«Գիշերվա պատմությունը»–ի խմբագրումների տարբերություն

Գրապահարան-ից
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Տող 16. Տող 16.
 
Մենք երբեք չենք իմանա, որ դարում այն դարձավ
 
Մենք երբեք չենք իմանա, որ դարում այն դարձավ
 
տիեզերքի ու աստղերի խորհրդանիշ:
 
տիեզերքի ու աստղերի խորհրդանիշ:
Ուրիշներն ստեղծեցին առասպելը՝
+
Ուրիշները ստեղծեցին առասպելը՝
 
դարձնելով նրան մայրը ճակատագրի աստվածուհիների,
 
դարձնելով նրան մայրը ճակատագրի աստվածուհիների,
 
որ մեր բախտն են հյուսում
 
որ մեր բախտն են հյուսում
Տող 23. Տող 23.
 
Քաղդեացիները տվեցին նրան տասներկու տներ,
 
Քաղդեացիները տվեցին նրան տասներկու տներ,
 
Զենոնը վերագրեց անվերջանալի աշխարհներ,
 
Զենոնը վերագրեց անվերջանալի աշխարհներ,
Լատինական հեկզամետրը նրան ձուլեց,
+
Լատինական վեցաչափը նրան ձուլեց,
 
Եվ ձուլեց նրան Պասկալի սարսափը,
 
Եվ ձուլեց նրան Պասկալի սարսափը,
 
Լուի դը Լեոնը տեսավ նրա մեջ
 
Լուի դը Լեոնը տեսավ նրա մեջ
 
իր դողացող հոգու հայրենիքը:
 
իր դողացող հոգու հայրենիքը:
Հիմա գիշերն զգում ենք
+
Հիմա գիշերը զգում ենք
 
ինչպես հինավուրց գինին
 
ինչպես հինավուրց գինին
 
և ոչ ոք չի կարող դիտել նրան առանց գլխապտույտի
 
և ոչ ոք չի կարող դիտել նրան առանց գլխապտույտի

Ընթացիկ տարբերակը 11:14, 18 Փետրվարի 2016-ի դրությամբ

Գիշերվա պատմությունը

հեղինակ՝ Խորխե Լուիս Բորխես
թարգմանիչ՝ ∅ (իսպաներեն և 2 անգլերեն տարբերակների հիման վրա)


Սերունդների գոյության ընթացքում,
Մարդը արարեց գիշերը:
Սկզբում այն կույր էր,
փշեր էր՝ ոտքերը ճանկռող
և գայլերից վախն էր:
Մենք երբեք չենք իմանա, ով ձևեց բառը
խավարի այն միջակայքի համար, որ
բաժանում է երկու մթնշաղները:
Մենք երբեք չենք իմանա, որ դարում այն դարձավ
տիեզերքի ու աստղերի խորհրդանիշ:
Ուրիշները ստեղծեցին առասպելը՝
դարձնելով նրան մայրը ճակատագրի աստվածուհիների,
որ մեր բախտն են հյուսում
և զոհեցին նրան սև գառ,
և աքաղաղ՝ ավարտն ավետող:
Քաղդեացիները տվեցին նրան տասներկու տներ,
Զենոնը վերագրեց անվերջանալի աշխարհներ,
Լատինական վեցաչափը նրան ձուլեց,
Եվ ձուլեց նրան Պասկալի սարսափը,
Լուի դը Լեոնը տեսավ նրա մեջ
իր դողացող հոգու հայրենիքը:
Հիմա գիշերը զգում ենք
ինչպես հինավուրց գինին
և ոչ ոք չի կարող դիտել նրան առանց գլխապտույտի
և ժամանակը փոխանցել է նրան հավերժությունը:

Մտածել միայն, որ գիշերը չէր լինի
առանց փխրուն այս գործիքների՝ աչքերի: