«Աստվածային կատակերգություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

13:27, 27 Փետրվարի 2016-ի տարբերակ (դիտել վիքիկոդը) Ծովիկ (Քննարկում | ներդրում) (→‎Երգ երկրորդ) ← Նախորդ խմբագրում		Ընթացիկ տարբերակը 13:15, 23 Դեկտեմբերի 2017-ի դրությամբ (դիտել վիքիկոդը) Մանվել (Քննարկում | ներդրում) չ
(39 intermediate revisions by 2 users not shown)
Տող 2.		Տող 2.
	|վերնագիր = Աստվածային կատակերգություն		|վերնագիր = Աստվածային կատակերգություն
	|հեղինակ = [[Դանտե Ալիգիերի]]		|հեղինակ = [[Դանտե Ալիգիերի]]
−	|թարգմանիչ = Արբուն Տայան	+	|թարգմանիչ = [[Արբուն Տայան]]
	|աղբյուր =		|աղբյուր =
	}}		}}
Տող 12.		Տող 12.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
−	{{տող|1}}Կիսաճամփին մեր այս կյանքի նախընթաց	+	{{տող|1}}Կիսաճամփին մեր այս կյանքի նախընթաց<ref>''Կիսաճամփին մեր այս կյանքի նախընթաց'' – երեսունհինգ տարեկան հասակին։ Մարդկային կյանքի ճանապարհը Դանտեն նմանեցնում է աղեղի կորագծին, որի միջնակետը կամ գագաթը համարում է երեսունհինգ տարեկան հասակը («Խնջույք» Դ, 23), լիարժեք հասակը («Դժ.» ԺԵ, 51)։</ref>
	Ես կորցըրի ճանապարհը ճշմարիտ		Ես կորցըրի ճանապարհը ճշմարիտ
	Եվ ինձ գտա մի անտառում մթամած։		Եվ ինձ գտա մի անտառում մթամած։
Տող 53.		Տող 53.
	{{տող|31}}Եվ ահա ճիշտ իմ վերելքի սկզբին,		{{տող|31}}Եվ ահա ճիշտ իմ վերելքի սկզբին,
−	Թեթևաշարժ ու ժիրաժիր մի հովազ,	+	Թեթևաշարժ ու ժիրաժիր մի հովազ<ref>''Երեք գազաններ'' – երեք գազանները (''հովազ'' տ. 32, ''առյուծ'' տ. 45, ''էգ գայլ'' տ․ 49) այլաբանորեն պատկերում են մարդկային երեք մեղքերը կամ մոլությունները ― հեշտասիրությունը (հովազ), գոռոզությունը (առյուծ) և ագահությունը (էգ գայլ)։ Արդի դանտեագետներից ոմանք այս այլաբանության մեջ տեսնում են մեղքերի տեսակները, որոնք պատժվում են Դժոխքում՝ խաբեությունը (հովազ), բռնությունը (առյուծ) և անզսպությունը (էգ գայլ)։</ref>,
	Որ պատված էր պիսակներով երփներփին,		Որ պատված էր պիսակներով երփներփին,
Տող 61.		Տող 61.
	{{տող|37}}Նախաժամն էր արշալույսի վաղորդյան,		{{տող|37}}Նախաժամն էր արշալույսի վաղորդյան,
−	Եվ արևն այն աստղերի հետ էր ծագում,	+	Եվ արևն այն աստղերի հետ էր ծագում<ref>''Եվ արևն այն աստղերի մեջ էր մտնում'' — արևը Խոյ համաստեղության մեջ է մտնում և նրա հետ է ծագում գարնանը, այսինքն՝ տարվա այն եղանակին, երբ, ըստ քրիստոնեական ավանդության, աստված (Սերն աստվածյան) ստեղծել է աշխարհը և շարժում տվել երկնային մարմիններին։</ref>,
	Որոնց հետ էր այնժամ, երբ Սերն աստվածյան		Որոնց հետ էր այնժամ, երբ Սերն աստվածյան
Տող 80.		Տող 80.
	Եվ շատերի կյանքն էր դարձրել տանջավոր։		Եվ շատերի կյանքն էր դարձրել տանջավոր։
−	{{տող|52}}Սա ինձ այնքան պատճառ դարձավ խոովքի	+	{{տող|52}}Սա ինձ այնքան պատճառ դարձավ խռովքի
	Քստմնելի ու ահռելի իր տեսքով,		Քստմնելի ու ահռելի իր տեսքով,
	Որ ես արդեն կորցրի հույսըս վերելքի։		Որ ես արդեն կորցրի հույսըս վերելքի։
Տող 93.		Տող 93.
	{{տող|61}}Մինչ ես դեպի հովիտն էի թավալվում,		{{տող|61}}Մինչ ես դեպի հովիտն էի թավալվում,
−	Իմ աչքերին ներկայացավ մի հոգի,	+	Իմ աչքերին ներկայացավ մի հոգի<ref>''Մի հոգի'' — հռոմայեցի նշանավոր բանաստեղծ Վիրգիլիոսն է (70 — 19 մ.թ.ա.), հեղինակը «Էնեականի», «Հովվականքի» և «Մշակականքի»։ «Աստվածային կատակերգության» մեջ Վիրգիլիոսը ներկայացվսւծ է իբրև սիմվոլ բանականության, ինչպես նաև կայսերական իշխանության։ Բանականության պարտականությունն է մարդկանց առաջնորդել դեպի երկրային երջանկություն։ Վիրգիլիոսը Դանտեին ազատում է «մթամած անտառից» և Դժոխքի ու Քավարանի միջով նրան առաջնորդում է դեպի երկրային Դրախտ։ Վիրգիլիոսը իր «Էնեականում» երգել է կայսրությունը և նկարագրել Էնեասի այցելությունը հանդերձյալ աշխարհ («Դժ.» Բ, 13 —15), իսկ «Հովվականքում», ըստ միջնադարյան մեկնաբանության, մարգարեացել է Մեսիայի գալուստը («Քավ.» ԻԲ, 70 — 72)։</ref>,
	Որը վաղուց ի վեր լռած էր թվում։		Որը վաղուց ի վեր լռած էր թվում։
Տող 102.		Տող 102.
	{{տող|67}}Պատասխանեց. «Մարդ չեմ արդ, մարդ եղել եմ.		{{տող|67}}Պատասխանեց. «Մարդ չեմ արդ, մարդ եղել եմ.
	Ես սերել եմ ծնողներից լոմբարդցի		Ես սերել եմ ծնողներից լոմբարդցի
−	Եվ ծնվել եմ Մանտովայամ աննսեմ.	+	Եվ ծնվել եմ Մանտովայում<ref>''Մանտովայում'' — Վիրգիլիոսը ծնվել է հյուսիսային Լոմբարդիայի Մանտովա (Մանտուա) քաղաքում, ավելի ճիշտ Մանտովայի մարզի Անդես (ներկայումս Պիետոլա) գյուղաքաղաքում։</ref> աննսեմ.
−	{{տող|70}}Ծնվել եմ ուշ, օրոքն Հուլիոս Կեսարի,	+	{{տող|70}}Ծնվել եմ ուշ, օրոքն Հուլիոս Կեսարի<ref>''Ծնվել եմ ուշ, օրոքն Հուլիոս Կեսարի'' — Վիրգիլիոսը ծնվել է 70 թվին (մ.թ.ա.), երբ Կեսարն ընդամենը երեսուն տարեկան էր և դեռ հեռու էր իշխանությունից։ Վիրգիլիոսը ուշ է ծնվել, որովհետև Կեսարը, սպանվելով 44 թվին (մ.թ.ա.), հնարավորություն չունեցավ նրան ճանաչելու և ըստ արժանվույն գնահատելու, ինչպես արեց Օգոստոսը։</ref>,
	Ապրել Հռոմում Օգոստոսի շուքի տակ,		Ապրել Հռոմում Օգոստոսի շուքի տակ,
	Երբ դեռ կային սուտ աստվածներն ազգերի։		Երբ դեռ կային սուտ աստվածներն ազգերի։
	{{տող|73}}Եղա պոետ և երգեցի փառքն անանց		{{տող|73}}Եղա պոետ և երգեցի փառքն անանց
−	Անքիսորդու, որ հեոացավ Տրոյայից,	+	Անքիսորդու<ref>''Անքիսորդի'' — Անքիսի որդի էնեասը, Վիրգիլիոսի «Էնեականի» հերոսը։ Երբ Տրոյան այրվեց ու կործանվեց Իլիոն միջնաբերդի հետ հույների ձեռքով, Էնեասը այնտեղից մեկնեց Իտալիա, ուր հիմքը դրեց ապագա հռոմեական կայսրության։</ref>, որ հեռացավ Տրոյայից,
	Երբ հրկիզվեց Իլիոնը սիգապանծ։		Երբ հրկիզվեց Իլիոնը սիգապանծ։
	{{տող|76}}Բայց դու ինչո՞ւ վայրն ես գնում տանջանքի,		{{տող|76}}Բայց դու ինչո՞ւ վայրն ես գնում տանջանքի,
	Ինչո՞ւ համար չես ելնում լեռն հեշտավետ,		Ինչո՞ւ համար չես ելնում լեռն հեշտավետ,
−	Որ սկիզբն է, պատճաոն ամեն բերկրանքի»։	+	Որ սկիզբն է, պատճառն ամեն բերկրանքի»։
	{{տող|79}}Ես պատասխան տվի դեմքով պատկառուն.		{{տող|79}}Ես պատասխան տվի դեմքով պատկառուն.
Տող 146.		Տող 146.
	{{տող|100}}Մարդիկ շատ կան, որոնց է նա կպչում հար,		{{տող|100}}Մարդիկ շատ կան, որոնց է նա կպչում հար,
	Եվ ավելի կշատանան, մինչև որ		Եվ ավելի կշատանան, մինչև որ
−	Քերծեն գա ու նրան մեռցնի չարաչար։	+	Քերծեն<ref>''Քերծե'' — Էգ գայլին դիմագրավելու և ընկճելու համար հարկավոր է մի քերծե (veltro) — այսինքն վարժեցված և արագավազ որսի շուն։ Քանի որ գայլը սիմվոլն է ագահության կամ ընչաքաղցության, հիմնական պատճառը հասարակական և բարոյական անկարգության, ապա Քերծեն կլինի սիմվոլը այնպիսի մի ուժի, որ կհալածի ագահությունը իր որջացած տեղերից և կհաստատի կարգն ու արդարությունը աշխարհում, մասնավորապես Իտալիայում (տտ. 106—108)։ Արդյոք Դանտեն Քերծեի այլաբանության տակ որևէ պատմական անձ նկատի ունի՞։ Եթե այո, ապա ո՞ւմ նկատի ունի, դժվարանում են պատասխանել մեկնիչները։</ref> գա ու նրան մեռցնի չարաչար։
	{{տող|103}}Սա ոչ հողով, ոչ մետաղով կսնվի,		{{տող|103}}Սա ոչ հողով, ոչ մետաղով կսնվի,
Տող 161.		Տող 161.
	{{տող|112}}Արդ ի խնդիր քո փրկությանն ապահով՝		{{տող|112}}Արդ ի խնդիր քո փրկությանն ապահով՝
−	Հետևիր ինձ, քեզ կլինեմ աոաջնորդ	+	Հետևիր ինձ, քեզ կլինեմ առաջնորդ
	Ու կանցկացնեմ հավերժական կայանով։		Ու կանցկացնեմ հավերժական կայանով։
Տող 254.		Տող 254.
	Որ սկզբում ես հանձն առա այնքան շուտ։		Որ սկզբում ես հանձն առա այնքան շուտ։
−	{{տող|43}}Այնժամ ասաց աոաջնորդըս մեծարգո.	+	{{տող|43}}Այնժամ ասաց առաջնորդըս մեծարգո.
	«Եթե ես քո խոսքերը լավ հասկացա,		«Եթե ես քո խոսքերը լավ հասկացա,
	Երկչոտությամբ է պաշարված հոգին քո.		Երկչոտությամբ է պաշարված հոգին քո.
Տող 336.		Տող 336.
	{{տող|103}}Եվ ինձ ասաց,— Բեատրիչե, գովք անմար,		{{տող|103}}Եվ ինձ ասաց,— Բեատրիչե, գովք անմար,
	Ինչո՞ւ համար չես օգնում քեզ սիրողին,		Ինչո՞ւ համար չես օգնում քեզ սիրողին,
−	Որ ամրոխից վեր բարձրացավ քեզ համար։	+	Որ ամբոխից վեր բարձրացավ քեզ համար։
	{{տող|106}}Չե՞ս լսում դու նրա ճիչերն արցունքի,		{{տող|106}}Չե՞ս լսում դու նրա ճիչերն արցունքի,
Տող 386.		Տող 386.
	Այսպես նրան ես ասացի, ապա մենք		Այսպես նրան ես ասացի, ապա մենք
−	{{տող|142}}Մեկտեղ մտանք ուղին խուլ ու սարստւցիչ։	+	{{տող|142}}Մեկտեղ մտանք ուղին խուլ ու սարսռուցիչ։
	</poem>		</poem>
Տող 591.		Տող 591.
	{{տող|10}}Այնտեղ այնքան խորունկ, մթար ու մառ էր,		{{տող|10}}Այնտեղ այնքան խորունկ, մթար ու մառ էր,
−	Որ ինչթան էլ հայացքըս ներս սուզեի,	+	Որ ինչքան էլ հայացքըս ներս սուզեի,
	Ես ոչ մի բան չէի կարող նշմարել։		Ես ոչ մի բան չէի կարող նշմարել։
Տող 608.		Տող 608.
	{{տող|22}}Այժմ շտապենք, քանզի երկար է ուղին»։		{{տող|22}}Այժմ շտապենք, քանզի երկար է ուղին»։
	Այսպես մտավ և այսպես ինձ մտցրեց		Այսպես մտավ և այսպես ինձ մտցրեց
−	Վիհը պատող պարունակը առաջին ։	+	Վիհը պատող պարունակը առաջին։
	{{տող|25}}Այնտեղ, որքան կարողացա լսել ես,		{{տող|25}}Այնտեղ, որքան կարողացա լսել ես,
Տող 636.		Տող 636.
	{{տող|43}}Ես իմ սրտում ցավ զգացի դժնդակ,		{{տող|43}}Ես իմ սրտում ցավ զգացի դժնդակ,
	Երբ իմացա, որ շատ անձինք մեծարժեք		Երբ իմացա, որ շատ անձինք մեծարժեք
−	Լիմբոսի մեջ ունեն աոկախ մի վիճակ ։	+	Լիմբոսի մեջ ունեն առկախ մի վիճակ։
	{{տող|46}}«Ասա ինձ, տե՛ր, ասա, վարպե՛տ թանկագին,		{{տող|46}}«Ասա ինձ, տե՛ր, ասա, վարպե՛տ թանկագին,
Տող 650.		Տող 650.
	Հաղթանակի սուրբ խաչվառով պսակված։		Հաղթանակի սուրբ խաչվառով պսակված։
−	{{տող|55}}Նա այստեղից դուրս բերեց մեր նախահոր ,	+	{{տող|55}}Նա այստեղից դուրս բերեց մեր նախահոր,
	Եվ Աբելին, նրա որդուն, և Նոյին,		Եվ Աբելին, նրա որդուն, և Նոյին,
	Եվ Մովսեսին — տեր ու ծառա պատվավոր.		Եվ Մովսեսին — տեր ու ծառա պատվավոր.
Տող 656.		Տող 656.
	{{տող|58}}Աբրահամին և թագավոր Դավիթին,		{{տող|58}}Աբրահամին և թագավոր Դավիթին,
	Իսրայելին և նրա հորն ու որդվոց,		Իսրայելին և նրա հորն ու որդվոց,
−	Եվ Հռաքելին, սիրված սիրով կաթոգին .	+	Եվ Հռաքելին, սիրված սիրով կաթոգին.
	{{տող|61}}Եվ շատերի, որոնց հասցրեց նա փառքի։		{{տող|61}}Եվ շատերի, որոնց հասցրեց նա փառքի։
Տող 678.		Տող 678.
	Եվ մյուսներից տարբերվում են վիճակով»։		Եվ մյուսներից տարբերվում են վիճակով»։
−	{{տող|76}}Պատասխանեց. «Անունն իրենց փաոապանծ,	+	{{տող|76}}Պատասխանեց. «Անունն իրենց փառապանծ,
	Որ հնչում է ամենուրեք աշխարհում,		Որ հնչում է ամենուրեք աշխարհում,
	Այդ պատվին է արժանացնում հենց նրանց»։		Այդ պատվին է արժանացնում հենց նրանց»։
Տող 727.		Տող 727.
	{{տող|112}}Այնտեղ կային մարդիկ դեմքով ծանր ու լուրջ		{{տող|112}}Այնտեղ կային մարդիկ դեմքով ծանր ու լուրջ
−	Եվ հայացքով պատկաոազդու չափազանց.	+	Եվ հայացքով պատկառազդու չափազանց.
	Խոսում էին սակավ, ձայնով քաղցրահունչ։		Խոսում էին սակավ, ձայնով քաղցրահունչ։
Տող 759.		Տող 759.
	{{տող|136}}Այնտեղ էին իմաստուններ Դեմոկրիտ,		{{տող|136}}Այնտեղ էին իմաստուններ Դեմոկրիտ,
−	Դիոդենեսն, Անաքսագորն ու Թալես,	+	Դիոգենեսն, Անաքսագորն ու Թալես,
	Էմպեդոկլը, Զենոնը և Հերակլիտ։		Էմպեդոկլը, Զենոնը և Հերակլիտ։
Տող 864.		Տող 864.
	Նա իշխեց անդ, ուր արդ Սուլթանն է տիրում։		Նա իշխեց անդ, ուր արդ Սուլթանն է տիրում։
−	{{տող|61}}Իսկ այն մյուսը եղավ սիրուց ինքնասպան ,	+	{{տող|61}}Իսկ այն մյուսը եղավ սիրուց ինքնասպան,
	Չպահելով հիշատակը Սիքեի.		Չպահելով հիշատակը Սիքեի.
	Ետևում է Կլեոպատրան ճակաճան։		Ետևում է Կլեոպատրան ճակաճան։
Տող 912.		Տող 912.
	Քանի քամին արդ լռել է ու կասել։		Քանի քամին արդ լռել է ու կասել։
−	{{տող|97}}Ես ծնվել եմ այն քաղաքում ծովամերձ ,	+	{{տող|97}}Ես ծնվել եմ այն քաղաքում ծովամերձ,
	Որտեղ Պոն է իջնում հանգիստ առնելու		Որտեղ Պոն է իջնում հանգիստ առնելու
	Մշտահոսուն վտակներով իր հանդերձ։		Մշտահոսուն վտակներով իր հանդերձ։
Տող 925.		Տող 925.
	{{տող|106}}Սերը հասցրեց մեզ երկուսիս նույն մահվան.		{{տող|106}}Սերը հասցրեց մեզ երկուսիս նույն մահվան.
−	Մեզ սպանողն սպասվում է Կայենում »։	+	Մեզ սպանողն սպասվում է Կայենում»։
	Այս խոսքերը նրանց բերնից դուրս եկան։		Այս խոսքերը նրանց բերնից դուրս եկան։
Տող 932.		Տող 932.
	Վարպետս հարցրեց. «Ի՞նչ ես խորհում դու այդպես»։		Վարպետս հարցրեց. «Ի՞նչ ես խորհում դու այդպես»։
−	{{տող|112}}Ի պատասխան ես ասացի. «՜, ավա՛ղ,	+	{{տող|112}}Ի պատասխան ես ասացի. «Օ՜, ավա՛ղ,
	Ինչքա՛ն հույզեր ու երազներ խանդակաթ		Ինչքա՛ն հույզեր ու երազներ խանդակաթ
	Հասցրին սրանց այս վախճանին կանխավաղ»։		Հասցրին սրանց այս վախճանին կանխավաղ»։
Տող 953.		Տող 953.
	{{տող|127}}Իբրև ժամանց կարդում էինք մի օր մենք		{{տող|127}}Իբրև ժամանց կարդում էինք մի օր մենք
−	Լանչիլոտտի պատմությունը սիրային .	+	Լանչիլոտտի պատմությունը սիրային.
	Մենակ էինք և չունեինք մտքեր նենգ։		Մենակ էինք և չունեինք մտքեր նենգ։
Տող 966.		Տող 966.
	{{տող|136}}Համբուրեց իմ բերանն համակ հուզադող։		{{տող|136}}Համբուրեց իմ բերանն համակ հուզադող։
	Գիրքը դարձավ Գալեոտտո մեզ համար։		Գիրքը դարձավ Գալեոտտո մեզ համար։
−	Է՛լ այն օրը չկարդացինք ոչ մի տող »։	+	Է՛լ այն օրը չկարդացինք ոչ մի տող»։
	{{տող|139}}Մինչ այսպես էր բարբառում այն մի հոգին,		{{տող|139}}Մինչ այսպես էր բարբառում այն մի հոգին,
Տող 994.		Տող 994.
	Հոտեցնելով տղմուտ տարածքը տեղի։		Հոտեցնելով տղմուտ տարածքը տեղի։
−	{{տող|13}}Կերբերոսը , գազանն անգութ, արտառոց,	+	{{տող|13}}Կերբերոսը, գազանն անգութ, արտառոց,
	Երեք գլխով կաղկանձում է շան նման		Երեք գլխով կաղկանձում է շան նման
	Այնտեղ խրված հոգիների վրա հոծ։		Այնտեղ խրված հոգիների վրա հոծ։
Տող 1046.		Տող 1046.
	Եղավ օրրանն իմ կենցաղի անտաղտապ։		Եղավ օրրանն իմ կենցաղի անտաղտապ։
−	{{տող|52}}Քաղաքացիքդ անվանեցիք ինձ Չակկո ։	+	{{տող|52}}Քաղաքացիքդ անվանեցիք ինձ Չակկո։
	Եվ որկորի իմ մոլության համար վատ		Եվ որկորի իմ մոլության համար վատ
	Լլկվում եմ այս անձրևի տակ հարագո։		Լլկվում եմ այս անձրևի տակ հարագո։
Տող 1092.		Տող 1092.
	{{տող|85}}Եվ նա ասաց. «Դժոխքում են, բայց ցածում,		{{տող|85}}Եվ նա ասաց. «Դժոխքում են, բայց ցածում,
	Եթե իջնես, նրանց կարող ես տեսնել.		Եթե իջնես, նրանց կարող ես տեսնել.
−	Նրանց վրա այլ մեղքեր են ծանրանում ։	+	Նրանց վրա այլ մեղքեր են ծանրանում։
	{{տող|88}}Բայց երբ դու քաղցր աշխարհ ընկնես վերստին,		{{տող|88}}Բայց երբ դու քաղցր աշխարհ ընկնես վերստին,
Տող 1108.		Տող 1108.
	{{տող|97}}Երբ կգտնեն նրանք շիրիմն իրենց լուռ,		{{տող|97}}Երբ կգտնեն նրանք շիրիմն իրենց լուռ,
	Կառնեն մարմինն ու տեսքն իրենց սեփական		Կառնեն մարմինն ու տեսքն իրենց սեփական
−	Եվ կլսեն դատավճիռն ահալուր »։	+	Եվ կլսեն դատավճիռն ահալուր»։
	{{տող|100}}Այսպես ահա մենք անցկացանք համրաքայլ		{{տող|100}}Այսպես ահա մենք անցկացանք համրաքայլ
Տող 1118.		Տող 1118.
	Թե՞ կպակսեն և կամ նույնը կմնան»։		Թե՞ կպակսեն և կամ նույնը կմնան»։
−	{{տող|106}}Եվ նա. «Դիմիր քո գիտությանն , ըստ որի	+	{{տող|106}}Եվ նա. «Դիմիր քո գիտությանն, ըստ որի
	Էակն ինչքան ավելի է կատարյալ,		Էակն ինչքան ավելի է կատարյալ,
	Այնքան ուժեղ կզգա չարը և բարին։		Այնքան ուժեղ կզգա չարը և բարին։
Տող 1130.		Տող 1130.
	Եվ եկանք անդ, ուր վայրէջքն էր բացվում մեր.		Եվ եկանք անդ, ուր վայրէջքն էր բացվում մեր.
−	{{տող|115}}Այստեղ գտանք մեծ թշնամի Պլուտոսին ։	+	{{տող|115}}Այստեղ գտանք մեծ թշնամի Պլուտոսին։
	</poem>		</poem>
Տող 1136.		Տող 1136.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
−	{{տող|1}}«Պապե Սատան, պապե Սատան, ալեպպե» ,—	+	{{տող|1}}«Պապե Սատան, պապե Սատան, ալեպպե»,—
	Գոչեց Պլուտոսն իր ձայնով խուլ ու խռպոտ։		Գոչեց Պլուտոսն իր ձայնով խուլ ու խռպոտ։
	Եվ իմաստունս, որ ամեն ինչ լավ գիտե,		Եվ իմաստունս, որ ամեն ինչ լավ գիտե,
Տող 1210.		Տող 1210.
	{{տող|55}}Նրանք հավետ բախվելու են այս կերպով.		{{տող|55}}Նրանք հավետ բախվելու են այս կերպով.
	Ոմանք իրենց գերեզմանից դուրս կելնեն		Ոմանք իրենց գերեզմանից դուրս կելնեն
−	Փակ ափերով , ոմանք կտրած մազերով։	+	Փակ ափերով, ոմանք կտրած մազերով։
	{{տող|58}}Նրանք իրենց ժլատ, շռայլ կենցաղով		{{տող|58}}Նրանք իրենց ժլատ, շռայլ կենցաղով
Տող 1217.		Տող 1217.
	{{տող|61}}Արդ տես, որդյա՛կ, թե որքան են խաբուսիկ		{{տող|61}}Արդ տես, որդյա՛կ, թե որքան են խաբուսիկ
−	Բարիքներն այն, որ հանձնված են Բախտին ,	+	Բարիքներն այն, որ հանձնված են Բախտին,
	Որոնց համար իրար գզում են մարդիկ.		Որոնց համար իրար գզում են մարդիկ.
Տող 1262.		Տող 1262.
	{{տող|94}}Բայց նա, զվարթ, փույթ չի անում այդ մասին.		{{տող|94}}Բայց նա, զվարթ, փույթ չի անում այդ մասին.
	Իր ոլորտն է ղեկավարում գոհությամբ		Իր ոլորտն է ղեկավարում գոհությամբ
−	Մյուս նախաստեղծ գոյերի հետ միասին ։	+	Մյուս նախաստեղծ գոյերի հետ միասին։
	{{տող|97}}Այժմ ավելի չարչարանքի վայրն իջնենք.		{{տող|97}}Այժմ ավելի չարչարանքի վայրն իջնենք.
Տող 1338.		Տող 1338.
	«Դժխեմ հոգի, ահա եկար վերջապես»։		«Դժխեմ հոգի, ահա եկար վերջապես»։
−	{{տող|19}}«Ֆլեգիաս , Ֆլեգիաս, զուր ես գոռում այս անգամ,—	+	{{տող|19}}«Ֆլեգիաս, Ֆլեգիաս, զուր ես գոռում այս անգամ,—
	Ասաց տերըս։— Մենք քոնը չենք, եկել ենք		Ասաց տերըս։— Մենք քոնը չենք, եկել ենք
	Անց կենալու այս ճահիճով ապական»։		Անց կենալու այս ճահիճով ապական»։
Տող 1348.		Տող 1348.
	{{տող|25}}Առաջնորդըս նրա մակույկը իջավ,		{{տող|25}}Առաջնորդըս նրա մակույկը իջավ,
	Եվ ապա ինձ իջեցրեց իր կողքին.		Եվ ապա ինձ իջեցրեց իր կողքին.
−	Իմ մտնելով լոկ մակույկը ծանրացավ .	+	Իմ մտնելով լոկ մակույկը ծանրացավ.
	{{տող|28}}Հենց որ այսպես զետեղվեցինք երկուստեք,		{{տող|28}}Հենց որ այսպես զետեղվեցինք երկուստեք,
Տող 1403.		Տող 1403.
	{{տող|67}}Բարի վարպետս ինձ բացատրեց. «Որդյա՛կ, արդ		{{տող|67}}Բարի վարպետս ինձ բացատրեց. «Որդյա՛կ, արդ
−	Մոտեցել ենք մենք Դևպետի քաղաքին ,	+	Մոտեցել ենք մենք Դևպետի քաղաքին,
	Ուր բազմաթիվ հոգիներ կան մեղապարտ»։		Ուր բազմաթիվ հոգիներ կան մեղապարտ»։
Տող 1460.		Տող 1460.
	{{տող|109}}Եվ հեռացավ մի պահ հայրըս բարեծին,		{{տող|109}}Եվ հեռացավ մի պահ հայրըս բարեծին,
	Ինձ թողնելով երկբայության մեջ այնպես,		Ինձ թողնելով երկբայության մեջ այնպես,
−	Որ իմ գլխում «ոչ»֊ն ու «այո»֊ն վիճեցին ։	+	Որ իմ գլխում «ոչ»֊ն ու «այո»֊ն վիճեցին։
	{{տող|112}}Նրա խոսքերն հնար չեղավ ինձ լսել.		{{տող|112}}Նրա խոսքերն հնար չեղավ ինձ լսել.
Տող 1479.		Տող 1479.
	{{տող|124}}Նորության չէ այդ լրբությունը նրանց.		{{տող|124}}Նորության չէ այդ լրբությունը նրանց.
−	Նրանք նույն բանն արին դռանն արտաքին ,	+	Նրանք նույն բանն արին դռանն արտաքին,
	Որ դեռ մինչև հիմա բաց է մնացած։		Որ դեռ մինչև հիմա բաց է մնացած։
Տող 1526.		Տող 1526.
	{{տող|25}}Ես նոր էի զրկվել մարմնից կենդանի,		{{տող|25}}Ես նոր էի զրկվել մարմնից կենդանի,
	Երբ նա ինձ այս պարսպից ներս մտցրեց,		Երբ նա ինձ այս պարսպից ներս մտցրեց,
−	Որ դուրս բերեմ մեկին մարզից Հուդայի ։	+	Որ դուրս բերեմ մեկին մարզից Հուդայի։
	{{տող|28}}Իսկ սա վայրն է ամենից խոր ու նսեմ		{{տող|28}}Իսկ սա վայրն է ամենից խոր ու նսեմ
Տող 1562.		Տող 1562.
	{{տող|52}}«Մեդուսան գա, մենք նրան քար կդարձնենք,—		{{տող|52}}«Մեդուսան գա, մենք նրան քար կդարձնենք,—
	Ասում էին նրանք ներքև նայելով.—		Ասում էին նրանք ներքև նայելով.—
−	Թեսեոսին զուր անպատիժ թողինք մենք »։	+	Թեսեոսին զուր անպատիժ թողինք մենք»։
	{{տող|55}}«Շուտ շուռ արի և քո աչքերը փակիր,		{{տող|55}}«Շուտ շուռ արի և քո աչքերը փակիր,
Տող 1604.		Տող 1604.
	Եվ կարծես նա լոկ դրանից էր նեղվում։		Եվ կարծես նա լոկ դրանից էր նեղվում։
−	{{տող|85}}Ճանաչելով սուրհանդակին երկնքի ,	+	{{տող|85}}Ճանաչելով սուրհանդակին երկնքի,
	Դարձա տիրոջս, և սա նշան արեց ինձ,		Դարձա տիրոջս, և սա նշան արեց ինձ,
	Որ խոնարհվեմ լռին՝ ի ցույց հարգանքի։		Որ խոնարհվեմ լռին՝ ի ցույց հարգանքի։
Տող 1640.		Տող 1640.
	Լի ցավերով ու կոծերով ահռելի։		Լի ցավերով ու կոծերով ահռելի։
−	{{տող|112}}Ինչպես Առլում , ուր Ռոդանն է լճանում,	+	{{տող|112}}Ինչպես Առլում, ուր Ռոդանն է լճանում,
−	Ինչպես Պոլում , Կառնարոյի ծոցի մոտ,	+	Ինչպես Պոլում, Կառնարոյի ծոցի մոտ,
	Ուր Իտալիո սահմաններն են վերջանում,		Ուր Իտալիո սահմաններն են վերջանում,
Տող 1664.		Տող 1664.
	Եվ լեցուն են դամբարաններն այս ամեն։		Եվ լեցուն են դամբարաններն այս ամեն։
−	{{տող|130}}Նմանն այստեղ նմանի հետ է թաղված ,	+	{{տող|130}}Նմանն այստեղ նմանի հետ է թաղված,
−	Շիրիմներն են առավել կամ նվազ տաք »։	+	Շիրիմներն են առավել կամ նվազ տաք»։
	Եվ ապա մենք դեպի աջ կողմը ուղղված՝		Եվ ապա մենք դեպի աջ կողմը ուղղված՝
Տող 1695.		Տող 1695.
	{{տող|16}}Աստ կգտնես պատասխանը քո հարցի		{{տող|16}}Աստ կգտնես պատասխանը քո հարցի
−	Եվ կստանաս գոհացումը փափագիդ ,	+	Եվ կստանաս գոհացումը փափագիդ,
	Որի մասին դու լռում ես մտացի»։		Որի մասին դու լռում ես մտացի»։
Տող 1722.		Տող 1722.
	Դժոխքի դեմ ասես ուներ քամահրանք։		Դժոխքի դեմ ասես ուներ քամահրանք։
−	{{տող|37}}Այն ժամանակ աոաջնորդըս ինձ թափով	+	{{տող|37}}Այն ժամանակ առաջնորդըս ինձ թափով
	Դամբանների միջով մղեց դեպի նա,		Դամբանների միջով մղեց դեպի նա,
	Ասելով ինձ. «Խոսիր նրա հետ չափով»։		Ասելով ինձ. «Խոսիր նրա հետ չափով»։
Տող 1756.		Տող 1756.
	{{տող|61}}Եվ ես նրան. «Ես ինքնակամ չեմ եկել.		{{տող|61}}Եվ ես նրան. «Ես ինքնակամ չեմ եկել.
	Ինձ սպասողն այնտեղ՝ տանում է առ այն,		Ինձ սպասողն այնտեղ՝ տանում է առ այն,
−	Որին, կարծեմ, Գուիդոն չի հարգել »։	+	Որին, կարծեմ, Գուիդոն չի հարգել»։
	{{տող|64}}Պատժի կերպից և խոսքերից հայտարար		{{տող|64}}Պատժի կերպից և խոսքերից հայտարար
Տող 1763.		Տող 1763.
	{{տող|67}}Հանկարծ ցցված՝ գոչեց ձայնով կորովի.		{{տող|67}}Հանկարծ ցցված՝ գոչեց ձայնով կորովի.
−	«Ի՛նչ ասացի՞ր։ Նա չի հարգե՞լ ։ Ողջ չէ՞ նա։	+	«Ի՛նչ ասացի՞ր։ Նա չի հարգե՞լ։ Ողջ չէ՞ նա։
	Էլ չի՞ տեսնում քաղցըր լույսը արևի»։		Էլ չի՞ տեսնում քաղցըր լույսը արևի»։
Տող 1770.		Տող 1770.
	Մեջքին ընկավ և այլևըս չերևաց։		Մեջքին ընկավ և այլևըս չերևաց։
−	{{տող|73}}Իսկ անձն այն սեգ , որ ինձ կանգնել էր տվել,	+	{{տող|73}}Իսկ անձն այն սեգ, որ ինձ կանգնել էր տվել,
	Մնացել էր տեղում անշարժ, անայլայլ,		Մնացել էր տեղում անշարժ, անայլայլ,
	Եվ իր դեմքը ամենևին չէր փոխել։		Եվ իր դեմքը ամենևին չէր փոխել։
Տող 1779.		Տող 1779.
	{{տող|79}}Սակայն նախքան հիսուն անգամ շողա վառ		{{տող|79}}Սակայն նախքան հիսուն անգամ շողա վառ
−	Դեմքն այն կնոջ , որ տիրակալ է այստեղ,	+	Դեմքն այն կնոջ, որ տիրակալ է այստեղ,
	Կիմանաս, թե այդ բան ինչքան է դժվար։		Կիմանաս, թե այդ բան ինչքան է դժվար։
Տող 1816.		Տող 1816.
	{{տող|106}}Արդ կարող ես մակաբերել պարզ ու ճիշտ,		{{տող|106}}Արդ կարող ես մակաբերել պարզ ու ճիշտ,
	Որ մեր ամեն իմացություն կջնջվի,		Որ մեր ամեն իմացություն կջնջվի,
−	Երբոր փակվի ապագայի դուռն ընդմիշտ »։	+	Երբոր փակվի ապագայի դուռն ընդմիշտ»։
	{{տող|109}}Այնժամ սխալն իմ զղջալով լիովին,		{{տող|109}}Այնժամ սխալն իմ զղջալով լիովին,
Տող 1846.		Տող 1846.
	Բարձրացնելով մատը ասաց. «Ինձ նայիր.		Բարձրացնելով մատը ասաց. «Ինձ նայիր.
−	{{տող|130}}Երբ դու հասնես լույսին չքնաղ աչքերի ,	+	{{տող|130}}Երբ դու հասնես լույսին չքնաղ աչքերի,
	Որ ամեն ինչ պարզ ու որոշ են տեսնում,		Որ ամեն ինչ պարզ ու որոշ են տեսնում,
	Կյանքիդ ուղին դու կիմանաս անթերի»։		Կյանքիդ ուղին դու կիմանաս անթերի»։
Տող 1896.		Տող 1896.
	Վարն են տանջվում ու ավելի են դժբախտ։		Վարն են տանջվում ու ավելի են դժբախտ։
−	{{տող|28}}Բռնավորք են պարունակում աոաջին.	+	{{տող|28}}Բռնավորք են պարունակում առաջին.
	Սա կազմում է երեք գոտի, ըստ որում		Սա կազմում է երեք գոտի, ըստ որում
	Բռնացվում են երեք անձեր առանձին։		Բռնացվում են երեք անձեր առանձին։
Տող 1910.		Տող 1910.
	{{տող|37}}Մարդասպաններն ու խոցողներն ստորին,		{{տող|37}}Մարդասպաններն ու խոցողներն ստորին,
	Ավազակներն ու քանդողները բոլոր		Ավազակներն ու քանդողները բոլոր
−	Պատժվում են ուստի գոտում աոաջին։	+	Պատժվում են ուստի գոտում առաջին։
	{{տող|40}}Մարդ կարող է իր անձի և ինչքի դեմ		{{տող|40}}Մարդ կարող է իր անձի և ինչքի դեմ
Տող 1918.		Տող 1918.
	{{տող|43}}Նա, ով իրեն վերացնում է աշխարհից,		{{տող|43}}Նա, ով իրեն վերացնում է աշխարհից,
	Ով խաղի մեջ ժառանգությունն է վատնում		Ով խաղի մեջ ժառանգությունն է վատնում
−	Եվ ողբում անդ , որտեղ կապրեր բերկրալից։	+	Եվ ողբում անդ, որտեղ կապրեր բերկրալից։
	{{տող|46}}Աստուծո դեմ գործադրում են բռնություն,		{{տող|46}}Աստուծո դեմ գործադրում են բռնություն,
Տող 1925.		Տող 1925.
	{{տող|49}}Դրա համար գոտին անձուկ, փոքրագույն		{{տող|49}}Դրա համար գոտին անձուկ, փոքրագույն
−	Իր հրով է դաղում Սոդոմն ու Գոմորն ,	+	Իր հրով է դաղում Սոդոմն ու Գոմորն,
	Եվ նրանց, որ հայհոյում են Աստուծույն։		Եվ նրանց, որ հայհոյում են Աստուծույն։
Տող 2783.		Տող 2783.
	{{տող|4}}Երբ որ հանկարծ երեք հոգի֊ստվերներ		{{տող|4}}Երբ որ հանկարծ երեք հոգի֊ստվերներ
−	Միահաղույն անջատվեցին մի խմբից ,	+	Միահաղույն անջատվեցին մի խմբից,
	Որ անցնում էր բոցերի տակ տանջաբեր։		Որ անցնում էր բոցերի տակ տանջաբեր։
Տող 2802.		Տող 2802.
	Դեպի նրանք, ոչ թե նրանք դեպի քեզ»։		Դեպի նրանք, ոչ թե նրանք դեպի քեզ»։
−	{{տող|19}}Հենց որ կեցանք, նրանք նորից շարժվեցին .	+	{{տող|19}}Հենց որ կեցանք, նրանք նորից շարժվեցին.
	Եվ երբ նրանք արտորանքով հասան մեզ,		Եվ երբ նրանք արտորանքով հասան մեզ,
	Երեքով մեկ տեղում պտույտ գործեցին։		Երեքով մեկ տեղում պտույտ գործեցին։
Տող 2860.		Տող 2860.
	{{տող|61}}Դառը թողնում, քաղցըր տեղանքն եմ գնում,		{{տող|61}}Դառը թողնում, քաղցըր տեղանքն եմ գնում,
	Որ ինձ անսուտ առաջնորդս է խոստացել.		Որ ինձ անսուտ առաջնորդս է խոստացել.
−	Բայց պետք է նախ իջնեմ երկրի կենտրոնում »։	+	Բայց պետք է նախ իջնեմ երկրի կենտրոնում»։
	{{տող|64}}«Իցիվ թե դու դեռ ապրեիր ընդերկար,—		{{տող|64}}«Իցիվ թե դու դեռ ապրեիր ընդերկար,—
Տող 2870.		Տող 2870.
	Թե այնտեղից անհետացել են իսպառ։		Թե այնտեղից անհետացել են իսպառ։
−	{{տող|70}}Քանզի Գուլյելմ Բորսիերեն , որ այստեղ	+	{{տող|70}}Քանզի Գուլյելմ Բորսիերեն, որ այստեղ
	Նոր է եկել և մեր խմբում է հիմա,		Նոր է եկել և մեր խմբում է հիմա,
	Մեզ բերել է տխուր լուրեր սրտակեղ»։		Մեզ բերել է տխուր լուրեր սրտակեղ»։
Տող 2902.		Տող 2902.
	Որ խոսելիս չէինք լսում մենք միմյանց։		Որ խոսելիս չէինք լսում մենք միմյանց։
−	{{տող|94}}Ինչպես գետն այն ,— որ իր ուրույն հունով նախ	+	{{տող|94}}Ինչպես գետն այն,— որ իր ուրույն հունով նախ
	Մոնվիզոյից դեպ արևելք է հոսում,		Մոնվիզոյից դեպ արևելք է հոսում,
	Երբ բխում է Ապեննինի լանջից ձախ,		Երբ բխում է Ապեննինի լանջից ձախ,
Տող 2947.		Տող 2947.
	{{տող|127}}Սակայն այստեղ ես չեմ կարող մնալ լուռ.		{{տող|127}}Սակայն այստեղ ես չեմ կարող մնալ լուռ.
−	Երդվում եմ իմ Կատակերգով , ընթերցող,	+	Երդվում եմ իմ Կատակերգով, ընթերցող,
	— Երանի նա շնորհ գտներ ամենուր,—		— Երանի նա շնորհ գտներ ամենուր,—
Տող 3037.		Տող 3037.
	{{տող|55}}Ամեն մեկի պարանոցից կախված էր		{{տող|55}}Ամեն մեկի պարանոցից կախված էր
−	Որոշ գույնով ու նշանով մի քսակ ,	+	Որոշ գույնով ու նշանով մի քսակ,
	Որով նրանք ապրում էին կարծես դեռ։		Որով նրանք ապրում էին կարծես դեռ։
Տող 3053.		Տող 3053.
	{{տող|67}}Շուտ հեռացի՛ր։ Եվ քանզի ողջ ես դեռ դու,		{{տող|67}}Շուտ հեռացի՛ր։ Եվ քանզի ողջ ես դեռ դու,
−	Իմացիր որ Վիտալիանոն , երկրացիս,	+	Իմացիր որ Վիտալիանոն, երկրացիս,
	Այստեղ գալու և կողքիս է նստելու։		Այստեղ գալու և կողքիս է նստելու։
	{{տող|70}}Ֆլորենտացոց մեջ այս ես եմ պադուացին.		{{տող|70}}Ֆլորենտացոց մեջ այս ես եմ պադուացին.
	Սրանք հաճախ իմ գլուխը տանում են,		Սրանք հաճախ իմ գլուխը տանում են,
−	Ինձ ասելով. «Թող գա ասպետն հոյածին ,	+	Ինձ ասելով. «Թող գա ասպետն հոյածին,
	{{տող|73}}Հետ բերելով քսակն երեք կտցանի»։		{{տող|73}}Հետ բերելով քսակն երեք կտցանի»։
Տող 3072.		Տող 3072.
	Նա ինձ ասաց. «Արիացիր դու այժմեն։		Նա ինձ ասաց. «Արիացիր դու այժմեն։
−	{{տող|82}}Այսուհետև այսպես պետք է ցած իջնել ։	+	{{տող|82}}Այսուհետև այսպես պետք է ցած իջնել։
	Նստիր առաջ, ես ետևում կնստեմ,		Նստիր առաջ, ես ետևում կնստեմ,
	Որ պոչը քեզ չկարենա վնասել»։		Որ պոչը քեզ չկարենա վնասել»։
Տող 3108.		Տող 3108.
	Որից մասամբ երկնակամարը այրվեց.		Որից մասամբ երկնակամարը այրվեց.
−	{{տող|109}}Կամ Իկարը , երբ նա զգաց, որ տաքից	+	{{տող|109}}Կամ Իկարը, երբ նա զգաց, որ տաքից
	Մոմն հալվում է, և փետուրներն են թափվում,		Մոմն հալվում է, և փետուրներն են թափվում,
	Մինչ գոչում էր հայրը՝ «Շեղվել ես ճամփից» —		Մինչ գոչում էր հայրը՝ «Շեղվել ես ճամփից» —
Տող 3182.		Տող 3182.
	Որոնցով այն առաջին ձորը լի էր։		Որոնցով այն առաջին ձորը լի էր։
−	{{տող|25}}Այնտեղ կային երկու խմբեր տարընթաց .	+	{{տող|25}}Այնտեղ կային երկու խմբեր տարընթաց.
	Մոտի խումբը դեպի մեր կողմ էր գալիս,		Մոտի խումբը դեպի մեր կողմ էր գալիս,
	Իսկ հեռվինը քայլում մեզ հետ համընթաց։		Իսկ հեռվինը քայլում մեզ հետ համընթաց։
−	{{տող|28}}Այսպես հռոմցիք, հոբելյանի մեծ տարում ,	+	{{տող|28}}Այսպես հռոմցիք, հոբելյանի մեծ տարում,
	Բազմությանը Սուրբ Հրեշտակի կամրջով		Բազմությանը Սուրբ Հրեշտակի կամրջով
	Անցկացնելու հեշտ միջոց են հնարում,		Անցկացնելու հեշտ միջոց են հնարում,
Տող 3222.		Տող 3222.
	Որ ես հիշեմ մեր աշխարհը հնամյա։		Որ ես հիշեմ մեր աշխարհը հնամյա։
−	{{տող|55}}Ես դրդեցի իմ Գիզոլա Բելլային ,	+	{{տող|55}}Ես դրդեցի իմ Գիզոլա Բելլային,
	Կատարելու ցանկությունը Մարկիզի,		Կատարելու ցանկությունը Մարկիզի,
	Ինչ էլ խոսվի այս լուրի շուրջ գարշային։		Ինչ էլ խոսվի այս լուրի շուրջ գարշային։
	{{տող|58}}Մենակ ես չեմ բոլոնիացին մեղապարտ,		{{տող|58}}Մենակ ես չեմ բոլոնիացին մեղապարտ,
−	Նրանք այստեղ այնքան շատ են , որ Ռենի	+	Նրանք այստեղ այնքան շատ են, որ Ռենի
	Եվ Սավենի միջև ընկած հովտում արդ		Եվ Սավենի միջև ընկած հովտում արդ
−	{{տող|61}}Sipa բաոը չի կրկնվում այնքան շատ,	+	{{տող|61}}Sipa բառը չի կրկնվում այնքան շատ,
	Որքան այստեղ. եթե կուզես ապացույց,		Որքան այստեղ. եթե կուզես ապացույց,
	Հիշիր դու մեր ագահությունն ապիրատ»։		Հիշիր դու մեր ագահությունն ապիրատ»։
Տող 3266.		Տող 3266.
	Կոլխիդայից ոսկեգեղմը ձեռք բերեց։		Կոլխիդայից ոսկեգեղմը ձեռք բերեց։
−	{{տող|88}}ճանապարհին Լեմնոս կղզին մտավ նա,	+	{{տող|88}}Ճանապարհին Լեմնոս կղզին մտավ նա,
	Որտեղ կանայք քաջահանդուգն ու անգութ		Որտեղ կանայք քաջահանդուգն ու անգութ
	Բոլոր արանց մեռցրել էին անխնա։		Բոլոր արանց մեռցրել էին անխնա։
Տող 3279.		Տող 3279.
	{{տող|97}}Նրա հետ են խաբողները իր նման.		{{տող|97}}Նրա հետ են խաբողները իր նման.
−	Այս աոաջին ձորի և անդ պատժվող	+	Այս առաջին ձորի և անդ պատժվող
	Անձանց մասին բավ է գիտնալը այսքան»։		Անձանց մասին բավ է գիտնալը այսքան»։
Տող 3299.		Տող 3299.
	{{տող|112}}Այնտեղ ելանք. ձորում տեսա անարգել		{{տող|112}}Այնտեղ ելանք. ձորում տեսա անարգել
−	Մարդկանց մի խումբ կղկղանքի մեջ սուզված ,	+	Մարդկանց մի խումբ կղկղանքի մեջ սուզված,
	Ասես այնտեղ արտաքնոց էր դատարկել։		Ասես այնտեղ արտաքնոց էր դատարկել։
Տող 3336.		Տող 3336.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
−	{{տող|1}}Ո՛վ մոգ Սիմոն , ո՛վ հետևորդքըդ նսեմ,	+	{{տող|1}}Ո՛վ մոգ Սիմոն, ո՛վ հետևորդքըդ նսեմ,
	Դուք, որ ոսկու և արծաթի համար լոկ		Դուք, որ ոսկու և արծաթի համար լոկ
	Փչացնում եք սրբությունները վսեմ,		Փչացնում եք սրբությունները վսեմ,
Տող 3357.		Տող 3357.
	{{տող|16}}Այդ անցքերը այնպես էին երևում,		{{տող|16}}Այդ անցքերը այնպես էին երևում,
−	Ինչպես ունի Սան֊Ջովաննին իմ չքնաղ ,	+	Ինչպես ունի Սան֊Ջովաննին իմ չքնաղ,
	Ուր ծեսերն են մկրտության կատարվում։		Ուր ծեսերն են մկրտության կատարվում։
Տող 3376.		Տող 3376.
	Այսպես էին այստեղ ոտքերը վառվում։		Այսպես էին այստեղ ոտքերը վառվում։
−	{{տող|31}}«Վարպե՛տ, ասա,— ասացի ես,— ո՞վ է նա ,	+	{{տող|31}}«Վարպե՛տ, ասա,— ասացի ես,— ո՞վ է նա,
	Որ մյուսներից ավելի է գալարվում		Որ մյուսներից ավելի է գալարվում
	Եվ ավելի կիզվում հրից անխնա»։		Եվ ավելի կիզվում հրից անխնա»։
Տող 3402.		Տող 3402.
	{{տող|49}}Կանգնած էի այնտեղ ինչպես քահանա,		{{տող|49}}Կանգնած էի այնտեղ ինչպես քահանա,
	Ում կանչում է մարդասպանը գետնամուխ,		Ում կանչում է մարդասպանը գետնամուխ,
−	Որպեսզի իր մահվան ժամը ուշանա ։	+	Որպեսզի իր մահվան ժամը ուշանա։
	{{տող|52}}Նա ինձ գոչեց. «Բոնիֆակիոս, այդ դո՞ւ ես ,		{{տող|52}}Նա ինձ գոչեց. «Բոնիֆակիոս, այդ դո՞ւ ես ,
Տող 3410.		Տող 3410.
	{{տող|55}}Ունեցվածքից այդպես շուտով կշտացա՞ր,		{{տող|55}}Ունեցվածքից այդպես շուտով կշտացա՞ր,
	Որի համար դու նենգորեն խաբեցիր		Որի համար դու նենգորեն խաբեցիր
−	Չքնաղ կնոջ , ապա նրան տիրացար»։	+	Չքնաղ կնոջ, ապա նրան տիրացար»։
	{{տող|58}}Ես, շփոթված, նմանվեցի ճիշտ նրան,		{{տող|58}}Ես, շփոթված, նմանվեցի ճիշտ նրան,
Տող 3428.		Տող 3428.
	Ես պապական մեծ պատմուճանն եմ կրել։		Ես պապական մեծ պատմուճանն եմ կրել։
−	{{տող|70}}ճշմարիտ է, որ ես եղա արջի ձագ .	+	{{տող|70}}ճշմարիտ է, որ ես եղա արջի ձագ.
	Եվ հոգացի արջուկների մասին մյուս		Եվ հոգացի արջուկների մասին մյուս
	Այնքան հաճախ, որ ընկա այս անցքը ծակ։		Այնքան հաճախ, որ ընկա այս անցքը ծակ։
Տող 3445.		Տող 3445.
	{{տող|82}}Քանզի շուտով արևմուտքից պիտի գա		{{տող|82}}Քանզի շուտով արևմուտքից պիտի գա
−	Ավելի վատ ու անօրեն մի հովիվ ,	+	Ավելի վատ ու անօրեն մի հովիվ,
	Որ երկուսիս մոռացընել պիտի տա։		Որ երկուսիս մոռացընել պիտի տա։
−	{{տող|85}}Նա կլինի մի նոր Հասոն Մակաբյանց .	+	{{տող|85}}Նա կլինի մի նոր Հասոն Մակաբյանց.
	Եվ ինչպես սա զիջող եղավ արքային,		Եվ ինչպես սա զիջող եղավ արքային,
	Այսպես կլինի նա արքային ֆրանկյանց»։		Այսպես կլինի նա արքային ֆրանկյանց»։
Տող 3462.		Տող 3462.
	{{տող|94}}Ոչ Պետրոսը, ոչ էլ մյուսները, անշուշտ,		{{տող|94}}Ոչ Պետրոսը, ոչ էլ մյուսները, անշուշտ,
	Մատաթիայից ոսկի, արծաթ չուզեցին,		Մատաթիայից ոսկի, արծաթ չուզեցին,
−	Երբ նա բռնեց տեղը հոգու ժանտաժուտ ։	+	Երբ նա բռնեց տեղը հոգու ժանտաժուտ։
	{{տող|97}}Արդ կաց այդպես, պատիժդ արդար է քանզի,		{{տող|97}}Արդ կաց այդպես, պատիժդ արդար է քանզի,
	Եվ պինդ պահիր դրամները քո շորթած,		Եվ պինդ պահիր դրամները քո շորթած,
−	Որ քեզ ժպիրհ դարձրին ընդդեմ Կառլոսի ։	+	Որ քեզ ժպիրհ դարձրին ընդդեմ Կառլոսի։
	{{տող|100}}Եվ եթե ես չտածեի խոր հարգանք		{{տող|100}}Եվ եթե ես չտածեի խոր հարգանք
	Այն պաշտոնի հանդեպ վեհ ու սրբազան,		Այն պաշտոնի հանդեպ վեհ ու սրբազան,
−	Որ վարեցիր, երբ ապրեցիր ուրախ կյանք ,	+	Որ վարեցիր, երբ ապրեցիր ուրախ կյանք,
	{{տող|103}}Կասեի դեռ ծանըր խոսքեր ավելի.		{{տող|103}}Կասեի դեռ ծանըր խոսքեր ավելի.
Տող 3476.		Տող 3476.
	Բարձրացնելով անարգներին ատելի։		Բարձրացնելով անարգներին ատելի։
−	{{տող|106}}Հովհաննեսը ձեզ ունեցավ նկատի ,	+	{{տող|106}}Հովհաննեսը ձեզ ունեցավ նկատի,
	Երբ տեսավ այն, որ ջրերի վրա նստած,		Երբ տեսավ այն, որ ջրերի վրա նստած,
	Պոռնկում էր արքաների հետ երկրի.		Պոռնկում էր արքաների հետ երկրի.
Տող 3486.		Տող 3486.
	{{տող|112}}Ոսկին, արծաթն աստվածացրիք դուք կյանքում,		{{տող|112}}Ոսկին, արծաթն աստվածացրիք դուք կյանքում,
	Կռապաշտներից տարբերվում եք նրանով,		Կռապաշտներից տարբերվում եք նրանով,
−	Որ մեկի տեղ հարյուր կուռք եք դուք պաշտում ։	+	Որ մեկի տեղ հարյուր կուռք եք դուք պաշտում։
	{{տող|115}}Օ՜ Կոնստանդին, ո՛րքան չարյաց մայր դարձավ		{{տող|115}}Օ՜ Կոնստանդին, ո՛րքան չարյաց մայր դարձավ
Տող 3497.		Տող 3497.
	{{տող|121}}Ես կարծում եմ իմ խոսքերը ճշմարիտ		{{տող|121}}Ես կարծում եմ իմ խոսքերը ճշմարիտ
−	Ուրախություն պատճաոեցին վարպետիս,	+	Ուրախություն պատճառեցին վարպետիս,
	Որ լսել էր դեմքով գոհ ու լրջամիտ։		Որ լսել էր դեմքով գոհ ու լրջամիտ։
Տող 3519.		Տող 3519.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
	{{տող|1}}Արդ հարկ է, որ նոր պատիժներ տաղերգեմ		{{տող|1}}Արդ հարկ է, որ նոր պատիժներ տաղերգեմ
−	Ներկա երգում իմ առաջին նվագի ,	+	Ներկա երգում իմ առաջին նվագի,
	Որի նյութն են դատապարտյալքը դժխեմ։		Որի նյութն են դատապարտյալքը դժխեմ։
Տող 3527.		Տող 3527.
	{{տող|7}}Եվ բոլորշի ձորակի մեջ տեսա ես		{{տող|7}}Եվ բոլորշի ձորակի մեջ տեսա ես
−	Մեղապարտներ , որոնք, լուռ ու լալագին,	+	Մեղապարտներ, որոնք, լուռ ու լալագին,
	Քայլում էին դանդաղ թափոր մի որպես։		Քայլում էին դանդաղ թափոր մի որպես։
Տող 3560.		Տող 3560.
	{{տող|31}}Նայիր նրան, ով գետնի տակ կուլ գնաց		{{տող|31}}Նայիր նրան, ով գետնի տակ կուլ գնաց
	Թեբայեցուց աչքի առջև, երբ նրանք		Թեբայեցուց աչքի առջև, երբ նրանք
−	Գոչում էին. «Անֆիա՛ր , ո՞ւր ես սուզվում ցած.	+	Գոչում էին. «Անֆիա՛ր, ո՞ւր ես սուզվում ցած.
	{{տող|34}}Ի՞նչ ես թողնում դա մարտադաշտը Մարսի»։		{{տող|34}}Ի՞նչ ես թողնում դա մարտադաշտը Մարսի»։
Տող 3570.		Տող 3570.
	Զի շատ ուզեց առաջիկայքը տեսնել։		Զի շատ ուզեց առաջիկայքը տեսնել։
−	{{տող|40}}Ահա Տիրեսն , ում կերպարանքը փոխվեց,	+	{{տող|40}}Ահա Տիրեսն, ում կերպարանքը փոխվեց,
	Երբ, փոխվելով իր անդամները բոլոր,		Երբ, փոխվելով իր անդամները բոլոր,
	Տղամարդուց կնոջ սեռի վերածվեց։		Տղամարդուց կնոջ սեռի վերածվեց։
Տող 3578.		Տող 3578.
	Նա ստացավ իր արությունը կրկին։		Նա ստացավ իր արությունը կրկին։
−	{{տող|46}}Ահա Արոնտն , որ հետևում է նրան.	+	{{տող|46}}Ահա Արոնտն, որ հետևում է նրան.
	Նա լեռների մեջ Լունիի, որոնց տակ		Նա լեռների մեջ Լունիի, որոնց տակ
	Կարրարացին հող է հերկում հարաջան,		Կարրարացին հող է հերկում հարաջան,
Տող 3591.		Տող 3591.
	{{տող|55}}Դյութ Մանտովն է, որ շատ տեղեր ման եկավ,		{{տող|55}}Դյութ Մանտովն է, որ շատ տեղեր ման եկավ,
−	Հուսկ կանգ առավ այնտեղ, ուր ես եմ ծնվել .	+	Հուսկ կանգ առավ այնտեղ, ուր ես եմ ծնվել.
	Արդ այս մասին լսիր ինձ պահ մի սակավ։		Արդ այս մասին լսիր ինձ պահ մի սակավ։
Տող 3704.		Տող 3704.
	Որ սևամած ու մթին էր երևում։		Որ սևամած ու մթին էր երևում։
−	{{տող|7}}Այնպես, ինչպես նավարանում ՎենետկիԵռացնում են ձմռանը ձյութը մածան,	+	{{տող|7}}Այնպես, ինչպես նավարանում Վենետկի
		+	Եռացնում են ձմռանը ձյութը մածան,
	Ծեփոտելու համար նավերն ըստ կարգի.		Ծեփոտելու համար նավերն ըստ կարգի.
	Եվ նավազներն աշխատում են անարգել —		Եվ նավազներն աշխատում են անարգել —
Տող 3757.		Տող 3758.
	{{տող|46}}Կամրջի տակ պահված դևերն ասացին.		{{տող|46}}Կամրջի տակ պահված դևերն ասացին.
−	«Սուրբ Դեմքնայստեղ ոչ մի օգուտ քեզ չունի.	+	«Սուրբ Դեմքն այստեղ ոչ մի օգուտ քեզ չունի.
	Այստեղ լողում են այլ կերպ, քան Սերկիոյում.		Այստեղ լողում են այլ կերպ, քան Սերկիոյում.
Տող 3820.		Տող 3821.
	Այսպես տեսա վախը գնդի հանձնվող,		Այսպես տեսա վախը գնդի հանձնվող,
−	{{տող|94}}Որ դաշինքով Կապրոնայիցդուրս գալով՝	+	{{տող|94}}Որ դաշինքով Կապրոնայից դուրս գալով՝
	Իրեն գտավ զորախմբի մեջ ոսոխ։		Իրեն գտավ զորախմբի մեջ ոսոխ։
	Ամբողջ մարմնով առաջնորդիս ես կպա,		Ամբողջ մարմնով առաջնորդիս ես կպա,
Տող 4093.		Տող 4094.
	{{տող|1}}Լռիկ, մնջիկ, անուղեկից, մենավոր		{{տող|1}}Լռիկ, մնջիկ, անուղեկից, մենավոր
	Քայլում էինք մեկըս մյուսի ետևից,		Քայլում էինք մեկըս մյուսի ետևից,
−	Այնպես ինչպես եղբայրները փոքրավոր ։	+	Այնպես ինչպես եղբայրները փոքրավոր։
	{{տող|4}}Այն դևերի կռիվը միտքս է բերում		{{տող|4}}Այն դևերի կռիվը միտքս է բերում
−	Եզոպոսի մի առակը հինավուրց ,	+	Եզոպոսի մի առակը հինավուրց,
	Որ գորտի ու մուկի մասին է խոսում։		Որ գորտի ու մուկի մասին է խոսում։
	{{տող|7}}«Արդն» ու «այժմը» այնքան նման չեն միմյանց,		{{տող|7}}«Արդն» ու «այժմը» այնքան նման չեն միմյանց,
	Որքան մեկ ու մյուս դեպքը, եթե մենք		Որքան մեկ ու մյուս դեպքը, եթե մենք
−	Լավ բաղդատենք սկիզբն ու վերջը նրանց ։	+	Լավ բաղդատենք սկիզբն ու վերջը նրանց։
	{{տող|10}}Եվ ինչպես մի մտքից ուրիշն է ծագում,		{{տող|10}}Եվ ինչպես մի մտքից ուրիշն է ծագում,
Տող 4167.		Տող 4168.
	Թույլ չի տա, որ նրանք լինեն պարտազանց։		Թույլ չի տա, որ նրանք լինեն պարտազանց։
−	{{տող|58}}Ցածում գտանք մեղապարտներ ոսկեփայլ ,	+	{{տող|58}}Ցածում գտանք մեղապարտներ ոսկեփայլ,
	Որ լալագին, հոգնաբեկ ու հուսաբեկ,		Որ լալագին, հոգնաբեկ ու հուսաբեկ,
	Շուրջանակի շարժվում էին համրաքայլ։		Շուրջանակի շարժվում էին համրաքայլ։
Տող 4173.		Տող 4174.
	{{տող|61}}Նրանք կրում էին փիլոն կնգղանի,		{{տող|61}}Նրանք կրում էին փիլոն կնգղանի,
	Որոնք լայն ու փայլուն էին, այնպիսիք,		Որոնք լայն ու փայլուն էին, այնպիսիք,
−	Որ կրում են մոնազները Կլունյիի ։	+	Որ կրում են մոնազները Կլունյիի։
	{{տող|64}}Դրանք դրսից պսպղուն էին ու ոսկյա,		{{տող|64}}Դրանք դրսից պսպղուն էին ու ոսկյա,
Տող 4216.		Տող 4217.
	{{տող|94}}Եվ ես նրանց. «Ծնվել եմ ու մեծացել		{{տող|94}}Եվ ես նրանց. «Ծնվել եմ ու մեծացել
−	Մեծ քաղաքում գեղածիծաղ Առնոյի .	+	Մեծ քաղաքում գեղածիծաղ Առնոյի.
	Ես մարմնով եմ, քանզի դեռ չեմ մահացել։		Ես մարմնով եմ, քանզի դեռ չեմ մահացել։
Տող 4227.		Տող 4228.
	Որ նրանց տակ մենք տնքում ենք մշտապես։		Որ նրանց տակ մենք տնքում ենք մշտապես։
−	{{տող|103}}Բոլոնիացի ենք, Վայելող եղբայրներ .	+	{{տող|103}}Բոլոնիացի ենք, Վայելող եղբայրներ.
	Ես Կատալան, նա Լոդերինգ ենք կոչվում.		Ես Կատալան, նա Լոդերինգ ենք կոչվում.
	Քո քաղաքը մեզ ընտրել էր իրեն տեր,		Քո քաղաքը մեզ ընտրել էր իրեն տեր,
Տող 4243.		Տող 4244.
	Երբ Կատալանն այդ նկատեց՝ ինձ ասաց.		Երբ Կատալանն այդ նկատեց՝ ինձ ասաց.
−	{{տող|115}}«Այս մեխվածը , որ դու տեսար հանկարծուստ,	+	{{տող|115}}«Այս մեխվածը, որ դու տեսար հանկարծուստ,
	Փարիսեցոց խորհուրդ տվեց, թե լավ է		Փարիսեցոց խորհուրդ տվեց, թե լավ է
	Զոհվի մի մարդ, քան մի ամբողջ ժողովուրդ։		Զոհվի մի մարդ, քան մի ամբողջ ժողովուրդ։
Տող 4252.		Տող 4253.
	{{տող|121}}Նույն ձևով են այստեղ տանջվում նրա հետ		{{տող|121}}Նույն ձևով են այստեղ տանջվում նրա հետ
−	Նրա աներն ու անդամներն ատյանի ,	+	Նրա աներն ու անդամներն ատյանի,
	Որ հրեից համար դարձավ չարաղետ»։		Որ հրեից համար դարձավ չարաղետ»։
Տող 4276.		Տող 4277.
	{{տող|139}}Առաջնորդըս մի պահ կանգնեց մտախռով,		{{տող|139}}Առաջնորդըս մի պահ կանգնեց մտախռով,
−	Ապա ասաց. «Ուրեմըն մեզ խաբեց նա ,	+	Ապա ասաց. «Ուրեմըն մեզ խաբեց նա,
	Որ լլկում էր հոգիներին ճանկերով»։		Որ լլկում էր հոգիներին ճանկերով»։
	{{տող|142}}Եղբայրն ասաց. «Դևի ամեն չարության		{{տող|142}}Եղբայրն ասաց. «Դևի ամեն չարության
−	Մասին արդեն Բոլոնիայում լսել եմ ,	+	Մասին արդեն Բոլոնիայում լսել եմ,
	Ի մեջ այլոց, թե նա հայր է ստության»։		Ի մեջ այլոց, թե նա հայր է ստության»։
Տող 4333.		Տող 4334.
	Բայց նախ փորձիր, թե արդյոք չէ՞ երերուն»։		Բայց նախ փորձիր, թե արդյոք չէ՞ երերուն»։
−	{{տող|31}}Ճանապարհն այս բեռնավորաց համարչէր,	+	{{տող|31}}Ճանապարհն այս բեռնավորաց համար չէր,
	Զի նա թեթև, իսկ ես նրա օգնությամբ		Զի նա թեթև, իսկ ես նրա օգնությամբ
	Հազիվ էինք մենք բարձրանում դարն ի վեր։		Հազիվ էինք մենք բարձրանում դարն ի վեր։
Տող 4415.		Տող 4416.
	{{տող|91}}Այդ օձերի միջով վայրագ, արտառոց՝		{{տող|91}}Այդ օձերի միջով վայրագ, արտառոց՝
	Վազում էին մերկ հոգիներ ահաբեկ,		Վազում էին մերկ հոգիներ ահաբեկ,
−	Չգտնելով հելիոտրոպկամ թաքստոց։	+	Չգտնելով հելիոտրոպ կամ թաքստոց։
	{{տող|94}}Կապված էին նրանց ձեռքերն ետևում.		{{տող|94}}Կապված էին նրանց ձեռքերն ետևում.
Տող 4485.		Տող 4486.
	Հուսկ Ֆլորենցիան կփոփոխի կարգ ու սարք։		Հուսկ Ֆլորենցիան կփոփոխի կարգ ու սարք։
−	{{տող|145}}Մարսը Մագրի հովտից մի շանթկհանի,	+	{{տող|145}}Մարսը Մագրի հովտից մի շանթ կհանի,
	Շրջապատված թխպակուտակ ամպերով,		Շրջապատված թխպակուտակ ամպերով,
	Եվ կմղվի դաշտի վրա Պիչենի		Եվ կմղվի դաշտի վրա Պիչենի
Տող 4523.		Տող 4524.
	Որ գալիս էր «Ուր է լիրբը» գոչելով։		Որ գալիս էր «Ուր է լիրբը» գոչելով։
−	{{տող|19}}Մարեմմայումայնքան օձեր չեն լինում,	+	{{տող|19}}Մարեմմայում այնքան օձեր չեն լինում,
	Որքան կային նրա մեջքին մինչև անդ,		Որքան կային նրա մեջքին մինչև անդ,
	Ուր մարդկային մարմնիրանն է սկսում։		Ուր մարդկային մարմնիրանն է սկսում։
Տող 4531.		Տող 4532.
	Որ նետում էր հանդիպողին հուր բոցեր։		Որ նետում էր հանդիպողին հուր բոցեր։
−	{{տող|25}}Վարպետս ասաց. «Նա Կակոսնէ կատաղած,	+	{{տող|25}}Վարպետս ասաց. «Նա Կակոսն է կատաղած,
	Որ ժայռերի ներքև լեռան Ավենտին		Որ ժայռերի ներքև լեռան Ավենտին
	Կազմեց լճեր արյուններից իր թափած։		Կազմեց լճեր արյուններից իր թափած։
Տող 4544.		Տող 4545.
	{{տող|34}}Մինչ վարպետըս ինձ հետ խոսում էր այսպես,		{{տող|34}}Մինչ վարպետըս ինձ հետ խոսում էր այսպես,
−	Մեր ներքևով երեք հոգիանցկացան,	+	Մեր ներքևով երեք հոգի անցկացան,
	Որոնք այնժամ նկատելի եղան մեզ,		Որոնք այնժամ նկատելի եղան մեզ,
Տող 4628.		Տող 4629.
	{{տող|97}}Թող լռի և Օվիդիոսը, ըստ որում		{{տող|97}}Թող լռի և Օվիդիոսը, ըստ որում
−	Կաղմոսն օձի և Արեթուսն աղբյուրի	+	Կադմոսն օձի և Արեթուսն աղբյուրի
	Եթե փոխեց, ես նրան չեմ նախանձում։		Եթե փոխեց, ես նրան չեմ նախանձում։
Տող 4684.		Տող 4685.
	{{տող|139}}Ապա նրան իր կռնակը դարձնելով,		{{տող|139}}Ապա նրան իր կռնակը դարձնելով,
−	Ասաց մյուսին«Թող հիմա էլ Բուոզոն	+	Ասաց մյուսին «Թող հիմա էլ Բուոզոն
	Ինձ պես սողա ու սողոսկի այս ճամփով»։		Ինձ պես սողա ու սողոսկի այս ճամփով»։
Տող 4742.		Տող 4743.
	{{տող|28}}Երբ մժեղը փոխարինում է ճանճին,—		{{տող|28}}Երբ մժեղը փոխարինում է ճանճին,—
−	Ներքև, հովտում, իր այզու մեջ կամ արտում	+	Ներքև, հովտում, իր այգու մեջ կամ արտում
	Տեսնում է բյուր փոսուռաներ լուսածին,		Տեսնում է բյուր փոսուռաներ լուսածին,
Տող 4781.		Տող 4782.
	Ինչպես մեկտեղ եղան մարտում ու դավում։		Ինչպես մեկտեղ եղան մարտում ու դավում։
−	{{տող|58}}Անդ տանջվում են ձիու դավիհամար այն,	+	{{տող|58}}Անդ տանջվում են ձիու դավի համար այն,
	Որի շնորհիվ բացվեց դուռը քաղաքի,		Որի շնորհիվ բացվեց դուռը քաղաքի,
	Ուրկից ելավ ազնիվ սերմը հռոմյան.		Ուրկից ելավ ազնիվ սերմը հռոմյան.
Տող 4787.		Տող 4788.
	{{տող|61}}Եվ նենգության, որի համար Դեյդամիան,		{{տող|61}}Եվ նենգության, որի համար Դեյդամիան,
	Թեև մեռած, դեռ ողբում է Աքիլլին.		Թեև մեռած, դեռ ողբում է Աքիլլին.
−	Անդ տեղն է և Պալլադիոնիհատուցման»։	+	Անդ տեղն է և Պալլադիոնի հատուցման»։
	{{տող|64}}«Եթե նրանք բոցում կարող են խոսել,—		{{տող|64}}«Եթե նրանք բոցում կարող են խոսել,—
Տող 4814.		Տող 4815.
	{{տող|82}}Երբ աշխարհում գրեցի երկն իմ վսեմ,		{{տող|82}}Երբ աշխարհում գրեցի երկն իմ վսեմ,
−	Կանգ առեք, և ձեզնից մեկըթող պատմի,	+	Կանգ առեք, և ձեզնից մեկ ըթող պատմի,
	Թե ուր կորավ ու գտավ մահն իր դժխեմ»։		Թե ուր կորավ ու գտավ մահն իր դժխեմ»։
Տող 4826.		Տող 4827.
	{{տող|91}}«Երբ ես պրծա ու հեռացա Կիրկեից,		{{տող|91}}«Երբ ես պրծա ու հեռացա Կիրկեից,
−	Որ մի տարի Գայետիմոտ ինձ պահեց,	+	Որ մի տարի Գայետի մոտ ինձ պահեց,
	Նախքան այսպես անվանվելը Էնեասից,		Նախքան այսպես անվանվելը Էնեասից,
Տող 4841.		Տող 4842.
	Ու փոքրաթիվ ընկերներով կորովի։		Ու փոքրաթիվ ընկերներով կորովի։
−	{{տող|103}}Տեսա ափերն երկումինչև Իսպանիա	+	{{տող|103}}Տեսա ափերն երկու մինչև Իսպանիա
	Ու Մարոկկո, տեսա կղզին սարդերի.		Ու Մարոկկո, տեսա կղզին սարդերի.
	Եվ այլ կղզիքհեռափնյա ու մերձափնյա։		Եվ այլ կղզիքհեռափնյա ու մերձափնյա։
Տող 4851.		Տող 4852.
	{{տող|109}}Որ ոչ մի մարդ չկարենար դենն անցնել.		{{տող|109}}Որ ոչ մի մարդ չկարենար դենն անցնել.
	Ես աջ կողմում թողել էի Սևիլիան,		Ես աջ կողմում թողել էի Սևիլիան,
−	Իսկ Սեուտանձախ կողմում էր մնացել։	+	Իսկ Սեուտան ձախ կողմում էր մնացել։
	{{տող|112}}«Ո՛վ եղբայրներ,— ասացի ես,— արդ դուք, որ		{{տող|112}}«Ո՛վ եղբայրներ,— ասացի ես,— արդ դուք, որ
Տող 4863.		Տող 4864.
	{{տող|118}}Հաշվի առեք ձեր ծագումը երջանիկ.		{{տող|118}}Հաշվի առեք ձեր ծագումը երջանիկ.
	Դուք չեք ծնվել անասնաբար ապրելու,		Դուք չեք ծնվել անասնաբար ապրելու,
−	Այլ գիտելիք ճեռք բերելու և բարիք»։	+	Այլ գիտելիք ձեռք բերելու և բարիք»։
	{{տող|121}}Այս կարճ ճառովս ընկերներիս ես այնպես		{{տող|121}}Այս կարճ ճառովս ընկերներիս ես այնպես
Տող 4871.		Տող 4872.
	{{տող|124}}Եվ նավախելն ուղղած դեպի արևելք՝		{{տող|124}}Եվ նավախելն ուղղած դեպի արևելք՝
	Մենք վարեցինք թիերն իբրև խոլ թևեր,		Մենք վարեցինք թիերն իբրև խոլ թևեր,
−	Ընթանալով միշտ դեպի ձախանարգելք։	+	Ընթանալով միշտ դեպի ձախ անարգելք։
	{{տող|127}}Մութն ընկնելով՝ տեսնում էի արդեն ես		{{տող|127}}Մութն ընկնելով՝ տեսնում էի արդեն ես
−	Մյուս բևեռիբոլոր աստղերը պայծառ,	+	Մյուս բևեռի բոլոր աստղերը պայծառ,
−	Իսկ մերերըչէին գալիս ասպարեզ։	+	Իսկ մերերը չէին գալիս ասպարեզ։
	{{տող|130}}Արդեն վառվել ու հանգել էր հինգ անգամ.		{{տող|130}}Արդեն վառվել ու հանգել էր հինգ անգամ.
Տող 5033.		Տող 5034.
	{{տող|100}}Ապա հարեց. «Ես քեզ մեղքից կարձակեմ,		{{տող|100}}Ապա հարեց. «Ես քեզ մեղքից կարձակեմ,
	Մի՛ վախենա. դու միայն ինձ խորհուրդ տուր,		Մի՛ վախենա. դու միայն ինձ խորհուրդ տուր,
−	Թե ես ինչպես Պենեստրինոնխորտակեմ։	+	Թե ես ինչպես Պենեստրինոն խորտակեմ։
	{{տող|103}}Ես կարող եմ բանալ երկինքն ու գոցել,		{{տող|103}}Ես կարող եմ բանալ երկինքն ու գոցել,
	Ինչպես գիտես, ունեմ երկու բանալիք,		Ինչպես գիտես, ունեմ երկու բանալիք,
−	Որոնց հարգը նախորդըսչէր իմացել»։	+	Որոնց հարգը նախորդըս չէր իմացել»։
	{{տող|106}}Այնժամ մղված այս փաստարկից կարևոր,		{{տող|106}}Այնժամ մղված այս փաստարկից կարևոր,
Տող 5094.		Տող 5095.
	{{տող|7}}Եթե ի մի հավաքվեին այն մարդիկ,		{{տող|7}}Եթե ի մի հավաքվեին այն մարդիկ,
−	Որ Պուլյայիհողի վրա տարաբախտ	+	Որ Պուլյայի հողի վրա տարաբախտ
−	Ընկան ձեռքով հռոմայեցոցքաջ մարտիկ,	+	Ընկան ձեռքով հռոմայեցոց քաջ մարտիկ,
	{{տող|10}}Եվ նրանք, որ ընկան երկար մարտերում,		{{տող|10}}Եվ նրանք, որ ընկան երկար մարտերում,
Տող 5125.		Տող 5126.
	Արտաբերեց. «Ահա նայիր իմ վրան.		Արտաբերեց. «Ահա նայիր իմ վրան.
−	{{տող|31}}Ահա տես, թե Մահմեդնինչպես է հերձված։	+	{{տող|31}}Ահա տես, թե Մահմեդն ինչպես է հերձված։
	Իմ առջևից լալով գնում է Ալին,		Իմ առջևից լալով գնում է Ալին,
	Ծնոտից վեր ամբողջ դեմքով փեռեկված։		Ծնոտից վեր ամբողջ դեմքով փեռեկված։
Տող 5187.		Տող 5188.
	{{տող|76}}Եվ Ֆանոյի ազնիվ մարդկանց իմաց տուր,		{{տող|76}}Եվ Ֆանոյի ազնիվ մարդկանց իմաց տուր,
	Ինչպիսիք են Անջոլելլոն ու Գուիդոն,		Ինչպիսիք են Անջոլելլոն ու Գուիդոն,
−	Որ, եթե մեր գուշակությունըչէ զուր,	+	Որ, եթե մեր գուշակությունը չէ զուր,
	{{տող|79}}Կատտոլիկա ավանի մոտ առափնյա		{{տող|79}}Կատտոլիկա ավանի մոտ առափնյա
Տող 5266.		Տող 5267.
	{{տող|136}}Ես լարեցի միմյանց դեմ հայր ու որդի.		{{տող|136}}Ես լարեցի միմյանց դեմ հայր ու որդի.
−	Աքիտոփելնավելի շատ չգրգռեց	+	Աքիտոփելնա վելի շատ չգրգռեց
	Աբիսողոմ որդուն ընդդեմ հայր Դավթի։		Աբիսողոմ որդուն ընդդեմ հայր Դավթի։
Տող 5273.		Տող 5274.
	Ողնաշարից, որ մեջն է այս իրանի։		Ողնաշարից, որ մեջն է այս իրանի։
−	{{տող|142}}Եվ այսպես ես համատույժսեմ ստանում»։	+	{{տող|142}}Եվ այսպես ես համատույժս եմ ստանում»։
	</poem>		</poem>
Տող 5473.		Տող 5474.
	Ինչպես ցույց էր տվել երկու առիթով,		Ինչպես ցույց էր տվել երկու առիթով,
−	{{տող|4}}Աթամանտըայնքան դարձավ խելազուրկ,	+	{{տող|4}}Աթամանտը այնքան դարձավ խելազուրկ,
	Որ տեսնելով իր կնոջը սեփական,		Որ տեսնելով իր կնոջը սեփական,
	Որ գալիս էր զավակների հետ իր զույգ,		Որ գալիս էր զավակների հետ իր զույգ,
Տող 5571.		Տող 5572.
	{{տող|76}}Բայց որպեսզի այստեղ տանջված տեսնեի		{{տող|76}}Բայց որպեսզի այստեղ տանջված տեսնեի
	Գուիդոյին, Ալեսսանդրին ու եղբոր,		Գուիդոյին, Ալեսսանդրին ու եղբոր,
−	Ֆոնտե Բրանդանհոժարությամբ կտայի։	+	Ֆոնտե Բրանդան հոժարությամբ կտայի։
	{{տող|79}}Մեկն եկել է արդեն, եթե հավատամ		{{տող|79}}Մեկն եկել է արդեն, եթե հավատամ
Տող 5589.		Տող 5590.
	Երեք կարատ այլ մետաղի խառնուրդով»։		Երեք կարատ այլ մետաղի խառնուրդով»։
−	{{տող|91}}Եվ ես նրան. «Այն երկուսըովքե՞ր են,	+	{{տող|91}}Եվ ես նրան. «Այն երկուսը ովքե՞ր են,
	Որ պառկած են քո աջ կողմում իրար կից,		Որ պառկած են քո աջ կողմում իրար կից,
	Եվ արձակում ծուխ֊գոլորշի մեղմորեն»։		Եվ արձակում ծուխ֊գոլորշի մեղմորեն»։
Տող 5598.		Տող 5599.
	{{տող|97}}Մեկն այն կինն է, որ զրպարտեց Հովսեփին.		{{տող|97}}Մեկն այն կինն է, որ զրպարտեց Հովսեփին.
−	Իսկ այն մյուսը Սինոննէ՝ հույն խաբեբան.	+	Իսկ այն մյուսը Սինոնն է՝ հույն խաբեբան.
	Սուր տենդից են արձակում այդ գոլորշին»։		Սուր տենդից են արձակում այդ գոլորշին»։
Տող 5727.		Տող 5728.
	Այսպես ջրհորն եզրապատող ափունքին		Այսպես ջրհորն եզրապատող ափունքին
−	{{տող|43}}Ցցվել էին Հսկաներըահավոր,	+	{{տող|43}}Ցցվել էին Հսկաները ահավոր,
	Որոնց Զևսը սպառնում է տակավին,		Որոնց Զևսը սպառնում է տակավին,
	Երբ երկնքից որոտում է ահագոռ։		Երբ երկնքից որոտում է ահագոռ։
Տող 5735.		Տող 5736.
	Եվ կողերից կախված թևերն երկակի։		Եվ կողերից կախված թևերն երկակի։
−	{{տող|49}}Բնությունըանշուշտ շատ լավ բան արեց,	+	{{տող|49}}Բնությունը անշուշտ շատ լավ բան արեց,
	Երբ դադարեց նման հրեշներ ստեղծել		Երբ դադարեց նման հրեշներ ստեղծել
	Եվ Մարսի այդ մարտիկներին վերացրեց.		Եվ Մարսի այդ մարտիկներին վերացրեց.
Տող 5743.		Տող 5744.
	Դա կգտնի ավելի ճիշտ և ուղիղ.		Դա կգտնի ավելի ճիշտ և ուղիղ.
−	{{տող|55}}Վասնզի եբբ խելքն ու միտքը բանական	+	{{տող|55}}Վասնզի երբ խելքն ու միտքը բանական
	Միանում են չար կամքին ու բիրտ ուժին,		Միանում են չար կամքին ու բիրտ ուժին,
	Դրանց հանդեպ մարդ մնում է անպաշտպան։		Դրանց հանդեպ մարդ մնում է անպաշտպան։
Տող 5772.		Տող 5773.
	{{տող|76}}Եվ ապա ինձ. «Նա ինքն իրեն է մատնում.		{{տող|76}}Եվ ապա ինձ. «Նա ինքն իրեն է մատնում.
−	Նա Նեմբրոթնէ, որի մտքի համար խոլ	+	Նա Նեմբրոթն է, որի մտքի համար խոլ
	Արդ մի լեզու չի գործածվում աշխարհում։		Արդ մի լեզու չի գործածվում աշխարհում։
Տող 5795.		Տող 5796.
	Եվ հատուցումն ըստ արժանվույն ստացավ։		Եվ հատուցումն ըստ արժանվույն ստացավ։
−	{{տող|94}}Նա Ֆիալտնէ, Հսկաներից մեկը այն,	+	{{տող|94}}Նա Ֆիալտն է, Հսկաներից մեկը այն,
	Որ գրոհով աստվածներին վախեցրին.		Որ գրոհով աստվածներին վախեցրին.
	Է՛լ չի շարժում բազուկներն իր հաղթ ու լայն»։		Է՛լ չի շարժում բազուկներն իր հաղթ ու լայն»։
Տող 5801.		Տող 5802.
	{{տող|97}}Ես ասացի. «Եթե հնար է, վարպե՛տ,		{{տող|97}}Ես ասացի. «Եթե հնար է, վարպե՛տ,
	Թույլ տուր տեսնեմ իմ սեփական աչքերով		Թույլ տուր տեսնեմ իմ սեփական աչքերով
−	Բրիարեսինվիթխարի ու անհեթեթ»։	+	Բրիարեսին վիթխարի ու անհեթեթ»։
	{{տող|100}}Պատասխանեց. «Նախ կտեսնես Անթեյին,		{{տող|100}}Պատասխանեց. «Նախ կտեսնես Անթեյին,
Տող 5895.		Տող 5896.
	{{տող|19}}Ես լսեցի մեկի խոսքերն հետևյալ.		{{տող|19}}Ես լսեցի մեկի խոսքերն հետևյալ.
	«Զգույշ եղիր, որ ոտնակոխ դու չանես		«Զգույշ եղիր, որ ոտնակոխ դու չանես
−	Գլուխները եղբայրներիսողբացյալ»։	+	Գլուխները եղբայրներիս ողբացյալ»։
	{{տող|22}}Ես, հակվելով, տեսա տակն իմ ոտների		{{տող|22}}Ես, հակվելով, տեսա տակն իմ ոտների
Տող 5922.		Տող 5923.
	{{տող|40}}Երբ հայացքըս ես ուղղեցի քիչ հեռու,		{{տող|40}}Երբ հայացքըս ես ուղղեցի քիչ հեռու,
−	Ներքև տեսա երկու հոգիայնքան կիպ,	+	Ներքև տեսա երկու հոգի այնքան կիպ,
	Որ մազերը խառնվել էին իրարու։		Որ մազերը խառնվել էին իրարու։
Տող 5958.		Տող 5959.
	{{տող|67}}Եվ որպեսզի քեզ ամեն ինչ պարզ լինի,		{{տող|67}}Եվ որպեսզի քեզ ամեն ինչ պարզ լինի,
−	Գիտցիր, որ ես Կամիչոն դե՚ Պացցինեմ.	+	Գիտցիր, որ ես Կամիչոն դե՚Պացցին եմ.
	Սպասում եմ ինձնից վատթար Կառլինին»։		Սպասում եմ ինձնից վատթար Կառլինին»։
Տող 5965.		Տող 5966.
	Ու կզգամ միշտ, երբ տեսնեմ լիճ մի սառած։		Ու կզգամ միշտ, երբ տեսնեմ լիճ մի սառած։
−	{{տող|73}}Եվ մինչ դեպի կենտրոնէինք մենք գնում,	+	{{տող|73}}Եվ մինչ դեպի կենտրոն էինք մենք գնում,
	Ուր ձգվում են ծանրությունները բոլոր,		Ուր ձգվում են ծանրությունները բոլոր,
	Եվ մինչ դողում էի հավերժ սառույցում,		Եվ մինչ դողում էի հավերժ սառույցում,
Տող 5971.		Տող 5972.
	{{տող|76}}Դիտմամբ էր, թե դիպվածաբար, չգիտեմ,		{{տող|76}}Դիտմամբ էր, թե դիպվածաբար, չգիտեմ,
	Բայց անցնելիս գլուխների միջով այն,		Բայց անցնելիս գլուխների միջով այն,
−	Ոտքով զարկի մեկի գանգինձառադեմ։	+	Ոտքով զարկի մեկի գանգին ձառադեմ։
	{{տող|79}}Նա ողբալով գոչեց. «Ինչո՞ւ ես զարկում.		{{տող|79}}Նա ողբալով գոչեց. «Ինչո՞ւ ես զարկում.
Տող 6022.		Տող 6023.
	{{տող|115}}Ֆրանսացոց փողն է քավում այստեղ նա,		{{տող|115}}Ֆրանսացոց փողն է քավում այստեղ նա,
−	Ասա՝ տեսա Դուերայինես այնտեղ,	+	Ասա՝ տեսա Դուերային ես այնտեղ,
	Ուր տանջվում են դավաճաններն անխնա։		Ուր տանջվում են դավաճաններն անխնա։
Տող 6041.		Տող 6042.
	Ուր ուղեղը ծոծրակին է հարակցում։		Ուր ուղեղը ծոծրակին է հարակցում։
−	{{տող|130}}Եվ կամ ինչպես Տիդեոսըվշտահար	+	{{տող|130}}Եվ կամ ինչպես Տիդեոսը վշտահար
	Կրծեց գանգը Մենալիպի թեբեցի,		Կրծեց գանգը Մենալիպի թեբեցի,
	Այսպես մեկը մյուսի գանգն էր կրծում հար։		Այսպես մեկը մյուսի գանգն էր կրծում հար։
Տող 6075.		Տող 6076.
	Դա անկասկած ֆլորենտացի կլինես։		Դա անկասկած ֆլորենտացի կլինես։
−	{{տող|13}}Արդ իմացիր, որ Ուգոլինկոմսն եմ ես,	+	{{տող|13}}Արդ իմացիր, որ Ուգոլին կոմսն եմ ես,
	Իսկ սա՝ ավագ եպիսկոպոս Ռուջջերն է.		Իսկ սա՝ ավագ եպիսկոպոս Ռուջջերն է.
	Հիմա կասեմ, թե ինչու ենք կիպ այսպես։		Հիմա կասեմ, թե ինչու ենք կիպ այսպես։
Տող 6108.		Տող 6109.
	{{տող|37}}Երբ զարթնեցի առավոտյան մոտերքին,		{{տող|37}}Երբ զարթնեցի առավոտյան մոտերքին,
−	Ես լսեցի, որ որդիքըսքնի մեջ	+	Ես լսեցի, որ որդիքըս քնի մեջ
	Ճչում էին ու հաց հայցում լալագին։		Ճչում էին ու հաց հայցում լալագին։
Տող 6189.		Տող 6190.
	{{տող|97}}Զի առաջին արտասուքները տխուր		{{տող|97}}Զի առաջին արտասուքները տխուր
	Լցվում էին շիթ֊շիթ աչքի խոռոչում		Լցվում էին շիթ֊շիթ աչքի խոռոչում
−	Եվ քարանում, ինչպես բյտրեղ ամրակուռ։	+	Եվ քարանում, ինչպես բյուրեղ ամրակուռ։
	{{տող|100}}Թեև դեմքըս ցրտից դաժան ու դժնի		{{տող|100}}Թեև դեմքըս ցրտից դաժան ու դժնի
Տող 6207.		Տող 6208.
	Որ տանջանքի վերջին վայրն են ղրկել ձեզ,		Որ տանջանքի վերջին վայրն են ղրկել ձեզ,
−	{{տող|112}}Այս կարծըր քողնհանեցեք իմ աչքերից,	+	{{տող|112}}Այս կարծըր քողն հանեցեք իմ աչքերից,
−	Որպեսզի ես պոռթկամ վիշտը կմ սրտի,	+	Որպեսզի ես պոռթկամ վիշտը իմ սրտի,
	Նախքան սառելն իմ արցունքները նորից»։		Նախքան սառելն իմ արցունքները նորից»։
Տող 6215.		Տող 6216.
	Թող այս սառցի խոր հատակը ես գնամ»։		Թող այս սառցի խոր հատակը ես գնամ»։
−	{{տող|118}}Պատասխանեց. «Ես Ալբերիգ եղբայրնեմ,	+	{{տող|118}}Պատասխանեց. «Ես Ալբերիգ եղբայրն եմ,
	Վատ այգիից միրգ բերողը, և այստեղ		Վատ այգիից միրգ բերողը, և այստեղ
	Ստանում եմ արմավ թուզի փոխարեն»։		Ստանում եմ արմավ թուզի փոխարեն»։
Տող 6223.		Տող 6224.
	Թե աշխարհում իմ մարմինը ինչ եղավ։		Թե աշխարհում իմ մարմինը ինչ եղավ։
−	{{տող|124}}Այս Պտղոմյաննայն հատկությամբ է օժտված,	+	{{տող|124}}Այս Պտղոմյանն այն հատկությամբ է օժտված,
	Որ շատ հաճախ հոգին ընկնում է այստեղ,		Որ շատ հաճախ հոգին ընկնում է այստեղ,
−	Ատրոպոսընրան կյանքից չխզած։	+	Ատրոպոսը նրան կյանքից չխզած։
	{{տող|127}}Բայց որպեսզի դու ավելի շտապես		{{տող|127}}Բայց որպեսզի դու ավելի շտապես
Տող 6240.		Տող 6241.
