Changes

Գորելկին։ Բացի այդ նա ջարդել կոտրել է մատիս եղունգը։ Ահա։ (Ցույց է տալիս մատը։)

Գորելիկ։ Գորելկին։ Շնորհակալություն, շնորհակալություն։ (Վեր է թռչում մահճակալից և ուզում է փախչել։)

Նախագահ։ Կարծում ես, որ լավ տեսք պետք է ունենալ միայն մի որևիցե տեղ և ինչ֊որ մեկի համա՞ր։ Իսկ ամուսնուդ առաջ կարելի է ինչպես պատահի՞։

Նախագահ։ Իսկ ինչու պետք է ունենամ։ Ուրիշի ամուսնուն բանտ են նստեցնում, իսկ կինը պատրաստ է մի ողջ կյանք սպասել։ Ես քեզանից այդպիսի զոհաբերություն չեմ պահանջում և քո սիրո վրա այլևս հույս չեմ դնում, բայց հարգանքի վրա պնդում եմ։ Վերջ ի վերջո, եզի նման աշխատում եմ, զբաղեցնում եմ կարևոր պաշտոն, մեծ աշխատավարձ եմ ստանում ու էլի ինչ֊որ բան կողքից և այդ բոլորը ոչ թե ծախսում եմ Կուրշավելում, այլ տուն եմ բերում։ Եվ իմ սեփական տանը գոնե հարգանքի իրավունք ունեմ։

Լյուդմիլան թակում է դուռը։ Հայտնվում է Ժորիկը այպադը այփադը ձեռքին։

Նախագահ։ Ողջույն։ Նստիր ուտելու։ Ի՞նչ ես անընդհատ քո այպադով այփադով ման գալիս։ Ինչ է պո՞ռնո ես նայում։

Նախագահ։ Դու էլ բան գտար զբաղվելու։ Ինչ֊որ նոր բառեր են հայտնվել, բլոգ, տվիտթվիթ, պոստփոստ, ինստագրամ։ Ավելի լավ է պոռնո նայեիր։

Նախագահ։ Այպադը Այփադը թող։ Ազնիվ դատավորը քեզ համար այսպիսի բան չէր կարող գնել։

Ժորիկը դնում է սեղանին այպադն այփադն ու այֆոնը և դուրս գալիս բարձր շրխկացնելով դուռը։

Սվետա։ Ոչ, բլոգեր եմ կարդում, քոմմենտներ, թուիթներ։թվիթներ։

Քահանա։ Այո, ունեմ։ Բայց այդ կապը, հասկանում ես, այնպիսին չէ, ինչպիսին երկի ղեկավարների հետ։ Դա սքայպ սքայփ չի, հեռախոս չի, դա միստիկա է։

Լարիսան կանգնած է պիկետում։ Անցնում է Դեպուտատ։Պատգամավորը։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Հա։ (Շարունակում է ճանապարհը։)

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Ինձ բոլորն էլ ճանաչում են։ Ես հանրությանը հայտնի մարդ եմ։ Դումայի անդամ եմ, հեռուստացույցով ելույթ եմ ունենում։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Ի՞նչ է նշանակում՝ ես ձեզ պետք եմ։ Պատկերացնո՞ւմ եք, թե ով եք դուք և ով եմ ես։

