինի, տանի այն շրջել, իսկ եթե շրջվի էլինչի կարիքը դուք իսկապես զգում եք․ հարմարավետ տուն, հասարակ ապրանքի համար ջուրը սարսափելի չէ։ Դուք ժամանակ կունենաք մտածելու և աշխատելու։ Ժամանակ՝ արբենալու կյանքի արևովպարզ զվարճություններ, ժամանակ՝ լսելու Էոլյան երաժշտությունըմեկ-երկու ընկեր, որոնք արժանի են այդպիսին կոչվելու, ինչ-որ մեկին՝ որին սիրում եք, և որը աստվածային քամին դուրս ձեզ է կորզում մեր սրտի լարերիցսիրում, ժամանակ․․․մի կատու, մի շուն, մեկ-երկու ծխամորճ, բավարար քանակով ուտելիք ու հագուստ և մի քիչ ավելի, քան անհրաժեշտ է, խմիչք, քանի որ ծարավը վտանգավոր բան է։
ՆերեցեքԴուք կհամոզվեք, խնդրում եմ։ Ես լրիվ մոռացել էի։որ այդ դեպքում ավելի հեշտությամբ կվարեք նավակը և այնքան էլ հեշտ չի լինի, այն շրջել, իսկ եթե շրջվի էլ, հասարակ ապրանքի համար ջուրը սարսափելի չէ։ Դուք ժամանակ կունենաք մտածելու և աշխատելու։ Ժամանակ՝ արբենալու կյանքի արևով, ժամանակ՝ լսելու Էոլյան երաժշտությունը, որը աստվածային քամին դուրս է կորզում մեր սրտի լարերից, ժամանակ…
Եվ այսպեսՆերեցեք, մենք ցուցակը կազմելը թողեցինք Ջորջին, ու նա գործի անցավ։խնդրում եմ։ Ես լրիվ մոռացել էի։
― Մենք վրան չենք վերցնիԵվ այսպես, առաջարկեց նամենք ցուցակը կազմելը թողեցինք Ջորջին, ― այլ ծածկով նավակ։ Այդպես շատ ավելի պարզ է և հարմարավետ։ու նա գործի անցավ։
Դա լավ միտք էր― Մենք վրան չենք վերցնի, և մենք այն ընդունեցինք։ Ես չգիտեմառաջարկեց նա, թե երբևէ տեսե՞լ եք այն, ինչը նկատի ունեմ։ Դուք երկաթյա օղակներ եք ամրացնում նավակի ողջ երկարությամբ՝ նավախելից մինչև նավաքիթը, դրանց վրա ձգում ― այլ ծածկով նավակ։ Այդպես շատ ավելի պարզ է և ամրացնում եք բրեզենտը այնպես,որ նավակը վեր է ածվում փոքրիկ տնակի։ Այնտեղ հարմարավետ է, թեև մի քիչ հեղձուցիչ, բայց ամեն ինչ ունի նաև իր բացասական կողմը, ինչպես ասում էր մի մարդ, որին ստիպել էին վճարել զոքանչի թաղման ծախսերը։հարմարավետ։
Ջորջն ասացԴա լավ միտք էր, որ այդ դեպքում և մենք պետք է ծածկոցներ վերցնենք յուրաքանչյուրի համար առանձինայն ընդունեցինք։ Ես չգիտեմ, մեկ լամպթե երբևէ տեսե՞լ եք այն, օճառինչը նկատի ունեմ։ Դուք երկաթյա օղակներ եք ամրացնում նավակի ողջ երկարությամբ՝ նավախելից մինչև նավաքիթը, խոզանակդրանց վրա ձգում և ամրացնում եք բրեզենտը այնպես, սանր (ընդհանուր գործածության համար), ատամի խոզանակ (յուրաքանչյուրի համար առանձին), լվացվելու թաս, ատամնափոշի, սափրվելու պարագաներ, (ֆրանսերենի քերականական վարժությունների նման որ նավակը վեր է ածվում փոքրիկ տնակի։ Այնտեղ հարմարավետ է հնչում, այնպես չէ՞) և թեև մի զույգ մեծ սրբիչ՝ մարմինը չորացնելու համար։ Ես նկատել եմքիչ հեղձուցիչ,որ մարդիկ հսկայական պատրաստություններ են տեսնում լողալու համարբայց ամեն ինչ ունի նաև իր բացասական կողմը, երբ մեկնում էն ջրին մոտ ինչպես ասում էր մի որևէ տեղ, սակայն, երբ արդեն այնտեղ ենմարդ, այնքան էլ շատ չեն լողում։որին ստիպել էին վճարել զոքանչի թաղման ծախսերը։
Նույն բանն էՋորջն ասաց, երբ ծովափ եք մեկնում։ Երբ Լոնդոնում եմ որ այդ ամենի մասին մտածումդեպքում մենք պետք է ծածկոցներ վերցնենք յուրաքանչյուրի համար առանձին, միշտ որոշում եմմեկ լամպ, որ առավոտյան վաղ եմ արթնանալուօճառ, մինչև նախաճաշ ընկղմվելու եմ ջրի մեջ խոզանակ, սանր (ընդհանուր գործածության համար), ատամի խոզանակ (յուրաքանչյուրի համար առանձին), լվացվելու թաս, ատամնափոշի, սափրվելու պարագաներ, (ֆրանսերենի քերականական վարժությունների նման է հնչում, այնպես չէ՞) և ակնածանքով ճամպրուկում տեղավորում եմ սրբիչն ու լողազգեստը։ մի զույգ մեծ սրբիչ՝ մարմինը չորացնելու համար։ Ես միշտ կարմիր լողազգեստ նկատել եմ գնում։ Ավելի շատ ինձ կարմիր լողազգեստով եմ պատկերացնում։ Կարմիրը այնպես սազում է ինձ։ Բայց ,որ մարդիկ հսկայական պատրաստություններ են տեսնում լողալու համար, երբ մեկնում էն ջրին մոտ մի որևէ տեղ, սակայն, երբ արդեն ծովափին եմայնտեղ են, այդ առավոտյան լողի կարիքը ինչ-որ այնքան էլ ուժգին չեմ զգում, ինչպես քաղաքում։շատ չեն լողում։
ԸնդհակառակըՆույն բանն է, ես ձգտում երբ ծովափ եք մեկնում։ Երբ Լոնդոնում եմայդ ամենի մասին մտածում, որքան հնարավոր էմիշտ որոշում եմ, երկար մնալ անկողնում և հետո գնալ նախաճաշելու։ Մի երկու անգամ ողջախոհությունըոր առավոտյան վաղ եմ արթնանալու, սակայն, հաղթանակ տարավ։ Ես արթնացա առավոտյան ժամը վեցին մինչև նախաճաշ ընկղմվելու եմ ջրի մեջ և կիսահագնված ակնածանքով ճամպրուկում տեղավորում եմ սրբիչն ու վհատ տրամադրությամբ դուրս եկա, լողազգեստը։ Ես միշտ կարմիր լողազգեստ եմ գնում։ Ավելի շատ ինձ հետ վերցնելով լողազգեստս ու սրբիչը։ կարմիր լողազգեստով եմ պատկերացնում։ Կարմիրը այնպես սազում է ինձ։ Բայց լողը ինձ հաճույք չպատճառեց։ Թվում է , թե վաղ առավոտյան, երբ ես լողալու արդեն ծովափին եմ գնում ինձ է սպասում առանձնապես ուժգին արևելյան քամին, կարծես դիտմամբ ընտրել են բոլոր եռանկյունաձև քարերը և շարել գետնի երեսին, սրել են բոլոր ժայռերը և սուր ծայրերը թաքցրել ավազի տակ, այդ առավոտյան լողի կարիքը ինչ-որ ես չտեսնեմ, իսկ ծովն այնքան էլ կարծես երկու մղոն այն կողմ են տարելուժգին չեմ զգում, որ ստիպված լինեմ փաթաթվել թևերովս և դողալով, թռչկոտել վեց մատնաչափ խորությամբ ջրում։ Եվ երբ ես վերջապես ջուրն եմ մտնում, ծովն իրեն կոպիտ ու խիստ վիրավորական է պահում։ինչպես քաղաքում։
Մի ուժեղ ալիք վերցնում է ինձ և հնարավորին չափ ուժգնորեն տանում է գցում մի քարի վրաԸնդհակառակը, որը կարծես հատուկ ինձ համար են դրել։ Եվ մինչ ես օհձգտում եմ, ուհորքան հնարավոր է, կանեմ երկար մնալ անկողնում և գլխի կընկնեմհետո գնալ նախաճաշելու։ Մի երկու անգամ ողջախոհությունը, թե ինչ է կատարվելսակայն, ալիքը ետ է գալիս և քշում է ինձ մինչև օվկիանոսի մեջտեղը։ հաղթանակ տարավ։ Ես հուսահատորեն ճեղքում եմ ջուրը՝ ձգտելով ափ հասնել, արթնացա առավոտյան ժամը վեցին և մտածում եմ՝ արդյոք նորից կտեսնեմ իմ տունն կիսահագնված ու ընկերներինվհատ տրամադրությամբ դուրս եկա, զղջում եմինձ հետ վերցնելով լողազգեստս ու սրբիչը։ Բայց լողը ինձ հաճույք չպատճառեց։ Թվում է , որ երեխա ժամանակ այդքան կոպիտ թե վաղ առավոտյան, երբ ես լողալու եմ վարվել կրտսեր քրոջս հետ։ Հենց որ հույսս լրիվ կտրում եմ, ալիքը ընկրկում է և գնում ինձ թողնում է մեդուզայի նման բերանքսիվայր գետնին փռված։ Ես վեր եմ կենումսպասում առանձնապես ուժգին արևելյան քամին, ետ նայում կարծես դիտմամբ ընտրել են բոլոր եռանկյունաձև քարերը և գլխի եմ ընկնումշարել գետնի երեսին, սրել են բոլոր ժայռերը և սուր ծայրերը թաքցրել ավազի տակ, որ պայքարել եմ կյանքիս համար ես չտեսնեմ, իսկ ծովն էլ կարծես երկու ոտնաչափ խորության ջրում։ Կաղալով ետ եմ գալիսմղոն այն կողմ են տարել, հագնվում որ ստիպված լինեմ փաթաթվել թևերովս և մի կերպ տուն եմ հասնումդողալով, որտեղ ստիպված թռչկոտել վեց մատնաչափ խորությամբ ջրում։ Եվ երբ ես վերջապես ջուրն եմ ձևացնելմտնում, իբր ամեն ինչ կարգին է։ծովն իրեն կոպիտ ու խիստ վիրավորական է պահում։
Տվյալ դեպքումՄի ուժեղ ալիք վերցնում է ինձ և հնարավորին չափ ուժգնորեն տանում է գցում մի քարի վրա, մենք այնպես էինք արտահայտվում, որ որը կարծես պատրաստվում էինք ամեն առավոտ երկար լող տալ։ Ջորջն ասացհատուկ ինձ համար են դրել։ Եվ մինչ ես օհ, որ շատ հաճելի է վաղ առավոտյան արթնանալ նավակում ուհ, կանեմ և խորասուզվել թափանցիկ գետում։ Հարրիսն ասացգլխի կընկնեմ, որ ոչինչ ախորժակը այնպես լավ չի բացում, որքան նախաճաշից առաջ լողալըթե ինչ է կատարվել, ալիքը ետ է գալիս և որ դա միշտ իր մոտ գայլի ախորժակ քշում է առաջացրել։ Ջորջն ասացինձ մինչև օվկիանոսի մեջտեղը։ Ես հուսահատորեն ճեղքում եմ ջուրը՝ ձգտելով ափ հասնել, և մտածում եմ՝ արդյոք նորից կտեսնեմ իմ տունն ու ընկերներին, զղջում եմ, որ եթե դա պետք է ստիպի Հարրիսին ուտել ավելի շատերեխա ժամանակ այդքան կոպիտ եմ վարվել կրտսեր քրոջս հետ։ Հենց որ հույսս լրիվ կտրում եմ, քան սովորաբար ուտում ալիքը ընկրկում է, ապա ինքը դեմ և ինձ թողնում էմեդուզայի նման բերանքսիվայր գետնին փռված։ Ես վեր եմ կենում, ետ նայում և գլխի եմ ընկնում, որ Հարրիսը ընդհանրապես ջրին մոտենա։պայքարել եմ կյանքիս համար երկու ոտնաչափ խորության ջրում։ Կաղալով ետ եմ գալիս, հագնվում և մի կերպ տուն եմ հասնում, որտեղ ստիպված եմ ձևացնել, իբր ամեն ինչ կարգին է։
Նա Տվյալ դեպքում, մենք այնպես էինք արտահայտվում, որ կարծես պատրաստվում էինք ամեն առավոտ երկար լող տալ։ Ջորջն ասաց , որ առանց այն էլ բավական ծանր աշխատանք շատ հաճելի է Հարրիսի համար անհրաժեշտ քանակով սնունդ քարշ տալը վաղ առավոտյան արթնանալ նավակում և այն էլ հոսանքին հակառակ ուղղությամբ։խորասուզվել թափանցիկ գետում։ Հարրիսն ասաց, որ ոչինչ ախորժակը այնպես լավ չի բացում, որքան նախաճաշից առաջ լողալը, և որ դա միշտ իր մոտ գայլի ախորժակ է առաջացրել։ Ջորջն ասաց, որ եթե դա պետք է ստիպի Հարրիսին ուտել ավելի շատ, քան սովորաբար ուտում է, ապա ինքը դեմ է, որ Հարրիսը ընդհանրապես ջրին մոտենա։
Սակայն, ես համոզեցի ՋորջինՆա ասաց , որ շատ ավելի հաճելի կլինի Հարրիսին տեսնել նավակում ՝ մաքուր և թարմացած, թեկուզ ստիպված լինենք մի քանի ցենտներ ավելի սննդամթերք առանց այն էլ բավական ծանր աշխատանք է Հարրիսի համար անհրաժեշտ քանակով սնունդ քարշ տալ․ Ջորջը համաձայնեց ինձ հետ տալը և որոշեց հանգիստ թողնել Հարրիսին։այն էլ հոսանքին հակառակ ուղղությամբ։
Մենք վերջնականապես որոշեցինք վերցնել երեք սրբիչՍակայն, որպեսզի մեկս մյուսին չստիպենք սպասել։ես համոզեցի Ջորջին, որ շատ ավելի հաճելի կլինի Հարրիսին տեսնել նավակում ՝ մաքուր և թարմացած, թեկուզ ստիպված լինենք մի քանի ցենտներ ավելի սննդամթերք քարշ տալ․ Ջորջը համաձայնեց ինձ հետ և որոշեց հանգիստ թողնել Հարրիսին։
Ինչ վերաբերում է հագուստներին, Ջորջն ասաց, երկու ֆլանելե կոստյումը բավական է, քանի որ անհրաժեշտության դեպքում դրանք կարող ենք լվանալ Թեմզայի ջրերում։ Մենք հարցրեցինք, թե արդյոք նա երբևէ փորձե՞լ է ֆլանելե կոստյում լվանալ գետում, իսկ նա պատասխանեց․ ոչ, ինքը՝ ոչ, բայց ճանաչում է մարդկանց, որոնք լվացել են։ Դա շատ հեշտ է։ Հարրիսը և ես չափազանց անտրամադիր էինք վերջնականապես որոշեցինք վերցնել երեք սրբիչ, որպեսզի պատկերացնենք, արդյոք նա հասկանում էր, թե ինչ էր ասում և արդյոք առանց դիրքի և ազդեցության, երեք հարգարժան երիտասարդներ, որոնք բացարձակապես անփորձ են լվացք անելու գործում, իսկապե՞ս կարող էին օճառի կտորով իրենց վերնաշապիկներն ու անդրավարտիքները լվանալ Թեմզայի մեջ։մեկս մյուսին չստիպենք սպասել։
Հաջորդ օրերինԻնչ վերաբերում է հագուստներին,երբ արդեն չափազանց ուշ էրՋորջն ասաց, մենք համոզվեցինքերկու ֆլանելե կոստյումը բավական է, քանի որ Ջորջը մի խղճուկ ինքնակոչ անհրաժեշտության դեպքում դրանք կարող ենք լվանալ Թեմզայի ջրերում։ Մենք հարցրեցինք, թե արդյոք նա երբևէ փորձե՞լ էֆլանելե կոստյում լվանալ գետում, որը գաղափար անգամ չունի նման գործերից։ Եթե դուք տեսնեիք այդ հագուստներըիսկ նա պատասխանեց․ ոչ, ինքը՝ ոչ, երբ․․․ բայց էժանագին դետեկտիվների լեզվով ասածճանաչում է մարդկանց, որոնք լվացել են։ Դա շատ հեշտ է։ Հարրիսը և ես չափազանց անտրամադիր էինք, որպեսզի պատկերացնենք, արդյոք նա հասկանում էր, թե ինչ էր ասում և արդյոք առանց դիրքի և ազդեցության, երեք հարգարժան երիտասարդներ, որոնք բացարձակապես անփորձ են լվացք անելու գործում, անցնենք առաջ։իսկապե՞ս կարող էին օճառի կտորով իրենց վերնաշապիկներն ու անդրավարտիքները լվանալ Թեմզայի մեջ։
Ջորջը մեզ համոզեց վերցնել ներքնահագուստի մեկ փոխնորդ և բավական քանակությամբ գուլպաներՀաջորդ օրերին, որպեսզի նավակը շրջվելու դեպքւմ կարողանայինք փոխել դրանքերբ արդեն չափազանց ուշ էր, նաև մեծ քանակությամբ թաշկինակներմենք համոզվեցինք, քանի որ դրանք կարելի էր օգտագործել տարբեր իրեր սրբելու համար, Ջորջը մի զույգ կաշվե սապոգխղճուկ ինքնակոչ է, ինչպես նաև ռետինե կոշիկներորը գաղափար անգամ չունի նման գործերից։ Եթե դուք տեսնեիք այդ հագուստները, քանի որ վթարի դեպքումերբ… բայց էժանագին դետեկտիվների լեզվով ասած, դրանք մեզ պետք կգային։անցնենք առաջ։
Ջորջը մեզ համոզեց վերցնել ներքնահագուստի մեկ փոխնորդ և բավական քանակությամբ գուլպաներ, որպեսզի նավակը շրջվելու դեպքւմ կարողանայինք փոխել դրանք, նաև մեծ քանակությամբ թաշկինակներ, քանի որ դրանք կարելի էր օգտագործել տարբեր իրեր սրբելու համար, մի զույգ կաշվե սապոգ, ինչպես նաև ռետինե կոշիկներ, քանի որ վթարի դեպքում, դրանք մեզ պետք կգային։
==Գլուխ չորրորդ==
Սննդամթերքի հարցը։ նավթի Նավթի բացասական հատկությունները։ Պանրի ուղեկցությամբ ճանապարհորդելու առավելությունները։ Ամուսնացաց Ամուսնացած կինը լքում է իր տունը։ Վթարի դեպքում հետագա միջոցառումները։ Ես իրերն եմ կապում։ Ատամի խոզանակների կամակորությունը։ Ջորջը ու Հարրիսը մնացած իրերն են տեղավորում։ Մոնթմորընսիի սարսափելի վարքը։ Պառկում ենք քնելու։
Մենք քննարկեցինք նաև սննդամթերքի հարցը։ Ջորջն ասաց։
― Սկսենք առավոտյան նախաճաշից։ (Մենք քննարկեցինք նաև սննդամթերքի հարցը։ Ջորջն այնքան գործնական է)։ Նախաճաշի համար մեզ պետք կգա թավա, (Հարրիսն ասաց, որ դա դժվարամարս է, բայց մենք ասացինք, որ հիմարություններ դուրս չտա, և Ջորջը շարունակեց), թեյաման և սպիրտայրոց։ասաց։
― Նավթ՝ ոչ մի դեպքումՍկսենք առավոտյան նախաճաշից։ (Ջորջն այնքան գործնական է)։ Նախաճաշի համար մեզ պետք կգա թավա, ― (Հարրիսն ասաց , որ դա դժվարամարս է, բայց մենք ասացինք, որ հիմարություններ դուրս չտա, և Ջորջը բազմանշանակալից հայացքով նայելով մեզշարունակեց), թեյաման և Հարրիսն ու ես համաձայնեցինք։սպիրտայրոց։
Մի անգամ արդեն ― Նավթ՝ ոչ մի դեպքում, ― ասաց Ջորջը բազմանշանակալից հայացքով նայելով մեզ հետ վերցրել էինք նավթավառ, բայց այլևս այդ սխալը չենք կրկնի։ Այդ ամբողջ շաբաթը կարծես ապրում էինք նավթի կրպակում։ Ամեն ինչ նավթով էր ներծծված։ Երբեք չեմ տեսել, որ որևէ բան այնպես արագորեն տարածվի, ինչպես նավթը։ Նավթավառը պահում էինք նավաքթում, այնտեղից նավթը տարածվել էր մինչև ղեկը, ներծծելով նավակը և այն ամենը, ինչ պատահել էր ճանապարհին։ Այն տարածվել էր գետով մեկ, իրենով լցրել բնապատկերը, թունավորել մթնոլորտը։ Երբեմն արևմտյան նավթային քամի էր փչում, երբեմն՝ արևելյան նավթային քամի, երբեմն էլ փչում էր հյուսիսային նավթային քամի, իսկ գուցե և հարավային նավթային քամի։ Սակաայն այն Արկտիկայի ձյուներից փչեր, թե ավազոտ անապատներից, միևնույն է, մեզ էր հասնում նավթի բույրով հագեցած։Հարրիսն ու ես համաձայնեցինք։
Մի անգամ արդեն մեզ հետ վերցրել էինք նավթավառ, բայց այլևս այդ սխալը չենք կրկնի։ Այդ նավթ կոչեցյալն ավելի ու ավելի ամբողջ շաբաթը կարծես ապրում էինք նավթի կրպակում։ Ամեն ինչ նավթով էր տարածվում ներծծված։ Երբեք չեմ տեսել, որ որևէ բան այնպես արագորեն տարածվի, ինչպես նավթը։ Նավթավառը պահում էինք նավաքթում, այնտեղից նավթը տարածվել էր մինչև ղեկը, ներծծելով նավակը և փչացրել այն ամենը, ինչ պատահել էր մեր արևմուտըճանապարհին։ Այն տարածվել էր գետով մեկ, իրենով լցրել բնապատկերը, թունավորել մթնոլորտը։ Երբեմն արևմտյան նավթային քամի էր փչում, երբեմն՝ արևելյան նավթային քամի, երբեմն էլ փչում էր հյուսիսային նավթային քամի, իսկ լուսնի ճառագայթներից ուղղակի նավթի հոտ գուցե և հարավային նավթային քամի։ Սակայն այն Արկտիկայի ձյուներից փչեր, թե ավազոտ անապատներից, միևնույն է, մեզ էր փչում։հասնում նավթի բույրով հագեցած։
Փորձեցինք ազատվել դրանից Մարլոյում։ Նավակը թողեցինք կամրջի մոտ և շրջում էինք քաղաքում, որպեսզի ազատվենք դրանից, բայց ամենուրեք այն հետևում Այդ նավթ կոչեցյալն ավելի ու ավելի էր մեզ։ Ողջ քաղաքը լի էր նավթով։ Մենք անցանք գերեզմանատան մոտով, տարածվում և , թվում փչացրել էրմեր արևմուտը, թե հանգուցյալները թաղված են իսկ լուսնի ճառագայթներից ուղղակի նավթի մեջ։ Կենտրոնական փողոցից նավթի գարշահոտություն էր փչում, և մենք զարմանում էինք, թե ինչպես են կարողանում այդտեղ մարդիկ ապրել։ Մղոն մղոնի հետևից քայլում էինք Բիրմինգհեմյան ճանապարհով, բայց անօգուտ, ողջ տեղանքը ներծծված հոտ էր նավթով։փչում։
Այդ ճանապարհորդության վերջում մենք հանդիպեցինք կեսգիշերին մի մենավոր դաշտումՓորձեցինք ազատվել դրանից Մարլոյում։ Նավակը թողեցինք կամրջի մոտ և շրջում էինք քաղաքում, կայծակնահար եղած կաղնու տակորպեսզի ազատվենք դրանից, բայց ամենուրեք այն հետևում էր մեզ։ Ողջ քաղաքը լի էր նավթով։ Մենք անցանք գերեզմանատան մոտով, և սարսափելի երդում տվեցինք (մենք առանց այդ էլ ամբողջ շաբաթը նզովում էիմք նավթը սովորական քաղքենական եղանակով, բայց սա ուրիշ թվում էր)․ մի սարսափելի երդում՝ այլևս երբեք նավակով ճանապարհորդելիս նավթ չվերցնել, բացի իհարկեթե հանգուցյալները թաղված են նավթի մեջ։ Կենտրոնական փողոցից նավթի գարշահոտություն էր փչում, հիվանդության դեպքում։և մենք զարմանում էինք, թե ինչպես են կարողանում այդտեղ մարդիկ ապրել։ Մղոն մղոնի հետևից քայլում էինք Բիրմինգհեմյան ճանապարհով, բայց անօգուտ, ողջ տեղանքը ներծծված էր նավթով։
Եվ այսպեսԱյդ ճանապարհորդության վերջում մենք հանդիպեցինք կեսգիշերին մի մենավոր դաշտում, այս անգամ կայծակնահար եղած կաղնու տակ, և սարսափելի երդում տվեցինք (մենք բավարարվեցինք սպիրտով։ Սակայն դա առանց այդ էլ մի բան չէ։ Ստիպված եք ուտել սպիրտով կարկանդակ կամ սպիրտով տորտ։ Բայց սպիրտըամբողջ շաբաթը նզովում էիմք նավթը սովորական քաղքենական եղանակով, երբ մեծ քանակությամբ եք ընդունումբայց սա ուրիշ էր)․ մի սարսափելի երդում՝ այլևս երբեք նավակով ճանապարհորդելիս նավթ չվերցնել, ավելի անվնաս էբացի իհարկե, քան նավթը։ հիվանդության դեպքում։
Ջորջն առաջարկեց առավոտյան նախաճաշի համար վերցնել նաև ձու և խոզապուխտԵվ այսպես, որոնք պատրաստելը հեշտ է, սառը միս, թեյ, հաց ու կարագ և մուրաբա։ Երկրորդ նախաճաշի համար առաջարկեց վերցնել թխվացքաբլիթ, սառը միս, հաց ու կարագ և մուրաբա, միայն թե ոչ այս անգամ մենք բավարարվեցինք սպիրտով։ Սակայն դա էլ մի դեպքում՝ պանիր։ Պանիրըբան չէ։ Ստիպված եք ուտել սպիրտով կարկանդակ կամ սպիրտով տորտ։ Բայց սպիրտը, ինչպես և նավթըերբ մեծ քանակությամբ եք ընդունում, շատ արագ ավելի անվնաս է տարածվում։ Այն սպառնում է զավթել ողջ նավակը։ Թափանցում է զամբյուղի մեջ և այնտեղ եղած ամեն ինչին պանրի բույր է տալիս։ Հնարավոր չէ ջոկել՝ խնձորով կարկանդա՞կ եք ուտում թե նրբերշիկ, ելա՞կ թե սերուցք։ Ամեն ինչ ձեզ պանիր է թվում։ Այնչափ ուժեղ է պանրի հոտը։քան նավթը։
Հիշում եմՋորջն առաջարկեց առավոտյան նախաճաշի համար վերցնել նաև ձու և խոզապուխտ, մի անգամ ընկերս Լիվերպուլում մի քանի տեսակի պանիր էր գնել։ Պանրի հիանալի տեսակներ էին․ հնորակորոնք պատրաստելը հեշտ է, յուղալի և երկու հարյուր ձիաուժ հզորության հոտովսառը միս, որը կարող էր տարածվելթեյ, երեք մղոն հեռավորության վրա հաց ու կարագ և երկու հարյուր յարդի վրա մարդուն շարքից հանել։ Այդ ժամանակ ես Լիվերպուլում էիմուրաբա։ Երկրորդ նախաճաշի համար առաջարկեց վերցնել թխվացքաբլիթ, սառը միս, հաց ու կարագ և իմ ընկերը խնդրեցմուրաբա, եթե դեմ չեմմիայն թե ոչ մի դեպքում՝ պանիր։ Պանիրը, պանրի փաթեթը տանեմ Լոնդոն, քանի որինչպես և նավթը, իր կարծիքով, չի կարելի պանիրը շատ երկար պահել։արագ է տարածվում։ Այն սպառնում է զավթել ողջ նավակը։ Թափանցում է զամբյուղի մեջ և այնտեղ եղած ամեն ինչին պանրի բույր է տալիս։ Հնարավոր չէ ջոկել՝ խնձորով կարկանդա՞կ եք ուտում թե նրբերշիկ, ելա՞կ թե սերուցք։ Ամեն ինչ ձեզ պանիր է թվում։ Այնչափ ուժեղ է պանրի հոտը։
― Օ՛Հիշում եմ, հաճույքովմի անգամ ընկերս Լիվերպուլում մի քանի տեսակի պանիր էր գնել։ Պանրի հիանալի տեսակներ էին․ հնորակ, բարեկամսյուղալի և երկու հարյուր ձիաուժ հզորության հոտով, հաճույքովորը կարող էր տարածվել, ― պատասխանեցի ես։երեք մղոն հեռավորության վրա և երկու հարյուր յարդի վրա մարդուն շարքից հանել։ Այդ ժամանակ ես Լիվերպուլում էի, և իմ ընկերը խնդրեց, եթե դեմ չեմ, պանրի փաթեթը տանեմ Լոնդոն, քանի որ, իր կարծիքով, չի կարելի պանիրը շատ երկար պահել։
Մեկնելիս գնացի ընկերոջս մոտ― Օ՜, վերցնելու պանրի փաթեթը և այն կառքով կայարան տարա։ Դա մի կիսաքանդ կառք էրհաճույքով, որը քաշում էր մի ծուռոտ և ուժասպառ լուսնոտբարեկամս, որին տերը խոսակցության ժամանակհաճույքով, ոգեշնչման պահին, ձի անվանեց։ Ես պանիրը դրեցի վերևում և մենք շարժվեցինք մի արագությամբ, որը պատիվ կբերեր երբևէ կառուցված ամենաարագնդաց շոգեգլանավակին, և ամեն ինչ շատ ուրախ էր, ինչպես թաղման ժամանակ, քանի դեռ մենք անկյունից չէինք թեքվել։ Այդտեղ քամին պանրի բուրմունքով հարվածեց ուղիղ մեր երիվարի ռունգներին։ Դա կարծես սթափեցրեց նրան։ Նա սարսափով փնչացրեց և առաջ նետվեց ժամում երեք մղոն արագությամբ։ Քամին դեռ փչում էր նախկին ուղղությամբ, և մինչ մենք կհասնեինք փողոցի ծայրը, մեր երիվարն արդեն առաջ էր սլանում ժամում մոտ չորս մղոն արագությամբ՝ տեղ չթողնելով հաշմանդամների կամ հասակավոր գեր լեդիների համար։― պատասխանեցի ես։
Կայարանի Մեկնելիս գնացի ընկերոջս մոտ նրան կանգնեցնելու համար երկու բեռնակիրների , վերցնելու պանրի փաթեթը և կառապանի օգնության կարիքը զգացվեց։ Չեմ կարծումայն կառքով կայարան տարա։ Դա մի կիսաքանդ կառք էր, որ նույնիսկ նրանք կարողանային գլուխ հանել որը քաշում էր մի ծուռոտ և ուժասպառ լուսնոտ, եթե ներկաներից մեկը թաշկինակով չծածկեր ձիու ռունգները որին տերը խոսակցության ժամանակ, ոգեշնչման պահին, ձի անվանեց։ Ես պանիրը դրեցի վերևում և չվառեր մենք շարժվեցինք մի կտոր թուղթ։արագությամբ, որը պատիվ կբերեր երբևէ կառուցված ամենաարագնդաց շոգեգլանվակին, և ամեն ինչ շատ ուրախ էր, ինչպես թաղման ժամանակ, քանի դեռ մենք անկյունից չէինք թեքվել։ Այդտեղ քամին պանրի բուրմունքով հարվածեց ուղիղ մեր երիվարի ռունգներին։ Դա կարծես սթափեցրեց նրան։ Նա սարսափով փնչացրեց և առաջ նետվեց ժամում երեք մղոն արագությամբ։ Քամին դեռ փչում էր նախկին ուղղությամբ, և մինչ մենք կհասնեինք փողոցի ծայրը, մեր երիվարն արդեն առաջ էր սլանում ժամում մոտ չորս մղոն արագությամբ՝ տեղ չթողնելով հաշմանդամների կամ հասակավոր գեր լեդիների համար։
Ես տոմս վերցրի Կայարանի մոտ նրան կանգնեցնելու համար երկու բեռնակիրների և իմ պանրի փաթեփի հետ միասին հպարտորենկառապանի օգնության կարիքը զգացվեց։ Չեմ կարծում, քայլեցի կառամատույցով։ Ժողովուրդը երկու կողմից հարգանքով ճանապարհ էր տալիս ինձ։ Գնացքը մարդաշատ էրոր նույնիսկ նրանք կարողանային գլուխ հանել , եթե ներկաներից մեկը թաշկինակով չծածկեր ձիու ռունգները և ես ստիպված մտա չվառեր մի կուպե, որտեղ արդեն յոթ ուղևոր էին նստած։ Մի կռվասեր ծեր ջենտլմեն բողոքեց, բայց ես այնուամենայնիվ ներս մտա, փաթեթը դրեցի ցանցի վրա, մի կերպ խցկվեցի նստարանին և հաճելի ժպիտով ասացի, որ տաք օր է։ Մի քանի րոպե անց, ծեր ջենտլմենը սկսեց անհամբեր շարժվել տեղում։կտոր թուղթ։
Աստեղ շատ տոթ էԵս տոմս վերցրի և իմ պանրի փաթեփի հետ միասին հպարտորեն, ասաց նա։քայլեցի կառամատույցով։ Ժողովուրդը երկու կողմից հարգանքով ճանապարհ էր տալիս ինձ։ Գնացքը մարդաշատ էր, և ես ստիպված մտա մի կուպե, որտեղ արդեն յոթ ուղևոր էին նստած։ Մի կռվասեր ծեր ջենտլմեն բողոքեց, բայց ես այնուամենայնիվ ներս մտա, փաթեթը դրեցի ցանցի վրա, մի կերպ խցկվեցի նստարանին և հաճելի ժպիտով ասացի, որ տաք օր է։ Մի քանի րոպե անց, ծեր ջենտլմենը սկսեց անհամբեր շարժվել տեղում։
Օդ չկա շնչելու― Այստեղ շատ տոթ է, ― ավելացրեց նրա հարևանը։ասաց նա։
Հետո սկսեցին հոտոտել շուրջը և երրորդ փորձից նրանց շունչը կտրվեց։ Անխոս վեր կացան ու դուրս եկան։ Նրանցից հետո մի ծեր կին վեր կացավ և ասաց― Օդ չկա շնչելու, որ անքաղաքավարություն է այդպիսի եղանակով համբերությունից հանել իր նման հարգարժան տիկնոջը, հավաքեց իրերն ու դուրս եկավ՝ ետևեվից քարշ տալով անհամար փաթեթները։ Մնացած չորս ուղեվորները մի որոշ ժամանակ նստած մնացին, մինչև անկյունի մռայլ տեսքով ջենտլմենը, որի արտաքինից և հագուստից երևում էր, որ պատկանում է դագաղագործների դասին, ասաց, որ ակամա մահացած երեխաներ միտքը եկան, այդ ժամանակ մյուս երեք ուղեվորները փորձեցին դուրս գալ դռնից միաժամանակ ու ցավեցրին իրենց կողերը։― ավելացրեց նրա հարևանը։
Ես ժպտացի մռայլ ջենտլմենին Հետո սկսեցին հոտոտել շուրջը և ասացի, որ մենք հավանաբար մենակ կմնանք կուպեում։ Նա բարեհոգաբար ժպտաց երրորդ փորձից նրանց շունչը կտրվեց։ Անխոս վեր կացան ու դուրս եկան։ Նրանցից հետո մի ծեր կին վեր կացավ և ասաց, որ անքաղաքավարություն է այդպիսի եղանակով համբերությունից հանել իր նման հարգարժան տիկնոջը, հավաքեց իրերն ու դուրս եկավ՝ ետևից քարշ տալով անհամար փաթեթները։ Մնացած չորս ուղևորները մի որոշ մարդիկ սիրում են չնչին բաներից աղմուկ բարձրացնել։ Բայց երբ գնացքը շարժվեցժամանակ նստած մնացին, նույնիսկ նա տարօրինակ կերպով իրեն ճնշված էր զգում և երբ հասանք Քրումինչև անկյունի մռայլ տեսքով ջենտլմենը, առաջարկեցի նրան գնալ որի արտաքինից և մի բաժակ բան խմել։ Նա ընդունեց հրավերըհագուստից երևում էր, և մենք մի կերպ ճանապարհ բացեցինք դեպի բուֆետոր պատկանում է դագաղագործների դասին, որտեղ քառորդ ժամի չափ գոռում էինքասաց, թխկթխկացնում և թափահարում հովանոցները, մինչև մի երիտասարդ մոտեցավ և հարցրեցոր ակամա մահացած երեխաներ միտքը եկան, թե ինչ ենք ցանկանում։այդ ժամանակ մյուս երեք ուղևորները փորձեցին դուրս գալ դռնից միաժամանակ ու ցավեցրին իրենց կողերը։
― Դուք ի՞նչ եք խմելուԵս ժպտացի մռայլ ջենտլմենին և ասացի, ― դիմեցի իմ սեղանակցին։որ մենք հավանաբար մենակ կմնանք կուպեում։ Նա բարեհոգաբար ժպտաց և ասաց, որ որոշ մարդիկ սիրում են չնչին բաներից աղմուկ բարձրացնել։ Բայց երբ գնացքը շարժվեց, նույնիսկ նա տարօրինակ կերպով իրեն ճնշված էր զգում և երբ հասանք Քրու, առաջարկեցի նրան գնալ և մի բաժակ բան խմել։ Նա ընդունեց հրավերը, և մենք մի կերպ ճանապարհ բացեցինք դեպի բուֆետ, որտեղ քառորդ ժամի չափ գոռում էինք, թխկթխկացնում և թափահարում հովանոցները, մինչև մի երիտասարդ մոտեցավ և հարցրեց, թե ինչ ենք ցանկանում։
― Եթե կարելի է, միսս, կես կրոնի մաքուր բրենդիԴուք ի՞նչ եք խմելու, ― ասաց նա։դիմեցի իմ սեղանակցին։
Եվ խմելով իր բրենդին― Եթե կարելի է, նա դուրս եկավ ու մտավ ուրիշ կուպեմիսս, որը ես ստորություն եմ համարում։կես կրոնի մաքուր բրենդի, ― ասաց նա։
Քրուից ես մենակ էի կուպեումԵվ խմելով իր բրենդին, թեև, գնացքը լիքն էր ուղեվորներով։ Հենց որ մենք հասնում էինք որևէ նոր կայարանի, մարդիկ, տեսնելով դատարկ կուպեն ներս էին խցկվում․ «Ահա Մարիա, արի այստեղ։ Ազատ է»։ « Հիանալի է, Թոմ, մենք այստեղ կնստենք», ― կանչում էին միմյանց նա դուրս եկավ ու վազում էին՝ քարշ տալով ծանր ճամպրուկներըմտավ ուրիշ կուպե, խմբվելով դռան մոտ, փորձելով առաջինը ներս մտնել։ Ինչ-որ մեկը բաց էր անում դուռը, բարձրանում աստիճանին և օրորվելով ընկնում ետևում կանգնածի վրա։ Նրանք բոլորը հերթով ներս էին մտնում, հոտոտում, ետ էին թռչում և խցկվում մյուս կուպեները կամ էլ վճարում էին տարբերութոյւնը և մեկնում առաջին կարգի վագոնով։որը ես ստորություն եմ համարում։
Լոնդոնի Յուսթոնյան կայարանից պանրի փաթեթը ուղիղ ընկերոջս տուն տարա։ Երբ նրա կինը սենյակ մտավՔրուից ես մենակ էի կուպեում, մի պահ հոտոտեց շուրջը թեև, գնացքը լիքն էր ուղևորներով։ Հենց որ մենք հասնում էինք որևէ նոր կայարանի, մարդիկ, տեսնելով դատարկ կուպեն ներս էին խցկվում․ «Ահա Մարիա, արի այստեղ։ Ազատ է»։ « Հիանալի է, Թոմ, մենք այստեղ կնստենք», ― կանչում էին միմյանց ու վազում էին՝ քարշ տալով ծանր ճամպրուկները, խմբվելով դռան մոտ, փորձելով առաջինը ներս մտնել։ Ինչ-որ մեկը բաց էր անում դուռը, բարձրանում աստիճանին և օրորվելով ընկնում ետևում կանգնածի վրա։ Նրանք բոլորը հերթով ներս էին մտնում, հոտոտում, ետ էին թռչում և խցկվում մյուս կուպեները կամ էլ վճարում էին տարբերությունը և ասաց․մեկնում առաջին կարգի վագոնով։
― ի՞նչ է պատահել։ ԱսացեքԼոնդոնի Յուսթոնյան կայարանից պանրի փաթեթը ուղիղ ընկերոջս տուն տարա։ Երբ նրա կինը սենյակ մտավ, ոչինչ մի թաքցրեք։պահ հոտոտեց շուրջը և ասաց․
Ես պատասխանեցի․― ի՞նչ է պատահել։ Ասացեք, ոչինչ մի թաքցրեք։
― Դա պանիր է։ Թոմը Լիվերպուլում է գնել և խնդրել, որ հանձնեմ ձեզ։Ես պատասխանեցի․
Ես ավելացրեցի նաև, որ հուսով եմ, նա հասկանում ― Դա պանիր է։ Թոմը Լիվերպուլում էգնել և խնդրել, որ անձանբ ես այդ ամենի հետ ոչ մի կապ չունեմ։ Նա պատասխանեց, որ համոզված է դրանում և որ ինքը կխոսի Թոմի հետ, երբ նա վերադառնա։հանձնեմ ձեզ։
Իմ բարեկամը ավելի երկար մնաց ԼիվերպուլումԵս ավելացրեցի նաև, քան կարծում էր։ Երեք օր անցոր հուսով եմ, երբ նա դեռ տուն չէր վերադարձելհասկանում է, նրա կինն այցելեց ինձ։որ անձանբ ես այդ ամենի հետ ոչ մի կապ չունեմ։ Նա պատասխանեց, որ համոզված է դրանում և որ ինքը կխոսի Թոմի հետ, երբ նա վերադառնա։
Ի՞նչ էր Թոմն ասում այդ պանրի մասին։Իմ բարեկամը ավելի երկար մնաց Լիվերպուլում, քան կարծում էր։ Երեք օր անց, երբ նա դեռ տուն չէր վերադարձել, նրա կինն այցելեց ինձ։
Ես ասացի, որ նա հանձնարարել է սառը տեղ պահել և խնդրել է ձեռք չտալ։― Ի՞նչ էր Թոմն ասում այդ պանրի մասին։
― Կասկածում եմԵս ասացի, որ որևէ մեկը ցանկանա նույնիսկ մոտենալ։ Նա դրանից հոտ քաշե՞լ է։նա հանձնարարել է սառը տեղ պահել և խնդրել է ձեռք չտալ։
Ես ասացի՝ հավանաբար այո և ավելացրի― Կասկածում եմ, որ երևի նրա համար այդ պանիրը շատ կարևոր որևէ մեկը ցանկանա նույնիսկ մոտենալ։ Նա դրանից հոտ քաշե՞լ է։
― Կարծում եք նա շա՞տ կվշտանա, ― հետաքրքրվեց նա, ― եթե ես որևէ մեկին մի սովերեն տամ Ես ասացի՝ հավանաբար այո և խնդրեմավելացրի, որ տանեն և թաղեն որևէ տեղում։երևի նրա համար այդ պանիրը շատ կարևոր է։
Ես ասացի՝ վախենում եմ― Կարծում եք նա շա՞տ կվշտանա, որ ― հետաքրքրվեց նա այլևս երբեք չժպտա։, ― եթե ես որևէ մեկին մի սովերեն տամ և խնդրեմ, որ տանեն և թաղեն որևէ տեղում։
Նա մի նոր միտք հղացավ և ասաց․Ես ասացի՝ վախենում եմ, որ նա այլևս երբեք չժպտա։
― Իսկ եթե ձեզ մոտ պահեք մինչև նրա վերադարձը։ Թույլ տվեք ուղարկեմ ձեզ։Նա մի նոր միտք հղացավ և ասաց․
― Տիկին, պատասխանեցի ես, ― անձամբ ինձ դուր է գալիս պանրի հոտը և Լիվերպուլից կատարած ճանապարհորդությունը ես միշտ կհիշեմ, որպես հաճելի արձակուրդի երջանիկ վախճան։ Բայց այս աշխարհում մենք պետք է հաշվի առնենք նաև մյուսներին։ Տիկինը, որի հարկի տակ պատիվ ունեմ բնակվելու, այրի է և , որքան գիտեմ, նաև որբ։ Նա ուժգնորեն, ես կասեի պերճախոս կերպով, դեմ է, որ իրեն, ինչպես ինքն է արտահայտվում,«նեղացնեն»։ Ձեր ամուսնու գնած պանրի առկայությունը Իսկ եթե ձեզ մոտ պահեք մինչև նրա տանը, նա կհամարի, ― ես դա բնազդորեն զգում եմ, ― որ իրեն նեղացնում են։ Իսկ ես չեմ ուզում, որ իմ մասին խոսեն, իբր ես նեղացնում եմ այրիներին և որբերին։վերադարձը։ Թույլ տվեք ուղարկեմ ձեզ։
― Հիանալի է Տիկին, ասաց ընկերոջս կինը վեր կենալովպատասխանեցի ես, ― այդ դեպքում անձամբ ինձ միայն մի բան դուր է մնում․ կվերցնեմ երեխաներին գալիս պանրի հոտը և կգնամ հյուրանոցԼիվերպուլից կատարած ճանապարհորդությունը ես միշտ կհիշեմ, մինչև այդ պանիրը ուտեն վերջացնեն։ Ես հրաժարվում եմ այդ գարշահոտուտյան հետ միասին ապրել մի որպես հաճելի արձակուրդի երջանիկ վախճան։ Բայց այս աշխարհում մենք պետք է հաշվի առնենք նաև մյուսներին։ Տիկինը, որի հարկի տակ։տակ պատիվ ունեմ բնակվելու, այրի է և , որքան գիտեմ, նաև որբ։ Նա ուժգնորեն, ես կասեի պերճախոս կերպով, դեմ է, որ իրեն, ինչպես ինքն է արտահայտվում,«նեղացնեն»։ Ձեր ամուսնու գնած պանրի առկայությունը նրա տանը, նա կհամարի, ― ես դա բնազդորեն զգում եմ, ― որ իրեն նեղացնում են։ Իսկ ես չեմ ուզում, որ իմ մասին խոսեն, իբր ես նեղացնում եմ այրիներին և որբերին։
Նա իր խոսքի տերը եղավ, թողնելով տունը աղախնի խնամքին, որն այն հարցին, թե կարո՞ղ ― Հիանալի է դիմանալ այդ հոտին, պատասխանել էր՝ ի՞նչ հոտ, իսկ երբ մոտեցրել էին պանիրը և պատվիրել, որ մի լավ հոտ քաշի, ասել էր, որ սեխի թույլ բույր է զգում։ Դրանից հետևություն արեցին, որ այդպիսի մթնոլորտը աղախնուն առանձնապես չի վնասի և նրան թողեցին բնակարանում։ Հյուրանոցի հաշիվը կազմեց տասնհինգ գինեա, և իմ ընկերը, ծախսերը հանրագումարի բերելով, գտավ, որ պանրի մեկ ֆունտը իր վրա նստեց ութ շիլլինգ և վեց պենս։ Նա ասացընկերոջս կինը վեր կենալով, որ ճիշտ է շատ է սիրում երբեմն ― այդ դեպքում ինձ միայն մի փոքրիկ կտոր պանիր համտեսել, սակայն դա իր հնարավորություններից վեր բան է մնում․ կվերցնեմ երեխաներին և որոշեց ազատվել դրանից։ Նա պանիրը նետեց ջրանցքը, բայց ստիպված էր նորից կարթով ետ որսալ, քանի որ մակույկավարները բողոքեցին։ Նրանք ասում էինկգնամ հյուրանոց, որ վատ են զգում մինչև այդ հոտից։ Իսկ դրանից հետո, պանիրը ուտեն վերջացնեն։ Ես հրաժարվում եմ այդ գարշահոտության հետ միասին ապրել մի մութ գիշեր, նա պանիրը տարավ և թողեց եկեղեցու մոտի գերեզմանատանը։ Բայց դատական քննիչը հայտնաբերեց այն և սարսափելի աղմուկ բարձրացրեց։հարկի տակ։
Նա ասում իր խոսքի տերը եղավ, թողնելով տունը աղախնի խնամքին, որն այն հարցին, թե կարո՞ղ է դիմանալ այդ հոտին, պատասխանել էր՝ ի՞նչ հոտ, իսկ երբ մոտեցրել էին պանիրը և պատվիրել, որ մի լավ հոտ քաշի, ասել էր, որ սեխի թույլ բույր է զգում։ Դրանից հետևություն արեցին, որ այդպիսի մթնոլորտը աղախնուն առանձնապես չի վնասի և նրան թողեցին բնակարանում։ Հյուրանոցի հաշիվը կազմեց տասնհինգ գինեա, և իմ ընկերը, ծախսերը հանրագումարի բերելով, գտավ, որ պանրի մեկ ֆունտը իր վրա նստեց ութ շիլլինգ և վեց պենս։ Նա ասաց, որ ճիշտ է շատ է սիրում երբեմն մի փոքրիկ կտոր պանիր համտեսել, սակայն դա դավադրություն իր հնարավորություններից վեր էև որոշեց ազատվել դրանից։ Նա պանիրը նետեց ջրանցքը, որը սարքել բայց ստիպված էր նորից կարթով ետ որսալ, քանի որ մակույկավարները բողոքեցին։ Նրանք ասում էին, որ վատ ենզգում այդ հոտից։ Իսկ դրանից հետո, մի մութ գիշեր, որպեսզի իրեն զրկեն ապրուստի միջոցներից՝ կենդանացնելով ննջեցյալներին։նա պանիրը տարավ և թողեց եկեղեցու մոտի գերեզմանատանը։ Բայց դատական քննիչը հայտնաբերեց այն և սարսափելի աղմուկ բարձրացրեց։
Իմ ընկերը վերջապես ազատվեց դրանից, այն տարավ ծովափնյա մի քաղաք և թաղեց ծովափին։ Դա տեղանքին մեծ համբավ բերեց։ Այցելուներն Նա ասում էինէր, որ նախկինում չեն նկատել, թե ինչ առողջարար դա դավադրություն է օդը և շատ տարիներ խմբերով այդտեղ բուժվելու էին գալիս թոքախտով հիվանդները։, որը սարքել են, որպեսզի իրեն զրկեն ապրուստի միջոցներից՝ կենդանացնելով ննջեցյալներին։
Թեև ես պանրի Իմ ընկերը վերջապես ազատվեց դրանից, այն տարավ ծովափնյա մի քաղաք և թաղեց ծովափին։ Դա տեղանքին մեծ սիրահար եմ, այնուամենայնիվ, գտնում եմհամբավ բերեց։ Այցելուներն ասում էին,որ Ջորջը ճիշտ վարվեց՝ խուսափելով պանրից։նախկինում չեն նկատել, թե ինչ առողջարար է օդը և շատ տարիներ խմբերով այդտեղ բուժվելու էին գալիս թոքախտով հիվանդները։
― Թեյելու կարիք չի լինիԹեև ես պանրի մեծ սիրահար եմ, ― ասաց Ջորջը (Հարրիսը դեմքը տհաճությունից ծամածռեց)այնուամենայնիվ, ― բայց մենք կուշտգտնում եմ, արժանավայել կճաշենք ժամը յոթին․ ճաշ, թեյ, ընթրիք՝ միաժամանակ։որ Ջորջը ճիշտ վարվեց՝ խուսափելով պանրից։
― Թեյելու կարիք չի լինի, ― ասաց Ջորջը (Հարրիսը զվաթացավ։ Ջորջն առաջարկեց վերցնել մսով և մրգով կարկանդակներդեմքը տհաճությունից ծամածռեց), սառը միս― բայց մենք կուշտ, լոլիկարժանավայել կճաշենք ժամը յոթին․ ճաշ, միրգ և կանաչեղեն։ Ծարավը հագեցնելու համար որոշեցինք վերցնել Հարրիսի պատրաստած մի ինչ-որ զարմանալիորեն կպչուն կոնցենտրատ, որը խմելիս խառնում էին ջրի հետ և կոչվում էր լիմոնադ, մեծ քանակությամբ թեյ և վիսկի, որը, ինչպես Ջորջն ասաց, պետք կգար նավակը վթարի ենթարկվելու դեպքում։ընթրիք՝ միաժամանակ։
Ինձ թվում էՀարրիսը զվարթացավ։ Ջորջն առաջարկեց վերցնել մսով և մրգով կարկանդակներ, սառը միս, լոլիկ, միրգ և կանաչեղեն։ Ծարավը հագեցնելու համար որոշեցինք վերցնել Հարրիսի պատրաստած մի ինչ-որ Ջորջը շատ հաճախ զարմանալիորեն կպչուն կոնցենտրատ, որը խմելիս խառնում էին ջրի հետ և կոչվում էր մտածում լիմոնադ, մեծ քանակությամբ թեյ և վիսկի, որը, ինչպես Ջորջն ասաց, պետք կգար նավակը վթարի մասին։ Կարծում եմ լավ չէ նման տրամադրությամբ ճամփա ընկնել։ենթարկվելու դեպքում։
Բայց ես ուրախ եմԻնձ թվում է, որ մեզ հետ վիսկի վերցրեցինք։Ջորջը շատ հաճախ էր մտածում վթարի մասին։ Կարծում եմ լավ չէ նման տրամադրությամբ ճամփա ընկնել։
Գինի և գարեջուր չվերցրեցինք։ Դրանք այն խմիչքները չենԲայց ես ուրախ եմ, որ կարելի է խմել գետի վրա նավարկելիս։ Դրանք մարդուն ծանրացնում և քնկոտ են դարձնում։ Մի բաժակը՝ երեկոյան, երբ թափառում ես քաղաքում, դիտելով աղջիկներին, դեռ ոչինչ, բայց երբ արևը խփում է գլխիդ և ծանր աշխատանք է սպասում, չարժե խմել։մեզ հետ վիսկի վերցրեցինք։
Այդ երեկո, մինչև բաժանվելը, մենք կազմեցինք Գինի և գարեջուր չվերցրեցինք։ Դրանք այն իրերի ցուցակըխմիչքները չեն, որ պետք կարելի է վերցնեինք մեզ հետ։ Հաջորդ՝ ուրբաթ օրը, մենք ամեն ինչ կուտակեցինք մի տեղում խմել գետի վրա նավարկելիս։ Դրանք մարդուն ծանրացնում և քնկոտ են դարձնում։ Մի բաժակը՝ երեկոյան հանդիպեցինք, որ տեղավորենք դրանք։ Մի մեծ կաշվե ճամպրուկ գտանք հագուստների համար և մի զույգ ծղոտե զամբյուղ՝ սննդամթերքի և ամանեղենի համար։ Սեղանը քաշեցինք պատուհանի մոտերբ թափառում ես քաղաքում, ամեն ինչ լցրեցինք սենյակի մեջտեղումդիտելով աղջիկներին, նստեցինք շուրջը դեռ ոչինչ, բայց երբ արևը խփում է գլխիդ և սկսեցինք նայել։ծանր աշխատանք է սպասում, չարժե խմել։
Ես ասացիԱյդ երեկո, մինչև բաժանվելը, մենք կազմեցինք այն իրերի ցուցակը, որ ինքս կկապեմ իրերը։պետք է վերցնեինք մեզ հետ։ Հաջորդ՝ ուրբաթ օրը, մենք ամեն ինչ կուտակեցինք մի տեղում և երեկոյան հանդիպեցինք, որ տեղավորենք դրանք։ Մի մեծ կաշվե ճամպրուկ գտանք հագուստների համար և մի զույգ ծղոտե զամբյուղ՝ սննդամթերքի և ամանեղենի համար։ Սեղանը քաշեցինք պատուհանի մոտ, ամեն ինչ լցրեցինք սենյակի մեջտեղում, նստեցինք շուրջը և սկսեցինք նայել։
Ես հպարտանում եմ իրերը կապելու իմ հմտությամբ։ Դա մեկն է այն մեծաթիվ գործերից, որ, իմ համոզմամբ աշխարհում ամենալավը միայն ես եմ անում։ (Ինքս էլ երբեմն զարմանում եմ, թե որքան շատ են նման գործերը)։ Ես ասացի Ջորջին և Հարրիսին, որ լավ կանեն ամեն ինչ թողնեն ինձ։ Նրանք զարմանալի պատրաստակամությամբ ընդունեցին իմ առաջարկը։ Ջորջը վառեց ծխամորճը և փռվեց բազկաթոռին, իսկ Հարրիսը ոտքերը մեկնեց սեղանին և մի սիգար կպցրեց։ինքս կկապեմ իրերը։
Հազիվ թե դա Ես հպարտանում եմ իրերը կապելու իմ հմտությամբ։ Դա մեկն է այն էր, ինչ ես նկատի ունեի։ Ես մտադրվել էի, իհարկեմեծաթիվ գործերից, որ կղեկավարեմ աշխատանքը, իսկ Ջորջը և Հարրիսը կգործեն իմ հրահանգներով․ «Էյ, դուք, տվեք համոզմամբ աշխարհում ամենալավը միայն ես ինքս կանեմ»։ «Տեսնու՞մ եք, ինչ հեշտ է», ― կասեմ ես մի կողմ հրելով նրանց, այսպես ասած, սովորեցնելովեմ անում։ (Ինքս էլ երբեմն զարմանում եմ, թե ինչպես պետք է աշխատել։ Այն հանգամանքըորքան շատ են նման գործերը)։ Ես ասացի Ջորջին և Հարրիսին, որ նրանք ինձ ճիշտ չհասկացան, զայրացնում էր լավ կանեն ամեն ինչ թողնեն ինձ։ Ոչինչ ինձ այնքան շատ չի զայրացնումՆրանք զարմանալի պատրաստակամությամբ ընդունեցին իմ առաջարկը։ Ջորջը վառեց ծխամորճը և փռվեց բազկաթոռին, որքան այն, որ մարդիկ անգործ նստած են շուրջս, երբ ես աշխատում եմ։իսկ Հարրիսը ոտքերը մեկնեց սեղանին և մի սիգար կպցրեց։
Մի ժամանակ Հազիվ թե դա այն էր, ինչ ես ապրում նկատի ունեի։ Ես մտադրվել էի մի մարդու հետ, որն այդ ձևով ինձ կատաղության էր հասցնում։ Նա ժամերով վեր էր ընկնում բազմոցին և աչքերով հետևում էրիհարկե, թե ես ինչպես եմ աշխատում որ կղեկավարեմ աշխատանքը, իսկ Ջորջը և ուր եմ գնում։ Նա ասում էրՀարրիսը կգործեն իմ հրահանգներով․ «Էյ, որ իր համար օգտակար է ինձ նայելըդուք, երբ տվեք ես աշխատում եմ։ Այդ ժամանակ նա հասկանում էինքս կանեմ»։ «Տեսնո՞ւմ եք, որ կյանքը միայն դատարկ երազ չէինչ հեշտ է», որն անցկացնում են ձանձրույթով և անվերջ հորանջելով― կասեմ ես մի կողմ հրելով նրանց, այլ վեհանձն գործայսպես ասած, որտեղ կարևորը պատասխանատվության զգացումն է և համբերատար աշխատանքը։ Նա ասում էր, որ երբեմն զարմանում էսովորեցնելով, թե ինչպես պետք է յոլա գնացել մինչև աշխատել։ Այն հանգամանքը, որ նրանք ինձ հանդիպելըճիշտ չհասկացան, երբեք չունենալով կողքին որևէ մեկըզայրացնում էր ինձ։ Ոչինչ ինձ այնքան շատ չի զայրացնում, որին նայիորքան այն, որ մարդիկ անգործ նստած են շուրջս, երբ վերջինս ես աշխատում է։եմ։
Ես այդպիսին չեմ։ Ես չեմ սիրւմ նստել Մի ժամանակ ես ապրում էի մի մարդու հետ, որն այդ ձևով ինձ կատաղության էր հասցնում։ Նա ժամերով վեր էր ընկնում բազմոցին և նայելաչքերով հետևում էր, թե մյուսներն ես ինչպես են աշխատում։ Ինձ մոտ ցանկություն եմ աշխատում և ուր եմ գնում։ Նա ասում էր, որ իր համար օգտակար է առաջանում վեր կենալ ինձ նայելը, երբ ես աշխատում եմ։ Այդ ժամանակ նա հասկանում է, որ կյանքը միայն դատարկ երազ չէ, որն անցկացնում են ձանձրույթով և հետևել աշխատանքի ընթացքինանվերջ հորանջելով, քայլել սենյակում ձեռքերս գրպանս դրած այլ վեհանձն գործ, որտեղ կարևորը պատասխանատվության զգացումն է և թելադրելհամբերատար աշխատանքը։ Նա ասում էր, որ երբեմն զարմանում է, թե ինչ պետք է անել։ Մեղավորը իմ եռանդուն խառնվացքն ինչպես էյոլա գնացել մինչև ինձ հանդիպելը, ինչ կարող եմ անել։երբեք չունենալով կողքին որևէ մեկը, որին նայի, երբ վերջինս աշխատում է։
ՍակայնԵս այդպիսին չեմ։ Ես չեմ սիրում նստել և նայել, ես ոչինչ չասացիթե մյուսներն ինչպես են աշխատում։ Ինձ մոտ ցանկություն է առաջանում վեր կենալ և հետևել աշխատանքի ընթացքին, այլ սկսեցի տեղավորել իրերը։ Դա ավելի շատ ժամանակ խլեցքայլել սենյակում ձեռքերս գրպանս դրած և թելադրել, քան կարծում էիթե ինչ պետք է անել։ Մեղավորը իմ եռանդուն խառնվածքն է, բայց վերջապես ավարտեցի ծամպրուկը դասավորելը, նստեցի վրան և սկսեցի ամրացնել կապերը։ինչ կարող եմ անել։
― Սապոգները չե՞ս ուզում վերցնելՍակայն, ― հարցրեց Հարրիսը։ Ես շուրջս նայեցի և տեսաես ոչինչ չասացի, որ իսկապես մոռացել էի սապոգները տեղավորել։ այլ սկսեցի տեղավորել իրերը։ Դա Հարրիսին նման է։ Կարծես մինչև ավելի շատ ժամանակ խլեց, քան կարծում էի, բայց վերջապես ավարտեցի ճամպրուկը փակելը չէր կարող ասել։ Իսկ Ջորջը սկսեց հռհռալ իր զայրացնողդասավորելը, անիմաստ ու ականջ ծակող ծիծաղով։ Ինչպե՛ս են նրանք ինձ կատաղեցնում։նստեցի վրան և սկսեցի ամրացնել կապերը։
― Սապոգները չե՞ս ուզում վերցնել, ― հարցրեց Հարրիսը։ Ես բաց արեցի ճամպրուկը, սապոգները տեղավորեցի այնտեղ շուրջս նայեցի և հետոտեսա, երբ պատրաստվում որ իսկապես մոռացել էի կրկին փակել, մի սարսափելի միտք անցավ գլխովս։ Արդյոք վերցրե՞լ եմ ատամի խոզանակս։ Չգիտեմ, թե ինչպես է ստացվումսապոգները տեղավորել։ Դա Հարրիսին նման է։ Կարծես մինչև ճամպրուկը փակելը չէր կարող ասել։ Իսկ Ջորջը սկսեց հռհռալ իր զայրացնող, բայց ես երբեք չեմ հիշում՝ վերցրե՞լ եմ ատամի խոզանակը թե ոչ։անիմաստ ու ականջ ծակող ծիծաղով։ Ինչպե՜ս են նրանք ինձ կատաղեցնում։
Ատամի խոզանակը մի իր էԵս բաց արեցի ճամպրուկը, որը ճանապարհորդելիս ինձ հանգիստ չի տալիս սապոգները տեղավորեցի այնտեղ և իմ կյանքը տանջանքի է վերածում։ Երազումս տեսնում եմհետո, որ այն չեմ վերցրելերբ պատրաստվում էի կրկին փակել, արթնանում մի սարսափելի միտք անցավ գլխովս։ Արդյոք վերցրե՞լ եմ սառը քրտինքով պատածատամի խոզանակս։ Չգիտեմ, վեր եմ կենում անկողնուց և սկսւմ փնտրել։ Իսկ առավոտյան տեղավորում եմ ճամպրուկում մինչև օգտագործելը և հետո ստիպված նորից եմ քրքրում իրերը՝ խոզանակը գտնելու հույսովթե ինչպես է ստացվում, իսկ այն միշտ հայտնվում է ամենախորքում։ Հետո կրկին դասավորում բայց ես երբեք չեմ հիշում՝ վերցրե՞լ եմ ճամպրուկը և մոռանում ատամի խոզանակը, այնպես որ վերջին վայրկյանին ստիպված եմ լինում վազել աստիճաններով վեր և այն կայարան եմ տանում թաշկինակիս մեջ փաթաթաց։թե ոչ։
Հիմա էլ ստիպված էի ճամպրուկից դուրս թափել ամեն ինչԱտամի խոզանակը մի իր է, որը ճանապարհորդելիս ինձ հանգիստ չի տալիս և իհարկեիմ կյանքը տանջանքի է վերածում։ Երազումս տեսնում եմ, չկարողացա գտնել խոզանակը։ Իրերը այնպիսի քաոսային վիճակի մեջ գցեցիոր այն չեմ վերցրել, ինչպիսին հավանաբար եղել են մինչև աշխարհի ստեղծումը։ Իհարկեարթնանում եմ սառը քրտինքով պատած, Ջորջի վեր եմ կենում անկողնուց և Հարրիսի խոզանակները մոտ տասնութ անգամ գտասկսում փնտրել։ Իսկ առավոտյան տեղավորում եմ ճամպրուկում մինչև օգտագործելը և հետո ստիպված նորից եմ քրքրում իրերը՝ խոզանակը գտնելու հույսով, բայց իմը այդպես էլ գտնել չկարողացա։ Ես մեկ առ մեկ իրերը իսկ այն միշտ հայտնվում է ամենախորքում։ Հետո կրկին տեղավորեցի ճամպրուկի մեջ՝ նախապես ամեն ինչը բարձրացնելով դասավորում եմ ճամպրուկը և մոռանում խոզանակը, այնպես որ վերջին վայրկյանին ստիպված եմ լինում վազել աստիճաններով վեր և թափ տալով։ Վերջապես այն գտա կոշիկի միջից։ Եվ մի անգամ ևս ճամպրուկը դասավորեցի։կայարան եմ տանում թաշկինակիս մեջ փաթաթած։
Հենց որ ավարտեցի, Ջորջը հարցրեց, թե արդյոք օճառը վերցրե՞լ եմ։ Ես ասացի, որ ինձ համար միևնունյն է՝ վերցրել եմ օճառը թե ոչՀիմա էլ ստիպված էի ճամպրուկից դուրս թափել ամեն ինչ, և թափով փակեցի ճամպրուկն ու ձգեցի ամրակապերը։ Սակայն պարզվեցիհարկե, որ ծխախոտատուփս նույնպես փակել եմ ճամպրուկում և ստիպված կրկին բացեցի։ Այն վերջնականապես փակվեց երեկոյան ժամը տասին։ Դեռ մնում էին զամբյուղներըչկարողացա գտնել խոզանակը։ Իրերը այնպիսի քաոսային վիճակի մեջ գցեցի, որտեղ պետք է սննդամթերքը և ամանեղենը դասավորեինք։ Հարրիսն ասաց, որ ինչպիսին հավանաբար եղել են մինչև ճանապարհվելը մեր տրամադրության տակ ընդամենը տասներկու ժամ կաաշխարհի ստեղծումը։ Իհարկե, այնպես որ լավ կլինիՋորջի և Հարրիսի խոզանակները մոտ տասնութ անգամ գտա, որ մնացածը ինքը և Ջորջը անեն։ բայց իմը այդպես էլ գտնել չկարողացա։ Ես համաձայնեցի մեկ առ մեկ իրերը կրկին տեղավորեցի ճամպրուկի մեջ՝ նախապես ամեն ինչը բարձրացնելով և նստեցի, իսկ նրանք գործի անցան։թափ տալով։ Վերջապես այն գտա կոշիկի միջից։ Եվ մի անգամ ևս ճամպրուկը դասավորեցի։
Հենց որ ավարտեցի, Ջորջը և Հարրիսը ուրախ տրամադրությամբ սկսեցին, հավանաբար ցանկանալով ցույց տալհարցրեց, թե ինչպես պետք է իրերը կապկպել։ արդյոք օճառը վերցրե՞լ եմ։ Ես ոչինչ չասացիասացի, պարզապես նստել որ ինձ համար միևնույն է՝ վերցրել եմ օճառը թե ոչ, և թափով փակեցի ճամպրուկն ու սպասում էի։ Երբ Ջորջին կախենձգեցի ամրակապերը։ Սակայն պարզվեց, Հարրիսը կդառնա աշխարհի ամենավատ իրեր կապողը։ Նայում էի ափսեներիոր ծխախոտատուփս նույնպես փակել եմ ճամպրուկում և ստիպված կրկին բացեցի։ Այն վերջնականապես փակվեց երեկոյան ժամը տասին։ Դեռ մնում էին զամբյուղները, բաժակներիորտեղ պետք է սննդամթերքը և ամանեղենը դասավորեինք։ Հարրիսն ասաց, թեյամաններիոր մինչև ճանապարհվելը մեր տրամադրության տակ ընդամենը տասներկու ժամ կա, շշերիայնպես որ լավ կլինի, բանկաների, տորթերի, սպիրտայրոցների, բիսկվիթների, լոլիկների որ մնացածը ինքը և զանազան առարկաների կույտին Ջորջը անեն։ Ես համաձայնեցի և զգում էինստեցի, որ շուտով խիստ հուզիչ տեսարանի եմ ականատես լինելու։իսկ նրանք գործի անցան։
Այդպես էլ եղավ։ Նախ Ջորջը և առաջ նրանք կոտրեցին բաժակը։ Կարծես դիտմամբ արեցինՀարրիսը ուրախ տրամադրությամբ սկսեցին, որպեսզի հավանաբար ցանկանալով ցույց տանտալ, թե ինչի են ընդունակինչպես պետք է իրերը կապկպել։ Ես ոչինչ չասացի, պարզապես նստել ու սպասում էի։ Երբ Ջորջին կախեն, Հարրիսը կդառնա աշխարհի ամենավատ իրեր կապողը։ Նայում էի ափսեների, բաժակների, թեյամանների, շշերի, բանկաների, տորթերի, սպիրտայրոցների, բիսկվիթների, լոլիկների և հետաքրքրություն առաջացնեն իրենց նկատմամբ։զանազան առարկաների կույտին և զգում էի, որ շուտով խիստ հուզիչ տեսարանի եմ ականատես լինելու։
Հետո Հարրիսը ելակի մուրաբայի բանկան դրեց լօլիկի վրա Այդպես էլ եղավ։ Նախ և ճխլեց այնառաջ նրանք կոտրեցին բաժակը։ Կարծես դիտմամբ արեցին, ու հետո ստիպված լոլիկը հանեցին թեյի գդալով։որպեսզի ցույց տան, թե ինչի են ընդունակ, և հետաքրքրություն առաջացնեն իրենց նկատմամբ։
Հիմա էյ Ջորջի հերթն էր՝ նա ոտքով տրորեց կարագը։ Ես ոչինչ չասացի , միայն ավելի մոտեցա, Հետո Հարրիսը ելակի մուրաբայի բանկան դրեց լոլիկի վրա և նստելով սեղանի ծայրինճխլեց այն, սկսեցի հետևել նրամց։ Դա նրանց ավելի զայրացրեց, քան եթե ես որևէ բան ասեի։ Ես դա զգում էի։ Դա նրանց նյարդայնացնում և շփոթեցնում էր։ Նրանք տրորում էին իրերը, կամ էլ դնում էին իրենց ետևում և ու հետո, պետք եղած ժամանակ չէին կարողանում գտնել։ Նրանք կարկանդակները տեղավորեցին զամբյուղի խորքում, իսկ ծանր իրերը դրեցին դրանց վրա, այնպես որ լրիվ տրորեցին կարկանդակները։ստիպված լոլիկը հանեցին թեյի գդալով։
Ամեն ինչի վրա նրանք աղ լցրեցին։ Հապա կարա՛գը։ Երբևէ չեմ տեսելՀիմա էլ Ջորջի հերթն էր՝ նա ոտքով տրորեց կարագը։ Ես ոչինչ չասացի , միայն ավելի մոտեցա, որ մարդիկ այդքան շատ ժամանակ վատնեն մեկ շիլլինգ և երկւ պենս արժեցող մի կտոր կարագի վրանստելով սեղանի ծայրին, որքան նրանք։ Երբ Ջորջը պոկեց կարագը իր կոշիկի տակիցսկսեցի հետևել նրանց։ Դա նրանց ավելի զայրացրեց, նրանք փորձեցին այն խցկել փոքրիկ կաթսայի մեջ։ Կարագը ներս չմտավքան եթե ես որևէ բան ասեի։ Ես դա զգում էի։ Դա նրանց նյարդայնացնում և շփոթեցնում էր։ Նրանք տրորում էին իրերը, իսկ ինչ կամ էլ որ մտավդնում էին իրենց ետևում և հետո, այլևս հնարավոր չէր դուրս հանել։ Վերջապես նրանք դուրս հանեցին կարագը և պետք եղած ժամանակ չէին կարողանում գտնել։ Նրանք կարկանդակները տեղավորեցին զամբյուղի խորքում, իսկ ծանր իրերը դրեցին աթոռի դրանց վրա, հետո Հարրիսը նստեց աթոռին, ու կարագը կպավ շալվարին, և նրանք սկսեցին ողջ սենյակով մեկ փնտրել այն։այնպես որ լրիվ տրորեցին կարկանդակները։
― Կարող եմ երդվելԱմեն ինչի վրա նրանք աղ լցրեցին։ Հապա կարա՜գը։ Երբևէ չեմ տեսել, որ մարդիկ այդքան շատ ժամանակ վատնեն մեկ շիլլինգ և երկու պենս արժեցող մի կտոր կարագի վրա, որքան նրանք։ Երբ Ջորջը պոկեց կարագը դրեցի իր կոշիկի տակից, նրանք փորձեցին այն խցկել փոքրիկ կաթսայի մեջ։ Կարագը ներս չմտավ, իսկ ինչ էլ որ մտավ, այլևս հնարավոր չէր դուրս հանել։ Վերջապես նրանք դուրս հանեցին կարագը և դրեցին աթոռի վրա, ― ասաց Ջորջըհետո Հարրիսը նստեց աթոռին, ու կարագը կպավ շալվարին, աչքերը սևեռելով դատարկ աթոռին։և նրանք սկսեցին ողջ սենյակով մեկ փնտրել այն։
― Մի րոպե առաջ աչքովս տեսաԿարող եմ երդվել, որ կարագը դրեցի աթոռի վրա, ― ասաց Հարրիսը։ Նրանք նորից սկսեցին սենյակով մեկ փնտրել կարագը և հանդիպելով կենտրոնումՋորջը, աչքերը սևեռեցին միմյանց։սևեռելով դատարկ աթոռին։
― Ավելի տարօրինակ բան տեսած չկամՄի րոպե առաջ աչքովս տեսա, ― ասաց Ջորջը։Հարրիսը։ Նրանք նորից սկսեցին սենյակով մեկ փնտրել կարագը և հանդիպելով կենտրոնում, աչքերը սևեռեցին միմյանց։
― Իսկական հանելուկ էԱվելի տարօրինակ բան տեսած չկամ, ― ասաց Հարրիսը։Ջորջը։
Այնուհետև Ջորջը շրջանցեց Հարրիսին և նկատեց կարագը։― Իսկական հանելուկ է, ― ասաց Հարրիսը։
― Ահա թե որտեղ է, ― բարկացած բացականչեց նա։Այնուհետև Ջորջը շրջանցեց Հարրիսին և նկատեց կարագը։
― Որտե՞ղԱհա թե որտեղ է, ― ճչաց Հարրիսը պտտվելով տեղում։բարկացած բացականչեց նա։
― Հանգիստ կանգնիրՈրտե՞ղ, ― գոռաց Ջորջը, սլանալով նրա հետևից։ճչաց Հարրիսը պտտվելով տեղում։
Եվ նրանք պոկեցին կարագը շալվարի վրայից ու տեղավորեցին թեյնիկի մեջ։― Հանգիստ կանգնիր, ― գոռաց Ջորջը, սլանալով նրա հետևից։
Մոնթմորընսին, իհարկե, մասնակցում էր այդ բոլոր իրադարձութոյւններին։ Մոնթմորընսիի կյանքի նպատակն է՝ ընկնել բոլորի ոտքի տակ և լսել իր հասցեին ուղղված հայհոյանքներ։ Եթե նրան հաջողվում է քիթը խոթել այնտեղ, որտեղ դրա կարիքը բոլորովին չի զգացվում, ձանձրացնել և բարկացնել շրջապատի մարդկանց, ստիպել նրանց պատահած իրը իր գլխին շպրտել ― այդ ժամանակ նա հասկանում է, որ իր օրը իզուր չի անցել։Եվ նրանք պոկեցին կարագը շալվարի վրայից ու տեղավորեցին թեյնիկի մեջ։
Նրա ամենամեծ նպատակը և երազանքն Մոնթմորընսին, իհարկե, մասնակցում էր այդ բոլոր իրադարձություններին։ Մոնթմորընսիի կյանքի նպատակն է՝ ընկնել մեկն ու մեկի բոլորի ոտքի տակ և ստիպել լսել իր հասցեին ուղղված հայհոյանքներ։ Եթե նրան մի ամբողջ ժամ հայհոյել իրենհաջողվում է քիթը խոթել այնտեղ, որտեղ դրա կարիքը բոլորովին չի զգացվում, ձանձրացնել և եթե նրան հաջողվում բարկացնել շրջապատի մարդկանց, ստիպել նրանց պատահած իրը իր գլխին շպրտել ― այդ ժամանակ նա հասկանում է դա իրականացնել, նրա գոհունակությունը չափ ու սահման որ իր օրը իզուր չի ունենում։անցել։
Մոնթմորընսին գալիս էր Նրա ամենամեծ նպատակը և նստում իրերի վրա հենց այն ժամանակերազանքն է՝ ընկնել մեկն ու մեկի ոտքի տակ և ստիպել նրան մի ամբողջ ժամ հայհոյել իրեն, երբ դրանք պետք էին լինում։ Նա առաջնորդվում էր այն համոզմունքով, որ երբ Հարրիսը և Ջորջը իրենց ձեռքը մեկնեին որևէ բան վերցնելու, ապա եթե նրան հաջողվում է դա պետք է լիներ իր սառը,թաց մռութը։ Նա թաթը մտցրեց մուրաբայի մեջ, ցրեց թեյի գդալները և ձևացրեց, իբր կիտրոնները առնետներ ենիրականացնել, նրա գոհունակությունը չափ ու մտնելով զամբյուղի մեջ, սպանեց նրանցից երեքին։ Հարրիսն էլ մի լավ դաս տվեց նրան թավայով։սահման չի ունենում։
Հարրիսն ասացՄոնթմորընսին գալիս էր և նստում իրերի վրա հենց այն ժամանակ, երբ դրանք պետք էին լինում։ Նա առաջնորդվում էր այն համոզմունքով, որ ես էի հրահրում շանը։ Ես չէի հրահրում։ Նրա նման շունը հրահրման կարիք չի զգում։ Դա նրա մեջ եղած յուրահատուկերբ Հարրիսը և Ջորջը իրենց ձեռքը մեկնեին որևէ բան վերցնելու, բնածին մեղքն ապա դա պետք էլիներ իր սառը, որը ստիպում է նման բան անել։թաց մռութը։ Նա թաթը մտցրեց մուրաբայի մեջ, ցրեց թեյի գդալները և ձևացրեց, իբր կիտրոնները առնետներ են, ու մտնելով զամբյուղի մեջ, սպանեց նրանցից երեքին։ Հարրիսն էլ մի լավ դաս տվեց նրան թավայով։
Ժամը 12,50-ին իրերը կապկպված պատրաստ էին։ Հարրիսը նստեց մեծ զամբյուղի վրա և հույս հայտնեցՀարրիսն ասաց, որ ոչինչ ջարդված ես էի հրահրում շանը։ Ես չէի հրահրում։ Նրա նման շունը հրահրման կարիք չի լինի։ Ջորջն ասաց՝ ինչ որ ջարդվելու էրզգում։ Դա նրա մեջ եղած յուրահատուկ, արդեն ջարդված բնածին մեղքն է, և այդ միտքը կարծես հանգստրացրեց նրան։ Նա նաև ասաց, որ ժամանակն որը ստիպում է քնելու։ Մենք բոլորս էլ համամիտ էինք։ Հարրիսը պետք է մեզ մոտ գիշերեր, և մենք երեքով բարձրացանք ննջասենյակ։նման բան անել։
Մենք վիճակ հանեցինքԺամը 12, 50-ին իրերը կապկպված պատրաստ էին։ Հարրիսը նստեց մեծ զամբյուղի վրա և պարզվեցհույս հայտնեց, որ ոչինչ ջարդված չի լինի։ Ջորջն ասաց՝ ինչ որ ջարդվելու էր, արդեն ջարդված է, և այդ միտքը կարծես հանգստացրեց նրան։ Նա նաև ասաց, որ ժամանակն է քնելու։ Մենք բոլորս էլ համամիտ էինք։ Հարրիսը պետք է ինձ մեզ մոտ քներ։ Նա հարցրեց։գիշերեր, և մենք երեքով բարձրացանք ննջասենյակ։
― Ներսի՞ կողմն ես գերադասում թե դրսիՄենք վիճակ հանեցինք, Ջեյ։և պարզվեց, որ Հարրիսը պետք է ինձ մոտ քներ։ Նա հարցրեց։
Ես ասացի, որ ընդհանրապես ― Ներսի՞ կողմն ես գերադասում եմ քնել անկողնի ներսում․․․ Հարրիսն ասացթե դրսի, որ դա հին կատակ է։Ջեյ։
― Ժամը քանիսի՞ն արթնացնեմ ձեզԵս ասացի, տղաներոր ընդհանրապես գերադասում եմ քնել անկողնի ներսում… Հարրիսն ասաց, ― հարցրեց Ջորջը։որ դա հին կատակ է։
― ՅոթինԺամը քանիսի՞ն արթնացնեմ ձեզ, տղաներ, ― ասաց Հարրիսը։հարցրեց Ջորջը։
― Ոչ, վեցինՅոթին, ― ասացի ես, որովհետև ուզում էի մի քանի նամակ գրել։ասաց Հարրիսը։
Հարրիսը և ― Ոչ, վեցին, ― ասացի ես մի թեթև վիճեցինք դրա համար, բայց վերջապես տարբերությունը կրճատեցինք և համաձայնեցինք՝ վեց անց կեսին։որովհետև ուզում էի մի քանի նամակ գրել։
Արթնացրու մեզ վեց անց կեսին, Ջորջ, ― ասացինք մենք։ Ջորջը չպատասխանեց Հարրիսը և մենք, մոտենալով նրան, պարզեցինք, որ նա արդեն քնած է։ Մենք լողարանը հարմարեցրինք այնպես, որ առավոտյան արթնանալիս, Ջորջը անկողնուց ընկնի ուղիղ լողարանի մեջես մի թեթև վիճեցինք դրա համար, բայց վերջապես տարբերությունը կրճատեցինք և պառկեցինք քնելու։համաձայնեցինք՝ վեց անց կեսին։
==Գլուխ հինգերրորդ==― Արթնացրու մեզ վեց անց կեսին, Ջորջ, ― ասացինք մենք։ Ջորջը չպատասխանեց և մենք, մոտենալով նրան, պարզեցինք, որ նա արդեն քնած է։ Մենք լողարանը հարմարեցրինք այնպես, որ առավոտյան արթնանալիս, Ջորջը անկողնուց ընկնի ուղիղ լողարանի մեջ, և պառկեցինք քնելու։
Միսիս Փ-ն արթնացնում է մեզ։ Ջորջը ծուլանում է։ Մոլորություն, որը «ժամանակի կանխագուշակում» է կոչվում։ Մեր ուղեբեռը։ Սարսափելի վարքի տեր տղան։ Մեր շուրջը ամբոխ է հավաքվում։ Մեր հանդիսավոր մեկնումը և ժամանումը Վաթերլոոյի կայարան։ Հարավ-արևմտյան երկաթուղու ծառայողների սուրբ անտեղյակությունը այնպիսի աշխարհիկ հարցում, ինչիսին գնացքներն են։ Մենք լողում ենք ու լողում բաց նավակում։==Գլուխ հինգերորդ==
Միսիս Փ-ն արթնացնում է մեզ։ Ջորջը ծուլանում է։ Մոլորություն, որը «ժամանակի կանխագուշակում» է կոչվում։ Մեր ուղեբեռը։ Սարսափելի վարքի տեր տղան։ Մեր շուրջը ամբոխ է հավաքվում։ Մեր հանդիսավոր մեկնումը և ժամանումը Վաթերլոոյի կայարան։ Հարավ-արևմտյան երկաթուղու ծառայողների սուրբ անտեղյակությունը այնպիսի աշխարհիկ հարցում, ինչպիսին գնացքներն են։ Մենք լողում ենք ու լողում բաց նավակում։
Հաջորդ առավոտյան ինձ արթնացրեց միսիս Փոփետսի ձայնը։
― Դուք գիտե՞ք, որ արդեն ժամը ինն է, սըր, ― ասաց նա։
― Ի՞նչ իննը, ― գոչեցի ես, վեր թռչելով։Հաջորդ առավոտյան ինձ արթնացրեց միսիս Փոփետսի ձայնը։
― Ժամը իննըԴուք գիտե՞ք, ― պատասխանեց նա բանալու անցքի միջով։ ― Ես կարծում էիոր արդեն ժամը ինն է, թե ուզում եք մի կուշտ քնել։սըր, ― ասաց նա։
Ես արթնացրի Հարրիսին և ամեն ինչ հայտնեցի։ Նա ասաց․― Ի՞նչ իննը, ― գոչեցի ես, վեր թռչելով։
― Կարծեմ դու ժամը վեցի՞ն էիր Ժամը իննը, ― պատասխանեց նա բանալու անցքի միջով։ ― Ես կարծում էի, թե ուզում արթնանալ։եք մի կուշտ քնել։
― Այո, ― պատասխանեցի ես, ― ինչու՞ ինձ չարթնացրիր։Ես արթնացրի Հարրիսին և ամեն ինչ հայտնեցի։ Նա ասաց․
― Ինչպես կարող էի քեզ արթնացնել, երբ Կարծեմ դու ինձ չես արթնացրել ― առարկեց Հարրիսը։ ― Հիմա մենք գետ կհասնենք միայն ժամը 12-ից հետո։ Զարմանում եմ, որ դու ընդհանրապես քեզ նեղություն ես տվել վեցի՞ն էիր ուզում արթնանալ։
― ՀըմԱյո, ― պատասխանեցի ես, ― պետք է շնորհակալ լինես։ Եթե ես քեզ չարթնացնեի, դու ամբողջ երկու շաբաթ այդպես էլ քնած կմնայիր։ինչո՞ւ ինձ չարթնացրիր։
Մենք դեռ երկու րոպե այդպես կշտամբում էինք միմյանց― Ինչպես կարող էի քեզ արթնացնել, երբ հանկարծ մեզ ընդհատեց Ջորջի վրդովեցուցիչ խռմփոցը։ Արթնանալուց հետո դա առաջին անգամ մեզ հիշեցրեց նրա գոյության մասին։ Ահա նա պառկած է․ նադու ինձ չես արթնացրել ― առարկեց Հարրիսը։ ― Հիմա մենք գետ կհասնենք միայն ժամը 12-ից հետո։ Զարմանում եմ, որը ուզում էր իմանալ, թե երբ արթնացնի մեզ, պառկած է մեջքի վրա, բերանը լայն բաց արած ու ծնկները ցցած։որ դու ընդհանրապես քեզ նեղություն ես տվել արթնանալ։
Չգիտեմ― Հըմ, թե ինչու― պատասխանեցի ես, երբ ― պետք է շնորհակալ լինես։ Եթե ես արթուն եմքեզ չարթնացնեի, դու ամբողջ երկու շաբաթ այդպես էլ քնած մարդու տեսքը ուղղակի կատաղեցնում է ինձ։ Ինձ ապշեցնում է այն միտքը, որ մարդու կյանքի թանկագին ժամերը, այն անգին րոպեները, որ միայն մեկ անգամ են տրվում մարդուն, աննպատակ վատնվում են այդ անասնական քնի վրա։կմնայիր։
ԱյՄենք դեռ երկու րոպե այդպես կշտամբում էինք միմյանց, Ջորջը, գարշելի ծուլությանը հանձնված, վատնում է ժամանակի անգնահատելի պարգևը՝ իր թանկագին կյանքը, որի յուրաքանչյուր վարկյանի համար վերջիվերջո երբ հանկարծ մեզ ընդհատեց Ջորջի վրդովեցուցիչ խռմփոցը։ Արթնանալուց հետո դա առաջին անգամ մեզ հիշեցրեց նրա գոյության մասին։ Ահա նա պառկած է․ նա պետք է պատսխանատվություն կրի, վատնում է իզուր։ Հիմա նա կարող որը ուզում էր ապխտած մսով ձվածեղ ուտելիմանալ, չարացնել շանը կամ սիրահետել աղախնունթե երբ արթնացնի մեզ, իսկ այդ ամենի փոխարեն վեր պառկած է ընկել այստեղ՝ սպանիչ մոռացուցյան մեջ ընկղմված։մեջքի վրա, բերանը լայն բաց արած ու ծնկները ցցած։
Դա սարսափելի միտք էր։ Կարծես այս միտքը ինձ ու Հարրիսին միանգամից շանթահարեց։ Մենք որոշեցինք փրկել Ջորջին և այդ ազնիվ մտադրությամբ տարվածՉգիտեմ, մոռացանք մեր վիճաբանության մասին։ Նետվեցինք դեպի Ջորջը և վրայից քաշեցինք վերմակը։ Հարրիսը կոշիկով մի լավ հարվածեց նրանթե ինչու, իսկ երբ ես գոռացի ականջի մեջարթուն եմ, ու Ջորջը վեր թռավ։քնած մարդու տեսքը ուղղակի կատաղեցնում է ինձ։ Ինձ ապշեցնում է այն միտքը, որ մարդու կյանքի թանկագին ժամերը, այն անգին րոպեները, որ միայն մեկ անգամ են տրվում մարդուն, աննպատակ վատնվում են այդ անասնական քնի վրա։
― Ի․․․ի՞նչ Այ, Ջորջը, գարշելի ծուլությանը հանձնված, վատնում է պատահելժամանակի անգնահատելի պարգևը՝ իր թանկագին կյանքը, ― հարցրեց որի յուրաքանչյուր վայրկյանի համար վերջիվերջո նա նստելով տեղում։պետք է պատասխանատվություն կրի, վատնում է իզուր։ Հիմա նա կարող էր ապխտած մսով ձվածեղ ուտել, չարացնել շանը կամ սիրահետել աղախնուն, իսկ այդ ամենի փոխարեն վեր է ընկել այստեղ՝ սպանիչ մոռացության մեջ ընկղմված։
― ԱրթնացիրԴա սարսափելի միտք էր։ Կարծես այս միտքը ինձ ու Հարրիսին միանգամից շանթահարեց։ Մենք որոշեցինք փրկել Ջորջին և այդ ազնիվ մտադրությամբ տարված, հաստագլուխ, ― գոռած մոռացանք մեր վիճաբանության մասին։ Նետվեցինք դեպի Ջորջը և վրայից քաշեցինք վերմակը։ Հարրիսըկոշիկով մի լավ հարվածեց նրան, իսկ ես գոռացի ականջի մեջ, ― ժամը տասից քառորդ է պակաս։ու Ջորջը վեր թռավ։
― Ի՞նչԻ…ի՞նչ է պատահել, ― ճղճղաց Ջորջը, ― անկողնուց թռչելով ուղիղ լողարանի մեջ։ ― Գրողը տանի, ով է այդ դժոխքի ծնունդը այստեղ դրել։հարցրեց նա նստելով տեղում։
Մենք ասացինք― Արթնացիր, որ մարդ պետք է հիմար լինիհաստագլուխ, լողարանը չնկատելու համար։― գոռած Հարրիսը, ― ժամը տասից քառորդ է պակաս։
Երբ ավարտեցինք հագնվելը― Ի՞նչ, անցանք հարդարանքի մյուս մանրամասներին― ճղճղաց Ջորջը, հիշեցինք― անկողնուց թռչելով ուղիղ լողարանի մեջ։ ― Գրողը տանի, որ ատամի խոզանակները, հագուստի խոզանակը և սանրը(այդ ատամի խոզանակը, համոզված եմ, մի օր իմ մահվան պատճառն ով է դառնալու) փակել ենք ճամպրուկում և ստիպված իջանք առաջին հարկ ու հանեցինք դրանք։ Եվ երբ դա էլ ավարտեցինք, Ջորջին պետք եկան սափրվելու պարագաները։ Մենք ասացինք, որ այդ առավոտ նա ստիպված պիտի լինի յոլա գնալ առանց սափրվելու, քանի որ միտք չունեինք ոչ նրա, ոչ էլ նրա նման մեկ ուրիշի համար նորից քրքրել ճամպրուկը։դժոխքի ծնունդը այստեղ դրել։
― Հիմարություններ դուրս մի տվեքՄենք ասացինք, ― ասաց նաոր մարդ պետք է հիմար լինի, ― ինչպե՞ս կարող եմ այսպիսի տեսքով երևալ Սիթիում։լողարանը չնկատելու համար։
Դա իհարկեԵրբ ավարտեցինք հագնվելը, խիստ դաժանություն կլիներ Սիթիի նկատմամբանցանք հարդարանքի մյուս մանրամասներին, բայց մեզ ի՞նչ։ Ինչպես Հարրիսն ասաց իր սովորականհիշեցինք, գռեհիկ լեզվովոր ատամի խոզանակները, Սիթին ուզած-չուզած հագուստի խոզանակը և սանրը (այդ ատամի խոզանակը, համոզված եմ, մի օր իմ մահվան պատճառն է դառնալու) փակել ենք ճամպրուկում և ստիպված կլինի կուլ տալ իջանք առաջին հարկ ու հանեցինք դրանք։ Եվ երբ դա էլ ավարտեցինք, Ջորջին պետք եկան սափրվելու պարագաները։ Մենք ասացինք, որ այդ վիրավորանքը։առավոտ նա ստիպված պիտի լինի յոլա գնալ առանց սափրվելու, քանի որ միտք չունեինք ոչ նրա, ոչ էլ նրա նման մեկ ուրիշի համար նորից քրքրել ճամպրուկը։
Մենք իջանք նախաճաշելու։ Մոնթմորընսին իրեն ճանապարհելու համար ― Հիմարություններ դուրս մի երկու այլ շների էր հրավիրելտվեք, որոնք ժամանակը սպանում էին՝ կռվելով շքամուտքի աստիճանների վրա։ Հովանոցի օգնությամբ մենք նրանց կարգի հրավիրեցինք և նստեցինք կոտլետ ու սառը միս ուտելու։― ասաց նա, ― ինչպե՞ս կարող եմ այսպիսի տեսքով երևալ Սիթիում։
― Հրաշալի բան է լավ նախաճաշըԴա իհարկե, ― խիստ դաժանություն կլիներ Սիթիի նկատմամբ, բայց մեզ ի՞նչ։ Ինչպես Հարրիսն ասաց Հարրիսը, ― և սկսեց մի զույգ կոտլետից, ասելով, որ դրանց հետ իր հաշիվները կմաքրիսովորական, քանի դեռ տաք ենգռեհիկ լեզվով, իսկ սառը միսը կարող է սպասել։Սիթին ուզած-չուզած ստիպված կլինի կուլ տալ այդ վիրավորանքը։
Ջորջը ձեռքը վերցրեց թերթը և սկսեց բարձրաձայն կարդալ նավարկության ժամանակ պատահած դժբախտ դեպքերի մասին և եղանակի տեսությունըՄենք իջանք նախաճաշելու։ Մոնթմորընսին իրեն ճանապարհելու համար մի երկու այլ շների էր հրավիրել, որն ասում էր՝ «ցուրտ, անձրև, աստիճանաբար պարզ եղանակ, (ամենատհաճ բանը, որ կարելի է սպասել եղանակից), տեղ-տեղ անձրև, ամպրոպ, քամին՝ արևելյան, մթնոլորտային ճնշման ցածրացում կենտրոնական կոմսություններում (նեռարյալ Լոնդոնը որոնք ժամանակը սպանում էին՝ կռվելով շքամուտքի աստիճանների վրա։ Հովանոցի օգնությամբ մենք նրանց կարգի հրավիրեցինք և Լա Մանշի նեղուցը), սնդիկի սյան հետագա անկում»։ նստեցինք կոտլետ ու սառը միս ուտելու։
Իմ կարծիքով― Հրաշալի բան է լավ նախաճաշը, բոլոր այն անհեթեթություններից― ասաց Հարրիսը, որոնք մեզ վրդովեցնում ― և սկսեց մի զույգ կոտլետից, ասելով, որ դրանց հետ իր հաշիվները կմաքրի, քանի դեռ տաք են, այդ «եղանակի կանխագուշակման տեսության պատրանքը» ամենավրդովեցուցիչն է։ Այն ճշտորեն կանխագուշակում իսկ սառը միսը կարող է թե ինչ է տեղի ունեցել երեկ կամ երեկ չէ նախորդ օրը և ճիշտ հակառակը այն բանի, թե ինչ կլինի այսօր։սպասել։
Հիշում եմ, թե անցյալ աշնան տեղական լրագրի Ջորջը ձեռքը վերցրեց թերթը և սկսեց բարձրաձայն կարդալ նավարկության ժամանակ պատահած դժբախտ դեպքերի մասին և եղանակի տեսությունը ինչպես փչացրեց իմ արձակուրդը։ «Այսօր սպասվում , որն ասում էր՝ «ցուրտ, անձրև, աստիճանաբար պարզ եղանակ, (ամենատհաճ բանը, որ կարելի է տեղատարափ սպասել եղանակից), տեղ-տեղ անձրև և ամպրոպ», ― տեղեկացրեց լրագիրը երկուշաբթի օրը։ Մենք հրաժարվեցինք քաղաքից դուրս գալու մտադրությունից և ամբողջ օրը մնացինք տանըամպրոպ, սպասելով անձրևին։ Իսկ տան մոտով մարդիկ կառքերով անցնում էին անչափ ուրախ ու զվարթքամին՝ արևելյան, արևը պայծառ փայլում էր մթնոլորտային ճնշման ցածրացում կենտրոնական կոմսություններում (ներառյալ Լոնդոնը և ոչ մի ամպ չէր երևում երկնակամարում։Լա Մանշի նեղուցը), սնդիկի սյան հետագա անկում»։
― Այ թե կթրջվենԻմ կարծիքով, հա՛բոլոր այն անհեթեթություններից, ասացինք մենքորոնք մեզ վրդովեցնում են, պատուհանից նայելով նրանց ետևից։այդ «եղանակի կանխագուշակման տեսության պատրանքը» ամենավրդովեցուցիչն է։ Այն ճշտորեն կանխագուշակում է թե ինչ է տեղի ունեցել երեկ կամ երեկ չէ նախորդ օրը և ճիշտ հակառակը այն բանի, թե ինչ կլինի այսօր։
Մենք հրճվում էինք, պատկերացնելովՀիշում եմ, թե անցյալ աշնան տեղական լրագրի եղանակի տեսությունը ինչպես են նրանք թրջվելուփչացրեց իմ արձակուրդը։ «Այսօր սպասվում է տեղատարափ անձրև և ամպրոպ», ― տեղեկացրեց լրագիրը երկուշաբթի օրը։ Մենք հրաժարվեցինք քաղաքից դուրս գալու մտադրությունից և վերադառնալով բուխարու մոտամբողջ օրը մնացինք տանը, խառնեցինք կրակը և վերցրեցինք ալբոմները սպասելով անձրևին։ Իսկ տան մոտով մարդիկ կառքերով անցնում էին անչափ ուրախ ու կարգի բերեցինք ծովախոտերի և խեցիների մեր հավաքածուները։ Կեսօրին մենք հարցնում էինք միմյանցզվարթ, թե երբ արևը պայծառ փայլում էր վերջապես այդ տեղատարափ անձրևը և ամպրոպը սկսվելու։ոչ մի ամպ չէր երևում երկնակամարում։
― ԿտեսնեքԱյ թե կթրջվեն, կեսօրից հետո կսկսվիհա՜, ― հուսադրում էինք միմյանցասացինք մենք, ― օ՛, այ թե կթրջվեն այս մարդիկ։ Ի՛նչ զվարճալի է։պատուհանից նայելով նրանց ետևից։
Ժամը մեկին տանտիրուհին եկավ հարցնելուՄենք հրճվում էինք, արդյոք մտադիր չենք դուրս գալուպատկերացնելով, չէ՞ որ այնքա՛ն հաճելի օր է։թե ինչպես են նրանք թրջվելու, և վերադառնալով բուխարու մոտ, խառնեցինք կրակը և վերցրեցինք ալբոմները ու կարգի բերեցինք ծովախոտերի և խեցիների մեր հավաքածուները։ Կեսօրին մենք հարցնում էինք միմյանց, թե երբ էր վերջապես այդ տեղատարափ անձրևը և ամպրոպը սկսվելու։
― ՈչԿտեսնեք, ոչկեսօրից հետո կսկսվի, ― պատասխանեցինք մենք իմաստալից ժպիտովհուսադրում էինք միմյանց, ― ոչ մի դեպքում։ Մենք թրջվելու մտադրություն չունենքօ՜, ոչ, ոչ։այ թե կթրջվեն այս մարդիկ։ Ի՜նչ զվարճալի է։
Ու երբ օրն անցավ և դեռևս անձրևի ոչ մի նշույլ չկարԺամը մեկին տանտիրուհին եկավ հարցնելու, մենք փորձեցինք հուսադրել միմյանց՝ ասելովարդյոք մտադիր չենք դուրս գալու, չէ՞ որ ամպրոպը կսկսվի հանկարծակի, ճիշտ այն պահին,երբ հանգստացողները կճանապարհվեն տուն և հեռու կլինեն ամեն տեսակի ծածկից ու մինչև ոսկորները կթրջվեն։ Բայց անձրևի ոչ մի կաթիլ չընկավ, և հիանալի օրվան փոխարինեց նույնքան հիանալի երեկոն։այնքա՜ն հաճելի օր է։
Հաջորդ առավոտյան կարդացինք― Ոչ, որ սպասվում է «տաքոչ, արևոտ օր, շոգ», և ― պատասխանեցինք մենք թեթև հագնված դուրս եկանք։ Կես ժամ անց սկսեց ուժգին քամի փչելիմաստալից ժպիտով, տեղատարափ անձրևել և այսպես շարունակվեց ամբողջ օրը։ ― ոչ մի դեպքում։ Մենք տուն վերադարձանք մրսածթրջվելու մտադրություն չունենք, ոչ, հոդացավով և անկողին ընկանք։ոչ։
Եղանակը իմ հասկացողությունից վեր սավառնող Ու երբ օրն անցավ և դեռևս անձրևի ոչ մի բան էնշույլ չկար, մենք փորձեցինք հուսադրել միմյանց՝ ասելով, որ ամպրոպը կսկսվի հանկարծակի, ճիշտ այն պահին, որից ես երբեք չեմ կարողացել գլուխ հանել։ Ծանրաչափը երբ հանգստացողները կճանապարհվեն տուն և հեռու կլինեն ամեն տեսակի ծածկից ու մինչև ոսկորները կթրջվեն։ Բայց անձրևի ոչ մի բանի պետք չէ։ Դակաթիլ չընկավ, ինչպես լրագրի «եղանակի տեսությունը» միայն մոլորության մեջ է գցում միամիտ մարդկանց։և հիանալի օրվան փոխարինեց նույնքան հիանալի երեկոն։
Մի ծանրաչափ էր կախված Օքսվորդի հյուրանոցումՀաջորդ առավոտյան կարդացինք, որտեղ ես ապրում էի անցյալ գարնանը։ Երբ այնտեղ հասաոր սպասվում է «տաք, ծանրաչափը ցույց էր տալիս «պարզարևոտ օր, շոգ», անամպ եղանակ»։ Այնինչ դրսում անձրևը ասես դույլերով էր թափվում և այդպես մենք թեթև հագնված դուրս եկանք։ Կես ժամ անց սկսեց ուժգին քամի փչել, տեղատարափ անձրևել և այսպես շարունակվեց ամբողջ օրը։ Այդպես էլ չկարողացա գլուխ հանել դրանից։ Մատով թխկացրի ծանրաչափըՄենք տուն վերադարձանք մրսած, հոդացավով և ցուցիչը վեր թռավ՝ ցույց տալով «խիստ չորային եղանակ»։ Հյուրանոցի աշխատակիցը, որն անցնում էր այդտեղով, կանգ առավ և ասաց, որ իր կարծիքով, ծանրաչափը ցույց է տալիս հաջորդ օրվա եղանակը։ Ես ասացի գուցե այն կանխագուշակում է նախանցյալ շաբաթվա՞ եղանակը, սակայն հյուրանոցի աշխատողն ասաց՝ ոչ, հազիվ թե։անկողին ընկանք։
Հաջորդ առավոտյան ես նորից թխկացրի ծանրաչափը, և սնդիկի սյունը ավելի Եղանակը իմ հասկացողությունից վեր բարձրացավսավառնող մի բան է, իսկ անձրևը թափվում էր ավելի առատորեն, քան երբևէ։ Չորեքշաբթի օրը գնացի ու կրկին թխկացրի ծանրաչափը։ Սլաքը պտտվեց «պարզ», «խիստ չորային» և «տոթ» բառերի շուրջը, մինչև կանգ առավ կեռիկի մոտ՝ այլևս ի վիճակի չլինելով շարժվել առաջ։ Սլաքը ձգտում էր վեր, սակայն գործիքը այնպես էր պատրաստված, որ չէր կարող կանխագուշակել եղանակի ավելի զորավոր վիճակներ, առանց շարքից դուրս գալու։ Սլաքն ակնհայտորեն ձգտում էր առաջ անցնել և կանխագուշակել երաշտ, արևահարություն, սամում և այլնորից ես երբեք չեմ կարողացել գլուխ հանել։ Ծանրաչափը ոչ մի բանի պետք չէ։ Դա, սակայն կեռիկը խանգարում էր և ստիպված էր բավարարվել կանխագուշակելով ավելի սովորական՝ «խիստ չորային» եղանակ։ինչպես լրագրի «եղանակի տեսությունը» միայն մոլորության մեջ է գցում միամիտ մարդկանց։
Այդ նույն ժամանակ Մի ծանրաչափ էր կախված Օքսվորդի հյուրանոցում, որտեղ ես ապրում էի անցյալ գարնանը։ Երբ այնտեղ հասա, ծանրաչափը ցույց էր տալիս «պարզ, անամպ եղանակ»։ Այնինչ դրսում անձրևը թափվում ասես դույլերով էր հեղեղի պես։ Գետը ափերից դուրս թափվում և այդպես շարունակվեց ամբողջ օրը։ Այդպես էլ չկարողացա գլուխ հանել դրանից։ Մատով թխկացրի ծանրաչափը, և ցուցիչը վեր թռավ՝ ցույց տալով «խիստ չորային եղանակ»։ Հյուրանոցի աշխատակիցը, որն անցնում էր եկել այդտեղով, կանգ առավ և հեղեղել քաղաքի ցածրադիր մասը։ասաց, որ իր կարծիքով, ծանրաչափը ցույց է տալիս հաջորդ օրվա եղանակը։ Ես ասացի գուցե այն կանխագուշակում է նախանցյալ շաբաթվա՞ եղանակը, սակայն հյուրանոցի աշխատողն ասաց՝ ոչ, հազիվ թե։
Հյուրանոցի աշխատակիցն ասացՀաջորդ առավոտյան ես նորից թխկացրի ծանրաչափը, և սնդիկի սյունը ավելի վեր բարձրացավ, իսկ անձրևը թափվում էր ավելի առատորեն, քան երբևէ։ Չորեքշաբթի օրը գնացի ու կրկին թխկացրի ծանրաչափը։ Սլաքը պտտվեց «պարզ», «խիստ չորային» և «տոթ» բառերի շուրջը, մինչև կանգ առավ կեռիկի մոտ՝ այլևս ի վիճակի չլինելով շարժվել առաջ։ Սլաքը ձգտում էր վեր, սակայն գործիքը այնպես էր պատրաստված, որ երբևէ վրա կհասնի երկարատև լավ եղանակ չէր կարող կանխագուշակել եղանակի ավելի զորավոր վիճակներ, առանց շարքից դուրս գալու։ Սլաքն ակնհայտորեն ձգտում էր առաջ անցնել և կանխագուշակել երաշտ, արևահարություն, սամում և այլն, սակայն կեռիկը խանգարում էր և բարձրաձայն կարդաց նախագուշակի վերևում գրված բանաստեղծությւնը։ստիպված էր բավարարվել կանխագուշակելով ավելի սովորական՝ «խիստ չորային» եղանակ։
Երկար ժամկետով կգուշակի՝ երկար կտևի,Այդ նույն ժամանակ անձրևը թափվում էր հեղեղի պես։ Գետը ափերից դուրս էր եկել և հեղեղել քաղաքի ցածրադիր մասը։
կարճ ժամկետով կգուշակի՝ շուտով կանցնի։Հյուրանոցի աշխատակիցն ասաց, որ երբևէ վրա կհասնի երկարատև լավ եղանակ և բարձրաձայն կարդաց նախագուշակի վերևում գրված բանաստեղծությւնը։
Այդ ամառ այդպես էլ լավ եղանակ չարեց։ ՀավանաբարԵրկար ժամկետով կգուշակի՝ երկար կտևի, այդ սարքը հաջորդ գարունը նկատի ուներ։
Գոյություն ունեն նոր տիպի ծանրաչափեր՝ երկար և ուղիղ։ Ես երբեք չեմ կարողացել դրանց ոտ ու գլուխը ջոկել։ Դրանց մի կողմը նախորդ օրվա ժամը տասի համար է, իսկ մյուսը՝ տվյալ օրվա ժամը տասի, բայց երբեք չի հաջողվում այդքան վաղ մոտենալ ծանրաչափին։ Նրա ցուցիչը բարձրանում և իջնում է պարզ կամ անձրևոտ եղանակին, ուժեղ կամ թույլ քամու հետ միասին։ Մի ծայրին գրված է «Արևելք», իսկ մյուս ծայրին՝ «Հյուսիս»։ Եթե մատով էլ թխկացնեք, միևնւյն է , ոչնչի չեք հասնի։ Ստիպված կլինեք ճշտել այն ծովի մակերևույթին համեմատ փոխարկել ըստ Ֆարընհայթի սանդղակի, և նույնիսկ այդ ժամանակ գլխի չեք ընկնի, թե ինչպիսի եղանակ է սպասվում։կարճ ժամկետով կգուշակի՝ շուտով կանցնի։
Բայց ու՞մ է պետք նախապես իմանալ եղանակը։ Առանց այն Այդ ամառ այդպես էլ վատ էլավ եղանակ չարեց։ Հավանաբար, երբ եղանակը փչանում է, ուրեմն էլ ինչւ՞ նախորոք իզուր վատ զգանք։ Եղանակի ամենացանկալի գուշակը այն ծերուկն է, որը ամպամած առավոտյան, երբ մեզ առանձնապես ցանկալի է արևոտ եղանակը, հմուտ աչքով դիտում է հորիզոնը և ասում․այդ սարքը հաջորդ գարունը նկատի ուներ։
― Օ՛Գոյություն ունեն նոր տիպի ծանրաչափեր՝ երկար և ուղիղ։ Ես երբեք չեմ կարողացել դրանց ոտ ու գլուխը ջոկել։ Դրանց մի կողմը նախորդ օրվա ժամը տասի համար է, ոչիսկ մյուսը՝ տվյալ օրվա ժամը տասի, սըր։ Իմ կարծիքով երկինքը կպարզվի։ Հիանալի օր բայց երբեք չի հաջողվում այդքան վաղ մոտենալ ծանրաչափին։ Նրա ցուցիչը բարձրանում և իջնում է սպասվումպարզ կամ անձրևոտ եղանակին, սըր։ուժեղ կամ թույլ քամու հետ միասին։ Մի ծայրին գրված է «Արևելք», իսկ մյուս ծայրին՝ «Հյուսիս»։ Եթե մատով էլ թխկացնեք, միևնւյն է, ոչնչի չեք հասնի։ Ստիպված կլինեք ճշտել այն ծովի մակերևույթին համեմատ փոխարկել ըստ Ֆարընհայթի սանդղակի, և նույնիսկ այդ ժամանակ գլխի չեք ընկնի, թե ինչպիսի եղանակ է սպասվում։
― Օ՛Բայց ո՞ւմ է պետք նախապես իմանալ եղանակը։ Առանց այն էլ վատ է, Նա գիտե ինչ երբ եղանակը փչանում է ասում, ― ասում ենք մենք և նրան հաջողություն մաղթելով՝ հեռանում։ ― Զարմանալի ուրեմն էլ ինչո՞ւ նախօրոք իզուր վատ զգանք։ Եղանակի ամենացանկալի գուշակը այն ծերուկն է , թե ինչպես են ծերերը կարողանում այդպես ճիշտ գուշակել եղանակը։որը ամպամած առավոտյան, երբ մեզ առանձնապես ցանկալի է արևոտ եղանակը, հմուտ աչքով դիտում է հորիզոնը և ասում․
Եվ մենք հարգանք ենք տածում այդ մարդու հանդեպ― Օ՜, ու այդ հարգանքը ամենևին չի նվազում այն հանգամանքիցոչ, որ եղանակը չպարզվեց, և անձրևը շարունակում սըր։ Իմ կարծիքով երկինքը կպարզվի։ Հիանալի օր է հեղեղի պես թափվել։սպասվում, սըր։
― Նա արեց Օ՜, նա գիտե ինչ կարող էրէ ասում, ― մտածում ասում ենք մենք։մենք և նրան հաջողություն մաղթելով՝ հեռանում։ ― Զարմանալի է, թե ինչպես են ծերերը կարողանում այդպես ճիշտ գուշակել եղանակը։
Ընդհակառակը, այն Եվ մենք հարգանք ենք տածում այդ մարդու հանդեպ, որը վատ եղանակ է կանխագուշակում, մենք միայն չար ու վրիժառու զգացմունքներ ենք տածում։այդ հարգանքը ամենևին չի նվազում այն հանգամանքից, որ եղանակը չպարզվեց, և անձրևը շարունակում է հեղեղի պես թափվել։
― Կարծես թե եղանակը բացվում է, այնպես չէ՞Նա արեց ինչ կարող էր, ― ուրախ բացականչում մտածում ենք մենք՝ անցնելով նրա մոտից։մենք։
― Դժվար թեԸնդհակառակը, սըր։ Վախենում եմայն մարդու հանդեպ, որ ամբողջ օրը այդպես էլ կմնա, ― պատասխանում որը վատ եղանակ է նա գլուխը տարուբերելով։կանխագուշակում, մենք միայն չար ու վրիժառու զգացմունքներ ենք տածում։
― Հիմար ծերուկԿարծես թե եղանակը բացվում է, փնթփնթում ենք մենքայնպես չէ՞, ― դա ի՞նչ ուրախ բացականչում ենք մենք՝ անցնելով նրա խելքի բանն է որ։մոտից։
Եվ― Դժվար թե, եթե նրա գուշակությունը կատարվում էսըր։ Վախենում եմ, դարձյալ մեր զայրույթը չի անցնում, կարծես այդ ամենի մեջ նրա մատն էլ ինչ-որ չափով խառն է։ամբողջ օրը այդպես էլ կմնա, ― պատասխանում է նա գլուխը տարուբերելով։
Հենց մեր մեկնման օրը չափազանց արևոտ էր և անամպ― Հիմար ծերուկ, որպեսզի Ջորջին ահաբեկող տեղեկությունները եղանակի մասին (ծանրաչափի անկումփնթփնթում ենք մենք, Եվրոպայի հարավով տեղաշարժվող ցիկլոններ, և ճնշման բարձրացում) կարողանային վշտացնել մեզ։ Տեսնելով, որ չի կարող մեզ խեղճացնել և միայն իզուր ժամանակ ― դա ի՞նչ նրա խելքի բանն է վատնում, Ջորջը թռցրեց սիգարեթը, որ ես այնպիսի հոգատարությամբ փաթաթել էի ինձ համար, և դուրս եկավ։որ։
Դրանից հետոԵվ, Հարրիսը և եսեթե նրա գուշակությունը կատարվում է, դարձյալ մեր հաշիվները մաքրելով սեղանի վրայի ուտելիքի մնացորդների հետզայրույթը չի անցնում, իրերը քարշ տվեցինք մուտքի մոտ և սկսեցինք սպասել կառքի։կարծես այդ ամենի մեջ նրա մատն էլ ինչ-որ չափով խառն է։
Երբ Հենց մեր բոլոր կապոցները կուտակեցինք մի տեղում, ահագին ուղեբեռ ստացվեց։ Այնտեղ մեկնման օրը չափազանց արևոտ էր մեծ կաշվե պայուսակըև անամպ, երկու կողովորպեսզի Ջորջին ահաբեկող տեղեկությունները եղանակի մասին (ծանրաչափի անկում, շալերի մի մեծ փաթեթԵվրոպայի հարավով տեղաշարժվող ցիկլոններ, չորս-հինգ անձրևանոցև ճնշման բարձրացում) կարողանային վշտացնել մեզ։ Տեսնելով, նույնքան էլ թիկնոցոր չի կարող մեզ խեղճացնել և միայն իզուր ժամանակ է վատնում, հովանոցՋորջը թռցրեց սիգարեթը, սեխ՝ առանձին պայուսակում, քանի որ չափազանց մեծ էր որևէ տեղ խցկելու ես այնպիսի հոգատարությամբ փաթաթել էի ինձ համար, երկու ֆունտ խաղող՝ ուրիշ պայուսակում, մի ճապոնական թղթե հովանոց և թավա։ Վերջինս, որ չափից ավելի երկար էր որևէ տեղ խցկելու համար, պարզապես փաթաթել էինք շագանակագույն թղթով։դուրս եկավ։