	{{տող|136}}Դու կիմանաս նրան, եթե նորեկ ես.		{{տող|136}}Դու կիմանաս նրան, եթե նորեկ ես.
−	Նա կոչվում է Բրանկա դ՚Օրիավաղուց է,	+	Նա կոչվում է Բրանկա դ՚Օրիա, վաղուց է,
	Որ նա փակված, սառցապատված է այսպես»։		Որ նա փակված, սառցապատված է այսպես»։
Տող 6247.		Տող 6248.
	Եվ ուտում է, խմում, քնում ու հագնում»։		Եվ ուտում է, խմում, քնում ու հագնում»։
−	{{տող|142}}Եվ նա ասաց. «Այն խոր ձորի մեջհավերժ,	+	{{տող|142}}Եվ նա ասաց. «Այն խոր ձորի մեջ հավերժ,
	Ուր եռում է կպրաձյութը մածուցիկ,		Ուր եռում է կպրաձյութը մածուցիկ,
	Միքել Ձանկեն դեռ չէր ընկել գահավեժ,		Միքել Ձանկեն դեռ չէր ընկել գահավեժ,
Տող 6273.		Տող 6274.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
−	{{տող|1}}«Դրոշք յառաջ գան թագաւորինԴժոխոց,—	+	{{տող|1}}«Դրոշք յառաջ գան թագաւորին Դժոխոց,—
	Ասաց վարպետս։— Ահա նայիր, նա արդեն		Ասաց վարպետս։— Ահա նայիր, նա արդեն
	Նկատվում է այս մթան մեջ թանձրահոծ»։		Նկատվում է այս մթան մեջ թանձրահոծ»։
Տող 6345.		Տող 6346.
	Երախներից արյուն, արցունք հոսեցնում։		Երախներից արյուն, արցունք հոսեցնում։
−	{{տող|55}}Ամեն երախ ժանիքներովտրորում	+	{{տող|55}}Ամեն երախ ժանիքներով տրորում
	Ու ձրձում էր մի մեղավոր, թակի պես,		Ու ձրձում էր մի մեղավոր, թակի պես,
	Եվ այսպես Դևն երեք հոգու էր տանջում։		Եվ այսպես Դևն երեք հոգու էր տանջում։
Տող 6474.		Տող 6475.
	{{տող|7}}Աստ թող հառնե քերթողությունը մեռյալ,		{{տող|7}}Աստ թող հառնե քերթողությունը մեռյալ,
−	Ո՛վսրբազան ու տիրական Մուսաներ.	+	Ո՛վ սրբազան ու տիրական Մուսաներ.
	Թող Կալլիոպեն հաճի փոքր֊ինչ վեր կենալ		Թող Կալլիոպեն հաճի փոքր֊ինչ վեր կենալ
Տող 6498.		Տող 6499.
	{{տող|25}}Նրանց ցոլքից երկինքն հրճվում էր կարծես։		{{տող|25}}Նրանց ցոլքից երկինքն հրճվում էր կարծես։
−	Ո՛վորբացած հյուսիսային կիսագունդ,	+	Ո՛վ որբացած հյուսիսային կիսագունդ,
	Դու առհավետ նրանց տեսքից զրկված ես։		Դու առհավետ նրանց տեսքից զրկված ես։
Տող 6507.		Տող 6508.
	{{տող|31}}Իմ մոտ տեսա մի ծերունի մենավոր,		{{տող|31}}Իմ մոտ տեսա մի ծերունի մենավոր,
	Տեսքից այնքան ակնածության արժանի,		Տեսքից այնքան ակնածության արժանի,
−	Որքան որդին պարտ էտածել հանդեպ հոր։	+	Որքան որդին պարտ է տածել հանդեպ հոր։
	{{տող|34}}Նրա մորուքն երկար էր ու ալեհեր,		{{տող|34}}Նրա մորուքն երկար էր ու ալեհեր,
Տող 6517.		Տող 6518.
	Որ նա կարծես ցոլացումն էր արևի։		Որ նա կարծես ցոլացումն էր արևի։
−	{{տող|40}}«Այդ ո՞վեք դուք, որ գետն իվեր ելնելով,	+	{{տող|40}}«Այդ ո՞վ եք դուք, որ գետն ի վեր ելնելով,
	Խույս եք տվել հավերժական զնդանից,—		Խույս եք տվել հավերժական զնդանից,—
	Հարցրեց նա մեզ թավ մորուքը շարժելով։—		Հարցրեց նա մեզ թավ մորուքը շարժելով։—
−	{{տող|43}}Ո՞վբերեց ձեզ, ո՞վեղավ ձեր լուսատուն,	+	{{տող|43}}Ո՞վ բերեց ձեզ, ո՞վ եղավ ձեր լուսատուն,
	Որ դուրս ելնեք խորխորատից Դժոխքի,		Որ դուրս ելնեք խորխորատից Դժոխքի,
−	Ուր տիրում էհավետ խավարը անհուն։	+	Ուր տիրում է հավետ խավարը անհուն։
−	{{տող|46}}Ի՛նչ, փոխվե՞լեն օրենքները գեհենի,	+	{{տող|46}}Ի՛նչ, փոխվե՞լ են օրենքները գեհենի,
−	Կամ երկնքում նոր որոշո՞ւմ էհանված,	+	Կամ երկնքում նոր որոշո՞ւմ է հանված,
	Որ եկել եք այստեղ առանց հրամանի»։		Որ եկել եք այստեղ առանց հրամանի»։
Տող 6558.		Տող 6559.
	{{տող|70}}Նրա գալը դու ընդունիր լավակամ.		{{տող|70}}Նրա գալը դու ընդունիր լավակամ.
−	Նա ձգտում էազատության թանկագին,	+	Նա ձգտում է ազատության թանկագին,
−	Որի համար մարդ զոհում էկյանքն անգամ։	+	Որի համար մարդ զոհում է կյանքն անգամ։
	{{տող|73}}Դու այդ գիտես, քանզի մահը հաճույքով		{{տող|73}}Դու այդ գիտես, քանզի մահը հաճույքով
Տող 6569.		Տող 6570.
	Պարունակս էլ այն է, որտեղ քո Մարկիան,		Պարունակս էլ այն է, որտեղ քո Մարկիան,
−	{{տող|79}}Ազնիվ հոգի, կարծես քեզ էփնտրում դեռ.	+	{{տող|79}}Ազնիվ հոգի, կարծես քեզ է փնտրում դեռ.
	Հանուն սիրո, որ նա ունի քո հանդեպ,		Հանուն սիրո, որ նա ունի քո հանդեպ,
	Բարեհաճիր բավարարել իղձը մեր։		Բարեհաճիր բավարարել իղձը մեր։
Տող 6581.		Տող 6582.
	Որ ես նրան ամեն ինչով հոգացի։		Որ ես նրան ամեն ինչով հոգացի։
−	{{տող|88}}Արդ քանի որ նա այն կողմն էժանտ գետից,	+	{{տող|88}}Արդ քանի որ նա այն կողմն է ժանտ գետից,
	Էլ չի կարող ինձ հուզել այն օրենքով,		Էլ չի կարող ինձ հուզել այն օրենքով,
	Որ հաստատվեց, երբ ես ելա այնտեղից։		Որ հաստատվեց, երբ ես ելա այնտեղից։
−	{{տող|91}}Բայց եթե քեզ մի սուրբ կին էուղարկել,	+	{{տող|91}}Բայց եթե քեզ մի սուրբ կին է ուղարկել,
	Էլ հարկ չկա շոյող խոսքեր անելու,		Էլ հարկ չկա շոյող խոսքեր անելու,
	Բավ է, որ դու նրա հայցով ես եկել։		Բավ է, որ դու նրա հայցով ես եկել։
−	{{տող|94}}Արդ գնա ևգոտևորիր դու սրան	+	{{տող|94}}Արդ գնա և գոտևորիր դու սրան
−	Մի կնյունով ևերեսն էլ լավ լվա,	+	Մի կնյունով և երեսն էլ լավ լվա,
	Որ չմնա կեղտի ոչ մի հետք վրան։		Որ չմնա կեղտի ոչ մի հետք վրան։
	{{տող|97}}Վայել չէ, որ նա աչքերով բլշակնած		{{տող|97}}Վայել չէ, որ նա աչքերով բլշակնած
	Ներկայանա պաշտոնեին առաջին,		Ներկայանա պաշտոնեին առաջին,
−	Որը մեկն էէակներից երկնակյաց։	+	Որը մեկն է էակներից երկնակյաց։
	{{տող|100}}Այս կղզյակը իր ափերին ստորին,		{{տող|100}}Այս կղզյակը իր ափերին ստորին,
Տող 6602.		Տող 6603.
	{{տող|103}}Սաղարթավոր կամ կարծրակուռ ոչ մի բույս		{{տող|103}}Սաղարթավոր կամ կարծրակուռ ոչ մի բույս
−	Այդտեղ աճել ևուռճանալ չի կարող,	+	Այդտեղ աճել և ուռճանալ չի կարող,
	Զի չի թեքվի ալիքներից հողմահույզ։		Զի չի թեքվի ալիքներից հողմահույզ։
	{{տող|106}}Դուք այստեղից անկարող եք ետ դառնալ.		{{տող|106}}Դուք այստեղից անկարող եք ետ դառնալ.
	Շուտով ծագող արևը ձեզ ցույց կտա,		Շուտով ծագող արևը ձեզ ցույց կտա,
−	Թե ինչ ճամփով պետք էլեռը բարձրանալ»։	+	Թե ինչ ճամփով պետք է լեռը բարձրանալ»։
	{{տող|109}}Այս ասելով անհետացավ ծերունին։		{{տող|109}}Այս ասելով անհետացավ ծերունին։
Տող 6615.		Տող 6616.
	{{տող|112}}Նա ինձ ասաց. «Հիմա դա ինձ հետևիր.		{{տող|112}}Նա ինձ ասաց. «Հիմա դա ինձ հետևիր.
	Գնանք այն կողմ, զի հարթավայրն այնտեղից		Գնանք այն կողմ, զի հարթավայրն այնտեղից
−	Իջնում էդեպ ծովի ափը ցածրադիր»։	+	Իջնում է դեպ ծովի ափը ցածրադիր»։
	{{տող|115}}Վաղորդյան ժամն արդ ընկրկում էր ետ֊ետ		{{տող|115}}Վաղորդյան ժամն արդ ընկրկում էր ետ֊ետ
−	Արշալույսի առջև բացվող, ևհեռվից	+	Արշալույսի առջև բացվող, և հեռվից
	Նկատեցի ծովածփանքը վետ֊վետ։		Նկատեցի ծովածփանքը վետ֊վետ։
	{{տող|118}}Գնում էինք հարթավայրով մենավոր,		{{տող|118}}Գնում էինք հարթավայրով մենավոր,
	Ինչպես նա, ով կորցրած ճամփան գտնելով՝		Ինչպես նա, ով կորցրած ճամփան գտնելով՝
−	Հրճվում էևիրեն զգում բախտավոր։	+	Հրճվում է և իրեն զգում բախտավոր։
	{{տող|121}}Գալով այնտեղ, որտեղ շաղը մանրամաղ		{{տող|121}}Գալով այնտեղ, որտեղ շաղը մանրամաղ
−	Պայքարում էշողերի հետ արևի,	+	Պայքարում է շողերի հետ արևի,
−	Եվ որտեղ նա գոլորշանում էդանդաղ,	+	Եվ որտեղ նա գոլորշանում է դանդաղ,
	{{տող|124}}Վարպետըս իր երկու ձեռքերը բացած՝		{{տող|124}}Վարպետըս իր երկու ձեռքերը բացած՝
Տող 6642.		Տող 6643.
	{{տող|133}}Այստեղ նա ինձ գոտևորեց անդստին։		{{տող|133}}Այստեղ նա ինձ գոտևորեց անդստին։
−	Բայց ո՛վզարմանք, այն խոնարհ բույսը, որ նա	+	Բայց ո՛վ զարմանք, այն խոնարհ բույսը, որ նա
	Քաղեց֊քանցեց, հենց նույն տեղում վերստին		Քաղեց֊քանցեց, հենց նույն տեղում վերստին
Տող 6741.		Տող 6742.
	{{տող|67}}Հոգիները, երբ իմ շնչից իմացան,		{{տող|67}}Հոգիները, երբ իմ շնչից իմացան,
	Որ տակավին կենդանի մարդ էի ես,		Որ տակավին կենդանի մարդ էի ես,
−	Այլայլվեցին ևարմացան֊զարմացան։	+	Այլայլվեցին և արմացան֊զարմացան։
	{{տող|70}}Եվ ինչպես երբ գալիս է մի սուրհանդակ,		{{տող|70}}Եվ ինչպես երբ գալիս է մի սուրհանդակ,
Տող 6748.		Տող 6749.
	{{տող|73}}Այսպես բոլոր հոգիներն այն բախտավոր		{{տող|73}}Այսպես բոլոր հոգիներն այն բախտավոր
−	Մոտըս եկան ևնայեցին ինձ ուշով,	+	Մոտըս եկան և նայեցին ինձ ուշով,
	Մոռնալով, որ քավելու են պարտավոր։		Մոռնալով, որ քավելու են պարտավոր։
Տող 6755.		Տող 6756.
	Որ իմ հերթին նույնը արի ես անկեղծ։		Որ իմ հերթին նույնը արի ես անկեղծ։
−	{{տող|79}}Օ՛, ստվերներ աննյութական ևունայն։	+	{{տող|79}}Օ՛, ստվերներ աննյութական և ունայն։
	Ես երեք հեղ նրան գրկել փորձեցի,		Ես երեք հեղ նրան գրկել փորձեցի,
	Բայց երեք հեղ գրկեցի կուրծքըս միայն։		Բայց երեք հեղ գրկեցի կուրծքըս միայն։
Տող 6768.		Տող 6769.
	{{տող|88}}Պատասխանեց. «Ինչպես մարմնով մահացու		{{տող|88}}Պատասխանեց. «Ինչպես մարմնով մահացու
−	Քեզ սիրեցի, սիրում եմ ևանմարմին.	+	Քեզ սիրեցի, սիրում եմ և անմարմին.
	Ես կկանգնեմ, սակայն ո՞ւր ես գնում դու»։		Ես կկանգնեմ, սակայն ո՞ւր ես գնում դու»։
	{{տող|91}}«Իմ Կազելլա, ես այս ճամփան եմ անցնում,		{{տող|91}}«Իմ Կազելլա, ես այս ճամփան եմ անցնում,
	Որ վերստին այստեղ դառնամ,— ասացի,—		Որ վերստին այստեղ դառնամ,— ասացի,—
−	Բայց դու ինչո՞ւայսքան ուշ ես ժամանում»։	+	Բայց դու ինչո՞ւ այսքան ուշ ես ժամանում»։
	{{տող|94}}Եվ նա ասաց. «Նախատինք չէ ինձ համար,		{{տող|94}}Եվ նա ասաց. «Նախատինք չէ ինձ համար,
Տող 6780.		Տող 6781.
	{{տող|97}}Զի նա արդար մի կամքի է ենթարկվում։		{{տող|97}}Զի նա արդար մի կամքի է ենթարկվում։
−	Հիմա արդեն երեք ամսից իվեր նա	+	Հիմա արդեն երեք ամսից ի վեր նա
	Ցանկացողին նավն է առնում ու տանում։		Ցանկացողին նավն է առնում ու տանում։
Տող 6833.		Տող 6834.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
−	{{տող|1}}Մինչ խուճապը նրանց մատնեց իփախուստ	+	{{տող|1}}Մինչ խուճապը նրանց մատնեց ի փախուստ
	Հարթավայրով դեպ ստորոտը լեռան,		Հարթավայրով դեպ ստորոտը լեռան,
−	Ուր քավել էպարտադրված մեզ վերուստ,	+	Ուր քավել է պարտադրված մեզ վերուստ,
	{{տող|4}}Ես մոտեցա իմ ընկերոջ անձնվեր.		{{տող|4}}Ես մոտեցա իմ ընկերոջ անձնվեր.
	Առանց նրան ո՞ւր պիտի ես գնայի։		Առանց նրան ո՞ւր պիտի ես գնայի։
−	Ո՞վպիտի ինձ առաջնորդեր լեռն իվեր։	+	Ո՞վ պիտի ինձ առաջնորդեր լեռն ի վեր։
	{{տող|7}}Ինձ թվաց, թե նա եղել էր խղճահար։		{{տող|7}}Ինձ թվաց, թե նա եղել էր խղճահար։
	Օ՛ անարատ ու զգալուն խղճմտանք,		Օ՛ անարատ ու զգալուն խղճմտանք,
−	Չնչին զանցանքն անգամ ցավ էքեզ համար։	+	Չնչին զանցանքն անգամ ցավ է քեզ համար։
	{{տող|10}}Երբ Վիրգիլը դադարեցրեց շտապել		{{տող|10}}Երբ Վիրգիլը դադարեցրեց շտապել
Տող 6862.		Տող 6863.
	{{տող|22}}Առաջնորդըս ինձ դառնալով այն ատեն,		{{տող|22}}Առաջնորդըս ինձ դառնալով այն ատեն,
−	Ասաց. «Ինչո՞ւչես վստահում իմ վրա,	+	Ասաց. «Ինչո՞ւ չես վստահում իմ վրա,
−	Կարծում ես, թե ես քեզ լքե՞լեմ արդեն։	+	Կարծում ես, թե ես քեզ լքե՞լ եմ արդեն։
−	{{տող|25}}Հիմա արդեն իրիկնաժամ էայնտեղ,	+	{{տող|25}}Հիմա արդեն իրիկնաժամ է այնտեղ,
−	Ուր թաղված էիմ մարմինը ստվերող,	+	Ուր թաղված է իմ մարմինը ստվերող,
	Բրանդիզիում էր գտնվում նա մի հեղ։		Բրանդիզիում էր գտնվում նա մի հեղ։
Տող 6874.		Տող 6875.
	{{տող|31}}Լիազորը, որ մարմինները մեր պես		{{տող|31}}Լիազորը, որ մարմինները մեր պես
−	Ընդունակ էդարձնում տանջանք կրելու,	+	Ընդունակ է դարձնում տանջանք կրելու,
	Չի կամենում գործելակերպն հայտնել մեզ։		Չի կամենում գործելակերպն հայտնել մեզ։
−	{{տող|34}}Խենթ էնա, ով հույս ունի, որ միտքը մեր	+	{{տող|34}}Խենթ է նա, ով հույս ունի, որ միտքը մեր
−	Իզորու էհասկանալու ամեն ինչ,	+	Ի զորու է հասկանալու ամեն ինչ,
−	Որ անում էեռանձնյա Գոյը անմեռ։	+	Որ անում է եռանձնյա Գոյը անմեռ։
−	{{տող|37}}Դուք, ո՛վմարդիկ, գոհացեք լոկ արդյունքով,	+	{{տող|37}}Դուք, ո՛վ մարդիկ, գոհացեք լոկ արդյունքով,
	Եթե ամեն ինչ պարզ լիներ ձեզ համար,		Եթե ամեն ինչ պարզ լիներ ձեզ համար,
	Կույս Մարիամը չէր ծնանի երկունքով։		Կույս Մարիամը չէր ծնանի երկունքով։
−	{{տող|40}}Ձեր բաղձանքը զուր ունեցան ևնրանք,	+	{{տող|40}}Ձեր բաղձանքը զուր ունեցան և նրանք,
	Որոնք եղան մտածողներ խորամիտ,		Որոնք եղան մտածողներ խորամիտ,
−	Իսկ արդ նրանց հավետ տրված էթախծանք։	+	Իսկ արդ նրանց հավետ տրված է թախծանք։
	{{տող|43}}Նրանց մեջ են Պլատոնն ու Արիստոտ		{{տող|43}}Նրանց մեջ են Պլատոնն ու Արիստոտ
Տող 6901.		Տող 6902.
	Պիտի թվար սանդուղք հարմար ու լայնշի։		Պիտի թվար սանդուղք հարմար ու լայնշի։
−	{{տող|52}}«Արդ ո՞վգիտե՝ թե որ կողմից լեռն այս ձիգ	+	{{տող|52}}«Արդ ո՞վ գիտե՝ թե որ կողմից լեռն այս ձիգ
	Նվազ սեպ է,— ասաց տերըս կանգնելով,—		Նվազ սեպ է,— ասաց տերըս կանգնելով,—
	Որ կարենանք վեր բարձրանալ դյուրանցիկ»։		Որ կարենանք վեր բարձրանալ դյուրանցիկ»։
Տող 6913.		Տող 6914.
	Կարծես թվում էին անշարժ, աներեր։		Կարծես թվում էին անշարժ, աներեր։
−	{{տող|61}}Ես ասացի. «Վարպե՛տ, նայի՛րվեր ուղիղ.	+	{{տող|61}}Ես ասացի. «Վարպե՛տ, նայի՛ր վեր ուղիղ.
	Ահա սրանք որոշ խորհուրդ կտան մեզ,		Ահա սրանք որոշ խորհուրդ կտան մեզ,
	Եթե դու չես գտնում ելքի մի ուղի»։		Եթե դու չես գտնում ելքի մի ուղի»։
Տող 6933.		Տող 6934.
	Խաղաղության, որին եք դուք ծարավի,		Խաղաղության, որին եք դուք ծարավի,
−	{{տող|76}}Ասացեք մեզ, թե ո՞րկողմից կարող ենք	+	{{տող|76}}Ասացեք մեզ, թե ո՞ր կողմից կարող ենք
−	Հեշտ բարձրանալ այս լեռն իվեր սեպաձև,	+	Հեշտ բարձրանալ այս լեռն ի վեր սեպաձև,
	Այնպես որ մենք զուր ժամանակ չկորցնենք»։		Այնպես որ մենք զուր ժամանակ չկորցնենք»։
Տող 6942.		Տող 6943.
	{{տող|82}}Եվ առջևից քայլողներին հետևում,		{{տող|82}}Եվ առջևից քայլողներին հետևում,
−	Մերթ կանգնելով ևմերթ նրանց հենվելով,	+	Մերթ կանգնելով և մերթ նրանց հենվելով,
	Իսկ թե ինչու՝ իրենք էլ չեն իմանում,		Իսկ թե ինչու՝ իրենք էլ չեն իմանում,
	{{տող|85}}Այսպես ահա մոտենում էր դեպի մեզ		{{տող|85}}Այսպես ահա մոտենում էր դեպի մեզ
	Առաջին շարքն այն բախտավոր ջոկատի,		Առաջին շարքն այն բախտավոր ջոկատի,
−	Դեմքով խոնարհ ևհայացքով բարեհեզ։	+	Դեմքով խոնարհ և հայացքով բարեհեզ։
	{{տող|88}}Երբ տեսան այն հոգիները նախընթաց,		{{տող|88}}Երբ տեսան այն հոգիները նախընթաց,
Տող 6953.		Տող 6954.
	Որ ստվերըս դեպի սարն էր երկարած,		Որ ստվերըս դեպի սարն էր երկարած,
−	{{տող|91}}Կանգ առան ևընկրկեցին մի քիչ ետ,	+	{{տող|91}}Կանգ առան և ընկրկեցին մի քիչ ետ,
	Եվ ետևից ընթացողները բոլոր		Եվ ետևից ընթացողները բոլոր
	Նույն բանն արին բնազդաբար ու անգետ։		Նույն բանն արին բնազդաբար ու անգետ։
	{{տող|94}}«Ես ձեզ ասեմ, դուք ինձ դեռ հարց չտված,		{{տող|94}}«Ես ձեզ ասեմ, դուք ինձ դեռ հարց չտված,
−	Ձեր տեսածը մի մարմին էմարդկային,	+	Ձեր տեսածը մի մարմին է մարդկային,
−	Դրանից էլույսը գետնին երկատված։	+	Դրանից է լույսը գետնին երկատված։
	{{տող|97}}Մի՛ զարմանաք, հավատացեք, որ առանց		{{տող|97}}Մի՛ զարմանաք, հավատացեք, որ առանց
	Երկնապարգև մի զորության չէ, որ նա		Երկնապարգև մի զորության չէ, որ նա
−	Հետամուտ էելնելու լեռն այս անանց»։	+	Հետամուտ է ելնելու լեռն այս անանց»։
−	{{տող|100}}Այսպես ասաց առաջնորդըս ևայնժամ	+	{{տող|100}}Այսպես ասաց առաջնորդըս և այնժամ
	Նրանք խմբով «Եկեք մեզ հետ» ասացին,		Նրանք խմբով «Եկեք մեզ հետ» ասացին,
	Ճանապարհը մեզ ցույց տալով փութակամ։		Ճանապարհը մեզ ցույց տալով փութակամ։
Տող 6971.		Տող 6972.
	{{տող|103}}«Ով էլ լինես,— ասաց մեկը նրանցից,—		{{տող|103}}«Ով էլ լինես,— ասաց մեկը նրանցից,—
	Մի պահ դեմքիս նայիր առանց կանգնելու,		Մի պահ դեմքիս նայիր առանց կանգնելու,
−	Եվ հիշիր թե երբևէ չե՞ստեսել ինձ»։	+	Եվ հիշիր թե երբևէ չե՞ս տեսել ինձ»։
−	{{տող|106}}Դարձա նրան ևուշադիր նայեցի.	+	{{տող|106}}Դարձա նրան և ուշադիր նայեցի.
	Նա խարտյաշ էր, ազնվատիպ ու սիրուն,		Նա խարտյաշ էր, ազնվատիպ ու սիրուն,
	Բայց մի հոնքի վրա ուներ մի սպի։		Բայց մի հոնքի վրա ուներ մի սպի։
Տող 6986.		Տող 6987.
	{{տող|115}}Գնա գտիր իմ գեղեցիկ աղջկան,		{{տող|115}}Գնա գտիր իմ գեղեցիկ աղջկան,
−	Սիկիլիո ևԱրագոնի տերանց մոր,	+	Սիկիլիո և Արագոնի տերանց մոր,
	Եվ իմ մասին պատմիր ստույգը նրան։		Եվ իմ մասին պատմիր ստույգը նրան։
	{{տող|118}}Երբ ես երկու մահացու վերք ստացա,		{{տող|118}}Երբ ես երկու մահացու վերք ստացա,
	Ինձ հանձնեցի արցունքով ու զղջումով		Ինձ հանձնեցի արցունքով ու զղջումով
−	Նրան, որ միշտ ներող էևսրտացավ։	+	Նրան, որ միշտ ներող է և սրտացավ։
	{{տող|121}}Իմ մեղքերը սարսափելի ծանր եղան,		{{տող|121}}Իմ մեղքերը սարսափելի ծանր եղան,
−	Բայց Տերն այնքան բարի էու ողորմած,	+	Բայց Տերն այնքան բարի է ու ողորմած,
−	Որ ներում է, ով որ դիմում էնրան։	+	Որ ներում է, ով որ դիմում է նրան։
	{{տող|124}}Կոզենցայի հովիվը, որ ուղարկված		{{տող|124}}Կոզենցայի հովիվը, որ ուղարկված
Տող 7006.		Տող 7007.
	{{տող|130}}Արդ նա հողմի, անձրևի տակ հորձանուտ		{{տող|130}}Արդ նա հողմի, անձրևի տակ հորձանուտ
−	Ծեծվում էու թրջվում ափին Վերդեի,	+	Ծեծվում է ու թրջվում ափին Վերդեի,
	Ուր նա տարվեց կերոններով շիջանուտ։		Ուր նա տարվեց կերոններով շիջանուտ։
	{{տող|133}}Սակայն նրանց նզովքների պատճառով		{{տող|133}}Սակայն նրանց նզովքների պատճառով
	Հավերժ սերը չի կորցնում իսպառ նա,		Հավերժ սերը չի կորցնում իսպառ նա,
−	Ով կարող էդեռ դարձի գալ զղջումով։	+	Ով կարող է դեռ դարձի գալ զղջումով։
	{{տող|136}}Բայց ով մեռնի բանադրված՝ սրբազան		{{տող|136}}Բայց ով մեռնի բանադրված՝ սրբազան
Տող 7032.		Տող 7033.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
	{{տող|1}}Երբոր մեկը մեր ուժերից հոգեկան		{{տող|1}}Երբոր մեկը մեր ուժերից հոգեկան
−	Մորմոքով կամ հաճույքով էհամակվում,	+	Մորմոքով կամ հաճույքով է համակվում,
−	Հոգին դրան ենթակայում էայնքան,	+	Հոգին դրան ենթակայում է այնքան,
	{{տող|4}}Որ կարծես թե իր մեջ այլ ուժ չի զգում,		{{տող|4}}Որ կարծես թե իր մեջ այլ ուժ չի զգում,
−	Դա հերքում էայն սխալը, ըստ որի	+	Դա հերքում է այն սխալը, ըստ որի
	Մեր մեջ զատ֊զատ հոգիներ են բռնկում։		Մեր մեջ զատ֊զատ հոգիներ են բռնկում։
	{{տող|7}}Այնպես որ, երբ լսում ենք կամ տեսնում ենք		{{տող|7}}Այնպես որ, երբ լսում ենք կամ տեսնում ենք
−	Մի բան, որը կլանում էմեր հոգին,	+	Մի բան, որը կլանում է մեր հոգին,
	Ժամանակի անցումը չենք զգում մենք։		Ժամանակի անցումը չենք զգում մենք։
−	{{տող|10}}Այլ ուժ էայն, որ ժամանցն էընկալում,	+	{{տող|10}}Այլ ուժ է այն, որ ժամանցն է ընկալում,
−	Եվ այլ էայն, որ առինքնում էհոգին.	+	Եվ այլ է այն, որ առինքնում է հոգին.
	Սա կապված է, իսկ նա՝ ճախրում եթերում։		Սա կապված է, իսկ նա՝ ճախրում եթերում։
Տող 7057.		Տող 7058.
	{{տող|19}}Երբ հասնում են ողկույզները խաղողի,		{{տող|19}}Երբ հասնում են ողկույզները խաղողի,
	Շինականը ցանկապատի մեջ այգու		Շինականը ցանկապատի մեջ այգու
−	Մերթ թողնում էավելի լայն անցուղի,	+	Մերթ թողնում է ավելի լայն անցուղի,
	{{տող|22}}Բան այն ուղին, ուրկից վերև բարձրացանք		{{տող|22}}Բան այն ուղին, ուրկից վերև բարձրացանք
−	Առաջնորդըս ևես իրար ետևից,	+	Առաջնորդըս և ես իրար ետևից,
	Հազիվ թե այն հոգիներից հեռացանք։		Հազիվ թե այն հոգիներից հեռացանք։
−	{{տող|25}}Կարելի էլոկ օգնությամբ ոտների	+	{{տող|25}}Կարելի է լոկ օգնությամբ ոտների
	Սանլյո, Նոլի, Բիզմանտովա բարձրանալ,		Սանլյո, Նոլի, Բիզմանտովա բարձրանալ,
	Բայց աստ հարկ էր օգնությունը թևերի,		Բայց աստ հարկ էր օգնությունը թևերի,
Տող 7080.		Տող 7081.
	{{տող|37}}Եվ նա ասաց. «Առաջացիր աներկբա,		{{տող|37}}Եվ նա ասաց. «Առաջացիր աներկբա,
−	Շարունակիր ինձ հետևել լեռն իվեր,	+	Շարունակիր ինձ հետևել լեռն ի վեր,
	Մինչև որ մեզ մի ուղեցույց երևա»։		Մինչև որ մեզ մի ուղեցույց երևա»։
	{{տող|40}}Գագաթն այնքան բարձր էր, որ չէր նկատվում,		{{տող|40}}Գագաթն այնքան բարձր էր, որ չէր նկատվում,
	Եվ լանջը թեք ավելի քան գիծը այն,		Եվ լանջը թեք ավելի քան գիծը այն,
−	Որ ուղղանկյան միշտ կենտրոնով էանցնում։	+	Որ ուղղանկյան միշտ կենտրոնով է անցնում։
−	{{տող|43}}Հոգնած էի ևասացի անդեդև.	+	{{տող|43}}Հոգնած էի և ասացի անդեդև.
−	«Թանկագի՛նհայր, մի քիչ կանգ առ դու այստեղ,	+	«Թանկագի՛ն հայր, մի քիչ կանգ առ դու այստեղ,
	Հոգնությունից, տե՛ս, մնում եմ ես ետև»։		Հոգնությունից, տե՛ս, մնում եմ ես ետև»։
	{{տող|46}}«Որդյա՛կ,— ասաց,— մինչև այնտեղ բարձրացիր»,		{{տող|46}}«Որդյա՛կ,— ասաց,— մինչև այնտեղ բարձրացիր»,
	Եվ ցույց տվեց մի դարատափ մեր վրա,		Եվ ցույց տվեց մի դարատափ մեր վրա,
−	Որ պատում էշուրջը լեռան լայնածիր։	+	Որ պատում է շուրջը լեռան լայնածիր։
	{{տող|49}}Հույժ խթանված ես այդ խոսքից մեղմաձայն,		{{տող|49}}Հույժ խթանված ես այդ խոսքից մեղմաձայն,
Տող 7104.		Տող 7105.
	{{տող|55}}Ես նայեցի դեպ ցածրադիր ափը նախ,		{{տող|55}}Ես նայեցի դեպ ցածրադիր ափը նախ,
−	Ապա երկինք, ևես սաստիկ զարմացա,	+	Ապա երկինք, և ես սաստիկ զարմացա,
	Որ արևը ճաճանչում էր կողմից ձախ։		Որ արևը ճաճանչում էր կողմից ձախ։
	{{տող|58}}Իմ զարմանքը լավ նկատվեց պոետից,		{{տող|58}}Իմ զարմանքը լավ նկատվեց պոետից,
−	Իմ զարմանքը իտես կառքի լուսեղեն,	+	Իմ զարմանքը ի տես կառքի լուսեղեն,
	Որ ծածկել էր Ակուիլոնը մեզանից։		Որ ծածկել էր Ակուիլոնը մեզանից։
	{{տող|61}}«Եթե Կաստորն ու Պոլլուքսը բոց ու հուր,—		{{տող|61}}«Եթե Կաստորն ու Պոլլուքսը բոց ու հուր,—
	Ասաց նա ինձ,— ուղեկցեին արևին,		Ասաց նա ինձ,— ուղեկցեին արևին,
−	Որ իր լույսը տարածում էամենուր,	+	Որ իր լույսը տարածում է ամենուր,
	{{տող|64}}Կտեսնեիր, որ Զոդիակը բոսոր		{{տող|64}}Կտեսնեիր, որ Զոդիակը բոսոր
Տող 7124.		Տող 7125.
	{{տող|70}}Ունեն տարբեր երկնակամար, բայց ունեն		{{տող|70}}Ունեն տարբեր երկնակամար, բայց ունեն
−	Մեկ հորիզոն, ևայն ուղին, որտեղից	+	Մեկ հորիզոն, և այն ուղին, որտեղից
	Ֆայետոնը շեղեց կառքն իր հրեղեն,		Ֆայետոնը շեղեց կառքն իր հրեղեն,
Տող 7137.		Տող 7138.
	{{տող|79}}Ինչպես հիմա քո խոսքերն եմ հասկանում,		{{տող|79}}Ինչպես հիմա քո խոսքերն եմ հասկանում,
	Զի միջին ծիրն հասարակած անվանված,		Զի միջին ծիրն հասարակած անվանված,
−	Որ ամռան ու ձմռան միջև էմնում,	+	Որ ամռան ու ձմռան միջև է մնում,
	{{տող|82}}Համաձայն քո փաստարկության՝ այստեղից		{{տող|82}}Համաձայն քո փաստարկության՝ այստեղից
	Դեպի հյուսիս այնքան հեռու է, որքան		Դեպի հյուսիս այնքան հեռու է, որքան
−	Դեպի հարավ նա հեռու էՍիոնից։	+	Դեպի հարավ նա հեռու է Սիոնից։
−	{{տող|85}}Բայց դեռ ի՛նչքան մեզ հարկավոր էելնել.	+	{{տող|85}}Բայց դեռ ի՛նչքան մեզ հարկավոր է ելնել.
−	Լեռը այնքան բարձրաբերձ էերևում,	+	Լեռը այնքան բարձրաբերձ է երևում,
−	Որ գագաթը անկարելի էտեսնել»։	+	Որ գագաթը անկարելի է տեսնել»։
−	{{տող|88}}Եվ նա ասաց. «Այս լեռն հաստված էայնպես,	+	{{տող|88}}Եվ նա ասաց. «Այս լեռն հաստված է այնպես,
	Որ սկզբում բարձրանալը դժվար է,		Որ սկզբում բարձրանալը դժվար է,
−	Սակայն հետո հեշտանում էմեծապես։	+	Սակայն հետո հեշտանում է մեծապես։
−	{{տող|91}}Եվ երբ այնքա՛նքո ընթացքը հեշտանա,	+	{{տող|91}}Եվ երբ այնքա՛ն քո ընթացքը հեշտանա,
−	Որ վերելքը թեթև լի՛նի քեզ այնպես,	+	Որ վերելքը թեթև լինի քեզ այնպես,
−	Ինչպես նավով հոսանքն իվար մարդ գնա,	+	Ինչպես նավով հոսանքն ի վար մարդ գնա,
	{{տող|94}}Այն ժամանակ ճամփիդ եզրին կհասնես։		{{տող|94}}Այն ժամանակ ճամփիդ եզրին կհասնես։
Տող 7175.		Տող 7176.
	Իսկ գլուխը նրանց միջև էր հակած։		Իսկ գլուխը նրանց միջև էր հակած։
−	{{տող|109}}«Օ՜, ազնի՛վտեր, նայիր վրան դու դրա,—	+	{{տող|109}}«Օ՜, ազնի՛վ տեր, նայիր վրան դու դրա,—
−	Ասացի ես.— նա այնքան էալարկոտ,	+	Ասացի ես.— նա այնքան է ալարկոտ,
−	Որ ծուլությանն ասես եղբայրն էնրա»։	+	Որ ծուլությանն ասես եղբայրն է նրա»։
	{{տող|112}}Նա շուռ եկավ ու մեզ նայեց ուշադիր,		{{տող|112}}Նա շուռ եկավ ու մեզ նայեց ուշադիր,
Տող 7185.		Տող 7186.
	{{տող|115}}Իսկույն նրա ով լինելը իմացա.		{{տող|115}}Իսկույն նրա ով լինելը իմացա.
	Եվ թեև ես հևում էի խոնջենքից,		Եվ թեև ես հևում էի խոնջենքից,
−	Բայց ևայնպես փութով նրան մոտեցա։	+	Բայց և այնպես փութով նրան մոտեցա։
	{{տող|118}}Նա գլուխը բարձրացրեց հազիվ հազ		{{տող|118}}Նա գլուխը բարձրացրեց հազիվ հազ
	Ու ինձ ասաց. «Լավ հասկացա՞ր, թե ինչպես		Ու ինձ ասաց. «Լավ հասկացա՞ր, թե ինչպես
−	Կառքն արևի ձախ կողմից էտալիս վազ»։	+	Կառքն արևի ձախ կողմից է տալիս վազ»։
	{{տող|121}}Ծույլ շարժումներն ու կարճ բառերը նրա		{{տող|121}}Ծույլ շարժումներն ու կարճ բառերը նրա
Տող 7195.		Տող 7196.
	Ես ասացի. «Ուրախ եմ, որ Բելակուա՛,		Ես ասացի. «Ուրախ եմ, որ Բելակուա՛,
−	{{տող|124}}Դու փրկված ես. բայց ինչո՞ւես դա այդպես	+	{{տող|124}}Դու փրկված ես. բայց ինչո՞ւ ես դա այդպես
	Նստել այստեղ։ Ուղեկցի՞ ես սպասում,		Նստել այստեղ։ Ուղեկցի՞ ես սպասում,
−	Թե քո նախկին ծուլությունն էբռնել քեզ»։	+	Թե քո նախկին ծուլությունն է բռնել քեզ»։
−	{{տող|127}}Եվ նա. «Եղբայր, օգուտն ի՞նչ էշարժվելու։	+	{{տող|127}}Եվ նա. «Եղբայր, օգուտն ի՞նչ է շարժվելու։
−	Տյառն հրեշտակը, որ հսկում էդռան,	+	Տյառն հրեշտակը, որ հսկում է դռան,
	Ինձ չի թույլ տա մեղքերս հիմա քավելու։		Ինձ չի թույլ տա մեղքերս հիմա քավելու։
Տող 7207.		Տող 7208.
	Զի մինչև վերջ ես զղջալու չարի փույթ։		Զի մինչև վերջ ես զղջալու չարի փույթ։
−	{{տող|133}}Ինձ սատարել կարող էլոկ աղոթքն այն,	+	{{տող|133}}Ինձ սատարել կարող է լոկ աղոթքն այն,
−	Որ բխում էսրտից մաքուր ու բարի.	+	Որ բխում է սրտից մաքուր ու բարի.
−	Այլ աղոթքը անօգուտ էևունայն»։	+	Այլ աղոթքը անօգուտ է և ունայն»։
	{{տող|136}}Իմ պոետը բարձրանում էր ու ասում.		{{տող|136}}Իմ պոետը բարձրանում էր ու ասում.
Տող 7215.		Տող 7216.
	Զենիթում է, իսկ Գիշերը այն մասում		Զենիթում է, իսկ Գիշերը այն մասում
−	{{տող|139}}Տարածվել էՄարոկկոյից էլ քիչ դեն»։	+	{{տող|139}}Տարածվել է Մարոկկոյից էլ քիչ դեն»։
	</poem>		</poem>
Տող 7225.		Տող 7226.
	Երբ նրանցից մեկն ինձ մատով ցույց տալով		Երբ նրանցից մեկն ինձ մատով ցույց տալով
−	{{տող|4}}Ասաց. «Տեսեք, նա որ ցածրից էչվում,	+	{{տող|4}}Ասաց. «Տեսեք, նա որ ցածրից է չվում,
−	Իր ձախ կողմում երկար շվաք էարել,	+	Իր ձախ կողմում երկար շվաք է արել,
−	Եվ կարծես, թե կենդանի էերևում»։	+	Եվ կարծես, թե կենդանի է երևում»։
	{{տող|7}}Ես շուռ եկա այս խոսքերից շշնջված		{{տող|7}}Ես շուռ եկա այս խոսքերից շշնջված
	Եվ տեսա, որ հոգիները զարմանքով		Եվ տեսա, որ հոգիները զարմանքով
−	Նայում էին ինձ ևլույսին բեկանված։	+	Նայում էին ինձ և լույսին բեկանված։
−	{{տող|10}}Վարպետս ասաց. «Ինչո՞ւհամար դա այդպես	+	{{տող|10}}Վարպետս ասաց. «Ինչո՞ւ համար դա այդպես
	Այլայլվում ես ու քայլերըդ ծանրացնում։		Այլայլվում ես ու քայլերըդ ծանրացնում։
	Թե նրանք ինչ են շշնջում, ի՞նչ փույթ քեզ։		Թե նրանք ինչ են շշնջում, ի՞նչ փույթ քեզ։
Տող 7241.		Տող 7242.
	Որ չի ցնցվի, հողմերն ինչքան էլ հուզեն։		Որ չի ցնցվի, հողմերն ինչքան էլ հուզեն։
−	{{տող|16}}Մարդ նպատակն հեռացնում էիրենից,	+	{{տող|16}}Մարդ նպատակն հեռացնում է իրենից,
−	Երբ ծփում էմտքերի մեջ, ըստ որում	+	Երբ ծփում է մտքերի մեջ, ըստ որում
−	Մեկի թափը թուլանում էմյուսից»։	+	Մեկի թափը թուլանում է մյուսից»։
	{{տող|19}}Ի՞նչ պետք էի ասել իբրև չքմեղանք։		{{տող|19}}Ի՞նչ պետք էի ասել իբրև չքմեղանք։
	Ես «գալիս եմ» ասացի այն շիկնությամբ,		Ես «գալիս եմ» ասացի այն շիկնությամբ,
−	Որ ներման էարժանացնում մարդուն ցանգ։	+	Որ ներման է արժանացնում մարդուն ցանգ։
	{{տող|22}}Այդ միջոցին լեռնալանջով իջնելով		{{տող|22}}Այդ միջոցին լեռնալանջով իջնելով
Տող 7255.		Տող 7256.
	{{տող|25}}Հենց որ նրանք նշմարեցին նույնհետայն,		{{տող|25}}Հենց որ նրանք նշմարեցին նույնհետայն,
	Որ իմ մարմնով շողեր չէին թափանցում,		Որ իմ մարմնով շողեր չէին թափանցում,
−	Նրանց երգը փոխվեց «Օ՛»֊իմի երկայն։	+	Նրանց երգը փոխվեց «Օ՛»֊ի մի երկայն։
	{{տող|28}}Եվ երկուսը դեսպանների պես հատուկ,		{{տող|28}}Եվ երկուսը դեսպանների պես հատուկ,
−	Մեզ ընդառաջ վազեցին ևհարցըրին.	+	Մեզ ընդառաջ վազեցին և հարցըրին.
−	«Մեզ ասացեք ո՞վեք, ի՞նչ եք ուզում դուք»։	+	«Մեզ ասացեք ո՞վ եք, ի՞նչ եք ուզում դուք»։
−	{{տող|31}}Վարպետս ասաց. «Դուք գնացեք ևհայտնեք	+	{{տող|31}}Վարպետս ասաց. «Դուք գնացեք և հայտնեք
	Նրանց, որոնք ձեզ այստեղ են ուղարկել,		Նրանց, որոնք ձեզ այստեղ են ուղարկել,
−	Որ դեռ ողջ էսրա մարմինն հոգնաբեկ։	+	Որ դեռ ողջ է սրա մարմինն հոգնաբեկ։
	{{տող|34}}Եթե նրանք մի քիչ առաջ կանգ առան		{{տող|34}}Եթե նրանք մի քիչ առաջ կանգ առան
Տող 7277.		Տող 7278.
	Արշավասույր վարգող գնդի մի նման։		Արշավասույր վարգող գնդի մի նման։
−	{{տող|43}}«Այդ ամբոխը, որ դեպի մեզ էվազում,—	+	{{տող|43}}«Այդ ամբոխը, որ դեպի մեզ է վազում,—
−	Ասաց վարպետս,— ուզում էքեզ բան խնդրել,	+	Ասաց վարպետս,— ուզում է քեզ բան խնդրել,
−	Ուստի գնա ևտես, թե ինչ են ասում»։	+	Ուստի գնա և տես, թե ինչ են ասում»։
	{{տող|46}}«Դո՛ւ, որ երկինք ես բարձրանում մարմնովդ այն		{{տող|46}}«Դո՛ւ, որ երկինք ես բարձրանում մարմնովդ այն
Տող 7299.		Տող 7300.
	{{տող|58}}Եվ ես. «Ինչքան ձեզ նայում եմ խորասույզ,		{{տող|58}}Եվ ես. «Ինչքան ձեզ նայում եմ խորասույզ,
	Ոչ մեկիդ էլ չեմ ճանաչում, բայց եթե		Ոչ մեկիդ էլ չեմ ճանաչում, բայց եթե
−	Մի բան անել կարող եմ ձեզ իհաճույս,	+	Մի բան անել կարող եմ ձեզ ի հաճույս,
−	{{տող|61}}Ասացեք ևանեմ հանուն անխռով	+	{{տող|61}}Ասացեք և անեմ հանուն անխռով
−	Խաղաղության, որ աշխարհե իաշխարհ	+	Խաղաղության, որ աշխարհե ի աշխարհ
	Որոնում եմ առաջնորդիս հետքերով»։		Որոնում եմ առաջնորդիս հետքերով»։
Տող 7311.		Տող 7312.
	{{տող|67}}Ես, որ այստեղ առաջինն եմ խոսք առնում,		{{տող|67}}Ես, որ այստեղ առաջինն եմ խոսք առնում,
	Խնդրեմ՝ եթե տեսնես երկիրն այն, որ կա		Խնդրեմ՝ եթե տեսնես երկիրն այն, որ կա
−	Ռոմանյո ևՆեապոլի սահմանում,	+	Ռոմանյո և Նեապոլի սահմանում,
	{{տող|70}}Եվ Ֆանոյամ լինես, հիշիր իմ մասին,		{{տող|70}}Եվ Ֆանոյամ լինես, հիշիր իմ մասին,
Տող 7330.		Տող 7331.
	{{տող|82}}Ես վազեցի դեպի շամբուտը տղմուտ.		{{տող|82}}Ես վազեցի դեպի շամբուտը տղմուտ.
−	Այնտեղ ընկա ևես տեսա, թե ինչպես	+	Այնտեղ ընկա և ես տեսա, թե ինչպես
	Լիճ գոյացավ իմ արյունից հոսանուտ»։		Լիճ գոյացավ իմ արյունից հոսանուտ»։
−	{{տող|85}}Ուրիշն ասաց. «Իցիվ ածվեր իկատար	+	{{տող|85}}Ուրիշն ասաց. «Իցիվ ածվեր ի կատար
	Քո փափագը՝ լեռան բարձունքն հասնելու։		Քո փափագը՝ լեռան բարձունքն հասնելու։
	Աղոթքներովդ հանդիսացիր ինձ սատար։		Աղոթքներովդ հանդիսացիր ինձ սատար։
Տող 7346.		Տող 7347.
	{{տող|94}}Պատասխանեց. «Կազենտինի ստորև		{{տող|94}}Պատասխանեց. «Կազենտինի ստորև
−	Արկիանո կոչված գետակն էհոսում,	+	Արկիանո կոչված գետակն է հոսում,
−	Որ ծագում էՄենաստանից քիչ վերև։	+	Որ ծագում է Մենաստանից քիչ վերև։
	{{տող|97}}Այնտեղ, ուր նա էլ չի կոչվում այդ անվամբ,		{{տող|97}}Այնտեղ, ուր նա էլ չի կոչվում այդ անվամբ,
Տող 7357.		Տող 7358.
	Մարմինս այնտեղ մնաց լքված, մեկուսի։		Մարմինս այնտեղ մնաց լքված, մեկուսի։
−	{{տող|103}}Արդ լսիր ևմարդկանց պատմիր անվարան.	+	{{տող|103}}Արդ լսիր և մարդկանց պատմիր անվարան.
	Հրեշտակն եկավ ինձ տանելու դեպ երկինք,		Հրեշտակն եկավ ինձ տանելու դեպ երկինք,
	Բայց դևն ասաց. «Ո՞ւր ես տանում դու նրան.		Բայց դևն ասաց. «Ո՞ւր ես տանում դու նրան.
Տող 7386.		Տող 7387.
	{{տող|124}}Հորդ Արկիանոն իմ մարմինը սառ ու պաղ		{{տող|124}}Հորդ Արկիանոն իմ մարմինը սառ ու պաղ
−	Իր մեջ գտավ ևայն նետեց Առնոյում,	+	Իր մեջ գտավ և այն նետեց Առնոյում,
	Արձակելով բազուկներըս անհապաղ,		Արձակելով բազուկներըս անհապաղ,
	{{տող|127}}Որ մեռնելիս խաչել էին իմ կրծքին.		{{տող|127}}Որ մեռնելիս խաչել էին իմ կրծքին.
−	Հորձանքը ինձ ափերն իվար թավալեց,	+	Հորձանքը ինձ ափերն ի վար թավալեց,
	Ապա ծածկեց իր ալքերում տղմագին»։		Ապա ծածկեց իր ալքերում տղմագին»։
Տող 7408.		Տող 7409.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
	{{տող|1}}Երբ ավարտվի բախտախաղը զառայի,		{{տող|1}}Երբ ավարտվի բախտախաղը զառայի,
−	Ապա տարվողն հուսալքում էապրում	+	Ապա տարվողն հուսալքում է ապրում
−	Եվ զառեր էգցում տեղում ամայի.	+	Եվ զառեր է գցում տեղում ամայի.
−	{{տող|4}}Մինչ ամբոխը ուղեկցում էհաղթողին.	+	{{տող|4}}Մինչ ամբոխը ուղեկցում է հաղթողին.
−	Մեկն առջևից, մեկն ետևից էքաշում,	+	Մեկն առջևից, մեկն ետևից է քաշում,
−	Մեկն էլ կողքից հիշեցնում էիր մասին.	+	Մեկն էլ կողքից հիշեցնում է իր մասին.
−	{{տող|7}}Իսկ նա քայլում ու լսում էամենքին,	+	{{տող|7}}Իսկ նա քայլում ու լսում է ամենքին,
−	Նրանց մի բան տալով ճամփում էմեկ֊մեկ,	+	Նրանց մի բան տալով ճամփում է մեկ֊մեկ,
−	Եվ այսպես նա հեռացնում էբոլորին։	+	Եվ այսպես նա հեռացնում է բոլորին։
	{{տող|10}}Այսպես էի ես այն խմբում ուղեկից,		{{տող|10}}Այսպես էի ես այն խմբում ուղեկից,
Տող 7431.		Տող 7432.
	Իր կորովը ցուցաբերեց Մարցուկկոն։		Իր կորովը ցուցաբերեց Մարցուկկոն։
−	{{տող|19}}Նրա մեջ էր Օրսո կոմսը, ևնա, որ	+	{{տող|19}}Նրա մեջ էր Օրսո կոմսը, և նա, որ
	Սպանվել էր այլոց խանդի պատճառով		Սպանվել էր այլոց խանդի պատճառով
	Եվ ոչ թե մի մեղքի համար մասնավոր.		Եվ ոչ թե մի մեղքի համար մասնավոր.
−	{{տող|22}}Պիեր դը լա Բրոսն էդա. արդ թող շուտ,	+	{{տող|22}}Պիեր դը լա Բրոսն է դա. արդ թող շուտ,
	Քանի ողջ է, զղջա Բրաբանտ տիրուհին,		Քանի ողջ է, զղջա Բրաբանտ տիրուհին,
	Որ չխառնվի մի օր հոտին ժանտաժուտ։		Որ չխառնվի մի օր հոտին ժանտաժուտ։
Տող 7445.		Տող 7446.
	{{տող|28}}Ես ասացի. «Վարպե՛տ, կարծեմ քո երկի		{{տող|28}}Ես ասացի. «Վարպե՛տ, կարծեմ քո երկի
	Մի հատվածում ժխտում ես, թե աղոթքով		Մի հատվածում ժխտում ես, թե աղոթքով
−	Կարելի էփոխել վճիռն երկնքի.	+	Կարելի է փոխել վճիռն երկնքի.
	{{տող|31}}Իսկ այս մարդիկ այդ են միայն թախանձում,		{{տող|31}}Իսկ այս մարդիկ այդ են միայն թախանձում,
Տող 7451.		Տող 7452.
	Թե՞ քո միտքը այնքան լավ չեմ թափանցում»։		Թե՞ քո միտքը այնքան լավ չեմ թափանցում»։
−	{{տող|34}}Եվ նա ասաց. «Իմ գրածը պարզ էշատ,	+	{{տող|34}}Եվ նա ասաց. «Իմ գրածը պարզ է շատ,
	Եվ եթե այն ողջմտությամբ հասկացվի,		Եվ եթե այն ողջմտությամբ հասկացվի,
	Զուր չի անցնի սրանց հույսը խանդակաթ.		Զուր չի անցնի սրանց հույսը խանդակաթ.
Տող 7457.		Տող 7458.
	{{տող|37}}Զի երկնային դատաստանը չի փոխվում		{{տող|37}}Զի երկնային դատաստանը չի փոխվում
	Նրանից, որ աստ անելիքը սրանց		Նրանից, որ աստ անելիքը սրանց
−	Սիրո հուրը կատարում էվայրկյանում։	+	Սիրո հուրը կատարում է վայրկյանում։
	{{տող|40}}Եվ այնտեղ, ուր այնպես էի հավաստած,		{{տող|40}}Եվ այնտեղ, ուր այնպես էի հավաստած,
Տող 7469.		Տող 7470.
	{{տող|46}}Այսինքըն քո Բեատրիչեն իմաստուն.		{{տող|46}}Այսինքըն քո Բեատրիչեն իմաստուն.
	Դու կտեսնես նրան լեռան գագաթին,		Դու կտեսնես նրան լեռան գագաթին,
−	Ուր սպասում էնա ժպտուն ու խնդուն»։	+	Ուր սպասում է նա ժպտուն ու խնդուն»։
−	{{տող|49}}Եվ ես. «Տե՛րիմ, ջանանք մի քիչ շտապել,	+	{{տող|49}}Եվ ես. «Տե՛ր իմ, ջանանք մի քիչ շտապել,
	Զի ես արդեն, առաջվա պես չեմ հոգնում,		Զի ես արդեն, առաջվա պես չեմ հոգնում,
−	Եվ լեռն էլ, տե՛ս, իր շվաքն էարձակել»։	+	Եվ լեռն էլ, տե՛ս, իր շվաքն է արձակել»։
	{{տող|52}}«Այսօր ինչքան մենք կարող ենք կընթանանք,—		{{տող|52}}«Այսօր ինչքան մենք կարող ենք կընթանանք,—
Տող 7480.		Տող 7481.
	{{տող|55}}Վեր գնալիս մի անգամ էլ կտեսնես		{{տող|55}}Վեր գնալիս մի անգամ էլ կտեսնես
−	Ելքն արևի, որ արդ թաքչած էլանջին,	+	Ելքն արևի, որ արդ թաքչած է լանջին,
	Այնպես որ դու շվաք անել կարող չես։		Այնպես որ դու շվաք անել կարող չես։
−	{{տող|58}}Բայց, տես, այնտեղ լուռ նստել էմի հոգի	+	{{տող|58}}Բայց, տես, այնտեղ լուռ նստել է մի հոգի
−	Եվ հայացքը մեր վրա էբևեռել,	+	Եվ հայացքը մեր վրա է բևեռել,
	Նա ցույց կտա մեզ կարճ ուղին վերելքի»։		Նա ցույց կտա մեզ կարճ ուղին վերելքի»։
	{{տող|61}}Մենք մոտեցանք։ Լոմբարդացի հոգի դու,		{{տող|61}}Մենք մոտեցանք։ Լոմբարդացի հոգի դու,
	Քո կեցվածքը ինչքան վես էր ու խրոխտ,		Քո կեցվածքը ինչքան վես էր ու խրոխտ,
−	Քո նայվածքը ինչքան լուրջ էր ու ազդու:	+	Քո նայվածքը ինչքան լուրջ էր ու ազդու։
	{{տող|64}}Նա նստած էր միայնակ ու լուռումունջ,		{{տող|64}}Նա նստած էր միայնակ ու լուռումունջ,
Տող 7496.		Տող 7497.
	{{տող|67}}Վիրգիլիոսը մատչեց նրան ու հարցրեց,		{{տող|67}}Վիրգիլիոսը մատչեց նրան ու հարցրեց,
−	Թե որտեղ էհարմար ուղին վերելքի.	+	Թե որտեղ է հարմար ուղին վերելքի.
	Բայց այդ հարցին նա պատասխան չտվեց,		Բայց այդ հարցին նա պատասխան չտվեց,
−	{{տող|70}}Այլ հարցրեց, թե ովքեր ևոր երկրից ենք.	+	{{տող|70}}Այլ հարցրեց, թե ովքեր և որ երկրից ենք.
	Քաղցր առաջնորդս հենց որ ասաց «Մանտուայից»		Քաղցր առաջնորդս հենց որ ասաց «Մանտուայից»
−	Նա որ այդպես ինքնամփոփ էր ևաննենգ,	+	Նա որ այդպես ինքնամփոփ էր և աննենգ,
	{{տող|73}}Անմիջապես տեղից ելավ գոչելով.		{{տող|73}}Անմիջապես տեղից ելավ գոչելով.
Տող 7529.		Տող 7530.
	{{տող|91}}Օ՛ դուք, որոնց պարտքն էր հոգվույն նվիրվել		{{տող|91}}Օ՛ դուք, որոնց պարտքն էր հոգվույն նվիրվել
	Եվ Կեսարին թողնել թամբին նստելու,		Եվ Կեսարին թողնել թամբին նստելու,
−	Ինչպես Աստված հրահանգ էձեզ տվել,	+	Ինչպես Աստված հրահանգ է ձեզ տվել,
−	{{տող|94}}Տեսեք ինչպես հեստ, անզուսպ էդարձել ձին,	+	{{տող|94}}Տեսեք ինչպես հեստ, անզուսպ է դարձել ձին,
	Անկուշելով խթանները այն օրից,		Անկուշելով խթանները այն օրից,
	Երբ ձեր ձեռքը դուք մեկնեցիք իր սանձին։		Երբ ձեր ձեռքը դուք մեկնեցիք իր սանձին։
Տող 7540.		Տող 7541.
	{{տող|100}}Թող երկնքից արդար պատիժ շուտ տեղա		{{տող|100}}Թող երկնքից արդար պատիժ շուտ տեղա
−	Ցեղիդ վրա ևայնպես խիստ ու ցայտուն,	+	Ցեղիդ վրա և այնպես խիստ ու ցայտուն,
	Որ դրանից քո հաջորդը դողդողա.		Որ դրանից քո հաջորդը դողդողա.
−	{{տող|103}}Վասնզի դու ևքո հայրը թույլ տվիք,	+	{{տող|103}}Վասնզի դու և քո հայրը թույլ տվիք,
	Որ անապատ դառնա այգին կայսրության,		Որ անապատ դառնա այգին կայսրության,
	Իսկ դուք ձեզ մոտ հարստության դիզեցիք։		Իսկ դուք ձեզ մոտ հարստության դիզեցիք։
−	{{տող|106}}Արի՛, անփո՛ւյթ, ևտես ինչ էկատարված.	+	{{տող|106}}Արի՛, անփո՛ւյթ, և տես ինչ է կատարված.
	Կապպելլետտիք, Ֆիլիպպեսկիք, Մոնալդիք		Կապպելլետտիք, Ֆիլիպպեսկիք, Մոնալդիք
	Ու Մոնտեկկիք ճնշված են կամ հալածված.		Ու Մոնտեկկիք ճնշված են կամ հալածված.
−	{{տող|109}}Արի՛, անգո՛ւթ, ևտես տագնապն ահավոր,	+	{{տող|109}}Արի՛, անգո՛ւթ, և տես տագնապն ահավոր,
	Որ կրում են սեպուհներըդ ամենուր,		Որ կրում են սեպուհներըդ ամենուր,
−	Արի՛, տես, թե, ինչ օրի էՍանտաֆիորն։	+	Արի՛, տես, թե, ինչ օրի է Սանտաֆիորն։
	{{տող|112}}Տես, թե, ինչպես քո Հռոմը որբացած		{{տող|112}}Տես, թե, ինչպես քո Հռոմը որբացած
−	Հեծեծում էու քեզ կանչում ցայգ ու տիվ.	+	Հեծեծում է ու քեզ կանչում ցայգ ու տիվ.
−	«Օ՜, Կեսա՛րիմ, ինչո՞ւես ինձ դու լքած»։	+	«Օ՜, Կեսա՛ր իմ, ինչո՞ւ ես ինձ դու լքած»։
−	{{տող|115}}Տե՛ս, թե մարդիկ ինչպե՛սսիրում են իրար.	+	{{տող|115}}Տե՛ս, թե մարդիկ ինչպե՛ս սիրում են իրար.
	Եվ եթե, դու չես խղճում մեզ, գեթ արի,		Եվ եթե, դու չես խղճում մեզ, գեթ արի,
	Որ ամաչես քո համբավից ոտնահար։		Որ ամաչես քո համբավից ոտնահար։
−	{{տող|118}}Ո՛վՏեր, եթե ներելի է, ինձ թույլ տուր	+	{{տող|118}}Ո՛վ Տեր, եթե ներելի է, ինձ թույլ տուր
	Հարցնելու քեզ, որ խաչվեցիր մեզ համար,		Հարցնելու քեզ, որ խաչվեցիր մեզ համար,
	Մի՞թե արդար աչքերդ ուղղված են այլուր,		Մի՞թե արդար աչքերդ ուղղված են այլուր,
Տող 7572.		Տող 7573.
	{{տող|124}}Զի տիրում են ողջ քաղաքներն Իտալիո		{{տող|124}}Զի տիրում են ողջ քաղաքներն Իտալիո
−	Բռնակալներ, ևամեն մի սինլքոր	+	Բռնակալներ, և ամեն մի սինլքոր
−	Կուսակցելով դառնում էմի Մարկելլո։	+	Կուսակցելով դառնում է մի Մարկելլո։
	{{տող|127}}Իմ Ֆլորենցիա, դու կարող ես լինել գոհ		{{տող|127}}Իմ Ֆլորենցիա, դու կարող ես լինել գոհ
Տող 7580.		Տող 7581.
	{{տող|130}}Շատեր ունեն արդարությունը սրտում,		{{տող|130}}Շատեր ունեն արդարությունը սրտում,
−	Բայց զգույշ են այն երևան բերելու:	+	Բայց զգույշ են այն երևան բերելու։
	Իսկ ժողովուրդդ այն ունի լոկ իր շրթում։		Իսկ ժողովուրդդ այն ունի լոկ իր շրթում։
Տող 7589.		Տող 7590.
	{{տող|136}}Արդ, դու հրճվիր, դրա համար պատճառ կա.		{{տող|136}}Արդ, դու հրճվիր, դրա համար պատճառ կա.
	Դու հարուստ ես, դու խաղաղ ես, դու խելոք.		Դու հարուստ ես, դու խաղաղ ես, դու խելոք.
−	Թե ես ճիշտ եմ, իրավիճակն էվկա։	+	Թե ես ճիշտ եմ, իրավիճակն է վկա։
	{{տող|139}}Սպարտան ու Աթենքը, որ հին ու կիրթ		{{տող|139}}Սպարտան ու Աթենքը, որ հին ու կիրթ
Տող 7607.		Տող 7608.
	Որ անկարող մահճում հանգիստ գտնելու,		Որ անկարող մահճում հանգիստ գտնելու,
−	{{տող|151}}Շրջշրջվում էիդարմանում իր ցավին։	+	{{տող|151}}Շրջշրջվում է ի դարմանում իր ցավին։
	</poem>		</poem>
Տող 7615.		Տող 7616.
	{{տող|1}}Ջերմ ու զվարթ ողջագուրանքն երկուստեք		{{տող|1}}Ջերմ ու զվարթ ողջագուրանքն երկուստեք
	Երբ կրկնվեց մի քանի հեղ, Սորդելլոն		Երբ կրկնվեց մի քանի հեղ, Սորդելլոն
−	Ետ քաշվեց ու հարցապնդեց. «Դուք ո՞վեք»։	+	Ետ քաշվեց ու հարցապնդեց. «Դուք ո՞վ եք»։
	{{տող|4}}Առաջնորդըս այնժամ տվեց պատասխան.		{{տող|4}}Առաջնորդըս այնժամ տվեց պատասխան.
−	«Ես Վիրգիլն եմ ևզրկվեցի երկնքից	+	«Ես Վիրգիլն եմ և զրկվեցի երկնքից
	Չունենալու համար հավատ իսկական։		Չունենալու համար հավատ իսկական։
−	{{տող|7}}Երբ հոգիներն արժանընտիր ևանեղծ	+	{{տող|7}}Երբ հոգիներն արժանընտիր և անեղծ
	Դեռ այս լեռնով չէին ելնում առ Աստված,		Դեռ այս լեռնով չէին ելնում առ Աստված,
	Օկտավիանոսն իմ ոսկորները թաղեց»։		Օկտավիանոսն իմ ոսկորները թաղեց»։
−	{{տող|10}}Ինչպես նա, ով համակվում էզարմանքով,	+	{{տող|10}}Ինչպես նա, ով համակվում է զարմանքով,
−	Երբ տեսնում էհանկարծ մեկին չսպասված,	+	Երբ տեսնում է հանկարծ մեկին չսպասված,
	Եվ ասում է՝ «Նա է, թե չէ» վարանքով,		Եվ ասում է՝ «Նա է, թե չէ» վարանքով,
Տող 7637.		Տող 7638.
	Եվ ծննդյան վայրիս պարծանքը դարձար,		Եվ ծննդյան վայրիս պարծանքը դարձար,
−	{{տող|19}}Ո՞րշնորհքիս համար եմ ես տեսնում քեզ։	+	{{տող|19}}Ո՞ր շնորհքիս համար եմ ես տեսնում քեզ։
	Թե արժան եմ քո խոսքերը լսելու,		Թե արժան եմ քո խոսքերը լսելու,
−	Ասա խնդրեմ՝ դու Դժոխքի՞ցես եկել»։	+	Ասա խնդրեմ՝ դու Դժոխքի՞ց ես եկել»։
	{{տող|22}}Վիրգիլիոսը պատասխանեց. «Դժոխքի		{{տող|22}}Վիրգիլիոսը պատասխանեց. «Դժոխքի
Տող 7649.		Տող 7650.
	Որին շատ ուշ ճանաչեցի ես իրոք։		Որին շատ ուշ ճանաչեցի ես իրոք։
−	{{տող|28}}Ցածում տեղ կա, ուր տխուր էխավարից,	+	{{տող|28}}Ցածում տեղ կա, ուր տխուր է խավարից,
−	Ոչ տանջանքից, ևողբերն անդ չեն հնչում	+	Ոչ տանջանքից, և ողբերն անդ չեն հնչում
	Իբրև ճիչ, այլ իբրև հառաչ վշտալից։		Իբրև ճիչ, այլ իբրև հառաչ վշտալից։
Տող 7663.		Տող 7664.
	{{տող|37}}Բայց եթե դու ճամփան գիտես՝ ցույց տուր մեզ,		{{տող|37}}Բայց եթե դու ճամփան գիտես՝ ցույց տուր մեզ,
	Որպեսզի շուտ կարողանանք հասնել անդ,		Որպեսզի շուտ կարողանանք հասնել անդ,
−	Ուր բացվում էՔավարանի դուռը մեծ»։	+	Ուր բացվում է Քավարանի դուռը մեծ»։
	{{տող|40}}Եվ Սորդելլոն. «Ես անարգել կարող եմ		{{տող|40}}Եվ Սորդելլոն. «Ես անարգել կարող եմ
Տող 7669.		Տող 7670.
	Ուստի որքան կարող եմ, քեզ կուղեկցեմ։		Ուստի որքան կարող եմ, քեզ կուղեկցեմ։
−	{{տող|43}}Բայց օրը, տե՛ս, տարաժամել էարդեն,	+	{{տող|43}}Բայց օրը, տե՛ս, տարաժամել է արդեն,
	Եվ գիշերով կարելի չէ բարձրանալ.		Եվ գիշերով կարելի չէ բարձրանալ.
	Արդ լավ է, որ գտնենք կայան մի աստեն։		Արդ լավ է, որ գտնենք կայան մի աստեն։
Տող 7675.		Տող 7676.
	{{տող|46}}Այստեղ աջ կողմ կան հոգիներ անհամար.		{{տող|46}}Այստեղ աջ կողմ կան հոգիներ անհամար.
	Եթե կուզես, քեզ կտանեմ նրանց մոտ,		Եթե կուզես, քեզ կտանեմ նրանց մոտ,
−	Նրանց տեսնելն հաճելի էքեզ համար»։	+	Նրանց տեսնելն հաճելի է քեզ համար»։
	{{տող|49}}Վարպետս հարցրեց. «Ինչպե՞ս, եթե մեկն ուզեր		{{տող|49}}Վարպետս հարցրեց. «Ինչպե՞ս, եթե մեկն ուզեր
	Վեր բարձրանալ աղջամուղջի ժամանակ,		Վեր բարձրանալ աղջամուղջի ժամանակ,
−	Չէ՞րկարենա, ևկամ մեկը կարգելե՞ր»։	+	Չէ՞ր կարենա, և կամ մեկը կարգելե՞ր»։
	{{տող|52}}Եվ Սորդելլոն մատով քաշեց գիծ գետնին,		{{տող|52}}Եվ Սորդելլոն մատով քաշեց գիծ գետնին,
Տող 7685.		Տող 7686.
	Դու չես կարող անցնել գծից այս անդին։		Դու չես կարող անցնել գծից այս անդին։
−	{{տող|55}}Բարձրանալուն խանգարում էլոկ մի բան —	+	{{տող|55}}Բարձրանալուն խանգարում է լոկ մի բան —
	Գիշերային մթությունը անթափանց.		Գիշերային մթությունը անթափանց.
−	Դա էմիայն արգելակում ձեր ճամփան։	+	Դա է միայն արգելակում ձեր ճամփան։
−	{{տող|58}}Բայց քանի լույսն հորիզոնի տակ էարդ,	+	{{տող|58}}Բայց քանի լույսն հորիզոնի տակ է արդ,
−	Կարելի էշրջագայել ստորև,	+	Կարելի է շրջագայել ստորև,
	Կամ դեգերել շուրջը լեռան կորնթարդ»։		Կամ դեգերել շուրջը լեռան կորնթարդ»։
	{{տող|61}}Այնժամ տերըս, որին զարմանք էր պատել,		{{տող|61}}Այնժամ տերըս, որին զարմանք էր պատել,
	Ասաց. «Ուրեմն հիմա դու մեզ տար այնտեղ,		Ասաց. «Ուրեմն հիմա դու մեզ տար այնտեղ,
−	Ուր, ասացիր, հաճելի էկանգ առնել»։	+	Ուր, ասացիր, հաճելի է կանգ առնել»։
	{{տող|64}}Մենք մեր տեղից դեռ շատ չէինք հեռացել,		{{տող|64}}Մենք մեր տեղից դեռ շատ չէինք հեռացել,
Տող 7702.		Տող 7703.
	{{տող|67}}Ստվերն ասաց. «Հիմա այնտեղ գնանք մենք,		{{տող|67}}Ստվերն ասաց. «Հիմա այնտեղ գնանք մենք,
−	Որտեղ լեռան գոգը հովիտ էկազմել,	+	Որտեղ լեռան գոգը հովիտ է կազմել,
	Եվ այնտեղ էլ արշալույսին կսպասենք»։		Եվ այնտեղ էլ արշալույսին կսպասենք»։
Տող 7715.		Տող 7716.
	{{տող|76}}Բոլորն իրենց գույնով պիտի զիջեին		{{տող|76}}Բոլորն իրենց գույնով պիտի զիջեին
	Այս ծմակի դալարիքին ու ծաղկանց,		Այս ծմակի դալարիքին ու ծաղկանց,
−	Ինչպես խղճուկ բանը զիջում էճոխին։	+	Ինչպես խղճուկ բանը զիջում է ճոխին։
	{{տող|79}}Բնությունն այստեղ շռայլել էր ոչ միայն		{{տող|79}}Բնությունն այստեղ շռայլել էր ոչ միայն
Տող 7733.		Տող 7734.
	Քան թե հովտում նրանց միջև գտնվեք։		Քան թե հովտում նրանց միջև գտնվեք։
−	{{տող|91}}Ահա նա, ով բոլորից բարձր էնստել,	+	{{տող|91}}Ահա նա, ով բոլորից բարձր է նստել,
	Եվ չի երգում մյուսների հետ միասին,		Եվ չի երգում մյուսների հետ միասին,
−	Գիտակցելով որ պարտքը զանց էառել,	+	Գիտակցելով որ պարտքը զանց է առել,
	{{տող|94}}Ռոդոլֆ կայսրն, որը կարող էր բուժել		{{տող|94}}Ռոդոլֆ կայսրն, որը կարող էր բուժել
	Վերքերն այն, որ սպանեցին Իտալիան,		Վերքերն այն, որ սպանեցին Իտալիան,
−	Իսկ արդ նրան վերածնելն ուշ էէլ։	+	Իսկ արդ նրան վերածնելն ուշ է էլ։
−	{{տող|97}}Նա, ով կայսրին մխիթարել էջանում,	+	{{տող|97}}Նա, ով կայսրին մխիթարել է ջանում,
−	Վարեց երկիրն, ուր ծագում էջուրն այն որ	+	Վարեց երկիրն, ուր ծագում է ջուրն այն որ
−	Մոլտան Էլբա, իսկ Էլբան ծով էտանում։	+	Մոլտան Էլբա, իսկ Էլբան ծով է տանում։
	{{տող|100}}Օտտոկարն է, որ հասակում մանկամարդ		{{տող|100}}Օտտոկարն է, որ հասակում մանկամարդ
	Շատ ավելի արժեր, քան թե իր որդին՝		Շատ ավելի արժեր, քան թե իր որդին՝
−	Վենցեսլավը, որ չափահաս մարդ էարդ։	+	Վենցեսլավը, որ չափահաս մարդ է արդ։
−	{{տող|103}}Եվ Քթիկն այն, որ խոսում էսերտ կերպով	+	{{տող|103}}Եվ Քթիկն այն, որ խոսում է սերտ կերպով
	Մեկի հետ, որ հեզահամբույր դեմք ունի,		Մեկի հետ, որ հեզահամբույր դեմք ունի,
	Մարտում ընկավ շուշանները պղծելով։		Մարտում ընկավ շուշանները պղծելով։
−	{{տող|106}}Տեսեք ինչպես նա իր կուրծքն էմիշտ թակում։	+	{{տող|106}}Տեսեք ինչպես նա իր կուրծքն է միշտ թակում։
	Նայեք մյուսին, որ իր այտը հենել է		Նայեք մյուսին, որ իր այտը հենել է
−	Ձեռքի ափին ևհառաչ էարձակում։	+	Ձեռքի ափին և հառաչ է արձակում։
	{{տող|109}}Գաղղիո ցավի հայրն ու աներն են նրանք,		{{տող|109}}Գաղղիո ցավի հայրն ու աներն են նրանք,
	Գիտեն նրա կյանքը պիղծ ու ամբարիշտ,		Գիտեն նրա կյանքը պիղծ ու ամբարիշտ,
−	Դրանից էնրանց վիշտն ու տվայտանք։	+	Դրանից է նրանց վիշտն ու տվայտանք։
−	{{տող|112}}Իսկ այն մեկը, որ հաղթանդամ էկարի	+	{{տող|112}}Իսկ այն մեկը, որ հաղթանդամ է կարի
−	Եվ երգում էՔթեղի հետ համաձայն,	+	Եվ երգում է Քթեղի հետ համաձայն,
	Ամեն դեպքում եղավ արի ու բարի։		Ամեն դեպքում եղավ արի ու բարի։
	{{տող|115}}Թե նրանից հետո մնար թագավոր		{{տող|115}}Թե նրանից հետո մնար թագավոր
−	Այն պարմանին, որ ետևումն էնստած,	+	Այն պարմանին, որ ետևումն է նստած,
	Նա կունենար, անշուշտ, ժառանգ պատվավոր,		Նա կունենար, անշուշտ, ժառանգ պատվավոր,
	{{տող|118}}Ինչպիսին նա ամենևին չունեցավ.		{{տող|118}}Ինչպիսին նա ամենևին չունեցավ.
−	Ճիշտ էՅակոբն ու Ֆեդերիկն են արքա,	+	Ճիշտ է Յակոբն ու Ֆեդերիկն են արքա,
	Բայց նրանցից լավ ժառանգորդ դուրս չեկավ։		Բայց նրանցից լավ ժառանգորդ դուրս չեկավ։
−	{{տող|121}}Հայրական լավն հազվադեպ էերևում	+	{{տող|121}}Հայրական լավն հազվադեպ է երևում
−	Սերունդի մեջ, ևայդպես էկամում Նա,	+	Սերունդի մեջ, և այդպես է կամում Նա,
−	Ով լավ ձիրքերն ինքն էմիայն պարգևում։	+	Ով լավ ձիրքերն ինքն է միայն պարգևում։
−	{{տող|124}}Խոսքս ուղղված էԱրագոնցուն ոչ սակավ,	+	{{տող|124}}Խոսքս ուղղված է Արագոնցուն ոչ սակավ,
−	Քան Քթեղին, որ ձայնակցում էնրան,	+	Քան Քթեղին, որ ձայնակցում է նրան,
	Զի Պրովանսն ու Պուլյան հեծում են տակավ։		Զի Պրովանսն ու Պուլյան հեծում են տակավ։
Տող 7789.		Տող 7790.
	Սա ունեցավ ավելի լավ պայազատ։		Սա ունեցավ ավելի լավ պայազատ։
−	{{տող|133}}Նա, որ նստած էմյուսներից մի քիչ վար,	+	{{տող|133}}Նա, որ նստած է մյուսներից մի քիչ վար,
−	Հայացքը վեր, Գուլյելմ մարկիզն էհույժ վես,	+	Հայացքը վեր, Գուլյելմ մարկիզն է հույժ վես,
	Որի համար ծագած մարտից զինավառ		Որի համար ծագած մարտից զինավառ
Տող 7803.		Տող 7804.
	Հրաժեշտ են տալիս անձանց սիրասուն,		Հրաժեշտ են տալիս անձանց սիրասուն,
−	{{տող|4}}Երբ պանդուխտը վերապրում էհույզ ու դող՝	+	{{տող|4}}Երբ պանդուխտը վերապրում է հույզ ու դող՝
	Զանգակատան ղողանջները լսելով,		Զանգակատան ղողանջները լսելով,
	Որոնք կարծես ողբում են օրը մեռնող,		Որոնք կարծես ողբում են օրը մեռնող,
Տող 7824.		Տող 7825.
	{{տող|19}}Արդ, ընթերցո՛ղ, ճշմարտության հառիր ուշդ.		{{տող|19}}Արդ, ընթերցո՛ղ, ճշմարտության հառիր ուշդ.
−	Այստեղ քողը այնքան նուրբ էու բարակ,	+	Այստեղ քողը այնքան նուրբ է ու բարակ,
−	Որ թափանցել խորքը դյուրին էանշուշտ։	+	Որ թափանցել խորքը դյուրին է անշուշտ։
	{{տող|22}}Երգից հետո հոգիներն այն վեհաշուք		{{տող|22}}Երգից հետո հոգիներն այն վեհաշուք
Տող 7833.		Տող 7834.
	{{տող|25}}Ես տեսա որ հանկարծ իջան բարձրերից		{{տող|25}}Ես տեսա որ հանկարծ իջան բարձրերից
	Երկու հրեշտակ երկու փայլուն սրերով,		Երկու հրեշտակ երկու փայլուն սրերով,
−	Որոնք ծայրատ էին ևզուրկ սայրերից։	+	Որոնք ծայրատ էին և զուրկ սայրերից։
	{{տող|28}}Նրանց հանդերձն, ինչպես տերև նորաբույս,		{{տող|28}}Նրանց հանդերձն, ինչպես տերև նորաբույս,
−	Բաց կանաչ էր, ևնույներանգ թևերի	+	Բաց կանաչ էր, և նույներանգ թևերի
	Թափհարումից ծածանվում էր հողմահույզ։		Թափհարումից ծածանվում էր հողմահույզ։
Տող 7849.		Տող 7850.
	{{տող|37}}«Նրանք իջան շրջանակից Մարիամա,—		{{տող|37}}«Նրանք իջան շրջանակից Մարիամա,—
	Ասաց Սորդելլն,— այս հովիտը պահելու		Ասաց Սորդելլն,— այս հովիտը պահելու
−	Ընդդեմ օձի, որ գալու էհենց հիմա»։	+	Ընդդեմ օձի, որ գալու է հենց հիմա»։
	{{տող|40}}Չիմանալով թե որ կողմով սա կգա,		{{տող|40}}Չիմանալով թե որ կողմով սա կգա,
Տող 7856.		Տող 7857.
	{{տող|43}}Եվ Սորդելլոն հարեց. «Հայտնի մարդկանց քով		{{տող|43}}Եվ Սորդելլոն հարեց. «Հայտնի մարդկանց քով
−	Իջնենք հիմա ևզրուցենք նրանց հետ.	+	Իջնենք հիմա և զրուցենք նրանց հետ.
	Նրանք պիտի ձեզ ընդունեն հաճույքով»։		Նրանք պիտի ձեզ ընդունեն հաճույքով»։
Տող 7865.		Տող 7866.
	{{տող|49}}Այն պահն էր, երբ օդն սկսում էր մթնել,		{{տող|49}}Այն պահն էր, երբ օդն սկսում էր մթնել,
	Բայց ոչ այնքան, որ արգելեր տեսնելու		Բայց ոչ այնքան, որ արգելեր տեսնելու
−	Նրան, որին առաջ չէի նկատել:	+	Նրան, որին առաջ չէի նկատել։
	{{տող|52}}Մենք ընդառաջ եկանք իրար դեմ առ դեմ։		{{տող|52}}Մենք ընդառաջ եկանք իրար դեմ առ դեմ։
Տող 7872.		Տող 7873.
	{{տող|55}}Ողջունելուց հետո իրար փութեռանդ,		{{տող|55}}Ողջունելուց հետո իրար փութեռանդ,
−	Նա ինձ հարցվեց. «Երբվանի՞ցես դու եկել	+	Նա ինձ հարցվեց. «Երբվանի՞ց ես դու եկել
	Տար ափերից ստորոտը այս լեռան»։		Տար ափերից ստորոտը այս լեռան»։
Տող 7885.		Տող 7886.
	{{տող|64}}Մեկը նայեց Վիրգիլին, մյուսը՝ մեկին,		{{տող|64}}Մեկը նայեց Վիրգիլին, մյուսը՝ մեկին,
	Ոք նստած էր, զարմանահար գոչելով.		Ոք նստած էր, զարմանահար գոչելով.
−	«Վե՛րկաց, Կուրրա՛դ, նայի՛րՏիրոջ ընտրյալին»։	+	«Վե՛ր կաց, Կուրրա՛դ, նայի՛ր Տիրոջ ընտրյալին»։
−	{{տող|67}}Եվ ապա ինձ. «Հանուն շնորհի աոանձին,	+	{{տող|67}}Եվ ապա ինձ. «Հանուն շնորհի առանձին,
	Որի համար դու պարտական ես նրան,		Որի համար դու պարտական ես նրան,
−	Ով ծածկում էիր պատճառներն առաջին,	+	Ով ծածկում է իր պատճառներն առաջին,
	{{տող|70}}Ջովաննայիս ասա, երբ դու ետ դառնաս,		{{տող|70}}Ջովաննայիս ասա, երբ դու ետ դառնաս,
Տող 7900.		Տող 7901.
	{{տող|76}}Օրինակով այդ հասկանալ չէ դժվար,		{{տող|76}}Օրինակով այդ հասկանալ չէ դժվար,
−	Թե որքան էսերը տևում կնոջ մեջ,	+	Թե որքան է սերը տևում կնոջ մեջ,
−	Եթե գգվանքն այն չի պահում հաճախ վառ:	+	Եթե գգվանքն այն չի պահում հաճախ վառ։
	{{տող|79}}Եվ տոհմային նշան իժը Միլանի		{{տող|79}}Եվ տոհմային նշան իժը Միլանի
Տող 7909.		Տող 7910.
	{{տող|82}}Այսպես ասաց, ունենալով իր դեմքին		{{տող|82}}Այսպես ասաց, ունենալով իր դեմքին
	Դրոշմը այն արդարացի զայրույթի,		Դրոշմը այն արդարացի զայրույթի,
−	Որ չափով էբորբոքում մաղձը ներքին։	+	Որ չափով է բորբոքում մաղձը ներքին։
	{{տող|85}}Աչքերս ուղղել էի այն կողմն երկնքի,		{{տող|85}}Աչքերս ուղղել էի այն կողմն երկնքի,
Տող 7924.		Տող 7925.
	{{տող|94}}Իսկ Սորդելլոն նրան քաշեց, ասելով.		{{տող|94}}Իսկ Սորդելլոն նրան քաշեց, ասելով.
−	«Նայի՛րայնտեղ, ահա ոսոխը մեր ժանտ»։	+	«Նայի՛ր այնտեղ, ահա ոսոխը մեր ժանտ»։
	Եվ ցույց տվեց անմիջապես այն մատով։		Եվ ցույց տվեց անմիջապես այն մատով։
Տող 7935.		Տող 7936.
	Մերթ լիզելով իր կռնակը զազրոտի։		Մերթ լիզելով իր կռնակը զազրոտի։
−	{{տող|103}}Ես չտեսա,— ևայդ մասին չեմ խոսի,—	+	{{տող|103}}Ես չտեսա,— և այդ մասին չեմ խոսի,—
	Թե երկնային սակռերն ինչպես սլացան,		Թե երկնային սակռերն ինչպես սլացան,
	Բայց լավ տեսա խոյացումը երկուսի։		Բայց լավ տեսա խոյացումը երկուսի։
	{{տող|106}}Հենց որ լսեց թևահարումը ուժգին,		{{տող|106}}Հենց որ լսեց թևահարումը ուժգին,
−	Օձը փախավ, ևհրեշտակները երկու	+	Օձը փախավ, և հրեշտակները երկու
	Վերադարձան իրենց տեղերը նախկին։		Վերադարձան իրենց տեղերը նախկին։
Տող 7949.		Տող 7950.
	{{տող|112}}«Իցիվ թե քեզ երկինք տանող լույսն անմուղտ,—		{{տող|112}}«Իցիվ թե քեզ երկինք տանող լույսն անմուղտ,—
	Դիմեց նա ինձ,— քո մեջ գտներ այնքան կամք,		Դիմեց նա ինձ,— քո մեջ գտներ այնքան կամք,
−	Որքան հարկ էհասնելու գահը զմրուխտ.	+	Որքան հարկ է հասնելու գահը զմրուխտ.
	{{տող|115}}Եթե ստույգ ու հավաստի լուր ունես		{{տող|115}}Եթե ստույգ ու հավաստի լուր ունես
Տող 7963.		Տող 7964.
	Որտեղ նրա անունն հայտնի չլիներ։		Որտեղ նրա անունն հայտնի չլիներ։
−	{{տող|124}}Եվ համբավը, որ պատիվ էձեր տոհմին,	+	{{տող|124}}Եվ համբավը, որ պատիվ է ձեր տոհմին,
−	Հռչակել էմարզպետներն ու մարզը ձեր.	+	Հռչակել է մարզպետներն ու մարզը ձեր.
	Այնտեղ չեղողն անգամ գիտե այդ մասին։		Այնտեղ չեղողն անգամ գիտե այդ մասին։
	{{տող|127}}Երդվում եմ ձեզ իմ կենդանի հավատով,		{{տող|127}}Երդվում եմ ձեզ իմ կենդանի հավատով,
	Որ ձեր ազնիվ տոհմը հավետ կփայլի		Որ ձեր ազնիվ տոհմը հավետ կփայլի
−	Վեհանձնության ևքաջության զարդերով։	+	Վեհանձնության և քաջության զարդերով։
	{{տող|130}}Վարքն ու բարքը նրան այնպես են օժտել,		{{տող|130}}Վարքն ու բարքը նրան այնպես են օժտել,
−	Որ թեպետ ևաշխարհ շեղվել էճամփից,	+	Որ թեպետ և աշխարհ շեղվել է ճամփից,
	Նա կընթանա շիտակ ճամփով իր ընտել»։		Նա կընթանա շիտակ ճամփով իր ընտել»։
	{{տող|133}}Եվ նա. «Նախքան հեռանալըդ իմացիր.		{{տող|133}}Եվ նա. «Նախքան հեռանալըդ իմացիր.
	Արևն յոթ հեղ չի հանգչելու իր մահճում,		Արևն յոթ հեղ չի հանգչելու իր մահճում,
−	Որտեղ խոյը տարածել էոտներն իր,	+	Որտեղ խոյը տարածել է ոտներն իր,
	{{տող|136}}Երբ մեր մասին քո կարծիքը այդ ազնիվ		{{տող|136}}Երբ մեր մասին քո կարծիքը այդ ազնիվ
Տող 7995.		Տող 7996.
	{{տող|4}}Շողշողում էր նրա ճակատն ակներով,		{{տող|4}}Շողշողում էր նրա ճակատն ակներով,
	Շարված ձևովն այն կենդանու սառնարյուն,		Շարված ձևովն այն կենդանու սառնարյուն,
−	Որը մարդուն հարվածում էագիով.	+	Որը մարդուն հարվածում է ագիով.
	{{տող|7}}Եվ Գիշերը, բարձրանալով դեպի վեր,		{{տող|7}}Եվ Գիշերը, բարձրանալով դեպի վեր,
Տող 8005.		Տող 8006.
	Որտեղ նստած էինք հինգըս միասին։		Որտեղ նստած էինք հինգըս միասին։
−	{{տող|13}}Այն ժամին, երբ այգը մոտ էբացվելուն,	+	{{տող|13}}Այն ժամին, երբ այգը մոտ է բացվելուն,
−	Ծիծեռնակը տխուր երգեր էծվում,	+	Ծիծեռնակը տխուր երգեր է ծվում,
	Գուցե իր հին դժբախտությունն հիշելուն,		Գուցե իր հին դժբախտությունն հիշելուն,
	{{տող|16}}Երբ մեր միտքը, ազատվելով առօրյա		{{տող|16}}Երբ մեր միտքը, ազատվելով առօրյա
−	Իր խոհերից ևմարմնական պետքերից,	+	Իր խոհերից և մարմնական պետքերից,
−	Դառնում էմի բախտագուշակ համարյա,	+	Դառնում է մի բախտագուշակ համարյա,
	{{տող|19}}Երազիս մեջ կարծես տեսա երկնքում		{{տող|19}}Երազիս մեջ կարծես տեսա երկնքում
Տող 8029.		Տող 8030.
	Եվ ինձ տարավ հրեղեն գունդը մինչև։		Եվ ինձ տարավ հրեղեն գունդը մինչև։
−	{{տող|31}}Այնտեղ ես ևնա այրվեցինք միասին.	+	{{տող|31}}Այնտեղ ես և նա այրվեցինք միասին.
	Եվ տեսլական հուրը այնպես ինձ կիզեց,		Եվ տեսլական հուրը այնպես ինձ կիզեց,
−	Որ իմ քունը ևերազը կասեցին։	+	Որ իմ քունը և երազը կասեցին։
	{{տող|34}}Այնպես ինչպես Աքիլլեսը սթափված՝		{{տող|34}}Այնպես ինչպես Աքիլլեսը սթափված՝
Տող 8042.		Տող 8043.
	{{տող|40}}Այսպես էի, երբ զարթնեցի իմ քնից,		{{տող|40}}Այսպես էի, երբ զարթնեցի իմ քնից,
−	Գունաթափված հար ևնման այն մարդու,	+	Գունաթափված հար և նման այն մարդու,
−	Ում արյունը սառ էկապում սոսկումից։	+	Ում արյունը սառ է կապում սոսկումից։
	{{տող|43}}Կողքիս միայն Վիրգիլիոսն էր մնացել.		{{տող|43}}Կողքիս միայն Վիրգիլիոսն էր մնացել.
−	Արևն արդեն երկու ժամ էծագել էր,	+	Արևն արդեն երկու ժամ է ծագել էր,
	Իսկ իմ դեմքը դեպի բաց ծով էր դարձել։		Իսկ իմ դեմքը դեպի բաց ծով էր դարձել։
Տող 8055.		Տող 8056.
	{{տող|49}}Ահա արդեն մենք հասել ենք Քավարան.		{{տող|49}}Ահա արդեն մենք հասել ենք Քավարան.
	Ահա նրան շրջապատող դարը թեք.		Ահա նրան շրջապատող դարը թեք.