Դեպուտատ Պատգամավոր (ավելի փափուկ)։ Այո, գիտությունների թեկնածու եմ, շուտով դոկտոր կդառնամ։ Ինչո՞վ կարող եմ ձեզ օգնել։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Ամուսնո՞ւդ են ձերբակալել։ Եվ ի՞նչ։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Բոլորն էլ այդպես են ասում՝ առանց պատճառի։ Բայց նա, երևի թե ինչ֊որ բան արե՞լ է։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Ի՞նչ է նշանակում ուղղակի թատրոն գնացել։ Ինչո՞ւ է գնացել։ Ո՞ւմ պատվերով։ Պետդեպի՞։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Ի՞նչը ինչ֊ինչ։ Մեզ մոտ առանց Պետդեպի հավանության, ոչ մի բան չի արվում։ Ամերիկան օկուպացրել է ողջ երկիրը։ Կառավարությունում նստած են ամերիկայի դրածոները։ Միայն Մոսկավայում ինը հարյուր հազար լավ նախապատրաստված ամերիկյան զինվորներ կան։ Այսօր նրանք իրենց պահում են սովորական քաղաքացիների նման։ Աշխատում են, մետրոյից օգտվում, կինո, թատրոն, թանգարան գնում, և հնարավոր չէ նրանց տարբերել պարկեշտ քաղաքացիներից։ Բայց վաղը ազդանշան կլինի Վաշինգթոնից, և նրանք, մեկ մարդու պես փողոց դուրս կգան, արդեն ամերիկյան զինվորական հագուստով և զենքով, և մեզ այլ բան չի մնա անել, քան հանձնվել։ Չնայած, մենք բոլորս էլ արդեն հանձնվել ենք։ Բոլոր պրոցեսները մեզ մոտ ուղղորդում են ամերիկացիները։ Նրանք ենք ցուցմունք տալիս, թե ով ինչ դեր խաղա։ Ինչ են ասելու դատավորները, ինչ՝ գործակալները, ինչպես պետք է արձագանքեն հանդիսականները, այսպես և այնպես։ (Ցույց է տալիս դահլիճը։) Սրանք բոլորը ամերիկյան գործակալներ են։ Նրանք նայում ու արձագանքում են Պետդեպի ցուցմունքով։ Երբ պետք է լռում են, երբ պետք է ծիծաղել՝ ծիծաղում են, պետք է՝ ծափահարում են։ Եվ այդ ամենը անում են մեծ գումարներ ստանալով։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Ինչո՞ւ ոչ։ Հիմա գործերս կավարտեմ, կվերջացնեմ դիսսերտացիաս թեկնածուական ատենախոսությունս և դեպուտատական պատգամավորական հարցում կանեմ։ Ամերիկյան Պետդեպ։ (Գնում է։)

Լարիսա։ Նա ասում է, որ դեպուտատ պատգամավոր է։

Հաղորդավար։ Նա իր մասին շատ մեծ կարծիք ունի։ Միթե իսկական դեպուտատըպատգամավորը, կարող է այդպիսի զառանցանքներ դուրս տալ։

Լարիսա։ Ինձ է էլ թվումէ, որ չի կարող։ Բայց դուրս է տալիս։ Իսկ դուք ո՞վ եք։

Հեռուստաստուդիա։ Կիսաշրջանաձև դասավորված աթոռներ։ Հաղորդման մասնակիցներ․ Հաղորդավար, դեպուտատՊատգամավոր, Հասարակական պալատի անդամ, փաստաբան, դերասանուհի, Գրող֊Ֆեմինիստուհի, Հասարակ Կին, Մարդու իրավունքների պաշտպան։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Այդպիսի բան նույնիսկ քսաներորդ դարում չի եղել։

ԴեպուտատՊատգամավոր, Ինչպես եք հոգնեցրել ձեր այդ ստալինյան ռեպրեսիաներով։ Ավելի լավ է հիշենք դժվարին իննսունականները, երբ Ելցինը ու Գայդարը քանդեցին հզոր պետությունը և թալանեցին ողջ ժողովրդին։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Նայած որ տեսանկյունից նայենք։ Ինչ է, կարծում եք, Ելցինը ու Գայդարը դա միայնա՞կ արեցին։ Հիշեք, թե ինչ էր ասել այդ մասին Զբիգնեվ Բժեզինսկին։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Նրա մասին էլ ասել է։ Նա ասում էր, որ Ռուսաստանի հետ պայքարելիս, մեզ կօգնեն իրենք ռուսները։ Հատկապես այն ոչ այնքան հաստատունները, որոնք ալկոհոլիզմի, գոմոսեքսուալիզմի, պեդոֆիլիայի հակում ունեն։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Ո՞ւմ են պետք նրանց բազմանդամ ընտանիքները։ Դրանք առանց այն էլ չափից ավելի շատ են և միայն բազմանալով են զբաղված։