Մեր ուղեբեռը իսկապես չափազանց մեծածավալ էր երևումԴրանից հետո, Հարրիսը և Հարրիսն ու ես սկսեցինք ամաչել դրա համար, թեև ամաչելու ոչինչ չկար։ Հակառակի պես, մեր կողքով ոչ մի կառք չէր անցնումհաշիվները մաքրելով սեղանի վրայի ուտելիքի մնացորդների հետ, բայց փողոցային տղաներ ինչքան ուզես, որոնք ակներևաբար հետաքրքրվելով իրենց առջև բացվող տեսարանով, կանգ էին առնում։իրերը քարշ տվեցինք մուտքի մոտ և սկսեցինք սպասել կառքի։
Բիգսի մոտ աշխատող տղան առաջինն Երբ մեր բոլոր կապոցները կուտակեցինք մի տեղում, ահագին ուղեբեռ ստացվեց։ Այնտեղ էրմեծ կաշվե պայուսակը, որ մոտեցավ մեզ։ Բիգսը կանաչեղեն վաճառողն է և նրա տաղանդը կայանում է նրանումերկու կողով, որ փնտրում և իր մոտ աշխատանքի է վերցնում ամենաանառակ և անկարգ հանձնակատար տղաների, որոնք երբևէ ստեղծել է քաղաքակրթությունը։ Եթե հանկարծ մեր թաղամասում շալերի մի որևէ նողկալի արարք էր կատարվումմեծ փաթեթ, մենք համոզված էինքչորս-հինգ անձրևանոց, որ դա Բիգսի մոտ աշխատող տղայի ձեռքի գործն է։ Պտմում եննույնքան էլ թիկնոց, որ Գրեյթ Քորամ փողոցում կատարված սպանությունից հետո մեր փողոցի բնակիչները եզրակացրեցինհովանոց, սեխ՝ առանձին պայուսակում, քանի որ այդ ժամանակ Բիգսի մոտ աշխատող տղայի մատը խառն է այս պատմության մեջ և եթե նա չկարողանար ապացուցել իր ալիբին այն խիստ հարցաքննության ժամանակ, որին նրան ենթարկեց համար 19 տան բնակիչը, երբ ոճիրի հաջորդ առավոտյան տղան այնտեղ չափազանց մեծ էր գնացել պատվերների ետևից (հարցաքննությանը մասնակցում էր նաև որևէ տեղ խցկելու համար 21 տան բնակիչը, որն այդ պահին պատահաբար մուտքի մոտ էր)երկու ֆունտ խաղող՝ ուրիշ պայուսակում, նրա բանը բուրդ կլիներ։ Այդ ժամանակ ես չէի ճանաչում Բինգսի հանձնակատար տղայինմի ճապոնական թղթե հովանոց և թավա։ Վերջինս, սակայն դատելով այն ամենիցոր չափից ավելի երկար էր որևէ տեղ խցկելու համար, ինչ պատմում էին նրա նախորդների մասին, ես ինքս այդ ալիբիին մեծ նշանակություն չէի տա։պարզապես փաթաթել էինք շագանակագույն թղթով։
Այսպիսով Բիգսի հանզնակատարը, ինչպես ասացի, շրջանցեց անկյունը։ Նա, ակնևերաբար, խիստ շտապում Մեր ուղեբեռը իսկապես չափազանց մեծածավալ էրերևում, երբ առաջին անգամ երևաց մեր տեսադաշտում։ Սակայնև Հարրիսն ու ես սկսեցինք ամաչել դրա համար, տեսնելով Հարրիսինթեև ամաչելու ոչինչ չկար։ Հակառակի պես, ինձ, Մոնթմորընսիին և մեր իրերը, դանդաղեցրեց քայլերը՝ աչքերը հառելով մեզ։ Հարրիսը և ես խոժոռված նրան նայեցինք։ Ամեն կողքով ոչ մի զգայուն արարած, կվիրավորվեր դրանիցկառք չէր անցնում, բայց Բիգսի մոտ աշխատեղ տղաներըփողոցային տղաներ ինչքան ուզես, որպես կանոնորոնք ակներևաբար հետաքրքրվելով իրենց առջև բացվող տեսարանով, նրբազգաց չեն։ Մեզանից մեկ յարդ հեռավորության վրա նա կանգ առավ, ծամելու համար ծղոտ ընտրեց և, հենվելով բազրիքին, աչքերը հառեց մեզ։ Նա, ակներևաբար, որոշել էր ոչ մի մանրամասն բաց չթողնել։էին առնում։
Հաջորդ րոպեին պարենավաճառի հանձնակատարն Բիգսի մոտ աշխատող տղան առաջինն էր անցնում , որ մոտեցավ մեզ։ Բիգսը կանաչեղեն վաճառողն է և նրա տաղանդը կայանում է նրանում, որ փնտրում և իր մոտ աշխատանքի է վերցնում ամենաանառակ և անկարգ հանձնակատար տղաների, որոնք երբևէ ստեղծել է քաղաքակրթությունը։ Եթե հանկարծ մեր թաղամասում մի որևէ նողկալի արարք էր կատարվում, մենք համոզված էինք, որ դա Բիգսի մոտ աշխատող տղայի ձեռքի գործն է։ Պատմում են, որ Գրեյթ Քորամ փողոցում կատարված սպանությունից հետո մեր փողոցի դիմացի մայթով։ բնակիչները եզրակացրեցին, որ այդ ժամանակ Բիգսի մոտ աշխատող տղայի մատը խառն է այս պատմության մեջ և եթե նա չկարողանար ապացուցել իր ալիբին այն խիստ հարցաքննության ժամանակ, որին նրան ենթարկեց համար 19 տան բնակիչը, երբ ոճիրի հաջորդ առավոտյան տղան այնտեղ էր գնացել պատվերների ետևից (հարցաքննությանը մասնակցում էր նաև համար 21 տան բնակիչը, որն այդ պահին պատահաբար մուտքի մոտ էր), նրա բանը բուրդ կլիներ։ Այդ ժամանակ ես չէի ճանաչում Բիգսի հանձնակատարը ձայն տվեց նրան։հանձնակատար տղային, սակայն դատելով այն ամենից, ինչ պատմում էին նրա նախորդների մասին, ես ինքս այդ ալիբիին մեծ նշանակություն չէի տա։
― ԷյԱյսպիսով Բիգսի հանձնակատարը, համար 42-ի ինչպես ասացի, շրջանցեց անկյունը։ Նա, ակներևաբար, խիստ շտապում էր, երբ առաջին հարկից մեկնում են։անգամ երևաց մեր տեսադաշտում։ Սակայն, տեսնելով Հարրիսին, ինձ, Մոնթմորընսիին և մեր իրերը, դանդաղեցրեց քայլերը՝ աչքերը հառելով մեզ։ Հարրիսը և ես խոժոռված նրան նայեցինք։ Ամեն մի զգայուն արարած, կվիրավորվեր դրանից, բայց Բիգսի մոտ աշխատեղ տղաները, որպես կանոն, նրբազգաց չեն։ Մեզանից մեկ յարդ հեռավորության վրա նա կանգ առավ, ծամելու համար ծղոտ ընտրեց և, հենվելով բազրիքին, աչքերը հառեց մեզ։ Նա, ակներևաբար, որոշել էր ոչ մի մանրամասն բաց չթողնել։
Պարենավաճառի տղան կտրեց-անցավ փողոցը և դիրքավորվեց մուտքի աստիճանների մյուս կողմում։ Այնուհետև Հաջորդ րոպեին պարենավաճառի հանձնակատարն էր անցնում փողոցի դիմացի մայթով։ Բիգսի տղային միացավ մեկ ուրիշ երիտասարդ՝ կոշկեղենի խանութից, իսկ «Երկնագույն կայմ» պանդոկի տարաների հսկիչ տղան անկախ դիրք գրավեց ճամփեզրի մոտ։հանձնակատարը ձայն տվեց նրան։
― Ոնց որ թե սովից չեն մեռնիԷյ, հը՞, ― ասաց կոշկեղենի խանութի ծառայողը։համար 42-ի առաջին հարկից մեկնում են։
― ԴեՊարենավաճառի տղան կտրեց-անցավ փողոցը և դիրքավորվեց մուտքի աստիճանների մյուս կողմում։ Այնուհետև Բիգսի տղային միացավ մեկ ուրիշ երիտասարդ՝ կոշկեղենի խանութից, դու էլ հետդ մի երկու բան կվերցնեիր, ― առարկեց իսկ «Երկնագույն կայմ»-ի ներկայացուցիչը, եթե մի փոքրիկ նավակով պատրաստվեիր կտրել անցնել Ատլանտիկը։պանդոկի տարաների հսկիչ տղան անկախ դիրք գրավեց ճամփեզրի մոտ։
― Նրանք Ոնց որ թե սովից չեն պատրաստվում կտրել Ատլանտիկըմեռնի, ― միջամտեց Բիգսի տղանհը՞, ― նրանք գնում են փնտրելու Սթենլիին։ասաց կոշկեղենի խանութի ծառայողը։
Մինչ այդ― Դե, բավականին ամբոխ հավաքվեց մեր շուրջըդու էլ հետդ մի երկու բան կվերցնեիր, և մարդիկ հարցնում էին միմյանց― առարկեց «Երկնագույն կայմ»-ի ներկայացուցիչը, թե ինչ է պատահել։ Նրանց եթե մի մասը (երիտասարդ և թեթևամիտ մասը) կարծում էր, թե հարսանիք է և մատնացույց էին անում Հարրիսին, որպես փեսացուի, մինչդեռ ավելի տարիքով և լուրջ մարդիկ հակված էին այն մտքին, որ թաղման ծիսակատարություն է և ես, հավանաբար ննջեցյալի եղբայրն եմ։փոքրիկ նավակով պատրաստվեիր կտրել անցնել Ատլանտիկը։
Վերջապես, մի դատարկ կառք երևաց (մեր փողոցում դատարկ կառքերը, երբ պետք ― Նրանք չենպատրաստվում կտրել Ատլանտիկը, որպես կանոն, հանդիպում են րոպեում՝ երեքը հաճախականությամբ, պտտվում են շուրջդ, խանգարում)։ Մեզ և մեր իրերը մի կերպ խցկելով կառքը և վռնդելով Մոնթմորընսիի մի քանի ընկերներին, որոնք ակներևաբար երդվել էին երբեք չլքել նրան, ամբոխի ուրախ բացականչությունների ներքո շարժվեցինք առաջ, իսկ ― միջամտեց Բիգսի տղան նույնիսկ գազար շպրտեց մեր ետևից, որպես հաջողության նշան։― նրանք գնում են փնտրելու Սթենլիին։
Ժամը 11-ին մենք ժամանեցինք Վաթերլոոյի կայարան Մինչ այդ, բավականին ամբոխ հավաքվեց մեր շուրջը, և հարցրեցինքմարդիկ հարցնում էին միմյանց, թե որտեղից ինչ է մեկնում ժ 11. 05-ի գնացքը։ Ոչ ոք, իհարկե, այդ մասին ոչինչ չգիտեր։ Վաթերլոոյի կայարանում ոչ ոք երբեք չի իմանումպատահել։ Նրանց մի մասը (երիտասարդ և թեթևամիտ մասը) կարծում էր, թե որտեղից հարսանիք է մեկնում այս կամ այն գնացքը կամ, եթե գնացքը արդեն ժարժվում է , ապա դեպի ուր է ուղղություն վերցրել և նման այլ բաներ։ Մեր իրերը տանող բեռնակիրը ենթադրում էրմատնացույց էին անում Հարրիսին, որ գնացքը կմեկնի երկրորդ կառամատույցիցորպես փեսացուի, մինչդեռ մյուս բեռնակիրը, որին մենք դիմեցինք նույն հարցով, լսել էրավելի տարիքով և լուրջ մարդիկ հակված էին այն մտքին, որ այն պետք թաղման ծիսակատարություն է մեկնի առաջին կառամատույցից։ Կայարանապետը, մյուս կողմից, համոզված էր, որ մեր գնացքը կմեկնի քաղաքի ծայրամասային կայարանից։ Որպեսզի միանգամից վերջ տայինք այս ամենին, վերև բարձրացանք և հարցրեցինք երթևեկության հսկիչին։ Նա ասացես, որ հենց նոր պատահեց մի մարդու, որը գնացքը տեսել էր երրորդ կառամատույցի մոտ։ Մենք գնացինք դեպի երրորդ կառամատույցը, բայց այնտեղի հեղինակավոր անձնավորությունները հայտնեցին, որ իրենց կարծիքով, դա ավելի շուտ Սաութհեմփտոնյան ճեպընթացն էր, կամ էլ Վինձորի ճյուղը։ Համենայն դեպս, որ դա Քինգստոնի գնացքը չէր, նրանք համոզված էին, թեև իրենք էլ չէին կարող ասել, թե ինչու։հավանաբար ննջեցյալի եղբայրն եմ։
Հետո Վերջապես, մի դատարկ կառք երևաց (մեր բեռնակիրն ասացփողոցում դատարկ կառքերը, որ այդ դեպքում մեր գնացքը երբ պետք է գտնվի վերևի կառամատույցում և որ ինքը ճանաչում է այդ գնացքը։ Մենք գնացինք վերևի կառամատույցը և մեքենավարին հարցրեցինքչեն, արդյոք նա մեկնու՞մ է Քինգստոն։ Նա ասացորպես կանոն, որ հաստատ ոչինչ չի կարող ասելհանդիպում են րոպեում՝ երեքը հաճախականությամբ, սակայն կարծում էպտտվում են շուրջդ, որ կմեկնի։ Համենայն դեպսխանգարում)։ Մեզ և մեր իրերը մի կերպ խցկելով կառքը և վռնդելով Մոնթմորընսիի մի քանի ընկերներին, եթե դա ժ․11. 05-ին Քինգստոն չմեկնիորոնք ակներևաբար երդվել էին երբեք չլքել նրան, ապա համոզված էամբոխի ուրախ բացականչությունների ներքո շարժվեցինք առաջ, որ ժ. 9. 32-ին կմեկնի Վերջինիա-Ուոթեր, կամ առավոտյան ժ․ 10-ին՝ Ուայթի կղզի, կամ նույն ուղղության վրա գտնվող մի այլ վայր, և որ մենք ամեն ինչ կիմանանք, երբ տեղ հասնենք։ Մենք կես կրոն խցկեցինք նրա ձեռքը և խնդրեցինքիսկ Բիգսի տղան նույնիսկ գազար շպրտեց մեր ետևից, որ ժ․ 11.05-ին Քինգստոն մեկնի։որպես հաջողության նշան։
― Այս գծի վրա Ժամը 11-ին մենք ժամանեցինք Վաթերլոոյի կայարան և հարցրեցինք, թե որտեղից է մեկնում ժ 11. 05-ի գնացքը։ Ոչ ոք, իհարկե, այդ մասին ոչինչ չգիտեր։ Վաթերլոոյի կայարանում ոչ ոք երբեք չի իմանաիմանում, թե որ գնացքն որտեղից է և մեկնում այս կամ այն գնացքը կամ, եթե գնացքը արդեն շարժվում է, ապա դեպի ուր է ուղեվորվում։ Դուք ճանապարհը գիտեքուղղություն վերցրել և նման այլ բաներ։ Մեր իրերը տանող բեռնակիրը ենթադրում էր, որ գնացքը կմեկնի երկրորդ կառամատույցից, մինչդեռ մյուս բեռնակիրը, որին մենք դիմեցինք նույն հարցով, լսել էր, որ այն պետք է մեկնի առաջին կառամատույցից։ Կայարանապետը, մյուս կողմից, համոզված էր, որ մեր գնացքը կմեկնի քաղաքի ծայրամասային կայարանից։ Որպեսզի միանգամից վերջ տայինք այս ամենին, կամաց դուրս սահեք վերև բարձրացանք և շարժվեք հարցրեցինք երթևեկության հսկիչին։ Նա ասաց, որ հենց նոր պատահեց մի մարդու, որը գնացքը տեսել էր երրորդ կառամատույցի մոտ։ Մենք գնացինք դեպի Քինգստոն։երրորդ կառամատույցը, բայց այնտեղի հեղինակավոր անձնավորությունները հայտնեցին, որ իրենց կարծիքով, դա ավելի շուտ Սաութհեմփտոնյան ճեպընթացն էր, կամ էլ Վինձորի ճյուղը։ Համենայն դեպս, որ դա Քինգստոնի գնացքը չէր, նրանք համոզված էին, թեև իրենք էլ չէին կարող ասել, թե ինչու։
― ԼավՀետո մեր բեռնակիրն ասաց, տեսնենքոր այդ դեպքում մեր գնացքը պետք է գտնվի վերևի կառամատույցում և որ ինքը ճանաչում է այդ գնացքը։ Մենք գնացինք վերևի կառամատույցը և մեքենավարին հարցրեցինք, ջենտլմեններարդյոք նա մեկնո՞ւմ է Քինգստոն։ Նա ասաց, ― պատասխանեց ազնիվ երիտասարդըոր հաստատ ոչինչ չի կարող ասել, ― մի գնացք պետք սակայն կարծում է, չէ՞որ կմեկնի։ Համենայն դեպս, մեկնի Քինգստոն։ Ես համաձայն եմ։ Տվեք այստեղ եթե դա ժ․11. 05-ին Քինգստոն չմեկնի, ապա համոզված է, որ ժ. 9. 32-ին կմեկնի Վերջինիա-Ուոթեր, կամ առավոտյան ժ․ 10-ին՝ Ուայթի կղզի, կամ նույն ուղղության վրա գտնվող մի այլ վայր, և որ մենք ամեն ինչ կիմանանք, երբ տեղ հասնենք։ Մենք կես կրոնը։կրոն խցկեցինք նրա ձեռքը և խնդրեցինք, որ ժ․ 11.05-ին Քինգստոն մեկնի։
Այսպիսով մենք Քինգստոն հասանք Լոնդոնի Հարավ-արևմտյան երկաթուղով։― Այս գծի վրա ոչ ոք երբեք չի իմանա, թե որ գնացքն է և ուր է ուղեվորվում։ Դուք ճանապարհը գիտեք, կամաց դուրս սահեք և շարժվեք դեպի Քինգստոն։
Հետո իմացանք― Լավ, որ այդ գնացքը իրականում Էկզեթերի քաղաքի փոստատարն էր և որ Վաթերլոոլի կայարանում ժամեր շարունակ փնտրել ենտեսնենք, և ոչ ոք չի իմացելջենտլմեններ, թե ինչ ― պատասխանեց ազնիվ երիտասարդը, ― մի գնացք պետք է եղել գնացքը։, չէ՞, մեկնի Քինգստոն։ Ես համաձայն եմ։ Տվեք այստեղ կես կրոնը։
Նավակը Քինգստոնում սպասում էր կամրջից մի փոքր ներքև։ Գնացինք այնտեղ, ուղեբեռը տեղավորեցինք նավակում և գրավեցինք մեր տեղերը։Այսպիսով մենք Քինգստոն հասանք Լոնդոնի Հարավ-արևմտյան երկաթուղով։
― Ամեն ինչ կարգի՞ն էՀետո իմացանք, սըրոր այդ գնացքը իրականում Էկզեթերի քաղաքի փոստատարն էր և որ Վաթերլոոլի կայարանում ժամեր շարունակ փնտրել են, ― հարցրեց նավակի տերը։և ոչ ոք չի իմացել, թե ինչ է եղել գնացքը։
― Ամեն ինչ կարգին է, պատասխանեցինք մենքՆավակը Քինգստոնում սպասում էր կամրջից մի փոքր ներքև։ Գնացինք այնտեղ, ուղեբեռը տեղավորեցինք նավակում և, Հարրիսը թիերի մոտ, ես՝ ղեկի , իսկ Մոնթմորընսին՝ տխուր և ամենամռայլ կասկածներով լի՝ նավաքթին, սահեցինք գետի վրայով, որը երկու շաբաթ շարունակ պետք է ծառայեր մեզ որպես տուն։գրավեցինք մեր տեղերը։
==Գլուխ վեցերորդ==― Ամեն ինչ կարգի՞ն է, սըր, ― հարցրեց նավակի տերը։
Քինգստոն։ Ուսանելի ակնարկ Անգլիայի պատմուցյունից։ Ուսանելի զրույցներ՝ փորագրված կաղնեփայտի վրա― Ամեն ինչ կարգին է, պատասխանեցինք մենք, և կյանքի մասին ընդհանրապես։ Կրտսեր Ստիվինգսի տխուր ճակատագիրը։ Մտորումներ հնությունների մասին։ Ես մոռանում եմ, որ ղեկակալ եմ։ Ուշագրավ հետևանք։ Հեմփթոն Քորթի լաբիրինթոսը։ Հարրիսը ուղեկցողի դերում։թիերի մոտ, ես՝ ղեկի , իսկ Մոնթմորընսին՝ տխուր և ամենամռայլ կասկածներով լի՝ նավաքթին, սահեցինք գետի վրայով, որը երկու շաբաթ շարունակ պետք է ծառայեր մեզ որպես տուն։
==Գլուխ վեցերորդ==
Ուշ գարնանային կամ վաղ ամառային (ինչպես ձեզ դուր է գալիս) հիանալի առավոտ էրՔինգստոն։ Ուսանելի ակնարկ Անգլիայի պատմությունից։ Ուսանելի զրույցներ՝ փորագրված կաղնեփայտի վրա, երբ խոտի և տերևվների նուրբ կանաչը մուգ նրբերանք է ստանումկյանքի մասին ընդհանրապես։ Կրտսեր Ստիվինգսի տխուր ճակատագիրը։ Մտորումներ հնությունների մասին։ Ես մոռանում եմ, իսկ բնությունը կարծես անհասկանալի հույզի թրթիռով բռնված մի գեղեցիկ ու ջահել օրիորդ լինի, պատրաստ՝ կին դառնալու։որ ղեկակալ եմ։ Ուշագրավ հետևանք։ Հեմփթոն Քորթի լաբիրինթոսը։ Հարրիսը ուղեկցողի դերում։
Քինգստոնի հնաշխհարիկ նրբանցքները, որ իջնում են մինչև ջուրը, շատ գեղատեսիլ են երևում արևի պայծառ ճառագայթների ներքո։ Փայփլուն գետը՝ դրեյֆող նավակներով, անտառով շրջապատված հիանալի վիլլաները գետի մի կողմում, Հարրիսը կարմրանարնջագույն բաճկոնակը հագին՝ տնքտնքալով շարժելով թիերը, հեռվում առկայծող Թյուդորների հին, գորշ պալատը, ― այս ամենը մի վառ պատկեր էին կազմում՝ պայծառ, բայց հանգիստ կյանքով լեցուն և միաժամանակ այնքան խաղաղ, որ թեև օրը նոր էր սկսվում, ես տարվեցի անուրջներով ու խորասուզվեցի մտքերի մեջ։
Մտորում էի Քինգստոնի կամ Քինգստունի մասին, ինչպես անվանում էին մի ժամանակ, երբ սաքսոնական թագավորներն էին այստեղ թագադրվում։ Մեծ Կեսարն այստեղ է անցել գետը, և հռոմեական լեգեոնները ճամբար են դրել գետը հարող բլուրների վրա։ Կեսարը, իսկ ավելի ուշ նաև Էլիզաբրթ թագուհին, թվում է, թե կանգ է առել ամենուրեք, միայն թե Կեսարը ավելի շատ հարգանք է տածել իր անձի հանդեպ, քան բարի թագուհի Բեսսը։ Նա գոնե պանդոկներում չի իջևանել։
Անգլիայի այդ կույս թագուհին ուղղակի պաշտում Ուշ գարնանային կամ վաղ ամառային (ինչպես ձեզ դուր է գալիս) հիանալի առավոտ էր պանդոկները։ Լոնդոնի շրջակայքում, տասը մղոն հեռավորության վրաերբ խոտի և տերևների նուրբ կանաչը մուգ նրբերանք է ստանում, հազիվ թե գտնվի քիչ թե շատ գրավիչ իսկ բնությունը կարծես անհասկանալի հույզի թրթիռով բռնված մի պանդոկգեղեցիկ ու ջահել օրիորդ լինի, որտեղ ժամանակ առ ժամանակ նա իջևանած կամ գոնե պատված չլինի իր այցելությամբ։պատրաստ՝ կին դառնալու։
Հետաքրքիր էՔինգստոնի հնաշխարհիկ նրբանցքները, ենթադրենք Հարրիսը նոր կյանք է սկսումոր իջնում են մինչև ջուրը, ականավոր և հայտնի մարդ է դառնումշատ գեղատեսիլ են երևում արևի պայծառ ճառագայթների ներքո։ Փայլփլուն գետը՝ դրեյֆող նավակներով, հասնում է մինչև պրեմիեր-մինիստրի աստիճանիանտառով շրջապատված հիանալի վիլլաները գետի մի կողմում, իսկ հետո մահանում էՀարրիսը կարմրանարնջագույն բաճկոնակը հագին՝ տնքտնքալով շարժելով թիերը, արդյոք այն բոլոր պանդոկներինհեռվում առկայծող Թյուդորների հին, որոնց նա պատվել է իր այցելությամբգորշ պալատը, հուշատախտակներ կփակցվե՞ն հետևյալ բովանդակությամբ․ «Հարրիսը ― այս ամենը մի գավաթ գարեջուր է խմել այստեղ»վառ պատկեր էին կազմում՝ պայծառ, « Հարրիսը երկու բաժին շոտլանդական սառը վիսկի է խմել 88-ի ամռանը»բայց հանգիստ կյանքով լեցուն և միաժամանակ այնքան խաղաղ, «Հարրիսին դուրս են վռնդել այստեղից 1886-ի դեկտեմբերին»։որ թեև օրը նոր էր սկսվում, ես տարվեցի անուրջներով ու խորասուզվեցի մտքերի մեջ։
ՈչՄտորում էի Քինգստոնի կամ Քինգստունի մասին, այսպիսի հուշատախտակներն անչափ շատ կլինեին։ Ավելի շատ համբավ ձերք կբերեյին այն պանդոկներըինչպես անվանում էին մի ժամանակ, ուր Հարրիսը ոտք չի դրել․ «Հարավային Լոնդոնի միակ պանդոկըերբ սաքսոնական թագավորներն էին այստեղ թագադրվում։ Մեծ Կեսարն այստեղ է անցել գետը, որտեղ Հարրիսը ոչինչ չի խմել»։ Մարդիկ խմբերով ներս կթափվեին տեսնելուև հռոմեական լեգեոնները ճամբար են դրել գետը հարող բլուրների վրա։ Կեսարը, իսկ ավելի ուշ նաև Էլիզաբրթ թագուհին, թվում է, թե առանձնահատուկ ինչ կա այնտեղ։կանգ է առել ամենուրեք, միայն թե Կեսարը ավելի շատ հարգանք է տածել իր անձի հանդեպ, քան բարի թագուհի Բեսսը։ Նա գոնե պանդոկներում չի իջևանել։
Ինչպես պետք է ատած լիներ Քինգսթոնը խեղճԱնգլիայի այդ կույս թագուհին ուղղակի պաշտում էր պանդոկները։ Լոնդոնի շրջակայքում, տկարամիտ թագավոր Էդվին։ Թագավորության ծիսակատարությունից հետո տրվող խնջույքը նրա ուժերից վեր էր։ Գուցե քաղցրավենիքով լցոնած վարազի գլու՞խը նրան դուր չէր եկել (համոզված եմտասը մղոն հեռավորության վրա, ինձ էլ դուր չէր գա), կամ գուցե սովորականից հազիվ թե գտնվի քիչ թե շատ մեղրախմիչք ու անապակ գինի՞ էր խմել, համենայն դեպսգրավիչ մի պանդոկ, որտեղ ժամանակ առ ժամանակ նա կամացուկ դուրս է սահել աղմկոտ խրախճանքից, որպեսզի լուսնի լույսի ներքո գողունի մի ժամ զբոսնի իջևանած կամ գոնե պատված չլինի իր սիրեցյալ Էլջիվայի հետ։այցելությամբ։
Հավանաբար ձեռք ձեռքի տված նրանք պատւհանից հետևել են գետի վրա լւսնի շողերի խաղինՀետաքրքիր է, ենթադրենք Հարրիսը նոր կյանք է սկսում, ականավոր և հայտնի մարդ է դառնում, հասնում է մինչև պրեմիեր-մինիստրի աստիճանի, իսկ հետո մահանում է, արդյոք այն բոլոր պանդոկներին, որոնց նա պատվել է իր այցելությամբ, հուշատախտակներ կփակցվե՞ն հետևյալ բովանդակությամբ․ «Հարրիսը մի գավաթ գարեջուր է խմել այստեղ», «Հարրիսը երկու բաժին շոտլանդական սառը վիսկի է խմել 88-ի ամռանը», մինչ պալատի հեռավոր հարկաբայիններից նրանց «Հարրիսին դուրս են հասել բուռն խրախճանքի աղմուկն ու եռուզեռը։վռնդել այստեղից 1886-ի դեկտեմբերին»։
Հետո դաժան Օդոն ու Սենտ-Դուստանը Ոչ, այսպիսի հուշատախտակներն անչափ շատ կլինեին։ Ավելի շատ համբավ ձերք կբերեին այն պանդոկները, ուր Հարրիսը ոտք չի դրել․ «Հարավային Լոնդոնի միակ պանդոկը, որտեղ Հարրիսը ոչինչ չի խմել»։ Մարդիկ խմբերով ներս են խուժել խաղաղ սենյակը և կոպտորեն վիրավորելով գեղեցկադեմ թագուհունկթափվեին տեսնելու, խեղճ Էդվիին քարշ են տվել դեպի հարբաց ու ճղճղացող ամբոխը։ թե առանձնահատուկ ինչ կա այնտեղ։
Տարիներ անց Սակսոնական թագավորները և նրանց խրախճանքները թաղվեցին միատեղ և Քինգստոնի փառքը ժամանակավորապես խամրեցԻնչպես պետք է ատած լիներ Քինգսթոնը խեղճ, որպեսզի մի անգամ ևս փայլիտկարամիտ թագավոր Էդվին։ Թագավորության ծիսակատարությունից հետո տրվող խնջույքը նրա ուժերից վեր էր։ Գուցե քաղցրավենիքով լցոնած վարազի գլո՞ւխը նրան դուր չէր եկել (համոզված եմ, երբ Հեմփթոն Քորթը դարձավ Թյուդորների և Սթյուարտների նստավայրը և թագավորական նավակները օրորվում էին գետափի մոտինձ էլ դուր չէր գա), կամ գուցե սովորականից շատ մեղրախմիչք ու վառ զգեստավորված պալատական պճնամոլները աստիճաններով իջնում էին դեպի գետը՝ կանչելու նավավարներին։անապակ գինի՞ էր խմել, համենայն դեպս, նա կամացուկ դուրս է սահել աղմկոտ խրախճանքից, որպեսզի լուսնի լույսի ներքո գողունի մի ժամ զբոսնի իր սիրեցյալ Էլջիվայի հետ։
Շրջակայքի հին տները շատ բան էին պատմում ալն օրերի մասինՀավանաբար ձեռք ձեռքի տված նրանք պատուհանից հետևել են գետի վրա լուսնի շողերի խաղին, երբ Քինգստոնը թագավորանիստ քաղաք էր, և ազնվականներն ու պալատականները ապրում էին այստեղ՝ իրենց արքային մոտ։ Դեպի մինչ պալատի դարպասները տանող ճանապարհին ամբողջ օրը եռուզեռ էր, զրնգում էր պողպատը, արշավում էին ձիերը, խշխշում էին մետաքսն ու թավիշը, առկայծում՝ գեղեցիկ դեմքերը։ Մեծ և ընդարձակ տները՝ իրենց ներս ընկած, վանդակավոր պատուհաններով, հսկայական բուխարիներով, սրածայր տանիքներով, հիշեցնում հեռավոր հարկաբաժիններից նրանց են երկար գուլպաների, կամզոլների, մարգարտաշար բաճկոնների և խրթին երդումների օրերը։ Այս պատերը կանգնեցվել են այն օրերին, երբ մարդիկ գիտեին կառուցել։ Ամուր, կարմիր աղյուսը ժամանակի ընթացքում միայն ավելի է ամրացել, իսկ կաղնեփայտե աստիճանները չեն ճռճռում հասել բուռն խրախճանքի աղմուկն ու տնքում, երբ փորձում եք անաղմուկ ցած իջնել։եռուզեռը։
Կաղնեփայտե աստիճանների մասին խոսելիս հիշեցի, որ Քինգստոնի տներից մեկում փորաքանդակներով մի հիանալի աստիճան կար։ Այժմ այդ տունը խանութի է վերածվել, շուկայի հրապարակում, բայց ակնհայտ է , որ ժամանակին մի հայտնի մեծահարուստի ապարանք է եղել։ Իմ մի ընկերը, որն ապրում է Քինգստոնում, մի օր գնաց այնտեղ իր համար գլխարկ գնելու Հետո դաժան Օդոն ու Սենտ-Դուստանը ներս են խուժել խաղաղ սենյակը և մտքերով տարվածկոպտորեն վիրավորելով գեղեցկադեմ թագուհուն, ձեռքը տարավ գրպանը և հենց տեղնուտեղը վճարեց գլխարկի արժեքը։ խեղճ Էդվիին քարշ են տվել դեպի հարբաց ու ճղճղացող ամբոխը։
Խանւթպանը (նա ճանաչւմ էր իմ ընկերոջը) սկզբում, բնական է, խիստ զարմացավ, բայց անմիջապես գլխի ընկավ, որ ինչ-որ բան պետք է անել նման երևույթները քաջալերելու համար Տարիներ անց Սակսոնական թագավորները և նրանց խրախճանքները թաղվեցին միատեղ և հարցրեց մեր հերոսինՔինգստոնի փառքը ժամանակավորապես խամրեց, արդյոք նա կցանկանա՞ր հիանալի փորագրված կաղնեփայտի որպեսզի մի հին աշխատանք տեսնել։ Իմ բարեկամը համաձայնեցանգամ ևս փայլի, երբ Հեմփթոն Քորթը դարձավ Թյուդորների և խանութպանը առաջնորդրց նրան խանութի միջովՍթյուարտների նստավայրը և թագավորական նավակները օրորվում էին գետափի մոտ, հետո ու վառ զգեստավորված պալատական պճնամոլները աստիճաններով վեր բարձրացան։ Բազիրքը ատաղձագործական արհեստի մի հիանալի նմուշ էր, իսկ պատը աստիճանների երկարությամբ ամբողջովին պատված էր հիանալի փորագրված կաղնեփայտով, որը պատիվ կբերեր ցանկացած ապարանքին։իջնում էին դեպի գետը՝ կանչելու նավավարներին։
Աստիճաններից նրանք անցան հյուրասենյակՇրջակայքի հին տները շատ բան էին պատմում այն օրերի մասին, երբ Քինգստոնը թագավորանիստ քաղաք էր, որը մի ընդարձակ և լուսավոր սենյակ էր՝ պատված ինչ-որ արտասովորազնվականներն ու պալատականները ապրում էին այստեղ՝ իրենց արքային մոտ։ Դեպի պալատի դարպասները տանող ճանապարհին ամբողջ օրը եռուզեռ էր, թեև ուրախզրնգում էր պողպատը, երկնագույն պաստառով։ Այնուամենայնիվարշավում էին ձիերը, ուշադրության արժանի ոչ մի բան չկար սենյակումխշխշում էին մետաքսն ու թավիշը, առկայծում՝ գեղեցիկ դեմքերը։ Մեծ և իմ ընկերը զարմացավընդարձակ տները՝ իրենց ներս ընկած, վանդակավոր պատուհաններով, հսկայական բուխարիներով, սրածայր տանիքներով, թե ինչու հիշեցնում են իրեն բերել այստեղ։ Տանտերը մոտեցավ պատին երկար գուլպաների, կամզոլների, մարգարտաշար բաճկոնների և թխկացրեց։ Փայտի ձայն լսվեց։խրթին երդումների օրերը։ Այս պատերը կանգնեցվել են այն օրերին, երբ մարդիկ գիտեին կառուցել։ Ամուր, կարմիր աղյուսը ժամանակի ընթացքում միայն ավելի է ամրացել, իսկ կաղնեփայտե աստիճանները չեն ճռճռում ու տնքում, երբ փորձում եք անաղմուկ ցած իջնել։
― Կաղնեփայտ Կաղնեփայտե աստիճանների մասին խոսելիս հիշեցի, որ Քինգստոնի տներից մեկում փորաքանդակներով մի հիանալի աստիճան կար։ Այժմ այդ տունը խանութի էվերածվել, բացատրեց նաշուկայի հրապարակում, ― ամբողջովին փորագրված կաղնեփայտ՝ մինչև առաստաղըբայց ակնհայտ է , ճիշտ նույնըոր ժամանակին մի հայտնի մեծահարուստի ապարանք է եղել։ Իմ մի ընկերը, ինչ տեսաք աստիճանների մոտ։որն ապրում է Քինգստոնում, մի օր գնաց այնտեղ իր համար գլխարկ գնելու և մտքերով տարված, ձեռքը տարավ գրպանը և հենց տեղնուտեղը վճարեց գլխարկի արժեքը։
― Բայց գրողը տանիԽանութպանը (նա ճանաչում էր իմ ընկերոջը) սկզբում, մարդ արարածբնական է, ― բողոքեց ընկերսխիստ զարմացավ, ― հո չե՞ք ուզում ասելբայց անմիջապես գլխի ընկավ, որ ինչ-որ բան պետք է անել նման երևույթները քաջալերելու համար և հարցրեց մեր հերոսին, արդյոք նա կցանկանա՞ր հիանալի փորագրված կաղնեփայտը ծածկել եք երկնագույն պաստառով։կաղնեփայտի մի հին աշխատանք տեսնել։ Իմ բարեկամը համաձայնեց, և խանութպանը առաջնորդրց նրան խանութի միջով, հետո աստիճաններով վեր բարձրացան։ Բազրիքը ատաղձագործական արհեստի մի հիանալի նմուշ էր, իսկ պատը աստիճանների երկարությամբ ամբողջովին պատված էր հիանալի փորագրված կաղնեփայտով, որը պատիվ կբերեր ցանկացած ապարանքին։
― ԱյոԱստիճաններից նրանք անցան հյուրասենյակ, պատասխանեց նաորը մի ընդարձակ և լուսավոր սենյակ էր՝ պատված ինչ-որ արտասովոր, ― դա թանկ նստեց։ Սկզբումթեև ուրախ, իհարկեերկնագույն պաստառով։ Այնուամենայնիվ, ստիպված եղա տախտակապատել։ Բայց հիմա արդեն սենյակը ուրախ տեսք ունի։ Առաջ այստեղ սարսափելի տխուր էր։ուշադրության արժանի ոչ մի բան չկար սենյակում, և իմ ընկերը զարմացավ, թե ինչու են իրեն բերել այստեղ։ Տանտերը մոտեցավ պատին և թխկացրեց։ Փայտի ձայն լսվեց։
Չեմ կարող ասել, թե մեղադրում եմ այդ մարդուն։ Նրա կարծիքով, այսինքն՝ միջին խավի տանտիրոջ կարծիքով, ― որը ձգտում Կաղնեփայտ է հնարավորին չափ հեշտ ապրել և ոչ թե հնության մոլուցքով է բռնված, բացատրեց նա, ― բանականությունը իր կողմն է։ Հաճելի էր նայել կաղնեփայտի վրա արված փորագրություններինամբողջովին փորագրված կաղնեփայտ՝ մինչև առաստաղը, նույնիսկ ունենալ դրանից մի փոքրիկ նմուշ, բայց ապրել՝ ամենուրեք շրջապատված դրանցով, եկեք համաձայնեք, որ մի տեսակ ճնշող տպավորություն կթողնի նրանց վրա, ում երևակայությունը հեռու է դրանից։ Դա նույն էճիշտ նույնը, թե ապրես եկեղեցում։ինչ տեսաք աստիճանների մոտ։
Ոչ― Բայց գրողը տանի, այս ամբողջ պատմության մեջ ցավալին այն էմարդ արարած, ― բողոքեց ընկերս, ― հո չե՞ք ուզում ասել, որ նա, ում ամենևին պետք չէր փորագրված կաղնեփայտը, ստիպված էր ունենալ դրանով պատված մի ամբողջ հյուրասենյակ, մինչ դեռ ուրիշները հսկայական գումար են վատնում մի փոքրիկ նմուշ ձեռք բերելու համար։ Հավանաբար, այդպես է աշխարհի կարգը։ Ամեն մարդու տրված է այն, ինչ իրեն ամենևին պետք չէ։ծածկել եք երկնագույն պաստառով։
Ամուսնացած տղամարդիկ կին ունեն― Այո, որ նրանց կարծես թե պետք չէպատասխանեց նա, իսկ երիտասարդ ամուրիներն էլ գոչում են― դա թանկ նստեց։ Սկզբում, որ չեն կարողանում կին գտնել։ Աղքատ մարդիկիհարկե, որոնք մի կերպ են իրենց գլուխը պահում, ամենաքիչը ութ ամրակազմ երեխա ունեն։ Հարուստ զույգերն էլ մահանում են անժառանգ, չիմանալով՝ ում թողնել իրենց հարստությունը։ստիպված եղա տախտակապատել։ Բայց հիմա արդեն սենյակը ուրախ տեսք ունի։ Առաջ այստեղ սարսափելի տխուր էր։
ԿամՉեմ կարող ասել, ասենքթե մեղադրում եմ այդ մարդուն։ Նրա կարծիքով, աղջիկներն ու նրանց երկրպագուները։ Պարզվում այսինքն՝ միջին խավի տանտիրոջ կարծիքով, ― որը ձգտում էհնարավորին չափ հեշտ ապրել և ոչ թե հնության մոլուցքով է բռնված, ովքեր երկրպագուներ ունեն― բանականությունը իր կողմն է։ Հաճելի էր նայել կաղնեփայտի վրա արված փորագրություններին, նրանց կարիքը ամենևին չեն զգում։ Նրանք համոզված եննույնիսկ ունենալ դրանից մի փոքրիկ նմուշ, բայց ապրել՝ ամենուրեք շրջապատված դրանցով, եկեք համաձայնեք, որ առանց մի տեսակ ճնշող տպավորություն կթողնի նրանց ավելի լավ կլինիվրա, որ նրանք միայն ավելորդ անհանգստություն են պատճառում իրենց։ Ինչու՞ նրանք չեն սիրահետում միսս Սմիթինում երևակայությունը հեռու է դրանից։ Դա նույն է, կամ միսս Բրաունին, որոնք տգեղ են և տարիքն առած ու ոչ մեկը չունեն, որ սիրի իրենց։ Իսկ ինչ վերաբերվում է իրենց՝ ապա ոչ մեկի կարիքը չեն զգում և ամուսնանալու մտադրություն չունեն։թե ապրես եկեղեցում։
Մարդ ակամայից տխրում Ոչ, այս ամբողջ պատմության մեջ ցավալին այն է,երբ սկսում որ նա, ում ամենևին պետք չէր փորագրված կաղնեփայտը, ստիպված էր ունենալ դրանով պատված մի ամբողջ հյուրասենյակ, մինչ դեռ ուրիշները հսկայական գումար են վատնում մի փոքրիկ նմուշ ձեռք բերելու համար։ Հավանաբար, այդպես է նման երևույթների մասին մտորել։աշխարհի կարգը։ Ամեն մարդու տրված է այն, ինչ իրեն ամենևին պետք չէ։
Մի տղա կար մեր դպրոցում, որին անվանում էինք Սանդֆորդ և Մերթոն։ Նրա իսկական ազգանունը Ստիվինգս էր։ Ավելի արտասովոր տղայի երբևէ հանդիպած չկամ։ Ես համոզված եմԱմուսնացած տղամարդիկ կին ունեն, որ նա իսկապես սիրում էր ուսումը։ Նա միշտ սարսափելի տհաճությունների մեջ էր ընկնում, որովհետև անկողնում հունարեն էր կարդումնրանց կարծես թե պետք չէ, իսկ ինչ վերաբերվում է ֆրանսերենի անկանոն բայերիներիտասարդ ամուրիներն էլ գոչում են, ապա աշխարհում ոչ որ չեն կարողանում կին գտնել։ Աղքատ մարդիկ, որոնք մի ուժ չկար, որ նրան ետ պահեր դրանցից։ Նրա կերպ են իրենց գլուխը լի էր տարօրինակ և անբնական մտքերով․ այսպես, օրինակ՝ որ նա պետք է պատիվ բերի իր ծնողներին և դառնա դպրոցի պարծանքը։ Նա երազում էր պարգևներ ստանալ, հասակ առնել, դառնալ հասարակության արժանավոր անդամ և նման այլ տխմարություններ։ Եա երբեք չեմ հանդիպել նման տարօրինակ արարածիպահում, որը միաժամանակ անմեղ էրամենաքիչը ութ ամրակազմ երեխա ունեն։ Հարուստ զույգերն էլ մահանում են անժառանգ, ինչպես դեռևս լույս աշխարհ չեկած մանուկը։չիմանալով՝ ում թողնել իրենց հարստությունը։
Այդպես ուրեմնԿամ, այդ արարածը շաբաթը երկու անգամ հիվանդանում էր և չէր կարողանում դպրոց գնալ։ Ոչ ոք այնքան հաճախակի չէր հիվանդանումասենք, որքան այդ Սանդֆորդ և Մերթոնը։ Եթե նրանցից տասը մղոն հեռավորության վրա մի որևէ հիվանդություն էր տարածվում՝ նա վարակվում էր դրանով և այն էլ ամենավտանգավոր ձևով։ Նա հիվանդանում էր բրոնխիտով ամառվա շոգինաղջիկներն ու նրանց երկրպագուները։ Պարզվում է, և խոտատենդով՝ Ծննդյան տոներին։ Վեց շաբաթ շարունակվող երաշտի ժամանակովքեր երկրպագուներ ունեն, նա անկողին էր ընկնում ռևմատիզմովնրանց կարիքը ամենևին չեն զգում։ Նրանք համոզված են, որ առանց նրանց ավելի լավ կլինի, որ նրանք միայն ավելորդ անհանգստություն են պատճառում իրենց։ Ինչո՞ւ նրանք չեն սիրահետում միսս Սմիթին, կամ միսս Բրաունին, որոնք տգեղ են և տարիքն առած ու ոչ մեկը չունեն, իսկ նոյեմբերյան մառախուղին դուրս էր գալիս տնից որ սիրի իրենց։ Իսկ ինչ վերաբերվում է իրենց՝ ապա ոչ մեկի կարիքը չեն զգում և վերադառնում արևահարված։ամուսնանալու մտադրություն չունեն։
Մի տարի խեղճ տղային ցավազրկեցին, հանեցին բոլոր ատամները և արհեստական ատամնաշարեր դրեցին, ինչպե՛ս էր նա տառապում ատամնացավից։ Դրան փոխարինեց նևրալգիան և ականջացավը։ Նա միշտ մրսած էր, բացի այն ինը շաբաթ տևող շրջանիցՄարդ ակամայից տխրում է, երբ հիվանդ էր քութեշով, միշտ նրա մարմնի որևէ մասը ցրտահարված էր։ 1871 թ․ խոլերայի մեծ համաճարակի ժամանակ մեր շրջանը զերծ մնաց վարակից։ Միայն մի դեպք կար ողջ ծխական համայնքում և այդ դեպքը երիտասարդ Ստիվինգսն էր։սկսում է նման երևույթների մասին մտորել։
Երբ Մի տղա կար մեր դպրոցում, որին անվանում էինք Սանդֆորդ և Մերթոն։ Նրա իսկական ազգանունը Ստիվինգս էր։ Ավելի արտասովոր տղայի երբևէ հանդիպած չկամ։ Ես համոզված եմ, որ նա հիվանդանում իսկապես սիրում էր, ստիպված ուսումը։ Նա միշտ սարսափելի տհաճությունների մեջ էր լինում պառկել ընկնում, որովհետև անկողնում և ուտել տապակած ճտեր, խնձոր ու խաղողհունարեն էր կարդում, իսկ ինչ վերաբերվում է ֆրանսերենի անկանոն բայերին, ապա աշխարհում ոչ մի ուժ չկար, որ նրան ետ պահեր դրանցից։ Նրա գլուխը լի էր տարօրինակ և անբնական մտքերով․ այսպես, օրինակ՝ որ նա լաց պետք է պատիվ բերի իր ծնողներին և դառնա դպրոցի պարծանքը։ Նա երազում էր լինումպարգևներ ստանալ, որովհետև նրան թույլ չէին տալիս կատարելու լատիներենի վարժությունները հասակ առնել, դառնալ հասարակության արժանավոր անդամ և ձեռքից վերցրել էին գերմաներենի քերականության դասագիրքը։նման այլ տխմարություններ։ Եա երբեք չեմ հանդիպել նման տարօրինակ արարածի, որը միաժամանակ անմեղ էր, ինչպես դեռևս լույս աշխարհ չեկած մանուկը։
Իսկ մենք՝ մյուս տղաներսԱյդպես ուրեմն, մեր դպրոցական կյանքի տասը տարին կզոհաբերեինք հանուն նրաայդ արարածը շաբաթը երկու անգամ հիվանդանում էր և չէր կարողանում դպրոց գնալ։ Ոչ ոք այնքան հաճախակի չէր հիվանդանում, որ գոնե մի օր հիվանդանայինք որքան այդ Սանդֆորդ և ոչ Մերթոնը։ Եթե նրանցից տասը մղոն հեռավորության վրա մի առիթ չէինք տալիս մեր ծնողներին՝ հպարտանալու մեզանով, բայց միևնւյն է, չէինք հիվանդանում։ Մենք վազվզում էինք միջանցիկ քամու տակ, որը, ընդհակառակը, միայն թարմացնում որևէ հիվանդություն էր մեզ։ Այնպիսի բաներ էինք ուտւմ, որ հիվանդանայինք, բայց գիրանում էինք տարածվում՝ նա վարակվում էր դրանով և մեր ախորժակը ավելի էր գրգռվում։ Ինչ այն էլ որ հնարեինք, մինչև արձակուրդների սկսվելը մեզ չէր հաջողվում հիվանդանալ։ Բայց դասերի հենց վերջին օրը մրսում էինք, վարակվում կապույտ հազով կամ մի ուրիշ հիվանդությամբ, ու այդպես շարունակվում ամենավտանգավոր ձևով։ Նա հիվանդանում էր մինչև հաջորդ կիսամյակի սկիզբըբրոնխիտով ամառվա շոգին, և այդ խոտատենդով՝ Ծննդյան տոներին։ Վեց շաբաթ շարունակվող երաշտի ժամանակ, ինչպիսի խորամանկություններ էլ որ բանեցնեինքնա անկողին էր ընկնում ռևմատիզմով, առողջանում էինք ու առույգանում, ինչպես երբեք։իսկ նոյեմբերյան մառախուղին դուրս էր գալիս տնից և վերադառնում արևահարված։
Այսպիսին է կյանքըՄի տարի խեղճ տղային ցավազրկեցին, հանեցին բոլոր ատամները և մենք բոլորս ընդամենը անցողիկ խոտ ենքարհեստական ատամնաշարեր դրեցին, որը կտրում են ինչպե՛ս էր նա տառապում ատամնացավից։ Դրան փոխարինեց նևրալգիան և այրում։ականջացավը։ Նա միշտ մրսած էր, բացի այն ինը շաբաթ տևող շրջանից, երբ հիվանդ էր քութեշով, միշտ նրա մարմնի որևէ մասը ցրտահարված էր։ 1871 թ․ խոլերայի մեծ համաճարակի ժամանակ մեր շրջանը զերծ մնաց վարակից։ Միայն մի դեպք կար ողջ ծխական համայնքում և այդ դեպքը երիտասարդ Ստիվինգսն էր։
Վերադառնալով փորաքանդակ կաղնեփայտինԵրբ նա հիվանդանում էր, կասեմ, որ մեր նախապապերը գեղեցիկի ստիպված էր լինում պառկել անկողնում և վայելչագեղի մասին բավական լավ պատկերացում են ունեցել։ Այսօրվա մեր արվեստի բոլոր գանձերը երեք-չորս հարյուրամյակ առաջ սովորականուտել տապակած ճտեր, ամենօրյա գործածության իրեր են եղել։ Հաճախ ինձ հարց եմ տալիս,արդյո՞ք այնքան գեղեցիկ են հնադարյան կերակրամանները, գարեջրի բաժակները, մոմերի կայծառները, որքան մենք համարում ենք այժմ, թե՞ անցյալի լուսապսակն է նրանց նոր հրապույր հաղորդում մեր աչքերում։ Այդ հին «երկնագույն ափսեները», որոնք այժմ զարդարում են մեր պատերը, մի քանի դար առաջ եղել են սովորական, ամենօրյա օգտագործման սպասքի պարագաներ, իսկ վարդագույն հովիվներն խնձոր ու դեղնավուն հովվուհիները, որոնցով հիացնում ենք մեր հյուրերինխաղող, իսկ նրանք էլ ձևացնում եննա լաց էր լինում, թե հասկանւմ են դրանց արժեքը, տասնութերորդ դարում ընդամենը հասարակ զարդարանքներ են եղել բուխարւ համար, որ մայրը որովհետև նրան թույլ չէին տալիս էր իր լացող երեխային։կատարելու լատիներենի վարժությունները և ձեռքից վերցրել էին գերմաներենի քերականության դասագիրքը։
Մի՞թե հետագայում էլ նույն Իսկ մենք՝ մյուս տղաներս, մեր դպրոցական կյանքի տասը տարին կզոհաբերեինք հանուն նրա, որ գոնե մի օր հիվանդանայինք և ոչ մի առիթ չէինք տալիս մեր ծնողներին՝ հպարտանալու մեզանով, բայց միևնւյն է լինելու։ Արդյոք մի՞շտ են անցյալի հասարակ, չնչին իրերը դառնալու ներկայի արժեքավոր գանձերը։ Արդյոք չէինք հիվանդանում։ Մենք վազվզում էինք միջանցիկ քամու տակ, որը, ընդհակառակը, միայն թարմացնում էր մեզ։ Այնպիսի բաներ էինք ուտւմ, որ հիվանդանայինք, բայց գիրանում էինք և մեր չինական զարդանախշերով հախճապակե ափսեները կզարդարե՞ն քսանմեկերորդ դարի ականավոր մարդկանց բուխարիները։ախորժակը ավելի էր գրգռվում։ Ինչ էլ որ հնարեինք, մինչև արձակուրդների սկսվելը մեզ չէր հաջողվում հիվանդանալ։ Բայց դասերի հենց վերջին օրը մրսում էինք, վարակվում կապույտ հազով կամ մի ուրիշ հիվանդությամբ, ու այդպես շարունակվում էր մինչև հաջորդ կիսամյակի սկիզբը, և այդ ժամանակ, ինչպիսի խորամանկություններ էլ որ բանեցնեինք, առողջանում էինք ու առույգանում, ինչպես երբեք։
Մի՞թե ոսկե երիզով և ներսում ոսկե ծաղիկով (անունն անհայտ Այսպիսին է) սպիտակ գավաթներըկյանքը, որ մեր աղախինները այնքան անփութորեն կոտրում և մենք բոլորս ընդամենը անցողիկ խոտ ենք, որը կտրում են, հետագայում հոգատարությամբ կվերականգնվեն և կդրվոն պատվանդանի վրա, այնպես, որ միայն տանտիրուհիները իրավունք կունենան սրբելու դրանց վրայի փոշին։այրում։
Վերցնենք թեկուզ այն չինական սպիտակ հախճապակե շունըՎերադառնալով փորաքանդակ կաղնեփայտին, որը զարդարում կասեմ, որ մեր նախապապերը գեղեցիկի և վայելչագեղի մասին բավական լավ պատկերացում են ունեցել։ Այսօրվա մեր արվեստի բոլոր գանձերը երեք-չորս հարյուրամյակ առաջ սովորական, ամենօրյա գործածության իրեր են եղել։ Հաճախ ինձ հարց եմ տալիս, արդյո՞ք այնքան գեղեցիկ են հնադարյան կերակրամանները, գարեջրի բաժակները, մոմերի կայծառները, որքան մենք համարում ենք այժմ, թե՞ անցյալի լուսապսակն է իմ վարձու բնակարանի ննջարանը։ Աչքերը երկնագույն նրանց նոր հրապույր հաղորդում մեր աչքերում։ Այդ հին «երկնագույն ափսեները», որոնք այժմ զարդարում ենմեր պատերը, քիթը՝ նուրբ մի քանի դար առաջ եղել են սովորական, ամենօրյա օգտագործման սպասքի պարագաներ, իսկ վարդագույնհովիվներն ու դեղնավուն հովվուհիները, սև կետերով։ Գլուխը ցավալիորեն ձիգ էորոնցով հիացնում ենք մեր հյուրերին, իսկ դեմքը հիմարության աստիճանի հասնող բարեհոգությւն է արտահայտում։ Ես անձամբ չեմ հիանում դրանով։ Որպես արվեստի ստեղծագործություն նրանք էլ ձևացնում են, այդ արձանիկը ինձ խիստ զայրացնում է։ Թեթեվամիտ ընկերներս ծաղրում թե հասկանւմ են այնդրանց արժեքը, և նույնիսկ տանտիրուհիս ինքը չի հիանում այդ արձանիկով և դրա ներկայությունը արդարացնում է նրանովտասնութերորդ դարում ընդամենը հասարակ զարդարանքներ են եղել բուխարւ համար, որ մայրը տալիս էր իր մորաքրոջ նվերն է։լացող երեխային։
Բայց հավանական Մի՞թե հետագայում էլ նույն էլինելու։ Արդյոք մի՞շտ են անցյալի հասարակ, որ ավելի քան երկու հարյուր տարի անց այդ շնիկը, ― առանց ոտքերի և կոտրված պոչով, ― կպեղեն, կհանեն որևէ տեղից, կվաճառեն որպես հին չնչին իրերը դառնալու ներկայի արժեքավոր գանձերը։ Արդյոք մեր չինական հախճապակի և կպահեն ապակե տուփի մեջ։ Իսկ մարդիկ կպտտվեն դրա շուրջը՝ անկարող լինելով արտահայտել իրենց հիացմունքը։ Նրանց կհիացնի շնիկի քթի հիանալի գունավորումը, և կսկսեն գուշակություններ անել, թե որքան գեղեցիկ է եղել պոչի կոտրված մասը։զարդանախշերով հախճապակե ափսեները կզարդարե՞ն քսանմեկերորդ դարի ականավոր մարդկանց բուխարիները։
Մեր ժամանակներում մենք չենք հասկանում, թե որն է այդ շնիկի հմայքը։ Մեզ համար դա սովորական իր Մի՞թե ոսկե երիզով և ներսում ոսկե ծաղիկով (անունն անհայտ է) սպիտակ գավաթները, ինչպես արևամուտն ու աստղերը։ Մենք չենք խոնարհվում նրանց գեղեցկության առջև, որովհետև որ մեր աչքի համար նրանք սովորական աղախինները այնքան անփութորեն կոտրում են դարձել։ 2288 թվականին մարդիկ կսքանչանան դրանով։ Նման շնիկների պատրաստումը այդ ժամանակ մոռացված արվեստ կդառնա։ Մեր հետնորդները գլուխ կկոտրեն, փորձելով իմանալ, թե ինչպես են դա պատրաստել հետագայում հոգատարությամբ կվերականգնվեն և կեզրակացնենկդրվեն պատվանդանի վրա, թե որքան խելացի ենք եղել մենք։ Մեզ սիրով կանվանեն «մեծ վարպետներայնպես, որոնք ստեղծագործել են տասնիններորդ դարում և ստեղծել են նման հախճապակե շնիկներ»։որ միայն տանտիրուհիները իրավունք կունենան սրբելու դրանց վրայի փոշին։
ՆախշըՎերցնենք թեկուզ այն չինական սպիտակ հախճապակե շունը, որ մեր ավագ դուստրը ասեղնագործում որը զարդարում է դպրոցումիմ վարձու բնակարանի ննջարանը։ Աչքերը երկնագույն են, կկոչվի «Վիկտորիանական դարաշրջանի գոբելեն» և համարյա անգին կհամարվի։ Ճամփեզրի պանդոկների սպիտակ և երկնագւյն գարեջրի գավաթներըքիթը՝ նուրբ վարդագույն, ամբողջապես ճաքճքված և կոտրտվածսև կետերով։ Գլուխը ցավալիորեն ձիգ է, կսկսեն փնտրել և վաճառել իրենց կշռի չափ ոսկովիսկ դեմքը հիմարության աստիճանի հասնող բարեհոգություն է արտահայտում։ Ես անձամբ չեմ հիանում դրանով։ Որպես արվեստի ստեղծագործություն, և հարուստ մարդիկ դրանք կոգտագործեն կրյուշոնի բյուրեղապակյա բաժակների փոխարեն։ Իսկ ճապոնացի ճանապարհորդները կգնեն այդ բոլոր «Նվերները Ռամգեյթից» և «Հուշանվերները Մարգեյթից», որոնք այսպես թե այնպես պահպանվել արձանիկը ինձ խիստ զայրացնում է։ Թեթեվամիտ ընկերներս ծաղրում են ոչնչացումիցայն, և կտանեն Տոկիոնույնիսկ տանտիրուհիս ինքը չի հիանում այդ արձանիկով և դրա ներկայությունը արդարացնում է նրանով, որպես հնադարյան անգլիական հազվագյուտ իրեր։որ իր մորաքրոջ նվերն է։
Հենց Բայց հավանական է, որ ավելի քան երկու հարյուր տարի անց այդ ժամանակ Հարրիսը մի կողմ նետեց թիերըշնիկը, վեր կացավ ― առանց ոտքերի և կոտրված պոչով, ― կպեղեն, կհանեն որևէ տեղից, մեջքի վրա մեկնվեց կվաճառեն որպես հին չինական հախճապակի և ոտքերը վեր տնկեց։ Մոնթմորընսին ոռնոց բարձրացրեց ու գլուխկոնծի տվեցկպահեն ապակե տուփի մեջ։ Իսկ մարդիկ կպտտվեն դրա շուրջը՝ անկարող լինելով արտահայտել իրենց հիացմունքը։ Նրանց կհիացնի շնիկի քթի հիանալի գունավորումը, իսկ վերևի կողովը շրջվեց և պարունակությունը դուրս թափվեց։կսկսեն գուշակություններ անել, թե որքան գեղեցիկ է եղել պոչի կոտրված մասը։
Ես մի քիչ զարմացաՄեր ժամանակներում մենք չենք հասկանում, բայց ինձ չկորցրեցի։ Բավական սիրալիր հարցրեցի․թե որն է այդ շնիկի հմայքը։ Մեզ համար դա սովորական իր է, ինչպես արևամուտն ու աստղերը։ Մենք չենք խոնարհվում նրանց գեղեցկության առջև, որովհետև մեր աչքի համար նրանք սովորական են դարձել։ 2288 թվականին մարդիկ կսքանչանան դրանով։ Նման շնիկների պատրաստումը այդ ժամանակ մոռացված արվեստ կդառնա։ Մեր հետնորդները գլուխ կկոտրեն, փորձելով իմանալ, թե ինչպես են դա պատրաստել և կեզրակացնեն, թե որքան խելացի ենք եղել մենք։ Մեզ սիրով կանվանեն «մեծ վարպետներ, որոնք ստեղծագործել են տասնիններորդ դարում և ստեղծել են նման հախճապակե շնիկներ»։
― էյՆախշը, ինչւ՞ որ մեր ավագ դուստրը ասեղնագործում է դպրոցում, կկոչվի «Վիկտորիանական դարաշրջանի գոբելեն» և համարյա անգին կհամարվի։ Ճամփեզրի պանդոկների սպիտակ և երկնագույն գարեջրի գավաթները, ամբողջապես ճաքճքված և կոտրտված, կսկսեն փնտրել և վաճառել իրենց կշռի չափ ոսկով, և հարուստ մարդիկ դրանք կօգտագործեն կրյուշոնի բյուրեղապակյա բաժակների փոխարեն։ Իսկ ճապոնացի ճանապարհորդները կգնեն այդ բոլոր «Նվերները Ռամգեյթից» և «Հուշանվերները Մարգեյթից», որոնք այսպեսթե այնպես պահպանվել են ոչնչացումից, և կտանեն Տոկիո, միանգամից։որպես հնադարյան անգլիական հազվագյուտ իրեր։
― Ինչու՞Հենց այդ ժամանակ Հարրիսը մի կողմ նետեց թիերը, դե․․․վեր կացավ տեղից, մեջքի վրա մեկնվեց և ոտքերը վեր տնկեց։ Մոնթմորընսին ոռնոց բարձրացրեց ու գլուխկոնծի տվեց, իսկ վերևի կողովը շրջվեց և պարունակությունը դուրս թափվեց։
Ոչ, ես չեմ կրկնի այն, ինչ ասաց Հարրիսը։ Ընդունում եմ, գուցե ես ինչ-որ չափով մեղավոր էի, բայց ոչինչ չի կարող արդարացնել վիրավորական ու կոպիտ արտահայտությունները, հատկապես, երբ մարդ այնպիսի լավ դաստիրակություն է ստացել, ինչպես Հարրիսը։ Ես տարվել էի մտքերով, և, ինքնին հասկանալի է, մոռացել էի, որ նավակի ղեկն իմ ձեռքում է։ Դրա հետևանքը եղավ այն, որ մենք չափից ավելի մոտեցանք ափին։ Առաջին պահին, դժվար էր որոշել, որն ենք մենք և որն է գետի Միջին Էսեկսյան ափըմի քիչ զարմացա, բայց շուտով ամեն ինչ պարզեցինք և բաժանվեցինք միմյանցից։ինձ չկորցրեցի։ Բավական սիրալիր հարցրեցի․
Հարրիսը հայտարարեց― էյ,որ ինքը չափից շատ է աշխատել և առաջարկեցինչո՞ւ այսպես, որ ես փոխարինեմ իրեն։ Այսպիսով, քանի որ մենք ափի մոտ էինք, ես դուրս եկա նավակից, վերցրեցի ճոպանը և նավակը քարշ տվեցի Հեմփտոն Քորթի մոտով։ Ի՛նչ հիանալի պատ է ձգվում այդտեղ, գետի երկարությամբ։ Ես միշտ անցնում եմ այդտեղով և հենց միայն դրա տեսքից ինձ անչափ լավ եմ զգում։ Այդ փխրուն, աչք շոյող, սիրելի ու խարխուլ պատը։ Ի՛նչ գեղեցիկ պատկեր կստացվի․ մի մասում քարաքոսն է տարածվել, մյուս մասը մամուռով է ծածկվել, խաղողի վազը երկչոտությամբ ծիկրակում է վերևից, տեսնելու, թե այդ ինչ եռուզեռ է գետի վրա և հետևելու ծեր բաղեղին, որը մի քիչ ներքևում փաթաթվել է պատին։ Այդ հին պատի ամեն մի տասը յարդ հատվածում ավելի քան հիսուն գույներ ու նրբերանգներ կան։ Եթե ես կարողանայի նկատել և ճիշտ հաղորդել գույները, համոզված եմ, որ կստեղծեի այդ հին պատի հիանալի ուրվանկարը։ Ես հաճախ եմ մտածել, որ հաճույքով կապրեի Հեմփթոն Քորթում։ Այստեղ ամեն ինչ այնքան խաղաղ է ու հանգստավետ, այնքան հաճելի է վաղ առավոտյան միայնակ թափառել այս սիրելի վայրերում։միանգամից։
Բայց չեմ կարծում― Ինչո՞ւ, որ եթե դա իրականություն դառնար, ինձ իսկապես կուրախացներ։ Հավանաբար երեկոներն այնքան մռայլ ու ձանձրալի կլինեին այնտեղ․ լամպը գերբնական ստվերներ է գցում տախտակադրվագ պատերի վրա և քարե միջանցքներից հասնում է հեռավոր ոտնաձայների արձագանքը՝ մերթ մոտենալով, մերթ հալվելով հեռվում, և միայն մեր սրտի զարկերն են խախտում գերեզմանային լռությունը։ դե…
Մենք՝ այր թե կինՈչ, արևի զավակներն ենք։ Մենք սիրում ենք կյանքը և լույսը։ Ահա թե ինչու ենք խմբվում մեծ և փոքր քաղաքներումես չեմ կրկնի այն, իսկ գյուղերը տարեցտարի դառնում են ավելի ինչ ասաց Հարրիսը։ Ընդունում եմ, գուցե ես ինչ-որ չափով մեղավոր էի, բայց ոչինչ չի կարող արդարացնել վիրավորական ու ավելի լքված։ Ցերեկըկոպիտ արտահայտությունները, արևի ճառագայթների ներքոհատկապես, երբ բնությունն արթուն է և շուրջն ամեն ինչ շարժման մեջ մարդ այնպիսի լավ դաստիարակություն էստացել, մեզ դուր են գալիս լայնարձակ լեռնալանջերն ու խիտ անտառները։ Բայց գիշերըինչպես Հարրիսը։ Ես տարվել էի մտքերով, երբ մայր հողը քուն է մտնում և մեզ արթուն , ինքնին հասկանալի է թողնում, օ՛մոռացել էի, աշխարհն այնքան ունայն է թվումոր նավակի ղեկն իմ ձեռքում է։ Դրա հետևանքը եղավ այն, և որ մենք վախենում ենք՝ տանը մենակ մնացած երեխաների պես։ Ու մենք նստումչափից ավելի մոտեցանք ափին։ Առաջին պահին, լալիս ենքդժվար էր որոշել, կարոտում լույսով ողողված փողոցները, մարդկային ձայնն ու կյանքի բաբախումը։ Մեզ այնքան աննշան ու անօգնական որն ենք զգում վիթխարի լռության մեջ, երբ ծառերը սոսափում են գիշերային քամուց։ Շուրջն այնքան ուրվականներ կան մենք և նրանց լուռ հոգոցները տխրություն են բերում։ Դեորն է գետի Միջին Էսեկսյան ափը, ուրեմն եկեք խմբվենք մեծ քաղաքներում, միլիոնավոր գազալամպերից խարույկ վառենք, աղմկենք ու երգենք միասին բայց շուտով ամեն ինչ պարզեցինք և մեզ ուժեղ զգանք։բաժանվեցինք միմյանցից։
Հարրիսն ինձ հարցրեցՀարրիսը հայտարարեց, թե երբևէ եղե՞լ եմ Հեմփթոն որ ինքը չափից շատ է աշխատել և առաջարկեց, որ ես փոխարինեմ իրեն։ Այսպիսով, քանի որ մենք ափի մոտ էինք, ես դուրս եկա նավակից, վերցրեցի ճոպանը և նավակը քարշ տվեցի Հեմփտոն Քորթի լաբիրինթոսում։ Նա պատմեցմոտով։ Ի՛նչ հիանալի պատ է ձգվում այդտեղ, թե ինչպես գետի երկարությամբ։ Ես միշտ անցնում եմ այդտեղով և հենց միայն դրա տեսքից ինձ անչափ լավ եմ զգում։ Այդ փխրուն, աչք շոյող, սիրելի ու խարխուլ պատը։ Ի՛նչ գեղեցիկ պատկեր կստացվի․ մի անգամ եղել մասում քարաքոսն է այնտեղ որպես ուղեկցորդ։ Սկզբում նա ուսումնասիրել տարածվել, մյուս մասը մամուռով է լաբիրինթոսի հատակագիծըծածկվել, խաղողի վազը երկչոտությամբ ծիկրակում է վերևից, տեսնելու, թե այդ ինչ եռուզեռ է գետի վրա և դա այնքան հեշտ ու հասարակ հետևելու ծեր բաղեղին, որը մի քիչ ներքևում փաթաթվել է թվացելպատին։ Այդ հին պատի ամեն մի տասը յարդ հատվածում ավելի քան հիսուն գույներ ու նրբերանգներ կան։ Եթե ես կարողանայի նկատել և ճիշտ հաղորդել գույները, որ նույնիսկ չարժեր ներս մտնելու համար երկու պենս վճարել։ Հարրիսն ասացհամոզված եմ, որ կստեղծեի այդ հատակագիծը ուղղակի ծաղրուծանակ էրհին պատի հիանալի ուրվանկարը։ Ես հաճախ եմ մտածել, որովհետև այն ամենևին նման չէր լաբիրինթոսին և միայն մոլորության մեջ էր գցում մարդկանց։ Հարրիսն այնտեղ էր տարել գավառից եկած իր հորեղբորորդուն։որ հաճույքով կապրեի Հեմփթոն Քորթում։ Այստեղ ամեն ինչ այնքան խաղաղ է ու հանգստավետ, այնքան հաճելի է վաղ առավոտյան միայնակ թափառել այս սիրելի վայրերում։
― Մենք պարզապես ներս կմտնենք, ― ասաց Հարրիսը, ― որպեսզի դու հետո կարողանաս ասելԲայց չեմ կարծում, որ եղել ես լաբիրինթոսում։ Նույնիսկ ծիծաղելի եթե դա իրականություն դառնար, ինձ իսկապես կուրախացներ։ Հավանաբար երեկոներն այնքան մռայլ ու ձանձրալի կլինեին այնտեղ․ լամպը գերբնական ստվերներ է սա լաբիրինթոս կոչել։ Ուղղակի պետք գցում տախտակադրվագ պատերի վրա և քարե միջանցքներից հասնում է անընդհատ դեպի աջ թեքվել։ Մենք մի տասը րոպեյի չափ կզբոսնենք ու կգնանք նախաճաշելու։հեռավոր ոտնաձայների արձագանքը՝ մերթ մոտենալով, մերթ հալվելով հեռվում, և միայն մեր սրտի զարկերն են խախտում գերեզմանային լռությունը։
Լաբիրինթոս մտնելովՄենք՝ այր թե կին, նրանք շուտով հանդիպեցին մարդկանցարևի զավակներն ենք։ Մենք սիրում ենք կյանքը և լույսը։ Ահա թե ինչու ենք խմբվում մեծ և փոքր քաղաքներում, որոնք ասացինիսկ գյուղերը տարեցտարի դառնում են ավելի ու ավելի լքված։ Ցերեկը, որ երեք քառորդ ժամ էարևի ճառագայթների ներքո, երբ բնությունն արթուն է և շուրջն ամեն ինչ թափառում շարժման մեջ է, մեզ դուր են այդտեղ գալիս լայնարձակ լեռնալանջերն ու խիտ անտառները։ Բայց գիշերը, երբ մայր հողը քուն է մտնում և արդեն կուշտ են այդ ամենից։ Հարրիսն ասացմեզ արթուն է թողնում, որ եթե ցանկանում ենօ՛, կարող են հետևել իրեն։ Նա հենց նոր աշխարհն այնքան ունայն է ներս մտելթվում, և մենք վախենում ենք՝ տանը մենակ մնացած երեխաների պես։ Ու մենք նստում, լալիս ենք, կարոտում լույսով ողողված փողոցները, մարդկային ձայնն ու կյանքի բաբախումը։ Մեզ այնքան աննշան ու անօգնական ենք զգում վիթխարի լռության մեջ, երբ ծառերը սոսափում են գիշերային քամուց։ Շուրջն այնքան ուրվականներ կան և նրանց լուռ հոգոցները տխրություն են բերում։ Դե, ուրեմն եկեք խմբվենք մեծ քաղաքներում, միլիոնավոր գազալամպերից խարույկ վառենք, ահա կշրջվի աղմկենք ու դուրս կգա։ Բոլորը միահամուռ շնորհակալություն հայտնեցին երգենք միասին և հետևեցին Հարրիսին։մեզ ուժեղ զգանք։
Ճանապարհին նրանց միացան էլի շատերը, որոնք ցանկանում էին դուրս պրծնել այդտեղից և, վերջիվերջո, լաբիրինթոսում եղած բոլոր մարդիկ միացան նրանց խմբին։ Մարդիկ, որոնք հույսը կտրել էինՀարրիսն ինձ հարցրեց, թե երբևէ դուրս կպրծնեն այստեղիցեղե՞լ եմ Հեմփթոն Քորթի լաբիրինթոսում։ Նա պատմեց, որ կրկին կտեսնեն իրենց տունն ու ընկերներինթե ինչպես մի անգամ եղել է այնտեղ որպես ուղեկցորդ։ Սկզբում նա ուսումնասիրել է լաբիրինթոսի հատակագիծը, տեսնելով Հարրիսին և դա այնքան հեշտ ու նրան հետևող թափորը վերագտնում էին իրենց քաջությունն ու օրհնելով հետևում էին նրան։ Հարրիսի խոսքերովհասարակ է թվացել, մոտ քսան մարդ էր հետևում նրանոր նույնիսկ չարժեր ներս մտնելու համար երկու պենս վճարել։ Հարրիսն ասաց, իսկ երեխայի հետ մի կին, որն ամբողջ առավոտն այդտեղ որ այդ հատակագիծը ուղղակի ծաղրուծանակ էր անցկացրել, պնդում որովհետև այն ամենևին նման չէր լաբիրինթոսին և միայն մոլորության մեջ էր, որ իրեն թույլ տան բռնել Հարրիսի ձեռքից, որպեսզի չկորցնի նրան։գցում մարդկանց։ Հարրիսն այնտեղ էր տարել գավառից եկած իր հորեղբորորդուն։
― Մենք պարզապես ներս կմտնենք, ― ասաց Հարրիսը անընդհատ աջ էր թեքվում, բայց ճանապարհի վերջը չէր երևում, և Հարրիսի ազգականն ասաց― որպեսզի դու հետո կարողանաս ասել, որ դա, պարզվում եղել ես լաբիրինթոսում։ Նույնիսկ ծիծաղելի է, բավականին ընդարձակ սա լաբիրինթոս է։կոչել։ Ուղղակի պետք է անընդհատ դեպի աջ թեքվել։ Մենք մի տասը րոպեի չափ կզբոսնենք ու կգնանք նախաճաշելու։
― Օ՛Լաբիրինթոս մտնելով, ամենաընդարձակներից մեկը Եվրոպայումնրանք շուտով հանդիպեցին մարդկանց, ― որոնք ասացին, որ երեք քառորդ ժամ է, ինչ թափառում են այդտեղ և արդեն կուշտ են այդ ամենից։ Հարրիսն ասաց Հարրիսը։, որ եթե ցանկանում են, կարող են հետևել իրեն։ Նա հենց նոր է ներս մտել, ահա կշրջվի ու դուրս կգա։ Բոլորը միահամուռ շնորհակալություն հայտնեցին և հետևեցին Հարրիսին։
― ԱյոՃանապարհին նրանց միացան էլի շատերը, երևի հենց այդպես էլ կաորոնք ցանկանում էին դուրս պրծնել այդտեղից և, ― պատասխանեց վերջիվերջո, լաբիրինթոսում եղած բոլոր մարդիկ միացան նրանց խմբին։ Մարդիկ, որոնք հույսը կտրել էին, թե երբևէ դուրս կպրծնեն այստեղից, որ կրկին կտեսնեն իրենց տունն ու ընկերներին, տեսնելով Հարրիսին ու նրան հետևող թափորը վերագտնում էին իրենց քաջությունն ու օրհնելով հետևում էին նրան։ Հարրիսի ազգականը։ ― Քանի խոսքերով, մոտ քսան մարդ էր հետևում նրան, իսկ երեխայի հետ մի կին, որն ամբողջ առավոտն այդտեղ էր անցկացրել, պնդում էր, որ մենք արդեն երկու մղոն ճանապարհ ենք անցել։իրեն թույլ տան բռնել Հարրիսի ձեռքից, որպեսզի չկորցնի նրան։
Հարրիսին այդ ամենը սկսեց տարօրինակ թվալՀարրիսը անընդհատ աջ էր թեքվում, բայց նա ոչինչ ցույց չտվեց, մինչև, վերջապես, նրանց թափորն անցավ գետնին ընկած կրծած բուլկու մոտովճանապարհի վերջը չէր երևում, և Հարրիսի ազգականը երդվեցազգականն ասաց, որ դա մի անգամ արդեն տեսել , պարզվում է յոթ րոպե առաջ։, բավականին ընդարձակ լաբիրինթոս է։
― Դա անհնար էՕ՜, առարկեց Հարրիսըամենաընդարձակներից մեկը Եվրոպայում, բայց երեխայի մայրն ասաց՝ «Ամենևին էլ անհնար չէ», քանի որ ինքն է երեխայի ձեռքից վերցրել բուլկին և շպրտել այդտեղ, մինչև Հարրիսի հետ հանդիպելը, և նաև ավելացրեց, որ երանի երբեք հանդիպած չլիներ նրան և որ նա իսկական խաբեբա է։ Դա կատաղեցրեց Հարրիսին, նա դուրս հանեց հատակագիծը և բացատրեց իր տեսությունը։― ասաց Հարրիսը։
― ՀատակագիծըԱյո, գուցեև օգնի մեզերևի հենց այդպես էլ կա, ― ասաց ինչ-պատասխանեց Հարրիսի ազգականը։ ― Քանի որ մեկը, ― եթե իմանանք, թե որտեղ մենք արդեն երկու մղոն ճանապարհ ենք գտնվում այժմ։անցել։
Հարրիսը դա չգիտեր և առաջարկեց վերադառնալ մուտքի մոտ և ամեն ինչ սկսել նորից։ Նորից սկսելու առաջարկությունը մեծ ոգևորություն չառաջացրեցՀարրիսին այդ ամենը սկսեց տարօրինակ թվալ, բայց բոլորն էլ համերաշխ ետ դարձան և նորից հետևեցիննա ոչինչ ցույց չտվեց, այս անգամ՝ հակառակ ուղղությամբ։ Եվս տասը րոպե մինչև, վերջապես, նրանց թափորն անցավգետնին ընկած կրծած բուլկու մոտով, և նրանք հայտնվեցին լաբիրինթոսի կենտրոնում։Հարրիսի ազգականը երդվեց, որ դա մի անգամ արդեն տեսել է յոթ րոպե առաջ։
― Դա անհնար է, առարկեց Հարրիսը սկզբում որոշեց ձևացնել, թե դա էր իր նպատակը, բայց ամբոխը սպառնալից էր երևում երեխայի մայրն ասաց՝ «Ամենևին էլ անհնար չէ», քանի որ ինքն է երեխայի ձեռքից վերցրել բուլկին և շպրտել այդտեղ, մինչև Հարրիսի հետ հանդիպելը, և նաև ավելացրեց, որ երանի երբեք հանդիպած չլիներ նրան և որ նա որոշեց դա ներկայացնել որպես թյուրիմացություն։իսկական խաբեբա է։ Դա կատաղեցրեց Հարրիսին, նա դուրս հանեց հատակագիծը և բացատրեց իր տեսությունը։
Գոնե հիմա գիտեն որտեղից սկսել― Հատակագիծը, գիտենգուցեև օգնի մեզ, թե որտեղ են գտնվում։ Հատակագիծը մի անգամ ևս քննարկվեց և ամեն բան թվաց ավելի պարզ― ասաց ինչ-որ մեկը, քան երբևէ― եթե իմանանք, ու նրանք երրորդ անգամ ճանապարհ ընկան։թե որտեղ ենք գտնվում այժմ։
Երեք րոպե անցՀարրիսը դա չգիտեր և առաջարկեց վերադառնալ մուտքի մոտ և ամեն ինչ սկսել նորից։ Նորից սկսելու առաջարկությունը մեծ ոգևորություն չառաջացրեց, նրանք կրկին հայտնվեցին կենտրոնում։ Դրանից հետո նրանք ուղղակի չէին կարողանում հեռանալ այդտեղից։ Որ կողմն բայց բոլորն էլ որ թեքվում էին, բոլոր ճանապարհները նրանց բերում էին կենտրոն։ Դա այնքան կանոնավոր դարձավ, որ մի քանիսը կանգնում էին այդտեղ համերաշխ ետ դարձան և սպասումնորից հետևեցին, թե երբ պետք է մյուսները պտույտ գործեն և վերադառնան իրենց մոտ։ Հարրիսը մի անգամ էլ մեջտեղ բերեց հատակագիծըայս անգամ՝ հակառակ ուղղությամբ։ Եվս տասը րոպե անցավ, բայց միայն դրա տեսքը կատաղության հասցրեց ամբոխին։ Հարրիսին խորհուրդ տվեցին գնալ և դրանով իր մազերը գանգրացնել։ Հարրիսը խոստովանեց, որ ինչ-որ չափով իր հեղինակությունն ընկել է ամբոխի աչքում։նրանք հայտնվեցին լաբիրինթոսի կենտրոնում։
Վերջապես բոլորի համբերության բաժակը լցվեց և սկսեցին միաձայն կանչել պահակին։ Սա եկավՀարրիսը սկզբում որոշեց ձևացնել, ձեռնասանդուղքով վեր մագլցեց և սկսեց բարձրաձայն նրանց ուղղություն ցույց տալ։ Բայց բոլորի ուղեղում այնպիսի խառնաշփոթ թե դա էրիր նպատակը, որ անկարող էին որևէ բան ըմբռնել։ Այդ ժամանակ պահակը նրանց առաջարկեց կանգնած մնալ իրենց տեղում, և ասաց, որ ինքը կփորձի հասնել նրանց մոտ։ Բոլորը խմբվեցին և սկսեցին սպասել, իսկ պահակը իջավ բայց ամբոխը սպառնալից էր երևում և մտավ լաբիրիթոս։նա որոշեց դա ներկայացնել որպես թյուրիմացություն։
Պահակը երիտասարդ էր և իր գործի մեջ սկսնակԳոնե հիմա գիտեն որտեղից սկսել, դրա համար էլ ներս մտնելովգիտեն, չկարողացավ նրանց մոտ հասնել թե որտեղ են գտնվում։ Հատակագիծը մի անգամ ևս քննարկվեց և ինքը նույնպես մոլորվեց։ Ժամանակ առ ժամանակ նրանք նկատում էին պահակին դալար ցանկապատի մյուս կողմում դեսուդեն նետվելիս։ Պահակն էլ իր հերթին նրանց էր նկատում և այս ու այն կողմ էր ընկնում նրանց մոտ հասնելու համարամեն բան թվաց ավելի պարզ, իսկ խումբը սպասում էր հինգ րոպեյի չափքան երբևէ, որից հետո պահակը նորից էր հայտնվում նույն տեղում անընդհատ հարցնելով, թե ուր են կորել մարդիկ։ու նրանք երրորդ անգամ ճանապարհ ընկան։
ՎերջիվերջոԵրեք րոպե անց, ստիպված նրանք կրկին հայտնվեցին կենտրոնում։ Դրանից հետո նրանք ուղղակի չէին կարողանում հեռանալ այդտեղից։ Որ կողմն էլ որ թեքվում էին սպասել, մինչև հին պահակներից մեկըբոլոր ճանապարհները նրանց բերում էին կենտրոն։ Դա այնքան կանոնավոր դարձավ, որը գնացել էր ճաշելու, վերադարձավոր մի քանիսը կանգնում էին այդտեղ և սպասում, թե երբ պետք է մյուսները պտույտ գործեն և վերադառնան իրենց մոտ։ Հարրիսը մի անգամ էլ մեջտեղ բերեց հատակագիծը, բայց միայն այդ ժամանակ նրանք կարողացան դուրս պրծնել լաբիրինթոսից։դրա տեսքը կատաղության հասցրեց ամբոխին։ Հարրիսին խորհուրդ տվեցին գնալ և դրանով իր մազերը գանգրացնել։ Հարրիսը խոստովանեց, որ ինչ-որ չափով իր հեղինակությունն ընկել է ամբոխի աչքում։
Հարրիսն ասացՎերջապես բոլորի համբերության բաժակը լցվեց և սկսեցին միաձայն կանչել պահակին։ Սա եկավ, ձեռնասանդուղքով վեր մագլցեց և սկսեց բարձրաձայն նրանց ուղղություն ցույց տալ։ Բայց բոլորի ուղեղում այնպիսի խառնաշփոթ էր, քանի որ իրեն դատելու իրավունք է տրվածանկարող էին որևէ բան ըմբռնել։ Այդ ժամանակ պահակը նրանց առաջարկեց կանգնած մնալ իրենց տեղում, ապա իր կարծիքով , դա հիանալի լաբիրինթոս է և մենք որոշեցինք ասաց, որ ետդարձի ճանապարհին Ջորջին կհամոզենք պատվել այն իր այցելությամբ։ինքը կփորձի հասնել նրանց մոտ։ Բոլորը խմբվեցին և սկսեցին սպասել, իսկ պահակը իջավ և մտավ լաբիրիթոս։
==Գլուխ յոթերորդ==Պահակը երիտասարդ էր և իր գործի մեջ սկսնակ, դրա համար էլ ներս մտնելով, չկարողացավ նրանց մոտ հասնել և ինքը նույնպես մոլորվեց։ Ժամանակ առ ժամանակ նրանք նկատում էին պահակին դալար ցանկապատի մյուս կողմում դեսուդեն նետվելիս։ Պահակն էլ իր հերթին նրանց էր նկատում և այս ու այն կողմ էր ընկնում նրանց մոտ հասնելու համար, իսկ խումբը սպասում էր հինգ րոպեի չափ, որից հետո պահակը նորից էր հայտնվում նույն տեղում անընդհատ հարցնելով, թե ուր են կորել մարդիկ։
Գետը իր կիրակնորյա հանդերձանքով։ Ինչպես հագնվել Վերջիվերջո, ստիպված էին սպասել, մինչև հին պահակներից մեկը, որը գնացել էր ճաշելու, վերադարձավ, և միայն այդ ժամանակ նրանք կարողացան դուրս պրծնել լաբիրինթոսից։
նավարկելիս։ Լավ հնարավորություն տղամարդկանց համաՀարրիսն ասաց, քանի որ իրեն դատելու իրավունք է տրված, ապա իր կարծիքով , դա հիանալի լաբիրինթոս է և մենք որոշեցինք , որ ետդարձի ճանապարհին Ջորջին կհամոզենք պատվել այն իր այցելությամբ։
ր։ Ճաշակի բացակայությունը Հարրիսի մոտ։ Ջորջի բաճկոն==Գլուխ յոթերորդ==
ակը։ Գետը իր կիրակնորյա հանդերձանքով։ Ինչպես հագնվել նավարկելիս։ Լավ հնարավորություն տղամարդկանց համար։ Ճաշակի բացակայությունը Հարրիսի մոտ։ Ջորջի բաճկոնակը։ Մեկ օր՝ մոդայիկ երիտասարդ օրիորդի հետ։ ՄիսիսԹոմասի դամբարանը։ Մարդ, որը չի սիրում գերեզմաններ, տապանագրեր և գանգեր։ Հարրիսը զայրանում է։ Նրա կարծիքը Ջորջի, բանկերի և լիմոնադի մասին։ Հարրիսը ակրոբատիկ համար է ցուցադրում։
Թոմասի դամբարանը։ Մարդ, որը չի սիրում գերեզմաններ,
տապանագրեր և գանգեր։ Հարրիսը զայրանում է ։ Նրա կա
րծիքը ՋորջիԵրբ Հարրիսը պատմում էր լաբիրինթոսում ունեցած իր արկածների մասին, բանկերի այդ ժամանակ մենք անցնում էինք Մաուլսյան շլյուզը։ Անցումը մեզանից բավական ժամանակ խլեց, քանի որ մեր նավակը միակն էր, իսկ շլյուզը՝ ընդարձակ։ Չեմ հիշում, որ երբևէ միայն մեկ նավակ տեսած լինեմ Մաուլսյան շլյուզում։ Դա, իմ կարծիքով, Թեմզայի ամենածանրաբեռնված շլյուզն է, նույնիսկ Բաուլտերյան շլյուզից էլ ծանրաբեռնված։ Երբեմն ես կանգնում ու դիտում էի շլյուզը այնպիսի ժամանակ, երբ ջուրն ամենևին չէր երևում։ Այն կարծես քողարկված լիներ վառ գույնի սպորտային բաճկոնների, խայտաբղետ ու շքեղ գլխարկների, բազմագույն հովանոցների, մետաքսե գլխաշորերի ու թիկնոցների, ճերմակ զգեստների և լիմոնադի մասին։ Հարրիսը ակրփողփողացող ժապավենների ներքո։ Եթե շլյուզին նայեք նավահանգստից, ապա այն կարելի է սխալմամբ մի մեծ արկղի տեղ դնել, ուր, ինչպես պատահի, շաղ են տվել ամեն գույնի ու նրբերանգ ծաղիկներ, որոնք ասես անթիվ-անհամար ծիածաններ, ծածկել են նրա ամեն մի անկյունը։ Արևոտ կիրակի օրերին այն այսպիսի տեսք է ունենում գրեթե ամբողջ օրը։ Իսկ դարպասներից այն կողմ, հոսանքով վեր ու վար կանգնած, իրենց հերթին են սպասում նավակների երկար շարքերը։ Նավակները մոտենում են և հեռանում, այնպես, կարծես արևով ողողված գետը, պալատից մինչև Հեմփթոնյան եկեղեցին, ծածկված է դեղին, երկնագույն, նարնջագույն, սպիտակ, կարմիր, վարդագույն կետերով։ Հեմփթոնի և Մաուլսիի բոլոր բնակիչները, թեթև սպորտային հագուստներով, իրենց շնիկների հետ գալիս են զբոսնելու շլյուզի շուրջը, կոտրատվում են, ծխում են, նավակներին են նայում և այդ ամենի հետ միասին տղամարդկանց գլխարկները, բաճկոնները, կանանց գեղեցիկ գույնզգույն զգեստները, անհանգիստ շները, սահող նավակները, ճերմակ առագաստները և տեղ-տեղ փայլատակող ջուրը ― իրենից ներկայացնում է ամենապայծառ տեսարաններից մեկը, ինչպիսին կարելի է տեսնել մեր հին, տաղտկալի Լոնդոնի մոտակայքում։
ոբատիկ համար Գետը ճաշակով հագնվելու լայն հնարավորութուններ է ցուցադրում։ընձեռում։ Գոնե այստեղ, մենք՝ տղամարդիկս, կարող ենք ցույց տալ մեր հմտությունը գույներ ընտրելիս, և եթե ինձ հարցնեք, կասեմ, որ այդ գործում կարող ենք շատ հմուտ լինել։ Ես շատ եմ սիրում կարմիր գույնը, կարմիրը և սևը։ Գիտե՞ք, իմ մազերը մի տեսակ ոսկեգույն-շագանակագույն են (բավականին հաճելի երանգ, ինչպես ասել են ինձ) և մուգ կարմիրը հիանալի սազում է մազերիս հետ։ Եվ հետո, իմ կարծիքով, այստեղ շատ ներդաշնակ զուգակցում կլինի բաց երկնագույն վզնոցը, յուֆտե կոշիկներն ու գոտկատեղը գրկող մետակսե կարմիր շարֆը ― չէ՞ որ շարֆն ավելի լավ տեսք ունի, քան կաշեգոտին։
Հարրիսը միշտ գերադասում է նարնջագույնի և դեղինի տարբեր երանգները, բայց ես համաձայն չեմ նրա հետ։ Նրա մաշկի գույնը չափազանց մուգ է դեղինի համար։ Դեղինը չի սազում նրան, դրանում կասկած չկա։ Ավելի լավ կանի, եթե որպես ֆոն վերցնի կապույտը և նրա հետ սպիտակը կամ կաթնագույնը։ Բայց արի ու տես, որքան մարդ անճաշակ է հագուստի հարցում, այնքան համառ է։ Ափսոս, որովհետև նա երբեք հաջողության չի հասնի, այնինչ կան մեկ-երկու գույներ, որոնք նրա արտաքինը մի քիչ հաճելի կդարձնեին, եթե իհարկե չմոռանա գլխարկը նույնպես դնել։
Երբ Հարրիսը պատմում էր լաբիրինթոսում ունեցած Ջորջը այս ճանապարհորդության առիթով իր արկածների մասին, այդ ժամանակ մենք անցնում էինք Մաուլսյան շլյուզը։ Անցումը մեզանից բավական ժամանակ խլեց, համար մի քանի որ մեր նավակը միակն էր, իսկ շլյուզը՝ ընդարձակ։ Չեմ հիշում, որ երբևէ միայն մեկ նավակ տեսած լինեմ Մաուլսյան շլյուզում։ Դա, իմ կարծիքով, Թեմզայի ամենածանրաբեռնված շլյուզն նոր հագուստ է, նույնիսկ Բաուլտերյան շլյուզից էլ ծանրաբեռնված։ Երբեմն ես կանգնում ու դիտում էի շլյուզը այնպիսի ժամանակ, երբ ջուրն ամենևին չէր երևում։ Այն կարծես քողարկված լիներ վառ գույնի սպորտային բաճկոնների, խայտաբղետ ու շքեղ գլխակների, բազմագույն հովանոցների, մետակսե գլխաշորերի ու թիկնոցների, ճերմակ զգեստների և փողփողացող ժապավենների ներքո։ Եթե շլյուզին նայեք նավահանգստից, ապա այն կարելի է սխալմամբ մի մեծ արկղի տեղ դնել, ուր, ինչպես պատահի, շաղ են տվել ամեն գույնի ու նրբերանգի ծաղիկներգնել, որոնք ասես անթիվ-անհամար ծիածաններ, ծածկել են նրա ամեն մի անկյունը։ Արևոտ կիրակի օրերին այն այսպիսի տեսք ինձ ուղղակի զայրացնում են։ Նրա բաճկոնակը «ճչում է»։ Ես ինքնին հասկանալի է ունենում գրեթե ամբողջ օրը։ Իսկ դարպասներից այն կողմչէի ուզենա, հոսանքով վեր ու վար կանգնածՋորջն իմանար, իրենց հերթին են սպասում նավակների երկար շարքերը։ Նավակները մոտենում են և հեռանումոր ես այդպես եմ մտածում, այնպես, կարծես արևով ողողված գետը, պալատից մինչև Հեմփթոնյան եկեղեցին, ծածկված է դեղին,երկնագույն, նարնջագույն, սպիտակ, կարմիր, վարդագույն կետերով։ Հեմփթոնի բայց դրա համար ուրիշ բնորոշում չկա։ Բաճկոնակը նա տուն բերեց և Մաուլսիի բոլոր բնակիչներըցույց տվեց մեզ հինգշաբթի երեկոյան։ Մենք հարցրեցինք, թեթև սպորտային հագուստներովթե իր բնորոշմամբ, իրենց շնիկների հետ գալիս են զբոսնելու շլյուզի շուրջըդա ինչ գույնի է։ Նա ասաց, կոտրատվում ենոր չգիտի։ Չի կարծում, ծխում են, նավակներին են նայում և թե այդ ամենի հետ միասին տղամարդկանց գլխարկներըգույնը անուն ունի։ Վաճառողն ասել էր, բաճկոնները, կանանց գեղեցիկ գույնզգույն զգեստները, անհանգիստ շները, սահող նավակները, ճերմակ առագաստները և տեղ-տեղ փայլատակող ջուրը ― իրենից ներկայացնում է ամենապայծառ տեսարաններից մեկը, ինչպիսին կարելի է տեսնել մեր հին, տաղտկալի Լոնդոնի մոտակայքում։որ դա արևելյան գունավորում է։
Գետը ճաշակով հագնվելու լայն հնարավորութուններ է ընձեռում։ Գոնե այստեղՋորջը հագավ բաճկոնակը և հարցրեց, մենք՝ տղամարդիկսթե ինչ կարծիքի ենք։ Հարրիսն ասաց, կարող ենք ցույց տալ մեր հմտությունը գույներ ընտրելիսոր դա շատ հարմար կլինի վաղ գարնանը թռչուններին վախեցնելու նպատակով, և եթե ինձ հարցնեքկախել ծաղկաթմբերի վրա, կասեմսական այն միտքը, որ այդ գործում որևէ մարդ արարած կարող ենք շատ հմուտ լինել։ Ես շատ եմ սիրում կարմիր գույնըէ դա կրել որպես հագուստի բաղկացուցիչ մաս, կարմիրը և սևը։ Գիտե՞քբացի իհարկե թափառական երգիչներից, իմ մազերը մի տեսակ ոսկեգույն-շագանակագույն են (բավականին հաճելի երանգ, ինչպես ասել են ինձ) և մուգ կարմիրը հիանալի սազում ուղղակի սարսափեցնում է մազերիս հետ։ Եվ հետոիրեն։ Ջորջը քիթը ցցեց, իմ կարծիքովսակայն Հարրիսն ասաց, այստեղ շատ ներդաշնակ զուգաքցում կլինի բաց երկնագույն վզնոցը, յուֆտե կոշիկներն ու գոտկատեղը գրկող մետակսե կարմիր շարֆը ― չէ՞ որ շարֆն ավելի լավ տեսք ունիեթե չի ցանկանում լսել իր կարծիքը, քան կաշեգոտին։ ինչո՞ւ է հարցնում։
Հարրիսը միշտ գերադասում է նարնջագույնի Հարրիսին և դեղինի տարբեր երանգները, բայց ես համաձայն չեմ նրա հետ։ Նրա մաշկի գույնը չափազանց մուգ ինձ միայն մի բան է դեղինի համար։ Դեղինը չի սազում նրան, դրանում կասկած չկա։ Ավելի լավ կանի, եթե որպես ֆոն վերցնի կապույտը և նրա հետ սպիտակը կամ կաթնագույնը։ Բայց արի ու տես, որքան մարդ անճաշակ է հագուստի հարցում, այնքան համառ է։ Ափսոս, որովհետև նա երբեք հաջողության չի հասնի, այնինչ կան մեկ-երկու գույներ, որոնք նրա արտաքինը մի քիչ հաճելի կդարձնեինանհանգստացնում․ մենք վախենում ենք, եթե իհարկե չմոռանա գլխարկը նույնպես դնել։որ այդ բաճկոնակը բոլորի ուշադրությունը կբևեռի մեր նավակի վրա։
Ջորջը այս ճանապարհորդության առիթով իր համար մի քանի նոր հագուստ է գնելԹույլ սեռի ներկայացուցիչները նույնպես կարող են լավ տեսք ունենալ նավակում, որոնք ինձ ուղղակի զայրացնում են։ Նրա բաճկոնակը «ճչում է»։ Ես ինքնին հասկանալի է չէի ուզենաեթե հագնված են ինչպես հարկն է։ Իմ կարծիքով, Ջորջն իմանարոչինչ այնքան հրապուրիչ չէ, որքան ճաշակով ընտրված «նավային կոստյումը»։ Սակայն լավ կլինի, եթե բոլոր կանայք հասկանան, որ ես այդպես եմ մտածումդա պետք է լինի հագուստ, բայց դրա համար ուրիշ բնորոշում չկա։ Բաճկոնակը նա տուն բերեց որը կրում են նավակում և ցույց տվեց մեզ հինգշաբթի երեկոյան։ Մենք հարցրեցինք, ոչ թե իր բնորոշմամբապակե կափարիչի տակ։ Էքսկուրսիան լրիվ ձախողվում է, դա ինչ գույնի է։ Նա ասացեթե ձեզ հետ նավակում կան մարդիկ, որ չգիտի։ Չի կարծումորոնք ամբողջ ժամանակ ավելի շատ մտածում են իրենց հագուստների , քան ճանապարհորդության մասին։ Մի անգամ դժբախտություն եմ ունեցել այդպիսի երկու լեդիների հետ մասնակցելու գետային պիկնիկի։ Ա՛յ թե այդ գույնը անուն ունի։ Վաճառողն ասել էր, որ դա արևելյան գունավորում է։ուրախ ժամանակ անցկացրեցինք։
Ջորջը հագավ բաճկոնակը և հարցրեցՆրանք երկուսն էլ գեղեցիկ հագնված էին՝, թե ինչ կարծիքի ենք։ Հարրիսն ասացամբողջովին ժանյակների ու մետաքսի մեջ․ ծաղիկներ, որ դա շատ հարմար կլինի վաղ գարնանը թռչուններին վախեցնելու նպատակովժապավեններ, կախել ծաղկաթմբերի վրապերճաշուք կոշիկներ, սական այն միտքը, որ որևէ մարդ արարած կարող է դա կրել որպես հագուստի բաղկացուցիչ մաս, բացի իհարկե թափառական երգիչներից, ուղղակի սարսափեցնում է իրեն։ Ջորջը քիթը ցցեց, սակայն Հարրիսն ասացբաց գույնի ձեռնոցներ։ Նրանք հագնված էին նկարչական ստուդիայի և ոչ թե գետային պիկնիկի համար։ Նրանց զգեստները ֆրանսիական մոդայիկ ամսագրից ընդօրինակած «գետային կոստյումներ» էին։ Ծիծաղելի էր այդպիսի կոստյումներով գտնվել իսկական հողին, որ եթե չի ցանկանում լսել իր կարծիքըօդին, ինչու՞ է հարցնում։ջրին մոտ։
Հարրիսին Առաջին միտքը, որ անցավ նրանց գլխով, այն էր, որ նավակը մաքուր չէ։ Մենք մաքրեցինք նստարանները և սկսեցինք հավաստիացնել, որ այժմ ամեն ինչ կարգին է, բայց նրանք դարձյալ չհավատացին։ Նրանցից մեկը ձեռնոցով մաքրեց բարձը և արդյունքը ցույց տվեց մյուսին։ Աղջիկները խոր հոգոց հանեցին և նստեցին քրիստոնեության վաղ շրջանի տառապյալների պես, կարծես փորձելով հնարավորին չափ հարմար տեղավորվել խաչի վրա։ Թիավարելիս երբեմն պատահում է, որ թիերից ջուր է ցայտում։ Այդ օրը ինձ միայն համար պարզ դարձավ, որ մի բան կաթիլ ջուրը կարող է անհանգստացնում․ մենք վախենում ենքհիմնովին փչացնել հագուստը։ Հետքը հնարավոր չէ մաքրել, որ այդ բաճկոնակը բոլորի ուշադրությունը կբեվևեռի մեր նավակի վրա։և զգեստի վրա ընդմիշտ բիծ է մնում։
Թույլ սեռի ներկայացուցիչները նույնպես կարող են լավ տեսք ունենալ նավակումԵս առաջին թիավարն էի։ Կաշվիցս դուրս էի գալիս, եթե հագնված են ինչպես հարկն է։ Իմ կարծիքովթիակները մոտ երկու ֆուտ բարձրացնում էի, ոչինչ այնքան հրապուրիչ չէյուրաքանչյուր հարվածից հետո դադար էի տալիս, որքան ճաշակով ընտրված «նավային կոստյումը»։ Սակայն լավ կլինիորպեսզի թիակների վրայից ջուրը ցած հոսեր և ամեն անգամ ջրի վրա հարթ տեղ էի փնտրում, եթե բոլոր կանայք հասկանանթիակները նորից ջուրը մտցնելու համար։ (Նավաքթի թիավարը շուտով ասաց, որ դա պետք է լինի հագուստինքը բավականաչափ հմուտ չէ, որը կրում են նավակում և ոչ թե ապակե կափարիչի տակ։ Էքսկուրսիան լրիվ ձախողվում էորպեսզի ինձ հետ համաչափ թիավարի, եթե ձեզ հետ նավակում կան մարդիկես դեմ չեմ, որոնք ամբողջ ժամանակ ավելի լուռ կնստի և կուսումնասիրի թիավարման իմ մեթոդը, քանի որ դա նրան շատ մտածում են իրենց հագուստների է հետաքրքրում)։ Բայց չնայած իմ բոլոր ջանքերին, քան ճանապարհորդության մասին։ Մի անգամ դժբախտություն եմ ունեցել այդպիսի երկու լեդիների հետ մասնակցելու գետային պիկնիկի։ Ա՛յ թե ուրախ ժամանակ անցկացրեցինք։երբեմն ջրի կաթիլները ցայտում էին աղջիկների զգեստների վրա։
Նրանք երկուսն էլ գեղեցիկ հագնված էին՝ Աղջիկները չէին բողոքում, ամբողջովին ժանյակների այլ կպչում էին միմյանց ու մետաքսի մեջ․ ծաղիկներամուր սեղմում շրթունքները։ Ամեն անգամ նրանց զգեստներին մի կաթիլ ջուր ցայտելիս, ժապավեններ, պերճաշուք կոշիկներ, բաց գույնի ձեռնոցներ։ Նրանք հագնված լուռ թոթվում էին նկարչական ստուդիայի ուսերը և ոչ թե գետային պիկնիկի համար։ Նրանց զգեստները ֆրանսիական մոդայիկ ամսագրից ընդօրինակած «գետային կոստյումներ» էին։ Ծիծաղելի էր այդպիսի կոստյումներով գտնվել իսկական հողինցնցվում։ Այդ լուռ տառապանքները ազնվացնում էին նրանց մեր աչքերում, օդինբայց ազդում էին մեր վրա։ Ես անչափ զգայուն եմ։ Սկսեցի կատաղի ու ջղաձգորեն թիավարել, ջրին մոտ։և որքան էլ որ ձգտում էի չցայտեցնել, ավելի ու ավելի շատ ջուր էր ցայտում։
Առաջին միտքըՎերջապես ես հանձնվեցի և ասացի, որ անցավ նրանց գլխով, այն կթիավարեմ նավակի քթամասում։ Մյուս թիավարը նույնպես կարծում էր, որ նավակը մաքուր չէ։ Մենք մաքրեցինք նստարանները այդպես ավելի լավ կլինի և սկսեցինք հավաստիացնելմենք փոխեցինք տեղներս։ Աղջիկները, տեսնելով որ այժմ ամեն ինչ կարգին էգնում եմ, բայց նրանք դարձյալ չհավատացին։ Նրանցից մեկը ձեռնոցով մաքրեց բարձը և արդյունքը ցույց տվեց մյուսին։ Աղջիկները խոր հոգոց հանեցին և նստեցին քրիստոնեության վաղ շրջանի տառապյալների պեսիրենցից անկախ, կարծես փորձելով հնարավորին չափ հարմար տեղավորվոել խաչի վրա։ Թիավարելիս երբեմն պատահում էթեթևացած շունչ քաշեցին, և մի պահ նրանց աչքերը ուրախութունից փայլեցին։ Խե՛ղճ աղջիկներ։ Ավելի լավ կանեին, որ թիերից ջուր է ցայտում։ Այդ օրը հաշտվեին ինձ համար պարզ դարձավհետ։ Թիավարը, որ այժմ բաժին ընկավ նրանց, մի կաթիլ ջուրը կարող է հիմնովին փչացնել հագուստը։ Հետքը հնարավոր չէ մաքրելուրախ, անհոգ ու հաստագլուխ երիտասարդ էր, նույնքան զգայուն, որքան նյուֆաունդլենդյան շան քոթոթը։ Փորձեք մի ժամ շարունակ հայացքով ինչ-որ բան հասկացնել նրան, նա չի էլ նկատի և զգեստի եթե նկատի էլ, դրանից ամենևին չի շփոթվի։ Նա աղմուկով ու թափով այնպես էր հարվածում թիերով, որ ջրի շիթերը շատրվանի պես թափվում էին նավակի մեջ, չթողնելով մեզ հանգիստ նստել տեղում։ Երբ նա զգեստների վրա ընդմիշտ բիծ է մնում։մի պինտից ավելի ջուր էր ցայտեցնում, հաճելի ժպիտով ասում էր․
Ես առաջին թիավարն էի։ Կաշվիցս դուրս էի գալիս― Ներողություն եմ խնդրում, թիակները մոտ երկու ֆուտ բարձրացնում էի, յուրաքանչյուր հարվածից հետո դադար էի տալիս, որպեսզի թիակների վրայից ջուրը ցած հոսեր ― և ամեն անգամ ջրի վրա հարթ տեղ էի փնտրում, թիակները նորից ջուրը մտցնելու համար։ (Նավաքթի թիավարը շուտով ասաց, որ ինքը բավականաչափ հմուտ չէ, որպեսզի ինձ հետ համաչափ թիավարի, եթե ես դեմ չեմ, լուռ կնստի և կուսումնասիրի թիավարման իմ մեթոդը, քանի որ դա նրան շատ է հետաքրքրում)։ Բայց չնայած իմ բոլոր ջանքերին, երբեմն ջրի կաթիլները ցայտում էին աղջիկների զգեստների վրա։սրբելու համար առաջարկում էր թաշկինակը։
Աղջիկները չէին բողոքում― Օ՜, այլ կպչում էին միմյանց ու ամուր սեղմում շրթունքները։ Ամեն անգամ նրանց զգեստներին ուշադրություն մի կաթիլ ջուր ցայտելիսդարձրեք, լուռ թոթվում ― ի պատասխան մըրմընջում էին ուսերը խեղճ աղջիկները և ցնցվում։ Այդ լուռ տառապանքները ազնվացնում ծածուկ իրենց վրա էին նրանց մեր աչքերում, բայց ազդում քաշում թիկնոցներն ու ծածկոցները կամ փորձում էին մեր վրա։ Ես անչափ զգայուն եմ։ Սկսեցի կատաղի ու ջղաձգորեն թիավարել, և որքան էլ որ ձգտում էի չցայտեցնել, ավելի ու ավելի շատ ջուր էր ցայտում։պաշտպանվել մետաքսե հովանոցներով։
Վերջապես ես հանձնվեցի և ասացի, որ կթիավարեմ նավակի քթամասում։ Մյուս թիավարը նույնպես կարծում Նախաճաշը նրանց համար շատ անհաջող անցավ։ Նրանց ստիպում էին նստել խոտին՝ որը փոշոտ էր, որ այդպես ավելի լավ կլինի առաջարկում էին հենվել ծառաբնին՝ որը շաբաթներ շարունակ չէր մաքրվել։ Իսկ նրանք գետնին էին փռում թաշկինակները և մենք փոխեցինք տեղներս։ Աղջիկները, տեսնելով սլաքի պես ձիգ նստում դրանց վրա։ Ինչ-որ գնում եմմեկը մսակարկանդակով ափսեն բերելիս կպչելով ծառի արմատին, իրենցից անկախ, թեթևացած շունչ քաշեցինսայթաքեց, և կարկանդակը մի պահ նրանց աչքերը ուրախութունից փայլեցին։ Խե՛ղճ աղջիկներ։ Ավելի լավ կանեինկողմ թռավ։ Բարեբախտաբար, որ հաշտվեին ինձ հետ։ Թիավարը, որ այժմ բաժին ընկավ աղջիկների վրա չընկավ։ Սակայն այս վշտալի պատահարը նրանց, մի ուրախ, անհոգ ու հաստագլուխ երիրասարդ էր, նույնքան զգայուն, որքան նյուֆաունդլենդյան շան քոթոթը։ Փորձեք մի ժամ շարունակ հայացքով ինչ-ստիպեց աչալուրջ լինել նոր վտանգից խուսափելու համար։ Դա անչափ հուզեց նրանց և հենց որ մեկնումեկս որևէ բան հասկացնել նրանէր բերում, նա չի էլ նկատի և եթե նկատի էլ, դրանից ամենևին չի շփոթվի։ Նա աղմուկով որը կարող էր ընկնել ու թափով այնպես էր հարվածում թիերովկեղտոտել նրանց զգեստը, որ ջրի շիթերը շատրվանի պես թափվում աճող անհանգստությամբ նրանք հետևում էին նավակի մեջտվյալ անձնավորությանը, չթողնելով մեզ հանգիստ նստել տեղում։ Երբ մինչև նա զգեստների վրա մի պինտից ավելի ջուր բարեհաջող տեղ էր ցայտեցնում, հաճելի ժպիտով ասում էր․հասնում։
― Ներողություն եմ խնդրումԴե, ձեզ տեսնենք, աղջիկներ, ― և սրբելու համար առաջարկում ասաց մեր ծանոթ թիավարը նրանց, երբ նախաճաշն ավարտված էր թաշկինակը։, ― հիմա պետք է լվանաք ամանեղենը։
― Օ՛Սկզբում նրանք չհասկացան, ուշադրություն մի դարձրեքթե ինչի մասին է խոսքը։ Երբ գլխի ընկան, ― ի պատասխան մըրմընջում էին խեղճ աղջիկները և ծածուկ իրենց վրա էին քաշում թիկնոցներն ու ծածկոցները կամ փորձում էին պաշտպանվել մետաքսե հովանոցներով։ասացին, որ աման լվանալ չգիտեն։