−	Ահա մուտքը, որ խրամի էնման։	+	Ահա մուտքը, որ խրամի է նման։
−	{{տող|52}}Լուսադեմին, որ նախորդում էօրվան,	+	{{տող|52}}Լուսադեմին, որ նախորդում է օրվան,
	Երբ դու հոգով քնել էիր խորապես		Երբ դու հոգով քնել էիր խորապես
	Այն ծաղկազարդ հովիտի մեջ հոտևան,		Այն ծաղկազարդ հովիտի մեջ հոտևան,
−	{{տող|55}}Մի կին եկավ ևասաց. «Ես Լուչիան եմ.	+	{{տող|55}}Մի կին եկավ և ասաց. «Ես Լուչիան եմ.
	Այս քնածին թողեք տանեմ ես ինձ հետ.		Այս քնածին թողեք տանեմ ես ինձ հետ.
	Այսպես պիտի նրա ճամփան հեշտացնեմ»։		Այսպես պիտի նրա ճամփան հեշտացնեմ»։
Տող 8069.		Տող 8070.
	Քեզ փոխադրեց, ես էլ եկա ետևից։		Քեզ փոխադրեց, ես էլ եկա ետևից։
−	{{տող|61}}Քեզ բերեց աստ ևաչքերով իր չքնաղ	+	{{տող|61}}Քեզ բերեց աստ և աչքերով իր չքնաղ
	Ինձ ցույց տվեց Քավարանի մուտքը բաց.		Ինձ ցույց տվեց Քավարանի մուտքը բաց.
	Հուսկ չքացավ երազիդ հետ անհապաղ»։		Հուսկ չքացավ երազիդ հետ անհապաղ»։
−	{{տող|64}}Ինչպես նա, ով նախ լինում էվարանոտ,	+	{{տող|64}}Ինչպես նա, ով նախ լինում է վարանոտ,
−	Բայց իր ահը վստահության էփոխում,	+	Բայց իր ահը վստահության է փոխում,
−	Երբ լինում էիրողությանը ծանոթ,	+	Երբ լինում է իրողությանը ծանոթ,
	{{տող|67}}Այսպես եղա, ինձ պահելով անայլայլ.		{{տող|67}}Այսպես եղա, ինձ պահելով անայլայլ.
−	Առաջնորդըս այնժամ ելավ դարն իվեր,	+	Առաջնորդըս այնժամ ելավ դարն ի վեր,
	Ես էլ նրան հետևեցի քայլ առ քայլ:		Ես էլ նրան հետևեցի քայլ առ քայլ:
Տող 8085.		Տող 8086.
	Իմ նոր նյութին ես ընձեռեմ նոր արվեստ։		Իմ նոր նյութին ես ընձեռեմ նոր արվեստ։
−	{{տող|73}}Մենք մոտեցանք, ևայնտեղ, ուր նախապես	+	{{տող|73}}Մենք մոտեցանք, և այնտեղ, ուր նախապես
	Ինձ խրամ էր երևացել շատ հեռվից,		Ինձ խրամ էր երևացել շատ հեռվից,
−	Ինչպես ճեղք, որ պատն անում էերկու կես,	+	Ինչպես ճեղք, որ պատն անում է երկու կես,
−	{{տող|76}}Տեսա մի դուռ ևտակն երեք բազրոտներ,	+	{{տող|76}}Տեսա մի դուռ և տակն երեք բազրոտներ,
	Մեկը մյուսից այլազանվող գույներով,		Մեկը մյուսից այլազանվող գույներով,
	Եվ մի պահնորդ, որ ոչինչ չէր խոսում դեռ։		Եվ մի պահնորդ, որ ոչինչ չէր խոսում դեռ։
Տող 8099.		Տող 8100.
	{{տող|82}}Ձեռքին ուներ մերկացըրած մի սուսեր,		{{տող|82}}Ձեռքին ուներ մերկացըրած մի սուսեր,
	Որ այնպես էր ցոլարձակում դեպի մեզ,		Որ այնպես էր ցոլարձակում դեպի մեզ,
−	Որ աչքերըս նրան ուղղելս իզուր էր։	+	Որ աչքերըս նրան ուղղելս ի զուր էր։
	{{տող|85}}«Ի՞նչ եք ուզում, դուք այդտեղից ասացեք,—		{{տող|85}}«Ի՞նչ եք ուզում, դուք այդտեղից ասացեք,—
−	Դիմեց նա մեզ։— Ո՞վէբերել ձեզ այստեղ.	+	Դիմեց նա մեզ։— Ո՞վ է բերել ձեզ այստեղ.
	Նայեցեք որ այստեղ գալուց չտուժեք»։		Նայեցեք որ այստեղ գալուց չտուժեք»։
Տող 8138.		Տող 8139.
	{{տող|112}}Նա իմ ճակտին յոթը Մ֊եր գծագրեց		{{տող|112}}Նա իմ ճակտին յոթը Մ֊եր գծագրեց
−	Սուրի ծայրով ևասաց. «Երբ ներս մտնես,	+	Սուրի ծայրով և ասաց. «Երբ ներս մտնես,
	Դու կջանաս քո այդ վերքերը մաքրել»։		Դու կջանաս քո այդ վերքերը մաքրել»։
	{{տող|115}}Նրա հագած հանդերձն ուներ մոխրալի		{{տող|115}}Նրա հագած հանդերձն ուներ մոխրալի
−	Չոր հողի գույն, ևհանդերձի ներքևից	+	Չոր հողի գույն, և հանդերձի ներքևից
	Նա դուրս հանեց երկու տեսակ բանալի —		Նա դուրս հանեց երկու տեսակ բանալի —
	{{տող|118}}Մեկը ոսկե, իսկ մյուսը արծաթե։		{{տող|118}}Մեկը ոսկե, իսկ մյուսը արծաթե։
	Եվ այդ երկու բանալիքով նա բացավ		Եվ այդ երկու բանալիքով նա բացավ
−	Դուռը այնպես, որ գոհ եղա իսրտե։	+	Դուռը այնպես, որ գոհ եղա ի սրտե։
	{{տող|121}}«Երբ մեկը այս բանալիքից խաթարվի		{{տող|121}}«Երբ մեկը այս բանալիքից խաթարվի
Տող 8153.		Տող 8154.
	Ասաց նա մեզ,— այս դուռը չի բաց արվի։		Ասաց նա մեզ,— այս դուռը չի բաց արվի։
−	{{տող|124}}Մեկն ավելի թանկարժեք էու հարգի.	+	{{տող|124}}Մեկն ավելի թանկարժեք է ու հարգի.
−	Սակայն մյուսն էլ խելք ու փորձ էպահանջում,	+	Սակայն մյուսն էլ խելք ու փորձ է պահանջում,
−	Քանզի նա էքանգդում հանգույցը մեղքի։	+	Քանզի նա է քանդում հանգույցը մեղքի։
	{{տող|127}}Ինձ Պետրոսը դրանք հանձնեց, ասելով,		{{տող|127}}Ինձ Պետրոսը դրանք հանձնեց, ասելով,
Տող 8166.		Տող 8167.
	{{տող|133}}Եվ ահա երբ նվիրական այն դռան		{{տող|133}}Եվ ահա երբ նվիրական այն դռան
−	Հաստատակուռ ևհնչական մետաղե	+	Հաստատակուռ և հնչական մետաղե
	Փեղկերն իրենց ծղխնիների վրա դարձան,		Փեղկերն իրենց ծղխնիների վրա դարձան,
Տող 8178.		Տող 8179.
	{{տող|142}}Իմ լսածը շատ նման էր այն երգին,		{{տող|142}}Իմ լսածը շատ նման էր այն երգին,
−	Որ երգվում էձայնով կերկեր ու դողդոջ,	+	Որ երգվում է ձայնով կերկեր ու դողդոջ,
	Ուղեկցությամբ երգեհոնի նվագին,		Ուղեկցությամբ երգեհոնի նվագին,
−	{{տող|145}}Ուր բառերը մերթ լսվում են ևմերթ ոչ։	+	{{տող|145}}Ուր բառերը մերթ լսվում են և մերթ ոչ։
	</poem>		</poem>
Տող 8188.		Տող 8189.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
	{{տող|1}}Երբ ներս մտանք շեմից դռան փրկության,		{{տող|1}}Երբ ներս մտանք շեմից դռան փրկության,
−	Որ սակավ էբացվում սիրուց ախտավոր,	+	Որ սակավ է բացվում սիրուց ախտավոր,
−	Որ պատճառ էդառնում մարդկանց կորստյան,	+	Որ պատճառ է դառնում մարդկանց կորստյան,
	{{տող|4}}Նա շխկոցով նորից փակվեց մեր ետև,		{{տող|4}}Նա շխկոցով նորից փակվեց մեր ետև,
Տող 8199.		Տող 8200.
	Ասես ծփում էին ամբողջ երկայնքով։		Ասես ծփում էին ամբողջ երկայնքով։
−	{{տող|10}}«Այստեղ պետք էլինենք ճկուն ու ճապուկ,—	+	{{տող|10}}«Այստեղ պետք է լինենք ճկուն ու ճապուկ,—
	Ասաց տերըս,— որպեսզի մենք մոտենանք		Ասաց տերըս,— որպեսզի մենք մոտենանք
	Մերթ այս որմին, մերթ այն որմին խուսափուկ»։		Մերթ այս որմին, մերթ այն որմին խուսափուկ»։
Տող 8208.		Տող 8209.
	{{տող|16}}Երբ մենք ազատ բացաստանը դուրս եկանք,		{{տող|16}}Երբ մենք ազատ բացաստանը դուրս եկանք,
−	Անդ, ուր լեռը դեպի ետև էքաշվում,	+	Անդ, ուր լեռը դեպի ետև է քաշվում,
	Ես արդեն իսկ զգում էի հույժ խոնջանք.		Ես արդեն իսկ զգում էի հույժ խոնջանք.
Տող 8251.		Տող 8252.
	Իմ այն կողմին, ուր մարդ ունի սիրտը իր։		Իմ այն կողմին, ուր մարդ ունի սիրտը իր։
−	{{տող|49}}Հայացքս այնժամ ես շեղեցի, ևայն կողմ,	+	{{տող|49}}Հայացքս այնժամ ես շեղեցի, և այն կողմ,
	Ուր կանգնած էր առաջնորդըս, ես տեսա		Ուր կանգնած էր առաջնորդըս, ես տեսա
	Կույս Մարիամի ետև ուրիշ մի դրոշմ,		Կույս Մարիամի ետև ուրիշ մի դրոշմ,
Տող 8261.		Տող 8262.
	{{տող|55}}Այդ քանդակը պատկերում էր ճշտորեն		{{տող|55}}Այդ քանդակը պատկերում էր ճշտորեն
	Սուրբ տապանը քաշող սայլը եզներով,		Սուրբ տապանը քաշող սայլը եզներով,
−	Որ դեռ վախ էազդում մարդուն անօրեն։	+	Որ դեռ վախ է ազդում մարդուն անօրեն։
	{{տող|58}}Սայլի մոտ մի երգչախումբ էր երևում,		{{տող|58}}Սայլի մոտ մի երգչախումբ էր երևում,
Տող 8271.		Տող 8272.
	Քիթս ու աչքերս իրար չէին համաձայն։		Քիթս ու աչքերս իրար չէին համաձայն։
−	{{տող|64}}Սուրբ տապանի աոջևից էր ընթանում	+	{{տող|64}}Սուրբ տապանի առջևից էր ընթանում
−	Սաղմոսերգուն, կաքավելով կայթ իկայթ,	+	Սաղմոսերգուն, կաքավելով կայթ ի կայթ,
	Որ արքային ամենևին չէր սազում։		Որ արքային ամենևին չէր սազում։
Տող 8297.		Տող 8298.
	{{տող|82}}Դժբախտ կինը կայսրին ասում էր կարծես.		{{տող|82}}Դժբախտ կինը կայսրին ասում էր կարծես.
	«Լսիր, տեր իմ, սպանել են իմ որդուն,		«Լսիր, տեր իմ, սպանել են իմ որդուն,
−	Եվ դու պետք էդրա վրեժը լուծես»։	+	Եվ դու պետք է դրա վրեժը լուծես»։
	{{տող|85}}Կայսրը նրան. «Մինչև դարձըս սպասիր»։		{{տող|85}}Կայսրը նրան. «Մինչև դարձըս սպասիր»։
Տող 8308.		Տող 8309.
	{{տող|91}}Կայսրը նրան. «Արդ սփոփվիր, ըստ որում		{{տող|91}}Կայսրը նրան. «Արդ սփոփվիր, ըստ որում
−	Պարտքըս պետք էես կատարեմ չմեկնած։	+	Պարտքըս պետք է ես կատարեմ չմեկնած։
	Արդարությունն ու գութն են ինձ թելադրում»։		Արդարությունն ու գութն են ինձ թելադրում»։
	{{տող|94}}Նա, ում համար ոչինչ անհայտ չէ ու նոր,		{{տող|94}}Նա, ում համար ոչինչ անհայտ չէ ու նոր,
−	Հեղինակն էպատկերների այս խոսուն,	+	Հեղինակն է պատկերների այս խոսուն,
	Որ մեզ համար անդին են ու անսովոր։		Որ մեզ համար անդին են ու անսովոր։
−	{{տող|97}}Մինչ ես հրճվում էի իտես այս անգյուտ	+	{{տող|97}}Մինչ ես հրճվում էի ի տես այս անգյուտ
	Պատկերների՝ խոնարհության օրինակ,		Պատկերների՝ խոնարհության օրինակ,
	Հեղինակված վարպետությամբ անստգյուտ,		Հեղինակված վարպետությամբ անստգյուտ,
−	{{տող|100}}Վարպետս հծծեց. «Տե՛սայն կողմից գալիս են	+	{{տող|100}}Վարպետս հծծեց. «Տե՛ս այն կողմից գալիս են
	Խուռն հոգիներ, դանդաղընթաց քայլերով.		Խուռն հոգիներ, դանդաղընթաց քայլերով.
	Նրանք, անշուշտ, ելքի ուղին մեզ կասեն»։		Նրանք, անշուշտ, ելքի ուղին մեզ կասեն»։
Տող 8329.		Տող 8330.
	{{տող|106}}Բայց, ընթերցո՛ղ, թող խոհերը քո բարի		{{տող|106}}Բայց, ընթերցո՛ղ, թող խոհերը քո բարի
	Չվրդովվեն եղանակից այն, որով		Չվրդովվեն եղանակից այն, որով
−	Հատուցվում էԱստծուն պարտքը մեղքերի։	+	Հատուցվում է Աստծուն պարտքը մեղքերի։
	{{տող|109}}Նայիր ոչ թե տանջանքների ծանրության,		{{տող|109}}Նայիր ոչ թե տանջանքների ծանրության,
Տող 8345.		Տող 8346.
	{{տող|118}}Սակայն նայիր ուշադրությամբ դու նրանց,		{{տող|118}}Սակայն նայիր ուշադրությամբ դու նրանց,
	Որ գալիս են քարերի տակ ծանրաբեռ.		Որ գալիս են քարերի տակ ծանրաբեռ.
−	Տե՛սինչպես են ծեծում կրծքերը յուրյանց»։	+	Տե՛ս ինչպես են ծեծում կրծքերը յուրյանց»։
−	{{տող|121}}Ո՛վմեծամիտ քրիստոնեայքըդ դժխեմ,	+	{{տող|121}}Ո՛վ մեծամիտ քրիստոնեայքըդ դժխեմ,
	Դուք այնքան եք ձեր մտքերով կուրացած,		Դուք այնքան եք ձեր մտքերով կուրացած,
	Որ չեք տեսնում ձեր քայլերը հետադեմ։		Որ չեք տեսնում ձեր քայլերը հետադեմ։
Տող 8353.		Տող 8354.
	{{տող|124}}Դուք չգիտե՞ք, որ մենք որդեր ենք նսեմ,		{{տող|124}}Դուք չգիտե՞ք, որ մենք որդեր ենք նսեմ,
	Ծնված թիթեռն այն դառնալու թևավոր,		Ծնված թիթեռն այն դառնալու թևավոր,
−	Որ թռչում էդեպի ատյանը վսեմ։	+	Որ թռչում է դեպի ատյանը վսեմ։
−	{{տող|127}}Ինչի՞ցեք դուք գոռոզանում ու փքվում.	+	{{տող|127}}Ինչի՞ց եք դուք գոռոզանում ու փքվում.
	Չէ՞ որ դուք դեռ միջատներ եք անկատար,		Չէ՞ որ դուք դեռ միջատներ եք անկատար,
−	Ինչպես թրթուր, որ թերի էիր կազմում։	+	Ինչպես թրթուր, որ թերի է իր կազմում։
	{{տող|130}}Ինչպես անդրին ձեղունին կամ տանիքին		{{տող|130}}Ինչպես անդրին ձեղունին կամ տանիքին
−	Ծառայելու համաք իբրև հենամույթ,	+	Ծառայելու համար իբրև հենամույթ,
−	Կուրքծքը ճկել՝ ճիգով հասցրել էծնկին,	+	Կուրքծքը ճկել՝ ճիգով հասցրել է ծնկին,
	{{տող|133}}Պատճառելով տեսնողին ցավ իրական,		{{տող|133}}Պատճառելով տեսնողին ցավ իրական,
Տող 8377.		Տող 8378.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
−	{{տող|1}}«Ո՛վհայր մեր, որ երկնքի մեջ ես անեղծ,	+	{{տող|1}}«Ո՛վ հայր մեր, որ երկնքի մեջ ես անեղծ,
	Ոչ փակվելու, այլ ավելի զեղելու		Ոչ փակվելու, այլ ավելի զեղելու
	Սերըդ հանդեպ էակներիդ նախաստեղծ,		Սերըդ հանդեպ էակներիդ նախաստեղծ,
	{{տող|4}}Գովյալ լինի քո զորությունն ու անունն		{{տող|4}}Գովյալ լինի քո զորությունն ու անունն
−	Ամենայնից ևարժանին հատուցվի	+	Ամենայնից և արժանին հատուցվի
−	Քո սիրույն ևիմաստությանը անհուն։	+	Քո սիրույն և իմաստությանը անհուն։
	{{տող|7}}Պարգևիր մեզ խաղաղությունդ երկնային,		{{տող|7}}Պարգևիր մեզ խաղաղությունդ երկնային,
Տող 8398.		Տող 8399.
	{{տող|16}}Ինչպես բոլոր չարիքները մեր կրած		{{տող|16}}Ինչպես բոլոր չարիքները մեր կրած
−	Ներում ենք մենք, դու ևս ո՛վմարդասեր,	+	Ներում ենք մենք, դու ևս ո՛վ մարդասեր,
	Թողություն տուր չարիքներին մեր գործած։		Թողություն տուր չարիքներին մեր գործած։
−	{{տող|19}}Մեր կորովը, որ դյուրաբեկ էայնքան,	+	{{տող|19}}Մեր կորովը, որ դյուրաբեկ է այնքան,
	Մի ենթարկիր հին ոսոխի փորձությանց,		Մի ենթարկիր հին ոսոխի փորձությանց,
	Այլ պահպանիր արարքներից մեղմական։		Այլ պահպանիր արարքներից մեղմական։
−	{{տող|22}}Թանկագի՛նՏեր, այս վերջին հայցը արդեն,	+	{{տող|22}}Թանկագի՛ն Տեր, այս վերջին հայցը արդեն,
	Մեզ համար չէ, զի պետք չունենք մենք դրան,		Մեզ համար չէ, զի պետք չունենք մենք դրան,
	Այլ նրանց, որ դեռ աշխարհում ապրում են»։		Այլ նրանց, որ դեռ աշխարհում ապրում են»։
−	{{տող|25}}Իրենց ևմեզ համար այսպես հայցելով,	+	{{տող|25}}Իրենց և մեզ համար այսպես հայցելով,
	Նրանք գնում էին կքած բեռան տակ,		Նրանք գնում էին կքած բեռան տակ,
	Առավել կամ նվազ տագնապ կրելով,		Առավել կամ նվազ տագնապ կրելով,
−	{{տող|28}}Ինչպիսին մարդ մղձավանջումն էկրում.	+	{{տող|28}}Ինչպիսին մարդ մղձավանջումն է կրում.
	Եվ տքնությամբ պտտվելով լեռան շուրջ		Եվ տքնությամբ պտտվելով լեռան շուրջ
	Աշխարհային մուրն ու մրուրը մաքրում։		Աշխարհային մուրն ու մրուրը մաքրում։
Տող 8421.		Տող 8422.
	Նրանք, ովքեր բարեպաշտ են մանավանդ։		Նրանք, ովքեր բարեպաշտ են մանավանդ։
−	{{տող|34}}Հարկ էնրանց օգնել, որ աղտն այսերկրյա	+	{{տող|34}}Հարկ է նրանց օգնել, որ աղտն այսերկրյա
	Շուտ լվանան, որպեսզի ջինջ ու թեթև		Շուտ լվանան, որպեսզի ջինջ ու թեթև
	Կարողանան ելնել երկինքն աստեղյա։		Կարողանան ելնել երկինքն աստեղյա։
Տող 8431.		Տող 8432.
	{{տող|40}}Ցույց տվեք մեզ աստ կարճ ուղին վերելքի.		{{տող|40}}Ցույց տվեք մեզ աստ կարճ ուղին վերելքի.
	Եվ եթե կան վերելակներ մեկից շատ,		Եվ եթե կան վերելակներ մեկից շատ,
−	Ցույց տվեք այն, որ նվազ էթեքակի.	+	Ցույց տվեք այն, որ նվազ է թեքակի.
−	{{տող|43}}Վասնզի սա, որ ուղեկցում էինձ հար,	+	{{տող|43}}Վասնզի սա, որ ուղեկցում է ինձ հար,
	Մահկանացու մարմնի բեռան պատճառով		Մահկանացու մարմնի բեռան պատճառով
−	Ակամայից ծանր էքայլում ու դժվար»։	+	Ակամայից ծանր է քայլում ու դժվար»։
	{{տող|46}}Այն խոսքերը, որոնք եղան պատասխան		{{տող|46}}Այն խոսքերը, որոնք եղան պատասխան
Տող 8443.		Տող 8444.
	{{տող|49}}Բայց մեզ ասվեց. «Եկեք մեզ հետ աջ կողմով,		{{տող|49}}Բայց մեզ ասվեց. «Եկեք մեզ հետ աջ կողմով,
	Եվ քիչ անդին դուք կգտնեք մի շավիղ,		Եվ քիչ անդին դուք կգտնեք մի շավիղ,
−	Որով ելնել կարելի էևմարմնով։	+	Որով ելնել կարելի է և մարմնով։
	{{տող|52}}Եվ եթե ես չլինեի կռացած		{{տող|52}}Եվ եթե ես չլինեի կռացած
−	Այս բեռան տակ, որ սեգ գլուխս էկքում,	+	Այս բեռան տակ, որ սեգ գլուխս է կքում,
	Եվ հարկադրում ինձ պահելու դեմքըս ցած,		Եվ հարկադրում ինձ պահելու դեմքըս ցած,
−	{{տող|55}}Կնայեի դրան, որ ողջ էդեռևս,	+	{{տող|55}}Կնայեի դրան, որ ողջ է դեռևս,
	Տեսնելու՝ թե ես ճանաչո՞ւմ եմ նրան.		Տեսնելու՝ թե ես ճանաչո՞ւմ եմ նրան.
	Իմ տանջանքով շարժեի գութը, թերևս։		Իմ տանջանքով շարժեի գութը, թերևս։
	{{տող|58}}Ես լատին եմ, որդին մի մեծ տոսկանի,		{{տող|58}}Ես լատին եմ, որդին մի մեծ տոսկանի,
−	Որ կոչվում էԱլդոբրանդեսկ Գուլյելմո։	+	Որ կոչվում է Ալդոբրանդեսկ Գուլյելմո։
	Գուցե գիտեք, որ սա մարդ էր անվանի։		Գուցե գիտեք, որ սա մարդ էր անվանի։
Տող 8471.		Տող 8472.
	{{տող|70}}Ախտիս համար հարկ է, որ բեռն այս տանեմ,		{{տող|70}}Ախտիս համար հարկ է, որ բեռն այս տանեմ,
	Մինչև Աստծուն գոհացում տամ, զի ինչ, որ		Մինչև Աստծուն գոհացում տամ, զի ինչ, որ
−	Չարի կյանքում, պետք էայստեղ ես անեմ»։	+	Չարի կյանքում, պետք է այստեղ ես անեմ»։
	{{տող|73}}Ես, լսելիս, հակել էի դեմքըս վար.		{{տող|73}}Ես, լսելիս, հակել էի դեմքըս վար.
Տող 8481.		Տող 8482.
	Որ նրանց պես կքել էի համարյա։		Որ նրանց պես կքել էի համարյա։
−	{{տող|79}}Եվ ես. «Կարծեմ քո անունն էՕդերիզ.	+	{{տող|79}}Եվ ես. «Կարծեմ քո անունն է Օդերիզ.
−	Դու պատիվն ես Գուբբիոյի ևարվեստի,	+	Դու պատիվն ես Գուբբիոյի և արվեստի,
−	Որ կոչվում էմանրանկար իՓարիզ»։	+	Որ կոչվում է մանրանկար ի Փարիզ»։
	{{տող|82}}Եվ նա. «Եղբա՛յր, բոլոնիացի Ֆրանկոն		{{տող|82}}Եվ նա. «Եղբա՛յր, բոլոնիացի Ֆրանկոն
−	Ինձնից վառ ու գունագեղ էնկարում.	+	Ինձնից վառ ու գունագեղ է նկարում.
−	Արդ նրանն էամեն պատիվ, բրաբիոն։	+	Արդ նրանն է ամեն պատիվ, բրաբիոն։
	{{տող|85}}Ողջությանըս այսպես անկեղծ, այսպես ճիշտ		{{տող|85}}Ողջությանըս այսպես անկեղծ, այսպես ճիշտ
Տող 8503.		Տող 8504.
	{{տող|94}}Չիմաբուեն իրեն մենակ էր կարծում		{{տող|94}}Չիմաբուեն իրեն մենակ էր կարծում
	Նկարչության ասպարեզում, բայց Ջոտտոն		Նկարչության ասպարեզում, բայց Ջոտտոն
−	Նրա վրա արդեն ստվեր էգցում։	+	Նրա վրա արդեն ստվեր է գցում։
	{{տող|97}}Այսպես զիջեց մեկ Գուիդոն մյուսին		{{տող|97}}Այսպես զիջեց մեկ Գուիդոն մյուսին
−	Փառքը գրչի, ևմի գուցե ծնվել է	+	Փառքը գրչի, և մի գուցե ծնվել է
	Նա, ով պիտի բնաբարձի երկուսին։		Նա, ով պիտի բնաբարձի երկուսին։
−	{{տող|100}}Ոչ այլ ինչ էգոռ շռինդը երկնային,	+	{{տող|100}}Ոչ այլ ինչ է գոռ շռինդը երկնային,
−	Եթե ոչ հով, որ փոխում էանունն իր,	+	Եթե ոչ հով, որ փոխում է անունն իր,
−	Երբ փոխվում էուղղությունը կողմնային։	+	Երբ փոխվում է ուղղությունը կողմնային։
	{{տող|103}}Հազար տարի հետո համբավը կանցնի		{{տող|103}}Հազար տարի հետո համբավը կանցնի
Տող 8519.		Տող 8520.
	{{տող|106}}Հավերժի մոտ դա ավելի կարճ է, քան		{{տող|106}}Հավերժի մոտ դա ավելի կարճ է, քան
	Ակնթարթը այն միջոցի մոտ, որում		Ակնթարթը այն միջոցի մոտ, որում
−	Իր պտույտն էգործում երկինքն աստղական։	+	Իր պտույտն է գործում երկինքն աստղական։
−	{{տող|109}}Նա, ով դանդաղ իմ առջևից էքայլում,	+	{{տող|109}}Նա, ով դանդաղ իմ առջևից է քայլում,
	Մի ժամանակ թնդացնում էր Տոսկանան,		Մի ժամանակ թնդացնում էր Տոսկանան,
−	Իսկ այժմ հազիվ ակնարկվում էՍիենայում,	+	Իսկ այժմ հազիվ ակնարկվում է Սիենայում,
	{{տող|112}}Որի տերն էր, երբ ջախջախվեց Ֆլորենտիան,		{{տող|112}}Որի տերն էր, երբ ջախջախվեց Ֆլորենտիան,
	Որ հպարտ ու հզորեղ էր այն ատեն,		Որ հպարտ ու հզորեղ էր այն ատեն,
−	Ինչպես հիմա նկուն էու անպիտան։	+	Ինչպես հիմա նկուն է ու անպիտան։
−	{{տող|115}}Վաղանցիկ էհամբավն ինչպես խոտի գույն,	+	{{տող|115}}Վաղանցիկ է համբավն ինչպես խոտի գույն,
−	Եվ այն ուժը, որ ուռճացնում էնրան,	+	Եվ այն ուժը, որ ուռճացնում է նրան,
−	Նա էլ նրան դարձնում էգոս ու տմույն։	+	Նա էլ նրան դարձնում է գոս ու տմույն։
	{{տող|118}}Եվ ես նրան. «Քո խոսքերը անձանձիր		{{տող|118}}Եվ ես նրան. «Քո խոսքերը անձանձիր
	Խոնարհություն ներարկեցին իմ սրտում.		Խոնարհություն ներարկեցին իմ սրտում.
−	Բայց ո՞վէնա, որի մասին հիշեցիր»։	+	Բայց ո՞վ է նա, որի մասին հիշեցիր»։
−	{{տող|121}}Պատասխանեց. «ԷՍալվանի Պրովենցան.	+	{{տող|121}}Պատասխանեց. «Է Սալվանի Պրովենցան.
	Նա այստեղ է, որովհետև հավակնեց		Նա այստեղ է, որովհետև հավակնեց
	Միահեծան կառավարել Սիենան։		Միահեծան կառավարել Սիենան։
−	{{տող|124}}Մեռած օրից կքած քայլում էայսպես.	+	{{տող|124}}Մեռած օրից կքած քայլում է այսպես.
−	Ահա այսպես հատուցում էպարտքը նա,	+	Ահա այսպես հատուցում է պարտքը նա,
	Ով իր կյանքում եղավ անչափ ժիտ ու վես»։		Ով իր կյանքում եղավ անչափ ժիտ ու վես»։
	{{տող|127}}Եվ ես նրան. «Եթե հոգի մի բասիր		{{տող|127}}Եվ ես նրան. «Եթե հոգի մի բասիր
	Չի զղջացել մինչ հետին պահը կյանքի,		Չի զղջացել մինչ հետին պահը կյանքի,
−	Եվ պետք էանդ՝ լեռան ներքև սպասի —	+	Եվ պետք է անդ՝ լեռան ներքև սպասի —
	{{տող|130}}Եթե նրան չօգնի աղոթքն օրհնընկալ —		{{տող|130}}Եթե նրան չօգնի աղոթքն օրհնընկալ —
	Այնքան ատեն, որքան ապրեց աշխարհում,		Այնքան ատեն, որքան ապրեց աշխարհում,
−	Ինչպե՞սսրան թույլատրվեց այստեղ գալ»։	+	Ինչպե՞ս սրան թույլատրվեց այստեղ գալ»։
	{{տող|133}}«Երբ նա փառքի գագաթին էր գտնվում,—		{{տող|133}}«Երբ նա փառքի գագաթին էր գտնվում,—
Տող 8561.		Տող 8562.
	Նա դողդողաց նյարդերովը իր ամբողջ։		Նա դողդողաց նյարդերովը իր ամբողջ։
−	{{տող|139}}Ես գիտեմ, որ իմ այս խոսքը մութ էքեզ.	+	{{տող|139}}Ես գիտեմ, որ իմ այս խոսքը մութ է քեզ.
	Բայց ոչ շատ անց քաղաքացիքդ անարդար		Բայց ոչ շատ անց քաղաքացիքդ անարդար
	Այնպես կանեն, որ դու դա հեշտ կմեկնես։		Այնպես կանեն, որ դու դա հեշտ կմեկնես։
Տող 8575.		Տող 8576.
	Որքան թողեց իմ վարպետը սրտակից.		Որքան թողեց իմ վարպետը սրտակից.
−	{{տող|4}}Բայց երբ ասաց՝ «Բաց թող նրան ևանցիր.	+	{{տող|4}}Բայց երբ ասաց՝ «Բաց թող նրան և անցիր.
	Աստ հարկ է, որ ամեն մեկը սեփական		Աստ հարկ է, որ ամեն մեկը սեփական
	Առագաստով, թիով վարի նավակն իր»,		Առագաստով, թիով վարի նավակն իր»,
Տող 8588.		Տող 8589.
	{{տող|13}}Նա ինձ ասաց. «Նայիր ներքև, ոտքիդ տակ,		{{տող|13}}Նա ինձ ասաց. «Նայիր ներքև, ոտքիդ տակ,
−	Լավ էոր դու սալահատակը դիտես,	+	Լավ է որ դու սալահատակը դիտես,
	Որ հեշտանա ճանապարհըդ դժնդակ»։		Որ հեշտանա ճանապարհըդ դժնդակ»։
−	{{տող|16}}Ինչպես իհուշ հանգուցելոց բախտավոր,	+	{{տող|16}}Ինչպես ի հուշ հանգուցելոց բախտավոր,
	Նրանց շիրմին դրվագվում են պատկերներ,		Նրանց շիրմին դրվագվում են պատկերներ,
	Որ նշում են նրանց կյանքը անցավոր,		Որ նշում են նրանց կյանքը անցավոր,
Տող 8615.		Տող 8616.
	Նայում էին Հսկաների մասունքին։		Նայում էին Հսկաների մասունքին։
−	{{տող|34}}Տեսնում էի ևՆեմբրոթին իկսկիծ,	+	{{տող|34}}Տեսնում էի և Նեմբրոթին ի կսկիծ,
	Որ նայում էր, մեծ կառույցի տակ նստած,		Որ նայում էր, մեծ կառույցի տակ նստած,
	Սենաարի գոռոզներին գործակից։		Սենաարի գոռոզներին գործակից։
−	{{տող|37}}Ո՛վՆիոբե, ինչքան տխուր հայացքով	+	{{տող|37}}Ո՛վ Նիոբե, ինչքան տխուր հայացքով
	Նայում էիր դու՝ պատկերված նույն տեղում,		Նայում էիր դու՝ պատկերված նույն տեղում,
−	Քո յոթ ևյոթ անշնչացած որդվոց քով։	+	Քո յոթ և յոթ անշնչացած որդվոց քով։
−	{{տող|40}}Ո՛վՍավուղ, դու սրիդ վրա կեռաձև	+	{{տող|40}}Ո՛վ Սավուղ, դու սրիդ վրա կեռաձև
	Ինչպես ընկել էիր սարում Գեղբուե,		Ինչպես ընկել էիր սարում Գեղբուե,
	Ուր այլևըս ոչ շաղ իջավ, ոչ անձրև։		Ուր այլևըս ոչ շաղ իջավ, ոչ անձրև։
−	{{տող|43}}Ո՛վԱրաքնե, տեսնում էի, թե ինչպես	+	{{տող|43}}Ո՛վ Արաքնե, տեսնում էի, թե ինչպես
	Դարձել էիր կիսով չափ սարդ ոստայնում,		Դարձել էիր կիսով չափ սարդ ոստայնում,
	Որի հյուսվածքն աղետաբեր եղավ քեզ։		Որի հյուսվածքն աղետաբեր եղավ քեզ։
−	{{տող|46}}Ո՛վՌոբովամ, այստեղ արդեն քո դեմքով	+	{{տող|46}}Ո՛վ Ռոբովամ, այստեղ արդեն քո դեմքով
	Չես սպառնում, այլ դու ինքըդ սարսափած		Չես սպառնում, այլ դու ինքըդ սարսափած
	Խուճապահար խույս ես տալիս քո կառքով։		Խուճապահար խույս ես տալիս քո կառքով։
Տող 8664.		Տող 8665.
	{{տող|70}}Արդ սոնքացեք ձեր ընթացքով սիգաճեմ,		{{տող|70}}Արդ սոնքացեք ձեր ընթացքով սիգաճեմ,
−	Եվայի զարմ, ևմի թեքվեք տեսնելու,	+	Եվայի զարմ, և մի թեքվեք տեսնելու,
−	Թե ուր էձեզ տանում հակումը դժխեմ։	+	Թե ուր է ձեզ տանում հակումը դժխեմ։
	{{տող|73}}Մենք լեռան շուրջ քայլել էինք ավելի		{{տող|73}}Մենք լեռան շուրջ քայլել էինք ավելի
Տող 8673.		Տող 8674.
	{{տող|76}}Երբ վարպետըս, որ ռահվիրաս էր սթափ,		{{տող|76}}Երբ վարպետըս, որ ռահվիրաս էր սթափ,
	Հանկարծ ասաց. «Գլուխըդ վեր բարձրացրու.		Հանկարծ ասաց. «Գլուխըդ վեր բարձրացրու.
−	Ժամանակն էընթանալու հապշտապ։	+	Ժամանակն է ընթանալու հապշտապ։
−	{{տող|79}}Տես մի հրեշտակ արդեն մեզ էմոտենում.	+	{{տող|79}}Տես մի հրեշտակ արդեն մեզ է մոտենում.
	Տես վեցերորդ սպասուհին արևի		Տես վեցերորդ սպասուհին արևի
−	Ավարտել էպաշտոնն ու ետ էդառնում։	+	Ավարտել է պաշտոնն ու ետ է դառնում։
	{{տող|82}}Այժմ ընդունիր մի երևույթ հարգալից,		{{տող|82}}Այժմ ընդունիր մի երևույթ հարգալից,
Տող 8688.		Տող 8689.
	{{տող|88}}Մեզ մոտեցավ չքնաղ էակն երկնային,		{{տող|88}}Մեզ մոտեցավ չքնաղ էակն երկնային,
−	Ճերմակ հագած ևդեմքն այնպես վառվռուն,	+	Ճերմակ հագած և դեմքն այնպես վառվռուն,
	Որ շողում էր աստղի նման այգային։		Որ շողում էր աստղի նման այգային։
Տող 8697.		Տող 8698.
	{{տող|94}}Շատ քչերն են պատասխանում այս կոչին.		{{տող|94}}Շատ քչերն են պատասխանում այս կոչին.
	Ով ցեղ մարդկան՝ ծնված վերև թռչելու,		Ով ցեղ մարդկան՝ ծնված վերև թռչելու,
−	Ինչո՞ւես դու գայթում հովից իսկ չնչին»։	+	Ինչո՞ւ ես դու գայթում հովից իսկ չնչին»։
	{{տող|97}}Մեզ տարավ անդ, ուր լեռն ուներ կտրվածք.		{{տող|97}}Մեզ տարավ անդ, ուր լեռն ուներ կտրվածք.
Տող 8705.		Տող 8706.
	{{տող|100}}Ինչպես եթե ելնենք բլրան բարձունքին,		{{տող|100}}Ինչպես եթե ելնենք բլրան բարձունքին,
	Ուր տաճարը Ռուբակոնտի կամուրջից		Ուր տաճարը Ռուբակոնտի կամուրջից
−	Իշխում էլավ կառավարված քաղաքին,	+	Իշխում է լավ կառավարված քաղաքին,
	{{տող|103}}Դյուրացած ենք գտնում ուղին վերելքի		{{տող|103}}Դյուրացած ենք գտնում ուղին վերելքի
Տող 8719.		Տող 8720.
	Այնպես անուշ, որ ասել չէր կարելի։		Այնպես անուշ, որ ասել չէր կարելի։
−	{{տող|112}}Ա՛հ, որքա՛նեն անցուղիները տարբեր	+	{{տող|112}}Ա՛հ, որքա՛ն են անցուղիները տարբեր
−	Դժոխքում ևՔավարանում. այստեղ քեզ	+	Դժոխքում և Քավարանում. այստեղ քեզ
	Ուղեկցում են երգեր, այնտեղ սուր ողբեր։		Ուղեկցում են երգեր, այնտեղ սուր ողբեր։
Տող 8729.		Տող 8730.
	{{տող|118}}Եվ ես. «Վարպե՛տ, ասա, ի՞նչ բեռ, ծանրություն		{{տող|118}}Եվ ես. «Վարպե՛տ, ասա, ի՞նչ բեռ, ծանրություն
	Ընկավ ինձնից, այնպես որ ես գնալիս		Ընկավ ինձնից, այնպես որ ես գնալիս
−	Համարյա թե է՛լչեմ զգում հոգնություն։	+	Համարյա թե է՛լ չեմ զգում հոգնություն։
	{{տող|121}}Պատասխանեց. «Մ֊երը, որ տակավին		{{տող|121}}Պատասխանեց. «Մ֊երը, որ տակավին
Տող 8740.		Տող 8741.
	{{տող|127}}Եվ, ինչպես նա, ով վրան իր մազերի		{{տող|127}}Եվ, ինչպես նա, ով վրան իր մազերի
−	Ինչ որ բան էկրում առանց գիտնալու,	+	Ինչ որ բան է կրում առանց գիտնալու,
	Ու տեսնելով հայացքները մյուսների,		Ու տեսնելով հայացքները մյուսների,
−	{{տող|130}}Այդ ստուգում ու ճշտում էմատներով,	+	{{տող|130}}Այդ ստուգում ու ճշտում է մատներով,
−	Ե՛վփնտրում է, և՛ գտնում է, իր ձեռամբ	+	Ե՛վ փնտրում է, և՛ գտնում է, իր ձեռամբ
	Անելով այն, ինչ չի կարող աչքերով,—		Անելով այն, ինչ չի կարող աչքերով,—
−	{{տող|133}}Այսպես ևես, մատներըս լայն բաց արած,	+	{{տող|133}}Այսպես և ես, մատներըս լայն բաց արած,
	Ընդամենը վեց տառ գտա ճակտիս սեղմ,		Ընդամենը վեց տառ գտա ճակտիս սեղմ,
	Ուր բարապանն իր սրով էր նշագրած.		Ուր բարապանն իր սրով էր նշագրած.
Տող 8758.		Տող 8759.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
	{{տող|1}}Հասել էինք արդեն ծայրը սանդուղի,		{{տող|1}}Հասել էինք արդեն ծայրը սանդուղի,
−	Ուր հատվում էերկրորդ անգամ լեռը ձիգ,	+	Ուր հատվում է երկրորդ անգամ լեռը ձիգ,
−	Որ մաքրում էմեղքի հետքերն ելնողի.	+	Որ մաքրում է մեղքի հետքերն ելնողի.
	{{տող|4}}Առաջինի նման մի այլ բոլորակ		{{տող|4}}Առաջինի նման մի այլ բոլորակ
−	Լեռան կողը շրջապատում էայստեղ,	+	Լեռան կողը շրջապատում է այստեղ,
−	Բայց թեքվածքն իր նվազ լայն էևարձակ։	+	Բայց թեքվածքն իր նվազ լայն է և արձակ։
	{{տող|7}}Այստեղ չկար ոչ մի պատկեր կամ քանդակ.		{{տող|7}}Այստեղ չկար ոչ մի պատկեր կամ քանդակ.
Տող 8779.		Տող 8780.
	{{տող|16}}«Օ՛ քաղցըր լույս, քեզ վստահած եմ մտնում		{{տող|16}}«Օ՛ քաղցըր լույս, քեզ վստահած եմ մտնում
	Այս նոր ճամփան,— ասում էր նա։— Վարիր մեզ,		Այս նոր ճամփան,— ասում էր նա։— Վարիր մեզ,
−	Ինչպես հարկ էվարել այս նոր ոլորտում։	+	Ինչպես հարկ է վարել այս նոր ոլորտում։
	{{տող|19}}Դու ես երկրի լուսատուն ու ջերմատուն.		{{տող|19}}Դու ես երկրի լուսատուն ու ջերմատուն.
	Եվ եթե մենք այլ ռահվիրա չունենանք,		Եվ եթե մենք այլ ռահվիրա չունենանք,
−	Քո շողերը մեզ պետք էտան ուղղություն»։	+	Քո շողերը մեզ պետք է տան ուղղություն»։
−	{{տող|22}}Որքան երկրում մարդ հաշվում էմեկ մղոն,	+	{{տող|22}}Որքան երկրում մարդ հաշվում է մեկ մղոն,
	Այնքան առաջ էինք շարժվել մենք արդեն		Այնքան առաջ էինք շարժվել մենք արդեն
	Այն եռանդով, որ մեզ տալիս էր մղոն,		Այն եռանդով, որ մեզ տալիս էր մղոն,
Տող 8809.		Տող 8810.
	Եվ մտրակի թելերն հյուսված են սիրուց։		Եվ մտրակի թելերն հյուսված են սիրուց։
−	{{տող|40}}Սանձը պետք էլինի ներհակ բնության.	+	{{տող|40}}Սանձը պետք է լինի ներհակ բնության.
	Ես կարծում եմ դու ինքդ էլ այդ կիմանաս,		Ես կարծում եմ դու ինքդ էլ այդ կիմանաս,
	Երբոր հասնես տեղը մեղքի թողության։		Երբոր հասնես տեղը մեղքի թողության։
Տող 8818.		Տող 8819.
	{{տող|46}}Այն ժամանակ ես աչքերըս լայն բացած,		{{տող|46}}Այն ժամանակ ես աչքերըս լայն բացած,
−	Նայեցի ևտեսա մի խումբ ստվերներ,	+	Նայեցի և տեսա մի խումբ ստվերներ,
	Խարազնագույն վերարկուներ զգեցած։		Խարազնագույն վերարկուներ զգեցած։
Տող 8831.		Տող 8832.
	{{տող|55}}Երբ բավական ես մոտեցա այն հոգվոց		{{տող|55}}Երբ բավական ես մոտեցա այն հոգվոց
	Եվ պարզ տեսա նրանց տեսքը ողբալի,		Եվ պարզ տեսա նրանց տեսքը ողբալի,
−	Արտասվեցի, սիրտըս հուզված իխորոց։	+	Արտասվեցի, սիրտըս հուզված ի խորոց։
	{{տող|58}}Նրանք կոպիտ քուրձով էին ծածկըված.		{{տող|58}}Նրանք կոպիտ քուրձով էին ծածկըված.
Տող 8851.		Տող 8852.
	{{տող|70}}Կարված էին նրանց կոպերը բոլոր		{{տող|70}}Կարված էին նրանց կոպերը բոլոր
	Երկաթ թելով, ինչպես վայրի բազեին		Երկաթ թելով, ինչպես վայրի բազեին
−	Նույնն էարվում, երբ նա նայում էխոլոր։	+	Նույնն է արվում, երբ նա նայում է խոլոր։
	{{տող|73}}Ինձ թվում է, որ կլիներ վատություն		{{տող|73}}Ինձ թվում է, որ կլիներ վատություն
−	Տեսնել նրանց ևչխոսել նրանց հետ,	+	Տեսնել նրանց և չխոսել նրանց հետ,
	Ուստի դարձա իմ վարպետին իմաստուն։		Ուստի դարձա իմ վարպետին իմաստուն։
Տող 8870.		Տող 8871.
	{{տող|85}}Ես դարձա ու նրանց այսպես ասացի.		{{տող|85}}Ես դարձա ու նրանց այսպես ասացի.
−	«Ո՛վէակներ, որ վստահ եք տեսնելու	+	«Ո՛վ էակներ, որ վստահ եք տեսնելու
	Լույսը վերին, միակ հոգը ձեր իղձի,		Լույսը վերին, միակ հոգը ձեր իղձի,
	{{տող|88}}Իցիվ երկնի շնորհն շտապ լվանար		{{տող|88}}Իցիվ երկնի շնորհն շտապ լվանար
−	Ձեր խիղճն ամեն արատներից ևձեր մեջ	+	Ձեր խիղճն ամեն արատներից և ձեր մեջ
	Մեղքի ոչ մի հիշողություն չմնար.		Մեղքի ոչ մի հիշողություն չմնար.
Տող 8889.		Տող 8890.
	Ես շարժվեցի ու մոտեցա բավական։		Ես շարժվեցի ու մոտեցա բավական։
−	{{տող|100}}Իմեջ այլոց տեսա մեկին այնտեղ ես,	+	{{տող|100}}Ի մեջ այլոց տեսա մեկին այնտեղ ես,
	Որ նստել էր սպասողի նմանակ		Որ նստել էր սպասողի նմանակ
	Եվ կզակը բարձրացրել էր կույրի պես։		Եվ կզակը բարձրացրել էր կույրի պես։
Տող 8895.		Տող 8896.
	{{տող|103}}«Օ՜ դու հոգի, որ քո հանցանքն ես քավում,—		{{տող|103}}«Օ՜ դու հոգի, որ քո հանցանքն ես քավում,—
	Ասացի ես,— եթե խոսողը դու ես,		Ասացի ես,— եթե խոսողը դու ես,
−	Որտեղի՞ցես ևինչպե՞սես դու կոչվում»։	+	Որտեղի՞ց ես և ինչպե՞ս ես դու կոչվում»։
	{{տող|106}}«Սիենայից եմ,— պատասխանեց նա այնժամ,—		{{տող|106}}«Սիենայից եմ,— պատասխանեց նա այնժամ,—
Տող 8910.		Տող 8911.
	{{տող|115}}Իմ երկրացիք կռվում էին Կոլլեում		{{տող|115}}Իմ երկրացիք կռվում էին Կոլլեում
−	Թշնամու դեմ, ևես աղոթք արի, որ	+	Թշնամու դեմ, և ես աղոթք արի, որ
	Պարտվեն նրանք, զի այդ էի կամենում։		Պարտվեն նրանք, զի այդ էի կամենում։
Տող 8918.		Տող 8919.
	{{տող|121}}Եվ ուղղելով ժպիրհ դեմքըս առ Աստված,		{{տող|121}}Եվ ուղղելով ժպիրհ դեմքըս առ Աստված,
−	Ես գոչեցի. «Չեմ վախենում է՛լքեզնից»,—	+	Ես գոչեցի. «Չեմ վախենում է՛լ քեզնից»,—
	Ինչպես ծվաց սարյակն օդում մեղմացած։		Ինչպես ծվաց սարյակն օդում մեղմացած։
	{{տող|124}}Ես ուզեցի կյանքիս վերջին վայրկյանին		{{տող|124}}Ես ուզեցի կյանքիս վերջին վայրկյանին
−	Աստուծո հետ հաշտվել ևիմ զղջումով	+	Աստուծո հետ հաշտվել և իմ զղջումով
	Պարտքըս այստեղ չէր նվազի տակավին,		Պարտքըս այստեղ չէր նվազի տակավին,
Տող 8929.		Տող 8930.
	Եվ չհոգար իմ փրկության համար զուտ։		Եվ չհոգար իմ փրկության համար զուտ։
−	{{տող|130}}Բայց ո՞վես դու, որ մեր մասին ես հարցնում.	+	{{տող|130}}Բայց ո՞վ ես դու, որ մեր մասին ես հարցնում.
−	Երևում էքո աչքերը փակված չեն,	+	Երևում է քո աչքերը փակված չեն,
	Եվ կենդանի մարդու նման ես խոսում»։		Եվ կենդանի մարդու նման ես խոսում»։
Տող 8937.		Տող 8938.
	Չարակնությամբ՝ աննշան ու սակավ են։		Չարակնությամբ՝ աննշան ու սակավ են։
−	{{տող|136}}Շատ ավելի երկնչում էիմ հոգին	+	{{տող|136}}Շատ ավելի երկնչում է իմ հոգին
−	Ստորակա տանջանքներից, ևկարծես	+	Ստորակա տանջանքներից, և կարծես
	Բեռան ճնշումն զգում եմ իմ կռնակին։		Բեռան ճնշումն զգում եմ իմ կռնակին։
−	{{տող|139}}Եվ նա. «Եթե պետք էընկնես այդ մարզում,	+	{{տող|139}}Եվ նա. «Եթե պետք է ընկնես այդ մարզում,
−	Ուրեմն ո՞վքեզ բերեց այստեղ մեր միջև»։	+	Ուրեմն ո՞վ քեզ բերեց այստեղ մեր միջև»։
−	Եվ ես. «Սա, որ ինձ հետ էևչի խոսում։	+	Եվ ես. «Սա, որ ինձ հետ է և չի խոսում։
	{{տող|142}}Ես դեռ ողջ եմ, ուստի, հոգի բարեբաստ,		{{տող|142}}Ես դեռ ողջ եմ, ուստի, հոգի բարեբաստ,
	Խնդրիր ինձնից, ինչ ես ուզում, որ անեմ		Խնդրիր ինձնից, ինչ ես ուզում, որ անեմ
−	Վերադարձիս քո փրկության ինպաստ»։	+	Վերադարձիս քո փրկության ի նպաստ»։
−	{{տող|145}}«Օ՜,— գոչեց նա,— լսածս այնքան էնոր բան,	+	{{տող|145}}«Օ՜,— գոչեց նա,— լսածս այնքան է նոր բան,
−	Որ նշան է, թե քեզ սիրում էԱստված.	+	Որ նշան է, թե քեզ սիրում է Աստված.
	Մերթ օգնիր ինձ աղոթքներովդ օրհնաբան։		Մերթ օգնիր ինձ աղոթքներովդ օրհնաբան։
Տող 8967.		Տող 8968.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
−	{{տող|1}}«Ո՞վէսա, որ կապանքներից մարմնական	+	{{տող|1}}«Ո՞վ է սա, որ կապանքներից մարմնական
−	Դեռ չազատված՝ շրջագայում էայստեղ	+	Դեռ չազատված՝ շրջագայում է այստեղ
	Եվ բաց ու խուփ անում աչքերն ինքնակամ»։		Եվ բաց ու խուփ անում աչքերն ինքնակամ»։
Տող 8979.		Տող 8980.
	Ապա դեմքերն ինձ ուղղեցին շեշտակի։		Ապա դեմքերն ինձ ուղղեցին շեշտակի։
−	{{տող|10}}Մեկն ինձ ասաց. «Ո՛վհոգի, որ չվում ես	+	{{տող|10}}Մեկն ինձ ասաց. «Ո՛վ հոգի, որ չվում ես
	Դեպի երկինք դեռ մարմնիդ մեջ ներփակված,		Դեպի երկինք դեռ մարմնիդ մեջ ներփակված,
−	Բարեհաճիր սփոփել ևասել մեզ՝	+	Բարեհաճիր սփոփել և ասել մեզ՝
−	{{տող|13}}Ո՞րտեղից ես ևո՞վես դու իսկապես.	+	{{տող|13}}Ո՞րտեղից ես և ո՞վ ես դու իսկապես.
−	Քո գալն այստեղ այնքան էմեզ զարմացնում,	+	Քո գալն այստեղ այնքան է մեզ զարմացնում,
	Ինչքան մի բան չպատահած նախապես»։		Ինչքան մի բան չպատահած նախապես»։
	{{տող|16}}Եվ ես նրան. «Տոսկանայում կա մի գետ,		{{տող|16}}Եվ ես նրան. «Տոսկանայում կա մի գետ,
−	Որ ծագում էՖալտերոնից ևանցնում	+	Որ ծագում է Ֆալտերոնից և անցնում
	Ավելի քան հարյուր մղոն անջրպետ։		Ավելի քան հարյուր մղոն անջրպետ։
Տող 8999.		Տող 9000.
	Առնո գետն ես դու ակնարկում անպայման»։		Առնո գետն ես դու ակնարկում անպայման»։
−	{{տող|25}}Եվ մյուսն ասաց նրան. «Ինչո՞ւծածկեց նա	+	{{տող|25}}Եվ մյուսն ասաց նրան. «Ինչո՞ւ ծածկեց նա
	Գետի անունն, ինչպես անում են մարդիկ,		Գետի անունն, ինչպես անում են մարդիկ,
	Երբ խոսում են բանի մասին մծղնյա»։		Երբ խոսում են բանի մասին մծղնյա»։
Տող 9008.		Տող 9009.
	{{տող|31}}Զի իր ակից (ուր լեռնապարն ահռելի,		{{տող|31}}Զի իր ակից (ուր լեռնապարն ահռելի,
−	Որից վաղուց անջատվել էՊելորոն,	+	Որից վաղուց անջատվել է Պելորոն,
−	Բարձրանում էայլ տեղերից ավելի)	+	Բարձրանում է այլ տեղերից ավելի)
−	{{տող|34}}Մինչև այնտեղ, ուր իր հոսանքն էտանում,	+	{{տող|34}}Մինչև այնտեղ, ուր իր հոսանքն է տանում,
	Լրացնելու գոլորշիները ծովի,		Լրացնելու գոլորշիները ծովի,
	Ուրկից գետերն իրենց ջուրն են ստանում,		Ուրկից գետերն իրենց ջուրն են ստանում,
	{{տող|37}}Բոլոր մարդիկ խորշում են լավ արարքից,		{{տող|37}}Բոլոր մարդիկ խորշում են լավ արարքից,
−	Ինչպես օձից․ դա կամ տեղից էդժբախտ,	+	Ինչպես օձից․ դա կամ տեղից է դժբախտ,
	Կամ տեղացոց հոռի վարքից ու բարքից։		Կամ տեղացոց հոռի վարքից ու բարքից։
	{{տող|40}}Եվ այնքան են իրենց բնույթը փոխել		{{տող|40}}Եվ այնքան են իրենց բնույթը փոխել
	Բնակիչներն այդ գետահովտի չարաբաստ,		Բնակիչներն այդ գետահովտի չարաբաստ,
−	Որ կարծես թե նրանց Կիրկեն էսնել։	+	Որ կարծես թե նրանց Կիրկեն է սնել։
−	{{տող|43}}Գետն իր հոսքով նախ գնում էզազրոտի	+	{{տող|43}}Գետն իր հոսքով նախ գնում է զազրոտի
	Խոզերի մեջ, որ ավելի են արժան		Խոզերի մեջ, որ ավելի են արժան
	Խոզկաղնի, քան մարդուն վայել սնունդի։		Խոզկաղնի, քան մարդուն վայել սնունդի։
−	{{տող|46}}Ապա գտնում էնա շներ վայրահաչ,	+	{{տող|46}}Ապա գտնում է նա շներ վայրահաչ,
	Որ ոռնում են իրենց ուժից ավելի,		Որ ոռնում են իրենց ուժից ավելի,
−	Եվ նրանցից խրտչած՝ թեքվում էդեպ աջ։	+	Եվ նրանցից խրտչած՝ թեքվում է դեպ աջ։
	{{տող|49}}Իջնելով ու լայնանալով մի քիչ դեռ՝		{{տող|49}}Իջնելով ու լայնանալով մի քիչ դեռ՝
	Անիծապարտ ու տարաբախտ գետը այն		Անիծապարտ ու տարաբախտ գետը այն
−	Հանդիպում էոչ թե շներ, այլ գայլեր։	+	Հանդիպում է ոչ թե շներ, այլ գայլեր։
	{{տող|52}}Եվ, վերջապես, կիրճերի մեջ հովունի		{{տող|52}}Եվ, վերջապես, կիրճերի մեջ հովունի
−	Նա գտնում էշատ խորամանկ աղվեսներ,	+	Նա գտնում է շատ խորամանկ աղվեսներ,
	Որոնք ոչ մի ծուղակի մեջ չեն ընկնի։		Որոնք ոչ մի ծուղակի մեջ չեն ընկնի։
	{{տող|55}}Դեռ կխոսեմ, քանի մտիկ ես անում,		{{տող|55}}Դեռ կխոսեմ, քանի մտիկ ես անում,
	Եվ սրան էլ լավ կլինի գիտնալ, թե		Եվ սրան էլ լավ կլինի գիտնալ, թե
−	Ճշմարտության ոգին ինչ էինձ հայտնում։	+	Ճշմարտության ոգին ինչ է ինձ հայտնում։
	{{տող|58}}Տեսնում եմ, թե ինչպես զարմիկդ հարազատ		{{տող|58}}Տեսնում եմ, թե ինչպես զարմիկդ հարազատ
−	Գետի ափին հալածում էգայլերին	+	Գետի ափին հալածում է գայլերին
−	Եվ ամենքին ահաբեկում էզատ֊զատ։	+	Եվ ամենքին ահաբեկում է զատ֊զատ։
−	{{տող|61}}Նրանց միսը ողջ֊ողջ ծախու էհանում.	+	{{տող|61}}Նրանց միսը ողջ֊ողջ ծախու է հանում.
−	Նա մորթում էնրանց իբրև ծեր գրաստ.	+	Նա մորթում է նրանց իբրև ծեր գրաստ.
−	Այլոց կյանքից, իրեն պատվից էզրկում։	+	Այլոց կյանքից, իրեն պատվից է զրկում։
−	{{տող|64}}Արյամբ արբած՝ նա սփռում էմահ, ավեր,	+	{{տող|64}}Արյամբ արբած՝ նա սփռում է մահ, ավեր,
	Եվ այդ վայրը հազար տարուց չի գտնի		Եվ այդ վայրը հազար տարուց չի գտնի
	Իր երբեմնի ծաղկուն վիճակը վավեր»։		Իր երբեմնի ծաղկուն վիճակը վավեր»։
	{{տող|67}}Ինչպես նա, ով լսելով որ լուր մի դժնյա,		{{տող|67}}Ինչպես նա, ով լսելով որ լուր մի դժնյա,
−	Դիմափոխվում ու այլայլվում էհամակ,	+	Դիմափոխվում ու այլայլվում է համակ,
	Որտեղից էլ թեկուզ վտանգն սպառնա,		Որտեղից էլ թեկուզ վտանգն սպառնա,
Տող 9080.		Տող 9081.
	{{տող|85}}Արդ քաղում եմ, ինչ որ ինքս եմ սերմանել.		{{տող|85}}Արդ քաղում եմ, ինչ որ ինքս եմ սերմանել.
−	Ո՛վմարդկանց ցեղ, ինչո՞ւձգտում ես նրան,	+	Ո՛վ մարդկանց ցեղ, ինչո՞ւ ձգտում ես նրան,
	Ինչ չես կարող ուրիշի հետ բաժանել։		Ինչ չես կարող ուրիշի հետ բաժանել։
Տող 9087.		Տող 9088.
	Չեն պահպանել ժառանգորդները նորոգ։		Չեն պահպանել ժառանգորդները նորոգ։
−	{{տող|91}}Արդ ոչ միայն նրա տոհմն էմերկացած	+	{{տող|91}}Արդ ոչ միայն նրա տոհմն է մերկացած
	— Միջև Պոյի, լեռան, ծովի, Ռենոյի —		— Միջև Պոյի, լեռան, ծովի, Ռենոյի —
−	Իր ձիրքերից, ևբարքերով մեղկացած։	+	Իր ձիրքերից, և բարքերով մեղկացած։
	{{տող|94}}Մոլախոտերն այնտեղ այնքան են աճել,		{{տող|94}}Մոլախոտերն այնտեղ այնքան են աճել,
	Որ ինչքան էլ այդ շրջանը մշակվի,		Որ ինչքան էլ այդ շրջանը մշակվի,
−	Դրանք այլևս անհնար էանճիտել։	+	Դրանք այլևս անհնար է անճիտել։
−	{{տող|97}}Ո՞ւր էԼիցիոն, ո՞ւր՝ Արրիգո Մանարդին,	+	{{տող|97}}Ո՞ւր է Լիցիոն, ո՞ւր՝ Արրիգո Մանարդին,
	Պիեր Տրավերսարն ու Գուիդո դի Կարպինյան,		Պիեր Տրավերսարն ու Գուիդո դի Կարպինյան,
−	Ո՛վխորթացած ռոմանյացիքըդ արդի։	+	Ո՛վ խորթացած ռոմանյացիքըդ արդի։
	{{տող|100}}Ե՞րբ մի Ֆաբրո պիտի ծնի Բոլոնիան,		{{տող|100}}Ե՞րբ մի Ֆաբրո պիտի ծնի Բոլոնիան,
Տող 9103.		Տող 9104.
	Ազնիվ մի մարդ սերած զարմից աննշան։		Ազնիվ մի մարդ սերած զարմից աննշան։
−	{{տող|103}}Ո՛վտոսկանցի այժմ էլ ողբում եմ ես դեռ,	+	{{տող|103}}Ո՛վ տոսկանցի այժմ էլ ողբում եմ ես դեռ,
	Երբ հիշում եմ Գուիդո դա Պրատային		Երբ հիշում եմ Գուիդո դա Պրատային
	Եվ Ուգոլին դ՚Ացցոյին, որ մեզ հետ էր.		Եվ Ուգոլին դ՚Ացցոյին, որ մեզ հետ էր.
Տող 9111.		Տող 9112.
	(Երկու տոհմեր, որ չունեցան պայազատ).		(Երկու տոհմեր, որ չունեցան պայազատ).
−	{{տող|109}}Արանց, կանանց ևնրանց փույթը տածած	+	{{տող|109}}Արանց, կանանց և նրանց փույթը տածած
	Ասպետական մարտերին ու բարքերին,		Ասպետական մարտերին ու բարքերին,
	Մինչ սրտերը այժմ այնքան են ժանտացած։		Մինչ սրտերը այժմ այնքան են ժանտացած։
−	{{տող|112}}Ո՛վԲերտինոր, էլ ինչո՞ւչես չքանում։	+	{{տող|112}}Ո՛վ Բերտինոր, էլ ինչո՞ւ չես չքանում։
	Երբ չվել են քո տոհմիկները բոլոր,		Երբ չվել են քո տոհմիկները բոլոր,
	Որ չաղարտվեն քո չարաշուք գեհյանում։		Որ չաղարտվեն քո չարաշուք գեհյանում։
−	{{տող|115}}Լավ է, որ էԲանյակավալն անսերունդ,	+	{{տող|115}}Լավ է, որ է Բանյակավալն անսերունդ,
−	Եվ վատ էոր Կաստրոկարոն ու Կոնիոն	+	Եվ վատ է որ Կաստրոկարոն ու Կոնիոն
	Դեռ սերում են կոմսերի նոր֊նոր ծնունդ։		Դեռ սերում են կոմսերի նոր֊նոր ծնունդ։
Տող 9127.		Տող 9128.
	Համբավն ամեն խծբծանքից զերծ մնա։		Համբավն ամեն խծբծանքից զերծ մնա։
−	{{տող|121}}Ո՛վՈւգոլին դե՚ Ֆանտոլին անվանի,	+	{{տող|121}}Ո՛վ Ուգոլին դե՚ Ֆանտոլին անվանի,
	Քո համբավը ապահով է, ըստ որում		Քո համբավը ապահով է, ըստ որում
	Սերունդ չունես, որպեսզի այն մթագնի։		Սերունդ չունես, որպեսզի այն մթագնի։
−	{{տող|124}}Բայց, տոսկանցի, է՛լհրաժեշտ դու մեզ տուր.	+	{{տող|124}}Բայց, տոսկանցի, է՛լ հրաժեշտ դու մեզ տուր.
	Այժմ ավելի ուզում եմ լալ, քան խոսել,		Այժմ ավելի ուզում եմ լալ, քան խոսել,
	Այնքան հուզեց ինձ մեր զրույցը տխուր»։		Այնքան հուզեց ինձ մեր զրույցը տխուր»։
Տող 9143.		Տող 9144.
	Հանկարծ հնչեց մեր հանդիման, գոչելով.		Հանկարծ հնչեց մեր հանդիման, գոչելով.
−	{{տող|133}}«Ով ինձ գտնի, ուզում էինձ սպանի».	+	{{տող|133}}«Ով ինձ գտնի, ուզում է ինձ սպանի».
	Եվ չքացավ ինչպես ձայնը որոտման,		Եվ չքացավ ինչպես ձայնը որոտման,
	Որ անցնում է, պատռելով ամպը երկնի։		Որ անցնում է, պատռելով ամպը երկնի։
Տող 9159.		Տող 9160.
	Որոնք մարդուն իր չափի մեջ կպահեն։		Որոնք մարդուն իր չափի մեջ կպահեն։
−	{{տող|145}}Բայց խայծն էձեզ հրապուրում անդադար	+	{{տող|145}}Բայց խայծն է ձեզ հրապուրում անդադար
	Եվ ձեզ գցում թակարդը հին ոսոխի.		Եվ ձեզ գցում թակարդը հին ոսոխի.
	Ուստի զուր են սանձն ու կոչը ձեզ համար։		Ուստի զուր են սանձն ու կոչը ձեզ համար։
−	{{տող|148}}Ձեր շուրջ դարձող երկինքը ձեզ էկանչում.	+	{{տող|148}}Ձեր շուրջ դարձող երկինքը ձեզ է կանչում.
	Ցույց տալով ձեզ իր հմայքներն անսպառ,		Ցույց տալով ձեզ իր հմայքներն անսպառ,
−	Բայց ձեր աչքը միայն երկրին էկառչում։	+	Բայց ձեր աչքը միայն երկրին է կառչում։
−	{{տող|151}}Դրա համար ձեզ պատժում էՏերն արդար»։	+	{{տող|151}}Դրա համար ձեզ պատժում է Տերն արդար»։
	</poem>		</poem>
Տող 9173.		Տող 9174.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
−	{{տող|1}}Որքան միջոց հարկ էլինում անցնելու	+	{{տող|1}}Որքան միջոց հարկ է լինում անցնելու
	Մշտահոլով գնդին՝ օրվա սկզբից		Մշտահոլով գնդին՝ օրվա սկզբից
	Մինչև երրորդ ժամվա վախճանն հասնելու,		Մինչև երրորդ ժամվա վախճանն հասնելու,
Տող 9179.		Տող 9180.
	{{տող|4}}Այնքան միջոց էր արևին մնացել		{{տող|4}}Այնքան միջոց էր արևին մնացել
	Դեռ անցնելու, որ ավարտեր ընթացքն իր։		Դեռ անցնելու, որ ավարտեր ընթացքն իր։
−	Աստ երեկո ևանդ գիշեր էր դարձել։	+	Աստ երեկո և անդ գիշեր էր դարձել։
	{{տող|7}}Նրա շողերն ուղղված էին մեր դեմքին,		{{տող|7}}Նրա շողերն ուղղված էին մեր դեմքին,
Տող 9194.		Տող 9195.
	{{տող|16}}Ինչպես ջրից կամ հայելուց տափարակ		{{տող|16}}Ինչպես ջրից կամ հայելուց տափարակ
−	Ցոլքն էցայտում ընդդիմակաց ուղղությամբ,	+	Ցոլքն է ցայտում ընդդիմակաց ուղղությամբ,
−	Բարձրանալով ևիջնելով շատ արագ,	+	Բարձրանալով և իջնելով շատ արագ,
	{{տող|19}}Եվ հավասար տարածություն անցնելիս		{{տող|19}}Եվ հավասար տարածություն անցնելիս
−	Քարի անկման զուգահեռ գիծ էկազմում,	+	Քարի անկման զուգահեռ գիծ է կազմում,
	Ինչպես փորձն ու գիտությունն են ցույց տալիս,		Ինչպես փորձն ու գիտությունն են ցույց տալիս,
Տող 9206.		Տող 9207.
	{{տող|25}}«Այդ ի՞նչ լույս է, ասա, հայր իմ անձկալի,—		{{տող|25}}«Այդ ի՞նչ լույս է, ասա, հայր իմ անձկալի,—
−	Ասացի ես,— որ աչքերս էշլացնում,	+	Ասացի ես,— որ աչքերս է շլացնում,
−	Եվ որ կարծես դեպի մեր կողմ էգալիս»։	+	Եվ որ կարծես դեպի մեր կողմ է գալիս»։
	{{տող|28}}Պատասխանեց. «Մի զարմանա եթե քեզ		{{տող|28}}Պատասխանեց. «Մի զարմանա եթե քեզ
−	Շլացնում էընտանիքը երկնային.	+	Շլացնում է ընտանիքը երկնային.
−	Հրեշտակ է, որ գալիս էվեր ճամփել մեզ։	+	Հրեշտակ է, որ գալիս է վեր ճամփել մեզ։
	{{տող|31}}Նման բաներ տեսնելը քեզ շատ շուտով		{{տող|31}}Նման բաներ տեսնելը քեզ շատ շուտով
Տող 9219.		Տող 9220.
	{{տող|34}}Երբ մոտեցավ հրեշտակը այն օրհնյալ,		{{տող|34}}Երբ մոտեցավ հրեշտակը այն օրհնյալ,
	Զվարթ ձայնով ասաց. «Ելեք այստեղից,		Զվարթ ձայնով ասաց. «Ելեք այստեղից,
−	Վերելքն այստեղ նվազ էթեք, սեպացյալ»։	+	Վերելքն այստեղ նվազ է թեք, սեպացյալ»։
	{{տող|37}}Մենք բարձրանում էինք արդեն այնտեղից,		{{տող|37}}Մենք բարձրանում էինք արդեն այնտեղից,
Տող 9235.		Տող 9236.
	{{տող|46}}Վարպետս ասաց. «Հետևանքն իր մոլության		{{տող|46}}Վարպետս ասաց. «Հետևանքն իր մոլության
	Հասկանում է. զարմանալի չէ, որ նա		Հասկանում է. զարմանալի չէ, որ նա
−	Զգուշացնում, սաստ էկարդում մարդկության։	+	Զգուշացնում, սաստ է կարդում մարդկության։
	{{տող|49}}Դուք ձգտում եք բարիքներին այն վաղանց,		{{տող|49}}Դուք ձգտում եք բարիքներին այն վաղանց,
	Որ պակսում են բաժանելով այլոց հետ,		Որ պակսում են բաժանելով այլոց հետ,
−	Եվ դա ձեր մեջ առաջացնում էնախանձ։	+	Եվ դա ձեր մեջ առաջացնում է նախանձ։
	{{տող|52}}Բայց եթե սերն հանդեպ բարին վեհագույն		{{տող|52}}Բայց եթե սերն հանդեպ բարին վեհագույն
Տող 9253.		Տող 9254.
	Զի արդ ունեմ նոր տարակույս իմ մտքում։		Զի արդ ունեմ նոր տարակույս իմ մտքում։
−	{{տող|61}}Ինչպե՞սբարիք մի բաշխված շատերին,	+	{{տող|61}}Ինչպե՞ս բարիք մի բաշխված շատերին,
	Սրանց հարուստ կդարձընի ավելի,		Սրանց հարուստ կդարձընի ավելի,
	Քան եթե այն բաշխված լինի քչերին»։		Քան եթե այն բաշխված լինի քչերին»։
Տող 9261.		Տող 9262.
	Եվ խավար ես տեսնում լույսի փոխարեն։		Եվ խավար ես տեսնում լույսի փոխարեն։
−	{{տող|67}}Այն անհուն ևանճառ էակն երկնակալ	+	{{տող|67}}Այն անհուն և անճառ էակն երկնակալ
−	Հաղորդվում էիրեն սիրող էակին,	+	Հաղորդվում է իրեն սիրող էակին,
	Ինչպես արփու շողը՝ մարմնին լուսընկալ։		Ինչպես արփու շողը՝ մարմնին լուսընկալ։
−	{{տող|70}}Այնքան տրվում, որքան սեր էնա գտնում.	+	{{տող|70}}Այնքան տրվում, որքան սեր է նա գտնում.
−	Ուստի որքան սիրով զեղուն էհոգին,	+	Ուստի որքան սիրով զեղուն է հոգին,
−	Այնքան շատ էնրան Հավերժն հաղորդվում։	+	Այնքան շատ է նրան Հավերժն հաղորդվում։
	{{տող|73}}Որքան շատ են սիրողները երկնքում,		{{տող|73}}Որքան շատ են սիրողները երկնքում,
Տող 9286.		Տող 9287.
	{{տող|85}}Այստեղ ասես գրավվեցի ես հանկարծ		{{տող|85}}Այստեղ ասես գրավվեցի ես հանկարծ
−	Հափշտակիչ տեսիլքներով ևտեսա	+	Հափշտակիչ տեսիլքներով և տեսա
	Մի տաճարում բազում մարդկանց հավաքված.		Մի տաճարում բազում մարդկանց հավաքված.
	{{տող|88}}Եվ մի կնոջ, որ կանգնած մոտ դրանդու,		{{տող|88}}Եվ մի կնոջ, որ կանգնած մոտ դրանդու,
	Նեղանում էր գորովանքով մայրական.		Նեղանում էր գորովանքով մայրական.
−	«Որդյակ, ինչո՞ւայդպիսի բան արիր դու։	+	«Որդյակ, ինչո՞ւ այդպիսի բան արիր դու։
	{{տող|91}}Հայրըդ ու ես՝ մտատանջ ու սրտացավ,		{{տող|91}}Հայրըդ ու ես՝ մտատանջ ու սրտացավ,
Տող 9303.		Տող 9304.
	{{տող|97}}Նա ասում էր. «Թե քաղաքի տերն ես այն,		{{տող|97}}Նա ասում էր. «Թե քաղաքի տերն ես այն,
	Որի անվան համար վեճի մտան դիք,		Որի անվան համար վեճի մտան դիք,
−	Եվ որ ակն էիմաստության ամենայն,	+	Եվ որ ակն է իմաստության ամենայն,
	{{տող|100}}Վրեժ լուծիր այն պատանուց անզգամ,		{{տող|100}}Վրեժ լուծիր այն պատանուց անզգամ,
Տող 9330.		Տող 9331.
	{{տող|118}}Առաջնորդըս, տեսնելով որ նոր զարթնող		{{տող|118}}Առաջնորդըս, տեսնելով որ նոր զարթնող
−	Մարդու նման ես դանդաչում եմ, ասաց.	+	Մարդու նման ես դանդաղում եմ, ասաց.
	«Ի՞նչ ունես, որ դու քեզ պահել չես կարող.		«Ի՞նչ ունես, որ դու քեզ պահել չես կարող.
−	{{տող|121}}Աչքերըդ փակ ևոտքերըդ դեդևկոտ	+	{{տող|121}}Աչքերըդ փակ և ոտքերըդ դեդևկոտ
	Դու քայլեցիր կես փարսախից ավելի,		Դու քայլեցիր կես փարսախից ավելի,
	Որպես մի մարդ գինեհարյալ կամ քնկոտ»։		Որպես մի մարդ գինեհարյալ կամ քնկոտ»։
Տող 9339.		Տող 9340.
	{{տող|124}}Ես ասացի. «Լսիր ինձ, հայր իմ ազնիվ,		{{տող|124}}Ես ասացի. «Լսիր ինձ, հայր իմ ազնիվ,
	Քեզ կասեմ թե ինչեր տեսա տեսիլքում,		Քեզ կասեմ թե ինչեր տեսա տեսիլքում,
−	Երբ գայթ իգայթ քայլում էի ես հազիվ»։	+	Երբ գայթ ի գայթ քայլում էի ես հազիվ»։
	{{տող|127}}Եվ նա ասաց. «Հարյուր դիմակ էլ, դիցուք,		{{տող|127}}Եվ նա ասաց. «Հարյուր դիմակ էլ, դիցուք,
Տող 9351.		Տող 9352.
	{{տող|133}}Ես «ինչ ունես» չհարցրի քեզ այն մտքով,		{{տող|133}}Ես «ինչ ունես» չհարցրի քեզ այն մտքով,
	Ինչ մտքով որ պիտի հարցներ քեզ մի մարդ,		Ինչ մտքով որ պիտի հարցներ քեզ մի մարդ,
−	Որ տեսնում էլոկ մարմնական իր աչքով.	+	Որ տեսնում է լոկ մարմնական իր աչքով.
	{{տող|136}}Այլ հարցրի, որ քեզ ներշնչեմ ուժ, կորով.		{{տող|136}}Այլ հարցրի, որ քեզ ներշնչեմ ուժ, կորով.
−	Այսպես հարկ էխթանել այն ծույլերին,	+	Այսպես հարկ է խթանել այն ծույլերին,
	Որ, սթափված, տեղից շարժվում են զոռով»։		Որ, սթափված, տեղից շարժվում են զոռով»։
−	{{տող|139}}Վերջալույսի պահն էր արդեն, ևինչքան	+	{{տող|139}}Վերջալույսի պահն էր արդեն, և ինչքան
	Մեզ թույլ էին տալիս շողերն առկայծող,		Մեզ թույլ էին տալիս շողերն առկայծող,
	Ուշիուշով դիտում էինք հեռական։		Ուշիուշով դիտում էինք հեռական։
Տող 9371.		Տող 9372.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
−	{{տող|1}}Խոր խավարը Դժոխքի ևգիշերի՝	+	{{տող|1}}Խոր խավարը Դժոխքի և գիշերի՝
	Աստղազուրկ ու սահմանափակ երկնի տակ,		Աստղազուրկ ու սահմանափակ երկնի տակ,
−	Որ պատած էխիտ խավերով ամպերի,	+	Որ պատած է խիտ խավերով ամպերի,
	{{տող|4}}Դեմքըս այնպես թանձըր քողով չպատեց,		{{տող|4}}Դեմքըս այնպես թանձըր քողով չպատեց,
−	Ոչ էլ եղավ տեսողությանս այնպես խոչ,	+	Ոչ էլ եղավ տեսողությանս այնպես խոր,
	Ինչպես ծուխն այն, որ այստեղ մեզ պարուրեց։		Ինչպես ծուխն այն, որ այստեղ մեզ պարուրեց։
Տող 9385.		Տող 9386.
	{{տող|10}}Ինչպես կույրը, որպեսզի իր ճամփայից		{{տող|10}}Ինչպես կույրը, որպեսզի իր ճամփայից
	Չմոլորվի ու չընդհարվի մի բանի,		Չմոլորվի ու չընդհարվի մի բանի,
−	Գնում էիր առաջնորդի ետևից,	+	Գնում է իր առաջնորդի ետևից,
	{{տող|13}}Այսպես էի ծխի միջով գնում ես,		{{տող|13}}Այսպես էի ծխի միջով գնում ես,
Տող 9391.		Տող 9392.
	Ասում էր ինձ. «Զգույշ, ինձնից չզատվես»։		Ասում էր ինձ. «Զգույշ, ինձնից չզատվես»։
−	{{տող|16}}Ես լսեցի ձայներ, որոնք իսրտանց	+	{{տող|16}}Ես լսեցի ձայներ, որոնք ի սրտանց
	Հայցում էին խաղաղություն, գթություն		Հայցում էին խաղաղություն, գթություն
	Աստծու գառից, որ բառնա մեղքը յուրյանց։		Աստծու գառից, որ բառնա մեղքը յուրյանց։
Տող 9399.		Տող 9400.
	Որ կարծես թե ունեին ձայն միալար։		Որ կարծես թե ունեին ձայն միալար։
−	{{տող|22}}Եվ ես. «Վարպետ, հոգիների ձա՞յնն էայն»։	+	{{տող|22}}Եվ ես. «Վարպետ, հոգիների ձա՞յնն է այն»։
	Եվ նա ասաց. «Այո, ճիշտ ես գուշակում.		Եվ նա ասաց. «Այո, ճիշտ ես գուշակում.
	Նրանք իրենց մեղքն են քավում բարկության»։		Նրանք իրենց մեղքն են քավում բարկության»։
−	{{տող|25}}«Արդ ո՞վես դու, որ մեր ծխով ես անցնում	+	{{տող|25}}«Արդ ո՞վ ես դու, որ մեր ծխով ես անցնում
	Եվ մեր մասին հարցապնդում, որպես թե		Եվ մեր մասին հարցապնդում, որպես թե
	Դեռ ողջերի աշխարհին ես պատկանում»։		Դեռ ողջերի աշխարհին ես պատկանում»։
Տող 9409.		Տող 9410.
	{{տող|28}}Այսպես ահա խոսեց մի ձայն մոտը մեր։		{{տող|28}}Այսպես ահա խոսեց մի ձայն մոտը մեր։
	Վարպետըս ինձ. «Պատասխանիր դու նրան,		Վարպետըս ինձ. «Պատասխանիր դու նրան,
−	Եվ հարցրու, թե այս կողմի՞ցեն ելնում վեր»։	+	Եվ հարցրու, թե այս կողմի՞ց են ելնում վեր»։
−	{{տող|31}}Եվ ես. «Ո՛վդու, որ մաքրվում ես այդպես,	+	{{տող|31}}Եվ ես. «Ո՛վ դու, որ մաքրվում ես այդպես,
	Որպեսզի քեզ Հաստողի մոտ բարձրանաս,		Որպեսզի քեզ Հաստողի մոտ բարձրանաս,
	Կզարմանաս, եթե դու ինձ ուղեկցես»։		Կզարմանաս, եթե դու ինձ ուղեկցես»։
Տող 9420.		Տող 9421.
	{{տող|37}}«Վեր եմ գնում այս մարմնական պատանքով,		{{տող|37}}«Վեր եմ գնում այս մարմնական պատանքով,
−	Որին միայն մահն էլուծում,— ասացի,—	+	Որին միայն մահն է լուծում,— ասացի,—
	Այստեղ եկա արհավրալի Դժոխքով.		Այստեղ եկա արհավրալի Դժոխքով.
−	{{տող|40}}Եվ եթե ինձ Աստված շնորհ էարել,	+	{{տող|40}}Եվ եթե ինձ Աստված շնորհ է արել,
	Թույլ տալով որ ես իր պալատը տեսնեմ		Թույլ տալով որ ես իր պալատը տեսնեմ
−	Մի կերպով, որ այժմ անսովոր էդառել,	+	Մի կերպով, որ այժմ անսովոր է դառել,
−	{{տող|43}}Ապա հայտնիր, թե դու կյանքում ո՞վեղար,	+	{{տող|43}}Ապա հայտնիր, թե դու կյանքում ո՞վ եղար,
−	Եվ ասա թե ճի՞շտ էբռնած իմ ուղին,	+	Եվ ասա թե ճի՞շտ է բռնած իմ ուղին,
	Քո խոսքերը թող մեզ լինեն ղեկավար»։		Քո խոսքերը թող մեզ լինեն ղեկավար»։
−	{{տող|46}}«Լոմբարդցի եմ ևՄարկո եմ ես կոչվում.	+	{{տող|46}}«Լոմբարդցի եմ և Մարկո եմ ես կոչվում.
	Աշխարհ տեսա ու սիրեցի լավ բարքեր,		Աշխարհ տեսա ու սիրեցի լավ բարքեր,
	Որոնց հիմա արդեն ոչ ոք չի ձգտում։		Որոնց հիմա արդեն ոչ ոք չի ձգտում։
Տող 9445.		Տող 9446.
	{{տող|55}}Առաջ պարզ էր, սակայն հիմա բարդացավ		{{տող|55}}Առաջ պարզ էր, սակայն հիմա բարդացավ
	Այն հարցըդ, որ շոշափեցիր դու այստեղ,		Այն հարցըդ, որ շոշափեցիր դու այստեղ,
−	Եվ որ այժըմ ինձ տալիս էգլխացավ։	+	Եվ որ այժըմ ինձ տալիս է գլխացավ։
	{{տող|58}}Ասածիդ պես, հիմա աշխարհը ողջամբ		{{տող|58}}Ասածիդ պես, հիմա աշխարհը ողջամբ
−	Մերկացել էամեն ազնիվ բարքերից	+	Մերկացել է ամեն ազնիվ բարքերից
−	Եվ հղի ու լի էամեն չարությամբ։	+	Եվ հղի ու լի է ամեն չարությամբ։
−	{{տող|61}}Սակայն ի՞նչն էդրա պատճառը մեկին,	+	{{տող|61}}Սակայն ի՞նչն է դրա պատճառը մեկին,
	Աստղե՞րն են, թե՞ մարդիկ՝ իրենք։ Եվ երբ ես		Աստղե՞րն են, թե՞ մարդիկ՝ իրենք։ Եվ երբ ես
	Իմանամ այդ՝ կբացատրեմ ամենքին»։		Իմանամ այդ՝ կբացատրեմ ամենքին»։
Տող 9461.		Տող 9462.
	{{տող|67}}Դուք, ապրողներդ, աստղերին եք վերագրում		{{տող|67}}Դուք, ապրողներդ, աստղերին եք վերագրում
	Ամեն պատճառ, կարծես նրանց ներգործման		Ամեն պատճառ, կարծես նրանց ներգործման
−	Արդյունք լիներ, ինչ պատահում էերկրում։	+	Արդյունք լիներ, ինչ պատահում է երկրում։
	{{տող|70}}Եթե այդպես լիներ, ձեր մեջ կբարձվեր		{{տող|70}}Եթե այդպես լիներ, ձեր մեջ կբարձվեր
−	Ազատ կամքը ևարդար չէր լինի, որ	+	Ազատ կամքը և արդար չէր լինի, որ
	Բարին խինդով, չարը վշտով հատուցվեր։		Բարին խինդով, չարը վշտով հատուցվեր։
	{{տող|73}}Աստղերից են ձեր հակումներն առաջին,		{{տող|73}}Աստղերից են ձեր հակումներն առաջին,
	Ոչ բոլորը, դիցուք բոլորը, բայց ձեզ		Ոչ բոլորը, դիցուք բոլորը, բայց ձեզ
−	Լույս էտրված ջոկելու չարն ու բարին,	+	Լույս է տրված ջոկելու չարն ու բարին,
−	{{տող|76}}Եվ ազատ կամք, որը եթե իսկզբան	+	{{տող|76}}Եվ ազատ կամք, որը եթե ի սկզբան
	Վատ կկռվի հակումների դեմ հոռի,		Վատ կկռվի հակումների դեմ հոռի,
	Լավ կոփվելով՝ հուսկ դուրս կգա հաղթական։		Լավ կոփվելով՝ հուսկ դուրս կգա հաղթական։
Տող 9479.		Տող 9480.
	Որի վրա աստղերն ազդել չեն կարող։		Որի վրա աստղերն ազդել չեն կարող։
−	{{տող|82}}Եթե աշխարհն արդ դարձել էամբարիշտ,	+	{{տող|82}}Եթե աշխարհն արդ դարձել է ամբարիշտ,
−	Դուք եք պատճառն ևդա ձեր մեջ որոնեք.	+	Դուք եք պատճառն և դա ձեր մեջ որոնեք.
	Հիմա ես քեզ կբացատրեմ միտքըս ճիշտ։		Հիմա ես քեզ կբացատրեմ միտքըս ճիշտ։
−	{{տող|85}}Մարդու հոգին, որ ստեղծված էԱստծուց,	+	{{տող|85}}Մարդու հոգին, որ ստեղծված է Աստծուց,
−	Դուրս էպրծնում արարչական ձեռքերից	+	Դուրս է պրծնում արարչական ձեռքերից
−	Եվ աշխարհ էմտնում մանկան պես մերկուց.	+	Եվ աշխարհ է մտնում մանկան պես մերկուց.
	{{տող|88}}Եվ դեռ ամեն ինչի անփորձ ու անգետ,		{{տող|88}}Եվ դեռ ամեն ինչի անփորձ ու անգետ,
−	Ուրախանում ու խայտում էմանկան պես,	+	Ուրախանում ու խայտում է մանկան պես,
−	Զի իբնե հաճույքի էհակամետ։	+	Զի ի բնե հաճույքի է հակամետ։
−	{{տող|91}}Ճաշակում էնախ բարիքները ումպետ	+	{{տող|91}}Ճաշակում է նախ բարիքները ումպետ
	Եվ պատրանքով վազում նրանց ետևից,		Եվ պատրանքով վազում նրանց ետևից,
	Եթե նրան ետ չպահի սանձ կամ պետ։		Եթե նրան ետ չպահի սանձ կամ պետ։
Տող 9499.		Տող 9500.
	Որ քաղաքի միջնաբերդը գեթ տեսներ։		Որ քաղաքի միջնաբերդը գեթ տեսներ։
−	{{տող|97}}Օրենքներ կան, բայց ովքե՞րեն պահողներ,	+	{{տող|97}}Օրենքներ կան, բայց ովքե՞ր են պահողներ,
	Հիմա ոչ ոք. իսկ հովիվը առաջնորդ		Հիմա ոչ ոք. իսկ հովիվը առաջնորդ
	Որոճում է, բայց չունի հերձ կճղակներ։		Որոճում է, բայց չունի հերձ կճղակներ։
	{{տող|100}}Եվ ամբոխը, տեսնելով որ հովիվն իր		{{տող|100}}Եվ ամբոխը, տեսնելով որ հովիվն իր
−	Ձգտում էլոկ բարիքների նյութական,	+	Ձգտում է լոկ բարիքների նյութական,
−	Ինքն էլ խժռում ևչի դնում այլ խնդիր։	+	Ինքն էլ խժռում և չի դնում այլ խնդիր։
−	{{տող|103}}Ուստի պարզ է, որ վարչությունն էվատթար	+	{{տող|103}}Ուստի պարզ է, որ վարչությունն է վատթար
	Պատճառն արդի ապականման աշխարհի,		Պատճառն արդի ապականման աշխարհի,
	Ոչ թե մարդկանց բնությունը վատախտար։		Ոչ թե մարդկանց բնությունը վատախտար։
Տող 9515.		Տող 9516.
	Նշում էին ուղին երկնի ու երկրի։		Նշում էին ուղին երկնի ու երկրի։
−	{{տող|109}}Մեկը մյուսին մարեց, ևսուրը խառնվեց	+	{{տող|109}}Մեկը մյուսին մարեց, և սուրը խառնվեց
	Մականի հետ, ու հետևանքն այն եղավ,		Մականի հետ, ու հետևանքն այն եղավ,
−	Որ թե մեկը ևթե մյուսը խաթարվեց,	+	Որ թե մեկը և թե մյուսը խաթարվեց,
	{{տող|112}}Ու վերացավ փոխադարձ վախն իրարից։		{{տող|112}}Ու վերացավ փոխադարձ վախն իրարից։
Տող 9527.		Տող 9528.
	Երբ Ֆեդերիկն սկսած չէր դեռ վիճել։		Երբ Ֆեդերիկն սկսած չէր դեռ վիճել։
−	{{տող|118}}Այժմ այդ երկրով ազատ կարող էանցնել	+	{{տող|118}}Այժմ այդ երկրով ազատ կարող է անցնել
	Ամեն շուտիկ, առանց երկյուղ զգալու,		Ամեն շուտիկ, առանց երկյուղ զգալու,
−	Որ կարող էկարգին մարդու հանդիպել։	+	Որ կարող է կարգին մարդու հանդիպել։
	{{տող|121}}Այնտեղ դեռ կան երեք ծերեր կենդանի,		{{տող|121}}Այնտեղ դեռ կան երեք ծերեր կենդանի,
Տող 9536.		Տող 9537.