Դեպտուտատ։ Պատգամավոր։ Լավ։ Չենք կառավարի։ Այդ դեպքում եկեք չարգելենք գեյ֊պրոպագանդան, և ընդհակառակը, խրախուսենք։ Թոզ զբաղվեն ավրամոլությամբ, կենդանամոլությամբ, միայն թե երեխաներ չունենան։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Գուցե ես ֆաշիստ եմ, իսկ դու ապուշ ես։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Անզգամ։ Սրիկա։ Բռնեք ինձ, թե չէ ես նրա մռութին կհասցնեմ։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Ինչե՞ր է նա դուրս տալիս։ Հերիք է նրանց օգնել։ Նրանց պետք է անջատել Ռուսաստանից։ Չինական պատով շրջափակել և թող այնտեղ իրար սպանեն, մորթեն, դա իրենց ներքին գործն է։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Ոչ ոք չի մոռանում։ Թեկուզ քաղաքացիներ են, բայց ինչու անպայման պետք է այնտեղ֊այստեղ գնան։ Պետք է վերադարձնել գրանցումը և թող բոլորը ապրեն այնտեղ, որտեղ ապրում են։ Կովկասցիները՝ Կովկասում, ասիացիները՝ Ասիայում, մոսկվիչները՝ Մոսկվայում։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Ինչ վերաբերում է այդ տիպին, ապա ես այդպիսիներին ուղղակի կկգնդակահարեի։կգնդակահարեի։

Փաստաբան։ Պրովոկացիոն հայտարարություն է։ Ստիպված եմ հիշեցնել, որ գոյություն ունի անեմղության անմեղության վարկած, իսկ մահապատիժ չունենք։

Դեպուտատ։ Պատգամավոր։ Մեր պարտիան ուզում է հասնել մահապատժի վերադարձին։ Վերջ ի վերջո մենք դրան կհասնենք և այն ժամանակ բոլորին, բոլորին կգնդակահարենք։

Հաղորդավար։ Բոլորին շնորհակալություն։ Մեր քննարկումը, գուցե ավելորդ զգացմունքային էր, բայց դա բացատրվում է անհանգստությամբ մեր քաղաքացիներից մեկի ճակատագրով։ Դե, իսկ վերջնական որոշումը, իհարկե, կընդունի դատարանը։ Հոգատար եղեք ձեր և ձեր յուրաինների յուրայինների հանդեպ։ 

Լարիսան և Սվետան միասին կանգնած են «Մեշալկինի զոհ» պլակատներով։պաստառներով։

Սվետա։ Օգուտը այն է, որ ուշադրություն ենք գրավում։ Մարդիկ մոտենում են, հարցեր տալիս, հետևություններ անում, ուրիշներին պատմում, տվիտներ թվիթներ են գրում, պոստեր փոստեր և ինստագրամներ։ Ես նայել եմ անցյալ շաբաթ ամենահաճախ հիշատակվող մարդկանց ցուցակը, հայրիկը վեցերորդ տեղում է։

Պաշտպանը (Լարիսային)։ Կարելի է ձեզ մի վայրկյանով։ (Մի կողմ է տանում Լարիսային։) Լսեք, ես ամենուրեք ձեզ եմ փնտրում, իսկ դուք կանգնած եք այստեղ այդ հիմար պլակատներով։ պաստառներով։ Ի՞նչ եք ուզում դրանով հասնել։

Պաշտպան։ Բայց հիմա դատավորի համար բարդ իրավիճակ է ստեղծվել։ Հասկանում եք, ձեր ամուսնու միանգամայն շարքային գործը ինչ֊որ կերպ հայտնվել է մամուլում, Ինտերետում։ Ինտերնետում։ Լրագրողներն ու բլոգերներն այն վերցրել և ուռճացրել են։ Իրավապաշտպաններն ձեզանից ավելի վաղ դիմել են մարդու իրավունքների Եվրոպական դատարան։ Տեղեկությունը ուռճացրեց օտար մամուլը, և մամուլի միջոցով հասավ Անգելա Մերկելին։

Սվետան պլակատով։ պաստառով։ Նրա մոտով անցնում է Ժորա Մեշալկինը։Կանգնում է, կարդում է պլակատը․ պաստառը․ «Մեշալկինի զոհ»։

Սվետա։ Իսկապես նման ես։ Ինձանից ի՞նչ ես ուզում։ Գուցե հույս ունես պլակատս պաստառս խլե՞լ։