Նախաճաշը նրանց համար շատ անհաջող անցավ։ Նրանց ստիպում էին նստել խոտին՝ որը փոշոտ էր―Օ՜, առաջարկում էին հենվել ծառաբնին՝ որը շաբաթներ շարունակ չէր մաքրվել։ Իսկ նրանք գետնին էին փռում թաշկինակները և սլաքի պես ձիգ նստում դրանց վրա։ Ինչ-որ մեկը մսակարկանդակով ափսեն բերելիս կպչելով ծառի արմատինես ձեզ ցույց կտամ, սայթաքեց, և կարկանդակը մի կողմ թռավ։ Բարեբախտաբար, աղջիկների ― ասաց նա։ ― Դա շատ զվարճալի է։ Դուք պառկում էք ձեր…ուզում եմ ասել կռանում եք ջրի վրա չընկավ։ Սակայն այս վշտալի պատահարը նրանց ստիպեց աչալուրջ լինել նոր վտանգից խուսափելու համար։ Դա անչափ հուզեց նրանց և հենց որ մեկնումեկս որևէ բան էր բերում, որը կարող էր ընկնել ու կեղտոտել նրանց զգեստը, աճող անհանգստությամբ նրանք հետևում էին տվյալ անձնավորությանը, մինչև նա բարեհաջող տեղ էր հասնում։ ամանները ողողում ջրով։
― Դե, ձեզ տեսնենք, աղջիկներ, ― Ավագ քույրն ասաց մեր ծանոթ թիավարը նրանց, երբ նախաճաշն ավարտված էրվախենում է, ― հիմա պետք է լվանաք ամանեղենը։որ իրենց հագուստները հարմար չեն այդպիսի աշխատանքի համար։
Սկզբում նրանք չհասկացան― Օ՜, թե ինչի մասին է խոսքը։ Երբ գլխի ընկանամեն ինչ լավ կլինի, ասացին― անհոգ պատասխանեց նա, որ աման լվանալ չգիտեն։― քշտեք ձեր փեշերը ։
―Օ՛Եվ այնուամենայնիվ, ես ձեզ ցույց կտամստիպեց, ― որ նրանք ամանները լվանան։ Նա ասաց նա։ ― Դա , որ հենց դրա մեջ է պիկնիկի ողջ հմայքը։ Աղջիկները համաձայնեցին, որ դա շատ զվարճալի է։ Դուք պառկում էք ձեր․․․ուզում եմ ասել կռանում եք ջրի վրա և ամանները ողողում ջրով։հետաքրքիր էր։
Ավագ քույրն ասացՀիմա ես հաճախ ինձ հարց եմ տալիս․ այդ երիտասարդը իսկապե՞ս այնպիսի հաստագլուխի մեկն էր, վախենում էինչպես կարծում էինք, որ իրենց հագուստները հարմար չեն այդպիսի աշխատանքի համար։կամ գուցե նա… ոչ, դա անհնար է։ Նա այնքան պարզ, մանկական դեմք ուներ։
― Օ՛, ամեն ինչ լավ կլինի, ― անհոգ պատասխանեց նա, ― քշտեք ձեր փեշերը ։Հարրիսը ցանկացավ ափ դուրս գալ Հեմփթոնյան եկեղեցու մոտ և գնալ նայելու միսիս Թոմասի դամբարանը։
Եվ այնուամենայնիվ, ստիպեց, որ նրանք ամանները լվանան։ Նա ասաց, որ հենց դրա մեջ ― Ո՞վ է պիկնիկի ողջ հմայքը։ Աղջիկները համաձայնեցինմիսիս Թոմասը, որ դա շատ հետաքրքիր էր։― հարցրեցի ես։
Հիմա ես հաճախ ինձ հարց եմ տալիս․ այդ երիտասարդը իսկապե՞ս այնպիսի հաստագլուխի մեկն էր― Ինչ իմանամ, ինչպես կարծում էինք― պատասխանեց Հարրիսը, կամ գուցե նա․․․ոչ― նա մի տիկին է , դա անհնար է։ Նա այնքան պարզ, մանկական դեմք ուներ։որն անսովոր դամբարան ունի և ես ուզում եմ տեսնել։
Հարրիսը ցանկացավ ափ դուրս գալ Հեմփթոնյան եկեղեցու մոտ Ես համաձայն չէի։ Չգիտեմ, գուցե ես այնպես չեմ ստեղծված, ինչպես պետք է, բայց ինձ երբեք չեն գրավում գերեզմանաքարերը։ Գիտեմ, առաջին բանը, որ պետք է անել որևէ գյուղ կամ քաղաք ժամանելիս, այն է, որ վազեք ուղիղ գերեզմանատուն և գնալ նայելու միսիս Թոմասի դամբարանը։հիանաք տապանաքարերով, բայց դա մի զվարճություն է, որը ես ինձ միշտ մերժում եմ։ Ինձ համար հետաքրքիր չէ ինչ-որ անծանոթ ծերունու ետևից թափառել խավար ու սառը եկեղեցիներում և կարդալ տապանագրերը։ Նույնիսկ քարի մեջ տեղադրված ճաքճքած բրոնզի կտորի տեսքը ինձ չի պատճառում այն, ինչ անվանում են իսկական երջանկություն։
― Ո՞վ Իմ անտարբերությամբ, որով կարդում եմ տապանագրերը, ես շփոթեցնում եմ եկեղեցու հարգարժան ծառաներին, և տեղական տոհմաբանության պատմության նկատմամբ աննշան հետաքրքրություն անգամ չեմ ցուցաբերում։ Իսկ իմ վատ թաքցրած ձգտումը՝ որքան հնարավոր է միսիս Թոմասըշուտ դուրս պրծնել այդտեղից, ― հարցրեցի ես։վիրավորում է նրանց նվիրական զգացմունքները։
― Ինչ իմանամ, ― պատասխանեց Հարրիսը, ― նա Արևոտ ոսկեզօծ մի տիկին է առավոտ հենվել էի գյուղական փոքրիկ եկեղեցին շրջափակող քարե ցանկապատին, որն ծխում էի և խոր հրճվանքով լուռ արբենում իմ առջև բացվող աչք շոյող անվրդով տեսարանով․ հինավուրց գորշ եկեղեցին՝ անսովոր դամբարան ունի քանդականախշերով և ես ուզում եմ տեսնել։բաղեղի թփերով ծածկված փայտյա սանդղամուտքով, սարալանջի երկշարք բարձր ծփիների միջև ձգվող ճերմակ արահետը, խնամքով խուզած դալար ցանկապատների ետևից առկայծող ծղոտե տանիքներով տնակները, ձորակի արծաթե գետը, հեռվում առկայծող անտառածածկ լեռները։
Հիասքանչ տեսարան էր։ Այդ հովվերգական, բանաստեղծական տեսարանը ոգեշնչել էր ինձ։ Կարծես մեղքերս թոթափել ու վեհանձն էի դարձել։ Ես համաձայն չէի։ Չգիտեմզգում էի, գուցե ես այնպես որ այլևս չեմ ստեղծվածկարող մեղսագործ ու չար լինել։ Ես երազում էի գալ ու բնակություն հաստատել այդտեղ, ինչպես պետք է, բայց ինձ այլևս երբեք չեն գրավում գերեզմանաքարերը։ Գիտեմ, առաջին բանը, որ պետք է անել որևէ գյուղ կամ քաղաք ժամանելիս, այն է, որ վազեք ուղիղ գերեզմանատուն ոչ մի սխալ քայլ չանել և հիանաք տապանաքարերովապրել անմեղ ու գեղեցիկ կյանքով, բայց դա մի զվարճություն էծերության օրերին ճերմակափայլ մազեր ունենալ, որը ես ինձ միշտ մերժում եմ։ Ինձ համար հետաքրքիր չէ ինչ-որ անծանոթ ծերունու ետևից թափառել խավար ու սառը եկեղեցիներում և կարդալ տապանագրերը։ Նույնիսկ քարի մեջ տեղադրված ճաքճքած բրոնզի կտորի տեսքը ինձ չի պատճառում այն, ինչ անվանում են իսկական երջանկություն։այլն։
Իմ անտարբերությամբ, որով կարդում եմ տապանագրերըԱյդ պահին ես ներեցի իմ բոլոր ազգականներին ու ընկերներին իրենց չարակամության ու այլասերվածության համար և օրհնեցի նրանց։ Նրանք շարունակում էին իրենց շվայտ կյանքի ուղին՝ անտեղյակ, թե ես շփոթեցնում ինչ եմ եկեղեցու հարգարժան ծառաներինանում նրանց համար մի հեռավոր, խաղաղ գյուղակում։ Բայց ես դա արեցի և տեղական տոհմաբանության պատմության նկատմամբ աննշան հետաքրքրություն անգամ չեմ ցուցաբերում։ Իսկ իմ վատ թաքցրած ձգտումը՝ որքան հնարավոր է շուտ դուրս պրծնել այդտեղիցկուզենայի, վիրավորում է որ նրանք իմանային ադ մասին, որովհետև ես նրանց նվիրական զգացմունքները։բոլորին ուզում էի երջանկացնել։ Նման բարի ու վեհանձն մտքերով էի տարված, երբ մի սուր, ականջ ծակող ձայն ընդհատեց իմ մտորումները։
Արևոտ ոսկեզօծ մի առավոտ հենվել էի գյուղական փոքրիկ եկեղեցին շրջափակող քարե ցանկապատին― Ամեն ինչ կարգին է սըր։ Գալիս եմ, ծխում էի և խոր հրճվանքով լուռ արբենում իմ առջև բացվող աչք շոյող անվրդով տեսարանով․ հինավուրց գորշ եկեղեցին՝ անսովոր քանդականախշերով և բաղեղի թփերով ծածկված փայտյա սանդղամուտքովգալիս։ Ամեն ինչ կարգին է, սարալանջի երկշարք բարձր ծփիների միջև ձգվող ճերմակ արահետըսըր, խնամքով խուզած դալար ցանկապատների ետևից առկայծող ծղոտե տանիքներով տնակները, ձորակի արծաթե գետը, հեռվում առկայծող անտառածածկ լեռները։մի շտապեք։
Հիասքանչ տեսարան էր։ Այդ հովվերգականԵս հայացքս բարձրացրի ու տեսա մի ծերունու, բանաստեղծական տեսարանը ոգեշնչել որը կաղալով դեպի ինձ էր ինձ։ Կարծես մեղքերս թոթափել ու վեհանձն էի դարձել։ Ես զգում էիշարժվում գերեզմանների միջով, ձեռքում բանալիների մի մեծ խուրձ բռնած, որ այլևս չեմ կարող մեղսագործ ու չար լինել։ շարժվում և զնգզնգում էին ամեն քայլափոխին։ Ես երազում էի գալ ու բնակություն հաստատել այդտեղլուռ արժանապատվությամբ ձեռքի շարժումով նրան խնդրեցի, այլևս երբեք ոչ մի սխալ քայլ չանել և ապրել անմեղ ու գեղեցիկ կյանքովոր հեռանա, ծերության օրերին ճերմակափայլ մազեր ունենալբայց նա դարձյալ առաջանում էր, և այլն։անընդատ գոչելով։
Այդ պահին ես ներեցի իմ բոլոր ազգականներին ու ընկերներին իրենց չարակամության ու այլասերվածության համար և օրհնեցի նրանց։ Նրանք շարունակում էին իրենց շվայտ կյանքի ուղին՝ անտեղյակ, թե ես ինչ ― Գալիս եմ անում նրանց համար մի հեռավոր, խաղաղ գյուղակում։ Բայց ես դա արեցի և կուզենայիսըր, որ նրանք իմանային ադ մասին, որովհետև գալիս եմ։ Ես մի թեթև կաղում եմ։ Հիմա ես նրանց բոլորին ուզում էի երջանկացնել։ Նման բարի ու վեհանձն մտքերով էի տարված, երբ մի սուրառաջվա պես արագաշարժ չեմ։ Այս կողմը, ականջ ծակող ձայն ընդհատեց իմ մտորումները։ սըր։
― Ամեն ինչ կարգին է սըր։ Գալիս եմՀեռացիր, գալիս։ Ամեն ինչ կարգին էխղճուկ ծերուկ, սըր, մի շտապեք։― ասացի ես։
― Ես հայացքս բարձրացրի ու տեսա մի ծերունուչկարողացա ավելի շուտ գալ, որը կաղալով դեպի ― պատասխանեց նա։ Իմ տիրուհին հենց նոր նկատեց Ձեզ։ Հետևեք ինձ էր շարժվում գերեզմանների միջով, ձեռքում բանալիների մի մեծ խուրձ բռնած, որ շարժվում և զնգզնգում էին ամեն քայլափոխին։ Ես լուռ արժանապատվությամբ ձեռքի շարժումով նրան խնդրեցի, որ հեռանա, բայց նա դարձյալ առաջանում էր, անընդատ գոչելով։սըր։
― Գալիս եմՀեռացեք, սըր, գալիս եմ։ Ես մի թեթև կաղում եմ։ Հիմա ― կրկնեցի ես առաջվա պես արագաշարժ չեմ։ Այս կողմը, սըր։― հանգիստ թողեք ինձ, քանի դեռ չեմ անցել այս պատը և շանսատակ արել ձեզ։
― Հեռացիր, խղճուկ ծերուկ, ― ասացի ես։Նա զարմացած տեսք ընդունեց։
― Ես չկարողացա ավելի շուտ գալՄիթե՞ դուք չեք ուզում նայել գերեզմանները, ― պատասխանեց ասաց նա։ Իմ տիրուհին հենց նոր նկատեց Ձեզ։ Հետևեք ինձ, սըր։
― ՀեռացեքՈչ, ― կրկնեցի պատասխանեցի ես, ― հանգիստ թողեք ինձ, քանի դեռ չեմ անցել ուզում։ Ես ուզում եմ կանգնել այստեղ, հենվել այս պատը հին ու ամուր պատին։ Հեռացեք և շանսատակ արել ձեզ։մի խանգարեք։ Ես լի եմ գեղեցիկ ու ազնիվ մտքերով և ուզում եմ այդպես էլ մնալ, քանի որ այդպես բարի եմ ու լավը։ Հիմարություններ մի արեք, մի բարկացրեք ինձ և մի ցրեք իմ լավագույն զգացումներն այդ հիմար գերեզմանաքարերով։ Հեռացեք և գտեք մեկնումեկին, որը կհամաձայնի էժան գնով թաղել ձեզ, իսկ ես կվճարեմ ծախսի կեսը։
Նա զարմացած տեսք ընդունեց։Մի պահ նա ապշեց, տրորեց աչքերն ու ուշադիր նայեց ինձ։ Արտաքինից ես բավական նման էի մարդ արարածի։ Ծերուկը ոչինչ չհասկացավ։
― Միթե՞ դուք չեք ուզում նայել գերեզմաններըԴուք նորե՞կ եք, ― ասաց նա։հարցրեց նա, ― Դուք այստեղ չ՞եք ապրում։
― Ոչ, ― պատասխանեցի ասացի ես, ― այստեղ չեմ ուզում։ Ես ուզում եմ կանգնել ապրում։ Եթե ես այստեղապրեի, հենվել այս հին ու ամուր պատին։ Հեռացեք և մի խանգարեք։ Ես լի եմ գեղեցիկ ու ազնիվ մտքերով և ուզում եմ այդպես էլ մնալ, քանի որ այդպես բարի եմ ու լավը։ Հիմարություններ մի արեք, մի բարկացրեք ինձ և մի ցրեք իմ լավագույն զգացումներն այդ հիմար գերեզմանաքարերով։ Հեռացեք և գտեք մեկնումեկին, որը կհամաձայնի էժան գնով թաղել ձեզ, իսկ ես կվճարեմ ծախսի կեսը։այն ժամանակ դուք այստեղ չէիք լինի։
Մի պահ ― Դե լավ, ― ասաց նա ապշեց, տրորեց աչքերն ու ուշադիր նայեց ինձ։ Արտաքինից ես բավական նման էի մարդ արարածի։ Ծերուկը ոչինչ չհասկացավ։― ուրեմն դուք ուզում եք դիտել դամբարանները, գերեզմանները, դե որտեղ մարդիկ են թաղված ― շիրիմները։
― Դուք նորե՞կ խաբեբա եք, ― հարցրեց նաասացի ես բարկանալով, ― Դուք այստեղ չ՞եք ապրում։ես չեմ ուզում տեսնել դամբարանները։ Ինչի՞ս են պետք։ Մենք ունենք մեր դամբարանները, մեր ընտանիքն ունի։ Քենսալ Գրին գերեզմանատանը գտնվում է իմ քեռի Փոջերի գերեզմանը, որը ողջ շրջանի հպարտութունն է։ Բաուում գտնվող իմ պապիկի գերեզմանը կարող է ութ այցելուի տեղավորել։ Իսկ Սյուզանը՝ տատիկիս քույրը, Ֆինչիի գերեզմանատանը, աղյուսե գերեզման ունի, որի հուշաքարի գլխամասը աճյունասափորի տեսքով մի հարթաքանդակ է զարդարում։ Գերեզմանի շուրջը ձգվում է վեց դյույմ բարձրությամբ ամենալավ սպիտակ քարից պատրաստված եզրազարդ, որը մի ամբողջ հարստություն արժե։ Եթե գերեզմաններ այցելելու ցանկություն եմ ունենում, ապա գնում եմ և հիանում նրանցով։ Ինչի՞ս են պետք օտար մարդկանց շիրիմները։ Երբ ձեզ թաղեն, ես կայցելեմ ձեր շիրիմին։ Դա այն ամենն է, որ ես կարող եմ անել ձեզ համար։
― ՈչՆրա աչքերը արցունքով լցվեցին։ Նա ասաց, ― ասացի եսոր դամբարաններից մեկի վրա մի կտոր քար կա, ― այստեղ չեմ ապրում։ Եթե ես այստեղ ապրեիորի մասին ասում են, որ դա այն ժամանակ դուք այստեղ չէիք լինի։ամենն է, ինչ մնացել է տղամարդու պատկերից, իսկ մի ուրիշ քարի վրա փորագրված են մի քանի բառեր, որոնք միչև հիմա ոչ ոք չի կարողացել վերծանել։
― Դե լավԵս անհողդողդ մնացի, ― ասաց և նա, ― ուրեմն դուք ուզում եք դիտել դամբարանները, գերեզմանները, դե որտեղ մարդիկ են թաղված ― շիրիմները։հուսահատ ձայնով ասաց․
Դուք խաբեբա եք, ― ասացի ես բարկանալով, ― ես չեմ ուզում տեսնել դամբարանները։ Ինչի՞ս են պետք։ Մենք ունենք մեր դամբարանները, մեր ընտանիքն ունի։ Քենսալ Գրին գերեզմանատանը գտնվում է իմ քեռի Փոջերի գերեզմանը, որը ողջ շրջանի հպարտութունն է։ Բաուում գտնվող իմ պապիկի գերեզմանը կարող է ութ այցելուի տեղավորել։ Իսկ Սյուզանը՝ տատիկիս քույրը, Ֆինչիի գերեզմանատանը, աղյուսե գերեզման ունի, որի հուշաքարի գլխամասը աճյունասափորի տեսքով մի հարթաքանդակ է զարդարում։ Գերեզմանի շուրջը ձգվում է վեց դյույմ բարձրությամբ ամենալավ սպիտակ քարից պատրաստված եզրազարդ, որը մի ամբողջ հարստություն արժե։ Եթե գերեզմաններ այցելելու ցանկություն եմ ունենում, ապա գնում եմ և հիանում նրանցով։ Ինչի՞ս են պետք օտար մարդկանց շիրիմները։ Երբ ձեզ թաղեն, ես կայցելեմ ձեր շիրիմին։ Դա այն ամենն է, որ ես կարող եմ անել ձեզ համար։Գոնե եկեք տեսնելու հուշարձան-պատուհանը։
Նրա աչքերը արցունքով լցվեցին։ Նա ասաց, որ դամբարաններից մեկի վրա մի կտոր քար կա, որի մասին ասում են, որ Ես նւյնիսկ դա այն ամենն էչէի ուզում տեսնել, ինչ մնացել է տղամարդու պատկերից, իսկ մի ուրիշ քարի վրա փորագրված են մի քանի բառեր, որոնք միչև հիմա ոչ ոք չի կարողացել վերծանել։և նա կրակեց իր վերջին փամփուշտը։ Նա մոտ եկավ և խռպոտ ձայնով շշնջաց․
Ես անհողդողդ մնացի― Այնտեղ, և ներքևի դամբարանում մի զույգ գանգ կա, ― ասաց նա հուսահատ ձայնով ասաց․, ― գնանք տեսեք։ Օ՜, անպայման եկեք և տեսեք գանգերը։ Դուք երիտասարդ եք, դուք հանգստանում եք և ցանկանում եք հաճելի ժամանակ անցկացնել։ Գնանք գանգերը տեսնելու։
― Գոնե եկեք տեսնելու հուշարձան-պատուհանը։Այդ պահին ես շրջվեցի և սկսեցի վազել, իսկ նա շարունակում էր կանչել․
Ես նւյնիսկ դա չէի ուզում տեսնել― Օ՜, եկեք տեսնելու գանգերը, վերադարձեք և նա կրակեց իր վերջին փամփուշտը։ Նա մոտ եկավ և խռպոտ ձայնով շշնջաց․տեսեք գանգերը։
ԱյնտեղՀարրիսը, ներքևի դամբարանում մի զույգ գանգ կասակայն բավականություն է ստանում դիտելով դամբարանները, ― գերեզմանները, հուշարձանների վրայի տապանագրերն ու հուշագրերը, և այն միտքը, որ գուցե ինքը չտեսնի միսիս Թոմասի դամբարանը, մոլեգնության էր հասցնում նրան։ Նա ասաց , որ հենց առաջին պահից սկսած, երբ այս ճանապարհորդությունն սկսելու առաջարկություն արվեց, նափայփայել է այն իղձը, ― գնանք տեսեք։ Օ՛որ կտեսնի միսիս Թոմասի դամբարանը, անպայման եկեք և տեսեք գանգերը։ Դուք երիտասարդ եքոր չէր միանա մեզ, դուք հանգստանում եք և ցանկանում եք հաճելի ժամանակ անցկացնել։ Գնանք գանգերը տեսնելու։եթե նպատակ չունենար տեսնելու այդ դամբարանը։
Այդ պահին ես շրջվեցի Ես հիշեցրի նրան Ջորջի մասին և սկսեցի վազելայն, որ մենք պետք է նավակը ժամը հինգին հասցնենք Շեփերթոն՝ Ջորջին հանդիպելու համար, ու Հարրիսը սկսեց լուտանք թափել Ջորջի հասցեին։ Ինչո՞ւ պետք է Ջորջը ամբողջ օրը թրև գա, իսկ մենք՝ երկուսով քարշ տանք այս ծանրաշարժ, երերուն ու խարխուլ մակույքը հոսանքով վեր ու վար, ինչ է թե հանդիպենք նրան։ Ինչո՞ւ ինքը չէր կարող գալ և աշխատել մեզ հետ։ Ինչո՞ւ նա շարունակում էր կանչել․մի ազատ օր չկարողացավ վերցնել և գալ մեզ հետ։ Թող քարուքանդ լինի այդ բանկը։ Բանկի ինչի՞ն է պետք նա։
― Օ՛․ եկեք տեսնելու գանգերըԵրբ էլ գնամ այնտեղ, երբեք չեմ տեսել, որ նա որևէ գործ անի, ― շարունակեց Հարրիսը։ ― Ամբողջ օրը նստում է ապակու ետևում, ձևացնելով, իբր խիստ զբաղված է։ Ի՞նչ օգուտ ապակու ետևում նստած մարդուց։ Ես իմ աշխատանքով ապրուստի միջոց եմ հայթայթում։ Նրանից բանկին ի՞նչ օգուտ, վերադարձեք և տեսեք գանգերը։ընդհանրապես, ի՞նչ օգուտ այդ բոլոր բանկերից։ Նրանք վերցնում են դրամդ, իսկ երբ չեկ ես դուրս գրում, այն վերադարձնում են ամբողջովին խզմզված․ «Սպառված է», «Մոտեցեք այսինչ պատուհանին»։ Ի՞նչ օգուտ այս ամենից։ Անցյալ շաբաթ նրանք երկու անգամ նման օյին խաղացին իմ գլխին։ Ես մտադիր չեմ երկար համբերել, կփակեմ իմ հաշիվը բանկում և վերջ։ Եթե նա այստեղ լիներ, մենք կկարողանայինք գնալ և տեսնել այդ դամբարանը։ Չհավատաս, որ նա բանկում է։ Հիմա զվաճանում է ինչ-որ տեղ, ահա թե ինչով է նա զբաղված, իսկ մենք աշխատում ենք նրա փոխարեն։ Ես գնում եմ մի բան խմելու։
Հարրիսը, սակայն բավականություն է ստանում դիտելով դամբարանները, գերեզմանները, հուշարձանների վրայի տապանագրերն Ես հիշեցրի թե պանդոկից քանի մղոն ենք հեռու ու հուշագրերը, և այն միտքը, որ գուցե ինքը չտեսնի միսիս Թոմասի դամբարանը, մոլեգնության էր հասցնում նրան։ հիմա էլ նա ասաց, որ հենց առաջին պահից սկսած, երբ սկսեց նզովել գետը․ Ի՞նչ օգուտ այս ճանապարհորդությունն սկսելու առաջարկություն արվեց, նա փայփաել գետից։ Մի՞թե գետի վրա հանգստացողները պետք է այն իղձը, որ կտեսնի միսիս Թոմասի դամբարանը, որ չէր միանա մեզ, եթե նպատակ չունենար տեսնելու այդ դամբարանը։ծարավից մեռնեն։
Ես հիշեցրի նրան Ջորջի մասին և այն, որ մենք պետք է նավակը ժամը հինգին հասցնենք Շեփերթոն՝ Ջորջին հանդիպելու համար, ու Երբ Հարրիսը սկսեց լուտանք թափել Ջորջի հասցեին։ Ինչու՞ պետք այսպիսի տրամադրության մեջ է Ջորջը ամբողջ օրը թրև գա, իսկ մենք՝ երկուսով քարշ տանք այս ծանրաշարժ, երերուն ու խարխուլ մակույքը հոսանքով վեր ու վար, ինչ ավելի լավ է թե հանդիպենք նրան։ Ինչու՞ ինքը չէր կարող գալ նրան հանգիստ թողնեք։ Վերջիվերջո ուժասպառ է լինում և աշխատել մեզ հետ։ Ինչու՞ նա մի ազատ օր չկարողացավ վերցնել և գալ մեզ հետ։ Թող քարուքանդ լինի այդ բանկը։ Բանկի ինչի՞ն է պետք նա։խաղաղվում է։
― Երբ էլ գնամ այնտեղ, երբեք չեմ տեսելԵս նրան հիշեցրի, որ նա որևէ գործ անիզամբյուղում խտացրած լիմոնադ ունենք ու մի ամբողջ գալլոն լիքը ջուր, ― շարունակեց Հարրիսը։ ― Ամբողջ օրը նստում պարզապես պետք է ապակու ետևում, ձևացնելով, իբր խիստ զբաղված է։ Ի՞նչ օգուտ ապակու ետևում նստած մարդուց։ Ես իմ աշխատանքով ապրուստի միջոց եմ հայթայթում։ Նրանից բանկին ի՞նչ օգուտ, և ընդհանրապես, ի՞նչ օգուտ այդ բոլոր բանկերից։ Նրանք վերցնում են դրամդ, իսկ երբ չեկ ես դուրս գրում, այն վերադարձնում են ամբողջովին խզմզված․ «Սպառված է», «Մոտեցեք այսինչ պատուհանին»։ Ի՞նչ օգուտ այս ամենից։ Անցյալ շաբաթ նրանք երկու անգամ նման օյին խաղացին իմ գլխին։ Ես մտադիր չեմ երկար համբերել, կփակեմ իմ հաշիվը բանկում երկուսը խառնել իրար և վերջ։ Եթե նա այստեղ լիներ, մենք կկարողանայինք գնալ և տեսնել այդ դամբարանը։ Չհավատաս, որ նա բանկում է։ Հիմա զվաճանում է ինչ-որ տեղ, ահա թե ինչով է նա զբաղված, իսկ մենք աշխատում ենք նրա փոխարեն։ Ես գնում եմ մի բան խմելու։զովացուցիչ խմիչք կստացվի։
Ես հիշեցրի թե պանդոկից քանի մղոն ենք հեռու ու հիմա Հիմա էլ նա սկսեց նզովել գետը․ Ի՞նչ օգուտ այս գետից։ Մի՞թե գետի Հարրիսը հարձակվեց լիմոնադի, իմբիրի գարեջրի, մորու հյութի վրա հանգստացողները պետք է ծարավից մեռնեն։, դրանք անվանելով «կիրակնօրյա դպրոցի կեղտաջուր»։ Նրա կարծիքով, դրանք բոլորն էլ նյութափոխանակության խանգարում են առաջացնում, քայքայում են մարմինն ու հոգին և Անգլիայում կատարվող հանցագործությունների կեսի պատճառն են։
Երբ Հարրիսը այսպիսի տրամադրության մեջ է, ավելի լավ է նրան հանգիստ թողնեք։ Վերջիվերջո ուժասպառ է լինում և խաղաղվում է։ Ես նրան հիշեցրի, որ զամբյուղում խտացրած լիմոնադ ունենք ու մի ամբողջ գալլոն լիքը ջուր, պարզապես պետք է այդ երկուսը խառնել իրար և զովացուցիչ խմիչք կստացվի։ Հիմա էլ Հարրիսը հարձակվեց լիմոնադի, իմբիրի գարեջրի, մորու հյութի վրա, դրանք անվանելով «կիրակնօրյա դպրոցի կեղտաջուր»։ Նրա կարծիքով, դրանք բոլորն էլ նյութափոխանակության խանգարում են առաջացնում, քայքայում են մարմինն ու հոգին և Անգլիայում կատարվող հանցագործությունների կեսի պատճառն են։ Նա ասաց, որ այնուամենայնիվ, պետք է չէ՞ մի բան խմի, բարձրացավ նստարանին, որպեսզի շիշը վերցնի։ Շիշը զամբյուղի խորքում էր և հեշտ չէր հանելը։ Նա ավելի ու ավելի էր կռանում, փորձելով միաժամանակ ղեկավարել նավակը՝ ամեն ինչին նայելով վարից վեր։ Հարրիսը սխալվեց՝ ձգելով ոչ այն պարանը, և նավակը ուղղեց դեպի ափ։ Հարվածից նա գլխի վրա շուռ եկավ և ընկավ ուղիղ զամբյուղի մեջ՝ ջղաձգորեն երկու ձեռքերով կառչելով նավակի կողերից, ոտքերը օդում տնկած։ Հարրիսը չէր համարձակվում շարժվել, վախենալով, որ ջուրը կընկներ, և ստիպված էր մնալ այդպես այնքան ժամանակ, մինչև ես, բռնելով նրա որքերիցոտքերից, դուրս քաշեցի, որից նա ավելի կատաղեց։
==Գլուխ ութերորդ==
Շանտաժ։ Դրա դեմ պայքարելու ճիշտ մեթոդը։ Առափնյա հողատերերի բռի եսասիրությունը։ «Հայտարարություն- ները»։ «Հայտարարությունները»։ Հարրիսի ոչ քրիստոնեական զգացմունքները։ Ինչ- պես Ինչպես է Հարրիսը կատակերգ երգում։ Բարցրաշխարհիկ Բարձրաշխարհիկ երեկույթ։ Երկու բարոյազուրկ երիտասարդների ամոթալի վարմունքը։ Անօգուտ տեղեկություններ։ Ջորջը բանջո է գնում։
գնում։
նախաճաշելու Նախաճաշելու համար մենք կանգ առանք Քեմփթոն-պարկի ուռենիների տակ։ Դա մի հիանալի վայր է․ ափի երկայնքով ձգվում է համատարած կանաչ մարգագետինը, որը տեղ-տեղ ծածկված է ուռենիներով։ Մենք հենց նոր էինք անցել երրորդ կերակրատեսակին՝ հաց ու ջեմին, երբ առանց պիջակի ու կարճ ծխամորճով մի ջենտլմեն մոտեցավ մեզ և ցանկացավ իմանալ, թե արդյոք մեզ հայտնի՞ է, որ ուրիշի տիրույթն ենք ներխուժել։ Մենք պատասխանեցինք, որ այդ հարցին բավականաչափ ուշադրություն չենք հատկացրել, որպեսզի հնարավորություն ունենանք մի որոշակի եզրակացության հանգել, բայց եթե նա մեզ ջենտլմենի խոսք տա, որ մենք իսկապես ներխուժել ենք ուրիշի տիրույթի սահմանները, ապա մենք, առանց հետագա տատանումների, պատրաստ ենք հավատալ նրան։
Նա հավաստիացրեց մեզ, և մենք շնորհակալություն հայտնեցինք։ Սակայն նա չէր հեռանում և դժգոհ տեսք ուներ, այնպես, որ մենք հարցրեցինք, թե է՞լ ինչով կարող ենք օգտակար լինել։ Իսկ Հարրիսը, որը բնավորությամբ շատ ընկերական է, մի կտոր հաց ու ջեմ առաջարկեց նրան։
Այդ ջենտլմենը, ամենայն հավանականությամբ, պատկանում էր մի ընկերության, որի անդամները երդվել էին ամեն գնով խուսափել հաց ու ջեմից։ Համենայն դեպս, նա հրաժարվեց խիստ կոպիտ, կարծես վիրավորված է այն բանից, որ իրեն փորձում են գայթակղել և ավելացրեց, որ իր պարտականությունն է մեզ այդտեղից դուրս վռնդել։
Հարրիսն ասաց, եթե դա պարտականություն է, ապա պետք է ի կատար ածվի և հարցրեց, թե նրա կարծիքով դա իրականացնելու համար ո՞ր միջոցն է ամենահարմարը։
Հարրիսը, պետք է ասել, բարձրահասակ է, ատլետիկ կազմվածք ունի և ամրակազմ ու ուժեղ տղամարդու տպավորություն է թողնում։ Մարդը ոտից գլուխ չափեց նրան և ասաց, որ գնում է խորհրդակցելու իր տիրոջ հետ, որից հետո կվերադառնա և մեզ երկուսիս էլ կնետի գետը։
Իհարկե մենք նրան այլևս չտեսամքչտեսանք, և իհարկե, նրա ուզածը մեկ շիլլինգ էր։ Ամառվա ընթացքում ծովափին հաճախ են հանդիպում նման խուլիգաններ, որոնք բավական դրամ են կուտակում, թափառելով ափին և այս եղանակով շանտաժի ենթարկելով թուլամիտ տխմարներին։ Նրանք իրենց ներկայացնում են որպես հողատիրոջ վստահված անձինք։ Ամենաճիշտն այն կլինի, որ հայտնեք ձեր անունն ու հասցեն և հնարավորություն տաք սեփականատիրոջը, եթե նա իսկապես կապ ունի այս ամենի հետ, դատի տալ ձեզ և ապացուցել, որ դուք վնաս եք հասցրել նրան՝ նստելով նրան պատկանող հողակտորի վրա։ Բայց մարդկանց մեծամասնությունը այնքան ծույլ ու երկչոտ են, որ գերադասում են խրախուսել այդ խաբեությունը, տեղի տալով, քան թե վերջ տալ դրան՝ ցուցաբերելով վճռական բնավորություն։
Այն դեպքում, երբ իսկապես սեփականատերերն են մեղավոր, նրանց պետք է մերկացնել։ Առափնյա հողատերերի եսամոլությունը տարեցտարի աճում է։ Եթե թողնեն, նրանք կփակեն Թեմզան։ Նրանք փաստորեն այդպես էլ վարվում են փոքրիկ վտակների և ջրանցքների հետ։ Նրանք գետի մեջ սյուներ են խփում, և շղթաներ են անց կացնում մի ափից մյուսը ու յուրաքանչյուր ծառին տախտակի կտորներ են մեխում՝ նախազգուշացումներով։ Հենց միայն այդ նախազգուշացումների տեսքը իմ մեջ արթնացնում է ամենավատ բնազդները։ Ինձ մոտ ցանկություն է առաջանում պոկել դրանք ու այնքան խփել հեղինակի գլխին, մինչև շունչը փչի, իսկ այդ տախտակի կտորը դնել նրա գերեզմանին, որպես տապանաքար։
Ես Հարրիսին հայտնեցի իմ այս մտքերը և նա ասաց, որ ինքը ավելին կանի։ Նա ասաց, որ ինքը ոչ միայն շանսատակ կանի այդ մարդուն, ում հրահանգով որ ամրացվել են այդ նախազգուշացումները, այլև կոտորել կտա նրա ընտանիքը՝ բոլոր մտերիմների ու ազգականների հետ միասին, և կհրդեհի տունը։ Ինձ թվում է, Հարրիսը շատ հեռու գնաց։ Ես այդպես էլ ասացի նրան, իսկ նա պատասխանեց․
― Ամենևին, նրան այդպես էլ պետք է, իսկ ես կգնամ և ավերակների վրա կոմիկական քառյակներ կերգեմ։
Ինձ վշտցրեց Հարրիսի այդ արյունռուշտ տրամադրությունը։ Երբեք չպետք է թույլ տանք, որ արդարամտության բնազդը վերաճի վրեժխնդրության։ Երկար ժամանակ պահանջվեց, մինչև ես կարողացա համոզել Հարրիսին ավելի քրիստոնեաբար մոտենալ հարցին, ի վերջո դա ինձ հաջողվեց, և նա ինձ խոստացավ, որ բոլոր դեպքերում կխնայի մտերիմներին ու ազգականներին և կոմիկական քառյակներ չի երգի տան ավերակների վրա։
Ափսոս, որ երբեք չեք լսել, ինչպես է Հարրիսը կոմիկական քառյակներ երգում, թե չէ կհասկանայիք, ինչ ծառայություն եմ մատուցել մարդկությանը։ Հարրիսը մոլորության մեջ է, կարծելով, թե ինքը կարող է երգել կոմիկական երգեր, իսկ Հարրիսի ընկերները, ում բախտ է վիճակվել լսել նրան, ընդհակառակը, համոզված են, որ նա չի կարող, երբեք ի վիճակի չի լինի, և որ նրան նույնիսկ չպետք է թույլ տալ երգելու փորձ անել։
Երբ Հարրիսը հյուր է գնում և նրան խնդրում են երգել նա պատասխանում է․
― Դե, լավ, գիտեք չե՞, որ ես միայն կոմիկական երգեր եմ երգում, ― և դա ասում է այնպիսի տոնով, կարծես այդ երգերը այնքան լավ է կատարում, որ գոնե մի անգամ լսելուց հետո կարելի է հանգիստ հոգին ավանդել։
― Օ՛Օ՜,հիանալի է, ― ասում է տանտիրուհին, ― որևէ բան երգեք, միստր Հարրիս։ Եվ Հարրիսը վեր է կենում, ուրախության ճառագայթներ արձակելով ուղղվում է դեպի դաշնամուրը այնպես մեծահոգաբար, կարծես պատրաստվում է նվեր մատուցել մարդկությանը։
― Այժմ, խնդրում եմ լռություն պահպանել, ― ասում է տանտիրուհին, դիմելով հյուրերին։ ― Միստր Հարրիսը մեզ համար կոմիկական քառյակներ կերգի։
― Օ, ինչ զվարճալի է, ― շշնջում են հյուրերը ու շտապում են ձմեռային այգուց, բարձրանում աստիճաններով, տան բոլոր անկյուններից կանչում միմյանց և հավաքվում հյուրասենյակում։ Բոլորը նախապես ժպտալով շրջանաձև նստում են։
Եվ Հարրիսը սկսում է։
Դե, քառյակներ երգելու համար հատուկ ձայնային տվյալներ չեն պահանջվում։ Դուք չեք ակնկալում ճիշտ ֆրազավորում կամ հնչյունի պարզություն։ Ոչինչ, եթե երգիչը նոտայի կեսից հանկարծ հայտնաբերում է, որ այն շատ բարձր է և միանգամից ցածր նոտա է վերցնում։ Տեմպը նույնպես նշանակություն չունի։ Ոչինչ, եթե երգիչը երկու տակտ առաջ է ընկել նվագակցումից և հանկարծ, տողի կեսին կանգ է առնում, որպեսզի դա քննարկի դաշնակահարի հետ և հետո նորից է սկսում նույն քառյակը։ Բայց դուք բառեր եք ակնկալում լսել։
Դուք չեք պատկերացնում, որ երգիչը ոչինչ չի հիշում առաջին քառյակի երեք տողերից բացի, և այդ տողերը կրկնում է այնքան, միչև մինչև հասնում է երգչախմբի հերթը։ Ձեր մտքով անգամ չի անցնում, որ երգիչը կարող է կանգառնել տողի կեսին և հռհռալով ասել, որ ծիծաղելի է, բայց թող անիծված լինի թե հիշում է, ինչ բառեր են գալիս դրանից հետո։ Փորձում է ինքը որևէ բան հորինել և հետո, հանկարծ, երբ արդեն անցել են հաջորդ քառյակին, մտաբերում է և առանց նախազգուշացնելու կանգ է առնում, որպեսզի ամեն ինչ նորից սկսի։ Դուք չեք կարող պատկերացնել․․․ պատկերացնել… Դե, լավ, ավելի լավ է ձեզ ներկայացնեմ, թե ինչպես է Հարրիսը կոմիկական երգ երգում և հետո ինքներդ դատեք։
― ՀԱՐՐԻՍ (կանգնելով դաշնամուրի մոտ և դիմելով սպասումով լի հասարակությանը): ― Վախենում եմ, որ շատ հին երգ է։ Հավանաբար բոլորդ էլ լսած կլինեք։ Բայց դա միակ երգն է , որ ես երգում եմ։ Դա դատավորի երգն է «Գոգնոց» օպերետից, ոչ, ուզում եմ ասել․․․ ասել… ոչ թե «Գոգնոցից»։ Դուք հասկանում եք, ինչ եմ ուզում ասել, այսինքն, այն մյուս օպերետից։ Դուք բոլորդ, պարզ է, պետք է կատարեք կրկներգը։
(Ուրախ շշնջոց, բոլարն բոլորն ուզում են կատարել խմբերգը «Երդվյալների դատավարությւն» դատավարություն» օպերետից։ Դատավորի երգի նախերգանքի հիասքանչ կատարում հուզված դաշնակահարի կողմից։ Ժամանակն է, որ Հարրիսը սկսի։ Հարրիսը պահը բաց է թողնում։ Հուզված դաշնակահարը նորից է սկսում նախերգանքը և Հարրիսն էլ սկսում է նրա հետ միաժամանակ։ Նա մի շնչով կատարում է Առաջին լորդի երգի առաջին երկու տողերը «Գոգնոցից»։ Նյարդայնացած դաշնակահարը փորձում է շարունակել նախանվագը, սակայն հրաժարվում է, փորձում է հետևել Հարրիսին «Երդվյալների դատավարություն» օպերետից դատավորի երգի նվագակցումով, տեսնում է, որ ոչինչ չի ստացվում, փորձում է գլխի ընկնել, թե ինչ պետք է անի և որտեղ է գտնվում, զգում է, որ հիշողությւնն իրեն դավաճանում է և լռում)։
― ՀԱՐՐԻՍ (սիրալիր քաջալերելով)։ ― Հրաշալի է։ Դուք հրաշալի եք նվագում, շարունակեցեք։
ՆՅԱՐԴԱՅԻՆ ԴԱՇՆԱԿԱՀԱՐ ԴԱՇՆԱԿԱՀԱՐ։ ― Վախենում եմ, այստեղ սխալ կա։ Դուք ի՞նչ եք երգում։
ՀԱՐՐԻՍ (առանց հապաղելու)։ ― ինչպե՞ս թե, Դատավորի երգը «Երդվյալների դատավարությունից»։ Չգիտե՞ք ինչ է։
ՀԱՐՐԻՍԻ ԸՆԿԵՐՆԵՐԻՑ ՄԵԿԸ (սենյակի խորքից)։ ― Ոչ , հաստագլուխ, դու երգում ես Ադմիրալի երգը «Գոգնոցից»։
(երկար բանավեճ Հարրիսի և նրա ընկերոջ միջև՝ թե իսկապես ինչ է երգում Հարրիսը։ Նրա ընկերը վերջապես ասում է, որ կարևոր չէ, թե ինչ է երգում, միայն թե որևե որևէ բան երգի, և Հարրիսը, որին ակնհայտորեն տանջում է վիրավորված ինքնասիրության զգացումը, խնդրում է դաշնակահարին նորից սկսել։ Դաշնակահարը նվագում է Ադմիրալի երգի նախերգանքը, և Հարրիսը, իր կարծիքով հարմար պահն ընտրելով, սկսում է)։
ՀԱՐՐԻՍ ՀԱՐՐԻՍ։ ― Երբ ջահել էի, դարձա փաստաբան․․․փաստաբան…
(Համատարած ծիծաղի որոտ, որը Հարրիսն ընդունում է որպես քաջալերանք։ Դաշնակահարը հիշում է իր կնոջն ու երեխաներին, դադարեցնում է այդ անհավասար մրցությունն ու նահանջում։ Նրա տեղը գրավում է ավելի ուժեղ նյարդերի տեր մեկ ուրիշը)։
ՆՈՐ ԴԱՇՆԱԿԱՀԱՐ (զվարթ)։ ― Դե, ծերուկ, սկսեք, իսկ ես կհետևեմ Ձեզ․ նախանվագի կարիք չկա։
ՀԱՐՐԻՍ (որն իր համար պարզել էր այդ ամենը․ ամենը, ծիծաղելով)։ ― Աստված իմ, ներողություն եմ խնդրում։ Իհարկե, ես խառնում էի երկու երգերը։ Ջենկինն էր ինձ շփոթեցնում։ Դե սկսեցինք։
― Աստված իմ, ներողություն եմ խնդրում։ Իհարկե, ես խառնում էի երկու երգերը։ Ջենկինն էր ինձ շփոթեցնում։ Դե սկսեցինք։(Երգում է։ Նրա ձայնը կարծես գալիս է գինու մառանից և հիշեցնում է մոտեցող երկրաշարժի առաջին նախանշանները)։
(Երգում է։ Նրա ձայնը կարծես գալիս է գինու մառանից և հիշեցնում է մոտեցող երկրաշարժի առաջին նախանշանները)։― Երբ ջահել էի, ծառայում էի,
― Երբ ջահել էի, ծառայում էիՓաստաբանի մոտ, ցրիչ էի։
Փաստաբանի մոտ(Թեքվելով դաշնակահարի կողմը)։ ― Շատ ցածր է, ցրիչ էի։ծերուկ։ Մի անգամ էլ փորձենք, եթե դեմ չեք։
(Թեքվելով դաշնակահարի կողմը)։ ― Շատ ցածր Նորից երգում էառաջին երկու տողերը, ծերուկ։ Մի անգամ էլ փորձենք, եթե դեմ չեք։այս անգամ՝ ֆալցետով։ Զարմանքի նշաններ լսարանի կողմից։ Բուխարու մոտի նյարդային ծեր տիկինը սկսում է լալ և նրան դուրս են առաջնորդում)։
Նորից երգում է առաջին երկւ տողերը, այս անգամ՝ ֆալցետով։ Զարմանքի նշաններ լսարանի կողմից։ Բուխարու մոտի նյարդային ծեր տիկինը սկսում է լալ և նրան դուրս են առաջնորդումՀԱՐՐԻՍ (շարունակելով)։ ― Ես պատուհաններն էի մաքրում ու դուռն էի մաքրում, ես…
ՀԱՐՐԻՍ (շարւնակելով)։ ― Ես պատուհաններն Ոչ, ոչ, «ես մուտքի դռան ապակիներն էի մաքրում ու դուռն և ես հատակն էի մաքրումփայլեցնում», ես․․․ոչ, գրողը տանի, ներողությում եմ խնդրում։ Ծիծաղելի է, բայց ոչ մի կերպ չեմ կարողանում հիշել այդ տողը։ Եվ ես… և ես… Դե լավ, անցնենք կրկներգին (նշան է անում)։
Ոչ, ոչ, «ես մուտքի դռան ապակիներն էի մաքրում և Եվ ես հատակն էի փայլեցնում»տրա-լա-լա, ոչտրա-լա-լա, գրողը տանի, ներողությում եմ խնդրում։ Ծիծաղելի է, բայց ոչ մի կերպ չեմ կարողանում հիշել այդ տողը։ Եվ ես․․․ և ես․․․ Դե լավտրա-լա-լա, անցնենք կրկներգին (նշան է անում)։
Եվ ես տրա-լա-լա, տրա-լա-լա, տրա-լա-լա,Արքայական նավատորմի ադմիրալն եմ հիմա։
Արքայական նավատորմի ադմիրալն եմ հիմա։― Այժմ , երգչախումբը, ինչպես գիտեք, վերջին երկու տողերը կրկնվում են։
ԵՐԳՉԱԽՈՒՄԲ։ ― Այժմ Եվ նա տրա-լա-լա, երգչախումբըտրա-լա-լա, ինչպես գիտեքտրա-լա-լա, վերջին երկու տողերը կրկնվում են։
ԵՐԳՉԱԽՈՒՄԲ ― Եվ նա տրա-լա-լա, տրա-լա-լա, տրա-լա-լա, Արքայական նավատորմի Ադմիրալն է հիմա։
Արքայական նավատորմի Ադմիրալն Հարրիսը գլխի չի ընկնում, թե ինչպիսի աննախանձելի դրության մեջ է հիմա։և ինչպես է զայրացնում մարդկանց, որոնք նրան ոչ մի վատություն չեն արել։ Նա ի սրտե համոզված է, որ մեծագույն հաճույք է պատճառել նրանց և խոստանում է մեկն էլ երգել ընթրիքից հետո։
Հարրիսը գլխի չի ընկնումԽոսելով կոմիկական քառյակների ու երեկույթների մասին, թե ինչպիսի աննախանձելի դրության մեջ է մի հետաքրքիր դեպք հիշեցի, որին ինքս եմ ներկա եղել և ինչպես է զայրացնում մարդկանցորը, որոնք նրան ոչ մի վատություն չեն արել։ նա ի սրտե համոզված քանի որ վառ լույս էսփռում մարդկային բանականության պրոցեսի վրա ընդհանրապես, որ մեծագույն հաճույք է պատճառել նրանց և խոստանում իմ կարծիքով, պետք է մեկն էլ երգել ընթրիքից հետո։հիշատակվի այս էջերում։
Խոսելով կոմիկական քառյակների ու երեկույթների մասինԵրեկույթի մասնակիցները՝ բոլորս էլ ժամանակակից և բարձր կուլտուրայի տեր մարդիկ էինք։ Հագել էինք մեր լավագույն հագուստները, մի հետաքրքիր դեպք հիշեցիզրուցում էինք բարեհնչյուն լեզվով և շատ երջանիկ էինք, որին ինքս եմ ներկա եղել բոլորս, բացի երկու երիտասարդ ուսանողներից, որոնք վերջերս էին վերադարձել Գերմանիայից։ Նրանք ոչնչով աչքի չընկնող երիտասարդներ էին և որըիրենց անչափ անհանգիստ ու անհարմար էին զգում, քանի որ վառ լույս կարծես ժամանակը նրանց համար դանդաղ էր անցնում։ Բանն այն է սփռում մարդկային բանականության պրոցեսի վրա ընդհանրապես, իմ կարծիքովոր մենք չափազանց խելացի էինք նրանց համար։ Մեր փայլուն ու միևնույն ժամանակ անհոգ զրույցը և մեր բարձրաշխարհիկ ճաշակները նրանցից հեռու էին։ Մեր կողքին նրանք իրենց անհարմար էին զգում։ Կարիք չկար, պետք է հիշատակվի այս էջերում։որ նրանք այդտեղ լինեին։ Հետո բոլորն էլ համաձայնեցին այդ մտքի հետ։
Երեկույթի մասնակիցները՝ բոլորս էլ ժամանակակից և բարձր կուլտուրայի տեր մարդիկ էինք։ Հագել Մենք հատվածներ էինք մեր լավագույն հագուստները, զրուցում նվագում գերմանացի հին վարպետների գործերից։ Դատողություններ էինք բարեհնչյուն լեզվով և շատ երջանիկ էինք, բոլորս, բացի երկու երիտասարդ ուսանողներից, որոնք վերջերս էին վերադարձել Գերմանիայից։ Նրանք ոչնչով աչքի չընկնող երիտասարդներ էին և իրենց անչափ անհանգիստ անում փիլիսոփայության ու անհարմար էին զգումէթիկայի հարցերի շուրջ, կարծես ժամանակը նրանց համար դանդաղ էր անցնում։ Բանն այն է, որ մենք չափազանց խելացի վայելուչ արժանապատվությամբ սիրախաղ էինք նրանց համար։ Մեր փայլուն ու միևնույն ժամանակ անհոգ զրույցը և մեր բարձրաշխհարիկ ճաշակները նրանցից հեռու էին։ Մեր կողքին նրանք իրենց անհարմար էին զգում։ Կարիք չկար, որ նրանք այդտեղ լինեին։ Հետո բոլորն էլ համաձայնեցին այդ մտքի հետ։անում։ Մենք նույնիսկ կատակում էինք բարձրաշխարհիկ ոճով։
Մենք հատվածներ էինք նվագում գերմանացի հին վարպետների գործերից։ Դատողություններ էինք անում փիլիսոփայության ու էթիկայի հարցերի շուրջԸնթրիքից հետո ինչ-որ մեկը բանաստեղծություններ կարդաց ֆրանսերեն լեզվով, վայելուչ արժանապատվությամբ սիրախաղ էինք անում։ Մենք և մենք գտանք, որ դրանք սքանչելի են։ Հետո մի տիկին մի հուզիչ բալլադ երգեց իսպաներեն լեզվով, և ոմանք նույնիսկ կատակում էինք բարձրաշխարհիկ ոճով։լաց եղան, այնքան զգայացունց էր այն։
Ընթրիքից Դրանից հետո ինչ-որ մեկը բանաստեղծություններ կարդաց ֆրանսերեն լեզվովայդ երկու երիտասարդները վեր կացան և հարցրեցին, և թե մենք գտանք, որ դրանք սքանչելի են։ Հետո մի տիկին մի հուզիչ բալլադ երգեց իսպաներեն լեզվովերբևէ լսե՞լ ենք, թե ինչպես է հերր Շլոսսեն Բոշենը (որը հենց նոր է ժամանել և ոմանք նույնիսկ լաց եղանճաշասենյակում է, այնքան զգայացունց էր այն։իր հռչակավոր գերմանական կատակերգը կատարում։
Դրանից հետո այդ երկու երիտասարդները վեր կացան և հարցրեցին, թե մենք երբևէ լսե՞լ ենք, թե ինչպես է հերր Շլոսսեն Բոշենը (որը հենց նոր է ժամանել և ճաշասենյակում է, իր հռչակավոր գերմանական կատագերքը կատարում։Մեզանից ոչ ոք չէր լսել։
Մեզանից ոչ ոք չէր լսել։Երիտասարդներն ասացին, որ դա ամենազավեշտական երգն է, որ երբևէ գրվել է գերմաներեն լեզվով և, եթե մենք ցանկանում ենք լսել, նրանք կխնդրեն հերր Շլոսսեն Բոշենին, որին լավ էին ճանաչում, երգել մեզ համար։ Նրանք ասացին, որ երգն այնքան ծիծաղելի է, որ մի անգամ, երբ նա երգել է գերմանական կայսեր ներկայությամբ, նրան (գերմանական կայսերը) ստիպված են եղել անկողին տեղափոխել։
Երիտասարդներն ասացին, որ դա ամենազավեշտական երգն ոչ ոք չի կարող այդ երգը այնպես լավ կատարել, ինչպես Շլոսսեն Բոշենը։ Երգը կատարելիս նա այնքան լուրջ է, որ երբևէ գրվել կարծես ողբերգություն է գերմաներեն լեզվով ևկատարում, եթե մենք ցանկանում ենք լսելինչը ավելի ծիծաղելի է դարձնում նրա կատարումը։ Նրանք ավելացրին նաև, նրանք կխնդրեն որ հերր Շլոսսեն ԲոշենինԲոշենը երբեք իր ձայնով կամ շարժումով ցույց չի տալիս, որին լավ էին ճանաչումթե ինչ զվարճալի բան է երգում․ դա կփչացնի ամեն ինչ։ Հենց նրա լրջությունը, երգել մեզ համար։ Նրանք ասացին, որ երգն այնքան ծիծաղելի համարյա պաթոսով լի տոնն է, որ մի անգամ, երբ նա երգել այդքան անդիմադրելիորեն զվարճալի է գերմանական կայսեր ներկայությամբ, նրան (գերմանական կայսերը) ստիպված են եղել անկողին տեղափոխել։ դարձնում նրա կատարումը։
Երիտասարդներն ասացինՄենք ասացինք, որ ոչ ոք չի կարող այդ երգը այնպես ուղղակի փափագում ենք լսել նրան ու մի լավ կատարել, ինչպես Շլոսսեն Բոշենը։ Երգը կատարելիս նա այնքան լուրջ է, կարծես ողբերգություն է կատարում, ինչը ավելի ծիծաղելի է դարձնում նրա կատարումը։ ուրախանալ։ Նրանք ավելացրին նաև, որ դուրս եկան և վերադարձան հերր Շլոսսեն Բոշենը երբեք իր ձայնով կամ շարժումով ցույց չի տալիս, թե ինչ զվարճալի բան է երգում․ դա կփչացնի ամեն ինչ։ Հենց նրա լրջությունը, համարյա պաթոսով լի տոնն է, որ այդքան անդիմադրելիորեն զվարճալի է դարձնում նրա կատարումը։Բոշենի հետ։
Մենք ասացինքՆա, հավանաբար ուրախ էր, որ ուղղակի փափագում ենք լսել նրան ու մի լավ ուրախանալ։ Նրանք դուրս եկան երգելու հնարավորություն է ստեղծվել, որովհետև անմիջապես եկավ և վերադարձան հերր Շլոսսեն Բոշենի հետ։առանց որևէ խոսքի նստեց դաշնամուրի մոտ։
Նա― Օ՜, հավանաբար ուրախ էրայ թե կզվարճանաք։ Մի կուշտ կծիծաղեք, որ երգելու հնարավորություն է ստեղծվել, որովհետև անմիջապես եկավ ― շշնջացին երիտասարդները սենյակով անցնելիս և առանց որևէ խոսքի նստեց դաշնամուրի մոտ։համեստորեն տեղավորվեցին պրոֆեսորի թիկունքում։
― Օ՛Հերր Շլոսսեն Բոշենը ինքն էր իրեն նվագակցում։ Նախերգանքը ուրախ երգ չէր խոստանում։ Դա դանդաղ, այ թե կզվարճանաք։ Մի կուշտ կծիծաղեքհոգեցունց եղանակ էր, ― շշնջացին երիտասարդները սենյակով անցնելիս որից մարդ փշաքաղվում էր, բայց մենք ասացինք, որ դա զվարճացնելու գերմանական մեթոդ է և համեստորեն տեղավորվեցին պրոֆեսորի թիկունքում։պատրաստվեցինք ուրախանալ։
Հերր Շլոսսեն Բոշենը ինքն էր իրեն նվագակցում։ Նախերգանքը ուրախ երգ չէր խոստանում։ Դա դանդաղԱնձամբ ես, հոգեցունց եղանակ էրգերմաներեն չեմ հասկանում։ Ճիշտ է, որից մարդ փշաքաղվում էրդպրոցում ուսումնասիրել եմ այդ լեզուն, բայց մենք ասացինքավարտելուց երկու տարի անց մոռացել եմ մինչև վերջին բառը, և այդ ժամանակվանից, ավելի լավ եմ զգում ինձ։ Սակայն ես չէի ուզում, որ դա զվարճացնելու գերմանական մեթոդ է ներկաներն իմանային իմ տգիտության մասին ու այդ պատճառով որոշեցի խորամանկել։ Ես աչքս չէի հեռացնում այդ երկու ուսանողներից և պատրաստվեցինք ուրախանալ։հետևում էի նրանց օրինակին։ Երբ նրանք քմծիծաղում էին, ես էլ էի քմծիծաղում, երբ նրանք ամբողջ կոկորդով մեկ հռհռում էին, ես շտապում էի ետ չմնալ։ Բացի դրանից, երբեմ էլ իմ իսկ նախաձեռնությանբ թեթևաբար ժպտում էի, կարծես ծիծաղելու որևէ բան էի նկատել, որ ուրիշների ուշադրությունից վրիպել էր։ Իմ կողմից սա բավական խորամանկ քայլ էր։
Անձամբ Երգի ընթացքում եսնկատեցի, գերմաներեն չեմ հասկանում։ Ճիշտ է, դպրոցում ուսումնասիրել եմ այդ լեզուն, բայց ավարտելուց երկու տարի անց մոռացել եմ մինչև վերջին բառըոր ներկաներից շատերը, ինչպես և այդ ժամանակվանից, ավելի լավ եմ զգում ինձ։ Սակայն ես չէի ուզում, որ ներկաներն իմանային իմ տգիտության մասին ու այդ պատճառով որոշեցի խորամանկել։ Ես աչքս չէի աչքերը չէին հեռացնում այդ երկու ուսանողներից և հետևում էի նրանց օրինակին։ Երբ նրանք քմծիծաղում երիտասարդներից։ Նրանք նույնպես քմծիծիղում էին, ես էլ էի երբ երիտասարդներն էին քմծիծաղումև հռհռում էին, երբ նրանք ամբողջ կոկորդով մեկ հռհռում էինհռհռում։ Իսկ քանի որ այդ երիտասարդները քմծիծաղում, ես շտապում էի ետ չմնալ։ Բացի դրանից, երբեմ էլ իմ իսկ նախաձեռնությանբ թեթևաբար ժպտում էի, կարծես ծիծաղելու որևէ բան էի նկատելքրքրջում էին ամբողջ երգի ընթացքում, որ ուրիշների ուշադրությունից վրիպել էր։ Իմ կողմից սա բավական խորամանկ քայլ էր։ամեն ինչ հիանալի էր ընթանում։
երգի ընթացքում ես նկատեցիՍակայն այդ գերմանացի պրոֆեսորը ամենևին ուրախ տեսք չուներ։ Սկզբում, որ ներկաներից շատերըերբ մենք սկսեցինք ծիծաղել, ինչպես նրա դեմքը խոր զարմանք արտահայտեց, կարծես բոլորովին չէր սպասում, որ իր երգը կդիմավորեն ծիծաղով։ Մեզ դա շատ ծիծաղելի թվաց և եսասացինք, աչքերը չէին հեռացնում որ նրա հաջողության կեսը իր լրջության մեջ է։ Մի թեթև ակնարկն իր կողմից, որ նա գիտե, թե այդ ամենը որքան ծիծաղելի է, ամբողջապես կփչացներ ամեն ինչ։ Քանի որ մենք շարունակում էինք ծիծաղել, նրա զարմանքը փոխվեց վրդովմունքի և հետո՝ զայրույթի։ Նա զայրացած խոժոռում էր աչքերը մեզ վրա (բացի այն երկու երիտասարդներից։ Նրանք նույնպես քմծիծիղում էիներիտասարդներից, երբ երիտասարդներն որոնց նա չէր կարող տեսնել, քանի որ նստած էին քմծիծաղում և հռհռում իր թիկունքում): Նրա այդ շանթահարող հայացքները միայն բավական էին, երբ նրանք էին հռհռում։ Իսկ քանի որ ծիծաղից թուլանայինք։ Մենք միմյանց ասում էինք, որ այդ երիտասարդները քմծիծաղումերգը մեր մահվան պատճառն է դառնալու։ Միայն բառերը, ժպտումասում էինք, քրքրջում էին ամբողջ երգի ընթացքումբավական են, ամեն ինչ հիանալի էր ընթանում։որ մեզ նոպայի հասցնեն, իսկ նրա ձևական լրջությո՞ւնը․ օ՛, դա արդեն չափազանց էր։
Սակայն այդ գերմանացի պրոֆեսորը ամենևին ուրախ տեսք չուներ։ ՍկզբումՎերջին քառյակում պրոֆեսորն ինքն իրեն գերազանցեց։ Նա այնպիսի կատաղի հայացքներով էր շամփրում մեզ, երբ մենք սկսեցինք ծիծաղելոր եթե նախազգուշացված չլինեինք կոմիկական քառյակներ կատարելու գերմանական մեթոդի մասին, նրա դեմքը խոր զարմանք արտահայտեցխիստ կվիրավորվեինք։ Միևնույն ժամանակ, կարծես բոլորովին չէր սպասում, որ իր երգը կդիմավորեն ծիծաղով։ Մեզ դա շատ ծիծաղելի թվաց և ասացինք, որ նրա հաջողության կեսը իր լրջության անսովոր եղանակի մեջ է։ Մի թեթև ակնարկն իր կողմից, որ նա գիտե, թե այդ ամենը որքան ծիծաղելի է, ամբողջապես կփչացներ ամեն ինչ։ Քանի որ մենք շարունակում էինք ծիծաղել, նրա զարմանքը փոխվեց վրդովմունքի և հետո՝ զայրույթի։ Նա զայրացած խոժոռում էր աչքերը մեզ վրա (բացի այն երկու երիտասարդներից, որոնց նա չէր կարող տեսնել, քանի որ նստած էին իր թիկունքում): Նրա այդ շանթահարող հայացքները միայն բավական տառապանքի այնպիսի հնչյուններ էինլսվում, որ ծիծաղից թուլանայինք։ Մենք միմյանց ասում էինքեթե նախօրոք տեղեկացված չլինեինք, որ այդ երգը մեր մահվան պատճառն դա ուրախ երգ է դառնալու։ Միայն բառերը, ասում էինք, բավական են, որ մեզ նոպայի հասցնեն, իսկ նրա ձևական լրջությու՞նը․ օ՛, դա արդեն չափազանց էր։անպայման կարտասվեինք։
Վերջին քառյակում պրոֆեսորն ինքն իրեն գերազանցեց։ Նա այնպիսի կատաղի հայացքներով էր շամփրում մեզԵրբ նա ավարտեց, բոլորը կարծես վարակվել էին հիստերիկ քրքիջով։ Մենք ասացինք, որ եթե նախազգուշացված չլինեինք կոմիկական քառյակներ կատարելու գերմանական մեթոդի մասինդա ամենածիծաղելի երգն է, խիստ կվիրավորվեինք։ Միևնույն ժամանակոր երբևէ լսել էինք մեր կյանքում։ Ասացինք նաև, նրա անսովոր եղանակի մեջ տառապանքի այնպիսի հնչյուններ էին լսվումշատ տարօրինակ է, որ եթե նախօրոք տեղեկացված չլինեինքնման երգերի առկայության դեպքում, որ դա ուրախ երգ գերմանացիների մասին այն կարծիքն էտարածված, անպայման կարտասվեինք։իբր նրանք զուրկ են հումորի զգացումից։ Եվ հարցրեցինք պրոֆեսորին, ինչու նա երգը չի թարգմանում անգլերեն, որպեսզի հասարակ մարդիկ կարողանային հասկանալ այն և իմանային, թե ինչպիսին է լինում իսկական կատակերգը։
Երբ նա ավարտեց, բոլորը կարծես վարակվել էին հիստերիկ քրքիջով։ Մենք ասացինք, որ դա ամենածիծաղելի երգն Այդ պահին Շլոսսեն Բոշենը վեր կացավ սպառնալից տեսքով։ Նա հայհոյանքներ տեղաց մեր գլխին գերմաներեն լեզվով (որն իմ կարծիքով այդ նպատակի համար բացառապես հարմար լեզու է), որ երբևէ լսել էինք մեր կյանքում։ Ասացինք նաևպտտվեց տեղում, շատ տարօրինակ էթափահարեց բռունցքները և հայհոյեց մեզ անգլերենի իր իմացած բառապաշարով։ Նա ասաց, որ նման երգերի առկայության դեպքում, գերմանացիների մասին այն կարծիքն է տարածված, իբր նրանք զուրկ են հումորի զգացումից։ Եվ հարցրեցինք պրոֆեսորին, ինչու նա երգը իր կյանքում դեռևս երբեք այդքան խոր վիրավորված չի թարգմանում անգլերեն, որպեսզի հասարակ մարդիկ կարողանային հասկանալ այն և իմանային, թե ինչպիսին է լինում իսկական կատակերգը։զգացել իրեն։
Այդ պահին Շլոսսեն Բոշենը վեր կացավ սպառնալից տեսքով։ Նա հայհոյանքներ տեղաց մեր գլխին գերմաներեն լեզվով (որն իմ կարծիքով Պարզվեց, որ այդ նպատակի համար բացառապես հարմար լեզու է)երգը ամենևին էլ կատակերգ չեր։ Դա մի ջահել աղջկա մասին էր, պտտվեց տեղումորն ապրում էր Հարցի լեռներում, թափահարեց բռունցքները և հայհոյեց մեզ անգլերենի որը զոհաբերել էր կյանքը իր իմացած բառապաշարով։ սիրելիի հոգու փրկության համար։ Նրա սիրելին նույնպես մահացել էր, և նրանց ոգիները հանդիպել էին երկնքում, իսկ հետո, վերջին քառյակում տղան դավաճանել էր աղջկա ոգուն և հեռացել մեկ ուրիշ ոգու հետ։ Մանրամասների մեջ համոզված չեմ, բայց գիտեմ, որ դա անչափ տխուր երգ էր։ Հեր Բոշենն ասաց, որ մի անգամ երգել է այդ երգը գերմանական կայսեր համար և նա (գերմանական կայսրը) մանկան պես հեկեկացել է։ Նա (հերր Բոշենը) ասաց, որ իր կյանքում դեռևս երբեք այդքան խոր վիրավորված չի զգացել իրեն։դա համարվում է գերմաներենով գրված ամենաողբերգական և հուզումնալից երգերից մեկը։
Պարզվեց, որ այդ երգը ամենևին էլ կատակերգ չեր։ Դա մի ջահել աղջկա մասին Մեզ համար տանջալից իրադրություն էրստեղծվել, որն ապրում անչափ տանջալից։ Թվում էր Հարցի լեռներում, և որը զոհաբերել էր կյանքը իր սիրելիի հոգու փրկության համար։ Նրա սիրելին նույնպես մահացել էրթե ոչ մի պատասխան լինել չէր կարող։ Մենք փնտրեցինք երկու երիտասարդներին, և նրանց ոգիները հանդիպել էին երկնքումորոնք մեզ այս վիճակին հասցրին, իսկ բայց երգի ավարտից հետո, վերջին քառյակում տղան դավաճանել էր աղջկա ոգուն և նրանք աննկատելիորեն հեռացել մեկ ուրիշ ոգու հետ։ Մանրամասների մեջ համոզված չեմ, բայց գիտեմ, որ դա անչափ տխուր երգ էր։ Հեր Բոշենն ասաց, որ մի անգամ երգել է այդ երգը գերմանական կայսեր համար և նա (գերմանական կայսրը) մանկան պես հեկեկացել է։ Նա (հերր Բոշենը) ասաց, որ դա համարվում է գերմաներենով գրված ամենաողբերգական և հուզումնալից երգերից մեկը։էին։
Մեզ համար տանջալից իրադրություն էր ստեղծվելԱյսպես ավարտվեց այդ երեկոն։ Ինձ երբեք չի վիճակվել տեսնել, անչափ տանջալից։ Թվում էրոր երեկույթն ավարտվի այդպիսի քար լռության մեջ, թե ոչ մի պատասխան լինել չէր կարող։ և հյուրերն այդքան անձայն հեռանան։ Մենք փնտրեցինք երկու երիտասարդներինմիմյանց նույնիսկ բարի գիշեր չմաղթեցինք։ Մենք մեկ-մեկ, անաղմուկ ցած էինք իջնում, աշխատելով թաքնվել ստվերոտ կողմում։ Ցածրաձայն խնդրում էինք սպասավորից մեր գլխարկներն ու վերարկուները, որոնք մեզ այս վիճակին հասցրինինքներս բաց էինք անում դուռը, բայց երգի ավարտից հետո նրանք աննկատելիորեն հեռացել էին։աննկատ դուրս էինք սահում և արագ թեքվում անկյունից՝ հնարավորին չափ խուսափելով միմյանցից։
Այսպես ավարտվեց այդ երեկոն։ Ինձ երբեք չի վիճակվել տեսնել, որ երեկույթն ավարտվի այդպիսի քար լռության մեջ, և հյուրերն այդքան անձայն հեռանան։ Մենք միմյանց նույնիսկ բարի գիշեր չմաղթեցինք։ Մենք մեկ-մեկ, անաղմուկ ցած էինք իջնում,աշխատելով թաքնվել ստվերոտ կողմում։ Ցածրաձայն խնդրում էինք սպասավորից մեր գլխակներն ու վերարկուները, ինքներս բաց էինք անում դուռը, աննկատ դուրս էինք սահում և արագ թեքվում անկյունից՝ հնարավորին չափ խուսափելով միմյանցից։Այդ ժամանակվանից ես առանձնապես հետաքրքրություն չեմ ցուցաբերում գերմաներեն երգերի նկատմամբ։
Այդ ժամանակվանից ես առանձնապես հետաքրքրություն չեմ ցուցաբերում գերմաներեն երգերի նկատմամբ։Ժամը երեքն անց կեսին հասանք Սանբերյան շլյուզին։ Գետը շատ գեղեցիկ է այստեղ, մինչև դարպասներին հասնելը, իսկ գետախորշը ուղղակի հիասքանչ է, բայց անօգուտ է այդ մասում հոսանքին հակառակ թիավարելը։
Ժամը երեքն անց կեսին հասանք Սանբերյան շլյուզին։ Գետը շատ գեղեցիկ է այստեղՄի անգամ, մինչև դարպասներին հասնելըսակայն, իսկ գետախորշը ուղղակի հիասքանչ էես փորձել եմ։ Թիավարում էի զույգ թիերով և հարցրեցի ղեկի մոտ նստած ընկերներիս, բայց անօգուտ թե նրանց կարծիքով, դա հնարավո՞ր է այդ մասում հոսանքին հակառակ թիավարելը։, իսկ նրանք ասացին․ իհարկե, եթե ուժգին թիավարեմ։ Երբ այս խոսակցությունը տեղի ունեցավ, մենք գտնվում էինք երկու ափերի միջև ձգված հետիոտնի կամրջի տակ։ Ես ամբողջ մարմնով ընկա թիերի վրա ու սկսեցի թիավարել։
Մի անգամ, սակայն, ես փորձել եմ։ Թիավարում Հիանալի էի զույգ թիերով և հարցրեցի ղեկի թիավարում։ Ինձ մոտ նստած ընկերներիսստեղծվեց անընդատ, թե նրանց կարծիքովռիթմիկ զարկ, դա հնարավո՞ր էորին մասնակցում էին ձեռքերս, իսկ նրանք ասացին․ իհարկեոտքերս ու մեջքս։ Ես թիավարում էի փայլուն ոճով, եթե ուժգին թիավարեմ։ Երբ այս խոսակցությունը տեղի ունեցավարագ ու համաչափ։ Ուղեկիցներս ասում էին, մենք որ ուղղակի հաճույք են ստանում ինձ նայելով։ Հինգ րոպե անց, երբ իմ կարծիքով պետք է բավական մոտ գտնվեինք ամբարտակին, շուրջս նայեցի։ Մենք գտնվում էինք նույն կամրջի տակ ճիշտ այնտեղ, որտեղից սկսել էի, իսկ այդ երկու ափերի միջև ձգված հետիոտնի հիմարները քիչ էր մնում ծիծաղից ուշաթափվեին։ Ես, հիմարի պես կաշվիցս դուրս էի գալիս, որպեսզի նավակը մեխված պահեմ կամրջի տակ։ Ես ամբողջ մարմնով ընկա թիերի վրա ու սկսեցի թիավարել։Ոչ, թող հիմա էլ ուրիշները թիավարեն ուժեղ հոսանքին հակառակ։
Հիանալի էի թիավարում։ Ինձ մոտ ստեղծվեց անընդատՄենք թիավարեցինք մինչև Ուոլթոն, ռիթմիկ զարկորը համեմատաբար մեծ գետափնյա քաղաք է։ Ինչպես մյուս գետափնյա քաղաքների, որին մասնակցում էին ձեռքերսանպես էլ Ուոլթոնի միայն մի աննշան մասն է հարում գետին, ոտքերս ու մեջքս։ Ես թիավարում էի փայլուն ոճով, արագ ու համաչափ։ Ուղեկիցներս ասում էինայնպես, որ ուղղակի հաճույք են ստանում ինձ նայելով։ Հինգ րոպե անց, երբ իմ կարծիքով պետք նավակից դիտողին թվում է բավական մոտ գտնվեինք ամբարտակին, շուրջս նայեցի։ Մենք գտնվում էինք նույն կամրջի տակ ճիշտ այնտեղ, որտեղից սկսել էի, իսկ այդ երկու հիմարները քիչ էր մնում ծիծաղից ուշաթափվեին։ Ես, հիմարի պես կաշվիցս դուրս էի գալիս, որպեսզի նավակը մեխված պահեմ կամրջի տակ։ Ոչ, թող հիմա էլ ուրիշները թիավարեն ուժեղ հոսանքին հակառակ։թե դա ընդամենը կես դյուժին տնակներից կազմված մի գյուղակ է։
Մենք թիավարեցինք մինչև ՈւոլթոնՎինձորից և Էդինգթոնից բացի, որը համեմատաբար մեծ գետափնյա Լոնդոնի և Օքսվորդի միջև չկա մի քաղաք է։ Ինչպես մյուս գետափնյա քաղաքների, անպես էլ Ուոլթոնի որը հնարավոր լինի տեսնել գետից։ Մյուսները կարծես թաքնվում են ոլորանի ետևում և գետին են նայում միայն մի աննշան մասն է հարում գետին, այնպեսփողոցով։ Իմ խորին երախտագիտությունը նրանց, որ նավակից դիտողին թվում էայդքան խելամիտ են վարվում և գետափը տրամադրում են անտառներին, թե դա ընդամենը կես դյուժին տնակներից կազմված մի գյուղակ է։դաշտերին ու ջրային կայաններին։
Վինձորից և Էդինգթոնից բացիՆույնիսկ Ռեդիգը, Լոնդոնի և Օքսվորդի միջև չկա մի քաղաքթեև ամեն կերպ ձգտում է փչացնել աղտոտել ու ապականել հնարավորին չափ մեծ տարածություն, որը հնարավոր լինի տեսնել գետից։ Մյուսները կարծես թաքնվում են ոլորանի ետևում և գետին են նայում միայն մի փողոցով։ Իմ խորին երախտագիտությունը նրանցբավական բարեհոգի է, որ այդքան խելամիտ են վարվում և գետափը տրամադրում են անտառներին, դաշտերին ու ջրային կայաններին։որպեսզի աչքից հեռու պահի իր տգեղ դեմքի նշանակալի մասը։
Նույնիսկ ՌեդիգըԿեսարը, թեև ամեն կերպ ձգտում իհարկե կանգ է փչացնել աղտոտել ու ապականել հնարավորին չափ մեծ տարածությունառել նաև Ուոլթոնի մոտ, բավական բարեհոգի ճամբար էդրել, որպեսզի աչքից հեռու պահի իր տգեղ դեմքի նշանակալի մասը։ամրություններ է կառուցել և այլն։ Կեսարը գետի մեծ սիրահար էր։ Էլիզաբեթ թագուհին նույնպես եղել է այստեղ։ Ուր էլ գնաք, չեք ազատվի այդ կնոջից։ Կրոմվելը և Բրեդշոուն ուղեցույց գրքի հեղինակը չէ, այլ դատավոր Բրեդշոուն, որը Չարլզ արքային մահվան դատապարտեց, նույնպես եղել է այստեղ։ Նրանք բոլորը միասին պետք է որ բավական հաճելի ընկերախումբ կազմեին։
Կեսարը, իհարկե կանգ Ուոլթոնյան եկեղեցում կռվարար կանանց սանձահարելու համար պահվում է առել նաև Ուոլթոնի մոտերկաթե սանձ։ Հին ժամանակներում դա օգտագործում էին կանանց լեզուները սանձելու համար։ Ներկայումս նման փորձերից հրաժարվել են։ Իմ կարծիքով, ճամբար դրա պատճառը երկաթի պակասությունն է դրել, ամրություններ է կառուցել և ալլն։ Կեսարը գետի մեծ սիրահար էր։ Էլիզաբեթ թագուհին նույնպես եղել է այստեղ։ Ուր էլ գնաքիսկ երկաթից բացի, չեք ազատվի այդ կնոջից։ Կրոմվելը և Բրեդշոուն ուղեցույց գրքի հեղինակը չէ, այլ դատավոր Բրեդշոուն, որը Չարլզ արքային մահվան դատապարտեց, նույնպես եղել է այստեղ։ Նրանք բոլորը միասին պետք է որ բավական հաճելի ընկերախումբ կազմեին։ուրիշ ոչինչ չի կարող բավականաչափ դիմացկուն լինել։
Ուոլթոնյան եկեղեցում կռվարար կանանց սանձահարելու համար պահվում Եկեղեցում կան նաև ուշադրության արժանի մի քանի գերեզմաններ, և ես վախենում էի, որ Հարրիսին դրանցից կտրել չի լինի, սակայն Հարրիսը դրանց մասին չէր էլ մտածում և մենք շարունակեցինք մեր ճանապարհը։ Կամրջից վեր գետը զարմանալիորեն ոլորուն է երկաթե սանձ։ Հին ժամանակներում դա օգտագործում էին կանանց լեզուները սանձելու համար։ Ներկայումս նման փորձերից հրաժարվել են։ Իմ կարծիքով դառնում։ Դա գետը գեղատեսիլ է դարձնում, դրա պատճառը երկաթի պակասությունն բայց զայրացնում էնրանց, իսկ երկաթից բացիովքեր թիավարում կամ պարանով քարշում են նավակը, ուրիշ ոչինչ չի կարող բավականաչափ դիմացկուն լինել։և անվերջ վեճեր են ծագում թիավարի և ղեկակալի միջև։
Եկեղեցում կան նաև ուշադրության արժանի մի քանի գերեզմաններԳետի աջ ափին է գտնվում Օութլանդս-պարկը։ Դա հայտնի պատմական վայր է։ Հենրի VIII-ը այն խլել է ինչ-որ մեկի ձեռքից, ― մոռացել եմ թե ում, ― և ես վախենում էիբնակություն հաստատել այնտեղ։ Այգում մի քարայր կա, որ Հարրիսին դրանցից կտրել չի լինի, սակայն Հարրիսը դրանց մասին չէր էլ մտածում որի մուտքը վճարովի է և մենք շարունակեցինք մեր ճանապարհը։ Կամրջից վեր գետը զարմանալիորեն ոլորուն որը իրենից մեծ հետաքրքրություն է դառնում։ Դա գետը գեղատեսիլ է դարձնումներկայացնում, բայց զայրացնում է նրանցես այնտեղ ոչ մի հետաքրքրություն չեմ գտնում։ Յորքի հանգուցյալ դքսուհին, ովքեր թիավարում կամ պարանով քարշում են նավակըորն ապրում էր Օութլանդսում, շներ շատ էր սիրում և անվերջ վեճեր են ծագում թիավարի մի մեծ ոհմակ էր պահում։ Նա հատուկ գերեզմանոց էր սարքել տվել, որտեղ թաղում էր իր շներին, հիմա այդտեղ մի հիսուն շուն է թաղված և ղեկակալի միջև։ամեն մեկի վրա գերեզմանաքար է դրված տապանագրով։
Գետի աջ ափին է գտնվում Օութլանդս-պարկը։ Դա հայտնի պատմական վայր է։ Հենրի VIII-ը այն խլել է Դե ինչ-որ մեկի ձեռքից, ― մոռացել համարձակվում եմ թե ումասել, ― և բնակություն հաստատել այնտեղ։ Այգում մի քարայր կաոր նրանք արժանի են նման վերաբերմումքի նույնքան, որի մուտքը վճարովի է և որը իրենից մեծ հետաքրքրություն է ներկայացնում, բայց ես այնտեղ ոչ որքան ամեն մի հետաքրքրություն չեմ գտնում։ Յորքի հանգուցյալ դքսուհին, որն ապրում էր Օութլանդսում, շներ շատ էր սիրում և մի մեծ ոհմակ էր պահում։ Նա հատուկ գերեզմանոց էր սարքել տվել, որտեղ թաղում էր իր շներին, հիմա այդտեղ մի հիսուն շուն է թաղված և ամեն մեկի վրա գերեզմանաքար է դրված տապանագրով։շարքային քրիստոնյա։
Դե ինչՔորուեյ-Սթեյքսի մոտ, համարձակվում եմ ասելՈւոլթոնյան կամրջից հետո առաջին ոլորանը, որ նրանք արժանի են նման վերաբերմումքի նույնքանճակատամարտ է տեղի ունեցել Կեսարի և Կասսիվելաունուսի միջև։ Կասսիվելաունուսը, որքան ամեն մի շարքային քրիստոնյա։սպասելով Կեսարի արշավանքին, գետի մեջ գերաններ էր խփել (և, անկասկած, նախազգուշացումներ էր ամրացրել դրանց վրա)։ Սակայն Կեսարը, չնայած այդ ամենին, անցավ գետը։ Անհնար էր Կեսարին քշել այդ գետից։
Քորուեյ-Սթեյքսի մոտ, Ուոլթոնյան կամրջից հետո առաջին ոլորանը, ճակատամարտ է տեղի ունեցել Կեսարի և Կասսիվելաունուսի միջև։ Կասսիվելաունուսը, սպասելով Կեսարի արշավանքին, գետի մեջ գերաններ Ահա թե հիմա մեզ ով էր խփել (և, անկասկած, նախազգուշացումներ էր ամրացրել դրանց վրա)։ Սակայն Կեսարը, չնայած այդ ամենին, անցավ գետը։ Անհնար էր Կեսարին քշել այդ գետից։պետք առափնյա հողատերերի դեմ պայքարում։
Ահա Հալիֆորդը և Շեփերթոնը գեղեցիկ են գետին հարող հատվածում, սակայն այդ երկու վայրում էլ ոչ մի արտակարգ բան չկա։ Շեփերթոնի գերեզմանատանը մի տապանաքար կա՝ վրան բանաստեղծություն է փորագրած, և ես վախենում էի, որ Հարրիսը կցանկանա ափ դուրս գալ և պտտվել դրա շուրջը։ Ես տեսա, թե հիմա մեզ ով ինչպիսի տենչանքով էր պետք առափնյա հողատերերի դեմ պայքարում։նա նայում նավամատույցին, երբ մոտենում էինք և ես հաջողացրի մի ճարպիկ շարժումով նրա գլխարկը ջուրը գցել։ Խառնաշփոթը, որն ստեղծվեց գլխարկը ջրից հանելիս, և Հարրիսի զայրույթը իմ անշնորհքության համար, ստիպեցին նրան մոռանալ իր սիրելի տապանաքարերի մասին։
Հալիֆորդը և Շեփերթոնը գեղեցիկ են գետին հարող հատվածումՈւեյբրիջի մոտ, սակայն այդ երկու վայրում էլ ոչ Ուեյը ( մի արտակարգ բան չկա։ Շեփերթոնի գերեզմանատանը մի տապանաքար կա՝ վրան բանաստեղծություն զմայլելի գետակ, որը մինչև Գիլֆորդ նավարկելի է փորագրածփոքրիկ նավակների համար։ Ես միշտ ցանկացել եմ հետազոտել այդ գետակը, բայց երբեք չի հաջողվել)։ Բուրնը և ես վախենում էիԲազինքսթոքյան ջրանցքը միասին են թափվում Թեմզայի մեջ։ Շլյուզը գտնվում է քաղաքի դիմաց, որ Հարրիսը կցանկանա ափ դուրս գալ և պտտվել դրա շուրջը։ Ես տեսաառաջին բանը, թե ինչպիսի տենչանքով որ մենք տեսանք այնտեղ, Ջորջի բաճկոնակն էր նա նայում նավամատույցինշլյուզի դարպասներից մեկի մոտ։ Ավելի մանրամասն զննումը ցույց տվեց, երբ մոտենում էինք և ես հաջողացրի մի ճարպիկ շարժումով նրա գլխարկը ջուրը գցել։ Խառնաշփոթը, որն ստեղծվեց գլխարկը ջրից հանելիս, և Հարրիսի զայրույթը իմ անշնորհքության համար, ստիպեցին նրան մոռանալ իր սիրելի տապանաքարերի մասին։որ բաճկոնակի միջինը՝ ինքը Ջորջն էր։
Ուեյբրիջի մոտ, Ուեյը ( մի զմայլելի գետակ, որը մինչև Գիլֆորդ նավարկելի է փոքրիկ նավակների համար։ Մոնթմորընսին ոռնոց բարձրացրեց։ Ես միշտ ցանկացել եմ հետազոտել այդ գետակըաղաղակեցի, բայց երբեք չի հաջողվել)։ Բուրնը և Բազինքսթոքյան ջրանցքը միասին են թափվում Թեմզայի մեջ։ Շլյուզը գտնվում է քաղաքի դիմացՀարրիսը գոռաց, Ջորջը թափահարեց գլխարկը և առաջին բանըգոռաց ի պատասխան։ Շլյուզի պահակը դուրս վազեց դրագան ձեռքին՝ համոզված, որ մենք տեսանք այնտեղմեկն ու մեկը ջուրն է ընկել և զայրացավ, Ջորջի բաճկոնակն էր շլյուզի դարպասներից մեկի մոտ։ Ավելի մանրամասն զննումը ցույց տվեցտեսնելով, որ բաճկոնակի միջինը՝ ինքը Ջորջն էր։ոչինչ չի պատահել։
Մոնթմորընսին ոռնոց բարձրացրեց։ Ես աղաղակեցիՋորջը ձեռքին մոմլաթի մեջ փաթաթած մի անսովոր իր ուներ։ Այն շրջանաձև էր, Հարրիսը գոռացմի ծայրը՝ տափակ, Ջորջը թափահարեց գլխարկը և գոռաց ի պատասխան։ Շլյուզի պահակը դուրս վազեց դրագան ձեռքին՝ համոզված, որ մեկն ու մեկը ջուրն է ընկել և զայրացավ, տեսնելով, որ ոչինչ չի պատահել։երկար բռնակ ուներ։
Ջորջը ձեռքին մոմլաթի մեջ փաթաթած մի անսովոր իր ուներ։ Այն շրջանաձև էր― Դա ի՞նչ է, մի ծայրը՝ տափակթավա՞, ու երկար բռնակ ուներ։― հարցրեց Հարրիսը։
― Դա ի՞նչ էՈչ, թավա՞― պատասխանեց Ջորջը աչքերի տարօրինակ փայլով նայելով մեզ, ― հարցրեց Հարրիսը։այս ամառ սա շատ մոդայիկ է։ Բոլորը վերցնում են իրենց հետ գետով ճանապարհորդելիս։ Սա բանջո է։
― ՈչՉգիտեի , ― պատասխանեց Ջորջը աչքեի տարօրինակ փայլով նայելով մեզոր դու բանջո ես նվագում, ― այս ամառ սա շատ մոդայիկ է։ Բոլորը վերցնում են իրենց հետ գետով ճանապարհորդելիս։ Սա բանջո է։ մի շնչով վրա տվեցինք Հարրիսը և ես։
― Չգիտեի , որ դու բանջո Իսկ ես չեմ նվագում, ― մի շնչով վրա տվեցինք Հարրիսը և ես։պատասխանեց Ջորջը, ― բայց ասում են, դա շատ հեշտ է։ Եվ հետո, ես ինքնուսույց եմ գնել։
― Իսկ ես չեմ նվագում, ― պատասխանեց Ջորջը, ― բայց ասում են, դա շատ հեշտ է։ Եվ հետո, ես ինքնուսույց եմ գնել։
==Գլուխ իններորդ==
Ջորջը աշխատանքի մեջ է ներգրավվում։ Ճոպանի բարբարոսական բնազդները։ Քառաթի նավակի անշնորհակալ վերաբերմունքը։ Նավակը քարշողներ և քարշվողներ։ Նոր զբաղմունք սիրահարների համար։ Տարեց կնոջ տարօրինակ անհետացումը։ Շտապողի մայրը տղա չի բերի։ Նավակը քարշում են աղջիկները։ Ծանր ապրումներ։ Անհետ կորած շլյուզը կամ կախարդված գետը։ Երաժշտություն։ Մենք փրկված ենք։
Այժմ, երբ Ջորջն արդեն մեզ հետ էր, մենք ստիպեցինք նրան աշխատել։ Ինքնին հասկանալի է, Ջորջը աշխատել չէր ուզում։ Նա պատճառաբանեց, որ չափազանց շատ է աշխատել Սիթիում։ Հարրիսը, որ բնավորությամբ շատ կտրուկ է ու խղճմտանքից զուրկ, ասաց․ ― Ահ, ոչինչ, հիմա էլ փոփոխության համար կաշխատես գետի վրա։ Փոփոխությունը օգտակար է բոլորի համար։
Եթե խղճով դատենք։ (նույնիսկ այնպիսի խղճովԱյժմ, ինչպիսին Ջորջինն է)երբ Ջորջն արդեն մեզ հետ էր, նա չպետք մենք ստիպեցինք նրան աշխատել։ Ինքնին հասկանալի է առարկեր։ Ջորջն առաջարկեց, որ թերևս ավելի լավ կլինիՋորջը աշխատել չէր ուզում։ Նա պատճառաբանեց, ինքը մնա նավակում և թեյ պատրաստի, իսկ որ չափազանց շատ է աշխատել Սիթիում։ Հարրիսը և ես ճոպանով քարշենք նավակը, քանի որ թեյ պատրաստելը հոգնեցուցիչ գործ բնավորությամբ շատ կտրուկ էու խղճմտանքից զուրկ, իսկ Հարրիսը և ես խիստ հոգնած տեսք ունեինք։ Պատասխանի փոխարեն մենք նրան փոխանցեցինք ճոպանըասաց․ ― Ահ, որը նա վերցրեց ու դուրս եկավ նավակից։ ոչինչ, հիմա էլ փոփոխության համար կաշխատես գետի վրա։ Փոփոխությունը օգտակար է բոլորի համար։
ճոպանը ինչ-որ տարօրինակ ու անբացատրելի հատկություն ունի։ Դուք փաթաթում եք այն Եթե խղճով դատենք, (նույնիսկ այնպիսի զգուշությամբ ու խնամքովխղճով, կարծես նոր անդրավարտիք եք ծալում ինչպիսին Ջորջինն է), նա չպետք է առարկեր։ Ջորջն առաջարկեց, որ թերևս ավելի լավ կլինի, ինքը մնա նավակում և չանցած հինգ րոպեթեյ պատրաստի, երբ նորից վերցնում եքիսկ Հարրիսը և ես ճոպանով քարշենք նավակը, պարզվում քանի որ թեյ պատրաստելը հոգնեցուցիչ գործ է, որ իսկ Հարրիսը և ես խիստ հոգնած տեսք ունեինք։ Պատասխանի փոխարեն մենք նրան փոխանցեցինք ճոպանը վերածվել է մի սարսափելի, զայրացուցիչ ձևով խճճված կծիկի։որը նա վերցրեց ու դուրս եկավ նավակից։
Թող վիրավորական չթվա, բայց ես խորապես համոզված եմ, Ճոպանը ինչ-որ եթե վերցնեք մի ամենասովորական ճոպանտարօրինակ ու անբացատրելի հատկություն ունի։ Դուք փաթաթում եք այն այնպիսի զգուշությամբ ու խնամքով, ուղիղ ձգեք դաշտի կենտրոնում կարծես նոր անդրավարտիք եք ծալում և երեսուն աստիճան մեջքով շրջվեքչանցած հինգ րոպե, ապա կտեսնեքերբ նորից վերցնում եք, պարզվում է, որ այդ ժամանակամիջոցում ճոպանը գալարվել վերածվել էմի սարսափելի, խճճվել և ամբողջովին հանգույցներով պատվել, իսկ երկու ծայրերը չգիտես, թե ուր են կորել։ Եվ ստիպված եք կես ժամ շարունակ նստել այդտեղ, խոտերի վրա, և հայհոելով քանդել խճճվածքը։զայրացուցիչ ձևով խճճված կծիկի։
Այսպիսին է իմ կարծիքը, ճոպանների մասին ընդհանրապես։ Իհարկե, լինում են նաև արժանի բացառություններԹող վիրավորական չթվա, բայց ես չեմ ասումխորապես համոզված եմ, որ այդպիսինները չկան։ Հնարավոր էեթե վերցնեք մի ամենասովորական ճոպան, կան ճոպաններուղիղ ձգեք դաշտի կենտրոնում և երեսուն աստիճան մեջքով շրջվեք, որոնք պատիվ են բերում իրենց կոչմանըապա կտեսնեք, բարեխիղճ հարգարժան ճոպաններ, որոնք ամենևին չեն երևակայում , թե իրենք հելունագործության համար են ստեղծվածոր այդ ժամանակամիջոցում ճոպանը գալարվել է, խճճվել և երբ մենակ են մնումամբողջովին հանգույցներով պատվել, չեն փորձում վերածվել ուռուցակար անձեռոցիկների։ Ես ասում եմիսկ երկու ծայրերը չգիտես, որ կարող թե ուր են լինել նման ճոպաններկորել։ Եվ ստիպված եք կես ժամ շարունակ նստել այդտեղ, ես սրտանց հավատում եմխոտերի վրա, որ գոյութուն ունեն այդպիսիները։ Բայց ինձ բախտ չի վիճակվել հանդիպել նրանց։և հայհոյելով քանդել խճճվածքը։
Որոշեցի միչև շլյուզին հասնելըԱյսպիսին է իմ կարծիքը, անձամբ զբաղվել մեր ճոպանով։ Թույլ չտվեցի Հարրիսին նույնիսկ մատով դիպչել դրանճոպանների մասին ընդհանրապես։ Իհարկե, լինում են նաև արժանի բացառություններ, ես չեմ ասում, քանի որ նա շատ ցրված է։ Ես զգուշորեն փաթաթեցի այնայդպիսինները չկան։ Հնարավոր է, կապեցի կենտրոնումկան ճոպաններ, ծալեցի և տեղավորեցի նավակի խորքում։ Հարրիսը ամենայն զգուշությամբ բարձրացրեց և հանձնեց Ջորջին։ Ջորջն իր հերթին ամուր բռնեց և իրենից հեռու պահած սկսեց քանդել այնպիսի նուրբ շարժումներովորոնք պատիվ են բերում իրենց կոչմանը, ինչպես նորածնի բարուր բարեխիղճ հարգարժան ճոպաններ, որոնք ամենևին չեն երևակայում , թե իրենք հելունագործության համար են քանդում։ Սակայն նա մի քանի յարդ էլ չէր քանդելստեղծված, և երբ ճոպանն ավելի շատ վատ գործված ուղեգորգի նմանվեցմենակ են մնում, քան որևէ այլ բանի։չեն փորձում վերածվել ուռուցակար անձեռոցիկների։ Ես ասում եմ, որ կարող են լինել նման ճոպաններ, ես սրտանց հավատում եմ, որ գոյութուն ունեն այդպիսիները։ Բայց ինձ բախտ չի վիճակվել հանդիպել նրանց։
Միշտ այդպես է լինումՈրոշեցի միչև շլյուզին հասնելը, անձամբ զբաղվել մեր ճոպանով։ Թույլ չտվեցի Հարրիսին նույնիսկ մատով դիպչել դրան, քանի որ նա շատ ցրված է։ Ես զգուշորեն փաթաթեցի այն, կապեցի կենտրոնում, ծալեցի և տեղավորեցի նավակի խորքում։ Հարրիսը ամենայն զգուշությամբ բարձրացրեց և դա հանձնեց Ջորջին։ Ջորջն իր ետևից նույնպիսի հետևանքներ է բերում։ Գետափին կանգնած մարդը, որը փորձում է հերթին ամուր բռնեց և իրենից հեռու պահած սկսեց քանդել խճճվածքըայնպիսի նուրբ շարժումներով, համոզված է, որ ամեն ինչում մեղավորը ինչպես նորածնի բարուր են քանդում։ Սակայն նա է, ով կծկել է ճոպանըմի քանի յարդ էլ չէր քանդել, իսկ երբ մարդ գետափին մի որևէ բան է մտածումճոպանն ավելի շատ վատ գործված ուղեգորգի նմանվեց, անպայման իր մտքերը բարձրաձայն է արտահայտում։քան որևէ այլ բանի։
― Ի՞նչ էիր ուզում սարքել սրանիցՄիշտ այդպես է լինում, ուզում էիր ձկնորսական ցա՞նց հյուսել։ Լավ ես խճճելև դա իր ետևից նույնպիսի հետևանքներ է բերում։ Գետափին կանգնած մարդը, խոսք չկա։ Մի՞թե չէիր կարող կարգին փաթաթել հիմար։որը փորձում է քանդել խճճվածքը, համոզված է, որ ամեն ինչում մեղավորը նա է, ով կծկել է ճոպանը, իսկ երբ մարդ գետափին մի որևէ բան է մտածում, անպայման իր մտքերը բարձրաձայն է արտահայտում։
Այսպես անդադար մռթմռթալով― Ի՞նչ էիր ուզում սարքել սրանից, նա կատաղի պայքար է մղում ճոպանի հետուզում էիր ձկնորսական ցա՞նց հյուսել։ Լավ ես խճճել, փռում է գետափին և վազվզում է շուրջըխոսք չկա։ Մի՞թե չէիր կարող կարգին փաթաթել, փորձելով գտնել ծայրը։հիմար։
Մյուս կողմիցԱյսպես անդադար մռթմռթալով, նա, ով փաթաթել կատաղի պայքար է ճոպանըմղում ճոպանի հետ, համոզված փռում է, որ մեղավորը մյուսն գետափին և վազվզում էշուրջը, որը փորձում է քանդել այն։փորձելով գտնել ծայրը։
― Ամեն ինչ կարգին էրՄյուս կողմից, երբ դու վերցրիրնա, ― բարկացած գոռում ով փաթաթել է նա։ ― Ինչու՞ ես առանց մտածելու գործ բռնում։ Քեզ մոտ ամեն ինչ այդպես ճոպանը, համոզված է, որ մեղավորը մյուսն է, որը փորձում է ստացվում։ Դու գերանից էլ հանգույց կկապես։քանդել այն։
Նրանք այնքան են բորբոքվում― Ամեն ինչ կարգին էր, որ քիչ է մնում ճոպանով կախեն մեկը մյուսին։ Անցնում է տասը րոպեերբ դու վերցրիր, գետափին կանգնած մարդը օրհասական ճիչ ― բարկացած գոռում է արձակում և կատաղորեն սկսում նա։ ― Ինչո՞ւ ես առանց մտածելու գործ բռնում։ Քեզ մոտ ամեն ինչ այդպես է պտտվել պարանի շուրջը, փորձում է ուղղել, բռնում է ձեռքն ընկած առաջին կտորն ու քաշում։ Իհարկե, դրանից պարանն ավելի է խճճվում, քան առաջ։ Այդ ժամանակ նրա ընկերը դուրս է գալիս նավակից որպեսզի օգնի նրան, բայց նրանք միայն խանգարում են իրար։ Երկուսն ստացվում։ Դու գերանից էլ բռնում են պարանի նույն կտորից, սկսում են ձգել տարբեր ուղղություններով և փորձում են գտնել, թե որտեղ է հանգուցված։ Վերջապես քանդում են հանգույցները և շրջվելով դեպի գետը , տեսնում են, որ նավակը ափից հեռացել է ու լողում է ուղիղ դեպի ամբարտակը։ հանգույց կկապես։
Մի անգամ ես ականատես եմ եղել նման մի դեպքի։ Դա տեղի ունեցավ Բովենիում մի ամպամած առավոտյան։Նրանք այնքան են բորբոքվում, որ քիչ է մնում ճոպանով կախեն մեկը մյուսին։ Անցնում է տասը րոպե, գետափին կանգնած մարդը օրհասական ճիչ է արձակում և կատաղորեն սկսում է պտտվել պարանի շուրջը, փորձում է ուղղել, բռնում է ձեռքն ընկած առաջին կտորն ու քաշում։ Իհարկե, դրանից պարանն ավելի է խճճվում, քան առաջ։ Այդ ժամանակ նրա ընկերը դուրս է գալիս նավակից որպեսզի օգնի նրան, բայց նրանք միայն խանգարում են իրար։ Երկուսն էլ բռնում են պարանի նույն կտորից, սկսում են ձգել տարբեր ուղղություններով և փորձում են գտնել, թե որտեղ է հանգուցված։ Վերջապես քանդում են հանգույցները և շրջվելով դեպի գետը , տեսնում են, որ նավակը ափից հեռացել է ու լողում է ուղիղ դեպի ամբարտակը։
Մենք հոսանքով ցած էինք լողում և անցնելով փոքրիկ հրվանդանը, ափին երկու մարդ նկատեցինք։ Նրանք ապուշ կտրած միմյանց էին նայում այնպիսի անօգնական ու խղճուկ հայացքով, ինչպիսին Մի անգամ ես ոչ մինչ այդ և ոչ էլ դրանից հետո չեմ տեսել մարդկային դեմքին։ Նրանց ձեռքին ականատես եմ եղել նման մի երկար ճոպան կար։ Պարզ էր, որ ինչ-որ բան էր պատահել։ Մենք դանդաղեցրինք ընթացքը և հարցրեցինք թե բանն ինչ է։դեպքի։ Դա տեղի ունեցավ Բովենիում մի ամպամած առավոտյան։
― Մեր նավակն անհետացել է, ― պատասխանեցին նրանք վրդովված։ ― Մենք դուրս եկանք քանդելու խճճված ճոպանը հոսանքով ցած էինք լողում և երբ վերջացրինքանցնելով փոքրիկ հրվանդանը, տեսանքափին երկու մարդ նկատեցինք։ Նրանք ապուշ կտրած միմյանց էին նայում այնպիսի անօգնական ու խղճուկ հայացքով, ինչպիսին ես ոչ մինչ այդ և ոչ էլ դրանից հետո չեմ տեսել մարդկային դեմքին։ Նրանց ձեռքին մի երկար ճոպան կար։ Պարզ էր, որ նավակը չկա։ինչ-որ բան էր պատահել։ Մենք դանդաղեցրինք ընթացքը և հարցրեցինք թե բանն ինչ է։
Նրանք ակնհայտորեն վիրավորված էին իրենց նավակի ստոր ― Մեր նավակն անհետացել է, ― պատասխանեցին նրանք վրդովված։ ― Մենք դուրս եկանք քանդելու խճճված ճոպանը և անշնորհակալ վերաբերմունքից։երբ վերջացրինք, տեսանք, որ նավակը չկա։
Մենք գտանք փախստականին, որը հոսանքով կես մղոն հեռու էր քշվել Նրանք ակնհայտորեն վիրավորված էին իրենց նավակի ստոր և թաղվել մնացել էր եղեգների մեջ, ու հանձնեցինք նրանց։ Գրազ կգամ, որ մի ամբողջ շաբաթ նրանք նավակին փախչելու ուրիշ հնարավորություն չտվեցին։անշնորհակալ վերաբերմունքից։
Ես երբեք չեմ մոռանա այդ մարդկանց տեսքըՄենք գտանք փախստականին, որը հոսանքով կես մղոն հեռու էր քշվել և թաղվել մնացել էր եղեգների մեջ, որոնք ափով այս ու այն կողմ էին վազվզումհանձնեցինք նրանց։ Գրազ կգամ, փնտրելով իրենց նավակը։ որ մի ամբողջ շաբաթ նրանք նավակին փախչելու ուրիշ հնարավորություն չտվեցին։
Գետի վրա նավաքարշի հետ կապված շատ ծիծաղաշարժ պատմությունների կարելի է ականատես լինել։ Ավելի հաճախ կարելի է տեսնելԵս երբեք չեմ մոռանա այդ մարդկանց տեսքը, թե ինչպես գետափով գնում են երկուսը՝ ետևից քարշելով նավակը և ինչ-որ բանի մասին աշխույժ զրուցելով։ Իսկ իրենցից հարյուր յարդ հեռավորության վրա գտնվող ուղեվորը ապարդյուն բղավում է նրանցորոնք ափով այս ու այն կողմ էին վազվզում, որ կանգ առնեն և թիով խելահեղ փորձեր է անում հասկացնելու, որ աղետ է պատահել։փնտրելով իրենց նավակը։
Գուցե ղեկն Գետի վրա նավաքարշի հետ կապված շատ ծիծաղաշարժ պատմությունների կարելի է կոտրվել կամ ձողն ականատես լինել։ Ավելի հաճախ կարելի է տախտակամածից ցած ընկելտեսնել, կամ գլխարկն է ջուրն ընկել թե ինչպես գետափով գնում են երկուսը՝ ետևից քարշելով նավակը և արագ լողում է հոսանքով վար։ Սկզբում նա համեստորեն և անչափ քաղաքավարի խնդրում ինչ-որ բանի մասին աշխույժ զրուցելով։ Իսկ իրենցից հարյուր յարդ հեռավորության վրա գտնվող ուղեվորը ապարդյուն բղավում է նրանց , որ կանգ առնել։առնեն և թիով խելահեղ փորձեր է անում հասկացնելու, որ աղետ է պատահել։
― էյ, մի րոպե կանգ առեք, խնդրում եմ, ― ուրախ գոռում Գուցե ղեկն է նակոտրվել կամ ձողն է տախտակամածից ցած ընկել, ― գլխարկս կամ գլխարկն է ջուրն ընկավ։ընկել և արագ լողում է հոսանքով վար։ Սկզբում նա համեստորեն և անչափ քաղաքավարի խնդրում է նրանց կանգ առնել։
― Էյ, Թոմմի րոպե կանգ առեք, Դիքխնդրում եմ, չե՞ք լսում, ի՞նչ ― ուրախ գոռում էնա, ― այս անգամ պակաս հարգալից տոնով։գլխարկս ջուրն ընկավ։
Այնուհետև․― Էյ, Թոմ, Դիք, չե՞ք լսում, ի՞նչ է, ― այս անգամ պակաս հարգալից տոնով։
― Էյ, դուք, գրողը ձեզ տանի, էյ, դատարկագլուխ ապուշներ։ Հեյ, կանգ առեք, ես ձեր․․․Այնուհետև․
Դրանից հետո նա վեր է թռչում― Էյ, պտտվում է նավակումդուք, գոռում է դեմքն ամբողջովին կարմրատակած և հայհոյում ինչպես կարող է։ Գետափին կանգնած տղաները կանգ են առնում և ծաղրում ենգրողը ձեզ տանի, քարեր են նետում վրանէյ, դատարկագլուխ ապուշներ։ Հեյ, կանգ առեք, իսկ նա սրընթաց սլանում է ժամում չորս մղոն արագությամբ և չի կարող դուրս գալ ու մի լավ դաս տալ նրանց։ես ձեր…
Նման թյուրիմացություններից կարելի Դրանից հետո նա վեր է խուսափելթռչում, եթե նրանքպտտվում է նավակում, ովքեր քարշում գոռում է դեմքն ամբողջովին կարմրատակած և հայհոյում ինչպես կարող է։ Գետափին կանգնած տղաները կանգ են նավակը, միշտ հիշեն, որ իրենք նավակ են քարշում առնում և երբեմն շուրջը նայեն՝ տեսնելու, թե ինչ վիճակում է իրենց ուղեվորը։ Լավ կլինի, որ մի հոգի քարշի նավակը։ Երբ այդ գործը երկուսով ծաղրում են անում, սկսում քարեր են շատախոսել և մոռանում են աշխարհում ամեն բան։ Իսկ նավակընետում վրան, որը քարշելիս շատ քիչ դիմադրություն իսկ նա սրընթաց սլանում է ցույց տալիս, ժամում չորս մղոն արագությամբ և չի կարող հիշեցնել նրանց, թե ինչ գործով են զբաղված իրենք։ դուրս գալ ու մի լավ դաս տալ նրանց։
Ուշ երեկոյանՆման թյուրիմացություններից կարելի է խուսափել, երբ ընթրիքից հետո զրուցում էինք այդ թեմայի շուրջըեթե նրանք, Ջորջըովքեր քարշում են նավակը, որպես օրինակմիշտ հիշեն, թե երկու նավաքարշերը, որքան մոռացկոտ կարող որ իրենք նավակ են լինել քարշում և երբեմն շուրջը նայեն՝ տեսնելու, թե ինչ վիճակում է իրենց գործն անելիսուղեվորը։ Լավ կլինի, որ մի հետաքրքրաշարժ դեպք պատմեց։հոգի քարշի նավակը։ Երբ այդ գործը երկուսով են անում, սկսում են շատախոսել և մոռանում են աշխարհում ամեն բան։ Իսկ նավակը, որը քարշելիս շատ քիչ դիմադրություն է ցույց տալիս, չի կարող հիշեցնել նրանց, թե ինչ գործով են զբաղված իրենք։
Մի անգամ ինքը երեք ուղեկիցների հետՈւշ երեկոյան, երբ ընթրիքից հետո զրուցում էինք այդ թեմայի շուրջը, այսպես սկսեց Ջորջը, Մեյդենհեդից հոսանքով վեր թիավարում էին մի ծանր բեռնավորված նավակ։ Քուկհեմյան շլյուզից քիչ անցորպես օրինակ, նրանք մի տղամարդ նկատեցին իր ընկերուհու հետթե երկու նավաքարշերը, որ քայլում էին գետափով․ երկուսն էլ կլանված էին հետաքրքիր խոսակցությամբ։ Նրանք բռնել էին կարթաձողըորքան մոռացկոտ կարող են լինել իրենց գործն անելիս, իսկ դրան կապված էր պարանը, որը քարշ էր գալիս նրանց ետևից՝ մի ծայրը ջրում։ Մոտերքում ոչ մի նավակ չեր երևում։ Ինչ-որ ժամանակ այդ պարանից նավակ էր կապված եղել, դա ակնհայտ էր, բայց թե ինչ էր եղել դրա հետ, ինչ սարսափելի ճակատագիր էր բաժին ընկել այդ նավակին և նրա մեջ եղած մարդկանց ― առեղծված էր մնում։ Սակայն ինչպիսի դժբախտություն էլ պատահած լիներ, դա ամենևին չէր անհանգստացնում երիտասարդ զույգին, որ քարշում էր նավակը։ Նրանց մոտ էր կարթաձողն ու պարանը, և դա լիովին բավարարում էր նրանց։հետաքրքրաշարժ դեպք պատմեց։
Ջորջն այն էՄի անգամ ինքը երեք ուղեկիցների հետ, ուզում այսպես սկսեց Ջորջը, Մեյդենհեդից հոսանքով վեր թիավարում էին մի ծանր բեռնավորված նավակ։ Քուկհեմյան շլյուզից քիչ անց, նրանք մի տղամարդ նկատեցին իր ընկերուհու հետ, որ քայլում էին գետափով․ երկուսն էլ կլանված էին հետաքրքիր խոսակցությամբ։ Նրանք բռնել էին կարթաձողը, իսկ դրան կապված էր պարանը, որը քարշ էր ձայնել գալիս նրանց և իմաց տալետևից՝ մի ծայրը ջրում։ Մոտերքում ոչ մի նավակ չեր երևում։ Ինչ-որ ժամանակ այդ պարանից նավակ էր կապված եղել, դա ակնհայտ էր, բայց թե ինչ էր եղել դրա հետ, ինչ սարսափելի ճակատագիր էր բաժին ընկել այդ պահին մի պայծառ միտք ծագեց նրա գլխում նավակին և նա լռեց։ Դրա փոխարեն կարթաձողով բռնեց և իրեն ձգեց պարանի ծայրընրա մեջ եղած մարդկանց ― առեղծված էր մնում։ Սակայն ինչպիսի դժբախտություն էլ պատահած լիներ, հետո հանգույց արեցին և հագցրեցին իրենց կայմին։ Դրանից հետո հավաքեցին թիերըդա ամենևին չէր անհանգստացնում երիտասարդ զույգին, որ քարշում էր նավակը։ Նրանց մոտ էր կարթաձողն ու պարանը, նստեցին նավախելին և վառեցին ծխամարճերը։դա լիովին բավարարում էր նրանց։
Իսկ Ջորջն այն երիտասարդն ու իր ընկերուհին բեռնավորված նավակն ու չորս ծանրամարմին տղամարդկանց քարշեցին միչև Մարլո։է, ուզում էր ձայնել նրանց և իմաց տալ, բայց այդ պահին մի պայծառ միտք ծագեց նրա գլխում և նա լռեց։ Դրա փոխարեն կարթաձողով բռնեց և իրեն ձգեց պարանի ծայրը, հետո հանգույց արեցին և հագցրեցին իրենց կայմին։ Դրանից հետո հավաքեցին թիերը, նստեցին նավախելին և վառեցին ծխամարճերը։
Ջորջն ասաց, որ մինչ այդ երբեք չէր տեսել, որ մարդու դեմքը այդքան շփոթմունք ու թախիծ արտահայտի, ինչպես Իսկ այն ժամանակ, երբ, հասնելով շլյուզին, երիտասարդ զույգը համոզվեց, որ վերջին երկու մղոնը քարշել են ուրիշի նավակը։ Ջորջը համոզված է, որ այդ հաճելի կնոջ ներկայությունը փրկեց իրենց, այլապես չէին ազատվի կոպիտ արտահայտություններից։ Կինն առաջինը, ի զարման իրեն, նկատեց և հուսահատորեն ձեռքերը միացնելով, գլուխը կորցրած գոչեց․երիտասարդն ու իր ընկերուհին բեռնավորված նավակն ու չորս ծանրամարմին տղամարդկանց քարշեցին միչև Մարլո։