	{{տող|124}}Անուններն են Կուրրադո դա Պալացցո,		{{տող|124}}Անուններն են Կուրրադո դա Պալացցո,
−	Լավ Գերարդո ևԳուիդո դա Կաստել,	+	Լավ Գերարդո և Գուիդո դա Կաստել,
	Որ ֆրանսիացիք կոչում են պարզ Լոմբարդո։		Որ ֆրանսիացիք կոչում են պարզ Լոմբարդո։
	{{տող|127}}Արդ ձուլելով իր մեջ երկու վարչություն,		{{տող|127}}Արդ ձուլելով իր մեջ երկու վարչություն,
−	Ցեխն էխրվել եկեղեցին Հռոմի,	+	Ցեխն է խրվել եկեղեցին Հռոմի,
	Աղտեղելով և՛ իրեն, և՛ բեռը դույն»։		Աղտեղելով և՛ իրեն, և՛ բեռը դույն»։
−	{{տող|130}}«Ո՛վիմ Մարկո, դատում ես ճիշտ ևստույգ,—	+	{{տող|130}}«Ո՛վ իմ Մարկո, դատում ես ճիշտ և ստույգ,—
	Ասացի ես։— Այժմ հասկացա, թե ինչու		Ասացի ես։— Այժմ հասկացա, թե ինչու
−	Ղևի որդիք ձեռք չբերին կայք ու գույք։	+	Դևի որդիք ձեռք չբերին կայք ու գույք։
−	{{տող|133}}Սակայն ո՞վէայն Գերարդոն փառազուն,	+	{{տող|133}}Սակայն ո՞վ է այն Գերարդոն փառազուն,
−	Որ հանգուցյալ սերնդից էմնացել,	+	Որ հանգուցյալ սերնդից է մնացել,
−	Ինախատինս նոր սերնդին վայրասուն»։	+	Ի նախատինս նոր սերնդին վայրասուն»։
	{{տող|136}}«Քո խոսքերը տարօրինակ են հնչում,—		{{տող|136}}«Քո խոսքերը տարօրինակ են հնչում,—
	Պատասխանեց,— զարմանալի է, որ դու		Պատասխանեց,— զարմանալի է, որ դու
−	Տոսկանցի ես ևնրան չես ճանաչում։	+	Տոսկանցի ես և նրան չես ճանաչում։
	{{տող|139}}Ուրիշ անուն ես չեմ կարող նրան տալ,		{{տող|139}}Ուրիշ անուն ես չեմ կարող նրան տալ,
−	Թե ոչ ասել, որ նա հայրն էԳայայի։	+	Թե ոչ ասել, որ նա հայրն է Գայայի։
−	Աստված ձեզ հետ. էլ չեմ կարող ձեզ հետ գալ:	+	Աստված ձեզ հետ. էլ չեմ կարող ձեզ հետ գալ։
−	{{տող|142}}Ծխի միջով մի լույս շողում էանդ, տես.	+	{{տող|142}}Ծխի միջով մի լույս շողում է անդ, տես.
−	Հրեշտակ էդա. ինձ հարկավոր էմեկնել,	+	Հրեշտակ է դա. ինձ հարկավոր է մեկնել,
−	Նախքան այստեղ նրա գալը իհանդես»։	+	Նախքան այստեղ նրա գալը ի հանդես»։
−	{{տող|145}}Այսպես ասաց ևէլ չուզեց ինձ լսել։	+	{{տող|145}}Այսպես ասաց և էլ չուզեց ինձ լսել։
	</poem>		</poem>
Տող 9571.		Տող 9572.
	{{տող|1}}Ո՛վ ընթերցող, եթե երբեք լեռներում		{{տող|1}}Ո՛վ ընթերցող, եթե երբեք լեռներում
	Քեզ պատեց մեգ, որի միջով դու տեսար,		Քեզ պատեց մեգ, որի միջով դու տեսար,
−	Ինչպես մաշկի միջով խլուրդն էտեսնում,	+	Ինչպես մաշկի միջով խլուրդն է տեսնում,
	{{տող|4}}Հիշիր ինչպես ճաճանչները արևի		{{տող|4}}Հիշիր ինչպես ճաճանչները արևի
	Թափանցում են խիտ ու խոնավ մշուշով,		Թափանցում են խիտ ու խոնավ մշուշով,
−	Երբ սա քիչ֊քիչ նոսրանում էհիրավի.	+	Երբ սա քիչ֊քիչ նոսրանում է հիրավի.
	{{տող|7}}Եվ կարող ես պատկերացնել, թե ինչպես		{{տող|7}}Եվ կարող ես պատկերացնել, թե ինչպես
Տող 9585.		Տող 9586.
	Երբ մութ էին արդեն ափերն ստորին։		Երբ մութ էին արդեն ափերն ստորին։
−	{{տող|13}}Ո՛վտեսիլքներ, մերթ այնքան եք կտրում մեզ	+	{{տող|13}}Ո՛վ տեսիլքներ, մերթ այնքան եք կտրում մեզ
	Արտաշխարհից, որ մենք ոչինչ չենք լսի,		Արտաշխարհից, որ մենք ոչինչ չենք լսի,
	Թեկուզ հնչեն հազար փողեր շուրջը մեր.		Թեկուզ հնչեն հազար փողեր շուրջը մեր.
	{{տող|16}}Ձեր աղբյուրը ի՞նչ է, եթե զգայք չեն.		{{տող|16}}Ձեր աղբյուրը ի՞նչ է, եթե զգայք չեն.
−	Ձեր աղբյուրը հարկավ լույսն էգերբնական,	+	Ձեր աղբյուրը հարկավ լույսն է գերբնական,
−	Որ գործում էիվերուստ կամ ինքնօրեն.	+	Որ գործում է ի վերուստ կամ ինքնօրեն.
	{{տող|19}}Տեսիլքիս մեջ տեսա պատկերը նրա,		{{տող|19}}Տեսիլքիս մեջ տեսա պատկերը նրա,
	Ով իր ոճրի համար փոխվեց այն թռչնին,		Ով իր ոճրի համար փոխվեց այն թռչնին,
−	Որ հրճվում էիր դայլայլից առօրյա։	+	Որ հրճվում է իր դայլայլից առօրյա։
	{{տող|22}}Այստեղ միտքըս իր մեջ այնքան էր գոցվել,		{{տող|22}}Այստեղ միտքըս իր մեջ այնքան էր գոցվել,
Տող 9606.		Տող 9607.
	{{տող|28}}Ասուերոս արքան էին նրա քով,		{{տող|28}}Ասուերոս արքան էին նրա քով,
−	Եսթեր կինը ևՄարդոքեն այն արդար,	+	Եսթեր կինը և Մարդոքեն այն արդար,
	Որ ուղղամիտ եղավ խոսքով ու գործով։		Որ ուղղամիտ եղավ խոսքով ու գործով։
	{{տող|31}}Երբ չքացավ այս պատկերը տեսլային,		{{տող|31}}Երբ չքացավ այս պատկերը տեսլային,
	Ցնդելով այն պղպջակի նմանակ,		Ցնդելով այն պղպջակի նմանակ,
−	Որ զրկվել էիր պատյանից ջրային,	+	Որ զրկվել է իր պատյանից ջրային,
	{{տող|34}}Ինձ երևաց մի աղջնակ վշտալից,		{{տող|34}}Ինձ երևաց մի աղջնակ վշտալից,
−	Որ լալագին ասում էր. «Ո՛վթագուհի,	+	Որ լալագին ասում էր. «Ո՛վ թագուհի,
−	Ինչո՞ւմեռնել փափագեցիր զայրույթից։	+	Ինչո՞ւ մեռնել փափագեցիր զայրույթից։
	{{տող|37}}Դու մեռար, որ Լավինիայիդ չկորցնես,		{{տող|37}}Դու մեռար, որ Լավինիայիդ չկորցնես,
Տող 9621.		Տող 9622.
	Ես քո մահն եմ հիմա ողբում դառնապես»։		Ես քո մահն եմ հիմա ողբում դառնապես»։
−	{{տող|40}}Ինչպես մարդու քունը խզվում էհանկարծ	+	{{տող|40}}Ինչպես մարդու քունը խզվում է հանկարծ
	Ազդեցության ներքո պայծառ մի լույսի,		Ազդեցության ներքո պայծառ մի լույսի,
−	Եվ տակավ առ տակավ անցնում էանդարձ,	+	Եվ տակավ առ տակավ անցնում է անդարձ,
	{{տող|43}}Այսպես անցան իմ տեսիլքներն այցելու,		{{տող|43}}Այսպես անցան իմ տեսիլքներն այցելու,
Տող 9639.		Տող 9640.
	{{տող|52}}Բայց աչքերըս նրա լույսից շլացան,		{{տող|52}}Բայց աչքերըս նրա լույսից շլացան,
	Ինչպես մարդու աչքը լույսից արևի,		Ինչպես մարդու աչքը լույսից արևի,
−	Որ պատած էիր շողերով վայրացան։	+	Որ պատած է իր շողերով վայրացան։
	{{տող|55}}«Սա երկնային մի ոգի է, որ առանց		{{տող|55}}«Սա երկնային մի ոգի է, որ առանց
−	Մեր խնդրանքին՝ մեզ վերելքն էցույց տալիս	+	Մեր խնդրանքին՝ մեզ վերելքն է ցույց տալիս
	Եվ քողարկում իրեն լույսով անթափանց։		Եվ քողարկում իրեն լույսով անթափանց։
	{{տող|58}}Նա վարվում էր մեզ հետ, ինչպես մարդն իր հետ.		{{տող|58}}Նա վարվում էր մեզ հետ, ինչպես մարդն իր հետ.
−	Ով չի օգնում, երբ կարոտյալ էտեսնում,	+	Ով չի օգնում, երբ կարոտյալ է տեսնում,
−	Հայցը կանխավ մերժելու էհակամետ։	+	Հայցը կանխավ մերժելու է հակամետ։
	{{տող|61}}Արդ մեզ արած իր հրավերն ընդունենք.		{{տող|61}}Արդ մեզ արած իր հրավերն ընդունենք.
Տող 9665.		Տող 9666.
	Որ երևում էին աստղերն առկայծող։		Որ երևում էին աստղերն առկայծող։
−	{{տող|73}}«Ո՛վիմ կորով, ինչո՞ւցնդում ես այդպես»,—	+	{{տող|73}}«Ո՛վ իմ կորով, ինչո՞ւ ցնդում ես այդպես»,—
	Ասում էի ես յուրովի, զգալով,		Ասում էի ես յուրովի, զգալով,
	Որ սրունքներս հոգնել էին մեծապես։		Որ սրունքներս հոգնել էին մեծապես։
Տող 9671.		Տող 9672.
	{{տող|76}}Հասել էինք արդեն սանդղի բարձունքին,		{{տող|76}}Հասել էինք արդեն սանդղի բարձունքին,
	Եվ կանգ առել, ինչպես նավը լողացող,		Եվ կանգ առել, ինչպես նավը լողացող,
−	Որ կանգնում է, երբ հասնում էափունքին։	+	Որ կանգնում է, երբ հասնում է ափունքին։
	{{տող|79}}Նոր ոլորտում մի պահ ես լուռ մնացի,		{{տող|79}}Նոր ոլորտում մի պահ ես լուռ մնացի,
	Սպասելով որևէ բան լսել նոր,		Սպասելով որևէ բան լսել նոր,
−	Ապա դարձա վարպետիս ևասացի.	+	Ապա դարձա վարպետիս և ասացի.
	{{տող|82}}«Իմ բարի հայր, արդ ասա ինձ՝ ի՞նչ հանցանք.		{{տող|82}}«Իմ բարի հայր, արդ ասա ինձ՝ ի՞նչ հանցանք.
−	Քավվում էայս բոլորակում, ևեթե	+	Քավվում է այս բոլորակում, և եթե
	Մենք կանգ առանք, թող խոսքերըդ չառնեն կանգ»։		Մենք կանգ առանք, թող խոսքերըդ չառնեն կանգ»։
−	{{տող|85}}«Այստեղ էիր հատուցումը ստանում	+	{{տող|85}}«Այստեղ է իր հատուցումը ստանում
	Թույլ ու թերի սերը բարու,— ասաց նա,—		Թույլ ու թերի սերը բարու,— ասաց նա,—
	Այստեղ են հենց ալարկոտին խթանում։		Այստեղ են հենց ալարկոտին խթանում։
	{{տող|88}}Բայց որպեսզի ավելի լավ հասկանաս,		{{տող|88}}Բայց որպեսզի ավելի լավ հասկանաս,
−	Ուշի ուշով ինձ ունկըն դիր ևդու մեր	+	Ուշի ուշով ինձ ունկըն դիր և դու մեր
	Այս կանգառից որոշ օգուտ կստանաս»։		Այս կանգառից որոշ օգուտ կստանաս»։
Տող 9697.		Տող 9698.
	Կամ ձգտելով չափից քիչ կամ ավելի.		Կամ ձգտելով չափից քիչ կամ ավելի.
−	{{տող|97}}Եվ քանի նա վսեմ բարուն էձգտում	+	{{տող|97}}Եվ քանի նա վսեմ բարուն է ձգտում
	Ու չափ պահում բարիքների մեջ նսեմ,		Ու չափ պահում բարիքների մեջ նսեմ,
	Վատ հաճույքի նախապատճառ չի լինում։		Վատ հաճույքի նախապատճառ չի լինում։
−	{{տող|100}}Բայց երբ սերն այդ մի վատ բանի էձգտում	+	{{տող|100}}Բայց երբ սերն այդ մի վատ բանի է ձգտում
−	Կամ բարուն էձգտում չափից շատ կամ քիչ,	+	Կամ բարուն է ձգտում չափից շատ կամ քիչ,
−	Արարածը Արարչի դեմ էգործում։	+	Արարածը Արարչի դեմ է գործում։
	{{տող|103}}Այստեղից էլ կհասկանաս առհարկի,		{{տող|103}}Այստեղից էլ կհասկանաս առհարկի,
−	Որ մարդկանց մեջ սերը հիմքն էամենայն	+	Որ մարդկանց մեջ սերը հիմքն է ամենայն
−	Առաքինի ևմեղսավոր արարքի։	+	Առաքինի և մեղսավոր արարքի։
	{{տող|106}}Արդ զի սերը չի կարելի անջատել		{{տող|106}}Արդ զի սերը չի կարելի անջատել
Տող 9718.		Տող 9719.
	{{տող|112}}Եթե այսպես ճիշտ եմ դատում ու դասում,		{{տող|112}}Եթե այսպես ճիշտ եմ դատում ու դասում,
−	Մնում էլոկ սիրել չարիքն ուրիշի։	+	Մնում է լոկ սիրել չարիքն ուրիշի։
−	Եվ այդ սերը երեք տեսակ էլինում։	+	Եվ այդ սերը երեք տեսակ է լինում։
	{{տող|115}}Կան, որ այլոց կործանումով հույս ունեն		{{տող|115}}Կան, որ այլոց կործանումով հույս ունեն
−	Վեր բարձրանալ ևհենց դրա համար լոկ	+	Վեր բարձրանալ և հենց դրա համար լոկ
	Հետամուտ են նրանց անկման բարձունքեն:		Հետամուտ են նրանց անկման բարձունքեն:
Տող 9733.		Տող 9734.
	Եվ պատրաստ են ոխ հանելու նրանցից։		Եվ պատրաստ են ոխ հանելու նրանցից։
−	{{տող|124}}Այս եռակերպ սերը քավվում էցածում.	+	{{տող|124}}Այս եռակերպ սերը քավվում է ցածում.
	Արդ ուզում եմ քեզ բացատրել սերը մյուս,		Արդ ուզում եմ քեզ բացատրել սերը մյուս,
−	Որ անկանոն կերպով բարուն էձգտում։	+	Որ անկանոն կերպով բարուն է ձգտում։
	{{տող|127}}Երազում են մարդիկ վսեմ մի բարիք,		{{տող|127}}Երազում են մարդիկ վսեմ մի բարիք,
Տող 9741.		Տող 9742.
	Եվ հասնելու առ այն զգում են կարիք։		Եվ հասնելու առ այն զգում են կարիք։
−	{{տող|130}}Եթե նրան ձեզ ձգում էսերը գաղջ,	+	{{տող|130}}Եթե նրան ձեզ ձգում է սերը գաղջ,
	Դուք այդ մեղքը այս ոլորտում կքավեք,		Դուք այդ մեղքը այս ոլորտում կքավեք,
	Կատարելով ապաշխարանք մի պատշաճ։		Կատարելով ապաշխարանք մի պատշաճ։
Տող 9747.		Տող 9748.
	{{տող|133}}Կա այլ բարիք, որ նսեմ է, ոչ հարգի.		{{տող|133}}Կա այլ բարիք, որ նսեմ է, ոչ հարգի.
	Դա չի տալիս երջանկություն, չէ Աստված,		Դա չի տալիս երջանկություն, չէ Աստված,
−	Որ պատճառն ու հիմքն էամեն բարիքի։	+	Որ պատճառն ու հիմքն է ամեն բարիքի։
−	{{տող|136}}Այն սերը, որ դրան շատ էնվիրվում,	+	{{տող|136}}Այն սերը, որ դրան շատ է նվիրվում,
−	Բոլորակաց մեջ էքավվում վերևի,	+	Բոլորակաց մեջ է քավվում վերևի,
−	Բայց ինչպես էայն երեքի տրոհվում,	+	Բայց ինչպես է այն երեքի տրոհվում,
	{{տող|139}}Ես կլռեմ, որ դու գտնես յուրովի»։		{{տող|139}}Ես կլռեմ, որ դու գտնես յուրովի»։
Տող 9761.		Տող 9762.
	{{տող|1}}Մեծ ուսուցիչս ավարտելով ճառը իր		{{տող|1}}Մեծ ուսուցիչս ավարտելով ճառը իր
	Իմ աչքերի մեջ էր նայում տեսնելու,		Իմ աչքերի մեջ էր նայում տեսնելու,
−	Թե ես նրան լսե՞լէի ուշադիր.	+	Թե ես նրան լսե՞լ էի ուշադիր.
	{{տող|4}}Ես, որ նորից տանջվում էի ծարավով,		{{տող|4}}Ես, որ նորից տանջվում էի ծարավով,
−	Լռում էի ևյուրովի մտածում.	+	Լռում էի և յուրովի մտածում.
	«Գուցե նրան ձանձրացընեմ հարցերով»։		«Գուցե նրան ձանձրացընեմ հարցերով»։
Տող 9772.		Տող 9773.
	{{տող|10}}Եվ ես. «Վարպետ, իմ միտքը քո ուսմունքով		{{տող|10}}Եվ ես. «Վարպետ, իմ միտքը քո ուսմունքով
−	Այնքան լավ էլուսավորվում, որ ես պարզ	+	Այնքան լավ է լուսավորվում, որ ես պարզ
	Հասկանում եմ ճառըդ ամեն մասունքով։		Հասկանում եմ ճառըդ ամեն մասունքով։
	{{տող|13}}Սակայն, հայր իմ, թախանձում եմ քեզ կարի,		{{տող|13}}Սակայն, հայր իմ, թախանձում եմ քեզ կարի,
−	Բացատրիր, թե ինչ էսերը, որին դու	+	Բացատրիր, թե ինչ է սերը, որին դու
	Վերագրում ես ամեն գործ չար ու բարի»։		Վերագրում ես ամեն գործ չար ու բարի»։
Տող 9783.		Տող 9784.
	Որոնք իրենց համարում են ռահվիրա։		Որոնք իրենց համարում են ռահվիրա։
−	{{տող|19}}Հոգին, որին սիրո հակում էտրված,	+	{{տող|19}}Հոգին, որին սիրո հակում է տրված,
−	Ձգտում էդեպ ամեն մի բան հաճելի,	+	Ձգտում է դեպ ամեն մի բան հաճելի,
−	Հենց որ զարթնում էհաճույքից դրդըված։	+	Հենց որ զարթնում է հաճույքից դրդըված։
−	{{տող|22}}Ընկալչությունը ձեր՝ պատկերն էառնում	+	{{տող|22}}Ընկալչությունը ձեր՝ պատկերն է առնում
−	Իրականից ևպարզում էձեզ այնպես,	+	Իրականից և պարզում է ձեզ այնպես,
−	Որ ձեր հոգին առ այն պատկերն էդառնում։	+	Որ ձեր հոգին առ այն պատկերն է դառնում։
−	{{տող|25}}Եթե հոգին դեպ այն պատկերն էհակվում,	+	{{տող|25}}Եթե հոգին դեպ այն պատկերն է հակվում,
	Այդ հակումը սերն է, սերը բնական,		Այդ հակումը սերն է, սերը բնական,
−	Որ հաճույքից մղված գործում էհոգում։	+	Որ հաճույքից մղված գործում է հոգում։
	{{տող|28}}Եվ ինչպես բոցն իր հատկությամբ բնական		{{տող|28}}Եվ ինչպես բոցն իր հատկությամբ բնական
−	Ձգտում էվեր, այնտեղ, ուր իր տարերքում	+	Ձգտում է վեր, այնտեղ, ուր իր տարերքում
−	Ավելի էդառնում կայուն, տևական,	+	Ավելի է դառնում կայուն, տևական,
	{{տող|31}}Այսպես հոգին մի մղումով բնածին		{{տող|31}}Այսպես հոգին մի մղումով բնածին
−	Դեպ հաճելին էձգտում ևչի հանգչում,	+	Դեպ հաճելին է ձգտում և չի հանգչում,
	Մինչև որ նա չի տիրանում սիրածին։		Մինչև որ նա չի տիրանում սիրածին։
	{{տող|34}}Արդ կարող ես դու հասկանալ թե որքան		{{տող|34}}Արդ կարող ես դու հասկանալ թե որքան
	Սխալվում են նրանք, ովքեր պնդում են,		Սխալվում են նրանք, ովքեր պնդում են,
−	Թե ամեն սեր գովելի էըստ ինքյան։	+	Թե ամեն սեր գովելի է ըստ ինքյան։
−	{{տող|37}}Զի գուցե միշտ լավ էսիրո առարկան,	+	{{տող|37}}Զի գուցե միշտ լավ է սիրո առարկան,
	Բայց ամեն սեր լավ չէ, ինչպես ամեն դրոշմ,		Բայց ամեն սեր լավ չէ, ինչպես ամեն դրոշմ,
	Թեև մոմը լինի լավ ու պատվական»։		Թեև մոմը լինի լավ ու պատվական»։
−	{{տող|40}}«Քո խոսքերը ևիմ միտքը հետախույզ	+	{{տող|40}}«Քո խոսքերը և իմ միտքը հետախույզ
	Ինձ պարզեցին սիրո բնույթն,— ասացի,—		Ինձ պարզեցին սիրո բնույթն,— ասացի,—
	Բայց դա իմ մեջ ծնեց մի նոր տարակույս։		Բայց դա իմ մեջ ծնեց մի նոր տարակույս։
−	{{տող|43}}Եթե սերը մեր մեջ դրսից էծագում,	+	{{տող|43}}Եթե սերը մեր մեջ դրսից է ծագում,
−	Ապա հոգին, որ գործում էբնազդմամբ,	+	Ապա հոգին, որ գործում է բնազդմամբ,
−	Իր կամքով չէ, երբ լավ կամ վատ էգործում»։	+	Իր կամքով չէ, երբ լավ կամ վատ է գործում»։
	{{տող|46}}Եվ նա. «Ինչ որ միտքն այս մասին կդատի,		{{տող|46}}Եվ նա. «Ինչ որ միտքն այս մասին կդատի,
	Կբացատրեմ, իսկ ավելին կպարզե		Կբացատրեմ, իսկ ավելին կպարզե
−	Բեատրիչեն, զի դա գործ էհավատի։	+	Բեատրիչեն, զի դա գործ է հավատի։
	{{տող|49}}Յուրաքանչյուր գոյացություն ձևավոր,		{{տող|49}}Յուրաքանչյուր գոյացություն ձևավոր,
−	Որ նյութից զատ, բայց զոդված էնրա հետ,	+	Որ նյութից զատ, բայց զոդված է նրա հետ,
	Իր մեջ ունի մի զորություն մասնավոր,		Իր մեջ ունի մի զորություն մասնավոր,
	{{տող|52}}Որը միայն իր գործնական արյունքով		{{տող|52}}Որը միայն իր գործնական արյունքով
−	Զգացնում էիր գոյությունը ներքին,	+	Զգացնում է իր գոյությունը ներքին,
	Ինչպես բույսն իր կյանքը՝ կանաչ սաղարթքով։		Ինչպես բույսն իր կյանքը՝ կանաչ սաղարթքով։
	{{տող|55}}Մարդ չգիտե, թե նախնական գիտությանց		{{տող|55}}Մարդ չգիտե, թե նախնական գիտությանց
−	Իմացությունն իր ուսկից էևուսկից	+	Իմացությունն իր ուսկից է և ուսկից
	Զգացումը իր նախնական ցանկությանց,		Զգացումը իր նախնական ցանկությանց,
	{{տող|58}}Որ ձեր մեջ կան, ինչպես մեղվում բնազդ կա		{{տող|58}}Որ ձեր մեջ կան, ինչպես մեղվում բնազդ կա
−	Մեղր շինելու, ևմիտումն այս նախավոր	+	Մեղր շինելու, և միտումն այս նախավոր
	Գովեստի կամ պարսավի չէ ենթակա։		Գովեստի կամ պարսավի չէ ենթակա։
	{{տող|61}}Արդ որպեսզի այլ հակումներն այս հակման		{{տող|61}}Արդ որպեսզի այլ հակումներն այս հակման
	Համակերպվեն, ձեր մեջ կա ուժ բնածին,		Համակերպվեն, ձեր մեջ կա ուժ բնածին,
−	Որ հսկում էիբրև մուտքի պահապան։	+	Որ հսկում է իբրև մուտքի պահապան։
−	{{տող|64}}Այդ ուժն էայն սկզբունքը, ըստ որի	+	{{տող|64}}Այդ ուժն է այն սկզբունքը, ըստ որի
	Ձեր գործերն են գնահատվում, նայած թե		Ձեր գործերն են գնահատվում, նայած թե
−	Նա ընտրում էսեր բարի, թե հոռի։	+	Նա ընտրում է սեր բարի, թե հոռի։
	{{տող|67}}Նրանք, ովքեր ճշմարտախույզ են խորին,		{{տող|67}}Նրանք, ովքեր ճշմարտախույզ են խորին,
Տող 9852.		Տող 9853.
	{{տող|70}}Իսկ դիցուք թե սերն առողջ կամ անառողջ		{{տող|70}}Իսկ դիցուք թե սերն առողջ կամ անառողջ
−	Արծարծվում էձեր մեջ մղմամբ ակամա,	+	Արծարծվում է ձեր մեջ մղմամբ ակամա,
	Բայց կարող եք դուք ընդունել այն կամ ոչ։		Բայց կարող եք դուք ընդունել այն կամ ոչ։
	{{տող|73}}Բեատրիչեն կարողությունն այս ազնիվ		{{տող|73}}Բեատրիչեն կարողությունն այս ազնիվ
−	Հասկանում էազատ կամքը, հիշիր այդ,	+	Հասկանում է ազատ կամքը, հիշիր այդ,
	Եթե երբեք նա քեզ խոսի այդ առթիվ»։		Եթե երբեք նա քեզ խոսի այդ առթիվ»։
Տող 9864.		Տող 9865.
	{{տող|79}}Եվ սահում էր ընդդեմ երկնի աստղազարդ		{{տող|79}}Եվ սահում էր ընդդեմ երկնի աստղազարդ
−	Այն ուղիով, ուր մայրամուտն էտեսնում	+	Այն ուղիով, ուր մայրամուտն է տեսնում
−	Հռոմայեցին կղզյաց միջև Կորս ևՍարդ։	+	Հռոմայեցին կղզյաց միջև Կորս և Սարդ։
	{{տող|82}}Եվ վարպետըս, որի փառքի շնորհիվ		{{տող|82}}Եվ վարպետըս, որի փառքի շնորհիվ
Տող 9899.		Տող 9900.
	Ասում էին մյուս հոգիներն համորեն։		Ասում էին մյուս հոգիներն համորեն։
−	{{տող|106}}«Ո՛վհոգիներ, դուք որ հիմա եռանդյամբ	+	{{տող|106}}«Ո՛վ հոգիներ, դուք որ հիմա եռանդյամբ
	Դարմանում եք անփութությունն, որ բարիք		Դարմանում եք անփութությունն, որ բարիք
	Գործելու մեջ թույլ եք տվել գաղջությամբ.		Գործելու մեջ թույլ եք տվել գաղջությամբ.
−	{{տող|109}}Սա դեռ ողջ է— ես ստելու չեմ սովոր —	+	{{տող|109}}Սա դեռ ողջ է — ես ստելու չեմ սովոր —
−	Եվ ուզում էվեր բարձրանալ վաղորդյան.	+	Եվ ուզում է վեր բարձրանալ վաղորդյան.
−	Ասացեք մեզ՝ ո՞ւր էելքը մերձավոր»։	+	Ասացեք մեզ՝ ո՞ւր է ելքը մերձավոր»։
	{{տող|112}}Այսպես ասաց առաջնորդըս ամբոխին.		{{տող|112}}Այսպես ասաց առաջնորդըս ամբոխին.
	Եվ նրանցից մեկը տվեց պատասխան.		Եվ նրանցից մեկը տվեց պատասխան.
−	«Հետևիր մեզ ևկգտնես անցուղին։	+	«Հետևիր մեզ և կգտնես անցուղին։
	{{տող|115}}Մենք շարժվելու այնքան փափագ ունենք մեծ,		{{տող|115}}Մենք շարժվելու այնքան փափագ ունենք մեծ,
−	Որ չենք կարող կանգնած խոսել, ևեթե	+	Որ չենք կարող կանգնած խոսել, և եթե
	Մեր վարմունքը կոպիտ գտնես, ներիր մեզ։		Մեր վարմունքը կոպիտ գտնես, ներիր մեզ։
Տող 9919.		Տող 9920.
	Որի մասին վատ են խոսում Միլանում։		Որի մասին վատ են խոսում Միլանում։
−	{{տող|121}}Եվ մեկը, որ արդեն զառամ էդարձած,	+	{{տող|121}}Եվ մեկը, որ արդեն զառամ է դարձած,
	Շուտով կողբա այն վանատան պատճառով,		Շուտով կողբա այն վանատան պատճառով,
	Ուր չարարկեց իշխանությունն ունեցած.		Ուր չարարկեց իշխանությունն ունեցած.
	{{տող|124}}Զի նա որդուն անհարազատ ու տգեղ,		{{տող|124}}Զի նա որդուն անհարազատ ու տգեղ,
−	Տգեղ մարմնով ևթե հոգով մանավանդ,	+	Տգեղ մարմնով և թե հոգով մանավանդ,
	Նշանակեց օրինավոր հովվի տեղ»։		Նշանակեց օրինավոր հովվի տեղ»։
Տող 9948.		Տող 9949.
	{{տող|142}}Ուրկից բազում ուրիշ խոհեր ծագեցին,		{{տող|142}}Ուրկից բազում ուրիշ խոհեր ծագեցին,
−	Եվ ես այնքան խոհից իխոհ ծփացի,	+	Եվ ես այնքան խոհից ի խոհ ծփացի,
−	Որ իվերջո իմ աչքերը փակվեցին.	+	Որ ի վերջո իմ աչքերը փակվեցին.
	{{տող|145}}Եվ խոհերըս վերածվեցին երազի։		{{տող|145}}Եվ խոհերըս վերածվեցին երազի։
Տող 9959.		Տող 9960.
	{{տող|1}}Այն ժամին, երբ ջերմությունը ցերեկվա		{{տող|1}}Այն ժամին, երբ ջերմությունը ցերեկվա
	Երկրից կամ մերթ Երևակից շիջանած՝		Երկրից կամ մերթ Երևակից շիջանած՝
−	Է՛լչի կարող մեղմել ցուրտը գիշերվա.	+	Է՛լ չի կարող մեղմել ցուրտը գիշերվա.
	{{տող|4}}Երբ գուշակներն իրենց Բախտը մեծագույն		{{տող|4}}Երբ գուշակներն իրենց Բախտը մեծագույն
Տող 9966.		Տող 9967.
	{{տող|7}}Երազիս մեջ երևաց կին մի թլվատ,		{{տող|7}}Երազիս մեջ երևաց կին մի թլվատ,
−	Աչքերը շիլ ևոտքերը ծուռումուռ,	+	Աչքերը շիլ և ոտքերը ծուռումուռ,
−	Ձեռքերը հաշմ ևերեսը շատ գունատ։	+	Ձեռքերը հաշմ և երեսը շատ գունատ։
	{{տող|10}}Նայում էի. ինչպես արևը շողուն		{{տող|10}}Նայում էի. ինչպես արևը շողուն
−	Ժրացնում էանդամները ցրտահար,	+	Ժրացնում է անդամները ցրտահար,
	Այսպես հայացքս արձակում էր կապ լեզուն,		Այսպես հայացքս արձակում էր կապ լեզուն,
	{{տող|13}}Ուղղում նրա շեղությունները կարգավ		{{տող|13}}Ուղղում նրա շեղությունները կարգավ
	Եվ տալիս էր նրա դալուկ երեսին		Եվ տալիս էր նրա դալուկ երեսին
−	Այն գույնը, որ պահանջում էսերն հարկավ։	+	Այն գույնը, որ պահանջում է սերն հարկավ։
	{{տող|16}}Հենց որ այսպես լեզվի կապն էր արձակվել,		{{տող|16}}Հենց որ այսպես լեզվի կապն էր արձակվել,
Տող 9982.		Տող 9983.
	{{տող|19}}«Ես,— երգում էր,— ես այն սիրենն եմ սիրուն,		{{տող|19}}«Ես,— երգում էր,— ես այն սիրենն եմ սիրուն,
−	Որ թովում էնավորդներին ծովի մեջ,	+	Որ թովում է նավորդներին ծովի մեջ,
−	Այնքան ձայնըս հաճելի էու ծորուն։	+	Այնքան ձայնըս հաճելի է ու ծորուն։
	{{տող|22}}Ես իմ երգով Ուլիսին էլ թովեցի.		{{տող|22}}Ես իմ երգով Ուլիսին էլ թովեցի.
−	Ով վարժվի ինձ ևհմայվի ինձանով,	+	Ով վարժվի ինձ և հմայվի ինձանով,
	Հազիվ թե իմ լարացանցից դուրս պրծնի»։		Հազիվ թե իմ լարացանցից դուրս պրծնի»։
Տող 9993.		Տող 9994.
	Որ այն մյուսին անարգելու էր եկել։		Որ այն մյուսին անարգելու էր եկել։
−	{{տող|28}}«Օ´ Վիրգիլիոս, օ´ Վիրգիլիոս, ո՞վէնա»,—	+	{{տող|28}}«Օ´ Վիրգիլիոս, օ´ Վիրգիլիոս, ո՞վ է նա»,—
	Գոչեց կինը բարկությամբ լի, իսկ տերն իմ		Գոչեց կինը բարկությամբ լի, իսկ տերն իմ
	Նայում էր լոկ այդ կնոջը վեհազնյա։		Նայում էր լոկ այդ կնոջը վեհազնյա։
Տող 10 011.		Տող 10 012.
	{{տող|40}}Հետևելով առաջնորդիս քայլերին՝		{{տող|40}}Հետևելով առաջնորդիս քայլերին՝
	Գնում էի կորաքամակ, գլխահակ,		Գնում էի կորաքամակ, գլխահակ,
−	Ինչպես նա, ով հանձնվել էմտքերին։	+	Ինչպես նա, ով հանձնվել է մտքերին։
	{{տող|43}}Հանկարծ լսվեց. «Անցքը այստեղ է, եկեք» —		{{տող|43}}Հանկարծ լսվեց. «Անցքը այստեղ է, եկեք» —
−	Այնպես աղու ևհեշտալուր մի ձայնով,	+	Այնպես աղու և հեշտալուր մի ձայնով,
	Որ մեր երկրում չենք ունկնդրի մենք երբեք։		Որ մեր երկրում չենք ունկնդրի մենք երբեք։
−	{{տող|46}}Այդպես ասողն, հար ևնման կարապի,	+	{{տող|46}}Այդպես ասողն, հար և նման կարապի,
	Բացավ թևերն ու մեզ ուղղեց դեպ այնտեղ,		Բացավ թևերն ու մեզ ուղղեց դեպ այնտեղ,
	Ուր մի անցք կար միջև երկու քարափի։		Ուր մի անցք կար միջև երկու քարափի։
Տող 10 035.		Տող 10 036.
	{{տող|58}}Եվ նա. «Տեսար այն կախարդին հինավուրց,		{{տող|58}}Եվ նա. «Տեսար այն կախարդին հինավուրց,
	Որի համար պատժվում են վերևում,		Որի համար պատժվում են վերևում,
−	Եվ որից մարդ ճողոպրում էմազապուրծ։	+	Եվ որից մարդ ճողոպրում է մազապուրծ։
−	{{տող|61}}Բավ էդա քեզ. հիմա մի քիչ շտապիր,	+	{{տող|61}}Բավ է դա քեզ. հիմա մի քիչ շտապիր,
	Եվ ունկնդրիր կոչին երկնի, ուր Արքան		Եվ ունկնդրիր կոչին երկնի, ուր Արքան
−	Հավերժական հոլովում էգնդերն իր»։	+	Հավերժական հոլովում է գնդերն իր»։
−	{{տող|64}}Ինչպես բազեն, որ նայում էնախ ներքև,	+	{{տող|64}}Ինչպես բազեն, որ նայում է նախ ներքև,
−	Ապա, իլուր կանչին, սուրում էայնտեղ,	+	Ապա, ի լուր կանչին, սուրում է այնտեղ,
−	Ուր քաշում էնրան երեն ակներև,	+	Ուր քաշում է նրան երեն ակներև,
−	{{տող|67}}Այսպես արի, բարձրանալով փույթ իփույթ	+	{{տող|67}}Այսպես արի, բարձրանալով փույթ ի փույթ
−	Ժայռամիջյան կածանն իվեր, որը մեզ	+	Ժայռամիջյան կածանն ի վեր, որը մեզ
−	Տարավ այնտեղ, ուր գործվում էնոր պտույտ։	+	Տարավ այնտեղ, ուր գործվում է նոր պտույտ։
	{{տող|70}}Երբ դուրս եկա բոլորակը հինգերորդ,		{{տող|70}}Երբ դուրս եկա բոլորակը հինգերորդ,
Տող 10 053.		Տող 10 054.
	Պառկած էին ու հեծեծում սրտահորդ։		Պառկած էին ու հեծեծում սրտահորդ։
−	{{տող|73}}Ասում էին՝ «Մերձեցաւ անձն իմ իհող»	+	{{տող|73}}Ասում էին՝ «Մերձեցաւ անձն իմ ի հող»
	Այնպիսի խոր հառաչանքով ու հեծքով,		Այնպիսի խոր հառաչանքով ու հեծքով,
−	Որ հազիվ էր լսվում խոսքն այդ անսքող:	+	Որ հազիվ էր լսվում խոսքն այդ անսքող։
−	{{տող|76}}«Ո՛վհոգիներ, որ ձեր տանջանքը մռայլ,	+	{{տող|76}}«Ո՛վ հոգիներ, որ ձեր տանջանքը մռայլ,
	Ամոքում եք արդարությամբ ու հույսով,		Ամոքում եք արդարությամբ ու հույսով,
	Մեզ ցույց տվեք ելման տեղը հետևյալ»։		Մեզ ցույց տվեք ելման տեղը հետևյալ»։
Տող 10 065.		Տող 10 066.
	Գնալիս միշտ աջ ուղղությամբ քայլեցեք»։		Գնալիս միշտ աջ ուղղությամբ քայլեցեք»։
−	{{տող|82}}Այսպես ասաց առաջնորդըս ևայսպես	+	{{տող|82}}Այսպես ասաց առաջնորդըս և այսպես
	Պատասխանեց նրան մեկը մոտիկից,		Պատասխանեց նրան մեկը մոտիկից,
	Որի վրա ուշ դարձըրի իսկույն ես։		Որի վրա ուշ դարձըրի իսկույն ես։
Տող 10 077.		Տող 10 078.
	Եվ մեղմորեն նրան այսպես ասացի.		Եվ մեղմորեն նրան այսպես ասացի.
−	{{տող|91}}«Ո՛վդու հոգի, որ ողբերով քո համառ	+	{{տող|91}}«Ո՛վ դու հոգի, որ ողբերով քո համառ
	Հարդարում ես դարձիդ ուղին առ Աստված,		Հարդարում ես դարձիդ ուղին առ Աստված,
	Քավությունըդ քիչ ընդհատիր ինձ համար։		Քավությունըդ քիչ ընդհատիր ինձ համար։
−	{{տող|94}}Ասա ո՞վես ևինչո՞ւեք դուք պառկել	+	{{տող|94}}Ասա ո՞վ ես և ինչո՞ւ եք դուք պառկել
	Բերանքսիվար, ուզո՞ւմ ես որ քո մասին		Բերանքսիվար, ուզո՞ւմ ես որ քո մասին
	Խոսեմ այնտեղ, ուրկից ողջ եմ ես եկել»։		Խոսեմ այնտեղ, ուրկից ողջ եմ ես եկել»։
Տող 10 091.		Տող 10 092.
	{{տող|100}}Կիավերի ու Սիեստրի միջև գեղադիր		{{տող|100}}Կիավերի ու Սիեստրի միջև գեղադիր
	Կա ուղղահոս մի գետ, որի անունից		Կա ուղղահոս մի գետ, որի անունից
−	Իմ ազգատոհմն ստացել էտիտղոսն իր։	+	Իմ ազգատոհմն ստացել է տիտղոսն իր։
	{{տող|103}}Ամսից քիչ անց ես զգացի թե ինչպես		{{տող|103}}Ամսից քիչ անց ես զգացի թե ինչպես
−	Ծանր էկրել պատմուճանը, որի մոտ	+	Ծանր է կրել պատմուճանը, որի մոտ
−	Ամեն այլ բեռ թեթև փետուր էկարծես։	+	Ամեն այլ բեռ թեթև փետուր է կարծես։
	{{տող|106}}Ես մեղքերից դարձի, ավա՜ղ, ուշ եկա.		{{տող|106}}Ես մեղքերից դարձի, ավա՜ղ, ուշ եկա.
	Բայց երբ դարձա եկեղեցու հովվապետ,		Բայց երբ դարձա եկեղեցու հովվապետ,
−	Հասկացա որ կյանքը փուչ էու անշահ։	+	Հասկացա որ կյանքը փուչ է ու անշահ։
	{{տող|109}}Չհանգչելով աստիճանովս ասդենի,		{{տող|109}}Չհանգչելով աստիճանովս ասդենի,
−	Մի աստիճան, որ բարձրագույնն էերկրում,	+	Մի աստիճան, որ բարձրագույնն է երկրում,
	Ես այրվեցի սիրով հանդեպ անդենի։		Ես այրվեցի սիրով հանդեպ անդենի։
Տող 10 109.		Տող 10 110.
	Արդ կրում եմ այստեղ պատիժըս արդար։		Արդ կրում եմ այստեղ պատիժըս արդար։
−	{{տող|115}}Ագահությունն երևում էհայտնապես	+	{{տող|115}}Ագահությունն երևում է հայտնապես
	Քավության մեջ հոգիների այս հեծող,		Քավության մեջ հոգիների այս հեծող,
	Եվ լեռան մեջ պատիժ չկա սրա պես։		Եվ լեռան մեջ պատիժ չկա սրա պես։
	{{տող|118}}Ինչպես երկրում մեր հայացքը միմիայն		{{տող|118}}Ինչպես երկրում մեր հայացքը միմիայն
−	Գետին ուղղվեց ևչամբարձավ դեպ երկինք,	+	Գետին ուղղվեց և չամբարձավ դեպ երկինք,
	Այսպես այստեղ Բարձրյալն ուղղեց գետին այն։		Այսպես այստեղ Բարձրյալն ուղղեց գետին այն։
Տող 10 129.		Տող 10 130.
	Լոկ լսելով, իմ այդ ցույցը հարգանքի,		Լոկ լսելով, իմ այդ ցույցը հարգանքի,
−	{{տող|130}}Եվ ինձ ասաց. «Ինչո՞ւես դու ծունկ չոքել»։	+	{{տող|130}}Եվ ինձ ասաց. «Ինչո՞ւ ես դու ծունկ չոքել»։
−	Եվ ես նրան. «Այնքան վեհ էանձը ձեր,	+	Եվ ես նրան. «Այնքան վեհ է անձը ձեր,
	Որ իմ խիղճը թույլ չի տալիս ինձ կանգնել»։		Որ իմ խիղճը թույլ չի տալիս ինձ կանգնել»։
Տող 10 138.		Տող 10 139.
	{{տող|136}}Եթե երբեք դու լսել ես «Ոչ կանայս...»		{{տող|136}}Եթե երբեք դու լսել ես «Ոչ կանայս...»
−	Խոսքերը, որ Ավետարանն էհիշում,	+	Խոսքերը, որ Ավետարանն է հիշում,
	Իմ ասածը դու պիտի լավ հասկանաս։		Իմ ասածը դու պիտի լավ հասկանաս։
−	{{տող|139}}Գնա այլևս, է՛լհարկ չկա սպասել.	+	{{տող|139}}Գնա այլևս, է՛լ հարկ չկա սպասել.
−	Ներկայությունդ ինձ արգելք էողբալու,	+	Ներկայությունդ ինձ արգելք է ողբալու,
	Որով պարտ եմ ապաշխարանք կատարել։		Որով պարտ եմ ապաշխարանք կատարել։
	{{տող|142}}Մի զարմուհի ունեմ անվամբ Ալաջա.		{{տող|142}}Մի զարմուհի ունեմ անվամբ Ալաջա.
−	Նա բարի էինքնին, միայն տոհմը մեր	+	Նա բարի է ինքնին, միայն տոհմը մեր
	Նրա համար չար օրինակ չդառնա.		Նրա համար չար օրինակ չդառնա.
−	{{տող|145}}Նա էմիայն ինձ մնացել երկրի մեջ»։	+	{{տող|145}}Նա է միայն ինձ մնացել երկրի մեջ»։
	</poem>		</poem>
Տող 10 157.		Տող 10 158.
	{{տող|1}}Լավ կամքի դեմ չի կռվում կամքը արդար.		{{տող|1}}Լավ կամքի դեմ չի կռվում կամքը արդար.
	Եվ ակամա ջրից սպունգն հանեցի,		Եվ ակամա ջրից սպունգն հանեցի,
−	Թեպետ ևնա հագեցած չէր դեռ իսպառ։	+	Թեպետ և նա հագեցած չէր դեռ իսպառ։
	{{տող|4}}Առաջնորդըս ու ես առաջ շարժվեցինք		{{տող|4}}Առաջնորդըս ու ես առաջ շարժվեցինք
Տող 10 167.		Տող 10 168.
	Բռնել էին մինչև եզերքն արտաքին։		Բռնել էին մինչև եզերքն արտաքին։
−	{{տող|10}}Անիծվե՛սդու, վաղնջական գայլ անգութ,	+	{{տող|10}}Անիծվե՛ս դու, վաղնջական գայլ անգութ,
	Որ ամեն մի այլ գազանից ավելի		Որ ամեն մի այլ գազանից ավելի
−	Զոհ ես դարձնում մարդկանց քաղցիդ անհագուրդ:	+	Զոհ ես դարձնում մարդկանց քաղցիդ անհագուրդ։
−	{{տող|13}}Ո՛վերկինք, որ վերագրում են քո շարժման	+	{{տող|13}}Ո՛վ երկինք, որ վերագրում են քո շարժման
	Փոփոխմունքը պայմանների երկրային,		Փոփոխմունքը պայմանների երկրային,
	Ե՞րբ պիտի գա երկրից վանողը սրան։		Ե՞րբ պիտի գա երկրից վանողը սրան։
Տող 10 181.		Տող 10 182.
	{{տող|19}}Եվ նրանցից մեկը ձայնով ողբական		{{տող|19}}Եվ նրանցից մեկը ձայնով ողբական
	Հանկարծ գոչեց մեր առջևում. «Օ՛, Մարիամ»,		Հանկարծ գոչեց մեր առջևում. «Օ՛, Մարիամ»,
−	Ինչպես կինն էբացականչում ծննդկան.	+	Ինչպես կինն է բացականչում ծննդկան.
	{{տող|22}}Ապա ասաց. «Դու շատ աղքատ ապրեցիր.		{{տող|22}}Ապա ասաց. «Դու շատ աղքատ ապրեցիր.
Տող 10 187.		Տող 10 188.
	Ուր սրբազան քո պտուղը ծնեցիր»։		Ուր սրբազան քո պտուղը ծնեցիր»։
−	{{տող|25}}Ապա հարեց. «Ո՛վՖաբրիկիոսըդ ազնիվ,	+	{{տող|25}}Ապա հարեց. «Ո՛վ Ֆաբրիկիոսըդ ազնիվ,
	Նախընտրեցիր ապրել աղքատ, բայց պատվով,		Նախընտրեցիր ապրել աղքատ, բայց պատվով,
	Քան թե ապրել հարուստ, սակայն անպատիվ»։		Քան թե ապրել հարուստ, սակայն անպատիվ»։
Տող 10 195.		Տող 10 196.
	Գիտնալու թե ով էր ասողը դրանք։		Գիտնալու թե ով էր ասողը դրանք։
−	{{տող|31}}Նա տարփողեց ևայն պարգևը առատ,	+	{{տող|31}}Նա տարփողեց և այն պարգևը առատ,
	Որ Նիկողոսն արեց մատաղ կույսերին,		Որ Նիկողոսն արեց մատաղ կույսերին,
	Պահպանելու նրանց պատիվն անարատ։		Պահպանելու նրանց պատիվն անարատ։
−	{{տող|34}}«Ո՛վհոգի, որ այդքան բարիք ես ոգում,—	+	{{տող|34}}«Ո՛վ հոգի, որ այդքան բարիք ես ոգում,—
−	Ասացի ես,— ասա ո՞վես ևինչո՞ւ	+	Ասացի ես,— ասա ո՞վ ես և ինչո՞ւ
	Այդ գործերը միայն դու ես գովերգում։		Այդ գործերը միայն դու ես գովերգում։
	{{տող|37}}Ես չեմ թողնի խոսելդ առանց հատույցքի,		{{տող|37}}Ես չեմ թողնի խոսելդ առանց հատույցքի,
	Երբ ետ դառնամ ավարտելու կարճ ուղին		Երբ ետ դառնամ ավարտելու կարճ ուղին
−	Մահկանացու ևանցողիկ իմ կյանքի»։	+	Մահկանացու և անցողիկ իմ կյանքի»։
	{{տող|40}}«Ես կխոսեմ ոչ թե նրա համար որ,—		{{տող|40}}«Ես կխոսեմ ոչ թե նրա համար որ,—
Տող 10 212.		Տող 10 213.
	{{տող|43}}Ես արմատն եմ չարաբաստիկ այն ծառի,		{{տող|43}}Ես արմատն եմ չարաբաստիկ այն ծառի,
−	Որ ստվեր էձգել երկրում քրիստոնյա,	+	Որ ստվեր է ձգել երկրում քրիստոնյա,
−	Ուր հազիվ էքաղվում պտուղ մի բարի։	+	Ուր հազիվ է քաղվում պտուղ մի բարի։
	{{տող|46}}Դուեն, Լիլլը, Կանդն ու Բրյուգգեն երանի		{{տող|46}}Դուեն, Լիլլը, Կանդն ու Բրյուգգեն երանի
Տող 10 228.		Տող 10 229.
	{{տող|55}}Արքայության կառավարման սանձը ձիգ		{{տող|55}}Արքայության կառավարման սանձը ձիգ
−	Իմ ձեռքն անցավ. նոր հողերով ևբազում	+	Իմ ձեռքն անցավ. նոր հողերով և բազում
	Համհարզներով այնքան դարձա ազդեցիկ,		Համհարզներով այնքան դարձա ազդեցիկ,
Տող 10 240.		Տող 10 241.
	{{տող|64}}Այդ օրից նա զոռով, սուտով սկսեց		{{տող|64}}Այդ օրից նա զոռով, սուտով սկսեց
−	Հափշտակել, ևապա, իբր հատուցում,	+	Հափշտակել, և ապա, իբր հատուցում,
	Նորմանդիան, Պոնտն ու Գասկոնիան ձեռք բերեց։		Նորմանդիան, Պոնտն ու Գասկոնիան ձեռք բերեց։
	{{տող|67}}Կառլոսն եկավ Իտալիա, իբր հատուցում,		{{տող|67}}Կառլոսն եկավ Իտալիա, իբր հատուցում,
−	Զոհաբերեց Կոնրադինին, ևապա	+	Զոհաբերեց Կոնրադինին, և ապա
	Թունավորեց Թովմասին, իբր հատուցում։		Թունավորեց Թովմասին, իբր հատուցում։
	{{տող|70}}Ժամանակ եմ տեսնում, ոչ շատ հետագա,		{{տող|70}}Ժամանակ եմ տեսնում, ոչ շատ հետագա,
	Երբ Ֆրանսիայից կգա ուրիշ մի Կառլոս,		Երբ Ֆրանսիայից կգա ուրիշ մի Կառլոս,
−	Որ իրեն ևյուրայնոց լավ ցույց կտա։	+	Որ իրեն և յուրայնոց լավ ցույց կտա։
	{{տող|73}}Կգա զինված միայն տեգով Հուդայի,		{{տող|73}}Կգա զինված միայն տեգով Հուդայի,
Տող 10 257.		Տող 10 258.
	{{տող|76}}Դրանից նա հող չի շահի, այլ հանցանք		{{տող|76}}Դրանից նա հող չի շահի, այլ հանցանք
	Եվ ամոթանք, շահ այնքան ծանր իր համար,		Եվ ամոթանք, շահ այնքան ծանր իր համար,
−	Որքան թեթև բան էհաշվում նա դրանք։	+	Որքան թեթև բան է հաշվում նա դրանք։
	{{տող|79}}Եվ մյուսը, որ գերի ընկավ բաց ծովում,		{{տող|79}}Եվ մյուսը, որ գերի ընկավ բաց ծովում,
	Սակարկությամբ կծախի իր աղջկան,		Սակարկությամբ կծախի իր աղջկան,
−	Ինչպես հենը ստրկուհուն էծախում։	+	Ինչպես հենը ստրկուհուն է ծախում։
	{{տող|82}}Ագահությո՛ւն, ի՞նչ կարող ես անել դեռ,		{{տող|82}}Ագահությո՛ւն, ի՞նչ կարող ես անել դեռ,
Տող 10 267.		Տող 10 268.
	Որ նա նույնիսկ չի խնայում իր դստեր։		Որ նա նույնիսկ չի խնայում իր դստեր։
−	{{տող|85}}Բայց կան գործեր է՛լավելի զազրոտի.	+	{{տող|85}}Բայց կան գործեր է՛լ ավելի զազրոտի.
−	Դա շուշանի ներխուժումն էԱնանյա	+	Դա շուշանի ներխուժումն է Անանյա
	Եվ Քրիստոսի գերումն հանձին հաջորդի։		Եվ Քրիստոսի գերումն հանձին հաջորդի։
Տող 10 277.		Տող 10 278.
	{{տող|91}}Տեսնում եմ նոր Պիղատոսին այնքան չար,		{{տող|91}}Տեսնում եմ նոր Պիղատոսին այնքան չար,
	Այնքան անհագ, որ նա առանց ամոթի		Այնքան անհագ, որ նա առանց ամոթի
−	Ագահության կիրքը տանում էՏաճար։	+	Ագահության կիրքը տանում է Տաճար։
−	{{տող|94}}Ո՛վՏեր, ե՞րբ ես պիտի լինեմ անտրտում,	+	{{տող|94}}Ո՛վ Տեր, ե՞րբ ես պիտի լինեմ անտրտում,
	Տեսնելով քո դատաստանը երկնային,		Տեսնելով քո դատաստանը երկնային,
	Որ երկնում ես դու քո զանխուլ խորհրդում։		Որ երկնում ես դու քո զանխուլ խորհրդում։
Տող 10 288.		Տող 10 289.
	{{տող|100}}Մյուսների հետ մենք կրկնում ենք աղոթքում,		{{տող|100}}Մյուսների հետ մենք կրկնում ենք աղոթքում,
−	Երբ ցերեկ է, իսկ երբ գիշեր էգալիս,	+	Երբ ցերեկ է, իսկ երբ գիշեր է գալիս,
	Դրանց ներհակ օրինակներ ենք ոգում։		Դրանց ներհակ օրինակներ ենք ոգում։
Տող 10 299.		Տող 10 300.
	Եվ առհավետ դարձավ ծաղրի առարկա։		Եվ առհավետ դարձավ ծաղրի առարկա։
−	{{տող|109}}Հիշում ենք ևանմտությունն Աքարի,	+	{{տող|109}}Հիշում ենք և անմտությունն Աքարի,
−	Որ գողացավ ավարները, ևկարծես	+	Որ գողացավ ավարները, և կարծես
−	Դեռ պատժում էնրան ցասումը Հեսվի.	+	Դեռ պատժում է նրան ցասումը Հեսվի.
	{{տող|112}}Մեղադրում ենք Անանիային ու կնոջ.		{{տող|112}}Մեղադրում ենք Անանիային ու կնոջ.
Տող 10 308.		Տող 10 309.
	{{տող|115}}Որ սպանեց Պոլիդորին մերձավոր.		{{տող|115}}Որ սպանեց Պոլիդորին մերձավոր.
−	Հուսկ գոչում ենք. «Ո՛վԿրասոս, ասա մեզ,	+	Հուսկ գոչում ենք. «Ո՛վ Կրասոս, ասա մեզ,
	Ի՞նչ համ ունի ոսկին, գիտես քանի որ»։		Ի՞նչ համ ունի ոսկին, գիտես քանի որ»։
	{{տող|118}}Մերթ գոչում ենք զիլ ձայնով, մերթ ձայնով բամբ,		{{տող|118}}Մերթ գոչում ենք զիլ ձայնով, մերթ ձայնով բամբ,
−	Ըստ այն հույզի, որ մեզ մղում էոգել	+	Ըստ այն հույզի, որ մեզ մղում է ոգել
−	Մերթ առավել ևմերթ նվազ ուժգնությամբ։	+	Մերթ առավել և մերթ նվազ ուժգնությամբ։
	{{տող|121}}Քիչ առաջ այն բարիքները մենակ ես		{{տող|121}}Քիչ առաջ այն բարիքները մենակ ես
Տող 10 323.		Տող 10 324.
	Որքան թույլ էր տալիս նեղվածքը տեղի,		Որքան թույլ էր տալիս նեղվածքը տեղի,
−	{{տող|127}}Եբբ զգացի հանկարծ ցնցումը լեռան.	+	{{տող|127}}Երբ զգացի հանկարծ ցնցումը լեռան.
	Դա ինձ ահով ու սարսափով համակեց,		Դա ինձ ահով ու սարսափով համակեց,
	Ինչպես նրան, որին տանում էն մահվան։		Ինչպես նրան, որին տանում էն մահվան։
Տող 10 335.		Տող 10 336.
	«Մի վախենա, ես կանգնած եմ քո կողքին»:		«Մի վախենա, ես կանգնած եմ քո կողքին»:
−	{{տող|136}}Երգում էին «Փառք իբարձունս Աստուծոյ»,	+	{{տող|136}}Երգում էին «Փառք ի բարձունս Աստուծոյ»,
	Որքան որ ես կարողացա հասկանալ,		Որքան որ ես կարողացա հասկանալ,
−	Երբ այն ճիչը ունկնդրեցի իմոտո։	+	Երբ այն ճիչը ունկնդրեցի ի մոտո։
−	{{տող|139}}Մենք մնացինք անշարժ ևափ իբերան,	+	{{տող|139}}Մենք մնացինք անշարժ և ափ ի բերան,
	Առաջինն այն երգը լսող հովվաց պես.		Առաջինն այն երգը լսող հովվաց պես.
	Հուսկ դադրեցին երգն ու ցնցումը լեռան։		Հուսկ դադրեցին երգն ու ցնցումը լեռան։
Տող 10 362.		Տող 10 363.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
	{{տող|1}}Սաստիկ տանջված բնական սուր ծարավից,		{{տող|1}}Սաստիկ տանջված բնական սուր ծարավից,
−	Որ միմիայն հագենում էայն ջրով,	+	Որ միմիայն հագենում է այն ջրով,
	Որը խնդրեց սամարուհին Քրիստոսից,		Որը խնդրեց սամարուհին Քրիստոսից,
Տող 10 378.		Տող 10 379.
	{{տող|13}}«Եղբայրներ, ձեզ խաղաղություն տա Աստված»։		{{տող|13}}«Եղբայրներ, ձեզ խաղաղություն տա Աստված»։
−	Իսկույն դարձանք, ևՎիրգիլիոսը նրան	+	Իսկույն դարձանք, և Վիրգիլիոսը նրան
	Համապատշաճ ողջույն տվեց ու ասաց.		Համապատշաճ ողջույն տվեց ու ասաց.
	{{տող|16}}«Երանի թե երանելյաց կաճառում		{{տող|16}}«Երանի թե երանելյաց կաճառում
	Քեզ ընդուներ խաղաղությամբ Տերն արդար,		Քեզ ընդուներ խաղաղությամբ Տերն արդար,
−	Որ պահում էինձ մշտական աքսորում»։	+	Որ պահում է ինձ մշտական աքսորում»։
	{{տող|19}}«Ի՞նչպես, եթե դուք հոգիներ չեք ընտրյալ,—		{{տող|19}}«Ի՞նչպես, եթե դուք հոգիներ չեք ընտրյալ,—
	Բարբառեց նա, մեզ հետ առաջ շարժվելով,—		Բարբառեց նա, մեզ հետ առաջ շարժվելով,—
−	Ո՞վձեզ բերեց այս ոլորտները օրհնյալ»։	+	Ո՞վ ձեզ բերեց այս ոլորտները օրհնյալ»։
	{{տող|22}}Վարպետս ասաց. «Եթե նայես դու սրա		{{տող|22}}Վարպետս ասաց. «Եթե նայես դու սրա
−	Նշաններին, որ հրեշտակն էնշել,	+	Նշաններին, որ հրեշտակն է նշել,
−	Կիմանաս, որ պետք էվերև նա գնա։	+	Կիմանաս, որ պետք է վերև նա գնա։
	{{տող|25}}Բայց զի կյանքի թելը մանող տիրուհին		{{տող|25}}Բայց զի կյանքի թելը մանող տիրուհին
	Չի ավարտել մանելը այն կծիկի,		Չի ավարտել մանելը այն կծիկի,
−	Որ Կլոթոսն էտրամադրում իր հերթին,	+	Որ Կլոթոսն է տրամադրում իր հերթին,
−	{{տող|28}}Սրա հոգին, նման իմի ևքոնի,	+	{{տող|28}}Սրա հոգին, նման իմի և քոնի,
	Դեպի բարձունք մենակ գնալ չի կարող,		Դեպի բարձունք մենակ գնալ չի կարող,
	Քանզի մեզ պես պայծառատես աչք չունի։		Քանզի մեզ պես պայծառատես աչք չունի։
Տող 10 405.		Տող 10 406.
	Ուր կարող ենք մենք բարձրանալ կողք֊կողքի։		Ուր կարող ենք մենք բարձրանալ կողք֊կողքի։
−	{{տող|34}}Բայց ասա ինձ՝ ինչո՞ւլեռը դղրդաց,	+	{{տող|34}}Բայց ասա ինձ՝ ինչո՞ւ լեռը դղրդաց,
−	Ինչո՞ւճիչը հոգիների համախումբ	+	Ինչո՞ւ ճիչը հոգիների համախումբ
	Հնչեց մինչև լեռան ոտներն հարաթաց»։		Հնչեց մինչև լեռան ոտներն հարաթաց»։
Տող 10 418.		Տող 10 419.
	{{տող|43}}Այստեղ չկա փոփոխություն տարերքի.		{{տող|43}}Այստեղ չկա փոփոխություն տարերքի.
−	Փոփոխության պատճառ կարող էլինել	+	Փոփոխության պատճառ կարող է լինել
	Լոկ սեփական ուժերի մեջ երկնքի.		Լոկ սեփական ուժերի մեջ երկնքի.
	{{տող|46}}Զի ոչ եղյամ, ոչ ցող, ոչ ձյուն, ոչ անձրև,		{{տող|46}}Զի ոչ եղյամ, ոչ ցող, ոչ ձյուն, ոչ անձրև,
−	Ոչ էլ կարկուտ չի թափվել ևչի թափվում	+	Ոչ էլ կարկուտ չի թափվել և չի թափվում
	Եռաստիճան կարճ սանդուղքից այն վերև։		Եռաստիճան կարճ սանդուղքից այն վերև։
	{{տող|49}}Այստեղ չկան ոչ խիտ ամպեր, ոչ ցանցառ,		{{տող|49}}Այստեղ չկան ոչ խիտ ամպեր, ոչ ցանցառ,
	Ոչ փայլակներ, ոչ էլ դուստրը Տավմանտի,		Ոչ փայլակներ, ոչ էլ դուստրը Տավմանտի,
−	Որը երկրում փոխում էիր տեղը հար։	+	Որը երկրում փոխում է իր տեղը հար։
	{{տող|52}}Չոր գոլորշի ու ցնցումներ չեն լինում		{{տող|52}}Չոր գոլորշի ու ցնցումներ չեն լինում
	Ավելի վեր այն սանդուղքի գագաթից,		Ավելի վեր այն սանդուղքի գագաթից,
−	Ուր Պետրոսի փոխանորդողն էբազմում։	+	Ուր Պետրոսի փոխանորդողն է բազմում։
−	{{տող|55}}Գուցե ցածում ցնցում լինում էմեկ֊մեկ,	+	{{տող|55}}Գուցե ցածում ցնցում լինում է մեկ֊մեկ,
	Բայց չգիտեմ ինչպես՝ հողմերն ընդերկրյա		Բայց չգիտեմ ինչպես՝ հողմերն ընդերկրյա
	Այստեղ ցնցում առաջացրած չեն երբեք։		Այստեղ ցնցում առաջացրած չեն երբեք։
	{{տող|58}}Աստ ցնցվում է, երբ որևէ մի հոգի		{{տող|58}}Աստ ցնցվում է, երբ որևէ մի հոգի
−	Մաքրվում էևերկինք էհամբառնում	+	Մաքրվում է և երկինք է համբառնում
	Ուղեկցությամբ հոգիների օրհներգի։		Ուղեկցությամբ հոգիների օրհներգի։
−	{{տող|61}}Եվ մաքրության երաշխիքը իղձն էայն,	+	{{տող|61}}Եվ մաքրության երաշխիքը իղձն է այն,
−	Որով հոգին իրեն պատրաստ էզգում՝	+	Որով հոգին իրեն պատրաստ է զգում՝
	Համբառնալու դեպ օթարանն հանգստյան։		Համբառնալու դեպ օթարանն հանգստյան։
	{{տող|64}}Առաջ էլ նա համբառնալու իղձ ուներ,		{{տող|64}}Առաջ էլ նա համբառնալու իղձ ուներ,
	Բայց Աստուծո արդար կամքի համաձայն		Բայց Աստուծո արդար կամքի համաձայն
−	Նախ պետք էիր արդար պատիժը կրեր։	+	Նախ պետք է իր արդար պատիժը կրեր։
	{{տող|67}}Եվ ես, որ այս տանջանքի մեջ եմ հլու		{{տող|67}}Եվ ես, որ այս տանջանքի մեջ եմ հլու
Տող 10 458.		Տող 10 459.
	{{տող|73}}Այսպես ասաց, բայց զի ծարավը մարդու		{{տող|73}}Այսպես ասաց, բայց զի ծարավը մարդու
−	Որքան մեծ է, այնքան կուշտ էնա խմում,	+	Որքան մեծ է, այնքան կուշտ է նա խմում,
	Նույնքան եղավ նա ինձ համար ձեռնտու։		Նույնքան եղավ նա ինձ համար ձեռնտու։
	{{տող|76}}Եվ վարպետըս նրան. «Տեսնում եմ ես արդ,		{{տող|76}}Եվ վարպետըս նրան. «Տեսնում եմ ես արդ,
	Թե ցանցն ինչպես ձեզ բռնում է, բաց թողնում,		Թե ցանցն ինչպես ձեզ բռնում է, բաց թողնում,
−	Ինչից էցունցն ու ձեր ցնծերգը զվարթ։	+	Ինչից է ցունցն ու ձեր ցնծերգը զվարթ։
	{{տող|79}}Հիմա հաճիր պարզ ու մեկին խոսքերով		{{տող|79}}Հիմա հաճիր պարզ ու մեկին խոսքերով
−	Ինձ ասելու, թե ով ես դու ևինչու	+	Ինձ ասելու, թե ով ես դու և ինչու
	Պառկել ես աստ այսքան երկար դարերով»։		Պառկել ես աստ այսքան երկար դարերով»։
Տող 10 474.		Տող 10 475.
	{{տող|85}}Խոսեց հոգին,— ապրում էի համբավով,		{{տող|85}}Խոսեց հոգին,— ապրում էի համբավով,
−	Որ ամենից շատ էտևում ու հարգվում,	+	Որ ամենից շատ է տևում ու հարգվում,
	Սակայն ես դեռ չէի ապրում հավատով։		Սակայն ես դեռ չէի ապրում հավատով։
	{{տող|88}}Իմ երգերը այնքան քաղցըր հնչեցին,		{{տող|88}}Իմ երգերը այնքան քաղցըր հնչեցին,
−	Որ կանչվեցի ես, տուլուզցիս, իՀռոմ,	+	Որ կանչվեցի ես, տուլուզցիս, ի Հռոմ,
	Ուր գլուխըս մրտենիով պճնեցին։		Ուր գլուխըս մրտենիով պճնեցին։
Տող 10 519.		Տող 10 520.
	{{տող|118}}Ասաց. «Խոսիր առանց դույզն ինչ վարանքի,		{{տող|118}}Ասաց. «Խոսիր առանց դույզն ինչ վարանքի,
	Բացեիբաց պատասխանիր դու նրան,		Բացեիբաց պատասխանիր դու նրան,
−	Ինչ հարցնում էայնքան փույթով շեշտակի»։	+	Ինչ հարցնում է այնքան փույթով շեշտակի»։
	{{տող|121}}Եվ ես. «Լսիր, ով հինավուրց դու հոգի,		{{տող|121}}Եվ ես. «Լսիր, ով հինավուրց դու հոգի,
Տող 10 525.		Տող 10 526.
	Բայց ավելի պատճառ ունես զարմանքի։		Բայց ավելի պատճառ ունես զարմանքի։
−	{{տող|124}}Ահա սա, որ առաջնորդս էփառապանծ,	+	{{տող|124}}Ահա սա, որ առաջնորդս է փառապանծ,
	Վիրգիլիոսն է, որից դու լիցք ստացար,		Վիրգիլիոսն է, որից դու լիցք ստացար,
−	Տաղերգելու աստվածներին ևմարդկանց։	+	Տաղերգելու աստվածներին և մարդկանց։
	{{տող|127}}Ժպտիս պատճառն եթե այլ բան կարծեցիր,		{{տող|127}}Ժպտիս պատճառն եթե այլ բան կարծեցիր,
Տող 10 535.		Տող 10 536.
	{{տող|130}}Նա թեքվեց, որ գրկեր ոտներն ուսուցչիս,		{{տող|130}}Նա թեքվեց, որ գրկեր ոտներն ուսուցչիս,
	Բայց սա ասաց. «Եղբայր, թող այդ, մի անիր,		Բայց սա ասաց. «Եղբայր, թող այդ, մի անիր,
−	Զի դու ևես լոկ ստվերներ ենք անմիս»։	+	Զի դու և ես լոկ ստվերներ ենք անմիս»։
	{{տող|133}}Նա ուղղվեց ու ասաց. «Կարող ես դատել		{{տող|133}}Նա ուղղվեց ու ասաց. «Կարող ես դատել
−	Թե իմ սերը ինչքան ջերմ էքո հանդեպ,	+	Թե իմ սերը ինչքան ջերմ է քո հանդեպ,
	Երբ մոռնալով, որ մենք ունայն ենք դարձել,		Երբ մոռնալով, որ մենք ունայն ենք դարձել,
Տող 10 575.		Տող 10 576.
	Եվ ինձ ասա որպես ընկեր համակամ.		Եվ ինձ ասա որպես ընկեր համակամ.
−	{{տող|22}}Ինչպե՞սեղավ, որ քո սրտում տեղ գտավ	+	{{տող|22}}Ինչպե՞ս եղավ, որ քո սրտում տեղ գտավ
	Ագահությունն իմաստության մեջ այնքան,		Ագահությունն իմաստության մեջ այնքան,
	Որ ձեռք բերիր քո ջանքերով ոչ սակավ»։		Որ ձեռք բերիր քո ջանքերով ոչ սակավ»։
Տող 10 587.		Տող 10 588.
	Հանիրավի հարուցում են կասկածներ։		Հանիրավի հարուցում են կասկածներ։
−	{{տող|31}}Քո հարցումը այն կարծիքդ էվկայում,	+	{{տող|31}}Քո հարցումը այն կարծիքդ է վկայում,
	Թե ես անցյալ կյանքում ագահ եմ եղել,		Թե ես անցյալ կյանքում ագահ եմ եղել,
	Որովհետև դու ինձ այստեղ ես տեսնում։		Որովհետև դու ինձ այստեղ ես տեսնում։
Տող 10 593.		Տող 10 594.
	{{տող|34}}Արդ գիտցիր, որ ագահությունն ինձնից հույժ		{{տող|34}}Արդ գիտցիր, որ ագահությունն ինձնից հույժ
	Հեռու եղավ, սակայն ախտն էլ հակառակ		Հեռու եղավ, սակայն ախտն էլ հակառակ
−	Ստանում էայստեղ ծանր ու երկար տույժ։	+	Ստանում է այստեղ ծանր ու երկար տույժ։
	{{տող|37}}Եվ եթե ես ինձ չուղղեի, կարդալով		{{տող|37}}Եվ եթե ես ինձ չուղղեի, կարդալով
Տող 10 612.		Տող 10 613.
	{{տող|49}}Եվ գիտցիր, որ այն մեղքը որ ուղղակի		{{տող|49}}Եվ գիտցիր, որ այն մեղքը որ ուղղակի
−	Հակոտնյան էմի այլ մեղքի՝ նրա հետ	+	Հակոտնյան է մի այլ մեղքի՝ նրա հետ
−	Ստանում էնույն պատիժը ծանրակի։	+	Ստանում է նույն պատիժը ծանրակի։
	{{տող|52}}Արդ եթե ես սրանց մեջ եմ զետեղվել,		{{տող|52}}Արդ եթե ես սրանց մեջ եմ զետեղվել,
	Որոնք իրենց ագահությունն են քավում,		Որոնք իրենց ագահությունն են քավում,
−	Ապա պատճառն հակառակ մեղքս էեղել»։	+	Ապա պատճառն հակառակ մեղքս է եղել»։
	{{տող|55}}«Երբ երգեցիր այն զինամարտը վայրագ,		{{տող|55}}«Երբ երգեցիր այն զինամարտը վայրագ,
Տող 10 636.		Տող 10 637.
	{{տող|67}}Նմանվեցիր դու ջահակիր այն մարդուն,		{{տող|67}}Նմանվեցիր դու ջահակիր այն մարդուն,
−	Որ մթան մեջ ընթանում էառխարխափ,	+	Որ մթան մեջ ընթանում է առխարխափ,
	Դառնալով իր հետնորդների լուսատուն»,		Դառնալով իր հետնորդների լուսատուն»,
−	{{տող|70}}Երբ ասացիր՝ «Նորոգվում էդարը արդ.	+	{{տող|70}}Երբ ասացիր՝ «Նորոգվում է դարը արդ.
−	Հաստատվում էարդարությունն հինավուրց,	+	Հաստատվում է արդարությունն հինավուրց,
−	Եվ երկնքից ցած էիջնում մի նոր մարդ»։	+	Եվ երկնքից ցած է իջնում մի նոր մարդ»։
	{{տող|73}}Քեզնով դարձա բանաստեղծ ու քրիստոնյա.		{{տող|73}}Քեզնով դարձա բանաստեղծ ու քրիստոնյա.
Տող 10 660.		Տող 10 661.
	{{տող|85}}Եվ որքան ինձ երկրի վրա մնաց կյանք,		{{տող|85}}Եվ որքան ինձ երկրի վրա մնաց կյանք,
−	Սատարեցի նրանց ևվարքն իրենց սուրբ,	+	Սատարեցի նրանց և վարքն իրենց սուրբ,
	Ինձ զզվեցրեց ամեն ուրիշ դավանանք։		Ինձ զզվեցրեց ամեն ուրիշ դավանանք։
Տող 10 675.		Տող 10 676.
	Ապա, քանի միասին ենք, զեկուցիր՝		Ապա, քանի միասին ենք, զեկուցիր՝
−	{{տող|97}}Ո՞ւր էարդյոք Տերենտիոսը մեր զվարթ,	+	{{տող|97}}Ո՞ւր է արդյոք Տերենտիոսը մեր զվարթ,
	Ո՞ւր են Վարրոն, Պլավտոսն ու Կեկիլիոն.		Ո՞ւր են Վարրոն, Պլավտոսն ու Կեկիլիոն.
	Եթե նրանք պատժված են, ո՞ւր են արդ»։		Եթե նրանք պատժված են, ո՞ւր են արդ»։
−	{{տող|100}}«Դրանք, Պերսիոն, ես ևուրիշ դեռ շատեր,—	+	{{տող|100}}«Դրանք, Պերսիոն, ես և ուրիշ դեռ շատեր,—
	Ասաց վարպետս,— այն հույնի հետ միասին,		Ասաց վարպետս,— այն հույնի հետ միասին,
	Որ Մուսայից ամենից շատ շոյվածն էր,		Որ Մուսայից ամենից շատ շոյվածն էր,
Տող 10 691.		Տող 10 692.
	Որոնց ճակատն արտախուրեց բրաբիոնն։		Որոնց ճակատն արտախուրեց բրաբիոնն։
−	{{տող|109}}Այնտեղ են ևկանայք, որոնց երգել ես —	+	{{տող|109}}Այնտեղ են և կանայք, որոնց երգել ես —
	Անտիգոնեն, Դեիֆիլեն, Արգիան		Անտիգոնեն, Դեիֆիլեն, Արգիան
−	Եվ Իսմենեն, որ վշտահար էայնպես։	+	Եվ Իսմենեն, որ վշտահար է այնպես։
−	{{տող|112}}Այնտեղ էնա, որ ցույց տվեց Լանգիան,	+	{{տող|112}}Այնտեղ է նա, որ ցույց տվեց Լանգիան,
−	Այնտեղ էնա, Տիրեսիասի դուստրը դեգ,	+	Այնտեղ է նա, Տիրեսիասի դուստրը դեգ,
	Եվ Թետիսը, ինչպես նաև Դեյդամիան»։		Եվ Թետիսը, ինչպես նաև Դեյդամիան»։
Տող 10 707.		Տող 10 708.
	Վեր ուղղելով հրավառ ծայրը նրա,		Վեր ուղղելով հրավառ ծայրը նրա,
−	{{տող|121}}Երբ ինձ ասաց առաջնորդըս. «Պետք էմենք	+	{{տող|121}}Երբ ինձ ասաց առաջնորդըս. «Պետք է մենք
	Լեռը շրջենք բոլորակի աջ եզրով,		Լեռը շրջենք բոլորակի աջ եզրով,
	Ինչպես որ մենք սովորաբար արել ենք»։		Ինչպես որ մենք սովորաբար արել ենք»։
Տող 10 723.		Տող 10 724.
	Բեռնավորված պտուղներով բուրավետ։		Բեռնավորված պտուղներով բուրավետ։
−	{{տող|133}}Ինչպես քիչ֊քիչ բարակում էեղևնին,	+	{{տող|133}}Ինչպես քիչ֊քիչ բարակում է եղևնին,
	Բարձրանալով, այսպես էր սա իջնելով,		Բարձրանալով, այսպես էր սա իջնելով,
	Որպեսզի մարդ չբարձրանա ճյուղերին։		Որպեսզի մարդ չբարձրանա ճյուղերին։
Տող 10 748.		Տող 10 749.
	{{տող|151}}Անապատում Հովհաննեսը սնանվեց		{{տող|151}}Անապատում Հովհաննեսը սնանվեց
−	Վայրի մեղրով ու մարախով, ևայսպես	+	Վայրի մեղրով ու մարախով, և այսպես
−	Փառավորվեց նա ևդարձավ այնպես մեծ,	+	Փառավորվեց նա և դարձավ այնպես մեծ,
−	{{տող|154}}Ինչպես որ դա Սուրբ Մատյանն էհայտնում ձեզ»։	+	{{տող|154}}Ինչպես որ դա Սուրբ Մատյանն է հայտնում ձեզ»։
	</poem>		</poem>
Տող 10 758.		Տող 10 759.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
	{{տող|1}}Մինչ դեռ նայում էի ծառին սաղարթուն,		{{տող|1}}Մինչ դեռ նայում էի ծառին սաղարթուն,
−	Ինչպես նա, ով ճնճղուկներին էնայում,	+	Ինչպես նա, ով ճնճղուկներին է նայում,
	Զուր կորցնելով իր ժամանակը զարթուն,		Զուր կորցնելով իր ժամանակը զարթուն,
	{{տող|4}}Ավելի քան հոգատար հայրս ինձ ասաց.		{{տող|4}}Ավելի քան հոգատար հայրս ինձ ասաց.
−	«Որդյակ, գնանք, մենք պետք էոր ավելի	+	«Որդյակ, գնանք, մենք պետք է որ ավելի
	Լավ գործածենք ժամանակը սահմանված»։		Լավ գործածենք ժամանակը սահմանված»։
Տող 10 786.		Տող 10 787.
	{{տող|22}}Աչքերն անփայլ ու փոս էին բոլորի,		{{տող|22}}Աչքերն անփայլ ու փոս էին բոլորի,
−	Դեմքերն անգույն ևմարմիններն այնքան չոր,	+	Դեմքերն անգույն և մարմիններն այնքան չոր,
	Որ առել էր կաշին ձևը ոսկորի։		Որ առել էր կաշին ձևը ոսկորի։
Տող 10 799.		Տող 10 800.
	{{տող|31}}Ակնախորշերն անքար մատնու պես էին.		{{տող|31}}Ակնախորշերն անքար մատնու պես էին.
	Ովքեր մարդկանց դեմքին կարդում են OMO,		Ովքեր մարդկանց դեմքին կարդում են OMO,
−	Այնտեղ պիտի Mտառը լավ տեսնեին։	+	Այնտեղ պիտի M տառը լավ տեսնեին։
−	{{տող|34}}Եվ ո՞վպիտի, պատճառն առանց գիտնալու,	+	{{տող|34}}Եվ ո՞վ պիտի, պատճառն առանց գիտնալու,
	Հավատար որ տեսքը պտղի ու ջրի		Հավատար որ տեսքը պտղի ու ջրի
−	Իզորու էր նրանց այսքան հյուծելու։	+	Ի զորու էր նրանց այսքան հյուծելու։
	{{տող|37}}Չիմանալով հյուծման պատճառը նրանց,		{{տող|37}}Չիմանալով հյուծման պատճառը նրանց,
	Ես զարմանքով խորհում էի, թե նրանք		Ես զարմանքով խորհում էի, թե նրանք
−	Ինչի՞ցէին այդպես ծյուրվել չափազանց,	+	Ինչի՞ց էին այդպես ծյուրվել չափազանց,
	{{տող|40}}Երբ մի ստվեր հանկարծ գանգի խոռոչից		{{տող|40}}Երբ մի ստվեր հանկարծ գանգի խոռոչից
Տող 10 826.		Տող 10 827.
	{{տող|52}}Բայց քո մասին ճշմարիտը ինձ հայտնիր,		{{տող|52}}Բայց քո մասին ճշմարիտը ինձ հայտնիր,
−	Եվ ասա թե ուղեկիցներդ ովքե՞րեն.	+	Եվ ասա թե ուղեկիցներդ ովքե՞ր են.
	Խնդրեմ ինձ հետ զրուցելու մի քաշվիր»։		Խնդրեմ ինձ հետ զրուցելու մի քաշվիր»։
Տող 10 833.		Տող 10 834.
	Հիմա նորից նույն կսկծանքն եմ ապրում։		Հիմա նորից նույն կսկծանքն եմ ապրում։
−	{{տող|58}}Արդ ինձ ասա՝ ի՞նչն էհյուծում այդպես ձեզ.	+	{{տող|58}}Արդ ինձ ասա՝ ի՞նչն է հյուծում այդպես ձեզ.
	Ես զարմանքից դժվարանում եմ խոսել.		Ես զարմանքից դժվարանում եմ խոսել.
−	Զարմացողը վատ էխոսում իսկապես»։	+	Զարմացողը վատ է խոսում իսկապես»։
	{{տող|61}}Եվ նա ասաց. «Այս ծառի ու ջրի մեջ		{{տող|61}}Եվ նա ասաց. «Այս ծառի ու ջրի մեջ
−	Աստվածային կամքով մուծված էմի ուժ,	+	Աստվածային կամքով մուծված է մի ուժ,
−	Որ հյուծում ու չորացնում էայսպես մեզ։	+	Որ հյուծում ու չորացնում է այսպես մեզ։
	{{տող|64}}Բոլոր սրանք, որոնք երգում են լալով,		{{տող|64}}Բոլոր սրանք, որոնք երգում են լալով,
Տող 10 847.		Տող 10 848.
	{{տող|67}}Եվ ուտելու ու խմելու տենչը վառ		{{տող|67}}Եվ ուտելու ու խմելու տենչը վառ
	Բորբոքում են մեր մեջ մրգերը բուրյան		Բորբոքում են մեր մեջ մրգերը բուրյան
−	Եվ ջրերը, որ հոսում են ժայռն իվար։	+	Եվ ջրերը, որ հոսում են ժայռն ի վար։
	{{տող|70}}Ամեն անգամ, որ այստեղով մենք դառնանք,		{{տող|70}}Ամեն անգամ, որ այստեղով մենք դառնանք,
−	Նորոգվում էմեր տանջանքը նորից նոր,	+	Նորոգվում է մեր տանջանքը նորից նոր,
	Ես կասեի ոչ թե տանջանք, այլ հրճվանք.		Ես կասեի ոչ թե տանջանք, այլ հրճվանք.
−	{{տող|73}}Զի մեզ ծառին ձգող կամքը կամքն էայն,	+	{{տող|73}}Զի մեզ ծառին ձգող կամքը կամքն է այն,
	Որ Քրիստոսին ասել տվեց «Աստուած իմ»,		Որ Քրիստոսին ասել տվեց «Աստուած իմ»,
	Երբ որ նա մեզ փրկեց գնով իր արյան»։		Երբ որ նա մեզ փրկեց գնով իր արյան»։
Տող 10 862.		Տող 10 863.
	{{տող|79}}Եթե զղջումդ այնքան էիր ուշացրել,		{{տող|79}}Եթե զղջումդ այնքան էիր ուշացրել,
−	— Զղջում, որ մեզ հաշտեցնում էԱստծու հետ —	+	— Զղջում, որ մեզ հաշտեցնում է Աստծու հետ —
	Երբ այլևըս չէիր կարող մեղք գործել,		Երբ այլևըս չէիր կարող մեղք գործել,
−	{{տող|82}}Ապա ինչպե՞սայս բոլորակն եկար դու։	+	{{տող|82}}Ապա ինչպե՞ս այս բոլորակն եկար դու։
	Կարծում էի քեզ կգտնեմ ներքևում,		Կարծում էի քեզ կգտնեմ ներքևում,
	Ուր կենում են զանցառուներն հարկատու»։		Ուր կենում են զանցառուներն հարկատու»։
Տող 10 873.		Տող 10 874.
	Նա էր, որ ինձ արտասուքով հորդառատ,		Նա էր, որ ինձ արտասուքով հորդառատ,
−	{{տող|88}}Ջերմ աղոթքով ևհառաչքով իր խորին	+	{{տող|88}}Ջերմ աղոթքով և հառաչքով իր խորին
	Ինձ դուրս հանեց կայաններից սպասման		Ինձ դուրս հանեց կայաններից սպասման
	Եվ ինձ փրկեց ոլորտներից ստորին։		Եվ ինձ փրկեց ոլորտներից ստորին։
	{{տող|91}}Իմ հեգ այրին, որին անչափ սիրեցի,		{{տող|91}}Իմ հեգ այրին, որին անչափ սիրեցի,
−	Հաճելի ու թանկագին էԱստուծո,	+	Հաճելի ու թանկագին է Աստուծո,
−	Զի մենակ էվարք ու բարքով ուղղացի.	+	Զի մենակ է վարք ու բարքով ուղղացի.
	{{տող|94}}Քանզի հիմա Սարդինկայի Բարբաջան		{{տող|94}}Քանզի հիմա Սարդինկայի Բարբաջան
	Ավելի շատ կանայք ունի ամոթխած,		Ավելի շատ կանայք ունի ամոթխած,
−	Քան քաղաքն այն, ուր ապրում էիմ Նելլան։	+	Քան քաղաքն այն, ուր ապրում է իմ Նելլան։
	{{տող|97}}Օ՛ եղբայր իմ, ի՞նչ ես ուզում որ ասեմ.		{{տող|97}}Օ՛ եղբայր իմ, ի՞նչ ես ուզում որ ասեմ.
Տող 10 898.		Տող 10 899.
	{{տող|106}}Բայց եթե այդ անամոթներն զգային,		{{տող|106}}Բայց եթե այդ անամոթներն զգային,
−	Թե երկինքը ինչ էնրանց պատրաստում,	+	Թե երկինքը ինչ է նրանց պատրաստում,
	Այժմվանից բերանաբաց կոռնային։		Այժմվանից բերանաբաց կոռնային։
Տող 10 905.		Տող 10 906.
	Մանկանց այտերն աղվամազով ծածկըվեն։		Մանկանց այտերն աղվամազով ծածկըվեն։
−	{{տող|112}}Այժմ ինձ ասա՝ այստեղ ինչպե՞սես եկել.	+	{{տող|112}}Այժմ ինձ ասա՝ այստեղ ինչպե՞ս ես եկել.
	Ոչ միայն ես, այլև սրանք զարմանքով		Ոչ միայն ես, այլև սրանք զարմանքով
	Նայում են անդ, ուր քո շվաքն ես ձգել»։		Նայում են անդ, ուր քո շվաքն ես ձգել»։
	{{տող|115}}Եվ ես նրան. «Եթե միտքըդ դու բերես		{{տող|115}}Եվ ես նրան. «Եթե միտքըդ դու բերես
−	Այն կյանքը, որ մենի վարեցինք միասին,	+	Այն կյանքը, որ մենք վարեցինք միասին,
	Դառն հուշերից կճնշվես ծանրապես։		Դառն հուշերից կճնշվես ծանրապես։
Տող 10 922.		Տող 10 923.
	{{տող|124}}Իր օգնությամբ ես դուրս ելա այնտեղից		{{տող|124}}Իր օգնությամբ ես դուրս ելա այնտեղից
−	Եվ եկա աստ, բարձրանալով լեռն իվեր,	+	Եվ եկա աստ, բարձրանալով լեռն ի վեր,
−	Որ մաքրում էձեզ երկրային աղտերից։	+	Որ մաքրում է ձեզ երկրային աղտերից։
−	{{տող|127}}Նա ասաց, որ իր պարտքն էինձ ուղեկցել,	+	{{տող|127}}Նա ասաց, որ իր պարտքն է ինձ ուղեկցել,
	Մինչև անդ՝ ուր Բեատրիչեն կգտնեմ.		Մինչև անդ՝ ուր Բեատրիչեն կգտնեմ.
	Այնժամ ինքը ինձ հրաժեշտ կտա էլ։		Այնժամ ինքը ինձ հրաժեշտ կտա էլ։
−	{{տող|130}}Վիրգիլն էսա, որ ինձ այսպես բարբառեց.	+	{{տող|130}}Վիրգիլն է սա, որ ինձ այսպես բարբառեց.
−	Իսկ այս մյուսը այն հոգին էխստամբեր,	+	Իսկ այս մյուսը այն հոգին է խստամբեր,
	Որի համար քիչ առաջ լեռը ցնցվեց,		Որի համար քիչ առաջ լեռը ցնցվեց,
−	{{տող|133}}Որպեսզի նա նրան իբաց թոթափեր»։	+	{{տող|133}}Որպեսզի նա նրան ի բաց թոթափեր»։
	</poem>		</poem>
Տող 10 948.		Տող 10 949.
	{{տող|7}}Ես ասացի խոսքըս առաջ տանելով.		{{տող|7}}Ես ասացի խոսքըս առաջ տանելով.
−	«Մի գուցե նա դանդաղում էհամբառնալ,	+	«Մի գուցե նա դանդաղում է համբառնալ,
	Մեզ երկուսիս ընկերակցել ուզելով։		Մեզ երկուսիս ընկերակցել ուզելով։
−	{{տող|10}}Բայց թե գիտես, ասա ո՞ւր էՊիկկարդան,	+	{{տող|10}}Բայց թե գիտես, ասա ո՞ւր է Պիկկարդան,
	Եվ ասա, թե ուշիուշով ինձ նայող		Եվ ասա, թե ուշիուշով ինձ նայող
	Այս խմբի մեջ կա՞ մի հոգի հիշարժան»։		Այս խմբի մեջ կա՞ մի հոգի հիշարժան»։
Տող 10 957.		Տող 10 958.
	{{տող|13}}«Իմ քույրը, որ գեղեցիկ էր ու բարի,		{{տող|13}}«Իմ քույրը, որ գեղեցիկ էր ու բարի,
	Բայց չգիտեմ որն ավելի, այժմ արդեն		Բայց չգիտեմ որն ավելի, այժմ արդեն
−	Գտնվում էՈլիմպոսի մեջ վերի»։	+	Գտնվում է Ոլիմպոսի մեջ վերի»։
	{{տող|16}}Այսպես ասաց, որից հետո նա հարեց.		{{տող|16}}Այսպես ասաց, որից հետո նա հարեց.
−	«Անհրաժեշտ էմեր անուններն այստեղ տալ,	+	«Անհրաժեշտ է մեր անուններն այստեղ տալ,
−	Զի մեր դեմքը խաթարված էպասից մեծ։	+	Զի մեր դեմքը խաթարված է պասից մեծ։
	{{տող|19}}Սա լուկկացի Բոնաջունտան է,— ասաց,		{{տող|19}}Սա լուկկացի Բոնաջունտան է,— ասաց,
	Եվ ցույց տվեց նրան մատով,— իսկ մյուսն այն,		Եվ ցույց տվեց նրան մատով,— իսկ մյուսն այն,
−	Որի դեմքն էամենքից շատ ազազած,	+	Որի դեմքն է ամենքից շատ ազազած,
	{{տող|22}}Եկեղեցու ղեկն ունեցավ իր ձեռքին.		{{տող|22}}Եկեղեցու ղեկն ունեցավ իր ձեռքին.
−	Նա Տուրից է, ևարդ ծոմով էքավում	+	Նա Տուրից է, և արդ ծոմով է քավում
	Բոլսենայի օձաձկներն ու գինին»։		Բոլսենայի օձաձկներն ու գինին»։
Տող 10 984.		Տող 10 985.
	{{տող|34}}Բայց ինչպես նա, ով նայում է, որ ընտրի,		{{տող|34}}Բայց ինչպես նա, ով նայում է, որ ընտրի,
−	Այսպես ևես նախընտրեցի լուկկացուն,	+	Այսպես և ես նախընտրեցի լուկկացուն,
	Որ խոսելու փափագ ուներ ավելի։		Որ խոսելու փափագ ուներ ավելի։
	{{տող|37}}Նա հծծում էր ինչ֊որ անուն — Ջենտուկկա —		{{տող|37}}Նա հծծում էր ինչ֊որ անուն — Ջենտուկկա —
−	Իր այն մասով, որ իվերուստ սահմանված	+	Իր այն մասով, որ ի վերուստ սահմանված
	Տանջանքներին ավելի էր ենթակա։		Տանջանքներին ավելի էր ենթակա։
−	{{տող|40}}«Ո՛վհոգի, որ ինձ հետ խոսել ես բաղձում,—	+	{{տող|40}}«Ո՛վ հոգի, որ ինձ հետ խոսել ես բաղձում,—
	Ասացի ես,— արդ բարբառիր դու այնպես,		Ասացի ես,— արդ բարբառիր դու այնպես,
	Որ երկուսով էլ ստանանք գոհացում»։		Որ երկուսով էլ ստանանք գոհացում»։
−	{{տող|43}}Եվ նա. «Մի կին, որ անքող էտակավին,	+	{{տող|43}}Եվ նա. «Մի կին, որ անքող է տակավին,
	Իմ քաղաքը քեզ հաճելի կդարձնի,		Իմ քաղաքը քեզ հաճելի կդարձնի,
−	Թեև արժան էնա մարդկանց պարսավին։	+	Թեև արժան է նա մարդկանց պարսավին։
	{{տող|46}}Դու հիշիր այս նախատեսումս անձնական.		{{տող|46}}Դու հիշիր այս նախատեսումս անձնական.