Ժորիկ։ Որքվհետև Որովհետև ես էլ եմ Մեշալկինի զոհը։

Ժորիկ։ Ոչ։ Բայց նա խլել է այն ամենն ինչ ունեի։ ԱյպադըԱյփադը, Այֆոնը, սկուտերը, լեռնային դահուկները, ֆիրմային ժամացույցը։ Զրկել է ինձ մանկությունից։

Ժորիկ։ Բանը միայն դա չէ։ Բանը նրանում է, որ նա նա ինձ զրկել է շատ ավելիից քան քեզ։

Սվետա։ Կարելի է։ (Կախում է Ժորիկի վրա այն պլակատըպաստառը, որը թողել էր Լարիսան։) Գիտես, երբ մենք մեծանանք ու դու լինես այնքան լավը ինչպես հիմա, մենք կամուսնանաք և դու կվերցնես իմ ազգանունը։ 

Լարիսա։ Չեմ ծիծաղում, Լյոնն։ Լյոն։ Նա ասել է փաստաբանին, որպեսզի նա ինձ ասի, որպեսզի քեզ ասեմ, որ թեկուզ այսօր ազատ կարձակի, միայն․․․

Լարիսա։ ԼյոննԼյոն, ես գիտեմ, որ դու ազնվաբարո, անհաշտ, սկզբունքային և անկոտրում մարդ ես, բայց Լյոնեչկա, համենայն դեպս դու ունես ընտանիք, երեխաներ, և դա այնպիսի դատարկ բան է, ուղղակի ձևականություն, Լյոնյուշեչկա, ոչ ոք դրան նշանակություն չի տալիս։

Լարիսա։ Դու չգիտես, ԼյոննԼյոն, բանից դուրս է գալիս որ մեր հասարակությունը այնքան էլ անտարբեր չէ, ինչպես մեզ թվում էր։ Ես ու Սվետկան կանգնել ենք միանձնյա պիկետներում։ Ես Ստրասբուրգ եմ գրել, իսկ Սվետկան, խելացի աղջիկ է, քեզ է քաշել, Լյոնեչկա, ամեն օր չորս֊հինգ բլոգ էր խցկում Ինտերնետ։ Եվ ի՞նչ ես կարծում։ Դուրս է գալիս, որ մեզ մոտ կա հանրություն, կա ժողովուրդ։ ԺողովոըրդԺողովուրդ, Լյոնյա, այլ ոչ թե միայն ինչ֊որ մարինադ։

Լարիսա։ Այո, նրանք։ Իսկ Ինտերնետը բզզում է, գիտես ընդիմությունը ընդդիմությունը ուզում է զբոսանք կազմակերպել Ստրաստնոյ բուլվարում սպիտակ ժապավեններով։ Հետո, Լյոնն, օտարերկրացիներն են ի օգուտ քեզ արտահայտվում։ Այդ Անգելա Մերկելը և պրեզիդենտ Օբաման։ Ընդիմադիր Ընդդիմադիր Պոդոպլեկովի կալանավորումը, ասում է Օբաման, ապացուցում է, որ Ռուսաստանում բացակայում են խոսքի ազատությունն ու անկախ դատարանը։

Լարիսա։ Տվել է Լյոնյա, միայն ոչ ճիշտ։ Պիդիպլոկով, ասում է։ Պատկերացնո՞ւմ ես։ Չես կարողանում ճիշտ արտասանել, ավելի լավ է լռես, իսկ նա մեջ է ընկնում։ Իսկ մի ֆրանսիական թերթ նույնիսկ գրեց, որ պարոն Պոդոպլեկովը, այդ դու ես, որպես խղճի կալանավոր, կարող է դառնալ ընդդիմաթյան ընդդիմության դրոշը։

Լարիսա։ ԼյոննԼյոն, այդ ի՞նչն է իրականանում։

Լարիսա։ Ոչ, ԼյոննԼյոն, այդ նրանք են քեզ կարկանդակներով հրապուրում։ Կարկանդակները ես եմ թխել, իսկ հրապուրում են նրանք։ Եթե ինչ֊որ բան ես ուզում ասել, ասա, ես նրանց կփոխանցեմ։ Ես նրանց, ԼյոննԼյոն, միանգամից ասացի, որ դու հպարտ ու անկոտրում ես։ Հպարտանում եմ քեզնով։