― ՕՋորջն ասաց, Հենրիոր մինչ այդ երբեք չէր տեսել, որտե՞ղ որ մարդու դեմքը այդքան շփոթմունք ու թախիծ արտահայտի, ինչպես այն ժամանակ, երբ, հասնելով շլյուզին, երիտասարդ զույգը համոզվեց, որ վերջին երկու մղոնը քարշել են ուրիշի նավակը։ Ջորջը համոզված է մորաքույրը։, որ այդ հաճելի կնոջ ներկայությունը փրկեց իրենց, այլապես չէին ազատվի կոպիտ արտահայտություններից։ Կինն առաջինը, ի զարման իրեն, նկատեց և հուսահատորեն ձեռքերը միացնելով, գլուխը կորցրած գոչեց․
― Նրանք գտա՞ն ծեր կնոջըՕ, ― հարցրեց Հարրիսը։Հենրի, որտե՞ղ է մորաքույրը։
Ջորջը պատասխանեց― Նրանք գտա՞ն ծեր կնոջը,որ չգիտի։― հարցրեց Հարրիսը։
Քարշողի և քարշվողի միջև փոխադարձ համակրանքի վտանգավոր բացակայության մեկ ուրիշ դեպքի մի անգամ Ջորջը և ես ականատես եղանք Ուոլթոնի մոտ։ Դա այն հատվածում էրպատասխանեց, ուր ափաշերտը թեք իջնում է դեպի ջուրը, իսկ մենք հանդիպակաց ափին էինք և դիտում էինք գետը։ Քիչ անց մեր տեսադաշտում մի փոքրիկ նավակ երևաց, որը մեծ արագությամբ քարշում էր մի զորավոր ձի։ Հեծյալը մի փոքրիկ տղա էր։ Նավակի մեջ երազկոտ ու հարմար դիրքերով անխռով մեկնվել էին հինգ տղամարդիկ։ Հատկապես ղեկակալը շատ անխռով տեսք ուներ։որ չգիտի։
― Կուզենայի, որ նա ձգեր ոչ Քարշողի և քարշվողի միջև փոխադարձ համակրանքի վտանգավոր բացակայության մեկ ուրիշ դեպքի մի անգամ Ջորջը և ես ականատես եղանք Ուոլթոնի մոտ։ Դա այն պարանըհատվածում էր, ― շշնջաց Ջորջըուր ափաշերտը թեք իջնում է դեպի ջուրը, մինչ նրանք անցնում էին իսկ մենք հանդիպակաց ափին էինք և դիտում էինք գետը։ Քիչ անց մեր կողքով։տեսադաշտում մի փոքրիկ նավակ երևաց, որը մեծ արագությամբ քարշում էր մի զորավոր ձի։ Հեծյալը մի փոքրիկ տղա էր։ Նավակի մեջ երազկոտ ու հարմար դիրքերով անխռով մեկնվել էին հինգ տղամարդիկ։ Հատկապես ղեկակալը շատ անխռով տեսք ուներ։
Եվ հենց նույն պահին ղեկակալն այդպես էլ արեց― Կուզենայի, և նավակը ափ թռավ այնպիսի աղմուկովոր նա ձգեր ոչ այն պարանը, կարծես միաժամանակ քառասուն հազար քաթանե սավան պատռեցին։ Տղամարդկանցից երկուսը― շշնջաց Ջորջը, զամբյուղը և երեք թիերը ակնթարթորեն դուրս թռան ձախ նավակողից և փռվեցին ափին․ մեկուկես րոպե անց, ևս երկուսը դուրս թռան աջ նավակողից և թրմփացին գետնին՝ կարթաձողերի, առագաստների, պարկերի ու շշերի միջև։ Վերջին ուղեվորը տասը յարդ առաջ անցավ և ի վերջո դուրս թռավ գլխի վրա։մինչ նրանք անցնում էին մեր կողքով։
Դրանից հետո նավակը թեթևացավ Եվ հենց նույն պահին ղեկակալն այդպես էլ արեց, և ավելի հեշտ առաջ սլացավնավակը ափ թռավ այնպիսի աղմուկով, իսկ տղան իր ձայնի հնարավորության սահմաններում բարձր գոռալովկարծես միաժամանակ քառասուն հազար քաթանե սավան պատռեցին։ Տղամարդկանցից երկուսը, ստիպում էր ձիուն քառարշավ սլանալ։ Տղամարդիկ նստեցին տեղներում զամբյուղը և աչքերը հառեցին միմյանց։ Մի քանի վայրկյան անցավերեք թիերը ակնթարթորեն դուրս թռան ձախ նավակողից և փռվեցին ափին․ մեկուկես րոպե անց, միչև նրանք գլխի ընկանևս երկուսը դուրս թռան աջ նավակողից և թրմփացին գետնին՝ կարթաձողերի, թե ինչ է պատահել իրենց հետ ու սկսեցին զայրացած բղավել տղայինառագաստների, որ կանգնի։ Սակայն վերջինս շատ էր տարված իր ձիով, որպեսզի լսեր նրանց։ Մենք հետևում էինք, թե ինչպես են նրանք սլանում տղայի ետևից, մինչև կորան մեր տեսադաշտից։ պարկերի ու շշերի միջև։ Վերջին ուղեվորը տասը յարդ առաջ անցավ և ի վերջո դուրս թռավ գլխի վրա։
Չեմ կարող ասել, թե ցավում էի նրանց անհաջողուցյան համար։ Իրականում ես միայն ցանկանում եմ, որ բոլոր այն դեղնակտուց դատարկագլուխները, որոնք սիրում են իրենց Դրանից հետո նավակը քարշել նման եղանակովթեթևացավ և ավելի հեշտ առաջ սլացավ, ― իսկ այդպիսիները քիչ չենտղան իր ձայնի հնարավորության սահմաններում բարձր գոռալով, ― նույնպիսի անհաջողությունների հանդիպեն։ Բացի նրանիցստիպում էր ձիուն քառարշավ սլանալ։ Տղամարդիկ նստեցին տեղներում և աչքերը հառեցին միմյանց։ Մի քանի վայրկյան անցավ, որ վտանգի են ենթարկում մինչև նրանք գլխի ընկան, թե ինչ է պատահել իրենց կյանքը, նրանք անցանկալի հետ ու վտանգավոր են դառնում ճանապարհին հանդիպած նավակների համար։ Սլանալով այդպիսի մեծ արագությամբ, նրանք ոչ միայն անհնարին են դարձնում նավակի ղեկավարությունը, այլև թույլ չեն տալիսսկսեցին զայրացած բղավել տղային, որ մյուս նավակները գոնե դուրս գան ճանապարհից։ Նրանց ճոպանը դիպչում է ձեր կայմին և շրջում նավակըկանգնի։ Սակայն վերջինս շատ էր տարված իր ձիով, կամ դիպչում է նավակում գտնվող մարդկանց և նրանց ջուրն է գցումորպեսզի լսեր նրանց։ Մենք հետևում էինք, կամ ճանկռոտում դեմքը։ Ամենաճիշտն այն կլինիթե ինչպես են նրանք սլանում տղայի ետևից, որ ամուր կանգնեք ձեր տեղում և պատրաստ լինեք կայմի ներքևի մասով հեռու տանել նրանց ձեր նավակից։մինչև կորան մեր տեսադաշտից։
Սակայն նավաքարշի հետ կապված դեպքերից ամենատպավորիչն Չեմ կարող ասել, թե ցավում էի նրանց անհաջողության համար։ Իրականում ես միայն ցանկանում եմ, որ բոլոր այն էդեղնակտուց դատարկագլուխները, երբ նավակը քարշում որոնք սիրում են թույլ սեռի ներկայացուցիչները։ Դա մի ցնցող իրադարձություն էիրենց նավակը քարշել նման եղանակով, որը ոչ մեկը չպետք է բաց թողնի։ Ավելի հաճախ երեք աղջիկներ են քարշում․ երկուսը վերցնում են ուսապարանը― իսկ այդպիսիները քիչ չեն, իսկ երրորդը պտտվում է նրանց շուրջն ու անվերջ քրքջում։ Սովորաբար ամեն ինչ սկսվում է ― նույնպիսի անհաջողությունների հանդիպեն։ Բացի նրանից, որ պարանը փաթաթվում է նրանց ոտքերին ու ստիպված վտանգի են լինում նստել գետափին և օգնել մեկը մյուսին ազատվելու կապանքներից։ Հետո պարանը փաթաթվում է նրանց պարանոցների շուրջը և քիչ է մնումենթարկում իրենց կյանքը, շնչահեղձ լինեն։ Վերջիվերջո ամեն ինչ կարգավորվում է, և նրանք սկսում անցանկալի ու վտանգավոր են վազել, իրենց ետևից քարշելով նավակը անչափ վտանգավոր արագությամբ։ Մոտ հարյուր յարդ վազելուց հետոդառնում ճանապարհին հանդիպած նավակների համար։ Սլանալով այդպիսի մեծ արագությամբ, նրանք բնականաբար շնչասպառ ոչ միայն անհնարին են լինումդարձնում նավակի ղեկավարությունը, միանգամից կանգ են առնում և ծիծաղելով թավալվում կանաչների վրա։ Իսկ այլև թույլ չեն տալիս, որ մյուս նավակները գոնե դուրս գան ճանապարհից։ Նրանց ճոպանը դիպչում է ձեր կայմին և շրջում նավակը, մինչև գլխի կընկնեք, թե ինչ կամ դիպչում է նավակում գտնվող մարդկանց և նրանց ջուրն է կատարվում գցում, կամ կհասցնեք վերցնել թիերըճանկռոտում դեմքը։ Ամենաճիշտն այն կլինի, քշվում է մինջև գետի մեջտեղը որ ամուր կանգնեք ձեր տեղում և պտտվում տեղում։ Իսկ նրանք վեր են կենում ու զարմանում։պատրաստ լինեք կայմի ներքևի մասով հեռու տանել նրանց ձեր նավակից։
― ՕՍակայն նավաքարշի հետ կապված դեպքերից ամենատպավորիչն այն է, նայեքերբ նավակը քարշում են թույլ սեռի ներկայացուցիչները։ Դա մի ցնցող իրադարձություն է, ասում որը ոչ մեկը չպետք է բաց թողնի։ Ավելի հաճախ երեք աղջիկներ են քարշում․ երկուսը վերցնում են ուսապարանը, իսկ երրորդը պտտվում է նրանց շուրջն ու անվերջ քրքջում։ Սովորաբար ամեն ինչ սկսվում է նրանից, որ պարանը փաթաթվում է նրանց ոտքերին ու ստիպված են լինում նստել գետափին և օգնել մեկը մյուսին ազատվելու կապանքներից։ Հետո պարանը փաթաթվում է նրանց պարանոցների շուրջը և քիչ է մնում շնչահեղձ լինեն։ Վերջիվերջո ամեն ինչ կարգավորվում է, և նրանքսկսում են վազել, ― իրենց ետևից քարշելով նավակը գետի մեջտեղն անչափ վտանգավոր արագությամբ։ Մոտ հարյուր յարդ վազելուց հետո, նրանք բնականաբար շնչասպառ են լինում, միանգամից կանգ են առնում և ծիծաղելով թավալվում կանաչների վրա։ Իսկ ձեր նավակը, մինչև գլխի կընկնեք, թե ինչ է հասել։կատարվում կամ կհասցնեք վերցնել թիերը, քշվում է մինջև գետի մեջտեղը և պտտվում տեղում։ Իսկ նրանք վեր են կենում ու զարմանում։
Դրանից հետո որոշ ժամանակ նրանք ինչպես հարկն է քարշում ― Օ, նայեք, ասում են նավակը։ Հանկարծ նրանցից մեկի խելքին փչում է քորոցով ամրացնել շրջազգեստը և նրանք դանդաղեցնում են ընթացքը, իսկ ― նավակը ծանծաղուտի մեջ գետի մեջտեղն է խրվում։հասել։
Դուք դուրս եք գալիս նավակը հրելու Դրանից հետո որոշ ժամանակ նրանք ինչպես հարկն է քարշում են նավակը։ Հանկարծ նրանցից մեկի խելքին փչում է քորոցով ամրացնել շրջազգեստը և միաժամանակ բղավում եքնրանք դանդաղեցնում են ընթացքը, որ այլևս չկանգնեն։իսկ նավակը ծանծաղուտի մեջ է խրվում։
― Ի՞նչԴուք դուրս եք գալիս նավակը հրելու և միաժամանակ բղավում եք, ի՞նչ է պատահել, ― աղաղակում են նրանք ի պատասխան։որ այլևս չկանգնեն։
― Մի կանգնեքԻ՞նչ, ի՞նչ է պատահել, ― համարյա ոռնում եք դուք։աղաղակում են նրանք ի պատասխան։
― Ինչ չանե՞նք։Մի կանգնեք, ― համարյա ոռնում եք դուք։
― Մի կանգնեք։ Քայլեք առաջ։ Քա՛յ-լե՛ք։Ինչ չանե՞նք։
― Գնա, Էմիլի, տես, թե ինչ են ուզում, ― ասում է աղջիկներից մեկը։ Եվ Էմիլին գալիս է իմանալու, թե բանն ինչ է։Մի կանգնեք։ Քայլեք առաջ։ Քա՛յ-լե՛ք։
― Ձեզ ի՞նչ է պետքԳնա, Էմիլի, տես, թե ինչ են ուզում, ― հարցնում ասում է նա։ ― Որևէ բա՞ն աղջիկներից մեկը։ Եվ Էմիլին գալիս է պատահել։իմանալու, թե բանն ինչ է։
― ՈչՁեզ ի՞նչ է պետք, ― պատասխանում եք դուք, հարցնում է նա։ ― ամեն ինչ կարգին է։ Միայն մի կանգնեք։ Շարժվեք։Որևէ բա՞ն է պատահել։
― Ինչու՞։Ոչ, ― պատասխանում եք դուք, ― ամեն ինչ կարգին է։ Միայն մի կանգնեք։ Շարժվեք։
― Երբ կանգ եք առնում, մենք չենք կարողանում ուղղությունը ճիշտ պահել։ Նավակը պետք է միշտ շարժման մեջ լինի։Ինչո՞ւ։
― Լինի ինչի մե՞ջ։Երբ կանգ եք առնում, մենք չենք կարողանում ուղղությունը ճիշտ պահել։ Նավակը պետք է միշտ շարժման մեջ լինի։
― Շարժման մեջ։ Դուք պետք է նավակը անդադար շարժման մեջ պահեք։Լինի ինչի մե՞ջ։
― Օ՛, շատ լավ։ Ես նրանց կհայտնեմ։ Դե ինչ, լավ ե՞նք քարշում։Շարժման մեջ։ Դուք պետք է նավակը անդադար շարժման մեջ պահեք։
― Օ՛Օ՜, շատ լավլավ։ Ես նրանց կհայտնեմ։ Դե ինչ, հիանալի է։ Միայն պետք չէ կանգնել։լավ ե՞նք քարշում։
― Դա այնքան էլ դժվար չէ։ Ես կարծում էիՕ՜, թե դա այնքա՛ն ծանր գործ շատ լավ, հիանալի է։Միայն պետք չէ կանգնել։
― Օ՛Դա այնքան էլ դժվար չէ։ Ես կարծում էի, ոչ, բավական հեշտ թե դա այնքա՛ն ծանր գործ է։ Միայն պետք է անընդհատ քարշել։ Այսքանը։
― Պարզ է։ Տվեք ինձ իմ կարմիր գլխաշորը։ Բարձի տակ Օ՜, ոչ, բավական հեշտ է։Միայն պետք է անընդհատ քարշել։ Այսքանը։
Դուք գտնում եք գլխաշորը և մեկնում նրան։ Այդ ընթացքում մյուս աղջիկը խնդրում է իրենն էլ տալ։ Բոլոր դեպքերում նրանք վերցնում են նաև Մերիի գլխաշորը, բայց պարզվում է , որ դա Մերիին պետք չէ և նրանք ետ են բերում ու փոխարենը վերցնում են սանրը։ Այդ ամենը տևում է մոտ քսան րոպե։ Հետո աղջիները նորից գործի են անցնում։ Հաջորդ ոլորանն անցնելիս, նրանք մի կով են տեսնում, և դուք ստիպված դուրս եք դալիս նավակից և ճանապարհից քշում կովին։― Պարզ է։ Տվեք ինձ իմ կարմիր գլխաշորը։ Բարձի տակ է։
Երբ աղջիկներն Դուք գտնում եք գլխաշորը և մեկնում նրան։ Այդ ընթացքում մյուս աղջիկը խնդրում է իրենն էլ տալ։ Բոլոր դեպքերում նրանք վերցնում են նավակը քարշումնաև Մերիի գլխաշորը, ոչ բայց պարզվում է, որ դա Մերիին պետք չէ և նրանք ետ են բերում ու փոխարենը վերցնում են սանրը։ Այդ ամենը տևում է մոտ քսան րոպե։ Հետո աղջիները նորից գործի են անցնում։ Հաջորդ ոլորանն անցնելիս, նրանք մի րոպե չեք հասցնում ձանձրանալ։կով են տեսնում, և դուք ստիպված դուրս եք դալիս նավակից և ճանապարհից քշում կովին։
Որոշ ժամանակ անց Ջորջը կարգի բերեց ճոպանը և առանց միջադեպերի մեզ հասցրեց մինչև Փենթոն-Հուք։ Այդտեղ մենք քննարկեցինք գիշերելու կարևոր հարցը։ Որոշեցինք այդ գիշերն անցկացնել նավակում․ դրա համար կամ պետք է կանգ առնեինք այդտեղԵրբ աղջիկներն են նավակը քարշում, կամ էլ Սթեյնզն անցնելուց հետո։Սակայն գիշերելու պատրաստություն տեսնել հիմա, երբ արևը դերևս երկնակամարում է, իմաստ չուներ։ Այդ պատճառով էլ որոշեցինք թիավարել ևս երեքւկես մղոն մինչև Ռաննիմիդ, որտեղ գետակը խաղաղ է ու անտառածածկ և կարելի է հարմար օթևան գտնել։ ոչ մի րոպե չեք հասցնում ձանձրանալ։
Սակայն հետո մենք զղջացինք, որ կանգ չառանք Որոշ ժամանակ անց Ջորջը կարգի բերեց ճոպանը և առանց միջադեպերի մեզ հասցրեց մինչև Փենթոն-Հուքի մոտ։ Հոսանքին հակառակ վաղ առավոտյան երեք-չորս մղոն անցնելը հասարակ գործ Հուք։ Այդտեղ մենք քննարկեցինք գիշերելու կարևոր հարցը։ Որոշեցինք այդ գիշերն անցկացնել նավակում․ դրա համար կամ պետք էկանգ առնեինք այդտեղ, բայց երկար օրվա վերջում դա տանջալից աշխատանք է։ Վերջին մի քանի մղոնն անցնելիս բնապատկերներն այլևս ձեզ չեն հետաքրքրում։ Ոչ խոսելուկամ էլ Սթեյնզն անցնելուց հետո։ Սակայն գիշերելու պատրաստություն տեսնել հիմա, ոչ ծիծաղելու ցանկություն չի մնում։ Ամեն կես մղոնը ձեզ ամբողջ երկու մղոն է թվում։ Չեք կարողանում հավատալ, որ դեռ այդտեղ եք գտնվում և սկսում եք կասկածել , թե քարտեզն է սխալ։ Եվ երբ, ինչպես ձեզ թվում արևը դեռևս երկնակամարում է, ամենաքիչը տասը իմաստ չուներ։ Այդ պատճառով էլ որոշեցինք թիավարել ևս երեքուկես մղոն ճանապարհ եք անցել և դեռ շլյուզը չի երևումմինչև Ռաննիմիդ, դուք սկսում եք լրջորեն անհանգստանալ, որ գուցե ինչ-որ մեկը գողացել որտեղ գետակը խաղաղ է շլյուզը ու փախուստի դիմել։անտառածածկ և կարելի է հարմար օթևան գտնել։
Հիշում եմՍակայն հետո մենք զղջացինք, ինչպես մի անգամ գետի վրա սարսափելի ցնցում ապրեցի (փոխաբերական իմաստովոր կանգ չառանք Փենթոն-Հուքի մոտ։ Հոսանքին հակառակ վաղ առավոտյան երեք-չորս մղոն անցնելը հասարակ գործ է, իհարկե): Նավակում բայց երկար օրվա վերջում դա տանջալից աշխատանք է։ Վերջին մի ջահել օրիորդի հետ էի (մորաքրոջս աղջիկն էր): Մենք լողում էինք հոսանքի ուղղությանբ դեպի Գորինգ։ Բավական ուշ էրքանի մղոնն անցնելիս բնապատկերներն այլևս ձեզ չեն հետաքրքրում։ Ոչ խոսելու, և ուզում էինք հնարավորին չափ շուտ տեղ հասնել, համենայն դեպս նա այդպես էր ցանկանում։ Արդեն վեցն անց ոչ ծիծաղելու ցանկություն չի մնում։ Ամեն կես էր, երբ հասանք Բենսոնյան շլյուզին։ Մթնշաղ էր իջնումմղոնը ձեզ ամբողջ երկու մղոն է թվում։ Չեք կարողանում հավատալ, որ դեռ այդտեղ եք գտնվում և իմ ուղեկցուհին սկսեց անհանգստության նշաններ ցույց տալ։ Նա ասացսկսում եք կասկածել , որ ընթրիքին պետք թե քարտեզն է անպայման տանը լինի։ Ես ասացիսխալ։ Եվ երբ, որ դա այնպիսի իրադարձություն ինչպես ձեզ թվում է, որից ինքս էլ չէի ցանկանա ուշանալ ամենաքիչը տասը մղոն ճանապարհ եք անցել և հանեցի քարտեզըդեռ շլյուզը չի երևում, որ մոտս էի պահում, տեսնելու, թե որքան ճանապարհ էր մնում անցնելու։ Պարզեցիդուք սկսում եք լրջորեն անհանգստանալ, որ ընդամենը մեկուկես մղոն էր մնացել մինչև հաջորդ՝ Ուոլլինգֆորդյան գուցե ինչ-որ մեկը գողացել է շլյուզը, իսկ այնտեղից մինչև Քլիվ հինգ մղոն է։ու փախուստի դիմել։
― Ամեն ինչ կարգին Հիշում եմ, ինչպես մի անգամ գետի վրա սարսափելի ցնցում ապրեցի (փոխաբերական իմաստով, իհարկե)։ Նավակում մի ջահել օրիորդի հետ էի (մորաքրոջս աղջիկն էր)։ Մենք լողում էինք հոսանքի ուղղությանբ դեպի Գորինգ։ Բավական ուշ էր, և ուզում էինք հնարավորին չափ շուտ տեղ հասնել, համենայն դեպս նա այդպես էր ցանկանում։ Արդեն վեցն անց կես էր, երբ հասանք Բենսոնյան շլյուզին։ Մթնշաղ էր իջնում, և իմ ուղեկցուհին սկսեց անհանգստության նշաններ ցույց տալ։ Նա ասաց, որ ընթրիքին պետք էանպայման տանը լինի։ Ես ասացի, ասացի։ ― Մինչև ժամը յոթը կլինենք հաջորդ շլյուզի մոտոր դա այնպիսի իրադարձություն է, իսկ հետո կմնա ընդամենը մեկը որից ինքս էլ չէի ցանկանա ուշանալ և վերջ։հանեցի քարտեզը, որ մոտս էի պահում, տեսնելու, թե որքան ճանապարհ էր մնում անցնելու։ Պարզեցի, որ ընդամենը մեկուկես մղոն էր մնացել մինչև հաջորդ՝ Ուոլլինգֆորդյան շլյուզը, իսկ այնտեղից մինչև Քլիվ հինգ մղոն է։
Եվ սկսեցի ոգևորությանբ թիավարել։― Ամեն ինչ կարգին է, ասացի։ ― Մինչև ժամը յոթը կլինենք հաջորդ շլյուզի մոտ, իսկ հետո կմնա ընդամենը մեկը և վերջ։
Անցանք կամուրջը, և ես շուտով հարցրեցի արդյոք շլյուզը երևու՞մ է։ Նա պատասխանեց․ «Ոչ, ոչ մի շլյուզ էլ չի երևում»։ Ես ասացի՝ ահ, և շարունակեցի Եվ սկսեցի ոգևորությանբ թիավարել։ Հինգ րոպե անց, կրկին խնդրեցի նրան նայել։
― ՈչԱնցանք կամուրջը, ― ասաց նաև ես շուտով հարցրեցի արդյոք շլյուզը երևո՞ւմ է։ Նա պատասխանեց․ «Ոչ, ― շլյուզի ոչ մի նշան չեմ տեսնում։շլյուզ էլ չի երևում»։ Ես ասացի՝ ահ, և շարունակեցի թիավարել։ Հինգ րոպե անց, կրկին խնդրեցի նրան նայել։
― Դու․․․ Դու համոզվա՞ծ եսՈչ, որ գիտես, թե ինչ բան է շլյուզը― ասաց նա, ― անվճռականորեն հարցրեցի ես, չցանկանալով վիրավորել նրան։շլյուզի ոչ մի նշան չեմ տեսնում։
Սակայն նա ամենևին չվիրավորվեց, այլ առաջարկեց― Դու… Դու համոզվա՞ծ ես, որ ինքս համոզվեմ։ Ես ցած դրի թիերը և շուրջս նայեցի։ Մթնշաղի մեջ թաղված գետը երևում էր մեկ մղոն հեռավորության վրագիտես, թե ինչ բան է շլյուզը, ― անվճռականորեն հարցրեցի ես, բայց շլյուզի հետքն անգամ չկար։չցանկանալով վիրավորել նրան։
― Իսկ գուցե մոլորվե՞լ ենքՍակայն նա ամենևին չվիրավորվեց, ― հարցրեց իմ ուղեկցուհին։այլ առաջարկեց, որ ինքս համոզվեմ։ Ես ցած դրի թիերը և շուրջս նայեցի։ Մթնշաղի մեջ թաղված գետը երևում էր մեկ մղոն հեռավորության վրա, բայց շլյուզի հետքն անգամ չկար։
Իմ կարծիքով, դա անհնար էր, թեև ― Իսկ գուցե սխալմամբ թեքվել էինք դեպի վտակըմոլորվե՞լ ենք, իսկ գուցեև մոտենում էինք ջրվեժի՞ն։― հարցրեց իմ ուղեկցուհին։
Այս միտքը նրան ամենևին չմխիթարեցԻմ կարծիքով, ու նա սկսեց լաց լինել։ Նա ասացդա անհնար էր, որ մենք երկուսով էլ կխեղդվենքթեև գուցե սխալմամբ թեքվել էինք դեպի վտակը, որ աստված պատժել է իրեն այն բանի համար, որ եկել է ինձ հետ։իսկ գուցեև մոտենում էինք ջրվեժի՞ն։
Իմ կարծիքով դա չափազանց խիստ պատիժ կլիներԱյս միտքը նրան ամենևին չմխիթարեց, բայց իմ մորաքրոջ աղջիկը այլ կերպ էր մտածում և հույս ուներու նա սկսեց լաց լինել։ Նա ասաց, որ գոնե երկար չենք տանջվի։մենք երկուսով էլ կխեղդվենք, որ աստված պատժել է իրեն այն բանի համար, որ եկել է ինձ հետ։
Ես փորձեցի հանգստացնել նրան ու համոզելԻմ կարծիքով դա չափազանց խիստ պատիժ կլիներ, բայց իմ մորաքրոջ աղջիկը այլ կերպ էր մտածում և հույս ուներ, որ լավատեսորեն նայի այդ ամենին։ Հավանաբար ես այնքան արագ չէի թիավարում, որքան կարծում էի, և գուցե հիմա արդեն կհասնենք շլյուզին ու ես թիավարեցի ևս մեկ մղոն։գոնե երկար չենք տանջվի։
Հետո արդեն ինքս էլ սկսեցի նյարդայնանալ։ Քարտեզի վրա պարզ նշված էր․ Ուոլլինգֆորդյան շլյուզԵս փորձեցի հանգստացնել նրան ու համոզել, դրանից մեկուկես մղոն ներքև՝ Բենսոնյան շլյուզ։ Դա լավոր լավատեսորեն նայի այդ ամենին։ Հավանաբար ես այնքան արագ չէի թիավարում, հուսալի քարտեզ էր և, բացի դրանից, ես ինքս հիշում որքան կարծում էի այդ շլյուզը։ Երկու անգամ եղել եմ այնտեղ։ Որտե՞ղ էինք մենք։ Ի՞նչ կարող էր պատահած լինել։ Նույնիսկ սկսեցի մտածել, որ և գուցե այս ամենը երազ է, իրականում հիմա արդեն կհասնենք շլյուզին ու ես քնած եմ իմ անկողնում, ուր որ է կարթնանամ և ինձ կասեն, որ արդեն ժամը տասն անց է։թիավարեցի ևս մեկ մղոն։
Ես հարցրեցի մորաքրոջս աղջկան՝ արդյոք նրան չի թվումՀետո արդեն ինքս էլ սկսեցի նյարդայնանալ։ Քարտեզի վրա պարզ նշված էր․ Ուոլլինգֆորդյան շլյուզ, դրանից մեկուկես մղոն ներքև՝ Բենսոնյան շլյուզ։ Դա լավ, հուսալի քարտեզ էր և, բացի դրանից, ես ինքս հիշում էի այդ շլյուզը։ Երկու անգամ եղել եմ այնտեղ։ Որտե՞ղ էինք մենք։ Ի՞նչ կարող էր պատահած լինել։ Նույնիսկ սկսեցի մտածել, որ գուցե այս ամենը երազ է, իսկ նա պատասխանեցիրականում ես քնած եմ իմ անկողնում, ուր որ ինքն էլ էր ուզում նույն հարցը տալ։ Հետո մենք ցանկացանք գուշակել, արդյոք երկուսս էլ քնա՞ծ ենք է կարթնանամ և, եթե այդպես է, ապա մեզնից ո՞վ էրինձ կասեն, որ երազ էր տեսնում և ո՞վ էր երազը։ Դա անչափ հետաքրքիր էր։արդեն ժամը տասն անց է։
Ես դեռ շարունակում էի թիավարել, սակայն շլյուզը ոչ մի տեղ չէր երևում։ Գիշերվա կուտակվող ստվերների տակ գետն ավելի մռայլ ու խորհրդավոր էր դառնում և շրջապատում ամեն ինչ հարցրեցի մորաքրոջս աղջկան՝ արդյոք նրան չի թվում էր առեղծվածային ու արտասովոր։ Ես սկսեցի մտածել ոգիների ու մահվան հրեշտակների, խաբուսիկ կրակների և այն մեղավոր աղջիկների մասինոր այս ամենը երազ է, որոնք ողջ գիշեր նստում են ժայռերին և հմայելով մարդկանցիսկ նա պատասխանեց, շեղում են ճանապարհիցոր ինքն էլ էր ուզում նույն հարցը տալ։ Հետո մենք ցանկացանք գուշակել, գցում են ջրապտույտների մեջ ու կործանում։ Սկսեցի զղջալ, որ ավելի բարի չեմ եղել արդյոք երկուսս էլ քնա՞ծ ենք և ավելի շատ աղոթքներ չեմ սովորել։ Ու հանկարծ, այս մտորմունքի մեջ լսեցի «Նա հագնված է» երգի օրհնյալ հնչյուններըեթե այդպես է, որ բավական անհաջող նվագում էին հարմոնի վրա, ու հասկացաապա մեզնից ո՞վ էր, որ փրկված ենք։երազ էր տեսնում և ո՞վ էր երազը։ Դա անչափ հետաքրքիր էր։
Սովորաբար հարմոնի հնչյունները այնքան էլ չեն հիացնում ինձԵս դեռ շարունակում էի թիավարել, բայցսակայն շլյուզը ոչ մի տեղ չէր երևում։ Գիշերվա կուտակվող ստվերների տակ գետն ավելի մռայլ ու խորհրդավոր էր դառնում և շրջապատում ամեն ինչ թվում էր առեղծվածային ու արտասովոր։ Ես սկսեցի մտածել ոգիների ու մահվան հրեշտակների, օ՛, որքան գեղեցիկ թվացին մեզ երաժշտության հնչյունները խաբուսիկ կրակների և այն ժամանակմեղավոր աղջիկների մասին, շա՛տորոնք ողջ գիշեր նստում են ժայռերին և հմայելով մարդկանց, շատ ավելի գեղեցիկշեղում են ճանապարհից, քան Օրփեոսի ձայնը կամ Ապոլլոնի տավղի նվագըգցում են ջրապտույտների մեջ ու կործանում։ Սկսեցի զղջալ, կամ նման մի այլ բան։ Երկնային երաժշտությունը, այն ժամանակվա մեր նյարդերի դրության պայմաններում, միայն որ ավելի բարի չեմ եղել և ավելի շատ կահաբեկեր մեզ։ Սրտաշարժաղոթքներ չեմ սովորել։ Ու հանկարծ, ճշտորեն կատարվող երաժշտությունը մենք կընդունեինք որպես անդրշիրիմյան աշխարհից ուղարկված նախազգուշացում և հույսներս լրիվ կկտրեինք։ Բայց այս մտորմունքի մեջ լսեցի «Նա հագնված է» երգին նվագակցող խռպոտ հնչյունների մեջ միայն մարդուն հատուկ և հանգստացուցիչ ինչ-երգի օրհնյալ հնչյունները, որ բավական անհաջող նվագում էին հարմոնի վրա, ու հասկացա, որ բան կար։փրկված ենք։
Քաղցրիկ Սովորաբար հարմոնի հնչյունները այնքան էլ չեն հիացնում ինձ, բայց, օ՛, որքան գեղեցիկ թվացին մեզ երաժշտության հնչյունները այն ժամանակ, շա՛տ, շատ ավելի էին մոտենումգեղեցիկ, և շուտով նավակըքան Օրփեոսի ձայնը կամ Ապոլլոնի տավղի նվագը, որտեղից դրանք լսվում էինկամ նման մի այլ բան։ Երկնային երաժշտությունը, այն ժամանակվա մեր կողքին էր։նյարդերի դրության պայմաններում, միայն ավելի շատ կահաբեկեր մեզ։ Սրտաշարժ, ճշտորեն կատարվող երաժշտությունը մենք կընդունեինք որպես անդրշիրիմյան աշխարհից ուղարկված նախազգուշացում և հույսներս լրիվ կկտրեինք։ Բայց «Նա հագնված է» երգին նվագակցող խռպոտ հնչյունների մեջ միայն մարդուն հատուկ և հանգստացուցիչ ինչ-որ բան կար։
Նավակում գյուղական պատանիների ու աղջիկների մի խումբ էր, որոնք դուրս Քաղցրիկ հնչյունները ավելի էին եկել զբոսնելու լուսնի լույսի ներքո (լուսին չկարմոտենում, բայց դա նրանց մեղքով չէր)։ Կյանքումս երբեք չեմ հանդիպել այդքան հմայիչ ու սիրալիր մարդկանց։ Ես ձայն տվեցի նրանց և հարցրեցի չե՞ն կարող ասելշուտով նավակը, թե ինչպես հասնենք Ուոլլինգֆորդյան շլյուզ և բացատրեցի, որ արդեն երկու ժամ էորտեղից դրանք լսվում էին, ինչ փնտրում ենք այն։մեր կողքին էր։
― Ուոլլինգֆորդյան շլյու՛զՆավակում գյուղական պատանիների ու աղջիկների մի խումբ էր, ― պատասխանեցին նրանք։ ― Աստծո սիրույնորոնք դուրս էին եկել զբոսնելու լուսնի լույսի ներքո (լուսին չկար, սըր։ Արդեն մի տարի է ինչ դրա հետ հաշիվները մաքրել են։ Հիմա բայց դա նրանց մեղքով չէր)։ Կյանքումս երբեք չեմ հանդիպել այդքան հմայիչ ու սիրալիր մարդկանց։ Ես ձայն տվեցի նրանց և հարցրեցի չե՞ն կարող ասել, թե ինչպես հասնենք Ուոլլինգֆորդյան շլյուզ այլևս գոյություն չունի սըր։ Դուք Քլիվի մոտ եք։ Թող անիծվեմ եսև բացատրեցի, Բիլլոր արդեն երկու ժամ է, այս ջենտլմենը Ուոլլինգֆորդյան շլյուզն է փնտրում։ինչ փնտրում ենք այն։
Այդպիսի բան մտքովս չէր անցել։ Ես ուզում էի գրկել բոլորին ու օրհնել նրանց― Ուոլլինգֆորդյան շլյու՛զ, բայց հոսանքը չափազանց արագ էր― պատասխանեցին նրանք։ ― Աստծո սիրույն, որպեսզի նման բան թույլ տար, այնպես որ սըր։ Արդեն մի տարի է ինչ դրա հետ հաշիվները մաքրել են։ Հիմա Ուոլլինգֆորդյան շլյուզ այլևս գոյություն չունի սըր։ Դուք Քլիվի մոտ եք։ Թող անիծվեմ ես ստիպված էի բավարարվել պարզապես սառը շնորհակալական խոսքերով։, Բիլլ, այս ջենտլմենը Ուոլլինգֆորդյան շլյուզն է փնտրում։
Այդպիսի բան մտքովս չէր անցել։ Ես ուզում էի գրկել բոլորին ու օրհնել նրանց, բայց հոսանքը չափազանց արագ էր, որպեսզի նման բան թույլ տար, այնպես որ ես ստիպված էի բավարարվել պարզապես սառը շնորհակալական խոսքերով։ Մենք նորից ու նորից շնորհակալություն հայտնեցինք։ Ասացինք, որ հիանալի գիշեր է, նրանց հաճելի զբոսանք ցանկացանք։ Ես կարծեմ նույնիսկ նրանց բոլորին մի շաբաթով ինձ մոտ հրավիրեցի, իսկ մորաքրոջս աղջիկն ասաց, որ իր մայրը անչափ ուրախ կլինի տեսնել նրանց։ Մենք երգեցինք զինվորների քայլերգը «Ֆաուստից» և ի վերջո հասցրեցինք ընթրիքին տանը լինել։
==Գլուխ տասներորդ==
Մեր առաջին գիշերը։ Բրեզենտի տակ։ Օգնության հայցում։ Ինչպես հաղթահարել թեյնիկների համառությունը։ Ընթրիք։ Ինչպես մարդ իրեն զգա բարեգործ։ Պահանջվում է հարմարավետ, լավ չորացված, անմարդաբնակ կղզի, ցանկալի է Խաղաղ օվկիանոսի հարավում։ Զվարճալի պատմություն, որ պատահել է Ջորջի հոր հետ։ Անհանգիստ գիշեր։
Հարրիսն ու ես սկսեցինք մտածել, որ գուցե Բել-Ուիրյան շլյուզի հետ էլ հաշիվները մաքրել են նույն եղանակով։ Ջորջը պարանով քարշեց մեզ մինչև Սթեյնզ, և այնտեղ մենք փոխարինեցինք նրան։ Թվում էր, թե հիսուն տոննա ծանրություն ենք քարշ տալիս և արդեն քառասուն մղոն ճանապարհ ենք անցել։ Ժամը յոթն անց կեսին տեղ հասանք, բոլորս տեղավորվեցինք նավակում և թիավարեցինք դեպի ձախ ափը, հարմար տեղ փնտրելով նավակը կանգնեցնելոը համար։
Սկզբում որոշել էինք գիշերելու համար կանգ առնել Մեծ Խարտիա կղզու մոտՀարրիսն ու ես սկսեցինք մտածել, ― մի գեղեցիկ անկյունոր գուցե Բել-Ուիրյան շլյուզի հետ էլ հաշիվները մաքրել են նույն եղանակով։ Ջորջը պարանով քարշեց մեզ մինչև Սթեյնզ, որտեղ գետը ոլորապտույտ հոսում է հարթ, կանաչապատ դաշտավայրով, ― և գիշերել այն գեղատեսիլ, փոքրիկ գետախորշերից մեկում, որոնցից այնքան շատ կան այդ կղզյակի շուրջը։ Սակայն, չգիտես ինչու, հիմա այնտեղ մենք այնպես չէինք ձգտում դեպի գեղատեսիլ վայրերըփոխարինեցինք նրան։ Թվում էր, ինչպես օրվա սկզբում։ Այդ գիշեր մեզ լիուլի կբավարարեր նույնիսկ ջրի մի փոքրիկ հատվածը ածուխի բեռնանավի թե հիսուն տոննա ծանրություն ենք քարշ տալիս և գազի հանքավայրի միջև։ Բնապատկերները մեզ չէին գրավում։ Մենք միայն ուզում էինք ընթրել ու պառկել քնելու։ Սակայն, այնուամենայնիվարդեն քառասուն մղոն ճանապարհ ենք անցել։ Ժամը յոթն անց կեսին տեղ հասանք, բոլորս տեղավորվեցինք նավակում և թիավարեցինք մինչև փոքրիկ հրվանդանըդեպի ձախ ափը, որը կոչվում է «Պիկնիկների հրվանդան» և մի շատ հաճելի անկյուն գտանք հսկայական ծփիի ներքո, որի տարածված արմատներից էլ կապեցինք մեր նավակը։հարմար տեղ փնտրելով նավակը կանգնեցնելու համար։
Այնուհետև որոշեցինք ընթրել (առանց այն էլ ժամանակը խնայելու Սկզբում որոշել էինք գիշերելու համար չէինք թեյել)կանգ առնել Մեծ Խարտիա կղզու մոտ, բայց Ջորջն ասաց՝ ոչ― մի գեղեցիկ անկյուն, ավելի լավ կանենքորտեղ գետը ոլորապտույտ հոսում է հարթ, քանի դեռ չի մթնել կանաչապատ դաշտավայրով, ― և կարող ենք տեսնել թե ինչ ենք անումգիշերել այն գեղատեսիլ, ամրացնենք բրեզենտը։ Հետոփոքրիկ գետախորշերից մեկում, ասաց նաորոնցից այնքան շատ կան այդ կղզյակի շուրջը։ Սակայն, երբ աշխատանքը կավարտենքչգիտես ինչու, հանգիստ սրտով կնստենք ընթրելու։հիմա մենք այնպես չէինք ձգտում դեպի գեղատեսիլ վայրերը, ինչպես օրվա սկզբում։ Այդ գիշեր մեզ լիուլի կբավարարեր նույնիսկ ջրի մի փոքրիկ հատվածը ածուխի բեռնանավի և գազի հանքավայրի միջև։ Բնապատկերները մեզ չէին գրավում։ Մենք միայն ուզում էինք ընթրել ու պառկել քնելու։ Սակայն, այնուամենայնիվ, թիավարեցինք մինչև փոքրիկ հրվանդանը, որը կոչվում է «Պիկնիկների հրվանդան» և մի շատ հաճելի անկյուն գտանք հսկայական ծփիի ներքո, որի տարածված արմատներից էլ կապեցինք մեր նավակը։
Սակայն դա Այնուհետև որոշեցինք ընթրել (առանց այն էլ ժամանակը խնայելու համար չէինք թեյել), բայց Ջորջն ասաց՝ ոչ, ավելի շատ աշխատանք էր պահանջումլավ կանենք, քան մեզնից մեկնումեկը քանի դեռ չի մթնել և կարող էր պատկերացնել։ Տեսականորեն դա այնքան պարզ էր թվում։ Վերցնում եք կրիկետի դարպասների նման երկաթե աղեղնակներենք տեսնել թե ինչ ենք անում, տեղադրում եք նավակի շուրջըամրացնենք բրեզենտը։ Հետո, դրանց վրա ձգում եք բրեզենտն ու ամրացնում։ Կարծում էինքասաց նա, որ այդ ամենը մեզնից տասը րոպեից ավել չի խլի։երբ աշխատանքը կավարտենք, հանգիստ սրտով կնստենք ընթրելու։
Սակայն մենք չարաչար սխալվեցինք։դա ավելի շատ աշխատանք էր պահանջում, քան մեզնից մեկնումեկը կարող էր պատկերացնել։ Տեսականորեն դա այնքան պարզ էր թվում։ Վերցնում եք կրիկետի դարպասների նման երկաթե աղեղնակներ, տեղադրում եք նավակի շուրջը, դրանց վրա ձգում եք բրեզենտն ու ամրացնում։ Կարծում էինք, որ այդ ամենը մեզնից տասը րոպեից ավել չի խլի։
Մենք վերցնում էինք աղեղնակները և տեղադրում այդ նպատակով պատրաստված փորվածքների մեջ։ Չեք կարող պատկերացնել, թե դա որքան վտանգավոր գործ է, և հիմա, վերհիշելով այդ ամենը, զարմանում եմ, որ Սակայն մենք բոլորս էլ ողջ ու առողջ ենք և դեռ կարողանում ենք պատմել այդ մասին։ Դրանք աղեղնակներ չէին, դրանք իսկական չարքեր էին։ Սկզբում ոչ մի կերպ չէին հարմարվում փորվածքներին, այնպես որ ստիպված ցատկում էինք դրանց վրա, ոտքով հարվածում կամ խփում կարթաձողով և երբ վերջապես մի կերպ ներս էինք խցկում, պարզվում էր, որ դրանք տվյալ փորվածքի համար չէին նախատեսված և ստիպված կրկին դուրս էինք քաշում։չարաչար սխալվեցինք։
Սակայն Մենք վերցնում էինք աղեղնակները և տեղադրում այդ նպատակով պատրաստված փորվածքների մեջ։ Չեք կարող պատկերացնել, թե դա որքան վտանգավոր գործ է, և հիմա , վերհիշելով այդ ամենը, զարմանում եմ, որ մենք բոլորս էլ դուրս ողջ ու առողջ ենք և դեռ կարողանում ենք պատմել այդ մասին։ Դրանք աղեղնակներ չէին գալիս, մինչև մեզանից երկուսը հինգ րոպե շարունակ մարտի դրանք իսկական չարքեր էին։ Սկզբում ոչ մի կերպ չէին բռնվում նրանց հետ։ Հետո հանկարծակի դուրս էին թռչում և փորձում էին մեզ ջուրը նետել ու խեղդել։ Այդ աղեղնակների կենտրոնում կեռեր կայինհարմարվում փորվածքներին, և երբ շրջվում այնպես որ ստիպված ցատկում էինքդրանց վրա, դրանք ծակում էին մեր փափուկ տեղերը։ Ու մինչ մենք պայքար էինք մղում աղեղնակի մի մասի հետ ոտքով հարվածում կամ խփում կարթաձողով և փորձում երբ վերջապես մի կերպ ներս էինք ստիպել նրան կատարելու իր պարտականությունըխցկում, մյուս մասը դավաճանաբար թիկունքից հարձակման պարզվում էր անցնում , որ դրանք տվյալ փորվածքի համար չէին նախատեսված և հարված հասցնում մեր գլխին։ ստիպված կրկին դուրս էինք քաշում։
ՎերջապեսՍակայն հիմա էլ դուրս չէին գալիս, մենք դրանք խփեցինք իրենց տեղերում մինչև մեզանից երկուսը հինգ րոպե շարունակ մարտի չէին բռնվում նրանց հետ։ Հետո հանկարծակի դուրս էին թռչում և մնաց ծածկն ամրացնելը։ Ջորջը բաց արեց բրեզենտի փաթեթը փորձում էին մեզ ջուրը նետել ու խեղդել։ Այդ աղեղնակների կենտրոնում կեռեր կային, և երբ շրջվում էինք, դրանք ծակում էին մեր փափուկ տեղերը։ Ու մինչ մենք պայքար էինք մղում աղեղնակի մի ծայրն ամրացրեց նավակի քթամասում։ Հարրիսը կանգնել էր նավակի միջնամասում, որպեսզի վերցներ Ջորջից փաթեթը մասի հետ և փոխանցեր ինձ, իսկ ես կանգնել էի նավախելին՝ պատրաստ ընդունելու փաթեթը։ Բավական ժամանակ անցավ, իսկ ես դեռ չէի ստացել իմ ծայրը։ Ջորջը հաջողությամբ ամրացրեց փորձում էինք ստիպել նրան կատարելու իր ծայրըպարտականությունը, բայց Հարրիսի համար այդ աշխատանքը նորություն մյուս մասը դավաճանաբար թիկունքից հարձակման էր, անցնում և նա ամեն ինչ փչացրեց։հարված հասցնում մեր գլխին։
Թե ինչպես դա նրան հաջողվեցՎերջապես, չգիտեմ, ասենք նա ինքն էլ չկարողացավ բացատրել։ Սակայն, ինչ-որ առեղծվածային ուժերի ներգործության տակ, տասը րոպե տևող գերմարդկային ջանքերից հետո նա հաջողացրեց իրեն ամբողջ հասակով մեկ փաթաթել մենք դրանք խփեցինք իրենց տեղերում և մնաց ծածկն ամրացնելը։ Ջորջը բաց արեց բրեզենտի մեջ։ Այնպես ամուր փաթեթը և մի ծայրն ամրացրեց նավակի քթամասում։ Հարրիսը կանգնել էր փաթաթվելնավակի միջնամասում, որ չէր կարողանում դուրս պրծնել։ Նաորպեսզի վերցներ Ջորջից փաթեթը և փոխանցեր ինձ, իհարկեիսկ ես կանգնել էի նավախելին՝ պատրաստ ընդունելու փաթեթը։ Բավական ժամանակ անցավ, հուսահատ ճիգեր էր անում իսկ ես դեռ չէի ստացել իմ ծայրը։ Ջորջը հաջողությամբ ամրացրեց իր ազատության ծայրը, բայց Հարրիսի համար (յուրաքանչյուր անգլիացու բնածին իրավունքը) և պայքարի ընթացքում (ես դա հետո իմացա) ցած է գցում Ջորջին, ու վերջինս, հայհոյելով Հարրիսինայդ աշխատանքը նորություն էր, սկսում է ի՛նքը պայքարել և նույնպես վերջնականապես խճճվում ու փաթաթվում է բրեզենտի մեջ։նա ամեն ինչ փչացրեց։
Այն ժամանակ ես այդ մասին ոչինչ չգիտեի։ Բաձարցակապես չէի հասկանում թե Թե ինչպես դա նրան հաջողվեց, չգիտեմ, ասենք նա ինքն էլ չկարողացավ բացատրել։ Սակայն, ինչ -որ առեղծվածային ուժերի ներգործության տակ, տասը րոպե տևող գերմարդկային ջանքերից հետո նա հաջողացրեց իրեն ամբողջ հասակով մեկ փաթաթել բրեզենտի մեջ։ Այնպես ամուր էր կատարվում։ Ինձ պատվիրել էին կանգնել ու սպասելփաթաթվել, մինչև ստանամ բրեզենտըոր չէր կարողանում դուրս պրծնել։ Նա, իհարկե, հուսահատ ճիգեր էր անում իր ազատության համար (յուրաքանչյուր անգլիացու բնածին իրավունքը) և պայքարի ընթացքում (ես ու Մոնթմորընսին կանգնել ու խոնարհաբար սպասում էինք։ Մենք նկատում էինքդա հետո իմացա) ցած է գցում Ջորջին, որ բրեզենտը ուժգնորեն և մեծ հաճախականությամբ ցնցվում ու շուռումուռ էր գալիսվերջինս, բայց կարծում էինքհայհոյելով Հարրիսին, որ այդպես էլ պետք սկսում է լինի ի՛նքը պայքարել և չէինք միջամտում։ Լսում էինք նաև նրանց խուլ ձայները նույնպես վերջնականապես խճճվում ու փաթաթվում է բրեզենտի տակից և ենթադրում էինք, որ այդ աշխատանքը առանց գլխացավանքի գլուխ չի գալիս։ Այսպիսով, որոշեցինք սպասել, մինչև նրանք կհանդարտվեն, որից հետո կմիանանք նրանց։մեջ։
Սպասեցինք որոշ Այն ժամանակ, սակայն ամեն ես այդ մասին ոչինչ չգիտեի։ Բաձարցակապես չէի հասկանում թե ինչ կարծես ավելի էր կատարվում։ Ինձ պատվիրել էին կանգնել ու ավելի սպասել, մինչև ստանամ բրեզենտը, և ես ու Մոնթմորընսին կանգնել ու խոնարհաբար սպասում էինք։ Մենք նկատում էինք, որ բրեզենտը ուժգնորեն և մեծ հաճախականությամբ ցնցվում ու շուռումուռ էր բարդանում։ Վերջապես նավակի կողամասում պտուտակաձև շարժումով հայտնվեց Ջորջի գլուխը։գալիս, բայց կարծում էինք, որ այդպես էլ պետք է լինի և չէինք միջամտում։ Լսում էինք նաև նրանց խուլ ձայները բրեզենտի տակից և ենթադրում էինք, որ այդ աշխատանքը առանց գլխացավանքի գլուխ չի գալիս։ Այսպիսով, որոշեցինք սպասել, մինչև նրանք կհանդարտվեն, որից հետո կմիանանք նրանց։
― Օգնիր մեզՍպասեցինք որոշ ժամանակ, վերջապես, ― խոսեց սակայն ամեն ինչ կարծես ավելի ու ավելի էր բարդանում։ Վերջապես նավակի կողամասում պտուտակաձև շարժումով հայտնվեց Ջորջի գլուխը։ ― Մենք այստեղ շնչահեղձ ենք լինում, իսկ դու մումիայի պես ցցվել ես այդտեղ։ Տխմա՛ր։
Ես երբեք չեմ կարողացել սառնասիրտ լինել― Օգնիր մեզ, երբ ինձնից օգնություն են հայցում։ Այնպես որ նրանց օգնեցի դուրս գալ բրեզենտի տակից և դա ճիշտ ժամանակին էրվերջապես, քանի որ Հարրիսի դեմքը համարյա ամբողջովին սևացել էր։― խոսեց Ջորջի գլուխը։ ― Մենք այստեղ շնչահեղձ ենք լինում, իսկ դու մումիայի պես ցցվել ես այդտեղ։ Տխմա՛ր։
Դրանից հետո մենք դեռ մի կես ժամի չափ չարչարվեցինքԵս երբեք չեմ կարողացել սառնասիրտ լինել, մինչև ամեն ինչ կարգի բերեցինք երբ ինձնից օգնություն են հայցում։ Այնպես որ նրանց օգնեցի դուրս գալ բրեզենտի տակից և սկսեցինք ընթրիքի պատրաստություն տեսնել։ Թեյնիկը դրեցինք սպիրտայրոցի վրա, նավակի քթամասում և, ձևացնելով իբր դա չենք նկատումճիշտ ժամանակին էր, անցանք նավախել՝ ուտելիքը հանելու։քանի որ Հարրիսի դեմքը համարյա ամբողջովին սևացել էր։
Գետի Դրանից հետո մենք դեռ մի կես ժամի չափ չարչարվեցինք, մինչև ամեն ինչ կարգի բերեցինք և սկսեցինք ընթրիքի պատրաստություն տեսնել։ Թեյնիկը դրեցինք սպիրտայրոցի վրա, եթե ուզում եք, թեյնիկի ջուրը եռա, միակ միջոցն այն է, որ թեյնիկը չիմանա, որ անհամբերությամբ սպասում եք իրեն։ Հակառակ դեպքում նա նույնիսկ չի թշշա։ Լավ կանեք հեռանաք նավակի քթամասում և սկսեք ուտել, կարծես չեք էլ պատրաստվում թեյ խմել։ Կարիք չկա նույնիսկ նայել նրա կողմը։ Այդ ժամանակ կլսեք, թե ինչպես է ձայնը գլուխը գցել, կարծես աղաչելովձևացնելով իբր դա չենք նկատում, որ անմիջապես իրենից թեյ պատրաստեք։անցանք նավախել՝ ուտելիքը հանելու։
Իսկ Գետի վրա, եթե շատ ուզում եք շտապում, ապա սկսեք բարձրաձայն խոսել միմյանց հետ, իբր թե չեք սիրում և ամենևին էլ չեք պատրաստվում թեյել։ Դուք կանգնում եք թեյնիկի մոտջուրը եռա, այնպեսմիակ միջոցն այն է, որ թեյնիկը չիմանա, որ անհամբերությամբ սպասում եք իրեն։ Հակառակ դեպքում նա կարողանա լսել ձեզ նույնիսկ չի թշշա։ Լավ կանեք հեռանաք և գոռում եք․ «Ես թեյ չեմ ուզում, իսկ դու՞սկսեք ուտել, Ջորջ»։ եվ Ջորջը նույնպես գոռալով պատասխանում է․ «Օ՛, ոչ։ Ես կարծես չեք էլ պատրաստվում թեյ չեմ սիրում։ Դրա փոխարեն լիմոնադ կխմենք։ Թեյը դժվարամարս է»։ Դրանից հետո թեյնիկի ջուրը այնպես խմել։ Կարիք չկա նույնիսկ նայել նրա կողմը։ Այդ ժամանակ կլսեք, թե ինչպես է խլթխլթումձայնը գլուխը գցել, կարծես աղաչելով, որ սպիրտայրոցի բոցը մարում է։անմիջապես իրենից թեյ պատրաստեք։
Մենք օգտվեցինք այս անմեղ խորամանկությունից Իսկ եթե շատ եք շտապում, ապա սկսեք բարձրաձայն խոսել միմյանց հետ, իբր թե չեք սիրում և արդյունքն այն եղավամենևին էլ չեք պատրաստվում թեյել։ Դուք կանգնում եք թեյնիկի մոտ, այնպես, որ մինչև ամեն ինչ կպատրաստեինք թեյը մեզ էր սպասում։ Վառեցինք լապտերը նա կարողանա լսել ձեզ և նստեցինք ընթրելուգոռում եք․ «Ես թեյ չեմ ուզում, որի կարիքը խիստ զգում էինք։իսկ դո՞ւ, Ջորջ»։ եվ Ջորջը նույնպես գոռալով պատասխանում է․ «Օ՜, ոչ։ Ես թեյ չեմ սիրում։ Դրա փոխարեն լիմոնադ կխմենք։ Թեյը դժվարամարս է»։ Դրանից հետո թեյնիկի ջուրը այնպես է խլթխլթում, որ սպիրտայրոցի բոցը մարում է։
Երեսունհինգ րոպե շարունակ նավակի վրա մի ուրիշ հնչյուն չէր լսվում, բացի ամանեղենի և դանակ-պատառաքաղների չխչխկոցից ու չորս զույգ ծնոտների չփչփոցից։ Երեսուն րոպե անց Հարրիսն ասաց՝ օֆ, հանեց իր տակից ձախ ոտքն ու փոխարենը դրեց աջը։ Հինգ րոպե անց, Մոնթմորընսին, մեր ճանապարհորդության ըթացքում առաջին անգամ, գոհունակության նշաններ ցույց տվեց․ թավալվեց մի կողքի վրա Մենք օգտվեցինք այս անմեղ խորամանկությունից և տարածեց ոտքերը։ Հետո ես ասացի՝ օֆարդյունքն այն եղավ, որ մինչև ամեն ինչ կպատրաստեինք թեյը մեզ էր սպասում։ Վառեցինք լապտերը և գլուխս ետ գցեցի՝ խփելով աղեղնակներից մեկիննստեցինք ընթրելու, բայց ուշադրություն չդարձրեցի։ Ես նույնիսկ չհայհոեցի։որի կարիքը խիստ զգում էինք։
Որքան լավ էԵրեսունհինգ րոպե շարունակ նավակի վրա մի ուրիշ հնչյուն չէր լսվում, երբ մարդ կուշտ է լինում։ Որքան գոհ է լինում իրենից բացի ամանեղենի և դանակ-պատառաքաղների չխչխկոցից ու աշխարհից։ Նման փորձ ունեցողները պնդում ենչորս զույգ ծնոտների չփչփոցից։ Երեսուն րոպե անց Հարրիսն ասաց՝ օֆ, որ ճիշտ է, մաքուր խիղճը մարդուն երջանիկ հանեց իր տակից ձախ ոտքն ու գոհ է դարձնումփոխարենը դրեց աջը։ Հինգ րոպե անց, բայց լիքը ստամոքսը այդ գործը նույնպես վատ չի կարգավորումՄոնթմորընսին, բացի դրանից ավելի էժան է նստում ու ավելի հեշտ է ձեռք բերվում։ Մարդ այնքա՛ն ներողամիտ մեր ճանապարհորդության ըթացքում առաջին անգամ, գոհունակության նշաններ ցույց տվեց․ թավալվեց մի կողքի վրա և մեծահոգի է դառնում սննդարար տարածեց ոտքերը։ Հետո ես ասացի՝ օֆ, և դյուրամարս ճաշից հետոգլուխս ետ գցեցի՝ խփելով աղեղնակներից մեկին, այնքա՛ն ազնվասիրտ ու բարեհոգի։բայց ուշադրություն չդարձրեցի։ Ես նույնիսկ չհայհոյեցի։
Զարմանալի Որքան լավ է, թե մարսողական օրգանները ինչպես երբ մարդ կուշտ է լինում։ Որքան գոհ է լինում իրենից ու աշխարհից։ Նման փորձ ունեցողները պնդում են իշխում մեր բանականության վրա։ Մենք չենք կարող ո՛չ աշխատել, ո՛չ մտածել միչև մեր որ ճիշտ է, մաքուր խիղճը մարդուն երջանիկ ու գոհ է դարձնում, բայց լիքը ստամոքսը թույլ չտա։ Նա այդ գործը նույնպես վատ չի կարգավորում, բացի դրանից ավելի էժան է թելադրում մեր զգացմունքներն ու կրքերը։ Ձվից նստում ու կրծքամսից հետո ասում է՝ գործիր։ Բիֆշտեքսից ավելի հեշտ է ձեռք բերվում։ Մարդ այնքա՛ն ներողամիտ և պորտերից հետո հրամայում է՝ քնիր։ Մի բաժակ թեյից հետո (յուրաքանչյուր բաժակին երկու լիքը գդալ մեծահոգի է դառնում սննդարար և երեք րոպեից ավել չթողնել)դյուրամարս ճաշից հետո, ուղեղին ասում է՝ հիմա վեր կաց և ցույց տուր, թե ինչի ես ընդունակ․ եղիր պերճախոս, խորամիտ այնքա՛ն ազնվասիրտ ու նրբանկատ․ բնությանն ու մարդուն նայիր պարզ աչքերով, բաց արա պրպտող մտքի ճերմակ թևերը, ինչպես աստվածանման ոգի ճախրիր աշխարհի վրա, վառվող աստղերի երկար շարքերի միջով սավառնիր դեպի հավերժության դարպասները։բարեհոգի։
Տաք, կաթնահունց բլիթներից հետո այն ասում է՝ եղիր բութ ու անհոգիԶարմանալի է, թե մարսողական օրգանները ինչպես անասունը դաշտում, մի անուղեղ, հլու-հնազանդ կենդանի, որին ոչ երևակայությունը, ոչ հույսը, ոչ վախը, ոչ կյանքը չեն են իշխում մեր բանականության վրա։ Մենք չենք կարող կենդանություն հաղորդել։ Եվ վերջապեսո՛չ աշխատել, բավական քանակությամբ բրենդիից ո՛չ մտածել միչև մեր ստամոքսը թույլ չտա։ Նա է թելադրում մեր զգացմունքներն ու կրքերը։ Ձվից ու կրծքամսից հետո այն ասում է՝ գործիր։ Բիֆշտեքսից և պորտերից հետո հրամայում է՝ քնիր։ Մի բաժակ թեյից հետո (յուրաքանչյուր բաժակին երկու լիքը գդալ և երեք րոպեից ավել չթողնել), ուղեղին ասում է՝ հիմա արիվեր կաց և ցույց տուր, հիմարիկթե ինչի ես ընդունակ․ եղիր պերճախոս, ծիծաղիր խորամիտ ու թավալգլոր տուրնրբանկատ․ բնությանն ու մարդուն նայիր պարզ աչքերով, այնպես բաց արապրպտող մտքի ճերմակ թևերը, որ ընկերներդ ծիծաղենինչպես աստվածանման ոգի ճախրիր աշխարհի վրա, անհեթեթ արարքներ թույլ տուր ու անկապ հնչյուններ արձակիր, ցույց տուր, թե որքան անօգնական ու ցանցառ է դառնում խեղճ մարդ արարածը, որի միտքն ու կամքը խեղդվել են մի քանի կում ալկոհոլում։վառվող աստղերի երկար շարքերի միջով սավառնիր դեպի հավերժության դարպասները։
Մենք ոչ այլ ինչ ենքՏաք, կաթնահունց բլիթներից հետո այն ասում է՝ եղիր բութ ու անհոգի, ինչպես անասունը դաշտում, մի անուղեղ, եթե ոչ մեր ստամոքսի հլու-հնազանդ ստրուկները։ Մի ձգտեք բարոյականության և արդարամտությանկենդանի, բարեկամներսորին ոչ երևակայությունը, ուշադիր հետևեք ձեր ստամոքսինոչ հույսը, խնամքով սնեք այն։ Միայն ոչ վախը, ոչ կյանքը չեն կարող կենդանություն հաղորդել։ Եվ վերջապես, բավական քանակությամբ բրենդիից հետո այն ժամանակ առաքինությւնը և բավարարվածությունը կիշխեն ձեր սրտինասում է՝ հիմա արի, առանց հատուկ ջանքերիհիմարիկ, և դուք կդառնաք լավ քաղաքացիծիծաղիր ու թավալգլոր տուր, սիրող ամուսին և քնքուշ հայրայնպես արա, որ ընկերներդ ծիծաղեն, անհեթեթ արարքներ թույլ տուր ու անկապ հնչյուններ արձակիր, ցույց տուր, թե որքան անօգնական ու ցանցառ է դառնում խեղճ մարդ արարածը, ազնիվ որի միտքն ու աստվածավախ անձնավորություն։ կամքը խեղդվել են մի քանի կում ալկոհոլում։
Ընթրիքից առաջ ՋորջըՄենք ոչ այլ ինչ ենք, Հարրիսը եթե ոչ մեր ստամոքսի հլու-հնազանդ ստրուկները։ Մի ձգտեք բարոյականության և ես մարտականորեն էինք տրամադրվածարդարամտության, դյուրաբորբոք էինք բարեկամներս, ուշադիր հետևեք ձեր ստամոքսին, խնամքով սնեք այն։ Միայն այն ժամանակ առաքինությւնը և անտրամադիր։ Ընթրիքից հետո նստել և ժպիտի ճառագայթներ էինք նվիրում միմյամցբավարարվածությունը կիշխեն ձեր սրտին, նույնիսկ շանն էինք լայնորեն ժպտում։ Մենք սիրում էինք միմյանցառանց հատուկ ջանքերի, սիրում էինք բոլորին։ Հարրիսը քայլելիս տրորեց Ջորջի կոշտուկը։ Եթե դա պատահեր ընթրիքից առաջև դուք կդառնաք լավ քաղաքացի, Ջորջը կաճապարեր իր ցանկություններն հայտնել Հարրիսի հետագա ճակատագրի վերաբերյալ այս սիրող ամուսին և հանդերձյալ աշխարհումքնքուշ հայր, որից կսառսռար ամեն մի բանական մարդ։ազնիվ ու աստվածավախ անձնավորություն։
Սակայն հիմա նա միայն ասաց՝ զգույշԸնթրիքից առաջ Ջորջը, ծերուկ, կոշտուկներս Հարրիսը և ես տրորում։մարտականորեն էինք տրամադրված, դյուրաբորբոք էինք և անտրամադիր։ Ընթրիքից հետո նստել և ժպիտի ճառագայթներ էինք նվիրում միմյամց, նույնիսկ շանն էինք լայնորեն ժպտում։ Մենք սիրում էինք միմյանց, սիրում էինք բոլորին։ Հարրիսը քայլելիս տրորեց Ջորջի կոշտուկը։ Եթե դա պատահեր ընթրիքից առաջ, Ջորջը կաճապարեր իր ցանկություններն հայտնել Հարրիսի հետագա ճակատագրի վերաբերյալ այս և հանդերձյալ աշխարհում, որից կսառսռար ամեն մի բանական մարդ։
Իսկ Հարրիսը, փոխանակ բարկանալու և ասելու, որ անհնար է չտրորել Ջորջի ոտքի որևե մասը, եթե մարդ ստիպված է քայլել նրանից ընդամենը տասը յարդ հեռավորության վրա և կամ կառաջարկեր, որ Ջորջը իր այդ հսկայական ոտքերով թող երբեք սովորական չափսերի նավակ չխցկվի, կամ խորհուրդ կտար ոտքերը տախտակամածից ցած կախել, ինչպես Սակայն հիմա նա կասեր ընթրիքից առաջմիայն ասաց՝ զգույշ, հիմա ասաց՝ ներողություն եմ խնդրում ծերուկ, հուսով եմ շատ չցավեցրի՞։ Իսկ Ջորջը պատասխանեց՝ ամենևին, դա իր մեղքով էր, իսկ Հարրիսն ասաց՝ ոչ, ինքն էր մեղավոր։կոշտուկներս ես տրորում։
Այնքա՛ն հաճելի Իսկ Հարրիսը, փոխանակ բարկանալու և ասելու, որ անհնար է չտրորել Ջորջի ոտքի որևե մասը, եթե մարդ ստիպված է քայլել նրանից ընդամենը տասը յարդ հեռավորության վրա և կամ կառաջարկեր, որ Ջորջը իր այդ հսկայական ոտքերով թող երբեք սովորական չափսերի նավակ չխցկվի, կամ խորհուրդ կտար ոտքերը տախտակամածից ցած կախել, ինչպես նա կասեր ընթրիքից առաջ, հիմա ասաց՝ ներողություն եմ խնդրում ծերուկ, հուսով եմ շատ չցավեցրի՞։ Իսկ Ջորջը պատասխանեց՝ ամենևին, դա իր մեղքով էր նրանց լսելը։, իսկ Հարրիսն ասաց՝ ոչ, ինքն էր մեղավոր։
Մենք վառեցինք մեր ծխամորճերը և նստեցինք՝ դիտելով խաղաղ գիշերը։Այնքա՛ն հաճելի էր նրանց լսելը։
Ջորջը ասաց, թե ինչու մենք միշտ չէ, որ կարողանում ենք այդպիսին լինել․ հեռու մնալ մեղավոր ու գայթակղիչ աշխարհից, ապրել խելամիտ ու անխռով կյանքով, բարիք գործել։ Ես ասացի, որ ինքս հաճախ ձգտել եմ դրան, Մենք վառեցինք մեր ծխամորճերը և սկսեցինք քննարկել, թե հնարավոր չէ՞ր արդյոք, որ չորսով հեռանայինք մի որևէ հարմարավետ, անմարդաբնակ կղզի և ապրեինք այնտեղ, բնության գրկում։ նստեցինք՝ դիտելով խաղաղ գիշերը։
Հարրիսն Ջորջը ասաց, որքանով իրեն հայտնի էթե ինչու մենք միշտ չէ, անմարդաբնակ կղզիների միակ թերությունն այն էոր կարողանում ենք այդպիսին լինել․ հեռու մնալ մեղավոր ու գայթակղիչ աշխարհից, ապրել խելամիտ ու անխռով կյանքով, բարիք գործել։ Ես ասացի, որ այնտեղ շատ խոնավ է։ Ջորջն ասաց՝ ոչինքս հաճախ ձգտել եմ դրան, եթե ինչպես հարկն է չորացնենև սկսեցինք քննարկել, թե հնարավոր չէ՞ր արդյոք, որ չորսով հեռանայինք մի որևէ հարմարավետ, անմարդաբնակ կղզի և ապրեինք այնտեղ, կարելի է։բնության գրկում։
Հետո մենք խոսեցինք չորացման մասինՀարրիսն ասաց, և դա Ջսրջին հիշեցրեց մի զվարճալի պատմությունորքանով իրեն հայտնի է, անմարդաբնակ կղզիների միակ թերությունն այն է, որ պատահել էր իր հոր հետ։ Նրա հայրը մի ուրիշ երիտասարդի հետ ճանապարհորդում էր Ուելսով ու մի անգամ գիշերելու համար կանգ են առնում մի փոքրիկ պանդոկում։ Այնտեղ մի քանի ուրիշ կենվորներ էլ են լինումայնտեղ շատ խոնավ է։ Ջորջն ասաց՝ ոչ, եթե ինչպես հարկն է չորացնեն, և երեկոն անցկացնում են նրանց հետ։կարելի է։
Երեկոն շատ ուրախ է անցնումՀետո մենք խոսեցինք չորացման մասին, ու նրանք նստում են մինչև ուշ գիշեր։ Երբ գնում են քնելուև դա Ջսրջին հիշեցրեց մի զվարճալի պատմություն, նրանք (Ջորջի որ պատահել էր իր հոր հետ։ Նրա հայրը այն ժամանակ շատ ջահել մի ուրիշ երիտասարդի հետ ճանապարհորդում էր) Ուելսով ու մի թեթև գինով անգամ գիշերելու համար կանգ են լինում։ Ջորջի հայրը և նրա ընկերը պետք է քնեին նույն սենյակում, բայց տարբեր մահճակալների վրա։ Նրանք վերցնում առնում մի փոքրիկ պանդոկում։ Այնտեղ մի քանի ուրիշ կենվորներ էլ են մոմը և բարձրանում ննջարան։ Երբ սենյակ են մտնումլինում, մոմը դիպչում է պատին, մարում է և ստիպված երեկոն անցկացնում են լինում հանվել ու իրենց մահճակալները փնտրել մթության մեջ։ Այս ամենը նրանք հաջողությամբ են անում, սակայն առանձին մահճակալներում պառկելու փոխարեն, երկուսով էլ բանից անտեղյակ պառկում են միևնույն մահճակալին․ նրանցից մեկը գլուխը դնում է բարձին, մյուսը բարձրանում է մահճակալի հակառակ ծայրից և ոտքերը դնում նույն բարձին։նրանց հետ։
Մեկ րոպե տևող լռությունից հետո Երեկոն շատ ուրախ է անցնում, ու նրանք նստում են մինչև ուշ գիշեր։ Երբ գնում են քնելու, նրանք (Ջորջի հայրն ասում է․հայրը այն ժամանակ շատ ջահել էր) մի թեթև գինով են լինում։ Ջորջի հայրը և նրա ընկերը պետք է քնեին նույն սենյակում, բայց տարբեր մահճակալների վրա։ Նրանք վերցնում են մոմը և բարձրանում ննջարան։ Երբ սենյակ են մտնում, մոմը դիպչում է պատին, մարում է և ստիպված են լինում հանվել ու իրենց մահճակալները փնտրել մթության մեջ։ Այս ամենը նրանք հաջողությամբ են անում, սակայն առանձին մահճակալներում պառկելու փոխարեն, երկուսով էլ բանից անտեղյակ պառկում են միևնույն մահճակալին․ նրանցից մեկը գլուխը դնում է բարձին, մյուսը բարձրանում է մահճակալի հակառակ ծայրից և ոտքերը դնում նույն բարձին։
― Ջո։Մեկ րոպե տևող լռությունից հետո Ջորջի հայրն ասում է․
Ի՞նչ է պատահել, Թոմ, ― հարցնում է Ջոյի ձայնը մահճակալի հակառակ ծայրից։Ջո։
Իմ անկողնում մարդ կա, ― ասում Ի՞նչ է Ջորջի հայրըպատահել, ― ահաԹոմ, նրա ոտքերը բարձի վրա են։― հարցնում է Ջոյի ձայնը մահճակալի հակառակ ծայրից։
― Տարորինակ է, ԹոմԻմ անկողնում մարդ կա, ― պատասխանում ասում է մյուսըՋորջի հայրը, ― թող անիծվեմահա, թե իմ անկողնում էլ մարդ չկա։նրա ոտքերը բարձի վրա են։
― Ի՞նչ ես մտադիր անելՏարորինակ է, Թոմ, ― հարցնում պատասխանում է Ջորջի հայրը։մյուսը, ― թող անիծվեմ, թե իմ անկողնում էլ մարդ չկա։
― Ես հիմա նրան ցած կգլորեմԻ՞նչ ես մտադիր անել, ― պատասխանում հարցնում է Ջոն։Ջորջի հայրը։
― Ես նույնպեսհիմա նրան ցած կգլորեմ, ― խիզախորեն վրա պատասխանում է բերում Ջորջի հայրը։ Ջոն։
Կարճատև պայքարից հետո երկու ծանր մարմիններ թրմփում են հատակին և մի աղերսալի ձայն ասում է․― Ես նույնպես, ― խիզախորեն վրա է բերում Ջորջի հայրը։
― Լսիր , Թոմ։Կարճատև պայքարից հետո երկու ծանր մարմիններ թրմփում են հատակին և մի աղերսալի ձայն ասում է․
― Հը՛։Լսիր , Թոմ։
― Ճիշտ ասած, իմ կողքինն ինձ ցած գլորեց։Հը՛։
― Իմը նույնպես։ Գիտե՞սՃիշտ ասած, այս պանդոկը իմ կողքինն ինձ այդքան էլ դուր չի գալիս, իսկ ք՞եզ։ցած գլորեց։
― Ինչպե՞ս էր կոչվում այդ Իմը նույնպես։ Գիտե՞ս, այս պանդոկըինձ այդքան էլ դուր չի գալիս, ― Հարցրեց Հարրիսը։իսկ ք՞եզ։
― «Խոզ և սուլոց»Ինչպե՞ս էր կոչվում այդ պանդոկը, ― պատասխանեց Ջորջը, ― հետո՞ ինչ։Հարցրեց Հարրիսը։
― Ոչինչ, նշանակում է դա ուրիշ է«Խոզ և սուլոց», ― պատասխանեց Հարրիսը։Ջորջը, ― հետո՞ ինչ։
― Ի՞նչ ես ուզում ասելՈչինչ, նշանակում է դա ուրիշ է, ― հետաքրքրվեց Ջորջը։պատասխանեց Հարրիսը։
― Շատ հետաքրքիր էԻ՞նչ ես ուզում ասել, ― փնթփնթաց Հարրիսը, ― ճիշտ նույնպիսի դեպք պատահել է իմ հոր հետ նույնպիսի գյուղական պանդոկում։ Ես հաճախ էի լսում նրանից այդ պատմությունը։ Մտածեցի, որ գուցե սա նույն պանդոկն է։ հետաքրքրվեց Ջորջը։
Այդ գիշեր մենք պառկեցինք քնելու ժամը տասին։ Կարծում էի― Շատ հետաքրքիր է, թե լավ կքնեմ քանի որ հոգնած էի― փնթփնթաց Հարրիսը, բայց սխալվում էի։ Որպես կանոն, ես հանվում եմ, գլուխս դնում եմ բարձին և հետո որևե մեկը թակում ― ճիշտ նույնպիսի դեպք պատահել է դուռը և ասումիմ հոր հետ նույնպիսի գյուղական պանդոկում։ Ես հաճախ էի լսում նրանից այդ պատմությունը։ Մտածեցի, որ արդեն առավոտյան ժամը ութն անց կես է, բայց այս գիշեր կարծես ամեն ինչ հակառակ էր։ Շրջապատի փոփոխությունը, նավակի կոշտությունը, անհարմար դիրքը (ես պառկած էի ոտքերս դրած մի նստարանին, իսկ գլուխս՝ մյուսին), ջրի ճողփյունը նավակի շուրջը և տերևների սոսափյունը, խռովում էին հանգիստս ու չէին թողնում քնել։գուցե սա նույն պանդոկն է։
Իվերջո մի քանի ժամ քնեցի, բայց հետո նավակի ինչ-որ մի մասը, որը կարծես աճել էր գիշերվա ընթացքումԱյդ գիշեր մենք պառկեցինք քնելու ժամը տասին։ Կարծում էի, թե լավ կքնեմ քանի որ այն իսկապես չկարհոգնած էի, երբ մենք ճամփա ընկանք և առավոտյան կողմ անհետացավբայց սխալվում էի։ Որպես կանոն, անընդհատ ծակում էր մեջքս։ Մի որոշ ժամանակ քնեցի և երազումս տեսաես հանվում եմ, իբր մի սովերեն գլուխս դնում եմ կուլ տվել բարձին և ինչ-որ մարդիկ ուզում են մեջքիս գայլիկոնով անցք փորել, որպեսզի հանեն դրամը։ Ես մտածեցի, որ դա շատ անքաղաքավարի հետո որևե մեկը թակում է նրանց կողմից դուռը և ասացիասում, որ թույլ տան պարտք մնամ այդ սովերենը և նրանց հանձնեմ ամսվա վերջին։ Բայց նրանք ինձ չէին լսումարդեն առավոտյան ժամը ութն անց կես է, և ասացինբայց այս գիշեր կարծես ամեն ինչ հակառակ էր։ Շրջապատի փոփոխությունը, որ լավ կլինի հիմա ստանալնավակի կոշտությունը, որոհետև հակառակ դեպքում ահագին տոկոսներ կավելանան։ Քիչ անց անհարմար դիրքը (ես խիստ զայրացա և ասացիպառկած էի ոտքերս դրած մի նստարանին, թե ինչ եմ մտածում նրանց մասինիսկ գլուխս՝ մյուսին), ջրի ճողփյունը նավակի շուրջը և նրանք գայլիկոնով այնպես տանջալիորեն պտտեցինտերևների սոսափյունը, որ ցավից վեր թռա։խռովում էին հանգիստս ու չէին թողնում քնել։
Նավակում տոթ Իվերջո մի քանի ժամ քնեցի, բայց հետո նավակի ինչ-որ մի մասը, որը կարծես աճել էրգիշերվա ընթացքում, քանի որ այն իսկապես չկար, երբ մենք ճամփա ընկանք և գլուխս սկսեց ցավել։ Մտածեցիառավոտյան կողմ անհետացավ, գուցե քայլե՞մ գիշերային զով օդում։ Հագաանընդհատ ծակում էր մեջքս։ Մի որոշ ժամանակ քնեցի և երազումս տեսա, իբր մի սովերեն եմ կուլ տվել և ինչ -որ ձեռքս ընկավ․ մի հագուստն իմն էրմարդիկ ուզում են մեջքիս գայլիկոնով անցք փորել, մյուսը՝ Ջորջինը կամ Հարրիսինըորպեսզի հանեն դրամը։ Ես մտածեցի, որ դա շատ անքաղաքավարի է նրանց կողմից և բրեզենտի տակից դուրս սողացի ափ։ասացի, որ թույլ տան պարտք մնամ այդ սովերենը և նրանց հանձնեմ ամսվա վերջին։ Բայց նրանք ինձ չէին լսում, և ասացին, որ լավ կլինի հիմա ստանալ, որոհետև հակառակ դեպքում ահագին տոկոսներ կավելանան։ Քիչ անց ես խիստ զայրացա և ասացի, թե ինչ եմ մտածում նրանց մասին, և նրանք գայլիկոնով այնպես տանջալիորեն պտտեցին, որ ցավից վեր թռա։
Հիանալի գիշեր էր։ Լուսինը մայր էր մտել և լուռ երկիրը թողել աստղերի հետ մենակ։ Թվում Նավակում տոթ էր, թե լռության և կատարյալ խաղաղության մեջգլուխս սկսեց ցավել։ Մտածեցի, երբ մենք՝ նրա զավակներըգուցե քայլե՞մ գիշերային զով օդում։ Հագա, քնած ենք, աստղերը, մարդկային ականջի համար անընկալելի ու խորունկ ձայնով, զրուցում են նրա հետ ինչ-որ զորեղ գաղտնիքների մասին։ Նրանք ահաբեկում են մեզձեռքս ընկավ․ մի հագուստն իմն էր, այդ տարօրինակ աստղերըմյուսը՝ Ջորջինը կամ Հարրիսինը, այդքան սառը, այդքան ջինջ։ Մենք կարծես մանուկներ լինենք, որ ոտք ենք դրել աղոտ լուսավորված թնդաձայն արձագանքող կամարների տակ, որոնք հովանի են անում աղոտ լույսերի երկար շարքին, մեր հայացքը վեր ենք բարձրացնում հուսալով ու վախենալով այնտեղ որևէ ահաբեկող բան տեսնել։և բրեզենտի տակից դուրս սողացի ափ։
Եվ այնուհանդերձ թվում է, գիշերը լի է ուժով Հիանալի գիշեր էր։ Լուսինը մայր էր մտել և հանգստությամբ։ Մեծ գիշերվա ներկայությամբ մեր աննշան դառնությունները ամաչելով լուռ երկիրը թողել աստղերի հետ են ընկրկում։ Օրն այնքան լի մենակ։ Թվում էր հոգսերով, մեր սրտերը լի են չարությամբ ու դառը մտքերովթե լռության և կատարյալ խաղաղության մեջ, իսկ աշխարհը թվում է դաժան ու անարդար։ Գիշերը սիրասուն մոր նման զգուշորեն ափը դնում է մեր այրվող ճակատիներբ մենք՝ նրա զավակները, շրջում է մեր արցունքոտված դեմքը դեպի իրեն քնած ենք, աստղերը, մարդկային ականջի համար անընկալելի ու ժպտում է։ Ուխորունկ ձայնով, թեև ոչինչ չի ասումզրուցում են նրա հետ ինչ-որ զորեղ գաղտնիքների մասին։ Նրանք ահաբեկում են մեզ, սակայն մենք հասկանում այդ տարօրինակ աստղերը, այդքան սառը, այդքան ջինջ։ Մենք կարծես մանուկներ լինենք, որ ոտք ենքդրել աղոտ լուսավորված թնդաձայն արձագանքող կամարների տակ, թե ինչ էր ուզում ասելորոնք հովանի են անում աղոտ լույսերի երկար շարքին, մեր այրվող ու շառագունած այտը սեղմում հայացքը վեր ենք նրա կրծքին բարձրացնում հուսալով ու ցավն անցնում է։վախենալով այնտեղ որևէ ահաբեկող բան տեսնել։
Երբեմն մեր վիշտն այնքան խոր Եվ այնուհանդերձ թվում է ու անկեղծ, որ ոչ մի լեզվով հնարավոր չէ արտահայտել, և մենք լուռ կանգնում ենք նրա առջև ու հառաչում։ Գիշերվա սիրտը գիշերը լի է ուժով և հանգստությամբ։ Մեծ գիշերվա ներկայությամբ մեր հանդեպ խղճահարությամբաննշան դառնությունները ամաչելով հետ են ընկրկում։ Օրն այնքան լի էր հոգսերով, սակայն չի կարող թեթևացնել մեր ցավը։ Նա բռնում սրտերը լի են չարությամբ ու դառը մտքերով, իսկ աշխարհը թվում է դաժան ու անարդար։ Գիշերը սիրասուն մոր նման զգուշորեն ափը դնում է մեր ձեռքիցայրվող ճակատին, և ներքևում գտնվող փոքրիկ երկրագունդը ավելի ու ավելի շրջում է փոքրանում մեր արցունքոտված դեմքը դեպի իրեն ու հենվելով նրա մութ թևերինժպտում է։ Ու, թեև ոչինչ չի ասում, սակայն մենք մի պահ հայտնվում հասկանում ենք ավելի կատարյալի առջև, քան գիշերն է թե ինչ էր ուզում ասել, և այդ կատարյալի զարմանահրաշ լույսի ներքո մարդկային կյանքը գրքի նման բացվում է մեր առջև, այրվող ու մենք հասկանում շառագունած այտը սեղմում ենք, որ Ցավը և Տառապանքը աստծո կողմից ուղարկված հրեշտակներ են։ Միայն նրանք, ովքեր կրել են տառապանքի լուսապսակը, կարող են տեսնել այդ զարմանահրաշ լույսը։ Սակայն երկիր վերադառնալով, նրանք ի վիճակի չեն խոսելու գաղտնիքի մասին, որին իրենք հաղորդակից են եղել։նրա կրծքին ու ցավն անցնում է։
ԺամանակովԵրբեմն մեր վիշտն այնքան խոր է ու անկեղծ, օտար երկրով որ ոչ մի քանի բարի ասպետներ էին անցնում։ նրանց ճամփան անցնում էր սաղարթախիտ անտառի միջովլեզվով հնարավոր չէ արտահայտել, ուր մասրենու խիտ թփերը ծվատում էին նրանց մարմինըև մենք լուռ կանգնում ենք նրա առջև ու հառաչում։ Գիշերվա սիրտը լի է մեր հանդեպ խղճահարությամբ, ովքեր մոլորվում էին անտառում։ Իսկ ծառերի տերևները մուգ գույնի էին սակայն չի կարող թեթևացնել մեր ցավը։ Նա բռնում է մեր ձեռքից, և ներքևում գտնվող փոքրիկ երկրագունդը ավելի ու ավելի է փոքրանում ու սերտաճացհենվելով նրա մութ թևերին, այնպես որ մենք մի պահ հայտնվում ենք ավելի կատարյալի առջև, քան գիշերն է, և այդ կատարյալի զարմանահրաշ լույսի շող անգամ չէր թափանցում ճյուղերի միջից՝ ցրելու խավարն ներքո մարդկային կյանքը գրքի նման բացվում է մեր առջև, ու թախիծը։ մենք հասկանում ենք, որ Ցավը և Տառապանքը աստծո կողմից ուղարկված հրեշտակներ են։ Միայն նրանք, ովքեր կրել են տառապանքի լուսապսակը, կարող են տեսնել այդ զարմանահրաշ լույսը։ Սակայն երկիր վերադառնալով, նրանք ի վիճակի չեն խոսելու գաղտնիքի մասին, որին իրենք հաղորդակից են եղել։
Եվ մինչ նրանք անցնում Ժամանակով, օտար երկրով մի քանի բարի ասպետներ էին անտառովանցնում։ Նրանց ճամփան անցնում էր սաղարթախիտ անտառի միջով, ասպետներից մեկը կտրվեց ընկերներից, մոլորվեց և այլևս չվերադարձավ ուր մասրենու խիտ թփերը ծվատում էին նրանց մոտ։ Իսկ ընկերներըմարմինը, նրան մեռած համարելովովքեր մոլորվում էին անտառում։ Իսկ ծառերի տերևները մուգ գույնի էին ու սերտաճաց, խոր կսկիծով շարունակեցին ճանապարհը։այնպես որ լույսի շող անգամ չէր թափանցում ճյուղերի միջից՝ ցրելու խավարն ու թախիծը։
Եվ ահա, մինչ նրանք հասան այն հրաշալի ամրոցինանցնում էին անտառով, դեպի ուր ձգվում էր իրենց ճամփան ու շատ ուրախ օրեր անցկացրեցին այնտեղ։ Ու մի երեկոասպետներից մեկը կտրվեց ընկերներից, երբ նրանք անհոգ նստած էին հսկայական դահլիճում վառվող կրակի շուրջ մոլորվեց և մեծ թասերով գինի էին խմումայլևս չվերադարձավ նրանց մոտ։ Իսկ ընկերները, հայտնվեց կորած ընկերն ու ողջունեց նրանց։ Նրա հագուստը ամբողջովին քրքրված էրնրան մեռած համարելով, ինչպես աղքատինը, և մարմնի վրա խոր վերքեր կային, բայց դեմքը շողում էր երանությամբ։ կսկիծով շարունակեցին ճանապարհը։
Ասպետները հարցրեցին Եվ ահա, նրանք հասան այն հրաշալի ամրոցին, դեպի ուր ձգվում էր իրենց ընկերոջըճամփան ու շատ ուրախ օրեր անցկացրեցին այնտեղ։ Ու մի երեկո, թե ինչ է անցել գլխովերբ նրանք անհոգ նստած էին հսկայական դահլիճում վառվող կրակի շուրջ և մեծ թասերով գինի էին խմում, հայտնվեց կորած ընկերն ու նա պատմեցողջունեց նրանց։ Նրա հագուստը ամբողջովին քրքրված էր, թե ինչպես է մոլորվել մութ անտառում աղքատինը, և շատ օրեր ու գիշերներ թափառել էմարմնի վրա խոր վերքեր կային, մինչև ծվատված ու արյունոտված պառկել է՝ սպասելով մահվան։բայց դեմքը շողում էր երանությամբ։
Այդ ժամանակԱսպետները հարցրեցին իրենց ընկերոջը, երբ թե ինչ է անցել գլխով, ու նա արդեն մահվան դռանն էր, անթափանց խավարի միջից մի չնաշխարհիկ կույս հայտնվեց և, բռնելով նրա ձեռքը, առաջնորդեց մարդու համար անանցանելի, մեկուսի արահետներով, մինչև անտառի խավարում մի շլացուցիչ լույս փայլատակեց, որի համեմատությամբ ցերեկվա լույսը ասես մի խճուկ ճրագ լիներ արևի դեմ։ Եվ այդ լուսավորության մեջ նրա աչքինպատմեց, թե ինչպես երազում, մի տեսիլք երեվաց։ Այնքան հիասքանչ, այնքան դյութիչ թված այդ տեսիլքը, որ նա դադարեց այլևս մտածել արյունաթոր վերքերի մասին է մոլորվել մութ անտառում և կանգ առավ, ասես կախարդված, լցված ուրախությամբ, որը խորունկ շատ օրեր ու գիշերներ թափառել է, ինչպես ծովը և որի խորության չափը ոչ ոքի հայտնի չէ։ Տեսիլքը աստիճանաբար ցրվեց, և ասպետը, ծնկի իջնելով, շնորհակալություն հայտնեց սուրբ կույսին, որ առաջնորդեց իրեն այդ անանցանելի անտառի միջով, և ինքը տեսավ այնտեղ թաքնված տեսիլքը։մինչև ծվատված ու արյունոտված պառկել է՝ սպասելով մահվան։
Այդ ժամանակ, երբ նա արդեն մահվան դռանն էր, անթափանց խավարի միջից մի չնաշխարհիկ կույս հայտնվեց և, բռնելով նրա ձեռքը, առաջնորդեց մարդու համար անանցանելի, մեկուսի արահետներով, մինչև անտառի խավարում մի շլացուցիչ լույս փայլատակեց, որի համեմատությամբ ցերեկվա լույսը ասես մի խճուկ ճրագ լիներ արևի դեմ։ Եվ այդ լուսավորության մեջ նրա աչքին, ինչպես երազում, մի տեսիլք երեվաց։ Այնքան հիասքանչ, այնքան դյութիչ թված այդ տեսիլքը, որ նա դադարեց այլևս մտածել արյունաթոր վերքերի մասին և կանգ առավ, ասես կախարդված, լցված ուրախությամբ, որը խորունկ է, ինչպես ծովը և որի խորության չափը ոչ ոքի հայտնի չէ։ Տեսիլքը աստիճանաբար ցրվեց, և ասպետը, ծնկի իջնելով, շնորհակալություն հայտնեց սուրբ կույսին, որ առաջնորդեց իրեն այդ անանցանելի անտառի միջով, և ինքը տեսավ այնտեղ թաքնված տեսիլքը։ Այդ մութ անտառի անունն էր Տառապանք, իսկ ինչ վերաբերում է տեսիլքին, որը երևացել էր բարի ասպետին, մենք ի վիճակի չենք որևէ բան ավելացնել։
==Գլուխ տասնմեկերորդ==
Թե ինճպես ինչպես Ջորջը մի անգամ առավոտյան վաղ արթնացավ։ Ջորջին, Հարրիսին և Մոնթմորընսիին դուր չի գալիս պաղ ջուրը։ Ջեյի խիզախությունն ու վճռականությունը։ Ջորջը և իր վերնաշապիկը ― պատմությոն պատմություն բարոյախոսական վերջաբանով։ Հարրիսը՝ խոհարար։ Պատմական վերհուշ՝ նախատեսված դպրոցականների համար։
Հաջորդ առավոտյան ես արթնացա ժամը վեցին և տեսա, որ Ջորջը նույնպես արթուն Է։ է։ Մենք երկուսս էլ շրջվեցինք մյուս կողքի վրա և փորձոցինք փորձեցինք նորից քնել, բայց չկարողացանք։ Եթե արթուն մնալու առանձնահատուկ պատճառ լիներ և անհրաժեշտ լիներ անմիջապես վեր կենալ ու հագնվել, մենք, հավանաբար, ժամացույցներին կնայեինք ու նորից քուն կմտնեինք և կարթնաբայինք կարթնանայինք միայն ժամը տասին։ Քանի որ երկու ժամից շուտ արթնանալու բացարձակապես ոչ մի անհրաժեշտություն չկար, ավելին, այդ ժամին արթնանալը լրիվ անհեթեթություն էր, այնուամենայնիվ, մենք համոզված էինք, որ ևս մի հինգ րոպե պառկելը մեզ համար հավասարազոր է մահվան։ Այդպիսին է մարդու բնությունը։
Ջորջն ասաց, որ նման դեպք, միայն ավելի վատ ձևով, պատահել է իր հետ մեկուկես տարի առաջ, երբ նա սենյակ էր վարձել ոմն միսիս Գիփինգսի մոտ։
― Մի օր երեկոյան, ― պատմեց Ջորջը, իր ժամացույցը կանգնել էր 8,15-ի վրա։ Նա չէր նկատել դա, որովհետև ինչ-ինչ պատճառներով քնելուց առաջ մոռացել էր ժամացույցը լարել (նրա համար արտառոց երևույթ) և կախել էր գլխավերևում՝ նույնիսկ չնայելով ժամացույցին։
Դա պատահել էր ձմռանը, ամենակարճ օրերից մի օր, մառախլապատ եղանակին, այնպես որ, այն փաստը, որ դեռևս շատ մութ էր, երբ Ջորջն արթնացավ, չէր կարող ժամանակի հուսալի ուղեցույց ծառայել։ Նա մեկնեց ձեռքն ու վերցրեց ժամացույցը։ Ութն անց քարորդ քառորդ էր։
― Երկնային լուսատուներ, փրկեցեք ինձ, ― բացականչեց Ջորջը, ― չէ՞ որ ես պետք է ժամը իննին լինեմ Սիթիում։ Ինչու՞ Ինչո՞ւ մեկն ու մեկը ինձ չի արթնացրել։ Սա ի՞նչ խայտառակություն է։
Նա մի կողմ նետեց ժամացույցն ու դուրս թռավ անկողնուց, սառը ջրցող ընդունեց, լվացվեց, հագնվեց ու սափրվեց սառը ջրով, ոտովհետև որովհետև տաք ջրին սպասելու ժամանակ չկար, և նորից նայեց ժամացույցին։
Գուցե ժամացույցն անկողնուն շպրտելուց հետո սկսել էր աշխատել, իսկ գուցե ուրի՞շ պատճառ կար, Ջորջը չէր կարող ասել։ Փաստն այն էր, որ ութն անց քառորդ ժամացույցն սկսեց աշխատել և այժմ ցույց էր տալիս իննից քսան պակաս։
Ջորջը ճանկեց ժամացույցն ու աստիճաններով ցած վազեց։ Ընդունարանում մութ էր ու խաղաղ։ Բուխարու կրակը չէր երևում։ Ջորջը մտածեց, որ դա խայտառակություն է միսիս Գ-ի համար և որոշեց, որ երեկոյան վերադառնալիս կասի նրան, թե ինչ կարծիքի է այդ ամենի մասին։ Հետո նետվեց վերարկուի ու գլխարկի ետևից և ճանկելով հովանոցը, սլացավ դեպի ելք։ Դուռը կողպված էր։ Ջորջը միսիս Գ-ին ծույլ պառավ անվանեց և զարմացավ, թե ինչու մարդիկ չեն կարողանում ժամանակին արթնանալ, բացեց փականքն ու դուրս վազեց։
Ջորջը վազքով քարորդ քառորդ մղոն ճանապարհ անցավ և դրանից հետո միայն նրան սկսեց տարօրինակ ու անհասկանալի թվալ, թե ինչու այդքան քիչ մարդ կար փողոցում և խանութները դեռ փակ էին։ Ինքնին հասկանալի է, շատ մութ ու մառախլապատ առավոտ էր, բայց դա դեռևս պատճառ չէր, որ մարդիկ դադարեցնեին ամեն տեսակի աշխատանքը։ Ինքը ստիպված է աշխատանքի գնալ, ինչու՞ ինչո՞ւ մյուսները պետք է մնան տաքուկ անկողնում միայն նրա համար, որ մութ ու մառախուղ է դրսում։
Վերջապես հասավ Հոլբորն։ Խանութների փեղկերը փակ էին, շուրջը ոչ մի օմնիբուս չէր երևում։ Տեսադաշտում երևում էին երեք մարդ, որոնցից մեկը ոստիկան էր, կաղամբով լի մի սայլակ և մի կիսախարխուլ կառք։ Ջորջը գրպանից հանեց ժամացույցն ու նայեց թվացույցին։ Ժամը իննից հինգ էր պակաս։ Նա անժարժ անշարժ կանգնեց ու սկսեց հաշվել սրտի զարկերը։ Հետո կռացավ և շոշափեց սրունքները։ Այնուհետև, ժամացույցը դեռևս ձեռքում պահած, մոտեցավ ոստիկանին և հարցրեց, թե ժամը քանիսն է։
― Ժամը քանի՞սն է, ― կրկնեց ոստիկանը ակնհայտ կասկածանքով ոտքից գլուխ չափելով Ջորջին, ― լսեցեք, հիմա ժամացույցի զարկերը կխփեն։
Ջորջն ականջ դրեց, և իսկապես, հարևան փողոցի ժամացույցը սպասել չտվեց։
― Բայց ընդամենը երեք զարկ հնչեց, ― վիրավորված տոնով ասաց, Ջորջը, երբ զարկերը դադարեցին։
― Իսկ դուք քանի՞սն էիք ուզում, ― հետաքրքրվեց ոստիկանը։
― Քանի՞սը, իհարկե ինը, ― ասաց Ջորջը, ցույց տալով իր ժամացույցը։
― Կարո՞ղ եմ իմանալ, թե որտեղ եք ապրում, ― խստորեն հարցրեց հասարակական կարգ ու կանոնի պահապանը։
Ջորջը մի պահ մտածեց ու տվեց իր հասցեն։ ― Օ, ահա թե որտեղ եք ապրում, ― պատասխանեց ոստիկանը։ ― Ահա, ուրեմն, հանգիստ վերադարձեք տուն ձեր ժամացույցով հանդերց հանդերձ և ավելի շրջահայաց եղեք։
Եվ Ջորջը նորից տուն վերադարձավ, մտորելով ամբողջ ճանապարհին։
Իր սենյակը մտնելով, սկզբում նա որոշեց նորից հանվել ու անկողին մտել, բայց երբ մտածեց, որ նորից պիտի հագնվի, լվացվի ու ջրցող ընդունի, վճռեց չպառկել, այլ ննջել բազկաթոռին։
Սակայն քնել չկարողացավ։ Նա իր կյանքում երբեք այդքան առույգ չէր զգացել իրեն։ Ջորջը ստիպված վառեց լամպը, դուրս հանեց շախմատի տախտակը և մի պարտիա մենակ խաղաց։ Բայց նույնիսկ դա էլ չոգնեց։ չօգնեց։ Ժամանակն այնքան դանդաղ էր շարժվում։ Նա թողեց շախմատը և փորձեց կարդալ։ Սակայն դա նույնպես նրա ուժերից վեր էր։ Նորից հագավ վերարկուն և դուրս եկավ զբոսնելու։
Փողոցը դատարկ էր ու մռայլ։ Ոստիկանները նայում էին չքողարկված կասկածանքով, լապտերներով լուսավորում էին նրան ու հետևում։ Եվ այդ ամենն այնպիսի տպավորություն էր թողնում նրա վրա, կարծես իսկապես ինչ-որ բան էր արել։ Ամեն անգամ, երբ լսում էր մոտեցող ոստիկանների քայլերը, գողեգող անցնում էր նրբանցքներով ու թաքնվում էր շենքերի մուտքի մոտ։
Ինքնին հասկանալի է, որ նման վարվելակերպը ավելի էր խորացնում կարգ պահպանողների կասկածը։ Նրանք մոտենում, գտնում էին Ջորջին և հարցնում, թե ինչ է անում այդտեղ։ Եվ երբ նա պատասխանում էր «ոչինչ», պարզապես դուրս է եկել զբոսնելու (դա եղել է առավոտյան ժամը չորսին), նրան չէին հավատում, իսկ քաղաքացիական հագուստով երկու ոստիկաններ նրան տուն ուղեկցեցին, համոզվելու՝ ի՞րոք նա ապրում է այն հասցեում, ինչ հայտնել էր իրենց։ Տեսնելով , որ նա դուռը բացում է իր բանալիով, նրանք դիրքավորվեցին տան դիմաց և սկսեցին հետևել, թե ինչ է կատարվում տանը։
Ներս մտնելով, Ջորջը վորոշեց որոշեց կրակ վառել և իր համար նախաճաշ պատրաստել, պարզապես ժամանակ անցկացնելու համար։ Սակայն նա կարծես ի վիճակի չէր որևէ իր վերցնել ձեռքը։ Լիներ դա ածուխի թիակ, թե թեյի գդալ, ցած էր գցում կամ ինքն էր ընկնում և այնպիսի աղմուկ էր բատձրացնում ու հետո էլ մահու չափ վախենում էր, որ կարթնացնի միսիս Գ-ին։ Նա էլ, կարծելով, թե գողեր են ներս մտել, բաց կանի պատուհանն ու «ոստիկանություն» կկանչի, իսկ այդ երկու ոստիկանները ներս կվազեն, ձեռնակապներ կհագցնեն ու իրեն կտանեն ոստիկանություն։
Նա սարսափելի ջղային վիճակում էր և նույնիսկ պատկերացրեց իր դատավարությունը․ ինքը փորձում է հանգամանքները բացատրել երդվյալ ատենակալներին, բայց ոչ ոք նրան չի հավատում։ Ի վերջո, նրան դատապարտում են քսան տարվա տաժանակրության, և մայրը վշտից մահանում է։ Այսպիսով, նա հրաժարվեց նախաճաշ պատրաստելու մտքից, փաթաթվեց վերարկուով և տեղավորվեց բազկաթոռին, մինչև ժամը 7-ն անց կեսին միսիս Գ-ն իջավ հյուրասենյակ։
Ջորջն ասաց, որ այդ օրվանից ի վեր, նա երբեք այդքան վաղ չի արթնացել։ Դա նրա համար լավ դաս էր։
Մինչ Ջորջը պատմում էր այս իրական պատմությունը, մենք երկուսով էլ ծածկոցաշալերով փաթաթված նստած էինք և երբ նա ավարտեց, ես փորձեցի թիով արթնացնել Հարրիսին։ Երրորդ փորձը հասավ իր նպատակին, նա շուռ եկավ մյուս կողքի վրա և ասաց, որ մի րոպեից ցած կիջնի և կհագնի իր քուղակապերով կոշիկները։ Սակայն կարթաձողի օգնությամբ մենք նրան շուտով հասկացրինք, թե որտեղ է գտնվում և նա հանկարծակի նստեց տեղում՝ նավակի հակառակ ծայրը շպրտելով Մոնթմոտընսիին, որն անխռով քնած էր Հարրիսի կրծքին։
Այնուհետև բարձրացրեցինք բրեզենտը, չորսով գլուխներս կողքից դուրս հանեցիցնքհանեցինք, նայեցինք ջրին և սառսռացինք։ Նախորդ գիշեր որոշել էինք առավոտյան վաղ արթնանալ, դեն գցել վերմակներն ու ծածկոցները և ուրախ բացականչություններով նետվել ջուրն ու մի լավ լող տալ։ Սակայն հիմա,երբ արդեն առավոտ էր, այդ միտքը պակաս գայթակղիչ էր թվում։ Ջուրը տամուկ ու սառն էր թվում և, բացի դրանից, ցուրտ քամի էր փչում։
― Դե, տեսնենք ո՞վ առաջինը ջուրը կմտնի, ― վերջապես ասաց Հարրիսը։
Առաջնության համար առանձնապես սուր պայքար տեղի չունեցավ։ Ջորջը, քանի որ դա հենց նրա միտքն էր, նահանջեց նավակի խորքն ու սկսեց հագնել կիսագուլպաները, այսպիսով լուծելով հարցը։ Մոնթմորընսին ակամայից այնպես ոռնաց, կարծես լողալու մասին միտքն անգամ նրան սառսուր էր ներշնչում։ Հարրիսն ասաց, որ շատ դժվար կլինի նավակ վերադառնալը և սկսեց հագուստների միջից փնտրել իր անդրավարտիքը։
Ես ամենևին մտադիր չէի նահանջել, թեև լողն ինձ նույնպես այլևս չէր հրապուրում։ Մտածում էի, որ ջրում կարող են ջրասույզ եղած ծառաբներ կամ ջրիմուռներ լինել։ Որոշեցի ընտրել միջինը՝ ափ իջնել և ջուր ցայել վրաս։ Ես վերցրի սրբիչը, ցամաք դուրս եկա և ջրին մոտեցա ծառի ճյուղի վրայով, որն իջնում էր անմիջապես ջրի վրա։
Անասելի ցուրտ էր։ Քամին կտրում էր դանակի պես։ Մտածեցի, որ թերևս չարժե ջուր ցայել վրաս, ավելի լավ է, նավակ վերադառնամ և արագ հագնվեմ։ Ես ետ դարձա, որպեսզի իրագործեմ մտադրությունս, բայց ճիշտ այդ պահին այդ հիմար ճյուղը կոտրվեց և ես սրբիչիս հետ միասին խլացուցիչ ճողփյունով շրմփացի ջրի մեջ։ Ու մինչ գլխի կընկնեի, թե ինչ է կատարվել, հայտնվեցի գետի կենտրոնում, փորումս մի գալլոն լիքը Թեմզայի ջուր։
― Աստված վկա, ծերուկ Ջեյը լողում է, ― լսեցի Հարրիսի բացականչությունը, երբ շնչահեղձ լինելով մի կերպ դուրս լողացի ջրի երեսը։ ― Մտքովս չէր անցնի, որ նա այդքան քաջն է։ Ի՞նչ կասես սրան։
― Ամեն ինչ կարգի՞ն է, ― երգեցիկ ձայնով հարցրեց Ջորջը։
― Հիանալի է, ― թոթովեցի ես ի պատասխան։ ― Հիմարություն եք անում, որ ջուրը չեք մտնում։ Աշխարհում հանուն ոչ մի բանի չէի հրաժարվի այս հաճույքից։ Ինչու՞ Ինչո՞ւ դուք էլ չփորձեք։ Պարզապես մի փոքր վճռական պետք է լինել։
Բայց ինձ այդպես էլ չհաջողվեց տարհամոզել նրանց։
Այդ օրը հագնվելիս մի շատ զվարճալի դեպք պատահեց։ Երբ ես նավակը վերադարձա, շատ ցուրտ էր և շտապելով հագնել վերնաշապիկս, պատահաբար այն ջուրը գցեցի։ Դա ինձ խիստ բարկացրեց, հատկապես, որբ Ջորջն էլ սկսեց ծիծաղել։ Անձամբ ես այդտեղ ոչ մի ծիծաղելի բան չէի տեսնում և այդպես էլ ասացի Ջորջին, բայց Ջորջն սկսեց ավելի անզուսպ ծիծաղել։ Երբևէ չեմ տեսել, որ մարդ այդքան շատ ծիծաղի։ Վերջնականապես համբերությունից դուրս եկա և ասացի Ջորջին, թե ինչպիսի մոլագար ու անխելք ապուշի մեկն է ինքը, սակայն նա սկսեց է՛լ ավելի ուժգին հռհռալ։ Եվ հանկարծ վերնաշապիկը ջրից հանելիս, նկատեցի, որ դա իմ վերնաշապիկը չէ, այլ Ջորջինը, որը ես սխալմամբ իմն էի համարել։ Այդ ժամանակ միայն իրադրության կոմիզմը հասավ ինձ և հիմա էլ ես սկսեցի ծիծաղել։ Որքան շատ էի նայում Ջորջի թաց վերնաշապիկին, կամ իրեն՝ ծիծաղից ցնցվող Ջորջին, այնքան շատ էի զվարճանում, և այնքան ծիծաղեցի, որ վերնաշապիկը նորից ջուրն ընկավ։
― Դու․․․ Դու… չե՞ս պատրաստվում ջրից հանել վերնաշապիկդ, ― հռհռալով հարցրեց Ջորջը։
Ես չկարողացա նրան անմիջապես պատասխանել, այնպես էի ցնցվում ծիծաղից, բայց վերջապես, ծիծաղի պոռտթկումների պոռթկումների միջև ինձ հաջողվեց պատասխանել․
― Դա իմ վերնաշապիկը չէ․․․քոնն չէ… քոնն է։
Ես երբեք չեմ տեսել, որ մարդու դեմքը այդքան ակնթարթորեն ուրախ արտահայտությունը փոխի մռայլի։
― Ի-ի՞նչ, ― ճղճղաց Ջորջը, ոտքի ցատկելով, ― հիմա՛ր։ Ինչու՞ Ինչո՞ւ ավելի ուշադիր չես։ Ինչու՞Ինչո՞ւ, գրողը տանի, չէ՞իր կարող գնալ գետափ և այնտեղ հագնվել։ Ձեր նմաններին պետք է արգելել նավակ մտնել, այո, արգելել։ Տու՛ր այստեղ կարթաձողը։
Ես փորձեցի բացատրել նրան, թե այդ ամենը որքան ծիծաղելի է, բայց ինձ ոչինչ չհաջողվեց։ Ջորջը երբեմն այնքան բութ է լինում կատակը հասկանալու համար։
Հարրիսն առաջարկեց նախաճաշի համար կաթնաձվածեղ պատրաստել։ Խոստացավ ինքը զբաղվել դրանով։ Նրա խոսքերից երևում էր, որ կաթնաձվածեղ պատրաստելու վարպետ է։ Նա հաճախ է զբոսախնջույքների և նավակով զբոսանքների ժամանակ կաթնաձվածեղ պատրաստել։ Դա նրան մեծ հեղինակություն է բերել։ Բոլոր նրանք, ովքեր փորձել են Հարրիսի ձեռքով պատրաստված կաթնաձվածեղը, ― այդպես մենք հասկացանք նրա խոսքերից ― այլևս ոչ մի ուրիշ կերակրատեսակ չեն ցանկացել ուտել և հյուծվել ու մահացել են, եթե չեն կարողացել նորից ձեռք բերել դրանից։
Նրա խոսքերից հետո մեր բերաններից ջուր էր գնում։ Մենք Հարիսին տվեցինք սպիրտայրոցը, թավան ու այն բոլոր ձվերը, որոնք դեռ չէին կոտրվել ու խառնվել զամբյուղի պարունակությանը և աղաչեցինք անմիջապես գործի անցնել։
Նրան չհաջողվեց առանց գլխացավանքի կոտրել ձվերը։ Սակայն դժվարը ոչ այնքան ձվերը կոտրելն էր, որքան այնպես անել, որ արդեն կոտրված ձվերը թափվեն թավայի մեջ և ոչ թե շալվարին կամ վերնաշապիկի թևքերին։ Վերջիվերջո, Հարրիսին հաջողվեց մի կես դյուժին ձու լցնել թավայի մեջ, հետո պպզելով սպիրտայրոցի կողքին, սկսեց պատառաքաղով խառնել։
Որքան Ջորջն ու ես հասկացանք, դա հոգնեցուցիչ գործ էր։ Ամեն անգամ, երբ Հարրիսը մոտենում էր թավային, այրում էր մատները, որևէ բան էր ցած գցում, հետո սկսում էր գժի նման թռչկոտել սպիրտայրոցի շուրջը՝ թափահարելով մատներն ու գրողի ծոց ուղարկելով ամեն ինչ։ Ամեն անգամ, երբ Ջորջն ու ես նայում էինք նրա կողմը, միշտ տեսնում էինք նրան այդ նույն համարը կատարելիս։ Սկզբում նույնիսկ մտածեցինք, որ դա նրա խոհարարական արվեստի բաղկացուցիչ մասն է։
Մենք գաղափար անգամ չունեինք, թե ինչ բան է կաթնաձվածեղը և պատկերացնում էինք, որ դա, կարմրամորթ հնդկացիների կամ Սենդվիչյան կղզիների կերակրատեսակ է, որ ինչպես հարկն է պատրաստելու համար թռչկոտելով պարելը և նզովելը անհրաժեշտ պայման են։ Մոնթմորընսին մի անգամ մոտեցավ ու մռութը դիպցրեց թավային, սակայն տապակվող յուղի կաթիլները թռան ու այրեցին նրա քիթը, և հետո նա նույնպես սկսեց թռչկոտել ու նզովել իր ձևով։ Ընդհանուր առմամբ, դա ամենահետաքրքիր և հուզիչ արարողություններից մեկն էր, որին ես երբևէ ներկա եմ եղել։ Ջորջը և ես անչափ ափսոսեցինք, երբ այդ ամենն ավարտվեց։
Արդյունքն այնքան հաջող չստացվեց ինչպես սպասում էր Հարրիսը։ Շատ քիչ բան էր մնացել թավայում։ Վեց ձու էր եղել թավայի մեջ և դրանից մնացել էր մի թեյի գդալի չաթ այրված ու անախորժելի տեսքով ինչ-որ շփոթ։
Հարրիսն ասաց, որ մեղավորը թավան է։ Ամեն ինչ հաջող կլիներ, եթե ձուկ եփելու թաս ու գազոջախ գազօջախ ունենայինք։ Որոշեցինք այլևս փորձեր չանել, մինչև այդ խոհարարական պարագաները չունենայինք։
Երբ ավարտեցինք նախաճաշը, արդեն արևն բավական լավ էր տաքացնում։ Քամին դադարել էր, ավելի լավ եղանակ հնարավոր չէր ցանկանալ։ Շրջապատում քիչ բան էր հիշեցնում 19-րդ դարի մասին։ Առավոտյան արևի լույսի ներքո նայելով գետին, կարելի էր համարյա պատկերացնել, որ 1215 թվականի այն հայտնի հունիսյան առավոտից մեզ բաժանող դարերը մի կողմ են քաշվել և, որ մենք՝ անգլիական ֆերմերների զավակներս, տնայնագործական հագուստներով և կաշեգոտու վրայի դաշույններով, սպասում ենք այդտեղ, ականատես լինելու, թե ինչպես է գրվում պատմութլան այդ նշանակալից էջը, որի նշանակությունը չորս հարյուր և ավելի տարիներ անց հասարակ ժողովրդին լուսաբանեց այն խորապես ուսումնասիրած Օլիվեր Կրոմվելը։