Տող 11 009.		Տող 11 010.
	{{տող|52}}Եվ ես նրան. «Ես մեկն եմ, որ նոթագրում,		{{տող|52}}Եվ ես նրան. «Ես մեկն եմ, որ նոթագրում,
	Ապա հույզերս արտահայտում եմ այնպես,		Ապա հույզերս արտահայտում եմ այնպես,
−	Ինչպես սերն էինձ ներշնչում, թելադրում» ։	+	Ինչպես սերն է ինձ ներշնչում, թելադրում» ։
	{{տող|55}}Եվ նա. «Եղբայր, արդ տեսնում եմ խոչն այն սուր,		{{տող|55}}Եվ նա. «Եղբայր, արդ տեսնում եմ խոչն այն սուր,
Տող 11 019.		Տող 11 020.
	Ինչ որ չեղավ գրարվեստին մեր հատուկ։		Ինչ որ չեղավ գրարվեստին մեր հատուկ։
−	{{տող|61}}Ով շեղվում էողջմտության կանոնից,	+	{{տող|61}}Ով շեղվում է ողջմտության կանոնից,
	Տարբերությունն այդ ոճերի չի տեսնում»։		Տարբերությունն այդ ոճերի չի տեսնում»։
	Եվ նա լռեց, բավարարված զրույցից։		Եվ նա լռեց, բավարարված զրույցից։
Տող 11 029.		Տող 11 030.
	{{տող|67}}Այսպես բոլոր հոգիներն այն ներգևյալ,		{{տող|67}}Այսպես բոլոր հոգիներն այն ներգևյալ,
	Որ հետամուտ էին իրենց քավության,		Որ հետամուտ էին իրենց քավության,
−	Շուտ եկան ևվերադարձան փութաքայլ։	+	Շուտ եկան և վերադարձան փութաքայլ։
	{{տող|70}}Եվ ինչպես նա, ով հոգնելով վազելուց,		{{տող|70}}Եվ ինչպես նա, ով հոգնելով վազելուց,
−	Ընկերներից զատվում էու մեղմ քայլում,	+	Ընկերներից զատվում է ու մեղմ քայլում,
	Մինչև որ իր կուրծքը դադրի հևալուց,		Մինչև որ իր կուրծքը դադրի հևալուց,
Տող 11 043.		Տող 11 044.
	Որ ավելի վաղ գալու իղձ չհայտնեմ.		Որ ավելի վաղ գալու իղձ չհայտնեմ.
−	{{տող|79}}Քանզի քաղաքն, ուր տրված էինձ ապրել,	+	{{տող|79}}Քանզի քաղաքն, ուր տրված է ինձ ապրել,
−	Լավ բարքերից մերկանում էօրեցօր	+	Լավ բարքերից մերկանում է օրեցօր
−	Եվ կարող էիր կործանմանը հանգել»։	+	Եվ կարող է իր կործանմանը հանգել»։
	{{տող|82}}«Ով այդ բանում մեծ մեղք ունի,— ասաց նա,—		{{տող|82}}«Ով այդ բանում մեծ մեղք ունի,— ասաց նա,—
Տող 11 060.		Տող 11 061.
	{{տող|91}}Հիմա զատվենք, ժամանակը մեզ համար		{{տող|91}}Հիմա զատվենք, ժամանակը մեզ համար
−	Սուղ էայստեղ, ևայն իզուր կկորցնեմ,	+	Սուղ է այստեղ, և այն իզուր կկորցնեմ,
	Եթե շարժվեմ քո քայլերով համրավար»։		Եթե շարժվեմ քո քայլերով համրավար»։
	{{տող|94}}Ինչպես երբեմն հեծյալ մարտիկն առանձին		{{տող|94}}Ինչպես երբեմն հեծյալ մարտիկն առանձին
−	Հեռանում էհեծելազոր ջոկատից,	+	Հեռանում է հեծելազոր ջոկատից,
	Ստանալու բախման պատիվն առաջին,		Ստանալու բախման պատիվն առաջին,
Տող 11 092.		Տող 11 093.
	{{տող|115}}«Առաջ անցեք, մի մոտենաք դուք սրան.		{{տող|115}}«Առաջ անցեք, մի մոտենաք դուք սրան.
−	Սա ծլել էեդեմական այն ծառից,	+	Սա ծլել է եդեմական այն ծառից,
−	Որից կերել, ճաշակել էմայր Եվան»։	+	Որից կերել, ճաշակել է մայր Եվան»։
	{{տող|118}}Այսպես ասաց ճյուղերի մեջ ինչ֊որ ձայն։		{{տող|118}}Այսպես ասաց ճյուղերի մեջ ինչ֊որ ձայն։
Տող 11 105.		Տող 11 106.
	{{տող|124}}Եվ հրեից, որ խմեցին կշտացան,		{{տող|124}}Եվ հրեից, որ խմեցին կշտացան,
	Որի համար նրանց վանեց Գեդեոնն,		Որի համար նրանց վանեց Գեդեոնն,
−	Երբ ցած իջավ բլուրներից իՄադիան»։	+	Երբ ցած իջավ բլուրներից ի Մադիան»։
	{{տող|127}}Բոլորակի եզրով այսպես ընթացանք,		{{տող|127}}Բոլորակի եզրով այսպես ընթացանք,
Տող 11 115.		Տող 11 116.
	Ամեն մեկըս մտորելով անբարբառ։		Ամեն մեկըս մտորելով անբարբառ։
−	{{տող|133}}«Ինչո՞ւեք դուք այդպես գնում մտածկոտ»,—	+	{{տող|133}}«Ինչո՞ւ եք դուք այդպես գնում մտածկոտ»,—
	Հանկարծ գոչեց մի ձայն, որից խրտչեցի		Հանկարծ գոչեց մի ձայն, որից խրտչեցի
−	Հար ևնման մի մտրուկի վեհերոտ։	+	Հար և նման մի մտրուկի վեհերոտ։
	{{տող|136}}Վեր նայեցի, տեսնելու թե ով էր այդ.		{{տող|136}}Վեր նայեցի, տեսնելու թե ով էր այդ.
Տող 11 125.		Տող 11 126.
	{{տող|139}}Ինչպես շողաց մեկը, որ մեզ գոչում էր.		{{տող|139}}Ինչպես շողաց մեկը, որ մեզ գոչում էր.
	«Խաղաղության տանող աղին այստեղ է.		«Խաղաղության տանող աղին այստեղ է.
−	Մուտքն այստեղ էբարձրանալու լեռն իվեր»։	+	Մուտքն այստեղ է բարձրանալու լեռն ի վեր»։
	{{տող|142}}Նրա տեսքից ես շլացա իրավամբ,		{{տող|142}}Նրա տեսքից ես շլացա իրավամբ,
Տող 11 154.		Տող 11 155.
	{{տող|4}}Եվ ինչպես նա, ով չի երբեք դանդաղում,		{{տող|4}}Եվ ինչպես նա, ով չի երբեք դանդաղում,
−	Այլ իր ճամփով ընթանում էմիշտ առաջ,	+	Այլ իր ճամփով ընթանում է միշտ առաջ,
−	Երբոր նրան հարկի խթանն էմղում,	+	Երբոր նրան հարկի խթանն է մղում,
−	{{տող|7}}Այսպես ևմենք մտանք մի նեղ արահետ,	+	{{տող|7}}Այսպես և մենք մտանք մի նեղ արահետ,
	Մագլցելով մի սանդուղքով, որ, անձուկ,		Մագլցելով մի սանդուղքով, որ, անձուկ,
	Թույլ չէր տալիս մեզ բարձրանալ զուգահետ։		Թույլ չէր տալիս մեզ բարձրանալ զուգահետ։
−	{{տող|10}}Ինչպես մատաղ ծիտը թևերն էբացում,	+	{{տող|10}}Ինչպես մատաղ ծիտը թևերն է բացում,
	Թռչկոտելու տենչով, ապա կծկում է,		Թռչկոտելու տենչով, ապա կծկում է,
	Սիրտ չանելով թողնել իր բույնը փցուն,		Սիրտ չանելով թողնել իր բույնը փցուն,
Տող 11 167.		Տող 11 168.
	{{տող|13}}Այսպես ես մեկ ուզում էի բան հարցնել,		{{տող|13}}Այսպես ես մեկ ուզում էի բան հարցնել,
	Մեկ տատամսում, իմ շրթները շարժելով,		Մեկ տատամսում, իմ շրթները շարժելով,
−	Ճիշտ ինչպես նա, ով փորձում էխոսք վերցնել։	+	Ճիշտ ինչպես նա, ով փորձում է խոսք վերցնել։
	{{տող|16}}Բարի հայրըս տեսնելով, որ ես երկմիտ		{{տող|16}}Բարի հայրըս տեսնելով, որ ես երկմիտ
Տող 11 174.		Տող 11 175.
	{{տող|19}}Ես աներկբա բացի բերանս այն ատեն		{{տող|19}}Ես աներկբա բացի բերանս այն ատեն
−	Ու ասացի. «Ինչպե՞սկարող են հյուծվել	+	Ու ասացի. «Ինչպե՞ս կարող են հյուծվել
	Նրանք, ովքեր սնուցվելու պետք չունեն»։		Նրանք, ովքեր սնուցվելու պետք չունեն»։
Տող 11 182.		Տող 11 183.
	{{տող|25}}Եթե դարձյալ մտաբերես, թե ինչպես		{{տող|25}}Եթե դարձյալ մտաբերես, թե ինչպես
−	Ձեր պատկերն էարտացոլում հայելին,	+	Ձեր պատկերն է արտացոլում հայելին,
−	Այն, ինչ որ քեզ բարդ էթվում, կըմբռնես։	+	Այն, ինչ որ քեզ բարդ է թվում, կըմբռնես։
	{{տող|28}}Բայց որպեսզի հարցն հասկանաս անթերի,		{{տող|28}}Բայց որպեսզի հարցն հասկանաս անթերի,
Տող 11 189.		Տող 11 190.
	Որ նա լինի բուժիչը քո վերքերի»։		Որ նա լինի բուժիչը քո վերքերի»։
−	{{տող|31}}«Եթե ինձ էընկնում այդ հարցը պարզել,	+	{{տող|31}}«Եթե ինձ է ընկնում այդ հարցը պարզել,
	Քանի դու կաս,— պատասխանեց Ստատիոն,—		Քանի դու կաս,— պատասխանեց Ստատիոն,—
	Ներիր ինձ, որ քեզ չեմ կարող ոչ ասել»։		Ներիր ինձ, որ քեզ չեմ կարող ոչ ասել»։
Տող 11 198.		Տող 11 199.
	{{տող|37}}Զուտ արյունը, ոը երբեք չի ներծծվում		{{տող|37}}Զուտ արյունը, ոը երբեք չի ներծծվում
−	Երակներից ևմնում էինչպես մի	+	Երակներից և մնում է ինչպես մի
−	Ավելորդ ճաշ, որ սեղանից էվերցվում,	+	Ավելորդ ճաշ, որ սեղանից է վերցվում,
−	{{տող|40}}Ստանում էսրտում հաստիչ զորություն,	+	{{տող|40}}Ստանում է սրտում հաստիչ զորություն,
	Ինչպես արյունն երակների մեջ հոսող		Ինչպես արյունն երակների մեջ հոսող
−	Սնուցում էծայրանդամները մարդուն։	+	Սնուցում է ծայրանդամները մարդուն։
−	{{տող|43}}Նորից զտված՝ նա իջնում էսեռական	+	{{տող|43}}Նորից զտված՝ նա իջնում է սեռական
−	Օրգաններում, ուրկից կաթում էմի այլ	+	Օրգաններում, ուրկից կաթում է մի այլ
	Արյան վրա մի անոթում բնական։		Արյան վրա մի անոթում բնական։
−	{{տող|46}}Անդ խառնվում էմի արյունը մյուս արյան,	+	{{տող|46}}Անդ խառնվում է մի արյունը մյուս արյան,
	Մին ներկրում է, իսկ մյուսը ներգործում.		Մին ներկրում է, իսկ մյուսը ներգործում.
	Ըստ որում սա ունի զորեղ զտարան։		Ըստ որում սա ունի զորեղ զտարան։
−	{{տող|49}}Ձուլված նրան՝ սկսում էսա գործել	+	{{տող|49}}Ձուլված նրան՝ սկսում է սա գործել
−	Մակարդելով, ևապա կյանք էտալիս	+	Մակարդելով, և ապա կյանք է տալիս
−	Այն մակարդին, որին ինքն էստեղծել։	+	Այն մակարդին, որին ինքն է ստեղծել։
−	{{տող|52}}Ներգործոն ուժն հոգևորվում էնման	+	{{տող|52}}Ներգործոն ուժն հոգևորվում է նման
	Բուսականին, տարբերվելով այնու, որ		Բուսականին, տարբերվելով այնու, որ
	Նա ճամփին է, իսկ սա հասել իր լրման.		Նա ճամփին է, իսկ սա հասել իր լրման.
	{{տող|55}}Եվ աճելով ինչպես մի սունկ ծովային՝		{{տող|55}}Եվ աճելով ինչպես մի սունկ ծովային՝
−	Շարժվում էևզգում, ապա կազմում է	+	Շարժվում է և զգում, ապա կազմում է
	Օրգանները կարողությանց մարդկային։		Օրգանները կարողությանց մարդկային։
−	{{տող|58}}Սրտից ծագած այդ զորությունն իհարկին	+	{{տող|58}}Սրտից ծագած այդ զորությունն ի հարկին
	Մերթ ընդլայնվում, մերթ ծավալվում է, նայած		Մերթ ընդլայնվում, մերթ ծավալվում է, նայած
	Անդամների կազմավորման կարիքին։		Անդամների կազմավորման կարիքին։
−	{{տող|61}}Բայց ինչպես էասուն դառնում անասնից,	+	{{տող|61}}Բայց ինչպես է ասուն դառնում անասնից,
−	Դեռ չգիտես, դա այնպիսի հարց էբարդ,	+	Դեռ չգիտես, դա այնպիսի հարց է բարդ,
	Ուր մոլորվեց մի իմաստուն քեզանից։		Ուր մոլորվեց մի իմաստուն քեզանից։
Տող 11 239.		Տող 11 240.
	{{տող|67}}Արդ միտքըդ բաց ճշմարտությանն անհեղլի.		{{տող|67}}Արդ միտքըդ բաց ճշմարտությանն անհեղլի.
	Իմացիր որ հենց որ սաղմի մեջ արդեն		Իմացիր որ հենց որ սաղմի մեջ արդեն
−	Ավարտված էկազմավորումն ուղեղի,	+	Ավարտված է կազմավորումն ուղեղի,
−	{{տող|70}}Արարիչը զվարթ նայում էնրան՝	+	{{տող|70}}Արարիչը զվարթ նայում է նրան՝
	Բնության այդ ամենամեծ արվեստին		Բնության այդ ամենամեծ արվեստին
	Եվ ներարկում նրան հոգի բանական։		Եվ ներարկում նրան հոգի բանական։
−	{{տող|73}}Իսկ սա ինչ֊որ գործոն գտնում էսաղմում,	+	{{տող|73}}Իսկ սա ինչ֊որ գործոն գտնում է սաղմում,
−	Միակցում էևկազմում լոկ մի հոգի,	+	Միակցում է և կազմում լոկ մի հոգի,
−	Որ ապրում է, զգում էևգիտակցում։	+	Որ ապրում է, զգում է և գիտակցում։
	{{տող|76}}Եվ որպեսզի խոսքըս քեզ քիչ զարմացնի,		{{տող|76}}Եվ որպեսզի խոսքըս քեզ քիչ զարմացնի,
	Հիշիր, ինչպես վազի հույզը, միացած		Հիշիր, ինչպես վազի հույզը, միացած
−	Արեգակի տապին, դաոնում էգինի։	+	Արեգակի տապին, դառնում է գինի։
−	{{տող|79}}Երբ Լաքեզիսն սպառում էմանածոն,	+	{{տող|79}}Երբ Լաքեզիսն սպառում է մանածոն,
−	Հոգին մարմնից, անջատվում էու տանում	+	Հոգին մարմնից, անջատվում է ու տանում
	Նրա բոլոր հատկությունները գործոն։		Նրա բոլոր հատկությունները գործոն։
Տող 11 261.		Տող 11 262.
	Առաջվանից ավելի լավ են գործում։		Առաջվանից ավելի լավ են գործում։
−	{{տող|85}}Հոգին թռչում ու հասնում էանհապաղ	+	{{տող|85}}Հոգին թռչում ու հասնում է անհապաղ
−	Զույգ ափերից մեկին ևկամ մյուսին,	+	Զույգ ափերից մեկին և կամ մյուսին,
−	Եվ իր վիճակն իմանում էայնտեղ նախ։	+	Եվ իր վիճակն իմանում է այնտեղ նախ։
−	{{տող|88}}Հենց որ այդտեղ օդը պատում էնրան,	+	{{տող|88}}Հենց որ այդտեղ օդը պատում է նրան,
−	Հաստիչ ուժը ճառագայթում էիր շուրջ,	+	Հաստիչ ուժը ճառագայթում է իր շուրջ,
	Ինչպես արեց անդամների մեջ կենդան։		Ինչպես արեց անդամների մեջ կենդան։
−	{{տող|91}}Եվ օդն ինչպես, երբ այն լի էգոլորշով,	+	{{տող|91}}Եվ օդն ինչպես, երբ այն լի է գոլորշով,
−	Ցոլցոլում էարեգակի շողերից	+	Ցոլցոլում է արեգակի շողերից
	Եվ զարդարվում ծիածանի գույներով,		Եվ զարդարվում ծիածանի գույներով,
−	{{տող|94}}Այսպես օդը, որով պատվում էհոգին,	+	{{տող|94}}Այսպես օդը, որով պատվում է հոգին,
−	Ստանում էայն ձևը, որ նրա մեջ	+	Ստանում է այն ձևը, որ նրա մեջ
−	Դրոշմում էարարիչ ուժը ներքին.	+	Դրոշմում է արարիչ ուժը ներքին.
−	{{տող|97}}Եվ ինչպես բոցն հետևում էկրակին,	+	{{տող|97}}Եվ ինչպես բոցն հետևում է կրակին,
	Ուր էլ որ սա տեղափոխվի ու գնա,		Ուր էլ որ սա տեղափոխվի ու գնա,
−	Այսպես նոր ձևն հետևում էհոգիին։	+	Այսպես նոր ձևն հետևում է հոգիին։
−	{{տող|100}}Երևույթն այն, որը կոչվում էստվեր,	+	{{տող|100}}Երևույթն այն, որը կոչվում է ստվեր,
−	Այս նոր ձևն է, որից կազմում էհոգին	+	Այս նոր ձևն է, որից կազմում է հոգին
	Ամեն տեսակ զգայական օրգաններ։		Ամեն տեսակ զգայական օրգաններ։
	{{տող|103}}Դրանով ենք մենք ծիծաղում, բարբառում,		{{տող|103}}Դրանով ենք մենք ծիծաղում, բարբառում,
	Դրանով են հառաչներն ու հեծքը մեր,		Դրանով են հառաչներն ու հեծքը մեր,
−	Որ կարող էլսած լինես այս սարում։	+	Որ կարող է լսած լինես այս սարում։
	{{տող|106}}Մեր ստվերներն այս կամ այն տեսքն են առնում,		{{տող|106}}Մեր ստվերներն այս կամ այն տեսքն են առնում,
	Նայած թե ինչ գրգիռներ են վարում մեզ.		Նայած թե ինչ գրգիռներ են վարում մեզ.
−	Պատճառն այդ է, որ քեզ զարմանք էառթում»։	+	Պատճառն այդ է, որ քեզ զարմանք է առթում»։
	{{տող|109}}Հասել էինք արդեն վերջին ոլորտին		{{տող|109}}Հասել էինք արդեն վերջին ոլորտին
Տող 11 299.		Տող 11 300.
	{{տող|112}}Լեռան լանջը այնտեղ բոցեր էր ցանում,		{{տող|112}}Լեռան լանջը այնտեղ բոցեր էր ցանում,
	Եվ ներքևից բարձրանում էր մի քամի,		Եվ ներքևից բարձրանում էր մի քամի,
−	Որ այդ բոցերը բորբ իբաց էր վանում։	+	Որ այդ բոցերը բորբ ի բաց էր վանում։
	{{տող|115}}Արդ մեզ հարկ էր մեկ֊մեկ գնալ ճամփեզրից.		{{տող|115}}Արդ մեզ հարկ էր մեկ֊մեկ գնալ ճամփեզրից.
Տող 11 305.		Տող 11 306.
	Վար ընկնելուց, այն կողմից՝ վառ բոցերից։		Վար ընկնելուց, այն կողմից՝ վառ բոցերից։
−	{{տող|118}}Վարպետս ասաց. «Աստ հարկ էու անհրաժեշտ	+	{{տող|118}}Վարպետս ասաց. «Աստ հարկ է ու անհրաժեշտ
	Աչքերը միշտ պահել լարված, անթարթափ,		Աչքերը միշտ պահել լարված, անթարթափ,
−	Ըստ որում՝ աստ կարելի էգայթել հեշտ»։	+	Ըստ որում՝ աստ կարելի է գայթել հեշտ»։
	{{տող|121}}Այնժամ խորքից հրի վառ ու ահագին		{{տող|121}}Այնժամ խորքից հրի վառ ու ահագին
Տող 11 333.		Տող 11 334.
	Այդ գոհերով ու այդ պատժով քավչական		Այդ գոհերով ու այդ պատժով քավչական
−	{{տող|139}}Վերքերն իրենց վերջ իվերջո կփակվեն։	+	{{տող|139}}Վերքերն իրենց վերջ ի վերջո կփակվեն։
	</poem>		</poem>
Տող 11 352.		Տող 11 353.
	{{տող|10}}Այս առիթով ահա նրանք իմ մասին		{{տող|10}}Այս առիթով ահա նրանք իմ մասին
−	Խոսք բաց արին ևասացին մեկմեկու.	+	Խոսք բաց արին և ասացին մեկմեկու.
−	«Սա կարծես թե մարմին չունի մեզ պես սին»:	+	«Սա կարծես թե մարմին չունի մեզ պես սին»։
	{{տող|13}}Ապա ոմանք ինձ մոտեցան անարգել,		{{տող|13}}Ապա ոմանք ինձ մոտեցան անարգել,
Տող 11 364.		Տող 11 365.
	{{տող|19}}Պատասխանըդ պետք չէ միայն ինձ համար.		{{տող|19}}Պատասխանըդ պետք չէ միայն ինձ համար.
−	Դա բոլորիս ավելի էհարկավոր,	+	Դա բոլորիս ավելի է հարկավոր,
−	Քան հնդիկին ու հաբեշին ջուրը սառ:	+	Քան հնդիկին ու հաբեշին ջուրը սառ։
−	{{տող|22}}Ասա մեզ, թե ինչպե՞սես դու խափանում	+	{{տող|22}}Ասա մեզ, թե ինչպե՞ս ես դու խափանում
	Ճառագայթներն արեգակի, կարծես թե		Ճառագայթներն արեգակի, կարծես թե
−	Դեռ չլինես ընկած մահվան դարանում»:	+	Դեռ չլինես ընկած մահվան դարանում»։
	{{տող|25}}Այսպես հարցրեց ինձ մի հոգի. ես ընդփույթ		{{տող|25}}Այսպես հարցրեց ինձ մի հոգի. ես ընդփույթ
Տող 11 391.		Տող 11 392.
	Փոփոխակի ձայնարկեցին բարձր ու ձիգ.		Փոփոխակի ձայնարկեցին բարձր ու ձիգ.
−	{{տող|40}}Նորեկ խումբը գոչեց «Սոդոմ ևԳոմոր»	+	{{տող|40}}Նորեկ խումբը գոչեց «Սոդոմ և Գոմոր»
	Մյուսը՝ «Մտավ Պասիֆայեն կռվի մեջ,		Մյուսը՝ «Մտավ Պասիֆայեն կռվի մեջ,
	Որ գոհացնի ցուլը կիրքն իր հախնթոր»։		Որ գոհացնի ցուլը կիրքն իր հախնթոր»։
Տող 11 413.		Տող 11 414.
	{{տող|55}}Իմացեք որ ես չեմ մեռել դեռ մահվամբ,		{{տող|55}}Իմացեք որ ես չեմ մեռել դեռ մահվամբ,
	Այլ մարմինըս այստեղ ինձ հետ եմ բերել		Այլ մարմինըս այստեղ ինձ հետ եմ բերել
−	Իր կենդանի հոդվածներով ևարյամբ։	+	Իր կենդանի հոդվածներով և արյամբ։
	{{տող|58}}Գնում եմ վեր, որ լույս գտնեմ մտավոր.		{{տող|58}}Գնում եմ վեր, որ լույս գտնեմ մտավոր.
Տող 11 424.		Տող 11 425.
	{{տող|64}}Ասացեք ինձ, որպեսզի այն գրանցեմ,		{{տող|64}}Ասացեք ինձ, որպեսզի այն գրանցեմ,
−	Դուք ո՞վեք ևայն հոգիներն ովքե՞րեն,	+	Դուք ո՞վ եք և այն հոգիներն ովքե՞ր են,
−	Որ քայլում են ձեր ընթացքին հակընդդեմ»:	+	Որ քայլում են ձեր ընթացքին հակընդդեմ»։
	{{տող|67}}Ինչպես կոպիտ ու վայրենի լեռնցին,		{{տող|67}}Ինչպես կոպիտ ու վայրենի լեռնցին,
−	Երբ առաջին անգամ քաղաք էգալիս,	+	Երբ առաջին անգամ քաղաք է գալիս,
−	Նայում էլուռ, շլմոր ասդին ու անդին,	+	Նայում է լուռ, շլմոր ասդին ու անդին,
	{{տող|70}}Այսպես էին այն ստվերներն երևում.		{{տող|70}}Այսպես էին այն ստվերներն երևում.
	Բայց երբ նրանք թոթափվեցին զարմանքից,		Բայց երբ նրանք թոթափվեցին զարմանքից,
−	Որ իմաստուն մարդկանց մոտ կարճ էտևում,	+	Որ իմաստուն մարդկանց մոտ կարճ է տևում,
	{{տող|73}}«Երանի քեզ, որ մեր մարզերն ես եկել,—		{{տող|73}}«Երանի քեզ, որ մեր մարզերն ես եկել,—
Տող 11 439.		Տող 11 440.
	Որ լավագույն կյանքի հասնես անարգել.		Որ լավագույն կյանքի հասնես անարգել.
−	{{տող|76}}Այն խումբը, որ քայլում էմեզ հակընթաց,	+	{{տող|76}}Այն խումբը, որ քայլում է մեզ հակընթաց,
	Գործեց մեղքն այն, որի համար ծաղրանքով		Գործեց մեղքն այն, որի համար ծաղրանքով
	«Բամբիշ» կոչվեց մի օր Կեսարը հաղթած։		«Բամբիշ» կոչվեց մի օր Կեսարը հաղթած։
Տող 11 457.		Տող 11 458.
	{{տող|88}}Արդ մեր մեղքն ու արարքները գիտես դու.		{{տող|88}}Արդ մեր մեղքն ու արարքները գիտես դու.
	Անշուշտ կուզես մեր անուններն իմանալ,		Անշուշտ կուզես մեր անուններն իմանալ,
−	Բայց ժամանակ չկա մեկ֊մեկ թվելու:	+	Բայց ժամանակ չկա մեկ֊մեկ թվելու։
	{{տող|91}}Իմ անունը ես կարող եմ քեզ հայտնել.		{{տող|91}}Իմ անունը ես կարող եմ քեզ հայտնել.
Տող 11 484.		Տող 11 485.
	{{տող|109}}Բայց եթե քո հավաստիքներն ստույգ են,		{{տող|109}}Բայց եթե քո հավաստիքներն ստույգ են,
−	Ապա ասա, ի՞նչ էպատճառն այն սիրո,	+	Ապա ասա, ի՞նչ է պատճառն այն սիրո,
	Որ տածում ես դեպ ինձ այնքան ջերմորեն»։		Որ տածում ես դեպ ինձ այնքան ջերմորեն»։
Տող 11 496.		Տող 11 497.
	{{տող|118}}Նա տաղելու, վիպելու մեջ բոլորից		{{տող|118}}Նա տաղելու, վիպելու մեջ բոլորից
−	Առաջ անցավ, ևհիմարներն ասեն թող,	+	Առաջ անցավ, և հիմարներն ասեն թող,
−	Որ Լիմոժցին գերազանց էնրանից։	+	Որ Լիմոժցին գերազանց է նրանից։
	{{տող|121}}Նրանք նայում են անվանը, ոչ փաստին,		{{տող|121}}Նրանք նայում են անվանը, ոչ փաստին,
Տող 11 504.		Տող 11 505.
	{{տող|124}}Այսպես արին հիներն հանդեպ Գուիտտոնի,		{{տող|124}}Այսպես արին հիներն հանդեպ Գուիտտոնի,
−	Տարփողելով նրան բերնե իբերան,	+	Տարփողելով նրան բերնե ի բերան,
	Մինչև եղավ ճշմարտությունը հայտնի։		Մինչև եղավ ճշմարտությունը հայտնի։
	{{տող|127}}Արդ, եթե դու ունես շնորհ այնքան մեծ,		{{տող|127}}Արդ, եթե դու ունես շնորհ այնքան մեծ,
	Որ կարող ես դեպի Դրախտ բարձրանալ,		Որ կարող ես դեպի Դրախտ բարձրանալ,
−	Ու Քրիստոսն էբազմած իբրև գահերեց,	+	Ու Քրիստոսն է բազմած իբրև գահերեց,
	{{տող|130}}Ապա այնտեղ «Հայր մեր» ասա ինձ համար,		{{տող|130}}Ապա այնտեղ «Հայր մեր» ասա ինձ համար,
−	Այնքան որքան հարկավոր էմեզ այստեղ,	+	Այնքան որքան հարկավոր է մեզ այստեղ,
	Ուր մեղանչել էլ չենք կարող մենք իսպառ»։		Ուր մեղանչել էլ չենք կարող մենք իսպառ»։
Տող 11 521.		Տող 11 522.
	{{տող|136}}Ես մոտեցա այնժամ մյուսին ցույց տրված,		{{տող|136}}Ես մոտեցա այնժամ մյուսին ցույց տրված,
	Եվ ասացի, որ իմ հոգին անձկալի		Եվ ասացի, որ իմ հոգին անձկալի
−	Նրա անվանն հատուկ տեղ էր պատրաստած:	+	Նրա անվանն հատուկ տեղ էր պատրաստած։
	{{տող|139}}Նա սկսեց հոժարակամ բարբառել.		{{տող|139}}Նա սկսեց հոժարակամ բարբառել.
	«Դուք այնպիսի շոյող խոսքեր եք անում,		«Դուք այնպիսի շոյող խոսքեր եք անում,
−	Որ չեմ կարող ևչեմ ուզում ինձ ծածկել։	+	Որ չեմ կարող և չեմ ուզում ինձ ծածկել։
	{{տող|142}}Ես Առնալդն եմ, որ երգում եմ արցունքով.		{{տող|142}}Ես Առնալդն եմ, որ երգում եմ արցունքով.
Տող 11 532.		Տող 11 533.
	{{տող|145}}Հայցում եմ ձեզ հանուն ուժի մեծազոր,		{{տող|145}}Հայցում եմ ձեզ հանուն ուժի մեծազոր,
−	Որ տանում էձեզ գագաթը այս լեռան,	+	Որ տանում է ձեզ գագաթը այս լեռան,
	Պատեհ ժամին հիշեցեք իմ վիշտը խոր»։		Պատեհ ժամին հիշեցեք իմ վիշտը խոր»։
Տող 11 542.		Տող 11 543.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
	{{տող|1}}Արևը այն կետի վրա էր երկնի,		{{տող|1}}Արևը այն կետի վրա էր երկնի,
−	Ուրկից շողերն արձակում էնախ այնտեղ,	+	Ուրկից շողերն արձակում է նախ այնտեղ,
	Որտեղ հեղվեց սուրբ արյունը Միածնի.		Որտեղ հեղվեց սուրբ արյունը Միածնի.
−	{{տող|4}}Մինչ Էբրոսը թավալվում էԿշռի տակ,	+	{{տող|4}}Մինչ Էբրոսը թավալվում է Կշռի տակ,
	Եվ Գանգեսը եռևեփում կեսօրին։		Եվ Գանգեսը եռևեփում կեսօրին։
−	Օրն անցնում էր, երբ տեսանք մի հրեշտակ:	+	Օրն անցնում էր, երբ տեսանք մի հրեշտակ։
	{{տող|7}}Նա բոցից դուրս եզրին կանգնած՝ «Երանի		{{տող|7}}Նա բոցից դուրս եզրին կանգնած՝ «Երանի
Տող 11 557.		Տող 11 558.
	Թե այս հուրը ձեզ չի կիզել նախապես.		Թե այս հուրը ձեզ չի կիզել նախապես.
−	{{տող|13}}Արդ ներս մտեք ևունկնդրեք երգ մի նոր»։	+	{{տող|13}}Արդ ներս մտեք և ունկնդրեք երգ մի նոր»։
	Լսելով այս՝ ես սարսեցի ինչպես նա,		Լսելով այս՝ ես սարսեցի ինչպես նա,
	Ում խրել են մի փոսի մեջ գետնափոր։		Ում խրել են մի փոսի մեջ գետնափոր։
	{{տող|16}}Ահից սառած՝ գլուխս առաջ պարզեցի,		{{տող|16}}Ահից սառած՝ գլուխս առաջ պարզեցի,
−	Դիտելով հուրն ևհիշելով այն մարդկանց,	+	Դիտելով հուրն և հիշելով այն մարդկանց,
	Որոնք կիզվել էին վրան վառ բոցի։		Որոնք կիզվել էին վրան վառ բոցի։
	{{տող|19}}Դեպ ինձ դարձան առաջնորդներն իմ անահ։		{{տող|19}}Դեպ ինձ դարձան առաջնորդներն իմ անահ։
	«Որդյակ,— ասաց Վիրգիլիոսն ինձ,— ներս անցիր,		«Որդյակ,— ասաց Վիրգիլիոսն ինձ,— ներս անցիր,
−	Սա կարող էահ պատճառել, բայց ոչ մահ։	+	Սա կարող է ահ պատճառել, բայց ոչ մահ։
	{{տող|22}}Հիշիր, հիշիր, ես օգնեցի եթե քեզ		{{տող|22}}Հիշիր, հիշիր, ես օգնեցի եթե քեզ
−	Ողջ ևառողջ անդունդն իվար իջնելու,	+	Ողջ և առողջ անդունդն ի վար իջնելու,
−	Չօգնե՞մհիմա, երբ երկինքը մոտ էմեզ։	+	Չօգնե՞մ հիմա, երբ երկինքը մոտ է մեզ։
−	{{տող|25}}Հավատա, որ եթե նույնիսկ դա մնաս	+	{{տող|25}}Հավատա, որ եթե նույնիսկ դու մնաս
	Հազար տարի այս կրակի կենտրոնում,		Հազար տարի այս կրակի կենտրոնում,
	Նա չի կարող քեզնից խլել ոչ մի մազ։		Նա չի կարող քեզնից խլել ոչ մի մազ։
	{{տող|28}}Եթե կարծում ես, որ խաբում եմ ես քեզ,		{{տող|28}}Եթե կարծում ես, որ խաբում եմ ես քեզ,
−	Մոտեցիր ևփեշըդ բոցին երկարիր,	+	Մոտեցիր և փեշըդ բոցին երկարիր,
	Կտեսնես որ նա չի լինի հրակեզ։		Կտեսնես որ նա չի լինի հրակեզ։
	{{տող|31}}Արդ թոթափվիր ամեն տեսակ երկյուղից.		{{տող|31}}Արդ թոթափվիր ամեն տեսակ երկյուղից.
−	Դարձիր այս կողմ ևհամարձակ ներս մտիր»։	+	Դարձիր այս կողմ և համարձակ ներս մտիր»։
	Ես, ակամա, չէի շարժվում իմ տեղից։		Ես, ակամա, չէի շարժվում իմ տեղից։
	{{տող|34}}Երբ տեսավ, որ չէի շարժվում ես նորից,		{{տող|34}}Երբ տեսավ, որ չէի շարժվում ես նորից,
	Մի քիչ հուզված ասաց. «Որդի, էլ հիմա		Մի քիչ հուզված ասաց. «Որդի, էլ հիմա
−	Այս խութն էլոկ քեզ բաժանում Բեատրիչից»։	+	Այս խութն է լոկ քեզ բաժանում Բեատրիչից»։
−	{{տող|37}}Ինչպես իլուր Թիսբե անվան անձկալի,	+	{{տող|37}}Ինչպես ի լուր Թիսբե անվան անձկալի,
	Պիրամոսը բացավ աչքերն ու նայեց		Պիրամոսը բացավ աչքերն ու նայեց
	Թթենու տակ, որ դարձել էր արնալի,		Թթենու տակ, որ դարձել էր արնալի,
Տող 11 595.		Տող 11 596.
	{{տող|40}}Այսպես կոտրած ընդդիմությունն իմ համառ,		{{տող|40}}Այսպես կոտրած ընդդիմությունն իմ համառ,
	Նայեցի իմ առաջնորդին իմաստուն,		Նայեցի իմ առաջնորդին իմաստուն,
−	Իլուր անվան, որ միշտ թանկ էինձ համար։	+	Ի լուր անվան, որ միշտ թանկ է ինձ համար։
	{{տող|43}}Եվ նա գլուխն օրորելով, ինձ ասաց՝		{{տող|43}}Եվ նա գլուխն օրորելով, ինձ ասաց՝
	«Էլ չսպասենք» ու ինձ ժպտաց քաղցրորեն,		«Էլ չսպասենք» ու ինձ ժպտաց քաղցրորեն,
−	Ինչպես մանկան, որին միրգ էխոստացված։	+	Ինչպես մանկան, որին միրգ է խոստացված։
	{{տող|46}}Ապա ինձնից առաջ մտավ հրատում,		{{տող|46}}Ապա ինձնից առաջ մտավ հրատում,
Տող 11 621.		Տող 11 622.
	Որ շլացրեց երկու աչքերըս շլմոր։		Որ շլացրեց երկու աչքերըս շլմոր։
−	{{տող|61}}Ապա հարեց. «Արևը մայր էմտել.	+	{{տող|61}}Ապա հարեց. «Արևը մայր է մտել.
	Ձեր քայլերը արագացրեք, քանի դեռ		Ձեր քայլերը արագացրեք, քանի դեռ
	Արևմուտքը բոլորովին չի մթնել»։		Արևմուտքը բոլորովին չի մթնել»։
Տող 11 642.		Տող 11 643.
	{{տող|76}}Այծերն ինչպես, քանի դեռ չեն ճարակած,		{{տող|76}}Այծերն ինչպես, քանի դեռ չեն ճարակած,
−	Ժայռերն իվեր ոստոստում են ու կայտռում,	+	Ժայռերն ի վեր ոստոստում են ու կայտռում,
	Ապա հեզիկ արածում են լռակաց,		Ապա հեզիկ արածում են լռակաց,
−	{{տող|79}}Ստվերի տակ — մինչ արևն հուր էցանում —	+	{{տող|79}}Ստվերի տակ — մինչ արևն հուր է ցանում —
	Պահպանությամբ իրենց հովվի, որ հենված		Պահպանությամբ իրենց հովվի, որ հենված
−	Իր մականին հսկողություն էանում.	+	Իր մականին հսկողություն է անում.
−	{{տող|82}}Հոտաղն ինչպես որ հսկում էբացօթյա	+	{{տող|82}}Հոտաղն ինչպես որ հսկում է բացօթյա
	Եվ գիշերում իր հոտի մոտ մակաղած,		Եվ գիշերում իր հոտի մոտ մակաղած,
	Որպեսզի նա գազանի կեր չդառնա,		Որպեսզի նա գազանի կեր չդառնա,
Տող 11 659.		Տող 11 660.
	{{տող|88}}Վերևում մեզ երևում էր անցք մի նեղ,		{{տող|88}}Վերևում մեզ երևում էր անցք մի նեղ,
	Բայց այդ անցքից աստղերն էին երևում՝		Բայց այդ անցքից աստղերն էին երևում՝
−	Սովորական տեսքից խոշոր ևլուսեղ։	+	Սովորական տեսքից խոշոր և լուսեղ։
	{{տող|91}}Մինչ, խոկալով, նրանց էի նայում ես,		{{տող|91}}Մինչ, խոկալով, նրանց էի նայում ես,
−	Քունըս տարավ. իսկ քունն հայտնում էհաճախ	+	Քունըս տարավ. իսկ քունն հայտնում է հաճախ
	Երազի մեջ դեպքերը ոչ ծանոթ մեզ։		Երազի մեջ դեպքերը ոչ ծանոթ մեզ։
	{{տող|94}}Այն ժամին, երբ արևելքից Կիթերան,		{{տող|94}}Այն ժամին, երբ արևելքից Կիթերան,
−	Որ վառվում էհավետ սիրո հրայրքով,	+	Որ վառվում է հավետ սիրո հրայրքով,
	Իր առաջին շողերն հղեց այս լեռան,		Իր առաջին շողերն հղեց այս լեռան,
Տող 11 673.		Տող 11 674.
	Եվ հաճելի ձայնով երգում էր այսպես.		Եվ հաճելի ձայնով երգում էր այսպես.
−	{{տող|100}}«Ով իմ անունն իմանալու էկարոտ,	+	{{տող|100}}«Ով իմ անունն իմանալու է կարոտ,
	Թող իմանա՝ Լիան եմ ես. շրջում եմ,		Թող իմանա՝ Լիան եմ ես. շրջում եմ,
	Որ ինձ համար կազմեմ ծաղկե մի նարոտ։		Որ ինձ համար կազմեմ ծաղկե մի նարոտ։
−	{{տող|103}}Իհաճույս ինձ՝ պճնում եմ ինձ ծաղկունքով,	+	{{տող|103}}Ի հաճույս ինձ՝ պճնում եմ ինձ ծաղկունքով,
−	Իսկ իմ քույրը՝ Հռաքելը, օրն իբուն	+	Իսկ իմ քույրը՝ Հռաքելը, օրն ի բուն
−	Անշարժ անգործ նստում էիր հայելու քով։	+	Անշարժ անգործ նստում է իր հայելու քով։
−	{{տող|106}}Նա սիրում էգողտր աչքերին իր նայել,	+	{{տող|106}}Նա սիրում է գողտր աչքերին իր նայել,
	Իսկ ես զուգվել ծաղիկներով իմ քաղած.		Իսկ ես զուգվել ծաղիկներով իմ քաղած.
−	Իմ հաճույքն էգործել, նրանը՝ հայել»։	+	Իմ հաճույքն է գործել, նրանը՝ հայել»։
	{{տող|109}}Արդեն այգի վաղահարույց շողերից		{{տող|109}}Արդեն այգի վաղահարույց շողերից
	— Որոնք այնքան հաճելի են պանդուխտին,		— Որոնք այնքան հաճելի են պանդուխտին,
−	Որքան նվազ հեռու էնա մայր երկրից —	+	Որքան նվազ հեռու է նա մայր երկրից —
	{{տող|112}}Խույս էր տալիս խավարն ամեն կողմերից,		{{տող|112}}Խույս էր տալիս խավարն ամեն կողմերից,
Տող 11 711.		Տող 11 712.
	{{տող|127}}«Որդյակ, տեսար հուրն անցավոր ու անանց,		{{տող|127}}«Որդյակ, տեսար հուրն անցավոր ու անանց,
	Եվ դու հիմա եկել հասել ես այնտեղ,		Եվ դու հիմա եկել հասել ես այնտեղ,
−	Որտեղ պետք էմենք հրաժեշտ տանք միմյանց։	+	Որտեղ պետք է մենք հրաժեշտ տանք միմյանց։
	{{տող|130}}Ամեն ճարով, ջանքով բերի քեզ այստեղ.		{{տող|130}}Ամեն ճարով, ջանքով բերի քեզ այստեղ.
Տող 11 717.		Տող 11 718.
	Դու ազատ ես ուղիներից սեպ ու նեղ։		Դու ազատ ես ուղիներից սեպ ու նեղ։
−	{{տող|133}}Տես արևը, որ շողում էքո ճակտին.	+	{{տող|133}}Տես արևը, որ շողում է քո ճակտին.
	Տես սեզերը, ծաղիկներն ու թփերն այն,		Տես սեզերը, ծաղիկներն ու թփերն այն,
	Որոնք այստեղ հողում աճում են ինքնին։		Որոնք այստեղ հողում աճում են ինքնին։
Տող 11 726.		Տող 11 727.
	{{տող|139}}Դու այլևս ինձնից խոսք մի սպասիր.		{{տող|139}}Դու այլևս ինձնից խոսք մի սպասիր.
−	Ազատ, շիտակ ևառողջ էքո ոգին.	+	Ազատ, շիտակ և առողջ է քո ոգին.
	Հիմա շարժվիր ըստ քո կամքի անբասիր.		Հիմա շարժվիր ըստ քո կամքի անբասիր.
Տող 11 739.		Տող 11 740.
	Որ մեղմում էր նորածագ լույսն այցելու,		Որ մեղմում էր նորածագ լույսն այցելու,
−	{{տող|4}}Ես անհապաղ մտա այնտեղ ևհուշիկ	+	{{տող|4}}Ես անհապաղ մտա այնտեղ և հուշիկ
	Առաջացա հարթավայրով, ուր չորս դին		Առաջացա հարթավայրով, ուր չորս դին
	Տարածվել էր մի խնկաբույր անուշիկ։		Տարածվել էր մի խնկաբույր անուշիկ։
Տող 11 761.		Տող 11 762.
	{{տող|19}}Որ նման էր Քիասիի պուրակում		{{տող|19}}Որ նման էր Քիասիի պուրակում
	Սոճիների սաղարթների սոսափին,		Սոճիների սաղարթների սոսափին,
−	Երբ Եվղոսը իր սղոխն էարձակում։	+	Երբ Եվղոսը իր սղոխն է արձակում։
	{{տող|22}}Ես համրաքայլ այնքան էի խորացել		{{տող|22}}Ես համրաքայլ այնքան էի խորացել
Տող 11 769.		Տող 11 770.
	{{տող|25}}Երբ ընթացքըս արգելակեց խոր մի գետ,		{{տող|25}}Երբ ընթացքըս արգելակեց խոր մի գետ,
	Որի ափին աճած սեզերը դալար		Որի ափին աճած սեզերը դալար
−	Ալյակներից ծփում էին վետ իվետ։	+	Ալյակներից ծփում էին վետ ի վետ։
	{{տող|28}}Երկրի ջրերն ամենից ջինջ ու զուլալ,		{{տող|28}}Երկրի ջրերն ամենից ջինջ ու զուլալ,
Տող 11 776.		Տող 11 777.
	{{տող|31}}Թեպետև նա ստվերախիտ ու մթին		{{տող|31}}Թեպետև նա ստվերախիտ ու մթին
−	Ձորերով էհոսում հավետ, ուր բնավ	+	Ձորերով է հոսում հավետ, ուր բնավ
	Չի թափանցել ոչ արեգակ, ոչ լուսին։		Չի թափանցել ոչ արեգակ, ոչ լուսին։
−	{{տող|34}}Ես կանգ առա ևիմ աչքերն ուղղեցի	+	{{տող|34}}Ես կանգ առա և իմ աչքերն ուղղեցի
	Հանդիպակաց ափը գետի՝ դիտելու		Հանդիպակաց ափը գետի՝ դիտելու
	Բազմապիսի ծաղկուն ծառերն աղարծի։		Բազմապիսի ծաղկուն ծառերն աղարծի։
Տող 11 788.		Տող 11 789.
	{{տող|40}}Որ հաճույքով ման էր գալիս միայնակ,		{{տող|40}}Որ հաճույքով ման էր գալիս միայնակ,
−	Երգելով ևթարմ ծաղիկներ քաղելով,	+	Երգելով և թարմ ծաղիկներ քաղելով,
	Որոնցով էր պատած ուղին բովանդակ։		Որոնցով էր պատած ուղին բովանդակ։
	{{տող|43}}«Օ՛ չքնաղ կին, որ ջերմանում ես սիրո		{{տող|43}}«Օ՛ չքնաղ կին, որ ջերմանում ես սիրո
−	Ճաճանչներով, եթե պետք էհավատալ	+	Ճաճանչներով, եթե պետք է հավատալ
−	Դեմքի տեսքին, որ հայտարարն էհոգվո,	+	Դեմքի տեսքին, որ հայտարարն է հոգվո,
	{{տող|46}}Բարի եղիր գետի ափին մոտենալ,—		{{տող|46}}Բարի եղիր գետի ափին մոտենալ,—
Տող 11 803.		Տող 11 804.
	Իսկ նա կորցրեց ծաղկած աշխարհը գարնան»։		Իսկ նա կորցրեց ծաղկած աշխարհը գարնան»։
−	{{տող|52}}Հար ևնման հեզիկ կայթող մի կնոջ,	+	{{տող|52}}Հար և նման հեզիկ կայթող մի կնոջ,
	Նա ոտները միացըրեց իրարու		Նա ոտները միացըրեց իրարու
	Եվ, սահելով քայլիկներով անդողդոջ,		Եվ, սահելով քայլիկներով անդողդոջ,
Տող 11 832.		Տող 11 833.
	{{տող|73}}Լեանդրոսը ավելի չէր անիծել,		{{տող|73}}Լեանդրոսը ավելի չէր անիծել,
−	Աբիդի ևՍեստի միջև լողալիս,	+	Աբիդի և Սեստի միջև լողալիս,
	Քան ես Լեթեն, որ չթողեց ինձ անցնել։		Քան ես Լեթեն, որ չթողեց ինձ անցնել։
−	{{տող|76}}«Դուք նորեկ եք, ևիմ ժպիտը այստեղ,	+	{{տող|76}}«Դուք նորեկ եք, և իմ ժպիտը այստեղ,
−	Ուր մարդկության ապաստան էընտրված,—	+	Ուր մարդկության ապաստան է ընտրված,—
	Բարբառեց նա, մեզ նայելով ակնդետ,—		Բարբառեց նա, մեզ նայելով ակնդետ,—
−	{{տող|79}}Կարող էձեզ որոշ չափով զարմացնել.	+	{{տող|79}}Կարող է ձեզ որոշ չափով զարմացնել.
−	Բայց կարող էսաղմոսն «Ուրախ արարեր»	+	Բայց կարող է սաղմոսն «Ուրախ արարեր»
−	Ձեզ լույս սփռել ևձեր կասկածը ցրել։	+	Ձեզ լույս սփռել և ձեր կասկածը ցրել։
	{{տող|82}}Եվ դու, որ ինձ աղերսագին կանչեցիր,		{{տող|82}}Եվ դու, որ ինձ աղերսագին կանչեցիր,
Տող 11 855.		Տող 11 856.
	Եվ կցրեմ քեզ պարուրող մեգը խիտ։		Եվ կցրեմ քեզ պարուրող մեգը խիտ։
−	{{տող|91}}Արարիչը, որ կատարյալ էինքյան,	+	{{տող|91}}Արարիչը, որ կատարյալ է ինքյան,
	Մարդուն բարի, բարու համար ստեղծեց,		Մարդուն բարի, բարու համար ստեղծեց,
	Տալով նրան տեղն այս հավերժ հանգստյան։		Տալով նրան տեղն այս հավերժ հանգստյան։
Տող 11 863.		Տող 11 864.
	Դառըն ողբի ու թախիծի փոխարկվեց։		Դառըն ողբի ու թախիծի փոխարկվեց։
−	{{տող|97}}Այս լեռն այսքան բարձրացել էդեպ երկինք,	+	{{տող|97}}Այս լեռն այսքան բարձրացել է դեպ երկինք,
	Ինչպես ահա տեսնում ես դու քո աչքով,		Ինչպես ահա տեսնում ես դու քո աչքով,
	Որ գագաթին ապրած մարդուն երջանիկ,		Որ գագաթին ապրած մարդուն երջանիկ,
Տող 11 872.		Տող 11 873.
	{{տող|103}}Բայց քանի որ շուրջերկրյա օրը անամպ		{{տող|103}}Բայց քանի որ շուրջերկրյա օրը անամպ
−	Պտտվում էերկինքների հետ բոլոր	+	Պտտվում է երկինքների հետ բոլոր
	(Թե պտույտն այդ չխափանվի պատահմամբ),		(Թե պտույտն այդ չխափանվի պատահմամբ),
	{{տող|106}}Ապա այստեղ, լեռան այս ջինջ կատարում,		{{տող|106}}Ապա այստեղ, լեռան այս ջինջ կատարում,
−	Նրա պտույտն հանդիպում էծառերին	+	Նրա պտույտն հանդիպում է ծառերին
	Եվ սոսափներ առաջացնում անտառում։		Եվ սոսափներ առաջացնում անտառում։
	{{տող|109}}Ծփուն ծառերն իրենց սերմերը բոլոր		{{տող|109}}Ծփուն ծառերն իրենց սերմերը բոլոր
	Փոխանցում են օդին, իսկ սա, հիռ գալով,		Փոխանցում են օդին, իսկ սա, հիռ գալով,
−	Շուրջն էսփռում այդ սերմերը բեղմնավոր։	+	Շուրջն է սփռում այդ սերմերը բեղմնավոր։
	{{տող|112}}Իսկ երկիրը ըստ իր տեղի բնության		{{տող|112}}Իսկ երկիրը ըստ իր տեղի բնության
−	Արտադրում ևաճեցնում էդրանցից	+	Արտադրում և աճեցնում է դրանցից
	Բազմապիսի բույսեր պես֊պես հատկության։		Բազմապիսի բույսեր պես֊պես հատկության։
	{{տող|115}}Գիտնալով այս՝ մարդիկ պետք չէ զարմանան,		{{տող|115}}Գիտնալով այս՝ մարդիկ պետք չէ զարմանան,
−	Երբոր տեսնեն, որ բողբոջել էմի բույս	+	Երբոր տեսնեն, որ բողբոջել է մի բույս
−	Առանց հայտնի ևակներն սերմանման։	+	Առանց հայտնի և ակներն սերմանման։
−	{{տող|118}}Պետք էգիտնաս, որ այս անտառը փարթամ	+	{{տող|118}}Պետք է գիտնաս, որ այս անտառը փարթամ
−	Ուր եկել ես, լի էամեն սերմերով	+	Ուր եկել ես, լի է ամեն սերմերով
	Եվ ձեզ անհայտ պտուղներով քաղցրահամ։		Եվ ձեզ անհայտ պտուղներով քաղցրահամ։
	{{տող|121}}Իսկ այս ջուրը չի ծագում մի ակունքից,		{{տող|121}}Իսկ այս ջուրը չի ծագում մի ակունքից,
−	Որ փոփոխման ենթակա էշարունակ	+	Որ փոփոխման ենթակա է շարունակ
−	Եվ հոսում էմերթ թափով, մերթ զուրկ թափից.	+	Եվ հոսում է մերթ թափով, մերթ զուրկ թափից.
−	{{տող|124}}Այլ ծագում էմի ակունքից համաչափ,	+	{{տող|124}}Այլ ծագում է մի ակունքից համաչափ,
−	Որ իվերուստ ստանում էայնքան ջուր,	+	Որ ի վերուստ ստանում է այնքան ջուր,
−	Որքան հարկ էհոսել երկու ուղղությամբ։	+	Որքան հարկ է հոսել երկու ուղղությամբ։
	{{տող|127}}Այս կողմ հոսող ջուրը հուշը մեղքերի		{{տող|127}}Այս կողմ հոսող ջուրը հուշը մեղքերի
	Վերացնում է, մինչդեռ հոսողը այն կողմ		Վերացնում է, մինչդեռ հոսողը այն կողմ
−	Արթնացնում էհուշը բարի գործերի։	+	Արթնացնում է հուշը բարի գործերի։
−	{{տող|130}}Աստ Լեթե, անդ Եվնոյե էկոչվում նա,	+	{{տող|130}}Աստ Լեթե, անդ Եվնոյե է կոչվում նա,
−	Եվ հարկ էնախ երկու կողմից ճաշակել,	+	Եվ հարկ է նախ երկու կողմից ճաշակել,
	Որպեսզի ջուրն ազդեցություն ունենա։		Որպեսզի ջուրն ազդեցություն ունենա։
	{{տող|133}}Նրա համին ոչ մի այլ համ չի հասնի։		{{տող|133}}Նրա համին ոչ մի այլ համ չի հասնի։
−	Քո պապակը հագեցած էթեպետև,	+	Քո պապակը հագեցած է թեպետև,
	Եվ քեզ այլ բան ասելու հարկ չի լինի,		Եվ քեզ այլ բան ասելու հարկ չի լինի,
Տող 11 919.		Տող 11 920.
	Եթե թեկուզ գերազանցի իմ խոստման։		Եթե թեկուզ գերազանցի իմ խոստման։
−	{{տող|139}}Նրանք, որոնք իվաղնջյան երգեցին	+	{{տող|139}}Նրանք, որոնք ի վաղնջյան երգեցին
	Ոսկեդարն ու մարդկանց վիճակն երջանիկ,		Ոսկեդարն ու մարդկանց վիճակն երջանիկ,
	Գուցե այստեղ պատկերացրին մտովին։		Գուցե այստեղ պատկերացրին մտովին։
	{{տող|142}}Այստեղ անմեղ եղան մարդիկ նախնական.		{{տող|142}}Այստեղ անմեղ եղան մարդիկ նախնական.
−	Այստեղ հավերժ գարուն ու միրգ էպես֊պես,	+	Այստեղ հավերժ գարուն ու միրգ է պես֊պես,
−	Եվ նեկտարը հենց այս ջուրն էպատվական»:	+	Եվ նեկտարը հենց այս ջուրն է պատվական»։
	{{տող|145}}Ես շուռ եկա պոետներիս ունկնդիր,		{{տող|145}}Ես շուռ եկա պոետներիս ունկնդիր,
Տող 11 931.		Տող 11 932.
	Լսում էին այս հուսկ բանքը նախընտիր։		Լսում էին այս հուսկ բանքը նախընտիր։
−	{{տող|148}}Նորից դարձա այն կնոջը գեղաթով:	+	{{տող|148}}Նորից դարձա այն կնոջը գեղաթով։
	</poem>		</poem>
Տող 11 939.		Տող 11 940.
	{{տող|1}}Ավարտելով իր խոսքերը զվարթուն,		{{տող|1}}Ավարտելով իր խոսքերը զվարթուն,
	Նա սկսեց երգել որպես սիրահար.		Նա սկսեց երգել որպես սիրահար.
−	«Երանի ում մեղաց եղև թողութիւն»:	+	«Երանի ում մեղաց եղև թողութիւն»։
	{{տող|4}}Ինչպես հարսներն հավերժ, որոնք պչրելով		{{տող|4}}Ինչպես հարսներն հավերժ, որոնք պչրելով
Տող 11 946.		Տող 11 947.
	{{տող|7}}Այսպես կինն այն գետի ափով հակադիր		{{տող|7}}Այսպես կինն այն գետի ափով հակադիր
−	Առաջացավ հոսանքն իվեր, ևես էլ	+	Առաջացավ հոսանքն ի վեր, և ես էլ
	Հետևեցի հայսկույս քայլքով զուգադիր։		Հետևեցի հայսկույս քայլքով զուգադիր։
Տող 11 955.		Տող 11 956.
	{{տող|13}}Դեռ շատ չէինք ընթացակցել ափնուղով,		{{տող|13}}Դեռ շատ չէինք ընթացակցել ափնուղով,
	Երբ նա դեմքը դեպ ինձ դարձրեց ու ասաց.		Երբ նա դեմքը դեպ ինձ դարձրեց ու ասաց.
−	«Եղբայր, նայիր ևունկնդրիր արդ ուշով»։	+	«Եղբայր, նայիր և ունկնդրիր արդ ուշով»։
	{{տող|16}}Եվ ահա այն անտառի մեջ բովանդակ		{{տող|16}}Եվ ահա այն անտառի մեջ բովանդակ
Տող 11 961.		Տող 11 962.
	Որ թվաց, թե դա մի շանթ էր լուսարձակ։		Որ թվաց, թե դա մի շանթ էր լուսարձակ։
−	{{տող|19}}Սակայն շանթը շողում էու չքանում,	+	{{տող|19}}Սակայն շանթը շողում է ու չքանում,
	Իսկ այս լույսը տևում էր ու աճում հար.		Իսկ այս լույսը տևում էր ու աճում հար.
−	«Արդ ի՞նչ էսա» խորհում էի իմ մտքում։	+	«Արդ ի՞նչ է սա» խորհում էի իմ մտքում։
	{{տող|22}}Անդ հնչում էր մի մեղեդի հմայիչ.		{{տող|22}}Անդ հնչում էր մի մեղեդի հմայիչ.
Տող 11 985.		Տող 11 986.
	Եվ երգ դարձավ լսված ձայնը քաղցրավաչ։		Եվ երգ դարձավ լսված ձայնը քաղցրավաչ։
−	{{տող|37}}Ո՛վսուրբ Կույսեր, եթե երբեք ձեզ համար	+	{{տող|37}}Ո՛վ սուրբ Կույսեր, եթե երբեք ձեզ համար
	Ես տարա քաղց, ցուրտ, տքնություն տանջալի,		Ես տարա քաղց, ցուրտ, տքնություն տանջալի,
	Արդ հայցում եմ վարձատրությունն իմ արդար։		Արդ հայցում եմ վարձատրությունն իմ արդար։
Տող 11 995.		Տող 11 996.
	{{տող|43}}Հեռվից տեսա կարծես ոսկե յոթ ծառեր,		{{տող|43}}Հեռվից տեսա կարծես ոսկե յոթ ծառեր,
	Պատրված այն տարածությամբ միջանկյալ,		Պատրված այն տարածությամբ միջանկյալ,
−	Որ ընկած էր նրանց ևմեր միջև դեռ:	+	Որ ընկած էր նրանց և մեր միջև դեռ։
	{{տող|46}}Բայց երբ այնքան մոտիկացա ես նրանց,		{{տող|46}}Բայց երբ այնքան մոտիկացա ես նրանց,
Տող 12 001.		Տող 12 002.
	Ինձ իրական իր պատկերով երևաց,		Ինձ իրական իր պատկերով երևաց,
−	{{տող|49}}Այն զորությամբ, որը հիմքն էընկալման,	+	{{տող|49}}Այն զորությամբ, որը հիմքն է ընկալման,
	Իմացա, որ աշտանակներ են դրանք,		Իմացա, որ աշտանակներ են դրանք,
	Եվ որ ձայներն այն երգում են «Ովսաննան»։		Եվ որ ձայներն այն երգում են «Ովսաննան»։
Տող 12 011.		Տող 12 012.
	{{տող|55}}Ես Վիրգիլին դարձա սաստիկ զարմանքով.		{{տող|55}}Ես Վիրգիլին դարձա սաստիկ զարմանքով.
	Այնժամ նա ինձ պատասխանեց նույնպիսի		Այնժամ նա ինձ պատասխանեց նույնպիսի
−	Զարմացական ևապշահար հայացքով։	+	Զարմացական և ապշահար հայացքով։
	{{տող|58}}Նորից դարձա այն ջահերին լուսափայլ,		{{տող|58}}Նորից դարձա այն ջահերին լուսափայլ,
Տող 12 017.		Տող 12 018.
	Նոր հարսերի նման հուշիկ, համրաքայլ։		Նոր հարսերի նման հուշիկ, համրաքայլ։
−	{{տող|61}}Կինն ինձ սաստեց. «Ինչո՞ւհայացքըդ այդպես	+	{{տող|61}}Կինն ինձ սաստեց. «Ինչո՞ւ հայացքըդ այդպես
	Հառել ես լոկ լուսացնցուղ ջահերին,		Հառել ես լոկ լուսացնցուղ ջահերին,
	Եվ ետևից եկողն առնում ես անտես»։		Եվ ետևից եկողն առնում ես անտես»։
Տող 12 039.		Տող 12 040.
	{{տող|76}}Եվ լույսի յոթ գծեր էին գոյանում.		{{տող|76}}Եվ լույսի յոթ գծեր էին գոյանում.
	Բոլորն էլ այն վառ գույներով, որոնցով		Բոլորն էլ այն վառ գույներով, որոնցով
−	Արփին կամար, Դելիան պսակ էկազմում։	+	Արփին կամար, Դելիան պսակ է կազմում։
	{{տող|79}}Այդ գծերի երկայնությունն էր այնպես,		{{տող|79}}Այդ գծերի երկայնությունն էր այնպես,
Տող 12 057.		Տող 12 058.
	Ազատեցին մի պահ այրերն այն ընտիր,		Ազատեցին մի պահ այրերն այն ընտիր,
−	{{տող|91}}Ինչպես լույսին հետևում էմի այլ լույս,	+	{{տող|91}}Ինչպես լույսին հետևում է մի այլ լույս,
	Չորս կենդանի եկան նրանց ետևից,		Չորս կենդանի եկան նրանց ետևից,
	Արտախուրված տերևներով նորաբույս.		Արտախուրված տերևներով նորաբույս.
Տող 12 067.		Տող 12 068.
	{{տող|97}}Ես, ընթերցող, կերպարանքները նրանց		{{տող|97}}Ես, ընթերցող, կերպարանքները նրանց
	Աստ չեմ կարող նկարագրել ավելի.		Աստ չեմ կարող նկարագրել ավելի.
−	Մի այլ հարկից ես պետք էդա առնեմ զանց։	+	Մի այլ հարկից ես պետք է դա առնեմ զանց։
	{{տող|100}}Բայց դու կարդա Եզեկիելին. նա նրանց		{{տող|100}}Բայց դու կարդա Եզեկիելին. նա նրանց
−	Պատկերում էինչպես եկան հյուսիսից,	+	Պատկերում է ինչպես եկան հյուսիսից,
−	Հողմով, ամպով ևկրակով պարուրված։	+	Հողմով, ամպով և կրակով պարուրված։
	{{տող|103}}Եվ ինչպես դու նրա երկում կգտնես,		{{տող|103}}Եվ ինչպես դու նրա երկում կգտնես,
	Այդպիսին էր սրանց տեսքը, միայն թե		Այդպիսին էր սրանց տեսքը, միայն թե
−	Հովհաննեսը թևերն հաշվում էինձ պես։	+	Հովհաննեսը թևերն հաշվում է ինձ պես։
	{{տող|106}}Չորս կենդանու միջև եղած տարածում		{{տող|106}}Չորս կենդանու միջև եղած տարածում
Տող 12 138.		Տող 12 139.
	{{տող|151}}Եվ երբ կառքը կանգնեց ուղիղ իմ դիմաց,		{{տող|151}}Եվ երբ կառքը կանգնեց ուղիղ իմ դիմաց,
−	Լսվեց որոտ, ևայն անձինք հարգարժան,	+	Լսվեց որոտ, և այն անձինք հարգարժան,
	Դեն գնալու չլինելով արտոնված,		Դեն գնալու չլինելով արտոնված,
Տող 12 151.		Տող 12 152.
	Ինչպես աստղերն ուղին նշում են նրան,		Ինչպես աստղերն ուղին նշում են նրան,
−	{{տող|4}}Ով իր նավը նավահանգիստ էտանում,—	+	{{տող|4}}Ով իր նավը նավահանգիստ է տանում,—
	Պատկառելի այն այրերը իմաստուն,		Պատկառելի այն այրերը իմաստուն,
	Որ Գրիֆոնից առաջ էին ընթանում,		Որ Գրիֆոնից առաջ էին ընթանում,
Տող 12 175.		Տող 12 176.
	Ավելացրին. «Շուշանս ածէք լիաբուռն»։		Ավելացրին. «Շուշանս ածէք լիաբուռն»։
−	{{տող|22}}Ինչպես հաճախ երբ օրը նոր էծագում,	+	{{տող|22}}Ինչպես հաճախ երբ օրը նոր է ծագում,
−	Արևելքը վարդագունում էհամակ,	+	Արևելքը վարդագունում է համակ,
	Իսկ երկինքը պայծառորեն հստակում.		Իսկ երկինքը պայծառորեն հստակում.
	{{տող|25}}Եվ նորածագ արևի դեմքը պարկեշտ		{{տող|25}}Եվ նորածագ արևի դեմքը պարկեշտ
−	Ծածկըված էլինում այնքան նուրբ քողով,	+	Ծածկըված է լինում այնքան նուրբ քողով,
−	Որ կարող էտեսանելի դառնալ հեշտ,	+	Որ կարող է տեսանելի դառնալ հեշտ,
	{{տող|28}}Այսպես թեթև մի ամպի մեջ վառ ծաղկանց —		{{տող|28}}Այսպես թեթև մի ամպի մեջ վառ ծաղկանց —
Տող 12 191.		Տող 12 192.
	Եվ ոսկեգույն պարեգոտով պարուրված։		Եվ ոսկեգույն պարեգոտով պարուրված։
−	{{տող|34}}Եվ հոգիս, որ վաղուց իվեր չէր կրել	+	{{տող|34}}Եվ հոգիս, որ վաղուց ի վեր չէր կրել
	Այն հուզումն ու այլայլությունը, որով		Այն հուզումն ու այլայլությունը, որով
	Կյանքում նրա ներկայությամբ եմ ապրել,		Կյանքում նրա ներկայությամբ եմ ապրել,
Տող 12 204.		Տող 12 205.
	{{տող|43}}Դարձա ձախ կողմ մի բնազդով ինքնամուղ,		{{տող|43}}Դարձա ձախ կողմ մի բնազդով ինքնամուղ,
−	Որով մանուկն իր մայրիկին էփնտրում,	+	Որով մանուկն իր մայրիկին է փնտրում,
	Երբ իր սրտում ունի մորմոք կամ երկյուղ,		Երբ իր սրտում ունի մորմոք կամ երկյուղ,
	{{տող|46}}Վիրգիլիոսին հաղորդելու. «Զգացի		{{տող|46}}Վիրգիլիոսին հաղորդելու. «Զգացի
−	Համակ սարսաո անոթներում իմ արյան.	+	Համակ սարսուռ անոթներում իմ արյան.
	Ճանաչում եմ ես նշաններն հին բոցի»։		Ճանաչում եմ ես նշաններն հին բոցի»։
Տող 12 215.		Տող 12 216.
	Վիրգիլը, որ փրկությունս էր հանձանձել։		Վիրգիլը, որ փրկությունս էր հանձանձել։
−	{{տող|52}}Այն բոլորը, ինչ կորցրել էմայր Եվան,	+	{{տող|52}}Այն բոլորը, ինչ կորցրել է մայր Եվան,
	Չարգելեց որ դեմքըս, ցողով լվացված,		Չարգելեց որ դեմքըս, ցողով լվացված,
	Նորից եղծվեր արցունքներով իմ ծորան։		Նորից եղծվեր արցունքներով իմ ծորան։
Տող 12 221.		Տող 12 222.
	{{տող|55}}«Դանտե, մի լար որ Վիրգիլիոսը գնաց,		{{տող|55}}«Դանտե, մի լար որ Վիրգիլիոսը գնաց,
	Մի լար, մի լար ամենևին, զի հիմա		Մի լար, մի լար ամենևին, զի հիմա
−	Հարկ էուրիշ խոցի համար լինես լաց»։	+	Հարկ է ուրիշ խոցի համար լինես լաց»։
−	{{տող|58}}Զերթ ծովակալն, որ տեսնելու էգալիս	+	{{տող|58}}Զերթ ծովակալն, որ տեսնելու է գալիս
	Անձնակազմին իր ենթակա նավերի		Անձնակազմին իր ենթակա նավերի
−	Եվ ամենքին սիրտ ու կորով էտալիս,	+	Եվ ամենքին սիրտ ու կորով է տալիս,
−	{{տող|61}}Այսպես երբ ես դարձա իլուր իմ անվան,	+	{{տող|61}}Այսպես երբ ես դարձա ի լուր իմ անվան,
−	Որ այստեղ լոկ ակամայից էնշվում,	+	Որ այստեղ լոկ ակամայից է նշվում,
	Կառքի ձախ կողմ տեսա կնոջ աննման,		Կառքի ձախ կողմ տեսա կնոջ աննման,
Տող 12 241.		Տող 12 242.
	{{տող|70}}Բայց նա իր սեգ ու տիրական կեցվածքում		{{տող|70}}Բայց նա իր սեգ ու տիրական կեցվածքում
	Շարունակեց, ինչպես նա, ով ամենից		Շարունակեց, ինչպես նա, ով ամենից
−	Ազդու խոսքերն հարմար պահին էձգում.	+	Ազդու խոսքերն հարմար պահին է ձգում.
−	{{տող|73}}«Լա՛վնայիր, լա՛վԲեատրիչեն եմ ես արդ.	+	{{տող|73}}«Լա՛վ նայիր, լա՛վ Բեատրիչեն եմ ես արդ.
−	Ինչպե՞սեղավ, որ հաճեցիր այստեղ գալ,	+	Ինչպե՞ս եղավ, որ հաճեցիր այստեղ գալ,
−	Չգիտե՞սոր երջանիկ էայստեղ մարդ»։	+	Չգիտե՞ս որ երջանիկ է այստեղ մարդ»։
	{{տող|76}}Ես աչքերըս դեպի գետը հակեցի.		{{տող|76}}Ես աչքերըս դեպի գետը հակեցի.
	Երբ ինձ տեսա ջինջ ջրերի մեջ նրա,		Երբ ինձ տեսա ջինջ ջրերի մեջ նրա,
−	Ճանաչեցի ինձ ևամոթ զգացի։	+	Ճանաչեցի ինձ և ամոթ զգացի։
−	{{տող|79}}Ինչպես խիստ էմայրն երևում իր որդուն,	+	{{տող|79}}Ինչպես խիստ է մայրն երևում իր որդուն,
	Այսպես նա ինձ խիստ երևաց, բայց նրա		Այսպես նա ինձ խիստ երևաց, բայց նրա
	Բարկության մեջ ես զգացի բարություն։		Բարկության մեջ ես զգացի բարություն։
	{{տող|82}}Նա լուռ մնաց, իսկ հրեշտակներն համաձայն		{{տող|82}}Նա լուռ մնաց, իսկ հրեշտակներն համաձայն
−	Օրհներգեցին. «Ով տէր, իքեզ յուսացայ»,	+	Օրհներգեցին. «Ով տէր, ի քեզ յուսացայ»,
	Եվ «զոտս իմ»֊ով վերջացըրին սաղմոսն այն։		Եվ «զոտս իմ»֊ով վերջացըրին սաղմոսն այն։
−	{{տող|85}}Ինչպես ձյունը սառնանում էԻտալիո	+	{{տող|85}}Ինչպես ձյունը սառնանում է Իտալիո
	Ողնաշարի անտառներում կենդանի,		Ողնաշարի անտառներում կենդանի,
	Ցուրտ շնչի տակ քամիների Սլավոնիո,		Ցուրտ շնչի տակ քամիների Սլավոնիո,
	{{տող|88}}Ապա հենց որ ստվերազուրկ աշխարհից		{{տող|88}}Ապա հենց որ ստվերազուրկ աշխարհից
−	Հողմ էփչում, սառնը հալչում էտակավ,	+	Հողմ է փչում, սառնը հալչում է տակավ,
−	Այնպես ինչպես մոմը հալչում էհուրից,	+	Այնպես ինչպես մոմը հալչում է հուրից,
	{{տող|91}}Այսպես եղա մինչև երգելը նրանց,		{{տող|91}}Այսպես եղա մինչև երգելը նրանց,
Տող 12 273.		Տող 12 274.
	{{տող|94}}Բայց երբ նրանց ավաչի մեջ աղվական		{{տող|94}}Բայց երբ նրանց ավաչի մեջ աղվական
	Զգացի գութ, ավելի քան ասեին՝		Զգացի գութ, ավելի քան ասեին՝
−	«Ով կին, ինչո՞ւնրան տանջում ես այդքան»,	+	«Ով կին, ինչո՞ւ նրան տանջում ես այդքան»,
	{{տող|97}}Սառույցը, որ սիրտըս սեղմել էր ուժգին,		{{տող|97}}Սառույցը, որ սիրտըս սեղմել էր ուժգին,
−	Դարձավ արցունք ևհառաչանք, ևբերնից	+	Դարձավ արցունք և հառաչանք, և բերնից
	Ու աչքերից պոռթկաց իմ վիշտը ներքին։		Ու աչքերից պոռթկաց իմ վիշտը ներքին։
Տող 12 287.		Տող 12 288.
	Գաղտնածածուկ ու անհայտ չի մնում ձեզ.		Գաղտնածածուկ ու անհայտ չի մնում ձեզ.
−	{{տող|106}}Իմ պատասխանն անշուշտ նրան էուղղված,	+	{{տող|106}}Իմ պատասխանն անշուշտ նրան է ուղղված,
−	Որ լալիս էահա այնտեղ, որպեսզի	+	Որ լալիս է ահա այնտեղ, որպեսզի
	Վիշտը լինի զուգակշիռ իր մեղաց։		Վիշտը լինի զուգակշիռ իր մեղաց։
Տող 12 303.		Տող 12 304.
	Կարող էին ամեն գծով զարգանալ։		Կարող էին ամեն գծով զարգանալ։
−	{{տող|118}}Սակայն մի հող, ինչքան լինում էբերրի,	+	{{տող|118}}Սակայն մի հող, ինչքան լինում է բերրի,
−	Այնքան վատ ու անպտղաբեր էդառնում,	+	Այնքան վատ ու անպտղաբեր է դառնում,
−	Երբ մնում էնա անմշակ ու վայրի։	+	Երբ մնում է նա անմշակ ու վայրի։
	{{տող|121}}Ես միառժամ նրան նեցուկ կանգնեցի,		{{տող|121}}Ես միառժամ նրան նեցուկ կանգնեցի,
Տող 12 333.		Տող 12 334.
	{{տող|139}}Դրա համար այցելեցի ես Դժոխք,		{{տող|139}}Դրա համար այցելեցի ես Դժոխք,
	Ուղղելու իմ լալագին հայցը նրան,		Ուղղելու իմ լալագին հայցը նրան,
−	Որ բերել էսրան վայրն այս լուսաշողք։	+	Որ բերել է սրան վայրն այս լուսաշողք։
	{{տող|142}}Աստվածային վճռի խախտում կլիներ		{{տող|142}}Աստվածային վճռի խախտում կլիներ
−	Լեթե հասնել ևըմպել ջուրն աննման,	+	Լեթե հասնել և ըմպել ջուրն աննման,
	Առանց գինը վճարելու քավաբեր		Առանց գինը վճարելու քավաբեր
Տող 12 349.		Տող 12 350.
	Շարունակեց. «Ով դու, որ սուրբ գետակի		Շարունակեց. «Ով դու, որ սուրբ գետակի
−	{{տող|4}}Այն ափին ես, ասա, ասա, ճիշտ չե՞մես։	+	{{տող|4}}Այն ափին ես, ասա, ասա, ճիշտ չե՞մ ես։
	Այսքան ծանըր մեղադրանքները քո դեմ		Այսքան ծանըր մեղադրանքները քո դեմ
	Հարկ է, որ դու քո խոսքերով հաստատես»։		Հարկ է, որ դու քո խոսքերով հաստատես»։
	{{տող|7}}Այնպես էի ես սահմռկած ու սմքած,		{{տող|7}}Այնպես էի ես սահմռկած ու սմքած,
−	Որ իմ ձայնը, բարձրանալով իներքուստ,	+	Որ իմ ձայնը, բարձրանալով ի ներքուստ,
	Մարեց դեռևս շնչափողից դուրս չեկած։		Մարեց դեռևս շնչափողից դուրս չեկած։
Տող 12 365.		Տող 12 366.
	Որ կարող էր աչքը միայն նշմարել։		Որ կարող էր աչքը միայն նշմարել։
−	{{տող|16}}Ինչպես աղեղն, երբ այն լարված էանչափ,	+	{{տող|16}}Ինչպես աղեղն, երբ այն լարված է անչափ,
−	Բեկանվում էայնպես, որ նետն արձակված	+	Բեկանվում է այնպես, որ նետն արձակված
−	Թիրախին էդիպչում նվազ ուժգնությամբ,	+	Թիրախին է դիպչում նվազ ուժգնությամբ,
−	{{տող|19}}Այսպես ևես ճնշված ծանըր իմ բեռից,	+	{{տող|19}}Այսպես և ես ճնշված ծանըր իմ բեռից,
	Դուրս պոռթկացի արցունքներս ու հառաչներս,		Դուրս պոռթկացի արցունքներս ու հառաչներս,
	Եվ իմ ձայնը թույլ դուրս եկավ իմ բերնից։		Եվ իմ ձայնը թույլ դուրս եկավ իմ բերնից։
Տող 12 395.		Տող 12 396.
	{{տող|37}}Եվ նա ասաց. «Ծածկելով կամ ժխտելով		{{տող|37}}Եվ նա ասաց. «Ծածկելով կամ ժխտելով
	Դու չես խաբի Դատավորին երկնավոր,		Դու չես խաբի Դատավորին երկնավոր,
−	Որ դատում էմարդկանց իրենց գործերով։	+	Որ դատում է մարդկանց իրենց գործերով։
−	{{տող|40}}Իսկ երբ մեղքը բերանով էհայտնվում,	+	{{տող|40}}Իսկ երբ մեղքը բերանով է հայտնվում,
	Այն ժամանակ մեր ատյանում երկնային		Այն ժամանակ մեր ատյանում երկնային
−	Շեղբին հեսանն հակառակ էպտտվում։	+	Շեղբին հեսանն հակառակ է պտտվում։
	{{տող|43}}Որպեսզի դու ավելի լավ իմանաս		{{տող|43}}Որպեսզի դու ավելի լավ իմանաս
−	Քո սխալը, ևորպեսզի այլ անգամ	+	Քո սխալը, և որպեսզի այլ անգամ
	Սիրենների դյութանքներին դիմանաս,		Սիրենների դյութանքներին դիմանաս,
−	{{տող|46}}Հանգստացիր ևինձ լսիր փութակամ.	+	{{տող|46}}Հանգստացիր և ինձ լսիր փութակամ.
−	Իմ մահը քեզ պետք էդրդեր ընթանալ	+	Իմ մահը քեզ պետք է դրդեր ընթանալ
	Այլ ուղղությամբ, քան ընթացար դու ցայնժամ։		Այլ ուղղությամբ, քան ընթացար դու ցայնժամ։
Տող 12 425.		Տող 12 426.
	Կամ ինչ որ այլ ունայն բանի վաղանցիկ։		Կամ ինչ որ այլ ունայն բանի վաղանցիկ։
−	{{տող|61}}Մատաղ ծիտն էլոկ վտանգի ենթարկվում,	+	{{տող|61}}Մատաղ ծիտն է լոկ վտանգի ենթարկվում,
	Իսկ չափահաս թռչունի դեմ իզուր է		Իսկ չափահաս թռչունի դեմ իզուր է
	Ծուղակ լարվում կամ պարսաքար արձակվում»։		Ծուղակ լարվում կամ պարսաքար արձակվում»։
	{{տող|64}}Մանուկն ինչպես կանգնած լուռ ու ակնկոր,		{{տող|64}}Մանուկն ինչպես կանգնած լուռ ու ակնկոր,
−	Կշտամբանքներ էլսում ևամաչում,	+	Կշտամբանքներ է լսում և ամաչում,
	Լիով իրեն ճանաչելով մեղավոր,		Լիով իրեն ճանաչելով մեղավոր,
Տող 12 439.		Տող 12 440.
	{{տող|70}}Բարձրացնելու համար դեմքըս դրի ուժ,		{{տող|70}}Բարձրացնելու համար դեմքըս դրի ուժ,
	Ոչ նվազ ուժ, քան այն, որով հաղթ կաղնին		Ոչ նվազ ուժ, քան այն, որով հաղթ կաղնին
−	Սասանվում էմեր նորմերից սաստկախուժ,	+	Սասանվում է մեր նորմերից սաստկախուժ,
	{{տող|73}}Կամ Յարբասի երկրից փչող հողմերից.		{{տող|73}}Կամ Յարբասի երկրից փչող հողմերից.
Տող 12 445.		Տող 12 446.
	Ես զգացի թունոտ խայթը ակնարկից։		Ես զգացի թունոտ խայթը ակնարկից։
−	{{տող|76}}Իվերջո երբ վեր բարձրացրի դեմքըս ես,	+	{{տող|76}}Ի վերջո երբ վեր բարձրացրի դեմքըս ես,
	Նկատեցի, որ հրեշտակները արդեն		Նկատեցի, որ հրեշտակները արդեն
	Չէին սփռում ծաղիկներ խուռն ու պես֊պես։		Չէին սփռում ծաղիկներ խուռն ու պես֊պես։
Տող 12 453.		Տող 12 454.
	Այն Գազանը, որ մի անձ էր երկբնույթ։		Այն Գազանը, որ մի անձ էր երկբնույթ։
−	{{տող|82}}Նա քողով էր ևերևում էր հեռվանց,	+	{{տող|82}}Նա քողով էր և երևում էր հեռվանց,
	Բայց թվաց, թե գերազանցում էր իրեն,		Բայց թվաց, թե գերազանցում էր իրեն,
	Ավելի քան գերազանցեց այլ կանանց։		Ավելի քան գերազանցեց այլ կանանց։
Տող 12 462.		Տող 12 463.
	{{տող|88}}Այնքան ճնշեց ինձ ծանրությունն իմ մեղաց,		{{տող|88}}Այնքան ճնշեց ինձ ծանրությունն իմ մեղաց,
−	Որ ուշաթափ ընկա, ևայն ինչ դարձա,	+	Որ ուշաթափ ընկա, և այն ինչ դարձա,
	Գիտե նա, ով դրա պատճառն էր եղած։		Գիտե նա, ով դրա պատճառն էր եղած։
Տող 12 478.		Տող 12 479.
	{{տող|100}}Գեղանի կինն իը թևերը բաց արավ,		{{տող|100}}Գեղանի կինն իը թևերը բաց արավ,
−	Բռնեց գլուխս ևներսուզեց ջրի մեջ,	+	Բռնեց գլուխս և ներսուզեց ջրի մեջ,
	Այնպես որ ինձ ջուրը կուլ տալ հարկ եղավ։		Այնպես որ ինձ ջուրը կուլ տալ հարկ եղավ։
Տող 12 505.		Տող 12 506.
	Որ Գրիֆոնի վրա էին բևեռված։		Որ Գրիֆոնի վրա էին բևեռված։
−	{{տող|121}}Ինչպես արևն հայելու մեջ էցոլում,	+	{{տող|121}}Ինչպես արևն հայելու մեջ է ցոլում,
	Այսպես երկկերպ այն Գազանը նրանց մեջ		Այսպես երկկերպ այն Գազանը նրանց մեջ
	Մերթ մի տեսքով, մերթ այլ տեսքով էր շողում։		Մերթ մի տեսքով, մերթ այլ տեսքով էր շողում։
−	{{տող|124}}Ո՛վընթերցող, ինքըդ դատիր թե որքան	+	{{տող|124}}Ո՛վ ընթերցող, ինքըդ դատիր թե որքան
	Ես զարմացա, երբ Գազանը չէր շարժվում,		Ես զարմացա, երբ Գազանը չէր շարժվում,
	Բայց փոխվում էր նրա պատկերն իրական։		Բայց փոխվում էր նրա պատկերն իրական։
Տող 12 530.		Տող 12 531.
	{{տող|139}}Օ՛ ցոլացում հավերժական վառ լույսի.		{{տող|139}}Օ՛ ցոլացում հավերժական վառ լույսի.
−	Ո՞րօժտվածը քանքարներով բնատուր,	+	Ո՞ր օժտվածը քանքարներով բնատուր,
−	Կամ ո՞րտքնողն ստվերի տակ Պառնասի,	+	Կամ ո՞ր տքնողն ստվերի տակ Պառնասի,
	{{տող|142}}Պիտի չզգար իրեն անզոր ու անճար,		{{տող|142}}Պիտի չզգար իրեն անզոր ու անճար,
Տող 12 553.		Տող 12 554.
	{{տող|7}}Ես ակամա դեմքըս դարձրի դեպի ձախ,		{{տող|7}}Ես ակամա դեմքըս դարձրի դեպի ձախ,
	Երբ ինձ երեք դիցուհիներն ասացին.		Երբ ինձ երեք դիցուհիներն ասացին.
−	«Քեզ դյութել էԲեատրիչեն քո չքնաղ»։	+	«Քեզ դյութել է Բեատրիչեն քո չքնաղ»։
	{{տող|10}}Շլացումը, որից աչքերը տարտամ		{{տող|10}}Շլացումը, որից աչքերը տարտամ
Տող 12 564.		Տող 12 565.
	{{տող|16}}Ես տեսա, որ այն թափորը փառահեղ		{{տող|16}}Ես տեսա, որ այն թափորը փառահեղ
−	Թեքվել էր աջ ևդառնում էր արդեն ետ,	+	Թեքվել էր աջ և դառնում էր արդեն ետ,
	Ունենալով իր դեմ արփին ճաճանչեղ։		Ունենալով իր դեմ արփին ճաճանչեղ։
	{{տող|19}}Ինչպես գունդը վահանների ծածկի տակ		{{տող|19}}Ինչպես գունդը վահանների ծածկի տակ
−	Պտտվում էդրոշի հետ նախընթաց,	+	Պտտվում է դրոշի հետ նախընթաց,
	Դեռ չթեքած ուղղությունն իր բովանդակ,		Դեռ չթեքած ուղղությունն իր բովանդակ,
Տող 12 588.		Տող 12 589.
	{{տող|34}}Մեկնակետից այնքան էինք հեռացած,		{{տող|34}}Մեկնակետից այնքան էինք հեռացած,
−	Որքան նետն էանցնում երեք սլացքով,	+	Որքան նետն է անցնում երեք սլացքով,
	Երբոր կառքից Բեատրիչեն իջավ ցած։		Երբոր կառքից Բեատրիչեն իջավ ցած։
Տող 12 601.		Տող 12 602.
	{{տող|43}}«Փառք քեզ, Գրիֆոն, որ չես կտցում ծառն այս լավ,		{{տող|43}}«Փառք քեզ, Գրիֆոն, որ չես կտցում ծառն այս լավ,
	Քանզի եթե նրան վնաս հասցվի,		Քանզի եթե նրան վնաս հասցվի,
−	Իվերջո նա կպատճառի փորացավ»։	+	Ի վերջո նա կպատճառի փորացավ»։
−	{{տող|46}}Այսպես նրանք գոչեցին շուրջը ծառի:	+	{{տող|46}}Այսպես նրանք գոչեցին շուրջը ծառի։
	Եվ Գազանը երկկերպ տվեց պատասխան.		Եվ Գազանը երկկերպ տվեց պատասխան.
	«Այսպես պահենք հիմքը ամեն արդարի»։		«Այսպես պահենք հիմքը ամեն արդարի»։
Տող 12 612.		Տող 12 613.
	{{տող|52}}Եվ ինչպես մեր ծառատունկներն երկրային,		{{տող|52}}Եվ ինչպես մեր ծառատունկներն երկրային,
−	Երբ մեծ լույսը միանում էնրա հետ,	+	Երբ մեծ լույսը միանում է նրա հետ,
−	Որ շողում էՁկանց ետև երկնային,	+	Որ շողում է Ձկանց ետև երկնային,
	{{տող|55}}Զարդարվում են ծաղիկներով գույնզգույն,		{{տող|55}}Զարդարվում են ծաղիկներով գույնզգույն,
Տող 12 643.		Տող 12 644.
	Որ տենչում են հրեշտակները անձկապես,		Որ տենչում են հրեշտակները անձկապես,
−	{{տող|76}}Եվ որ հավետ զարդն էերկնի հարսանյաց,	+	{{տող|76}}Եվ որ հավետ զարդն է երկնի հարսանյաց,
	Նվաղեցին, ապա, զարթնած մի գոչից,		Նվաղեցին, ապա, զարթնած մի գոչից,
	Որից խոր քունն էլ կխզվեր անկասկած,		Որից խոր քունն էլ կխզվեր անկասկած,
−	{{տող|79}}Նկատեցին, որ Մովսեսը ևԵղիան	+	{{տող|79}}Նկատեցին, որ Մովսեսը և Եղիան
	Իրենց խմբից հեռացել են, չքացել,		Իրենց խմբից հեռացել են, չքացել,
−	Եվ իրենց Տերն զգեցել էայլ ամղան,	+	Եվ իրենց Տերն զգեցել է այլ ամղան,
−	{{տող|82}}Այսպես ևես սթափվեցի ու տեսա	+	{{տող|82}}Այսպես և ես սթափվեցի ու տեսա
	Ինձ մոտ միայն այն կնոջը ողորմած,		Ինձ մոտ միայն այն կնոջը ողորմած,
	Որ ինձ տարավ ափով գետի հեզասահ։		Որ ինձ տարավ ափով գետի հեզասահ։
	{{տող|85}}«Բեատրիչեն ո՞ւր է» հարցրի ես նրան։		{{տող|85}}«Բեատրիչեն ո՞ւր է» հարցրի ես նրան։
−	Եվ նա ասաց. «Նա նստած էայն ծառի	+	Եվ նա ասաց. «Նա նստած է այն ծառի
−	Ստվերի տակ ևարմատի հենց վրան։	+	Ստվերի տակ և արմատի հենց վրան։
	{{տող|88}}Տես կանանց, որ պաշարել են նրան լուռ,		{{տող|88}}Տես կանանց, որ պաշարել են նրան լուռ,
Տող 12 677.		Տող 12 678.
	{{տող|100}}«Դու կմնաս այս անտառում միառժամ,		{{տող|100}}«Դու կմնաս այս անտառում միառժամ,
	Ապա ինձ հետ կբնակվես առհավետ		Ապա ինձ հետ կբնակվես առհավետ
−	Այն Հռոմում, ուր Քրիստոսն էպատվանդամ։	+	Այն Հռոմում, ուր Քրիստոսն է պատվանդամ։
	{{տող|103}}Արդ դու հօգուտ վատթարակյաց աշխարհի		{{տող|103}}Արդ դու հօգուտ վատթարակյաց աշխարհի
−	Քո հայացքը ուղղիր կառքին, ևինչ որ	+	Քո հայացքը ուղղիր կառքին, և ինչ որ
	Տեսնելու ես՝ վերադարձիդ առ գրի»։		Տեսնելու ես՝ վերադարձիդ առ գրի»։
−	{{տող|106}}Այսպես ասաց Բեատրիչեն, ևես որ	+	{{տող|106}}Այսպես ասաց Բեատրիչեն, և ես որ
	Պատրաստ էի հնազանդելու միշտ նրան,		Պատրաստ էի հնազանդելու միշտ նրան,
	Ուշքս ու աչքըս դարձրի կառքին անսովոր։		Ուշքս ու աչքըս դարձրի կառքին անսովոր։
	{{տող|109}}Շանթը երբեք չիջավ ստվար ամպերից		{{տող|109}}Շանթը երբեք չիջավ ստվար ամպերից
−	Այնքան արագ, երբ նա ցած էսլանում	+	Այնքան արագ, երբ նա ցած է սլանում
−	Այն ոլորտից, որ հեռագույնն էերկրից,	+	Այն ոլորտից, որ հեռագույնն է երկրից,
−	{{տող|112}}Ինչպես Զևսի թռչունն իջավ ծառն իվար,	+	{{տող|112}}Ինչպես Զևսի թռչունն իջավ ծառն ի վար,
	Քայքայելով թե կեղևը նրա պինդ,		Քայքայելով թե կեղևը նրա պինդ,
	Թե ծաղիկներն ու տերևները դալար,		Թե ծաղիկներն ու տերևները դալար,
Տող 12 709.		Տող 12 710.
	{{տող|124}}Ապա տեսա, որ արծիվը նույն ճամփով		{{տող|124}}Ապա տեսա, որ արծիվը նույն ճամփով
	Նորից իջավ հատակամասը կառքի,		Նորից իջավ հատակամասը կառքի,
−	Ուր ևթողեց փետուրները մեծ չափով։	+	Ուր և թողեց փետուրները մեծ չափով։
	{{տող|127}}Նման ձայնին ելած սրտից վշտակեզ,		{{տող|127}}Նման ձայնին ելած սրտից վշտակեզ,
	Տխրաթաթավ մի ձայն երկնից հեծեծեց.		Տխրաթաթավ մի ձայն երկնից հեծեծեց.
−	«Ո՛վիմ նավակ, ինչքա՛նհոռի բեռ ունես»։	+	«Ո՛վ իմ նավակ, ինչքա՛ն հոռի բեռ ունես»։
	{{տող|130}}Ապա երկու անիվների արանքին		{{տող|130}}Ապա երկու անիվների արանքին
Տող 12 719.		Տող 12 720.
	Եվ կառքի մեջ խորամխեց իր ագին։		Եվ կառքի մեջ խորամխեց իր ագին։
−	{{տող|133}}Եվ բոռի պես, որ քաշում էխայթոցն ետ,	+	{{տող|133}}Եվ բոռի պես, որ քաշում է խայթոցն ետ,
	Վիշապը ժանտ պոչը կառքից ետ քաշեց		Վիշապը ժանտ պոչը կառքից ետ քաշեց
	Ու պոկելով մի մաս՝ տարավ այն իր հետ։		Ու պոկելով մի մաս՝ տարավ այն իր հետ։
Տող 12 761.		Տող 12 762.
	<poem style='margin:0ex 5ex'>		<poem style='margin:0ex 5ex'>
−	{{տող|1}}Կանայք հերթով՝ մերթ երեքը ևմերթ չորսք,	+	{{տող|1}}Կանայք հերթով՝ մերթ երեքը և մերթ չորսք,
	Սկսեցին երգել ձայնով ողբագին		Սկսեցին երգել ձայնով ողբագին
	Քաղցըր սաղմոսն. «Աստուած, մտին հեթանոսք»։		Քաղցըր սաղմոսն. «Աստուած, մտին հեթանոսք»։
Տող 12 770.		Տող 12 771.
	{{տող|7}}Բայց երբ նրանք ավարտեցին երգն իրենց,		{{տող|7}}Բայց երբ նրանք ավարտեցին երգն իրենց,
−	Նա վեր կացավ ևմի դեմքով հրաշեկ	+	Նա վեր կացավ և մի դեմքով հրաշեկ
	Այսպես նրանց փութանակի բարբառեց.		Այսպես նրանց փութանակի բարբառեց.
−	{{տող|10}}«Փոքըր մի՝ ևոչ ևըս տեսանէք,	+	{{տող|10}}«Փոքըր մի՝ և ոչ ևըս տեսանէք,
−	Եվ ապա, ո՛վխանդաղակաթ իմ քույրեր,	+	Եվ ապա, ո՛վ խանդաղակաթ իմ քույրեր,
−	Սակաւիկ մի՝ ևզիս կրկին տեսանէք»։	+	Սակաւիկ մի՝ և զիս կրկին տեսանէք»։
	{{տող|13}}Ապա յոթին անցկացրեց իր առջև,		{{տող|13}}Ապա յոթին անցկացրեց իր առջև,
Տող 12 790.		Տող 12 791.
	{{տող|22}}Հենց որ նրան ես մոտեցա հապշտապ,		{{տող|22}}Հենց որ նրան ես մոտեցա հապշտապ,
−	Նա ինձ ասաց. «Եղբայր, ինչո՞ւդու հիմա	+	Նա ինձ ասաց. «Եղբայր, ինչո՞ւ դու հիմա
	Չես հանդգնում տալ ինձ հարցեր հրատապ»։		Չես հանդգնում տալ ինձ հարցեր հրատապ»։
	{{տող|25}}Ինչպես նա, ով մեծերի հետ խոսելիս		{{տող|25}}Ինչպես նա, ով մեծերի հետ խոսելիս
−	Հույժ պատկառոտ մի կեցվածք էընդունում,	+	Հույժ պատկառոտ մի կեցվածք է ընդունում,
−	Եվ բերանից ձայնն հազիվ էդուրս գալիս,	+	Եվ բերանից ձայնն հազիվ է դուրս գալիս,
−	{{տող|28}}Այսպես ևես ձայնով տարտամ ու տկար	+	{{տող|28}}Այսպես և ես ձայնով տարտամ ու տկար
	Բարբառեցի. «Ով տիրուհի, դուք գիտեք,		Բարբառեցի. «Ով տիրուհի, դուք գիտեք,
−	Թե ինչ էպետք ու կարևոր ինձ համար»։	+	Թե ինչ է պետք ու կարևոր ինձ համար»։
−	{{տող|31}}Եվ նա ասաց. «Նախ դու պետք էթոթափես	+	{{տող|31}}Եվ նա ասաց. «Նախ դու պետք է թոթափես
	Շփոթությունն ու երկյուղը քեզանից		Շփոթությունն ու երկյուղը քեզանից
	Եվ չխոսես բանդագուշած մարդու պես։		Եվ չխոսես բանդագուշած մարդու պես։
	{{տող|34}}Այն կառքը, որ ջարդեց վիշապը խուժդուժ,		{{տող|34}}Այն կառքը, որ ջարդեց վիշապը խուժդուժ,
−	Եղավ ևչէ. բայց մեղավորն այդ խնդրում	+	Եղավ և չէ. բայց մեղավորն այդ խնդրում
	Աստծու պատժից չի խուսափի վաղ թե ուշ։		Աստծու պատժից չի խուսափի վաղ թե ուշ։
Տող 12 822.		Տող 12 823.
	{{տող|46}}Գուցե խոսքերս Սֆինքսի ու Թեմիսի		{{տող|46}}Գուցե խոսքերս Սֆինքսի ու Թեմիսի
−	Լեզվի նման մութ են ևքիչ համոզիչ,	+	Լեզվի նման մութ են և քիչ համոզիչ,
	Նրանց նման մթիմաստ են վասնզի,		Նրանց նման մթիմաստ են վասնզի,
Տող 12 831.		Տող 12 832.
	{{տող|52}}Եվ այն ինչ որ ես ասացի քեզ հիմա,		{{տող|52}}Եվ այն ինչ որ ես ասացի քեզ հիմա,
	Հետո դու այն կհաղորդես ողջերին,		Հետո դու այն կհաղորդես ողջերին,
−	Որոնց կյանքը մի արշավ էդեպի մահ։	+	Որոնց կյանքը մի արշավ է դեպի մահ։
	{{տող|55}}Եվ ասածըս երբ որ առնես դու գրի,		{{տող|55}}Եվ ասածըս երբ որ առնես դու գրի,
−	Մի մոռանար հիշատակել ևծառն այն,	+	Մի մոռանար հիշատակել և ծառն այն,
	Որ մատնվեց երկու անգամ ավարի։		Որ մատնվեց երկու անգամ ավարի։
	{{տող|58}}Նրանք որ այն կավարեն կամ կավերեն,		{{տող|58}}Նրանք որ այն կավարեն կամ կավերեն,
	Կհասցընեն վիրավորանք Աստուծո,		Կհասցընեն վիրավորանք Աստուծո,
−	Որ ստեղծեց այն իպետըս լոկ իրեն։	+	Որ ստեղծեց այն ի պետըս լոկ իրեն։
	{{տող|61}}Կծելով այն, նախամարդը հինգ հազար		{{տող|61}}Կծելով այն, նախամարդը հինգ հազար
	Եվ ավելի տարի տխուր սպասեց,		Եվ ավելի տարի տխուր սպասեց,
−	Որ Մեսիան գար ևիր հանցանքը բառնար։	+	Որ Մեսիան գար և իր հանցանքը բառնար։
	{{տող|64}}Միտքըդ փակ է, եթե դու չես հասկանում,		{{տող|64}}Միտքըդ փակ է, եթե դու չես հասկանում,
−	Որ մի հատուկ պատճառով էծառն այդքան	+	Որ մի հատուկ պատճառով է ծառն այդքան
−	Վեր բարձրանում ևգագաթին լայնանում։	+	Վեր բարձրանում և գագաթին լայնանում։
	{{տող|67}}Թե սին խոհերն, ինչպես ջրեր Էլսայի,		{{տող|67}}Թե սին խոհերն, ինչպես ջրեր Էլսայի,
Տող 12 857.		Տող 12 858.
	Որ սահմանեց արդարությունն երկնային։		Որ սահմանեց արդարությունն երկնային։
−	{{տող|73}}Բայց տեսնելով, որ միտքըդ քար էդարձել	+	{{տող|73}}Բայց տեսնելով, որ միտքըդ քար է դարձել
−	Եվ մթագնել ու կուրացել էայնպես,	+	Եվ մթագնել ու կուրացել է այնպես,
	Որ չի կարող խոսքերիս լույսն ընկալել,		Որ չի կարող խոսքերիս լույսն ընկալել,
Տող 12 865.		Տող 12 866.
	Արմավենու տերևներով զարդարված»։		Արմավենու տերևներով զարդարված»։
−	{{տող|79}}Եվ ես. «Ինչպես պահում էմոմն անաղարտ	+	{{տող|79}}Եվ ես. «Ինչպես պահում է մոմն անաղարտ
	Դրոշմատիպ պատկերն իր մեջ, ճիշտ այդպես		Դրոշմատիպ պատկերն իր մեջ, ճիշտ այդպես
	Ձեր խոսքերը կարձանագրի ուղեղս արդ։		Ձեր խոսքերը կարձանագրի ուղեղս արդ։
−	{{տող|82}}Սակայն ինչո՞ւձեր խոսքերը տենչալի	+	{{տող|82}}Սակայն ինչո՞ւ ձեր խոսքերը տենչալի
−	Մտքիցս այնքան բարձր են ճախրում, ևինչո՞ւ	+	Մտքիցս այնքան բարձր են ճախրում, և ինչո՞ւ
−	Նրանց իմաստն ինձանից խույս էտալիս»։	+	Նրանց իմաստն ինձանից խույս է տալիս»։
	{{տող|85}}«Որպեսզի դու լավ ճանաչես դպրոցն այն,		{{տող|85}}«Որպեսզի դու լավ ճանաչես դպրոցն այն,
Տող 12 878.		Տող 12 879.
	{{տող|88}}Ու տեսնես թե ձեր ճանապարհը բռնած		{{տող|88}}Ու տեսնես թե ձեր ճանապարհը բռնած
−	Աստվածային ճամփից այնքան էհեռու,	+	Աստվածային ճամփից այնքան է հեռու,
	Որքան երկիրն երկնագնդից բարձրընթաց»։		Որքան երկիրն երկնագնդից բարձրընթաց»։
−	{{տող|91}}Իպատասխան ես ասացի. «Չեմ հիշում,	+	{{տող|91}}Ի պատասխան ես ասացի. «Չեմ հիշում,
	Թե երբ եմ ես օտարացել ձեզանից.		Թե երբ եմ ես օտարացել ձեզանից.
	Դրա համար իմ խիղճը ինձ չի տանջում»։		Դրա համար իմ խիղճը ինձ չի տանջում»։
Տող 12 889.		Տող 12 890.
	Ինչպես այսօր հենց խմեցիր դու Լեթեն։		Ինչպես այսօր հենց խմեցիր դու Լեթեն։
−	{{տող|97}}Եթե ծուխը ենթադրել էտալիս հուր,	+	{{տող|97}}Եթե ծուխը ենթադրել է տալիս հուր,
−	Մոռացումդ այդ ցույց էտալիս հայտնապես,	+	Մոռացումդ այդ ցույց է տալիս հայտնապես,
	Որ մեղավոր կամքըդ ուղղված էր այլուր։		Որ մեղավոր կամքըդ ուղղված էր այլուր։
	{{տող|100}}Բայց ես քեզ հետ այսուհետև կխոսեմ		{{տող|100}}Բայց ես քեզ հետ այսուհետև կխոսեմ
−	Պարզ ու մեկին ևանսքող խոսքերով,	+	Պարզ ու մեկին և անսքող խոսքերով,
	Որ մատչելի լինեմ մտքին քո նսեմ»։		Որ մատչելի լինեմ մտքին քո նսեմ»։
−	{{տող|103}}Ավելի վառ ևավելի համրաքայլ	+	{{տող|103}}Ավելի վառ և ավելի համրաքայլ
	Մուտք էր գործում արփին ծիրում միջօրյա,		Մուտք էր գործում արփին ծիրում միջօրյա,
−	Որ մի տեղից միշտ անցնում էտեղ մի այլ,	+	Որ մի տեղից միշտ անցնում է տեղ մի այլ,
	{{տող|106}}Երբ յոթ կանայք, հասնելով ծայրն անտառի,		{{տող|106}}Երբ յոթ կանայք, հասնելով ծայրն անտառի,
Տող 12 905.		Տող 12 906.
	Սաղարթախիտ անտառները Ալպերի —		Սաղարթախիտ անտառները Ալպերի —
−	{{տող|109}}Անդ կանգ առան, ինչպես կանգնում էնա, որ	+	{{տող|109}}Անդ կանգ առան, ինչպես կանգնում է նա, որ
	Ընթանալով մի բազմության առջևից՝		Ընթանալով մի բազմության առջևից՝
−	Ճանապարհին նկատում էբան մի նոր։	+	Ճանապարհին նկատում է բան մի նոր։
	{{տող|112}}Կարծես տեսա գետերն Եփրատ ու Տիգրիս,		{{տող|112}}Կարծես տեսա գետերն Եփրատ ու Տիգրիս,
Տող 12 913.		Տող 12 914.
	Եվ բաժանվում ընկերների պես հանգիստ։		Եվ բաժանվում ընկերների պես հանգիստ։
−	{{տող|115}}«Ո՛վլույս, ո՛վփառք դու մարդկային սերնդյանց.	+	{{տող|115}}«Ո՛վ լույս, ո՛վ փառք դու մարդկային սերնդյանց.
−	Ի՞նչ ջուր էսա, որ բխելով մի ակից,	+	Ի՞նչ ջուր է սա, որ բխելով մի ակից,
−	Բաժանվում էհոսանքների հակընթաց»։	+	Բաժանվում է հոսանքների հակընթաց»։
	{{տող|118}}Այս ուղերձիս պատասխանեց տիրուհիս.		{{տող|118}}Այս ուղերձիս պատասխանեց տիրուհիս.
Տող 12 929.		Տող 12 930.
	Մթագնել են նրա ուղեղը մի քիչ։		Մթագնել են նրա ուղեղը մի քիչ։
−	{{տող|127}}Տես Եվնոյեն, որ հոսում էայնտեղ ցած.	+	{{տող|127}}Տես Եվնոյեն, որ հոսում է այնտեղ ցած.
−	Տար նրան անդ ևսուզելով ջրի մեջ,	+	Տար նրան անդ և սուզելով ջրի մեջ,
	Վերարծարծիր նրա կորովն անթեղված»։		Վերարծարծիր նրա կորովն անթեղված»։
	{{տող|130}}Ինչպես նա ով անսաստող չէ բնույթով,		{{տող|130}}Ինչպես նա ով անսաստող չէ բնույթով,
−	Այլ հոժար էկատարելու կամքն այլոց,	+	Այլ հոժար է կատարելու կամքն այլոց,
−	Հենց որ կամքն այղ հայտնվում էմի բանով,	+	Հենց որ կամքն այղ հայտնվում է մի բանով,
	{{տող|133}}Այսպես կինն այն փութաց պատվերն այդ անել,		{{տող|133}}Այսպես կինն այն փութաց պատվերն այդ անել,
−	Ապա շարժվեց ևկանացի քնքշությամբ	+	Ապա շարժվեց և կանացի քնքշությամբ
	Ստատիոսին առաջարկեց հետևել։		Ստատիոսին առաջարկեց հետևել։
−	{{տող|136}}Ո՛վընթերցող, եթե այստեղ տեղ մնար	+	{{տող|136}}Ո՛վ ընթերցող, եթե այստեղ տեղ մնար
	Դեռ գրելու, կերգեի քաղցր ըմպելին,		Դեռ գրելու, կերգեի քաղցր ըմպելին,
	Որից երբեք մարդ չպիտի հագենար։		Որից երբեք մարդ չպիտի հագենար։
Տող 12 947.		Տող 12 948.
	{{տող|139}}Բայց քանի որ լրացած են էջերն այն,		{{տող|139}}Բայց քանի որ լրացած են էջերն այն,
	Որ սահմանված էին երկրորդ նվագիս,		Որ սահմանված էին երկրորդ նվագիս,
−	Արվեստի սանձն ինձ պահում էառժամայն։	+	Արվեստի սանձն ինձ պահում է առժամայն։
	{{տող|142}}Ես ետ դարձա այն ջրերից մաքրասուրբ,		{{տող|142}}Ես ետ դարձա այն ջրերից մաքրասուրբ,
Տող 12 959.		Տող 12 960.
	===Երգ առաջին===		===Երգ առաջին===
−
	<poem>		<poem>
		+
	Փառահեղ լույսն ամեն շարժման ակունքի		Փառահեղ լույսն ամեն շարժման ակունքի
	Տարածվում է տիեզերքում ու շողում		Տարածվում է տիեզերքում ու շողում
	Մի տեղ լրիվ և մի այլ տեղ մասնակի։		Մի տեղ լրիվ և մի այլ տեղ մասնակի։
−	4 Այն երկնում, որ հեղեղված է այդ լույսով,	+	Այն երկնում, որ հեղեղված է այդ լույսով,
	Ես եղա և տեսա բաներ այնպիսի,		Ես եղա և տեսա բաներ այնպիսի,
	Որ չեմ կարող վերապատմել բառերով.		Որ չեմ կարող վերապատմել բառերով.
−	7 Զի մեր միտքը, երբ իր իղձին է հասնում,	+	Զի մեր միտքը, երբ իր իղձին է հասնում,
	Այնքան շատ է խորասուզվում նրա մեջ,		Այնքան շատ է խորասուզվում նրա մեջ,
	Որ հիշելու կարողությունն է կորցնում։		Որ հիշելու կարողությունն է կորցնում։
−	10 Սակայն ինչ որ ես կարող եմ վերհիշել	+	Սակայն ինչ որ ես կարող եմ վերհիշել
	Այն սրբազան արքայության գանձերից,		Այն սրբազան արքայության գանձերից,
	Արդ կլինի երգերիս նյութը վայել։		Արդ կլինի երգերիս նյութը վայել։
−	13 Ո՛վ Ապոլլոն, այս երկունքիս մեջ վերջին,	+	Ո՛վ Ապոլլոն, այս երկունքիս մեջ վերջին,
	Քո ավյունով դու ինձ այնքան տոգորիր,		Քո ավյունով դու ինձ այնքան տոգորիր,
	Որքան հարկ է, որ ստանամ քո դափնին։		Որքան հարկ է, որ ստանամ քո դափնին։
−	16 Ցարդ բավ եղավ մի գագաթը Պառնասի,	+	Ցարդ բավ եղավ մի գագաթը Պառնասի,
	Բայց հիմա ինձ հարկավոր են երկուսն էլ,		Բայց հիմա ինձ հարկավոր են երկուսն էլ,
	Որ մուտք գործեմ ասպարեզը նոր մարզի։		Որ մուտք գործեմ ասպարեզը նոր մարզի։
−	19 Մտիր կուրծքըս և շունչըդ ինձ փոխանցիր,	+	Մտիր կուրծքըս և շունչըդ ինձ փոխանցիր,
	Այն շունչդ հզոր, որ ունեցար դու այնժամ,		Այն շունչդ հզոր, որ ունեցար դու այնժամ,
	Երբ մրցման մեջ դու Մարսիային հաղթեցիր։		Երբ մրցման մեջ դու Մարսիային հաղթեցիր։
−	22 Եթե դու ինձ, ո՛վ զորություն աստվածյան,	+	Եթե դու ինձ, ո՛վ զորություն աստվածյան,
	Այնպես օգնես, ոը կարենամ պատկերել		Այնպես օգնես, ոը կարենամ պատկերել
	Թեկուզ ստվերն աբբայության մշտնջյան,		Թեկուզ ստվերն աբբայության մշտնջյան,
−	25 Կմոտենամ ես քո դափնուն բաղձալի,	+	Կմոտենամ ես քո դափնուն բաղձալի,
	Պսակվելու համար նրա տերևով,		Պսակվելու համար նրա տերևով,
	Քո շնորհիվ և իմ նյութի պանծալի։		Քո շնորհիվ և իմ նյութի պանծալի։
−	28 Հայր, այդ տունկից այնքան քիչ են քաղում արդ՝	+	Հայր, այդ տունկից այնքան քիչ են քաղում արդ՝
	Մեծարելու համար կայսրի, պոետի,		Մեծարելու համար կայսրի, պոետի,
	— Ի մեծ ամոթ մարդկանց կամքի հանցապարտ ―		— Ի մեծ ամոթ մարդկանց կամքի հանցապարտ ―
−	31 Որ անշուշտ դու, աստվածությունըդ դելֆյան,	+	Որ անշուշտ դու, աստվածությունըդ դելֆյան,
	Կհրճվեիր, եթե մեկը նկրտեր		Կհրճվեիր, եթե մեկը նկրտեր
	Արժանանալ այդ տերևին պենեյան։		Արժանանալ այդ տերևին պենեյան։
−	34 Փոքրիկ կայծին հետևում է մեծ հրդեհ.	+	Փոքրիկ կայծին հետևում է մեծ հրդեհ.
	Ինձնից հետո գուցե լինեն լավագույն		Ինձնից հետո գուցե լինեն լավագույն
	Խնդրարկուներ, որոնց Կիրրան ունկնդրե։		Խնդրարկուներ, որոնց Կիրրան ունկնդրե։
−	37 Ջահն աշխարհի մարդկանց վրա է ծագում	+	Ջահն աշխարհի մարդկանց վրա է ծագում
	Մերթ այս կողմից, մերթ այն, սակայն այն կողմից,		Մերթ այս կողմից, մերթ այն, սակայն այն կողմից,
	Ուր չորս ծիրերն երեք խաչեր են կազմում,		Ուր չորս ծիրերն երեք խաչեր են կազմում,
−	40 Նա ծագում է ավելի լավ ընթացքով	+	Նա ծագում է ավելի լավ ընթացքով
	Եվ ավելի լավ աստղերի բույլի հետ,		Եվ ավելի լավ աստղերի բույլի հետ,
	Ու երկիրը կաղապարում իր կնքով։		Ու երկիրը կաղապարում իր կնքով։
−	43 Աստ առավոտ, անդ երեկո էր դարձել,	+	Աստ առավոտ, անդ երեկո էր դարձել,
	Եվ քիչ առ քիչ այս կիսագունդը համակ		Եվ քիչ առ քիչ այս կիսագունդը համակ
	Պայծառել էր, իսկ այն մյուսը խավարել,		Պայծառել էր, իսկ այն մյուսը խավարել,
−	43 Երբ ես տեսա իմ տիրուհուն, որ դարձած	+	Երբ ես տեսա իմ տիրուհուն, որ դարձած
	Դեպի ձախ կողմ, պիշ նայում էր արևին.		Դեպի ձախ կողմ, պիշ նայում էր արևին.
	Արծիվն անգամ նրան այնպես չէր նայած։		Արծիվն անգամ նրան այնպես չէր նայած։
−	49 Եվ ինչպես որ շողը ծագում է շողից	+	Եվ ինչպես որ շողը ծագում է շողից
	Ու վերստին բարձրանում է դեպի վեր,		Ու վերստին բարձրանում է դեպի վեր,
	Ինչպես բազեն, որ թռչում է վեր նորից,		Ինչպես բազեն, որ թռչում է վեր նորից,
−	52 Այսպես նրա սևեռաբիբ նայվածքից	+	Այսպես նրա սևեռաբիբ նայվածքից
	Առաջացավ իմ հայացքը անսովոր,		Առաջացավ իմ հայացքը անսովոր,
	Որով արփին ես դիտեցի ներքևից։		Որով արփին ես դիտեցի ներքևից։
−	55 Այն, ինչ երկրում անկարող ենք մենք անել,	+	Այն, ինչ երկրում անկարող ենք մենք անել,
	Աստ կարող ենք, ի շնորհիվ տեղանքի,		Աստ կարող ենք, ի շնորհիվ տեղանքի,
	Որ ի վերուստ մարդկանց համար է հաստվել։		Որ ի վերուստ մարդկանց համար է հաստվել։
−	58 Ես այդ լույսին չտոկացի շատ երկար,	+	Ես այդ լույսին չտոկացի շատ երկար,
	Բայց տեսա, որ նա կայծեր էր արձակում,		Բայց տեսա, որ նա կայծեր էր արձակում,
	Ինչպես երկաթն հանված բովից թեժ ու վառ։		Ինչպես երկաթն հանված բովից թեժ ու վառ։
−	61 Տվնջյան լույսն հանկարծ աճեց իմ աչքում,	+	Տվնջյան լույսն հանկարծ աճեց իմ աչքում,
	Ինչպես եթե ամենակալ Տերը մեր		Ինչպես եթե ամենակալ Տերը մեր
	Մի նոր արև դրած լիներ երկնքում։		Մի նոր արև դրած լիներ երկնքում։
−	64 Բեատրիչեն աչքերն հառել էր հավերժ	+	Բեատրիչեն աչքերն հառել էր հավերժ
	Երկինքներին, ես էլ նրան հառեցի		Երկինքներին, ես էլ նրան հառեցի
	Իմ աչքերը զմայլյալ ու այլամերժ։		Իմ աչքերը զմայլյալ ու այլամերժ։
−	67 Նրա տեսքից գերմարդացա ես տակավ,	+	Նրա տեսքից գերմարդացա ես տակավ,
	Գլավկն ինչպես դարձավ աստված ծովային,		Գլավկն ինչպես դարձավ աստված ծովային,
	Երբ մի տեսակ խոտ համտեսեց ու կերավ։		Երբ մի տեսակ խոտ համտեսեց ու կերավ։
−	70 Գերմարդանալն անհնար է բացատրել,	+	Գերմարդանալն անհնար է բացատրել,
	Սակայն բավ է այս օրինակը նրան,		Սակայն բավ է այս օրինակը նրան,
	Ով կարող է այդ իր փորձով հաստատել։		Ով կարող է այդ իր փորձով հաստատել։
−	73 Թե ես միայն հոգով էի համբառնում,	+	Թե ես միայն հոգով էի համբառնում,
	Դու լոկ գիտես, ո՛վ երկինքը վարող Սեր,		Դու լոկ գիտես, ո՛վ երկինքը վարող Սեր,
	Որ բարձրացրիր ինձ քո ուժով անհատնում։		Որ բարձրացրիր ինձ քո ուժով անհատնում։
−	76 Երբ գնդերը, որ հոլովվում են հավետ,	+	Երբ գնդերը, որ հոլովվում են հավետ,
	Իրենց վրա կենտրոնացրին ուշքը իմ		Իրենց վրա կենտրոնացրին ուշքը իմ
	Հնչյուններով իրենց մեղմ ու դաշնավետ,		Հնչյուններով իրենց մեղմ ու դաշնավետ,
−	79 Տեսա երկինքն այնպես վառված արևից,	+	Տեսա երկինքն այնպես վառված արևից,
	Որ այդպիսի լայնատարած լիճ երբեք		Որ այդպիսի լայնատարած լիճ երբեք
	Չի գոյացել գետից և կամ անձրևից։		Չի գոյացել գետից և կամ անձրևից։
−	82 Ձայնն այնքան նոր և լույսն այնքան առատ էր,	+	Ձայնն այնքան նոր և լույսն այնքան առատ էր,
	Որ ուզեցի դրանց պատճառն իմանալ		Որ ուզեցի դրանց պատճառն իմանալ
	Մի մարմաջով, որ իմ մեջ չէր եղել դեռ։		Մի մարմաջով, որ իմ մեջ չէր եղել դեռ։
−	85 Տիրուհիս, որ միտքըս կարդում էր դյուրավ,	+	Տիրուհիս, որ միտքըս կարդում էր դյուրավ,
	Գոհացնելու համար իղձըս անձկայրյաց,		Գոհացնելու համար իղձըս անձկայրյաց,
	Նախքան հարց տալս իր բերանը բաց արավ		Նախքան հարց տալս իր բերանը բաց արավ
−	88 Եվ բարբառեց. «Թյուր կարծիքովդ ինքըդ քեզ	+	Եվ բարբառեց. «Թյուր կարծիքովդ ինքըդ քեզ
	Բթացնում ես. դու ամեն ինչ կիմանաս,		Բթացնում ես. դու ամեն ինչ կիմանաս,
	Եթե քեզնից այդ կարծիքը թոթափես։		Եթե քեզնից այդ կարծիքը թոթափես։
−	31 Է՛լ երկրում չես, ինչպես կարծում ես դու դեռ։	+	Է՛լ երկրում չես, ինչպես կարծում ես դու դեռ։
	Շանթն այնպես չի գահավիժել վերից վար,		Շանթն այնպես չի գահավիժել վերից վար,
	Ինչպես դու արդ սլանում ես դեպի վեր»։		Ինչպես դու արդ սլանում ես դեպի վեր»։
−	94 Եվ ես նրա այս խոսքերով կարճառոտ	+	Եվ ես նրա այս խոսքերով կարճառոտ
	Թոթափվեցի տարակույսից առաջին,		Թոթափվեցի տարակույսից առաջին,
	Բայց ընկա նոր տարակույսի մեջ կնճռոտ		Բայց ընկա նոր տարակույսի մեջ կնճռոտ
−	97 Եվ ասացի. «Մի զարմանքից հանգչեցի,	+	Եվ ասացի. «Մի զարմանքից հանգչեցի,
	Բայց հիմա էլ զարմանում եմ թե ինչպես		Բայց հիմա էլ զարմանում եմ թե ինչպես
	Վեր եմ թռչում միջով թեթև տարերքի»։		Վեր եմ թռչում միջով թեթև տարերքի»։
−	100 Եվ այնժամ նա հառաչանքով խորազգաց	+	Եվ այնժամ նա հառաչանքով խորազգաց
	Աչքերն ուղղեց դեպի ինձ այն նայվածքով,		Աչքերն ուղղեց դեպի ինձ այն նայվածքով,
	Որով մայրն է նայում որդուն ցնորված.		Որով մայրն է նայում որդուն ցնորված.
−	103 Եվ բացատրեց․ «Էությունները համայն	+	Եվ բացատրեց․ «Էությունները համայն
	Իրենց միջև ունեն մի կարգ ներդաշնակ,		Իրենց միջև ունեն մի կարգ ներդաշնակ,
	Որ տիեզերքն Աստծուն դարձնում է նման։		Որ տիեզերքն Աստծուն դարձնում է նման։
−	106 Վեհ էակներն այդ կարգի մեջ ստեղծված	+	Վեհ էակներն այդ կարգի մեջ ստեղծված
	Տեսնում են դրոշմն իմաստության Արարչի,		Տեսնում են դրոշմն իմաստության Արարչի,
	Որի համար է այն կարգը հաստատված։		Որի համար է այն կարգը հաստատված։
−	109 Այդ կարգի մեջ գոյակները ամենայն	+	Այդ կարգի մեջ գոյակները ամենայն
	Հակում ունեն ինչ-որ բանի ձգտելու,		Հակում ունեն ինչ-որ բանի ձգտելու,
	Իրենց տարբեր վիճակների համաձայն,		Իրենց տարբեր վիճակների համաձայն,
−	112 Եվ լողում են տիեզերքի մեծ ծովով	+	Եվ լողում են տիեզերքի մեծ ծովով
	Դեպի տարբեր հանգրվաններ՝ խթանված		Դեպի տարբեր հանգրվաններ՝ խթանված
	Իրենց վարող մասնահատուկ բնազդով։		Իրենց վարող մասնահատուկ բնազդով։
−	115 Դա է տանում հուրը դեպի գունդը վառ,	+	Դա է տանում հուրը դեպի գունդը վառ,
	Դա է վարում անբանական կենդանուն,		Դա է վարում անբանական կենդանուն,
	Դա է պահում երկրի զանգվածը ստվար։		Դա է պահում երկրի զանգվածը ստվար։
−	118 Սակայն անբան գոյակները չեն միայն,	+	Սակայն անբան գոյակները չեն միայն,
	Որ ձգտում են դեպի որոշ նպատակ,		Որ ձգտում են դեպի որոշ նպատակ,
	Այլև նրանք, որ ունեն միտք բանական։		Այլև նրանք, որ ունեն միտք բանական։
−	121 Այս բոլորի տնօրինողն իմաստուն	+	Այս բոլորի տնօրինողն իմաստուն
	Իր լույսով է օծում երկինքը վերին,		Իր լույսով է օծում երկինքը վերին,
	Որի մեջ է շրջում երկինքն արագուն։		Որի մեջ է շրջում երկինքն արագուն։
−	124 Եվ հենց այնտեղ, ինչպես վերջին կայանին,	+	Եվ հենց այնտեղ, ինչպես վերջին կայանին,
	Մեզ տանում է ուժն այն լարի, որ ամեն		Մեզ տանում է ուժն այն լարի, որ ամեն
	Գոյացություն ուղղում է իր վախճանին։		Գոյացություն ուղղում է իր վախճանին։
−	127 Սակայն ինչպես արվեստի գործն իր ձևով	+	Սակայն ինչպես արվեստի գործն իր ձևով
	Հղացվածից մերթ տարբեր է դուրս գալիս,		Հղացվածից մերթ տարբեր է դուրս գալիս,
−	Նյութի հետ հաշտ չընթանալու պատճաոով,	+	Նյութի հետ հաշտ չընթանալու պատճառով,
−	130 Այսպես էակն իր բնական ընթացքից	+	Այսպես էակն իր բնական ընթացքից
	Մերթ շեղվում է, իր այն ուժի պատճառով,		Մերթ շեղվում է, իր այն ուժի պատճառով,
	Որ կարող է և խոտորվել ճիշտ ճամփից։		Որ կարող է և խոտորվել ճիշտ ճամփից։
−	133 Ինչպես շանթը մերթ ամպերի խորքերից	+	Ինչպես շանթը մերթ ամպերի խորքերից
	Ցած է վիժում, այսպես խոյանքը մարդու		Ցած է վիժում, այսպես խոյանքը մարդու
	Մերթ ընկնում է, շեղված պատիր հաճույքից։		Մերթ ընկնում է, շեղված պատիր հաճույքից։
−	136 Մի զարմանա բարձրանալովդ արդ վերև,	+	Մի զարմանա բարձրանալովդ արդ վերև,
	Այնպես ինչպես չես զարմանա տեսնելով		Այնպես ինչպես չես զարմանա տեսնելով
	Մի գետակ, որ սարից իջնում է ներքև։		Մի գետակ, որ սարից իջնում է ներքև։
−	139 Զարմանալին այն կլիներ քո դեպքում,	+	Զարմանալին այն կլիներ քո դեպքում,
	Որ դու, անխոչ, գետնին կառչած մնայիր,		Որ դու, անխոչ, գետնին կառչած մնայիր,
	Ինչպես եթե բոցը մնար իր տեղում»։		Ինչպես եթե բոցը մնար իր տեղում»։
−	142 Եվ նա նորից երկինք ուղղեց հայացքն իր։	+	Եվ նա նորից երկինք ուղղեց հայացքն իր։
	</poem>		</poem>
	===Երգ երկրորդ===		===Երգ երկրորդ===
−
	<poem>		<poem>
−	O, դուք որ փոքր ու երերուն մակույկով	+
		+	Օ, դուք որ փոքր ու երերուն մակույկով
	Մինչև այստեղ հետևել եք իմ նավին,		Մինչև այստեղ հետևել եք իմ նավին,
	Որ անցնում է այլ ջրային տարածքով,		Որ անցնում է այլ ջրային տարածքով,
−	4 Վերադարձեք դեպ ափերը ձեզ ծանոթ.	+	Վերադարձեք դեպ ափերը ձեզ ծանոթ.
	Դուք մի դուրս գաք դեպի բաց ծով, զի գուցե		Դուք մի դուրս գաք դեպի բաց ծով, զի գուցե
	Կորցնելով ինձ՝ մնաք շվար ու շփոթ։		Կորցնելով ինձ՝ մնաք շվար ու շփոթ։
−	7 Այստեղ ոչ ոք չի նավարկել տակավին.	+	Այստեղ ոչ ոք չի նավարկել տակավին.
	Ինձ վարում են Ապոլլոնն ու Միներվան,		Ինձ վարում են Ապոլլոնն ու Միներվան,
	Մուսաներն էլ ցույց են տալիս ինձ ուղին։		Մուսաներն էլ ցույց են տալիս ինձ ուղին։
−	10 Իսկ դուք քչերդ, որ մտքերը ձեր հլու	+	Իսկ դուք քչերդ, որ մտքերը ձեր հլու
	Բարձրացրել եք դեպի հացն այն սրբազան,		Բարձրացրել եք դեպի հացն այն սրբազան,
−	Որ ատամ են աոանց հագարդ զգալու,	+	Որ ատամ են առանց հագարդ զգալու,
−	13 Քաջ կարող եք այս խոր ծովով նավարկել,	+	Քաջ կարող եք այս խոր ծովով նավարկել,
	Հետևելով միշտ իմ նավի հետքերին,		Հետևելով միշտ իմ նավի հետքերին,
	Քանի ջրի մակերեսը չի հարթվել։		Քանի ջրի մակերեսը չի հարթվել։
−	16 Հերոսներն այն, որ Կոլխիդա գնացին,	+	Հերոսներն այն, որ Կոլխիդա գնացին,
−	Զարմանալու այնքան պատճաո չունեցան,	+	Զարմանալու այնքան պատճառ չունեցան,
−	Երբ երկրագործ դարձած տեսան Ցասոնին։	+	Երբ երկրագործ դարձած տեսան Յասոնին։
−	19 Արքայության ծարավն անհագ ու անմար	+	Արքայության ծարավն անհագ ու անմար
	Մեզ տանում էր այնպես թափով դեպի վեր,		Մեզ տանում էր այնպես թափով դեպի վեր,
	Ինչպիսի թափ ունի երկինքը կամար։		Ինչպիսի թափ ունի երկինքը կամար։
−	22 Բեատրիչեն նայում էր վեր, ես՝ նրան։	+	Բեատրիչեն նայում էր վեր, ես՝ նրան։
	Լայնալիճից արձակված նետը երբեք		Լայնալիճից արձակված նետը երբեք
	Այնքան փութով չի հասնի դեպ իր նշանն,		Այնքան փութով չի հասնի դեպ իր նշանն,
−	25 Որքան փութով ժամանեցի ես մի վայր,	+	Որքան փութով ժամանեցի ես մի վայր,
	Որ գրավեց իմ ուշն ու միտքը համակ։		Որ գրավեց իմ ուշն ու միտքը համակ։
	Տիրուհիս, որ կարդում էր միտքն իմ շվար,		Տիրուհիս, որ կարդում էր միտքն իմ շվար,
−	28 Դարձավ դեպ ինձ և ցնծագին բարբառեց.	+	Դարձավ դեպ ինձ և ցնծագին բարբառեց.
	«Երախտագետ սրտով ուղղվիր առ Աստված,		«Երախտագետ սրտով ուղղվիր առ Աստված,
	Որ առաջին երկնագունդը մեզ հասցրեց»։		Որ առաջին երկնագունդը մեզ հասցրեց»։
−	31 Ինձ թվաց, որ մեզ պարուրեց մի ամպ անդ՝	+	Ինձ թվաց, որ մեզ պարուրեց մի ամպ անդ՝
	Ստվարախիտ, ամուր, ողորկ ու շողուն,		Ստվարախիտ, ամուր, ողորկ ու շողուն,
	Ինչպես լույսից պսպղացող ադամանդ։		Ինչպես լույսից պսպղացող ադամանդ։
−	34 Կուռ մարմինը ընդունեց մեզ՝ երկուսիս,	+	Կուռ մարմինը ընդունեց մեզ՝ երկուսիս,
	Ինչպես ջուրը, միշտ մնալով անբաժան,		Ինչպես ջուրը, միշտ մնալով անբաժան,
	Ընդունում է իր մեջ ճաճանչի լույսի։		Ընդունում է իր մեջ ճաճանչի լույսի։
−	37 Եթե մարմնով էի—և այդ դեպքում մեզ	+	Եթե մարմնով էի— և այդ դեպքում մեզ
	Հասկանալի չէ, թե ինչպես կարող են		Հասկանալի չէ, թե ինչպես կարող են
	Երկու մարմին ներթափանցել իրար մեջ—		Երկու մարմին ներթափանցել իրար մեջ—
−	40 Դա ավելի պետք է վառեր տենչը մեր	+	Դա ավելի պետք է վառեր տենչը մեր
	Տեսնելու այն էությունը, որի մեջ		Տեսնելու այն էությունը, որի մեջ
	Զուգորդված են բնությունները տարբեր։		Զուգորդված են բնությունները տարբեր։
−	43 Անդ կտեսնենք այն խորհուրդները խորին,	+	Անդ կտեսնենք այն խորհուրդները խորին,
	Որ անքնին ընդունում ենք հավատով,		Որ անքնին ընդունում ենք հավատով,
	Այնպես ինչպես ճշմարտությունն առաջին։		Այնպես ինչպես ճշմարտությունն առաջին։
−	46 Ես ասացի. «Ո՛վ տիրուհի սրտակից,	+	Ես ասացի. «Ո՛վ տիրուհի սրտակից,
	Ես խորապես շնորհակալ եմ նրան,		Ես խորապես շնորհակալ եմ նրան,
	Ով ինձ հանեց մահկանացու աշխարհից։		Ով ինձ հանեց մահկանացու աշխարհից։
−	49 Բայց ասացեք՝ ի՞նչ են բծերն այս մարմնի,	+	Բայց ասացեք՝ ի՞նչ են բծերն այս մարմնի,
	Որոնք երկրում մարդկանց առիթ են տվել		Որոնք երկրում մարդկանց առիթ են տվել
	Առասպելներ հյուսելու շուրջ Կայենի»։		Առասպելներ հյուսելու շուրջ Կայենի»։
−	52 Եվ նա ասաց թեթևակի ժպիտով.	+	Եվ նա ասաց թեթևակի ժպիտով.
	«Եթե մարդիկ սխալվում են մի հարցում,		«Եթե մարդիկ սխալվում են մի հարցում,
	Որ, չի լուծվում զգայության միջոցով,		Որ, չի լուծվում զգայության միջոցով,
−	55 Դու պետք չէ որ,շատ զարմանաս դրանից,	+	Դու պետք չէ որ, շատ զարմանաս դրանից,
	Զի մեր միտքը շատ չի կարող թևածել,		Զի մեր միտքը շատ չի կարող թևածել,
	Ընթանալով զգայությանց ետևից։		Ընթանալով զգայությանց ետևից։
−	58 Իսկ դու ինքըդ ի՞նչ ես կարծում»։ Ես նրան,	+	Իսկ դու ինքըդ ի՞նչ ես կարծում»։ Ես նրան,
	«Այստեղ լուսնի տարբեր տեսքերը, ըստ իս,		«Այստեղ լուսնի տարբեր տեսքերը, ըստ իս,
	Հետևանք են նյութի տարբեր խտության»։		Հետևանք են նյութի տարբեր խտության»։
−	61 «Կարծիքդ,— ասաց,— սխալ է և ընդունայն.	+	«Կարծիքդ,— ասաց,— սխալ է և ընդունայն.
	Դա կտեսնես, երբ ուշ դարձնես փաստարկիս,		Դա կտեսնես, երբ ուշ դարձնես փաստարկիս,
	Որով հիմա ես կաշխատեմ հերքել այն։		Որով հիմա ես կաշխատեմ հերքել այն։
−	64 Վառ երկինքը լի է բազում աստղերով,	+	Վառ երկինքը լի է բազում աստղերով,
	Որոնք իրենց լույսի չափի համեմատ		Որոնք իրենց լույսի չափի համեմատ
−	Երևում են մարդկանց տպրբեր տեսքերով։	+	Երևում են մարդկանց տարբեր տեսքերով։
−	67 Թե դա լիներ նոսրի, խիտի պատճառով,	+	Թե դա լիներ նոսրի, խիտի պատճառով,
	Բոլորի մեջ մի հատկություն կլիներ,		Բոլորի մեջ մի հատկություն կլիներ,
	Բաշխված նվազ կամ առավել չափերով։		Բաշխված նվազ կամ առավել չափերով։
−	70 Այլատեսակ հատկություններն արդյունք են	+	Այլատեսակ հատկություններն արդյունք են
	Այլ էական պատճառների, իսկ սրանք,		Այլ էական պատճառների, իսկ սրանք,
	Բացի մեկից, քո կարծիքով դեր չունեն։		Բացի մեկից, քո կարծիքով դեր չունեն։
−	73 Եթե նոսրը պատճառ լինէր բծերի,	+	Եթե նոսրը պատճառ լինէր բծերի,
	Որ տեսնում ես, այս լուսինը կլիներ		Որ տեսնում ես, այս լուսինը կլիներ
	Կամ նոսրացած բաղակցության նյութերի,		Կամ նոսրացած բաղակցության նյութերի,
−	76 Եվ կամ, ինչպես մի մարմնի մեջ կա պարարտ	+	Եվ կամ, ինչպես մի մարմնի մեջ կա պարարտ
	Ու նիհար մաս, այսպես և այս լուսնի մեջ		Ու նիհար մաս, այսպես և այս լուսնի մեջ
	Կլինեին տարբեր շերտեր բարդ ի բարդ։		Կլինեին տարբեր շերտեր բարդ ի բարդ։
−	79 Նախորդ դեպքում կպարզըվեր հարցը այդ,	+	Նախորդ դեպքում կպարզըվեր հարցը այդ,
	Երբ արևի խավար լիներ, վասնզի		Երբ արևի խավար լիներ, վասնզի
	Կթափանցեր լույսը նյութով այդ անգայտ։		Կթափանցեր լույսը նյութով այդ անգայտ։
−	82 Գա չէ. ապա տեսնենք վարկածը երկրորդ.	+	Դա չէ. ապա տեսնենք վարկածը երկրորդ.
	Եվ եթե ես դա էլ հերքել կարենամ,		Եվ եթե ես դա էլ հերքել կարենամ,
	Քո կարծիքը կհամարվի ավելորդ։		Քո կարծիքը կհամարվի ավելորդ։
−	85 Եթե նոսրը ամեն տեղ չի տարածվում,	+	Եթե նոսրը ամեն տեղ չի տարածվում,
	Կա ուրեմըն սահման նոսրի ու խիտի,		Կա ուրեմըն սահման նոսրի ու խիտի,
	Ուրկից այն կողմ էլ լույսը չի թափանցում,		Ուրկից այն կողմ էլ լույսը չի թափանցում,
−	88 Այլ այնտեղից ետ է դառնում ուղղաբար,	+	Այլ այնտեղից ետ է դառնում ուղղաբար,
	Այնպես ինչպես պատկերը ետ է դառնում		Այնպես ինչպես պատկերը ետ է դառնում
	Այն ապակուց, որի ետևն է կապար։		Այն ապակուց, որի ետևն է կապար։
−	91 Բայց կառարկես՝ երբ խիտ խավը լինի խոր,	+	Բայց կառարկես՝ երբ խիտ խավը լինի խոր,
	Լույսն ավելի մութ կերևա, քան այլուր,		Լույսն ավելի մութ կերևա, քան այլուր,
	Կանդրադառնա քանզի տեղից հեռավոր։		Կանդրադառնա քանզի տեղից հեռավոր։
−	94 Այս կասկածից կարող է փորձը միայն	+	Այս կասկածից կարող է փորձը միայն
	Ազատել քեզ, եթե նրան դու դիմես,		Ազատել քեզ, եթե նրան դու դիմես,
	Որ աղբյուրն է ձեր գիտությանց ամենայն։		Որ աղբյուրն է ձեր գիտությանց ամենայն։
−	97 Վերցրու երեք հայելի և նրանցից	+	Վերցրու երեք հայելի և նրանցից
	Երկուսը մոտ, իսկ երրորդը հեռու դիր,		Երկուսը մոտ, իսկ երրորդը հեռու դիր,
	Այնպես որ սա քեզ երևա մեջտեղից։		Այնպես որ սա քեզ երևա մեջտեղից։
−	100 Քո թիկունքում զետեղիր լույս մի ուժգին,	+	Քո թիկունքում զետեղիր լույս մի ուժգին,
	Որ ցոլանա հայելիքում այն երեք		Որ ցոլանա հայելիքում այն երեք
	Եվ նրանց ցոլքն անդրադառնա քո դեմքին։		Եվ նրանց ցոլքն անդրադառնա քո դեմքին։
−	103 Հեռավորը թեև լույսի քանակով	+	Հեռավորը թեև լույսի քանակով
	Հավասար չէ մյուս երկուսին, բայց նրանք		Հավասար չէ մյուս երկուսին, բայց նրանք
	Հավասար են իրենց լույսի որակով։		Հավասար են իրենց լույսի որակով։
−	106 Արդ ինչպես ջերմ ճաճանչների շողյունից	+	Արդ ինչպես ջերմ ճաճանչների շողյունից
	Ձյան գոյանյութն ազատվում է քիչ առ քիչ		Ձյան գոյանյութն ազատվում է քիչ առ քիչ
	Ե՛վ իր նախկին սառնությունից, և՛ գույնից,		Ե՛վ իր նախկին սառնությունից, և՛ գույնից,
−	109 Այսպես ես քեզ, թոթափելով սխալից,	+	Այսպես ես քեզ, թոթափելով սխալից,
	Պիտի լույսով մի ողողեմ այնպես վառ,		Պիտի լույսով մի ողողեմ այնպես վառ,
	Որ քո աչքին փայլատակի շողալից։		Որ քո աչքին փայլատակի շողալից։
−	112 Աստվածության անշարժանան երկնի տակ	+	Աստվածության անշարժանան երկնի տակ
	Պտտվում է մի մեծ մարմին երկնային,		Պտտվում է մի մեծ մարմին երկնային,
	Որի ուժն է կրում ամեն մի գոյակ։		Որի ուժն է կրում ամեն մի գոյակ։
−	115 Հաջորդ երկինքն, ուր կան աստղեր այնքան շատ,	+	Հաջորդ երկինքն, ուր կան աստղեր այնքան շատ,
	Հաղորդում է ուժն այդ տարբեր գոյերին,		Հաղորդում է ուժն այդ տարբեր գոյերին,
	Որ իր մեջ են և իրենից տարանջատ։		Որ իր մեջ են և իրենից տարանջատ։
−	118 Մյուս երկինքներն եղանակով բնազանց	+	Մյուս երկինքներն եղանակով բնազանց
	Այդ ուժերը տնօրինում են այնպես,		Այդ ուժերը տնօրինում են այնպես,
	Որ գործադրեն ազդեցությունը յուրյանց։		Որ գործադրեն ազդեցությունը յուրյանց։
−	121 Այսպես մեկը մյուսին են հաջորդում	+	Այսպես մեկը մյուսին են հաջորդում
	Տիեզերքի օրգաններն այս և բարձրից		Տիեզերքի օրգաններն այս և բարձրից
	Առած ուժը ստորինին հաղորդում։		Առած ուժը ստորինին հաղորդում։
−	124 Արդ հետևիր, թե ինչպես եմ գնում ես	+	Արդ հետևիր, թե ինչպես եմ գնում ես
	Քո ցանկացած ճշմարտությունը դեպի,		Քո ցանկացած ճշմարտությունը դեպի,
	Որին հետո ինքըդ անձամբ կհասնես։		Որին հետո ինքըդ անձամբ կհասնես։
−	127 Շարժումը և ուժը երկնի գնդերի	+	Շարժումը և ուժը երկնի գնդերի
	Ձեռքի գործն է շարժիչների երանյալ,		Ձեռքի գործն է շարժիչների երանյալ,
	Ինչպես դարբնած իրը դարբնի ձեռքերի։		Ինչպես դարբնած իրը դարբնի ձեռքերի։
−	130 Երկինքն այն, որ ունի աստղեր մշտավառ,	+	Երկինքն այն, որ ունի աստղեր մշտավառ,
	Ընդունում է իր մեջ դրոշմը ոգու		Ընդունում է իր մեջ դրոշմը ոգու
	Եվ շարժվում է նրա ուժով մշտավար։		Եվ շարժվում է նրա ուժով մշտավար։
−	133 Ինչպես հոգին ձեր մարմնի մեջ մարդկային	+	Ինչպես հոգին ձեր մարմնի մեջ մարդկային
	Տարածվում է անդամների մեջ տարբեր,		Տարածվում է անդամների մեջ տարբեր,
	Ըստ այլազան կարողությանց յուրային,		Ըստ այլազան կարողությանց յուրային,
−	136 Այսպես ոգին աստղերի մեջ բազմազան	+	Այսպես ոգին աստղերի մեջ բազմազան
	Տարածում է իր այդ ուժը բարերար,		Տարածում է իր այդ ուժը բարերար,
	Պահելով իր միասնությունն անբաժան։		Պահելով իր միասնությունն անբաժան։
−	139 Ինչպես հոգին ձեր մարմնի հետ մարդկային	+	Ինչպես հոգին ձեր մարմնի հետ մարդկային
	Միաձույլ է, այսպես ուժը այդ ոգու		Միաձույլ է, այսպես ուժը այդ ոգու
	Միաձույլ է այդ մարմնի հետ երկնային։		Միաձույլ է այդ մարմնի հետ երկնային։
−	142 Ունենալով հարազվարթ բնություն,	+	Ունենալով հարազվարթ բնություն,
	Ձուլված ուժը մարմնի միջով է շողում,		Ձուլված ուժը մարմնի միջով է շողում,
	Ինչպես խինդը աչքի միջով վառվռուն։		Ինչպես խինդը աչքի միջով վառվռուն։
−	145 Այդ ուժից են տարբեր լույսերը ծագում,	+	Այդ ուժից են տարբեր լույսերը ծագում,
	Ոչ թե մարմնի խտությունից այս կամ այն.		Ոչ թե մարմնի խտությունից այս կամ այն.
	Պատճառն այդ է, որը առաջ է բերում		Պատճառն այդ է, որը առաջ է բերում
−	148 Մութն ու պայծառն, իր ներգործման համաձայն»։	+	Մութն ու պայծառն, իր ներգործման համաձայն»։
	</poem>		</poem>
	===Երգ երրորդ===		===Երգ երրորդ===
−
	<poem>		<poem>
		+
	Արևն այն, որ ջերմացրել էր ինձ սիրով,		Արևն այն, որ ջերմացրել էր ինձ սիրով,
	Քաղցըր դեմքը ճշմարտության գեղեցիկ		Քաղցըր դեմքը ճշմարտության գեղեցիկ
	Ինձ ցուցադրեց որոշակի փաստերով.		Ինձ ցուցադրեց որոշակի փաստերով.
−	4 Եվ ցույց տալու համար, որ ես հասկացել,	+	Եվ ցույց տալու համար, որ ես հասկացել,
	Համոզվել եմ, գլուխըս ըստ պատշաճի		Համոզվել եմ, գլուխըս ըստ պատշաճի
	Վեր բարձրացրի, որ կարենամ զեկուցել։		Վեր բարձրացրի, որ կարենամ զեկուցել։
−	7 Սակայն հանկարծ ես տեսա մի երևույթ,	+	Սակայն հանկարծ ես տեսա մի երևույթ,
	Որով այնպես ուշս ու միտըս կլանվեց,		Որով այնպես ուշս ու միտըս կլանվեց,
	Որ մոռացա իմ ասելիքը ընդփույթ։		Որ մոռացա իմ ասելիքը ընդփույթ։
−	10 Ինչպես վճիտ, ականակիտ, հանդարտիկ	+	Ինչպես վճիտ, ականակիտ, հանդարտիկ
	Ջրերի մեջ, ուր հատակն է երևում,		Ջրերի մեջ, ուր հատակն է երևում,
	Կամ ինչպես ջինջ ապակու մեջ թափանցիկ		Կամ ինչպես ջինջ ապակու մեջ թափանցիկ
−	13 Մենք տեսնում ենք մեր պատկերը այնքան թույլ,	+	Մենք տեսնում ենք մեր պատկերը այնքան թույլ,
−	Որքան ողորկ մարգարիտն է երևամ	+	Որքան ողորկ մարգարիտն է երևում
−	Ճակտի վրա սպիտակ ա աննշույլ,—	+	Ճակտի վրա սպիտակ ու աննշույլ,—
−	16 Այսպես տեսա դեմքեը՝ պատրաստ խոսելու.	+	Այսպես տեսա դեմքեը՝ պատրաստ խոսելու.
	Եվ ունեցա ներհակ պատրանքը նրա,		Եվ ունեցա ներհակ պատրանքը նրա,
	Ով սեր ծնեց ջրի միջև և մարդու։		Ով սեր ծնեց ջրի միջև և մարդու։
−	19 Հենց որ նրանց, նկատեցի թուլորեն,	+	Հենց որ նրանց, նկատեցի թուլորեն,
	Կարծեցի թե դիմացոլքեր են դրանք,		Կարծեցի թե դիմացոլքեր են դրանք,
	Եվ շուռ եկա տեսնելու թե ովքեր են։		Եվ շուռ եկա տեսնելու թե ովքեր են։
−	22 Բայց հայտնապես չտեսնելով ես ոչէնչ,	+	Բայց հայտնապես չտեսնելով ես ոչինչ,
	Նորից հայացքս իմ տիրուհուն ուղղեցի,		Նորից հայացքս իմ տիրուհուն ուղղեցի,
	Որ ժպտում էր ինձ աչքերով վառ ու ջինջ։		Որ ժպտում էր ինձ աչքերով վառ ու ջինջ։
−	25 «Մի զարմանար, որ ես ժպտում եմ քո այդ	+	«Մի զարմանար, որ ես ժպտում եմ քո այդ
	Տղայական մտքի վրա,— ասաց նա.—		Տղայական մտքի վրա,— ասաց նա.—
	Չհենվելով ճշմարտությանը անգայթ,		Չհենվելով ճշմարտությանը անգայթ,
−	28 Դու տարվել ես ցնորական մտքերով.	+	Դու տարվել ես ցնորական մտքերով.
	Քո տեսածներն էակներ են իրական,		Քո տեսածներն էակներ են իրական,
	Եվ այստեղ են ուխտի խախտման պատճառով։		Եվ այստեղ են ուխտի խախտման պատճառով։
−	31 Խոսիր, լսիր և հավատ դու նրանց։	+	Խոսիր, լսիր և հավատ դու նրանց։
	Ճշմարտության լույսը, որով ապրում են,		Ճշմարտության լույսը, որով ապրում են,
	Թույլ չի տա, ոը նրանք լինեն պարտազանց»։		Թույլ չի տա, ոը նրանք լինեն պարտազանց»։
−	34 Ես դիմեցի այնժամ մեկին, որ կարծես	+	Ես դիմեցի այնժամ մեկին, որ կարծես
	Մեծ ցանկություն ուներ ինձ հետ խոսելու,		Մեծ ցանկություն ուներ ինձ հետ խոսելու,
	Եվ ասացի անձկակարոտ անձի պես.		Եվ ասացի անձկակարոտ անձի պես.
−	37 «Ազնիվ հոգի, որ խորապես զգում ես	+	«Ազնիվ հոգի, որ խորապես զգում ես
	Հավերժ կյանքի քաղցրությունները բոլոր,		Հավերժ կյանքի քաղցրությունները բոլոր,
	Որ գիտեն լոկ ճաշակողներն անձնապես,		Որ գիտեն լոկ ճաշակողներն անձնապես,
−	40 Ես չափազանց գոհ կլինեմ, եթե դու	+	Ես չափազանց գոհ կլինեմ, եթե դու
	Անունդ հայտնես և ձեր մասին ինձ խոսես»։		Անունդ հայտնես և ձեր մասին ինձ խոսես»։
	Եվ նա ասաց պատրաստակամ ու ժպտուն.		Եվ նա ասաց պատրաստակամ ու ժպտուն.
−	43 «Արդար, հայցին դուռ չի փակի սերը մեր,	+	«Արդար, հայցին դուռ չի փակի սերը մեր,
	Ինչպես սերը բազումողորմ Արարչի,		Ինչպես սերը բազումողորմ Արարչի,
	Որ պատրաստ է միշտ լսելու խնդրանքներ։		Որ պատրաստ է միշտ լսելու խնդրանքներ։
−	46 Ես աշխարհում կուսական քույր եմ եղած,	+	Ես աշխարհում կուսական քույր եմ եղած,
	Եվ եթե դու լավ նայես ինձ և հիշես,		Եվ եթե դու լավ նայես ինձ և հիշես,
	Ապա, իմ այս գեղեցկության տակ աճած,		Ապա, իմ այս գեղեցկության տակ աճած,
−	49 Կճանաչես Պիկկարդային անպայման.	+	Կճանաչես Պիկկարդային անպայման.
	Երանելյաց այս դասի հետ միասին		Երանելյաց այս դասի հետ միասին
	Երջանիկ եմ այստեղ՝ գնդում լուսնական։		Երջանիկ եմ այստեղ՝ գնդում լուսնական։
−	52 Մեր սրտերը, որոնք այրվում են միայն	+	Մեր սրտերը, որոնք այրվում են միայն
	Այն սիրով, որ Սուրբ Հոգին է ներշնչում,		Այն սիրով, որ Սուրբ Հոգին է ներշնչում,
	Վայելում են ցնծություններ լի ու լայն.		Վայելում են ցնծություններ լի ու լայն.
−	55 Մեր այս կարգը, ուր այնքան ցած է թվում,	+	Մեր այս կարգը, ուր այնքան ցած է թվում,
	Մեզ տրված է պարզապես այն պատճառով,		Մեզ տրված է պարզապես այն պատճառով,
	Որ մեր ուխտը չենք կատարել աշխարհում»։		Որ մեր ուխտը չենք կատարել աշխարհում»։
−	58 Եվ ես նրան. «Ձեր դեմքերում վեհագին	+	Եվ ես նրան. «Ձեր դեմքերում վեհագին
	Աստվածային ինչ-որ մի բան է շողում,		Աստվածային ինչ-որ մի բան է շողում,
	Որ փոխում է ձեր կերպարանքը նախկին,		Որ փոխում է ձեր կերպարանքը նախկին,
−	61 Դրա համպը չհիշեցի քեզ մեկեն.	+	Դրա համպը չհիշեցի քեզ մեկեն.
	Բպյց այն, ինչ որ դու ինձ ասում ես հիմա,		Բպյց այն, ինչ որ դու ինձ ասում ես հիմա,
	Ինձ օգնում է ճանաչելու քեզ արդեն։		Ինձ օգնում է ճանաչելու քեզ արդեն։
−	64 Դուք, որ այստեղ շատ երջանիկ եք կարծես,	+	Դուք, որ այստեղ շատ երջանիկ եք կարծես,
−	Չէի՞ք ցանկա լինել տաեղում բարձրագույն,	+	Չէի՞ք ցանկա լինել տեղում բարձրագույն,
	Աստծու գահին մոտ զգալու համար ձեզ»։		Աստծու գահին մոտ զգալու համար ձեզ»։
−	67 Նա նախ ժպտաց ընկերների հետ մեկտեղ,	+	Նա նախ ժպտաց ընկերների հետ մեկտեղ,
	Ապա ասաց խինդով այնքան համակված,		Ապա ասաց խինդով այնքան համակված,
	Որ այրվում էր կարծես սիրուց հորդազեղ.		Որ այրվում էր կարծես սիրուց հորդազեղ.
−	70 «Եղբայր, մեզ լոկ սերն է տալիս գոհացում,	+	«Եղբայր, մեզ լոկ սերն է տալիս գոհացում,
	Սերը, որ մեզ մղում է լոկ ցանկալ այն,		Սերը, որ մեզ մղում է լոկ ցանկալ այն,
	Ինչ որ ունենք, և այլ տենչ չի հարուցում։		Ինչ որ ունենք, և այլ տենչ չի հարուցում։
−	73 Թե ցանկայինք բարձր տեղում մենք լինել,	+	Թե ցանկայինք բարձր տեղում մենք լինել,
	Դրանով մեր կամքը շեղված կլիներ		Դրանով մեր կամքը շեղված կլիներ
	Կամքից նրա, որ այստեղ է մեզ պահել։		Կամքից նրա, որ այստեղ է մեզ պահել։
−	76 Դա չի կարող տեղ ունենալ երկնքում,	+	Դա չի կարող տեղ ունենալ երկնքում,
	Եթե հարկ է սիրով ապրել միշտ այստեղ,		Եթե հարկ է սիրով ապրել միշտ այստեղ,
	Եթե լավ ես սիրո բնույթն հասկանում։		Եթե լավ ես սիրո բնույթն հասկանում։
−	79 Պայմանը մեը երանելի վիճակի	+	Պայմանը մեը երանելի վիճակի
	Կամակցելն է աստվածային կամքի հետ,		Կամակցելն է աստվածային կամքի հետ,
	Նույնացնելով կամքերը մեր ամենքի։		Նույնացնելով կամքերը մեր ամենքի։
−	82 Մեր տեղադրումն արքայության մարզերում	+	Մեր տեղադրումն արքայության մարզերում
	Հաճո է մեզ, ինչպես և այն Արքային,		Հաճո է մեզ, ինչպես և այն Արքային,
	Որի կամքին մեր կամքը չենք հակադրում։		Որի կամքին մեր կամքը չենք հակադրում։
−	85 Նա է լոկ մեր խաղաղությունն հոգևոր,	+	Նա է լոկ մեր խաղաղությունն հոգևոր,
	Նա է ծովն այն, որին ձգտում են հավետ		Նա է ծովն այն, որին ձգտում են հավետ
	Իր ստեղծած արարածները բոլոր»։		Իր ստեղծած արարածները բոլոր»։
−	88 Ինձ պարզ դարձավ, որ ամեն տեղ երկնքում	+	Ինձ պարզ դարձավ, որ ամեն տեղ երկնքում
	Դրախտ է, թեև շնորհները Բարձրյալի		Դրախտ է, թեև շնորհները Բարձրյալի
	Ամենուրեք նույն չափերով չեն բաշխվում։		Ամենուրեք նույն չափերով չեն բաշխվում։
−	91 Բայց ինչպես նա, ով հագեցած մի ճաշով,	+	Բայց ինչպես նա, ով հագեցած մի ճաշով,
	Ցանկանում է մի այլ բան էլ ճաշակել,		Ցանկանում է մի այլ բան էլ ճաշակել,
	Իր կերածից շնորհակալ լինելով,		Իր կերածից շնորհակալ լինելով,
−	94 Այսպես արի և հասկացրի այնժամ ես,	+	Այսպես արի և հասկացրի այնժամ ես,
	Իմանալու համար թե ինչ ուխտ էր այն,		Իմանալու համար թե ինչ ուխտ էր այն,
	Որ չէր հասցրել նա կատարել լիապես։		Որ չէր հասցրել նա կատարել լիապես։
−	97 Եվ նա ասաց. «Վերին երկնում է հանգչում	+	Եվ նա ասաց. «Վերին երկնում է հանգչում
	Վեհ կյանքի և արժանիքի տեր մի կին։		Վեհ կյանքի և արժանիքի տեր մի կին։
	Նա, ով նրա նշած տարազն է հագնում,		Նա, ով նրա նշած տարազն է հագնում,
−	1ՕՕ Մինչև ի մահ կապրի խաղաղ, անխռով	+	100 Մինչև ի մահ կապրի խաղաղ, անխռով
	Փեսայի մոտ, որի համար ամեն ուխտ		Փեսայի մոտ, որի համար ամեն ուխտ
	Ընդունելի է, երբ արվում է սիրով։		Ընդունելի է, երբ արվում է սիրով։
−	103 Փափագելով այդ կնոջը հետևել,	+	Փափագելով այդ կնոջը հետևել,
	Վաղ հասակում ես քաշվեցի աշխարհից		Վաղ հասակում ես քաշվեցի աշխարհից
	Եվ ուխտեցի նրա վանքին նվիրվել։		Եվ ուխտեցի նրա վանքին նվիրվել։
−	106 Սակայն մարդիկ չարակամ ու անիրավ	+	Սակայն մարդիկ չարակամ ու անիրավ
	Քաղցըր վանքից ինձ հանեցին բռնությամբ.		Քաղցըր վանքից ինձ հանեցին բռնությամբ.
	Աստված գիտե, թե հետո կյանքս ինչ դարձավ։		Աստված գիտե, թե հետո կյանքս ինչ դարձավ։
−	109 Իսկ այն մյուս լուսահոգին, որ իմ աջ	+	Իսկ այն մյուս լուսահոգին, որ իմ աջ
	Կողմն է կանգնած և որ շողում է մեր այս		Կողմն է կանգնած և որ շողում է մեր այս
	Երկնագնդի ամբողջ լույսով քո առաջ,		Երկնագնդի ամբողջ լույսով քո առաջ,
−	112 Իմ խոսքերն այս վերագրում է և իրեն.	+	Իմ խոսքերն այս վերագրում է և իրեն.
	Նա էլ քույր էր, որից, ինչպես և ինձնից,		Նա էլ քույր էր, որից, ինչպես և ինձնից,
	Նվիրական քողը խլվեց բռնորեն։		Նվիրական քողը խլվեց բռնորեն։
−	115 Սակայն երբ նա բռնի աշխարհ դուրս բերվեց,	+	Սակայն երբ նա բռնի աշխարհ դուրս բերվեց,
	Ի հեճուկըս նրա կամքի և ուխտի,		Ի հեճուկըս նրա կամքի և ուխտի,
	Այդ սուրբ քողը սրտի խորքում միշտ պահեց։		Այդ սուրբ քողը սրտի խորքում միշտ պահեց։
−	118 Նա կայսրուհի Կոստանցան է վեհածին,	+	Նա կայսրուհի Կոստանցան է վեհածին,
	Որ Սվեվիո երկրորդ հողմից մեծազոր		Որ Սվեվիո երկրորդ հողմից մեծազոր
	Ծնեց երրորդն, իշխանավորը վերջին»։		Ծնեց երրորդն, իշխանավորը վերջին»։
−	121 Այսպես խոսեց, ապա «Ոդջոյն քեզ, Մարիամ»	+	Այսպես խոսեց, ապա «Ողջոյն քեզ, Մարիամ»
	Սկսեց երգել ու երգելով չքացավ,		Սկսեց երգել ու երգելով չքացավ,
	Ինչպես ջրում ինչ-որ մարմին ծանրանդամ։		Ինչպես ջրում ինչ-որ մարմին ծանրանդամ։
−	124 Իմ հայացքով հետևեցի ես նրան,	+	Իմ հայացքով հետևեցի ես նրան,
	Ապա, նրա հետքը իսպառ կորցնելով,		Ապա, նրա հետքը իսպառ կորցնելով,
	Դարձա դեպի իմ մեծ իղձի առարկան,		Դարձա դեպի իմ մեծ իղձի առարկան,
−	127 Այսինքըն դեպ Բեատրիչեն իմ անեղծ,	+	Այսինքըն դեպ Բեատրիչեն իմ անեղծ,
	Բայց նա այնպես իմ աչքի մեջ ցոլացավ,		Բայց նա այնպես իմ աչքի մեջ ցոլացավ,
	Որ սկզբում տեսողությունս այլայլվեց.		Որ սկզբում տեսողությունս այլայլվեց.
−	130 Այդ պատճառով իմ հարցումը ուշացավ։	+	Այդ պատճառով իմ հարցումը ուշացավ։
	</poem>		</poem>
	===Երգ չորրորդ===		===Երգ չորրորդ===
−
	<poem>		<poem>
		+
	Զույգ ճաշերի միջև նույնքան գրգռալից		Զույգ ճաշերի միջև նույնքան գրգռալից
	Մարդ ինքնակամ պիտի սովի մատնվեր,		Մարդ ինքնակամ պիտի սովի մատնվեր,
	Դեռ չկերած մեկն ու մեկը նրանցից.		Դեռ չկերած մեկն ու մեկը նրանցից.
−	4 Զույգ գայլերի միջև վայրագ, կենազուրկ,	+	Զույգ գայլերի միջև վայրագ, կենազուրկ,
	Այսպես դառը կմատնվեր խուճապի,		Այսպես դառը կմատնվեր խուճապի,
	Կամ թե շունը՝ այծյամների միջև զույգ։		Կամ թե շունը՝ այծյամների միջև զույգ։
−	7 Այսպես մղված զույգ հարցերից տանջալի,	+	Այսպես մղված զույգ հարցերից տանջալի,
	Լռում էի, և լռությունս հարկադիր		Լռում էի, և լռությունս հարկադիր
	Ես չեմ գտնում բասրելի կամ գովելի։		Ես չեմ գտնում բասրելի կամ գովելի։
−	19 Լռում էի, բայց իմ հարցերն ավելի	+	Լռում էի, բայց իմ հարցերն ավելի
	Որոշ էին արտահայտված իմ դեմքին,		Որոշ էին արտահայտված իմ դեմքին,
	Քան եթե ես դրանք խոսքով հայտնեի։		Քան եթե ես դրանք խոսքով հայտնեի։
−	13 Բեատրիչեն, Դանիելի ճիշտ նման,	+	Բեատրիչեն, Դանիելի ճիշտ նման,
	Որ ամոքեց Ռաբելոնի արքային,		Որ ամոքեց Ռաբելոնի արքային,
	Երբ զայրույթը կուրացըրել էր նրան,		Երբ զայրույթը կուրացըրել էր նրան,
−	16 Բարբառեց ինձ. «Լավ տեսնում եմ, թե ինչպես	+	Բարբառեց ինձ. «Լավ տեսնում եմ, թե ինչպես
	Երկու հարցեր մեզ հուզում են այնքան շատ,		Երկու հարցեր մեզ հուզում են այնքան շատ,
	Որ մտովին կաշկանդված ես զգում քեզ։		Որ մտովին կաշկանդված ես զգում քեզ։
−	19 Դու դատում ես. «Եթե կամքըս հաստատ է.	+	Դու դատում ես. «Եթե կամքըս հաստատ է.
	Ապա ինչպե՞ս բռնությունը ուրիշի		Ապա ինչպե՞ս բռնությունը ուրիշի
	Կարող է իմ արժանիքը կրճատել»։		Կարող է իմ արժանիքը կրճատել»։
−	22 Իսկ մյուս հարցը, որ, պահանջում է լուծում,	+	Իսկ մյուս հարցը, որ, պահանջում է լուծում,
	Դա մեր հոգու վերադարձն է աստղերին,		Դա մեր հոգու վերադարձն է աստղերին,
	Ինչպես որ դա Պլատոնն էր ուսուցում։		Ինչպես որ դա Պլատոնն էր ուսուցում։
−	25 Այս հարցերն են, որոնք, չափով հավասար	+	Այս հարցերն են, որոնք, չափով հավասար
	Հուզում են քեզ, բայց ես պիտի նախ խոսեմ		Հուզում են քեզ, բայց ես պիտի նախ խոսեմ
	Այս հարցի շուրջ, որ ավելի է դժվար։		Այս հարցի շուրջ, որ ավելի է դժվար։
−	28 Աստվածության ամենամոտ Սերովբեն,	+	Աստվածության ամենամոտ Սերովբեն,
	Մովսեսն, Սամվելն, Հովհաննեսները երկու,		Մովսեսն, Սամվելն, Հովհաննեսները երկու,
	Մինչև անգամ Մարիամն իրենց գահն ունեն		Մինչև անգամ Մարիամն իրենց գահն ունեն
−	31 Նույն երկնային լուսապայծառ ոլորտում,	+	Նույն երկնային լուսապայծառ ոլորտում,
	Ինչ որ Լուսնի, հոգիները քո տեսած,		Ինչ որ Լուսնի, հոգիները քո տեսած,
	Եվ բոլորն էլ հավերժ կյանքով են ապրում։		Եվ բոլորն էլ հավերժ կյանքով են ապրում։
−	34 Բոլորն էլ նույն ոլորտում են բոլորշի,	+	Բոլորն էլ նույն ոլորտում են բոլորշի,
	Բայց ապրում են անհամաչափ ցնծությամբ,		Բայց ապրում են անհամաչափ ցնծությամբ,
	Զի նույն չափով չեն զգում շունչն Հավերժի։		Զի նույն չափով չեն զգում շունչն Հավերժի։
−	37 Սրանք այստեղ երևացին միմիայն	+	Սրանք այստեղ երևացին միմիայն
	Նրա համար, որ զգալի դառնա քեզ		Նրա համար, որ զգալի դառնա քեզ
	Նրանց նվազ աստիճանը խնդության։		Նրանց նվազ աստիճանը խնդության։
−	40 Այսպես պետք է ձեր մտքի հետ բարբառել,	+	Այսպես պետք է ձեր մտքի հետ բարբառել,
	Զի նա միայն զգայության միջոցով		Զի նա միայն զգայության միջոցով
−	Կընկալի այն, ինչ չի կարող ըմբոնել։	+	Կընկալի այն, ինչ չի կարող ըմբռնել։
−	43 Դրա համար Սուրբ Գիրքը ձեր ըմբռնման	+	Դրա համար Սուրբ Գիրքը ձեր ըմբռնման
	Հարմարվում է, վերագրելով Աստուծուն		Հարմարվում է, վերագրելով Աստուծուն
−	Ոտներ, ձեոներ, բայց հասկանամ է այլ բան.	+	Ոտներ, ձեռներ, բայց հասկանամ է այլ բան.
−	46 Եկեղեցին էլ տեսքի տակ մարդկային	+	Եկեղեցին էլ տեսքի տակ մարդկային
	Գաբրիելին, Միքայելին է ցուցում,		Գաբրիելին, Միքայելին է ցուցում,
	Եվ այն մյուսին, որ բժշկեց Տուբիային։		Եվ այն մյուսին, որ բժշկեց Տուբիային։
−	49 Ինչ որ Տիմեյն հոգվոց մասին է պնդում,	+	Ինչ որ Տիմեյն հոգվոց մասին է պնդում,
	Այն չէ, ինչ որ երևում է ձեզ այստեղ,		Այն չէ, ինչ որ երևում է ձեզ այստեղ,
	Զի նա իրոք ասում է և հավատում,		Զի նա իրոք ասում է և հավատում,
−	52 Որ մեր հոգին վերադառնում է կրկին	+	Որ մեր հոգին վերադառնում է կրկին
	Դեպ իր աստղը, ուրկից ցած էր իջել նա		Դեպ իր աստղը, ուրկից ցած էր իջել նա
	Կենդանություն տալու համար մեր մարմնին։		Կենդանություն տալու համար մեր մարմնին։
−	55 Բայց գուցե մենք նրա խոսքին տալիս ենք	+	Բայց գուցե մենք նրա խոսքին տալիս ենք
	Տարբեր իմաստ, քան ուզում է նա ասել,		Տարբեր իմաստ, քան ուզում է նա ասել,
	Ուստի պետք չէ դրա վրա ծիծաղենք։		Ուստի պետք չէ դրա վրա ծիծաղենք։
−	58 Թե ուզում է նա ասել, որ ամենայն	+	Թե ուզում է նա ասել, որ ամենայն
	Ազդեցության այս աստղերից է գալիս,		Ազդեցության այս աստղերից է գալիս,
	Ապա ճիշտ է որոշ չափով խոսքը այն։		Ապա ճիշտ է որոշ չափով խոսքը այն։
−	61 Բայց այս միտքը մոլորության հանգեցրեց	+	Բայց այս միտքը մոլորության հանգեցրեց
	Ողջ աշխարհին, որը հասավ մինչ այնտեղ,		Ողջ աշխարհին, որը հասավ մինչ այնտեղ,
	Որ նրանց Զևս, Մերկուր ու Մարս անվանեց։		Որ նրանց Զևս, Մերկուր ու Մարս անվանեց։
−	64 Իսկ մյուս հարցը, որ քեզ հուզում է նույնպես,	+	Իսկ մյուս հարցը, որ քեզ հուզում է նույնպես,
	Նվազ կնճռոտ և նվազ է փորձանքոտ		Նվազ կնճռոտ և նվազ է փորձանքոտ
	Եվ չի կարող ճիշտ հավատից շեղել քեզ։		Եվ չի կարող ճիշտ հավատից շեղել քեզ։
−	67 Եթե երբեմն արդարությունը երկնի	+	Եթե երբեմն արդարությունը երկնի
−	Մարդկանց աչքին անարդար է երեում,	+	Մարդկանց աչքին անարդար է երևում,
	Պետք չէ որ դա ձեր հավատը թուլացնի։		Պետք չէ որ դա ձեր հավատը թուլացնի։
−	70 Բայց քանի որ ճշմարտության մեջ այս խոր	+	Բայց քանի որ ճշմարտության մեջ այս խոր
	Մարդկային միտքն ի զորու է թափանցել,		Մարդկային միտքն ի զորու է թափանցել,
	Քո փափագին ես գոհացում կտամ նոր։		Քո փափագին ես գոհացում կտամ նոր։
−	73 Եթե թեկուզ բռնադատյալն իր կամքով	+	Եթե թեկուզ բռնադատյալն իր կամքով
	Բռնադատչի բռնությանը չի օգնել,		Բռնադատչի բռնությանը չի օգնել,
	Հոգիներն այս չեն չքմեղվի դրանով։		Հոգիներն այս չեն չքմեղվի դրանով։
−	76 Քանզի կամքը չի շիջանի բռնությամբ,	+	Քանզի կամքը չի շիջանի բռնությամբ,
	Այլ բոցի պես կպայքարի աննկուն,		Այլ բոցի պես կպայքարի աննկուն,
	Եթե փորձեն նրան ընկճել ուժգնությամբ։		Եթե փորձեն նրան ընկճել ուժգնությամբ։
−	79 Իսկ եթե նա զիջում անի շատ թե քիչ,	+	Իսկ եթե նա զիջում անի շատ թե քիչ,
	Կօգնի ուժին, այսպես արին և սրանք,		Կօգնի ուժին, այսպես արին և սրանք,
	Չդառնալով նորից վանքի բնակիչ։		Չդառնալով նորից վանքի բնակիչ։
−	82 Եթե նրանց կամքը լիներ անսասան,	+	Եթե նրանց կամքը լիներ անսասան,
	Ինչպես կամքն այն, որով Լավրենտն ու Մուկիոն		Ինչպես կամքն այն, որով Լավրենտն ու Մուկիոն
	Հերոսաբար հրակիզման դիմացան,		Հերոսաբար հրակիզման դիմացան,
−	85 Նրանց պիտի վերադարձներ դեպի վանք,	+	Նրանց պիտի վերադարձներ դեպի վանք,
	Ուրկից նրանք հանված էին բռնությամբ.		Ուրկից նրանք հանված էին բռնությամբ.
	Բայց հազվագյուտ է այդպիսի տոկուն կամք։		Բայց հազվագյուտ է այդպիսի տոկուն կամք։
−	88 Այս խոսքերիս եթե դա լավ դրիր ուշ,	+	Այս խոսքերիս եթե դա լավ դրիր ուշ,
	Կսպառվի և քո այդ հարցը, որ հետո		Կսպառվի և քո այդ հարցը, որ հետո
	Քեզ կարող էր մտատանջել նորից հույժ։		Քեզ կարող էր մտատանջել նորից հույժ։
−	91 Սակայն հիմա ծագեց ուրիշ հարց մի բարդ,	+	Սակայն հիմա ծագեց ուրիշ հարց մի բարդ,
	Որի միջից դարս չես կարող գալ անձամբ.		Որի միջից դարս չես կարող գալ անձամբ.
	Դու քո միտքը կհոգնեցնես տարապարտ։		Դու քո միտքը կհոգնեցնես տարապարտ։
−	94 Ես ասացի որպես ստույգ բան ու ճիշտ,	+	Ես ասացի որպես ստույգ բան ու ճիշտ,
	Որ չի կարող ստել հոգին երանյալ,		Որ չի կարող ստել հոգին երանյալ,
	Երբ Առաջին ճշմարտության մոտ է միշտ։		Երբ Առաջին ճշմարտության մոտ է միշտ։
−	97 Եվ ապա դա Պիկկարդայից իմացար,	+	Եվ ապա դա Պիկկարդայից իմացար,
	— Եվ նա կարծես հակասում է ինձ այստեղ—		— Եվ նա կարծես հակասում է ինձ այստեղ—
	Որ Կոստանցան քողի սերը պահեց վառ։		Որ Կոստանցան քողի սերը պահեց վառ։
−	100 Եղբայր, գիտես, շատ հաճախ է պատահել,	+	Եղբայր, գիտես, շատ հաճախ է պատահել,
	Որ խույս տալու համար ինչ-որ վտանգից,		Որ խույս տալու համար ինչ-որ վտանգից,
	Մարդ անում է այն, ինչ անել չէր վայել։		Մարդ անում է այն, ինչ անել չէր վայել։
−	103 Այսպես Ալկմեն ակնածելու համար հոր,	+	Այսպես Ալկմեն ակնածելու համար հոր,
	Սպանեց իր հարազատ մոր, և անսաստ		Սպանեց իր հարազատ մոր, և անսաստ
	Չլինելու համար դարձավ հանցավոր։		Չլինելու համար դարձավ հանցավոր։
−	106 Այստեղ, ինչպես ինքըդ կարող ես դատել,	+	Այստեղ, ինչպես ինքըդ կարող ես դատել,
	Բռնությունը միացած է կամքի հետ		Բռնությունը միացած է կամքի հետ
	Եվ հանցանքը անկարելի է ներել։		Եվ հանցանքը անկարելի է ներել։
−	109 Ըստ էության կամքը դեմ է բռնության,	+	Ըստ էության կամքը դեմ է բռնության,
	Բայց զիջում է, քանզի եթե դիմադրի,		Բայց զիջում է, քանզի եթե դիմադրի,
	Կմատնվի ավելի մեծ փորձության։		Կմատնվի ավելի մեծ փորձության։
−	112 Արդ Պիկկարդան երբոր այնպես է խոսում,	+	Արդ Պիկկարդան երբոր այնպես է խոսում,
	Բացարձակ կամքն է հասկանում, մինչդեռ ես		Բացարձակ կամքն է հասկանում, մինչդեռ ես
	Պայմանականն, ուստի մենք չենք հակասում»։		Պայմանականն, ուստի մենք չենք հակասում»։
−	115 Այսպես եղավ հոսանքը սարբ առվակի,	+	Այսպես եղավ հոսանքը սարբ առվակի,
	Որ բխում էր ճշմարտության Ակունքից.		Որ բխում էր ճշմարտության Ակունքից.
	Եվ հագեցավ իմ ծարավը կրկնակի։		Եվ հագեցավ իմ ծարավը կրկնակի։
−	118 «Ո՛վ սիրեցյալ, աստվածային դու տիկին,—	+	«Ո՛վ սիրեցյալ, աստվածային դու տիկին,—
	Ասացի ես,— ձեր խոսքերը հորդաբուխ		Ասացի ես,— ձեր խոսքերը հորդաբուխ
	Ողողում ու ջերմացնում են իմ հոգին։		Ողողում ու ջերմացնում են իմ հոգին։
−	121 Ես չեմ կարող ձեզ հատուցել արժանին	+	Ես չեմ կարող ձեզ հատուցել արժանին
	Ինձ մատուցած ծառայության փոխարեն.		Ինձ մատուցած ծառայության փոխարեն.
	Իմ տեղ Տերը թող հատուցի ձեզ բարին։		Իմ տեղ Տերը թող հատուցի ձեզ բարին։
−	124 Տեսնում եմ, որ մեր միտքը չի հագենա,	+	Տեսնում եմ, որ մեր միտքը չի հագենա,
	Եթե լույսին ճշմարտության չհասնի,		Եթե լույսին ճշմարտության չհասնի,
−	Որից բացի արիշ ստույգ բան չկա։	+	Որից բացի ուրիշ ստույգ բան չկա։
−	127 Իսկ երբ հասնի՝ կխաղաղվի միտքը մեր	+	Իսկ երբ հասնի՝ կխաղաղվի միտքը մեր
	Նրա ծոցում, ինչպես գազանն իր որջում,		Նրա ծոցում, ինչպես գազանն իր որջում,
	Թե ոչ ամեն ձգտում իզուր կլիներ։		Թե ոչ ամեն ձգտում իզուր կլիներ։
−	130 Ճշմարտության այդ ձգտումից է ծլում,	+	Ճշմարտության այդ ձգտումից է ծլում,
	Ինչպես բողբոջ, տարակույսը թեզնավոր,		Ինչպես բողբոջ, տարակույսը թեզնավոր,
	Որ մեզ քիչ-քիչ դեպի բարձունքն է ձգում։		Որ մեզ քիչ-քիչ դեպի բարձունքն է ձգում։
−	133 Այս բոլորն ինձ թույլ են տալիս, ո՛վ տիկին,	+	Այս բոլորն ինձ թույլ են տալիս, ո՛վ տիկին,
	Ձեզ հարգանքով հարցընելու մի այլ բան,		Ձեզ հարգանքով հարցընելու մի այլ բան,
	Որ ինձ համար դեռ մութ է ու անմեկին։		Որ ինձ համար դեռ մութ է ու անմեկին։
−	136 Ես ուզում եմ գիտնալ, թե ուխտն անկատար	+	Ես ուզում եմ գիտնալ, թե ուխտն անկատար
	Կարելի՞ է փոխարինել այլ բանով,		Կարելի՞ է փոխարինել այլ բանով,
	Որ ձեր կշռի համար թեթև դուրս չգար»։		Որ ձեր կշռի համար թեթև դուրս չգար»։
−	139 Բեատրիչեն դեպ ինձ նայեց այնպիսի	+	Բեատրիչեն դեպ ինձ նայեց այնպիսի
	Աստվածային ու սիրավառ աչքերով,		Աստվածային ու սիրավառ աչքերով,
	Որ շլացած իմ աչքերը հակեցի,		Որ շլացած իմ աչքերը հակեցի,
−	142 Տեսողությունս համարյա թե կորցնելով։	+	Տեսողությունս համարյա թե կորցնելով։
	</poem>		</poem>
	===Երգ հինգերորդ===		===Երգ հինգերորդ===
−
	<poem>		<poem>
		+
	«Երբ շողում եմ գեղուն սիրո հրայրքով,		«Երբ շողում եմ գեղուն սիրո հրայրքով,
	Ավելի քան պատկերացվում է երկրում,		Ավելի քան պատկերացվում է երկրում,
	Եվ քեզ այդպես շլացնում եմ իմ տեսքով,		Եվ քեզ այդպես շլացնում եմ իմ տեսքով,
−	4 Մի զարմանար, զի դա առաջ է գալիս	+	Մի զարմանար, զի դա առաջ է գալիս
	Իմ բերկրանքից, որը ինչքան աճում է,		Իմ բերկրանքից, որը ինչքան աճում է,
	Այնքան դեմքիս պայծառություն է տալիս։		Այնքան դեմքիս պայծառություն է տալիս։
−	7 Տեսնում եմ, թե ինչպես արդեն քո մտքում	+	Տեսնում եմ, թե ինչպես արդեն քո մտքում
	Ցոլանում է ճշմարտության Լույսն հավերժ,		Ցոլանում է ճշմարտության Լույսն հավերժ,
	Որի տեսքն իսկ մեր մեջ սեր է բորբոքում։		Որի տեսքն իսկ մեր մեջ սեր է բորբոքում։
−	10 Եթե մարդկանց հրապուրում է այլ բան,	+	Եթե մարդկանց հրապուրում է այլ բան,
	Դա լոկ Նրա նմանությանն է պատիր,		Դա լոկ Նրա նմանությանն է պատիր,
	Որ թվում է մարդուն բարիք իսկական։		Որ թվում է մարդուն բարիք իսկական։
−	13 Դա ուզում ես գիտնալ, թե ուխտը խախտված	+	Դա ուզում ես գիտնալ, թե ուխտը խախտված
	Կարելի՞ է փոխարինել այլ բանով,		Կարելի՞ է փոխարինել այլ բանով,
	Որով հոգին լինի հոգսից ազատված»։		Որով հոգին լինի հոգսից ազատված»։
−	16 Բեատրիչեն այս երգն այսպես սկսեց,	+	Բեատրիչեն այս երգն այսպես սկսեց,
	Այնուհետև առանց դադար առնելու		Այնուհետև առանց դադար առնելու
	Իր սրբազան միտքը այսպես ինձ պարզեց.		Իր սրբազան միտքը այսպես ինձ պարզեց.
−	19 «Մեծ պարգևը, որ Արարիչն էակին	+	«Մեծ պարգևը, որ Արարիչն էակին
	Ստեղծելով՝ բաշխեց նրան բարությամբ,		Ստեղծելով՝ բաշխեց նրան բարությամբ,
	Եվ որ նրա համար գանձ է թանկագին,		Եվ որ նրա համար գանձ է թանկագին,
−	22 Դա ինքնիշխան ազատությանն է կամքի,	+	Դա ինքնիշխան ազատությանն է կամքի,
	Որով օժտված ե օժտվում են ի ծնե		Որով օժտված ե օժտվում են ի ծնե
	Իմացական էակները հատկակի։		Իմացական էակները հատկակի։
−	26 Այստեղից էլ քեզ կլինի պարզըված	+	Այստեղից էլ քեզ կլինի պարզըված
	Մեծ արժեքը ուխտի, եթե, իհարկե,		Մեծ արժեքը ուխտի, եթե, իհարկե,
	Մարդու ուխտին հավանություն տա Աստված։		Մարդու ուխտին հավանություն տա Աստված։
−	28 Զի երբ Աստված և մարդ դաշինք են կնքում,	+	Զի երբ Աստված և մարդ դաշինք են կնքում,
	Զոհվում է այս թանկագին գանձն իմ ասած,		Զոհվում է այս թանկագին գանձն իմ ասած,
	Եվ այդ բանը հոժար կամքով է արվում։		Եվ այդ բանը հոժար կամքով է արվում։
−	31 Ուրեմն ուխտին փոխարինող էլ ի՞նչ կա.	+	Ուրեմն ուխտին փոխարինող էլ ի՞նչ կա.
−	Ուրիշ բտնով փոխարինել կամ փոխել,	+	Ուրիշ բանով փոխարինել կամ փոխել,
	Դա ուզել է, որ վատից լավ բան դուրս գա։		Դա ուզել է, որ վատից լավ բան դուրս գա։
−	34 Արդ հիմնական հարցը արդեն պարզ է քեզ.	+	Արդ հիմնական հարցը արդեն պարզ է քեզ.
	Բայց զի բանը եկեղեցին է վճռում		Բայց զի բանը եկեղեցին է վճռում
	Որ ասածիս հակասում է աստ կարծես,		Որ ասածիս հակասում է աստ կարծես,
−	37 Հարկ է, որ դու սեղանին քիչ էլ նստես,	+	Հարկ է, որ դու սեղանին քիչ էլ նստես,
	Վասնզի այն չոր պատառը, որ կերար,		Վասնզի այն չոր պատառը, որ կերար,
	Օգնություն է դեռ պահանջում, որ մարսես։		Օգնություն է դեռ պահանջում, որ մարսես։
−	40 Արդ միտքըդ բաց իմ խոսքերին հայտնելիք,	+	Արդ միտքըդ բաց իմ խոսքերին հայտնելիք,
	Եվ միշտ հիշիր, քանզի մի բան իմանալ		Եվ միշտ հիշիր, քանզի մի բան իմանալ
	Ու մոռանալ՝ չի տա ոչ մի գիտելիք։		Ու մոռանալ՝ չի տա ոչ մի գիտելիք։
−	43 Ուխտի համար հարկավոր է երկու բան.	+	Ուխտի համար հարկավոր է երկու բան.
	Մեկը զոհի համար դաշինքն է կնքած,		Մեկը զոհի համար դաշինքն է կնքած,
	Մյուսը՝ զոհի հիմքը կազմող առարկան։		Մյուսը՝ զոհի հիմքը կազմող առարկան։
−	46 Առաջինը ամենևին չի խախտվում,	+	Առաջինը ամենևին չի խախտվում,
	Այլ պահվում է, և այդ մասին պարզորոշ		Այլ պահվում է, և այդ մասին պարզորոշ
	Բացատրություն արդեն տրվեց վերևում։		Բացատրություն արդեն տրվեց վերևում։
−	49 Հրեից մոտ զոհը հարկ էր կենսական,	+	Հրեից մոտ զոհը հարկ էր կենսական,
	Թեպետ նրանք ինչպես գիտես, երբեմըն		Թեպետ նրանք ինչպես գիտես, երբեմըն
	Փոխում էին իրենց զոհի առարկան։		Փոխում էին իրենց զոհի առարկան։
−	52 Իսկ երկրորդը, որ առարկան է զոհի,	+	Իսկ երկրորդը, որ առարկան է զոհի,
	Կարող է և մեղքի պատճառ չլինել,		Կարող է և մեղքի պատճառ չլինել,
	Եթե ուրիշ առարկայի հետ փոխվի։		Եթե ուրիշ առարկայի հետ փոխվի։
−	65 Սակայն ոչ ոք թող իր կամքով սեփական	+	Սակայն ոչ ոք թող իր կամքով սեփական
	Չփոփոխի ստանձնած պարտքը առանց		Չփոփոխի ստանձնած պարտքը առանց
	Թույլտվության եկեղեցու սրբազան։		Թույլտվության եկեղեցու սրբազան։
−	68 Փոփոխությանն անմիտ բան է համարվում,	+	Փոփոխությանն անմիտ բան է համարվում,
	Եթե զոհի հին առարկան նորի մեջ		Եթե զոհի հին առարկան նորի մեջ
−	Չի ընդգրկվում, ինչպես չորսը վեց թվամ։	+	Չի ընդգրկվում, ինչպես չորսը վեց թվում։
−	61 Բայց երբ զոհի նյութը ծանր է արժեքով	+	Բայց երբ զոհի նյութը ծանր է արժեքով
	Եվ չունի իր զուգակշիռն համարժեք,		Եվ չունի իր զուգակշիռն համարժեք,
	Այն չի կարող փոխարինվել այլ բանով։		Այն չի կարող փոխարինվել այլ բանով։
−	64 Թող ուխտի հետ մարդիկ թեթև չվարվեն.	+	Թող ուխտի հետ մարդիկ թեթև չվարվեն.
	Հավատարիմ եղեք, բայց ոչ անխոհեմ,		Հավատարիմ եղեք, բայց ոչ անխոհեմ,
	Ինչպես եղավ իր ուխտի մեջ Եփթայեն։		Ինչպես եղավ իր ուխտի մեջ Եփթայեն։
−	67 Լավ կլիներ, որ նա ասեր՝ «վատ արի»,	+	Լավ կլիներ, որ նա ասեր՝ «վատ արի»,
−	Քան վատւսգայնն աներ ախտը պահելով.	+	Քան վատագայնն աներ ախտը պահելով.
	Այսպես անմիտ եղավ ավագն հույների,		Այսպես անմիտ եղավ ավագն հույների,
−	70 Որի համար Իփիգենիան զոհ դարձավ,	+	Որի համար Իփիգենիան զոհ դարձավ,
	Եվ ամեն ոք շատ ափսոսաց ու ողբաց,		Եվ ամեն ոք շատ ափսոսաց ու ողբաց,
	Երբ այդպիսի զոհի մասին իմացավ։		Երբ այդպիսի զոհի մասին իմացավ։
−	73 Ո՛վ քրիստոնյայք, եղեք ուխտի մեջ զգույշ.	+	Ո՛վ քրիստոնյայք, եղեք ուխտի մեջ զգույշ.
	Ամեն հովից փետուրի պես մի թռչեք.		Ամեն հովից փետուրի պես մի թռչեք.
	Մի կարծեք, թե ձեզ կլվա ամեն գուշ։		Մի կարծեք, թե ձեզ կլվա ամեն գուշ։
−	76 Դուք Հին ու նոր Կտակարանը անեք,	+	Դուք Հին ու նոր Կտակարանը անեք,
	Եվ հովիվն է եկեղեցու ձեզ վարում.		Եվ հովիվն է եկեղեցու ձեզ վարում.
	Այսքանը ձեզ բավական է, որ փրկվեք։		Այսքանը ձեզ բավական է, որ փրկվեք։
−	79 Եթե կիրքը ձեզ թելադրի ուրիշ բան,	+	Եթե կիրքը ձեզ թելադրի ուրիշ բան,
	Դուք մարդ եղեք, ոչ թե անմիտ ոչխարներ,		Դուք մարդ եղեք, ոչ թե անմիտ ոչխարներ,
	Որ ձեր վրա հրեաները չխնդան։		Որ ձեր վրա հրեաները չխնդան։
−	82 Դուք մի վարվեք մատղաշ գառան պես շամբուշ,	+	Դուք մի վարվեք մատղաշ գառան պես շամբուշ,
	Որ թողնելով իր մոր կաթը խոլաբար		Որ թողնելով իր մոր կաթը խոլաբար
	Ցատկրտում է ու խաղ անում անզգույշ»։		Ցատկրտում է ու խաղ անում անզգույշ»։
−	85 Բեատրիչեն այսպես ճառեց ճիշտ ու ճիշտ,	+	Բեատրիչեն այսպես ճառեց ճիշտ ու ճիշտ,
	Ապա դարձավ լի ըղձանքով դեպ այն կողմ,		Ապա դարձավ լի ըղձանքով դեպ այն կողմ,
	Ուր աշխարհը ավելի է պայծսա. միշտ։		Ուր աշխարհը ավելի է պայծսա. միշտ։
−	88 Նրա լռելն ա փայլելը ավելի	+	Նրա լռելն ա փայլելը ավելի
	Կարկամեցրին մի պահ իմ միտքը անհագ,		Կարկամեցրին մի պահ իմ միտքը անհագ,
	Որ նորանոր հարցեր ուներ լուծելի։		Որ նորանոր հարցեր ուներ լուծելի։
−	91 Եվ ինչպես նետն իր նշանին է զարկում,	+	Եվ ինչպես նետն իր նշանին է զարկում,
−	Երբ դեռ լարը թրթռամ է աղեղի,	+	Երբ դեռ լարը թրթռում է աղեղի,
	Այսպես և մենք ընկանք երկրորդ երկնքում։		Այսպես և մենք ընկանք երկրորդ երկնքում։
−	94 Իմ տիրուհին այնքան բերկրեց ու փայլեց,	+	Իմ տիրուհին այնքան բերկրեց ու փայլեց,
	Երբ ընդգրկվեց նոր երկնքի ոլորտում,		Երբ ընդգրկվեց նոր երկնքի ոլորտում,
	Որ երկնքի պայծառությունն էլ աճեց։		Որ երկնքի պայծառությունն էլ աճեց։
−	97 Եթե աստղն այն պայծառացավ առավել,	+	Եթե աստղն այն պայծառացավ առավել,
	Ինչ եղա ես, որ բնությամբ իմ արդեն		Ինչ եղա ես, որ բնությամբ իմ արդեն
	Ամե՛ն կերպով փոփոխական եմ հավետ։		Ամե՛ն կերպով փոփոխական եմ հավետ։
−	100 Ինչպես ձկներն հանդարտ ու ջինջ ձկնոցում	+	Ինչպես ձկներն հանդարտ ու ջինջ ձկնոցում
	Մոտենում են շտապ ինչ֊որ մի բանի,		Մոտենում են շտապ ինչ֊որ մի բանի,
	Որ ուտելու համպր հարմար են կարծում,		Որ ուտելու համպր հարմար են կարծում,
−	103 Այսպես անթիվ լուսապայծառ հոգիներ	+	Այսպես անթիվ լուսապայծառ հոգիներ
	Գալիս էին մեզ ընդառաջ, ասելով․		Գալիս էին մեզ ընդառաջ, ասելով․
	«Ահա նա, ով կաճեցնի սերը մեր»։		«Ահա նա, ով կաճեցնի սերը մեր»։
−	106 Որքան նրանք գալիս էին դեպի մեզ,	+	Որքան նրանք գալիս էին դեպի մեզ,
	Այնքան խինդով զեղուն էին երևում		Այնքան խինդով զեղուն էին երևում
	Իրենց խորքից ճառագայթող լույսի մեջ։		Իրենց խորքից ճառագայթող լույսի մեջ։
−	109 Արդ, ընթերցող, ինքըդ դատիր ու խորհիր,	+	Արդ, ընթերցող, ինքըդ դատիր ու խորհիր,
	Թե այս մասին այսքան միայն նշեի,		Թե այս մասին այսքան միայն նշեի,
	Ինչքան պիտի դու դա թերի գտնեիր.		Ինչքան պիտի դու դա թերի գտնեիր.
−	112 Եվ զգայիր, թե ես ինչքան անձկագին	+	Եվ զգայիր, թե ես ինչքան անձկագին
	Ուզում էի նրանց վիճակն իմանալ,		Ուզում էի նրանց վիճակն իմանալ,
	Երբ որ նրանք երևացին իմ աչքին։		Երբ որ նրանք երևացին իմ աչքին։
−	115 «Ո՛վ բպրեծին, որին շնորհն երկնավոր	+	«Ո՛վ բարեծին, որին շնորհն երկնավոր
−	Թույլ է տվեւ տեսնել գահերն հաղթական,	+	Թույլ է տվել տեսնել գահերն հաղթական,
	Դեռ չթողած կյանքի պայքարն երկրավոր,		Դեռ չթողած կյանքի պայքարն երկրավոր,
−	118 Մենք վառված ենք սիրո լույսով երկնասփյուռ․	+	Մենք վառված ենք սիրո լույսով երկնասփյուռ․
	Թե ուզում ես տեղեկանալ մեր մասին,		Թե ուզում ես տեղեկանալ մեր մասին,
	Մեզ հարց տուր և քո փափագը գոհացար»։		Մեզ հարց տուր և քո փափագը գոհացար»։
−	121 Այսպես ասաց մեկն ինձ խմբից այն բարի.	+	Այսպես ասաց մեկն ինձ խմբից այն բարի.
	Իսկ տիրուհիս ասաց, «Խոսիր համարձակ,		Իսկ տիրուհիս ասաց, «Խոսիր համարձակ,
	Եվ հավատա նրանց իբրև արդարի»։		Եվ հավատա նրանց իբրև արդարի»։
−	124 «Ես տեսնում եմ, թե ինչպես քո սեփական	+	«Ես տեսնում եմ, թե ինչպես քո սեփական
	Լույսի մեջ ես դու պարփակվել և ինչպես		Լույսի մեջ ես դու պարփակվել և ինչպես
	Խինդ ես զեղում քո աչքերիդ արփական։		Խինդ ես զեղում քո աչքերիդ արփական։
−	127 Բայց չգիտեմ, թե, վեհ հոգի, ո՞վ ես դու,	+	Բայց չգիտեմ, թե, վեհ հոգի, ո՞վ ես դու,
	Եվ ինչո՞ւ ես այս գնդի մեջ, որ երկրից		Եվ ինչո՞ւ ես այս գնդի մեջ, որ երկրից
	Քողարկված է մի այլ գնդով լուսատու»,—		Քողարկված է մի այլ գնդով լուսատու»,—
−	130 Ասացի ես ուղղված լույսին այն խոսուն,	+	Ասացի ես ուղղված լույսին այն խոսուն,
	Այս խոսքերիս վրա իսկույն նա դարձավ		Այս խոսքերիս վրա իսկույն նա դարձավ
	Առաջվանից ավելի վառ ու շողուն։		Առաջվանից ավելի վառ ու շողուն։
−	133 Ինչպես արևն իր արձակած լույսով վառ	+	Ինչպես արևն իր արձակած լույսով վառ
	Քողարկվում է, երբ ջերմությունը նրա		Քողարկվում է, երբ ջերմությունը նրա
	Կլանել է գոլորշիները ստվար,		Կլանել է գոլորշիները ստվար,
−	136 Այսպես ծածկեց նա իր դեմքը սրբազան	+	Այսպես ծածկեց նա իր դեմքը սրբազան
	Խնդությունից աճած լույսով անեղծյալ,		Խնդությունից աճած լույսով անեղծյալ,
	Եվ սքողված այսպես՝ տվեց պատասխան		Եվ սքողված այսպես՝ տվեց պատասխան
−	139 Այն կերպով, որ երգում է երգն հետևյալ։	+	Այն կերպով, որ երգում է երգն հետևյալ։
	</poem>		</poem>
	===Երգ վեցերորդ===		===Երգ վեցերորդ===
−
	<poem>		<poem>
		+
	«Երբ Կոստանդինն ուղղեց արծիվն հռոմյան		«Երբ Կոստանդինն ուղղեց արծիվն հռոմյան
	Ընդդեմ երկնի շարժման, որին հետևեց		Ընդդեմ երկնի շարժման, որին հետևեց
	Այրն հինավուրց, ում կին դարձավ Լավինիան,		Այրն հինավուրց, ում կին դարձավ Լավինիան,
−	4 Աստծու թռչունն ավելի քան երկու դար	+	Աստծու թռչունն ավելի քան երկու դար
	Եվրոպայի ծայրամասում կանգ առավ,		Եվրոպայի ծայրամասում կանգ առավ,
	Այն լեռանց մոտ, ուրկից ելավ անվթար։		Այն լեռանց մոտ, ուրկից ելավ անվթար։
−	7 Եվ այնտեղից, հովանու տակ թևերի,	+	Եվ այնտեղից, հովանու տակ թևերի,
	Վարեց աշխարհն ու փոխանցվեց ձեռքից ձեռք,		Վարեց աշխարհն ու փոխանցվեց ձեռքից ձեռք,
	Մինչև որ նա ընկավ մեջն իմ ձեռքերի։		Մինչև որ նա ընկավ մեջն իմ ձեռքերի։
−	10 Ես կայսր էի և Հուստինիան եմ կոչվում.	+	Ես կայսր էի և Հուստինիան եմ կոչվում.
	Ես Սուրբ Հոգու ներշնչումով զտեցի		Ես Սուրբ Հոգու ներշնչումով զտեցի
	Ինչ որ զուր էր և ավելորդ օրենքում։		Ինչ որ զուր էր և ավելորդ օրենքում։
−	13 Սակայն նախքան այդ գործին ձեռք զարկեի,	+	Սակայն նախքան այդ գործին ձեռք զարկեի,
	Ես հավատում էի, որ կա ի Քրիստոս		Ես հավատում էի, որ կա ի Քրիստոս
	Մեկ բնություն, և դրանով գոհ էի։		Մեկ բնություն, և դրանով գոհ էի։
−	16 Բայց գերագույն հովվապետը Ագապիտ	+	Բայց գերագույն հովվապետը Ագապիտ
	Իր հոգեշահ քարոզներով ինձ բերեց		Իր հոգեշահ քարոզներով ինձ բերեց
	Այն հավատին, որ միակն է ճշմարիտ։		Այն հավատին, որ միակն է ճշմարիտ։
−	19 Ես անսացի նրան, և այդ հավատն արդ	+	Ես անսացի նրան, և այդ հավատն արդ
	Հասկանում եմ, ինչպես դու ես հասկանում		Հասկանում եմ, ինչպես դու ես հասկանում
	Ճիշտն ու սխալն ամեն ճառում հակամարտ։		Ճիշտն ու սխալն ամեն ճառում հակամարտ։
−	22 Հազիվ թե ես եկեղեցուն հարեցի,	+	Հազիվ թե ես եկեղեցուն հարեցի,
	Բարձրյալն Աստված ինձ ներշնչեց ձեռնարկել		Բարձրյալն Աստված ինձ ներշնչեց ձեռնարկել
	Այդ մեծ գործին, որին և ես լծվեցի։		Այդ մեծ գործին, որին և ես լծվեցի։
−	25 Ես զենքերըս Բելիսարիս հանձնեցի.	+	Ես զենքերըս Բելիսարիս հանձնեցի.
	Եվ երկինքը նրան այնպես աջակցեց,		Եվ երկինքը նրան այնպես աջակցեց,
	Որ նշան էր, թե պետք է ես հանգչեի։		Որ նշան էր, թե պետք է ես հանգչեի։
−	28 Իմ պատասխանն այս է հարցիդ առաջին.	+	Իմ պատասխանն այս է հարցիդ առաջին.
	Բայց բնույթն իր ինձ ստիպում է այստեղ		Բայց բնույթն իր ինձ ստիպում է այստեղ
	Խոսքիս կցել մի հավելված առանձին,		Խոսքիս կցել մի հավելված առանձին,
−	31 Որ իմանաս, թե ինչքան են անիրավ	+	Որ իմանաս, թե ինչքան են անիրավ
	Նրանք, ովքեր արծվի ընդդեմ են գործում,		Նրանք, ովքեր արծվի ընդդեմ են գործում,
	Յուրացնելով կամ մերժելով այն դյուրավ։		Յուրացնելով կամ մերժելով այն դյուրավ։
−	34 Ինչ սխրանքներ նրան դարձրին հարգարժան.	+	Ինչ սխրանքներ նրան դարձրին հարգարժան.
	Առ այդ նախ և առաջ Պալլանտը զոհվեց,		Առ այդ նախ և առաջ Պալլանտը զոհվեց,
	Որպեսզի նա դառնա տեր ու գերիշխան։		Որպեսզի նա դառնա տեր ու գերիշխան։
−	37 Գիտես, որ նա երեք դարից ավելի	+	Գիտես, որ նա երեք դարից ավելի
	Ալբում մնաց, մինչև որ հուսկ իր համար		Ալբում մնաց, մինչև որ հուսկ իր համար
	Կռվի ելան երեքն ընդդեմ երեքի։		Կռվի ելան երեքն ընդդեմ երեքի։
−	40 Գիտես, որ նա հերթով տարավ հաղթանակ	+	Գիտես, որ նա հերթով տարավ հաղթանակ
	Սահմանակից ցեղերի դեմ այլազան,		Սահմանակից ցեղերի դեմ այլազան,
	Հռոմի յոթ արքաների ժամանակ։		Հռոմի յոթ արքաների ժամանակ։
−	43 Գիտես, որ նա մարտեր մղեց հաղթական	+	Գիտես, որ նա մարտեր մղեց հաղթական
	Ընդդեմ Բրեննի ու Պյուտոսի թշնամի		Ընդդեմ Բրեննի ու Պյուտոսի թշնամի
	Եվ ընդդեմ այլ իշխանների տիրական։		Եվ ընդդեմ այլ իշխանների տիրական։
−	46 Այդ մարտերում Կինտն ու Տորկուատն անվանի,	+	Այդ մարտերում Կինտն ու Տորկուատն անվանի,
	Դեկյաններն ու Ֆաբյանները ստացան		Դեկյաններն ու Ֆաբյանները ստացան
	Այն հռչակը, որ գովքի է արժանի։		Այն հռչակը, որ գովքի է արժանի։
−	49 Նա ջախջախեց հոխորտությունն արաբաց,	+	Նա ջախջախեց հոխորտությունն արաբաց,
	Որոնք անցան Հաննիբալի ետևից		Որոնք անցան Հաննիբալի ետևից
	Այն Ալպերով ուրկից Պոն է իջնում ցած։		Այն Ալպերով ուրկից Պոն է իջնում ցած։
−	52 Նրա ներքո՝ դեռ հասակում անհանգիստ՝	+	Նրա ներքո՝ դեռ հասակում անհանգիստ՝
	Սկիպիոնն ու Պոմպեոսը հաղթեցին,		Սկիպիոնն ու Պոմպեոսը հաղթեցին,
	Որից տուժեց ձեր քաղաքը բլրանիստ։		Որից տուժեց ձեր քաղաքը բլրանիստ։
−	55 Մոտենալով պահն, երբ երկինքը ուզեց	+	Մոտենալով պահն, երբ երկինքը ուզեց
	Պայծառացնել աշխարհն համայն իր նման,		Պայծառացնել աշխարհն համայն իր նման,
	Հռոմի կամքով Կեսարն իր ձեռքն այն վերցրեց։		Հռոմի կամքով Կեսարն իր ձեռքն այն վերցրեց։
−	58 Ինչ որ արեց Վարոսից մինչ Հռենոս՝	+	Ինչ որ արեց Վարոսից մինչ Հռենոս՝
	Իզեր, Լուառ և Սեն գետերը տեսան,		Իզեր, Լուառ և Սեն գետերը տեսան,
	Ինչպես տեսավ Ռոդանոսը հորդահոս։		Ինչպես տեսավ Ռոդանոսը հորդահոս։
−	61 Ինչ որ արեց Ռավեննայից դուրս գալով	+	Ինչ որ արեց Ռավեննայից դուրս գալով
	Եվ թռչելով Ռուբիկոնից, մի գործ էր,		Եվ թռչելով Ռուբիկոնից, մի գործ էր,
	Որ ո՛չ խոսքով կարտահայտվի, ո՛չ գրչով։		Որ ո՛չ խոսքով կարտահայտվի, ո՛չ գրչով։
−	64 Ապա փութով դեպ Իսպանիա սլացավ,	+	Ապա փութով դեպ Իսպանիա սլացավ,
	Հուսկ Դուրացցո, և Ֆարսալիան թրատեց		Հուսկ Դուրացցո, և Ֆարսալիան թրատեց
	Այնպես ուժգին, որ տաք Նեղոսն զգաց ցավ։		Այնպես ուժգին, որ տաք Նեղոսն զգաց ցավ։
−	67 Տեսավ Անտանդրն ու Սիմոյիսն իր օրրան,	+	Տեսավ Անտանդրն ու Սիմոյիսն իր օրրան,
	Ուր հանգչում է հավետ Հեկտորը հերոս,		Ուր հանգչում է հավետ Հեկտորը հերոս,
	Հուսկ խոյացավ Պտղոմեի շեշտ վրան։		Հուսկ խոյացավ Պտղոմեի շեշտ վրան։
−	70 Նա շանթի պես սուրաց ընդդեմ Յուբայի,	+	Նա շանթի պես սուրաց ընդդեմ Յուբայի,
	Հետո դարձավ թռավ դեպի արևմուտք,		Հետո դարձավ թռավ դեպի արևմուտք,
	Ուր ձայնն առավ պոմպեական շեփորի։		Ուր ձայնն առավ պոմպեական շեփորի։
−	73 Ինչ որ արեց վեհապետի հետ հաջորդ,	+	Ինչ որ արեց վեհապետի հետ հաջորդ,
	Բրուտոսն ու Կասիոն կասեն Դժոխքում		Բրուտոսն ու Կասիոն կասեն Դժոխքում
	Եվ Մոդենան ու Պերուջան վշտահորդ։		Եվ Մոդենան ու Պերուջան վշտահորդ։
−	76 Կլեոպատրան, որ ողբում է դեռ տխուր,	+	Կլեոպատրան, որ ողբում է դեռ տխուր,
	Խուճապահար փախուստ տվեց նրանից		Խուճապահար փախուստ տվեց նրանից
	Եվ մի իժից մահ ստացավ դառնալուր։		Եվ մի իժից մահ ստացավ դառնալուր։
−	79 Նա թռչելով հասավ Կարմիր ծովեզրին,	+	Նա թռչելով հասավ Կարմիր ծովեզրին,
	Եվ աշխարհը խաղաղեցրեց այնպես լավ,		Եվ աշխարհը խաղաղեցրեց այնպես լավ,
	Որ ի վերջո փակվեց տաճարն Յանոսի։		Որ ի վերջո փակվեց տաճարն Յանոսի։
−	82 Բայց այն, ինչ որ արծիվն արեց և ինչ որ	+	Բայց այն, ինչ որ արծիվն արեց և ինչ որ
	Անելու էր բոլոր իրեն ենթակա		Անելու էր բոլոր իրեն ենթակա
	Երկրների համար մոտ ու հեռավոր,		Երկրների համար մոտ ու հեռավոր,
−	85 Աննշան ու անփառունակ կերևա,	+	Աննշան ու անփառունակ կերևա,
	Եթե դիտենք պայծառ մտքով ու սրտով		Եթե դիտենք պայծառ մտքով ու սրտով
	Այն ինչ արեց երրորդ կայսեր ձեռքում նա.		Այն ինչ արեց երրորդ կայսեր ձեռքում նա.
−	88 Քանզի այնժամ Արդարությունը Կենդան	+	Քանզի այնժամ Արդարությունը Կենդան
	Նրա վրա վեհ պարտք դրեց մեղմելու		Նրա վրա վեհ պարտք դրեց մեղմելու
	Խստությունը երկնի արդար բարկության։		Խստությունը երկնի արդար բարկության։
−	91 Արդ ի զարմանս քեզ հայտնում եմ սա միայն.	+	Արդ ի զարմանս քեզ հայտնում եմ սա միայն.
	Նա, որ լուծել էր վրեժը հին մեղքի,		Նա, որ լուծել էր վրեժը հին մեղքի,
	Տիտոսի հետ փութաց պատժել վրեժն այն։		Տիտոսի հետ փութաց պատժել վրեժն այն։
−	94 Երբ ատամը լանգոբարդյան կծոտեց	+	Երբ ատամը լանգոբարդյան կծոտեց
	Եկեղեցուն, Կառլոս Մեծը՝ արծվային		Եկեղեցուն, Կառլոս Մեծը՝ արծվային
	Թևերի տակ օգնեց նրան ու հաղթեց։		Թևերի տակ օգնեց նրան ու հաղթեց։
−	97 Արդ դու դատիր նրանց մասին, որոնց ես	+	Արդ դու դատիր նրանց մասին, որոնց ես
	Մեղադրեցի, և նրանց այն թերությանց,		Մեղադրեցի, և նրանց այն թերությանց,
	Որ պատճառն են չարիքների հասած ձեզ։		Որ պատճառն են չարիքների հասած ձեզ։
−	100 Մեկն հանրային դրոշին է հակադրում	+	Մեկն հանրային դրոշին է հակադրում
	Ոսկե շուշանն, իսկ մյուսը՝ զեղծում այն.		Ոսկե շուշանն, իսկ մյուսը՝ զեղծում այն.
	Հեշտ չէ ասել, թե ով է շատ թյուր գործում։		Հեշտ չէ ասել, թե ով է շատ թյուր գործում։
−	103 Թող գիբելլինք այլ դրոշի տակ անեն	+	Թող գիբելլինք այլ դրոշի տակ անեն
	Խաղերն իրենց. վատ հետևորդ են նրանք,		Խաղերն իրենց. վատ հետևորդ են նրանք,
	Որոնց գործերն արդարության միշտ դեմ են։		Որոնց գործերն արդարության միշտ դեմ են։
−	106 Թող նոր Կառլոսն այն տապալել չփորձի	+	Թող նոր Կառլոսն այն տապալել չփորձի
	Իր գուելֆներով, այլ թող սոսկա ճանկերից,		Իր գուելֆներով, այլ թող սոսկա ճանկերից,
−	Որ ճղել են մորթն իսկ հզոր առյուծի:	+	Որ ճղել են մորթն իսկ հզոր առյուծի։
−	109 Հաճախ որդիք տուժել են հոր հանցանքով.	+	Հաճախ որդիք տուժել են հոր հանցանքով.
	Եվ թող ոչ ոք չմտածի, թե Աստված		Եվ թող ոչ ոք չմտածի, թե Աստված
	Զինանշանն իր կփոխի շուշանով։		Զինանշանն իր կփոխի շուշանով։
−	112 Այս երկինքը ապաստանն է բազմաթիվ	+	Այս երկինքը ապաստանն է բազմաթիվ
	Հոգիների, որ բարեգործ են եղել,		Հոգիների, որ բարեգործ են եղել,
−	Ձեռք բերելու համար համբավ ու պատիվ:	+	Ձեռք բերելու համար համբավ ու պատիվ։
−	115 Երբ իղձերը, մոլորվելով, ձգտում են	+	Երբ իղձերը, մոլորվելով, ձգտում են
	Միայն դրանց, ապա սլացքը սիրո		Միայն դրանց, ապա սլացքը սիրո
	Կբարձրանա վերև նվազ ջերմորեն։		Կբարձրանա վերև նվազ ջերմորեն։
−	118 Սակայն մասամբ մեր խնդությունը անհաս	+	Սակայն մասամբ մեր խնդությունը անհաս
	Նրա մեջ է, որ մեր վարձքը տրվում է		Նրա մեջ է, որ մեր վարձքը տրվում է
	Ըստ արժանյաց, ոչ ավելի, ոչ պակաս։		Ըստ արժանյաց, ոչ ավելի, ոչ պակաս։
−	121 Եվ երկնային Արդարությունը Կենդան	+	Եվ երկնային Արդարությունը Կենդան
	Մաքրում է մեր զգացումները այնպես,		Մաքրում է մեր զգացումները այնպես,
	Որ չեն կարող նրանք հակվել չարության։		Որ չեն կարող նրանք հակվել չարության։
−	124 Տարբեր ձայներ երգ են կազմում քաղցրալուր.	+	Տարբեր ձայներ երգ են կազմում քաղցրալուր.
	Այսպես տարբեր աստիճանները մեր մեջ		Այսպես տարբեր աստիճանները մեր մեջ
	Կազմում են մի դաշնակություն ընդհանուր։		Կազմում են մի դաշնակություն ընդհանուր։
−	127 Այս երկնում է շողում հոգին բարեբախտ	+	Այս երկնում է շողում հոգին բարեբախտ
	Ռոմեոյի, որի գործը գեղեցիկ		Ռոմեոյի, որի գործը գեղեցիկ
−	Վարձատրվեց հատուցումով ապերախտ:	+	Վարձատրվեց հատուցումով ապերախտ։
−	130 Բայց պրովանսցիք, որ նրա դեմ գործեցին,	+	Բայց պրովանսցիք, որ նրա դեմ գործեցին,
	Չխնդացին, զի վերջը վատ է նրանց,		Չխնդացին, զի վերջը վատ է նրանց,
	Որ նախանձից բամբասում են ուրիշին։		Որ նախանձից բամբասում են ուրիշին։
−	133 Կոմս Ռայմոնդը ուներ չքնաղ չորս աղջիկ,	+	Կոմս Ռայմոնդը ուներ չքնաղ չորս աղջիկ,
	Որոնք դարձան թագուհիներ, շնորհիվ		Որոնք դարձան թագուհիներ, շնորհիվ
	Ռոմեոյի — մի անձ համեստ ու շրջիկ։		Ռոմեոյի — մի անձ համեստ ու շրջիկ։
−	136 Կոմսը դրդված խոսքերից չար, բանսարկու,	+	Կոմսը դրդված խոսքերից չար, բանսարկու,
	Իր հաշիվը պահանջեց այն արդարից,		Իր հաշիվը պահանջեց այն արդարից,
	Որ տասի տեղ վերադարձրեց տասներկու։		Որ տասի տեղ վերադարձրեց տասներկու։
−	139 Եվ նա մեկնեց ծեր ու թշվառ վիճակում.	+	Եվ նա մեկնեց ծեր ու թշվառ վիճակում.
	Եթե աշխարհն իմանար սիրտը նրա,		Եթե աշխարհն իմանար սիրտը նրա,
	Որ իր հացը մուրալով էր վաստակում,		Որ իր հացը մուրալով էր վաստակում,
−	142 Կդարձեր նրան գովքի առարկա»։	+	Կդարձեր նրան գովքի առարկա»։
	</poem>		</poem>
−	===Երգ երեսուներեքերորդ===	+	===Երգ յոթերորդ===
		+	<poem>
		+	«Ովսաննայ, սուրբ Աստուած համայն զորութեանց,
		+	Որ գերափայլ լոյսըդ սփռես ի վերայ
		+	Երանելեաց այս երկնային տէրութեանց»։
		+
		+	Այսպես ձայնով ու կշռույթով ներդաշնակ
		+	Օրհներգում էր այն էակը հոգեղեն,
		+	Որի վրա շողում էր լույս մի կրկնակ։
		+
		+	Իսկ մյուսները նրա երգով գոհացան,
		+	Եվ համարյա կայծերի պես խուսափուկ
		+	Բոլորն ինձնից իսկույն ի բաց հեռացան։
		+
		+	Ես վարանքով ասում էի յուրովի.
		+	«Ասա նրան, քո տիրուհուն, որ շիթ-շիթ
		+	Հագեցնում է միտքըդ՝ բանին ծարավի»։
		+
		+	Բայց հարգանքն այն, որ ողջ անձս է համակում,
		+	Ի լուր միայն Բե կամ Իչե մասնիկի,
		+	Իմ գլուխը խոնարհել էր հարկադրում։
		+
		+	Բեատրիչեն թույլ չտվեց որ այդպես
		+	Երկար մնամ և, մի ժպտով շողարձակ,
		+	Որից հրճվանք կզգար մարդն իսկ հրակեզ,
		+
		+	Ասաց. «Ինչպես ես կարող եմ գուշակել,
		+	Դու խորհում ես, թե այդ ինչպե՞ս կարող է
		+	Արդար վրեժն արդարորեն պատժվել։
		+
		+	Բայց այդ հարցը ես քեզ հիմա կպարզեմ.
		+	Արդ լսիր ինձ, ըստ որում իմ խոսքերով
		+	Պիտի մի մեծ ճշմարտություն քեզ հայտնեմ։
		+
		+	Ոչ—ծնյալը, չուզելով որ դրվի սանձ
		+	Իր քմայքի, կամքի վրա հօգուտ յուր,
		+	Դատապարտեց իրեն և իր սերնդյանց։
		+
		+	Դրա համար մարդկային ցեղը անկյալ
		+	Երկար դարեր մոլորության մեջ մնաց,
		+	Մինչև հաճեց Բանն Աստուծո աշխարհ գալ.
		+
		+	Եվ մարմնացած Հավերժ Սիրո զորությամբ
		+	Իր անձի մեջ ձուլեց մարդու բնությունն,
		+	Որ Արարչից հեռացել էր մեղանչմամբ։
		+
		+	Արդ լսիր, թե ինչ եմ ուզում ասել քեզ.
		+	Այդ բնությունն, երբ Արարչին միացավ,
		+	Դարձավ անեղծ, ինչպես որ էր նախապես.
		+
		+	Բայց իր մեղքով նա արտաքսվեց Դրախտից,
		+	Որովհետև շեղվել էր ու հեռացել
		+	Ճշմարտության ճանապարհից ու կյանքից։
		+
		+	Արդ պատիժն այն, որ Խաչելյալը կրեց,
		+	Եթե նայենք բնությանը մարդկային,
		+	Ավելի քան արդարացի նկատվեց։
		+
		+	Այդ պատիժը իրավացի չէր սակայն,
		+	Եթե նայենք աստվածային այն անձին,
		+	Որի հետ էր բնությունը ձուլված այն։
		+
		+	Այդ նույն պատժից տարբեր արդյունք ստացվեց.
		+	Մահն այդ պետք էր և՛ հրեից, և՛ Աստծուն.
		+	Դա երկիրը ցնցեց, երկինքը բացեց։
		+
		+	Արդ դժվար չէ քեզ հասկանալ, թե ինչպես
		+	Հետագայում արդար վրեժը լուծվեց
		+	Երկնի արդար դատաստանով վճռապես։
		+
		+	Բայց տեսնում եմ, որ քո միտքը անցնելով
		+	Խոհից ի խոհ՝ ընկել է մի հանգույցում,
		+	Որից պրծնել կցանկանար հաճույքով։
		+
		+	Դու խորհում ես. «Դա պարզ է ու բացահայտ,
		+	Բայց ինձ պարզ չէ՝ ինչո՞ւ Աստված կամեցավ
		+	Մեր փրկության համար ընտրել միջոցն այդ»։
		+
		+	Հարցն այս, եղբայր, մթասքող է մնում հար
		+	Նրանց համար, որոնց միտքը չի աճել
		+	Աստվածային սիրո հոտի մեջ անմար։
		+
		+	Բայց քանի որ շատերն են այս հարցի շուրջ
		+	Միտք հոգնեցրել, առանց որոշ արդյունքի,
		+	Կասեմ՝ ինչու այդ միջոցը դատվեց լուրջ։
		+
		+	Բարձրյալն Աստված, որ այրվում է սիրով հուր,
		+	Բարությունն իր ճառագայթում է այնպես,
		+	Որ այն սփռում, տարածում է ամենուր։
		+
		+	Ինչ որ նա է անմիջորեն ստեղծել,
		+	Անվախճան է, ուստի կնիքն իր դրած
		+	Չի կարելի բնաջնջել կամ եղծել։
		+
		+	Ինչ որ նա է անմիջորեն գոյացրել,
		+	Լի ազատ է, զի չի կարող գոյացյալն
		+	Այլ ուժերի ազդեցության ենթարկվել։
		+
		+	Իր նմանին նա ավելի է սիրում,
		+	Զի նրանից ճառագայթող սերը սուրբ
		+	Նմանի մեջ ավելի վառ է լինում։
		+
		+	Մարդն օժտված է շնորհներով այս բոլոր.
		+	Եվ սրանցից մեկը եթե պակասի,
		+	Նա կընկնի իր վեհությունից պատվավոր։
		+
		+	Մեղքն է միայն նրան դարձնում անազատ
		+	Եվ աննման աստվածային բարության,
		+	Ուստի և նա լուսավորվում է կիսատ.
		+
		+	Եվ չի դառնա իր վեհությանը նախկին
		+	Եթե արդար մի պատիժով չլցնի
		+	Այն պարապը, որ հետևանքն է մեղքի։
		+
		+	Երբ մարդկային բնությանը մեղք գործեց
		+	Հանձին իր հոր, արժանիքներն այս բոլոր,
		+	Ինչպես Դրախտն իրեն տրված՝ կորցրեց։
		+
		+	Եվ նա ոչ մի այլ հնարքով կամ կերպով
		+	Չէր կարող իր կորցրածը ձեռք բերել,
		+	Եթե չանցներ ուղիներից այս մեկով–
		+
		+	Կամ ինքն Աստված իր անսահման բարությամբ
		+	Պիտի ներեր նրան և կամ մարդն ինքնին
		+	Պիտի քավեր հիմարությունն իր անձամբ։
		+
		+	Արդ դու հավերժ խորհուրդի խորքը սուզիր
		+	Հայացքը քո և, որքան որ կարող ես,
		+	Ուշի ուշով իմ խոսքերին ունկնդրիր։
		+
		+	Մարդ չէր կարող իր ուժերով սեփական
		+	Իրեն փրկել, որովհետև չէր կարող
		+	Հնազանդությամբ խոնարհանալ նա այնքան,
		+
		+	Որքան ուզեց անսաստությամբ բարձրանալ.
		+	Պատճառն այս է, որ անկարող եղավ նա
		+	Իր փրկությունն ինքը անձամբ ստանալ։
		+
		+	Ուրեմն հարկ էր, որ Աստված ինքը մարդուն
		+	Վերադարձներ լիակատար իր կյանքին,
		+	Մեկ կամ երկու ուղիներով, ներգործուն։
		+
		+	Բայց զի գործը գործչին այնքան ավելի
		+	Քաղցր ու թանկ է, որքան ի հայտ է բերում
		+	Նրա սրտի բարությունը գովելի,
		+
		+	Աստվածային վեհ բարությունը, որով
		+	Դրոշմված է տիեզերքը ամենայն,
		+	Ձեզ բարձրացնել ուզեց ամեն կերպերով։
		+
		+	Նախալույսից մինչ վերջալույսը վերջին
		+	Այնքան վեհ գործ չի եղել և չի լինի,
		+	Ինչպես մարդու այդ բարձրացումը կրկին։
		+
		+	Զի ավելի վեհանձն եղավ Տերը մեր՝
		+	Տալով իրեն վասըն մարդու փրկության,
		+	Քան թե միայն մեղքը ներել ողորմեր։
		+
		+	Այլ միջոցներն անզոր էին փրկելու
		+	Անկյալ մարդուն, եթե Որդին Աստուծո
		+	Չիջներ երկիր միս ու մարմին առնելու։
		+
		+	Արդ, որպեսզի գոհացնեմ լրիվ քեզ,
		+	Ետ եմ դառնում պարզելու հարց մի հիշված,
		+	Որպեսզի այն լավ հասկանաս, ինչպես ես։
		+
		+	«Հուրն ու ջուրը, հողն ու օդը և նրանց
		+	Խառնուրդները—դու կարող ես մտածել—
		+	Եղծանվում են, հանդիսանում են վաղանց.
		+
		+	Բայց դրանք էլ ստեղծված են Աստուծուց,
		+	Ուստի եթե ճիշտ է ասվածը վերի,
		+	Պետք է նրանք զերծ լինեին եղծվելուց»։
		+
		+	Հրեշտակները և երկինքները անամպ
		+	Անմիջորեն ստեղծված են Աստուծուց,
		+	Ինչպես որ կան, իրենց ամբողջ էությամբ.
		+
		+	Իսկ տարրերն այն, որ հիշեցիր հիմա դու,
		+	Եվ իրերը, որ նրանցից են կազմվում,
		+	Ստեղծված են այլ ուժերից գոյատու։
		+
		+	Անմիջորեն Աստուծուց է ստեղծված
		+	Նախանյութը նրանց և ուժը հաստիչ,
		+	Ուժ, որ կա այս աստղերի մեջ շրջահած։
		+
		+	Հոգիները կենդանյաց ու բույսերի
		+	Ձեռք են բերում իրենց ուժերը ներքին
		+	Ազդեցությամբ երկնագնդոց լույսերի։
		+
		+	Իսկ ձեր հոգին ստեղծված է ուղղակի
		+	Աստվածային բարությունից գերագույն,
		+	Որին սիրում ու ձգտում է մշտակի։
		+
		+	Դու կարող ես մակաբերել այստեղից
		+	Ձեր հարությունն, եթե խորհես, թե ինչպես
		+	Մարդու մարմինն առաջացավ այն պահից,
		+
		+	Երբ նախածնողք ստեղծվեցին զուգապես»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ ութերորդ===
	<poem>		<poem>
		+	Աշխարհն ամբողջ կարծում էր, թե Կիպրուհին
		+	Ներշնչում է զգայական ու խոլ սեր,
		+	Երբ շարժվում է երրորդ ծիրով երկնային.
		+
		+	Եվ հեթանոս նախնիները ոչ միայն
		+	Պատիվ էին նրան տալիս՝ անելով
		+	Զոհեր, ուխտեր և աղոթքներ բարձրաձայն,
		+
		+	Այլև պատվում նրա մորը՝ Դիոնին
		+	Եվ զավակին՝ Կուպիդոնին հարազատ,
		+	Որն, ասում են, նստեց գրկում Դիդոնի։
		+
		+	Եվ նրանով, որով երգս եմ սկսում,
		+	Կոչում էին այն աստղը, որ արևին
		+	Մերթ ետևից, մերթ դեմից է դարբասում։
		+
		+	Ես չզգացի իմ բարձրանալը այնտեղ.
		+	Բայց անդ հասնելս ինձ հավաստեց տիրուհիս,
		+	Որ երևաց էլ ավելի պերճագեղ։
		+
		+	Եվ ինչպես կայծն է երևում բոցի մեջ,
		+	Կամ ինչպես ձայնն է ձայնի մեջ որոշվում,
		+	Երբ մեկն անշարժ, մյուսն անում է ելևէջ,
		+
		+	Այսպես տեսա լուսաստղի մեջ այլ լույսեր,
		+	Որ պտտվում էին արագ կամ դանդաղ,
		+	Նայած թափին հայեցության առ ի Տեր։
		+
		+	Հողմերն երբեք չսլացան ամպն ի վար
		+	Այնքան արագ ու գահավեժ ընթացքով,
		+	Որ չթվան ծանրաշարժ ու մեղմավար՝
		+
		+	Բաղդատմամբ այն աստվածային լույսերին,
		+	Որ դեպի մեզ էին գալիս, վերջ տալով
		+	Սերովբեից հետ սկսված շուրջպարին։
		+
		+	Եվ այն խումբը, որ ընդառաջ եկավ մեզ,
		+	«Ովսաննայ» էր երգում այնքան քաղցրաձայն,
		+	Որ կուզեի ես այն լսել մշտապես։
		+
		+	Ապա մեկը առանձնացավ նրանցից,
		+	Ու ինձ ասաց. «Պատրաստ ենք ձեզ ծառայել,
		+	Որ դու ուրախ ու գոհ լինես մեզանից։
		+
		+	Նույն պտույտով, նույն կշռույթով, նույն փույթով
		+	Մենք շրջում ենք իշխանների հետ երկնի,
		+	Որոնց մասին դու ասել ես քո տաղով.
		+
		+	«Դուք, որ երրորդ երկնագունդն եք շարժում հար».
		+	Մենք բոլորըս այնքան զեղուն ենք սիրով,
		+	Որ հաճույքով կանգ ենք առնում քեզ համար»։
		+
		+	Երբ հայացքով հարցական ու հարգալից
		+	Ես աչքերըս իմ տիրուհուն ուղղեցի,
		+	Եվ ստացա հավանություն նրանից,
		+
		+	Նորից դարձա դեպի լուսեղ այն հոգին,
		+	Եվ «Ո՞վ եք դուք» հարցրի ձայնով այնպիսի,
		+	Որ առլի էր զգացումով կաթոգին։
		+
		+	Իմ այդ հարցի վրա տեսա պարզ կերպով,
		+	Որ նա դարձավ ավելի մեծ ու պայծառ
		+	Իր զգացած նոր բերկրության պատճառով։
		+
		+	Այսպես փոխված՝ նա ինձ ասաց. «Ես երկրում
		+	Քիչ ապրեցի, և եթե շատ ապրեի,
		+	Շատ չարիքներ չէին լինի աշխարհում։
		+
		+	Ինձ ծածկում է իմ խնդությանը խորին,
		+	Որ իմ շուրջը շողում է և ինձ պատում,
		+	Ինչպես բոժոժը պատում է թրթուրին։
		+
		+	Շատ սիրեցիր դու ինձ և շատ իրավամբ.
		+	Եվ եթե ես կյանքում երկար ապրեի,
		+	Ցույց կտայի սիրույս փաստեր դեռ անձամբ։
		+
		+	Այն ձախ ափը, որ Ռոդանն է ոռոգում՝
		+	Խառնվելուց հետո Սորգա վտակին,
		+	Որպես իր տեր մի օր ինձ էր սպասում։
		+
		+	Սպասում էր և եղջյուրը ավսոնյան
		+	Գայետայով, Կատոնայով, Բարիով,
		+	Ուր Տրոնտոն ու Վերդեն կազմում են սահման։
		+
		+	Ճակտիս արդեն շողում էր թագն աննման
		+	Այն երկրրի, ար Դանուբն է ակոսում,
		+	Ողողելուց հետո ափերը գերման։
		+
		+	Նմանապես չնաշխարհիկ Տրինակրոն,—
		+	Որ Եվրոսի հզոր շնչի տակ հաճախ
		+	Մշուշվում է Ֆարից մինչև Պասսարոն,
		+
		+	Ոչ Տիֆոնի, այլ ծծումբի պատճառով,—
		+	Կսպասեր իր զրինավոր տերերին,
		+	Սերած ինձնից Կառլոսով և Ռուդոլֆով,
		+
		+	Թե վարչությունն հոռի, որը, ապաքեն,
		+	Միշտ լլկում է ժողովուրդին հպատակ,
		+	Պալերմացոց գոչել չտար. «Թող սատկեն»։
		+
		+	Եվ եղբայրըս, եթե այս բանն հասկանար,
		+	Կհեռացներ կատալոնցոց ընչաքաղց,
		+	Որպեսզի իր գլխին փորձանք չբանար.
		+
		+	ժամանակն է, որ այս մասին հոգացվի
		+	Հենց իր կողմից, որպեսզի իր բեռնաբարձ
		+	Նավի վրա ուրիշ նոր բեռ չբարձվի։
		+
		+	Նա, որ ազնիվ բնից ագահ էր ծնվել,
		+	Մի այնպիսի անձնակազմի պետք ուներ,
		+	Որ չհոգար լոկ իր քսակը լցնել»։
		+
		+	«Ես կարծում եմ, տեր իմ, որ խոր բերկրանքն այն,
		+	Որ տալիս են քո խոսքերը իմ սրտին,
		+	Դու գտնում ես այնտեղ, որտեղ ամենայն
		+
		+	Բարյաց սկիզբն ու վախճանն է ապահով.
		+	Եվ այդ թանկ է առավել ևս ինձ համար,
		+	Զի զգում ես Աստուծո մեջ նայելով։
		+
		+	Ինձ հրճվեցրիր։ Հիմա մի բան պարզիր ինձ.
		+	Քո մի խոսքից իմ մեջ ծագեց մի այլ հարց—
		+	Ո՞նց կարող է վատ ճյուղ բուսնել լավ բնից»։
		+
		+	Ի պատասխան նա ինձ ասաց. «Եթե ես
		+	Կարենամ քեզ ճշմարտություն մի պարզել,
		+	Կիմանաս այն, ինչ որ հիմա մութ է քեզ։
		+
		+	Նա, ով համայն արքայությունն է վարում,
		+	Այս երկնային զնդոց տալիս է մի ուժ,
		+	Որ գործում է ազդեցությունն իր երկրում։
		+
		+	Նրա միտքը, որ կատարյալ է ինքնին,
		+	Հոգ է տանում ոչ լոկ գոյի կեցության,
		+	Այլև նրա լավ կեցության ի մասին։
		+
		+	Արդ աստղերի ազդեցությունը հիշված
		+	Ուղղված է դեպ մի նպատակ կանխորոշ,
		+	Ինչպես նետը դեպի թիրախը նշված։
		+
		+	Եթե այդպես տնօրինված չլիներ,
		+	Կառաջանար կործանարար հետևանք,
		+	Այլ ոչ որոշ կարգ ու կանոն օգտաբեր։
		+
		+	Իսկ դա պիտի նշանակեր պարզապես,
		+	Որ աստղերի շարժիչները և նրանց
		+	Արարիչը թերի են ու թյուրատես։
		+
		+	Ուզո՞ւմ ես որ հարցն այս պարզեմ ավելի»։
		+	Եվ ես. «Պետք չէ, չի կարելի մտածել
		+	Որ բնությունն իր գործերում սխալվի»։
		+
		+	Եվ նա. «Ասա, արդյոք վատ բան չի՞ լինի,
		+	Եթե մարդիկ չապրեն կյանքով հանրային»։
		+	Եվ ես. «Այո, այդ բանն է ինձ լավ հայտնի»։
		+
		+	«Իսկ կարո՞ղ են մարդիկ ապրել հանրապես,
		+	Եթե տարբեր զբաղումներ չունենան։
		+	Ոչ, թե ճիշտ է ձեր ուսուցիչն իրատես»։
		+
		+	Այսօրինակ հետևության հանգեց նա,
		+	Ապա հարեց. «Արդ հարկ է, որ ամեն մարդ
		+	Տարբեր հակում, տարբեր կոչում ունենա.
		+
		+	Ահա ինչու մեկը ծնվում է Սոլոն,
		+	Մյուսը՝ Քսերքսես կամ Մելքիսեդ և կամ այն,
		+	Ով օդի մեջ կորցրեց որդուն անզգոն։
		+
		+	Մշտահոլով աստղերն օժտում են մարդկանց
		+	Տարբեր տեսակ բնությամբ ու հատկությամբ
		+	Եվ չեն նայում ցեղն ու ծագումը նրանց։
		+
		+	Սաղմից Եսավն աննման էր Հակոբին,
		+	Իսկ Կվիրինն այնքան տարբեր էր հորից,
		+	Որ ծագումն իր վերագրվում էր Մարսին։
		+
		+	Ծնվածների բնությանը կլիներ
		+	Հար և նման ծնողների բնության,
		+	Եթե վերին տեսչությունը չարգելեր։
		+
		+	Ճշմարտությունն հիմա արդեն պարզ է քեզ․
		+	Բայց որպեսզի օգտագործեմ պահը դեռ,
		+	Ուզում եմ մի մակածություն անել ես։
		+
		+	Երբ մարդ հարմար պայմաններում չէ ընկած
		+	Բախտի բերմամբ, միշտ տալիս է վատ արդյունք
		+	Ինչպես բույսը իր բուն հողից դուրս տնկած։
		+
		+	Եթե աշխարհ ուշք ընծայեր այն հիմքին,
		+	Որ դնում է բնությունը մարդու մեջ,
		+	Արդ կլիներ նրա վիճակը կարգին։
		+
		+	Բայց դարձնում եք դուք քահանա նրան, որ
		+	Ստեղծված է սուր կապելու իր մեջքից,
		+	Եվ քարոզչին պսակում եք թագավոր․
		+
		+	Այսպիսով դուք դուրս եք գալիս ճիշտ ճամփից»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ իններորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Երբ Կառլոսըդ, չքնաղագեղ Կլեմենցա,
		+	Հարցըս պարզեց և ինձ հայտնեց դավերն այն,
		+	Որոնց զարմն իր պիտի լիներ ենթակա,
		+
		+	Ասաց. «Լուռ կաց, թող տարիները անցնեն»։
		+	Իսկ ես միայն սա ձեզ կասեմ՝ նրանք որ
		+	Ձեզ նեղել են, արդար պատիժ կկրեն։
		+
		+	Այն լույս հոգին արդեն նայում էր ուշով
		+	Արև-Աստծուն, որով էր նա զմայլված,
		+	Ինչպես անհուն և անսպառ բարիքով։
		+
		+	Ո՛վ, էակներ մոլորյալ ու ամբարիշտ,
		+	Որ ձեր սրտերն հեռացնում եք այդ Բարուց
		+	Եվ ձեր աչքերն ունայնությանց ուղղում միշտ։
		+
		+	Եվ մեկն, ահա, այն լույսերից ցնծալի
		+	Մոտեցավ ինձ և գոհացնում ինձ տալու
		+	Իղձը հայտնեց շողշողալով ավելի։
		+
		+	Բեատրիչեն, որ իր աչքերն էր հառած
		+	Իմ երեսին, հավանություն ինձ տվեց
		+	Զրուցելու այն հոգու հետ կանգ առած։
		+
		+	«Ո՛վ երանյակ, տուր փափագիս գոհացում,—
		+	Ասացի ես,— ցույց տալով՝ որ դու գիտես,
		+	Թե ինչ ես այս այս րոպեիս մտածում»։
		+
		+	Եվ այն հոգին, որ անծանոթ էր ինձ դեռ,
		+	Լույսի խորքից, ուր երգում էր քիչ առաջ,
		+	Սկսեց խոսել ինչպես մի մարդ բարեսեր։
		+
		+	«Ապականված Իտալիայի այն մասում,
		+	Որ միջև է Վենետկի է այն լեռաց,
		+	Ուրկից Բրենտան ու Պիավեն են հոսում,
		+
		+	Կա ոչ այնքան բարձրակարկառ մի բլուր,
		+	Ուրկից ներքև իջավ մի մարդ հուր ու բոց,
		+	Որ նախճիրներ գործեց վայրագ ու անլուր։
		+
		+	Եվ ես ու նա ծնվեցինք նույն արմատից.
		+	Կունիցցան եմ, և շողշողում եմ այստեղ,
		+	Ըստ որում ես հույժ ազդվեցի այս աստղից։
		+
		+	Դա հիշում եմ հաճույքով ու խնդությամբ.
		+	Ինձ համակող այս զգացումը, գուցե,
		+	Ռամիկները չեն հասկանա հեշտությամբ։
		+
		+	Այն հոգին, որ մոտիկ է ինձ և որ մեր
		+	Լուսաստղի զարդն է պաղպաջուն, թողել է
		+	Մի մեծ համբավ, որ մնալու է անմեռ
		+
		+	Հնգապատիկ երկար դարեր տևական.
		+	Հարկ է որ մարդ գործի այնպես, որ թողնի
		+	Մի ուրիշ կյանք կյանքից հետո մարմնական։
		+
		+	Բայց չի դատում այդպես ամբոխը ներկա
		+	Ադիջի և Տալյամենտի շուրջ ապրող,
		+	Եվ թեպետև տուժած՝ խելքի դեո չի գա։
		+
		+	Սակայն շուտով հեստ ու ըմբոստ պադուացիք
		+	Ներկելու են իրենց արյամբ գետն այն, որ
		+	Լճանում է Վիչենցայի հենց մոտիկ։
		+
		+	Անդ, ուր Սիլեն ու Կանյանն են միանամ,
		+	Հպարտորեն տիրակալում է մի մարդ,
		+	Որի ընդդեմ արդեն ծուղակ է լարվում։
		+
		+	Ֆելտրեն նույնպես ողբալու է դառնորեն
		+	Ոճրի համար իր վատշվեր հովիվի,
		+	Որի նման մարդիկ զնդան ընկած չեն։
		+
		+	Հարկ կլիներ մի չափազանց լայն աման
		+	Ընդունելու համար արյունը Ֆերրար,
		+	Որ կթափեր այս անազնիվ քահանան
		+
		+	(Եվ որ կշռողն անգամ պիտի պարտասեր),
		+	Որպեսզի իր կողմնակցությունը ցույց տար,
		+	Եվ այդ զոհը երկրի բարքին պատշաճ էր։
		+
		+	Հայելիքն այն, որ դուք կոչում եք Գահույք,
		+	Ցոլացնում են դատաստաններն Աստուծո.
		+	Ուստի ճիշտ են այս խոսքերըս և ստույգ»։
		+
		+	Ապա լռեց և ցույց տվեց, որ իրեն
		+	Այլ մտքեր են զբաղեցնում և սկսեց,
		+	Ինչպես առաջ, իր դարձապարը նորեն։
		+
		+	Մյուս խնդալին, որ ծանոթ էր արդեն ինձ,
		+	Իբրև գոհար մի թանկագին շողշողաց,
		+	Ինչպես սուտակն է շողշողում արևից։
		+
		+	Այստեղ խինդը արտահայտվում է փայլով,
		+	Ինչպես երկրում ժպտով, սակայն հաճախ էլ
		+	Հոգու թախիծն հայտնվում է մռայլով.
		+
		+	«Աստված ամեն ինչ տեսնում է, հոգի հեզ,
		+	Ու պարզում քեզ,— ասացի ես,— այնպես որ
		+	Ոչ մի փափագ մութ չի կարող մնալ քեզ։
		+
		+	Դու որ ձայնովդ այստեղ խինդ ես պատճառում,
		+	Երբ երգում ես Սերովբեից հետ մեկտեղ,
		+	Որոնք վեցյակ թևերով են պատկերվում,
		+
		+	Ինչո՞ւ իղձըս չես գոհացնում փութապես,
		+	Արդեն կանխած կլինեի հարցը քո,
		+	Եթե քեզ պես ես լինեի խորատես»։
		+
		+	Այնժամ հոգին սկսեց խոսել ծանր ու լուրջ.
		+	«Մեծագույն ձորն, ուր թափվում են ջրերն այն
		+	Օվկիանոսի, որ պատում է երկրի շուրջ,
		+
		+	Զույգ ափերի միջև այնքան է ձգվում
		+	Արևմուտքից դեպ արևելք, որ անդ, ուր
		+	Հորիզոն է, միջօրեական է դառնում։
		+
		+	Ես ծնվել եմ այնտեղ, ուր կա մի ավան
		+	Էբրոյի և Մագրի միջև, որ կտրուկ,
		+	Տոսկանայից բաժանում է Ջենովան։
		+
		+	Նույն արևմուտքն ու արևելքը ունեն
		+	Բուջան և իմ ծննդավայրն առափնյա,
		+	Որ անցյալում արյամբ ներկվեց համորեն։
		+
		+	Քաղաքացիք, որոնց եղա քաջ հայտնի,
		+	Ինձ կոչեցին Ֆոլկո. երկրում ուժգնորեն
		+	Ես կրեցի ազդեցությունն այս երկնի։
		+
		+	Սիրուց նվազ այրվեց դուստրը Բելոնի,
		+	Վշտացնելով Սիքեին և Կրևսային,
		+	Քան ես, երբ դեռ էի անբեղ պարմանի.
		+
		+	Քան Ֆիլլիդը, որը եղավ հուսախաբ
		+	Դեմոֆոնդից, քան Հերակլը, որ մեռավ
		+	Յոլին պահած սրտի խորքում հրատապ։
		+
		+	Սակայն այստեղ պետք չէ տխրել, այլ բերկրել,
		+	Ոչ հանցանքի համար, որ էլ չենք հիշում,
		+	Այլ այն ուժի, որ այդպես է կարգադրել։
		+
		+	Այստեղ պետք է դիտել արվեստը վերին
		+	Եվ հասկանալ այն նպատակը բարի,
		+	Որի համար երկինքն ազդում է երկրին։
		+
		+	Բայց որպեսզի բավարարվեն լիովին
		+	Հարցերը քո, որ ծագեցին այս երկնում,
		+	Հարկ է, որ ես շարունակեմ տակավին։
		+
		+	Դու ուզում ես իմանալ, թե ով է նա,
		+	Որ լույսի մեջ ցոլարձակում է այսպես,
		+	Ինչպես շողը ջրի մեջ ջինջ ու պարզկա։
		+
		+	Արդ գիտցիր, որ այնտեղ Ռախաբն է հանգչում.
		+	Նա միացած երանելյաց մեր դասին
		+	Բոլորից շատ շողում է ու պաղպաջում։
		+
		+	Այս երկնքում, որտեղ ստվերն է ընկած
		+	Ձեր աշխարհի, ընդունվեց վաղ բոլորից,
		+	Որոնց Քրիստոս հաղթանակով էր փրկած։
		+
		+	Արդար էր, որ նա երկնքում ընդունվեր,
		+	Իբրև նշան հաղթանակի այն վսեմ,
		+	Որ ձեռք բերվեց զոհողությամբ անձնվեր.
		+
		+	Զի նպաստեց, նա Հեսուի փառահեղ
		+	Ձեռնարկության այն երկրի մեջ սրբազան,
		+	Որի մասին պապը մտքում չունի տեղ։
		+
		+	Քո քաղաքը — հիմնադրված դևից այն,
		+	Որ առաջինն Արարչի դեմ ծառացավ,
		+	Եվ որի խանդն ողբ պատճառեց մարդկության—
		+
		+	Աճեցնում է այն ծաղիկը անիծյալ,
		+	Որ քրիստոնյա հոտին շեղել է ճամփից,
		+	Իսկ հովիվին կացուցանել անհագ գայլ։
		+
		+	Դրա համար բարձիթողի են արված
		+	Ավետարանն ու մատյաններն հայրերի,
		+	Եվ սերտվում են լոկ կանոններն իրավանց։
		+
		+	Դա են տենչում կարդինալներն ու պապեր,
		+	Եվ չեն հոգում Նազարեթի մասին այն,
		+	Դեպ ուր թռավ Գաբրիելը լրաբեր։
		+
		+	Բայց Վատիկանն և այլ վայրերն Հոոմի,
		+	Որոնք դարձան գերեզմանոց այն անձանց,
		+	Որ հետևորդ հանդիսացան Պետրոսի,
		+
		+	Շուտ կազատվեն պղծությունից այդ անսանձ»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ տասներորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Առաջին և անճառելի Ուժն երկնից
		+	Ներհայելով իր Որդու մեջ այն Սիրով,
		+	Որ բխում է հավետ մեկից ու մյուսից,
		+
		+	Հաստեց աշխարհն այնպես կարգով աննման,
		+	Որ ինչ որ մեր աչքն ու միտքն է ընդգրկում,
		+	Չի կարելի դիտել առանց հիացման։
		+
		+	Ո՛վ ընթերցող, ինձ հետ աչքերդ արդ ուղղիր
		+	Դեպի վերև, դեպի այն կետն երկնքի,
		+	Ուր հատվում են շարժումները հակադիր.
		+
		+	Եվ զմայլվիր այն վարպետի արվեստով,
		+	Որին ինքը սիրահարված է այնպես,
		+	Որ նայում է նրան հավետ ակնաթով։
		+
		+	Տես, թե ինչպես հատման կետից ծիրը շեղ
		+	Անջատվում է մոլորակաց հետ կրած՝
		+	Գոհացնելու երկրի պահանջը զորեղ։
		+
		+	Եթե նրա ուղին խոտոր չլիներ,
		+	Զուր կկորչեր ազդեցությունը երկնի,
		+	Եվ ամեն կյանք երկրի վրա կմեռներ։
		+
		+	Իսկ եթե նա ուղղությունից խոտորվեր
		+	Առավել կամ նվազ չափով, քան հարկ է,
		+	Կարգն աշխարհի անչափ թերի կլիներ։
		+
		+	Արդ ընթերցող, պահիր քո միտքը պայծառ
		+	Եվ յուրովի խորհրդածիր այն մասին,
		+	Որի դու լոկ նախաճաշակն ստացար։
		+
		+	Իմ տվածով ինքըդ սնիր քեզ հիմակ.
		+	Զի այն նյութը, որի մասին եմ գրում,
		+	Պահանջում է մտքիս լարումը համակ։
		+
		+	Մայր բնության ամենամեծ լուսասյուն,
		+	Որի լույսով մեր ժամանակն է չափվում
		+	Եվ զորությամբ կնքվում աշխարհը հաստան,
		+
		+	Միանալով այն կետին, որ հիշվեց նոր,
		+	Պտտվում էր պարուրաձև ուղիով,
		+	Ուր նա մեզ վաղ է երևում օրեցօր։
		+
		+	Հասել էի լուսագունդն այդ վիթխարի,
		+	Բայց թռիչքըս ես չզգացի, ինչպես մարդ
		+	Չի զգում գալն իր առաջին խոհերի։
		+
		+	Բեատրիչեն այնքան արագ էր թռչում
		+	Մի երկնքից դեպի երկինքն հետևյալ,
		+	Որ սլացքն իր վայրկենական էր թվում։
		+
		+	Որքան պետք է պայծառափայլ լինեին,
		+	Ոչ թե իրենց հատուկ գույնով, այլ լույսով,
		+	Հոգիներն այն, որ արևի մեջ էին։
		+
		+	Հանճար, արվեստ, հնարք զուր է գործ դնել
		+	Պատկերելու համար շողյունը նրանց.
		+	Կարելի է լոկ հավատալ և տեսնել։
		+
		+	Եթե մեր միտքն անկարող է ըմբռնել
		+	Արևից վառ ու պայծառ լույս, զարմանք չէ,
		+	Զի այդպիսի վառ լույս ոչ ոք չի տեսել։
		+
		+	Այդպես վառ էր հոգվոց ջոկատը չորրորդ,
		+	Որին բարձրյալ Հայրը հագուրդ է տալիս,
		+	Հաղորդելով իր խորհուրդները կնճռոտ։
		+
		+	Բեատրիչեն ասաց. «Եղիր լիովին
		+	Շնորհակալ այն Արևին հոգեկան,
		+	Որ քեզ հասցրեց այս նյութական արևին»։
		+
		+	Երբևիցե մարդկային սիրտը այնքան
		+	Հոժար չեղավ նվիրվելու Աստուծուն
		+	Հաճույքով ու երախտիքով ամենայն,
		+
		+	Որքան եղա ես խոսքերն այդ լսելիս,
		+	Եվ իմ սերը այնքան սուզվեց նրա մեջ,
		+	Որ մոռացվեց մի պահ ինձնից տիրուհիս։
		+
		+	Սա դրանից դժգոհ չեղավ, այլ ուրախ,
		+	Եվ փայլը իր գեղածիծաղ աչքերի
		+	Խորասուզված միտքըս ցրեց անհապաղ։
		+
		+	Տեսա բազում լույս հոգիներ ես այնտեղ,
		+	Որ պատեցին մեր շուրջ իբրև մի պսակ
		+	Եվ երգեցին ձայնով քաղցր ու դաշնագեղ։
		+
		+	Այսպես մենք մերթ պսակազարդ ենք տեսնում
		+	Դիանային, երբ շողյունները նրբին
		+	Նրա շուրջը լուսե գոտի են հյուսում։
		+
		+	Իմ գտնված պալատի մեջ երկնային
		+	Այնքան բաներ կային անգին ու չքնաղ,
		+	Որ հնար չէ պատմել լեզվով մարդկային։
		+
		+	Այդպիսին էր երգը հոգվոց այն թեթև.
		+	Դրա մասին ճիշտ գաղափար չի կազմի
		+	Նա, ով վերև սավառնելու չունի թև։
		+
		+	Ապա նրանք այդպես երգուն ու շողուն՝
		+	Երեք անգամ պտտվեցին շուրջը մեր,
		+	Ինչպես աստղերն առանցքի շուրջը կայուն։
		+
		+	Ինձ թվաց, թե պարուհիներ են նրանք,
		+	Որոնք լռին սպասում են լսելու
		+	Պարերգության նոր խազերը դաշներանգ։
		+
		+	Մեկն սկսեց ինձ բարբառել այս կերպով.
		+	«Շնորհի լույսը, որ սեր է արծարծում,
		+	Եվ որ հետո տակավ աճում է սիրով,
		+
		+	Քո մեջ այնքան շռայլորեն է շողում,
		+	Որ քեզ վեր է տանում երկնի սանդուղքով,
		+	Ուրկից իջնողն ի նորո է բարձրանում։
		+
		+	Ով ուզածըդ քեզ կմերժի բերանով,
		+	Պետք է հզոր մի արգելակ ունենա,
		+	Ինչպես ջուրը, երբ չի հոսում դեպի ծով։
		+
		+	Դու ուզում ես գիտնալ, թե ինչ կենդանի
		+	Ծաղիկներից է կազմըված պսակն այս,
		+	Որ շուրջ պատեց քո տիրուհուն գեղանի։
		+
		+	Ես գառներից եմ այն հոտի սրբազան,
		+	Ու տանում է Դոմինիկը այն ճամփով,
		+	Ուրկից ովքեր չհեռանան՝ կուռճանան։
		+
		+	Սա, որ աջ կողմս ու ինձ մոտ է հանապազ,
		+	Իմ ուսուցիչ, եղբայր Ալբերտն է Քյոլնցի,
		+	Իսկ ես ինքըս Աքվինացին եմ Թովմաս։
		+
		+	Եթե կուզես ծանոթանալ մյուսներին,
		+	Դու հայացքով սուրբ պսակին հետևիր
		+	Եվ մտքով էլ հետևիր իմ խոսքերին։
		+
		+	Այն մյուս լույսը Գրացիանոն է հայտնի,
		+	Որ միացյալ կանոնագիրքը կազմեց
		+	Եվ Դրախտում գտավ իր տեղն արժանի։
		+
		+	Այն, որ մոտ է և մեր խմբի զարդն է մեծ,
		+	Պիետրոն է, որ, ինչպես կինն այն աղքատ,
		+	Իր գանձը սուրբ եկեղեցուն ընծայեց։
		+
		+	Հինգերորդ լույսն, ամենավառը մեզնից,
		+	Ներշնչված է այնպես սիրով թրթռուն,
		+	Որ աշխարհը լուր է ուզում նրանից։
		+
		+	Նրա մեջ կա մի միտք այնքան խորատես,
		+	Որ, Սուրբ Գիրքը եթե ճիշտ է վկայում,
		+	Դեռ չի ծնվել մի իմաստուն նրա պես։
		+
		+	Նրա մոտ է լույսը հոգու այն երեց,
		+	Որ բոլորից լավ ճանաչեց աշխարհում
		+	Հրեշտակների բնությանն ու դերը մեծ։
		+
		+	Մյուս ծիծաղկոտ լույսիկի մեջ է անեղծ
		+	Ջատագովը քրիստոնեական դարերի,
		+	Որի գրչից Օգոստինոսն օգտվեց։
		+
		+	Իսկ եթե դու մտքիդ հայացքը ուղղես
		+	Լույսե ի լույս, հետևելով գովքերիս,
		+	Ութերորդ լույսն էլ իմանալ պիտ ուզես։
		+
		+	Այդ լույսի մեջ ցնծում է այն սուրբ հոգին,
		+	Որ պարզում է ունայնությունն աշխարհի
		+	Նրանց, ովքեր ուշ են դնում իր խոսքին։
		+
		+	Նրա մարմինն հիմա հանգչում է հավետ
		+	Չելդորոյում. իսկ նա երկրից ցավատանջ
		+	Եկավ խաղաղ օթարանն այս փրկավետ։
		+
		+	Տես քիչ այն կողմ շողշողալը այն հոգվոց,
		+	Որ Իզիդոր, Բեդա, Ռիկկարդ են կոչվում,
		+	Վերջինն եղավ խորհուրդներով մտակոծ։
		+
		+	Իսկ սա, որին տեսնում ես իմ ձախ կողքին,
		+	Լույսն է հոգու, որ սպասում էր մահվան,
		+	Խորասուզված խոհերի մեջ ծանրագին։
		+
		+	Նա մշտաշող, հավերժ լույսն է Սիգերի,
		+	Որ դավանեց գաղափարներ խանդածին,
		+	Եվ ավանդեց նեղ փողոցում Հարդերի»։
		+
		+	Զանգերն ինչպես կանչում են մեզ վաղ պահին,
		+	Երբ զարթնում ու ելնում է հարսն Աստուծո,
		+	Այգորելու իր սիրասուն փեսային,
		+
		+	Եվ փոխն ի փոխ մեկ քաշվում են, մեկ հրվում,
		+	Հնչեցնելով այնքան քաղցըր ղողանջներ,
		+	Որ մարդ սիրով ու հուզմունքով է լցվում,
		+
		+	Այսպես շարժվեց այն պսակը փառահեղ,
		+	Օրհներգելով ձայնով այնպես դաշնավետ,
		+	Որ լսվում է բացառապես լոկ այնտեղ,
		+
		+	Ուր վայելքը տևում է հար ու հավետ։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ տասնմեկերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Օ՜ սին հոգսեր մահկանացու մարդերի,
		+	Որքան թյուր են այն փաստարկները բոլոր,
		+	Որ կոտրում են թռիչքը ձեր թևերի։
		+
		+	Մին ձգտում է իրավագետ դառնալու,
		+	Մյուսը՝ բժիշկ կամ քահանա, իսկ մեկն էլ՝
		+	Բռնությամբ կամ խաբեությամբ իշխելու.
		+
		+	Սա ձգտում է դիրքի, իսկ նա՝ գողության,
		+	Մեկն անձնատուր է մարմնական հաճույքի,
		+	Մի ուրիշը՝ դատարկապորտ ծուլության։
		+
		+	Այս բոլորից ես ինձ ազատ զգալով՝
		+	Տիրուհուս հետ երկինք էի համբարձել
		+	Եվ ընդունվել այնքան փառքով ու պատվով։
		+
		+	Երբ ամեն մեկն հոգիներից բարեհեզ
		+	Պտտվելով՝ իր նախկին տեղը եկավ,
		+	Կանգ առավ ու անշարժացավ մոմի պես։
		+
		+	Եվ այն հոգին, որ ինձ հետ էր բարբառել,
		+	Լույսի խորքից նորից ժպտաց ու շողաց
		+	Եվ սկսեց այսպես հոդել ու հարել.
		+
		+	«Քանի որ ես Հավերժ Լույսով եմ շողում,
		+	Ապա նրան ներհայելով տեսնում եմ,
		+	Թե ինչպիսի մտքեր են քեզ օրորում։
		+
		+	Հավանաբար դու ուզում ես, որ ես քեզ
		+	Ավելի լայն ու պարզորոշ բացատրեմ,
		+	Որպեսզի դու ավելի լավ ըմբռնես
		+
		+	Քիչ առաջվա իմ ասածը՝ «Կուռճանան».
		+	Ապա մյուսը՝ «Դեռ չի ծնվել... նրա պես»։
		+	Այստեղ հարկ է պարզել հարցերն այս բաժան.
		+
		+	Արարիչը, որ տիեզերքն է վարում
		+	Այն խորհուրդով, որի խորքը թափանցել
		+	Ի զորու չէ ոչ մի էակ աշխարհում,
		+
		+	Որպեսզի սուրբ եկեղեցին ընթանար
		+	Իր հիմնադրի նշանակած ուղիով
		+	Եվ հետևեր նրա խոսքին կենարար,
		+
		+	Նրա համար կարգեց երկու իշխաններ,
		+	Որոնց վրա պարտք ու խնդիր էր դրված
		+	Նրան վարել կանոններով խստամբեր։
		+
		+	Մեկը սիրով այրվեց ինչպես Սերովբե,
		+	Իսկ մյուսը իր իմաստնությամբ ու խելքով
		+	Երկրի վրա փայլեց ինչպես Քերովբե։
		+
		+	Ես միմիայն կանեմ գովեստը մեկի,
		+	Բայց մեկի գովքն երկուսին էլ վերագրիր,
		+	Քանզի նույնն էր նպատակը երկուքի։
		+
		+	Տուպինի և Կյաշի միջև ճարակից,
		+	Որտեղ ճգնեց երանելի Ուբալդոն,
		+	Թեքվում է մի ծաղկուն ծմակ սարակից,
		+
		+	Որից ցուրտ ու տաք է զգում Պերուջան,
		+	Իսկ այդ սարի ետև ծանըր լծի տակ
		+	Հեծեծում են Գուալդոն ու Նոչերան։
		+
		+	Անդ, ուր լեռան կողը նվազ է թեքվում,
		+	Երկրի համար ծագեց արև մի պայծառ,
		+	Ճիշտ ինչպես սա, որ Գանգեսից է ծագում։
		+
		+	Ուստի ով որ տեղի մասին այդ խոսի,
		+	Ծիշտ անունով պետք է կոչի «Արևելք»,
		+	Քանզի քիչ է այն անվանել «Աշեզի»։
		+
		+	Նա իր ծագից այնքան էլ չէր շատ հեռու,
		+	Երբ սկսեց զգացնել աշխարհին
		+	Իր սրբության որոշ փաստերն ակնառու։
		+
		+	Դեռ պարմանի՝ վեճի մտավ հոր հետ նա,
		+	Մի այնպիսի կնոջ համար, ում առջև,
		+	Ինչպես մահվան, ոչ ոք դուռը չի բանա։
		+
		+	Եվ առջևն հոր ու ատյանի հոգևոր
		+	Հանդիսապես ամուսնացավ նրա հետ,
		+	Եվ ավելի սիրեց նրան օրեցօր։
		+
		+	Նա առաջին իր ամուսնուց զրկըված,
		+	Մինչ սրա գալն՝ հազար տարուց ավելի
		+	Մնացել էր արհամարհված ու լքված։
		+
		+	Չօգնեց և հուշն Ամիկլատի, որ հոռի
		+	Մի հյուղակում կենակցում էր նրա հետ
		+	Եվ չայլայլվեց ձայնից երկրի հզորի.
		+
		+	Չօգնեց և այն, որ նա տոկաց շարունակ,
		+	Մինչև այն օրն, երբ Քրիստոսի հետ խաչվեց,
		+	Մինչ Մարիամը մնաց ներքև խաչի տակ։
		+
		+	Բայց որպեսզի շատ չլինեմ մթասքող,
		+	Իմացիր, որ ամուսիններն այդ երկու
		+	Ֆրանկիսկն ու Աղքատությունն են սիրող։
		+
		+	Համերաշխ ու երջանիկ կյանքը նրանց,
		+	Փոխադարձ սերն ու նայվածքները քաղցրիկ
		+	Սուրբ խոհերի էին մղում շատ անձանց։
		+
		+	Առաջինը խանդավառվեց Բեռնարդն հեզ
		+	Եվ բոբկացած վազեց նրա ետևից
		+	Այնպես արագ, որ ուշացել էր կարծես։
		+
		+	Ո՛վ անհայտ գանձ և ո՛վ բարիք բազմարդյուն։
		+	Եգիդիոն ու Սիլվեստրոն էլ բոբկացած՝
		+	Հետևեցին Աղքատության ամուսնուն։
		+
		+	Ապա այդ հայրն ու ուսուցիչն համարձակ
		+	Գնաց Հռոմ հանդերձ ամբողջ ընտանյոք,
		+	Որ կապել էր մեջքին գոտի հասարակ։
		+
		+	Ամենևին նա չամաչեց այն բանից,
		+	Որ ինք խեղճուկ, անգոսնելի տեսք ուներ
		+	Եվ սերում էր Բեռնարդոնե Պիետրից.
		+
		+
		+	Այլ սեգորեն պարզեց հղացքն իր մտի
		+	Իննովկենտին, և նրանից ստացավ
		+	Նախակնիքն իր ծրագրած նոր ախտի։
		+
		+	Երբ աղքատ դասն աճեց նրա ետևից,
		+	Որի կյանքը սքանչելի ու պայծառ
		+	Պիտի հավետ փառաբանվի սրբերից,
		+
		+	Այդ հոգևոր հովիվի կամքը ազնիվ
		+	Երկրորդ անգամ Օնորիոսը գոհացրեց
		+	Հավերժական ու սուրբ հոգու շնորհիվ։
		+
		+	Իսկ երբ որ նա, տանջակրության ծարավի,
		+	Քրիստոսի նոր ուսմունքը քարոզեց
		+	Ներկայությամբ վսեմաշուք սուլթանի,
		+
		+	Բայց տեսավ, որ դարձի պատրաստ չէ ոչ ոք,
		+	Վերադարձավ առ Իտալիա, ուր ցանքն իր
		+	Պտուղներ էր տալիս առատ ու ատոք։
		+
		+	Եվ Տիբերն ու Առնոն զատող լերկ սարում
		+	Քրիստոսից վերջին կնիքն ստացավ,
		+	Որ նա կրեց երկու տարի աշխարհում։
		+
		+	Երբ շնորհներ բաշխող Տերը հոգատար
		+	Ուզեց նրան վարձհատուցել երկնքում,
		+	Որին արժան էր նա կյանքով իր արդար,
		+
		+	Նա իր ուխտի եղբայրներին սիրակեզ
		+	Հանձնարարեց իր կնոջը թանկագին
		+	Եվ պատվիրեց սիրել նրան մշտապես։
		+
		+	Աղքատության ծոցից միայն իր հոգին
		+	Ուզեց գնալ հանգրվանն իր վերջնական
		+	Եվ այլ դագաղ չկամեցավ իր մարմնին։
		+
		+	Արդ դու դատիր, թե ինչպիսին եղավ նա,
		+	Ով սրա հետ վարեց նավը Պետրոսի
		+	Ծովի միջով փոթորկահույզ ու դժնյա։
		+
		+	Նա հենց եղավ հիմնադիրը մեր ուխտի.
		+	Իսկ ով նրա ուղղությանն է հետևում,
		+	Ձեռք է բերում արժանիքներ հավաստի։
		+
		+	Բայց նրա հոտն այնքան դարձել է ագահ
		+	Եվ հետամուտ նոր ճարակի, որ, անշուշտ,
		+	Նա կցրվի արոտներում շրջակա։
		+
		+	Որքան հոտի գառնուկները ուխտակից
		+	Հեռանում են իրենց հովվից պահապան,
		+	Այնքան նրանք նվազում են սնունդից։
		+
		+	Կան գառներ էլ, որոնք հովվից չեն զատվում,
		+	Վախենալով փորձանքներից, բայց նրանք
		+	Այնքան քիչ են, որ մատներով են հաշվվում։
		+
		+	Արդ եթե ես հստակ կերպով խոսեցի,
		+	Եվ եթե դու ինձ ուշադիր լսեցիր,
		+	Ու հիշեցիր այն, ինչ որ քեզ ասացի,
		+
		+	Դու կլինես հիմա մասամբ գոհացած,
		+	Կիմանաս, թե ինչու փտում է ծառն այն,
		+	Եվ ինչ իմաստ ունի խոսքը իմ ասած՝
		+
		+	«Ուրկից ովքեր չհեռանան՝ կուռճանան»»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ տասներկուերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Հազիվ թե այն օրհնյալ հուրը իր վերջին
		+	Խոսքը ասաց, հոգվոց պսակը հիշյալ
		+	Սկսեց երգել ու պտտվել վերստին։
		+
		+	Եվ նա դեռ չէր արել լրիվ մի շրջան,
		+	Երբ մի ուրիշ պսակ նրան շուրջպատեց,
		+	Զուգակցելով իր պարն ու երգը նրան.
		+
		+	Երգ, որ այնպես գերազանցում է անկարծ
		+	Սիրենների, Մուսանների երգերից,
		+	Ինչպես ուղիղ շողը՝ շողից անդրադարձ։
		+
		+	Ինչպես երբեմն ամպերի մեջ ապրշում
		+	Ձևանում են զույգ աղեղներ մակադիր,
		+	Երբ Յունոնը իր նաժիշտին է կանչում,
		+
		+	Եվ ներսից է ծագում աղեղը դրսի,
		+	Ինչպես ձայնից ծագում է ձայնը նրա,
		+	Ով հալումաշ եղավ սիրուց Նարգիսի,
		+
		+	Եվ դրանք էլ ազդարարում են մարդկանց,
		+	Որ աշխարհում էլ չի լինի ջրհեղեղ,
		+	Ըստ Աստածո դաշնի Նոյի հետ կնքած,—
		+
		+	Այսպես երկու պսակներն այն լուսածին
		+	Միասնաբար դառնում էիհ շուրջը մեր,
		+	Այսպես դրսինն հարմարվում էր ներսինին։
		+
		+	Իսկ երբ նրանց երգն ու պարը զվարթուն
		+	Եվ փոխադարձ ցոլացումը լույսերի՝
		+	Պայծառությամբ ու խնծիղով առլցուն,
		+
		+	Դադարեցին միակամ ու նույն պահին,
		+	Ինչպես աչքերն՝ իրենց ներքին մղումով
		+	Փակվում են ու բացվում են միշտ միասին,—
		+
		+	Մեկի խորքից նոր լույսերի արփային
		+	Մի ձայն ելավ և առինքնեց ինձ, ինչպես
		+	Բևեռաստղը մագնիսական ասեղին.
		+
		+	Եվ բարբառեց. «Իմ մեջ այրվող սերը մեծ
		+	Ինձ դրդում է խոսել պետի մասին մյուս,
		+	Որի առթիվ իմ պետն այստեղ դրվատվեց։
		+
		+	Արդար է միշտ մեկտեղ հիշել երկուսին,
		+	Քանզի նրանք մարտնչել են միատեղ
		+	Նրանց փառքն էլ պետք է շողա միասին։
		+
		+	Քրիստոսի զորքն, որ թանգ գնով էր զինվել,
		+	Վարանումով հետևում էր դրոշին
		+	Եվ թվով էլ բավականին նվազել,
		+
		+	Երբ Արքան, որ թագավորում է երկնում,
		+	Այն վտանգված զինվորներին աջակցեց,
		+	Սոսկական իր ողորմությամբ անհատնում,
		+
		+	Եվ իր հարսին, ինչպես ասվեց, ուղարկեց,
		+	Երկու պաշտպան, որոնց գործքով ու խոսքով
		+	Ժողովուրդը մոլոր ինքզինք հավաքեց։
		+
		+	Անդ, ուրկից է ծագում Զեփյուռն աղվական
		+	Կենդանություն տալու բոլոր բույսերին,
		+	Որոնցով է պճնազարդվում Եվրոպան,
		+
		+	Ծովափի մոտ, ուր ալիքներն են բախվում,
		+	Եվ ուր, ասես հոգնած երկար իր վազքից,
		+	Արեգակը մարդկանցից է թաքնվում,
		+
		+	Զետեղված է Կալարոգան եզակի,
		+	Հովանու տակ մեծ վահանի, որի մեջ
		+	Կա մի առյուծ տակն ու վրան դղյակի։
		+
		+	Այնտեղ ծնվեց քրիստոնեական հավատի
		+	Սուրբ մարտիկը՝ բարի հանդեպ յուրայնոց,
		+	Իսկ թշնամյաց հանդեպ՝ խիստ ու տմարդի։
		+
		+	Հազիվ ծնված, նրա հոգին համակվեց
		+	Մի այնպիսի ներզորությամբ, որ մայրն իր
		+	Հղության մեջ նրա մասին գաշակեց։
		+
		+	Երբ հաստատվեց ավագանում սրբազան
		+	Հավատի ու նրա միջև, միություն,
		+	Որով նըանք իրար օգնել խոստացան,
		+
		+	Կնքամայրը իը երազի մեջ տեսավ
		+	Զարմանահրաշ այն պտուղը, որ պիտի
		+	Հասցըներ նա ժառանգների հետ սակավ։
		+
		+	Եվ որպեսզի նրա անունն հարակոչ
		+	Իր էության արտահայտիչը լիներ,
		+	Հատկացրին նրան անունը Տիրոջ։
		+
		+	Եվ նա կոչվեց Դոմինիկոա. ես նրան
		+	Համարում եմ այգեպանը Քրիստոսի,
		+	Որն իր այգում նրան ընտրեց օգնական։
		+
		+	Նա նվիրակն ու ծառան էր Քրիստոսի.
		+	Եվ առաջին միտքը, որ նա ունեցավ,
		+	Առաջնագույն պատվերն եղավ Քրիստոսի։
		+
		+	Դայակն հաճախ նկատում էր, թե ինչպես
		+	Արթուն ու լուռ նա հսկում էր մերկ գետնին,
		+	Կարծես ասեր. «Սրա համար եկա ես»։
		+
		+	Նրա հայրը Երջանիկ էր իսկապես,
		+	Եվ իսկապես նրա մայրը՝ Հովհաննա,
		+	Թե անունն այս մեկնաբանվի ճշտապես։
		+
		+	Ոչ աշխարհի սիրույն, որի համար արդ
		+	Հետևում են Օստիացուն ու Թադդեին,
		+	Այլ լոկ ի սեր մանանայի անաղարտ
		+
		+	Նա դարձավ մեծ ուսուցիչ կարճ շրջանում,
		+	Եվ սկսեց վերահսկել այս այգին,
		+	Որ վատ տիրոջ ձեռքում շուտ է չորանում։
		+
		+	Եվ սուրբ գահից — որ նախապես հարգանքով
		+	Վարվում էր հետն աղքատների, բան հիմա,
		+	Եվ դա այժմյան գահակալի հանցանքով—
		+
		+	Նա պահանջեց ոչ հասույթներ հավելյալ,
		+	Ոչ շնորհը թափուր թողված պաշտոնի,
		+	Ոչ տասանորդն աղքատներին հատկացյալ,
		+
		+	Այլ իրավունք պայքարելու հանապազ
		+	Մոլորությանց ընդդեմ հօգուտ այն սերմի,
		+	Որի ծիլն են քսանևչորս տունկերն այս։
		+
		+	Ապա, զինված իր գիտությամբ ու կամքով,
		+	Ինչպես բարձրից արտավիժող մի հեղեղ,
		+	Հորդան տվեց հորդահոսան հորձանքով։
		+
		+	Եվ նրա թափն էլ ավելի եղավ մեծ
		+	Հերձվածության թավուտքի մեջ, այնտեղ, ուր
		+	Նա առավել դիմադրության հանդիպեց։
		+
		+	Եվ նրանից ելան տարբեր առուներ,
		+	Որ ընդհանուր այգեստանն են ոռոգում,
		+	Ուր աճում են դրա համար ճոխ թփեր։
		+
		+	Թե այդպես էր մեկ անիվը այն կառքի,
		+	Որով ինքզինք եկեղեցին պաշտպանեց
		+	Եվ հաղթական ելավ կռվի մեջ ներքին,
		+
		+	Քեզ պարզ պետք է լինի արժեքն երկրորդի,
		+	Որին Թովմասն իմ գալուց ոչ շատ առաջ
		+	Արժանացրեց այնքան բարձըր գովեստի։
		+
		+	Սակայն հիմա նրա շավիղը, ափսոս,
		+	Անտեսված է, ուստի այնտեղ, ուր առաջ
		+	Գինեմրուր էր, այժըմ պատած է բորբոս։
		+
		+	Այն հոտը, որ նրա շավղով էր գնում,
		+	Արդ այնքան է շեղվել ճամփից, որ նրա
		+	Կրունկ դրած տեղ՝ իր ոտքի մատն է դնում։
		+
		+	Եվ այդ բանի շուտով արդյունքը հոռի
		+	Ի հայտ կգա, երբ որոմը տրտնջա,
		+	Թե իր համար փակ է մուտքը ամբարի։
		+
		+	Անշուշտ, ով որ ուզի մեր գիրքը թերթել,
		+	Կգտնի թերթ, որտեղ գրված կլինի.
		+	«Ես այնպես եմ, ինչպես վայել է լինել»։
		+
		+	Սակայն դա ոչ Ակուասպարտում կգտնես,
		+	Ոչ Կազալում, որտեղ կանոնը ոմանք
		+	Խիստ են գտնում, ոմանք էլ թույլ պարզապես։
		+
		+	Բոնավենտուր Բանյորցին եմ ես բնիկ.
		+	Բարձրաստիճան պաշտոններիս մեջ վարած
		+	Ես միշտ ետ եմ դասել հոգսերն աշխարհիկ։
		+
		+	Իլլումինատն ու Ավգոատինն այստեղ են,
		+	Առաջիններն աղքատներից բոբկացած,
		+	Որ ապրեցին միայն կյանքով հոգեղեն։
		+
		+	Սուրբ Վիկտորի Հյուգոն էլ է նրանց քով,
		+	Պիեր Մանջադորն և այն Պիեր Իսպանցին,
		+	Որ հռչակվեց իր տասներկու գրյանքով.
		+
		+	Եվ Նաթանը, Ոսկեբերան հորջորջված
		+	Պատրիարքը, Անսելմն ու այն Դոնատոն,
		+	Որ առաջին արվեստին էր նվիրված։
		+
		+	Աստ Ռաբանն է, այստեղ շողում է իմ քով
		+	Հովակիմը, աբբահայրը Կալաբրիո,
		+	Որ օժտված է մարգարեի ջինջ հոգով։
		+
		+	Սիրատոչոր Թովմաս եղբոր գովեստի
		+	Խոսքերն էին, որ ինձ այսպես մղեցին
		+	Պանծացնելու այն պաշտպանին հավատի.