Լարիսա։ Մի հուզվիր, ԼյոննԼյոն, այդ մարինադներն են աղմկում։

Զելյոնայա։ Մենք կոլլեգաներ ենք։ Նա ինժեներ է, իսկ ես գովազդային բաժնում զբաղվում եմ մեր ապրանքների առաջխաղացմամբ շուկայում և արդեն ինքնուրույն, բայց ղեկավարության հավանությամբ, աշխատում եմ նպաստել աշխատակիցների մշակույթային մշակութային հանգստին։ Կազմակերպում եմ էքսկուրսիաներ ռազմական փառքի տեղերով, այցելություններ թանգարաններ, թատրոններ, աղոթքների, կարճ ասած, ասած՝ տարբեր կորպորատիվ միջոցառումներ։

Մեղադրող։ Ունեմ։ (Զելյոնյային։) Ասացեք, վկա, մեղադրյալը երբևիցե չի՞ արտահայտվել մեր դատական համակարգի աննդունելիության անընդունելիության մասին, իր կենդանական ատելությունը արտահայտել դատարանի անդամների հանդեպ։

Զելյոնայա։ Ներեցեք։ Մեղադրյալը կռվարար բնավորություն ունի, ամբարտավան է, բոլորին վերևից է նայում։ Պարծենում է, որ իր IQ IQ֊ն ավելի բարձր է, քան մյուսներինը, իսկ ինքը մինչև հիմա հին «Ժիգուլի» է քշում։ Բոլորն արդեն տեղափոխվել են օտարերկրյա մեքենաներ, իսկ նա դեռ տռտռացնում է իր երրորդի զրո երեքի վրա։ Իր աշխատակիցների հանդեպ բացարձակապես անտարբեր է։ Մենք այնքա՜ն երկար տարիներ նստել ենք նույն սենյակում դեմ֊դիմաց․․․ Եվ գիտեք, երբեմն սանրվածքդ ես փոխում, կամ գալիս ես նոր հագուստով․․․ Գոնե մի անգամ ասեր․ «Ալլեչկա, ինչ հոյակապ տեսք ունես»։

Նախագահ։ Վկա, հիմա դուք կհարցաքննվեք Լեոնիդ Լեոնիդովիչ Պոդոպլեկինի Պոդոպլեկովի գործով։ Դատարանը նախազգուշացնում է ձեզ, որ դուք պետք է ասեք ճշմարտությունը։ Հրաժարվելու դեպքում․․․ և այլն դուք պատասխանատվության կենթարկվեք․․․ հասկանալի՞ է։

Հանդիսատես (դիմում է դահլիճին): Պարոնայք, ես չեմ հասկանում, թե ինչ է այստեղ կատարվում։ Բռնում են սլավոնական արտաքինով մեր ուղղաափառ մարդուն, և առանց պատճառի դատ սարքում։ Բերում են մի ինչ֊որ վախեցած աշխատակցի, նրա զառանցանքը հիմք համարում, որպես մեղադրանքի ապացույց։ Մեր առջև է՝ իսկական անօրինականություն, իսկ մենք նստած ենք, նայում ենք, ծափահարում՝ սա ի՞նչ բան է։ Մի՞թե չեք հասկանում, որ եթե շարունակենք լռել, այն ինչ տեղի ունեցավ Պոդոպլեկինի Պոդոպլեկովի հետ, կարող է տեղի ունենալ յուրաքանչյուրիս հետ։ Ուրեմն, այդ բանը թույլ չտանք։ Ամեն մեկը բոլորի համար․․․ (Չի հասցնում ավարտել։)Գոռալով « և «և բոլորը մեկի համար» բեմ են վազում երկու աղջիկ (եթե հնարավոր է երեք, բայց ավելի լավ է չորս, մերկ մինչև գոտկատեղ, («Ֆեմեն «Ֆեմեն» խմբի պարոդիա)։ Նրանց կրծքին և մեջքին գրված է․ «Ազատություն Պոդոպլեկովին»։ Թռչկոտում են բեմի վրա, ծռմռվում, ճղճղում․ «Ազատություն Պոդոպլեկովին, ազատություն Պոդոպլեկովին, ազատություն Պոդոպլեկովին»։