Հիանալի ամառային առավոտ է՝ արևոտ, մեղմ ու խաղաղ։ Բայց օդից զգացվում է վերահաս տագնապի թրթիռը։ Իոհան թագավորը կանգ է առել Դանքրաֆտ-Հոլլում, և ամբողջ նախորդ օրվա ընթաքում փոքրիկ Սթեյնզ քաղաքում արձագանքում են զենքերի շաչյունը, ձիերի դոփյունը սալահատակի վրա, հրամանատարների բացականչյությունները, մորուքավոր նետաձիգների, սակրատեգավորների ու գեղարդավորների գռեհիկ կատակներն ու կոպիտ հիշոցները և օտար լեզվով խոսող նիզակավորների ձայները։
Քաղաք են մտնում վառ զգեստավորված, ճանապարհի փոշու մեջ կորած ասպետներ ու զրահակիրներ։ Եվ ողջ երեկոյի ընթացքում վախվորած քաղաքացիները պետք է հապճեպ բաց անեն տան դռները՝ ներս թողնելու կոպիտ զինվորների խմբերը, որոնց պետք է տեղավորել ու կերակրել և այն էլ ամենաընտիր կերակուրներով, ապա թե ոչ, այն ժամանակ թող աստված պահապան լինի տանը և նրա բնակիչներին, քանի որ այդ բուռն ժամանակներում սուրը դատավոր էր և դատապաշտպան, հայցվոր և դահիճ, վերցրածի համար վճարում էին նրանով, որ ողջ էին թողնում, եթե իհարկե բարեհաճում էին այդպես վարվել։
Շուկայի հրապարակում պատրաստված խարույկի շուրջը մինչև ուշ գիշեր հավաքվում են բարոնների զինվորները։ Եվ մինչ երեկոն վերածվում է գիշերվա, նրանք ուտում են խմում, աղմկոտ երգեր են ոռնում, հարբած մոլի խաղեր են խաղում և վիճում։ Կրակը արտառոց ստվերներ է գցում զենքի կույտերի ու զինվորների անճոռնի մարմինների վրա։ Քաղաքի երեխաները գողեգող մոտենում և հետաքրքրությամբ դիտում են նրանց։ Ամրակազմ գյուղացի աղջիկները նույնպես ծիծաղելով մոտենում են մի անպարկեշտ կատակ փոխանակելու և ժամադրվելու կորովատես զինվորների հետ, որոնք այնքան նման չեն իրենց գյուղական խանդավառ երկրպագուներին։ Վերջիններս արհամարված կանգնած են նրանց ետևում՝ փորձելով քմծիծաղ տալ իրենց լայն, շփոթված դեմքերին։ Իսկ շրջապատի դաշտերից կայծկլտում են հեռավոր ճամբարների աղոտ լույսերը, այստեղ հավաքված են որևէ մեծ լորդի կողմնակիցները, այնտեղ՝ ուխտադրուժ Իոհանի ֆրանսիացի վարձկաններն են, որոնք թրև են գալիս, ինչպես որսի դուրս եկած քաղցած գայլեր։
Ամբողջ գիշեր մութ փողոցներում ժամապահներ էին կանգնած, քաղաքը շրջապատող ամեն մի բլուրի վրա առկայծում էին պահակակետերի կրակները։ Բայց ահա գիշերն անցավ և հին Թեմզայի գեղեցիկ դաշտավայրի վրա տարածվեց հռչակավոր օրվա առավոտը, որն այնքան մեծ նշանակություն ունեցավ գալիք սերունդների ճակատագրի համար։
Երբ բացվեց մռայլ առավոտը, երկու կղզիներից մոտիկում, մեր կանգնած տեղից մի քիչ վեր մեծ եռուզեռ սկսվեց․ լսվում էին անթիվ աշխատավորների ձայները։ Նրանք խփում են հսկայական վրանը, որն այստեղ է բերվել նախորդ երեկոյան։ Ատաղձագործերը զբաղված են նստարաններն ամրացնելով, իսկ Լոնդոնից եկած ենթավարպետները իրենց հետ բերել են բազմագույն կտորներ, մետաքս, ոսկե և արծաթե դիպակ։
Եվ ահա, Սթեյնզից գետափով ձգվող ճանապարհի վրա թավաձայն ծիծաղելով դեպի մեզ են գալիս մոտ տասը ամրակազմ տղամարդիկ՝ սակրատեգերով։ Դրանք բարոնների մարդիկ են։ Նրանք կանգ են առնում մեզանից տասը յարդ հեռու և հենվելով իրենց զենքերին, սկսում են սպասել։
Եվ այսպես, ժամ առ ժամ ճանապարհով անցնում են զինված մարդկանց նորանոր ջոկատներ ու խմբեր, նրանց սաղավարտներն ու զրահները անդրադարցնում անդրադարձնում են առավոտյան արևի երկար ու թեք ճառագայթները, մինչև ամբողջ ճանապարհը, ― որքան որ մարդու աչքը կտրում է, ― լցվում է փայլուն մետաղով և վարգող ձիերով։ Հեծյալները քառատրոփ արշավով խմբից խումբ են անցնում և ոչ մեծ դրոշները թռթռում են առափնյա զեփյուռից։ Ժամանակ առ ժամանակ շարժում է նկատվում, և շարքերը երկու կողմից ճամփա են բացում մեծ բարոններից որևէ մեկի համար, որը ռազմական ձիու վրա նստած, շրջապատված իր պահակախմբով, անցնում է՝ գլխավորելու իր ճորտերին ու վասալներին։
Իսկ Քուփեր-Հիլլի լանջին, ճիշտ նրանց դիմաց, հավաքվել են զարմացած գյուղացիներ ու Սթեյնզից եկած հետաքրքրասեր քաղաքացիներ, և ոչ ոք հաստատ չգիտի, թե ինչի համար է այդ ամբողջ իրարանցումը, բայց յուրաքանչյուրը յուրովի է բացատրում այդ մեծ իրադարձությունը, որին եկել են ականատես լինելու։ Ոմանք ասում են, որ այդ օրվա իրադարձություններից հետո ժողովրդի վիճակը կբարելավվի, բայց ծերունիները բացասաբար շարժում են գլուխները, քանի որ նման հեքիաթներ առաջներում էլ են լսել։
Սթեյնզից ներքև, գետի վրա սփռված են նավեր, մակույկներ ու հյուսկեն նավակներ (վերջիններս օգտագործումից դուրս են եկել և դրանցից շարունակում են օգտվել միայն չքավորները)։ Գետի սահանքներում, որտեղ տարիներ անց պետք է կառուցվեր Բել-Ուիրյան շյյուզը, դրանք քարշում կամ թիավարում են ամրակազմ թիավարները և, որքան թույլ է տալիս նրանց համարձակությունը, մոտենում են ծածկված մեծ նավերին, որոնք պատրաստ սպասում են տանելու Իոհան թագավորին այնտեղ, որտեղ ճակատագրական Խարտիան սպասում է նրա ստորագրությունը։
Կեսօր է։ Ողջ ժողովրդի հետ նաև մենք ժամեր շարունակ համբերությամբ սպասում ենք։ Լուրեր են պտտվում, որ այս անգամ էլ խորամանկ Իոհանը դուրս է պրծել բարոնների ձեռքից, իր վարձկանների հետ փախել է Դանքրաֆտ-Հոլլից և շուտով ավելի լուրջ գործերով կզբաղվի, քան իր հպատակների համար ազատությունների հրովարտակ ստորագրելն է։
Բայց ոչ։ Այս անգամ նա երկաթե ճիրանների մեջ է և իզուր է պոչ խաղացնում ու փորձում խույս տալ։ Հեռվում, ճանապարհի վրա փոշու մի փոքրիկ ամպ է բարձրանում, որն աստիճանաբար մոտենում է ու մեծանում, սմբակների դոփյունը ուժգնանում է և զգաստ կանգնած զինվորների շարքերի միջով շարժվում է վառ զգեստավորված լորդերի և ասպետների փայլուն թափորը։ Առջևից, ետևից և երկու կողմերից արշավում են բարոնների հպատակները, իսկ նրանց մեջտեղում՝ Իոհան թագավորը։
Նա մոտենում է այն վայրին, որտեղ մեկնելու պատրստ պատրաստ սպասում են նավերը, և մեծ բարոնները շարքերից ընդառաջ են գալիս՝ ողջունելու նրան։ Նա ողջունում է ուրախ ժպիտով և հաճոյախոսություններ է անում նրանց, ասես նրան հրավիրել են իր պատվին կազմակերպված տոնակատարության։ Բայց երբ նա պատրաստվում է ձիուց ցած իջնել, մի արագ հայացք է նետում ետևի մասում շարված իր ֆրանսիական վարձկանների և բարոնների հպատակների ահեղ շարքերի վրա, որոնք օղակ են կազմել իր շուրջը։
Գուցե դեռ ուշ չէ՞։ Մի անսպասելի ուժգին հարված իր կողքի հեծյալին, մի կոչ՝ իր ֆրանսիական զորքերին, մի անսպասելի սրընթաց հարձակում՝ իր առջև ձգված անուշիմ շարքերի վրա, և այդ խռովարար բարոնները կզղջան, որ համարձակվել են խափանել իրենց թագավորի ծրագրերը։ Ավելի համարձակ ձեռքը կարող էր նույնիսկ այդպիսի իրադրության մեջ փոխել խաղի ընթացքը։ Եթե նա Ռիչարդ լիներ, ազատության գավաթը կխլեին Անգլիայի քթի տակից և դեռ հարյուրամակներ հարյուրամյակներ շարունակ Անգլիան չէր իմանա, թե ինչ համ ունի ազատությունը։
Սակայն Իոհան թագավորի սիրտն ահ է ընկնում՝ նայելով անգլիացի զինվորյալների ահեղ դեմքերին, նրա ձեռքն անուժ ընկնում է սանձի վրա, ձիուց ցած է իջնում և տեղավորվում առաջին նավում։ Իսկ բարոնները հետևում են նրան, ձեռքները՝ ձեռքերը՝ սրերի երախակալներին, և մեկնելու հրաման է տրվում։
Դանդաղորեն, ծանր, զարդարված նավերը հեռանում են Ռաննիմիդի գետափից։ Դանդաղորեն նրանք առաջ են շարժվում գետի թույլ հոսանքին հակառակ և խուլ հարվածով խփվում են փոքրիկ կղզյակի ափին, որն այդ օրվանից կոչվում է «Մեծ Խարտիայի կղզի» Թագավորը ափ է դուրս գալիս։ Մենք լուռ, շունչներս պահած սպասում ենք, մինչև մի ուժգին ձայն ճեղքում է օդը՝ հայտարարելով, որ Անգլիայի ազատության ամրոցի հիմնաքարը, ի գիտություն բոլորի ամուր դրված է։
==Գլուխ տասներկուերորդ==
Հենրի Ութերորդը և Աննա Բոլեյն։ Սիրահար զույգի հետ նույն տանն ապրելու անհարմարությունները։ Անգլիական ազգի համար դժվարին ժամանակներ։ Գիշերային դեգերումներ՝ գեղեցիկի ետևից։ Անտուն ու անոթևան։ անօթևան։ Հարրիսը մեռնելու պատրաստություն է տեսնում։ Հրեշտակ է հայտնվում։ Հանկարծակի ուրախության ազդեցությունը Հարրիսի վրա։ Թեթև ընթրիք։ Նախաճաշ։ Բարձր գին՝ մանանեխի համար։ Սարսափելի ճակատամարտ։ Մեյդենհեգ։ Առագաստները պարզած։ Երեք ձկնորս։ Մեզ հայհոյում են։
Ես նստած էի գետափին, երևակայությանս մեջ նկարելով այդ տեսարանը, երբ Ջորջն ասաց, քանի որ բավականին հանգստացել եմ, գուցե դեմ չեմ լինի, ամանները լվանալ․ այսպիսով, անցյալի փառապանծ օրերից վերադառնալով դեպի գորշ, տաղտկալի ներկան՝ իր բոլոր ձախորդություններով ու մեղքերով, ես նավակ իջա և փայտի ձողիկով ու խոտի փնջով մաքրեցի թավան, վերջնականապես փայլեցնելով Ջորջի թաց վերնաշապիկով։
Մենք ուղեվորվեցինք դեպի Մեծ Խարտիայի կղզի և դիտեցինք քարըԵս նստած էի գետափին, որը դրաված էր մի տնակումերևակայությանս մեջ նկարելով այդ տեսարանը, որի վրաերբ Ջորջն ասաց, ինչպես ասում ենքանի որ բավականին հանգստացել եմ, ստորագրվել է «Մեծ Խարտիա» անունը կրող հրովարտակը։ Թեև գուցե դեմ չեմ կարող երաշխավորելլինի, որ իրոք դա այդտեղ է ստորագրվելամանները լվանալ․ այսպիսով, և ոչ թեանցյալի փառապանծ օրերից վերադառնալով դեպի գորշ, ինչպես ոմանք են պնդումտաղտկալի ներկան՝ իր բոլոր ձախորդություններով ու մեղքերով, Ռաննիմիդի ափին։ Անձանբ ես հակված եմ գերադասություն տալ ավելի տարածված կղզու թեորիային։ Համենայն դեպս, եթե այն ժամանակ ես բարոններից մեկն նավակ իջա և փայտի ձողիկով ու մեկը լինեիխոտի փնջով մաքրեցի թավան, անպայման կհամոզեի իմ ընկերներին այնպիսի մի անհուսալի ուղեկցի, ինչպիսի Իոհան թագավորն էր, տանել կղզի, որտեղ նրա կողմից ամեն տեսակի անսպասելիությունների ու հնարքների համար ավելի քիչ հնարավորություն կլիներ։վերջնականապես փայլեցնելով Ջորջի թաց վերնաշապիկով։
Պիկնիկների հրվանդանից ոչ հեռուՄենք ուղևորվեցինք դեպի Մեծ Խարտիայի կղզի և դիտեցինք քարը, Անքերվիք-Հաուզի մոտակայքում պահպանվել են որը դրված էր մի հին վանքի ավերակներըտնակում, որի մոտվրա, ինչպես ասում են, ստորագրվել է ավանդությունը«Մեծ Խարտիա» անունը կրող հրովարտակը։ Թեև չեմ կարող երաշխավորել, Հենրի VIII-ը հանդիպում էր Աննա Բոլեյնի հետ։ Նրանք հանդիպում էին նաև Քենթում գտնվող Հիվեր ամրոցում և էլի ինչ-որ տեղ Սընթ-Օլբանսի մոտ։ Այն օրերին Անգլիայի բնակիչները երևի դժվարանում էին որևէ վայր գտնելիրոք դա այդտեղ է ստորագրվել, և ոչ թե, ինչպես ոմանք են պնդում, Ռաննիմիդի ափին։ Անձանբ ես հակված եմ գերադասություն տալ ավելի տարածված կղզու թեորիային։ Համենայն դեպս, եթե այն ժամանակ ես բարոններից մեկն ու մեկը լինեի, անպայման կհամոզեի իմ ընկերներին այնպիսի մի անհուսալի ուղեկցի, ինչպիսի Իոհան թագավորն էր, տանել կղզի, որտեղ այդ երկու անհոգ սիրահարներին չհանդիպեին։նրա կողմից ամեն տեսակի անսպասելիությունների ու հնարքների համար ավելի քիչ հնարավորություն կլիներ։
Եբևէ եղե՞լ եք Պիկնիկների հրվանդանից ոչ հեռու, Անքերվիք-Հաուզի մոտակայքում պահպանվել են մի տանհին վանքի ավերակները, որտեղ սիրահար զույգ կա։ Դա տանջալից փորձություն է։ Ասենք թե դուք ցանկանում եք հանգստանալ հյուրասենյակում և ձեր քայլերն ուղղում եք այնտեղ։ Դուռը բացելիս աղմուկ եք լսումորի մոտ, կարծես մեկը հանկարծ ինչ-որ անհետաձգելի գործ ինչպես ասում է հիշել ևավանդությունը, երբ ներս եք մտնում, Էմիլին կանգնած է պատուհանի մոտ Հենրի VIII-ը հանդիպում էր Աննա Բոլեյնի հետ։ Նրանք հանդիպում էին նաև Քենթում գտնվող Հիվեր ամրոցում և ողջ էությամբ կլանված նայում է դիմացի մայթին, իսկ ձեր ընկերը՝ Ջոն Էդվարդը, սենյակի մյուս անկյունում տարված դիտում է էլի ինչ-որ մեկի հարազատների լուսանկարները։տեղ Սընթ-Օլբանսի մոտ։ Այն օրերին Անգլիայի բնակիչները երևի դժվարանում էին որևէ վայր գտնել, որտեղ այդ երկու անհոգ սիրահարներին չհանդիպեին։
― Օ՛, ― ասում Եբևէ եղե՞լ եք մի տան, որտեղ սիրահար զույգ կա։ Դա տանջալից փորձություն է։ Ասենք թե դուքցանկանում եք հանգստանալ հյուրասենյակում և ձեր քայլերն ուղղում եք այնտեղ։ Դուռը բացելիս աղմուկ եք լսում, կանգնելով դռան շեմինկարծես մեկը հանկարծ ինչ-որ անհետաձգելի գործ է հիշել և, ― չգիտեիերբ ներս եք մտնում, Էմիլին կանգնած է պատուհանի մոտ և ողջ էությամբ կլանված նայում է դիմացի մայթին, իսկ ձեր ընկերը՝ Ջոն Էդվարդը, սենյակի մյուս անկյունում տարված դիտում է ինչ-որ այստեղ մարդ կա։մեկի հարազատների լուսանկարները։
― Ի՞նչ եք Օ՜, ― ասումեք դուք, կանգնելով դռան շեմին, ― սառը պատասխանում է Էմիլին այնպիսի տոնովչգիտեի, կարծես ձեզ չի հավատում։որ այստեղ մարդ կա։
Քիչ անց ― Ի՞նչ եք ասում եք․, ― սառը պատասխանում է Էմիլին այնպիսի տոնով, կարծես ձեզ չի հավատում։
― Շատ խավար է այստեղ։ Ինչու՞ չեք վառում լամպը։Քիչ անց ասում եք․
Ջոն Էդվարդն ասում է՝ օ՛, նույնիսկ չի էլ նկատել։ Իսկ Էմիլին պատասխանում ― Շատ խավար է, որ իր հայրը չի սիրում, երբ օրը ցերեկով լամպը այստեղ։ Ինչո՞ւ չեք վառում են։լամպը։
Դուք նրանց մեկ-երկու վերջին նորություններ եք հաղորդում և արտահայտում ձեր կարծիքը Իռլանդական հարցի վերաբերյալՋոն Էդվարդն ասում է՝ օ՜, բայց դա ակնհայտորեն նրանց նույնիսկ չի հետաքրքրում։ Նրանք միայն էլ նկատել։ Իսկ Էմիլին պատասխանում են․ «Օ՛», «մի՞թե», «իսկապե՞ս», «այո՞», «Չի" կարող պատահել»։ Եվ տասը րոպե այսօրինակ խոսակցություն վարելուց հետո, զգուշորեն մոտենում եք դռանը և դուրս եք սողոսկում ու դեռ զարմանում եքէ, որ դուռըիր հայրը չի սիրում, առանց ձեր մասնակցության, անմիջապես շրխկոցով փակվում է ձեր ետևից։երբ օրը ցերեկով լամպը վառում են։
Կես ժամից որոշում Դուք նրանց մեկ-երկու վերջին նորություններ եք գնալ հաղորդում և ծխել ձմեռային այգում։ Այնտեղի միակ աթոռը զբաղեցրել է Էմիլին, իսկ Ջոն Էդվարդը, եթե կարելի է հավատալ զգեստներինարտահայտում ձեր կարծիքը Իռլանդական հարցի վերաբերյալ, բայց դա ակնհայտորեն նստած է հատակին։ նրանց չի հետաքրքրում։ Նրանք ոչինչ չեն ասումմիայն պատասխանում են․ «Օ՜», բայց նրանց հայացքն ասում է այն ամենը«մի՞թե», ինչ թույլ է տալիս քաղաքակիրթ հասարակությունը։ Անմիջապես ետ «իսկապե՞ս», «այո՞», «Չի կարող պատահել»։ Եվ տասը րոպե այսօրինակ խոսակցություն վարելուց հետո, զգուշորեն մոտենում եք դառնում դռանը և դուրս եք սողոսկում ու դեռ զարմանում եք, որ դուռը ծածկում , առանց ձեր մասնակցության, անմիջապես շրխկոցով փակվում է ձեր ետևից։
Այս ամենից հետո արդեն վախենում Կես ժամից որոշում եք ամբողջ տան մեջ որևէ դռնից ձեր քիթը ներս խոթել գնալ ևծխել ձմեռային այգում։ Այնտեղի միակ աթոռը զբաղեցրել է Էմիլին, որոշ ժամանակ աստիճաններով վեր ու վար անելուց հետոիսկ Ջոն Էդվարդը, գնում և փակվում եք ննջասենյակում։ Սակայն շուտով դա ձանձրացնում եթե կարելի է և դնելով գլխարկը, գնում եք պարտեզ։ Քայլում եք արահետով ու անցնելով տաղավարի մոտով ներս եք նայում և, իհարկեհավատալ զգեստներին, այդ երկու ջահել հիմարները արդեն գրկախառնված ակնհայտորեն նստած են անկյունում։ է հատակին։ Նրանք էլ ձեզ են նկատում և մտածում ենոչինչ չեն ասում, բայց նրանց հայացքն ասում է այն ամենը, որ հավանաբար ինչ-որ ստոր մտադրություն ունեք, որ այդպես կրկնակոխ հետևում թույլ է տալիս քաղաքակիրթ հասարակությունը։ Անմիջապես ետ եք իրենց։դառնում և դուռը ծածկում ձեր ետևից։
― Չե՞ն կարողԱյս ամենից հետո արդեն վախենում եք ամբողջ տան մեջ որևէ դռնից ձեր քիթը ներս խոթել և, ինչ էորոշ ժամանակ աստիճաններով վեր ու վար անելուց հետո, նման ժամանցի համար հատուկ սենյակ զբաղեցնել գնում և մեզ էլ իմաց տալփակվում եք ննջասենյակում։ Սակայն շուտով դա ձանձրացնում է և դնելով գլխարկը, ― փնթփնթում գնում եք դուքպարտեզ։ Քայլում եք արահետով ու անցնելով տաղավարի մոտով ներս եք նայում և, հապճեպորեն իհարկե, այդ երկու ջահել հիմարները արդեն գրկախառնված նստած են անկյունում։ Նրանք էլ ձեզ դահլիճ եք գցումեն նկատում և մտածում են, որ հավանաբար ինչ-որ ստոր մտադրություն ունեք, վերցնում որ այդպես կրկնակոխ հետևում եք հովանոցն ու հեռանում։իրենց։
Հավանաբար նույնն ― Չե՞ն կարող, ինչ է եղել, երբ այդ թեթևամիտ Հենրի Ութերորդը սիրահետում էր իր փոքրիկ Աննային։ Բուքինգհեմշիրի բնակիչները հավանաբար անսպասելիորեն հանդիպել են նրանց, երբ վերջիններս թափառում էին Վինձորի նման ժամանցի համար հատուկ սենյակ զբաղեցնել և Րեյսբերիի շրջակայքում, և բացականչել․ «Օ՛մեզ էլ իմաց տալ, ― փնթփնթում եք դուք այստե՞ղ եք»։ Հենրին, հավանաբար շառագունել է և ասել․ «Այո, եկել եմ հանդիպելու մի մարդու», իսկ Աննան ասել է․ «Որքան ուրախ եմ հապճեպորեն ձեզ տեսնելու: Զվարճալի էդահլիճ եք գցում, չէ՞։ Հենց նոր ճանապարհին հանդիպեցի միստր Հենրի Ութերորդին և պարզվեց, որ երկուսս էլ նույն ուղղությամբ ենք գնում»։վերցնում եք հովանոցն ու հեռանում։
Եվ Հավանաբար նույնն է եղել, երբ այդ մարդիկ հեռանում թեթևամիտ Հենրի Ութերորդը սիրահետում էր իր փոքրիկ Աննային։ Բուքինգհեմշիրի բնակիչները հավանաբար անսպասելիորեն հանդիպել են նրանց, երբ վերջիններս թափառում էին քթի տակ փնթփնթալով․ «Ավելի լավ Վինձորի և Րեյսբերիի շրջակայքում, և բացականչել․ «Օ՜, դուք այստե՞ղ եք»։ Հենրին, հավանաբար շառագունել է և ասել․ «Այո, եկել եմ հանդիպելու մի մարդու», իսկ Աննան ասել է․ «Որքան ուրախ եմ ձեզ տեսնելու: Զվարճալի է հեռանանք քանի դեռ գգվում ու ղունղունում են։ Գնանք Քենթ»։, չէ՞։ Հենց նոր ճանապարհին հանդիպեցի միստր Հենրի Ութերորդին և պարզվեց, որ երկուսս էլ նույն ուղղությամբ ենք գնում»։
Նրանք գնում Եվ այդ մարդիկ հեռանում էին Քենթ և առաջին բանը, որ տեսնում են այնտեզ հասնելով, Հենրին քթի տակ փնթփնթալով․ «Ավելի լավ է հեռանանք քանի դեռ գգվում ու Աննան են, որ պտտվում են Հիվեր ամրոցի շուրջը։ղունղունում են։ Գնանք Քենթ»։
― Օ՛Նրանք գնում էին Քենթ և առաջին բանը, գրողը տանի, ― ասում որ տեսնում են նրանքայնտեղ հասնելով, ― եկեք հեռանանք։ Ես այլևս չեմ կարող դիմանալ։ Գնանք Սենթ-Օլբանս, գեղեցիկ Հենրին ու խաղաղ անկյուն է։Աննան են, որ պտտվում են Հիվեր ամրոցի շուրջը։
Նրանք հասնում ― Օ՜, գրողը տանի, ― ասում են նրանք, ― եկեք հեռանանք։ Ես այլևս չեմ կարող դիմանալ։ Գնանք Սենթ-Օլբանս և իհարկե, այդ տարաբախտ զույգը նույնպես այնտեղ է՝ համբուրվելով աբբայության պատերի տակ։ Դրանից հետո, այդ մարդիկ հավանաբար հեռացել են գեղեցիկ ու ծովահեն են դարձել մինչև հարսանեկան ծիսակատարության ավարտը։խաղաղ անկյուն է։
Պիկնիկների հրվանդանից մինչև հին Վինձորի շլյուզը ընկած հատվածում գետը շատ գեղեցիկ է։ Մի ստվերոտ հանապարհՆրանք հասնում են Սենթ-Օլբանս և իհարկե, որի վրա այս ու այդ տարաբախտ զույգը նույնպես այնտեղ սփռված է՝ համբուրվելով աբբայության պատերի տակ։ Դրանից հետո, այդ մարդիկ հավանաբար հեռացել են գողտրիկ, փոքրիկ տնակներ, ձգվում է վեր, դեպի «Աուսլեյան զանգակներ» պանդոկը։ Դա մի գեղատեսիլ պանդոկ է, ինչպես գետափնյա շատ պանդոկներ, որտեղ կարելի է հիանալի գարեջուր խմել։ Համենայն դեպս, այդպես է ասում Հարրիսը, իսկ նման հարցերում Հարրիսի խոսքին կարելի է հավատալ։ Հին Վինձորը հայտնի է յուրովի։ ու ծովահեն են դարձել մինչև հարսանեկան ծիսակատարության ավարտը։
Էդվարդ Խոստովանահայրը այստեղ պալատ ուներՊիկնիկների հրվանդանից մինչև հին Վինձորի շլյուզը ընկած հատվածում գետը շատ գեղեցիկ է։ Մի ստվերոտ հանապարհ, և հենց այսրեղ էրորի վրա այս ու այնտեղ սփռված են գողտրիկ, որ փառապանծ կոմս Գոդվինը մեղավոր փոքրիկ տնակներ, ձգվում է ճանաչվել այն ժամանակվա դատավորների կողմից՝ թագավորի եղբոր սպանության համար։ Կոմս Գոդվինը հացի վեր, դեպի «Աուսլեյան զանգակներ» պանդոկը։ Դա մի պատառ գեղատեսիլ պանդոկ է, ինչպես գետափնյա շատ պանդոկներ, որտեղ կարելի է հիանալի գարեջուր խմել։ Համենայն դեպս, այդպես է ասում Հարրիսը, իսկ նման հարցերում Հարրիսի խոսքին կարելի է հավատալ։ Հին Վինձորը հայտնի է կտրել և պահել ձեռքում։յուրովի։
― Եթե ես մեղավոր եմԷդվարդ Խոստովանահայրը այստեղ պալատ ուներ, ― ասել է կոմսըև հենց այստեղ էր, ― թող այս հացը խեղդի ինձ։որ փառապանծ կոմս Գոդվինը մեղավոր է ճանաչվել այն ժամանակվա դատավորների կողմից՝ թագավորի եղբոր սպանության համար։ Կոմս Գոդվինը հացի մի պատառ է կտրել և պահել ձեռքում։
Եվ նա հացը բերանը դրեց― Եթե ես մեղավոր եմ, կուլ տվեց ու մեռավ։― ասել է կոմսը, ― թող այս հացը խեղդի ինձ։
Հին Վինձորն անցնելուց հետոԵվ նա հացը բերանը դրեց, գետն ինչ-որ անհետաքրքիր է թվում և նորից գեղատեսիլ է դառնում Բովենիին մոտենալիս։ Ջորջը և ես քարշում էինք նավակը Հոում-պարկի մոտով, որը ձգվում է գետի աջ ափով Ալբերտի կամրջից մինչև Վիկտորիայի կամուրջը։ Երբ անցնում էինք Դաչետի մոտով, Ջորջը հարցրեց, թե հիշու՞մ եմ արդյոք գետի վրա կատարած մեր առաջին ճանապարհորդությունը, երբ գիշերելու համար ափ դուրս եկանք այդտեղ, երեկոյան ժամը տասին։կուլ տվեց ու մեռավ։
Ես պատասխանեցի Հին Վինձորն անցնելուց հետո, գետն ինչ-որ իհարկեանհետաքրքիր է թվում և նորից գեղատեսիլ է դառնում Բովենիին մոտենալիս։ Ջորջը և ես քարշում էինք նավակը Հոում-պարկի մոտով, հիշում եմ։ Նման բաներն այդքան շուտ չեն մառացվում։որը ձգվում է գետի աջ ափով Ալբերտի կամրջից մինչև Վիկտորիայի կամուրջը։ Երբ անցնում էինք Դաչետի մոտով, Ջորջը հարցրեց, թե հիշո՞ւմ եմ արդյոք գետի վրա կատարած մեր առաջին ճանապարհորդությունը, երբ գիշերելու համար ափ դուրս եկանք այդտեղ, երեկոյան ժամը տասին։
Դա օգոստոսն էրԵս պատասխանեցի , մի շաբաթ օր։ Մենք՝ այսինքն մեր եռյակըոր իհարկե, հոգնած ու քաղցած էինք։ Ու երբ հասանք Դատչետ, վերցրեցինք զամբյուղը, երկու պայուսակները, ծածկոցաշալերը, վերարկուները և մյուս իրերն ու ճամփա ընկանք գիշերելու տեղ որոնելու։հիշում եմ։ Նման բաներն այդքան շուտ չեն մոռացվում։
Հասանք Դա օգոստոսն էր, մի շատ գողտրիկ փոքրիկ հյուրանոցի՝ բաղեղի թփերով և մագլցող վարդի թփերով ծածկված սանդղամուտքով։ Բայց մոտակայքում ցախկեռաս չէր երևումշաբաթ օր։ Մենք՝ այսինքն մեր եռյակը, իսկ չգիտես ինչու ցախկեռասը մեխվել էր ուղեղիս մեջհոգնած ու քաղցած էինք։ Ու երբ հասանք Դատչետ, վերցրեցինք զամբյուղը, երկու պայուսակները, ծածկոցաշալերը, վերարկուները և ես ասացի․մյուս իրերն ու ճամփա ընկանք գիշերելու տեղ որոնելու։
― Եկեք չմտնենք այստեղ։ Մի քիչ էլ գնանք Հասանք մի շատ գողտրիկ փոքրիկ հյուրանոցի՝ բաղեղի թփերով և մեկ ուրիշը գտնենք, որտեղ մագլցող վարդի թփերով ծածկված սանդղամուտքով։ Բայց մոտակայքում ցախկեռաս լինի։չէր երևում, իսկ չգիտես ինչու ցախկեռասը մեխվել էր ուղեղիս մեջ, և ես ասացի․
Մենք շարունակեցինք ճանապարհը ― Եկեք չմտնենք այստեղ։ Մի քիչ էլ գնանք և շուտով մեկ ուրիշ հյուրանոցի հասանք։ Այդ մեկը նույնպես շատ հիանալի հյուրանոց էր և կողքին էլ ուրիշը գտնենք, որտեղ ցախկեռաս էր աճում, բայց այս անգամ էլ Հարրիսին դուր չեկավ մուտքի դռան մոտ կանգնած մարդու տեսքը։ Հարրիսն ասաց, որ իր կարծիքով, այդ մարդը ամենևին էլ լավը չի երևում և նրա հագին տգեղ սապոգներ են։ Այսպիսով, շարունակեցինք մեր ուղին։ Բավական ճանապարհ անցանք,սակայն այլևս ոչ մի հյուրանոցի չհանդիպեցինք։ Վերջապես, ճանապարհին մի մարդ տեսանք և խնդրեցինք խորհուրդ տալ թե ուր գնալ։լինի։
― Բայց դուք հակառակ ուղղությամբ եք գնումՄենք շարունակեցինք ճանապարհը և շուտով մեկ ուրիշ հյուրանոցի հասանք։ Այդ մեկը նույնպես շատ հիանալի հյուրանոց էր և կողքին էլ ցախկեռաս էր աճում, ― բայց այս անգամ էլ Հարրիսին դուր չեկավ մուտքի դռան մոտ կանգնած մարդու տեսքը։ Հարրիսն ասաց նա։ ― Շրջվեք ու ետ դարձեք ու կտեսնեք «Եղնիկը»։, որ իր կարծիքով, այդ մարդը ամենևին էլ լավը չի երևում և նրա հագին տգեղ սապոգներ են։ Այսպիսով, շարունակեցինք մեր ուղին։ Բավական ճանապարհ անցանք,սակայն այլևս ոչ մի հյուրանոցի չհանդիպեցինք։ Վերջապես, ճանապարհին մի մարդ տեսանք և խնդրեցինք խորհուրդ տալ թե ուր գնալ։
― Արդեն եղել ենք այնտեղ և այն մեզ դուր չի եկելԲայց դուք հակառակ ուղղությամբ եք գնում, ― պատասխանեցինք մենք, ասաց նա։ ― ցախկեռաս չկա։Շրջվեք ու ետ դարձեք ու կտեսնեք «Եղնիկը»։
― Լավ, այդ դեպքումԱրդեն եղել ենք այնտեղ և այն մեզ դուր չի եկել, ― ասաց նապատասխանեցինք մենք, ― մնում է «Կալվածատիրոջ տունը» ուղիղ ձեր դիմաց է։ Այնտեղ եղե՞լ եք։ցախկեռաս չկա։
Հարրիսն ասաց― Լավ, որ այնտեղ նույնպես չենք ուզում գնալ։ Մեզ դուր չի եկել այնտեղ իջևանած մի մարդու տեսքըայդ դեպքում, նրա մազերի գույնը― ասաց նա, ինչպես նաև սապոգները։― մնում է «Կալվածատիրոջ տունը» ուղիղ ձեր դիմաց է։ Այնտեղ եղե՞լ եք։
― Դե, չգիտեմ ինչ խորհուրդ տամ, ― Հարրիսն ասաց մեր զրուցակիցը, ― քանի որ այստեղ ուրիշ հյուրանոց չկա։այնտեղ նույնպես չենք ուզում գնալ։ Մեզ դուր չի եկել այնտեղ իջևանած մի մարդու տեսքը, նրա մազերի գույնը, ինչպես նաև սապոգները։
― Ոչ մի հյուրանո՞ցԴե, չգիտեմ ինչ խորհուրդ տամ, ― ասաց մեր զրուցակիցը, ― բացականչեց Հրրիսը։քանի որ այստեղ ուրիշ հյուրանոց չկա։
― Ոչ միհյուրանո՞ց, ― պատասխանեց մարդը։բացականչեց Հրրիսը։
― Ի՞նչ պետք է անենքՈչ մի, ― գոչեց Հարրիսը։պատասխանեց մարդը։
Այդ ժամանակ միջամտեց Ջորջը։ Նա ասաց, որ Հարրիսը և ես, եթե ցանկանում ենք, կարող ենք մեզ համար նոր հյուրանոց կառուցել տալ և այն բնակեցնելու համար կենվորներ ընտրել։ Ինչ վերաբերում ― Ի՞նչ պետք է իրենանենք, ապա նա վերադառնում է «Եղնիկ»։― գոչեց Հարրիսը։
Նույնիսկ հանճարները չեն կարողացել հասնել իրենց իդեալներինԱյդ ժամանակ միջամտեց Ջորջը։ Նա ասաց, որ Հարրիսը և Հարրիսն ու ես խոր հոգոց հանեցինք, հասկանալովեթե ցանկանում ենք, թե որքան ունայն են երկրային իղձերըկարող ենք մեզ համար նոր հյուրանոց կառուցել տալ և այն բնակեցնելու համար կենվորներ ընտրել։ Ինչ վերաբերում է իրեն, ու հետևեցինք Ջորջին։ապա նա վերադառնում է «Եղնիկ»։
Մեր իրերը «Եղնիկ» տարանք Նույնիսկ հանճարները չեն կարողացել հասնել իրենց իդեալներին, և դարսեցինք նախասրահում։Հարրիսն ու ես խոր հոգոց հանեցինք, հասկանալով, թե որքան ունայն են երկրային իղձերը, ու հետևեցինք Ջորջին։
Մոտեցավ հյուրանոցի տերն ու ողջունեց մեզ․Մեր իրերը «Եղնիկ» տարանք և դարսեցինք նախասրահում։
― Բարի երեկո, ջենտլմեններ։Մոտեցավ հյուրանոցի տերն ու ողջունեց մեզ․
― Օ՛, բարի Բարի երեկո, ― ողջունեց Ջորջը, ― բարի եղեք խնդրում եմ։ Մեզ երեք մահճակալ է հարկավոր։ջենտլմեններ։
― Անչափ ցավում եմՕ՜, սըրբարի երեկո, ― ասաց տերըողջունեց Ջորջը, ― վախենում եմ, որ դա անհնար է։բարի եղեք խնդրում եմ։ Մեզ երեք մահճակալ է հարկավոր։
― Դե լավԱնչափ ցավում եմ, սըր, ― ասաց Ջորջըտերը, ― ոչինչվախենում եմ, երկուսն էլ բավական որ դա անհնար է։ Մեզանից երկուսը կարող են քնել մի անկողնում, այնպես չէ՞, ― շարունակեց նա նայելով Հարրիսին ու ինձ։
Հարրիսն ասաց՝ իհարկե։ Նա էլ իր հերթին մտածում էր― Դե լավ, որ ― ասաց Ջորջը և ես հեշտությամբ կտեղավորվենք միևնույն անկողնում։, ― ոչինչ, երկուսն էլ բավական է։ Մեզանից երկուսը կարող են քնել մի անկողնում, այնպես չէ՞, ― շարունակեց նա նայելով Հարրիսին ու ինձ։
― Ցավում եմՀարրիսն ասաց՝ իհարկե։ Նա էլ իր հերթին մտածում էր, սըր, ― նորից կրկնեց հյուրանոցի տերը, ― բայց ամբողջ տանը իրոք որ ոչ մի ազատ մահճակալ չունենք։ Մենք առանց այն էլ երկու կամ նույնիսկ երեք մարդ ենք տեղավորում մի մահճակալի վրա։Ջորջը և ես հեշտությամբ կտեղավորվենք միևնույն անկողնում։
Դա մեզ փոքր-ինչ վհատեցրեց։ Բայց Հարրիսը― Ցավում եմ, որ փորձված ճանապարհորդ էսըր, կարծես հասկացավ և ուրախ ծիծաղելով ասաց․― նորից կրկնեց հյուրանոցի տերը, ― բայց ամբողջ տանը իրոք որ ոչ մի ազատ մահճակալ չունենք։ Մենք առանց այն էլ երկու կամ նույնիսկ երեք մարդ ենք տեղավորում մի մահճակալի վրա։
― Ոչինչ, ինչ արած։ Դժվարությունները մարդկանց համար են։ Տեղավորեք Դա մեզ բիլյարդասենյակում։փոքր-ինչ վհատեցրեց։ Բայց Հարրիսը, որ փորձված ճանապարհորդ է, կարծես հասկացավ և ուրախ ծիծաղելով ասաց․
― Ցավում եմՈչինչ, սըր։ Երեք ջենտլմեններ արդեն քնած են բիլյարդասեղանի վրա և երկուսն էլ՝ սրճարանում։ Ուղղակի անհնար է այս գիշեր ձեզ ընդունել։ինչ արած։ Դժվարությունները մարդկանց համար են։ Տեղավորեք մեզ բիլյարդասենյակում։
Մենք վերցրեցինք մեր իրերը և գնացինք դեպի «Կալվածատիրոջ տուն»։ Դա մի փոքրիկ― Ցավում եմ, հիանալի հյուրանոց էր։ Ես ասացի, որ դա ինձ ավելի շատ է դուր գալիս, քան մեկ ուրիշը։ Հարրիսն ասաց՝ օ, այո, ամեն ինչ հիանալի կլինի, իսկ շիկահերի սըր։ Երեք ջենտլմեններ արդեն քնած են բիլյարդասեղանի վրա կարելի է և չնայել։ Բացի դրանից, խեղճն ինչ մեղավոր երկուսն էլ՝ սրճարանում։ Ուղղակի անհնար է , որ շիկահեր է։այս գիշեր ձեզ ընդունել։
Մենք վերցրեցինք մեր իրերը և գնացինք դեպի «Կալվածատիրոջ տուն»։ Դա մի փոքրիկ, հիանալի հյուրանոց էր։ Ես ասացի, որ դա ինձ ավելի շատ է դուր գալիս, քան մեկ ուրիշը։ Հարրիսն այնպիսի՛ բարությամբ ասաց՝ օ, այո, ամեն ինչ հիանալի կլինի, իսկ շիկահերի վրա կարելի է և խելամտորեն էր դատողություններ անում այդ մասին։չնայել։ Բացի դրանից, խեղճն ինչ մեղավոր է , որ շիկահեր է։
«Կալվածատիրոջ տանը» մեզ նույնիսկ թույլ չտվեցին խոսել։ Տիրուհին առմուտքի մոտ մեզ դիմավորեց, հայտարարելով, որ մենք տասնչորսերորդ խումբն ենք, որոնց նա ճամփա է դնում վերջին մեկուկես ժամվա ընթացքում։ Մեր երկյուղած ակնարկները՝ գիշերել ախոռում, Բիլյարդասենյալում կամ նկուղում, նա լսեց արհամարական քմծիծաղով։ Այդ բոլոր բները վաղուց արդեն գրավել են։Հարրիսն այնպիսի՛ բարությամբ և խելամտորեն էր դատողություններ անում այդ մասին։
Ամբողջ գյուղում նա չգիտի՞ մի որևէ տեղ«Կալվածատիրոջ տանը» մեզ նույնիսկ թույլ չտվեցին խոսել։ Տիրուհին առմուտքի մոտ մեզ դիմավորեց, որտեղ կարելի հայտարարելով, որ մենք տասնչորսերորդ խումբն ենք, որոնց նա ճամփա է մի գիշեր անցկացնել։դնում վերջին մեկուկես ժամվա ընթացքում։ Մեր երկյուղած ակնարկները՝ գիշերել ախոռում, բիլյարդասենյակում կամ նկուղում, նա լսեց արհամարական քմծիծաղով։ Այդ բոլոր բները վաղուց արդեն գրավել են։
― Լավ, եթե համաձայն եք տանել որոշ կարգի անհարմարություններ, ― նկատի ունեցեք, ինքը չէր երաշխավորումԱմբողջ գյուղում նա չգիտի՞ մի որևէ տեղ, ― ապա իթոն տանող ճանապարհով կես մղոն ներքև կա որտեղ կարելի է մի փոքրիկ գարեջրատուն․․․գիշեր անցկացնել։
Մենք չսպասեցինք շարունակությունը լսելու― Լավ, ճանկեցինք զամբյուղըեթե համաձայն եք տանել որոշ կարգի անհարմարություններ, պայուսակները― նկատի ունեցեք, վերարկուներըինքը չէր երաշխավորում, ծածկոցաշալերը, փաթեթները և սլացանք։ Տարածությունը ոչ թե ― ապա Իթոն տանող ճանապարհով կես, այլ մղոն ներքև կա մի ամբողջ մղոն թված մեզ։ Վերջապես տեղ հասանք և շնչասպառ մեզ գցեցինք գարեջրատուն։փոքրիկ գարեջրատուն…
Գարեջրատան տերերը շատ կոպիտ էին։ Նրանք պարզապես ծիծաղեցին մեզ վրա։ Ամբողջ տանը ընդամենը երեք մահճակալ կարՄենք չսպասեցինք շարունակությունը լսելու, որոնց վրա արդեն քնած էին յոթ միայնակ տղամարդիկ և երեք ամուսնացած զույգեր։ Մի բարեսիրտ մակույկավարճանկեցինք զամբյուղը, որը պատահմամբ այդտեղ էրպայուսակները, ասացվերարկուները, որ իր կարծիքովծածկոցաշալերը, լավ կանենք փորձել նպարավաճառի մոտ։ Դա «Եղնիկի» կողքին էրփաթեթները և սլացանք։ Տարածությունը ոչ թե կես, այլ մի ամբողջ մղոն թված մեզ։ Վերջապես տեղ հասանք և մենք ետ վերադարձանք։շնչասպառ մեզ գցեցինք գարեջրատուն։
Նպարավաճառի մոտ նույն դրությունն էր։ Խանութում մի ծեր կնոջ հանդիպեցինք։ Նա սիրով առաջարկեց ուղեկցել Գարեջրատան տերերը շատ կոպիտ էին։ Նրանք պարզապես ծիծաղեցին մեզ իր ընկերուհու մոտվրա։ Ամբողջ տանը ընդամենը երեք մահճակալ կար, որոնց վրա արդեն քնած էին յոթ միայնակ տղամարդիկ և երեք ամուսնացած զույգեր։ Մի բարեսիրտ մակույկավար, որը երբեմն վարձով սենյակ է տրամադրում տղամարդկանց։ Այնտեղ հասնելու համար քառորդ մղոն ճանապարհ պիտի անցնեինք։պատահմամբ այդտեղ էր, ասաց, որ իր կարծիքով, լավ կանենք փորձել նպարավաճառի մոտ։ Դա «Եղնիկի» կողքին էր, և մենք ետ վերադարձանք։
Ծեր կինը շատ դանդաղ էր քայլում, և մենք քսան րոպե շարունակ քայլում էինք։ Ճանապարհին այդ կինը Նպարավաճառի մոտ նույն դրությունն էր։ Խանութում մի ծեր կնոջ հանդիպեցինք։ Նա սիրով առաջարկեց ուղեկցել մեզ զբաղեցնում էր, նկարագրելովիր ընկերուհու մոտ, թե ինչ ցավեր որը երբեմն վարձով սենյակ է ունենում թիկունքում։տրամադրում տղամարդկանց։ Այնտեղ հասնելու համար քառորդ մղոն ճանապարհ պիտի անցնեինք։
Պարզվեց, որ նրա ընկերուհու սենյակները արդեն զբաղված են։ Այնտեղից մեզ հանձնարարեցին գնալ համար 27 տունը։ Համար 27-ը լեփլեցուն Ծեր կինը շատ դանդաղ էր քայլում, և մենք քսան րոպե շարունակ քայլում էինք։ Ճանապարհին այդ կինը մեզ ուղարկեցին համար 32։ Դա նույնպես լեփլեցուն էր։զբաղեցնում էր, նկարագրելով, թե ինչ ցավեր է ունենում թիկունքում։
Այդ ժամանակ մենք վերադարձանք գլխավոր ճանապարհը։ Հարրիսը նստեց զամբյուղի վրա և հայտարարեց, որ այլևս ոչ մի տեղ չի գնա։ Նա ասաց, որ այդտեղ հարմարավետ անկյուն է և ցանկանում է հենց այդտեղ էլ հոգին ավանդել։ Նա խնդրեց Ջորջին ու ինձ իր փոխարեն համբուրել մորն ու հայտնել հարազատներինՊարզվեց, որ ինքը ներել է նրանց նրա ընկերուհու սենյակները արդեն զբաղված են։ Այնտեղից մեզ հանձնարարեցին գնալ համար 27 տունը։ Համար 27-ը լեփլեցուն էր և մահացել երջանիկ։մեզ ուղարկեցին համար 32։ Դա նույնպես լեփլեցուն էր։
Այդ պահին ժամանակ մենք վերադարձանք գլխավոր ճանապարհը։ Հարրիսը նստեց զամբյուղի վրա և հայտարարեց, որ այլևս ոչ մի հրեշտակ հայտնվեց փոքրիկ տղայի կերպարանքով (չեմ կարող հրեշտակի համար ավելի տպավորիչ կերպարանք պատկերացնել)։ տեղ չի գնա։ Նա մի ձեռքում գարեջրով աման ուներասաց, մյուսում՝ պարանի ծայրին ամրացված ինչ-որ այդտեղ հարմարավետ անկյուն է և ցանկանում է հենց այդտեղ էլ հոգին ավանդել։ Նա խնդրեց Ջորջին ու ինձ իրփոխարեն համբուրել մորն ու հայտնել հարազատներին, որով հարվածում էր ճանապարհին հանդիպած հարթ քարերին, հետո նորից վեր էր ձգում՝ առաջացնելով սրտամորմոք հնչյուններ։որ ինքը ներել է նրանց և մահացել երջանիկ։
Մենք հարցրեցինք այդ երկնային պատգամաբերին (որը մենք հետագայում պարզեցինք), արդյոք նա չգիտի՞ Այդ պահին մի որևէ մենավոր տուն, որի բնակիչները սակավաթիվ են կամ նվաղ հրեշտակ հայտնվեց փոքրիկ տղայի կերպարանքով (ծեր լեդիները և անդամալույծ ջենտլմենները գերադասելի ենչեմ կարող հրեշտակի համար ավելի տպավորիչ կերպարանք պատկերացնել), և որոնք հեշտությամբ կահաբեկվեն ու ։ Նա մի գիշերով կզիջեն իրենց անկողինները երեք հուսաբեկ տղամարդկանց։ Ո՞չ։ Իսկ գուցե նա մեզ մատնացույց կանի մի որևէ դատարկ խոզանոց կամ դեն գցված թրծման վառարան, կամ դրա նման մի տեղ։ Տղան ոչ մի այդպիսի տեղ չգիտեր, համենայն դեպս՝ մոտակայքում, բայց ասացձեռքում գարեջրով աման ուներ, մյուսում՝ պարանի ծայրին ամրացված ինչ-որիր, եթե դեմ չենքորով հարվածում էր ճանապարհին հանդիպած հարթ քարերին, կարող ենք գնալ իրենց տուն։ Իրենք մի ազատ սենյակ ունեն և կարող են տեղավորել մեզ այնտեղ։ հետո նորից վեր էր ձգում՝ առաջացնելով սրտամորմոք հնչյուններ։
Մենք հենց այդտեղհարցրեցինք այդ երկնային պատգամաբերին (որը մենք հետագայում պարզեցինք), լուսնի լույսի տակ նրա վզովն ընկանք արդյոք նա չգիտի՞ մի որևէ մենավոր տուն, որի բնակիչները սակավաթիվ են կամ նվաղ (ծեր լեդիները և սկսեցինք օրհնել նրան։ Դա շատ գեղեցիկ պատկեր կստացվերանդամալույծ ջենտլմենները գերադասելի են), սակայն ափսոսև որոնք հեշտությամբ կահաբեկվեն ու մի գիշերով կզիջեն իրենց անկողինները երեք հուսաբեկ տղամարդկանց։ Ո՞չ։ Իսկ գուցե նա մեզ մատնացույց կանի մի որևէ դատարկ խոզանոց կամ դեն գցված թրծման վառարան, տղան այնքան շշմեց մեր հուզմունքիցկամ դրա նման մի տեղ։ Տղան ոչ մի այդպիսի տեղ չգիտեր, որ անկարող եղավ հավասարակշռությունը պահել և գետին տապալվեցհամենայն դեպս՝ մոտակայքում, մեզ գցելով իր հետ։ Հարրիսն ուրախությունից այնպես էր իրեն կորցրելբայց ասաց, որ ճանկեց տղայի գարեջրով լի ամանը և մինչև խելքի կգար, կիսով չափ դատարկեց այն։ Դրանից հետո սկսեց վազել եթե դեմ չենք, կարող ենք գնալ իրենց տուն։ Իրենք մի ազատ սենյակ ունեն և իրերը տեղափոխելը թողեց Ջորջին ու ինձ։կարող են տեղավորել մեզ այնտեղ։
Տղան ապրում էր չորս սենյակից բաղկացած մի փոքրիկ քոթեջում։ Նրա մայրըՄենք հենց այդտեղ, մի բարեսիրտ կինլուսնի լույսի տակ նրա վզովն ընկանք և սկսեցինք օրհնել նրան։ Դա շատ գեղեցիկ պատկեր կստացվեր, ընթրիքին մեզ տաք ազդրամիս մատուցեցսակայն ափսոս, որը մենք անմիջապես խժռեցինք (հինգ ֆունտ)տղան այնքան շշմեց մեր հուզմունքից, իսկ դրանից հետո էլ՝ մուրաբայով կարկանդակ որ անկարող եղավ հավասարակշռությունը պահել և երկու թեյնիկ թեյգետին տապալվեց, որից հետո գնացինք քնելու։ Սենյակում երկու մահճակալ կար․ երկու ոտնաչափ և վեց դյույմ երկարությամբ ծալովի մի մահճակալի վրա քնեցինք Ջորջը և ես, սավանով ամուր կապվելով միմյանց, որպեսզի չընկնենք, իսկ մյուսը փոքրիկ տղայի մահճակալն մեզ գցելով իր հետ։ Հարրիսն ուրախությունից այնպես էր, որն ամբողջությամբ դրվեց Հարրիսի տրամադրության տակ։ Առավոտյան տեսանքիրեն կորցրել, որ մահճակալի ծայրից երկու ոտնաչափ երկարությամբ դուրս են ցցվել նրա մերկ սրունքներըճանկեց տղայի գարեջրով լի ամանը և մինչև խելքի կգար, կիսով չափ դատարկեց այն։ Դրանից հետո սկսեց վազել և Ջորջն իրերը տեղափոխելը թողեց Ջորջին ու ես լվացվելիս դրանք օգտագործեցինք սրբիչները կախելու համար։ինձ։
Հաջորդ անգամ Դատչետում գտնվելիս Տղան ապրում էր չորս սենյակից բաղկացած մի փոքրիկ քոթեջում։ Նրա մայրը, մի բարեսիրտ կին, ընթրիքին մեզ տաք ազդրամիս մատուցեց, որը մենք այնքան էլ չմահավան չէինք հյուրանոցների հարցում։անմիջապես խժռեցինք (հինգ ֆունտ), իսկ դրանից հետո էլ՝ մուրաբայով կարկանդակ և երկու թեյնիկ թեյ, որից հետո գնացինք քնելու։ Սենյակում երկու մահճակալ կար․ երկու ոտնաչափ և վեց դյույմ երկարությամբ ծալովի մի մահճակալի վրա քնեցինք Ջորջը և ես, սավանով ամուր կապվելով միմյանց, որպեսզի չընկնենք, իսկ մյուսը փոքրիկ տղայի մահճակալն էր, որն ամբողջությամբ դրվեց Հարրիսի տրամադրության տակ։ Առավոտյան տեսանք, որ մահճակալի ծայրից երկու ոտնաչափ երկարությամբ դուրս են ցցվել նրա մերկ սրունքները, և Ջորջն ու ես լվացվելիս դրանք օգտագործեցինք սրբիչները կախելու համար։
Վերադառնալով ներկայիս ճանապարհորդությանը, առանձնապես ոչ մի հետաքրքիր դեպք չպատահեց, և Հաջորդ անգամ Դատչետում գտնվելիս մենք շարունակեցինք ջանասիրաբար քարշել նավակը։ Կապիկների կղզին անցնելուց հետո կանգ առանք ու նախաճաշեցինք։ Մենք մեջտեղ բերեցինք սառը միսը և տեսանք, որ մոռացել ենք մանանեխ վերցնել։ Չեմ հիշում, որ երբևէ կյանքումս, այդ դեպքից առաջ կամ հետո, մանանեխի կարիքը այնքան խիստ զգացած լինեմ։ Ես մանանեխ չեմ սիրում, և, որպես կանոն, շատ սակավ եմ օգտագործում, բայց այն օրը ես դրա համար ողջ տիեզերքը կտայի։էլ չմահավան չէինք հյուրանոցների հարցում։
Հաստատ չգիտեմՎերադառնալով ներկայիս ճանապարհորդությանը, թե տիեզերքում քանի աշխարհ կաառանձնապես ոչ մի հետաքրքիր դեպք չպատահեց, բայց նաև մենք շարունակեցինք ջանասիրաբար քարշել նավակը։ Կապիկների կղզին անցնելուց հետո կանգ առանք ու նախաճաշեցինք։ Մենք մեջտեղ բերեցինք սառը միսը և տեսանք, ով այդ պահին ինձ մի թեյի գդալ որ մոռացել ենք մանանեխ տարվերցնել։ Չեմ հիշում, կարող էր վերցնել բոլորը։ որ երբևէ կյանքումս, այդ դեպքից առաջ կամ հետո, մանանեխի կարիքը այնքան խիստ զգացած լինեմ։ Ես այդքան անխոհեմ եմ դառնում միայն այն ժամանակմանանեխ չեմ սիրում, երբ որևէ բան եմ ցանկանում և չեմ կարողանում գտնել։, որպես կանոն, շատ սակավ եմ օգտագործում, բայց այն օրը ես դրա համար ողջ տիեզերքը կտայի։
Հարրիսը խոստովանեցՀաստատ չգիտեմ, թե տիեզերքում քանի աշխարհ կա, բայց նա, որ ինքը նույնպես չէր ափսոսի աշխարհի հետ փոխել մանանեխը։ Այդ պահին ով էլ որ գար մանանեխի տուփը ձեռքինայդ պահին ինձ մի թեյի գդալ մանանեխ տար, կարող էր վերցնել բոլորը։ Ես այդքան անխոհեմ եմ դառնում միայն այն ժամանակ, երբեք չէր զղջա։ Նա իր ողջ կյանքում ապահովված կլիներ աշխարհներով։երբ որևէ բան եմ ցանկանում և չեմ կարողանում գտնել։
Սակայն պետք է խոստովանեմՀարրիսը խոստովանեց, որ Հարրիսն ու ես, երկուսս ինքը նույնպես չէր ափսոսի աշխարհի հետ փոխել մանանեխը։ Այդ պահին ով էլ մանանեխը ստանալուց հետո, կփորձեինք հրաժարվել այդ գործարքից։ Նման խելացնոր գործարքներ մարդ կնքում է հուզմունքի պահերին, բայց իհարկե, երբ սկսում է սառը դատել, հասկանում է, թե ինչպիսի աղաղակող անհամեստություն կա փոխանակվող իրերի արժեքների միջև։ Մի անգամ Շվեյցարիայում սար բարձրանալիս, լսեցի թե ինչպես մեկն ասաց, որ ողջ տիեզերքը կփոխեր մի բաժակ գարեջրի հետ և երբ նա մի փոքրիկ խրճիթի հասավգար մանանեխի տուփը ձեռքին, որտեղ գարեջուր էին վաճառում, սարսափելի աղմուկ բարձրացրեց, որովհետև իրենից հինգ ֆրանկ էին պահանջել մեկ շիշ գարեջրի համար։ երբեք չէր զղջա։ Նա աղաղակում էր, որ դա խայտառակ թալան է և այդ մասին գրեց «Թայմս»ին։իր ողջ կյանքում ապահովված կլիներ աշխարհներով։
Մանանեխի բացակայությունը վշտացրեց բոլորիս։ Մենք լռության մեջ կերանք միսը։ Գոյություն պահպանելը անիմաստ ու անհետքրքիր էր թվում։ Մտաբերեցինք մանկության անհագ օրերն ու խոր հոգոց հանեցինք։ Սակայն անցնելով խնձորով կարկանդակներինպետք է խոստովանեմ, մեր տրամադրությունը փոքր ինչ բարձրացավոր Հարրիսն ու ես, երկուսս էլ մանանեխը ստանալուց հետո, կփորձեինք հրաժարվել այդ գործարքից։ Նման խելացնոր գործարքներ մարդ կնքում է հուզմունքի պահերին, բայց իհարկե, իսկ երբ Ջորջը զամբյուղի խորքից դուրս հանեց և դեպի նավակի մեջտեղը գլորեց անանասի հյութի բանկանսկսում է սառը դատել, զգացինքհասկանում է, թե ինչպիսի աղաղակող անհամեստություն կա փոխանակվող իրերի արժեքների միջև։ Մի անգամ Շվեյցարիայում սար բարձրանալիս, լսեցի թե ինչպես մեկն ասաց, որ ապրելողջ տիեզերքը կփոխեր մի բաժակ գարեջրի հետ և երբ նա մի փոքրիկ խրճիթի հասավ, այնուամենայնիվորտեղ գարեջուր էին վաճառում, կարելի է։սարսափելի աղմուկ բարձրացրեց, որովհետև իրենից հինգ ֆրանկ էին պահանջել մեկ շիշ գարեջրի համար։ Նա աղաղակում էր, որ դա խայտառակ թալան է և այդ մասին գրեց «Թայմս»ին։
Երեքս էլ անանաս շատ էինք սիրում։ Նայում էինք բանկայի վրայի նկարին և մտածում հյութի մասին։ Մանանեխի բացակայությունը վշտացրեց բոլորիս։ Մենք ժպիտներ փոխանակեցինքլռության մեջ կերանք միսը։ Գոյություն պահպանելը անիմաստ ու անհետաքրքիր էր թվում։ Մտաբերեցինք մանկության անհագ օրերն ու խոր հոգոց հանեցինք։ Սակայն անցնելով խնձորով կարկանդակներին, մեր տրամադրությունը փոքր ինչ բարձրացավ, իսկ Հարրիսը գդալը պատրաստ պահեց ձեռքում։երբ Ջորջը զամբյուղի խորքից դուրս հանեց և դեպի նավակի մեջտեղը գլորեց անանասի հյութի բանկան, զգացինք, որ ապրել, այնուամենայնիվ, կարելի է։
Այնուհետև սկսեցինք փնտրել բացիչը։ Զամբյուղում եղած ամեն ինչ տակնուվրա արեցինք, պայուսակները՝ նույնպես։ Բարձրացրեցիմք Երեքս էլ անանաս շատ էինք սիրում։ Նայում էինք բանկայի վրայի նկարին և թափ տվեցինք։ Բանկայի բացիչը չգտնվեց։մտածում հյութի մասին։ Մենք ժպիտներ փոխանակեցինք, իսկ Հարրիսը գդալը պատրաստ պահեց ձեռքում։
Այդ ժամանակ Հարրիսը փորձեց բանկան բացել գրպանի դանակովԱյնուհետև սկսեցինք փնտրել բացիչը։ Զամբյուղում եղած ամեն ինչ տակնուվրա արեցինք, բայց միայն կոտրեց դանակը պայուսակները՝ նույնպես։ Բարձրացրեցինք և շատ խոր կտրեց մատը։ Ջորջը փորձեց բացել մկրատով, որը սակայն դուրս թռավ նրա ձեռքից և քիչ մնաց աչքը հաներ։ Մինչ նրանք զբաղված էին իրենց վերքերը կապելով, ես փորձեցի բանկայի վրա անցք բաց անել կարթաձողի սուր ծայրով, բայց դա էլ ձեռքիցս սահեց ու ես հայտնվեցի նավակի և գետափի միջև, երկու ոտնաչափ խորությամբ տիղմի մեջ, իսկ բանկան անվնաս գլորվեց և կոտրեց թեյի գավաթը։թափ տվեցինք։ Բանկայի բացիչը չգտնվեց։
Դա արդեն մեզ համբերությունից հանեց։ Բանկան տարանք գետափ, Այդ ժամանակ Հարրիսը մի մեծփորձեց բանկան բացել գրպանի դանակով, սրածայր քար գտավբայց միայն կոտրեց դանակը և շատ խոր կտրեց մատը։ Ջորջը փորձեց բացել մկրատով, որը սակայն դուրս թռավ նրա ձեռքից և քիչ մնաց աչքը հաներ։ Մինչ նրանք զբաղված էին իրենց վերքերը կապելով, իսկ ես նավակից բերեցի կարթաձողը։ Ջորջը պահեց բանկան․ Հարրիսը քարի սուր ծայրը հարմարեցրեց փորձեցի բանկայի վրաանցք բաց անել կարթաձողի սուր ծայրով, բայց դա էլ ձեռքիցս սահեց ու ես վերձրեցի կայմաձողըհայտնվեցի նավակի և գետափի միջև, վեր բարձրացրի երկու ոտնաչափ խորությամբ տիղմի մեջ, իսկ բանկան անվնաս գլորվեց և ամբողջ թափով հարվածեցի․․․կոտրեց թեյի գավաթը։
Այդ օրը Ջորջի կյանքը փրկեց նրա ծղոտե գլխարկը։ Մինչև հիմա նա պահում է այդ գլխարկը (ավելի ճիշտ ինչ մնացել է դրանից) և ձմռան երեկոներինԴա արդեն մեզ համբերությունից հանեց։ Բանկան տարանք գետափ, երբ նրա ընկերները հավաքվում ենՀարրիսը մի մեծ, վառում են ծխամորճերը և սկսում ամեն տեսակի հեքիաթներ պատմել իրենց գլխով անցած վտանգների մասինսրածայր քար գտավ, Ջորջն իջեցնում է գլխարկըիսկ ես նավակից բերեցի կարթաձողը։ Ջորջը պահեց բանկան․ Հարրիսը քարի սուր ծայրը հարմարեցրեց բանկայի վրա, որը ձեռքից ձեռք է անցնումես վերձրեցի կայմաձողը, վեր բարձրացրի և վերսկսում է հուզիչ պատմությունը՝ ամեն անգամ համեմելով նոր չափազանցություններով։ամբողջ թափով հարվածեցի…
Հարրիսն ազատվեց թեթև մարմնական վնասվածքով։Այդ օրը Ջորջի կյանքը փրկեց նրա ծղոտե գլխարկը։ Մինչև հիմա նա պահում է այդ գլխարկը (ավելի ճիշտ ինչ մնացել է դրանից) և ձմռան երեկոներին, երբ նրա ընկերները հավաքվում են, վառում են ծխամորճերը և սկսում ամեն տեսակի հեքիաթներ պատմել իրենց գլխով անցած վտանգների մասին, Ջորջն իջեցնում է գլխարկը, որը ձեռքից ձեռք է անցնում, և վերսկսում է հուզիչ պատմությունը՝ ամեն անգամ համեմելով նոր չափազանցություններով։
Դրանից հետո որոշեցի մենակ զբաղվել այդ բանկայով և կայմաձողով այնքան հարվածեցի, մինչև ուժասպառ եղա ու վհատվեցի։ Այդ ժամանակ Հարրիսը գործի անցավ։Հարրիսն ազատվեց թեթև մարմնական վնասվածքով։
Բանկան մենք տափակացրինք, հետո կլորացրինք և տվեցինք այն բոլոր ձևերը, որ հայտնի են երկրաչափությանը, բայց չկարողացանք վրան անցք բաց անել։ Դրանից հետո Ջորջը սկսեց որոշեցի մենակ զբաղվել դրանով։ Նրա հարվածների տակ բանկան այնպիսի տարօրինակ ու անհեթեթ ձև ընդունեց, որ Ջորջը վախեցավ այդ բանկայով և մի կողմ շպրտեց կայմաձողը։ Հետո երեքով շրջան կազմած նստեցինք խոտերի վրա և հայացքներս հառեցինք բանկային։ Դրա գագաթին մի խոր փոս կարկայմաձողով այնքան հարվածեցի, որը կարծես ծաղրում էր մեզ։ Դա այնպիսի կատաղության հասցրեց բոլորիս, որ Հարրիսը նետվեց դեպի բանկան, ճահկեց և նետեց մինչև գետի մեջտեղը, և մինչ բանկան սուզվում էր, մենք նզովեցինք այն, հետո նավակ նստեցինք ուժասպառ եղա ու առանց դադարի թիավարեցինք մինչև Մեյդենհեդ։վհատվեցի։ Այդ ժամանակ Հարրիսը գործի անցավ։
Հաճելի լինելու համար Մեյդենհեդը չափազանց շքեղ վայր է։ Դա գետափնյա պճնամոլների Բանկան մենք տափակացրինք, հետո կլորացրինք և նրանց զուգված-զարդարված ուղեկցուհիների սիրված վայրն է։ Մեյդենհեդը շքեղ հյուրանոցների քաղաք էտվեցինք այն բոլոր ձևերը, ուր գլխավորապես հաճախում որ հայտնի են պճնամոլներն երկրաչափությանը, բայց չկարողացանք վրան անցք բաց անել։ Դրանից հետո Ջորջը սկսեց զբաղվել դրանով։ Նրա հարվածների տակ բանկան այնպիսի տարօրինակ ու բալետի պարուհիները։ անհեթեթ ձև ընդունեց, որ Ջորջը վախեցավ և մի կողմ շպրտեց կայմաձողը։ Հետո երեքով շրջան կազմած նստեցինք խոտերի վրա և հայացքներս հառեցինք բանկային։ Դրա գագաթին մի խոր փոս կար, որը կարծես ծաղրում էր մեզ։ Դա վհուկների խոհանոց էայնպիսի կատաղության հասցրեց բոլորիս, որտեղից դուրս են գալիս որ Հարրիսը նետվեց դեպի բանկան, ճահկեց և նետեց մինչև գետի չար ոգիները՝ շոգենավակները։ «Լոնդոնյան օրագրից» յուրաքանչյուր դուքս անպայման իր «փոքրիկ բույնն» ունի Մեյդենհեդում մեջտեղը, և երեք հատորանոց վեպերի հերոսուհիները միշտ այդտեղ են ճաշումմինչ բանկան սուզվում էր, երբ դուրս են գալիս զվարճանալու ուրիշների ամուսինների հետ։մենք նզովեցինք այն, հետո նավակ նստեցինք ու առանց դադարի թիավարեցինք մինչև Մեյդենհեդ։
Մենք արագորեն անցանք Մեյդենհեդի կողքովՀաճելի լինելու համար Մեյդենհեդը չափազանց շքեղ վայր է։ Դա գետափնյա պճնամոլների և նրանց զուգված-զարդարված ուղեկցուհիների սիրված վայրն է։ Մեյդենհեդը շքեղ հյուրանոցների քաղաք է, հետո դանդաղեցրինք ընթացքն ուր գլխավորապես հաճախում են պճնամոլներն ու անշտապ լողացինք գետի անչափ հիասքանչ հատվածով, որ գտնվում բալետի պարուհիները։ Դա վհուկների խոհանոց է Բոուլտերյան և Քուկհեմյան շլյուզների միջև։ Քլիվտոնյան անտառը հագել էր իր գարնանային գողտրիկ զգեստը, որն անմիջապես գետաբերանից ձգվում էր դեպի վեր, գեղեցիկ կանաչի ներդաշնակ երանգներով։ Ոչինչ չի խախտում այդ ներդաշնակ գեղեցկությունը։ Դա, հավանաբար, որտեղից դուրս են գալիս գետի ամենագեղեցիկ հատվածն է, չար ոգիները՝ շոգենավակները։ «Լոնդոնյան օրագրից» յուրաքանչյուր դուքս անպայման իր «փոքրիկ բույնն» ունի Մեյդենհեդում և մենք դանդաղորեներեք հատորանոց վեպերի հերոսուհիները միշտ այդտեղ են ճաշում, դժկամությամբ բաժանվում էինք այդ խորունկ լռությունից։երբ դուրս են գալիս զվարճանալու ուրիշների ամուսինների հետ։
Նավակը թիավարեցինք մինչև Քուկհեմից ներքև ընկած գետախորշը և թեյ խմեցինք։ Իսկ երբ անցնում էինք շլյուզըՄենք արագորեն անցանք Մեյդենհեդի կողքով, արդեն երեկո էր։ Ի զարմանս մեզհետո դանդաղեցրինք ընթացքն ու անշտապ լողացինք գետի անչափ հիասքանչ հատվածով, ուժգին համընթաց քամի էր փչում։ Որպես կանոն, գետի վրա որ կողմ էլ որ գնաք, քամին միշտ հանդիպակաց գտնվում է լինում։ Այն դիմացից է փչում առավոտյան, երբ մի օրով մեկնում եք զբոսանքի Բոուլտերյան և երկար թիավարում եքՔուկհեմյան շլյուզների միջև։ Քլիվտոնյան անտառը հագել էր իր գարնանային գողտրիկ զգեստը, մտածելովորն անմիջապես գետաբերանից ձգվում էր դեպի վեր, թե որքան հեշտ կլինի ձեր գործը վերադառնալիսգեղեցիկ կանաչի ներդաշնակ երանգներով։ Ոչինչ չի խախտում այդ ներդաշնակ գեղեցկությունը։ Դա, առագաստները բացած։ Բայց թեյից հետո քամին կտրուկ փոխում հավանաբար, գետի ամենագեղեցիկ հատվածն է ուղղությունը, և ետադարձի ճանապարհին դարձյալ ստիպված եք թիավարել քամուն ընդառաջ։մենք դանդաղորեն, դժկամությամբ բաժանվում էինք այդ խորունկ լռությունից։
Եթե հանկարծ մոռանաք առագաստ վերցնելՆավակը թիավարեցինք մինչև Քուկհեմից ներքև ընկած գետախորշը և թեյ խմեցինք։ Իսկ երբ անցնում էինք շլյուզը, ապա անդադար համընդաց արդեն երեկո էր։ Ի զարմանս մեզ, ուժգին համընթաց քամի կփչի։ Ի՞նչ կարող ենք անել։ Կյանքը միայն փորձություն էր փչում։ Որպես կանոն, գետի վրա որ կողմ էլ որ գնաք, քամին միշտ հանդիպակաց էլինում։ Այն դիմացից է փչում առավոտյան, երբ մի օրով մեկնում եք զբոսանքի և մարդը ծնված երկար թիավարում եք, մտածելով, թե որքան հեշտ կլինի ձեր գործը վերադառնալիս, առագաստները բացած։ Բայց թեյից հետո քամին կտրուկ փոխում է նեղություններ կրելուուղղությունը, ինչպես կայծերը՝ վեր բարձրանալու համար։և ետադարձի ճանապարհին դարձյալ ստիպված եք թիավարել քամուն ընդառաջ։
Այդ երեկոԵթե հանկարծ մոռանաք առագաստ վերցնել, ամենայն հավանականությամբապա անդադար համընդաց քամի կփչի։ Ի՞նչ կարող ենք անել։ Կյանքը միայն փորձություն է, սխալ էր տեղի ունեցել, քանի որ քամին փչում էր մեր թիկունքին և ոչ թե դեմքին։ Մենք այդ մասին բարձրաձայն ոչինչ չասացինքմարդը ծնված է նեղություններ կրելու, այլ արագորեն բարձրացրեցինք առագաստը, քանի դեռ սխալը չէին հայտնաբերել։ Դրանից հետո մտածկոտ դիրքերով մեկնվեցինք տախտակամածին, իսկ առագաստը ուռչեց, փնթփնթաց կայմաձողի վրա, և նավակը առաջ սլացավ։ինչպես կայծերը՝ վեր բարձրանալու համար։
Ես ղեկակալն էի։Այդ երեկո, ամենայն հավանականությամբ, սխալ էր տեղի ունեցել, քանի որ քամին փչում էր մեր թիկունքին և ոչ թե դեմքին։ Մենք այդ մասին բարձրաձայն ոչինչ չասացինք, այլ արագորեն բարձրացրեցինք առագաստը, քանի դեռ սխալը չէին հայտնաբերել։ Դրանից հետո մտածկոտ դիրքերով մեկնվեցինք տախտակամածին, իսկ առագաստը ուռչեց, փնթփնթաց կայմաձողի վրա, և նավակը առաջ սլացավ։
Չգիտեմ, առագաստով նավարկելուց ավելի գրավիչ բան կա՞։ Դա ավելի մոտ է սավառնելուն։ Քամու սլացող թևերը կարծես ձեզ առաջ են տանում, չգիտես, թե ուր։ Դուք այլևս այն թույլ, դանդաղաշարժ, ողորմելի արարածը չեք, որ դանդաղ սողում է գետնի վրայով։ Դուք Բնության մասնիկն եք։ Ձեր սիրտը տրոփում է նրա սրտի հետ համաչափ։ Նրա սքանչելի թևերը գրկում են ձեզ և բարձրացնում վեր։ Էությամբ, դուք նույնացել եք նրա հետ, կարծես թեթևացած լինեք, քամին ասես ձեզ համար է երգ ասում։ Երկրագունդը թվում է հեռու ու աննշան, ձեր գլխին այնքան մոտ ամպերի հետ կարծես եղբայրներ լինեք, և դուք ձեռք եք մեկնում նրանց։Ես ղեկակալն էի։
Մենք գետի միակ տերն Չգիտեմ, առագաստով նավարկելուց ավելի գրավիչ բան կա՞։ Դա ավելի մոտ է սավառնելուն։ Քամու սլացող թևերը կարծես ձեզ առաջ են տանում, չգիտես, թե ուր։ Դուք այլևս այն թույլ, դանդաղաշարժ, ողորմելի արարածը չեք, որ դանդաղ սողում է գետնի վրայով։ Դուք Բնության մասնիկն եք։ Ձեր սիրտը տրոփում է նրա սրտի հետ համաչափ։ Նրա սքանչելի թևերը գրկում են ձեզ և բարձրացնում վեր։ Էությամբ դուք նույնացել եք նրա հետ, կարծես թեթևացած լինեք, քամին ասես ձեզ համար է երգ ասում։ Երկրագունդը թվում է հեռու ու տիրակալն էինք։ Միայն հեռվումաննշան, գետի մեջտեղում մի ձկնորսական նավակ էր երևումձեր գլխին այնքան մոտ ամպերի հետ կարծես եղբայրներ լինեք, որտեղ երեք ձկնորս էին նստած։ Մենք լուռ սահեցինք ջրերի վրայով՝ ետևում թողնելով անտառապատ ափերը։և դուք ձեռք եք մեկնում նրանց։
Ես էի ղեկակալը։Մենք գետի միակ տերն ու տիրակալն էինք։ Միայն հեռվում, գետի մեջտեղում մի ձկնորսական նավակ էր երևում, որտեղ երեք ձկնորս էին նստած։ Մենք լուռ սահեցինք ջրերի վրայով՝ ետևում թողնելով անտառապատ ափերը։
Մոտենալով ձկնորսական նավակին, տեսանք, որ այդ երեք ձկնորսները տարիքն առած, լրջախոհ մարդիկ էին։ Նրանք նստած էին նավակի մեջ դրված աթոռակների վրա և անթարթ նայում էին իրենց կարթերին։ Կարմրագույն մայրամուտը առեղծվածային շողեր էր սփռել ջրերի վրա, արևով վառելով հսկայական ծառերը և ոսկե լուսապսակով շրջապատելով ամպերի կույտերը։ Դա խոր դյութանքի, բերկրալի հույսի ու կարոտի ժամ էր։ Փոքրիկ առագաստը ձգվում էր դեպի ծիրանագույն երկինքը, մայրամուտի շողերը տարածվել էին մեր շուրջը՝ աշխարհը պարուրելով ծիածանի գույներով, իսկ մեր ետևից գաղտագողի մոտենում էր գիշերը։Ես էի ղեկակալը։
Թվում Մոտենալով ձկնորսական նավակին, տեսանք, որ այդ երեք ձկնորսները տարիքն առած, լրջախոհ մարդիկ էին։ Նրանք նստած էին նավակի մեջ դրված աթոռակների վրա և անթարթ նայում էին իրենց կարթերին։ Կարմրագույն մայրամուտը առեղծվածային շողեր էր սփռել ջրերի վրա, թե մենք ասպետներ ենք մի հին լեգենդից արևով վառելով հսկայական ծառերը և լողում ենք կախարդական լճով դեպի մթնշաղի անտեսանելի թագավորությունըոսկե լուսապսակով շրջապատելով ամպերի կույտերը։ Դա խոր դյութանքի, բերկրալի հույսի ու կարոտի ժամ էր։ Փոքրիկ առագաստը ձգվում էր դեպի ծիրանագույն երկինքը, մայրամուտի հիասքանչ աշխարհը։շողերը տարածվել էին մեր շուրջը՝ աշխարհը պարուրելով ծիածանի գույներով, իսկ մեր ետևից գաղտագողի մոտենում էր գիշերը։
Սակայն մենք ամենևին էլ մթնշաղի աշխարհը չընկանք, այլ ամբողջ թափով խփվեցինք նավակին, որտեղ այդ երեք մարդիկ հանգիստ նստած ձուկ էին որսում։ Սկզբում գլխի չընկանք Թվում էր , թե ինչ կատարվեց, որովհետև առագաստը մեր տեսադաշտը փակել էր։ Սակայն մեր լսողությանը հասած արտահայտություններից, որ մեզ էր բերում երեկոյան զեփյուռը, գլխի ընկանք, որ շատ մոտ հարևանության մեջ մենք ասպետներ ենք գտնվում մարդկային արարածների հետմի հին լեգենդից և լողում ենք կախարդական լճով դեպի մթնշաղի անտեսանելի թագավորությունը, որոնք խիստ բարկացած են ու դժգոհ։դեպի մայրամուտի հիասքանչ աշխարհը։
Հարրիսը իջեցրեց առագաստը և միայն Սակայն մենք ամենևին էլ մթնշաղի աշխարհը չընկանք, այլ ամբողջ թափով խփվեցինք նավակին, որտեղ այդ ժամանակ տեսանքերեք մարդիկ հանգիստ նստած ձուկ էին որսում։ Սկզբում գլխի չընկանք , թե ինչ էր կատարվել։ Մենք աթոռներից ցած էինք գցել երեք ջենտլմեններին։ նրանք իրար վրա ընկած էին նավակի հատակին և դանդաղորեն ու դժվարությամբ փորձում էին վեր կենալ ու իրենց վրայից թափ տալ ձուկը։ Այդ ընթացքում նրանք հայհոյում էին մեզ ոչ թե սովորականկատարվեց, անշար հայհոյանքներովորովհետև առագաստը մեր տեսադաշտը փակել էր։ Սակայն մեր լսողությանը հասած արտահայտություններից, այլ երկարոր մեզ էր բերում երեկոյան զեփյուռը, չափած ձևածգլխի ընկանք, բազմաբովանդակ հայհոյանքներովոր շատ մոտ հարևանության մեջ ենք գտնվում մարդկային արարածների հետ, որոնք իրենց մեջ էին ընդգրկում մեր ողջ գործունեությունը և հասնում մինչև հեռավոր ապագան, ներառնում մեր բոլոր հարազատներին և այն ամենը, ինչ կապված էր մեզ հետ։ Դրանք ընտրովի, հիմնավոր հայհայանքներ էին։խիստ բարկացած են ու դժգոհ։
Հարրիսն ասացՀարրիսը իջեցրեց առագաստը և միայն այդ ժամանակ տեսանք, որ ամբողջ օրը ձկնորսությամբ զբաղվելուց հետո թե ինչ էր կատարվել։ Մենք աթոռներից ցած էինք գցել երեք ջենտլմեններին։ նրանք դեռ պետք է շնորհապարտ լինեն իրար վրա ընկած էին նավակի հատակին և դանդաղորեն ու դժվարությամբ փորձում էին վեր կենալ ու իրենց վրայից թափ տալ ձուկը։ Այդ ընթացքում նրանք հայհոյում էին մեզ այդ փոքրիկ զվարճության համար։ Նա նաև ավելացրեցոչ թե սովորական, որ զարմացած և վշտացած էանշար հայհոյանքներով, տեսնելովայլ երկար, որ նրանց տարիքի մարդիկ այդպես են արտահայտում չափած ձևած, բազմաբովանդակ հայհոյանքներով, որոնք իրենց զայրույթը։մեջ էին ընդգրկում մեր ողջ գործունեությունը և հասնում մինչև հեռավոր ապագան, ներառնում մեր բոլոր հարազատներին և այն ամենը, ինչ կապված էր մեզ հետ։ Դրանք ընտրովի, հիմնավոր հայհոյանքներ էին։
Բայց դա չօգնեց։Հարրիսն ասաց, որ ամբողջ օրը ձկնորսությամբ զբաղվելուց հետո նրանք դեռ պետք է շնորհապարտ լինեն մեզ այդ փոքրիկ զվարճության համար։ Նա նաև ավելացրեց, որ զարմացած և վշտացած է, տեսնելով, որ նրանց տարիքի մարդիկ այդպես են արտահայտում իրենց զայրույթը։
Ջորջն ասաց, որ հիմա էլ ինքը կվարի նավակը։ Նա ասաց, որ այնպիսի մեկին, ինչպիսին ես եմ, չի կարելի վստահել նավակի ղեկավարումը, և ավելի լավ է, քանի դեռ չենք խորտակվել, թույլ տամ, որպեսզի մի որևէ սովորական մահկանացու զբաղվի այդ գործով։ Եվ նա իմ ձեռքից վերցրեց պարաններն ու մեզ հասցրեց մինչև Մարլո։Բայց դա չօգնեց։
Ջորջն ասաց, որ հիմա էլ ինքը կվարի նավակը։ Նա ասաց, որ այնպիսի մեկին, ինչպիսին ես եմ, չի կարելի վստահել նավակի ղեկավարումը, և ավելի լավ է, քանի դեռ չենք խորտակվել, թույլ տամ, որպեսզի մի որևէ սովորական մահկանացու զբաղվի այդ գործով։ Եվ նա իմ ձեռքից վերցրեց պարաններն ու մեզ հասցրեց մինչև Մարլո։ Մարլոյում նավակը թողեցինք կամրջի մոտ, իսկ ինքներս գնացինք գիշերելու «Թագ» հյուրանոցում։
==Գլուխ տասներեքերորդ==
Մարլո։ Բիշեմյան աբբայությունը։ Մեդմենհեմյան վանականները։ Մոնթմորընսին մտադրվում է սպանել ծեր կատվին, հետո, հավանաբար, որոշում է, որ ավելի լավ է կենդանի թողնել նրան։ Ֆոքսթերիերի ամոթալի վարքը հանրախանութում։ Մեր մեկնումը Մարլոյից։ Տպավորիչ թափոր։ Շոգեմակույքներ․ Շոգեմակույկներ․ օգտակար խորհուրդներ, թե ինչպես տհաճություններ պատճառել ու խանգարել նրանց։ Մենք հրաժարվում ենք խմել գետի ջուրը։ Խաղաղասեր շունը։ Հարրիսի ու կարկանդակի տարօրինակ անհետացումը։
Մարլոն իմ տեսած գետափնյա ամենահաճելի քաղաքներից մեկն է։ Դա աղմկոտ, աշխույժ, փոքրիկ քաղաք է․ ճիշտ է, ընդհանուր առմամբ այնքան գեղատեսիլ չէ, սակայն, այնտեղ շատ գրավիչ, մեկուսի անկյուններ կարող ես գտնել։ Ժամանակի կանգուն մնացած կամարի վրայով մեր երևակայությունը տեղափոխվում է դեպի անցյալի գիրկը, դեպի այն օրերը, երբ Մարլո կալվածքը պատկանում էր Էլգար Սակսոնացուն։ Այնուհետև Վիլյամ նվաճողը զավթեց այն ու հանձնեց Մաթիլդա թագուհուն։ Դրանից հետո կալվածքն անցավ Ուորվիքյան կոմսերին և իմաստուն Լորդ Փեջեթին՝ չորս հաջողած միապետերի խորհրդականին։
Եթե նավարկությունից հետո ցանկանում եք զբոսնելՄարլոն իմ տեսած գետափնյա ամենահաճելի քաղաքներից մեկն է։ Դա աղմկոտ, ապա Մարլոյի շրջակայքում հիանալի վայրեր կգտնեքաշխույժ, թեև գետն այստեղ ամենալավն է։փոքրիկ քաղաք է․ ճիշտ է, ընդհանուր առմամբ այնքան գեղատեսիլ չէ, սակայն, այնտեղ շատ գրավիչ, մեկուսի անկյուններ կարող ես գտնել։ Ժամանակի կանգուն մնացած կամարի վրայով մեր երևակայությունը տեղափոխվում է դեպի անցյալի գիրկը, դեպի այն օրերը, երբ Մարլո կալվածքը պատկանում էր Էլգար Սակսոնացուն։ Այնուհետև Վիլյամ նվաճողը զավթեց այն ու հանձնեց Մաթիլդա թագուհուն։ Դրանից հետո կալվածքն անցավ Ուորվիքյան կոմսերին և իմաստուն Լորդ Փեջեթին՝ չորս հաջողած միապետերի խորհրդականին։
Մինչև Քուկհեմ ընկած հատվածն ու Քուերիի անտառից այն կողմԵթե նավարկությունից հետո ցանկանում եք զբոսնել, շատ գեղեցիկ ապա Մարլոյի շրջակայքում հիանալի վայրեր կգտնեք, թեև գետն այստեղ ամենալավն է։ Սիրելի, հին Քուերիի անտառ, քո նեղլիկ, մագլցող արահետներում ու փոքրիկ, ծուռումուռ բացատներում մինչև այսոր թափառում են ամառային արևոտ օրերի մասին հիշողությունները։ Քո ստվերաշատ ծառուղիները այնքա՛ն լի են ծիծաղկոտ դեմքերի ուրվականներով, քո տերևների սոսափյունի մեջ դեռ լսվում են անցյալի ձայները։
Մարլոյից Սոննինգ Մինչև Քուկհեմ ընկած հատվածում գետը նույնիսկ ավելի հատվածն ու Քուերիի անտառից այն կողմ, շատ գեղեցիկ է։ ՎեհասքանչՍիրելի, հնամենի Բիշեմյան աբբայությունըհին Քուերիի անտառ, ― որի քարե պատերի միջև լսվել են Տաճարական ասպետների կանչերը և որը տարբեր ժամանակներում օթևան է ծառայել Աննա Քլեվացու և Էլիզաբեթ թագուհու համարքո նեղլիկ, ― գտնվում է գետի աջ ափին, Մարլոյի կամրջից կես մղոն վեր։ Բիշեմյան աբբայությունը հարուստ է մելոդրամատիկ ռեկվիզիտներով։ Այնտեղ գոբելենով երեսպատված մի նջարան կա և հաստ պատի մեջ թաքցված մի գաղտնի սենյակ։ Լեդի Հոլլի ուրվականը, որը ծեծելով սպանեց իր մագլցող արահետներում ու փոքրիկ որդուն, ծուռումուռ բացատներում մինչև այժմ գիշերները այսոր թափառում է այնտեղ՝ փորձելով իր անիրական ձեռքերը լվանալ երևակայական թասի մեջ։են ամառային արևոտ օրերի մասին հիշողությունները։ Քո ստվերաշատ ծառուղիները այնքա՛ն լի են ծիծաղկոտ դեմքերի ուրվականներով, քո տերևների սոսափյունի մեջ դեռ լսվում են անցյալի ձայները։
Այստեղ է հանգչում Ուորվիքը՝ թագավորներ օծողըՄարլոյից Սոննինգ ընկած հատվածում գետը նույնիսկ ավելի գեղեցիկ է։ Վեհասքանչ, բայց հիմա այնքան անտարբեր այնպիսի չնչին գործերի հանդեպհնամենի Բիշեմյան աբբայությունը, ինչպիսիք երկրային թագավորներն ― որի քարե պատերի միջև լսվել են ու թագավորությունները, Տաճարական ասպետների կանչերը և Սոլսբերին, որն ազնվորեն որը տարբեր ժամանակներում օթևան է ծառայել Պուատյեին։ Երբ մոտենում եք աբբայությանըԱննա Քլեվացու և Էլիզաբեթ թագուհու համար, հենց գետափին կանգնած ― գտնվում է Բիշեմյան եկեղեցին ևգետի աջ ափին, եթե ընդանրապես կան դամբարաններ, որոնք արժանի են այցելության, ապա դրանք Բիշեմյան եկեղեցում գտնվող դամբարաններն ու հուշարձաններն են։ Մարլոյի կամրջից կես մղոն վեր։ Բիշեմյան հաճարենիների տակ նավակով զբոսնելիս աբբայությունը հարուստ է, որ Շելլին, որն այն ժամանակ ապրում էր Մարլոյում (այսօր էլ կարելի է տեսնել նրա տունը Արևմտյան փողոցում), գրել է իր հայտնի «Իսլամի ընդվզումը»։ Ես միշտ այն կարծիքին եմ եղել, որ Հերլիի ամբարտակի մոտակայքում, հոսանքով փոքր ինչ վեր, կարող էի ապրել մելոդրամատիկ ռեկվիզիտներով։ Այնտեղ գոբելենով երեսպատված մի ամբողջ ամիս նջարան կա և դարձյալ չհագենալ բնապատկերների գեղեցկությամբ։ Ընդամենը հինգ րոպեի ճանապարհ է, շլյուզից մինչև Հերլի գյուղըհաստ պատի մեջ թաքցված մի գաղտնի սենյակ։ Լեդի Հոլլի ուրվականը, որը գետի ափին եղած հինավուրց վայրերից է և գոյություն ունի ծեծելով սպանեց իր փոքրիկ որդուն, ― այն խամրած օրերի անսովոր դարձվածաբանությամբ արտահայտված, ― «թագավոր Սեբերթի և թագավոր Օֆֆայի ժամանակներից»։ Ամբարտակից այն կողմ, (հոսանքով վեր), դանիական դաշտն մինչև այժմ գիշերները թափառում է, որտեղ դանիացի զավթիչները ճամբար էին խփել Գլոստերշիրի վրա հարձակվելիս, իսկ դրանից փոքր-ինչ այն կողմ, գետախորշում, ծվարել են Մեդմենհեմյան աբբայության ավերակները։այնտեղ՝ փորձելով իր անիրական ձեռքերը լվանալ երևակայական թասի մեջ։
Հայտնի Մեդմենհեմյան վանականները կամ «Դժոխային կրակի ակումբը»Այստեղ է հանգչում Ուորվիքը՝ թագավորներ օծողը, ինչպես նրանց սովորաբար անվանում էինբայց հիմա այնքան անտարբեր այնպիսի չնչին գործերի հանդեպ, եղբայրություն էին կազմելինչպիսիք երկրային թագավորներն են ու թագավորությունները, որի նշանաբանն էր՝ «Արա ինչ ուզում ես»։ Այդ նշանաբանըև Սոլսբերին, որը փորագրված որն ազնվորեն է ծառայել Պուատյեին։ Երբ մոտենում եք աբբայությանը, հենց գետափին կանգնած է Բիշեմյան եկեղեցին և, եթե ընդանրապես կան դամբարաններ, որոնք արժանի են այցելության, ապա դրանք Բիշեմյան եկեղեցում գտնվող դամբարաններն ու հուշարձաններն են։ Բիշեմյան հաճարենիների տակ նավակով զբոսնելիս է, որ Շելլին, որն այն ժամանակ ապրում էր աբբայության խարխլված դռնախորշերինՄարլոյում (այսօր էլ կարելի է տեսնել նրա տունը Արևմտյան փողոցում), պահպանվել գրել է իր հայտնի «Իսլամի ընդվզումը»։ Ես միշտ այն կարծիքին եմ եղել, որ Հերլիի ամբարտակի մոտակայքում, հոսանքով փոքր ինչ վեր, կարող էի ապրել մի ամբողջ ամիս և դարձյալ չհագենալ բնապատկերների գեղեցկությամբ։ Ընդամենը հինգ րոպեի ճանապարհ է, շլյուզից մինչև մեր օրերը։ Աբբայության հիմնադրումից շատ տարիներ առաջ (Հերլի գյուղը, որը սրբապիղծ կատակասերների միաբանություն էրգետի ափին եղած հինավուրց վայրերից է և գոյություն ունի , ― այն խամրած օրերի անսովոր դարձվածաբանությամբ արտահայտված, ― «թագավոր Սեբերթի և թագավոր Օֆֆայի ժամանակներից»։ Ամբարտակից այն կողմ, (հոսանքով վեր), նույն տեղում եղել դանիական դաշտն է ավելի խիստ բարքերի տեր մեկ ուրիշ վանք, որի վանականները շատ բանով տարբերվում որտեղ դանիացի զավթիչները ճամբար էին այդ զվարճասերներիցխփել Գլոստերշիրի վրա հարձակվելիս, որ հինգ հարյուր տարի անց փոխարինելու էին իրենց։իսկ դրանից փոքր-ինչ այն կողմ, գետախորշում, ծվարել են Մեդմենհեմյան աբբայության ավերակները։
Բենեդիկտյան օրդենին պատկանող Հայտնի Մեդմենհեմյան վանականներըկամ «Դժոխային կրակի ակումբը», որոնք աբբայություն ինչպես նրանց սովորաբար անվանում էին հիմնել այստեղ 13-րդ դարում, որպես հագուստ կոպիտ բալախոններ ու փարաջա եղբայրություն էին հագնում և հրաժարվում էին միսկազմել, ձուկ և ձու ուտելուց։ Նրանք ծղոտի վրա էին քնում և կեսգիշերին վեր էին կենում՝ պատարագ մատուցելու։ Օրն անց էին կացնում աշխատելովորի նշանաբանն էր՝ «Արա ինչ ուզում ես»։ Այդ նշանաբանը, կարդալով ու աղոթելովորը փորագրված էր աբբայության խարխլված դռնախորշերին, և նրանց կյանքն անցնում պահպանվել է մինչև մեր օրերը։ Աբբայության հիմնադրումից շատ տարիներ առաջ (որը սրբապիղծ կատակասերների միաբանություն էր գերեզմանային լռության մեջ), որովհետև նրանք չէին խոսում։նույն տեղում եղել է ավելի խիստ բարքերի տեր մեկ ուրիշ վանք, որի վանականները շատ բանով տարբերվում էին այդ զվարճասերներից, որ հինգ հարյուր տարի անց փոխարինելու էին իրենց։
Դա մռայլ եղբայրություն էր և մռայլ կյանք էր վարում այդ գեղեցիկ վայրումԲենեդիկտյան օրդենին պատկանող վանականները, որն արարիչն այնքան պայծառ էր ստեղծել։ Տարօրինակ էորոնք աբբայություն էին հիմնել այստեղ 13-րդ դարում, որ շրջապատող բնության ձայները՝ ջրերի մեղմ երգը, սիզախոտի շշունջը․ քամու երգըորպես հագուստ կոպիտ բալախոններ ու փարաջա էին հագնում և հրաժարվում էին միս, նրանց չէին սովորեցրել կյանքի նկատմամբ ավելի ճիշտ վերաբերմունք ունենալ։ Օրեր շարունակ նրանք ուկնդրում ձուկ և ձու ուտելուց։ Նրանք ծղոտի վրա էին լռությանըքնում և կեսգիշերին վեր էին կենում՝ պատարագ մատուցելու։ Օրն անց էին կացնում աշխատելով, սպասելով երկնքից ուղարկված պատգամիկարդալով ու աղոթելով, որը ամբողջ օրվա և հանդիսավոր գիշերվա ընթացքում հասնում էր նրանց բնության բյուրավոր ձայներովկյանքն անցնում էր գերեզմանային լռության մեջ, որոնց հանդեպ սակայն որովհետև նրանք խուլ էին։չէին խոսում։
Մեդմենհեմյան շլյուզից մինչև Դա մռայլ եղբայրություն էր և մռայլ կյանք էր վարում այդ գեղեցիկ Համբլդոնյան շլյուզը ընկած հատվածում գետը լի է հանդարտ գեղեցկությամբ, բայց Գրինլանդն անցնելուց հետովայրում, որն իմ լրագրողի անհետաքրքիր ռեզիդենցիան արարիչն այնքան պայծառ էր ստեղծել։ Տարօրինակ է (այդ հանգիստ, համեստ ծեր ջենտլմենին կարելի է տեսնել մոտակայքում միայնակ և եռանդուն կերպով թիավարելիս կամ շլյուզն անցնելիս հին պահակներից մեկնումեկի հետ սրտաբաց զրուցելիս)որ շրջապատող բնության ձայները՝ ջրերի մեղմ երգը, սիզախոտի շշունջը, քամու երգը, նրանց չէին սովորեցրել կյանքի նկատմամբ ավելի ճիշտ վերաբերմունք ունենալ։ Օրեր շարունակ նրանք ուկնդրում էին լռությանը, սպասելով երկնքից ուղարկված պատգամի, որը ամբողջ օրվա և Հենլիից այն կողմհանդիսավոր գիշերվա ընթացքում հասնում էր նրանց բնության բյուրավոր ձայներով, գետը միապաղաղ ու տաղտկալի է դառնում։որոնց հանդեպ սակայն նրանք խուլ էին։
Երկուշաբթի առավոտյան Մարլոյում մենք բավական վաղ արթնացանք ու նախաճաշից առաջ գնացինք լողալու։ Վերադարձի ճանապարհին Մոնթմորընսին իրեն հիմարի պես էր պահում։ Միակ բանըՄեդմենհեմյան շլյուզից մինչև գեղեցիկ Համբլդոնյան շլյուզը ընկած հատվածում գետը լի է հանդարտ գեղեցկությամբ, որի վերաբերյալ բայց Գրինլանդն անցնելուց հետո, որն իմ ու Մոնթմորընսիի հայացքները լրջորեն տարբերվում են՝ կատուներն են։ Ես սիրում եմ կատուներինլրագրողի անհետաքրքիր ռեզիդենցիան է (այդ հանգիստ, Մոնթմորնսին ՝ ոչ։համեստ ծեր ջենտլմենին կարելի է տեսնել մոտակայքում միայնակ և եռանդուն կերպով թիավարելիս կամ շլյուզն անցնելիս հին պահակներից մեկնումեկի հետ սրտաբաց զրուցելիս), և Հենլիից այն կողմ, գետը միապաղաղ ու տաղտկալի է դառնում։
Երբ ես կատու եմ տեսնում, ասում եմ՝ «խեղճ փիսիկ», կռանում և շոյում եմ գլուխը, իսկ կատուն պոչը վեր է տնկում, երկաթի Երկուշաբթի առավոտյան Մարլոյում մենք բավական վաղ արթնացանք ու նախաճաշից առաջ գնացինք լողալու։ Վերադարձի ճանապարհին Մոնթմորընսին իրեն հիմարի պես ձիգէր պահում։ Միակ բանը, մեջքը կորացնում է և դունչը քսում շալվարիս փողքին։ Ամեն ինչ հաշտ որի վերաբերյալ իմ ու համերաշխ է ընթանում։ Երբ Մոնթմորընսին է կատւ տեսնում, ամբողջ փողոցը իմանում է այդ մասին և տասը վայրկյանում այնքան հայհոյանքներ են վատնվում, որ ցանկացած կարգին մարդուն կբավականացնեն իր ամբողջ կյանքումՄոնթմորընսիի հայացքները լրջորեն տարբերվում են՝ կատուներն են։ Ես սիրում եմ կատուներին, եթե իհարկե խնամքով ծախսվեն։Մոնթմորնսին ՝ ոչ։
Ես չեմ մեղադրում իմ շանը (որպես կանոն, բավարարվում Երբ ես կատու եմ նրանովտեսնում, որ ուժեղ խփում եմ գլխին կամ քարեր եմ նետում վրան)ասում եմ՝ «խեղճ փիսիկ», քանի որ հասկանում կռանում և շոյում եմգլուխը, որ այդպիսին իսկ կատուն պոչը վեր է նրա բնությունը։ Ֆոքսթերիերները համարյա չորս անգամ ավելի շատ բնածին մեղք ունեն իրենց մեջտնկում, քան մյուս շները երկաթի պես ձիգ, մեջքը կորացնում է և մեզնից՝ քրիստոնյաներիցսդունչը քսում շալվարիս փողքին։ Ամեն ինչ հաշտ ու համերաշխ է ընթանում։ Երբ Մոնթմորընսին է կատւ տեսնում, երկար տարիների համբերատար ջանքեր ամբողջ փողոցը իմանում է այդ մասին և տասը վայրկյանում այնքան հայհոյանքներ են պահանջվումվատնվում, որպեսզի ինչ-որ չափով փոխենք ֆոքսթերիերի խուլիգանական ներաշխարհը։ցանկացած կարգին մարդուն կբավականացնեն իր ամբողջ կյանքում, եթե իհարկե խնամքով ծախսվեն։
Հիշում Ես չեմ մեղադրում իմ շանը (որպես կանոն, բավարարվում եմնրանով, մի որ ուժեղ խփում եմ գլխին կամ քարեր եմ նետում վրան), քանի որ հասկանում եմ, որ այդպիսին է նրա բնությունը։ Ֆոքսթերիերները համարյա չորս անգամ Հեյմարքեթի ունիվերմագի նախասրահում էի, շուրջս ավելի շատ շներ կային, որոնք սպասում էին խանութում առևտուր անող բնածին մեղք ունեն իրենց տերերին։ Այնտեղ մի մաստիֆ կարմեջ, մեկ-երկու քոլլի, մի սենթ-բեռնար, մի քանի որսկան շներ քան մյուս շները և նյուֆաունդլենդներմեզնից՝ քրիստոնյաներիցս, մի գամփռ՝ գլխի շուրջը խիտերկար տարիների համբերատար ջանքեր են պահանջվում, իսկ գագաթին տրորված մազափնջերով, մի ֆրանսիական պուդել, մի բուլդոգ, առնետի մեծության մի քանի լևրետկաներ և մի զույգ յորկշիրյան բակապահ շուն։որպեսզի ինչ-որ չափով փոխենք ֆոքսթերիերի խուլիգանական ներաշխարհը։
Նրանք համբերությամբՀիշում եմ, հանգիստ մի անգամ Հեյմարքեթի ունիվերմագի նախասրահում էի, շուրջս շատ շներ կային, որոնք սպասում էին խանութում առևտուր անող իրենց տերերին։ Այնտեղ մի մաստիֆ կար, մեկ-երկու քոլլի, մի սենթ-բեռնար, մի քանի որսկան շներ և մտածմունքի մեջ ընկղմված նստել էին։ Նախասրահում հանդիսավոր լռություն էր տիրում։ Խաղաղությամբնյուֆաունդլենդներ, մի գամփռ՝ գլխի շուրջը խիտ, իսկ գագաթին տրորված մազափնջերով, մի ֆրանսիական պուդել, մի բուլդոգ, հեզությամբ առնետի մեծության մի քանի լևրետկաներ և լուռ տխրությամբ էր շնչում սենյակը։մի զույգ յորկշիրյան բակապահ շուն։
Եվ ահա մի երիտասարդ կին ներս մտավՆրանք համբերությամբ, առաջնորդելով արտաքինից համեստ մի ֆոքստերիերի, ու շղթայով կապեց բուլդոգի հանգիստ և պուդելի միջև։ Ֆոքսթերիերը նստեց ու մի պահ սկսեց շուրջը դիտել։ Հետո աչքերը հառեց առաստաղին և դատելով նրա տեսքից, կարելի մտածմունքի մեջ ընկղմված նստել էին։ Նախասրահում հանդիսավոր լռություն էր կարծելտիրում։ Խաղաղությամբ, թե հիշել է իր ծնողին։ Քիչ անց հորանջեց հեզությամբ և սկսեց դիտել մյուս շներին, որոնք բոլորն էլ լուռ, ծանր ու մեծ և արժանապատվությամբ լի նստած էին։տխրությամբ էր շնչում սենյակը։
Նայեց բուլդոգինԵվ ահա մի երիտասարդ կին ներս մտավ, որը հանգիստ նստած էր նրանից աջառաջնորդելով արտաքինից համեստ մի ֆոքստերիերի, նայեց ձախ կողմում գտնվող գլուխը բարձր պահած գոռոզ պուդելին։ ու շղթայով կապեց բուլդոգի և պուդելի միջև։ Ֆոքսթերիերը նստեց ու մի պահ սկսեց շուրջը դիտել։ Հետո հանկարծ, առանց որևէ նախազգուշացման աչքերը հառեց առաստաղին և առիթիդատելով նրա տեսքից, կծեց պուդելի կարելի էր կարծել, թե հիշել է իր կողմի առջևի թաթըծնողին։ Քիչ անց հորանջեց և սկսեց դիտել մյուս շներին, որոնք բոլորն էլ լուռ, ծանր ու մեծ և օրհասական ոռնոցը լցրեց նախասրահի կիսամութ անդորը։արժանապատվությամբ լի նստած էին։
Այս առաջին փորձի արդյունքը հավանաբար ահագին բավականություն պատճառեց նրան և նա որոշեց շարունակել նույն ոգով ու շուրջը բոլորին աշխուժացնել։ Պուդելի վրայից նա թռիչք կատարեց և եռանդուն հարձակում գործեց քոլլիի վրա։ Քոլլին արթնացավ և անմիջապես կատաղի ու աղմկոտ պայքար սկսեց պուդելի հետ։ Դրանից հետո մեր ֆոքսին իր տեղը վերադարձավ և բռնելով բուլդոգի ականջիցՆայեց բուլդոգին, փորձեց գետին տապալել նրան։ Այդ ժամանակ բուլդոգըորը հանգիստ նստած էր նրանից աջ, մի տարօրինակ անկողմնակալ կենդանինայեց ձախ կողմում գտնվող գլուխը բարձր պահած գոռոզ պուդելին։ Հետո հանկարծ, հարձակվեց բոլորի վրաառանց որևէ նախազգուշացման և առիթի, որոնց կարողացավ հասնելկծեց պուդելի իր կողմի առջևի թաթը, ներառյալ և դռնապանը։ Իսկ մեր փոքրիկ ֆոքսթերիերի համար հնարավորություն ընձեռվեց իր նման պատրաստակամ բակապահ շան հետ միասին հիանալու իր իսկ ստեղծած տուրուդմփոցով։օրհասական ոռնոցը լցրեց նախասրահի կիսամութ անդորը։
Ամեն ոքԱյս առաջին փորձի արդյունքը հավանաբար ահագին բավականություն պատճառեց նրան և նա որոշեց շարունակել նույն ոգով ու շուրջը բոլորին աշխուժացնել։ Պուդելի վրայից նա թռիչք կատարեց և եռանդուն հարձակում գործեց քոլլիի վրա։ Քոլլին արթնացավ և անմիջապես կատաղի ու աղմկոտ պայքար սկսեց պուդելի հետ։ Դրանից հետո մեր ֆոքսին իր տեղը վերադարձավ և բռնելով բուլդոգի ականջից, ով ծանոթ է շների բնավորությանը, հեշտությամբ գլխի կընկնի,որ այդ փորձեց գետին տապալել նրան։ Այդ ժամանակ նախասրահում եղած բոլոր շները կռվում էին այնպիսի ոգևորությամբբուլդոգը, կարծես այդ մարտի ելքից էր կախված իրենց ու իրենց ցեղի բախտը։ Մեծ շներըմի տարօրինակ անկողմնակալ կենդանի, առանց բացառության կռվում էին հարձակվեց բոլորի հետվրա, փոքրերը կռվում էին իրենց նմանների հետ՝ ազատ ժամանակը լցնելով նրանովորոնց կարողացավ հասնել, ր կծում էին մեծ շների թաթերը։ներառյալ և դռնապանը։ Իսկ մեր փոքրիկ ֆոքսթերիերի համար հնարավորություն ընձեռվեց իր նման պատրաստակամ բակապահ շան հետ միասին հիանալու իր իսկ ստեղծած տուրուդմփոցով։
Նախասրահը վերածվեց իսկական դժողքի։ Սարսափելի աղմուկ-աղաղակ բարձրացավ։ ԴրսումԱմեն ոք, Հեյմարքեթի հրապարակումով ծանոթ է շների բնավորությանը, ամբոխ էր հավաքվելհեշտությամբ գլխի կընկնի, և մարդիկ հարցնում որ այդ ժամանակ նախասրահում եղած բոլոր շները կռվում էինայնպիսի ոգևորությամբ, թե կարծես այդ ի՞նչ միտինգ է, կամ ու՞մ են սպանել և ինչու՞։ Ինչ-որ մարդիկ եկան ձողերով մարտի ելքից էր կախված իրենց ու պարաններով և փորձեցին շներին բաժանել միմյանցիցիրենց ցեղի բախտը։ Մեծ շները, նույնիսկ ոստիկանություն կանչեցին։առանց բացառության կռվում էին բոլորի հետ, փոքրերը կռվում էին իրենց նմանների հետ՝ ազատ ժամանակը լցնելով նրանով, որ կծում էին մեծ շների թաթերը։
Տուրուդմփոցի ամենա թեժ պահին այն հաճելի արտաքինով երիտասարդ կինը վերադարձավՆախասրահը վերածվեց իսկական դժոխքի։ Սարսափելի աղմուկ-աղաղակ բարձրացավ։ Դրսում, գիրկն առավ իր փոքրիկՀեյմարքեթի հրապարակում, քաղցրիկ շնիկին (որը բակապահ շանը մոտ մի ամսով շարքից հանել ամբոխ էրհավաքվել, իսկ ինքը հիմա նորածին գառնուկի տեսք ուներ), համբուրեց և հարցրեցմարդիկ հարցնում էին, արդյո՞ք նա դեռ կենդանի՞ թե այդ ի՞նչ միտինգ է , կամ ո՞ւմ են սպանել և ի՞նչ են արել նրան այդ գարշելի գամփռները։ Իսկ մեր հերոսը թառել էր նրա գրկին ինչո՞ւ։ Ինչ-որ մարդիկ եկան ձողերով ու այնպիսի հայացքով էր նայումպարաններով և փորձեցին շներին բաժանել միմյանցից, կարծես ուզում էր ասել․ «Որքան ուրախ եմ, որ եկել ու ինձ հեռացնում եք այս ամոթալի տեսարանից»։նույնիսկ ոստիկանություն կանչեցին։
Երիտասարդ կինն ասացՏուրուդմփոցի ամենա թեժ պահին այն հաճելի արտաքինով երիտասարդ կինը վերադարձավ, որ խանութի աշխատակիցները չպետք գիրկն առավ իր փոքրիկ, քաղցրիկ շնիկին (որը բակապահ շանը մոտ մի ամսով շարքից հանել էր, իսկ ինքը հիմա նորածին գառնուկի տեսք ուներ), համբուրեց և հարցրեց, արդյո՞ք նա դեռ կենդանի՞ է թույլ տան անդաստիրակ շներին պահել հարգարժան մարդկանց շների հետ մեկտեղ և ի՞նչ են արել նրան այդ գարշելի գամփռները։ Իսկ մեր հերոսը թառել էր նրա գրկին ու այնպիսի հայացքով էր նայում, կարծես ուզում էր ասել․ «Որքան ուրախ եմ, որ ինքը մտադիր է ոմանց պատասխանատվության կանչել։եկել ու ինձ հեռացնում եք այս ամոթալի տեսարանից»։
Այսպիսին Երիտասարդ կինն ասաց, որ խանութի աշխատակիցները չպետք է ֆոքսթերիերի բնությունը և այդ պատճառով ես չեմ մեղադրում Մոնթմորընսիին կատուների թույլ տան անդաստիարակ շներին պահել հարգարժան մարդկանց շների հետ կռվելու նրա հակման համար։ Բայց այդ առավոտ նա զղջաց, մեկտեղ և որ իրեն այլ կերպ չդրսեվորեց։ինքը մտադիր է ոմանց պատասխանատվության կանչել։
Ինչպես ադեն ասացի, լողափից էինք վերադառնում Այսպիսին է ֆոքսթերիերի բնությունը և երբ բարձրանում էինք կենտրոնական փողոցով, առջևի տներից մեկից դուրս ցատկեց մի կատու և սկսեց արագ անցնել փողոցը։ Մոնթմորընսին ուրախ ճիչ արձակեց, դաժան ռազմիկի ճիչ, որը տեսնում էայդ պատճառով ես չեմ մեղադրում Մոնթմորընսիին կատուների հետ կռվելու նրա հակման համար։ Բայց այդ առավոտ նա զղջաց, որ հակառակերդն իր ձեռքում է, այնպիսի մի ճիչ, ինչպիսին Կրոմվելն է հավանաբար արտաբերել, ― երբ շոտլանդացիները սարերից ցած են իջել, ― ու սլացել է իր որսի ետևից։իրեն այլ կերպ չդրսեվորեց։
Մոնթմորընսիի զոհը մի մեծԻնչպես ադեն ասացի, սև լողափից էինք վերադառնում և երբ բարձրանում էինք կենտրոնական փողոցով, առջևի տներից մեկից դուրս ցատկեց մի կատու էր։ Ավելի մեծ ու անվայելչատես կատու կյանքումս տեսած չկամ։ Նա կորցրել էր և սկսեց արագ անցնել փողոցը։ Մոնթմորընսին ուրախ ճիչ արձակեց, դաժան ռազմիկի ճիչ, որը տեսնում է, որ հակառակերդն իր պոչի կեսըձեռքում է, այնպիսի մի ականջը և քթի մեծ մասը։ Դա երկար մարմնեղ կենդանի էր և հանգիստ ճիչ, ինչպիսին Կրոմվելն է հավանաբար արտաբերել, ― երբ շոտլանդացիները սարերից ցած են իջել, ― ու ինքնագոհ տեսք ուներ։սլացել է իր որսի ետևից։
Մոնթմորընսին սլացավ այդ խեղճ կենդանու ետևից ժամում քսան մղոն արագությամբՄոնթմորընսիի զոհը մի մեծ, բայց կատուն չէր շտապում, կարծես դեռ չէր գիտակցում, որ սև կատու էր։ Ավելի մեծ ու անվայելչատես կատու կյանքումս տեսած չկամ։ Նա կորցրել էր իր կյանքը վտանգի մեջ է։ Նա շարունակեց մանր քայլերով վազեվազ անցնել փողոցովպոչի կեսը, մինչև նրա հնարավոր դահիճը հայտնվեց մեկ յարդ հեռավորության վրա։ Այդ ժամանակ նա շրջվեց, նստեց փողոցի մեջտեղում մի ականջը և սիրալիր քթի մեծ մասը։ Դա երկար մարմնեղ կենդանի էր և հանգիստ ու հարցական հայացքով նայեց Մոնթմորընսիին, կարծես ուզում էր ասել․ինքնագոհ տեսք ուներ։
Այո՞Մոնթմորընսին սլացավ այդ խեղճ կենդանու ետևից ժամում քսան մղոն արագությամբ, բայց կատուն չէր շտապում, կարծես դեռ չէր գիտակցում, ձեզ ինչ-որ բա՞ն է պետք։իր կյանքը վտանգի մեջ է։ Նա շարունակեց մանր քայլերով վազեվազ անցնել փողոցով, մինչև նրա հնարավոր դահիճը հայտնվեց մեկ յարդ հեռավորության վրա։ Այդ ժամանակ նա շրջվեց, նստեց փողոցի մեջտեղում և սիրալիր ու հարցական հայացքով նայեց Մոնթմորընսիին, կարծես ուզում էր ասել․
Ոչ― Այո՞, Մոնթմորընսին քաջության պակաս չի զգում, բայց այդ կատվի հայացքում ձեզ ինչ -որ բան կար, որ կսառեցներ ամենաքաջ շանն անգամ։ Նա կտրուկ կանգ առավ և նույնպես նայեց կատվին։բա՞ն է պետք։
Երկուսն էլ լուռ էինՈչ, Մոնթմորընսին քաջության պակաս չի զգում, բայց կարելի էր պատկերացնելայդ կատվի հայացքում ինչ որ բան կար, որ այսպիսի խոսակցություն էր տեղի ունենում նրանց միջև։կսառեցներ ամենաքաջ շանն անգամ։ Նա կտրուկ կանգ առավ և նույնպես նայեց կատվին։
Կատու ― Ինչո՞վ կարող եմ օգտակար լինել։Երկուսն էլ լուռ էին, բայց կարելի էր պատկերացնել, որ այսպիսի խոսակցություն էր տեղի ունենում նրանց միջև։
Մոնթմորընսի․ Ոչ․․․ոչ, շնորհակալություն։Կատու ― Ինչո՞վ կարող եմ օգտակար լինել։
Կատու Մոնթմորընսի ― Մի քաշվեք Ոչ… ոչ, ասացեք, եթե Ձեզ որևէ բան է պետք։շնորհակալություն։
Մոնթմորընսի Կատու ― (Նահանջելով Կենտրոնական փողոցով ցած), ― Օ՛, ոչ։ Ի՞նչ եք ասում․․․ Իհարկե․․․ Մի անհանգստացեք։ Ես․․․ Վախենում եմքաշվեք, որ սխալվել եմ։ Ինձ թվացասացեք, թե ճանաչում եմ Ձեզ։ Ներեցեք անհանգստացնելու համար։եթե Ձեզ որևէ բան է պետք։
Կատու Մոնթմորընսի ― Կարիք չկա։ Շատ հաճելի է։ Ձեզ իսկապե՞ս ոչինչ պետք չէ։(Նահանջելով Կենտրոնական փողոցով ցած), ― Օ՜, ոչ։ Ի՞նչ եք ասում… Իհարկե… Մի անհանգստացեք։ Ես… Վախենում եմ, որ սխալվել եմ։ Ինձ թվաց, թե ճանաչում եմ Ձեզ։ Ներեցեք անհանգստացնելու համար։
Մոնթմորընսի ― (Շարունակելով նահանջել)․ Կատու ― Կարիք չկա, շնորհակալ եմ, ոչ։ Դուք անչափ սիրալիր եք։ Ցտեսություն։չկա։ Շատ հաճելի է։ Ձեզ իսկապե՞ս ոչինչ պետք չէ։
Կատու Մոնթմորընսի ― (Շարունակելով նահանջել)․ ― Կարիք չկա, շնորհակալ եմ, ոչ։ Դուք անչափ սիրալիր եք։ Ցտեսություն։
Դրանից հետո կատուն վեր կացավ և շարունակեց իր ճանապարհը, իսկ Մոնթմորընսին պոչն իրեն քաշեց, վերադարձավ մեզ մոտ ու աննկատ դիրքավորվոեց մեր ետևում։Կատու ― Ցտեսություն։
Մինչև այսօր, եթե Մոնթմորընսիի մոտ արտասանեք «կատու» բառը, նա Դրանից հետո կատուն վեր կթռչի կացավ և խղճալի հայացքով կնայի ձեզշարունակեց իր ճանապարհը, կարծես ասելով․իսկ Մոնթմորընսին պոչն իրեն քաշեց, վերադարձավ մեզ մոտ ու աննկատ դիրքավորվեց մեր ետևում։
― Խնդրում եմՄինչև այսօր, պետք չէ։եթե Մոնթմորընսիի մոտ արտասանեք «կատու» բառը, նա վեր կթռչի և խղճալի հայացքով կնայի ձեզ, կարծես ասելով․
Նախաճաշից հետո մենք գնումներ արեցինք և նավակը բեռնավորեցինք երեք օրվա պարենով։ Ջորջն ասաց― Խնդրում եմ, որ պետք է բանջարեղեն վերցնենք, բանջարեղենը անհրաժեշտ է օրգանիզմի համար։ Նա ասաց, որ դրա պատրաստելը շատ հեշտ է և ինքը դա իր վրա է վերցնում։ Եվ այսպես, մենք տասը ֆունտ կարտոֆիլ վերցրինք, մի բուշել լիքը սիսեռ ու մի քանի գլուխ կաղամբ։ Հյուրանոցից գնեցինք մսով ու հաղարջով կարկանդակներ և ոչխարի մի ազդր։ Իսկ միրգ, խմորեղեն, հաց ու կարագ, մուրաբա, ապխտած միս ձու և այլ սննդամթերքներ գնելու համար ստիպված էինք շրջել քաղաքում։չէ։
Մեկնումը Մարլոյից արդարև համարոմ եմ մեր խոշորագույն նվաճումներից մեկը։ Առանց ցուցադրական լինելու, միաժամանակ դա տպավորիչ էր Նախաճաշից հետո մենք գնումներ արեցինք և արժանապատվությամբ լի։ Բոլոր խանութներումնավակը բեռնավորեցինք երեք օրվա պարենով։ Ջորջն ասաց, որոնց պատվում էինք մեր այցելությամբոր պետք է բանջարեղեն վերցնենք, պնդում էինքբանջարեղենը անհրաժեշտ է օրգանիզմի համար։ Նա ասաց, որ մեր գնումներն անհապաղ ուղարկվեն մեզ հետ։ Ոչ մի՝ «Լավդրա պատրաստելը շատ հեշտ է և ինքը դա իր վրա է վերցնում։ Եվ այսպես, սըր։ Ես անմիջապես կուղարկեմ։ Տղան Ձեզանից շուտ տեղ կհասնիմենք տասը ֆունտ կարտոֆիլ վերցրինք, սըր»մի բուշել լիքը սիսեռ ու մի քանի գլուխ կաղամբ։ Հյուրանոցից գնեցինք մսով ու հաղարջով կարկանդակներ և ոչխարի մի ազդր։ Իսկ միրգ, թե չէ հետո ստիպված պետք է լինենք պտտվել նավամատույցինխմորեղեն, երկու անգամ խանութ վերադառնալ և աղմուկ բարձրացնել։ Սպասում էինքհաց ու կարագ, մինչև զամբյուղի մեջ էին տեղավորում մեր գնումները մուրաբա, ապխտած միս ձու և մեզ հետ այլ սննդամթերքներ գնելու համար ստիպված էինք վերցնում առաքիչ տղային։շրջել քաղաքում։
Բավական շատ խանութներ այցելեցինքՄեկնումը Մարլոյից արդարև համարոմ եմ մեր խոշորագույն նվաճումներից մեկը։ Առանց ցուցադրական լինելու, ամենուրեք կիրառելով նույն կանոնը միաժամանակ դա տպավորիչ էր և արդյունքն եղավ այնարժանապատվությամբ լի։ Բոլոր խանութներում, որոնց պատվում էինք մեր այցելությամբ, պնդում էինք, որ երբ մեր գնումներն ավարտեցինք, զամբյուղներով առաքիչ տղաների այնպիսի հիանալի հավաքածո էր հետևում անհապաղ ուղարկվեն մեզհետ։ Ոչ մի՝ «Լավ, ինչպիսին միայն երազում կարելի է տեսնել։ Մեր եզրափակիչ երթը՝ կենտրոնական փողոցով դեպի գետըսըր։ Ես անմիջապես կուղարկեմ։ Տղան Ձեզանից շուտ տեղ կհասնի, սըր», թե չէ հետո ստիպված պետք է որ այնպիսի տպավորիչ տեսարան լիներլինենք պտտվել նավամատույցին, որին վաղուց ի վեր Մարլոն ականատես չէր եղել։երկու անգամ խանութ վերադառնալ և աղմուկ բարձրացնել։ Սպասում էինք, մինչև զամբյուղի մեջ էին տեղավորում մեր գնումները և մեզ հետ էինք վերցնում առաքիչ տղային։
Թափորը առաջ Բավական շատ խանութներ այցելեցինք, ամենուրեք կիրառելով նույն կանոնը և արդյունքն եղավ այն, որ երբ գնումներն ավարտեցինք, զամբյուղներով առաքիչ տղաների այնպիսի հիանալի հավաքածո էր շարժվում հետևյալ դասավորությամբ։հետևում մեզ, ինչպիսին միայն երազում կարելի է տեսնել։ Մեր եզրափակիչ երթը՝ կենտրոնական փողոցով դեպի գետը, պետք է որ այնպիսի տպավորիչ տեսարան լիներ, որին վաղուց ի վեր Մարլոն ականատես չէր եղել։
Մոնթմորընսին՝ ատամներով ձեռնափայտը բռնած։Թափորը առաջ էր շարժվում հետևյալ դասավորությամբ։
Երկու կասկածելի արտաքինով բակապան շներ՝ Մոնթմորընսիի ընկերները։Մոնթմորընսին՝ ատամներով ձեռնափայտը բռնած։
Ջորջը՝ վերարկուները ու ծածկոցաշալերը ձեռքին, կարճ ծխամորճը ատամների միջև։Երկու կասկածելի արտաքինով բակապան շներ՝ Մոնթմորընսիի ընկերները։
Հարրիսը, փորձելով առաջ շարժվել անբռնազբոսիկ քայլվածքով, մի Ջորջը՝ վերարկուները ու ծածկոցաշալերը ձեռքին բերնբերան լցված կաշվե ճամպրուկը, մյուսին՝ լիմոնի հյութով լի մի շիշ։կարճ ծխամորճը ատամների միջև։
Կանաչավաճառի ու հացավաճառի առաքիչները՝ զամբյուղներով։Հարրիսը, փորձելով առաջ շարժվել անբռնազբոսիկ քայլվածքով, մի ձեռքին բերնբերան լցված կաշվե ճամպրուկը, մյուսին՝ լիմոնի հյութով լի մի շիշ։
Հյուրանոցի սպասավորը՝ զամբյուղը քարշ տալով։Կանաչավաճառի ու հացավաճառի առաքիչները՝ զամբյուղներով։
Հրուշակագործի առաքիչը՝ զամբյուղով։Հյուրանոցի սպասավորը՝ զամբյուղը քարշ տալով։
Պարենավաճառի Հրուշակագործի առաքիչը՝ զամբյուղով։
Մի երկարամազ շուն։Պարենավաճառի առաքիչը՝ զամբյուղով։
Պանրավաճառի առաքիչը՝ զամբյուղով։Մի երկարամազ շուն։
Մի պատահական անցորդ՝ քարշ տալով պայուսակը։Պանրավաճառի առաքիչը՝ զամբյուղով։
Պատահական անցորդի մտերիմ ընկերը՝ ձեռքերը գրպանը դրած, ծխելով ծխամորճը։Մի պատահական անցորդ՝ քարշ տալով պայուսակը։
Մսավաճառի առաքիչը՝ զամբյուղով։Պատահական անցորդի մտերիմ ընկերը՝ ձեռքերը գրպանը դրած, ծխելով ծխամորճը։
Ես ինքս՝ երեք գլխարկ ու մի զույգ երկարաճիտ կոշիկներ ձեռքիս, ձևացնելով, իբր ոչինչ չեմ նկատում։Մսավաճառի առաքիչը՝ զամբյուղով։
Վեց մանկահասակ տղաներ և չորս անտեր շներ։Ես ինքս՝ երեք գլխարկ ու մի զույգ երկարաճիտ կոշիկներ ձեռքիս, ձևացնելով, իբր ոչինչ չեմ նկատում։
Երբ մոտեցանք նավամատույցին, մակույկավարը հարցրեց․Վեց մանկահասակ տղաներ և չորս անտեր շներ։
― Ներեցեք Երբ մոտեցանք նավամատույցին, սըր, ձերը շոգեմակու՞յք էր, թե լողացող տուն։մակույկավարը հարցրեց․
Լսելով― Ներեցեք , որ մերը չորս թիանի նավակ էսըր, մակույկավարը զարմացած տեսք ընդունեց։ձերը շոգեմակո՞ւյկ էր, թե լողացող տուն։
Այդ առավոտ մենք շոգեմակույկների պատճառով բավական գլխացավանքի մեջ ընկանք։ Հենլեյան մրցումների նախօրյակն էր և մեծ թվով շոգեմակույկներ էին հանդիպում, մի մասը առանձին, մյուսները իրենց ետևից քարշելով լողացող տներ։ Ես ատում եմ ամեն տեսակի շոգեմակույկները և կարծում եմԼսելով, որ ամեն մի թիավար նույն կարծիքին է։ Ամեն անգամ, երբ շոգեմակույկ եմ տեսնում, զգում եմ, որ մեջս անզուսպ ցանկություն մերը չորս թիանի նավակ է առաջանում՝ գայթակղել նրան, տանել մի որևէ խուլ անկյուն և այնտեղ, լռության ու միայնության մեջ, ջրասույզ անել։մակույկավարը զարմացած տեսք ընդունեց։
Շոգեմակույկների մոտ մի այնպիսի աղաղակող ինքնավստահություն կա, որն իմ Այդ առավոտ մենք շոգեմակույկների պատճառով բավական գլխացավանքի մեջ արթնացնում է ամենաչարակամ բնազդները ընկանք։ Հենլեյան մրցումների նախօրյակն էր և ես ափսոսում եմ այն անցած-գնացած օրերըմեծ թվով շոգեմակույկներ էին հանդիպում, երբ կարող էիք գնալ ու կացնի կամ նետ ու աղեղի միջոցով ցույց տալ մարդկանցմի մասը առանձին, թե ինչ կարծիքի եք նրանց մասին։ Հենց միայն նավախելին կանգնած մարդու դեմքի արտահայտությունը՝ ձերքերը գրպանը դրած մյուսները իրենց ետևից քարշելով լողացող տներ։ Ես ատում եմ ամեն տեսակի շոգեմակույկները և սիգարը ատամների միջևկարծում եմ, բավական էոր ամեն մի թիավար նույն կարծիքին է։ Ամեն անգամ, հասարարական կարգ ու կանոնը խանգարելու համարերբ շոգեմակույկ եմ տեսնում, իսկ տիրական սուլոցըզգում եմ, որ հրամայում մեջս անզուսպ ցանկություն է ազատել ճանապարհըառաջանում՝ գայթակղել նրան, համոզված եմտանել մի որևէ խուլ անկյուն և այնտեղ, որ կապահովի բնակիչներից կազմված երդվյալների դատարանի որոշումը՝ սպանությունը արդարացի համարելու մասին։լռության ու միայնության մեջ, ջրասույզ անել։
Նրանք ստիպված էին լինում սուլելՇոգեմակույկների մոտ մի այնպիսի աղաղակող ինքնավստահություն կա, որ իրենց ճանապարհից դուրս գայինք։ Չեմ ուզում պարծենկոտի համբավ ձեռք բերելորն իմ մեջ արթնացնում է ամենաչարակամ բնազդները և ես ափսոսում եմ այն անցած-գնացած օրերը, բայց երբ կարող եմ համոզված ասելէիք գնալ ու կացնի կամ նետ ու աղեղի միջոցով ցույց տալ մարդկանց, որ մեր փոքրիկ նավակը այդ շաբաթների ընթացքում ճանապարհին հանդիպող շոգեմակույկներին ավելի շատ տհաճություններ թե ինչ կարծիքի եք նրանց մասին։ Հենց միայն նավախելին կանգնած մարդու դեմքի արտահայտությունը՝ ձերքերը գրպանը դրած և սիգարը ատամների միջև, բավական է, հասարարական կարգ ու գլխացավանք պատճարեցկանոնը խանգարելու համար, քան գետի վրայի բոլոր նավակները միասին վերցրած։իսկ տիրական սուլոցը, որ հրամայում է ազատել ճանապարհը, համոզված եմ, որ կապահովի բնակիչներից կազմված երդվյալների դատարանի որոշումը՝ սպանությունը արդարացի համարելու մասին։
― Շոգեմակույկ է մոտենումՆրանք ստիպված էին լինում սուլել, ― գոռում էր մեզանից մեկն ու մեկը՝ հեռվում նկատելով թշնամունոր իրենց ճանապարհից դուրս գայինք։ Չեմ ուզում պարծենկոտի համբավ ձեռք բերել, ու մի ակնթարթում ամեն ինչ պատրաստ էր նրան ինչպես հարկն է դիմավորելու։ Ես անցնում բայց կարող եմ ղեկի մոտհամոզված ասել, Հարրիսն որ մեր փոքրիկ նավակը այդ շաբաթների ընթացքում ճանապարհին հանդիպող շոգեմակույկներին ավելի շատ տհաճություններ ու Ջորջը տեղավորվում են իմ կողքինգլխացավանք պատճարեց, մեջքով դեպի շոգեմակույկը, իսկ նավակը դանդաղ լողում է դեպի քան գետի մեջտեղը։վրայի բոլոր նավակները միասին վերցրած։
Շոգեմակույկը սուլելով մոտենում ― Շոգեմակույկ էմոտենում, իսկ մենք շարունակում ենք լողալ։ Մոտ հարյուր յարդ հեռավորության վրա շոգեմակույկը սկսում է սուլել խելագարի պես― գոռում էր մեզանից մեկն ու մեկը՝ հեռվում նկատելով թշնամուն, իսկ բոլոր ուղեվորները ցած են թեքվում և աղաղակում, բայց մենք նրանց չենք լսում։ Հարրիսը մեզ ու մի ակնթարթում ամեն ինչ-որ զվարճալի պատմություն պատրաստ էր նրան ինչպես հարկն է պատմում իր մոր մասինդիմավորելու։ Ես անցնում եմ ղեկի մոտ, իսկ Ջորջն Հարրիսն ու եսՋորջը տեղավորվում են իմ կողքին, այնպես ենք լսումմեջքով դեպի շոգեմակույկը, կարծես աշխարհում ոչ մի բանի հետ նրա մի բառն անգամ չենք փոխի։իսկ նավակը դանդաղ լողում է դեպի գետի մեջտեղը։
Այդ ժամանակ շոգեմակույկը վերջին անգամ այնպիսի ականջ ծակող սուլոց Շոգեմակույկը սուլելով մոտենում է արձակում, որ քիչ իսկ մենք շարունակում ենք լողալ։ Մոտ հարյուր յարդ հեռավորության վրա շոգեմակույկը սկսում է մնում կաթսան հոդս ցնդիսուլել խելագարի պես, հետո դանդաղեցնում է ընթացքը, շրջան է գծում և ի վերջո խրվում տիղմի մեջ։ Տաղտակամածի վրա գտնվողները հավաքվում իսկ բոլոր ուղեվորները ցած են նավաքթում թեքվում և աղաղակում, բայց մենք նրանց չենք լսում։ Հարրիսը մեզ ինչ-որ բան են գոռում մեզզվարճալի պատմություն է պատմում իր մոր մասին, գետափին նույնպես մարդիկ են հավաքվում և գոռումիսկ Ջորջն ու ես, մյուս նավակներն էլ կանգ են առնում և միանում նրանցայնպես ենք լսում, միչև որ ամբողջ գետի վրա կարծես աշխարհում ոչ մի քանի մղոն տարածության վրա խելահեղ իրարանցում է սկսվում։ Այդ ժամանակ Հարրիսը ամենահետաքրքիր տեղում ընդհատում է իր պատմությունը, զարմանքով շուրջն է դիտում և ասում Ջորջին․բանի հետ նրա մի բառն անգամ չենք փոխի։
― ՋորջԱյդ ժամանակ շոգեմակույկը վերջին անգամ այնպիսի ականջ ծակող սուլոց է արձակում, գրողը տանիոր քիչ է մնում կաթսան հօդս ցնդի, կարծես սա շոգեմակույկ է։հետո դանդաղեցնում է ընթացքը, շրջան է գծում և ի վերջո խրվում տիղմի մեջ։ Տաղտակամածի վրա գտնվողները հավաքվում են նավաքթում և ինչ-որ բան են գոռում մեզ, գետափին նույնպես մարդիկ են հավաքվում և գոռում, մյուս նավակներն էլ կանգ են առնում և միանում նրանց, միչև որ ամբողջ գետի վրա մի քանի մղոն տարածության վրա խելահեղ իրարանցում է սկսվում։ Այդ ժամանակ Հարրիսը ամենահետաքրքիր տեղում ընդհատում է իր պատմությունը, զարմանքով շուրջն է դիտում և ասում Ջորջին․
Իսկ Ջորջը պատասխանում է․― Ջորջ, գրողը տանի, կարծես սա շոգեմակույկ է։
― Ճիշտ որ, ես նույնպես կարծես ինչ-որ ձայներ եմ լսում։Իսկ Ջորջը պատասխանում է․
Դրանից հետո մենք սկսում ենք ջղայնանալ և հուզվել, քանի ― Ճիշտ որ չգիտենք, թե նավակը ինչպես հեռացնենք ճանապարհից։ Իսկ շոգեմակույկի վրա խմբված մարդիկ սկսում են ցուցումներ տալ մեզ։ես նույնպես կարծես ինչ-որ ձայներ եմ լսում։
― Աջ կողմով թիավարեք։ Հիմարի մեկը․․․ Ձախով ետ։ ՈչԴրանից հետո մենք սկսում ենք ջղայնանալ և հուզվել, դա չէքանի որ չգիտենք, մյուսը․․․ Դե վերջապես հանգիստ թողեք ղեկը․․․ Հիմա երկուսով միասին։ Այդպես չէ։ Էխ դուք․․․թե նավակը ինչպես հեռացնենք ճանապարհից։ Իսկ շոգեմակույկի վրա խմբված մարդիկ սկսում են ցուցումներ տալ մեզ։
Նրանք ստիպված նավակ են իջեցնում՝ մեզ օգնելու համար և քարորդ ժամ տևող ջանքերից հետո մեզ հեռացնում են ճանապարհից― Աջ կողմով թիավարեք։ Հիմարի մեկը… Ձախով ետ։ Ոչ, այնպեսդա չէ, որ շոգեմակույկը կարողանա շարունակել ճանապարհհը, իսկ մենք նրանց շնորհակալություն ենք հայտնում և խնդրում ենք բուքսիրի վերցնել։ Բայց նրանք չեն համաձայնվում։մյուսը… Դե վերջապես հանգիստ թողեք ղեկը… Հիմա երկուսով միասին։ Այդպես չէ։ Էխ դուք…
Արիստոկրատ տեսքով շոգեմակույկներին զայրացնելու մեկ այլ լավ միջոց ենք հայտնաբերել․ ձևացնում ենք, իբր դրանց լողացող ռեստորանի հետ ենք շփոթել Նրանք ստիպված նավակ են իջեցնում՝ մեզ օգնելու համար և հարցնում ենք արդյոք նրանք պատկանում քառորդ ժամ տևող ջանքերից հետո մեզ հեռացնում են պարոնայք Կուբիտների՞նճանապարհից, թե « Բերմոնդյան բարի ասպետներին»այնպես, որ շոգեմակույկը կարողանա շարունակել ճանապարհհը, իսկ մենք նրանց շնորհակալություն ենք հայտնում և խնդրում ենք փոխարինաբար տալ ճաշի կաթսան։բուքսիրի վերցնել։ Բայց նրանք չեն համաձայնվում։
Ծեր տիկնայքԱրիստոկրատ տեսքով շոգեմակույկներին զայրացնելու մեկ այլ լավ միջոց ենք հայտնաբերել․ ձևացնում ենք, որ սովոր չեն գետին, միշտ անչափ նյարդայնամում իբր դրանց լողացող ռեստորանի հետ ենք շփոթել և հարցնում ենք արդյոք նրանք պատկանում են շոգեմակույկների պատճառով։ Հիշում եմպարոնայք Կուբիտների՞ն, մի անգամ Սթեյնզից Վինձոր էինք լողում (գետի այս հատվածը հատկապես լի է նմանորինակ մեխանիկական հրեշներով) երեք այդպիսի լեդիների ուղեկցությամբ։ Դա շատ հուզիչ իրադարձություն էր։ Շոգեմակույկ երևալուն պեսթե «Բերմոնդյան բարի ասպետներին», նրանք պնդում էին, որ ցանկանում են ափ իջնել և նստել գետափին, մինչև շոգեմակույկը հեռանա իրենց տեսադաշտից։ Նրանք խնդրեցին ներողամիտ լինել իրենց նկատմամբ, քանի որ պարտավոր էին հանուն իրենց ընտանիքների վտանգի չենթարկել իրենց կյանքը։խնդրում ենք փոխարինաբար տալ ճաշի կաթսան։
Համբլդոնյան շլյուզի մոտ պարզեցինքԾեր տիկնայք, որ խմելու ջուր չունենք։ Վերցրեցինք ջրամանը սովոր չեն գետին, միշտ անչափ նյարդայնանում են շոգեմակույկների պատճառով։ Հիշում եմ, մի անգամ Սթեյնզից Վինձոր էինք լողում (գետի այս հատվածը հատկապես լի է նմանօրինակ մեխանիկական հրեշներով) երեք այդպիսի լեդիների ուղեկցությամբ։ Դա շատ հուզիչ իրադարձություն էր։ Շոգեմակույկ երևալուն պես, նրանք պնդում էին, որ ցանկանում են ափ իջնել և գնացինք շլյուզի պահակի տնակը՝ ջուր խնդրելու։նստել գետափին, մինչև շոգեմակույկը հեռանա իրենց տեսադաշտից։ Նրանք խնդրեցին ներողամիտ լինել իրենց նկատմամբ, քանի որ պարտավոր էին հանուն իրենց ընտանիքների վտանգի չենթարկել իրենց կյանքը։
Բանակցություններ վարողը Ջորջն էր։ Նա շողոքորդաբար ժպտալով ասաց․Համբլդոնյան շլյուզի մոտ պարզեցինք, որ խմելու ջուր չունենք։ Վերցրեցինք ջրամանը և գնացինք շլյուզի պահակի տնակը՝ ջուր խնդրելու։
― Ասացեք, խնդրում եմ, չե՞ք կարող մի քիչ ջուր բաժին հանել մեզ։Բանակցություններ վարողը Ջորջն էր։ Նա շողոքորդաբար ժպտալով ասաց․
― ԻհարկեԱսացեք, ― պատասխանեց ծեր ջենտլմենըխնդրում եմ, ― վերցրեք որքան ուզում եք և մնացածը թողեք։չե՞ք կարող մի քիչ ջուր բաժին հանել մեզ։
― Անչափ շնորհակալ եմԻհարկե, ― մռթմռթաց Ջորջը, շուրջը դիտելովպատասխանեց ծեր ջենտլմենը, ― որտե՞ղ․․․ որտե՞ղ վերցրեք որքան ուզում եք պահում ջուրը։և մնացածը թողեք։
― Միշտ միևնույն տեղում, տղասԱնչափ շնորհակալ եմ, ― պատասխանեց նամռթմռթաց Ջորջը, շուրջը դիտելով, ― ճիշտ ձեր ետևում։որտե՞ղ… որտե՞ղ եք պահում ջուրը։
― Ես ոչինչ չեմ տեսնումՄիշտ միևնույն տեղում, տղաս, ― պատասխանեց նա, ― ասաց Ջորջը շրջվելով։ճիշտ ձեր ետևում։
― Որտե՞ղ են Ձեր աչքերը, գրողը տանիԵս ոչինչ չեմ տեսնում, ― ասաց պահակը շրջելով Ջորջին և ցույց տալով իրենց առջև տարածված գետը, ― այստեղ բավականաչափ ջուր կա, միթե՞ չեք տեսնում։Ջորջը շրջվելով։
― Օ՛Որտե՞ղ են Ձեր աչքերը, գրողը տանի,― բացականչեց Ջորջըասաց պահակը շրջելով Ջորջին և ցույց տալով իրենց առջև տարածված գետը, վերջապես ըմբռնելով նրա միտքը։ ― Բայց մենք չենք կարող խմել գետը։այստեղ բավականաչափ ջուր կա, միթե՞ չեք տեսնում։
― Իհարկե ոչՕ՜, բայց մի քիչ ― բացականչեց Ջորջը, վերջապես ըմբռնելով նրա միտքը։ ― Բայց մենք չենք կարող եք խմել, ― առարկեց ծերուկը։ ― Համենայն դեպս, ես արդեն տասնհինգ տարի է, ինչ այդ ջուրն եմ խմում։ գետը։
― Ջորջը նրան ասացԻհարկե ոչ, որ այնուամենայնիվ նրա արտաքինը ֆիրմայի համար այնքան էլ հաջող ռեկլամ չէ և որ ինքը գերադասում բայց մի քիչ կարող եք խմել, ― առարկեց ծերուկը։ ― Համենայն դեպս, ես արդեն տասնհինգ տարի է ջրհորի ջուրը։, ինչ այդ ջուրն եմ խմում։
Մենք մի քիչ ջուր վերցրեցինք հոսանքով փոք-րինչ վեր գտնվող քոթեջից։ Ամենայն հավանականությամբ, դա նույնպես գետի ջուր էր։ Բայց մենք ոչինչ չհարցրեցինք― Ջորջը նրան ասաց, որ այնուամենայնիվ նրա արտաքինը ֆիրմայի համար այնքան էլ հաջող ռեկլամ չէ և ամեն ինչ հիանալի էր։ Ինչ աչքը չի տեսնում, ստամոքսը չի բողոքում։որ ինքը գերադասում է ջրհորի ջուրը։
Մի անգամ, ավելի ուշ, այնուամենայնիվ, փորձեցինք գետի ջուրը, բայց՝ անհաջող։ Մենք մի քիչ ջուր վերցրեցինք հոսանքով վար էինք լողում և թեյելու համար կանգ առանք Վինձորի մոտփոք-րինչ վեր գտնվող քոթեջից։ Ամենայն հավանականությամբ, գետախորշում։ Ջրամանը դատարկ էրդա նույնպես գետի ջուր էր։ Բայց մենք ոչինչ չհարցրեցինք, և մենք կամ պետք է առանց թեյի մնայինք կամ էլ գետից ջուր վերցնեինք։ Հարրիսը առաջարկեց վերջինը։ Նա ասաց, որ ամեն ինչ լավ կլինի, եթե ջուրը ինչպես հարկն է եռացնենք։ Եռացնելիս ջրի մեջ եղած բոլոր միկրոբները ոչնչանում են։ Այսպիսով, մենք թեյնիկը լցրեցինք Թեմզայի գետախորշի ջրով, դրեցինք կրակի վրա և հանգամանորեն հետևեցինքհիանալի էր։ Ինչ աչքը չի տեսնում, որ ջուրը եռա։ստամոքսը չի բողոքում։
Թեյն արդեն պատրաստ Մի անգամ, ավելի ուշ, այնուամենայնիվ, փորձեցինք գետի ջուրը, բայց՝ անհաջող։ Մենք հոսանքով վար էինք լողում և թեյելու համար կանգ առանք Վինձորի մոտ, գետախորշում։ Ջրամանը դատարկ էր, և մենք հարմար տեղավորվոել էինք խմելուկամ պետք է առանց թեյի մնայինք կամ էլ գետից ջուր վերցնեինք։ Հարրիսը առաջարկեց վերջինը։ Նա ասաց, երբ Ջորջըոր ամեն ինչ լավ կլինի, որը գավաթը համարյա մոտեցրել էր շուրթին բացականչեց․եթե ջուրը ինչպես հարկն է եռացնենք։ Եռացնելիս ջրի մեջ եղած բոլոր միկրոբները ոչնչանում են։ Այսպիսով, մենք թեյնիկը լցրեցինք Թեմզայի գետախորշի ջրով, դրեցինք կրակի վրա և հանգամանորեն հետևեցինք, որ ջուրը եռա։
― Այն ի՞նչ է։Թեյն արդեն պատրաստ էր, և մենք հարմար տեղավորվոել էինք խմելու, երբ Ջորջը, որը գավաթը համարյա մոտեցրել էր շուրթին բացականչեց․
― Ի՞նչն է ինչ, ― միաժամանակ հարցրեցինք Հարրիսն ու ես։Այն ի՞նչ է։
― Ահա այնԻ՞նչն է ինչ, ― ասաց Ջորջը նայելով դեպի արևմուտք։ միաժամանակ հարցրեցինք Հարրիսն ու ես։
Հարրիսն ու ես հետևեցինք նրա հայացքին և մի շուն տեսանք― Ահա այն, որը հանձնված գետի թույլ հոսանքին, լողում էր ― ասաց Ջորջը նայելով դեպի մեզ։ Դա իմ տեսած ամենահանգիստ ու խաղաղասեր շներից մեկն էր։ Ես երբեք չեմ հանդիպել մի շան, որը այդքան բավարարված ու անվրդով լիներ։ Նա մեջքի վրա պառկած և չորս թաթերը օդում ցցած երազկոտ օրօրվում էր։ Դա, ինչպես ասում են , մարմնեղ շուն էր, լավ զարգացած կրցքավանդակով։ Ահա նա մոտեցավ՝ անվրդով, արժանապատվությամբ լի և հանդարտորեն, մինչև հավասարվեց մեր նավակին և այդտեղ, եղեգների մոտ , կանգ առավ ու հարմար տեղավորվեց, ասես մտադրվեց հենց այդտեղ էլ գիշերել։արևմուտք։
Ջորջն ասացՀարրիսն ու ես հետևեցինք նրա հայացքին և մի շուն տեսանք, որ ոչ որը հանձնված գետի թույլ հոսանքին, լողում էր դեպի մեզ։ Դա իմ տեսած ամենահանգիստ ու խաղաղասեր շներից մեկն էր։ Ես երբեք չեմ հանդիպել մի թեյ էլ չի ուզում շան, որը այդքան բավարարված ու անվրդով լիներ։ Նա մեջքի վրա պառկած և իր գավաթը դատարկեց գետի մեջ։ Հարրիսը նույնպես ծարավ չէր զգում չորս թաթերը օդում ցցած երազկոտ օրօրվում էր։ Դա, ինչպես ասում են , մարմնեղ շուն էր, լավ զարգացած կրծքավանդակով։ Ահա նա մոտեցավ՝ անվրդով, արժանապատվությամբ լի և հետևեց նրա օրինակին։ Ես արդեն խմել էի իմ թեյի կեսըհանդարտորեն, բայց ամեն ինչ կտայի մինչև հավասարվեց մեր նավակին և այդտեղ, որ խմած չլինեի։եղեգների մոտ, կանգ առավ ու հարմար տեղավորվեց, ասես մտադրվեց հենց այդտեղ էլ գիշերել։
Ես հարցրեցի ՋորջինՋորջն ասաց, թե որ ոչ մի թեյ էլ չի ուզում և իր գավաթը դատարկեց գետի մեջ։ Հարրիսը նույնպես ծարավ չէր զգում և հետևեց նրա կարծիքով կհիվանդանա՞մ տիֆով։օրինակին։ Ես արդեն խմել էի իմ թեյի կեսը, բայց ամեն ինչ կտայի, որ խմած չլինեի։
Նա պատասխանեց՝ օԵս հարցրեցի Ջորջին, ոչ․ ես շատ շանսեր ունեի խուսափելու դրանից։ Համենայն դեպս, երկու շաբաթից ամեն ինչ կպարզվեր։թե նրա կարծիքով կհիվանդանա՞մ տիֆով։
Մենք գետախորշով լողացինք վերՆա պատասխանեց՝ օ, մինչև Ուորգրեյվ։ Դա կարճ ճանապարհ էոչ․ ես շատ շանսեր ունեի խուսափելու դրանից։ Համենայն դեպս, որը տանում է մինչև Մարշ շլյոիզից կես մղոն վեր, և արժե նրանից օգտվել, քանի որ գետի գեղատեսիլ ու ստվերաշատ հատվածներից է և, բացի դրանից, տարածությունը կրճատվում է կես մղոնով։երկու շաբաթից ամեն ինչ կպարզվեր։
ԻհարկեՄենք գետախորշով լողացինք վեր, մուտքը դեպի ջրանցքը փակված մինչև Ուորգրեյվ։ Դա կարճ ճանապարհ է գերաններով ու շղթաներով և, իհարկե շրջապատված նախազգուշացումներովորը տանում է մինչև Մարշ շլյուզից կես մղոն վեր, որոնք ամեն տեսակի տանջանքներ , բանտարկություն և մահ են սպառնում բոլոր նրանց, ովքեր կհամարձակվեն այդտեղի ջրերի մեջ մխրճել իրենց թին։ Զարմանում եմարժե նրանից օգտվել, քանի որ այդ առափնյա անտաշ հողատերերը արգելք չեն դնում գետի օդի վրա և չեն սպառնում քառասուն շիլլինգ տուգանքով բոլոր նրանց, ովքեր կհամարձակվեն շնչել այն։ Բայց մի փոքր հմտություն բանեցնելու դեպքում գերանները գեղատեսիլ ու շղթաները կարելի ստվերաշատ հատվածներից է շրջանցելև, իսկ ինչ վերաբերվում բացի դրանից, տարածությունը կրճատվում է գրություններին, ապա եթե հինգ րոպե ազատ ժամանակ ունեք և շուրջը ոչ ոք չկա, կարող եք պոկել նրանցից մի երկուսը և ջուրը նետել։ կես մղոնով։
Ջրանցքի կեսն անցնելուց հետո մենք ափ դուրս եկանք նախաճաշելու Իհարկե, մուտքը դեպի ջրանցքը փակված է գերաններով ու շղթաներով և այդ ժամանակ էր, իհարկե շրջապատված նախազգուշացումներով, որոնք ամեն տեսակի տանջանքներ, բանտարկություն և մահ են սպառնում բոլոր նրանց, ովքեր կհամարձակվեն այդտեղի ջրերի մեջ մխրճել իրենց թին։ Զարմանում եմ, որ Ջորջն այդ առափնյա անտաշ հողատերերը արգելք չեն դնում գետի օդի վրա և չեն սպառնում քառասուն շիլլինգ տուգանքով բոլոր նրանց, ովքեր կհամարձակվեն շնչել այն։ Բայց մի փոքր հմտություն բանեցնելու դեպքում գերանները ու ես բավական տանջալից հոգեկան ցնցում ապրեցինք։շղթաները կարելի է շրջանցել, իսկ ինչ վերաբերվում է գրություններին, ապա եթե հինգ րոպե ազատ ժամանակ ունեք և շուրջը ոչ ոք չկա, կարող եք պոկել նրանցից մի երկուսը և ջուրը նետել։
Հարրիսը նույնպես քիչ ապրումներ չունեցավՋրանցքի կեսն անցնելուց հետո մենք ափ դուրս եկանք նախաճաշելու և այդ ժամանակ էր, բայց դա նրա վրա այնքան խոր ազդեցություն չթողեց, որքան Ջորջի որ Ջորջն ու ինձ վրա։ես բավական տանջալից հոգեկան ցնցում ապրեցինք։
Ուրեմն այսպես։ Մենք նստած էինք մարգագետնում, գետից տասը յարդ հեռու և նախաճաշելու համար հենց նոր հարմար տեղավորվոել էիմք խոտերի մեջ։ Հարրիսը ծնկների միջև պահել էր մսով կարկանդակը և կտրատում էրնույնպես քիչ ապրումներ չունեցավ, բայց դա նրա վրա այնքան խոր ազդեցություն չթողեց, իսկ Ջորջը և ես ափսեները պատրաստ պահած սպասում էինք։որքան Ջորջի ու ինձ վրա։
― Գդալ կա՞Ուրեմն այսպես։ Մենք նստած էինք մարգագետնում, ― հարցրեց գետից տասը յարդ հեռու և նախաճաշելու համար հենց նոր հարմար տեղավորվել էինք խոտերի մեջ։ Հարրիսըծնկների միջև պահել էր մսով կարկանդակը և կտրատում էր, ― մի գդալ տվեք կերակրահյութը լցնելու համար։իսկ Ջորջը և ես ափսեները պատրաստ պահած սպասում էինք։
Զամբյուղը մեր ետևում էր, և Ջորջն ու ես միաժամանակ շրջվեցինք գդալը հանելու։ Գդալը հանելը հինգ վարկյան էլ չտևեց։ Երբ մենք նորից շրջվեցինք― Գդալ կա՞, ― հարցրեց Հարրիսը և կարկանդակը չքվել էին։, ― մի գդալ տվեք կերակրահյութը լցնելու համար։
Մենք լայնարձակԶամբյուղը մեր ետևում էր, բաց դաշտում էինք։ Հարյուրավոր յարդեր հեռավորության վրա ոչ ծառ կար, ոչ թուփ։ Նա չէր կարող ջուրն ընկնել, քանի որ մենք ջրին ավելի մոտ էինք և ջուրն ընկնելու համար Ջորջն ու ես միաժամանակ շրջվեցինք գդալը հանելու։ Գդալը հանելը հինգ վայրկյան էլ չտևեց։ Երբ մենք նորից շրջվեցինք, Հարրիսը ստիպված պետք է լիներ անցնել մեր վրայով։ և կարկանդակը չքվել էին։
Ջորջը Մենք լայնարձակ, բաց դաշտում էինք։ Հարյուրավոր յարդեր հեռավորության վրա ոչ ծառ կար, ոչ թուփ։ Նա չէր կարող ջուրն ընկնել, քանի որ մենք ջրին ավելի մոտ էինք և ես զննեցինք ջուրն ընկնելու համար Հարրիսը ստիպված պետք է լիներ անցնել մեր չորս կողմը։ Հետո նայեցինք միմյանց։վրայով։
― Գուցե նա երկի՞նք է համբառնել, ― հարցրեցի ես։Ջորջը և ես զննեցինք մեր չորս կողմը։ Հետո նայեցինք միմյանց։
― Հազիվ թե կարկանդակն էլ հետը վերցրած լիներԳուցե նա երկի՞նք է համբառնել, ― պատասխանեց Ջորջը։հարցրեցի ես։
Այս առարկությունը բավականաչափ հիմնավոր թվաց― Հազիվ թե կարկանդակն էլ հետը վերցրած լիներ, և երկնային տեսությունը ժխտվեց։ ― պատասխանեց Ջորջը։
― իմ կարծիքով ավելի հավանական էԱյս առարկությունը բավականաչափ հիմնավոր թվաց, ― ասաց Ջորջը, վերադառնալով տափակ և գործնական մտածողությանը, ― որ երկրաշարժ է եղել։երկնային տեսությունը ժխտվեց։
Հետո ձայնի մեջ տխուր շեշտ դնելով― Իմ կարծիքով ավելի հավանական է, ավելացրեց․ ― Միայն ափսոսասաց Ջորջը, վերադառնալով տափակ և գործնական մտածողությանը, ― որ դա կարկանդակը կտրելու ժամանակ տեղի ունեցավ։երկրաշարժ է եղել։
Խոր հոգոց հանելովՀետո ձայնի մեջ տխուր շեշտ դնելով, մեր աչքերն ուղղեցինք այնտեղավելացրեց․ ― Միայն ափսոս,որտեղ երկրի վրա վերջին անգամ տեսել էինք Հարրիսին ու կարկանդակը։ Եվ հանկած արյունը սառեց մեր երակներում և փշաքաղվեցինք, երբ տեսանք Հարրիսի գլուխը , ուրիշ ոչինչ, միայն գլուխը, որը դուրս էր ցցվել բարձր խոտերի միջից․ դեմքը բարկությունից ամբողջապես կարմրատակած էր։որ դա կարկանդակը կտրելու ժամանակ տեղի ունեցավ։
Առաջինը Ջորջը ուշքի եկավ։Խոր հոգոց հանելով, մեր աչքերն ուղղեցինք այնտեղ, որտեղ երկրի վրա վերջին անգամ տեսել էինք Հարրիսին ու կարկանդակը։ Եվ հանկած արյունը սառեց մեր երակներում և փշաքաղվեցինք, երբ տեսանք Հարրիսի գլուխը, ուրիշ ոչինչ, միայն գլուխը, որը դուրս էր ցցվել բարձր խոտերի միջից․ դեմքը բարկությունից ամբողջապես կարմրատակած էր։
― Խոսիր, ― ճչաց նա, ― ասա կենդանի՞ ես թե մեռած և ուր է մարմինդ։Առաջինը Ջորջը ուշքի եկավ։
― Դե, քեզ հիմարի տեղ մի դիրԽոսիր, ― ասաց Հարրիսի գլուխը։ ճչաց նա, ― Այս ամենը դուք եք սարքել։ասա կենդանի՞ ես թե մեռած և ուր է մարմինդ։
― Ի՞նչ ենք սարքելԴե, քեզ հիմարի տեղ մի դիր, ― ասաց Հարրիսի գլուխը։ ― գոչեցինք Ջորջն ու ես։Այս ամենը դուք եք սարքել։
― Նստեցրել եք այստեղ։ Շատ հիմար կատակ է։ Բռնեք կարկանդակը։ Ի՞նչ ենք սարքել, ― գոչեցինք Ջորջն ու ես։
Եվ ուղիղ հողագնդի կենտրոնից, ինչպես թվաց մեզ, վեր բարձրացավ կարկանդակը, խիստ տրորված ու բզկտված։ Դրանից հետո բարձրացավ Հարրիսը՝ գզգզված մազերով, ցեխոտված ու ամբողջովին թաց։― Նստեցրել եք այստեղ։ Շատ հիմար կատակ է։ Բռնեք կարկանդակը։
Պարզվեց որ նա բանից անտեղյակԵվ ուղիղ հողագնդի կենտրոնից, նստած է եղել ջրանցքի ամենածայրինինչպես թվաց մեզ, որ բարձր խոտը ծածկում էր մեր տեսողությունիցվեր բարձրացավ կարկանդակը, և փոքր-ինչ ետ հենվելով ընկել էրխիստ տրորված ու բզկտված։ Դրանից հետո բարձրացավ Հարրիսը՝ գզգզված մազերով, կարկանդակն էլ տանելով հետը։ցեխոտված ու ամբողջովին թաց։
Նա խոստովանեցՊարզվեց որ նա բանից անտեղյակ, որ կյանքում երբեք այդքան զարմացած չի նստած է եղել, որքան այն ժամանակ, երբ գլխի ընկավջրանցքի ամենածայրին, որ ընկնում է, առանց ամենափոքր գաղափար անգամ ունենալուբարձր խոտը ծածկում էր մեր տեսողությունից, թե և փոքր-ինչ է պատահել։ Սկզբում նույնիսկ մտածել ետ հենվելով ընկել էր, որ գուցե աշխարհի վերջն է եկել։կարկանդակն էլ տանելով հետը։
Հարրիսը մինչև այժմ համոզված էՆա խոստովանեց, որ մենք նախօրոք ծրագրել էինք այդ ամենը։ Այսպեսկյանքում երբեք այդքան զարմացած չի եղել, անհիմն կասկածը հետապնդում է նույնիսկ ամենաանմեղներինորքան այն ժամանակ, երբ գլխի ընկավ, քանի որընկնում է, ինչպես բանաստեղծն առանց ամենափոքր գաղափար անգամ ունենալու, թե ինչ է ասում․ «Ո՞վ կարող պատահել։ Սկզբում նույնիսկ մտածել էր, որ գուցե աշխարհի վերջն է խուսափել զրպարտանքից»։եկել։
Հարրիսը մինչև այժմ համոզված է, որ մենք նախօրոք ծրագրել էինք այդ ամենը։ Այսպես, անհիմն կասկածը հետապնդում է նույնիսկ ամենաանմեղներին, քանի որ, ինչպես բանաստեղծն է ասում․ «Ո՞վ կարող է խուսափել զրպարտանքից»։ Իսկապես, ո՞վ։
==Գլուխ տասնչորսերորդ==
Ուորգրեյվ։ Մոմե ֆիգուրներ։ Սոննինգ։ Մեր իռլանդական ռագուն։ Մոնմորընսին մարտականորեն է տրամադրված։ Մենամարտ Մոնթմորընսիի և թեյնիկի միջև։ Ջորջը բանջո նվագել է սովորում։ Նրան չեն քաջալերում։ Խոչընդոտներ ինքնուս երաժշտի ճանապարհին։ Պարկապզուկ նվագելու մասին։ Ընթրիքից հետո Հարրիսը տխրում է։ Ջորջը և ես գնում ենք զբոսանքի։ Վերադառնում ենք քաղցաց քաղցած ու թրջված։ Հարրիսի հետ տարօրինակ բան է կատարվում։ Հարրիսը և կարապները՝ մի զարմանալի պատմություն։ Հարրիսը անհանգիստ գիշեր է անցկացնում։
Նախաճաշից հետո օգտվեցիք թույլ քամուց, որը մեզ դանդաղորեն տարավ Ուորգրեյվի և Շիփլեյքի մոտով։ Գետի ոլորանում թաքնված Ուորգրեյվը, ամառային կեսօրվա արևի քնկոտ ճառագայթների ներքո գեղեցիկ ու հինավուրց նկարի տպավորություն է թողնում։ Այնպիսի նկար, որ երկար է մնում հիշողության մեջ։
Նախաճաշից հետո օգտվեցիք թույլ քամուց, որը մեզ դանդաղորեն տարավ Ուորգրեյվի «Գեորգ և հրեշ» պանդոկի պարծանքը նրա ցուցանակն էՇիփլեյքի մոտով։ Գետի ոլորանում թաքնված Ուորգրեյվը, որի մի կողմը նկարազարդել ամառային կեսօրվա արևի քնկոտ ճառագայթների ներքո գեղեցիկ ու հինավուրց նկարի տպավորություն է թագավորական ակադեմիայի անդամ Լեսլինթողնում։ Այնպիսի նկար, մյուս կողմը՝ Հոջսոնը։ Լեսլին պատկերել է մարտը, իսկ Հոջսոնը՝ տեսարանը «Մարտից հետո, երբ Գեորգն իր գործն անելուց հետո բավականությամբ գարեջուր որ երկար է վայելում։մնում հիշողության մեջ։
Ի պատիվ քաղաքի, Ուորգրեյվում է ապրել և այստեղ սպանվել Դեյը «Սանֆորդ Ուորգրեյվի «Գեորգ և Մերթոն»-ի հեղինակը։ Ուորգրևյան եկեղեցում հուշարձան հրեշ» պանդոկի պարծանքը նրա ցուցանակն է կանգնեցված ի պատիվ Սառա Հիլլի, որի կտակի համաձայնմի կողմը նկարազարդել է թագավորական ակադեմիայի անդամ Լեսլին, ամեն տարի Զատկի տոնին մեկ ֆունտ ստեռլինգ մյուս կողմը՝ Հոջսոնը։ Լեսլին պատկերել է բաժանվում երկու տղաների և երկու աղջիկների միջևմարտը, «որոնք երբեք անհարգալից չեն վերաբերվում իրենց ծնողներինիսկ Հոջսոնը՝ տեսարանը «Մարտից հետո», չեն հայհոյում, չեն ստում, չեն գողանում և պատուհաններ չեն ջարդում։ Պատկերացրեք, մի ամբողջ տարի հրաժարվել այդ ամենից հանուն ընդամենը հինգ շիլլինգի։ Իրոք, չարժե։երբ Գեորգն իր գործն անելուց հետո բավականությամբ գարեջուր է վայելում։
Ասում ենԻ պատիվ քաղաքի,մի անգամՈւորգրեյվում է ապրել և այստեղ սպանվել Դեյը «Սանֆորդ և Մերթոն»-ի հեղինակը։ Ուորգրևյան եկեղեցում հուշարձան է կանգնեցված ի պատիվ Սառա Հիլլի, շատ տարիներ առաջ մի տղա որի կտակի համաձայն, ամեն տարի Զատկի տոնին մեկ ֆունտ ստեռլինգ է հայտնվելբաժանվում երկու տղաների և երկու աղջիկների միջև, որը իսկապես «որոնք երբեք նման բաներ չէր արելանհարգալից չեն վերաբերվում իրենց ծնողներին, համենայն դեպսչեն հայհոյում, ոչ ոք նրան չէր բռնել հանցանքի մեջ, իսկ դա այն ամենն էր որ պահանջվում էրչեն ստում, չեն գողանում և տղան նվաճել էր փառքի պսակը։ Դրանից հետո երեք շաբաթ շարունակ նրան ցուցադրել են քաղաքապետարանում ապակե տուփի տակպատուհաններ չեն ջարդում։ Պատկերացրեք, ի տես բոլորի։ Իսկ թե ինչ է եղել դրամի հետ հետո, ոչ ոք չգիտի։ Ասում ենմի ամբողջ տարի հրաժարվել այդ ամենից հանուն ընդամենը հինգ շիլլինգի։ Իրոք, որ դա մշտապես փոխանցում են մոտակա մոմե ֆիգուրների ցուցահանդեսին։չարժե։
Շիփլեյքը գեղեցիկ գյուղակ Ասում են, մի անգամ, շատ տարիներ առաջ մի տղա էհայտնվել, բայց գետից չի երևումորը իսկապես երբեք նման բաներ չէր արել, քանի համենայն դեպս, ոչ ոք նրան չէր բռնել հանցանքի մեջ, իսկ դա այն ամենն էր որ բարձրունքի վրա է։ Շիփլեյքի եկեղեցում պահանջվում էր, և տղան նվաճել էր փառքի պսակը։ Դրանից հետո երեք շաբաթ շարունակ նրան ցուցադրել են քաղաքապետարանում ապակե տուփի տակ, ի տես բոլորի։ Իսկ թե ինչ է ամուսնացել Թենիսոնը։եղել դրամի հետ հետո, ոչ ոք չգիտի։ Ասում են, որ դա մշտապես փոխանցում են մոտակա մոմե ֆիգուրների ցուցահանդեսին։
Մինչև Սոննինգ, գետը ձգվում Շիփլեյքը գեղեցիկ գյուղակ է բազմաթիվ կղզիների միջով, շատ հանդարտ էբայց գետից չի երևում, լուռ և անմարդաշատ։ Միայն մթնշաղին մի քանի սիրահար զույգեր են շրջում ափին։ Եվ հասարակ ժողովուրդը և՛ վերնախավը մնացել են ետևում՝ Հենլիում, իսկ միչև մռայլ ու աղտոտված Ռեդինգ, դեռ երկար ճանապարհ կա։ Դա այնպիսի վայր որ բարձրունքի վրա է։ Շիփլեյքի եկեղեցում է, որտեղ կարելի է երազել անցած-գնացած օրերի և անհետ կորած դեմքերի մասին, այն ամենի մասին, որ կարող էին լինել, բայց չկան, գրողը տանի։ամուսնացել Թենիսոնը։
Սոննինգում մենք թողեցինք նավակն ու գնացինք զբոսնելու գյուղում։ Դա գետափի ամենահիասքանչ անկյունն է։ Գյուղը ավելի Մինչև Սոննինգ, գետը ձգվում է բազմաթիվ կղզիների միջով, շատ դեկորացիայի հանդարտ է նման, քան թե աղյուսից ու կրից պատրաստված բնակավայրի։ Տները թաղված լուռ և անմարդաշատ։ Միայն մթնշաղին մի քանի սիրահար զույգեր են վարդի թփերի մեջշրջում ափին։ Եվ հասարակ ժողովուրդը և՛ վերնախավը մնացել են ետևում՝ Հենլիում, և հիմա, հունիսի սկզբինիսկ միչև մռայլ ու աղտոտված Ռեդինգ, ամբողջությամբ ծածկված էին շքեղ ծաղիկների փնջերով։ Եթե բախտի բերմամբ Սոննինգում գտնվեք, այցելեք եկեղեցու ետևում գտնվող «Ցուլ» պանդոկը։ դեռ երկար ճանապարհ կա։ Դա իսկական հին գյուղական պանդոկ է՝ առջևում կանաչազարդ քառանկյուն բակովայնպիսի վայր է, ուր ծառերի տակ հավաքվում են գյուղի տարեց մարդիկ գարեջուր խմելու որտեղ կարելի է երազել անցած-գնացած օրերի և քննարկելու գյուղական նորություններըանհետ կորած դեմքերի մասին, ― ցածրայն ամենի մասին, արտասավոր ձևի սենյակներով և վանդակավոր պատուհաններովոր կարող էին լինել, կոպիտ սարքված աստիճաններով և ոլորապտույտ միջանցքներով։բայց չկան, գրողը տանի։
Մի ժամի չափ թափառեցինք գեղեցկատես Սոննինգի փողոցներով և հետոՍոննինգում մենք թողեցինք նավակն ու գնացինք զբոսնելու գյուղում։ Դա գետափի ամենահիասքանչ անկյունն է։ Գյուղը ավելի շատ դեկորացիայի է նման, քանի որ բավական ուշ էր Ռեդինգ հասնելու համարքան թե աղյուսից ու կրից պատրաստված բնակավայրի։ Տները թաղված են վարդի թփերի մեջ, որոշեցինք ետ դառնալ Շիփլեյքի կղզիներից մեկը և այնտեղ գիշերել։ Երբ տեղ հասանք դեռ վաղ էրհիմա, և Ջորջն ասացհունիսի սկզբին, քանի որ շատ ժամանակ ունենքամբողջությամբ ծածկված էին շքեղ ծաղիկների փնջերով։ Եթե բախտի բերմամբ Սոննինգում գտնվեք, ապա դա հիանալի հնարավորություն էայցելեք եկեղեցու ետևում գտնվող «Ցուլ» պանդոկը։ Դա իսկական հին գյուղական պանդոկ է՝ առջևում կանաչազարդ քառանկյուն բակով, որ համեղ ու սննդարար ընթրիք պատրաստենք։ Նա ասացուր ծառերի տակ հավաքվում են գյուղի տարեց մարդիկ գարեջուր խմելու և քննարկելու գյուղական նորությունները, որ մեզ ցույց կտա― ցածր, թե խոհարարական ինչ հրաշքներ կարելի է գործել գետի վրա արտասավոր ձևի սենյակներով և առաջարկեց բամջարեղենիցվանդակավոր պատուհաններով, սառը մսից կոպիտ սարքված աստիճաններով և սննդի ավելցուկներից իռլանդական ռագու պատրաստել։ոլորապտույտ միջանցքներով։
Դա հիանալի միտք էր։ Ջորջը ցախ հավաքեց Մի ժամի չափ թափառեցինք գեղեցկատես Սոննինգի փողոցներով և կրակ վառեց, իսկ Հարրիսն ու ես սկսեցինք կարտոֆիլ մաքրել։ Երբեք չէի մտածիհետո, քանի որ կարտոֆիլ մաքրելը այդքան դժվար է։ Պարզվեցբավական ուշ էր Ռեդինգ հասնելու համար, որ դա ամենաբարդ գործն որոշեցինք ետ դառնալ Շիփլեյքի կղզիներից մեկը և այնտեղ գիշերել։ Երբ տեղ հասանք դեռ վաղ էր, որին ես երբևէ մասնակցել եմ։ Մենք ուրախ տրամադրությամբ գործի անցանքև Ջորջն ասաց, կարելի քանի որ շատ ժամանակ ունենք, ապա դա հիանալի հնարավորություն է ասել նույնիսկ կայտառորեն, բայց առաջին կարտոֆիլը մաքրելուց հետո մեր աշխուժությունից ոչինչ չմնաց։ Որքան շատ էինք կճպումոր համեղ ու սննդարար ընթրիք պատրաստենք։ Նա ասաց, այնքան շատ կճեպ էր մնումոր մեզ ցույց կտա, թե խոհարարական ինչ հրաշքներ կարելի է գործել գետի վրա և մինչ ամբողջովին կճեպահան էինք անում և հեռացնում էինք աչքերը, կարտոֆիլից ոչինչ չէր մնումառաջարկեց բամջարեղենից, համենայն դեպս, ուշադրության արժանի ոչինչ։ Ջորջը մոտեցավ սառը մսից և տեսավ մեր աշխատանքի արդյունքը՝ որը մի ընկույզի չափ էր։ սննդի ավելցուկներից իռլանդական ռագու պատրաստել։
― Դա բանի նման չէ, ― ասաց հիանալի միտք էր։ Ջորջըցախ հավաքեց և կրակ վառեց, ― դուք վատնում եք կարտոֆիլը։ Ավելի լավ իսկ Հարրիսն ու ես սկսեցինք կարտոֆիլ մաքրել։ Երբեք չէի մտածի, որ կարտոֆիլ մաքրելը այդքան դժվար է։ Պարզվեց, որ դա ամենաբարդ գործն էր, որին ես երբևէ մասնակցել եմ։ Մենք ուրախ տրամադրությամբ գործի անցանք, կարելի է քերեք։ասել նույնիսկ կայտառորեն, բայց առաջին կարտոֆիլը մաքրելուց հետո մեր աշխուժությունից ոչինչ չմնաց։ Որքան շատ էինք կճպում, այնքան շատ կճեպ էր մնում, և մինչ ամբողջովին կճեպահան էինք անում և հեռացնում էինք աչքերը, կարտոֆիլից ոչինչ չէր մնում, համենայն դեպս, ուշադրության արժանի ոչինչ։ Ջորջը մոտեցավ և տեսավ մեր աշխատանքի արդյունքը՝ որը մի ընկույզի չափ էր։
Սկսեցինք քերել― Դա բանի նման չէ, բայց դա է՛լ ավելի դժվար էր― ասաց Ջորջը, քան կճպելը։ Այդ կարտոֆիլները այնքան արտասավոր ձև ունեն, ամբողջովին ծածկված են պալարներով, կոծոծներով և փոսիկներով։ Հարրիսն ու ես ջանասիրաբար աշխատեցինք քսանհինգ րոպե և մաքրեցինք չորս կարտոֆիլ, որից հետո գործադուլ արեցինք։ Մենք հայտարարեցինք, որ ամբողջ երեկոն անհրաժեշտ կլինի, որպեսզի հիմա էլ ինքներս մաքրվենք։― դուք վատնում եք կարտոֆիլը։ Ավելի լավ է քերեք։
Մարդ երբեք այդքան թափթփված տեսք չի ունենումՍկսեցինք քերել, որքան կարտոֆիլ մաքրելուց հետո։ Դժվար բայց դա է՛լ ավելի դժվար էր հավատալ, որ այդ ամբողջ աղբըքան կճպելը։ Այդ կարտոֆիլները այնքան արտասավոր ձև ունեն, որի մեջ թաղված էինք Հարրիսը ամբողջովին ծածկված են պալարներով, կոծոծներով և փոսիկներով։ Հարրիսն ու ես, առաջացել էր ընդամենը ջանասիրաբար աշխատեցինք քսանհինգ րոպե և մաքրեցինք չորս կարտոֆիլից։ Դա ցույց է տալիսկարտոֆիլ, թե ինչի կարելի է հասնելորից հետո գործադուլ արեցինք։ Մենք հայտարարեցինք, եթե խնայողաբար և հոգատարությամբ է կատարվում աշխատանքը։որ ամբողջ երեկոն անհրաժեշտ կլինի, որպեսզի հիմա էլ ինքներս մաքրվենք։
Ջորջն ասացՄարդ երբեք այդքան թափթփված տեսք չի ունենում, որ ուղղակի անհեթեթություն է իռլանդական ռագույի մեջ ընդամենը չորս որքան կարտոֆիլ գցելըմաքրելուց հետո։ Դժվար էր հավատալ, մենք կես դյուժինի չափ կարտոֆիլ լվացինք ու առանց կճպելու լցրեցինք կաթսայի մեջ։ Ավելացրեցինք նաև մի գլուխ կաղամբ, և ահագին սիսեռ։ Ջորջն որ այդ ամենը խառնեց իրար և հետո ասաց, որ դեռ բավական ազատ տեղ կա։ Մենք սկսեցինք տնտղել երկու զամբյուղները, հանեցինք սննդի մնացորդներըամբողջ աղբը, որի մեջ թաղված էինք Հարրիսը և էլի ինչ որ կարողացանք գտնելես, ու ավելացրեցինք ռագույի վրա։ Կես կարկանդակ գտնվեց խոզի մսովառաջացել էր ընդամենը չորս կարտոֆիլից։ Դա ցույց է տալիս, մի կտոր սառը միս։ Դրանք նույնպես լցրեցինք կաթսայի մեջթե ինչի կարելի է հասնել, Ջորջն էլ իր հերթին կես բանկա սաղմոնի պահածո գտավ եթե խնայողաբար և դատարկեց կաթսայի մեջ։հոգատարությամբ է կատարվում աշխատանքը։
Ջորջն ասաց, որ հենց դրանում ուղղակի անհեթեթություն է իռլանդական ռագուի առավելությունըմեջ ընդամենը չորս կարտոֆիլ գցելը, մենք կես դյուժինի չափ կարտոֆիլ լվացինք ու առանց կճպելու լցրեցինք կաթսայի մեջ։ Ավելացրեցինք նաև մի գլուխ կաղամբ, և ահագին սիսեռ։ Ջորջն այդ ամենը խառնեց իրար և հետո ասաց, որ ազատվում ես ամեն տեսակի ուտելիքի մնացորդներից։ Ես դեռ բավական ազատ տեղ կա։ Մենք սկսեցինք տնտղել երկու կոտրած ձու գտա զամբյուղները, հանեցինք սննդի մնացորդները, և դրանք նույնպես էլի ինչ որ կարողացանք գտնել, ու ավելացրեցինք ռագուի վրա։ Կես կարկանդակ գտնվեց խոզի մսով, մի կտոր սառը միս։ Դրանք նույնպես լցրեցինք կաթսայի պարունակությանը։ Ջորջն ասացմեջ, որ դրանից կերակրահյութը կթանձրանա։ Ջորջն էլ իր հերթին կես բանկա սաղմոնի պահածո գտավ և դատարկեց կաթսայի մեջ։
Ես մոռացել եմ , թե էլ ինչ լցրեցինք կաթսայի մեջ, բայց համոզված եմՋորջն ասաց, որ ոչինչ իզուր չկորավ։ Հիշում եմհենց դրանում է իռլանդական ռագուի առավելությունը, վերջում Մոնթմորընսին, որը մեծ հետաքրքրությամբ էր հետևում այս ամբողջ արարողությանը հանկարծ լուրջ ու մտածկոտ տեսքով ինչ-որ տեղ կորավ ազատվում ես ամեն տեսակի ուտելիքի մնացորդներից։ Ես երկու կոտրած ձու գտա և մի քանի րոպեից վերադարձավ ատամներով բռնած բերելով մի սատկած ջրառնետդրանք նույնպես ավելացրեցինք կաթսայի պարունակությանը։ Ջորջն ասաց, որը նա ակնհայտորեն մտադրվել էր նվիրաբերել մեզ, որպես իր ներդրումը ճաշի պատրաստման գործում։ Արդլո՞ք դա ծաղր էր, թե՝ օգտակար լինելու սրտանց ցանկություն, չեմ կարող ասել։որ դրանից կերակրահյութը կթանձրանա։
Մենք սկսեցինք քննարկել՝ արժե՞ առնետը գցել Ես մոռացել եմ , թե էլ ինչ լցրեցինք կաթսայի մեջ թե ոչ։ Հարրիսն ասաց, որ իր կարծիքով ամեն ինչ հիանալի կլինիբայց համոզված եմ, քանի որ վերջ ի վերջո դա էլ խառնվելու է մյուս մթերքների հետ։ Բայց Ջորջը կտրականապես դեմ էր։ Նա ասացոչինչ իզուր չկորավ։ Հիշում եմ, որ երբեք չի լսելվերջում Մոնթմորընսին, որը մեծ հետաքրքրությամբ էր հետևում այս ամբողջ արարողությանը հանկարծ լուրջ ու մտածկոտ տեսքով ինչ-որ իռլանդական ռագուի մեջ առնետ գցեն, ավելի լավ է ռիսկի չդիմեն տեղ կորավ և կասկածելի փորձեր չանեն։մի քանի րոպեից վերադարձավ ատամներով բռնած բերելով մի սատկած ջրառնետ, որը նա ակնհայտորեն մտադրվել էր նվիրաբերել մեզ, որպես իր ներդրումը ճաշի պատրաստման գործում։ Արդյո՞ք դա ծաղր էր, թե՝ օգտակար լինելու սրտանց ցանկություն, չեմ կարող ասել։
Մենք սկսեցինք քննարկել՝ արժե՞ առնետը գցել կաթսայի մեջ թե ոչ։ Հարրիսն ասաց․ասաց, որ իր կարծիքով ամեն ինչ հիանալի կլինի, քանի որ վերջ ի վերջո դա էլ խառնվելու է մյուս մթերքների հետ։ Բայց Ջորջը կտրականապես դեմ էր։ Նա ասաց, որ երբեք չի լսել, որ իռլանդական ռագուի մեջ առնետ գցեն, ավելի լավ է ռիսկի չդիմեն և կասկածելի փորձեր չանեն։
― եթե ոչ մի նոր բան չփորձենք, ինչպե՞ս կիմանանք, լա՞վ է թե՞ վատ։ Քեզ նմաններն են, որ արգելակում են մարդկության առաջնդացը։ Հիշիր այն մարդուն որն առաջինը կերավ նրբերշիկը։Հարրիսն ասաց․
Մեր իռլանդական ռագուն շատ համեղ էր ստացվել։ Չեմ հիշում, որ երբևէ ուտելիքից ավելի մեծ բավականություն ստացած լինեմ։ Դրա մեջ ինչ-որ թարմ ու ախորժաբեր համ կա։ Մարդու ծնոտը հոգնում է միշտ միևնույն ուտելիքները ծամելուց։ Ահա ― Եթե ոչ մի նոր կերակուրբան չփորձենք, այնպիսի նոր համ ու հոտովինչպե՞ս կիմանանք, ինչպիսին չունի աշխարհում ոչ մի ուրիշը։ լա՞վ է թե՞ վատ։ Քեզ նմաններն են, որ արգելակում են մարդկության առաջընթացը։ Հիշիր այն մարդուն որն առաջինը կերավ նրբերշիկը։
Եվ այնքան սննդարար էր։ Ինչպես Ջորջն արտահայտվեց, հումքը լավորակ էր։ Իհարկե վատ չէր լինիՄեր իռլանդական ռագուն շատ համեղ էր ստացվել։ Չեմ հիշում, որ կարտոֆիլն երբևէ ուտելիքից ավելի մեծ բավականություն ստացած լինեմ։ Դրա մեջ ինչ-որ թարմ ու սիսեռը ախորժաբեր համ կա։ Մարդու ծնոտը հոգնում է միշտ միևնույն ուտելիքները ծամելուց։ Ահա մի քիչ էլ եփվեիննոր կերակուր, բայց մենք բոլորս էլ առողջ ատամներ ունենքայնպիսի նոր համ ու հոտով, այնպես որ դա գործին չէր խանգարում։ Իսկ ինչ վերաբերում է կերակրահյութին, ապա դա ինչպիսին չունի աշխարհում ոչ մի պոեմ էր։ Գուցե փոքր-ինչ թանձր էր թույլ ստամոքսի համար, բայց դրա փոխարեն շատ սննդարար էր։ուրիշը։
Ընթրիքն ավարտեցինք թեյով և բալով կարկանդակով։ Մինչ Եվ այնքան սննդարար էր։ Ինչպես Ջորջն արտահայտվեց, հումքը լավորակ էր։ Իհարկե վատ չէր լինի, որ կարտոֆիլն ու սիսեռը մի քիչ էլ եփվեին, բայց մենք թեյում էինքբոլորս էլ առողջ ատամներ ունենք, Մոնթմորընսին մենամարտի այնպես որ դա գործին չէր խանգարում։ Իսկ ինչ վերաբերում է կերակրահյութին, ապա դա մի պոեմ էր։ Գուցե փոքր-ինչ թանձր էր բռնվել թեյնիկի հետ և մարտից դուրս եկավ պարտված։թույլ ստամոքսի համար, բայց դրա փոխարեն շատ սննդարար էր։
Ամբողջ ճանապարհորոդության ընթացքում նա մեծ հետաքրքրություն էր ցուցաբերում թեյնիկի նկատմամբ։ Նստում ու ապշահար նայում էր, թե թեյնիկի ջուրն ինչպես է եռում Ընթրիքն ավարտեցինք թեյով և ժամանակ առ ժամանակ գռմռալով փորձում էր համբերութունից հանել նրան։ Երբ թեյնիկի ջուրը եռում և գոլոշի էր արձակումբալով կարկանդակով։ Մինչ մենք թեյում էինք, Մոնթմորընսին դա ընդունում մենամարտի էր որպես մարտահրավեր բռնվել թեյնիկի հետ և պատրաստվում էր մենամարտ սկսել, միայն թե հենց այդ պահին մեզանից մեկնումեկը հասնում և տանում էր նրա զոհին՝ ժամանակ չտալով նրան որևէ բան ձեռնարկել։մարտից դուրս եկավ պարտված։
Այսօր Մոնթմորընսին որոշել Ամբողջ ճանապարհորդության ընթացքում նա մեծ հետաքրքրություն էր նախաձերնությունը իր ձեռքը վերցնել։ Հազիվ ցուցաբերում թեյնիկի նկատմամբ։ Նստում ու ապշահար նայում էր թեյնիկը սկսել աղմկել, երբ նա թե թեյնիկի ջուրն ինչպես է եռում և ժամանակ առ ժամանակ գռմռալով վեր կացավ փորձում էր համբերութունից հանել նրան։ Երբ թեյնիկի ջուրը եռում և սպառնալից տեսքով ուղղվեց դեպի թեյնիկը։ Դա ընդամենը մի փոքրիկ թեյնիկ գոլոշի էրարձակում, բայց լի քաջությամբ Մոնթմորընսին դա ընդունում էր որպես մարտահրավեր և ֆշշացնում ու թքում պատրաստվում էր մենամարտ սկսել, միայն թե հենց այդ պահին մեզանից մեկնումեկը հասնում և տանում էր նրա վրա։զոհին՝ ժամանակ չտալով նրան որևէ բան ձեռնարկել։
― Ախ այդպես, ― գռմռած Այսօր Մոնթմորընսին, ցույց տալով որոշել էր նախաձերնությունը իր ատամները։ ― Ես քեզ ցույց կտամ, ինչպես պետք է հարգել աշխատասեր, հարգարժան շանը։ Խճուկձեռքը վերցնել։ Հազիվ էր թեյնիկը սկսել աղմկել, երկարաքիթ։ Կեղտոտ սրիկա։ Դեերբ նա գռմռալով վեր կացավ և սպառնալից տեսքով ուղղվեց դեպի թեյնիկը։ Դա ընդամենը մի փոքրիկ թեյնիկ էր, առաջ արի։բայց լի քաջությամբ և ֆշշացնում ու թքում էր նրա վրա։
Եվ հարձակվեց խեղճ թեյնիկի վրա ու քաշեց քթից։― Ախ այդպես, ― գռմռած Մոնթմորընսին, ցույց տալով իր ատամները։ ― Ես քեզ ցույց կտամ, ինչպես պետք է հարգել աշխատասեր, հարգարժան շանը։ Խճուկ, երկարաքիթ։ Կեղտոտ սրիկա։ Դե, առաջ արի։
Դրանից հետո երեկոյան լռության մեջ ճայթեց մի սրտամորմոք վայնասուն, Մոնթմորընսին դուրս փախավ նավակից և ժամում երեսունհինգ մղոն արագությամբ երեք անգամ պտույտ գործեց կղզու շուրջը, ժամանակ առ ժամանակ կանգ առնելով, որպեսզի քիթը խոթի սառը տիղմի մեջ։Եվ հարձակվեց խեղճ թեյնիկի վրա ու քաշեց քթից։
Այդ օրվանից Դրանից հետո երեկոյան լռության մեջ ճայթեց մի սրտամորմոք վայնասուն, Մոնթմորընսին թեյնիկին վերաբերվում է խոր ակնածանքով, կասկածով ու ատելությամբ։ Ամեն անգամ թեյնիկ տեսնելիս, գռմռում է և արագորեն, պոչն իրեն քաշած ետ է սլանում։ Իսկ սկսած այն պահից, երբ թեյնիկը դնում ենք սպիրտայրոցի վրա, անմիջապես դուրս է մագլցում փախավ նավակից և նստում գետափինժամում երեսունհինգ մղոն արագությամբ երեք անգամ պտույտ գործեց կղզու շուրջը, ժամանակ առ ժամանակ կանգ առնելով, մինչև թեյի ավարտը։որպեսզի քիթը խոթի սառը տիղմի մեջ։
Ընթրիքից հետո Ջորջը դուրս հանեց իր բանջոն և պատրաստվեց նվագելուԱյդ օրվանից Մոնթմորընսին թեյնիկին վերաբերվում է խոր ակնածանքով, սակայն Հարրիսն ընդիմացավ։ Նա պատճառաբանեցկասկածով ու ատելությամբ։ Ամեն անգամ թեյնիկ տեսնելիս, որ գլխացավ ունի գռմռում է և արագորեն, պոչն իրեն բավականաչափ ուժեղ չի զգում նրա նվագին դիմանալու համար։ Ջորջի կարծիքովքաշած ետ է սլանում։ Իսկ սկսած այն պահից, երաժշտությունը պետք է որ բարերար ազդեցություն ունենար նրա երբ թեյնիկը դնում ենք սպիրտայրոցի վրա, քանի որ երաժշտությունը հաճախ հանգստացնում անմիջապես դուրս է նյարդերը մագլցում նավակից և անցկացնում գլխացավը։ Եվ նա երկու-երեք նոտա վերցրեցնստում գետափին, պարզապես ցույց տալու Հարրիսին, թե ինչի մասին է խոսքը։ Բայց Հարրիսն ասաց, որ գերադասում է գլխացավը։մինչև թեյի ավարտը։
Ընթրիքից հետո Ջորջը մինչև այսոր էլ բանջո նվագել չի սովորել։ Նա դուրս հանեց իր շրջապատից ոչ մի քաջալերանք չի ստացել։ Երկու- երեք անգամ, երեկոյան, երբ մենք դեռ գետի վրա էինք, նա բանջոն և պատրաստվեց նվագելու փորձեր արեց, բայց սակայն Հարրիսն ընդդիմացավ։ Նա պատճառաբանեց, որ գլխացավ ունի և իրեն բավականաչափ ուժեղ չի զգում նրա փորձերը երբեք հաջողությամբ չէին պսակվում։ Հենց միայն Հարրիսի արտահայտությունները բավական էիննվագին դիմանալու համար։ Ջորջի կարծիքով, երաժշտությունը պետք է որ մարդու հուսաթափ անեին։ Կարծես թե դա քիչ էրբարերար ազդեցություն ունենար նրա վրա, Մոնթմորընսին էլ նստում էր քանի որ երաժշտությունը հաճախ հանգստացնում է նյարդերը և անդադար ոռնում հենց այն ժամանականցկացնում գլխացավը։ Եվ նա երկու-երեք նոտա վերցրեց, երբ Ջորջը սկսում էր նվագել։ Էլ ի՞նչ սովորելու պարզապես ցույց տալու Հարրիսին, թե ինչի մասին էր է խոսքը։Բայց Հարրիսն ասաց, որ գերադասում է գլխացավը։
― Այդ շունն Ջորջը մինչև այսօր էլբանջո նվագել չի սովորել։ Նա իր շրջապատից ոչ մի քաջալերանք չի ստացել։ Երկու-երեք անգամ, երեկոյան, ինչու՞ է ոռնում երբ ես նվագում եմմենք դեռ գետի վրա էինք, ― բարկությամբ բացականչում նա նվագելու փորձեր արեց, բայց նրա փորձերը երբեք հաջողությամբ չէին պսակվում։ Հենց միայն Հարրիսի արտահայտությունները բավական էին, որ մարդու հուսաթափ անեին։ Կարծես թե դա քիչ էր Ջորջը, կոշիկը նետելով Մոնթմորընսիի կողմը։Մոնթմորընսին էլ նստում էր և անդադար ոռնում հենց այն ժամանակ, երբ Ջորջը սկսում էր նվագել։ Էլ ի՞նչ սովորելու մասին էր խոսքը։
― Իսկ դու ինչու՞ Այդ շունն էլ, ինչո՞ւ է ոռնում երբ ես նվագում, երբ նա ոռնում էեմ, ― միջամտում բարկությամբ բացականչում էր Հարրիսը ՝ որսալով կոշիկը։ ― Հանգիստ թող նրան։ Նա չի կարող չոռնալ։ Նա խիստ երաժշտական լսողություն ոնի։ Ուրեմն ինչպե՞ չոռնաՋորջը, լսելով քո այդ նվագը։կոշիկը նետելով Մոնթմորընսիի կողմը։
Ջորջը որոշեց մինչև տուն վերադառնալը հետաձգել իր փորձերը երաժշտության բնագավառում։ Բայց նույնիսկ տանը նրան նվագելու հնարավորություն չտվեցին։ Միսիս Փ-ն ներս էր մտնում― Իսկ դու ինչո՞ւ ես նվագում, խնդրում էր ներողամիտ լինել և ասում էր, որ անձամբ իրեն, հաճելի երբ նա ոռնում է լսել Ջորջի նվագը, բայց վերևի հարկի հղի տիկինը վատ է զգում― միջամտում էր Հարրիսը՝ որսալով կոշիկը։ ― Հանգիստ թող նրան։ Նա չի կարող չոռնալ։ Նա խիստ երաժշտական լսողություն ոնի։ Ուրեմն ինչպե՞ս չոռնա, և բժիշկը վախենում է, որ դա կարող է վնասել երեխային։լսելով քո այդ նվագը։
Այդ ժամանակ Ջորջը որոշեց բանջոն դուրս տանել և նվագել հրապարակում։ մինչև տուն վերադառնալը հետաձգել իր փորձերը երաժշտության բնագավառում։ Բայց բնակիչները բողոքեցին ոստիկանությանընույնիսկ տանը նրան նվագելու հնարավորություն չտվեցին։ Միսիս Փ֊ն ներս էր մտնում, խնդրում էր ներողամիտ լինել և մի գիշեր Ջորջին բռնեցին հանցանքի վայրում։ Հանցանշաններն ակնհայտ էինասում էր, որ անձամբ իրեն, հաճելի է լսել Ջորջի նվագը, բայց վերևի հարկի հղի տիկինը վատ է զգում, և նրան վեց ամսով զրկեցին բանջո նվագելուց։բժիշկը վախենում է, որ դա կարող է վնասել երեխային։
Դրանից հետո Այդ ժամանակ Ջորջը կարծես կորցրեց հետաքրքրությունը երաժտության հանդեպ։ Վեց ամիսն անցնելուց հետո մեկ-երկու հուսահատ փորձեր արեց վերսկսելու իր պարապմունքները, բայց ինչպես որոշեց բանջոն դուրս տանել և առաջնվագել հրապարակում։ Բայց բնակիչները բողոքեցին ոստիկանությանը, ստիպված էր հաղթահարել շրջապատի սառնությունն ու համակրանքի պակասը։ Որոշ ժամանակ անց վերջնականապես հուսահատվեց և որոշեց մեծ զեղջով վաճառել գործիքըմի գիշեր Ջորջին բռնեցին հանցանքի վայրում։ Հանցանշաններն ակնհայտ էին, հայտարարության մեջ նշելով՝ «տիրոջն այլևս պետք չէ»։ Փոխարենը սկսեց խաղաթղթերով ֆոկուսներ ցույց տալ։ և նրան վեց ամսով զրկեցին բանջո նվագելուց։
Պետք է որ սրտամաշ գործ լինի որևէ երաժշտական գործիքի վրա նվագել սովորելը։ Թվում է թե հասարակությունըԴրանից հետո Ջորջը կարծես կորցրեց հետաքրքրությունը երաժտության հանդեպ։ Վեց ամիսն անցնելուց հետո մեկ-երկու հուսահատ փորձեր արեց վերսկսելու իր պարապմունքները, ի շահ իրենբայց ինչպես և առաջ, ստիպված էր հաղթահարել շրջապատի սառնությունն ու համակրանքի պակասը։ Որոշ ժամանակ անց վերջնականապես հուսահատվեց և որոշեց մեծ զեղջով վաճառել գործիքը, հայտարարության մեջ նշելով՝ «տիրոջն այլևս պետք է աջակցի մարդկանց՝ յուրացնելու նվագելու արվեստը։ Բայց դա այդպես չէ։չէ»։ Փոխարենը սկսեց խաղաթղթերով ֆոկուսներ ցույց տալ։
Մի երիտասարդի էի ճանաչում, որը պարկապզուկ Պետք է որ սրտամաշ գործ լինի որևէ երաժշտական գործիքի վրա նվագել էր սովորում և կզարմանաք, սովորելը։ Թվում է թե նա ինչպիսի դիմադրություն էր ստիպված հաղթահարել։ Նույնիսկ իր ընտանիքի անդամների կողմից չէր ստանումհասարակությունը, այսպես ասածի շահ իրեն, ակտիվ քաջալերանք։ Նրա հայրը հենց սկզբից դեմ էր դրան և այդ հարցի մասին խիստ աննրբանկատորեն էր արտահայտվում։ պետք է աջակցի մարդկանց՝ յուրացնելու նվագելու արվեստը։ Բայց դա այդպես չէ։
Իմ ծանոթը առավոյան վաղ Մի երիտասարդի էի ճանաչում, որը պարկապզուկ նվագել էր արթնանում փորձեր կատարելուսովորում և կզարմանաք, սակայն քրոջ պատճառով ստիպված թե նա ինչպիսի դիմադրություն էր հրաժարվել ստիպված հաղթահարել։ Նույնիսկ իր որոշումից։ ընտանիքի անդամների կողմից չէր ստանում, այսպես ասած, ակտիվ քաջալերանք։ Նրա քույրը հավատացյալ հայրը հենց սկզբից դեմ էր դրան և ասում այդ հարցի մասին խիստ աննրբանկատորեն էր, որ շատ վատ նշան է օրը նման ձևով սկսելը։արտահայտվում։
Այդ ժամանակ նա սկսեց նվագել գիշերներըԻմ ծանոթը առավոյան վաղ էր արթնանում փորձեր կատարելու, երբ բոլորը պառկում էին քնելու։ Բայց ոչինչ դուրս չեկավսակայն քրոջ պատճառով ստիպված էր հրաժարվել իր որոշումից։ Նրա քույրը հավատացյալ էր և ասում էր, քանի որ տունը մի տեսակ շատ վատ համբավ ձեռք բերեց։ Ուշացած անցորդները կանգ էին առնում ականջ դնելու և հաջորդ առավոտյան լուրեր էին տարածում քաղաքում, թե միստր Ջեֆֆերսոնի տանը նախորդ գիշեր սարսափելի սպանություն նշան է տեղի ունեցել։ Եվ նկարագրում էին, թե ինչպես են լսել զոհի ճիչերը, մարդասպանի կոպիտ հիշոցներն ու նզովքները, որից հետո խճմտանքի աղերսանքներ ու հոգեվարքի խռխռոց։օրը նման ձևով սկսելը։
Այդ ժամանակ նրան թույլ տվեցին փորձեր անել կեսօրիննա սկսեց նվագել գիշերները, տան ետևի մասում գտնվող խոհանոցում՝ բոլոր դռները փակ վիճակում։ Սակայներբ բոլորը պառկում էին քնելու։ Բայց ոչինչ դուրս չեկավ, չնայած այս բոլոր նախազգուշական միջոցներինքանի որ տունը մի տեսակ վատ համբավ ձեռք բերեց։ Ուշացած անցորդները կանգ էին առնում ականջ դնելու և հաջորդ առավոտյան լուրեր էին տարածում քաղաքում, ավելի հաջող պասսաժները լսվում թե միստր Ջեֆֆերսոնի տանը նախորդ գիշեր սարսափելի սպանություն է տեղի ունեցել։ Եվ նկարագրում էին հյուրասենյակում՝ արցունքով լցնելով նրա մոր աչքերը։, թե ինչպես են լսել զոհի ճիչերը, մարդասպանի կոպիտ հիշոցներն ու նզովքները, որից հետո խճմտանքի աղերսանքներ ու հոգեվարքի խռխռոց։
Նրա մայրն ասում էրԱյդ ժամանակ նրան թույլ տվեցին փորձեր անել կեսօրին, որ այդ նվագը հիշեցնում է իր դժբախտ հորը (խեղճ մարդուն նոր Գվինեայի ափերի մոտ կուլ էր տվել շնաձուկը): Իսկ թե ինչու էր երաժշտությունը նրա մեջ արթնացնում հենց այդ հիշողությյունըտան ետևի մասում գտնվող խոհանոցում՝ բոլոր դռները փակ վիճակում։ Սակայն, չէր կարող բացատրել։չնայած այս բոլոր նախազգուշական միջոցներին, ավելի հաջող պասսաժները լսվում էին հյուրասենյակում՝ արցունքով լցնելով նրա մոր աչքերը։
Վերջապես , նրա համար մի առանձին սենյակ կառուցեցին պարտեզի խորքում, տնից քառորդ մղոն հեռավորոիթյան վրա, և արդեն նա կարող Նրա մայրն ասում էր պարկապզուկը քարշ տալ այնտեղ և երբ խելքին փչեր այն գործի գցեր։ Երբեմն նրանք հյուր էին ունենում, որը բանից անտեղյակ էր, իսկ տնեցիներն էլ մոռանում էին նախազգուշացնել որ այդ մասին։ Նա դուրս նվագը հիշեցնում է իր դժբախտ հորը (խեղճ մարդուն նոր Գվինեայի ափերի մոտ կուլ էր գալիս զբոսնելու պարտեզում և հանկարծ, առանց նախօրոք պատրաստվելու այդ փորձությանը և գաղափար իսկ չունենալով, տվել շնաձուկը): Իսկ թե բանն ինչ է, հայտնվում ինչու էր պարկապզուկի լսելիուցյան սահմաններում։ Եվ վերջն այն էր լինումերաժշտությունը նրա մեջ արթնացնում հենց այդ հիշողությյունը, որ ուժեղ կամքի տեր մարդիկ ուշագնաց էին լինում, իսկ միջին կամքի տեր անհատները սովորաբար խելագարվում էին։չէր կարող բացատրել։
ՀամաձայնեքՎերջապես, որ շատ տխուր բան էնրա համար մի առանձին սենյակ կառուցեցին պարտեզի խորքում, երբ մարդ նոր է սովորում պարկապզուկ նվագել։ Ես դա զգացել եմտնից քառորդ մղոն հեռավորության վրա, և արդեն նա կարող էր պարկապզուկը քարշ տալ այնտեղ և երբ լսում էի իմ երիտասարդ ընկերոջը։ Պետք խելքին փչեր այն գործի գցեր։ Երբեմն նրանք հյուր էին ունենում, որը բանից անտեղյակ էր, իսկ տնեցիներն էլ մոռանում էին նախազգուշացնել այդ մասին։ Նա դուրս էր գալիս զբոսնելու պարտեզում և հանկարծ, առանց նախօրոք պատրաստվելու այդ փորձությանը և գաղափար իսկ չունենալով, թե բանն ինչ է բավականաչափ օդ հավաքել ամբողջ մեղեդու համար մինչև սկսելը, համենայն դեպսհայտնվում էր պարկապզուկի լսելիության սահմաններում։ Եվ վերջն այն էր լինում, այդպես հասկացա եսոր ուժեղ կամքի տեր մարդիկ ուշագնաց էին լինում, երբ նայում էի Ջեֆֆերսոնին։իսկ միջին կամքի տեր անհատները սովորաբար խելագարվում էին։
Նա սկսում էր մի հիանալիՀամաձայնեք, մոլեգին հնչյունովոր շատ տխուր բան է, կարծես մարտահրավեր էր նետումերբ մարդ նոր է սովորում պարկապզուկ նվագել։ Ես դա զգացել եմ, որից մարդու սիրտը դող էր ընկնում։ Բայց քիչ-քիչ հնչյուններն ավելի ու ավելի էին ցածրանում և սովորաբար վերջին տան կեսին նա շնչասպառ էր լինում՝ նվագը փոխելով ֆսֆսոցի ու շվշվոցի։երբ լսում էի իմ երիտասարդ ընկերոջը։ Պետք է բավականաչափ օդ հավաքել ամբողջ մեղեդու համար մինչև սկսելը, համենայն դեպս, այդպես հասկացա ես, երբ նայում էի Ջեֆֆերսոնին։
Պարկապզուկ նվագելու համար մարդ պետք է առողջ օրգանիզմ ունենա։ Երիտասարդ Ջեֆֆերսոնը այդ պարկապզուկի վրա սովորեց նվագել ընդամենը Նա սկսում էր մի մեղեդիհիանալի, բայց ես երբեք ոչ մի բողոք չեմ լսել նրա երգացանկի աղքատ լինելու վերաբերյալմոլեգին հնչյունով, բացարձակապես ոչ մի բողոք։ Դա «Քեմփբելն է գալիս, ուռա, ուռա», պիեսն էր։ Համենայն դեպս, ինքն այդպես կարծես մարտահրավեր էր ասումնետում, թեև նրա հայրը միշտ պնդում որից մարդու սիրտը դող էր, որ դա «Շոտլանդական երկնագույն զանգակներն» է։ Ոչ ոք չգիտեր, թե իսկապես դա ինչ մեղեդի ընկնում։ Բայց քիչ-քիչ հնչյուններն ավելի ու ավելի էին ցածրանում և սովորաբար վերջին տան կեսին նա շնչասպառ էր, բայց բոլորն էլ համաձայնում էին, որ դրա մեջ շոտլանդական ինչ-որ բան կա։ լինում՝ նվագը փոխելով ֆսֆսոցի ու շվշվոցի։
Անծանոթ մարդկանց թույլ Պարկապզուկ նվագելու համար մարդ պետք է առողջ օրգանիզմ ունենա։ Երիտասարդ Ջեֆֆերսոնը այդ պարկապզուկի վրա սովորեց նվագել ընդամենը մի մեղեդի, բայց ես երբեք ոչ մի բողոք չեմ լսել նրա երգացանկի աղքատ լինելու վերաբերյալ, բացարձակապես ոչ մի բողոք։ Դա «Քեմփբելն է գալիս, ուռա, ուռա», պիեսն էր։ Համենայն դեպս, ինքն այդպես էր տրվում երեք անգամ գուշակելասում, թեև նրա հայրը միշտ պնդում էր, որ դա «Շոտլանդական երկնագույն զանգակներն» է։ Ոչ ոք չգիտեր, թե իսկապես դա ինչ մեղեդի է և նրանց մեծ մասը ամեն անգամ տարբեր մեղեդի էր գուշակում։, բայց բոլորն էլ համաձայնում էին, որ դրա մեջ շոտլանդական ինչ-որ բան կա։
Ընթրիքից հետո Հարրիսի տրամադրությունն ընկավ։ Երևի ռագուն Անծանոթ մարդկանց թույլ էր պատճառը։ Նա սովոր չէր շքեղ կյանքի։ Ջորջն ու ես նրան թողեցինք նավակումտրվում երեք անգամ գուշակել, իսկ ինքներս որոշեցինք զբոսնել Հենլիի շուրջը։ Հարրիսն ասաց, որ այդ ընթացքում ինքը վիսկի կխմի ու ծխամորճ կծխի։ Հետո գիշերելու պատրաստություններ կտեսնի։ Վերադառնալիս մենք պետք թե դա ինչ մեղեդի է ձայն տայինք, իսկ նա նավակը կղզուց թիավարեր դեպի ափ և մեզ վերցներ։նրանց մեծ մասը ամեն անգամ տարբեր մեղեդի էր գուշակում։
― ՏեսԸնթրիքից հետո Հարրիսի տրամադրությունն ընկավ։ Երևի ռագուն էր պատճառը։ Նա սովոր չէր շքեղ կյանքի։ Ջորջն ու ես նրան թողեցինք նավակում, չքնեսիսկ ինքներս որոշեցինք զբոսնել Հենլիի շուրջը։ Հարրիսն ասաց, ծերուկոր այդ ընթացքում ինքը վիսկի կխմի ու ծխամորճ կծխի։ Հետո գիշերելու պատրաստություններ կտեսնի։ Վերադառնալիս մենք պետք է ձայն տայինք, ― ասացինք հեռանալիս։իսկ նա նավակը կղզուց թիավարեր դեպի ափ և մեզ վերցներ։
― Այդ ռագուն ուտողը կքնիՏես, ո՞նց չէչքնես, ― փնթփնթաց նածերուկ, նավակը դեպի կղզի թիավարելով։― ասացինք հեռանալիս։
Հենլին պատրաստվում էր ռեգատի մրցումներին և եռուզեռով լի էր։ Քաղաքում ծանոթների հանդիպեցինք և նրանց հետ ժամանակն արագ անցավ։ Արդեն համարյա ժամը տասնմեկն էր― Այդ ռագուն ուտողը կքնի, ո՞նց չէ, ― փնթփնթաց նա, երբ ճանապարհ ընկանք դեպի տուն (արդեն այդպես էինք անվանում մեր փսքրիկ նավակը)։դեպի կղզի թիավարելով։
Մռայլ, ցուրտ գիշեր Հենլին պատրաստվում էր, բարակ անձրև ռեգատի մրցումներին և եռուզեռով լի էր։ Քաղաքում ծանոթների հանդիպեցինք և նրանց հետ ժամանակն արագ անցավ։ Արդեն համարյա ժամը տասնմեկն էր մաղում։ Եվ մինչ հոգնած ցածրաձայն զրուցելով մի կերպ ոտքներս քարշ էինք տալիս մութ, լուռ դաշտերի միջով, առանց իմանալու՝ ճի՞շտ ենք գնում թե ոչ, մտածում երբ ճանապարհ ընկանք դեպի տուն (արդեն այդպես էինք հարմարավետ նավակի, ու լապտերի պայծառ լույսի մասին, ― որը դուրս է հորդում ամուր ամրացված բրեզենտի տակից, ― Հարրիսի, Մոնթմորընսիի, վիսկիի մասին և ուզում էինք նրանց հետ լինել։անվանում մեր փսքրիկ նավակը)։
Հոգնած ու քաղցածՄռայլ, մեզ պատկերացնում էինք նավակումցուրտ գիշեր էր, մտովի տեսնում բարակ անձրև էր մաղում։ Եվ մինչ հոգնած ցածրաձայն զրուցելով մի կերպ ոտքներս քարշ էինք մթության մեջ կորած գետն ու անձև ծառերըտալիս մութ, իսկ նրաց ներքո՝ հսկայական լուսատտիկի նման մեր հարազատ նավակըլուռ դաշտերի միջով, այնքան հարմարառանց իմանալու՝ ճի՞շտ ենք գնում թե ոչ, տաքուկ և ուրախ։ Պատկերացնում մտածում էինք մեզ ընթրիքի սեղանի շուրջ․ խժռում ենք սառը միսը հարմարավետ նավակի, ու միմյանց փոխանցում հացի կտորները։ Լսում էինք դանակների ուրախ չխչխկոցըլապտերի պայծառ լույսի մասին, մեր զվարթ ձայները― որը դուրս է հորդում ամուր ամրացված բրեզենտի տակից, որ լցնում են գիշերային լռությունն ու տարածվում հեռուները― Հարրիսի, Մոնթմորընսիի, վիսկիի մասին և շտապում ուզում էինք դա իրականություն դարձնել։ նրանց հետ լինել։
Հասանք ափաշերտինՀոգնած ու քաղցած, դա մեզ անչափ ուրախացրեցպատկերացնում էինք նավակում, քանի որ մինչ այդ համոզված չէինք՝ մոտենու՞մ ենք գետին թե հեռանում։ Իսկ երբ հոգնած ես մտովի տեսնում էինք մթության մեջ կորած գետն ու քնել ես ուզումանձև ծառերը, իսկ նրաց ներքո՝ հսկայական լուսատտիկի նման տարակուսանքները հանգիստ չեն տալիս։ Երբ անցանք Շիփլեյքըմեր հարազատ նավակը, ժամացույցը խփեց ժ․12-ից քառորդ պակասայնքան հարմար, տաքուկ և Ջորջը մտածկոտ հարցրեց․ուրախ։ Պատկերացնում էինք մեզ ընթրիքի սեղանի շուրջ․ խժռում ենք սառը միսը ու միմյանց փոխանցում հացի կտորները։ Լսում էինք դանակների ուրախ չխչխկոցը, մեր զվարթ ձայները, որ լցնում են գիշերային լռությունն ու տարածվում հեռուները, և շտապում էինք դա իրականություն դարձնել։
― Դու իհարկեՀասանք ափաշերտին, չես հիշումդա մեզ անչափ ուրախացրեց, չէ՞, թե քանի որ կղզում մինչ այդ համոզված չէինք՝ մոտենո՞ւմ ենք կանգ առել։գետին թե հեռանում։ Իսկ երբ հոգնած ես ու քնել ես ուզում, նման տարակուսանքները հանգիստ չեն տալիս։ Երբ անցանք Շիփլեյքը, ժամացույցը խփեց ժ․12-ից քառորդ պակաս, և Ջորջը մտածկոտ հարցրեց․
― ՈչԴու իհարկե, ― պատասխանեցի եսչես հիշում, մտածմունքի մեջ ընկնելով, ― չեմ հիշումչէ՞, իսկ քանի՞ կղզի կա։թե որ կղզում ենք կանգ առել։
― Ընդամենը չորսըՈչ, ― պատասխանեց Ջորջըպատասխանեցի ես, մտածմունքի մեջ ընկնելով, ― ամեն ինչ լավ կլինիչեմ հիշում, եթե Հարրիսը արթուն լինի։իսկ քանի՞ կղզի կա։
― իսկ եթե ո՞չԸնդամենը չորսը, ― անհանգստացա ես։ Սակայն նման մտքերը մեզանից հեռու վանեցինք։ պատասխանեց Ջորջը, ― ամեն ինչ լավ կլինի, եթե Հարրիսը արթուն լինի։
Հավասարվելով առաջին կղզուն― Իսկ եթե ո՞չ, ձայն տվեցինք, բայց պատասխան չեղավ։ Այդ ժամանակ մոտեցանք երկրորդին և այնտեղ փորձեցինք։ Նույն արդյունքը։― անհանգստացա ես։ Սակայն նման մտքերը մեզանից հեռու վանեցինք։
― Ա՛Հավասարվելով առաջին կղզուն, հիմա հիշում եմձայն տվեցինք, ― ասաց Ջորջը, ― մերը երրորդ կղզին է։բայց պատասխան չեղավ։ Այդ ժամանակ մոտեցանք երկրորդին և այնտեղ փորձեցինք։ Նույն արդյունքը։
Եվ հույսով վազեցինք դեպի ― Ա՛, հիմա հիշում եմ, ― ասաց Ջորջը, ― մերը երրորդ կղզին ու կրկին ձայնեցինք։է։
Դարձյալ ոչ մի պատասխան։Եվ հույսով վազեցինք դեպի երրորդ կղզին ու կրկին ձայնեցինք։
Դրությունը լրջանում էր։ Կեսգիշերն անց էր։ Շիփլեյքի ու Հենլիի հյուրանոցները լեփլեցուն էին։ Եվ անմիտ բան կլիներ կեսգիշերին պտտվել քաղաքում՝ թակելով բնակիչների դռները՝ հարցնելու, թե վարձով սենյակ չունե՞ն։ Ջորջն առաջարկեց վերադառնալ Հենլի, հարձակվել ոստիկանի վրա և այսպիսով գիշերն անցկացնել ոստիկանատանը։ Բայց հետո մտածեցինք՝ իսկ եթե նա, ինչպես հարկն է դնգստի մեզ ու հրաժարվի ձերբակալե՞լ։Դարձյալ ոչ մի պատասխան։
Հո չէ՞ինք կարող ողջ Դրությունը լրջանում էր։ Կեսգիշերն անց էր։ Շիփլեյքի ու Հենլիի հյուրանոցները լեփլեցուն էին։ Եվ անմիտ բան կլիներ կեսգիշերին պտտվել քաղաքում՝ թակելով բնակիչների դռները՝ հարցնելու, թե վարձով սենյակ չունե՞ն։ Ջորջն առաջարկեց վերադառնալ Հենլի, հարձակվել ոստիկանի վրա և այսպիսով գիշերն անցկացնել ոստիկանների դեմ մարտընչելով։ Բացի այդոստիկանատանը։ Բայց հետո մտածեցինք՝ իսկ եթե նա, վախենում էինք չափն անցկացնել ինչպես հարկն է դնգստի մեզ ու հետո վեց ամիս անցկացնել բանտում։հրաժարվի ձերբակալե՞լ։
ՀուսահատվածՀո չէ՞ինք կարող ողջ գիշերն անցկացնել ոստիկանների դեմ մարտնչելով։ Բացի այդ, մթության մեջ մոտեցանք այն վայրին, որը մեզ թվաց չորրորդ կղզին, բայց՝ անարդյունք։ Անձրևն ավելի էր ուժեղացել և, ինչպես երևում էր մտադիր էր դեռ երկար շարունակել նույն ոգով։ Մինչև ոսկորները թրջվել վախենում էինք, դողում էինք ու շատ խղճուկ տեսք ունեինք։ Սկսեցինք մտածել, որ ոչ թե չորս, այլ ավելի շատ կղզիներ կային, որ մենք ամենևին էլ կղզիների մոտ չենք գտնվում, այլ դրանցից մեկ մղոն հեռավորության վրա կամ գետի բոլորովին ուրիշ հատվածում։ Մթության մեջ ամեն ինչ այնքան արտառոց չափն անցկացնել ու անծանոթ էր երևում։ Սկսեցինք պատկերացնել անտառում մոլորված երեխաների տառապանքները։հետո վեց ամիս անցկացնել բանտում։
Եվ երբ հույսներս լրիվ կորցրել էինք․․․ ԱյոՀուսահատված, այոմթության մեջ մոտեցանք այն վայրին, գիտեմորը մեզ թվաց չորրորդ կղզին, որ վեպերում բայց՝ անարդյունք։ Անձրևն ավելի էր ուժեղացել և, ինչպես երևում էր մտադիր էր դեռ երկար շարունակել նույն ոգով։ Մինչև ոսկորները թրջվել էինք, դողում էինք ու հեքիաթներում միշտ հենց այս ժամանակ են կատարվում հրաշքներըշատ խղճուկ տեսք ունեինք։ Սկսեցինք մտածել, բայցոր ոչ թե չորս, միևնույն էայլ ավելի շատ կղզիներ կային, ոչինչ անել չեմ կարող։ Նախաձեռնելով այս գիրքը գրելըոր մենք ամենևին էլ կղզիների մոտ չենք գտնվում, ես իմ առջև խնդիր եմ դրել այլ դրանցից մեկ մղոն հեռավորության վրա կամ գետի բոլորովին ուրիշ հատվածում։ Մթության մեջ ամեն ինչում լինել ճշմարտացի և այդպես էլ կանեմ եթե նույնիսկ կարիք լինի դրա համար ծեծված ֆրազների օգնությանը դիմել։ինչ այնքան արտառոց ու անծանոթ էր երևում։ Սկսեցինք պատկերացնել անտառում մոլորված երեխաների տառապանքները։
Դա իսկապես տեղի ունեցավ հենց այն ժամանակ, Եվ երբ մենք հույսներս լրիվ կորցրել էինք ամեն հույսէինք… Այո, և ես այդպես էլ պետք է պատմեմ։ Այսպիսովայո, գիտեմ, հենց որ լրիվ հուսահատվեցինք, հանկարծ, մեզնից փոքր-ինչ ներքև ես մի տարօրինակ վեպերում ու անսովոր լույս նկատեցիհեքիաթներում միշտ հենց այս ժամանակ են կատարվում հրաշքները, որը կայծկլտում էր դիմացի ափի ծառերի միջով։ Մի պահ մտածեցի ոգիների մասինբայց, այնքան աղոտմիևնույն է, այնքան առեղծվածային էր այդ լույսը։ Հաջորդ րոպեին գլխի ընկաոչինչ անել չեմ կարող։ Նախաձեռնելով այս գիրքը գրելը, որ դա մեր նավակն է ես իմ առջև խնդիր եմ դրել ամեն ինչում լինել ճշմարտացի և այնպես ճչացի, որ այդպես էլ կանեմ եթե նույնիսկ գիշերն ինքը անկողնուց վեր կթռչեր։կարիք լինի դրա համար ծեծված ֆրազների օգնությանը դիմել։
Մի պահ շունչներս պահած սպասեցինք և հանկարծԴա իսկապես տեղի ունեցավ հենց այն ժամանակ, ― օ՛երբ մենք կորցրել էինք ամեն հույս, գիշերային լռության աստվածային երաժշտություն, ― լսվեց Մոնթմորընսիի պատասխան հաչոցը։ Մենք նորից բարձրաձայն գոռացինքև ես այդպես էլ պետք է պատմեմ։ Այսպիսով, հենց որ բավական էր նույնիսկ յոթ քնած քաջերին արթնացնելու համար (իմիջիայլոցլրիվ հուսահատվեցինք, գլխի չեմ ընկնումհանկարծ, թե յոթ քնածներին արթնացնելու համար ինչու՞ ավելի շատ աղմուկ է պետք, քան մեկին) և հինգ րոպե անցմեզնից փոքր-ինչ ներքև ես մի տարօրինակ ու անսովոր լույս նկատեցի, որը մի ամբողջ հավիտենականություն թվացկայծկլտում էր դիմացի ափի ծառերի միջով։ Մի պահ մտածեցի ոգիների մասին, տեսանքայնքան աղոտ, այնքան առեղծվածային էր այդ լույսը։ Հաջորդ րոպեին գլխի ընկա, որ լուսավորված նավակը դանդաղ լողում դա մեր նավակն է մթության մեջ և լսեցինք Հարրիսի քնկոտ ձայնըայնպես ճչացի, որը հարցնում էր, թե որտեղ ենք գտնվում։որ նույնիսկ գիշերն ինքը անկողնուց վեր կթռչեր։
Հարրիսի հետ ինչ-Մի պահ շունչներս պահած սպասեցինք և հանկարծ, ― օ՛, գիշերային լռության աստվածային երաժշտություն, ― լսվեց Մոնթմորընսիի պատասխան հաչոցը։ Մենք նորից բարձրաձայն գոռացինք, որ տարօրինակ բան բավական էր կատարվում։ Դա սովորական հոգնածություն չերնույնիսկ յոթ քնած քաջերին արթնացնելու համար (իմիջիայլոց, ավելին։ Նա նավակը թիավարեց այնպիսի տեղգլխի չեմ ընկնում, որտեղից մեզ թե յոթ քնածներին արթնացնելու համար անհար էր նավակ մտնել ինչո՞ւ ավելի շատ աղմուկ է պետք, քան մեկին) և անմիջապես քուն մտավ։ Շատ ջանքեր ու գոռում-գոչյուններ պահանջվեցինհինգ րոպե անց, որպեսզի կրկին արթնացնենք որը մի ամբողջ հավիտենականություն թվաց, տեսանք, որ լուսավորված նավակը դանդաղ լողում է մթության մեջ և ուշքի բերենք նրան։ Բայց վերջապես մեր ջանքերը հաջողությամբ պսակվեցին և մենք ողջ առողջ ոտք դրեցինք տախտակամածի վրա։լսեցինք Հարրիսի քնկոտ ձայնը, որը հարցնում էր, թե որտեղ ենք գտնվում։
Նավակում նկատեցինք, Հարրիսի հետ ինչ-որ Հարրիսը շատ տխուր է։ տարօրինակ բան էր կատարվում։ Դա սովորական հոգնածություն չեր, ավելին։ Նա նավակը թիավարեց այնպիսի տպավորություն էր թողնումտեղ, ասես մեծ անախորժություն որտեղից մեզ համար անհար էր տեղի ունեցել։ Մենք հարցրեցինք, թե ինչ է պատահելնավակ մտնել և անմիջապես քուն մտավ։ Շատ ջանքեր ու գոռում-գոչյուններ պահանջվեցին, որպեսզի կրկին արթնացնենք և ուշքի բերենք նրան։ Բայց վերջապես մեր ջանքերը հաջողությամբ պսակվեցին և նա պատասխանեց մի բառով․մենք ողջ առողջ ոտք դրեցինք տախտակամածի վրա։
― Կարապները։Նավակում նկատեցինք, որ Հարրիսը շատ տխուր է։ Նա այնպիսի տպավորություն էր թողնում, ասես մեծ անախորժություն էր տեղի ունեցել։ Մենք հարցրեցինք, թե ինչ է պատահել, և նա պատասխանեց մի բառով․
Պարզվեց, որ նավակը կանգնեցրել ենք կարապների բնի մոտ և երբ Ջորջն ու ես գնացել ենք, էգ կարապը վերադարձել է ու աղմուկ բարձրացրել։ Հարրիսը նրան քշել է։ Կարապը հեռացել է և վերադարձել իր արուի հետ։ Հարրիսն ասաց, որ իսկական ճակատամարտ է տեղի ունեցել իր և այդ երկու կարապների միջև։ Վերջիվերջո, քաջությունը և հմտությունը իրենց գործն են արել, և ինքը պարտության է մատնել կարապներին։― Կարապները։
Կես ժամ անց նրանք վերադարձել են տասնութ ուրիշ Պարզվեց, որ նավակը կանգնեցրել ենք կարապների հետ։ Դատելով Հարրիսի պատմածիցբնի մոտ և երբ Ջորջն ու ես գնացել ենք, սարսափելի ճակատամարտ էգ կարապը վերադարձել է տեղի ունեցել։ Կարապները փորձել են նրան ու Մոնթմորընսիին դուրս աղմուկ բարձրացրել։ Հարրիսը նրան քշել նավակից ու ջրասույզ անել, իսկ ինքը չորս ժամ շարունակ հերոսաբար պաշտպանվել է։ Կարապը հեռացել էև վերադարձել իր արուի հետ։ Հարրիսն ասաց, նրանց մեծ մասին սպանել որ իսկական ճակատամարտ էտեղի ունեցել իր և այդ երկու կարապների միջև։ Վերջիվերջո, իսկ մնացածները փախուստի քաջությունը և հմտությունը իրենց գործն են դիմել։արել, և ինքը պարտության է մատնել կարապներին։
― Ասում եսԿես ժամ անց նրանք վերադարձել են տասնութ ուրիշ կարապների հետ։ Դատելով Հարրիսի պատմածից, քանի՞ կարապ կարսարսափելի ճակատամարտ է տեղի ունեցել։ Կարապները փորձել են նրան ու Մոնթմորընսիին դուրս քշել նավակից ու ջրասույզ անել, ― հարցրեց Ջորջը։իսկ ինքը չորս ժամ շարունակ հերոսաբար պաշտպանվել է, նրանց մեծ մասին սպանել է, իսկ մնացածները փախուստի են դիմել։
― ԵրեսուներկուԱսում ես, քանի՞ կարապ կար, ― քնկոտ ձայնով պատասխանեց Հարրիսը։հարցրեց Ջորջը։
― Քիչ առաջ ասացիր տասնութԵրեսուներկու, ― ասաց Ջորջը։քնկոտ ձայնով պատասխանեց Հարրիսը։
― Չի կարող պատահելՔիչ առաջ ասացիր տասնութ, ― քրթմնջաց Հարրիսը։ Ես ասացի տասներկու։ Կարծում ես հաշվել չգիտե՞մ ինչ է։ասաց Ջորջը։
Կարապների մասին ճշմարտությունը այդպես էլ չիմացանք։ Առավոտյան այդ մասին հարցրեցինք Հարրիսին― Չի կարող պատահել, բայց նա միայն զարմացավ և հարցրեց՝ «Ի՞նչ կարապներ»։ Նա հավանաբար կարծում էր, որ Ջորջն ու ― քրթմնջաց Հարրիսը։ Ես ասացի տասներկու։ Կարծում ես երազ էինք տեսել։հաշվել չգիտե՞մ ինչ է։
Մեր տարած բոլոր փորձություններից ու վախից հետո այնքան հաճելի էր ապահով զգալ նավակում։ Ջորջն ու ես կուշտ ընթրեցինք և հաճույքով գրոգ կխմեինք, եթե կարողանայինք գտնել վիսկին։ Հարցրեցինք Կարապների մասին ճշմարտությունը այդպես էլ չիմացանք։ Առավոտյան այդ մասին հարցրեցինք Հարրիսին, թե ինչ է արել վիսկին, բայց նա կարծես չեր էլ հասկանում, թե մենք ինչ նկատի ունենք «վիսկի» ասելով, կամ թե ինչի մասին էինք խոսում։ Մոնթմորընսին այնպիսի հայացքով միայն զարմացավ և հարցրեց՝ «Ի՞նչ կարապներ»։ Նա հավանաբար կարծում էր նայում մեզ, ասես ինչ-որ բան գիտեր, բայց չէր ուզում ասել։Ջորջն ու ես երազ էինք տեսել։
Այդ գիշեր Մեր տարած բոլոր փորձություններից ու վախից հետո այնքան հաճելի էր ապահով զգալ նավակում։ Ջորջն ու ես լավ քնեցիկուշտ ընթրեցինք և հաճույքով գրոգ կխմեինք, եթե կարողանայինք գտնել վիսկին։ Հարցրեցինք Հարրիսին, թե ինչ է արել վիսկին, բայց ավելի լավ կքնեինա կարծես չեր էլ հասկանում, եթե Հարրիսը չխանգարեր։ Աղոտ հիշում եմթե մենք ինչ նկատի ունենք «վիսկի» ասելով, կամ թե ինչի մասին էինք խոսում։ Մոնթմորընսին այնպիսի հայացքով էր նայում մեզ, ասես ինչ-որ այդ գիշեր մի տասն անգամ արթնացել եմ Հարրիսի պատճառովբան գիտեր, որը լապտերը ձեռքին անցուդարց էր անում նավակում՝ փնտրելով իր հագուստները։ Նա երևի ամբողջ գիշեր իր հագուստներն էր փնտրում։բայց չէր ուզում ասել։
Երկու Այդ գիշեր ես լավ քնեցի, բայց ավելի լավ կքնեի, եթե Հարրիսը չխանգարեր։ Աղոտ հիշում եմ, որ այդ գիշեր մի տասն անգամ հրեց ինձ ու Ջորջինարթնացել եմ Հարրիսի պատճառով, տեսնելու արդյոք մենք պառկած ենք որը լապտերը ձեռքին անցուդարց էր անում նավակում՝ փնտրելով իր շալվարի վրա։ Երկրորդ անգամ Ջորջը խիստ զայրացավ։հագուստները։ Նա երևի ամբողջ գիշեր իր հագուստներն էր փնտրում։
― Գրողը տանի, գիշերվա կեսին ինչի՞դ է պետք շալվարը։ Ինչու՞ չես տեղդ վեր ընկնում Երկու անգամ հրեց ինձ ու քնում։Ջորջին, տեսնելու արդյոք մենք պառկած ենք իր շալվարի վրա։ Երկրորդ անգամ Ջորջը խիստ զայրացավ։
― Գրողը տանի, գիշերվա կեսին ինչի՞դ է պետք շալվարը։ Ինչո՞ւ չես տեղդ վեր ընկնում ու քնում։ Հաջորդ անգամ արթնանալիս տեսա, որ , որ Հարրիսը ուղղակի գլուխը կորցրել է, որովհետև չէր կարողանում գտնել իր կիսագուլպաները։ Աղոտ հիշում եմ, որ վերջին անգամ արթնանալիս ինձ մի կողքից մյուսն էին շրջում, և լսում էի Հարրիսի մռթմռթոցը, որը չէր կարողանում հասկանալ, թե ու՞ր ո՞ւր կարող էր չքվել իր հովանոցը։
==Գլուխ տասնհինգերորդ==
Տնտեսական պարտականություններ։ Սեր աշխատանքի հանդեպ։ Ծեր թիավարը․ նրա խոսքն ու գործը։ Նոր սերնդի թերահավատությունը։ Նավակով շրջագայելու առաջին հիշողությունները։ Լաստանավելու մասին։ Ջորջի ձևավոր թիավարումը։ Ծեր նավավարը և նրա մեթոդը։ Այնքան հանգիստ, այնքան համբերատար։ Սկսնակը։ Նավարկություն ձողի օգնությամբ։ Տխուր պատահար։ Ընկերության հմայքները։ Առագաստանավակ․ իմ առաջին փորձը։ Հնարավոր պատճառ, թե ինչու մեր նավակը չխորտակվեց։
Առավոտյան մենք բավական ուշ արթնացանք և ընդառաչելով Հարրիսի անկեղծ ցանկությանը, բավարարվեցինք պարզունակ, «առանց դելիկատեսների» նախաճաշով։ Որից հետո լվացինք ամանեղենը և ամեն ինչ կարգի բերեցինք (այդ ամենօրյա կրկնվող աշխատանքը օգնում է վճռելու մի հարց, որը ինձ հաճախ շփոթության մեջ էր գցում․ այն է․ ինչպե՞ս է տնային տնտեսուհին հաջողացնում անցկացնել ժամանակը) և մոտավորապես ժամը տասին ճանապարհ ընկանք՝ մտադրվելով այդ օրվա ընթացքում որքան հնարավոր է երկար ճանապարհ անցնել։
Այդ առավոտյան Առավոտյան մենք համաձայնության եկանք նավակը թիավարելբավական ուշ արթնացանք և ընդառաչելով Հարրիսի անկեղծ ցանկությանը, ճոպանով քարշելու փոխարեն։ Հարրիսն ասացբավարարվեցինք պարզունակ, որ աշխատանքի ամենաճիշտ բաժանումն այն կլինի, որ Ջորջը ու ես թիավարենք, իսկ ինքը ղեկակալ լինի։Ես ամենևին համաձայն չէի նրա հետ «առանց դելիկատեսների» նախաճաշով։ Որից հետո լվացինք ամանեղենը և ասացիամեն ինչ կարգի բերեցինք (այդ ամենօրյա կրկնվող աշխատանքը օգնում է վճռելու մի հարց, որ Հարրիսը ավելի շատ խելամտություն կցուցաբերեր, եթե առաջարկեր, որ ինքն ու Ջորջն աշխատեն, իսկ որը ինձ թողնեն, որ մի քիչ հանգըստանամ։ Ինձ թվում հաճախ շփոթության մեջ էր, որ ես ավելի շատ եմ աշխատում, քան պետք գցում․ այն է․ ինչպե՞ս է, տնային տնտեսուհին հաջողացնում անցկացնել ժամանակը) և դա արդեն ազդում էր նյարդերիս վրա։մոտավորապես ժամը տասին ճանապարհ ընկանք՝ մտադրվելով այդ օրվա ընթացքում որքան հնարավոր է երկար ճանապարհ անցնել։
Ինձ միշտ այնպես է թվումԱյդ առավոտյան մենք համաձայնության եկանք նավակը թիավարել, ճոպանով քարշելու փոխարեն։ Հարրիսն ասաց, որ պետք եղածից աշխատանքի ամենաճիշտ բաժանումն այն կլինի, որ Ջորջը ու ես թիավարենք, իսկ ինքը ղեկակալ լինի։ Ես ամենևին համաձայն չէի նրա հետ և ասացի, որ Հարրիսը ավելի եմ աշխատում։ Մի կարծեքշատ խելամտություն կցուցաբերեր, թե դեմ եմ աշխատանքինեթե առաջարկեր, ընդհակառակըոր ինքն ու Ջորջն աշխատեն, սիրում եմ աշխատանքը։ Դա իսկ ինձ հմայում է։ Ես կարող եմ ժամերով նստել և դիտելթողնեն, թե աշխատանքն ինչպես է առաջ գնում։ Շատ եմ սիրում աշխատանքին մոտ գտնվել։ Այն միտքըոր մի քիչ հանգստանամ։ Ինձ թվում էր, որ կարող ես ավելի շատ եմ դրանից զրկվելաշխատում, հուսահատության քան պետք է հասցնում ինձ։, և դա արդեն ազդում էր նյարդերիս վրա։
Չի կարելի չափից շատ աշխատանք հանձնարարել ինձ։ Աշխատանքը կուտակելը իմ կիրքն Ինձ միշտ այնպես է դարձել։ Առանձնասենյակս հիմա այնքան լիքն է աշխատանքովթվում, որ ասեղ գցելու տեղ չկա։ Շուտով ստիպված պետք եղածից ավելի եմ աշխատում։ Մի կարծեք, թե դեմ եմ աշխատանքին, ընդհակառակը, սիրում եմ աշխատանքը։ Դա ինձ հմայում է։ Ես կարող եմ ժամերով նստել և դիտել, թե աշխատանքն ինչպես է լինեմ մի նոր մասնաշենք կառուցել։առաջ գնում։ Շատ եմ սիրում աշխատանքին մոտ գտնվել։ Այն միտքը, որ կարող եմ դրանից զրկվել, հուսահատության է հասցնում ինձ։
Ես նաև անչափ խնամքով եմ վերաբերվում աշխատանքին։ Ինձ մոտ եղած աշխատանքի մեծ մասը պահել-պահպանել եմ երկար տարիներ և վրան մի մատնահետք անգամ չկա։ Ես անչափ հպարտանում եմ Չի կարելի չափից շատ աշխատանք հանձնարարել ինձ։ Աշխատանքը կուտակելը իմ աշխատանքով։ Երբեմն-երբեմն ցած եմ իջեցնում դարակներից ու սրբում փոշին։ Ոչ ոք այդքան լավ վիճակում չի կարող պահել աշխատանքըկիրքն է դարձել։ Առանձնասենյակս հիմա այնքան լիքն է աշխատանքով, որքան ես։որ ասեղ գցելու տեղ չկա։ Շուտով ստիպված պետք է լինեմ մի նոր մասնաշենք կառուցել։
Սակայն, թեև ես ծարավի Ես նաև անչափ խնամքով եմ վերաբերվում աշխատանքին։ Ինձ մոտ եղած աշխատանքի, այնուամենայնիվ, սիրում մեծ մասը պահել-պահպանել եմ արդարացի լինել, չեմ պահանջում ավելիներկար տարիներ և վրան մի մատնահետք անգամ չկա։ Ես անչափ հպարտանում եմ իմ աշխատանքով։ Երբեմն-երբեմն ցած եմ իջեցնում դարակներից ու սրբում փոշին։ Ոչ ոք այդքան լավ վիճակում չի կարող պահել աշխատանքը, քան ինձ բաժին է հասնում։որքան ես։
Բայց առանց խնդրելու էլ ինձ միշտ ավելին են տալիսՍակայն, համենայն դեպս թեև ես այդպես ծարավի եմ կարծում և դա աշխատանքի, այնուամենայնիվ, սիրում եմ արդարացի լինել, չեմ պահանջում ավելին, քան ինձ վշտացնում է։բաժին է հասնում։
Ջորջն ասում էԲայց առանց խնդրելու էլ ինձ միշտ ավելին են տալիս, որ դրա համար անհանգստանալու կարիք չկա։ Նրա կարծիքով իմ չափազանց նրբանկատությունն է, որ ստիպում է վախենալ, թե ավելի շատ համենայն դեպս ես այդպես եմ աշխատում, քան պահանջվում կարծում և դա ինձ վշտացնում է։ Իրականում ինձ բաժին ընկած աշխատանքի կեսն էլ չեմ անում։ Հավանաբար, նա ինձ հանգստացնելու համար է այդպես ասում։
Ես միշտ նկատել եմՋորջն ասում է, որ նավակի անձնակազմի յուրաքանչյուր անդամ համոզված դրա համար անհանգստանալու կարիք չկա։ Նրա կարծիքով իմ չափազանց նրբանկատությունն է, որ ամեն ինչ ինքն է անում։ Հարրիսը համոզված ստիպում էվախենալ, որ միայն ինքն է թե ավելի շատ եմ աշխատում, իսկ Ջորջը և ես խաբում ենք իրեն։ Մյուս կողմիցքան պահանջվում է։ Իրականում ինձ բաժին ընկած աշխատանքի կեսն էլ չեմ անում։ Հավանաբար, Ջորջը ծաղրում է Հարրիսին, պնդելով, որ նա ոչինչ չի անում ուտելուց ու քնելուց բացի, և խորապես համոզված էր, որ ինքն ինձ հանգստացնելու համար է անում այն ամբողջ աշխատանքը, որի մասին արժե խոսել։այդպես ասում։
Նա ասացԵս միշտ նկատել եմ, որ երբեք նավակի անձնակազմի յուրաքանչյուր անդամ համոզված է, որ ամեն ինչ ինքն է անում։ Հարրիսը համոզված է, որ միայն ինքն է աշխատում, իսկ Ջորջը և ես խաբում ենք իրեն։ Մյուս կողմից, Ջորջը ծաղրում է Հարրիսին, պնդելով, որ նա ոչինչ չի ճանապարհորդել այնպիսի ծույլ անբաննրի հետանում ուտելուց ու քնելուց բացի, և խորապես համոզված էր, որ ինքն է անում այն ամբողջ աշխատանքը, ինչպիսին մենք ենք։որի մասին արժե խոսել։
Դա Հարրիսին զվարճացրեց։Նա ասաց, որ երբեք չի ճանապարհորդել այնպիսի ծույլ անբաննրի հետ, ինչպիսին մենք ենք։
― Պատկերացնում ես, ծերուկ Ջորջը աշխատանքի մասին է ճառում, ― ծիծաղեց նա։ ― Ախր կես ժամ աշխատելուց հետո շունչը կփչի։ Երբևէ տեսե՞լ ես Ջորջին աշխատելիս, ― դիմեց ինձ Հարրիսը։Դա Հարրիսին զվարճացրեց։
Ես համաձայնեցի Հարրիսի հետ― Պատկերացնում ես, որ իրոք չեմ տեսելծերուկ Ջորջը աշխատանքի մասին է ճառում, ավելի ճիտ, ճանապարհորդությունն սկսելուց ― ծիծաղեց նա։ ― Ախր կես ժամ աշխատելուց հետո ինչ-որ չեմ նկատել։շունչը կփչի։ Երբևէ տեսե՞լ ես Ջորջին աշխատելիս, ― դիմեց ինձ Հարրիսը։
― Չեմ հասկանումԵս համաձայնեցի Հարրիսի հետ, ի՞նչպես պիտի իմանայիրոր իրոք չեմ տեսել, ― առարկեց Ջորջը։ ― Թող անիծված լինեմավելի ճիշտ, եթե ամբողջ ժամանակդ քնով չես անցկացրել։ Երբևէ Հարրիսին արթուն տեսած կա՞ս։ Բացի, իհարկե, ճաշի ժամերից, ― դիմեց Ջորջը ինձ։ճանապարհորդությունն սկսելուց հետո ինչ-որ չեմ նկատել։
Արդարությունը պահանջում էր հաստատել Ջորջի ասածը։ Հենց սկզբից էլ անիմաստ էր օգնության հարցում Հարրիսի վրա հույս դնել։― Չեմ հասկանում, ի՞նչպես պիտի իմանայիր, ― առարկեց Ջորջը։ ― Թող անիծված լինեմ, եթե ամբողջ ժամանակդ քնով չես անցկացրել։ Երբևէ Հարրիսին արթուն տեսած կա՞ս։ Բացի, իհարկե, ճաշի ժամերից, ― դիմեց Ջորջը ինձ։
― Բայց, գրողը տանի, ես ավելի շատ եմ աշխատում, քան ծերուկ Ջեյը, ― շարունակեց Հարրիսը։Արդարությունը պահանջում էր հաստատել Ջորջի ասածը։ Հենց սկզբից էլ անիմաստ էր օգնության հարցում Հարրիսի վրա հույս դնել։
― Չէիր էլ կարող Բայց, գրողը տանի, ես ավելի քիչ աշխատելշատ եմ աշխատում, քան ծերուկ Ջեյը, ― ավելացրեց Ջորջը։շարունակեց Հարրիսը։
― Ջեյը հավանաբար իրեն ուղեվոր է երևակայումՉէիր էլ կարող ավելի քիչ աշխատել, ― ասաց Հարրիսը։ավելացրեց Ջորջը։
Այս էլ շնորհակալության փոխարեն― Ջեյը հավանաբար իրեն ուղեվոր է երևակայում, որ իրենց և այս խարխուլ նավակը Քինգստոնից բերել, այստեղ եմ հասցրել, ամեն ինչ կազմակերպել եմ, ղեկավարել, հոգ եմ տարել նրանց մասին, ծառայել եմ նրանց։ Ոչինչ, այդպես է աշխարհի կարգը։― ասաց Հարրիսը։
Տվյալ դեպքումԱյս էլ շնորհակալության փոխարեն, ծագած դժվարությունը մենք հարթեցինքոր իրենց և այս խարխուլ նավակը Քինգստոնից բերել, որոշելովայստեղ եմ հասցրել, որ Հարրիսն ու Ջորջը կթիավարեն մինչև Ռեդինգամեն ինչ կազմակերպել եմ, իսկ դրանից հետո ես ճոպանով կքարշեմ նավակը։ Ծանր նավակը ուժեղ հոսանքին դեմ թիավարելը հիմա ինձ քիչ է գրավում։ Կար ժամանակղեկավարել, շատ վաղուցհոգ եմ տարել նրանց մասին, երբ ծանր աշխատանքը ձգում էր ինձ։ Հիմա ես աշխատում ծառայել եմ տեղս զիջել երիտասարդներին։նրանց։ Ոչինչ, այդպես է աշխարհի կարգը։
Նկատել եմՏվյալ դեպքում, ծագած դժվարությունը մենք հարթեցինք, որոշելով, որ հին թիավարները նույնպես նահանջում ենՀարրիսն ու Ջորջը կթիավարեն մինչև Ռեդինգ, երբ ուժ գործադրելու կարիք է զգացվում։ Հին թիավարին միշտ կարելի իսկ դրանից հետո ես ճոպանով կքարշեմ նավակը։ Ծանր նավակը ուժեղ հոսանքին դեմ թիավարելը հիմա ինձ քիչ է ճանաչել նրանովգրավում։ Կար ժամանակ, թե ինչպես է մեկնվել նավակի խորքում դրված բարձին և քաջալերում է թիավարներինշատ վաղուց, պատմելով, թե ինչ հրաշագործություններ է կատարել անցյալ տարի։երբ ծանր աշխատանքը ձգում էր ինձ։ Հիմա ես աշխատում եմ տեղս զիջել երիտասարդներին։
― Դուք էլ կարծում եքՆկատել եմ, թե դժվար գործ եք անումոր հին թիավարները նույնպես նահանջում են, ― ծոր տալով խոսում երբ ուժ գործադրելու կարիք է նազգացվում։ Հին թիավարին միշտ կարելի է ճանաչել նրանով, ինքնագոհ տեսքով ծխամորճից ծուխը փչելով ու դիմելով հալից ընկած երկու սկսնակ թե ինչպես է մեկնվել նավակի խորքում դրված բարձին և քաջալերում է թիավարներին, որոնք արդեն ժամուկես անդադար թիավարում են հոսանքին հակառակ։ ― Ջիմ Բիֆըպատմելով, Ջեկը և ես թե ինչ հրաշագործություններ է կատարել անցյալ ամառ Մարլոյից մինչև Գորինգ հասանք մի օրում, առանց կանգառի։ Հիշու՞մ ես Ջեկ։տարի։
Լսելով հարցը― Դուք էլ կարծում եք, Ջեկըթե դժվար գործ եք անում, որը նավաքթում իր համար անկողին էր պատրաստել բոլոր այն վերարկուներից ― ծոր տալով խոսում է նա, ինքնագոհ տեսքով ծխամորճից ծուխը փչելով ու ծածկոցներիցդիմելով հալից ընկած երկու սկսնակ թիավարներին, որ կարողացել էր գտնել, և որոնք արդեն երկու ժամ էժամուկես անդադար թիավարում են հոսանքին հակառակ։ ― Ջիմ Բիֆը, ինչ քնած էր, արթնանում է Ջեկը և սկսում է մեկ առ մեկ հիշել այդ դեպքի մանրամասները։ Նա նույնիսկ հիշում է, որ ամբողջ ժամանակ ստիպված էին թիավարել ուժեղ հոսանքին հակառակես անցյալ ամառ Մարլոյից մինչև Գորինգ հասանք մի օրում, ինչպես նաև քամուն դեմ հանդիման։առանց կանգառի։ Հիշո՞ւմ ես Ջեկ։
― Մոտ երեսունչորս մղոն ճանապարհ անցանքԼսելով հարցը, ― ավելացնում Ջեկը, որը նավաքթում իր համար անկողին էր պատրաստել բոլոր այն վերարկուներից ու ծածկոցներից, որ կարողացել էր գտնել, և արդեն երկու ժամ է առաջին պատմիչը, ևս մի բարձ ավելացնելով գլխի տակ։ինչ քնած էր, արթնանում է և սկսում է մեկ առ մեկ հիշել այդ դեպքի մանրամասները։ Նա նույնիսկ հիշում է, որ ամբողջ ժամանակ ստիպված էին թիավարել ուժեղ հոսանքին հակառակ, ինչպես նաև քամուն դեմ հանդիման։
Դե լավ, Թոմ, մի չափազանցրու― Մոտ երեսունչորս մղոն ճանապարհ անցանք, ― կշտամբանքով մռթմռթում ավելացնում է Ջեկըառաջին պատմիչը, ― ամենաշատը երեսուներեք մղոն։ևս մի բարձ ավելացնելով գլխի տակ։
Եվ Ջեկն ու Թոմը― Դե լավ, լրիվ ուժասպառ լինելով իրենց ուժից վեր այս խոսակցությունիցԹոմ, մի չափազանցրու, նորից քուն են մտնում։ Իսկ երկու պարզամիտ թիավարները անչափ հպարտ են― կշտամբանքով մռթմռթում է Ջեկը, որ իրենց թույլ են տվել տեղափոխել այնպիսի հիանալի թիավարների, ինչպիսին Ջեկն ու Թոմն են և սկսում են ավելի ջանասիրաբար թիավարել։― ամենաշատը երեսուներեք մղոն։
Ես ինքսԵվ Ջեկն ու Թոմը, երբ ջահել էիլրիվ ուժասպառ լինելով իրենց ուժից վեր այս խոսակցությունից, լսում էի մեծահասակների նմանօրինակ պատմություններընորից քուն են մտնում։ Իսկ երկու պարզամիտ թիավարները անչափ հպարտ են, ընդունում էիոր իրենց թույլ են տվել տեղափոխել այնպիսի հիանալի թիավարների, կուլ էի տալիս, յուրացնում ամեն մի բառը և խնդրում էի էլի պատմել։ Բայց ներկայիս սերունդը կարծես զուրկ է հին օրերի միամիտ հավատից։ Մենք՝ Ջորջը, Հարրիսը և ես, մի տարի ամռանը մեզ հետ էինք վերցրել մի դեղնակտուց պատանու ինչպիսին Ջեկն ու Թոմն են և ճանապարհին նրան սովորական անհավատալի բաներ էինք պատմում մեր երևակայական հրաշագործությունների մասին։սկսում են ավելի ջանասիրաբար թիավարել։
Նրան հրամցրեցինք բոլոր ստերըԵս ինքս, որ արդեն քանի տարիներ ծառայում են նավավարներին և ավելացրեցինք թվով յոթ բացարձակապես յուրօրինակ պատմություններերբ ջահել էի, որ ինքներս էինք հորինել։ Դրանից մեկը իսկապես ճշմարտանման էրլսում էի մեծահասակների նմանօրինակ պատմությունները, ինչ-որ չափով հիմնված իսկական դեպքի վրաընդունում էի, որը մի քիչ այլ կերպ մի քանի տարի առաջ պատահել էր մեր ընկերներից մեկի հետ։ Դա մի պատմություն էրկուլ էի տալիս, որին յուրացնում ամեն մի երեխա կհավատարբառը և խնդրում էի էլի պատմել։ Բայց ներկայիս սերունդը կարծես զուրկ է հին օրերի միամիտ հավատից։ Մենք՝ Ջորջը, առանց վիրավորելու իր արժանապատվությունը։Հարրիսը և ես, մի տարի ամռանը մեզ հետ էինք վերցրել մի դեղնակտուց պատանու և ճանապարհին նրան սովորական անհավատալի բաներ էինք պատմում մեր երևակայական հրաշագործությունների մասին։
Իսկ այդ պատանին Նրան հրամցրեցինք բոլոր պատմություններն ընդունում էր ծաղրուծանակով ստերը, որ արդեն քանի տարիներ ծառայում են նավավարներին և պահանջում ավելացրեցինք թվով յոթ բացարձակապես յուրօրինակ պատմություններ, որ ինքներս էինք հորինել։ Դրանից մեկը իսկապես ճշմարտանման էր, ինչ-որ չափով հիմնված իսկական դեպքի վրա, որը մի քիչ այլ կերպ մի քանի տարի առաջ պատահել էր տեղնուտեղը կրկնել մեր բոլոր հերոսություններն ու պատրաստ ընկերներից մեկի հետ։ Դա մի պատմություն էր գրազ գալ, որ չէինք կարողանա։որին ամեն մի երեխա կհավատար, առանց վիրավորելու իր արժանապատվությունը։
Այդ առավոտ սկսեցինք խոսել մեր անձնական փորձի մասին Իսկ այդ պատանին բոլոր պատմություններն ընդունում էր ծաղրուծանակով և հիշեցինք թիավարման արվեստի մեջ կատարած պահանջում էր տեղնուտեղը կրկնել մեր առաջին քայլերը։ բոլոր հերոսություններն ու պատրաստ էր գրազ գալ, որ չէինք կարողանա։
Նավակի հետ կապված իմ առաջին հիշողությունն այն է,որ հինգ տղաներով, այդ թվում նաև ես, յուրաքանչյուրս երեքական պենս էինք զոհում Այդ առավոտ սկսեցինք խոսել մեր անձնական փորձի մասին և Ռիջենթ-պարկի լճում մի ինչ-որ արտասովոր տեսքով նավակ էինք թիավարում, որից հետո հիշեցինք թիավարման արվեստի մեջ կատարած մեր զգեստները չորացնում էինք այգու պահակի սենյակում։առաջին քայլերը։
Դրանից հետո ես սիրեցի ջուրը և հաճախ էի նավարկում քաղաքամերձ տարբեր լճակներում։ Դա մի զբաղմունք Նավակի հետ կապված իմ առաջին հիշողությունն այն է, որն ավելի շատ զվարճանք ու հուզմունք է խոստանումոր հինգ տղաներով, քան այդ թվում է առաջին հայացքիցնաև ես, հատկապես, երբ դուք գտնվում եք լճակի մեջտեղում, իսկ ափին հանկարծ յուրաքանչյուրս երեքական պենս էինք զոհում և Ռիջենթ-պարկի լճում մի մեծ փայտ ձեռքին հայտնվում է այն տախտակների տերըինչ-որ արտասովոր տեսքով նավակ էինք թիավարում, որոնցից պատրաստված է ձեր լաստանավակը։որից հետո մեր զգեստները չորացնում էինք այգու պահակի սենյակում։
Նկատելով այդ ջենտլմենինԴրանից հետո ես սիրեցի ջուրը և հաճախ էի նավարկում քաղաքամերձ տարբեր լճակներում։ Դա մի զբաղմունք է, այսպես թե այնպեսորն ավելի շատ զվարճանք ու հուզմունք է խոստանում, ձեզ մոտ այլևս ոչ ընկերակցելուքան թվում է առաջին հայացքից, ոչ էլ խոսելու ցանկություն չի մնում, ու եթե անքաղաքավարի երևալու վախը չլինիհատկապես, երբ դուք կգերադասեիք խույս տալ նրա հետ հանդիպումից։ Եվ ձեր արջև խնդիր գտնվում եք դնում, ինչ գնով էլ լինի հասնել լճակի հանդիպակաց ափը և անձայն ու արագ տուն գնալմեջտեղում, ձևացնելովիսկ ափին հանկարծ մի մեծ փայտ ձեռքին հայտնվում է այն տախտակների տերը, թե չեք նկատում նրան։ Իսկ նա, հակառակի պես, ուղղակի նվաղում որոնցից պատրաստված է ձեր ձեռքից բռնելու ու խոսելու ցանկությունից։լաստանավակը։
Պարզվում էՆկատելով այդ ջենտլմենին, այսպես թե այնպես, որ նա ճանաչում է ձեր հորն ու մոտիկից ծանոթ է նաև ձեզ հետմոտ այլևս ոչ ընկերակցելու, բայց նույնիսկ դրանով ոչ էլ խոսելու ցանկություն չի կարողանում ձեզ իր կողմը գրավել։ Նա սպառնում էմնում, որ ցույց կտաու եթե անքաղաքավարի երևալու վախը չլինի, դուք կգերադասեիք խույս տալ նրա հետ հանդիպումից։ Եվ ձեր արջև խնդիր եք դնում, թե ինչ է նշանակում վերցնել ուրիշի տախտակներն գնով էլ լինի հասնել լճակի հանդիպակաց ափը և անձայն ու դրանից լաստ պատրաստելարագ տուն գնալ, բայց քանի որ դուք արդեն գիտեքձևացնելով, թե դա ինչպես է արվումչեք նկատում նրան։ Իսկ նա, առաջարկությունըհակառակի պես, թեև սրտանց ուղղակի նվաղում է արված, ավելորդ է թվում և հետո դուք չեք ցանկանում նեղություն պատճառել նրան՝ առաջարկն ընդունելով։ձեր ձեռքից բռնելու ու խոսելու ցանկությունից։
Բայց և այնպեսՊարզվում է, որ նա ճանաչում է ձեր հորն ու մոտիկից ծանոթ է նաև ձեզ հետ հանդիպելու նրա ցանկությունն այնքան մեծ է, որ ձեր անտարբերությունից ամենևին բայց նույնիսկ դրանով չի պակասում։ Եվ այն փուդաջանությունըկարողանում ձեզ իր կողմը գրավել։ Նա սպառնում է, որ նա ցույց կտա, թե ինչ է տալիս լճակի ափով ետ նշանակում վերցնել ուրիշի տախտակներն ու առաջ վազելովդրանից լաստ պատրաստել, որպեսզի ձեր ափ հասնելուն պես տեղում լինիբայց քանի որ դուք արդեն գիտեք, թե դա ինչպես հարկն է ձեզ ողջունելու համար, իրոք որ շոյում է մարդու ինքնասիրությունը։ Եթե նա գեր է և վազելիս շնչահեղձ է լինումարվում, հեշտությամբ կարող եք խույս տալ նրա սիրալիությունիցառաջարկությունը, իսկ եթե երիտասարդ թեև սրտանց է և արագաշարժ՝ հանդիպումն անխուսափելի է։ Տեսակցությունըարված, սակայն, արագ ավելորդ է ավարտվում։ Մեծ մասամբ նա է խոսում, իսկ դ՛ուք սահմանափակվում եք միավանկ բացականչություններով թվում և հենց որ նրա ձեռքից դուրս պրծնելու հնարավորություն է ստեղծվում, առանց տատանվելու օգտվում եք դրանից։հետո դուք չեք ցանկանում նեղություն պատճառել նրան՝ առաջարկն ընդունելով։
Ես մոտ երեք ամիս նվիրեցի լաստանավերով նավարկելուն Բայց և արվեստի այդ բնագավառում բավականաչափ փորձ ձեռք բերելովայնպես, ձեզ հետ հանդիպելու նրա ցանկությունն այնքան մեծ է, որ ձեր անտարբերությունից ամենևին չի պակասում։ Եվ այն փութաջանությունը, որ նա ցույց է տալիս լճակի ափով ետ ու առաջ վազելով, որպեսզի ձեր ափ հասնելուն պես տեղում լինի, որոշեցի ինչպես հարկն է զբաղվել թիավարման գործով ձեզ ողջունելու համար, իրոք որ շոյում է մարդու ինքնասիրությունը։ Եթե նա գեր է և դարձա Լի գետի ակումբներից մեկի անդամը։վազելիս շնչահեղձ է լինում, հեշտությամբ կարող եք խույս տալ նրա սիրալիությունից, իսկ եթե երիտասարդ է և արագաշարժ՝ հանդիպումն անխուսափելի է։ Տեսակցությունը, սակայն, արագ է ավարտվում։ Մեծ մասամբ նա է խոսում, իսկ դուք սահմանափակվում եք միավանկ բացականչություններով և հենց որ նրա ձեռքից դուրս պրծնելու հնարավորություն է ստեղծվում, առանց տատանվելու օգտվում եք դրանից։
Լի գետի վրա նավարկելիս, հատկապես շաբաթ օրերին, շատ շուտով թիերի հետ վարվելու հմտություն եք Ես մոտ երեք ամիս նվիրեցի լաստանավերով նավարկելուն և արվեստի այդ բնագավառում բավականաչափ փորձ ձեռք բերում և սովորում եք խուսանավել բեռնանավերի ու շոգենավակների հետ հանդիպելիս։ Դա նաև ձեզ հնարավորություն է ընձեռում սովորելուբերելով, թե որոշեցի ինչպես ուղիղ ու վայելչագեղորեն մեկնվել նավակի խորքում, որպեսզի հանդիպող նավակների ճոպանները ձեզ ջուրը չգցեն։հարկն է զբաղվել թիավարման գործով և դարձա Լի գետի ակումբներից մեկի անդամը։
Բայց այսպես թիավարման գործում փորձ Լի գետի վրա նավարկելիս, հատկապես շաբաթ օրերին, շատ շուտով թիերի հետ վարվելու հմտություն եք ձեռք չեք բերի։բերում և սովորում եք խուսանավել բեռնանավերի ու շոգենավակների հետ հանդիպելիս։ Դա նաև ձեզ հնարավորություն է ընձեռում սովորելու, թե ինչպես ուղիղ ու վայելչագեղորեն մեկնվել նավակի խորքում, որպեսզի հանդիպող նավակների ճոպանները ձեզ ջուրը չգցեն։
Ես Բայց այսպես թիավարման իմ ոճը գործում փորձ ձեռք եմ բերել Թեմզայի վրա նավարկելով։ Իմ ոճն ամենուր ընդունում են հիացմունքով։ Բոլորը գտնում են, որ դա շատ յուրորինակ ոճ է։չեք բերի։
Մինչև տասնվեց տարեկան դառնալը, Ջորջը նույնիսկ չի մոտեցել ջրին։ Դրանից հետո նա և նույն տարիքի ևս ութ ջենտլմեններ մի շաբաթ օր ճամփա ընկան դեպի Քյու, մտադրվելով այնտեղ նավակ վարձել ու թիավարել մինչև Ռիչմոնդ ու ետ։ Նրանցից մեկը, Ջոսքինս անունով մի փրչոտ երիտասարդ, որը մեկ երկու անգամ նավակ էր նստել Սերփնթայնում, հավաստիացրեց նրանցԵս թիավարման իմ ոճը ձեռք եմ բերել Թեմզայի վրա նավարկելով։ Իմ ոճն ամենուր ընդունում են հիացմունքով։ Բոլորը գտնում են, որ դա շատ զվարճալի յուրօրինակ ոճ է։ Երբ նրանք հասան նավամատույց, տեղատվության ժամ էր և հոսանքը շատ արագ էր։ Գետից սառը քամի էր փչում, բայց դա նրանց ամենևին չանհանգստացրեց, և սկսեցին իրենց համար նավակ ընտրել։
Նավամատույցում մի Մինչև տասնվեց տարեկան դառնալը, Ջորջը նույնիսկ չի մոտեցել ջրին։ Դրանից հետո նա և նույն տարիքի ևս ութ թիանի ջենտլմեններ մի շաբաթ օր ճամփա ընկան դեպի Քյու, մտադրվելով այնտեղ նավակ էր չորանումվարձել ու թիավարել մինչև Ռիչմոնդ ու ետ։ Նրանցից մեկը, Ջոսքինս անունով մի փրչոտ երիտասարդ, որը և գրավեց մեկ երկու անգամ նավակ էր նստել Սերփնթայնում, հավաստիացրեց նրանց ուշադրությունը։ Նրանք խնդրեցին, որ իրենց տան այդ նավակը։ Նավավարը տեղում չէր և նրան փոխարինում դա շատ զվարճալի է։ Երբ նրանք հասան նավամատույց, տեղատվության ժամ էր որդին։ Տղան փորձեց շեղել նրանց ուշադրությունը սպորտային նավակից և ցույց տվեց երկու-երեք հարմարավետ նավակներ, որոնք նախատեսված էին ընտանեկան զբոսանքների համարհոսանքը շատ արագ էր։ Գետից սառը քամի էր փչում, բայց դրանք հարմար չէին։ Սպորտային նավակը միակն էրդա նրանց ամենևին չանհանգստացրեց, որի մեջ նրանք տպավորիչ կերևային։և սկսեցին իրենց համար նավակ ընտրել։
Այսպիսով տղան նավակը ջուրը իջեցրեցՆավամատույցում մի ութ թիանի նավակ էր չորանում, երիտասարդները հանեցին պիջակները որը և պատրաստվեցին գրավել իրենց տեղերը։ Տղան առաջարկեց Ջորջին, որը նույնիսկ այն ժամանակ ցանկացած խմբի ամենածանրաքաշ անդամն էր, գրավել չորրորդ տեղը։ Ջորջն ասացգրավեց նրանց ուշադրությունը։ Նրանք խնդրեցին, որ ուրախ է չորրորդը լինել, արագ անցավ առաջին թիավարի նստարանը իրենց տան այդ նավակը։ Նավավարը տեղում չէր և նստեց մեջքով դեպի նավախելը։ Վերջիվերջո, նրան նստեցրին ինչպես հարկն էփոխարինում էր որդին։ Տղան փորձեց շեղել նրանց ուշադրությունը սպորտային նավակից և ցույց տվեց երկու-երեք հարմարավետ նավակներ, որոնք նախատեսված էին ընտանեկան զբոսանքների համար, բայց դրանք հարմար չէին։ Սպորտային նավակը միակն էր, որից հետո մյուսները նույնպես հետեվոցին նրա օրինակին։որի մեջ նրանք տպավորիչ կերևային։
Ղեկակալ նշանակեցին մի խիստ ջղային տղայիԱյսպիսով տղան նավակը ջուրը իջեցրեց, որին Ջոսքինսը բացատրեց ղեկի հետ վարվելու կանոնները։ Ջոսքինսն ինքը իր իր վրա վերցրեց առաջին թիավարի պարտականությունները։ Նա բացատրեց մյուսներիներիտասարդները հանեցին պիջակները և պատրաստվեցին գրավել իրենց տեղերը։ Տղան առաջարկեց Ջորջին, որը նույնիսկ այն ժամանակ ցանկացած խմբի ամենածանրաքաշ անդամն էր, գրավել չորրորդ տեղը։ Ջորջն ասաց, որ ամեն ինչ շատ հեշտ ուրախ էչորրորդը լինել, պարզապես պետք արագ անցավ առաջին թիավարի նստարանը և նստեց մեջքով դեպի նավախելը։ Վերջիվերջո, նրան նստեցրին ինչպես հարկն է հետևեն իր , որից հետո մյուսները նույնպես հետեվեցին նրա օրինակին։
Նրանք հայտնեցինՂեկակալ նշանակեցին մի խիստ ջղային տղայի, որին Ջոսքինսը բացատրեց ղեկի հետ վարվելու կանոնները։ Ջոսքինսն ինքը իր իր վրա վերցրեց առաջին թիավարի պարտականությունները։ Նա բացատրեց մյուսներին, որ պատրստ ենամեն ինչ շատ հեշտ է, իսկ տղան վերցրեց ձողը և նավակը նավամատույցից հեռու հրեց։պարզապես պետք է հետևեն իր օրինակին։
Թե ինչ եղավ հետո, Ջորջը ի վիճակի չէր նկարագրել ամենայն մանրամասնությամբ։ Նա աղոտ հիշում էրՆրանք հայտնեցին, որ մեկնարկ վերցնելուց անմիջապես հետո հինգերորդ թիավարը թիով ուժգին հարված ստացավ մեջքին և միևնույն ժամանակ զգաց, որ իր նստարանը ինչ որ հանելուկային ձևով ահետացավպատրաստ են, իսկ ինքը հայտնվեց նավակի հատակին։ Նա զարմանքով նկատեց, որ երկրորդ թիավարը պառկած էր հատակին ոտքերը օդում տնկած, ակներևաբար նոպայի մեջ։տղան վերցրեց ձողը և նավակը նավամատույցից հեռու հրեց։
Նրանք անցան Քյուի կամրջի տակով ժամում ութ մղոն արագությամբ և դա այն դեպքումԹե ինչ եղավ հետո, երբ միայն Ջոսքինսն էր թիավարում։ Ջորջը նորից տեղավորվելով իր տեղումի վիճակի չէր նկարագրել ամենայն մանրամասնությամբ։ Նա աղոտ հիշում էր, փորձեց օգնել նրանոր մեկնարկ վերցնելուց անմիջապես հետո հինգերորդ թիավարը թիով ուժգին հարված ստացավ մեջքին և միևնույն ժամանակ զգաց, բայցոր իր նստարանը ինչ որ հանելուկային ձևով ահետացավ, ի զարմանս իրեն, թին ջրի մեջ մխրճվելու պես անհոտացավ իսկ ինքը հայտնվեց նավակի տակ և քիչ մնաց իրեն էլ հետը տաներ։հատակին։ Նա զարմանքով նկատեց, որ երկրորդ թիավարը պառկած էր հատակին ոտքերը օդում տնկած, ակներևաբար նոպայի մեջ։
Իսկ «ղեկակալը» տախտակամածից ցած նետեց ղեկավարման պարանները Նրանք անցան Քյուի կամրջի տակով ժամում ութ մղոն արագությամբ և սկսեց լաց լինել։դա այն դեպքում, երբ միայն Ջոսքինսն էր թիավարում։ Ջորջը նորից տեղավորվելով իր տեղում, փորձեց օգնել նրան, բայց, ի զարմանս իրեն, թին ջրի մեջ մխրճվելու պես անհետացավ նավակի տակ և քիչ մնաց իրեն էլ հետը տաներ։
Թե ինչպես վերադարձան, Ջորջը ի վիճակի չէր նկարագրել, բայց դա նրանից ամբողջ քառասուն րոպե խլեց։ Քյուի կամրջից մի մեծ բազմություն հետաքրքրությամբ դիտում էր այս ներկայացումը, Իսկ «ղեկակալը» տախտակամածից ցած նետեց ղեկավարման պարանները և ամեն մեկը տարբեր ցուցմունքներ էր տալիս։ Երեք անգամ նրանց հաջողվեց նավակը ետ տանել կամրջի տակից։ Երեք անգամն էլ հոսանքը նավակը քշեց նույն տեղը։ Եվ ամեն անգամ, երբ ղեկակալը վեր էր նայում և իր գլխավերևում տեսնում էր կամուրջը, վերսկսում էր լացուկոծը։սկսեց լաց լինել։
Թե ինչպես վերադարձան, Ջորջը խոստովանեց ի վիճակի չէր նկարագրել, որ այդ օրը իր մտքով բայց դա նրանից ամբողջ քառասուն րոպե խլեց։ Քյուի կամրջից մի մեծ բազմություն հետաքրքրությամբ դիտում էր այս ներկայացումը, և ամեն մեկը տարբեր ցուցմունքներ էր տալիս։ Երեք անգամ չեր անցնինրանց հաջողվեց նավակը ետ տանել կամրջի տակից։ Երեք անգամն էլ հոսանքը նավակը քշեց նույն տեղը։ Եվ ամեն անգամ, երբ ղեկակալը վեր էր նայում և իր գլխավերևում տեսնում էր կամուրջը, որ երբևէ իրեն այսքան դուր կգար նավակով զբոսանքը։վերսկսում էր լացուկոծը։
Հարրիսը ավելի շատ սովոր է թիավարել բաց ծովումՋորջը խոստովանեց, քան գետի վրա։ Նա ասում էոր այդ օրը իր մտքով անգամ չեր անցնի, որպես մարզանք, դա որ երբևէ իրեն ավելի է այսքան դուր գալիս։ Ես նրա հետ համաձայն չեմ։կգար նավակով զբոսանքը։
Հիշում եմ, անցյալ ամառ Իսթբորնում մի նավակ էի վարձել։ Տարիներ առաջ ես Հարրիսը ավելի շատ սովոր է թիավարել բաց ծովում բավական թիավարել եմ և համոզված էի, որ այս անգամ էլ ամեն ինչ կարգին կլինի, բայց պարզվեցքան գետի վրա։ Նա ասում է, որ հիմնավորապես մոռացել էի թիավարման նրբությունները։ Երբ մի թին խորասուզվում էր ջրի մեջորպես մարզանք, մյուսը անօգնական ճոճվում էր օդում։ Իսկ ջուրը երկու թիերով միաժամանակ ճեղքելու համար ստիպված էի տեղիցս վեր կենալ։ Ծովափին մեծ թվով բարձր դասի մարդիկ էին զբոսնում և ես ստիպված էի այսպիսի ծիծաղելի դիրքով անցնել նրանց մոտով։ Լողափի կես ճանապարհին կանգ առա և ետ դարնալու համար ստիպված էի դիմել մի ծեր ձկնորսի օգնությանը։դա իրեն ավելի է դուր գալիս։ Ես նրա հետ համաձայն չեմ։
Սիրում Հիշում եմ դիտել, թե ինչպես է թիավարում ծեր թիավարը, հատկապես երբ նրան ժամավարձով են վճարում։ Թիավարման նրա մեթոդի մեջ ինչ-որ դուրեկան հանգստություն ու անշտապողականություն կա։ Դա այնքան հեռու է այն տանջալից շտապողականությունից, այն գերլարվածությունից, որն օրեցօր ավելի ու ավելի է թունավորում տասնիններորդ դարի մարդկանց կյանքը։ Նա երբեք չի ձգտում առաջ անցնել մյուս նավակներից։ Եթե նրանցից մեկ ուրիշ անցյալ ամառ Իսթբորնում մի նավակ էի վարձել։ Տարիներ առաջ է անցնումես ծովում բավական թիավարել եմ և համոզված էի, նա ամենևին չի բարկանում։ Ճիշտն ասածոր այս անգամ էլ ամեն ինչ կարգին կլինի, բորոր մյուս նավակներըբայց պարզվեց, եթե նույն ուղղությսմբ են շարժվումոր հիմնավորապես մոռացել էի թիավարման նրբությունները։ Երբ մի թին խորասուզվում էր ջրի մեջ, նրանից առաջ են անցնում։ Որոշ մարդկանց դա կարող է համբերությունից հանել։ Սակայն վարձու նավավարի վսեմ ինքնատիրապետումը, որն ի հայտ է գալիս դժվարին փորձության պահին, լավ դաս է գոռոզամիտների ու սնապարծների համար։ մյուսը անօգնական ճոճվում էր օդում։ Իսկ ջուրը երկու թիերով միաժամանակ ճեղքելու համար ստիպված էի տեղիցս վեր կենալ։ Ծովափին մեծ թվով բարձր դասի մարդիկ էին զբոսնում և ես ստիպված էի այսպիսի ծիծաղելի դիրքով անցնել նրանց մոտով։ Լողափի կես ճանապարհին կանգ առա և ետ դառնալու համար ստիպված էի դիմել մի ծեր ձկնորսի օգնությանը։
ՊարզՍիրում եմ դիտել, սովորական թիավարումըթե ինչպես է թիավարում ծեր թիավարը, հատկապես երբ պետք նրան ժամավարձով են վճարում։ Թիավարման նրա մեթոդի մեջ ինչ-որ դուրեկան հանգստություն ու անշտապողականություն կա։ Դա այնքան հեռու է նավակը պարզապես այն տանջալից շտապողականությունից, այն գերլարվածությունից, որն օրեցօր ավելի ու ավելի է թունավորում տասնիններորդ դարի մարդկանց կյանքը։ Նա երբեք չի ձգտում առաջ շարժելանցնել մյուս նավակներից։ Եթե նրանցից մեկ ուրիշ նավակ առաջ է անցնում, այնքան շատ հմտություն նա ամենևին չի պահանջումբարկանում։ Ճիշտն ասած, բայց բավական փորձ պետք բոլոր մյուս նավակները, եթե նույն ուղղությսմբ են շարժվում, նրանից առաջ են անցնում։ Որոշ մարդկանց դա կարող է ունենաքհամբերությունից հանել։ Սակայն վարձու նավավարի վսեմ ինքնատիրապետումը, մինչև կարողանաք աղջիկների մոտով անցնելիս ձեզ անբռնազբոս զգալ։ Սկսնակ թիավարին համաչափ զարկն որն ի հայտ էգալիս դժվարին փորձության պահին, որ շփոթեցնում է։լավ դաս է գոռոզամիտների ու սնապարծների համար։
- Ծիծաղելի Պարզ, սովորական թիավարումը, երբ պետք էնավակը պարզապես առաջ շարժել, ― ասում այնքան շատ հմտություն չի պահանջում, բայց բավական փորձ պետք է նա արդեն քսաներորդ անգամ փորձելով իր թիերն առանձնացնել ձերից։ ― Երբ մենակ եմ լինումունենաք, ամեն ինչ հիանալի մինչև կարողանաք աղջիկների մոտով անցնելիս ձեզ անբռնազբոս զգալ։ Սկսնակ թիավարին համաչափ զարկն է ստացվում։, որ շփոթեցնում է։
Անչափ զվարճալի ― Ծիծաղելի է տեսնել, թե ինչպես երկու սկսնակ թիավարներ փորձում էն համաչափ թիավարել։ Նավախելի թիավարը գտնում ― ասում է, որ անհնար է թիավարել առաջին թիավարի հետ համաչափ, քանի որ նա շատ տարօրինակ ոճ ունի։ Առաջին թիավարը խիստ բարկանում է և փորձում է բացատրելարդեն քսաներորդ անգամ փորձելով իր թիերն առանձնացնել ձերից։ ― Երբ մենակ եմ լինում, որ վերջին տասը րոպեների ընթացքում միայն նրանով ամեն ինչ հիանալի է զբաղված, որ փորձում է իր ոճը հարմարեցնել նրա սահմանափակ կարողությանը։ Նավախելի թիավարն էլ իր հերթին է վիրավորվում և խնդրում է առաջին թիավարին չանհագստանալ իր համար, այլ ողջ ուշադրությունը կենտրոնացնել թիերի վրա։ստացվում։
Գուցե փոխե՞նք տեղներսԱնչափ զվարճալի է տեսնել, ― ավելացնոււմ թե ինչպես երկու սկսնակ թիավարներ փորձում էն համաչափ թիավարել։ Նավախելի թիավարը գտնում է , որ անհնար է թիավարել առաջին թիավարի հետ համաչափ, քանի որ նաշատ տարօրինակ ոճ ունի։ Առաջին թիավարը խիստ բարկանում է և փորձում է բացատրել, ― ակնհայտորեն հասկացնելովոր վերջին տասը րոպեների ընթացքում միայն նրանով է զբաղված, որ դա միանգամից կփոխի դրությունը։փորձում է իր ոճը հարմարեցնել նրա սահմանափակ կարողությանը։ Նավախելի թիավարն էլ իր հերթին է վիրավորվում և խնդրում է առաջին թիավարին չանհագստանալ իր համար, այլ ողջ ուշադրությունը կենտրոնացնել թիերի վրա։
Աննշան հաջողությամբ նրանք շրմփացնում են թիերով ևս մի հարյուր յարդ և հանկարծ առաջին թիավարի գլխում մի պայծառ միտք ― Գուցե փոխե՞նք տեղներս, ― ավելացնոււմ է ծագում և նրա համար պարզ է դառնում իրենց անհաջողության պատճառը։նա, ― ակնհայտորեն հասկացնելով, որ դա միանգամից կփոխի դրությունը։
― Ահա թե ինչ, դու վերցրել ես իմ թիերը, ― գոռում է նա Աննշան հաջողությամբ նրանք շրմփացնում են թիերով ևս մի հարյուր յարդ և հանկարծ առաջին թիավարին, ինձ փոխանցիր քոնը։թիավարի գլխում մի պայծառ միտք է ծագում և նրա համար պարզ է դառնում իրենց անհաջողության պատճառը։
Ահ― Ահա թե ինչ, դու վերցրել ես էլ զարմանում էի, թե ինչու չեմ կարողանում սրանից գլուխ հանելիմ թիերը, ― պատասխանում գոռում է մյուս թիավարընա առաջին թիավարին, պայծառանալով և հաճույքով համաձայնելով թիերը փոխելու առաջակությանը։ ― Հիմա արդեն ամեն ինչ կկարգավորվի։ինձ փոխանցիր քոնը։
Բայց նույնիսկ այդ ժամանակ ― Ահ, ես էլ իրերի ընթացքը չի փոխվում։ Նավախելի թիավարը թիերին հասնելու համար ստիպված զարմանում էի, թե ինչու չեմ կարողանում սրանից գլուխ հանել, ― պատասխանում է թևերը մեկնել ողջ երկարությամբ, մինչդեռ առաջին մյուս թիավարը յուրաքանչյուր զարկի ժամանակ թիերով ուժեղ հարված է հասցնում իր իսկ կրծքավանդակին։ Այնպես, որ նրանք նորից են փոխանակություն կատարում պայծառանալով և այն եզրակացությանն են հանգում, որ նավավարը ուրիշ զույգ թիեր է տվել իրենց, ու անդադար մեղադրելով այդ մարդուն մտերմանում են՝ ամենաջերմ ու բարեկամական զգացմունքներով լցվելով միմյանց հանդեպ։հաճույքով համաձայնելով թիերը փոխելու առաջակությանը։ ― Հիմա արդեն ամեն ինչ կկարգավորվի։
Ջորջն ասաց, որ փոփոխության Բայց նույնիսկ այդ ժամանակ էլ իրերի ընթացքը չի փոխվում։ Նավախելի թիավարը թիերին հասնելու համար հաճախ ստիպված է երազել լաստանավով նավարկելու մասին։ Դա այնքան էլ հեշտ չէթևերը մեկնել ողջ երկարությամբ, որքան թվում մինչդեռ առաջին թիավարը յուրաքանչյուր զարկի ժամանակ թիերով ուժեղ հարված է առաջին հայացքից։ Ինչպես և թիավարելիսհասցնում իր իսկ կրծքավանդակին։ Այնպես, արագորեն սովորում եք ձողի օգնությամբ առաջ շարժվել որ նրանք նորից են փոխանակություն կատարում և ղեկավարել լաստանավակըայն եզրակացությանն են հանգում, բայց բավական ժամանակ որ նավավարը ուրիշ զույգ թիեր է պետքտվել իրենց, որպեսզի այս ամենը կարողանաք անել արժանապատվությամբ և առանց ոտից գլուխ թրջվելու։ու անդադար մեղադրելով այդ մարդուն մտերմանում են՝ ամենաջերմ ու բարեկամական զգացմունքներով լցվելով միմյանց հանդեպ։
Իմ երիտասարդ բարեկամներից մեկի հետՋորջն ասաց, որն առաջին անգամ էր լողում որ փոփոխության համար հաճախ է երազել լաստանավով, մի շատ տխուր դեպք պատահեց։ Նրա մոտ ամեն ինչ նավարկելու մասին։ Դա այնքան հաջող էր ընթանումէլ հեշտ չէ, որ շատ հանդուգն դարձավ որքան թվում է առաջին հայացքից։ Ինչպես և նավակի մի ծայրից մյուսն էր անցնում այնպիսի անփույթ վայելչագեղությամբթիավարելիս, որ դիտողին հիացմունք էր պատճառում։ Նա հասնում էր նավակի մի ծայրըարագորեն սովորում եք ձողի օգնությամբ առաջ շարժվել և ղեկավարել լաստանավակը, ջրի մեջ էր մխրճում ձողըբայց բավական ժամանակ է պետք, հետո շտապում էր դեպի մյուս ծայրը, հմուտ նավավարի պես։ Օ, իրոք որ հիասքանչ տեսարան էր։որպեսզի այս ամենը կարողանաք անել արժանապատվությամբ և առանց ոտից գլուխ թրջվելու։
Ամեն Իմ երիտասարդ բարեկամներից մեկի հետ, որն առաջին անգամ էր լողում լաստանավով, մի շատ տխուր դեպք պատահեց։ Նրա մոտ ամեն ինչ այդպես հրաշալի էլ կընթանարայնքան հաջող էր ընթանում, եթե նա բնապատկերներով հիացածոր շատ հանդուգն դարձավ և նավակի մի ծայրից մյուսն էր անցնում այնպիսի անփույթ վայելչագեղությամբ, թյուրիմացաբար որ դիտողին հիացմունք էր պատճառում։ Նա հասնում էր նավակի մի քայլ ավել չաներծայրը, քան անհրաժեշտ ջրի մեջ էր և նավակից ամբողջապես դուրս չգար։ Ձողը ամուր խրվեց տիղմի մոջ և նա մնաց այդպես ձողից կախվածմխրճում ձողը, հետո շտապում էր դեպի մյուս ծայրը, հմուտ նավավարի պես։ Օ, իսկ լաստանավակը շարունակեց հոսանքով ցած լողալ։ իրոք որ հիասքանչ տեսարան էր։
Նրա դիրքը այնքան Ամեն ինչ այդպես հրաշալի էլ պատվաբեր չէր իր համարկընթանար, և գետափին եթե նա բնապատկերներով հիացած, թյուրիմացաբար մի հանդուգն տղա անմիջապես ձայն տվեց իր ետ մնացող ընկերոջը․ «Այստեղ արիքայլ ավել չաներ, քան անհրաժեշտ էր և նավակից ամբողջապես դուրս չգար։ Ձողը ամուր խրվեց տիղմի մոջ և նա մնաց այդպես ձողից կախված, տես կենդանի կապիկ է ձողի վրա»։իսկ լաստանավակը շարունակեց հոսանքով ցած լողալ։
Ես չէի կարող նրան օգնության հասնելՆրա դիրքը այնքան էլ պատվաբեր չէր իր համար, որովհետև հակառակի պես չէինք հոգացել և գետափին մի ուրիշ ձող վերցնել մեզ հետ։ ես միայն կարող էի նստել ու նայել։ Երբեք չեմ մոռանա նրա դեմքի արտահայտությունըհանդուգն տղա անմիջապես ձայն տվեց իր ետ մնացող ընկերոջը․ «Այստեղ արի, երբ ձողը նրա հետ միասին դանդաղ խրվում էր։ Նա այնպես մտամոլոր տեսք ուներ։տես կենդանի կապիկ է ձողի վրա»։
Ես հետևում էի չէի կարող նրան օգնության հասնել, թե ինչպես է նա դանդաղորեն ջուրն ընկնում, տեսա, թե ինչպես ցամաք դուրս եկավ՝ ամբողջապես թրջված ու տխուր։ Նա այնքան ծիծաղելի տեսք ուներ, որ չկարողացա ինձ զսպել ու որովհետև հակառակի պես չէինք հոգացել մի կուշտ ծիծաղեցի։ Դեռ երկար այդպես շարունակում ուրիշ ձող վերցնել մեզ հետ։ ես միայն կարող էի ծիծաղելնստել ու նայել։ Երբեք չեմ մոռանա նրա դեմքի արտահայտությունը, երբ հանկարծ գլխի ընկա, որ եթե երկար մտածեմ, ինձ համար այնքան էլ ծիծաղելի իրադրություն չի ստեղծվել։ Չէ՞ որ մենակ էի, առանց ձողի, և հոսանքի քմահաճույքին հանձնված անօգնական սլանում էի, հավանական է՝ դեպի ամբարտակը։ձողը նրա հետ միասին դանդաղ խրվում էր։ Նա այնպես մտամոլոր տեսք ուներ։
Ես սկսեցի խիստ զայրանալ ընկերոջս վրահետևում էի , որը քայլ արեց տախտակամածից այն կողմ թե ինչպես է նա դանդաղորեն ջուրն ընկնում, տեսա, թե ինչպես ցամաք դուրս եկավ՝ ամբողջապես թրջված ու տխուր։ Նա այնքան ծիծաղելի տեսք ուներ, որ չկարողացա ինձ զսպել ու մի կուշտ ծիծաղեցի։ Դեռ երկար այդպես լքեց ինձ։ Ծայրահեղ դեպքում նա կարող էր գոնե ձողը թողնել ինձ։շարունակում էի ծիծաղել, երբ հանկարծ գլխի ընկա, որ եթե երկար մտածեմ, ինձ համար այնքան էլ ծիծաղելի իրադրություն չի ստեղծվել։ Չէ՞ որ մենակ էի, առանց ձողի, և հոսանքի քմահաճույքին հանձնված անօգնական սլանում էի, հավանական է՝ դեպի ամբարտակը։
Մոտավորապես քարորդ մղոն այդպես լողացի, երբ հանկարծ գետի կենտրոնում խարիսխ ձգած մի ձկնորսական նավակ նկատեցի, որտեղ երկու ծեր ձկնորսներ էին նստած։ Նրանք տեսան, որ ուղիղ սլանում եմ իրենց Ես սկսեցի խիստ զայրանալ ընկերոջս վրա և ձայն տվեցին, որպեսզի մի որը քայլ արեց տախտակամածից այն կողմ թեքվեմ իրեց ճանապարհից։ու այդպես լքեց ինձ։ Ծայրահեղ դեպքում նա կարող էր գոնե ձողը թողնել ինձ։
― Չեմ կարողՄոտավորապես քառորդ մղոն այդպես լողացի, ― գոռացի ես ի պատասխան։երբ հանկարծ գետի կենտրոնում խարիսխ ձգած մի ձկնորսական նավակ նկատեցի, որտեղ երկու ծեր ձկնորսներ էին նստած։ Նրանք տեսան, որ ուղիղ սլանում եմ իրենց վրա և ձայն տվեցին, որպեսզի մի կողմ թեքվեմ իրենց ճանապարհից։
― Բայց դուք չեք էլ փորձումՉեմ կարող, ― գոռացին նրանք։գոռացի ես ի պատասխան։
Երբ ավելի մոտեցա― Բայց դուք չեք էլ փորձում, բացատրեցի, թե բանն ինչ է, և նրանց հաջողվեց մի ձող փոխանցել ինձ։ Ամբարտակը այդտեղից ընդամենը հիսուն յարդի վրա էր գտնվում, և ես բախտավոր եմ, որ այդ ձկնորսները պատահաբար այդտեղ էին։― գոռացին նրանք։
Առաջին անգամ լաստանավով զբոսանքի մեկնեցինք երեք ուրիշ երիտասարդների հետԵրբ ավելի մոտեցա, որոնք ինձ պետք է ցույց տայինբացատրեցի, թե ինչպես վարվեմ լաստանավի հետ։ Ինչ-բանն ինչ պատճառներով մենք չէինք կարող միասին գնալ գետափէ, և նրանց հաջողվեց մի ձող փոխանցել ինձ։ Ամբարտակը այդտեղից ընդամենը հիսուն յարդի վրա էր գտնվում, և ես, խոստացաբախտավոր եմ, որ առաջինը կգնամ և, մինչև նրանց գալը, կվերցնեմ լաստանավակը, ջուրը կիջեցնեմ և մի քիչ կփորձեմ։այդ ձկնորսները պատահաբար այդտեղ էին։
Այդ օրը Առաջին անգամ լաստանավով զբոսանքի մեկնեցինք երեք ուրիշ երիտասարդների հետ, որոնք ինձ չհաջողվեց լաստանավ ստանալ․ դրանք բոլորն էլ արդեն զբաղված էինպետք է ցույց տային, այնպեսթե ինչպես վարվեմ լաստանավի հետ։ Ինչ-ինչ պատճառներով մենք չէինք կարող միասին գնալ գետափ, և ես խոստացա, որ ինձ ոչինչ չէր մնում անելուառաջինը կգնամ և, մինչև նրանց գալը, քան նստել գետափինկվերցնեմ լաստանավակը, նայել գետին ու սպասել ընկերներիս։ջուրը կիջեցնեմ և մի քիչ կփորձեմ։
Շուտով ուշադրությունս գրավեց լաստանավի վրա կանգնած մի երիտասարդԱյդ օրը ինձ չհաջողվեց լաստանավ ստանալ․ դրանք բոլորն էլ արդեն զբաղված էին, որը, ինչպես զարմանքով նկատեցի, հագել էր ճիշտ նույնպիսի բաճկոնակ ու գլխարկ ինչ և ես։ Երևում էրայնպես, որ նա սկսնակ էր այդ գործի մեջ և նրան հետևելը շատ հետաքրքիր էր։ Երբ նա ձողը խրում էր ջրի մեջ, հնարավոր ինձ ոչինչ չէր գուշակել, թե ինչ կլինի հետո, ամենայն հավանականությամբ, նա ինքն էլ չգիտեր։ Երբեմն սլանում էր հոսանքով վեր, երբեմն հոսանքով վար, երբեմն էլ պարզապես պտտվում էր ձողի շուրջը։ Եվ անկախ նրանիցմնում անելու, թե ինչ արդյունք էր ստացվումքան նստել գետափին, նա հավասարապես զարմացած նայել գետին ու զայրացած էր թվում։սպասել ընկերներիս։
Գետափին հավաքված մարդիկ կլանված հետևում էին նրան Շուտով ուշադրությունս գրավեց լաստանավի վրա կանգնած մի երիտասարդ, որը, ինչպես զարմանքով նկատեցի, հագել էր ճիշտ նույնպիսի բաճկոնակ ու գլխարկ ինչ և գրազ էին գալիսես։ Երևում էր, որ նա սկսնակ էր այդ գործի մեջ և նրան հետևելը շատ հետաքրքիր էր։ Երբ նա ձողը խրում էր ջրի մեջ, հնարավոր չէր գուշակել, թե ինչով կավարտվի նրա հաջորդ փորձը։ինչ կլինի հետո, ամենայն հավանականությամբ, նա ինքն էլ չգիտեր։ Երբեմն սլանում էր հոսանքով վեր, երբեմն հոսանքով վար, երբեմն էլ պարզապես պտտվում էր ձողի շուրջը։ Եվ անկախ նրանից, թե ինչ արդյունք էր ստացվում, նա հավասարապես զարմացած ու զայրացած էր թվում։
Այդ ընթացքում իմ ընկերները եկան դիմացի ափը, կանգ առան Գետափին հավաքված մարդիկ կլանված հետևում էին նրան և նույնպես սկսեցին հետևել այդ երիտասարդին։ Վերջինս մեջքով նրանց կողմն էրգրազ էին գալիս, և նրանք տեսնում էին միայն թե ինչով կավարտվի նրա բաճկոնակն ու գլխարկը։ Դրանից նրանք անմիջապես եզրակացրեցին, որ դա ես եմ՝ իրենց սիրելի ընկերը, ինքս ինձ հիմարի տեղ եմ դնում, և նրանց ուրախությանը չափ ու սահման չկար։ Նրանք սկսեցին անխղճորեն ծաղրուծանակի ենթարկել այդ խեղճ երիտասարդին։հաջորդ փորձը։
Ես անմիջապես գլխի չընկաԱյդ ընթացքում իմ ընկերները եկան դիմացի ափը, որ նրանք սխալվել են կանգ առան և մտածեցի․«Ինչ անքաղաքավարություն է նույնպես սկսեցին հետևել այդ երիտասարդին։ Վերջինս մեջքով նրանց կողմից՝ այդպես պահել իրենցկողմն էր, այն էլ անծանոթի հետ»։ Բայց մինչև կհասցնեի ձայն տալ նրանց և նախատելնրանք տեսնում էին միայն նրա բաճկոնակն ու գլխարկը։ Դրանից նրանք անմիջապես եզրակացրեցին, որ դա ես եմ՝ իրենց սիրելի ընկերը, ինքս ինձ համար պարզ դարձավ ամեն ինչ հիմարի տեղ եմ դնում, և ես թաքնվոցի ծառի ետևում։նրանց ուրախությանը չափ ու սահման չկար։ Նրանք սկսեցին անխղճորեն ծաղրուծանակի ենթարկել այդ խեղճ երիտասարդին։
Օ՛Ես անմիջապես գլխի չընկա, ինչպես էին որ նրանք զվարճանում, ծաղրուծանակի ենթարկելով այդ խեղճ երիտասարդին։ Հինգ րոպե շարունակ նրանք կանգնել էին գետափին սխալվել են և զազրախոսում էին նրա հասցեինմտածեցի․«Ինչ անքաղաքավարություն է նրանց կողմից՝ այդպես պահել իրենց, ծաղրում էին, կապկում նրան։ Նրանք գնդակոծում էին խեղճ երիտասարդին մաշված սրամտություններով, նույնիսկ տեղնուտեղը հորինեցին մի քանի նորերը, որոնք նույնպես բաժին ընկան նրան։ Նրա վրա տեղում էին տարբեր ինտիմ կատակներ, որոնք գործածում էինք մեր ընկերական շրջապատում այն էլ անծանոթի հետ»։ Բայց մինչև կհասցնեի ձայն տալ նրանց և որոնք հավանաբար լրիվ անհասկանալի էին նրա համար։ Վերջապեսնախատել, այլևս ի վիճակի չլինելով դիմանալ նրանց կոպիտ ծաղրուծանակին, երիտասարդը շրջվեց ինձ համար պարզ դարձավ ամեն ինչ և նրանք տեսան լաստանավորդի դեմքը։ ես թաքնվոցի ծառի ետևում։
Ուրախ էի տեսնելՕ՜, որ իմ ընկերները բավականաչափ պարկեշտ գտնվեցին ինչպես էին նրանք զվարճանում, ծաղրուծանակի ենթարկելով այդ խեղճ երիտասարդին։ Հինգ րոպե շարունակ նրանք կանգնել էին գետափին և զգացինզազրախոսում էին նրա հասցեին, թե ինչ հիմար դրության մեջ են ընկել։ ծաղրում էին, կապկում նրան։ Նրանք բացատրեցին այդ գնդակոծում էին խեղճ երիտասարդինմաշված սրամտություններով, որ նրան շփոթել են իրենց ընկերոջ հետ և հույս հայտնեցիննույնիսկ տեղնուտեղը հորինեցին մի քանի նորերը, որ նաորոնք նույնպես բաժին ընկան նրան։ Նրա վրա տեղում էին տարբեր ինտիմ կատակներ, որոնք գործածում էինք մեր ընկերական շրջապատում և որոնք հավանաբար հասկանում էլրիվ անհասկանալի էին նրա համար։ Վերջապես, որ իրենք ընդունակ չեն իրենց ընկերներից բացի որևէ մեկ ուրիշին այդպես վիրավորել։այլևս ի վիճակի չլինելով դիմանալ նրանց կոպիտ ծաղրուծանակին, երիտասարդը շրջվեց և նրանք տեսան լաստանավորդի դեմքը։
ԻհարկեՈւրախ էի տեսնել, այն հանգամանքըոր իմ ընկերները բավականաչափ պարկեշտ գտնվեցին և զգացին, թե ինչ հիմար դրության մեջ են ընկել։ Նրանք բացատրեցին այդ երիտասարդին, որ նրան շփոթել են իրենց ընկերոջ հետ, արդարացնում էր նրանց արարքը։ Հիշում եմ, մի անգամ Հարրիսը ինձ մի դեպք պատմեց, որը կատարվել էր իր հետ Բուլոնում լողոլիս։ Նա լողում էր լողափից ոչ հեռու, երբ հանկարծ զգացև հույս հայտնեցին, որ ինչ-որ մեկը ետևից բռնեց իր պարանոցից և ուժեղ սուզեց ջրի տակ։ Հարրիսը սկսեց կատաղորեն պայքարել, բայց նրա հակառակորդը կարծես իսկական Հերկուլես լիներ և Հարրիսի բոլոր ջանքերը՝ դուրս պրծնել, ապարդյուն անցան։ Ի վերջո, նա դադարեց դիմադրել և փորձեց հանդիսավոր բաների մասին մտածել, երբ անսապասելիորեն հակառակորդը ազատ արձակեց նրան։ Հարրիսը ոտքի կանգնեց և շուրջը նայեց՝ փնտրելով իր հնարավոր դահճին։ Վերջինս կանգնել էր նրա մոտ և քահ-քահ ծիծազում էրհավանաբար հասկանում է, բայց հենց որ տեսավ Հարրիսի դեմքը ետ ընկրկեց և խիստ շփոթվեց։իրենք ընդունակ չեն իրենց ընկերներից բացի որևէ մեկ ուրիշին այդպես վիրավորել։
― Ներեցեք Իհարկե, խնդրում այն հանգամանքը, որ նրան շփոթել են իրենց ընկերոջ հետ, արդարացնում էր նրանց արարքը։ Հիշում եմ, ― ձեզ ընկերոջս մի անգամ Հարրիսը ինձ մի դեպք պատմեց, որը կատարվել էր իր հետ շփոթեցի։Բուլոնում լողալիս։ Նա լողում էր լողափից ոչ հեռու, երբ հանկարծ զգաց, որ ինչ-որ մեկը ետևից բռնեց իր պարանոցից և ուժեղ սուզեց ջրի տակ։ Հարրիսը սկսեց կատաղորեն պայքարել, բայց նրա հակառակորդը կարծես իսկական Հերկուլես լիներ և Հարրիսի բոլոր ջանքերը՝ դուրս պրծնել, ապարդյուն անցան։ Ի վերջո, նա դադարեց դիմադրել և փորձեց հանդիսավոր բաների մասին մտածել, երբ անսապասելիորեն հակառակորդը ազատ արձակեց նրան։ Հարրիսը ոտքի կանգնեց և շուրջը նայեց՝ փնտրելով իր հնարավոր դահճին։ Վերջինս կանգնել էր նրա մոտ և քահ-քահ ծիծազում էր, բայց հենց որ տեսավ Հարրիսի դեմքը ետ ընկրկեց և խիստ շփոթվեց։
Հարրիսը մտածեց― Ներեցեք , որ իր բախտը բերել էխնդրում եմ, որ այդ մարդն իրեն մոտ ազգականի ― ձեզ ընկերոջս հետ չի շփոթել, թե չէ ամենայն հավանականությամբ ջրախեղդ կաներ։շփոթեցի։
Առագաստանավով նավարկելու համար նույնպես գիտելիքներ ու փորձ է պահանջվումՀարրիսը մտածեց, թեև երեխա ժամանակ այդպես չէի մտածում։ Կարծում էի, թե դա կարելի որ իր բախտը բերել է ընթացքում սովորել, ինչպես բռնուկին կամ գնդակախաղը։ Ես մի տղայի էի ճանաչում, որը նույնպես որ այդ կարծիքին էրմարդն իրեն մոտ ազգականի հետ չի շփոթել, և մի քամոտ օր որոշեցինք միասին փորձել այս մարզաձևը։ Այն ժամանակ մենք Յարմութում էինք ապրում և որոշեցինք առագաստանավակով ուղեվորություն կատարել Յար գետով վեր։ Կամրջի մոտ գտնվող նավակայանում մի առագաստանավակ վարձեցինք ու ճամփա ընկանք։թե չէ ամենայն հավանականությամբ ջրախեղդ կաներ։
― Անհաջող օր Առագաստանավով նավարկելու համար նույնպես գիտելիքներ ու փորձ էպահանջվում, ― ասաց նավավարըթեև երեխա ժամանակ այդպես չէի մտածում։ Կարծում էի, երբ նավակը հեռացավ ափից։ ― Երբ հասնեք ոլորանինթե դա կարելի է ընթացքում սովորել, մերքը հավաքեք ինչպես բռնուկին կամ գնդակախաղը։ Ես մի տղայի էի ճանաչում, որը նույնպես այդ կարծիքին էր, և մի քամոտ օր որոշեցինք միասին փորձել այս մարզաձևը։ Այն ժամանակ մենք Յարմութում էինք ապրում և ուշադիր եղեք խուսանավելիս։որոշեցինք առագաստանավակով ուղեվորություն կատարել Յար գետով վեր։ Կամրջի մոտ գտնվող նավակայանում մի առագաստանավակ վարձեցինք ու ճամփա ընկանք։
Մենք պատասխանեցինք― Անհաջող օր է, որ նկատի կառնենք նրա խորհուրդը և ուրախ ցտեսություն ասելով նավավարին հեռացանք ափից― ասաց նավավարը, իսկ ինքներս հարց էինք տալիս մեզերբ նավակը հեռացավ ափից։ ― Երբ հասնեք ոլորանին, թե ինչպես են խուսանավում մերքը հավաքեք և որտեղից գտնենք մերքը, կամ գտնելուց հետո ի՞նչ անենք նրա հետ։ուշադիր եղեք խուսանավելիս։
Մենք թիավարեցինք այնքանպատասխանեցինք, մինչև քաղաքը կորավ տեսադաշտից որ նկատի կառնենք նրա խորհուրդը և ջրային ընդարձակ տարածությունը փռվեց մեր առջևուրախ ցտեսություն ասելով նավավարին հեռացանք ափից, որի վրայով փոթորկի պես փչում էր քամինիսկ ինքներս հարց էինք տալիս մեզ, թե ինչպես են խուսանավում և որոշեցինքորտեղից գտնենք մերքը, որ ժամանակն է գործողություններն սկսելու։կամ գտնելուց հետո ի՞նչ անենք նրա հետ։
ՀեկտորըՄենք թիավարեցինք այնքան, կարծեմ այդպես մինչև քաղաքը կորավ տեսադաշտից և ջրային ընդարձակ տարածությունը փռվեց մեր առջև, որի վրայով փոթորկի պես փչում էր ուղեկցիս անունըքամին, շարունակեց թիավարել, իսկ ես սկսեցի բաց անել առագաստը։ Պարզվեցև որոշեցինք, որ դա հեշտ գործ չէ, բայց վերջիվերջո գլուխ հանեցի դրանից և այդ ժամանակ հարց ծագեց, թե ո՞րն ժամանակն է առագաստի վերին ծայրը։գործողություններն սկսելու։
Ինչ-Հեկտորը, կարծեմ այդպես էր ուղեկցիս անունը, շարունակեց թիավարել, իսկ ես սկսեցի բաց անել առագաստը։ Պարզվեց, որ բնազդով մենք իհարկե որոշեցինքդա հեշտ գործ չէ, որ ներքևը վերևն է բայց վերջիվերջո գլուխ հանեցի դրանից և սկսեցինք այդպես էլ ամրացնել առագաստը։ Բայց մեզնից երկար այդ ժամանակ պահանջվեց մինչև կարողացանք այսպես թե այնպես ամրացնել առագաստը։ Թվում էրհարց ծագեց, թե առագաստը կարծում ո՞րն է թաղում-թաղում էինք խաղում․ ես ննջեցյալն էի, իսկ իրեն պատանք էր երևակայում։առագաստի վերին ծայրը։
ՊարզելովԻնչ-որ բնազդով մենք իհարկե որոշեցինք, որ ինքը սխալվում ներքևը վերևն էև սկսեցինք այդպես էլ ամրացնել առագաստը։ Բայց մեզնից երկար ժամանակ պահանջվեց մինչև կարողացանք այսպես թե այնպես ամրացնել առագաստը։ Թվում էր, թե առագաստը մի ուժգին հարված հասցրեց գլխիս և հրաժարվեց որևէ բան անել։կարծում է թաղում-թաղում էինք խաղում․ ես ննջեցյալն էի, իսկ իրեն պատանք էր երևակայում։
― ԹրջիրՊարզելով, ― ասաց Հեկտորըոր ինքը սխալվում է, ― ջրի մեջ մտցրու, թրջիր։առագաստը մի ուժգին հարված հասցրեց գլխիս և հրաժարվեց որևէ բան անել։
Նա ― Թրջիր, ― ասացՀեկտորը, որ նավաստիները միշտ թրջում են օգտագործելուց առաջ։ Այնպես որ ես թրջեցի այն, բայց դա միայն փչացրեց գործը։ Չոր առագաստը, երբ դիպչում է մարդու ոտքերին կամ փաթաթվում գլխի շուրջը, բավական տհաճ է, իսկ երբ դրան ավելացրած նաև թաց է― ջրի մեջ մտցրու, դա արդեն անտանելի է դառնում։թրջիր։
ՎերջապեսՆա ասաց, մեզ հաջողվեց միացյալ ջանքերով ամրացնել որ նավաստիները միշտ թրջում են օգտագործելուց առաջ։ Այնպես որ ես թրջեցի այն, բայց դա միայն փչացրեց գործը։ Չոր առագաստը, սակայն ոչ թե գլխիվայրերբ դիպչում է մարդու ոտքերին կամ փաթաթվում գլխի շուրջը, բավական տհաճ է, այլ ավելի շուտ կողքով կայմաձողին կապեցինք ճոպանովիսկ երբ դրան ավելացրած նաև թաց է, որն այդ նպատակով էինք կտրել։դա արդեն անտանելի է դառնում։
Նավակը վթարի չենթարկվեցՎերջապես, ես դա նշում եմմեզ հաջողվեց միացյալ ջանքերով ամրացնել առագաստը, որպես փաստ։ Իսկ սակայն ոչ թե ինչու վթարի չենթարկվեցգլխիվայր, չեմ կարող սպառիչ բացատրություն տալ։ Դրանից հետո հաճախ եմ մտածել այդ մասինայլ ավելի շուտ կողքով կայմաձողին կապեցինք ճոպանով, բայց ինձ այդպես էլ չի հաջողվել ինչպես հարկն է բացատրել որն այդ հանելուկը։նպատակով էինք կտրել։
Ամենայն հավանականությամբՆավակը վթարի չենթարկվեց, նման երեվույթն այս աշխարհում իրերի բնական քմահաճության արդյունքն է։ Հավանաբարես դա նշում եմ, նավակըորպես փաստ։ Իսկ թե ինչու վթարի չենթարկվեց, դատելով մեր վարքագծիցչեմ կարող սպառիչ բացատրություն տալ։ Դրանից հետո հաճախ եմ մտածել այդ մասին, եզրակացրել էր, որ այդ առավոտյան որոշել էինք ինքնասպան լինել և այդ պատճառով բայց ինձ այդպես էլ հաստատ որոշել էր խանգարել մեզ։ Դա միակ բացատրությունն չի հաջողվել ինչպես հարկն է, որ կարող եմ տալ։բացատրել այդ հանելուկը։
Ամուր կառչելով նավակի գերանիցԱմենայն հավանականությամբ, մեզ հաջողվեց նավակից դուրս չթրչելնման երեվույթն այս աշխարհում իրերի բնական քմահաճության արդյունքն է։ Հավանաբար, բայց դա տանջալից զբաղմունք էր։ Հեկտորն ասացնավակը, դատելով մեր վարքագծից, եզրակացրել էր, որ ծովահեննրրն ու նավորդները ուժեղ փոթորիների ժամանակ սովորաբար ղեկը կառաթոկով կապում են որևէ բանից այդ առավոտյան որոշել էինք ինքնասպան լինել և քամուն հանդիման են պահում գլխավոր եռանկյունի թեք առագաստը և առաջարկեց, որ մենք այդ պատճառով էլ փորձենք նույնն անել։ Բայց ես պնդեցիհաստատ որոշել էր խանգարել մեզ։ Դա միակ բացատրությունն է, որ նավակը հանձնենք քամու քմահաճույքին։կարող եմ տալ։
Քանի Ամուր կառչելով նավակի գերանից, մեզ հաջողվեց նավակից դուրս չթրչել, բայց դա տանջալից զբաղմունք էր։ Հեկտորն ասաց, որ իմ խորհուրդին հետևելը ավելի հեշտ էրծովահեններն ու նավորդները ուժեղ փոթորիկների ժամանակ սովորաբար ղեկը կառաթոկով կապում են որևէ բանից և քամուն հանդիման են պահում գլխավոր եռանկյունի թեք առագաստը և առաջարկեց, ի վերջո որ մենք այդպես էլ արեցիքփորձենք նույնն անել։ Բայց ես պնդեցի, իսկ ինքներս հաջողացրեցինք գրկել եզրագերանը և թողեցինք որ նավակը ինքն իր գլխի ճարը տեսնի։հանձնենք քամու քմահաճույքին։
Նավակը հոսաքին հակառակ մեկ մղոն ճանապարհը անցավ այնպիսի արագությամբՔանի որ իմ խորհուրդին հետևելը ավելի հեշտ էր, ինչպես ինձ մինչև այժմ չի հաջողվել անցնել և չեմ ի վերջո մենք այդպես էլ ցանկանում։ Ոլորանի վրա նավակը այնպես թեքվոց կողքիարեցիք, իսկ ինքներս հաջողացրեցինք գրկել եզրագերանը և թողեցինք որ առագաստը կիսով չափ խորասուզվեց ջրի մեջ։ Դրանից հետո ինչ-որ հրաշքով ուղղվեց և սլացավ ուղիղ դեպի լայնատարած առափնյա ծանծաղուտը։նավակը ինքն իր գլխի ճարը տեսնի։
Այդ ծանծաղուտը փրկեց մեր կյանքը։ Նավակը կիսով չափ խրվեց նրա մեջ հոսաքին հակառակ մեկ մղոն ճանապարհը անցավ այնպիսի արագությամբ, ինչպես ինձ մինչև այժմ չի հաջողվել անցնել և կանգ առավ։ Գլխի ընկնելովչեմ էլ ցանկանում։ Ոլորանի վրա նավակը այնպես թեքվոց կողքի, որ մի անգամ ևս հնարավորություն է տրվել գործելու սեփական նախաձեռնությամբ, փոխանակ մի կողմից մյուսը գլորվելու, ինչպես սիսեռը պարկի մեջ, մենք առաջ սողացինք առագաստը կիսով չափ խորասուզվեց ջրի մեջ։ Դրանից հետո ինչ-որ հրաշքով ուղղվեց և կտրեցինք առագաստը։սլացավ ուղիղ դեպի լայնատարած առափնյա ծանծաղուտը։
Բավական Այդ ծանծաղուտը փրկեց մեր կյանքը։ Նավակը կիսով չափ խրվեց նրա մեջ և կանգ առավ։ Գլխի ընկնելով, որ մի անգամ ևս հնարավորություն էտրվել գործելու սեփական նախաձեռնությամբ, որքան լողացինք առագաստների տակ։ Մտադիր չէինք չարաշահել այդ զբաղմունքըփոխանակ մի կողմից մյուսը գլորվելու, իսկ հետո էլ՝ ձանձրանալ։ Մենք հուզիչ ինչպես սիսեռը պարկի մեջ, մենք առաջ սողացինք և հետաքրքիր նավարկություն էինք կատարել առագաստներով և հիմա ցանկանում էինք հանուն փոփոխության մի քիչ էլ թիավարել։կտրեցինք առագաստը։
Ձերքներս առանք թիերը ու փորձեցինք նավակը ետ հրել տիղմից ու կոտրեցինք թիերից մեկը։ Այս անհաջողությունից հետո սկսեցինք գործել մեծ զգուշությամբ։ Բայց Բավական է, որքան լողացինք առագաստների տակ։ Մտադիր չէինք չարաշահել այդ երկու թիերն էլ ոչ մի բանի պիտանի չէին և երկրորդն ավելի հեշտությամբ կոտրվեցզբաղմունքը, քան առաջինը՝ մեզ թողնելով անօգնական վիճակում։իսկ հետո էլ՝ ձանձրանալ։ Մենք հուզիչ և հետաքրքիր նավարկություն էինք կատարել առագաստներով և հիմա ցանկանում էինք հանուն փոփոխության մի քիչ էլ թիավարել։
Մեր առջև հարյուր յարդի վրա տարածված էր տիղմոտ ափը, իսկ ետևում ջուրն էր։ Միայն մի բան էր մնում անել՝ նստել Ձերքներս առանք թիերը ու սպասելփորձեցինք նավակը ետ հրել տիղմից ու կոտրեցինք թիերից մեկը։ Այս անհաջողությունից հետո սկսեցինք գործել մեծ զգուշությամբ։ Բայց այդ երկու թիերն էլ ոչ մի բանի պիտանի չէին և երկրորդն ավելի հեշտությամբ կոտրվեց, մինչև մեկնումեկը անցներ մեր մոտով։քան առաջինը՝ մեզ թողնելով անօգնական վիճակում։
Հակառակի պեսՄեր առջև հարյուր յարդի վրա տարածված էր տիղմոտ ափը, այնպիսի օր չէր, որ մարդիկ ձգտեին դեպի գետը և հարկ եղավ երեք ժամ սպասել մինչև տեսադաշտում իսկ ետևում ջուրն էր։ Միայն մի կենդանի արարած հայտնվեց։ Դա մի ծեր ձկնորս բան էրմնում անել՝ նստել ու սպասել, որն անասելի դժվարությամբ, վերջիվերջո ազատագրեց մեզ և խայտառակ ձևով քարշելով հասցրեց մինչև նավակայան։մեկնումեկը անցներ մեր մոտով։
Հակառակի պես, այնպիսի օր չէր, որ մարդիկ ձգտեին դեպի գետը և հարկ եղավ երեք ժամ սպասել մինչև տեսադաշտում մի կենդանի արարած հայտնվեց։ Դա մի ծեր ձկնորս էր, որն անասելի դժվարությամբ, վերջիվերջո ազատագրեց մեզ և խայտառակ ձևով քարշելով հասցրեց մինչև նավակայան։ Ձկնորսի վարձը, որը մեզ տեղ հասցրեց, շարքից դուրս եկած թիերը և չորս ու կես ժամ նավակը զբաղեցնելը մեզ վրա թանկ նստեց։ Բայց մենք փորձ ձեռք բերեցինք, իսկ հանուն դրա , ինչպես ասում են, որքան էլ վճարես, շատ չէ։
==Գլուխ տասնվեցերորդ==
Ռեդինգ։ Մեզ շոգենավակ է քարշում։ Խղճուկ նավակների զայրացուցիչ վարքը։ Ինչպես են նրանք խանգարում շոգենավակներին։ Ջորջը և Հարրիսը նորից հրաժարվում են աշխատել։ Բավական ճղճիմ պատմություն։ Սթրիթլի և Գորինգ։
Ժամը տասնմեկին մոտ մեր տեսադաշտում երևաց Ռեդինգը։ Գետն այստեղ աղտոտված էր ու մռայլ։ Մարդ այս վայրերում երկար մնալու ցանկություն չի ունենում։ Ռեդինգը հինավուրց հայտնի քաղաք է, որը հիմնադրվել է Էթելրեդ թագավորի օրոք, երբ դանիական ռազմանավերը խարիսխ էին ձգել Քեննեթի ծովախորշում և ճամբար դնելով Ռեդինգում՝ ասպատակություններ էին կատարում ողջ Էսսեքսում։ Այստեղ Էթելրեդը իր եղբոր՝ Ալֆրեդի հետ, ճակատամարտ տվեց դանիացիներին և հաղթանակ տարավ, ընդ որում, Էթելրեդը աղոթում էր, իսկ Ալֆրեդը մարտ էր մղում։
Ավելի ուշ, Ռեդինգը համարում էին հարմար վայր, ուր կարելի էր փախչել, երբ Լոնդոնում դրությունն անտանելի էր դառնում։ Պառլամենտը, սովորաբար հապճեպ Ռեդինգ էր տեղափոխվում, երբ Վեսթմինսթըրում ժանտախտի համաճարակ էր հայտնաբերվում։ 1625 թվականին Արդարադատության պալատը հետևեց նրա օրինակին, և բոլոր դատավարությունները տեղի էին ունենում Ռեդինգում։ Հավանաբար, վատ չէր լինի, եթե ժանտախտի մի թեթև համաճարակ սկսվեր Լոնդոնում, որը հնարավորություն տար միանգամից ազատվել և դատավորներից և պառլամենտից։
Պառլամենտականների Ժամը տասնմեկին մոտ մեր տեսադաշտում երևաց Ռեդինգը։ Գետն այստեղ աղտոտված էր ու թագավորի միջև մղվող պայքարի ընթացքում Էսսեքսի կոմսը շրջապատեց մռայլ։ Մարդ այս վայրերում երկար մնալու ցանկություն չի ունենում։ Ռեդինգըհինավուրց հայտնի քաղաք է, որը հիմնադրվել է Էթելրեդ թագավորի օրոք, երբ դանիական ռազմանավերը խարիսխ էին ձգել Քեննեթի ծովախորշում և ճամբար դնելով Ռեդինգում՝ ասպատակություններ էին կատարում ողջ Էսսեքսում։ Այստեղ Էթելրեդը իր եղբոր՝ Ալֆրեդի հետ, ճակատամարտ տվեց դանիացիներին և հաղթանակ տարավ, ընդ որում, Էթելրեդը աղոթում էր, իսկ քարորդ դար անց Օրանի արքայազնը Ռեդինգի մոտ ջախջախեց Հակոբ արքայի զորքերը։Ալֆրեդը մարտ էր մղում։
Հենրի Առաջինը թաղված է ՌեդինգումԱվելի ուշ, իր իսկ հիմնադրած Բենեդիկտյան աբբայությունումՌեդինգը համարում էին հարմար վայր, ուր կարելի էր փախչել, երբ Լոնդոնում դրությունն անտանելի էր դառնում։ Պառլամենտը, սովորաբար հապճեպ Ռեդինգ էր տեղափոխվում, երբ Վեսթմինսթըրում ժանտախտի համաճարակ էր հայտնաբերվում։ 1625 թվականին Արդարադատության պալատը հետևեց նրա օրինակին, որի ավերակները պահպանվել են մինչև մեր օրերը և այս նույն աբբայությունում էբոլոր դատավարությունները տեղի էին ունենում Ռեդինգում։ Հավանաբար, որ հռչակավոր Ջոն Գոնթը պսակվել է լեդի Բլանշի հետ։վատ չէր լինի, եթե ժանտախտի մի թեթև համաճարակ սկսվեր Լոնդոնում, որը հնարավորություն տար միանգամից ազատվել և դատավորներից և պառլամենտից։
Ռեդինգյան շլյուզի Պառլամենտականների ու թագավորի միջև մղվող պայքարի ընթացքում Էսսեքսի կոմսը շրջապատեց Ռեդինգը, իսկ քառորդ դար անց Օրանի արքայազնը Ռեդինգի մոտ հանդիպեցինք իմ ընկերների շոգենավակին և նրանք քարշեցին մեր նավակը համարյա մինչև Սթրիթլի։ Շատ հաճելի է, երբ շոգենավակ է քարշում ձեր նավակը։ Անձամբ ես, գերադասում եմ թիավարելուց։ջախջախեց Հակոբ արքայի զորքերը։
Ուղեվորությունն էլ ավելի հաճելի կլիներՀենրի Առաջինը թաղված է Ռեդինգում, եթե չլինեին այն անթիվ-անհամար փոքրիկիր իսկ հիմնադրած Բենեդիկտյան աբբայությունում, խղճուկ նավակները, որոնք ամբողջ ժամանակ խանգարում էին որի ավերակները պահպանվել են մինչև մեր շոգենավակին։ Դրանց խորտակվելուց փրկելու համար, մենք ստիպված էինք անընդատ դանդաղեցնել ընթացքը կամ կանգ առնել։ Իրոքօրերը և այս նույն աբբայությունում է, որ, անչափ վրդովեցուցիչ հռչակավոր Ջոն Գոնթը պսակվել է տեսնել, թե ինչպես են այդ թիավոր նավակները խանգարում շոգենավակներին։ լեդի Բլանշի հետ։
Եվ դեռ այնքան էլ հանդուգն են իրենց պահում։ Ստիպված էինք լինում այնքան սուլել, որ քիչ էր մնում կաթսան հոդս ցնդեր, Ռեդինգյան շլյուզի մոտ հանդիպեցինք իմ ընկերների շոգենավակին և նրանք քարշեցին մեր նավակը համարյա մինչև նրանք իրենց նեղություն էին տալիս շտապել։ Եթե ինձ մնարՍթրիթլի։ Շատ հաճելի է, ժամանակ առ ժամանակ նրանցից մեկ-երկուսին կխորտակեյիերբ շոգենավակ է քարշում ձեր նավակը։ Անձամբ ես, մյուսներին դաս տալու համար։գերադասում եմ թիավարելուց։
Ռեդինգն անցնելուց հետո գետը շատ Ուղեվորությունն էլ ավելի հաճելի է դառնում։ Թայլհերստի մոտ երկաթուղին մի քիչ փչացնում է տեսարանըկլիներ, բայց Մեյփըլդերհեմից մինչև Սթրիթլի գետը ուղղակի սքանչելի է։ Մեյփըլդերհեմյան շլյուզից քիչ վեր է գտնվում Հարգվիկեթե չլինեին այն անթիվ-հաուզըանհամար փոքրիկ, որտեղ Կարլոս Առաջինը կեգլի էր խաղում։ Վենբորնի շրջակայքըխղճուկ նավակները, որտեղ գողտրիկ «Կարապ» պանդոկն էորոնք ամբողջ ժամանակ խանգարում էին մեր շոգենավակին։ Դրանց խորտակվելուց փրկելու համար, մենք ստիպված էինք անընդատ դանդաղեցնել ընթացքը կամ կանգ առնել։ Իրոք, որ, նույնքան ծանոթ անչափ վրդովեցուցիչ է նկարչական ցուցահանդեսների հաճախորդներինտեսնել, որքան և տեղի բնակիչներին։թե ինչպես են այդ թիավոր նավակները խանգարում շոգենավակներին։
Մենք անջատվեցինք շոգենավակից քարանձավի մոտակայքում, և Հարրիսը փորձեց ապացուցելԵվ դեռ այնքան էլ հանդուգն են իրենց պահում։ Ստիպված էինք լինում այնքան սուլել, որ այժմ թիավարելու իմ հերթն էր։ Դա քիչ էր մնում կաթսան հօդս ցնդեր, մինչև նրանք իրենց նեղություն էին տալիս շտապել։ Եթե ինձ անհիմն թվաց։ Առավոտյան որոշել էինքմնար, որ ես պետք է նավակը հասցնեմ Ռեդինգից երեք մղոն վեր։ Իսկ հիմա Ռեդինգից տասը մղոն անցել էինք։ Իհարկե դարձյալ նրանց հերթն էր։ժամանակ առ ժամանակ նրանցից մեկ-երկուսին կխորտակեի, մյուսներին դաս տալու համար։
Ես չկարողացա ոչ ՋորջինՌեդինգն անցնելուց հետո գետը շատ հաճելի է դառնում։ Թայլհերստի մոտ երկաթուղին մի քիչ փչացնում է տեսարանը, ոչ Հարրիսին իրավիճակը ներկայացնել արդարության լույսի տակ և տեսնելով, որ նրանց հակառակվելն ապարդյուն բայց Մեյփըլդերհեմից մինչև Սթրիթլի գետը ուղղակի սքանչելի է։ Մեյփըլդերհեմյան շլյուզից քիչ վեր էգտնվում Հարգվիկ-հաուզը, վերցրեցի թիերը։ Բայց մեկ րոպե էլ չէի թիավարելորտեղ Կարլոս Առաջինը կեգլի էր խաղում։ Վենբորնի շրջակայքը, երբ Ջորջը ջրի վրա լողացող ինչ-որ բան նկատեց և մենք մոտ լողացինք։ Մոտենալովորտեղ գողտրիկ «Կարապ» պանդոկն է, Ջորջը կռացավ և բռնեց այննույնքան ծանոթ է նկարչական ցուցահանդեսների հաճախորդներին, բայց ճչաց ու գունատված ետ ընկրկեց։որքան և տեղի բնակիչներին։
Դա կնոջ դիակ էր։ Այն հեշտորեն լողում էր գետի վրայովՄենք անջատվեցինք շոգենավակից քարանձավի մոտակայքում, նրա դեմքը մեղմ էր ու անխռով։ Բայց դա գեղեցիկ դեմք չէր։ Գեղեցիկ լինելու համար նա ժամանակից շուտ թորշոմած էրև Հարրիսը փորձեց ապացուցել, նիհար ու տանջահար։ Բայց դա սիրալիր ու դուրեկան դեմք էրոր այժմ թիավարելու իմ հերթն էր։ Դա ինձ անհիմն թվաց։ Առավոտյան որոշել էինք, թեև կարիքն ու աղքատությունը իրենց հետքն էին թողել նրա վրա։ Այդ կնոջ դեմքին այնպիսի անխռով հանգստություն կար, որը հայտնվում որ ես պետք է հիվանդի դեմքին, երբ վերջապես ցավը հանդարտվում է։նավակը հասցնեմ Ռեդինգից երեք մղոն վեր։ Իսկ հիմա Ռեդինգից տասը մղոն անցել էինք։ Իհարկե դարձյալ նրանց հերթն էր։
Մեր բախտից (Ես չկարողացա ոչ մի ցանկություն չունեինք քարշ գալ դատարաններում)Ջորջին, ափին գտնվող ոչ Հարրիսին իրավիճակը ներկայացնել արդարության լույսի տակ և տեսնելով, որ նրանց հակառակվելն ապարդյուն է, վերցրեցի թիերը։ Բայց մեկ րոպե էլ չէի թիավարել, երբ Ջորջը ջրի վրա լողացող ինչ-որ մարդիկ նույնպես նկատել էին մարմինը բան նկատեց և նրա հոգսը իրենց վրա էին վերցրել։մենք մոտ լողացինք։ Մոտենալով, Ջորջը կռացավ և բռնեց այն, բայց ճչաց ու գունատված ետ ընկրկեց։
Ավելի ուշ իմացանք այդ պատմությունը։ Իհարկե դա մի հին, հին ու ծեծված ողբերգություն Դա կնոջ դիակ էր։ Նրան սիրել էին և դավաճանել, թե՞ ինքն Այն հեշտորեն լողում էր դավաճանել։ Այսպեսգետի վրայով, թե այնպես նրա դեմքը մեղմ էր ու անխռով։ Բայց դա գեղեցիկ դեմք չէր։ Գեղեցիկ լինելու համար նա մեղք ժամանակից շուտ թորշոմած էր գործել, ― մեզանից շատերի հետ է պատահել, ― և նրա հարազատներն նիհար ու մտերիմները, որոնք բնականաբար, ցնցված էին տանջահար։ Բայց դա սիրալիր ու զայրացածդուրեկան դեմք էր, թեև կարիքն ու աղքատությունը իրենց դռները փակեցին հետքն էին թողել նրա առջև։վրա։ Այդ կնոջ դեմքին այնպիսի անխռով հանգստություն կար, որը հայտնվում է հիվանդի դեմքին, երբ վերջապես ցավը հանդարտվում է։
Միայնակ մնալով ճակատագրի հետ դեմՄեր բախտից (ոչ մի ցանկություն չունեինք քարշ գալ դատարաններում), ափին գտնվող ինչ-հանդիման, կրելով իր խայտառակության ծանր լուծը, նա ավելի ու ավելի էր վհատվում։ Որոշ ժամանակ երեխայի հետ յոլա էր գնում շաբաթական տասներկու շիլլինգով, որ նա ստանում էր օրական տասներկու ժամ աշխատելու դիմաց։ Վեց շիլլինգը վճարում էր երեխայի համար, իսկ մնացածով փորձում էր պահպանել հոգին անցողիկ մարմնում։ մարդիկ նույնպես նկատել էին մարմինը և նրա հոգսը իրենց վրա էին վերցրել։
Շաբաթական վեց շիլլինգը մարմինն ու հոգին այնքան էլ ամուր կապերով չի կապում իրար։ Այդքան թույլ կապված լինելով, նրանք ձգտում են հեռանալ միմյանցից։ Եվ Ավելի ուշ իմացանք այդ պատմությունը։ Իհարկե դա մի օր, հավանաբարհին, տառապանքներն հին ու ձանձրալի միապաղաղությունը նրա աչքերի առջև հառնել են սովորականից ավելի անողոքաբար, ծեծված ողբերգություն էր։ Նրան սիրել էին և մտացածին ուրվականը ահաբեկել է նրան։ Նա վերջին անգամ օգնություն է հայցել իր ընկերներիցդավաճանել, բայց նրանքթե՞ ինքն էր դավաճանել։ Այսպես, պատսպարվելով պատվախնդրության սառցե պատնեշի ետև, անուշադրության են մատնել թշվառ ու հալածված կնոջ աղերսանքը։ Դրանից հետո թե այնպես նա գնացել է տեսնելու իր երեխայինմեղք էր գործել, տրտմորեն, գրկել և համբուրել ― մեզանից շատերի հետ է նրան՝ առանց մատնելու հոգու տվայտանքըպատահել, ― և էժանագին շոկոլադի տուփը խոթելով երեխայի ձեռքընրա հարազատներն ու մտերիմները, հեռացել է․ իր վերջին մի քանի շիլլինգով տոմս է գնել և մեկնել Գորինգ։որոնք բնականաբար, ցնցված էին ու զայրացած, իրենց դռները փակեցին նրա առջև։
ՀավանաբարՄիայնակ մնալով ճակատագրի հետ դեմ-հանդիման, նրա կյանքի ամենադառն ապրումները կապված են եղել Գորինգը շրջապատող անտառապատ ափերի կրելով իր խայտառակության ծանր լուծը, նա ավելի ու վառ կանաչ մարգագետինների հետ։ Բայց կանայք տարօրինակ կերպով ձգտում են դեպի դաշույնըավելի էր վհատվում։ Որոշ ժամանակ երեխայի հետ յոլա էր գնում շաբաթական տասներկու շիլլինգով, որով իրենց վերք են հասցրել։ Գուցե դառնությանը խառնվել են արևոտ հիշողությունները ամենաքաղցր ժամերի մասին ստվերաշատ առվակների եզրինոր նա ստանում էր օրական տասներկու ժամ աշխատելու դիմաց։ Վեց շիլլինգը վճարում էր երեխայի համար, որոնց վրա այնքան ցած իրենց ճղյուղերն են խոնարհել հսկայական ծառերը։իսկ մնացածով փորձում էր պահպանել հոգին անցողիկ մարմնում։
Ամբողջ օրը նա թափառել է անտառներումՇաբաթական վեց շիլլինգը մարմինն ու հոգին այնքան էլ ամուր կապերով չի կապում իրար։ Այդքան թույլ կապված լինելով, որ ձգված նրանք ձգտում են գետի երկարությամբ։ Ու հետոհեռանալ միմյանցից։ Եվ մի օր, երբ մթնշաղը իր սև զգեստն հավանաբար, տառապանքներն ու ձանձրալի միապաղաղությունը նրա աչքերի առջև հառնել են սովորականից ավելի անողոքաբար, և մտացածին ուրվականը ահաբեկել է փռել ջրերի վրանրան։ Նա վերջին անգամ օգնություն է հայցել իր ընկերներից, բայց նրանք, պատսպարվելով պատվախնդրության սառցե պատնեշի ետև, անուշադրության են մատնել թշվառ ու հալածված կնոջ աղերսանքը։ Դրանից հետո նա իր ձեռքերը պարզել գնացել է դեպի մթին գետըտեսնելու իր երեխային, որը մասնակից տրտմորեն, գրկել և համբուրել է եղել իր դառնություններին նրան՝ առանց մատնելու հոգու տվայտանքը, և ուրախությանըէժանագին շոկոլադի տուփը խոթելով երեխայի ձեռքը, ու ծերացած գետը նրան հեռացել է․ իր գիրկն վերջին մի քանի շիլլինգով տոմս է առել, կրծքին է սեղմել հոգնած գլուխն ու ցավը հանդարտեցրել։գնել և մեկնել Գորինգ։
Այսպես մեղանչեց այդ կինը ― մեղանչեց ապրելիս և մահանալիս։ Թող վողորմյա աստված նրան Հավանաբար, նրա կյանքի ամենադառն ապրումները կապված են եղել Գորինգը շրջապատող անտառապատ ափերի ու մյուս մեղավորներին։վառ կանաչ մարգագետինների հետ։ Բայց կանայք տարօրինակ կերպով ձգտում են դեպի դաշույնը, որով իրենց վերք են հասցրել։ Գուցե դառնությանը խառնվել են արևոտ հիշողությունները ամենաքաղցր ժամերի մասին ստվերաշատ առվակների եզրին, որոնց վրա այնքան ցած իրենց ճղյուղերն են խոնարհել հսկայական ծառերը։
Գորինգը գետի ձախ և Սթրիթլին աջ ափինԱմբողջ օրը նա թափառել է անտառներում, երկուսն էլ հմայիչ վայրեր որ ձգված ենգետի երկարությամբ։ Ու հետո, կարծես ստեղծված հանգստանալու համար։ Մինչև Ֆենգբորն գետը կանչում երբ մթնշաղը իր սև զգեստն է առագաստներով նավարկելու արևոտ օրերինփռել ջրերի վրա, իսկ գիշերը՝ թիավարելու լուսնի լույսի ներքո։ Իսկ շուրջը շատ գեղատեսիլ է։ Այդ օրը որոշել էինք հասնել միչև Ուոլլինգֆորդնա իր ձեռքերը պարզել է դեպի մթին գետը, բայց գետի հմայիչ ու ծիծաղկուն դեմքը համոզեց մեզ հապաղել։ Մենք թողեցինք նավակը կամրջի մետ, գնացինք Սթրիթլի որը մասնակից է եղել իր դառնություններին ևուրախությանը, ի հեճուքս Մոնթմորընսիիու ծերացած գետը նրան իր գիրկն է առել, նախաճաշեցինք «Ցուլ» պանդոկում։կրծքին է սեղմել հոգնած գլուխն ու ցավը հանդարտեցրել։
Ասում են, որ գետի երկու կողմի լեռները այս տեղում ինչ-որ ժամանակ միաձուլվել են Այսպես մեղանչեց այդ կինը ― մեղանչեց ապրելիս և մահանալիս։ Թող ողորմյա աստված նրան ու պատնեշել Թեմզայի հունը, և իբր գետը ընդհատվել է այստեղ, Գորինգի մոտ, կազմելով մի ընդարձակ լիճ։ Ես հակված չեմ ոչ ժխտելու և ոչ էլ ընդունելու այս տեսակետը։ Պարզապես ձեզ տեղեկացնում եմ այդ մասին։մյուս մեղավորներին։
Գորինգը գետի ձախ և Սթրիթլին աջ ափին, երկուսն էլ հմայիչ վայրեր են, կարծես ստեղծված հանգստանալու համար։ Մինչև Ֆենգբորն գետը կանչում է առագաստներով նավարկելու արևոտ օրերին, իսկ գիշերը՝ թիավարելու լուսնի լույսի ներքո։ Իսկ շուրջը շատ գեղատեսիլ է։ Այդ օրը որոշել էինք հասնել միչև Ուոլլինգֆորդ, բայց գետի հմայիչ ու ծիծաղկուն դեմքը համոզեց մեզ հապաղել։ Մենք թողեցինք նավակը կամրջի մետ, գնացինք Սթրիթլի և, ի հեճուկս Մոնթմորընսիի, նախաճաշեցինք «Ցուլ» պանդոկում։ Ասում են, որ գետի երկու կողմի լեռները այս տեղում ինչ-որ ժամանակ միաձուլվել են ու պատնեշել Թեմզայի հունը, և իբր գետը ընդհատվել է այստեղ, Գորինգի մոտ, կազմելով մի ընդարձակ լիճ։ Ես հակված չեմ ոչ ժխտելու և ոչ էլ ընդունելու այս տեսակետը։ Պարզապես ձեզ տեղեկացնում եմ այդ մասին։ Սթրիթլին պատմական քաղաք է, որի հիմնադրման տարեթիվը, ինչպես և գետափնյա քաղաքների ու գյուղերի մեծ մասինը, հասնում է մինչև բրիտոնների ու սաքսոնների ժամանակները։ Հանգստանալու համար Գորինգը այնքան հաճելի վայր չէ, որքան Սթրիթլին, եթե ընտրության հնարավորություն ունեք։ Բայց Գորինգը գեղեցիկ է յուրովի և, բացի այդ, ավելի մոտ է երկաթուղուն, այն դեպքում, եթե ցանկանում եք ծլկել հյուրանոցից, առանց հաշիվը փակելու։
==Գլուխ տասնյոթերորդ==
Լվացք։ Ձկներ ու ձկնորսներ։ Կարթով ձուկ որսայու որսալու մասին։ Բարեխիղճ ձկնորսը։ Ձկնորսական պատմություն։
Սթրիթլիում մնացինք երկու օր և մաքրման հանձնեցինք մեր հագուստները։ Մենք իհարկե, փորձեցինք ինքներս լվանալ դրանք գետում Ջորջի գլխավորությամբ, բայց մեր փորձը անհաջողությամբ պսակվեց։ Իրականում դա ավելին էր քան անհաջողությունը, որովհետև լվացքից հետո մենք ավելի վատ տեսք ունեինք, քան առաջ։ Ճիշտ է, լվանալուց առաջ մեր հագուստները շատ, անչափ կեղտոտ էին, բայց գոնե կարելի էր մի կերպ հագնել։ Իսկ լվանալուց հետո․․․ Մի խոսքով, դրանից հետո գետի ջուրը Ռեդինգի և Հենլիի միջև շատ ավելի մաքուր էր, քան երբևէ։ Լվացքի ժամանակ մեր հագուստները ներծծեցին այն ամբողջ կեղտը, որ պարունակվում էր գետի ջրում Ռեդինգի և Հենլիի միջև։
Սթրիթլիումմնացինք երկու օր և մաքրման հանձնեցինք մեր հագուստները։ Մենք իհարկե, լվացարարուհին ասացփորձեցինք ինքներս լվանալ դրանք գետում Ջորջի գլխավորությամբ, որ իր պարտքն է համարում լվացքի համար սովորականից երեք անգամ ավելի վարձ պահանջել մեզանից։ Նա ասաց, որ բայց մեր փորձը անհաջողությամբ պսակվեց։ Իրականում դա ավելին էր քան անհաջողությունը, որովհետև լվացքից հետո մենք ավելի շատ հողափորի աշխատանք վատ տեսք ունեինք, քան առաջ։ Ճիշտ է, լվանալուց առաջ մեր հագուստները շատ, անչափ կեղտոտ էին, բայց գոնե կարելի էր մի կերպ հագնել։ Իսկ լվանալուց հետո… Մի խոսքով, դրանից հետո գետի ջուրը Ռեդինգի և Հենլիի միջև շատ ավելի մաքուր էր, քան լվացարարուհու։երբևէ։ Լվացքի ժամանակ մեր հագուստները ներծծեցին այն ամբողջ կեղտը, որ պարունակվում էր գետի ջրում Ռեդինգի և Հենլիի միջև։
Մենք առանց մի բառ Սթրիթլիում, լվացարարուհին ասաց, որ իր պարտքն է համարում լվացքի համար սովորականից երեք անգամ արտասանելու վճարեցինք։ավելի վարձ պահանջել մեզանից։ Նա ասաց, որ դա ավելի շատ հողափորի աշխատանք է, քան լվացարարուհու։
Սթրիթլիի ու Գորինգի շրջակայքը հայտնի ձկնորսական կենտրոն է։ Այստեղ կարելի է հիանալի ձուկ որսալ։ Գետն առատ է գայլաձկով, օձաձկով, մանրածածանով, սպիտակաձկով և կարելի է ամբողջ օրը նստել ափին ու կարթով ձուկ որսալ։Մենք առանց մի բառ անգամ արտասանելու վճարեցինք։
Ոմանք այդպես էլ անում են։ Սակայն նրանց չի հաջողվում ձուկ բռնել։ Ես երբեք չեմ տեսել, որ մեկն Սթրիթլիի ու մեկը Թեմզայում խարակաձկներից ու սատկած կատուներից բացի որևէ բան բռնի, իսկ դա էլ ի՞նչ ընդհանուր բան կարող Գորինգի շրջակայքը հայտնի ձկնորսական կենտրոն է։ Այստեղ կարելի է ունենալ ձկնորսության հետ։ Տեղական «Ձկնորսի ուղեցույցը» ոչինչ չի հաղորդում ձկան որսի մասին, այլ միայն սահմանափակվում է հայտարարելով, որ այստեղ հիանալի վայր ձուկ որսալ։ Գետն առատ է ձկնորսության համար։ Եվ ես էլգայլաձկով, իմ տեսածից ելնելովօձաձկով, պատրաստ եմ հաստատել դա։մանրածածանով, սպիտակաձկով և կարելի է ամբողջ օրը նստել ափին ու կարթով ձուկ որսալ։
