Changes
/* Երկրորդ տեսարան */
Սվետա։ Ինչո՞ւ։
Ժորիկ։ Որքվհետև Որովհետև ես էլ եմ Մեշալկինի զոհը։
Սվետա։ Ի՞նչը նկատի ունես։ Նա քեզ ծեծո՞ւմ է։
Ժորիկ։ Ոչ։ Բայց նա խլել է այն ամենն ինչ ունեի։ ԱյպադըԱյփադը, Այֆոնը, սկուտերը, լեռնային դահուկները, ֆիրմային ժամացույցը։ Զրկել է ինձ մանկությունից։
Սվետս։ Ինչպիսի՜ սրիկա։
Ժորիկ։ Բանը միայն դա չէ։ Բանը նրանում է, որ նա նա ինձ զրկել է շատ ավելիից քան քեզ։
Սվետա։ Դատարկ բաներ մի ասա։ Նա իմ հորն է նստեցրել։ Իսկ քո հորը, այսինքն ինքն իրեն նա հո չի նստեցրել։
Սվետա։ Կարելի է։ (Կախում է Ժորիկի վրա այն պլակատը, որը թողել էր Լարիսան։) Գիտես, երբ մենք մեծանանք ու դու լինես այնքան լավը ինչպես հիմա, մենք կամուսնանաք և դու կվերցնես իմ ազգանունը։
==Տեսարան երրորդ==