|հեղինակ =[[Անանիա Շիրակացի]]
}}
[[Կատեգորիա:Ոչ գեղարվեստական]]
==[1]==
Այլ եւ Խ թիւս ունի յոգնաթիւ խորհուրդ, այլ մեք թողլով զբազումս, ի կատարումն ընթասցուք բանիս՝ երկուցեալ ի յագեցմանէ բանիս, զի մի ախորժելեաց լսելեաց պատերազմող լիցի։ Եւ զի սա ի քառից տասանց յերկուց կատարեալ թուոց ծնանի, նախ զի Ի բնութիւնս ունի բաղկացութիւն, զի յայս թիւս տարրանայ բնութիւնս բոլոր անդամաւքն. եւ զկենդանականն առնու փչումն բարեգործեալ յարարչէն, զոր անաւրինեալ հսկայիցն ապականեցին անկարգաբար անչափութեամբ ախտիցն հեղմամբ, ո՛չ ի սերումն, այլ ի վիժումն պատկերին, զոր ստացաւն մարդ Աստծով ծնանիլ. եւ զորդիս իւրեանց հեղձուցին հեղեալ մեղաւք, որոց ստուգութիւն հատոյց նովին չափովք։ Խ աւուրբք ջրահեղձոյց կորստեամբ, իսկ ընդդէմ սոցին Շ ամաւք կուսութեամբ, նահատակեալ Նոյի, սպանանէր զԵ զգայութեանց ախտից հոյլս, ոչ հեղձեալ յախտիցն, այլ գեր ի վերոյ թռուցեալ ի վերայ ալեաց ջուրցն անցեալ կայր։ Քառատասնեակ ամաւք եւ Իսահակ տանջէր զերիտասարդական ախտս եւ ապա առնոյր կին, զի պարկեշտակիր ամուսնութեամբն ծնցի զպարգեւական զաւակն զԻսրայէլ։ Թողում ասել զՄովսէս ի Խաւրեայ մեռելութեամբ անմահացեալ եւ լուսաւորեալ երեսաւք առնուլ զԺ պատգամսն։ Եւ Խ քաղաք ապաստանի որոշեաց։ Խ աւուրբք Հեղիաս փախուցեալ ի Յեզաբելական ախտիցն հեշտ ցանգութեանցն Աստուծոյ հանդիպի։ Խ աւուրբք եւ մանկունքն ի տաճարին Աստուծոյ ընծայ ընձային մաքրութեամբ տատրակացն եւ պարզամտութեամբ աղաւնեացն նմանութեամբ։ Զոր եւ իմն Յիսուս կատարէ նովին թուով, յինքն գլխաւորելով զոտուերականսն. ընծայի եւ ընծայեցուցանէ զբոլորս ինքեամբ հաւր քահանայաբար։
Իսկ Ծեակ թիւդ ի Ե(ե)ակ տասնից բաղկանայ, ըստ թուոյ զգայութեանց, որ էից է կատարի. եւ մնացեալ աւուրն կոչի առ նոսաբ յորում աւուր զգիր մահուն ընկալ/161b/ան յանցաւորքն ի տախտակս քարեղէնս։ Իսկ մեք նոյն թիւս ընկալա(ք) զհոգին կենդանարար ի սիրտս մաքուր մարմնեղէնս։ Եւ զսա կոչեն յոբելէն եւ աւր թողութեան. եւ նոցա ի նոյն թիւս ամաց ազատութիւն ծառայից եւ դարձվաճառիկ ստացուածոց։ Բայց մեք ազատիմք ի ծառայութենէ մեղաց աւրինաւք հոգւոյն, զի ուր հոգի տեառն է, անդ ազատութիւն է։
Իսկ ութեակ Ժիցն թիւ ունի զնոյն միակութեան խորհուրդ, այլ եւս բարձրագոյն յայտնելով միտս, զի անդ յետ Էանն միակ Ը թիւ ունի զկերպարանս հանդերձեալ ութերրեկին աւուր։ Իսկ աստ զամենայն խորհուրդ կատարեալ Քրիստոսի ցուցանէ մեզ ի ձեռն Դաւթայ ասելոյն, թէ ժամանակ ամաց մերոց, որ իբրեւ զսարդի ոստայն ունայնս աշխատիմք։ Ըստ այնմ, եթէ սարդի ոստայն անկանեն, որ ոչ ձորձի զգեստաւորեալ զմեզ, այլ ունայնս մաշի, զոր սահմանեալ ունայնութեան /362a/ կեանս մարդկան Հ ամ, եւ եթէ աւելի եւս Ձ, իսկ վրիպեալ յայսմ թուոյ, լի ցաւովք դառնութեամբ ասաց կեալ։ Եւ այս են միտք մարգարէին՝ յՀ ազգին կարծիս ունէր գալ փրկչին եւ եթէ յերկարասցին եւս վասն անլրութեան մարդկան, յՁ ազգին յայտնեսցի, զորոյ թիւ յայտնէ մեզ Ղուկայ ազգաբանութիւնն՝ զերկրորդ Ադամն սկիզբն դնելով նոր ստեղծուածոյս։ Որ ի ջրոյ եւ ի հոգւոյն վերստին ստեղծաք, նոր արարածք ի Քրիստոս եղեալ եւ տարեալ հանէ յԱդամ ՀԸ նահապետս եւ զհայր զհոգին յարդարեալ կատարէ զթիւ Ձիդ զՔրիստոս հիմն եդեալ ըստ առաքելոյ եւ զՀոգին կատարիչ եւ զՀայր կատարումն։ Եւ եթէ ոչ աւելորդ համարեսցիս, ասացից եւ այլ եւս բարձրագոյն խորհուրդ։ Զի առաջինն Ադամ բացամերժեալ յաստուծոյ իբրեւ ի բարձանց ի վայր հոսեալ զաւրէն ուղխից գետոյ, ըստ նմանութեան Յորդանանու՝ իջանելով ի ծովն աղի։ Զի Յորդանան էջք թարգմանեն, զոր չէր հնար արգել ումեք, մինչեւ եկն տապանակն աւրինակն տէրունեան մարմնոյն եւ կացեալ ի մէջ Յորդանանու զդժուարարգելին, դիւրաւ անդրէն դարձուցանէր յետս երթալ ի նմին տեղի, յորմէ բղխէրն։ Սոյնպէս եւ զմարդկան ապստամբութիւնն չեղեւ ումեք հնար անդրէն դարձուցանել, թէպէտ եւ ջանացան աւրէնք եւ մարգարէք, նաեւ հրեշտակք, զի ոչ պատժովք եւ սպառնալովք երկեան, եւ ոչ աւետեօք բարեաց յորդորեցան, այլ կացին մնացին ի նմին հոսման՝ իջանելով ի ծովն աղի, որ է Մեռեալ ծովն Սոդոմայ։ Զի Սոդոմ կուրութիւն եւ ծովն աղի եւ նոյն մեռեալ զինչ այլ ինչ մեզ յայտնեն, եթէ ոչ զկիրս դժոխոց, զի մեռեալ եւ անկենդան է, խաւար եւ լի աղտաղտուկ չարութեամբ։ Արդ՝ եկն տէր մեր եւ եկաց ի մէջ Յորդանանու։ Զի ստուերն որ նկարեցաւ ի ձեռն տապանակին, հանցէ ի ճշմարտութիւն՝ դարձուցանելով անդրէն յետս, ոչ զՅորդանան, այլ զորդիս Ադամայ ի ձեռն մկրտութեանն։ Եւ զայս յայտնի մեզ ցուցանէ Ղուկայ ազգաբանութիւնն՝ սկսեալ յերկրորդն Ադամայ տարեալ /362b/ հանէ յառաջին Ադամն եւ ՀԸ ազգաբանութեամբն եւ զՀոգին ի մեզ բնակեալ եւ ի Հայր միաւորեալ իբրեւ ի գլուխ, ասել թէ Ադամայ որ Աստուծոյ, զի Մատթէոսի ազգաբանութիւնն զիջանելն ի մեզ ազգէ, եւ բուռն հարկանել զզաւակէն Աբրահամու։ Որպէս ասէ առաքեալ եւ Ղուկայն զդարձուցանելն անդրէն առ հայր նշանակէ, զայս իմացեալ հոգեկիր մարգարէն Դաւիթ սահմանէ մեզ ժամանակ Հ եւ եթէ առաւել եւս ութսուն։ Եւ այս են միտք բանիս, եթէ որք արժանի լինին հասանել ի կենասիրաց դարն Ձերորդ եւ լինին հաղորդ մեծի փրկութեանն, երանելի են, իսկ վրիպեալքն անբուժելի ցաւովք ըմբռնեալք, ի դառն հեծութիւնս։ Եւ ո՞ւր է հանգիստ նոցա, եթէ ոչ ի խաւարն արտաքին։ Որպէս ջուրքն, որ հատանի տապանակէն ի ստորին կողմն, հասեալ իջին ի ծովն աղի եւ բացամերժեալքն ի խորհրդական մարմնոյ տեառն, որով ունիմք զփրկութիւն, ժառանգեն զանգիւտ կորուստն։ Իսկ փրկեալքն եւ յաստուած միացեալքն միշտ զուարճացեալք, յանվախճան յերանութիւնսն վայելեն։ Եւ արդ՝ պարտ է ի տէր մեր գլխաւորել զբանս եւ ի բոլոր խորհրդոյս կատարիչն Յիսուս, որ յառաջագոյն նկարեաց յարարածս եւ յաւրէնս եւ ի մարգարէս, եւ եկեալ ինքն գլխաւորեաց՝ հանելով զստուերն ի ճշմարտութիւն։ Եւ զբոլոր խորհուրդ թուոցդ բացայայտէ մեզ ի թիւս ոմանս ժողովելով, զմեր փրկութիւն եղեալ երկրորդ Ադամ, եւ սկիզբն նորոյ արարածոցս ըստ Աստուծոյ եղելոյ՝ նորոգելով ո՛չ միայն զհնութիւն մարդոյն, այլ զբոլոր արարածոց, ժամանակաց, թուոց, աւուրց, ամսոց եւ տարեաց։ Որպէս ասէ Եսայի. Եղիցի երկին նոր եւ երկիր նոր. եւ ինքն կոչեցաւ ամ նոր թուղութեան։ Ի սկիզբն նորոյ աշխարհիս եւ աւր հատուցման։ Եւ որպէս անցեալ ամն հնացեալ վախճան առնու եւ վերջին աւրն անցեալ ամին կատարումն եւ նորոյ ամին սկիզբն ի միջոցի կալով ունի մասն ինչ ի հնոյն եւ հաղորդութիւն ունի այդ նորոյն ամին, սկիզբն գոլով…։
[[Category: Գրաբար Տեքստեր]]
[[Կատեգորիա:Գրքեր]]
[[Կատեգորիա:Արձակ]]