Աշխարհում ոչ մի Ոմանք այդպես էլ անում են։ Սակայն նրանց չի հաջողվում ձուկ բռնել։ Ես երբեք չեմ տեսել, որ մեկն ու մեկը Թեմզայում խարակաձկներից ու սատկած կատուներից բացի որևէ բան բռնի, իսկ դա էլ ի՞նչ ընդհանուր բան կարող է ունենալ ձկնորսության հետ։ Տեղական «Ձկնորսի ուղեցույցը» ոչինչ չի հաղորդում ձկան որսի մասին, այլ տեղ չկամիայն սահմանափակվում է հայտարարելով, որտեղ կարողանաք ավելի շատ հաճույք ստանալ ձկնորսությունից կամ ավելի երկար ժամանակով զբաղվեք այդ գործով։ Որոշ ձկնորսներ գալիս և որսում են մի ամբողջ օրոր այստեղ հիանալի վայր է ձկնորսության համար։ Եվ ես էլ, մյուսները՝ մի ամիս։ Եթե ցանկանում եքիմ տեսածից ելնելով, կարող եք երկարացնել ժամկետը և ձուկ որսալ մի ամբողջ տարի՝ տարբերություն չկա։պատրաստ եմ հաստատել դա։
«Թեմզայի ձկնորսի ուղեցույցն» ասում է՝ «այստեղ կան նաև գայլաձկներ և պերկես»Աշխարհում ոչ մի այլ տեղ չկա, բայց այստեղ ձկնորսի ուղեցույցը սխալվում է։ Գուցե կան գայլաձուկ ու պերկես, այսինքն, ես իմ աչքով եմ տեսել, որ կան։ Ափի երկյանքով զբոսնելիս, կարող եք դրանց ամբողջ վտառներ տեսնել։ Նրանք մոտ են լողում որտեղ կարողանաք ավելի շատ հաճույք ստանալ ձկնորսությունից կամ ավելի երկար ժամանակով զբաղվեք այդ գործով։ Որոշ ձկնորսներ գալիս և կիսով չափ ջրից դուրս գալով, բերանները լայն բաց արած, սպասում որսում ենմի ամբողջ օր, որ թխվածք գցեն իրենց։ Իսկ երբ լողում մյուսները՝ մի ամիս։ Եթե ցանկանում եք, նրանք շրջապատում են ձեզ, խանգարում են կարող եք երկարացնել ժամկետը և համբերությունից հանում։ Բայց որպեսզի բռնեք նրանց կարթի ծայրին ամրացված ձուկ որսալ մի փոքրիք որդով, կամ դրա նման մի բան, ոչ, դա երբեք չի լինի։ամբողջ տարի՝ տարբերություն չկա։
Ես ինքս հմուտ ձկնորս չեմ։ Մի ժամանակ բավականաչափ ուշադրություն եմ նվիրել այդ զբաղմունքին «Թեմզայի ձկնորսի ուղեցույցն» ասում է՝ «այստեղ կան նաև գայլաձկներ ևպերկես», իմ կարծիքովբայց այստեղ ձկնորսի ուղեցույցը սխալվում է։ Գուցե կան գայլաձուկ ու պերկես, ամեն ինչ լավ էր ստացվում։ Բայց փորձված ձկնորսներն ասացինայսինքն, ես իմ աչքով եմ տեսել, որ ինձնից բան դուրս չի գա և խորհուրդ տվեցին չշարունակել։ կան։ Ափի երկյանքով զբոսնելիս, կարող եք դրանց ամբողջ վտառներ տեսնել։ Նրանք այն կարծիքին էինմոտ են լողում և կիսով չափ ջրից դուրս գալով, որ ես մեծ խնամքով եմ կարթը գցումբերանները լայն բաց արած, հնարամիտ եմ ու բավարար չափով՝ ծույլ։ Սակայնսպասում են, այնուամենայնիվոր թխվածք գցեն իրենց։ Իսկ երբ լողում եք, նրանք համոզված էինշրջապատում են ձեզ, որ ինձնից ձկնորս դուրս խանգարում են և համբերությունից հանում։ Բայց որպեսզի բռնեք նրանց կարթի ծայրին ամրացված մի փոքրիկ որդով, կամ դրա նման մի բան, ոչ, դա երբեք չի գա։ Ես շատ աղքատ երևակայություն ունեմ։լինի։
նրանք Ես ինքս հմուտ ձկնորս չեմ։ Մի ժամանակ բավականաչափ ուշադրություն եմ նվիրել այդ զբաղմունքին և, իմ կարծիքով, ամեն ինչ լավ էր ստացվում։ Բայց փորձված ձկնորսներն ասացին, որ բանաստեղծի, էժանագին դեդեկտիվների հեղինակիինձնից բան դուրս չի գա և խորհուրդ տվեցին չշարունակել։ Նրանք այն կարծիքին էին, թխտակցի կամ մի այլ դերի համար որ եսմեծ խնամքով եմ կարթը գցում, գուցեև հարմար հնարամիտ եմու բավարար չափով՝ ծույլ։ Սակայն, այնուամենայնիվ, նրանք համոզված էին, բայց որ Թեմզայի ինձնից ձկնորս կոչվելու պատվին արժանանամ, ինձ պետք է ունենալ ավելի հարուստ դուրս չի գա։ Ես շատ աղքատ երևակայություն և ավելի մեծ հնարամտություն։ունեմ։
Ոմանք կարծում ենՆրանք ասացին, որ լավ ձկնորս լինելու համար պետք է միայն կարողանալ հեշտորենբանաստեղծի, առանց կարմրելուէժանագին դեդեկտիվների հեղինակի, ստեր փչել, բայց նրանք մոլորության մեջ են։ Միայն մերկ հորինվածքները անօգուտ են, դա ամեն թղթակցի կամ մի սկսնակ էլ կարող է անել։ Հանգամանալից մանրամասներայլ դերի համար ես, ճշմարատանման նկարագրություններգուցեև հարմար եմ, նրբանկատբայց որ Թեմզայի ձկնորս կոչվելու պատվին արժանանամ, համարյա մանրախնդրության հասնող ճշմարտության պատրանք ― ահա թե որտեղ ինձ պետք է երևում իսկական ձկնորսը։ ունենալ ավելի հարուստ երևակայություն և ավելի մեծ հնարամտություն։
Ամեն ոք Ոմանք կարծում են, որ լավ ձկնորս լինելու համար պետք է միայն կարողանալ հեշտորեն, առանց կարմրելու, ստեր փչել, բայց նրանք մոլորության մեջ են։ Միայն մերկ հորինվածքները անօգուտ են, դա ամեն մի սկսնակ էլ կարող է ներս մտնել և ասել․ «Ուխանել։ Հանգամանալից մանրամասներ, երեկ երեկոյան տասնհինգ դյուժին պերկես եմ բռնել» կամ «Անցյալ կիրակի խարակաձուկ եմ բռնելճշմարատանման նկարագրություններ, որը տասնութ ֆունտ էր կշռում և երեք ֆուտ երկարություն ուներ»։նրբանկատ, համարյա մանրախնդրության հասնող ճշմարտության պատրանք ― ահա թե որտեղ է երևում իսկական ձկնորսը։
Դրա համար ոչ արվեստ Ամեն ոք կարող է պետքներս մտնել և ասել․ «Ուխ, ոչ հմտություն։ Դա միայն համարձակության մասին է վկայում երեկ երեկոյան տասնհինգ դյուժին պերկես եմ բռնել» կամ «Անցյալ կիրակի խարակաձուկ եմ բռնել, որը տասնութ ֆունտ էր կշռում և միայն այդքանը։երեք ֆուտ երկարություն ուներ»։
ՈչԴրա համար ոչ արվեստ է պետք, իհարկե, իսկական ձկնորսը այդպիսի ստեր չի փչի։ Նրա մեթոդը մի ամբողջ գիտություն է։ոչ հմտություն։ Դա միայն համարձակության մասին է վկայում և միայն այդքանը։
Նա անշտապՈչ, առանց գլխարկը հանելու ներս է մտնումիհարկե, ընտրում է ամենահարմար աթոռը, վառում է ծխամորճը և սկսում է լուռ ծխել։ Նա թույլ է տալիս, որ երիտասարդները պարծենան, որից հետո, օգտվելով րոպեական լռությունից, ծխամորճը հեռացնում է շրթունքներից և բուխարու ճաղերին խփելով մոխիրը թափելուց հետո, կարծես իմիջիայլոց, ասում է․իսկական ձկնորսը այդպիսի ստեր չի փչի։ Նրա մեթոդը մի ամբողջ գիտություն է։
― ԷհՆա անշտապ, երեքշաբթի երեկոյան ես այնպիսի բարեհաջող որս եմ արելառանց գլխարկը հանելու ներս է մտնում, ընտրում է ամենահարմար աթոռը, վառում է ծխամորճը և սկսում է լուռ ծխել։ Նա թույլ է տալիս, որ նույնիսկ հնարավոր չէ բառերով նկարագրել։երիտասարդները պարծենան, որից հետո, օգտվելով րոպեական լռությունից, ծխամորճը հեռացնում է շրթունքներից և բուխարու ճաղերին խփելով մոխիրը թափելուց հետո, կարծես իմիջիայլոց, ասում է․
― ԴեԷհ, ինչու՞ չէ․․․ ― հարցնում են մյուսները։երեքշաբթի երեկոյան ես այնպիսի բարեհաջող որս եմ արել, որ նույնիսկ հնարավոր չէ բառերով նկարագրել։
― Որովհետև չեմ կարծում, որ մեկնումեկը կհավատա ինձԴե, ինչո՞ւ չէ… ― հանգիստ պատասխանում է ծերուկը ձայնի մեջ առանց դառնության նշույլի, վերստին լցնում է ծխամորճը և պանդոկապանին խնդրում է երեք բաժին սառը շոտլանդական վիսկի մատուցել։հարցնում են մյուսները։
Դրանից հետո բոլորը լուռ են― Որովհետև չեմ կարծում, ոչ ոք իր մեջ բավական համարձակություն չի գտնում ծեր ջենտլմենին հակաճառելու համար։ Այնպես որ նա ստիպված մեկնումեկը կհավատա ինձ, ― հանգիստ պատասխանում է շարունակելծերուկը ձայնի մեջ առանց դառնության նշույլի, չսպասելով քաջալերման։վերստին լցնում է ծխամորճը և պանդոկապանին խնդրում է երեք բաժին սառը շոտլանդական վիսկի մատուցել։
― ՈչԴրանից հետո բոլորը լուռ են, ― մտածկոտ շարունակում է ոչ ոք իր մեջ բավական համարձակություն չի գտնում ծեր ջենտլմենին հակաճառելու համար։ Այնպես որ նա, ― ես ինքս էլ չէի հավատա, եթե ինձ այդպիսի բան պատմեին, բայց և այնպես, սա փաստ է։ Ամբողջ օրը նստած էի ափին և բառացիորեն ոչինչ չբռնեցի, մի քանի դյուժին սպիտակաձկից և մի քսան գայլաձկից բացի։ Արդեն պատրաստվում էի տուն գնալ, քանի որ գործս հաջող չէր ընթանում, երբ հանկարծ զգացի, որ կարթը ուժգին քաշում են։ Մտածեցի, որ դա էլի մի ինռ-որ մանր-մունր բան ստիպված է և սկսեցի կարթը ձգել։ Աստծո անեցքն իմ գլխին, եթե հնարավոր էր գոնե կարթը տեղից շարժել։ Ամբողջ կես ժամ չարչարվեցի, կես ժամ՝ այդ ձուկը դուրս քաշելու համար և ամեն վարկյան մտածում էի, որ կարթաթելը ուր որ է կկտրվի։ Վերջապես դուրս քաշեցի, և ի՞նչ եք կարծում։ Թառափ։ Քառասուն ֆունտանոց թառափ, այն էլ կարթով։ Դե իհարկե ― կզարմանաք։ Էյ, պանդոկապանշարունակել, ևս երեք բաժին շոտլանդական։չսպասելով քաջալերման։
Հետո նա սկսում ― Ոչ, ― մտածկոտ շարունակում է պատմելնա, թե որքան էին զարմացել բոլորը― ես ինքս էլ չէի հավատա, թե ինչ ասեց կինըեթե ինձ այդպիսի բան պատմեին, երբ նա տուն հասավբայց և այնպես, սա փաստ է։ Ամբողջ օրը նստած էի ափին և թե բառացիորեն ոչինչ չբռնեցի, մի քանի դյուժին սպիտակաձկից և մի քսան գայլաձկից բացի։ Արդեն պատրաստվում էի տուն գնալ, քանի որ գործս հաջող չէր ընթանում, երբ հանկարծ զգացի, որ կարթը ուժգին քաշում են։ Մտածեցի, որ դա էլի մի ինչ կարծիքի -որ մանր-մունր բան է և սկսեցի կարթը ձգել։ Աստծո անեծքն իմ գլխին, եթե հնարավոր էր գոնե կարթը տեղից շարժել։ Ամբողջ կես ժամ չարչարվեցի, կես ժամ՝ այդ մասին Ջո Բագգլսը։ձուկը դուրս քաշելու համար և ամեն վայրկյան մտածում էի, որ կարթաթելը ուր որ է կկտրվի։ Վերջապես դուրս քաշեցի, և ի՞նչ եք կարծում։ Թառափ։ Քառասուն ֆունտանոց թառափ, այն էլ կարթով։ Դե իհարկե ― կզարմանաք։ Էյ, պանդոկապան, ևս երեք բաժին շոտլանդական։
Մի անգամ պանդոկներից մեկի տիրոջը հարցրեցիՀետո նա սկսում է պատմել, Արդյոք թե որքան էին զարմացել բոլորը, թե ինչ ասեց կինը, երբ նա չի՞ ձանձրանում լսելով տեղացի ձկնորսների փչոցներըտուն հասավ, և նա պատասխանեց․թե ինչ կարծիքի էր այդ մասին Ջո Բագգլսը։
―ՕՄի անգամ պանդոկներից մեկի տիրոջը հարցրեցի, ոչԱրդյոք նա չի՞ ձանձրանում լսելով տեղացի ձկնորսների փչոցները, հիմա արդեն ոչ, սըր։ Սկզբում քիչ էր մնում խենթանայի, բայց, փառք աստծո, հիմա ես ու տիրուհիս կարող ենք թեկուզ ամբողջ օրը լսել նրանց։ Վարժվել ենք։և նա պատասխանեց․
Մի երիտասարդի էի ճանաչում―Օ, որը շատ բարեխիղճ որսորդ էր։ Նա որոշում ոչ, հիմա արդեն ոչ, սըր։ Սկզբում քիչ էր ընդունել երբեք իր որսը քսանհինգ տոկոսից ավել չչափազանցել։մնում խենթանայի, բայց, փառք աստծո, հիմա ես ու տիրուհիս կարող ենք թեկուզ ամբողջ օրը լսել նրանց։ Վարժվել ենք։
― Եթե բռնեմ քառասուն ձուկՄի երիտասարդի էի ճանաչում, ― ասում որը շատ բարեխիղճ որսորդ էր։ Նա որոշում էր նա, ― կասեմ, որ բռնել եմ հիսունը և այլն։ Բայց դրանից այն կողմ չեմ չափազանցի, քանի որ ստելը մեղք է։ընդունել երբեք իր որսը քսանհինգ տոկոսից ավել չչափազանցել։
Սակայն քսանհինգ տոկոսի ծրագիրը այնքան էլ հարմար չէր։ Նրան այդպես էլ չհաջողվեց դա իրագործել։ Օրվա մեջ ամենաշատը նա որսում էր երեք ― Եթե բռնեմ քառասուն ձուկ, իսկ երեքին քսանհինգ տոկոս ավելացնելը այնքան էլ հեշտ գործ չէ― ասում էր նա, ― կասեմ, մանավանդոր բռնել եմ հիսունը և այլն։ Բայց դրանից այն կողմ չեմ չափազանցի, երբ խոսքը վերաբերվում է ձկներին։քանի որ ստելը մեղք է։
Այնպես որ, Սակայն քսանհինգ տոկոսի ծրագիրը այնքան էլ հարմար չէր։ Նրան այդպես էլ չհաջողվեց դա իրագործել։ Օրվա մեջ ամենաշատը նա իր տոկոսները հասցրեց մինչև 33որսում էր երեք ձուկ,3-ի։ Բայց դա նույնպես հարմար չէրիսկ երեքին քսանհինգ տոկոս ավելացնելը այնքան էլ հեշտ գործ չէ, մանավանդ, երբ նրան հաջողվում էր բռնել միայն մեկը կամ երկուսը։ Վերջապես գործը հեշտացնելու համար, նա որոշեց պարզապես կրկնապատկել իր որսած ձկների քանակը։խոսքը վերաբերվում է ձկներին։
Մի երկու ամիս Այնպես որ, նա ճշտորեն հետևում էր այս կանոնինիր տոկոսները հասցրեց մինչև 33, սակայն հետո 3-ի։ Բայց դա էլ նրան այլևս չբավարարեց։ Ոչ ոք նույնպես հարմար չէր հավատում, երբ նա ասում նրան հաջողվում էր, որ բռնել միայն կրկնապատկում էմեկը կամ երկուսը։ Վերջապես գործը հեշտացնելու համար, և դրանից նրա հեղինակությունը ամենևին չէր բարձրանում։ Միևնույն ժամանակ, նրա համեստությունը, մյուս ձկնորսների հետ համեմատած, նրան անբարենպաստ դրության մեջ էր դնում։ Երբ նա իրականում երեք ձկնիկ էր բռնել և ասում էր, որ վեցն է բռնել, նախանձով էր լսում այն մարդու պատմածը, որն իսկապես մեկ ձուկ էր բռնել, մինչդեռ պատմում էր, որ երկու դյուժին է բռնել։որոշեց պարզապես կրկնապատկել իր որսած ձկների քանակը։
Այսպիսով, դեպքերի բերմամբ, Մի երկու ամիս նա մի վերջնական պայման կնքեց ինքն իր հետ, որը մինչև այսօր էլ սրբորեն պահպանում է, ամեն մի որսած ձուկը հաշվում ճշտորեն հետևում էրայս կանոնին, որպես տասը և հաշվելիս սակայն հետո դա էլ սկսում էր տասից։ Այսպես օրինակ, եթե ոչ մի ձուկ նրան այլևս չբավարարեց։ Ոչ ոք չէր բռնելհավատում, երբ նա ասում էէր, որ բռնել միայն կրկնապատկում է տասը ձուկ։ Նրա սիստեմով տասից պակաս հնարավոր , և դրանից նրա հեղինակությունը ամենևին չէր բռնել։ Դա բարձրանում։ Միևնույն ժամանակ, նրա համեստությունը, մյուս ձկնորսների հետ համեմատած, նրան անբարենպաստ դրության մեջ էր սիստեմի հիմքը։ դնում։ Երբ նրան հաջողվում նա իրականում երեք ձկնիկ էր բռնել մի ձուկև ասում էր, նրա համար դա նշանակում որ վեցն է բռնել, նախանձով էր քսանըլսում այն մարդու պատմածը, որն իսկապես մեկ ձուկ էր բռնել, մինչդեռ երկու ձուկը հաշվում պատմում էր երեսուն, երեքը՝ քառասուն և այսպես շարունակ։որ երկու դյուժին է բռնել։
Դա պարզ և հեշտորեն իրագործվող ծրագիր էր։ Ասում էինԱյսպիսով, որ դա ցանկանում են տարածել ձկնորսների միության անդամների միջև։ «Թեմզայի ձկնորսների ընկերության կոմիտեն»դեպքերի բերմամբ, իրոք երկու տարի առաջ առաջարկեց ընդունել դա, բայց նրա նա մի քանի ամենահին անդամները ըննդիմացան։ Նրանք ասացինվերջնական պայման կնքեց ինքն իր հետ, որ կքննարկեն դաորը մինչև այսօր էլ սրբորեն պահպանում է, եթե ելակետային թիվը կկրկնապատկվի և եթե ամեն մի որսած ձուկը հաշվվիհաշվում էր, որպես քսան։տասը և հաշվելիս էլ սկսում էր տասից։ Այսպես օրինակ, եթե ոչ մի ձուկ չէր բռնել, ասում է, որ բռնել է տասը ձուկ։ Նրա սիստեմով տասից պակաս հնարավոր չէր բռնել։ Դա էր սիստեմի հիմքը։ Երբ նրան հաջողվում էր բռնել մի ձուկ, նրա համար դա նշանակում էր քսանը, մինչդեռ երկու ձուկը հաշվում էր երեսուն, երեքը՝ քառասուն և այսպես շարունակ։
Եթե երբևէ գետափին գտնվեք Դա պարզ և ազատ երեկո ունենաք, խորհուրդ կտայի մի որևէ փոքրիկ պանդոկ այցելել և նստել գարեջրասրահում։ Համոզված եմհեշտորեն իրագործվող ծրագիր էր։ Ասում էին, որ այնտեղ կհանդիպեք մի երկու հին դա ցանկանում են տարածել ձկնորսներիմիության անդամների միջև։ «Թեմզայի ձկնորսների ընկերության կոմիտեն», անշտապ իրոք երկու տարի առաջ առաջարկեց ընդունել դա, բայց նրա մի-մի բաժակ գրոգ խմելիսքանի ամենահին անդամները ըննդիմացան։ Նրանք ասացին, որ կքննարկեն դա, եթե ելակետային թիվը կկրկնապատկվի և նրանք ձեզ կես ժամում ձկների մասին այնքան պատմություններ կպատմենեթե ամեն մի ձուկը հաշվվի, որ մի ամբողջ ամիս ստամոքսի խանգարում կստանաք։որպես քսան։
Ջորջը Եթե երբևէ գետափին գտնվեք և ես (չգիտեմազատ երեկո ունենաք, թե ինչ էր պատահել Հարրիսի հետ։ Օրվա սկզբում գնացել էր սափրվելու, իսկ հետո վերադարձել էր և քառասուն րոպե շարունակ կոշիկներն էր փայլեցրել։ Դրանից հետո նրան չէինք տեսել)։ Եվ այսպես, Ջորջը և ես, ինչպես նաև մեր խնամքին հանձնված շունը, երկրորդ օրը երեկոյան գնացինք Ուոլլինգֆորդ՝ զբոսնելու։ Տունդարձի ճանապարհին խորհուրդ կտայի մի առափնյա որևէ փոքրիկ պանդոկ մտանք հանգստանալու այցելել և նստել գարեջրասրահում։ Համոզված եմ, որ այնտեղ կհանդիպեք մի երկու հին ձկնորսների, անշտապ մի-մի բաժակ գարեջուր խմելու։գրոգ խմելիս, և նրանք ձեզ կես ժամում ձկների մասին այնքան պատմություններ կպատմեն, որ մի ամբողջ ամիս ստամոքսի խանգարում կստանաք։
Մենք սրահ մտանք Ջորջը և նստեցինք։ Այնտեղ մի ծեր մարդ կարես (չգիտեմ, որը երկար կավե ծխամորճ թե ինչ էր պատահել Հարրիսի հետ։ Օրվա սկզբում գնացել էր սափրվելու, իսկ հետո վերադարձել էր ծխում և մենքքառասուն րոպե շարունակ կոշիկներն էր փայլեցրել։ Դրանից հետո նրան չէինք տեսել)։ Եվ այսպես, բնականաբարՋորջը և ես, խոսակցության բռնվեցինք նրա հետ։ինչպես նաև մեր խնամքին հանձնված շունը, երկրորդ օրը երեկոյան գնացինք Ուոլլինգֆորդ՝ զբոսնելու։ Տունդարձի ճանապարհին մի առափնյա պանդոկ մտանք հանգստանալու և մի-մի բաժակ գարեջուր խմելու։
Նա ասացՄենք սրահ մտանք և նստեցինք։ Այնտեղ մի ծեր մարդ կար, որ այսօր հիանալի եղանակ է, իսկ որը երկար կավե ծխամորճ էր ծխում և մենք ասացինք որ երեկ նույնպես հիանալի եղանակ էր, հետո միաձայն հույս հայտնեցինք, որ վաղն էլ հիանալի եղանակ կլինի։ Իր հերթին Ջորջն ավելացրեց, որ այս տարի, հավանաբարբնականաբար, հացահատիկի առատ բերք կլինի։ խոսակցության բռնվեցինք նրա հետ։
Դրանից հետո, նա իմացավՆա ասաց, որ այսօր հիանալի եղանակ է, իսկ մենք օտարական ենք և ասացինք որ հաջորդ առավոտյան մեկնում ենք։երեկ նույնպես հիանալի եղանակ էր, հետո միաձայն հույս հայտնեցինք, որ վաղն էլ հիանալի եղանակ կլինի։ Իր հերթին Ջորջն ավելացրեց, որ այս տարի, հավանաբար, հացահատիկի առատ բերք կլինի։
Որոշ ժամանակ մենք լուռ էինք և այդ ընթացքում մեր աչքերը թափառում էին սենյակում։ ՎերջապեսԴրանից հետո, մեր հայացքը կանգ առավ բուխարու վերևում ամրացված ապակե հին, փոշոտ տուփի վրա, որի մեջ մի իշխան ձուկ էր դրված։ Այնքան ահռելի էին դրա չափերընա իմացավ, որ այդ ձուկը դյութել էր ինձ։ Առաջին հայացքից ես կարծեցի, թե դա ձողաձուկ է։մենք օտարական ենք և որ հաջորդ առավոտյան մեկնում ենք։
― Ա՛Որոշ ժամանակ մենք լուռ էինք և այդ ընթացքում մեր աչքերը թափառում էին սենյակում։ Վերջապես, ― ասաց ծեր ջենտլմենը, հետևելով մեր հայացքինհայացքը կանգ առավ բուխարու վերևում ամրացված ապակե հին, փոշոտ տուփի վրա, որի մեջ մի իշխան ձուկ էր դրված։ Այնքան ահռելի էին դրա չափերը, ― լավիկն էոր այդ ձուկը դյութել էր ինձ։ Առաջին հայացքից ես կարծեցի, այնպես չէ՞։թե դա ձողաձուկ է։
― Իրոք, որ արտասովոր էԱ՛, ― մռթմռթացի եսասաց ծեր ջենտլմենը, իսկ Ջորջը հարցրեց ծերուկինհետևելով մեր հայացքին, թե որքան ― լավիկն է, նրա կարծիքով, կշռում այդ ձուկը։այնպես չէ՞։
― Տասնութ ֆունտԻրոք, վեց ունցիաոր արտասովոր է, ― պատասխանեց ծեր խոսակիցըմռթմռթացի ես, վեր կենալով ու հանելով պիջակը։ ― Այոիսկ Ջորջը հարցրեց ծերուկին, ― շարունակեց նաթե որքան է, ― դա տասնվեց տարի առաջ էր։ Հաջորդ ամսվա երրորդ օրը կլրանա ուղիղ տասնվեց տարիննրա կարծիքով, ինչ բռնել եմ կշռում այդ ձուկը։ Դա բռնել եմ կամրջից փոքր-ինչ ներքև, խարակաձկով։ Ասում էին, որ իշխան կա գետում և ես որոշեցի, որ կբռնեմ, ու բռնեցի։ Հիմա այս կողմերում այդպիսի չափերի ձուկ չես բռնի։ Բարի գիշեր, ջենտլմեններ, բարի գիշեր։
Ու ― Տասնութ ֆունտ, վեց ունցիա, ― պատասխանեց ծեր խոսակիցը, վեր կենալով ու հանելով պիջակը։ ― Այո, ― շարունակեց նա դուրս եկավ, թողնելով մեզ մենակ։― դա տասնվեց տարի առաջ էր։ Հաջորդ ամսվա երրորդ օրը կլրանա ուղիղ տասնվեց տարին, ինչ բռնել եմ այդ ձուկը։ Դա բռնել եմ կամրջից փոքր-ինչ ներքև, խարակաձկով։ Ասում էին, որ իշխան կա գետում և ես որոշեցի, որ կբռնեմ, ու բռնեցի։ Հիմա այս կողմերում այդպիսի չափերի ձուկ չես բռնի։ Բարի գիշեր, ջենտլմեններ, բարի գիշեր։
Մենք այլևս չէինք կարողանում աչքներս հեռացնել այդ ձկից։ Դա իսկապես հիանալի ձուկ էր։ Դեռ դիտում էինքՈւ նա դուրս եկավ, երբ տեղացի կառապանը, որը հենց նոր կանգ առավ պանդոկի մոտ, մի բաժակ գարեջուր ձեռքին սենյակ մտավ և նույնպես նայեց ձկանը։թողնելով մեզ մենակ։
― Կարգին մեծ իշխան էՄենք այլևս չէինք կարողանում աչքներս հեռացնել այդ ձկից։ Դա իսկապես հիանալի ձուկ էր։ Դեռ դիտում էինք, այնպես չէ՞երբ տեղացի կառապանը, ― ասաց Ջորջըորը հենց նոր կանգ առավ պանդոկի մոտ, շրջվելով նրա կողմը։մի բաժակ գարեջուր ձեռքին սենյակ մտավ և նույնպես նայեց ձկանը։
― Ա՛, կարելի Կարգին մեծ իշխան է այդպես ասել, ― պատասխանեց կառապանը և մի կում գաեոջուր խմելով, ավելացրեցայնպես չէ՞, ― գուցե դուք այս կողմերում չէի՞քասաց Ջորջը, երբ բռնեցի այս ձուկը։շրջվելով նրա կողմը։
― Ոչ,― ասացինք մենք, մենք օտարական ենք։ ― Ա՛, այդ դեպքում, իհարկե, որտեղի՞ց պիտի իմանայիքկարելի է այդպես ասել, ― ասաց պատասխանեց կառապանըև մի կում գարեջուր խմելով, ավելացրեց, ― Ահա արդեն հինգ տարի էգուցե դուք այս կողմերում չէի՞ք, ինչ ես բռնել եմ այդ իշխանը։երբ բռնեցի այս ձուկը։
― Օ՛Ոչ, միթե դուք եք բռնել իշխանը― ասացինք մենք, մենք օտարական ենք։ ― բացականչեցի ես։Ա՛, այդ դեպքում, իհարկե, որտեղի՞ց պիտի իմանայիք, ― ասաց կառապանը, ― Ահա արդեն հինգ տարի է, ինչ ես բռնել եմ այդ իշխանը։
― ԱյոՕ՜, սըրմիթե դուք եք բռնել իշխանը, ― պատասխանեց հանճարեղ ծերուկը։ ― Ես դա բռնեցի մի ուրբաթ օր, շլյուզից քիչ ներքև (այն ժամանակ այստեղ շլյուզ կար) և զարմանալին այն է, որ դա բռնեցի ճանճով։ Ես դուրս էի եկել գայլաձուկ որսալու, նույնիսկ չէի մտածում իշխանի մասին և, երբ կարթաթելի ծայրին տեսա այս հսկային, աստված վկա, ուղղակի շշմեցի։ Դե գիտե՞ք, հանաք բան չէ, քսանվեց ֆունտ էր կշռում։ Բարի գիշեր, ջենտլմեններ, բարի գիշեր։ բացականչեցի ես։
Հինգ րոպե անց― Այո, մեկ ուրիշը ներս մտավ և նկարագրեցսըր, թե ինչպես է ԻՆՔԸ բռնել այդ ձուկը ― պատասխանեց հանճարեղ ծերուկը։ ― Ես դա բռնեցի մի ուրբաթ օր վաղ առավոտյան, թրթուրովշլյուզից քիչ ներքև (այն ժամանակ այստեղ շլյուզ կար) և զարմանալին այն է, ու որ դա բռնեցի ճանճով։ Ես դուրս եկավ։ Նրանից հետո անխռով ու լուրջ տեսքովէի եկել գայլաձուկ որսալու, միջին տարիքի մի անձնավորություն ներս մտավ նույնիսկ չէի մտածում իշխանի մասին և տեղավորվեց պատուհանի մոտ։, երբ կարթաթելի ծայրին տեսա այս հսկային, աստված վկա, ուղղակի շշմեցի։ Դե գիտե՞ք, հանաք բան չէ, քսանվեց ֆունտ էր կշռում։ Բարի գիշեր, ջենտլմեններ, բարի գիշեր։
Որոշ ժամանակ մենք լուռ էինք։ Վերջապես Ջորջը շրջվեց դեպի նորեկն Հինգ րոպե անց, մեկ ուրիշը ներս մտավ և նկարագրեց, թե ինչպես է ԻՆՔԸ բռնել այդ ձուկը մի օր վաղ առավոտյան, թրթուրով, ու ասաց։դուրս եկավ։ Նրանից հետո անխռով ու լուրջ տեսքով, միջին տարիքի մի անձնավորություն ներս մտավ և տեղավորվեց պատուհանի մոտ։
― Ներեցեք , խնդրում եմ․․․ Հուսով եմ, որ կներեք այն համարձակությունը, որ մենք՝ այս կողմերում օտար մարդիկ, թույլ ենք տալիս մեզ , սակայն իմ ընկերը և ես անչափ շնորհապարտ կլինենք ձեզ, եթե պատմեք, թե ինչպես եք բռնել այս իշխանը։Որոշ ժամանակ մենք լուռ էինք։ Վերջապես Ջորջը շրջվեց դեպի նորեկն ու ասաց։
― Իսկ ձեզ ո՞վ է ասելՆերեցեք, խնդրում եմ… Հուսով եմ, որ կներեք այն համարձակությունը, որ մենք՝ այս կողմերում օտար մարդիկ, թույլ ենք տալիս մեզ, սակայն իմ ընկերը և ես եմ բռնել այդ ձուկըանչափ շնորհապարտ կլինենք ձեզ, ― զարմացած հարցեոց նա։եթե պատմեք, թե ինչպես եք բռնել այս իշխանը։
Մենք ասացինք― Իսկ ձեզ ո՞վ է ասել, որ ոչ ոք մեզ չի ասելես եմ բռնել այդ ձուկը, մենք բնազդորեն զգում ենք, որ դա իր ձեռքի գործն է։― զարմացած հարցրեց նա։
― Զարմանալի բան էՄենք ասացինք, իրոք որ զարմանալիոչ ոք մեզ չի ասել, ― ծիծաղելով պատասխանեց անվրդով ջենտլմենըմենք բնազդորեն զգում ենք, ― քանի որ պատահականության բերմամբ, դուք ճիշտ եք գուշակել։ Իրոք որ ես եմ բռնել իշղանը։ Սակայն ինչպե՞ս կարողացաք գլխի ընկնել։ Աստված իմ, որքան զարմանալի դա իր ձեռքի գործն է։
Եվ նա սկսեց պատմել մեզ, թե ինչպես ― Զարմանալի բան է կես ժամ չարչարվել, մինչև ձուկը դուրս է քաշել ջրիցիրոք որ զարմանալի, ինչպես է կոտրել իր կարթաձողը― ծիծաղելով պատասխանեց անվրդով ջենտլմենը, հետո― քանի որ պատահականության բերմամբ, տուն հասնելովդուք ճիշտ եք գուշակել։ Իրոք որ ես եմ բռնել իշխանը։ Սակայն ինչպե՞ս կարողացաք գլխի ընկնել։ Աստված իմ, մեծ խնամքով կշռել է, և սլաքը ցույց է տվել երեսունչորս ֆունտ։որքան զարմանալի է։
Նա նույնպես Եվ նա սկսեց պատմել մեզ, թե ինչպես է կես ժամ չարչարվել, մինչև ձուկը դուրս գնաց և նրանից է քաշել ջրից, ինչպես է կոտրել իր կարթաձողը, հետո ներս մտավ պանդոկապանը։ Մենք նրան պատմեցինք այն բոլոր պատմությոինները, որ լսել էինք իշխանի մասին տուն հասնելով, մեծ խնամքով կշռել է, և դա նրան անչափ զվարճացրեց։ Բոլորս միասին սրտանց ծիծաղեցինք։սլաքը ցույց է տվել երեսունչորս ֆունտ։
― Պատկերացնում եմՆա նույնպես դուրս գնաց և նրանից հետո ներս մտավ պանդոկապանը։ Մենք նրան պատմեցինք այն բոլոր պատմությունները, թե ինչպես են Ջիմ Բեյթսը, Ջո Բագլսը, միստր Ջոնը որ լսել էինք իշխանի մասին և ծերուկ Բիլի Մաունդերսը պարծեցել, թե իրենք են բռնել։ Հա՛, հա՛, հա՛։ Հիանալի է, ― ասաց ազնիվ ծերուկը դա նրան անչափ զվարճացրեց։ Բոլորս միասին սրտանց ծիծաղելով։ ― Ինչպե՞ս չէ, նրանք այնպիսի մարդիկ են, որ եթե իրենք բռնած լինեին ձուկը, ԻՆՁ կտային ու թույլ կտային կախել ԻՄ պանդոկում։ Ինչպե՛ս չէ։ Հա՛, հա՛, հա՛։ծիծաղեցինք։
Եվ նա պատմեց այդ իշխանի մասին ճշմարտությունը։― Պատկերացնում եմ, թե ինչպես են Ջիմ Բեյթսը, Ջո Բագլսը, միստր Ջոնը և ծերուկ Բիլի Մաունդերսը պարծեցել, թե իրենք են բռնել։ Հա՛, հա՛, հա՛։ Հիանալի է, ― ասաց ազնիվ ծերուկը սրտանց ծիծաղելով։ ― Ինչպե՞ս չէ, նրանք այնպիսի մարդիկ են, որ եթե իրենք բռնած լինեին ձուկը, ԻՆՁ կտային ու թույլ կտային կախել ԻՄ պանդոկում։ Ինչպե՛ս չէ։ Հա՛, հա՛, հա՛։
Պարզվեց, որ ինքն է բռնել Եվ նա պատմեց այդ ձուկը, տարիներ առաջ, երբ շատ ջահել էր և ոչ փորձ ուներ, ոչ հմտություն։ Նրան օգնեց անբացատրելի երջանիկ պատահականությունը, որը կարծես միշտ սպասում է այն չարաճճի տղային, որը փախչում է դասերից և արևոտ կեսօրին գնում է ծառի ճյուղին կապված պարանի կտորով ձուկ որսալու։իշխանի մասին ճշմարտությունը։
Նա պատմեցՊարզվեց, որ իշխանը տուն բերելով, ինքը փրկվել ինքն է ծեծ ուտելուց բռնել այդ ձուկը, տարիներ առաջ, երբ շատ ջահել էր և որ նույնիսկ իր ուսուցիչն ասել ոչ փորձ ուներ, ոչ հմտություն։ Նրան օգնեց անբացատրելի երջանիկ պատահականությունը, որը կարծես միշտ սպասում էայն չարաճճի տղային, որ այդ ձուկն արժե թվաբանական բոլոր կանոնները միասին վերցրած։որը փախչում է դասերից և արևոտ կեսօրին գնում է ծառի ճյուղին կապված պարանի կտորով ձուկ որսալու։
Այդ պահինՆա պատմեց, նրան սենյակից դուրս կանչեցինոր իշխանը տուն բերելով, ինքը փրկվել է ծեծ ուտելուց և Ջորջն ու ես նորից մեր հայացքներն ողղեցինք իշխանի կողմը։որ նույնիսկ իր ուսուցիչն ասել է, որ այդ ձուկն արժե թվաբանական բոլոր կանոնները միասին վերցրած։
Դա իրոք որ ապշեցուցիչ ձուկ էր։ Որքան երկար էինք նայումԱյդ պահին, այնքան շատ էինք հիանում նրանով։ նրան սենյակից դուրս կանչեցին, և Ջորջն ու ես նորից մեր հայացքներն ողղեցինք իշխանի կողմը։
Դա այն աստիճան հետաքրքրեց Ջորջին, իրոք որ նա բարձրացավ աթոռինապշեցուցիչ ձուկ էր։ Որքան երկար էինք նայում, որպեսզի ավելի լավ տեսնի։այնքան շատ էինք հիանում նրանով։
Սակայն աթոռը ճոճվեցԴա այն աստիճան հետաքրքրեց Ջորջին, Ջորջը ամուր կառչեց իշխանի տուփիցոր նա բարձրացավ աթոռին, որպեսզի չընկնի, տուփը աղմուկով ցած գլորվեց, իսկ Ջորջն ու աթոռն ընկան դրա վրա։ ավելի լավ տեսնի։
― Ձուկը չի՞ վնասվելՍակայն աթոռը ճոճվեց, տագնապով գոռացի եսՋորջը ամուր կառչեց իշխանի տուփից, նետվելով դեպի Ջորջը։որպեսզի չընկնի, տուփը աղմուկով ցած գլորվեց, իսկ Ջորջն ու աթոռն ընկան դրա վրա։
― Կարծես թե ոչՁուկը չի՞ վնասվել, պատասխանեց Ջորջըտագնապով գոռացի ես, զգուշությամբ բարձրանալով ու շուրջը նայելով։նետվելով դեպի Ջորջը։
Բայց ― Կարծես թե ոչ, այդ իշխանը հազար մասի բաժանված փռված էր հատակին (ասում եմ հազարպատասխանեց Ջորջը, բայց կարող է ընդամենը իննը հարյուր լիներ, ես չհասցրեցի հաշվել):զգուշությամբ բարձրանալով ու շուրջը նայելով։
Մեզ տարօրինակ ու անբացատրելի թվացԲայց ոչ, որ ձկան պաճուճապատանքը այդ իշխանը հազար մասի բաժանված փռված էր հատակին (ասում եմ հազար, բայց կարող է այդքան մանր մասերի բաժանվել։ընդամենը իննը հարյուր լիներ, ես չհասցրեցի հաշվել):
ԴաՄեզ տարօրինակ ու անբացատրելի թվաց, իրոք որ, անբացատրելի ու տարօրինակ կլիներ, եթե իշխանի իսկական պաճուճապատանք լիներ։ Բայց այդպես չէր։ձկան պաճուճապատանքը կարող է այդքան մանր մասերի բաժանվել։
Դա, իրոք որ, անբացատրելի ու տարօրինակ կլիներ, եթե իշխանի իսկական պաճուճապատանք լիներ։ Բայց այդպես չէր։ Իշխանը գիպսից էր։
==Գլուխ տասնութերորդ==
Շլյուզներ։ Ջորջը և ես լուսավորում ենք։ Ուոլինգֆորդ։ Դորչեսթըր։ Էբինգտոն։ Ընտանիքի հայրը։ Խեղդվելու համար հարմար վայր։ Գետի դժվարին հատվածը։ Գետի օդի բարոյազրկող ազդեցությունը։
Հաջորդ օրը, վաղ առավոտըան առավոտյան դուրս եկանք Սթրիթլիից և թիավարեցինք գետով վեր, մինչև Քելհեմ, որտեղ նավակը կանգնեցրինք գետախորշում ու գիշերեցինք բրեզենտի տակ։
Սթրիթլիի և Ուոլինգֆորդի միջև գետը առանձնապես գրավիչ չէ։ Քլիվից հետո, վեցուկես մղոնի վրա ոչ մի շլյուզ չկա։ Սա, հավանաբար, Թեդդինգտոնից վեր գտնվող գետի ամենաերկար, չընդհատվող հատվածն է, և Օքսվորդի սպորտային ակումբը այստեղ է մարզում իր ութնյակներին։
Բայց որքան շլյուզների բացակայությունը գոհունակություն է առաջ բերում թիավարների մոտ, նույնքան դժգոհություն է առաջացնում նրանց մոտ, ովքեր գետի վրա միայն զվարճություն են փնտրում։
Անձամբ ես շլյուզներ շատ եմ սիրում։ Նրանք հաճելիորեն ընդհատում են թիավարման միօրինակությունը։ Սիրում եմ նստել նավակում և սառը խորություններից դանդաղ բարձրանալ դեպի նոր ջրեր ու նոր տեսարաններ, կամ սուզվել ցած, կարծես հեռանալով աշխարհից, և սպասել, մինչ մռայլ դարպասները կճռնչան ու նրանց միջև կեսօրվա լույսի նեղ շերտը կամաց-կամաց կլայնանա։ Եվ ահա գեղեցիկ, ժպտուն գետը փռված է ձեր առջև, ու դուք կրկին նավակը դուրս եք բերում կարճատև բանտարկությունից դեպի գրկաբաց, ջրային լայնությունները։
Ինչ գեղատեսիլ վայրեր են այդ շլյուզները։ Շլյուզի գիրուկ, ծեր պահակը, նրա աշխույժ կինը, կամ գեղեցկատես դուստրը սիրալիր մարդիկ են, որոնց հետ շլյուզն անցնելիս կարելի է հաճելի զրույցի բռնվել։ Այդտեղ հանդիպում եք ուրիշ նավակների և գետային նորություններ փոխանակում։ Թեմզան այդքան հեքիաթային գեղեցիկ չէր լինի, եթե չլինեին նրա ծաղկաթմբերով բոլորապատված շլյուզները։
Խոսելով շլյուզների մասին մի դեպք հիշեցի, որ պատահել է Ջորջի և ինձ հետ Հեմփթոն Քորթում, ամառային մի առավոտ։
Հիանալի օր էր, և շլյուզում ասեղ գցելու տեղ չկար։ Ինչպես հաճախ է պատահում գետի վրա, մի հաշվենկատ լուսանկարիչ նկարում էր բոլորիս, մինչ մենք օրորվում էինք բարձրացող ջրերի վրա։
Սկզբում չհասկացա, թե ինչ է տեղի ունենում, դրա համար էլ անչափ զարմացա նկատելով, որ Ջորջը շտապ ուղղեց շալվարը, հետո մազերը, գլխարկը լոթիաբար քաշեց ծոծրակին և դեմքին բարեհամբյուր ու քիչ թախծոտ արտահայտություն տվեց, նստեց վայելչագեղ դիրքով՝ աշխատելով թաքցնել ոտքերը։
Սկզբում մտածեցի, որ գուցե ծանոթ աղջիկ է նկատել և շուրջս նայեցի՝ փորձելով տեսնել, թե ով է նա։ Շրջապատում բոլորը քարացել էին։ Նրանք բոլորը նստած կամ կանգնած էին ամենատարօրինակ և հետաքրքիր դիրքերով, որ տեսել եմ միայն Ճապոնական հովհարների վրա։ Բոլոր աղջիկներն անխտիր ժպտում էին։ Օ՛Օ՜, նրանք այնքան բարեհամբյուր տեսք ունեին։ Իսկ տղամարդիկ կիտել էին հոնքերը և լուրջ ու ազնվաբարո տեսք ընդունել։
Վերջապես, ինձ համար ամեն ինչ պարզ դարձավ ու վախեցա, որ ժամանակին չեմ հասցնի։ Մեր նավակն առաջինն էր, և ինձ թվում էր, որ իմ կողմից անքաղաքավարություն կլիներ, եթե իմ պատճառով լուսանկարը փչանար։
Ես արագորեն շրջվեցի, դիրքավորվեցի նավաքթի մոտ և կարթաձողին հենվեցի անհոգ ու արժանապատիվ դիրքով, որը խոսում էր իմ ուժի ու ճարպկության մասին։ Շտապ կարգի բերեցի մազերս, մի խոպոպ թողնելով ճակատիս, ու դեմքիս տվեցի թախծոտ արտահայտություն՝ խառնված ցինիզմի հետ, որը, ինչպես ասում են, սազում է ինձ։
Մինչ կանգնել ու սպասում էինք հանդիսավոր պահին, հանկարծ լսեցի, ինչ-որ մեկը մեր ետևում գոռաց․
―Էյ, ուշադրություն դարձրեք ձեր քթին։
Ես չէի կարող շրջվել՝ տեսնելու, թե բանն ինչ է և այդ ում քթին է պետք ուշադրություն դարձնել։ Գողունի նայեցի Ջորջի քթին։ Ամեն ինչ կարգին էր, համենայն դեպս այնպիսի բան չկար, որ կարելի լիներ ուղղել։ Հայացքս ցած սահեցրի իմ սեփական քթին և համոզվեցի, որ ամեն ինչ այնպես է , ինչպես և սպասում էի։
― Նայեք քթին, հիմար ավանակ, ― նորից լսվեց նույն ձայնը, այս անգամ ավելի բարձր։
Դրանից հետո մի ուրիշ ձայն բղավեց․
― Դուրս հրեք ձեր քիթը, էյ դուք, երկուսով շան հետ։
Ո՛չ Ջորջը, ո՛չ էլ ես չհամարձակվեցինք շուռ գալ։ Լուսանկարիչի մատը օբյեկտիվի գլխադիրի վրա էր և ամեն պահ նա կարող էր մեզ լուսանկարել։ Մի՞թե մեզ են բղավում։ Ի՞նչ կարող է պատահած լինել մեր քթերի հետ։ Ի՞նչու պետք է դրանք դուրս հրենք։
Հիմա արդեն ամբողջ շլյուզը սկսեց աղաղակել, և մի որոտալից ձայն բղավեց․
― նայեք Նայեք ձեր նավակին, սըր, էյ, դուք, կարմիր և սև գլխարկներով։ եթե Եթե չշտապեք, լուսանկարի մեջ միայն ձեր դիակները կպատկերվեն։
Մենք նայեցինք և տեսանք, որ մեր նավաքիթը լռվել մնացել է շլյուզի ցցագերանների տակ, իսկ ջուրը բարձրանում է՝ իր հետ բարձրացնելով նավակը։ Եվս մի րոպե և մենք կխորտակվենք։ Կայծակի պես արագ ամեն մեկս մի թի ճանկեցինք և մի ուժգին հարվածը շլյուզի կողմնային մասին՝ ազատեց նավակը, իսկ մենք անճոռնի դիրքերով փռվեցինք մեջքի վրա։
Այդ լուսանկարում Ջորջն ու ես այնքան էլ հաջող դուրս չեկանք։ Իհարկե, ինչպես և սպասում էինք, մեր բախտը չբերեց, այդ լուսանկարիչը իր գրողի տարած ապարատը գործի գցեց հենց այն պահին, երբ երկուսով փռված էինք մեջքի վրա, վայրի և շշմած տեսքով, իսկ մեր չորս ոտքերը հուսահատորեն ճոճվում էին օդում։
Անկասկած, մեր ոտքերը այդ նկարի մեխն էին։ Ճիշտն ասած, դրանից բացի շատ քիչ բան էր երևում։ Դրանք ամբողջապես ծածկել էին առջևի պլանը, իսկ ետին պլանում երևում էին մյուս նավակների ուրվագծերը և շրջապատող պեյզաժի պատառիկներ։ Բայց այդ ամենը, մեր ոտքերի հետ համեմատած, այնքան աննշան ու անկարևոր էին թվում, որ մյուսները անչափ ամոթահար էին զգում իրենց և հրաժարվեցին նկարը վերցնել։
Մի շոգենավակի տերը, որը վեց օրինակ էր պատվիրել, տեսնելով նեգատիվը, հրաժարվեց պատվերից։ Նա ասաց, որ կվերցնի նկարները, եթե որևէ մեկը նկարի վրա ցույց տա իր շոգենավակը, բայց ոչ ոք չկարողացավ։ Դա Ջորջի աջ ոտքի ետևում ինչ-որ տեղ էր։
Այդ լուսանկարի պատճառով մեծ տհաճությունների մեջ ընկանք։ Լուսանկարիչը պնդում էր, որ յուրաքանչյուրս պետք է մի-մի դյուժին օրինակ վերցնենք, ելնելով այն բանից, որ նկարի իննը տասներորդ մասը մենք էինք զբաղեցրել, սակայն մենք հրաժարվեցինք, ասելով, որ դեմ չէինք լինի նկարվել ողջ հասակով մեկ և կգերադասեինք մեր պատկերն ունենալ նորմալ դիրքով։
Սթրիթլիից վեց մղոն վեր գտնվում է Ուոլլինգֆորդը, մի շատ հին քաղաք, որը քիչ դեր չի խաղացել Անգլիայի պատմության կերտման գործում։ Բրիտոնների ժամանակ, դա կոպիտ, կավե շինություններով քաղաք էր։ Սակայն հռոմեական լեգեոնները վտարեցին նրանց և կավաշեն ամրությունների փոխարեն կառուցեցին հզոր ամրություններ, որոնց հետքը չի կարողացել ջնջել նույնիսկ ժամանակը, այնքան լավ էին կարողանում կառուցել այդ հին որմնադիրները։
Բայց ժամանակը, որ կանգ էր առել հռոմեական պարիսպների տակ, շուտով իրենց՝ հռոմեացիներին, փոշի դարձրեց։ Ավելի ուշ, մինչև նորմանդացիների արշավանքը, այս հողի վրա մարտնչել են վայրի սաքսոններն ու մեծաքանակ դանիացիները։
Դա պարիսպներով ու ամրություններով շրջապատված քաղաք էր մինչև պառլամենտական պատերազմը, բայց պատերազմի ժամանակ քաղաքը տուժեց Ֆեյրֆաքսի կողմից երկար և հյուծող պաշարումից։ Քաղաքն ընկավ, և պատերը հողին հավասարվեցին։
Ուոլլինգֆորդից մինչև Դորչեսթըր գետի շրջակայքը ավելի լեռնոտ, փոփոխուն ու գեղատեսիլ է դառնում։ Դորչեսթըրը գետից կես մղոն հեռու է գտնվում։ Եթե ձեր նավակը փոքր է, կարող եք այնտեղ հասնել Թեմզայի վտակով։ Բայց ավելի լավ կանեք, որ նավակը թողնեք Դեյ շլյուզի մոտ ու ոտքով անցնեք դաշտերով։ Դորչեսթըրը գեղեցիկ, հանգստավետ ու հինավուրց քաղաք է՝ անխռով նիրհած լռության ու հանդարտության մեջ։
Դորչեսթըրը, ինչպես և Ուոլլինգֆորդը, հնադարյան Բրիտանական քաղաք է, որն այն ժամանակ կոչվում էր Կաեր-Գորեն (քաղաք ջրի վրա)։ Ավելի ուշ, հռոմեացիներն այստեղ ճամբար դրեցին և ամրությունները, որ մի ժամանակ շրջապատում էին ճամբարը, այժմ ցածր, հավասար բլրակներ են թվում։ Սաքսոնների ժամանակ դա Էսսեքսի մայրաքաղաքն էր։ Քաղաքը շատ վաղեմի է և ժամանակին հզոր ու ամուր է եղել։ Այժմ նա հեռու է կանգնած աղմկոտ աշխարհից, ննջում ու երազներ է տեսնում։
Քլիֆտոն Համփդեն գեղեցիկ գյուղակի շուրջը, որը հնաոճ, հանգստավետ ու նրբագեղ է երևում իր ծաղկանոցներով, գետփնյա գետափնյա տեսարաններն ավելի հարուստ ու գեղեցիկ են դառնում։ Եթե ցանկանում եք գիշերել Քլիֆտոնում, ավելի լավ է կանգ առնեք «Գարու բարդոց» պանդոկում։ Կարող եմ համոզված ասել, որ դա, առանց վերապահության, առափնյա ամենայուրօրինակ, ամենահնաոճ պանդոկն է, որը գտնվում է կամրջից աջ, գյուղակից բավական հեռու։ Պանդոկի թեքված ծղոտե տանիքը և վանդակավոր պատուհանները նրան հեքիաթային տնակի տեսք են տալիս, իսկ ներսից ավելի շատ վաղեմությամբ էր բուրում։
Ժամանակակից վեպի հերոսուհու համար դա այնքան էլ հարմար տեղ չէ։ ժամանակակից վեպի հերոսուհին սովորաբար «վեհաշուք կերպով բարձրահասակ է» և միշտ «ձգվում է ողջ հասակով մեկ»։ «Գարու բարդոցում» ամեն անգամ դա անելիս նա գլուխը կխփեր առաստաղին։
Հարբած մարդու համար դա նույնպես հարմար վայր չէ։ Այնտեղ ամեն քայլափոխին չափազանց շատ անակնկալներ են հանդիպում աստիճանների տեսքով, որոնցով մերթ պետք է բարձրանալ, մերթ իջնել՝ հարևան սենյակն ընկնելու համար, իսկ վերևի հարկի ննջարանը բարձրանալու, կամ բարձրանալուց հետո անկողինը գտնելու օպերացիաները նրա համար կատարելապես անհնարին կլինեին։
Հաջորդ օրն առավոտյան մենք վաղ արթնացանք, քանի որ ցանկանում էինք մինչև կեսօր լինել Օքսֆորդում։ Զարմանալի է, թե որքան վաղ կարելի է արթնանալ, երբ գիշերում եք բաց օդում։ Մարդու մոտ ցանկություն չի մնում «ևս հինգ րոպե» պառկել նավակի չոր տախտակների վրա, ծածկոցի մեջ փաթաթված և բարձի փոխարեն գլխի տակ կաշվե պայուսակը։ Ուրիշ է, եթե պառկած եք փետրե անկողնում։ Մենք ավարտեցինք նախաճաշը և ութն անց կեսին արդեն անցնում էինք Քլիֆտոնյան շլյուզը։
Քլիֆտոնից մինչև Քելհեմ, գետափը հարթ է, միօրինակ և անհետաքրքիր, բայց Քելհեմյան շլյուզն անցնելուց հետո, որը գետի ամենախոր և ամենասառը շլյուզն է, բնապատկերները գունեղանում են։
Էբինգտոնում գետը հոսում է փողոցներով։ Էբինգտոնը փոքր չափերի տիպիկ գավառական քաղաք է, խաղաղ, վերին աստիճանի պատկառելի և անհուսալիորեն տաղտկալի։ Քաղաքը հպարտանում է իր վաղեմիությամբվաղեմությամբ, բայց որ այս տեսակետից ոչ մի համեմատություն չի կարող լինել Ուոլլինգֆորդի և Դորչեսթըրի հետ, տարակույս չկա։ Մի ժամանակ այստեղ աբբայություն կար։ Ներկայումս նրա կանգուն մնացած սրբազան պատերի միջև դառը էյլ են եփում։
Էբինգտոնում, Սուրբ Նիկոլասի եկեղեցում, մի հուշարձան է կանգնեցված Ջոն Բլաքուոլլի և նրա կնոջ՝ Ջեյնի հիշատակին, որոնք երջանիկ ամուսնական կյանքով ապրելուց հետո, երկուսն էլ մահացել են նույն օրը՝ 1625 թ․ օգոստոսի 21-ին։ Իսկ Սուրբ Հելենի եկեղեցում գրանցում կա, որն ասում է, որ Ու․ Լին, որը մահացել է 1637 թ․ «իր կենդանության օրոք սերունդ ուներ երկու հարյուրից երեք շունչ պակաս»։ Եթե մի քիչ խորհեք, կպարզեք, որ միստր Ու․ Լիի ընտանիքը կազմված էր հարյուր իննսունյոթ անդամից։ Միստր Ու․ Լին, որը հինգ անգամ ընտրվել է Էբինգտոնի քաղաքագլուխ, անկասկած, բարեգործ էր իր սերնդի համար, բայց, հուսով եմ, որ մեր գերբնակեցված 19-րդ դարում նման բարեգործներ այնքան էլ շատ չկան։
Էբինգտոնից մինչև Նունհեմ Քորտենի ընկած հատվածում գեղեցիկ վայրեր կան։ Նունհեմ-պարկ կալվածքը արժանի է այցելության։ Այնտեղ կարելի է այցելել երեքշաբթի և հինգշաբթի օրերին։ Տանը նկարների և հազվագյուտ իրերի հիանալի հավաքածու կա։ Կալվածքը նույնպես շատ գեղեցիկ է։
Սանդֆորդյան ամբարտակի հորձանուտը խեղդվելու համար հիանալի վայր է։ Ներքին հոսանքը չափազանց ուժեղ է, և եթե դրա մեջ ընկնեք, ուրեմն ձեր հաշիվը մաքրված է։ Կոթողը ցույց է տալիս ճիշտ տեղը, որտեղ արդեն երկու հոգի խեղդվել են լողալիս։ Ներկայումս, երիտասարդ մարդիկ կոթողի աստիճաններից նետվում են գետը՝ համոզվելու թե իրո՞ք այդ վայրն այդքան վտանգավոր է։
Օքսֆորդից մեկ մղոն հեռավորության վրա գտնվող Իֆլիի շլյուզը և հողմաղացը սիրած սյուժե են վրձնի եղբայրների համար, որոնք սիրում են գետային պեյզաժներ նկարել։ Իրականում նրանք այնքան գեղատեսիլ չեն, որքան նկարներում։ Ես նկատել եմ, որ այս աշխարհում շատ քիչ իրեր են համընկնում իրենց պատկերների հետ։
Իֆլիի շլյուզն անցանք մոտավորապես տասներկուսն անց կեսին, հետո կարգի բերեցինք նավակը, ամեն ինչ պատրաստեցինք ցամաք դուրս գալու և ջանասիրությամբ սկսեցինք թիավարել վերջին մեկ մղոնն անցնելու համար։ Որքանով ինձ հայտնի է, Իֆլիի և Օքսֆորդի միջև ընկած տարածությունը գետի ամենադժվար նավարկելի հատվածն է։ Մարդ պետք է գետի այդ մասում ծնված լինի, որպեսզի հասկանա դա։ Ես շատ անգամներ եմ անցել այդ տեղով, բայց երբեք չեմ կարողացել գլուխ հանել դրանից։ Մարդը, որը կարող է ուղիղ գծով թիավարել Օքսֆորդից մինչև Իֆլի, պետք է ի վիճակի լինի միևնույն տանիքի տակ խաղաղ ապրելու իր կնոջ, զոքանչի, ավագ քրոջ և իրենց տանը ծերացած դայակի հետ։
Սկզբում հոսանքը ձեզ քշում է դեպի աջ, հետո դեպի ձախ ափը, հետո քշում է դեպի մեջտեղը, երեք անգամ պտտում ու նորից քշում հոսանքով վեր, ամբողջ ժամանակ աշխատելով ջարդուփշուր անել ձեր նավակը՝ խփելով մի որևէ բեռնանավի։
Իհարկե, այս ամենի հետևանքով մենք խանգարեցինք շատ ուրիշ նավակների և, իհարկե, նրանք էլ մեզ խանգարեցին և դրա պատճառով շատ թունդ բառեր ասվեցին։
Չգիտեմ ինչու, բայց գետի վրա գտնվող ամեն ոք ծայրահեղ դյուրագրգիռ է դառնում։ Աննշան տհաճությունները, որ ցամաքում հազիվ թե նկատեք, մոլեգնության են հասցնում ձեզ, եթե պատահում են ջրի վրա։ Երբ Հարրիսը կամ Ջորջը իրենց հիմարի պես են պահում ցամաքում, ես պարզապես ներողամտորեն ժպտում եմ, երբ նրանք իրենց հիմարի պես են պահում գետի վրա, ես կոպտում եմ այնպիսի բառերով, որոնցից մարդու արյունը սառում է երակներում։ Երբ մի ուրիշ նավակ է հայտնվում իմ ճանապարհին, քիչ է մնում վերցնեմ թին ու սպանեմ նավակում նստածներին։
Հանգիստ բնավորության տեր մարդիկ նավակ նստելով, դառնում են անզուսպ ու արյունռուշտ։ Մի անգամ զբոսնում էինք մի օրիորդի հետ։ Նա շատ սիրալիր ու հեզ բնավորության տեր մի անձնավորություն էր, բայց գետի վրա ուղղակի սարսափելի էր նրան լսելը։
― Գրողի ծոցը գնա, ― բացականչում էր նա, երբ որևէ անհաջողակ թիավար խանգարում էր նրան։ ― Չի՞ տեսնում, ինչ է, թե ուր է քշում։
― Ահ, գրողը տանի, ― բարկությամբ գոռում էր նա, երբ առագաստը ինչպես հարկն է չէր բացվում։ Ամուր կառչում էր դրանից և կոպիտ թափահարում։
Մինչդեռ, ինչպես ասացի, ցամաքում նա բավականաչափ սիրալիր էր ու բարյացակամ։
Գետի օդը մարդու տրամադրության վրա բարոյալքող ազդեցություն է գործում, և, իմ կարծիքով, դա է պատճառը, որ նույնիսկ նավավարները երբեմն կոպտում են միմյանց և այնպիսի արտահայտություններ են թույլ տալիս, որ ավելի հանգիստ րոպեներին, անկասկած, զղջում են։
==Գլուխ տասնիններորդ==
Օքսֆորդ։ Դրախտի մասին Մոնթմորընսիի պատկերացումը։ Վարձու նավակ, նրա հրապույրներն ու առավելությունները։ «Թեմզայի հպարտությունը»։ Եղանակը փոխվում է։ Գետը իր տարբեր կերպարանափոխոիթյուններով։ կերպարանափոխություններով։ Ոչ այնքան ուրախ երեկո։ Ձգտում դեպի անհասանելին։ Ուրախ զրույց։ Ջորջը բանջո է նվագում։ Թախծոտ մեղեդի։ Դարձյալ անձրևոտ օր։ Փախուստ։ Թեթև ընթրիք և բաժակաճառ։
Օքսֆորդում մենք երկու հաճելի օր անցկացրինք։ Քաղաքում շատ շներ կան։ Առաջին օրը Մոնթմորընսին տասնմեկ ճակատամարտ տվեց, տասնչորսը՝ հաջորդ օրը և, ակներևաբար, մտածում էր, որ դրախտ է ընկել։
ՄարդիկՕքսֆորդում մենք երկու հաճելի օր անցկացրինք։ Քաղաքում շատ շներ կան։ Առաջին օրը Մոնթմորընսին տասնմեկ ճակատամարտ տվեց, որոնք ի ծնե ծույլ են ու թուլակազմ, որպեսզի հաճույք ստանան դժվարին աշխատանքից, սովորաբար նավակ են նստում տասնչորսը՝ հաջորդ օրը և թիավարում հոսանքով վար։ Եռանդուն մարդկանց համար, սակայնակներևաբար, հոսանքով վեր ճանապարհորդությունը, անկասկած գերադասելի է։ Միշտ չէմտածում էր, որ հաճելի դրախտ է շարժվել հոսանքի օգնությամբ։ Ավելի հաճելի է մեջքը ծռելով պայքարել և առաջ գնալ, հաղթահարելով գետի հոսանքը, ծայրահեղ դեպքում, ինձ այդպես է թվում, երբ Հարրիսն ու Ջորջը թիավարում են, իսկ ես ղեկի մոտ եմ լինում։ընկել։
ՆրանցՄարդիկ, ովքեր մտադիր որոնք ի ծնե ծույլ են մեկնակետ ընտրել Օքսֆորդըու թուլակազմ, կասեմ․ վերցրեք ձեր սեփական նավակըորպեսզի հաճույք ստանան դժվարին աշխատանքից, եթե իհարկեսովորաբար նավակ են նստում և թիավարում հոսանքով վար։ Եռանդուն մարդկանց համար, չեք կարող վերցնել ուրիշինըսակայն, առանց վախենալուհոսանքով վեր ճանապարհորդությունը, անկասկած գերադասելի է։ Միշտ չէ, որ կբռնվեք։ Նավակներըհաճելի է շարժվել հոսանքի օգնությամբ։ Ավելի հաճելի է մեջքը ծռելով պայքարել և առաջ գնալ, որոնք վարձով են տրվում Թեմզայի վրահաղթահարելով գետի հոսանքը, Մարլոյից վերծայրահեղ դեպքում, որպես կանոն բարեհույս նավակներ են։ Նրանք անջրանցիկ են ևինձ այդպես է թվում, եթե նրանց հետ հոգատարությամբ վերաբերվեք, ապա հազվադեպ երբ Հարրիսն ու Ջորջը թիավարում են ջարդուխուրդ լինում կամ սուզվում։ Նրանց մեջ նստարաններ կան, ինչպես նաև նավակը թիավարելու և ղեկավարելու համար բոլոր անհրաժեշտ, կամ համարյա բոլոր անհրաժեշտ հարմարանքները։իսկ ես ղեկի մոտ եմ լինում։
Բայց նրանք գեղեցիկ տեսք չունեն։ ՆավակըՆրանց, ովքեր մտադիր են մեկնակետ ընտրել Օքսֆորդը, կասեմ․ վերցրեք ձեր սեփական նավակը, եթե իհարկե, չեք կարող վերցնել ուրիշինը, առանց վախենալու, որ դուք վարձում եք կբռնվեք։ Նավակները, որոնք վարձով են տրվում Թեմզայի վրա, Մարլոյից վեր, այնպիսի նավակ չէորպես կանոն բարեհույս նավակներ են։ Նրանք անջրանցիկ են և, որի մեջ նստողը կարող է մեծամտանալ եթե նրանց հետ հոգատարությամբ վերաբերվեք, ապա հազվադեպ են ջարդուխուրդ լինում կամ փքվել։ Վարձու սուզվում։ Նրանց մեջ նստարաններ կան, ինչպես նաև նավակը շատ շուտով ստիպում է իր ուղեվորներին վերջ տալ նման անհեթեթություններին։ Դրանում է նրա գլխավորթիավարելու և ղեկավարելու համար բոլոր անհրաժեշտ, կարելի է ասել, միակ առավելությունը։ կամ համարյա բոլոր անհրաժեշտ հարմարանքները։
Վարձու նավակում մարդ համեստ ու ամաչկոտ Բայց նրանք գեղեցիկ տեսք չունեն։ Նավակը, որ դուք վարձում եք Մարլոյից վեր, այնպիսի նավակ չէ, որի մեջ նստողը կարող է դառնում։ Նա աշխատում է պահվել ստվերոտ կողմում և ուղեվորության մեծ մասը կատարում է վաղ առավոտյան մեծամտանալ կամ ուշ գիշերը, երբ փքվել։ Վարձու նավակը շատ ականատեսներ չկան։ Երբ վարձու նավակում մարդ որևէ ծանոթի շուտով ստիպում է նկատումիր ուղեվորներին վերջ տալ նման անհեթեթություններին։ Դրանում է նրա գլխավոր, անմիջապես ափ կարելի է դուրս գալիս և թաքնվում ծառերի ետևում։ասել, միակ առավելությունը։
Մի անգամ, ամռանը ընկերներով նավակ էինք վարձել մի քանի օրով։ Մինչ այդ, մեզանից ոչ մեկը վարձու նավակ չէր տեսել Վարձու նավակում մարդ համեստ ու ամաչկոտ է դառնում։ Նա աշխատում է պահվել ստվերոտ կողմում ևուղեվորության մեծ մասը կատարում է վաղ առավոտյան կամ ուշ գիշերը, երբ տեսանքշատ ականատեսներ չկան։ Երբ վարձու նավակում մարդ որևէ ծանոթի է նկատում, միանգամից գլխի չընկանք, թե դա ինչ բան է։անմիջապես ափ է դուրս գալիս և թաքնվում ծառերի ետևում։
Նամակով հայտնել Մի անգամ, ամռանը ընկերներով նավակ էինքվարձել մի քանի օրով։ Մինչ այդ, որ մեզ հարկավոր է քառաթի մեզանից ոչ մեկը վարձու նավակ չէր տեսել և , երբտեսանք, ճամպրուկներով հանդերձ, ժամանեցինք նավամատույց և հայտնեցինք մեր անուններըմիանգամից գլխի չընկանք, նավավարն ասաց․թե դա ինչ բան է։
― Ա՛Նամակով հայտնել էինք, այո, ուրեմն դուք այն խումբն եք, որին որ մեզ հարկավոր է քառաթի նավակ է պետք։ Ամեն ինչ կարգին է։ Ջիմև երբ, ճամպրուկներով հանդերձ, ժամանեցինք նավամատույց և հայտնեցինք մեր անունները, այստեղ բեր «Թեմզայի հպարտությունը»։նավավարն ասաց․
Տղան գնաց և հինգ րոպե անց կրկին հայտնվեց՝ մի կերպ քարշ տալով մի անդրջրհեղեղյան փայտե տաշտակ։ Դա այնպիսի տեսք ուներ― Ա՛, ասես վերջերս էին ինչ-որ տեղից պեղել հանել և այո, ուրեմն դուք այն էլ անզգուշորենխումբն եք, այնպեսորին քառաթի նավակ է պետք։ Ամեն ինչ կարգին է։ Ջիմ, որ նավակը այդ օպերացիայի ժամանակ իզուր տեղը տուժել էր։այստեղ բեր «Թեմզայի հպարտությունը»։
Այդ իրը տեսնելովՏղան գնաց և հինգ րոպե անց կրկին հայտնվեց՝ մի կերպ քարշ տալով մի անդրջրհեղեղյան փայտե տաշտակ։ Դա այնպիսի տեսք ուներ, իմ առաջին միտքն այն էր, որ դա հռոմեական ծագումունեցող ասես վերջերս էին ինչ-որ իրիտեղից պեղել հանել և այն էլ անզգուշորեն, ավելի հավանական է՝ դագաղի մնացորդ է։այնպես, որ նավակը այդ օպերացիայի ժամանակ իզուր տեղը տուժել էր։
Թեմզայի վերին հոսանքներում տեղանքը հարուստ է հին հռոմեական մասունքներով և Այդ իրը տեսնելով, իմ ենթադրությունը խիստ հավանական առաջին միտքն այն էր թվում, բայց մեր խմբից մեկը, մի լրջախոհ երիտասարդ, որը գլուխ էր հանում երկրաբանությունից, ծաղրեց իմ հին որ դա հռոմեական մասունքի տեսությունը։ Նա ասաց, ծագում ունեցող ինչ-որ ամեն մի բանական մարդու համար (նա ցավում էրիրի, որ չէր կարող ինձ դասել նրանց շարքը), պարզ է, որ տղայի հայտնաբերած իրը կետի կմախք ավելի հավանական է՝ դագաղի մնացորդ է։ Եվ նա մեզ տարբեր նշաններ ցույց տվեց, ապացուցելու, որ դա պատկանում է մինչսառցային շրջանին։
Բանավեճին վերջ տալու Թեմզայի վերին հոսանքներում տեղանքը հարուստ է հին հռոմեական մասունքներով և իմ ենթադրությունը խիստ հավանական էր թվում, բայց մեր խմբից մեկը, մի լրջախոհ երիտասարդ, որը գլուխ էր հանում երկրաբանությունից, ծաղրեց իմ հին հռոմեական մասունքի տեսությունը։ Նա ասաց, որ ամեն մի բանական մարդու համար մենք դիմեցինք տղային(նա ցավում էր, խնդրելովոր չէր կարող ինձ դասել նրանց շարքը), պարզ է, որ չվախենա և ասի միայն ճշմարտությունը․ դա նախապատմական շրջանի տղայի հայտնաբերած իրը կետի կմա՞խք էկմախք է։ Եվ նա մեզ տարբեր նշաններ ցույց տվեց, թե հին հռոմեական դագաղ։ապացուցելու, որ դա պատկանում է մինչսառցային շրջանին։
Տղան պատասխանեցԲանավեճին վերջ տալու համար մենք դիմեցինք տղային, խնդրելով, որ չվախենա և ասի միայն ճշմարտությունը․ դա «Թեմզայի հպարտությունն» է։նախապատմական շրջանի կետի կմա՞խք է, թե հին հռոմեական դագաղ։
Սկզբում մենք մտածեցինքՏղան պատասխանեց, որ շատ սրամիտ տղա է, և նույնիսկ ինչ-որ մեկը նրան երկու պենսանոց տվեց՝ սրամիտ պատասխանի համար։ Բայց երբ տղան իրենը պնդեց, մտածեցինք, որ կատակը երկար ձգվեց և բարկացանք նրա վրա։դա «Թեմզայի հպարտությունն» է։
― ԴեՍկզբում մենք մտածեցինք, դեոր շատ սրամիտ տղա է, տղասև նույնիսկ ինչ-որ մեկը նրան երկու պենսանոց տվեց՝ սրամիտ պատասխանի համար։ Բայց երբ տղան իրենը պնդեց, ― կտրուկ ասաց մեր նավապետըմտածեցինք, ― բավական է հիմարություններ դուրս տաս։ Մայրիկիդ տաշտակը տուն տար որ կատակը երկար ձգվեց և այստեղ բեր մեր նավակը։բարկացանք նրա վրա։
Այդ պահին մոտեցավ ինքը՝ նավավարը― Դե, և գործարար մարդու պես ազնիվ խոսքով հավաստիացրեցդե, որ այդ իրը իսկապես նավակ էտղաս, փաստորեն այն քառաթի նավակը― կտրուկ ասաց մեր նավապետը, որն ինքն ընտրել ― բավական է հիմարություններ դուրս տաս։ Մայրիկիդ տաշտակը տուն տար և այստեղ բեր մեր ուղեվորության համար։նավակը։
Մենք բավական երկար փնթփնթացինքԱյդ պահին մոտեցավ ինքը՝ նավավարը, ասացինքև գործարար մարդու պես ազնիվ խոսքով հավաստիացրեց, որ գոնե սպիտակեցներ կամ ձյութեր այդ իրը իսկապես նավակ է, փաստորեն այն քառաթի նավակը, կամ, վերջապես, կարող էր, չէ՞ որևէ բան անել, որ խորտակված նավի բեկորից գոնե տարբերվեր։ Բայց նա «Թեմզայի հպարտության» վրա ոչ մի արատ չէր տեսնում։ որն ինքն ընտրել է մեր ուղեվորության համար։
Մեր նկատողությունները կարծես նույնիսկ վիրավորեցին նրան։ Նա ասացՄենք բավական երկար փնթփնթացինք, ասացինք, որ մեզ համար ընտրել է ամենալավ գոնե սպիտակեցներ կամ ձյութեր նավակը և կարծում , կամ, վերջապես, կարող էր, չէ՞ որևէ բան անել, որ պետք է շնորհակալ լինենք իրեն։խորտակված նավի բեկորից գոնե տարբերվեր։ Բայց նա «Թեմզայի հպարտության» վրա ոչ մի արատ չէր տեսնում։
Մեր նկատողությունները կարծես նույնիսկ վիրավորեցին նրան։ Նա ասաց, որ «Թենզայի հպարտությունը» այնպիսի տեսքով, ինչպես այժմ կանգնած մեզ համար ընտրել է մեր առջև, արդեն քառասուն տարի ծառայում է, (ավելի շուտ նրա մասերը դեսուդեն չեն ցրվում) ու ոչ ոք մինչև հիմա չի դժգոհել ամենալավ նավակը ևկարծում էր, անհասկանալի է, թե ինչու հատկապես մենք որ պետք է դժգոհենք։շնորհակալ լինենք իրեն։
Մենք այլևս չվիճեցինքՆա ասաց, այլ պարանով իրար կապեցինք այսպես կոչված նավակի մասերըոր «Թենզայի հպարտությունը» այնպիսի տեսքով, պաստառի կտորով սոսնձեցինք ամենաանշուք տեղերըինչպես այժմ կանգնած է մեր առջև, աղոթեցինք աստծուն արդեն քառասուն տարի ծառայում է, (ավելի շուտ նրա մասերը դեսուդեն չեն ցրվում) ու ոչ ոք մինչև հիմա չի դժգոհել և տեղավորվեցինք նավակում։, անհասկանալի է, թե ինչու հատկապես մենք պետք է դժգոհենք։
Այդ բրածոյից վեց օր օգտվելու համար մեզնից երեսունհինգ շիլլինգ պահանջեցինՄենք այլևս չվիճեցինք, թեև մենք չորսուկես շիլլինգով այդ ամբողջ փայտը կգնեինք առափնյա ցանկացած փայտավաճառից։այլ պարանով իրար կապեցինք այսպես կոչված նավակի մասերը, պաստառի կտորով սոսնձեցինք ամենաանշուք տեղերը, աղոթեցինք աստծուն և տեղավորվեցինք նավակում։
Երրորդ օրը եղանակը փոխվեց (հիմա արդեն խոսում եմ ներկայիս ճանապարհորդության մասին)Այդ բրածոյից վեց օր օգտվելու համար մեզնից երեսունհինգ շիլլինգ պահանջեցին, և թեև մենք Օքսֆորդից տունդարձի ճանապարհը բռնեցինք անդադար մաղող անձրևի տակ։չորսուկես շիլլինգով այդ ամբողջ փայտը կգնեինք առափնյա ցանկացած փայտավաճառից։
Երբ արևի ճառագայթները խաղում են ալիքների միջևԵրրորդ օրը եղանակը փոխվեց (հիմա արդեն խոսում եմ ներկայիս ճանապարհորդության մասին), ոսկեզոծելով գորշականաչավուն առափնյա հաճարենիները, թափառում են անտառի մութ ու խոնավ արահետներում, ստվեր են ձգում լեռնալանջերին, ջրաղացի անվից ադամանդներ են շուրջը ցրում, համբյուրներ ուղարկում ջրաշուշաններին, արծաթազօծում են մամռոտ ամրություններն ու կամուրջները, լուսավորում են ամեն մի փոքրիկ անկյունը՝ գեղեցկացնելով արահետներն ու մարգագետինները, խճճվում են եղեգների միջև՝ ծիծաղելով, ծիկրակելով ամեն մի աննկատելի ճեղքից, լուսավորում են հեռավոր առագաստը, օդը լցնում հրճվանքով, ― այս ամենը գետը դարձնում է մի ոսկեզօծ, հիասքանչ պատկեր։և մենք Օքսֆորդից տունդարձի ճանապարհը բռնեցինք անդադար մաղող անձրևի տակ։
Իսկ ամպամած եղանակինԵրբ արևի ճառագայթները խաղում են ալիքների միջև, ― երբ մթագնած ու ալարկոտ ջրերի վրա անդադար անձրև է մաղումոսկեզօծելով գորշականաչավուն առափնյա հաճարենիները, կարծես միայնակ կին է հեծեծում թափառում են անտառի մութ սենյակումու խոնավ արահետներում, իսկ խավար անտառները լուռ թաքնված ստվեր են խոնավ մշուշի ետևձգում լեռնալանջերին, կարծես ափին կանգնած ոգիներ լինեն նախատալից աչքերովջրաղացի անվից ադամանդներ են շուրջը ցրում, չար ոգիների պեսհամբյուրներ ուղարկում ջրաշուշաններին, արծաթազօծում են մամռոտ ամրություններն ու կամուրջները, լուսավորում են ամեն մի փոքրիկ անկյունը՝ գեղեցկացնելով արահետներն ու մարգագետինները, խճճվում են եղեգների միջև՝ ծիծաղելով, ծիկրակելով ամեն մի աննկատելի ճեղքից, լուսավորում են հեռավոր առագաստը, օդը լցնում հրճվանքով, ― այս ամենը գետը կարծես ուրվականների հավաքատեղի լինի, որն անցնում դարձնում է ապարդյուն զղջումների երկրով։մի ոսկեզօծ, հիասքանչ պատկեր։
Արևի լույսը բնության կյանքի աղբյուրն է։ Մայր Հողը այնպիսի թախծոտ Իսկ ամպամած եղանակին, ― երբ մթագնած ու անկենդան հայացքով ալարկոտ ջրերի վրա անդադար անձրև է նայումմաղում, երբ իրենից հեռանում է արևի լույսը։ Այդ ժամանակ տխուր կարծես միայնակ կին է լինել նրա հետհեծեծում մութ սենյակում, իսկ խավար անտառները լուռ թաքնված են խոնավ մշուշի ետև, կարծես ափին կանգնած ոգիներ լինեն նախատալից աչքերով, չար ոգիների պես, ― գետը կարծես նա մեզ չի ճանաչում և չի հոգում մեր մասին։ Նա ասես մի այրի ուրվականների հավաքատեղի լինի, որը կորցրել որն անցնում է իր սիրելի ամուսնուն։ Զավակները դիպչում են նրա թևերին ու նայում աչքերի մեջ, բայց նրանից ժպիտ կորզել չեն կարողանում։ապարդյուն զղջումների երկրով։
Ամբողջ օրը թիավարեցինք անձրևի տակ, և դա շատ հոգնեցուցիչ աշխատանք էր։ Սկզբում ձևացնում էինք, իբր այդ ամենը հաճելի Արևի լույսը բնության կյանքի աղբյուրն է։ Մենք ասացինքՄայր Հողը այնպիսի թախծոտ ու անկենդան հայացքով է նայում, որ դա նույնպես փոփոխություն երբ իրենից հեռանում էարևի լույսը։ Այդ ժամանակ տխուր է լինել նրա հետ, նույնիսկ հաճելի է՝ տեսնել գետը իր տարբեր կերպարանափոխություններով։ Հնարավոր չէ, որ միշտ արևոտ եղանակ կարծես նա մեզ չի ճանաչում և չի հոգում մեր մասին։ Նա ասես մի այրի լինի, ասենքորը կորցրել է իր սիրելի ամուսնուն։ Զավակները դիպչում են նրա թևերին ու նայում աչքերի մեջ, ցանկալի էլ չէ։ Մենք հուսադրեցինք միմյանց, ասելով որ բնությունը գեղեցիկ է նաև արցունքներով։բայց նրանից ժպիտ կորզել չեն կարողանում։
ԻսկապեսԱմբողջ օրը թիավարեցինք անձրևի տակ, առաջին մի քանի ժամը Հարրիսն ու ես հիացած էինք։ և դա շատ հոգնեցուցիչ աշխատանք էր։ Սկզբում ձևացնում էինք, իբր այդ ամենը հաճելի է։ Մենք երգեցինք գնչուի երգըասացինք, այն մասին, թե ինչ սքանչելի կյանքով որ դա նույնպես փոփոխություն է նա ապրում․ ազատ՝ փոթորիկի, այրող արևի և ամեն կողմից փչող քամիների դեմնույնիսկ հաճելի է՝ տեսնել գետը իր տարբեր կերպարանափոխություններով։ Հնարավոր չէ, այն մասինոր միշտ արևոտ եղանակ լինի, թե որքան է սիրում անձրևը ու ծիծաղում է նրանց վրաասենք, ովքեր չեն սիրում այն։ցանկալի էլ չէ։ Մենք հուսադրեցինք միմյանց, ասելով որ բնությունը գեղեցիկ է նաև արցունքներով։
Ջորջը այդ ամենին ավելի ողջամտորեն էր վերաբերվում Իսկապես, առաջին մի քանի ժամը Հարրիսն ու ես հիացած էինք։ Մենք երգեցինք գնչուի երգը, այն մասին, թե ինչ սքանչելի կյանքով է նա ապրում․ ազատ՝ փոթորիկի, այրող արևի և չէր բաժանվում հովանոցից։ամեն կողմից փչող քամիների դեմ, այն մասին, թե որքան է սիրում անձրևը ու ծիծաղում է նրանց վրա, ովքեր չեն սիրում այն։
Մենք դեռևս նախաճաշից առաջ էինք ամրացրել բրեզենտը Ջորջը այդ ամենին ավելի ողջամտորեն էր վերաբերվում և այդպես էլ թողեցինք ողջ օրը։ Նավաքթի մոտ միայն մի ճեղք էինք թողել, որտեղից մեզանից մեկն ու մեկը կարողանար թիավարել մի թիով և հերթապահություն անել։ Այսպես ինը մղոն ճանապարհ անցանք և գիշերելու համար կանգ առանք Դեյի շլյուզից փոքր-ինչ ներքև։չէր բաժանվում հովանոցից։
Չեմ կարող ասել, որ ուրախ երեկո անցկացրեցինք։ Անձրևը լուռ համառությամբ ցած էր թափվում։ Նավակում եղած ամեն ինչ խոնավացել էր Մենք դեռևս նախաճաշից առաջ էինք ամրացրել բրեզենտը և մածուցիկ դարձել։ Ընթրիքն անհաջող էր։ Երբ քաղցած չեքայդպես էլ թողեցինք ողջ օրը։ Նավաքթի մոտ միայն մի ճեղք էինք թողել, սառը մսակարկանդակից ուղղակի սիրտ է խառնում։ Ես տապակած ձուկ էի ուզում ուտել և կոտլետ։ Հարրիսը բերանից ինչ-որ բան թռցրեց տափակաձկան որտեղից մեզանից մեկն ու սպիտակ սոուսի մասին մեկը կարողանար թիավարել մի թիով և իր կարկանդակի մնացորդը նետեց Մոնթմորընսիին։ Բայց Մոնթմորընսին հրաժարվեց դրանից հերթապահություն անել։ Այսպես ինը մղոն ճանապարհ անցանք և, ակներևաբար վիրավորվելով նման առաջարկությունից, գնաց ու միայնակ նստեց նավակի մյուս ծայրին։գիշերելու համար կանգ առանք Դեյի շլյուզից փոքր-ինչ ներքև։
Ջորջը խնդրեց չխոսել նման բաների մասինՉեմ կարող ասել, որ ուրախ երեկո անցկացրեցինք։ Անձրևը լուռ համառությամբ ցած էր թափվում։ Նավակում եղած ամեն ինչ խոնավացել էր և մածուցիկ դարձել։ Ընթրիքն անհաջող էր։ Երբ քաղցած չեք, քանի դեռ ինքը չի կերել վերջացրել առանց մանանեխի սառը միսը։մսակարկանդակից ուղղակի սիրտ է խառնում։ Ես տապակած ձուկ էի ուզում ուտել և կոտլետ։ Հարրիսը բերանից ինչ-որ բան թռցրեց տափակաձկան ու սպիտակ սոուսի մասին և իր կարկանդակի մնացորդը նետեց Մոնթմորընսիին։ Բայց Մոնթմորընսին հրաժարվեց դրանից և, ակներևաբար վիրավորվելով նման առաջարկությունից, գնաց ու միայնակ նստեց նավակի մյուս ծայրին։
Ընթրիքից հետո մի-մի պենս դնելով թուղթ խաղացինք։ Ջորջը խնդրեց չխոսել նման բաների մասին, քանի դեռ ինքը չի կերել վերջացրել առանց մանանեխի սառը միսը։
Դա մոտ ժամուկես տևեց, որի ընթացքում Ջորջը չորս Ընթրիքից հետո մի-մի պենս շահեց։ Խաղաթղթի մեջ Ջորջի բախտը միշտ բերում է, իսկ Հարրիսն ու ես՝ յուրաքանչյուրս երկուական պենս տանուլ տվեցինք։դնելով թուղթ խաղացինք։
Մենք որոշեցինք վերջ տալ խաղին։ Հարրիսն ասացԴա մոտ ժամուկես տևեց, որ թղթախաղը անառողջ զգացմունքներ որի ընթացքում Ջորջը չորս պենս շահեց։ Խաղաթղթի մեջ Ջորջի բախտը միշտ բերում է ծնում, եթե դրանով երկար ժամանակ են տարվում։ Ջորջն առաջարկեց շարունակել և մեզ ռևանշ առաջարկեց, բայց իսկ Հարրիսն ու ես որոշեցինք այլևս չմարտնչել ճակատագրի դեմ։ես՝ յուրաքանչյուրս երկուական պենս տանուլ տվեցինք։
Դրանից հետո գրոգ պատրաստեցինք և նստելովՄենք որոշեցինք վերջ տալ խաղին։ Հարրիսն ասաց, սկսեցինք զրուցել։ Ջորջը պատմեց իր մի ծանոթի մասինոր թղթախաղը անառողջ զգացմունքներ է ծնում, որը երկու տարի առաջ գետով նավարկելիս քնել էր խոնավ նավակում, ճիշտ այսպիսի մի գիշեր եթե դրանով երկար ժամանակ են տարվում։ Ջորջն առաջարկեց շարունակել և հիվանդացել էր ռևմատիկ տենդով։ Ոչ մի կերպ չկարողացան փրկել նրանմեզ ռևանշ առաջարկեց, և տասն օր անց մահացավ սոսկալի ցավերից։ Ջորջի ասելով մահացողը շատ երիտասարդ էր, նշանված և պատրաստվում էր ամուսնանալ։ Նա ասաց, որ դա իր իմացած ամենատխուր դեպքերից մեկն է։բայց Հարրիսն ու ես որոշեցինք այլևս չմարտնչել ճակատագրի դեմ։
Դա Հարրիսին հիշեցրեց Դրանից հետո գրոգ պատրաստեցինք և նստելով, սկսեցինք զրուցել։ Ջորջը պատմեց իր մի ընկերոջ ծանոթի մասին, որը կամավոր բանակ երկու տարի առաջ գետով նավարկելիս քնել էր զորագրվել և Օլդերշոտում մի խոնավ գիշեր էր անցկացրել վրանում։ «Ճիշտ նավակում, ճիշտ այսպիսի մի գիշեր էր» ― ասաց Հարրիսըև հիվանդացել էր ռևմատիկ տենդով։ Ոչ մի կերպ չկարողացան փրկել նրան, իսկ առավոտյան արթնացել և տասն օր անց մահացավ սոսկալի ցավերից։ Ջորջի ասելով մահացողը շատ երիտասարդ էր հաշմանդամ դարձած։ Հարրիսը խոստացավ, որ մեզ երկուսիս էլնշանված և պատրաստվում էր ամուսնանալ։ Նա ասաց, ― երբ քաղաք վերադառնանք, ― կծանոթացնի այդ մարդու հետ։ Անչափ ցավալի է նրան տեսնելը։որ դա իր իմացած ամենատխուր դեպքերից մեկն է։
Այս ամենից հետոԴա Հարրիսին հիշեցրեց իր մի ընկերոջ մասին, բնականաբարորը կամավոր բանակ էր զորագրվել և Օլդերշոտում մի խոնավ գիշեր էր անցկացրել վրանում։ «Ճիշտ այսպիսի գիշեր էր» ― ասաց Հարրիսը, սկսեցինք խոսել իշիասի, դողերոցքի, մրսածության, թոքերի հիվանդությունների , ու բրոնխիտի մասին։ Հարրիսն ասացիսկ առավոտյան արթնացել էր հաշմանդամ դարձած։ Հարրիսը խոստացավ, որ սարսափելի բան կլինիմեզ երկուսիս էլ, եթե մեզանից մեկնումեկը լրջորեն հիվանդանա― երբ քաղաք վերադառնանք, չէ՞ որ բժիշկներից այնքան հեռու էինք գտնվում։― կծանոթացնի այդ մարդու հետ։ Անչափ ցավալի է նրան տեսնելը։
Նման խոսակցությունից Այս ամենից հետո, մենք ուրախանալու կարիք էինք զգում և թուլության պահին եսբնականաբար, առաջարկեցի Ջորջին վերցնել իր բանջոն և փորձել մեզ համար մի որևէ ուրախ երգ կատարել։սկսեցինք խոսել իշիասի, դողէրոցքի, մրսածության, թոքերի հիվանդությունների , ու բրոնխիտի մասին։ Հարրիսն ասաց, որ սարսափելի բան կլինի, եթե մեզանից մեկնումեկը լրջորեն հիվանդանա, չէ՞ որ բժիշկներից այնքան հեռու էինք գտնվում։
Պետք է ասեմՆման խոսակցությունից հետո, որ մենք ուրախանալու կարիք չզգացվեց խնդրել Ջորջին։ Նա անհեթեթություններ չասաց այն մասինէինք զգում և թուլության պահին ես, որ տանն է թողել առաջարկեցի Ջորջին վերցնել իր նոտաները կամ նման մեկ այլ բան։ Անմիջապես մեջտեղ հանեց իր գործիքն ու սկսեց նվագել «Երկու սիրունիկ սև աչեր» երգը։բանջոն և փորձել մեզ համար մի որևէ ուրախ երգ կատարել։
Մինչև այդ երեկոՊետք է ասեմ, որ կարիք չզգացվեց խնդրել Ջորջին։ Նա անհեթեթություններ չասաց այն մասին, որ տանն է թողել իր նոտաները կամ նման մեկ այլ բան։ Անմիջապես մեջտեղ հանեց իր գործիքն ու սկսեց նվագել «Երկու սիրունիկ սև աչեր» երգը ես չափից ավելի անճաշակ էի համարում։ Սակայն Ջորջը դրա մեջ թախծի այնպիսի նոտաներ հայտնաբերեց, որ անչափ զարմացրեց ինձ։երգը։
Մինչ շարունակվում էր Մինչև այդ թախծոտ մեղեդիներեկո, իմ ու Հարրիսի մոտ ցանկություն առաջացավ միմյանց գիրկը նետվել ու լալ։ Բայց մեծ ջանքերով զսպում էինք մեր արցունքները և անձայն լսում էինք այդ սիրո մաշող մեղեդին։«Երկու սիրունիկ սև աչեր» երգը ես չափից ավելի անճաշակ էի համարում։ Սակայն Ջորջը դրա մեջ թախծի այնպիսի նոտաներ հայտնաբերեց, որ անչափ զարմացրեց ինձ։
Երբ կրկներգը սկսելու ժամանակը հասավՄինչ շարունակվում էր այդ թախծոտ մեղեդին, մենք նույնիսկ հուսահատ փորձ արեցինք ուրախ երևալ, նորից լցրեցինք բաժակները և միացանք երգին։ Հարրիսը զգացմունքներից ցնցվող ձայնով երգեց, իսկ Ջորջն իմ ու ես մի քանի տակտ հետո կրկնում Հարրիսի մոտ ցանկություն առաջացավ միմյանց գիրկը նետվել ու լալ։ Բայց մեծ ջանքերով զսպում էինք մեր արցունքները և անձայն լսում էինք նրան։այդ սիրո մաշող մեղեդին։
Երկու սիտունիկԵրբ կրկներգը սկսելու ժամանակը հասավ, սև աչերմենք նույնիսկ հուսահատ փորձ արեցինք ուրախ երևալ,նորից լցրեցինք բաժակները և միացանք երգին։ Հարրիսը զգացմունքներից ցնցվող ձայնով երգեց, իսկ Ջորջն ու ես մի քանի տակտ հետո կրկնում էինք նրան։
ՕԵրկու սիրունիկ, հիասքանչ սև աչեր,
Նախատինքով լիՕ, հիասքանչ աչեր,
Երկու․․․Նախատինքով լի
Այստեղ մենք այլևս չդիմացանք։ Ջորջի աննկարագրելի պաթոսով լի նվագակցումը, մեր այդքան հուսալքված վիճակում, մինչև հոգու խորքը ցնցեց մեզ։ Հարրիսը մանկան նման հեկեկում էր, և շունը այնպես ոռնաց, որ վախեցա թե սիրտը կպայթի կամ ծնոտը դուրս կընկնի։Երկու…
Ջորջը ուզեց սկսել երկրորդ քառյակը։ Նա կարծում Այստեղ մենք այլևս չդիմացանք։ Ջորջի աննկարագրելի պաթոսով լի նվագակցումը, մեր այդքան հուսալքված վիճակում, մինչև հոգու խորքը ցնցեց մեզ։ Հարրիսը մանկան նման հեկեկում էր, որ եթե ավելի լավ յուրացնի մեղեդին և ավելի անկաշկանդ կատարիշունը այնպես ոռնաց, երգը այնքան էլ թախծոտ չի թվա։ Սակայն մեծամասնությունը դեմ էր այդ էքսպերիմենտին։որ վախեցա թե սիրտը կպայթի կամ ծնոտը դուրս կընկնի։
Քանի Ջորջը ուզեց սկսել երկրորդ քառյակը։ Նա կարծում էր, որ ուրիշ անելիք չունեինք, պառկեցինք քնելու, այսինքն հանվեցինք եթե ավելի լավ յուրացնի մեղեդին և երեք-չորս ժամ շարունակ շուռումուռ էինք գալիս նավակի հատակին։ Դրանից հետո մենք մի կերպ հաջողացրինք քնել անհանգիստ քնովավելի անկաշկանդ կատարի, մինչև առավոտյան ժամը հինգը, որից հետո վեր կացանք և նախաճաշեցինք։երգը այնքան էլ թախծոտ չի թվա։ Սակայն մեծամասնությունը դեմ էր այդ էքսպերիմենտին։
Հաջորդ օրը ճիշտ նախորդի նման էր։ Անձրևը շարունակում էր թափվել։ Մենք թիկնոցներով փաթաթված նստել էինք բրեզենտի տակ Քանի որ ուրիշ անելիք չունեինք, պառկեցինք քնելու, այսինքն հանվեցինք և դանդաղ լողում երեք-չորս ժամ շարունակ շուռումուռ էինք հոսանքով ցած։գալիս նավակի հատակին։ Դրանից հետո մենք մի կերպ հաջողացրինք քնել անհանգիստ քնով, մինչև առավոտյան ժամը հինգը, որից հետո վեր կացանք և նախաճաշեցինք։
Մեզանից մեկը, մոռացել եմ, թե հատկապես ով, երևի հենց ես էի, թույլ փորձ արեց առավոտյան վերադառնալ Բնության զավակների ու անձրևի մասին գնչուական անհեթեթությանը, բայց դրանից ոչինչ չստացվեց։ «Չեմ վախենում անձրևից, ոչ, չեմ վախենում» այնպես չէին սազում մեր տրամադրությանը, և երգը շատ անտեղի Հաջորդ օրը ճիշտ նախորդի նման էր։ Անձրևը շարունակում էր հնչում։թափվել։ Մենք թիկնոցներով փաթաթված նստել էինք բրեզենտի տակ և դանդաղ լողում էինք հոսանքով ցած։
Մի կետում մենք միաձայն համաձայնեցինք՝ որ ինչ էլ պատահիՄեզանից մեկը, ճանապարհորդությունը կհասցնենք մինչև վերջ։ Մենք որոշել էինք երկու ուրախ շաբաթ անցկացնել գետի վրա և մտադիր էինք այդ երկու շաբաթը լիովին օգտագործել մոռացել եմ, թեկուզ դա մեր մահվան պատճառը դառնար։ Պարզ էթե հատկապես ով, դա կվշտացներ մեր ընկերներին երևի հենց ես էի, թույլ փորձ արեց առավոտյան վերադառնալ Բնության զավակների ու հարազատներինանձրևի մասին գնչուական անհեթեթությանը, բայց դրանից ոչինչ չէինք կարող անել։ Մենք զգում էինքչստացվեց։ «Չեմ վախենում անձրևից, որ Անգլիայի կլիմայի պայմաններում՝ նահանջել եղանակի առջևոչ, կնշանակեր վատ օրինակ ծառայել սերունդների համար։չեմ վախենում» այնպես չէին սազում մեր տրամադրությանը, և երգը շատ անտեղի էր հնչում։
― Ընդամենը Մի կետում մենք միաձայն համաձայնեցինք՝ որ ինչ էլ պատահի, ճանապարհորդությունը կհասցնենք մինչև վերջ։ Մենք որոշել էինք երկու օր ուրախ շաբաթ անցկացնել գետի վրա և մտադիր էինք այդ երկու շաբաթը լիովին օգտագործել, թեկուզ դա մեր մահվան պատճառը դառնար։ Պարզ է մնացել, ― ասաց Հարրիսը, ― իսկ մենք ջահել ենք դա կվշտացներ մեր ընկերներին ու առողջ։ Վերջիվերջոհարազատներին, գուցեև ամեն ինչ բարեհաջող ավարտվի։բայց ոչինչ չէինք կարող անել։ Մենք զգում էինք, որ Անգլիայի կլիմայի պայմաններում՝ նահանջել եղանակի առջև, կնշանակեր վատ օրինակ ծառայել սերունդների համար։
Ժամը չորսին մոտ սկսեցինք քննարկել― Ընդամենը երկու օր է մնացել, թե ինչպես անցկացնենք երեկոն։ Մենք հենց նոր էինք անցել Գորինգը― ասաց Հարրիսը, որոշել էինք հասնել Փենգբորն և այնտեղ գիշերել։― իսկ մենք ջահել ենք ու առողջ։ Վերջիվերջո, գուցեև ամեն ինչ բարեհաջող ավարտվի։
― Եվս մի ուրախ երեկոԺամը չորսին մոտ սկսեցինք քննարկել, ― դժգոհեց Ջորջը։թե ինչպես անցկացնենք երեկոն։ Մենք հենց նոր էինք անցել Գորինգը, որոշել էինք հասնել Փենգբորն և այնտեղ գիշերել։
Նստեցինք ու սկսեցինք մտորել մեր անելիքների մասին։ Ժամը հինգին կլինենք Փենգբորնում― Եվս մի ուրախ երեկո, ճաշը կավարտենք, ասենք, ժամը վեցն անց կեսին։ Դրանից հետո կամ պետք է տեղատարափ անձրևի տակ զբոսնենք գյուղում, մինչև քնելու ժամը, կամ պետք է նստենք աղոտ լուսավորված պանդոկում ու աչքի անցկացնենք «Ալմանախը»։― դժգոհեց Ջորջը։
Ալհամբրայում ավելի ուրախ կլինիՆստեցինք ու սկսեցինք մտորել մեր անելիքների մասին։ Ժամը հինգին կլինենք Փենգբորնում, ― ասաց Հարրիսը մի պահ գլուխը դուրս հանելով բրեզենտի տակից և հայացք գցելով երկնքին։ճաշը կավարտենք, ասենք, ժամը վեցն անց կեսին։ Դրանից հետո կամ պետք է տեղատարափ անձրևի տակ զբոսնենք գյուղում, մինչև քնելու ժամը, կամ պետք է նստենք աղոտ լուսավորված պանդոկում ու աչքի անցկացնենք «Ալմանախը»։
― Դրանից հետո կարող էինք ընթրել։ Ա-ումԱլհամբրայում ավելի ուրախ կլինի, ― ավելացրեցի ես համարյա առանց գիտակցելու։ասաց Հարրիսը մի պահ գլուխը դուրս հանելով բրեզենտի տակից և հայացք գցելով երկնքին։
― Այո, ափսոս, որ որոշել Դրանից հետո կարող էինք չբաժանվել նավակիցընթրել։ Ա-ում, ― ասաց Հարրիսը, որից հետո լռություն տիրեց։ավելացրեցի ես համարյա առանց գիտակցելու։
― Եթե որոշած չլինեինք սպասել մեր ստույգ մահվանը այս խոնավ դագաղումԱյո, ափսոս, որ որոշել էինք չբաժանվել նավակից, ― ասաց Ջորջը կատաղի հայացքով չափելով նավակըՀարրիսը, ― ինձ թույլ կտայի հիշեցնել, որ ժամը հինգին Փենգբորնից գնացք է մեկնում Լոնդոն և մենք կհասցնենք նախաճաշել ու որից հետո գնալ քո նշած տեղը։լռություն տիրեց։
Ոչ ոք չպատասխանեց։ Մենք նայեցինք իրար և թվում էր, թե յուրաքանչյուրս տեսնում ենք մյուսի դեմքին արտացոլված իր իսկ սեփական փոգրոգի ու մեղավոր մտքերը։ Լռության մեջ մեջտեղ բերեցինք ու սկսեցինք մանրակրկիտ զննել ― Եթե որոշած չլինեինք սպասել մեր ճամպրուկը։ Հետո դիտեցինք գետըստույգ մահվանը այս խոնավ դագաղում, տեսադաշտում ոչ մի կենդանի էակ չէր երևում։― ասաց Ջորջը կատաղի հայացքով չափելով նավակը, ― ինձ թույլ կտայի հիշեցնել, որ ժամը հինգին Փենգբորնից գնացք է մեկնում Լոնդոն և մենք կհասցնենք նախաճաշել ու հետո գնալ քո նշած տեղը։
Քսան րոպե անց երեք մարդկային կերպարանքներ, ամոթահար շան հետ, գողեգող դուրս սողոսկեցին «Կարապ» պանդոկի մոտ գտնվող նավամատույցից Ոչ ոք չպատասխանեց։ Մենք նայեցինք իրար և ուղեվորվեցին դեպի երկաթուղային կայարան։ Նրանց հանդերձանքըթվում էր, որ բավական թափթփված էր թե յուրաքանչյուրս տեսնում ենք մյուսի դեմքին արտացոլված իր իսկ սեփական փոքրոգի ու անճաշակ, կազմված էր հետևյալից․ սև, կաշվե կոշիկներ՝ կեղտոտ, ֆլանելե կոստյում՝ շատ կեղտոտ, շագանակագույն ֆետրե գլխարկ՝ ճմռթված, անձրևանոց՝ թրջվածմեղավոր մտքերը։ Լռության մեջ մեջտեղ բերեցինք ու սկսեցինք մանրակրկիտ զննել մեր ճամպրուկը։ Հետո դիտեցինք գետը, հովանոց։տեսադաշտում ոչ մի կենդանի էակ չէր երևում։
Մենք խաբեցինք Փենգբորնի նավավարինՔսան րոպե անց երեք մարդկային կերպարանքներ, համարձակություն չունեցանք խոստովանելու նրանամոթահար շան հետ, գողեգող դուրս սողոսկեցին «Կարապ» պանդոկի մոտ գտնվող նավամատույցից և ուղեվորվեցին դեպի երկաթուղային կայարան։ Նրանց հանդերձանքը, որ փախչում ենք անձրևից։ Նրա հսկողությանը թողեցինք մեր նավակը իր պարունակությամբ հանդերձբավական թափթփված էր ու անճաշակ, նախազգուշացնելովկազմված էր հետևյալից․ սև, որ նավակի ետևից կգնանք հաջորդ օրն առավոտյան ժամը իննին։ Եթեկաշվե կոշիկներ՝ կեղտոտ, ասացինք մենքֆլանելե կոստյում՝ շատ կեղտոտ, որևէ չնախատեսված բան պատահիշագանակագույն ֆետրե գլխարկ՝ ճմռթված, որը կխանգարի մեր վերադարձինանձրևանոց՝ թրջված, մենք նրան տեղյակ կպահենք։հովանոց։
Ժամը յոթին հասանք Լոնդոնի Փեդդինգտոնյան կայարան և այնտեղից մեկնեցինք ուղիղ դեպի իմ նկարագրած ռեստորանը։ ՆախաճաշելովՄենք խաբեցինք Փենգբորնի նավավարին, այնտեղ համարձակություն չունեցանք խոստովանելու նրան, որ փախչում ենք անձրևից։ Նրա հսկողությանը թողեցինք Մոնթմորընսիինմեր նավակը իր պարունակությամբ հանդերձ, նախազգուշացնելով, որ նավակի ետևից կգնանք հաջորդ օրն առավոտյան ժամը իննին։ Եթե, ասացինք մենք, որևէ չնախատեսված բան պատահի, պատվիրեցինք մեզ ընթրիք մատուցել տասն անց կեսինորը կխանգարի մեր վերադարձին, իսկ ինքներս ուղեվորվեցինք դեպի Լեյսթեր-սքվեր։մենք նրան տեղյակ կպահենք։
Ալհրամբայում բոլորի ոիշադրությունը մեր կողմն էր։ ՏեսնելովԺամը յոթին հասանք Լոնդոնի Փեդդինգտոնյան կայարան և այնտեղից մեկնեցինք ուղիղ դեպի իմ նկարագրած ռեստորանը։ Նախաճաշելով, որ մոտենում ենք տոմսարկղինայնտեղ թողեցինք Մոնթմորընսիին, պատվիրեցինք մեզ կոպտորեն դուրս հրավիրեցին ետնամուտքիցընթրիք մատուցել տասն անց կեսին, ասելով, որ կես ժամ ուշացել ենք ներկայացումից։իսկ ինքներս ուղեվորվեցինք դեպի Լեյսթեր-սքվեր։
Դժվարությամբ հաջողվեց համոզել ծառայողինԱլհրամբայում բոլորի ուշադրությունը մեր կողմն էր։ Տեսնելով, որ Հիմալայան լեռներից ժամանած թափառաշրջիկ լարախաղացներ չենքմոտենում ենք տոմսարկղին, և այդ ժամանակ միայն նա վերցրեց դրամը ու թույլ տվեց մեզ անցնել։կոպտորեն դուրս հրավիրեցին ետնամուտքից, ասելով, որ կես ժամ ուշացել ենք ներկայացումից։
Դահլիճում էլ ավելի մեծ հաջողություն ունեցանք։ Մեր դեմքի հիանալի բրոնզագույնը Դժվարությամբ հաջողվեց համոզել ծառայողին, որ Հիմալայան լեռներից ժամանած թափառաշրջիկ լարախաղացներ չենք, և գեղատեսիլ հագուստները հիացմունքով էին ընդունվում։ Բոլորի հայացքները մեր կողմն էին ուղղված։այդ ժամանակ միայն նա վերցրեց դրամը ու թույլ տվեց մեզ անցնել։
Դա մեզ համար պանծալի պահ էր։Դահլիճում էլ ավելի մեծ հաջողություն ունեցանք։ Մեր դեմքի հիանալի բրոնզագույնը և գեղատեսիլ հագուստները հիացմունքով էին ընդունվում։ Բոլորի հայացքները մեր կողմն էին ուղղված։
Բալետային առաջին համարից հետո, դուրս եկանք և մեր քայլերը կրկին ուղղեցինք դեպի ռեստորան, որտեղ ընթրիքն արդեն Դա մեզ էր սպասում։համար պանծալի պահ էր։
Պետք է խոստովանեմԲալետային առաջին համարից հետո, որ որ այդ ընթրիքն ինձ մեծ հաճույք պատճառեց։ Վերջին տասը օրերի ընթացքում քիչ թե շատ դուրս եկանք և մեր գոյությունը պաշտպանում էինք սնվելով գլխավորապես սառը մսովքայլերը կրկին ուղղեցինք դեպի ռեստորան, կարկանդակներով և հաց ու ջեմով։ Դրանք պարզ ու սննդարար ուտելիքներ են, բայց դրանցում ոգեշնչող քիչ բան կա, իսկ այստեղ բուրգունդյան գինու բուրմունքը՝ խառնված ֆրանսիական սոուսների բույրին, մաքուր անձեռոցիկների տեսքը, հացի բարակ շերտերը շատ ցանկալի հյուր էին մեր սրտի համար։որտեղ ընթրիքն արդեն մեզ էր սպասում։
Որոշ ժամանակ մենք կլանված ուտում և խմում Պետք է խոստովանեմ, որ որ այդ ընթրիքն ինձ մեծ հաճույք պատճառեց։ Վերջին տասը օրերի ընթացքում քիչ թե շատ մեր գոյությունը պաշտպանում էինք լռության մեջ։ Վերջապես վրա հասավ այն պահըսնվելով գլխավորապես սառը մսով, երբ ուղիղ նստելու կարկանդակներով և դանակն հաց ու պատառաքաղը ամուր բռնելու փոխարեն, հենվեցինք աթոռների թիկնակներին և սկսեցինք ծամել դանդաղ ջեմով։ Դրանք պարզ ու անհոգ։ Հետո մեր ոտքերը մեկնեցինք սեղանի տակսննդարար ուտելիքներ են, թույլ տվեցինքբայց դրանցում ոգեշնչող քիչ բան կա, որ անձեռոցիկները աննկատ ցած ընկնեն հատակին և ժամանակ գտանք ավելի քննադատաբար զննելու սևացած առաստաղըիսկ այստեղ բուրգունդյան գինու բուրմունքը՝ խառնված ֆրանսիական սոուսների բույրին, որը մինչ այդ ժամանակ չէինք գտել նկատելու։ Հետո մեզանից հեռու հրեցինք բաժակները և բարիմաքուր անձեռոցիկների տեսքը, խելացի ու ներողամիտ էինք զգում մեզ։հացի բարակ շերտերը շատ ցանկալի հյուր էին մեր սրտի համար։
ՀարրիսըՈրոշ ժամանակ մենք կլանված ուտում և խմում էինք լռության մեջ։ Վերջապես վրա հասավ այն պահը, երբ ուղիղ նստելու և դանակն ու պատառաքաղը ամուր բռնելու փոխարեն, հենվեցինք աթոռների թիկնակներին և սկսեցինք ծամել դանդաղ ու անհոգ։ Հետո մեր ոտքերը մեկնեցինք սեղանի տակ, թույլ տվեցինք, որ պատուհանի մոտ էր նստածանձեռոցիկները աննկատ ցած ընկնեն հատակին և ժամանակ գտանք ավելի քննադատաբար զննելու սևացած առաստաղը, մի կողմ քաշեց վարագույրը որը մինչ այդ ժամանակ չէինք գտել նկատելու։ Հետո մեզանից հեռու հրեցինք բաժակները և փողոց նայեց։բարի, խելացի ու ներողամիտ էինք զգում մեզ։
Թաց սալահատակը տեղ-տեղ փայլփլում Հարրիսը, որ պատուհանի մոտ էրնստած, լապտերների աղոտ լույսերը թարթում էին քամու ամեն մի պոռթքման ժամանակ, անձրևը առատորեն շփշփում էր ջրափոսերի մեջ կողմ քաշեց վարագույրը և ջրհորդաններով ցած էին թափվում կեղտաջրի առվակները։ Փոքրաթիվ, մինչև ոսկորները թրջված անցորդները, շտապում էին՝ կուչ եկած իրենց հովանոցների տակ, կանայք՝ բարձրացնելով հագուստի փեշերը։փողոց նայեց։
― Դե ինչԹաց սալահատակը տեղ-տեղ փայլփլում էր, ― ասաց Հարրիսըլապտերների աղոտ լույսերը թարթում էին քամու ամեն մի պոռթքման ժամանակ, ձեռքը վերցնելով բաժակը, ― մենք հաճելի ճանապարհորդություն կատարեցինք անձրևը առատորեն շփշփում էր ջրափոսերի մեջ և դրա համար իմ ի սրտե շնորհակալությունը հայր Թեմզային։ Սակայնջրհորդաններով ցած էին թափվում կեղտաջրի առվակները։ Փոքրաթիվ, կարծում եմմինչև ոսկորները թրջված անցորդները, որ ճիշտ ժամանակին բաժանվեցինք նրանից։ Ուրեմնշտապում էին՝ կուչ եկած իրենց հովանոցների տակ, մի նավակից բարեհաջող փրկված երեք տղամարդկանց կենացը։կանայք՝ բարձրացնելով հագուստի փեշերը։
Եվ Մոնթմորընսին― Դե ինչ, որ ետևի թաթերի վրա կանգնած էր պատուհանի մոտ և փողոց էր նայում― ասաց Հարրիսը, կարճ հաչեց ձեռքը վերցնելով բաժակը, ― մենք հաճելի ճանապարհորդություն կատարեցինք և դրա համար իմ ի նշան հավանության այդ կենացի։սրտե շնորհակալությունը հայր Թեմզային։ Սակայն, կարծում եմ, որ ճիշտ ժամանակին բաժանվեցինք նրանից։ Ուրեմն, մի նավակից բարեհաջող փրկված երեք տղամարդկանց կենացը։
Եվ Մոնթմորընսին, որ ետևի թաթերի վրա կանգնած էր պատուհանի մոտ և փողոց էր նայում, կարճ հաչեց ի նշան հավանության այդ կենացի։
Վերջ