Changes
}}
<center><poem>Չկա ոչ մի բան, ինչն ամպ չէ:Տաճարները քարերի և բիբլիական բյուրեղների
հսկայական ամպեր են, որոնք ժամանակը կսրբի:
Ոդիսականը փոփոխական է ինչպես ծովը:
Ամեն անգամ բացելիս կգտնես նոր մի բան:
Հայելում նայող արտացոլանքդ արդեն նույնը չէ, իսկ օրը մի շփոթեցնողլաբիրինթոս է: Մենք նրանք ենք, որոնք անհետանում ենք: Արևմուտքում լուծվող բարդ ամպերը մեր պատկերն են:
Վարդը այլ վարդ է դառնում անդադար:
Դու ամպ ես: Ու ծով: Ու մոռացումը:
Այն ամենն ես, ինչ երբևէ կորցրել ես:
</poem></center>