Նախագահ։ Խուլիգաններ, ես ձեզ կնստեցնեմ։ Ամեն մեկիդ երկու կամ երեք տարի կտամ։ Էյ, ո՞վ կա այստեղ։ Գորելկին։Գորե՛լկին։

Նախագահ։ Յուրչենկո։Յո՛ւրչենկո։

Քարտուղար։ Փորձեին Քարտուղար։Թող փորձեին միայն այդ նույն բանը անել մզկիթում։

Մեղադրող։ Հարգելի դատարան։ Հենց նոր մենք ականատես եղանք մի անհարգալից տեսարանի։ Թեթև վարքի տեր աղջիկները դուրս թռան բեմ, սարքեցին վայրենի տեսարան, և մենք մնացինք անպաշտպան այդ այլանդակ կանանց դեմ։ Հինգ տղամարդ չկարողացան ոչինչ անել այդ չարքերի հետ։ Ինչպե՞ս և ե՞րբ դա հնարավոր դարձավ։ Այն օրվանից, երբ իշխանությունը երկրում զավթեցին, այսպես կոչված, դեմոկրատները։ Այդ նրանք իրենց ամերիկյան տերերին հաճոյանալու համար քանդեցին երկիրը, տնտեսությունը, չեղյալ հայտարարեցին մահապատիժը, իսկ ամենակարևորը՝ մի մթնոլորտ ստեղծեցին, որտեղ այնպիսի հասկացողությունները, ինչպիսիք են բարոյականությունը, հայրենասիրությունը, հավատարմությունը իրենց պարտքին, նրանց մոտ առաջացնում է միայն ծիծաղ և ծուռ ժպիտներ։ Այդ, եթե կարելի է ասել մարդկանց թվին է պատկանում մեր մեղադրյալը։ Անտարբեր մեր մեծ անցյալի, դժվար փորձությունների տարիներին մեր ժողովրդի գործած սխրանքների հանդեպ, որոնք ղեկավարում էին Դմիտրիյ Դմիտրի Դոնսկոյը, Մինինը և Պոժարսկին, Սուվորովը, Կուտուզովը, մարշալ Ժուկովը և գեներալիսսիմուս Ստալինը․ նա չէր դիմադրում, երբ քանդվում էր երկիրը, նա չընդվզեց հանցագործ Բելովեժյան դավադրության դեմ և նկատի առնելով նրա այսօրվա վարքագիծը, ուրախությունից շփում էր ձեռքերը, հետևելով ժողովրդի ընտրած պառլամենտի պարլամենտի գնդակահարությանը։ Նա երկար և համբերատար էր նախապատրաստում իր հանցավոր մտադրությունները և ահա որոշեց, որ ժամ֊իքսն հասել է։ Հարգելի դատարան, միայն մեր Նախագահի իմաստության և զգոնության պատճառով, ծրագրված չարագուշակ հանցագործությանը հաջողվեց վերջ տալ։ Իսկ այժմ, այս մարդը ձևացնում է իրեն անմեղ գառ, այնպիսի տեսք է ընդունում, կարծես չի հասկանում իր արարքների էությունը և ճարպկորեն օգտվում է դեմագոգիկ միջոցներով։ Ես, իբր թե, այստեղ չեմ թափանցել, այլ եկել եմ, տոմսը ինձ չեն մատուցել՝ ինքս եմ գնել, ես սերժանտ Գորելկինին չեմ սպանել և սպանել չէի պատրաստվում։ Այդ դեպքում որտեղի՞ց հայտնվեց Գորելկինի գեմատոման, որտեղի՞ց կոտրած մատը։

Պոդոպլեկով։ Հարգելի դատավորներ, նախ ուզում եմ ձեզ շնորհակալություն հայտնել։ Մինչև ձեր հետ հանդիպելը ես շարքային ինժեներ էի, զբաղվում էի սառնարաններով, գարեջուր խմում, երբեմն շախմատ խաղում, և ինձ էլ ոչինչ չէր հետաքրքրում։ Այդ պատճառով կալանավորումը ինձ համար շատ անսպասելի էր։ Անսպասելիությունից ես ինձ կորցրի և միանգամից չհասկացա, որ դուք այդ ամենը անում եք իմ օգտի համար, ցանկանում եք դարձնել ինձ քաղաքացի։ (Մեղադրողն ու պաշտպանը ծափահարում են, Նախագահը բայրացակամ գլխով է անում։) Նախկինում հետաքրքրություններս մանր էին, շրջահայացքս նեղ, իսկ հոգևոր պահանջներ, կարելի է ասել, ընդհանրապես չունեի։ Ի՞նչ էի մտածում։ Կարելի է ասել, ոչինչ էլ չէի մտածում։ Ես, իհարկե լսել էի, որ ինչ֊որ տեղ ինչ֊որ բան է կատարվում, ինչ֊որ մեկին դատում են, բայց ում և ինչի համար, դա ինձ չէր վերաբերվում։ վերաբերում։ Իսկ հիմա դուք ինձ ցույց տվեցիք, որ դա կարող է պատահել յուրաքանչյուր մարդու հետ։ Եվ նրանց՝ ովքեր նստած են դահլիճում, և ձեր հետ՝ Մեղադրող, ձեր՝ Պաշտպան, և նույնիսկ ձերդ պատվություն՝ ձեր։

Պոդոպլեկով։ Եթե մենք միավորվենք, եթե միասին լինենք, մենք անհաղթելի կդառնանք։ Քաղաքացի դատավորներ, հիմա ձեզ թվում է, որ դուք եք ինձ դատում։ Դուք դեռ չեք հասկանում, որ իրականում դուք եք դատվում։ Որովհետև ոչ թե դուք, այլ պատմությունն ու մենք եք ենք այստեղ դատարանը։ (Բացականչում է։) Մենք ենք այստեղ դատարանը։

Նախագահ (մենակ է։ Կարդում է իր ճառը։ Կարդում է առանց աչքերը հեռացնելու թղթից, անվստահ կամաց ձայնով և շուտասելուկի նման։ Որոշ բառեր կուլ է տալիս, մյուսները ընդհանրապես անհնարին է հասկանալ)։ Ռուսաստանի ֆեդերացիայի անունից տրատատատատա այսինչ տարվա այսինչ թվին հատուկ տրիբունալը մասնակցությամբ խագահ Մեշալկինի, ղադրող Գվոզդիլովի քարտուղար բուբուբու, մեղադրյալ պլեկովի պաշտպան Տյուբիկովի, քննելով պլեկովի գործը տատատա Լեոնիդովիչի, ամուսնացած, երկու երեխա, նախկինում չդատված, եզրակացրեց․ Տրատատատատատա պլեկով Լեոնիդ Լեոնիդովիչը, ամուսնացած, ունի, ներկայացավ րացքում, որտեղ տեղի էր ունենում հատուկ բունալի նիստը, իրեն հանդուգն էր պահում, էքստրեմիստական բնույթի մտքեր արտահայտում, հրապարակավ պրոպագանդում գողությունը, բռնությունն ու սպանությունը, սպառնում՝ հղում կատարելով Չեխովին։ Հարցաքննության կանչվելով, մերժեց գալ արդարադատության կայացման տեղը, չենթարկվեց նախագահի պահանջին, անվանելով այս նիստը դատարկ բան, աբսուրդ, հիմար բեմադրություն, սրիկայություն․․․ զառանցանք, ապուշություն։ Կալանավորման ժամանակ դիմադրություն ցույց տվեց, Գորելկինը ստացավ կյանքի հետ անհամատեղելի ։ անհամատեղելի։ Վերոհիշյալի հիման վրա դատարանը վճռեց Պոդոպլեկովին․․․ Այս ի՞նչ աղմուկ է։

Քարտուղար։ Վախենում եմ, որ նրանց հետաքրքրությունները շատ ընդարձակ են, որովհետև նրանք ման են գալիս Պոդոպլեկովի դիմանակարներով։դիմանկարներով։

Կայնքն Կյանքն անհանգիստ է,