		+
		+	Դրանից էլ այս ընկերներս հրճվեցին»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ տասներեքերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Ով ուզում է տեսածըս լավ ըմբռնել
		+	(Եվ մինչ պատմում եմ ես, պատկերը դրա
		+	Թող աշխատի իր մտքում լավ քանդակել),
		+
		+	Պատկերացնի թող տասնևհինգ վառ աստղեր,
		+	Որ երկինքը լուսավորեն շողերով
		+	Եվ թափանցեն օդի միջով մթաստվեր.
		+
		+	Պատկերացնի թող այն Սայլակը, որին
		+	Մեր երկնքի տարածությունը բավ է
		+	Պտտացնելու օր ու գիշեր իր քեղին.
		+
		+	Պատկերացնի թող բերանն այն եղջյուրին,
		+	Որի ծայրը այն առանցքին է հասնում,
		+	Որի շուրջ է դառնում ոլորտն առաջին.
		+
		+	Եվ որ նրանք կկազմեն երկու, աստղախումբ,
		+	Ինչպես այն, որ կազմեց դուստրը Մինովսի,
		+	Երբ նա զգաց մահվան սարսուռը ընդհուպ.
		+
		+	Եվ զուգորդեն շողերն իրենց լուսարձակ,
		+	Բայց երկուսն էլ պտույտ գործեն այն ձևով,
		+	Որ ընթանա մեկը դանդաղ, մեկն արագ.
		+
		+	Եվ պատկերն այս կտար աղոտ գաղափար
		+	Այն լուսավոր պսակների մասին զույգ,
		+	Որ պտտվում էին իմ շուրջ մեղմաբար.
		+
		+	Զի դա այնքան գերիվեր է մեր մտքից,
		+	Որքան ընթացքն արագաշարժ երկնքի
		+	Գերիվեր է Քիանայի հոսանքից։
		+
		+	Այնտեղ չէին երգվում Բաքոսն ու Պեան,
		+	Այլ խորհուրդը աստվածության եսանձնյա
		+	Ու խորհուրդը աստվածորդու մարդացման։
		+
		+	Եվ երբ երգերն ու պարերը վերջացան,
		+	Այն սրբազան լույսերը մեզ նայերին
		+	Եվ զգացին մի խնդություն աննման։
		+
		+	Այն լուսաշող հոգին, որ ինձ պատմել էր
		+	Սխրալի կյանքն աստվածասեր աղքատի,
		+	Լռությունը խզեց հոգվոց համասեռ
		+
		+	Ու բարբառեց. «Քանի որ ես լուծել եմ
		+	Քո մի հարցը, ապա իմ սերը անշեջ
		+	Ինձ մղում է, որ մյուս հարցդ էլ քեզ պարզեմ։
		+
		+	Դու կարծում ես, որ նախահայրը, որի
		+	Կողը հանվեց ստեղծելու այն կնոջ,
		+	Որի քիմքը շատ թանկ նստեց աշխարհին,
		+
		+	Եվ այն մյուսը, որ, քավության ծարավի,
		+	Մարդկանց համար այնպես խոցվեց ու տանջվեց,
		+	Որ ամեն մեղք թեթևացավ հիրավի,
		+
		+	Ստացել են ամենակալ Արարչից
		+	Իմաստության ու գիտության այնքան լույս,
		+	Որքան կարող է ընկալվել մարդկանցից։
		+
		+	Ջերմանում ես ուստի խոսքից իմ ասած,
		+	Թէ չի ծնվել դեռ նմանը այն հոգու,
		+	Որ հինգերորդ լույսի մեջ է պարփակված։
		+
		+	Արդ լսիր ինձ, և քեզ հայտնի կլինի,
		+	Որ քո կարծածն ու իմ ասածը մեկ են,
		+	Ինչպես մեկ է կենտրոնը նույն շրջանի։
		+
		+	Ինչ որ մեռնում է և ինչ որ չի մեռնում,
		+	Անդրադարձված ցոլքն է միայն այն մտքի,
		+	Որ Տերը մեր սուրբ սիրով է հղանում.
		+
		+	Զի Լույս-Միտքը, որը բխում է հավետ
		+	Լուսատուից և միացած է նրա
		+	Ու իրենց հետ եռյակ կազմող Սիրո հետ,
		+
		+	Իր բարությամբ ցոլանում է անդադար
		+	Երկնաբնակ գոյակների մեջ իննյակ,
		+	Ինքը մնալով միշտ անբաժան, միատարր։
		+
		+	Այնտեղից նա շողարձակում է ներքև
		+	Երկինքների ոլորտներով, ի վերջո
		+	Ստեղծում է միայն գոյեր կարճատև,
		+
		+	Իսկ գոյերն այդ գոյերն են այն երկրային,
		+	Որ մերթ սերմով և մերթ առանց մի սերմի
		+	Ստեղծվում են շարժմամբ գնդոց երկնային։
		+
		+	Նրանց նյութն ու ազդեցությունն երկնքի
		+	Միակերպ չեն, ուստի ամեն գոյի մեջ
		+	Այլապես է շողում ցոլանքը Մտքի։
		+
		+	Ահա ինչու համանման ծառերից
		+	Ստացվամ են հաճախ տարբեր պտուղներ,
		+	Ինչպես տարբեր մտքեր՝ նման մարդկանցից։
		+
		+	Եթե նյութը կերտված լիներ անթերի,
		+	Եվ երկինքը ամբողջ ուժով ներգործեր,
		+	Լիակատար կլիներ կազմն իրերի։
		+
		+	Բայց բնությունն այն թերի է պատրաստում,
		+	Ճիշտ ինչպես այն արվեստագետը հմուտ,
		+	Որ դողդոջուն ձեռքերով է աշխատում։
		+
		+	Իսկ երբ Ուժը, Սերը, Լույսը միացյալ
		+	Անմիջորեն ստեղծեին էակներ,
		+	Ապա դրանք կլինեին կատարյալ։
		+
		+	Այսպես եղավ անթերի ու կատարյալ
		+	Կավահողից կերտված մարդը առաջին,
		+	Այսպես եղավ, նա ով կույսից էր ծնյալ։
		+
		+	Ոչ մեկի մեջ բնությունը մարդկային
		+	Չեղավ այնպես կատարյալ և չի լինի,
		+	Ինչպես երկու այն անձանց մեջ վեհային։
		+
		+	Արդ եթե ես կանգ առնեի այս կետում,
		+	Ապա դու ինձ կարող էիր հարցընել.
		+	«Ինչպե՞ս եղավ նա աննման իմաստուն»։
		+
		+	Բայց որպեսզի անպարզը պարզ հասկանաս,
		+	Նկատիր, թե ով էր նա և ինչ խնդրեց,
		+	Երբ որ ասվեց՝ «Խնդրիր ինչ որ ցանկանաս»։
		+
		+	Իմ ակնարկից դու իմացար անշուշտ, որ
		+	Արքա էր նա, և նա խնդրեց միմիայն
		+	Իմաստություն, որ լինի լավ թագավոր։
		+
		+	Ոչ որպեսզի իմանա, թե որքան են
		+	Շարժիչները երկինքների, կամ գիտնա
		+	Անհրաժեշտն ու պատահականն իսկորեն։
		+
		+	Ոչ էլ գիտնա, թե կա շարժում նախագույն,
		+	Թե կես ծիրում հնարավոր է գծել
		+	Մի եռանկյուն, որ չկազմի ուղղանկյուն։
		+
		+	Արդ եթե դու իմ խոսքերը լավ կշռես,
		+	Կիմանաս, որ իմաստությունն իմ հիշած
		+	Իմաստությունն է արքայի հեռատես։
		+
		+	Եվ եթե իմ «Չի ծնվել»–ին դնես ուշ,
		+	Կզգաս, որ դա արքաների մասին է,
		+	Որոնք շատ են, բայց լավերը քիչ են հույժ։
		+
		+	Այս իմաստով դու ընդունիր իմ խոսքն այն,
		+	Դա կլինի Ադամի ու Քրիստոսի
		+	Մասին կազմած քո կարծիքի համաձայն։
		+
		+	Դա թող լինի քո ոտքերին միշտ կապար,
		+	Որպեսզի դու դանդաղ, զգույշ ընթանաս,
		+	«Այո» կամ «ոչ» չեզրակացրած վճռաբար.
		+
		+	Քանզի նա է հիմարագույնը մոլոր,
		+	Ով հաստատում կամ ժխտում է հապշտապ՝
		+	Անտեսելով նկատումները բոլոր։
		+
		+	Չէ՞ որ հաճախ դատողությունը հապճեպ
		+	Մտքին դեպի սխալ ուղի է տանում,
		+	Եվ միտումն էլ կաշկանդում է այն ստեպ։
		+
		+	Ավելի քան ի զուր է և անօգուտ
		+	Ճշմարտության որոնումը այն մարդուն,
		+	Որ որոնման արվեստին չէ խելամուտ։
		+
		+	Եվ բացահայտ օրինակներն են դրան՝
		+	Պարմենիդը, Բրիսն ու Մելիսը և այլք,
		+	Որոնք մտքով կույր զկուրայն ընթացան.
		+
		+	Սաբելիոսը, Արիոսն ու խենթերն այլ,
		+	Որոնք Սուրբ Գիրքն աղճատեցին, խեղեցին,
		+	Ինչպես սուրն է խեղում դեմքը գեղափայլ։
		+
		+	Մարդիկ պետք չէ հախուռն դատեն բնավին,
		+	Նման նրանց, որ վճռում են արտի մեջ
		+	Ցորենի գինն՝ այն չհասած տակավին։
		+
		+	Ես տեսել եմ մասրենին, որ ցուրտ ձմռան
		+	Ծածկըվել է չոր ու ցցուն փշերով,
		+	Ապա վարդով է զարդարվել վաղ գարնան։
		+
		+	Եվ տեսել նավ, որ հաջողակ ընթացքով
		+	Նավարկել է ծովի վրա, բայց հետո
		+	Ընկղմվել է նավակայքի մուտքի քով։
		+
		+	Թող չկարծեն սեր Մարտինոն կամ Բերտան,
		+	Որ երբ մի գող կամ բարեգործ կտեսնեն,
		+	Աստվածային խոր խորհուրդը կկարդան.
		+
		+	Զի կարող է նա բարձրանալ, սա ընկնել»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ տասնչորսերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Կլոր ամանում ջուրը շարժվում է եզրից
		+	Դեպի կենտրոն և կենտրոնից եզրը դեպ,
		+	Նայած դրսից է նա ծեծվում, թե ներսից։
		+
		+	Այս պատկերը ծագեց մտքիս մեջ հանկարծ,
		+	Հենց որ հոգին փառապսակ Թովմասի
		+	Վերջացըրեց իր խոսքերը ինձ ուղղված։
		+
		+	Ապա եկավ Բեատրիչեն ի հանդես,
		+	Դիմելով այն հոգիներին երանյալ.
		+	«Սա պետք ունի ճանաչելու խորապես
		+
		+	Մի այլ կարգի ճշմարտություն նույնպես լուրջ,
		+	Թեև նա դեռ ձեզ չի խոսում այդ մասին.
		+	Ասեք նրան, թե այն լույսը, որ ձեր շուրջ
		+
		+	Ճաճանչում է, արդյոք պիտի առհավետ
		+	Մնա ձեզ հետ, այնպես ինչպես հիմա է.
		+	Եվ եթե դա մնալու է միշտ ձեզ հետ,
		+
		+	Ապա ասեք, երբ հարություն առնեք դուք
		+	Արդյոք լույսն այղ ճաճանչավառ ու պայծառ
		+	Ձեր աչքերին չի՞ տա կոտտանք ու տաղտուկ»։
		+
		+	Ինչպես մղված ցնծությունից անպատում
		+	Նրանք, որոնք կաքավում են ընդհոլով
		+	Ու բարձրաձայն երգակցում են ու կայթում,
		+
		+	Այսպես համեստ ու փութեռանդ այն հարցին
		+	Սուրբ ջոկատը արձագանքեց նոր խինդով,
		+	Որ նա հայտնեց երգ ու պարով ժրագին։
		+
		+	Ով ողբում է, թե պետք է նախ մահանալ,
		+	Հուսկ ապրելու համար հավետ երկնքում,
		+	Չի ճանաչում խինդը կյանքի երանյալ։
		+
		+	Այն անհուն և համապարփակ Էակին,
		+	Որ ապրում ու գերագահում է հավետ
		+	Աստվածային անձերի մեջ անմեկին,
		+
		+	Հոգիներն այն օրհներգեցին երեք հեղ
		+	Այնքան անուշ, որ լսելն այն կլիներ
		+	Արժանի վարձք արժանիքի փառահեղ։
		+
		+	Ամենավառ լույսից լսվեց այդ ժամին
		+	Մի մեղույշ ձայն (որին նման էր գուցե
		+	Հրեշտակի ձայնը ուղղված Մարիամին),
		+
		+	Որ ասում էր. «Որքան տևի դրախտային
		+	Այս խնծիղը, այնքան այս լույսը մեր շուրջ
		+	Կճաճանչի սիրո շողքով արփային։
		+
		+	Լույսն արդյունք է այստեղ սիրո հրայրքի,
		+	Իսկ հրայրքը՝ աստվածության տեսության,
		+	Տեսությունն էլ՝ գերբնական շնորհքի։
		+
		+	Երբ ստանանք մեր մարմիններն հարուցյալ,
		+	Մեր անձերը ավելի փայլ կստանան
		+	Եվ կլինեն բոլորովին կատարյալ.
		+
		+	Ուստի կաճի շնորհքի լույսը, որ մեզ
		+	Պարգևել է Բարերարը գերագույն,
		+	Լույս, որ հոգուն դարձընում է սրատես.
		+
		+	Եվ աճելով տեսության ուժը հոգում,
		+	Կաճի նաև ներքին հրայրքը սիրո,
		+	Կաճի լույսը, որ սրանից է ծագում։
		+
		+	Բայց կայծն ինչպես, որը հրից է բխում,
		+	Հրին զիջում է իր լույսի ուժգնությամբ,
		+	Այնպես որ նա սրանից թույլ է շողում,
		+
		+	Այսպես լույսն այս, որ մեզ պատում է համակ,
		+	Ավելի թույլ պիտի շողա մեր մարմնից,
		+	Որ առայժըմ դեռ թաղված է հողի տակ։
		+
		+	Այդ վառ լույսից մենք չենք կարող վատ զգալ,
		+	Զի կդառնան զգայարանքը տոկուն.
		+	Ամեն ինչի, որ կարող է հաճույք տալ»։
		+
		+	Ի պատասխան երկու խմբերն այնքան շուտ
		+	«Ամեն» ասին, որ ցույց տվին բուռըն տենչ՝
		+	Միանալու իրենց մարմնին հողամուտ
		+
		+	Տենչ, որ գուցե միայն իրենց համար չէր,
		+	Այլ հայրերի, մայրերի ու այն անձանց,
		+	Որոնց երկրում սիրել էին ջերաջեր։
		+
		+	Եվ ահա այն պսակների շուրջ կրկնակ
		+	Ի հայտ եկավ մի այլ պսակ լուսեղեն
		+	Այգաբացի հորիզոնի նմանակ։
		+
		+	Եվ ինչպես որ երեկոյան երկնքում
		+	Երևում են շողեր, հազիվ առկայծող,
		+	Որոնք որոշ և անորոշ են թվում,
		+
		+	Այսպես տեսա նոր հոգիներ երանյակ,
		+	Որոնք մյուս պսակների շուրջ երկու
		+	Ձևացըրին մի նոր ու լայն շրջանակ։
		+
		+	Օ՛, ճշմարիտ ճառագայթում Սուրբ Հոգու։
		+	Ինչպես հանկարծ նա շողշողաց այնպես վառ,
		+	Որ շլացրեց անզոր աչքերն իմ երկու։
		+
		+	Բեատրիչեն այնքան չքնաղ էր դառել
		+	Ու զվարթուն, որ նրա տեսքը հիմա
		+	Ես չեմ կարող հիշողությամբ պատկերել։
		+
		+	Երբ շլացած աչքերս նորից բացվեցին,
		+	Տիրուհուս հետ փոխադրված ինձ տեսա
		+	Նոր բարձրադիր մի երկնքում բերկրածին։
		+
		+	Իմ համբարձման անդրադարձա ես իսկույն՝
		+	Ի շնորհիվ փայլատակման նոր երկնի,
		+	Որ ինձ թվաց արտասովոր շառագույն։
		+
		+	Ամբողջ սրտով ու բարբառով բոլորի
		+	Ես հայտնեցի իմ գոհությունն Աստուծո,
		+	Որ դարձրել էր ինձ արժանի նոր շնորհի։
		+
		+	Դեռ իմ սրտի ուղերձը չէր վերջացել,
		+	Երբ զգացի, որ իմ դիմումը նրան
		+	Ընդունելի և հաճելի էր անցել.
		+
		+	Քանզի երկու շեղերի մեջ հրեղեն
		+	Երևացին լույս հոգիներ այնքան վառ,
		+	Որ գոչեցի. «Հելիոս, ինչքա՜ն շքեղ են»։
		+
		+	Ինչպես մեծ ու փոքր աստղերով կետկիտված
		+	Ծիր Կաթինը ճերմակ մի շերտ է կազմում,
		+	Որի բնույթն իմաստնոց չէր պարզըված,
		+
		+	Այսպես Հրատում այն շողերը կրկնաշար
		+	Կազմում էին Խաչի նշանն հարգելի,
		+	Որի թևերն իրար էին հավասար։
		+
		+	Հիշողությունն աստ հաղթում էր հանճարին,
		+	Զի Քրիստոսն էր խաչին շողում այնպես վառ,
		+	Որ նման բան ես չեմ տեսել տակավին։
		+
		+	Բայց ով սիրով հետևում է Քրիստոսին,
		+	Կների ինձ, որ ես թերի եմ պատմում,—
		+	Նա կտեսնի այդ լուսափառ Քրիստոսին։
		+
		+	Խաչի աջից դեպ ձախ, վերից դեպի վար
		+	Շարժվում էին լայս հոգիներ ու միմյանց
		+	Հանդիպելիս շողում էին վառ ի վառ։
		+
		+	Այսպես, հաճախ երևում են օդի մեջ
		+	Ուղիղ և ծուռ, արագ, դանդաղ, երկար, կարճ
		+	Մարմինների հոծ մասնիկներ փոդվողէջ,
		+
		+	Որ լողում են լուսանցքների մեջ փեղկի,
		+	Որ արևից պաշտպանվելու համար մարդ
		+	Հորինել է ճարտարությամբ իր մտքի։
		+
		+	Նվագն ինչպես մի տավիղի կամ վինի
		+	Դուրեկան է հնչում մինչև իսկ նրան,
		+	Ով ծանոթ չէ մեղեդիին նրբենի,
		+
		+	Այսպես խաչի վրա խմբված լույսերից
		+	Մի համերգ էր լսվում քաղցր ու առինքնող,
		+	Թեև չէի բան հասկանամ բառերից։
		+
		+	Ես իմացա, որ դա օրհներգ էր գովքի,
		+	Երբ ինձ հասան բառերն «Ելիր» և «Հաղթիր».
		+	Բայց չիմացա ամբողջ խոսքերն օրհներգի։
		+
		+	Ես լսեցի այդ օրհներգը թովչանքով.
		+	Ոչ մի հաճույք չեմ զգացել մինչև այդ,
		+	Որ ինձ կապեր այնքան քաղցըր կապանքով։
		+
		+	Գուցե լեզուս անչափ հանդուգն է հնչում,
		+	Ետ դասելով հմայքն աղվոր աչքերի,
		+	Որոնց մեջ են իմ երազները հանգչում։
		+
		+	Բայց ով խորհի, որ վերելքին զուգընթաց
		+	Դրոշմն ամեն գեղեցկության աճում է,
		+	Իսկ ես այստեղ չէի աչքերն այն դիտած,
		+
		+	Կների, որ չեմ մեղադրում ինքըս ինձ,
		+	Քանզի անեմ արդարացում դրանում.
		+	Չի բացառվում այստեղ հաճույքը անբիծ,
		+
		+	Այլ գնալով ավելի ջինջ է դառնում։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ տասնհինգերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Բարի կամքը, որ երևում է արդար
		+	Ցանկության մեջ, այնպես ինչպես կամքը վատ
		+	Երևում է ցանկության մեջ խելագար,
		+
		+	Լռեցըրեց քնարի ձայնն հաճելի,
		+	Կանգնեցնելով լարերը այն սրբազան,
		+	Որոնք լարվել էին ձեռքով Բարձրյալի։
		+
		+	Կարո՞ղ էին արդար հայցին խուլ մնալ
		+	Էակներն այն, որ լռեցին միաձայն՝
		+	Կարենալու համար իղձերս իմանալ։
		+
		+	Արդար է, որ հավետ տանջանք կրի նա,
		+	Ով որ ի սեր սին ու պատիր բաների՝
		+	Ճշմարիտ ու արդար սիրուց կուծանա։
		+
		+	Ինչպես խաղաղ ու անապակ գիշերով
		+	Մերթ սահում է հանկարծ մի բոց վառվռուն,
		+	Ստիպելով թարթել աչքերը վութով,
		+
		+	Ասես աստղ է, որը իր տեղն է փոխում,
		+	Թեև այնտեղ, ուր այն բոցը երևաց,
		+	Բան չի պակսում և նա էլ հետք չի թողնում,—
		+
		+	Այսպես խաչի աջակողմյան բազուկից
		+	Մինչև ներքև սահեց մի լույս հանկարծույն,
		+	Որ շողշողաց ու ճաճանչեց խաչին կից։
		+
		+	Վար սահելիս չբաժանվեց նա խաչից,
		+	Այլ լույսերի միջով անցավ ու շողաց,
		+	Ինչպես հուրը ալաբաստրի ետևից։
		+
		+	Այսպես սիրով վառվեց ոգին Անքիսի,
		+	Ինչպես մեր մեծ Մուսան է մեզ հավաստում,
		+	Երբ նկատեց որդան դաշտում Եղիսի։
		+
		+	«Ո՛վ իմ զարմիկ, գերաշնորհ դու հոգի,
		+	Որի՞ համար, ինչպես ահա քեզ համար,
		+	Երկու անգամ բացվում է դուռն երկնքի»,—
		+
		+	Ասաց լույսն այն. և ես նրան նայեցի,
		+	Ապա հայացքն իմ ուղղեցի տիրուհուս,
		+	Եվ երկուսից էլ հիացած մնացի։
		+
		+	Զի տիրուհուս դեմքը այնպես էր փայլում,
		+	Որ ինձ թվաց, թե գտնվում էի ես
		+	Երանության դրախտային բարձունքում։
		+
		+	Իսկ այն հոգին, որ իմ ուշքն էր գրավել,
		+	Իր խոսքերին հոդեց խոսքեր այնպես խոր,
		+	Որ ես ոչինչ չէի կարող ըմբռնել։
		+
		+	Նա մութ մնաց ոչ թե դիտմամբ, այլ հարկից,
		+	Զի այդ պահին մտքի խոյանքը նրա
		+	Գերիվեր էր մահկանացու մեր մտքից։
		+
		+	Երբ թուլացավ թափը մտքի վերացման
		+	Եվ ցածրացան նրա խոսքերը մինչև
		+	Աստիճանը մեր մարդկային ըմբռնման,
		+
		+	Այսպես եղավ առաջին բանն իմ լսած.
		+	«Օրհնյալ լինես, Աստված միակ ու երրյակ,
		+	Որ զարմիկիս հանդեպ եղար ողորմած»։
		+
		+	Ապա հարեց. «Որդյակ, սրա շնորհիվ,
		+	Որ քեզ թևեր տվեց երկինք ելնելու,
		+	Դու գոհացրիր քեզ տեսնելու իմ ազնիվ
		+
		+	Ու հին տենչը, որը ծագեց իմ հոգում,
		+	Երբ կարդացի այն մատյանը մեծադիր,
		+	Ուր գրվածը անջնջելի է մնում։
		+
		+	Դու գիտես, որ քո խոհերն ինձ են հասնում
		+	Նախավորից, ինչպես թվերը բոլոր
		+	Միավորի ճանաչումից է ծագում։
		+
		+	Եվ սակայն դու ինձ չես հարցնում, թե ով եմ,
		+	Որ ավելի քան հոգիներն այս բոլոր,
		+	Քո աչքերին երևում եմ խնդադեմ։
		+
		+	Դա իրավ ես, քանզի այստեղ ամեն ոք
		+	Նայում է այն Հայելու մեջ ցոլացիկ,
		+	Ուր ամեն միտք երևում է նախօրոք։
		+
		+	Բայց որպեսզի իմ սերը սուրբ ու վճիտ,
		+	Որով այրվում ու պապակում եմ հավետ,
		+	Ավելի լավ գոհացում տա քո տենչիդ,
		+
		+	Թող քո ձայնը վստահ, ազատ, անվարան,
		+	Արտահայտի բաղձանքը և հարցը քո,
		+	Որոնց համար ունեմ պատրաստ պատասխան»։
		+
		+	Այնժամ դեպի Բեատրիչեն դարձա ես.
		+	Նա հասկացավ ու սիրալիր ժպիտով
		+	Ինձ թույլ տվեց արտահայտվել փութապես։
		+
		+	Եվ խոսեցի այսպես. «Հենց որ դուք տեսաք
		+	Առաջնագույն հավասարին, ձեր հոգում
		+	Զգացումն ու միտքը դարձան հավասար։
		+
		+	Արև-Աստված, որ իր ջերմով ու լույսով
		+	Ձեզ ջերմացրել, լուսավորել է այդպես,
		+	Այդ երկուսն էլ իր մեջ ունի նույն չափով.
		+
		+	Բայց մարդկանց մեջ, ձեզ լավ հայտնի պատճառով,
		+	Կամենալն ու կարենալը զուգորդ չեն
		+	Եվ չեն թռչում հանգիտազոր թևերով։
		+
		+	Ես այդ բանը ինքըս անձամբ եմ զգում,
		+	Եվ հայրաբար ընդունելուդ համար ինձ
		+	Երախտիքըս միայն սրտով եմ հայտնում։
		+
		+	Այս մանյակը պճնող գոհար կենդանի,
		+	Թախանձագին խնդրում եմ քեզ ես հիմա,
		+	Որ դու դարձնես ինքնությունըդ ինձ հայտնի»։
		+
		+	«Ես արմատդ եմ, ո՛վ իմ ընձյուղ թանկագին,
		+	Որին այնքան սիրով էի սպասում»,–
		+	Այսպես սկսեց պատասխանել այն հոգին։
		+
		+	Այնուհետև ասաց. «Նա որ քեզ տվեց
		+	Ազգանունըդ, և որ դարից ավելի
		+	Քավարանի նախագոտում պտտվեց,
		+
		+	Իմ որդին էր և քո մեծ պապն հարազատ.
		+	Եվ պետք է որ նրա տանջանքը երկար
		+	Դու կրճատես քո գործերով գթառատ։
		+
		+	Ֆլորենցիան, հին պարսպով շրջափակ,
		+	Ուր ժամատան զանգերն էին ղողանջում,
		+	Ապրում էր հար խաղաղ, համեստ, անապակ։
		+
		+	Նա չգիտեր ոչ մանյակներ, զարդեր ճոխ,
		+	Ոչ հանդերձներ, ապարոշներ զարդարուն,
		+	Ոչ գոտիներ անձը պճնող, պաճուճող։
		+
		+	Չէր վախենում հայրն աղջկա ծնունդից,
		+	Քանզի չէին անցնում օժիտ ու հասակ
		+	Ամուսնության համար պատշաճ սահմանից։
		+
		+	Մարդաթափուր տներ չէին գտնվում,
		+	Եվ դեռ չկար Սարդանապալ, որ ցույց տար,
		+	Թե ինչեր են խուլ սենյակում կատարվում։
		+
		+	Ուչելլատոն Մոնտեմալից չէր անցել,
		+	Իսկ հիմա, որ գերազանցում է շուքով,
		+	Կանցնի նրան և անկամով անարգել։
		+
		+	Բելլինչոնե Բերտին շքեղ չէր հագնում,
		+	Իսկ նրա կինն հայելու մոտ անդադար
		+	Երեսներն իր չէր շպարում ու ներկում։
		+
		+	Նեռլիներն ու Վեկկիները մեծագով
		+	Իրենց կաշվե պարզ հագուստով գոհ էին,
		+	Իսկ կանայք էլ՝ իրենց թելով, իլիկով։
		+
		+	Երջանիկներ։ Ամեն մեկը իր տեղում
		+	Ապահով էր մի շիրիմով, և ոչ ոք
		+	Ֆրանսիայի համար տուն-տեղ չէր թողնում։
		+
		+	Հարսն հսկելով օրորոցին մեղմօրոր
		+	Քնացնում էր մանկան լեզվով մանկական,
		+	Որ կազմում է միշտ հրճվանքը հորն ու մոր։
		+
		+	Տատն հյուսելով՝ ընտանիքին մի առ մի
		+	Պատմում էր հին առասպելները շրջող
		+	Տրոյայի, Ֆիեզոլի ու Հռոմի։
		+
		+	Այն ժամանակ մի Լապո կամ Չանգելլա
		+	Տեսնելն անշուշտ զարմանալի կթվար,
		+	Ինչպես հիմա Կինկիննատ կամ Կոռնելիա։
		+
		+	Այս կենցաղում խաղաղիկ ու գեղեցիկ,
		+	Այս ապահով ընկերային վիճակում,
		+	Այս համայնքում բարեբախտիկ ու քաղցրիկ
		+
		+	Ինձ կյանք տվեց մայրըս ծանըր երկունքով,
		+	Եվ ապա ձեր եկեղեցում հինավուրց
		+	Կաչչագուիդա անունն առա կնունքով։
		+
		+	Մորոնտոն ու Էլիսն եղան ինձ եղբայր.
		+	Ես Պադոսի հովտից վերցրի իմ կնոջ,
		+	Որից եկավ քո ազգանունն ուղղաբար։
		+
		+	Ծառայեցի ապա կայսըր Կոնրադին,
		+	Նա ինձ տվեց ասպետության աստիճան,
		+	Հավանելով իմ գործերը սխրագին։
		+
		+	Ես նրա հետ կռվեցի այն վատշվեր
		+	Կրոնի դեմ, դավանողները որի
		+	Պապի մեղքով իրավունքն են խլում ձեր։
		+
		+	Անդ ընկնելով ձեռքից ցեղի ամբարիշտ,
		+	Ես հրաժեշտ տվի այն սուտ աշխարհին,
		+	Որի սիրուց հոգիներ են պղծվում միշտ,
		+
		+	Եվ հասա այս խաղաղությանն երկնային»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ տասնվեցերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Ո՛վ սնոտի ազնվություն մեր արյան,
		+	Եթե քեզնով պարծենում են աշխարհում,
		+	Ուր մեր սերը խեղաթյուրվում է այնքան,
		+
		+	Ամենևին չեմ զարմանա այդ բանից.
		+	Զի երկնքում, ուր միտումը չի խեղվում,
		+	Ես էլ մի պահ հպարտացա դրանից։
		+
		+	Դու նման ես շուտ կարճացող լոդիկի.
		+	Եվ եթե դու չնորոգվես օր առ օր,
		+	Ժամանակի մկրատը քեզ կկտրի։
		+
		+	Այնժամ խոսել սկսեցի ես «դուք»–ով,
		+	Որ գործածվեց նախ և առաջ Հռոմում,
		+	Բայց գործածվեց նվազ երկար տևանքով։
		+
		+	Բեատրիչեն, որ քիչ հեոու էր կանգնած,
		+	Ժպտաց, ինչպես նա, ով հազաց, երբ տեսավ
		+	Ջինեվրայի առաջին մեղքը գործած։
		+
		+	Ես ասացի. «Դուք իմ հայրն եք թանկագին,
		+	Դուք ինձ ներքին ուժ եք տալիս խոսելու,
		+	Դուք ինձ շատ եք բարձրացնում իմ աչքին։
		+
		+	Հոգիս այնքան երջանկությամբ է արբշիռ,
		+	Որ լավ է, որ չի բեկվում ու փշրվում
		+	Հորձանքի տակ իր ցնծության ծայրալիր։
		+
		+	Արդ ասացեք, ո՛վ նախահայր իմ քաղցրիկ,
		+	Ովքե՞ր էին ձեր նախնիներն հինավուրց,
		+	Ե՞րբ ծնվեցիք և մանկությանն անցկացրիք։
		+
		+	Այն ժամանակ փարախը սուրբ Հովհաննի
		+	Որքա՞ն էր, և որո՞նք էին նրա մեջ
		+	Գերդաստաններն ամենամեծ ու հայտնի»։
		+
		+	Ինչպես հուրը սաստկանում է հողմերից,
		+	Այսպես տեսա, որ շողյունը այն հոգու
		+	Ուժեղացավ իմ փաղաքշող խոսքերից։
		+
		+	Նա իմ աչքին դարձավ անչափ գեղեցիկ,
		+	Եվ ավելի քաղցր ու քնքուշ մի ձայնով,
		+	Սակայն ոչ մեր բառուբանով ընթացիկ,
		+
		+	Ասաց. «Ողջոյն ավետելու օրվանից
		+	Մինչև, օրն այն, երբ մայրըս, որ սուրբ է արդ,
		+	Բեռնաթափվեց և ազատվեց ինձանից,
		+
		+	Այս աստղը հինգ հարյուր ութսուն անգամներ
		+	Վերադարձավ նոր ի նորո շողալու
		+	Թաթերի տակ իր Առյուծի զուգընկեր։
		+
		+	Իմ նախնիքն ու ես ծնվել ենք այն տեղում,
		+	Որ գտնվում է թաղի մեջ հինավուրց,
		+	Ուր տարեկան ձիարշավներ են լինում։
		+
		+	Նախնյացս մասին այսքան կարող եմ ասել.
		+	Թե նրանք ով և որտեղից են եկել՝
		+	Ավելի է հարմար լռել, քան խոսել։
		+
		+	Մարսից մինչև Բատիստ թիվը այն անձանց,
		+	Որ զենք կրել կարող էին, կազմում էր
		+	Մեկ հինգերորդն հիմա ապրող բնակչաց։
		+
		+	Բայց քաղաքը, որ արդ խառն է Ֆիգգինից,
		+	Չերտալդոյից, Կամպից եկած մարդկանցով,
		+	Այն ժամանակ զերծ էր ամեն խառնուրդից։
		+
		+	Լավ կլիներ, որ այդ մարդիկ լինեին
		+	Ձեզնից անջատ, և Գալուցցոն ու Տիեսպիան
		+	Գտնվեին ձեր հեռավոր սահմանին,
		+
		+	Քան լինեին ձեր մեջ, և դուք տանեիք
		+	Ագուլյացու կամ Սինյացու պես մարդկանց,
		+	Որ անում են խարդախության ու կեղծիք։
		+
		+	Եթե ճամփից շեղված դասը հոգևոր
		+	Կայսեր հանդեպ ժանտկեն մորու չլիներ,
		+	Այլ ազնիվ ու բարի լիներ նման մոր,
		+
		+	Ապա նա, ով հարստացել է փողով,
		+	Կաճապարեր վերադառնալ Սեմիֆոնտ,
		+	Անդ ուր պապն իր ման էր գալիս մաղախով։
		+
		+	Մոնտեմուռլոն դեռ կլիներ Կոմսերին.
		+	Չերկիները կմնային Ակոնում,
		+	Բոնդելմոնտիք էլ Գրիեվում հովտային։
		+
		+	Տարբեր տեսակ մարդկանց անվերջ խառնուրդից
		+	Սկսեց քաղաքն այլասերվել ու տուժել,
		+	Ինչպես մարմինն է տուժում խառն ուտեստից։
		+
		+	Եվ կույր ցուլը ավելի շատ է ընկնում,
		+	Քան կույր գառը, և շատ հաճախ սուրը մեկ
		+	Հինգ սուրերից ավելի լավ է կտրում։
		+
		+	Եթե գիտնաս թե, Ուրբիսալն ու Լունին
		+	Ինչպես կորան և թե ինչպես են կորչում
		+	Իրենց հերթին Սինիգալյան ու Կյուզին,
		+
		+	Քեզ չի թվա արտասովոր ու նոր բան
		+	Լսելը, թե ազգատոհմեր են կորչում,
		+	Զի քաղաքներն անգամ անեն մի վախճան։
		+
		+	Ինչ որ ձերն է, կրում է սաղմը մահվան,
		+	Ինչպես և դուք, թեև այդ չի երևում
		+	Ամեն բանում, զի կարճ է կյանքը մարդկանց։
		+
		+	Եվ ինչպես որ լուսնի երկինքը ծածկում
		+	Ու բացում է ծովափերը փոխնիփոխ,
		+	Այսպես Բախտն էլ Ֆլորենցիան է դարձնում։
		+
		+	Մի զարմանար հիմա, ինչ որ ես կասեմ
		+	Մեծատոհմիկ ֆլորենտացոց մասին հին,
		+	Որոնց համբավն արդեն դարձել է նսեմ։
		+
		+	Տեսա Ուգի, Ալբերիկի, Օրմաննի,
		+	Կատելլինի, Ֆիլիպպի և Գրեչի
		+	Տոհմերն ընկած, որոնք էին անվանի։
		+
		+	Սանելլա և Արկա հին ու մեծարգի
		+	Տոհմերի հետ տեսա տոհմերը նաև
		+	Սոլդանյերի, Արդինգի և Բոստիկի։
		+
		+	Դարպասի մոտ,— ուր ապրողներն այժմյան
		+	Այնքան նենգ ու դրուժան են, որ շուտով
		+	Կհասցնեն նավը իսպառ կործանման,—
		+
		+	Մի ժամանակ ապրում էին Ռավինյանք,
		+	Որոնցից է սերել հայտնի կոմս Գուիդոն
		+	Եվ նրանք, որ անվանվեցին Բելլինչյանք։
		+
		+	Պրեպանց տոհմը կառավարել լավ գիտեր,
		+	Իսկ Գալիգայք իրենց տան մեջ ունեին
		+	Սրի ոսկե դաստապաններ ու կոթեր։
		+
		+	Մեծազոր էր Պիլյանց տոհմը, մեծ էին
		+	Ջոկիք, Գալլիք, Սակկետտիք և Ֆիֆանտիք,
		+	Եվ նրանք, որ կեղծից ամոթ զգացին։
		+
		+	Այն, բունն, ուրկից ծնունդ առան Կալֆուչչիք,
		+	Ամրապինդ էր, բազմած էին բարձրագահ
		+	Աթոռներին՝ Արիգուչչիք ու Սիձիք։
		+
		+	Օ ի՛նչ հզոր էին նրանք ու հարգի,
		+	Որոնք հիմա կործանված են, և ինչքան
		+	Ֆլորենցիան շենցրին գնդերը ոսկի.
		+
		+	Այսպես շենցում էին նախնիքը նրանց,
		+	Որոնք հիմա հենց որ ժամն է դատարկվում,
		+	Հավաքվում ու խրախճանում են անսանձ։
		+
		+	Ժպիրհ տոհմը, որ ետևից փախչողի
		+	Ժանտանում է և գառան պես հեզանում
		+	Հանդեպ ատամ կամ քսակ ցույց տվողի,
		+
		+	Բարձրանում էր իր ստորին վիճակից.
		+	Բայց Ուրերտին Դոնատոյին դուր չեկավ,
		+	Որ աներն իր դարձավ նրանց ազգակից։
		+
		+	Կապոնսակկոն եկել ընկել էր Շուկան
		+	Ֆիեզոլից. քաղաքացի էին լավ
		+	Դարձել նաև Ինֆանգատոն ու Ջուդան։
		+
		+	Տարօրինակ, բայց ստույգ բան քեզ ասեմ.
		+	Քաղաքամուտ մի դուռը հին պարսպի
		+	Անվանվել է Պերա տոհմիցը նսեմ։
		+
		+	Ով կրում է զինանշանը գողտրիկ
		+	Մեծ բարոնի (որի անունն հիշվում է
		+	Սուրբ Թովմասի տոնական օրն երջանիկ),
		+
		+	Նրանից է ասպետություն ստացել,
		+	Թեև նա, որ ոսկերիզով այն պատեց,
		+	Ժողովուրդի հետ է այսօր միացել։
		+
		+	Ծաղկում էին Իմպորտունիք, Գալտրոտտիք,
		+	Եվ Բորգոյում նրանք հանգիստ կապրեին,
		+	Եթե երբեք չունենային նոր դրացիք։
		+
		+	Այն տոհմը, որ փորձանք բերեց ձեր գլխին՝
		+	Արդարացի իր զայրույթի պատճառով,
		+	Եվ վերջ դրեց հաշտ ու խաղաղ ձեր կյանքին,
		+
		+	Յուրայնոց հետ հարգըված էր բոլորից։
		+	Ո՛վ Բոնդելմոնտ, ինչո՞ւ այլոց դրդումով
		+	Փախուստ տվիր հարսանեկան հանդեսից։
		+
		+	Ով տխուր է, հիմա, հրճվանք պիտ զգար,
		+	Եթե Էմա գետում խեղդված լինեիր,
		+	Երբ առաջին անգամ քաղաք դու եկար։
		+
		+	Բայց հարկ է, որ մի զոհ աներ Ֆլորենցիան
		+	Հին Կամուրջը պահող Մարսի բեկորին,
		+	Երբ օրերն իր խաղաղության վերջացան։
		+
		+	Այս և սրանց նման ուրիշ տոհմերով
		+	Ֆլորենցիան իմ ժամանակ ապրում էր
		+	Բոլորովին անդորր, անցավ, անխռով։
		+
		+	Ժողովուրդը այնքան փառքով էր օծված
		+	Այն ժամանակ, որ շուշանը նիզակի
		+	Ծայրով երբեք գլխիվայր չէր շուռ տրված,
		+
		+	Ոչ էլ կարմրած կռիվներից քաղաքի»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ տասնյոթերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Ինչպես եկավ Կլիմենի մոտ, անհանգիստ,
		+	Ստուգելու իր լսածը իր մասին
		+	Նա՝ ով որդվոց հար անց հանդեպ, դարձրեց խիստ,
		+
		+	Այսպես էի ես, և այսպես հասկացված
		+	Իմ տիրուհուց և սրբազան այն հոգուց,
		+	Որ քիչ առաջ ինձ համար էր տեղ փոխած։
		+
		+	Այնժամ ասաց ինձ տիրուհիս հոգածու,
		+	«Արտահայտիր քեզ այրող միտքը, այնպես,
		+	Որ դա լինի հայտարարը քո հոգու,
		+
		+	Ոչ վասնզի դա անհայտ է մեզ համար,
		+	Այլ որպեսզի վարժվես խոսել դա այնպես,
		+	Որ լսողը գոհացում տա քեզ հոժար»։
		+
		+	«Ո՛վ նախահայր, դու այնքան ես իմաստուն,
		+	Որ ինչպես մարդ տեսնում է, որ չի կարող
		+	Եռանկյան մեջ մտնել երկու բթանկյուն,
		+
		+	Այնպես տեսնում ես դու դեպքերն ապագա,
		+	Նայելով այն հավերժական Կետի մեջ,
		+	Որտեղ բոլոր ժամանակներ են ներկա։
		+
		+	Վիրգիլի հետ մինչ բարձրաճում էի ես
		+	Քավարանի մաքրագործող լեռն ի վեր,
		+	Եվ ցածրանում Դժոխքն ի վար տանջակեզ,
		+
		+	Իմ ապագա կյանքի մասին լըսեցի։
		+	Ծանըր խոսքեր, թեև ես միշտ պատրաստ եմ
		+	Ընդդեմ բախտի ամեն տեսակ հարվածի.
		+
		+	Ուստի և, ես կցանկայի իմանալ,
		+	Թե ինչպիսի չար բախտ է ինձ սպասում.
		+	Նախատեսված նետին հեշտ է չիմանալ»։
		+
		+	Այսպես ահա ես ասացի լույս հոգուն,
		+	Եվ ինչպես որ Բեատրիչեն էր ուզել,
		+	Ես պարզեցի նրան խռովքն իմ թաքուն։
		+
		+	Ոչ խոսքերով մանվածո ու մթիմաստ,
		+	Որոնցից էլ, նախքան մահը Քրիստոսի,
		+	Խաբվում էին հեթանոսներն, անզգաստ,
		+
		+	Այլ հստակ ու որոշակի խոսքերով
		+	Պատասխանեց ինձ իմ հայրը սիրասուն,
		+	Որ պատած էր բերկրազվարթ իր լույսով.
		+
		+	«Որևէ դեպք, որ տեղի, է ունենում
		+	Ձեր աշխարհում նյութական ու երկնային,
		+	Հավերժ Մտքին կանխավ հայտնի է լինում,
		+
		+	Բայց անհրաժեշտ, նա չի դառնում դրանից,
		+	Ինչպես նավի ընթացք չի որոշվում
		+	Նրան դիտող ու հետևող հայացքից։
		+
		+	Այդտեղից էլ երևում է իմ աչքին
		+	Տեսլապատկերը քո կյանքի ապագա,
		+	Ինչպես տաղվից ձայնն է հասնում ականջին։
		+
		+	Ինչպես մեկնեց Հիպպոլիտը Աթենքից
		+	Իր մորուի սադրանքների պատճառով,
		+	Այսպես պետք է դու հեռանաս Ֆլորենաից։
		+
		+	Քո ոսոխներն այդ են ուզում ու փնտրում,
		+	Եվ այդ շուտով կիրագործեն հենց այնտեղ,
		+	Ուր Քրիստոսին ամեն օր են վաճառում։
		+
		+	Եվ, ինչպես միշտ, ամբողջ մեղքը կընծայվի
		+	Տուժող կողմին, բայց պատիժը վերահաս
		+	Ճշմարտության վկայություն կլինի։
		+
		+	Դու կթողնես քեզ սիրելի տեղ ու տուն
		+	Եվ հայրենիք, և մեծագույն ցավն է դա,
		+	Որ աքսորը միշտ պատճառում է մարդուն։
		+
		+	Դու կիմանաս, թե ինչ դառն է ու նզով
		+	Հացն օտարի, և թե ինչքան է դժվար
		+	Ելնել, իջնել օտարների սանդուղքով։
		+
		+	Բայց այն, ինչ որ քեզ կճնշի ծանրապես,
		+	Կլինի այն ընկերությունը հիմար,
		+	Որի հետ դու աքսորի մեջ կլինես։
		+
		+	Անմտությունն ու խոլությունը նրանց
		+	Դու լավ գիտես, բայց ոչ թե դու, այլ նրանք
		+	Կջախջախեն շուտով քունքերը յուրյանց։
		+
		+	Նրանք գործքով կապացուցեն հայտնապես,
		+	Որ անբան են, և քեզ պատիվ կլինի,
		+	Որ կազմել ես կուսակցություն ինքըդ քեզ։
		+
		+	Քո առաջին ապաստանը աքսորում
		+	Քեզ կտա այն մեծահոգի Լոմբարդցին,
		+	Որ սանդուղքի վրա արծիվ է կրում։
		+
		+	Նա կվարվի քեզ հետ այնքան բարեհաճ,
		+	Որ, հակառակ ուրիշների արածի,
		+	Քեզ կաջակցի քո խնդրելուց դեռ առաջ։
		+
		+	Դու նրա հետ տեսնելու ես և նրան,
		+	Ով ծնվելիս այնքան ազդվեց այս աստղից,
		+	Որ գործերն իր նշանավոր կդառնան։
		+
		+	Նա փոքրության համար դեռ չի նկատվել.
		+	Զի տակավին երկինքները նրա շուրջ
		+	Ընդամենը ինն տարի են պտտվել։
		+
		+	Բայց Գասկոնցին դեռ չխաբած Հենրիկին,
		+	Նա ցույց կտա նշաններն իր մեծ հոգու,
		+	Քամահրելով փողն ու գանձերը անգին։
		+
		+	Վեհանձնությամբ այնքան աչքի նա կընկնի,
		+	Որ մինչև իսկ թշնամիները նրա
		+	Այդ չեն կարող պահել ծածուկ ու գաղտնի։
		+
		+	Դու հույս դիր այդ անձի վրա փառապանծ.
		+	Նրա շնորհիվ վիճակները կփոխվեն
		+	Թե չքավոր և թե հարուստ շատ մարդկանց։
		+
		+	Այս բոլորը քո մտքի մեջ թող մնա,
		+	Բայց մի խոսիր...»— և ինձ հայտնեց դեռ բաներ,
		+	Որ լսողը երբևէ չէր հավատա։
		+
		+	Ապա հարեց. «Որդի, ահա սրանք են
		+	Մեկնությունը քեզ հայտնված խոսքերի.
		+	Ահա դավերն, որ ոչ շատ անց կգործվեն։
		+
		+	Բայց մի ատիր համերկրացոց քո դաժան,
		+	Զի դու կապրես ապագայում այնքան դեռ,
		+	Որ կտեսնես նրանց պատիժը արժան»։
		+
		+	Երբ հասկացա, որ այն հոգին սրբազան
		+	Վերջացրել էր հյուսվածքը իր խոսքերի,
		+	Որոնց հենքը տվել էի ես նրան,
		+
		+	Սկսեցի խոսել նման այն անձի,
		+	Որ ընկնելով անձկության մեջ դիմում է
		+	Ազնիվ մարդու խորհուրդներին խելացի.
		+
		+	«Տեսնում եմ, հայր, թե ժամանակը ինչպես
		+	Սպառնալից վազում է իմ ետևից,
		+	Որպեսզի ինձ հարված հասցնի ծանրապես։
		+
		+	Արդ լավ է, որ խոհեմությամբ ես զինվեմ,
		+	Որպեսզի, երբ հայրենիքից զրկեն ինձ,
		+	Իմ սրտի մոտ այլ բաներից չզրկվեմ։
		+
		+	Հավետ, տխուր ու ցավատանջ աշխարհում
		+	Եվ այն լեռում, որի ծայրից տիրուհիս
		+	Ինձ բարձրացրեց, և այս ու այն երկնքում
		+
		+	Ես իմացա բաներ, որոնք եթե ես
		+	Մարդկանց պատմեմ, ապա դրանք շատերին
		+	Կդառնացնեն ու կգրգռեն մեծապես.
		+
		+	Իսկ եթե ես ճշմարտությունը ծածկեմ,
		+	Վախենում եմ, որ սերնդոց մեջ գալիք
		+	Իմ անունը և համբավը կկորցնեմ»։
		+
		+	Լույսը, որով պարուրված էր, հիրավի,
		+	Գանձն իմ գտած, նախ սկսեց շողշողալ,
		+	Զերթ հայելին՝ ճաճանչներից արևի։
		+
		+	Ապա ասաց. «Նա, ում խիղճն է անհանգիստ
		+	Իր կամ այլոց ամոթալի գործերից,
		+	Հարկավ կազդվի, քո խոսքերից դառն ու խիստ։
		+
		+	Բայց դու հայտնիր, համարձակ ու ճշտորեն,
		+	Ինչ որ տեսար ա լսեցիր քո ճամփին.
		+	Թող որ մարդիկ քորեն, որտեղ բոր ունեն։
		+
		+	Քո խոսքերը սկզբնապես կնեղեն,
		+	Բայց երբ դրանք լավ յուրացվեն մարդկանցից,
		+	Կենսապարար սննդանյութ կլինեն։
		+
		+	Թող քո ձայնը հնչի ինչպես փոթորիկ,
		+	Եվ հարվածի գագաթները բարձրագույն,
		+	Իսկ թեզ համար դա պատիվ է ոչ փոքրիկ։
		+
		+	Խորհիր, որ քեզ ցույց տրվեցին երկնքում,
		+	Լեռան ճամփում և անդնդում ցավալի
		+	Լոկ այն անձինք, որոնք հայտնի են երկրում.
		+
		+	Զի լսողը չի համոզվի խոսքերից,
		+	Եթե երբեք օրինակները վերցվեն
		+	Անհայտ ու մութ դեմքերից ու դեպքերից,
		+
		+	Եվ կամ եթե փաստարկները որոշ չեն»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ տասնութերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Այնժամ սուզվեց երանելի այն հոգին
		+	Խոհերի մեջ, իսկ իմ խոհերը շփոթ
		+	Խառնվել էին իմ հույզերին դառնագին։
		+
		+	Եվ տիրուհիս, որ ուղեկցում էր ինձ միշտ,
		+	Ասաց— «Դու քեզ հանգիստ պահիր, քանզի մենք
		+	Մոտն ենք նրան, ով մեղմում է ամեն վիշտ»։
		+
		+	Ես շուռ եկա նրա ձայնին ջերմ ու նուրբ.
		+	Զանց եմ առնում նկարագրել լույսն այն վառ,
		+	Որ ցոլում էր աչքերի մեջ նրա սուրբ.
		+
		+	Ոչ թե միայն լեզուս անզոր է դրան,
		+	Այլև ուղեղս այն չի կարող պատկերել,
		+	Եթե չօգնի մի գերբնական ուժ նրան։
		+
		+	Ես այդ մասին լոկ կարող եմ ասել այն,
		+	Որ նայելով իմ տիրուհուն այդ պահին,
		+	Ազատվեցի անձկությունից ամենայն,
		+
		+	Մինչև որ Լույսն հավերժական գեղեցկի,
		+	Որ ուղղակի ցոլանում էր նրա մեջ,
		+	Անդրադարձավ և իմ վրա մեղմակի։
		+
		+	Նա ինձ ժպտաց ու շշնջաց աղվաձայն.
		+	«Արդ դարձիր և նորից լսիր այն հոգուն.
		+	Դրախտի խինդն իմ աչքերում չէ միայն»։
		+
		+	Ինչպես երբեմն երևում է մեր դեմքին
		+	Մի զգացում այնքան ուժգին ու ցայտուն,
		+	Որ մատնում է մեզ այրող իղձը ներքին,
		+
		+	Այսպես ես այն սուրբ հոգու մեջ լուսավետ,
		+	Որին դարձա, նկատեցի հայտնապես,
		+	Որ ուզում էր քիչ էլ խոսել դեռ ինձ հետ։
		+
		+	Եվ նա խոսեց. «Այս երկնքաւմ հինգերորդ,
		+	Որ բարձրագույն գագաթից է կյանք առնում
		+	Եվ որ լի է երանությամբ բազմահորդ,
		+
		+	Ցնծում են այն հոգիները լուսային,
		+	Որոնք երկրում այնքան եղան անվանի,
		+	Որ շատ հարուստ նյութ կտային Մուսային։
		+
		+	Արդ դու դիտիր Խաչը քառյակ թևերով.
		+	Եվ ո՛ր հոգին, որ կանվանեմ ես հիմա,
		+	Արագ կանցնի, ինչպես շանթը ամպերով»։
		+
		+	Եվ հենց որ նա Հեսու անունը տվավ,
		+	Տեսա մի լույս խաչի միջով սուրալիս.
		+	Անունը տալն ու տեսնելըս մեկ եղավ։
		+
		+	Եվ Մակաբե ասելուն պես տեսա ես
		+	Մի ուրիշ լույս, որ, խնծիղից խթանված,
		+	Արագորեն պտտվում էր հոլի պես։
		+
		+	Կառլոս Մեծ և Օռլանդ անունքը տալուն՝
		+	Աչքս հետևեց երկու լույսի սլացքին,
		+	Ինչպես մարդու աչքը ճայի սուրալուն։
		+
		+	Ապա անցան Գուլյելմոն ու Ռենուարդոն
		+	Խաչի միջով, երևացին ինձ նաև
		+	Դուքս Կոֆրեդն ու ասպետ Ռոբերա Գուիսկարդոն։
		+
		+	Հուսկ այն հոգին, որը խոսում էր ինձ հետ,
		+	Խառնվեց մյուս հոգիներին և սկսեց
		+	Հետներն երգել ինչպես երգիչ մի վարպետ։
		+
		+	Ես ուղղվեցի իմ տիրուհուն փութապես,
		+	Որպեսզի նա մի խոսքով կամ ակնարկով
		+	Ինձ հայտներ, թե ինչ պետք էի անել ես։
		+
		+	Նրա աչքերն այնքան էին վառ ու ջինջ,
		+	Որ այդ պահին նա իր գեղով ու փայլով
		+	Գերիվեր էր, քան իմ տեսած ամեն ինչ։
		+
		+	Եվ ինչպես մարդ զգում է, որ օր առ օր
		+	Բարձրանում է բարի գործեր անելով
		+	Եվ ապրում է ցնծություններ նորանոր,
		+
		+	Այսպես ի տես իմ տիրուհուն հրաշալի՝
		+	Զգացի, որ բարձրացել եմ նոր երկինք
		+	Եվ լայնացրել իմ պտույտը ավելի։
		+
		+	Եվ ինչպես որ դեմքը կնոջ ամոթխած
		+	Կարմրից իսկույն սպիտակի է փոխվում,
		+	Երբ նրանից ամոթի բեռն է ընկած,
		+
		+	Այսպես հանկարծ երկնքի գույնը փոխվեց,
		+	Երբ դիտեցի մեղմիկ աստղը վեցերորդ,
		+	Որ ինձ իր մեջ ընդունեց ու ընդգոգեց։
		+
		+	Ես տեսա այդ նոր երկնքում խնդագին
		+	Լույսերն հոգվոց սիրո բոցով շողացող,
		+	Որոնք տառեր էին գծում իմ աչքին։
		+
		+	Ինչպես ճայերն, երբ հագեցել են լիով,
		+	Գետի ափից վեր են ճախրում սրաթև,
		+	Մերթ շրջանակ, մերթ եռանկյուն կազմելով,
		+
		+	Այսպես և այն հոգիները լուսափայլ
		+	Թռչում էին ու օրհներգում, կազմելով
		+	Մերթ O, մերթ I, մերթ L և մերթ տառեր այլ։
		+
		+	Առաջ նրանք թռչում էին ու երգում,
		+	Եվ կազմելով ապա մեկն այս տասերից,
		+	Մի պահ անշարժ կանգնում էին ու լռում։
		+
		+	Ո՛վ վեհ Բեգաս, որ դարձնում ես փառապանծ
		+	Հանճարներին, որոնք էլ քո շնորհիվ
		+	Ձեռակերտներն հավերժացնում են մարդկանց,
		+
		+	Լուսավորիր ինձ քո լույսով մշտացայտ,
		+	Որ կարենամ նկարագրել ես դրանք.
		+	Թող քո ուժը այս տողերում գա ի հայտ։
		+
		+	Արդ երեսուն և հինգ տառեր կազմեցին
		+	Լույսերը այն, և ես նրանց դիտեցի
		+	Այն կարգով, որ երևացին իմ աչքին։
		+
		+	Նա սկսվեց «Diligite iustitiam»
		+	Երկու բառով և վերջացավ հետևյալ
		+	Երեք բառով՝ «Qui iudicatis terram»։
		+
		+	Ապա նրանք վերջին բառի տառում
		+	Անշարժ կեցան, իսկ Լուսնթագն արծաթյա
		+	Ամբողջովին ոսկեկիտված էր թվում։
		+
		+	Եվ ես տեսա, որ M տառի կատարին
		+	Ուրիշ լույսեր իջան և անդ կանգ առան,
		+	Օրհներգելով իրենց ձգող Արդարին։
		+
		+	Ինչպես վառված երկու փայտի բախումից
		+	Անթվելի մանըր կայծեր են ցայտում,
		+	Տեղիք տալով գուշակությանց միամիտ,
		+
		+	Այսպես M-ից անթիվ լույսեր ցայտեցին
		+	Եվ կանգ առան ոմանք բարձըր, ոմանք ցած,
		+	Ըստ այն կարգի, որ նշված է ամենքին։
		+
		+	Երբ ամեն լույս իր հատակ տեղը կանգնեց,
		+	Ես պարզ տեսա, որ լույսերից այդ բոլոր
		+	Մի արծիվի գլուխն ու վիզը կազմվեց։
		+
		+	Դա պատկերողն այն Վարպետն է անթերի,
		+	Որից է միշտ բխում ուժն այն արարիչ,
		+	Որ կազմում է էությունը գոյերի։
		+
		+	Մյուս լույսերը, որ գոհ էին երևում,
		+	M-ից կազմված շուշանի մեջ մնալով,
		+	Լրացրին արծվի պատկերն այս երկնում։
		+
		+	Ո՛վ պայծառ աստղ, գոհարներըդ վերնային
		+	Ինձ ցույց տվին, թե քո բարի ներգործման
		+	Արգասիքն է արդարությունն երկրային։
		+
		+	Արդ հայցում եմ քեզ զորություն ու շարժում
		+	Տվող Տիրոջ, որ նա նայի այն ծխին,
		+	Որ քո պայծառ շողյուններն է մթագնում։
		+
		+	Թող նա նորից խարազանի այն անձանց,
		+	Որոնք առ ու ծախ են անում տաճարում,
		+	Որ հրաշքով ու արյամբ է հաստատված։
		+
		+	Աղոթեցեք, ո՛վ երկնային ոգիներ,
		+	Նրանց համար, որոնք շեղված են ճամփից,
		+	Հետևելով օրինակին վատշվեր։
		+
		+	Մի ժամանակ սրով էին մարտնչում,
		+	Արդ կռվում են մարդկանց հացից զրկելով,
		+	Որ ոչ ոքի գթած Հայրը չի մերժում։
		+
		+	Սակայն դու, որ բանադրում ես, որ ջնջես,
		+	Գիտցիր՝ Պետրոսն ու Պողոսը, որ մեռան
		+	Այգու համար քո ավերակ, դեռ ողջ են։
		+
		+	Դու կարող ես ասել. «Այնպես սեր ունեմ
		+	Դեպի նա, ով մենակ ապրեց ամայքում
		+	Եվ գլխատվեց պարի համար ճոխաճեմ,
		+
		+	Որ ոչ Պետրոս, ոչ Պողոս չեմ ճանաչում»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ տասնիններորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Իմ առջևն էր, թևերը լայն բացած արդ,
		+	Պատկերն արծվի, որ կազմըված էր հիշյալ
		+	Հոգվոց հույլից երանելի ու զվարթ։
		+
		+	Ամեն մեկը կարմիր հակինթ էր թվում,
		+	Որտեղ ասես ցոլքն էր ընկած արևի,
		+	Եվ այդ ցոլքը իմ աչքերին էր զարնում։
		+
		+	Եվ այն, ինչ ես այժմ ուզում եմ պատկերել,
		+	Ոչ մարդու միտքն է հղացել երբևէ,
		+	Ոչ ձայնն ասել, ոչ էլ թանաքն է գրել։
		+
		+	Ես տեսա և լսեցի իսկ, թե ինչպես
		+	Արծվի կտուցն արտաբերեց «ես» և «իմ»։
		+	Թեև մտքում «մենք» և «մեր» էր իրապես։
		+
		+	«Արդարությանս ու գթությանըս համար,—
		+	Սկսեց խոսել,— ես բարձրացա այս փառքին,
		+	Որին հասնել լոկ ցանկությամբ չէ հնար։
		+
		+	Երկրում թողի ես այնպիսի հիշատակ,
		+	Որ չարերն իսկ գովաբանում են թեև,
		+	Բայց ինձանից չեն վերցնում օրինակ»։
		+
		+	Ինչպես վառված մեծաքանակ ածուխից
		+	Դուրս է գալիս մի ջերմություն սոսկական,
		+	Այսպես մի ձայն էր դուրս գալիս այն արծվից։
		+
		+	Ես ասացի. «Ո՛վ հոգիներ վեհաշուք,
		+	Որ մշտաշող ձեր ցնծությունը ծաղկուն
		+	Մի ձայնով եք արտահայտում միայն դուք,
		+
		+	Հագեցրեք արդ իմ քաղցը անհատնում,
		+	Որից այնքան տառապեցի ես երկար,
		+	Չգտնելով ոչ մի սնունդ աշխարհում։
		+
		+	Գիտեմ, եթե արքայության մեջ համայն
		+	Ցոլանում է արդարությունն Աստուծո,
		+	Ապա ձեր մեջ էլ կերևա որոշ այն։
		+
		+	Դուք գիտեք, որ ես պատրաստ եմ լսել ձեզ,
		+	Դուք գիտեք, որ մի տարակույս կա իմ մեջ,
		+	Որի լուծման կարիք ունեմ վաղուց ես»։
		+
		+	Ինչպես բազեն, երբ գլխանոցն են հանում,
		+	Իր թևերն է թափահարում խայտանքից,
		+	Ցույց տալով որ սավառնել է ցանկանում,
		+
		+	Այսպես խայտաց այն արծիվը երկնային՝
		+	Կազմավորված հոգիներից խնկարկու,
		+	Եվ երգեց երգ, որ անհայտ էր աշխարհին։
		+
		+	Ապա ասաց. «Նա, ով գծեց կարկինով
		+	Շրջանակը տիեզերքի և այնտեղ
		+	Լցրեց բազում հայտ ու անհայտ բաներով,
		+
		+	Կարողացավ իր միտքն այնտեղ դրոշմել
		+	Այնպես խորունկ, որ նա գլեց ու անցավ
		+	Այն ամենից, ինչ որ ինքն էր ստեղծել։
		+
		+	Դրա փաստը այն գոռոզն է առաջին,
		+	Որ, թեպետև բարձր է ամեն էակից,
		+	Գահավիժեց, չսպասելով իր աճին։
		+
		+	Նրանից ցած էակները բոլոր այլ
		+	Փոքր անոթ են ընդունելու այն Բարին,
		+	Որ չունի վերջ ու սահման մի որոշյալ։
		+
		+	Արդ ձեր միտքը, որ համարյա թե միայն
		+	Մի Նշույլն է աստվածային այն Մտքի,
		+	Որով լի են արարածներն ամենայն,
		+
		+	Անկարող է լինել այնքան զորավոր,
		+	Որ գիտակցի, թե Նախավորը վեր է
		+	Իրեն հասու սահմաններից հունավոր։
		+
		+	Եվ լինելով սահմանափակ մտովի,
		+	Դուք տեսնում եք Արդարությունը հավերժ,
		+	Ինչպես աչքն է տեսնում անհունը ծովի։
		+
		+	Նա սոսկ ափին նրա հատակն է տեսնում,
		+	Իսկ բաց ծովում այլևըս չի տեսնում այն,
		+	Զի ալուցքը այնտեղ շատ է խորանում։
		+
		+	Լույս է լոկ այն, որ բխում է Հավերժից,
		+	Իսկ մնացած ամենայն, ինչ խավար է,
		+	Մարմնի մթարք կամ մարմնի թույն ժանտալից։
		+
		+	Հիմա արդեն քեզ պարզ եղավ բավական
		+	Խորհուրդը խոր արդարության կենդանի,
		+	Որի մասին խորհում էիր դա այնքան։
		+
		+	Դու կասեիր. «Հնդկաստանում մարդ չկա,
		+	Որ Քրիստոսի մասին խոսի ու լսի
		+	Եվ կամ նրա մասին գրի ու կարդա.
		+
		+	Բայց նա ամբողջ իր խոհերով ու կամքով
		+	Միշտ եղել է բարեբարո և կյանքում
		+	Չի մեղանչել ոչ իր գործով, ոչ խոսքով։
		+
		+	Նա անկնունք և անհավատ է մեռնում.
		+	Արդա՞ր բան է դատապարտելը նրան.
		+	Մի՞թե մեղք է, եթե նա չի հավատում»։
		+
		+	Արդ ո՞վ ես դու, որ դատավոր ես դառնում
		+	Եվ դատում ես հազար մղոնի հեռվից,
		+	Երբ քո աչքը թիզից այն կողմ չի տեսնում։
		+
		+	Անշուշտ, ինձ պես մտածողը խոր ու նուրբ,
		+	Տարակույսի շատ պատճառներ կունենար,
		+	Եթե նրան չտասանորդեր Գիրքը Սուրբ։
		+
		+	Ո՛վ երկրային անբաններ, ո՛վ մտքեր բութ,
		+	Աստծու կամքը, որ բարի է ըստ ինքյան,
		+	Չի շեղվի իր նպատակից բարեգութ։
		+
		+	Արդարն այն է, որ Նրան է կամակցում,
		+	Նա չի դնում էակների մեջ խտիր,
		+	Որովհետև ինքն է նրանց ստեղծում»։
		+
		+	Ինչպես ճայը, ձագուկներին սնելով,
		+	Բույնի վրա պտտվում է ու ճախրում,
		+	Ձագն էլ նրան հետևում է աչքերով,
		+
		+	Այսպես ճախրեց այն արծիվը սրբազան,
		+	Նրան կազմող հոգիներից խթանված,
		+	Այսպես աչքով հետևեցի ես նրան։
		+
		+	Նա ճախրելով բարբառում էր մեծագոչ,
		+	«Ինչպես մութ են իմ խոսքերը քեզ համար,
		+	Այսպես մութ, են դատաստանները Տիրոջ»։
		+
		+	Երբ կանգ առան հոգիները հոգնաթիվ,
		+	Միշտ պահելով կերպարանքը այն արծվի,
		+	Որ Հռոմին բերեց հարգանք ու պատիվ,
		+
		+	Նա բարբառեց նորից. «Վայրն այս բերկրալից
		+	Չելավ նա, ով չհավատաց Քրիստոսին՝
		+	Առաջ և կամ հետո նրա մահվանից։
		+
		+	Սակայն շատեր, որ դիմում են Քրիստոսին,
		+	Վերջում նրան նվազ մոտիկ կլինեն,
		+	Քան նրանք, որ չեն ճանաչել Քիրստոսին։
		+
		+	Հաբեշն անգամ կարհամարհի այդ մարդկանց,
		+	Երբ որ նրանք երկու մասի կջոկվեն,
		+	Մի մասն հավետ դարձած հարուստ, մյուսն՝ աղքատ։
		+
		+	Պարսիկները ձեր տերերին ի՞նչ կասեն,
		+	Երբ բաց տեսնեն այն մատյանը, որի մեջ
		+	Նրանց բոլոր վատ գործերը գրված են։
		+
		+	Անդ կերևա Ալբերտի գործն իրական,
		+	Եվ գրիչն էլ կարձանագրի դա շուտով,
		+	Թե ինչպես է կործանվելու Պրագան։
		+
		+	Անդ կերևա անձկությունը Փարիզի,
		+	Երբ կեղծ դրամ կհատի նա, ով հետո
		+	Զոհ կգնա խեթկումներից վարազի։
		+
		+	Անդ կերևա տիրության տենչը անհագ
		+	Սկովտիացու և անգլիացու խելագար,
		+	Որ չկեցան սահմանների մեջ ներփակ։
		+
		+	Դուք կտեսնեք կենցաղը մեղկ ու պագշոտ.
		+	Իսպանացու և այն բոհեմ արքայի,
		+	Որ ամենայն լավին մնաց անծանոթ։
		+
		+	Դուք կտեսնեք նշանակված I նիշով
		+	Լավ գործերը Կաղոտանի արքայի,
		+	Իսկ վատերը՝ նշանակված M նիշով։
		+
		+	Դուք կտեսնեք անարգությունն անպատկառ
		+	Այն մարդու, որ տերն է կղզուն հրաբորբ,
		+	Ուր Անքիսը ավարտեց կյանքն իր երկար։
		+
		+	Եվ ցույց տալու համար՝ ինչքան է նա վատ,
		+	Նրա մասին հապավներով կգրվի,
		+	Որ քիչ տեղում նշանակվեն մեղքեր շատ։
		+
		+	Եվ կերևան արարքները ախտածին
		+	Նրա եղբոր ու հորեղբոր, որ իրենց
		+	Ազնիվ զարմն ու զույգ թագերը պղծեցին։
		+
		+	Եվ կերևան գործերը պիղծ ու տխեղծ
		+	Պորտուգալցու, նորվեգցու և այն սերբի,
		+	Որ Վենետկի արծաթ դրամը կեղծեց։
		+
		+	Օ՛, երջանիկ է Հունգարիան, եթե է՛լ
		+	Չկեղեքվի։ Երջանիկ է Նավաիրան,
		+	Եթե լեռով կարողանա պաշտպանվել։
		+
		+	Բայց իբրև վատ նախանշան այս բանի,
		+	Դեռ հեծում են Ֆամակոստան, Նիկոսիան
		+	Կրունկի տակ իրենց վայրի գազանի,
		+
		+	Որ մյուսներին ամեն ինչով է նման»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ քսաներորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Երբ աշխարհը լուսավորող լուսատուն
		+	Մայր է մտնում հորիզոնից մեր երկրի,
		+	Եվ ամենուր լույսն է դառնում նվաղուն,
		+
		+	Երկինքը, որ նրանով էր լոկ շողում,
		+	Պսպղում է հանկարծ բազում աստղերով,
		+	Որոնց մեջ լոկ միակ մի լույս է ցոլում։
		+
		+	Ես հիշեցի այս վիճակը երկնքի,
		+	Երբոր լռեց օրհնյալ կտուցը նրա,
		+	Որ դրոշն է կայսրության և կայսրերի.
		+
		+	Զի հոգիներն այն լուսազարդ ու զվարթ,
		+	Է՛լ ավելի պայծառացած, սկսեցին
		+	Երգել երգեր, որոնք ես չեմ հիշում արդ։
		+
		+	Օ՛, քաղցըր սեր, ուրախությամբ ջերմացած,
		+	Ինչքա՛ն էիր վառվում նրանց խմբերգում,
		+	Որ միայն սուրբ խոհերից էր ներշնչված։
		+
		+	Երբ հոգիներն այն թանկագին ու շենշող,
		+	Որոնցով էր լցված գունդը վեցերորդ,
		+	Դադարեցրին իրենց համերգն առինքնող,
		+
		+	Ես լսեցի կարկաչն, ասես, գետակի,
		+	Որ հոսում է ժայռերն ի վար մաքրաջինջ,
		+	Ցուցադրելով առատությանն իր ակի։
		+
		+	Եվ ինչպես որ տավիղը ձայն է հանում
		+	Բռնատեղից, և կամ ինչպես սրնգի
		+	Ծակտիքներից շունչը նվագ է դառնում,
		+
		+	Այսպես առանց հապաղելու՝ կարկաչն այն
		+	Վեր բարձրացավ պարանոցով արծիվի,
		+	Եվ այնտեղ էլ անմիջապես դարձավ ձայն։
		+
		+	Ապա ձայնն այն խոսքի ձևով դուրս եկավ
		+	Իր կտուցից, ինչպես սիրտն էր ուզում իմ,
		+	Ուր խոսքերն այն դրոշմեցի ես անձկավ։
		+
		+	«Իմ այն մասը, ոը տեսնում է,— խոսեց նա,—
		+	Եվ անքթիթ տոկում տեսքին արևի,
		+	Հարկ է, որ դու դարձնես դետի առարկա.
		+
		+	Իմ պատկերը կազմող բոլոր լույսերից
		+	Նրանք, որոնք կազմում են աչքն իմ շողուն,
		+	Պայծառագույնն են մնացած բոլորից։
		+
		+	Այն որ բիբի նման շողում է մեջտեղ,
		+	Սրբազնագույն Հոգու երգիչը եղավ,
		+	Որ փոխադրեց տապանակը տեղից տեղ։
		+
		+	Արդ նա գիտե արժանիքը իր երգի,
		+	Ըստ որում դա արդյունք էր իր ներշնչման,
		+	Որ ստացավ ի տրիտուր իր ձիրքի։
		+
		+	Հոնքիս աղեղը կազմող այն հինգ հոգուց
		+	Նա, ով մոտ է իմ կտուցին, այն անձն է,
		+	Որ սփոփեց այրուն՝ զրկված իր որդուց։
		+
		+	Արդ նա գիտե, թե ինչքան է նստում թանկ
		+	Քրիստոսին չհետևելն, երբ փորձով
		+	Ճանաչում է քաղցըր կյանքն ու դառըն կյանք։
		+
		+	Հաջորդը, որ հոնք-աղեղիս մեջ այս կոր
		+	Գրավում է քիչ ավելի բարձըր տեղ,
		+	Հապաղեցրեց իր մահն անկեղծ աղոթքով։
		+
		+	Արդ նա գիտե, որ դատաստանն երկնավոր
		+	Չի փոփոխվի, թեև երբեմն աղոթքով
		+	Վաղվան ձգվի կատարվելիքը այսօր։
		+
		+	Մյուսը պապին տալու համար Հռոմը մեծ,
		+	Լոկ լավ մտքով, թեև արդյունքն եղավ վատ,
		+	Օրենքներն ու ինձ Բյուզանդիոն փոխադրեց։
		+
		+	Արդ նա գիտե, թե ինչպես իր լավ մտքից
		+	Առաջ եկած չարիքն իրեն վատ չեղավ,
		+	Բայց աշխարհը անչափ տուժեց դրանից։
		+
		+	Իսկ նա, որին հոնքիս ներքև ես տեսնում,
		+	Գուլյելմոն է, ում ողբում է երկիրն այն,
		+	Օրին Կառլոսն ու Ֆեդերիկն են լացնում։
		+
		+	Արդ նա գիտե՝ ինչպես երկինքը արդար
		+	Սեր է տածում հանդեպ արդար արքային,
		+	Եվ դա ցույց է տալիս տեսքով իր փարփառ։
		+
		+	Ո՛վ կկարծեր ձեր աշխարհում մոլորյալ,
		+	Որ տրոյացի Ռիֆեոսը կլիներ
		+	Հինգերորդը այս լույսերից սրբափայլ։
		+
		+	Արդ նա գիտե շնորհի մասին երկնային
		+	Շատ ավելի, քան որ գիտեն աշխարհում,
		+	Թեև ամեն ինչ չիմանա հիմնովին»։
		+
		+	Արտույտն ինչպես, որ, օդի մեջ բարձրացած,
		+	Նախ դայլայլում և ապա լուռ է մնում,
		+	Իր վերջացրած գեղգեղանքից գոհացած,
		+
		+	Այսպես լռեց ու գոհ թվաց պատկերն այն
		+	Արդարության, որի համար ամեն ինչ
		+	Կատարվում է վերին կամքի համաձայն։
		+
		+	Թեև կասկածս երևում էր հայտնապես,
		+	Այնպես ինչպես գույնը միջով ապակու,
		+	Բայց այլևըս չէի կարող լռել ես,
		+
		+	Եվ հարցըրի դրդված ներքին մղումից,
		+	«Այդ երկուսը ինչպե՞ս է որ փրկվել են»։
		+	Մյուս հոգիներն ուրախացան իմ հարցից։
		+
		+	Արծիվն օրհնյալ իր աչքերը ավելի
		+	Շողացնելով պատասխանեց ինձ այնժամ,
		+	Որ չմնամ զարմանքի մեջ տանջալի.
		+
		+	«Տեսնում եմ, որ հավատում ես եղածին,
		+	Բայց չգիտես, թե դա ինչպես է եղել.
		+	Հավատում ես, բայց հասու չես դիպվածին։
		+
		+	Քո վարմունքով դու նման ես այն մարդուն,
		+	Որ լավ գիտե լոկ անունը իրերի,
		+	Բայց չգիտե էությանը նրանց բուն։
		+
		+	Արքայությանն երկնից ձեռք են միշտ բերում
		+	Բառըն սիրո և վառ հույսի զորությամբ,
		+	Որոնք Աստծու կամեությանն են հաղթում.
		+
		+	Բայց ոչ ինչպես մարդուն՝ բռնությամբ,
		+	Այլ հաղթում են, զի նա ուզում է հաղթվել.
		+	Եվ հաղթըված՝ նա հաղթում է բարությամբ։
		+
		+	Այն երկու լույս հոգիները իմ հոնքի
		+	Մեծ զարմանք են քեզ պատճառում, զի նրանց
		+	Դա տեսնում ես գրգարանում երկնքի։
		+
		+	Նրանք մարմնից ելան իբրև քրիստոնյա,
		+	Ոչ հեթանոս, հավատալով որ Քրիստոս
		+	Կրելու է չարչարանքներ բազմօրյա։
		+
		+	Մեկը կյանքի կոչվեց խորքից Դժոխքի
		+	(Որտեղ չկա դեպի բարին վերադարձ)
		+	Լոկ շնորհիվ վառ հույսի ու աղոթքի,
		+
		+	Այն վառ հույսի ու աղոթքի առ Աստված,
		+	Որով միայն նա կարող էր փրկըվել
		+	Եվ կատարել դեպի բարին շրջադարձ։
		+
		+	Խոսքիս նյութը եղող հոգին փառապանծ,
		+	Կարճ ժամանակ միանալով իր մարմնին,
		+	Հավտաց նրան, ով փրկել է շատ մարդկանց։
		+
		+	Եվ հավատն այդ սիրով այնպես ջերմացավ,
		+	Որ, երթ որ նա երկրորդ անգամ վախճանվեց,
		+	Արժանացավ գալու Դրախտն այս անցավ։
		+
		+	Իսկ մյուս հոգին, մի երկնային շնորհքով,
		+	Որ բխում է այնպիսի խոր Ակունքից։
		+	Որ նկատել անկարելի է աչքով,
		+
		+	Ձգտեց միայն արդարության, ուղղության,
		+	Եվ Աստված էլ, իբրև շնորհ հավելյալ
		+	Պարզեց նրան խորհուրդը մեր փրկության։
		+
		+	Նա հավատաց և այդ պահից սկսյալ
		+	Չհանդուրժեց պիղծ հավատը հեթանոս
		+	Ու կշտամբեց մարդկանց բարքերը եղծյալ։
		+
		+	Երեք կանայք, որ տեսար մոտն անվի աջ,
		+	Ծառայեցին նրան իբրև մի կնունք,
		+	Կնունքից դեռ հազարամյակ մի առաջ։
		+
		+	Ո՛վ մեծ խորհուրդ, որքան հեռու է ընկած
		+	Քո արմատը մշուշապատ աչքերից,
		+	Որ չեն տեսնում աստվածությունն երկնակաց։
		+
		+	Մահկանացու մարդիկ, զգույշ դատեցեք,
		+	Վասնզի մենք, որ տեսնում ենք Աստուծուն,
		+	Դեռ ամենայն ընտրյալներին չգիտենք։
		+
		+	Մենք գոհ ենք մեր այս գիտությամբ անկատար.
		+	Մեր բարիքն է լոկ կամենալ այն, ինչ որ
		+	Կամենում է Աստուծո կամքը արդար»։
		+
		+	Այսպես պատկեր արդարության արծվենի
		+	Բաց անելու համար միտքն իմ կարճատես,
		+	Ինձ դաս տվեց հաճելի ու պիտանի։
		+
		+	Եվ ինչպես որ տավղահարը սխրալի
		+	Իր նվագով ձայնակցում է լավ երգչին,
		+	Եվ դրանով երգը դարձնում դյուրալի,
		+
		+	Այսպես երկու լույս–հոգիները օրհնյալ
		+	Բոցկլտալով ու շողալով միասին,
		+	Ինչպես մեկտեղ թարթող աչքեր հրափայլ,
		+	Ընկերակցում էին արծվի խոսքերին։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ քսանմեկերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Իմ հայացքն ու հոգին արդեն իսկ նորից
		+	Ուղղվել էին դեպի չքնաղ տիրուհիս,
		+	Ինձ խզելով ուրիշ ամեն խոհերից։
		+
		+	Նա չէր ժպտում։ «Եթե ժպտամ,— ինձ ասավ,—
		+	Դու կդառնաս Սեմելեի ճիշտ նման,
		+	Երբ նա ամբողջ իր էությամբ մոխրացավ։
		+
		+	Քանզի եթե գեղեցկությունս ռոշնական
		+	(Որ երկինք առ երկինք ինչքան բարձրանանք,
		+	Շողշողում ու շըլացնում է այնքան),
		+
		+	Չափ չունենա, ապա և նա կշողա
		+	Այն աստիճան, որ մարմնական աչքը քո
		+	Նրա փայլին ամենևին չի տոկա։
		+
		+	Մենք յոթերորդ պայծառ երկինքը ելանք,
		+	Որ, ընկնելով Առյուծի տակ, նրա հետ
		+	Ցած է հղում իր շողերը բազմերանգ։
		+
		+	Դու մտքովըդ քո աչքերին հետևիր,
		+	Եվ քեզ հստակ կցոլանա պատկերն այն,
		+	Որ կերևա այս երկնքում լուսալիր»։
		+
		+	Ով որ գիտնար, թե ինչպիսի հաճույքով
		+	Նայում էի իմ տիրուհուն երկնագեղ,
		+	Կհասկանար այն զգացումը, որով
		+
		+	Պատրաստ էի կատարելու ես հլու
		+	Ուշագրավ նոր ոլորտում երկնային
		+	Այն, ինչ նա ինձ կթելադրեր անելու։
		+
		+	Այս երկնքում, որ դառնում է երկրի շուրջ
		+	Եվ կրում է անունը այն արքայի,
		+	Որի օրոք ոչ մի չարիք չկար լուրջ,
		+
		+	Տեսա սանդուղք մի ոսկեգույն, լուսաշող,
		+	Այնքան բարձր ու ամբարձաձիգ դեպ երկինք,
		+	Որ մինչև ծայրն աչքըս հասնել չէր կարող։
		+
		+	Տեսա, որ այն սանդղից իջնում էին վար
		+	Լույս-հոգիներ այնքան անթիվ, որ կարծես
		+	Այդտեղից են ծագում լույսերն աստղավառ։
		+
		+	Ճայերն ինչպես, երբ օրը նոր է ծագած,
		+	Բնազդաբար սլանում են տարմերով,
		+	Որ տաքացնեն իրենց թևերը սառած,
		+
		+	Ապա մի տարմն անվերադարձ հեռանում,
		+	Երկրորդ տարմը վերադառնում է նորից,
		+	Իսկ երրորդը պտտվում է նույն տեղում։
		+
		+	Այսպես արին լույս-հոգիները հիշյալ,
		+	Եվ իջնելով միասնաբար վերևից
		+	Հասան սանդղի աստիճանին որոշյալ։
		+
		+	Եվ այն հոգին, որ ձեզ մոտիկ էր կանգնել,
		+	Այնքան շողաց, որ ես մտքումս ասացի.
		+	«Տեսնում եմ, որ ուզում է ինձ գոհացնել»։
		+
		+	Բայց տիրուհիս, որ կերպն ու պահը գիտեր
		+	Իմ խոսելու և լռելու, լուռ մնաց,
		+	Իսկ իմ լռելն ակամայից ի դեպ էր։
		+
		+	Տեսնելով որ մնում էի այդպես լուռ,
		+	Իմ տիրուհին ուղղվեց դեպ ինձ և ասաց.
		+	«Արդ փափագըդ հայտնիր նրան և հարց տուր»։
		+
		+	Եվ ես նրան. «Արժանիքով այնպես չեմ,
		+	Որ լինեմ քո պատասխանին արժանի,
		+	Սակայն ի սեր իմ տիրուհու երկնաճեմ,
		+
		+	Ո՛վ դու հոգի երանելի ու պայծառ,
		+	Խնդրում եմ ինձ պատասխանիր, թե ինչու
		+	Հատկապես դու ինձ մոտ եկար ու կեցար։
		+
		+	Ասա նաև, թե ինչու այս ոլորտում
		+	Լռել է այն դրախտային երգն անուշ,
		+	Որ լսվում էր ստորակա մարզերում»։
		+
		+	«Դու թույլ ականջ ու աչք ունես,— նա ասաց,–
		+	Այս ոլորտում այն պատճառով չեն երգում,
		+	Ինչ պատճառով որ տիրուհիդ չժպտաց։
		+
		+	Ես ցած իջա այս սրբազան սանդուղքով
		+	Նրա համար, որ քեզ հաճույք պատճառեմ
		+	Իմ խոսքերով և լուսափայլ իմ տեսքով։
		+
		+	Դա չի բխում մասնահատուկ իմ սիրուց,
		+	Զի բոլորն էլ այստեղ այրվում են սիրով,
		+	Ինչպես հայտնի է դա նրանց շողալուց։
		+
		+	Բայց վեհ սերը, որ ծառա է դարձնում մեզ
		+	Այն խորհուրդին, որ տիեզերքն է վարում,
		+	Ինձ բերել է այստեղ, ինչպես տեսնում ես»։
		+
		+	Ես ասացի. «Արդ ինձ պարզ է, սուրբ հոգի,
		+	Թե ինչպես աստ ինքնաբուխ սերը բավ է՝
		+	Հետևելու կամքին Հավերժ էակի։
		+
		+	Սակայն մի բան չեմ հասկանում եմ դյուրին,
		+	Ինչո՞ւ համար ընկերներիդ մեջ բազում
		+	Միմիայն դու սահմանվեցիր այդ դերին»։
		+
		+	Ես դեռ չէի ավարտել հարցըս արծարծ,
		+	Երբ այն լուսեղ հոգին սկսեց ինք իր շուրջ
		+	Պտույտ գործել երկանի պեսշատադարձ.
		+
		+	Եվ պատասխան տվեց սիրո հրայրքով.
		+	«Աստվածային լույսը հեղում է վրաս,
		+	Թափանցելով ինձ պարաբող շողերով։
		+
		+	Եվ այդ ուժը միանալով իմ մտքին,
		+	Ինձ այնքան է վերացնում ինձանից,
		+	Որ հասցնում է մինչև նրա Ակունքին։
		+
		+	Այդտեղից է բխում խինդըս խանդավառ,
		+	Եվ այն լույսը, որով շողում եմ այստեղ,
		+	Համազոր է հայեցությանն իմ պայծառ։
		+
		+	Բայց ամենից պայծառատես մեր հոգին
		+	Կամ ամենից խոր տեսանող սերովբեն
		+	Անկարող է գոհացում տալ քո հարցին.
		+
		+	Զի քո հարցը այնքան շատ է խորանում
		+	Անդունդի մեջ հավերժական խորհուրդի,
		+	Որ մարդկային մտքից հեռու է մնում։
		+
		+	Մահկանացու աշխարհը երբ դու դառնաս,
		+	Ասա մարդկանց, որ թող ոչ ոք չփորձի
		+	Լուծել նման խորհուրդներ խոր ու անհաս։
		+
		+	Միտքը այստեղ լույս է, այնտեղ՝ մթասքող,
		+	Արդ դատիր, թե ինչպես կարող են երկրում
		+	Անել այն, ինչ երկնում անել չեն կարող»։
		+
		+	Նրա խոսքերն ընդհատեցի ընդհուպ ես,
		+	Եվ այդ հարցը արդեն մի կողմ թողնելով,
		+	Նրան հարցրի, թե ինքն ով էր իսկապես։
		+
		+	«Ոչ շատ հեռու քո հայրենի քաղաքից,
		+	Ծովափերի միջև երկու՝ կան լեռներ
		+	Այնքան, բարձըր, որ անցնում են ամպերից,
		+
		+	Եվ կազմում են Կատրիա կոչված մի բարձունք,
		+	Որի ներքև կա մի մենիկ վանատուն,
		+	Ուր կար միայն աստվածային պաշտամունք»։
		+
		+	Այսպես սկսեց, նա բարբառել, երրորդ հեղ.
		+	Ապա հարեց. «Ծառայությանն Աստուծո
		+	Այնպես էի ինձ նվիրել ես այնտեղ,
		+
		+	Որ, սնվելով միայն ձեթով ճաշերով,
		+	Ցուրտն ու տաքը տանում էի հեշտությամբ,
		+	Եվ գոհանում հայեցական խոհերով։
		+
		+	Այդ վանքը, որ միշտ, տալիս էր Դրախտին
		+	Առատ պտուղ, հիմա այնքան է ամուլ,
		+	Որ դա շուտով պարզ կդառնա ամենքին։
		+
		+	Ես կոչվել եմ այնտեղ Պիեր Դամիանո
		+	Եվ մեղապարտ Պետրոս կոչվել այն վանքում,
		+	Որ գտնվում է ծովափին Ադրիո։
		+
		+	Ինձ ապրելու քիչ ժամանակ էր մնում,
		+	Երբ ակամա ընդունեցի խույրը այն,
		+	Որ միշտ վատից վատագույնին է անցնում։
		+
		+	Սիմոն Կեփասն ու Անոթը Ընտրության
		+	Միշտ քայլել են ոտաբոբիկ ու քաղցած,
		+	Իրենց սնունդն անռելով ըստ պատահման։
		+
		+	Իսկ այսօրվա հովիվները հոգևոր
		+	Ուզում են, որ իրենց տանեն դեսպակով
		+	Եվ բարձրացնեն փեշերն իրենց ծալքավոր.
		+
		+	Կամ շուրջառով ծածկեն իրենց հեծած ձին,
		+	Իբրև երկու անասուն մեկ մորթի տակ.
		+	Եվ այս բոլորն հանդուրժում ես, Աստված իմ»։
		+
		+	Ալս խոսքերից շատ հոգիներ բոցալի
		+	Բազրոտներով ցած իջան ու հիռ եկան,
		+	Եվ հիռ գալով բորբոքվեցին ավելի։
		+
		+	Ապա նրանք այն հոգու շուրջ կանգ առան
		+	Եվ ճչացին ձայնով այնպես ահագին,
		+	Որ չի լսվել մեր աշխարհում ձայն նման.
		+
		+	Խոսք չլսվեց, ճիչը այնքան էր ուժգին։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ քսաներկուերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Զարմանքից ու ահից դարձա մերձավոր
		+	Իմ տիրուհուն, ինչպես փոքրիկ երեխան
		+	Դիմում է դեպ վաստահելի գիրկը մոր.
		+
		+	Եվ նա մոր պես, որի ձայնից փաղաքուշ
		+	Սիրտ է առնում իր զավակը տագնապած,
		+	Ինձ ուղերձեց այս խոսքերը սրտաբաժ.
		+
		+	«Չգիտե՞ս, որ երկնքում ես հիմա դու,
		+	Չգիտե՞ս, որ այստեղ սուրբ է ամեն ինչ
		+	Եվ ամեն ինչ բխում սիրուց կենսատու։
		+
		+	Արդ դատիր, թե ինչքան հուզեր պիտի քեզ
		+	Իմ ժպիտն ու հոգիների երգը սուրբ,
		+	Եթե մի ճիչ տպավորեց քեզ այդպես։
		+
		+	Թե լսեիր ճիչի բառերը նրանց,
		+	Կիմանայիր այն դատաստանը արդար,
		+	Որ անպայման դու կտեսնես չմեռած։
		+
		+	Երկնի սուրը ոչ շատ արագ է կտրում,
		+	Ոչ շատ դանդաղ, բացի նրա կարծիքից,
		+	Ով անձկությամբ կամ վախով է սպասում։
		+
		+	Բայց հիմա դու մյուսների կողմ դարձիր,
		+	Եվ հայացքդ եթե ուղղես դեպ այն կողմ,
		+	Դու կտեսնես այլ հոգիներ լուսածիր»։
		+
		+	Ես շուռ տվի իմ հայացքը երկյուղած
		+	Եվ անդ տեսա լույս հոգիներ բազմաթիվ,
		+	Որ զարդարված էին շողքով փոխադարձ։
		+
		+	Նման էի նրան, ով իր տենչը սուր
		+	Զսպում է և չի հանդգնում հարցեր տալ,
		+	Վախենալով, որ նեղություն կտա զուր։
		+
		+	Եվ ամենից շողշողունը ու մեծղին
		+	Այն թանկագին գոհարներից մոտ եկավ,
		+	Որպեսզի շուտ գոհացում տա իմ իղձին։
		+
		+	Ապա ասաց. «Եթե որ դու տեսնեիր
		+	Այն սերը վառ, որ այրում է մեզ այստեղ,
		+	Քո մտածումն անշուշտ հայտնի կանեիր։
		+
		+	Բայց որպեսզի դու չուշանաս հասնելու
		+	Նպատակիդ վսեմ, կտամ պատասխան
		+	Քո հարցին, որ վարանում ես հայտնելու։
		+
		+	Կասինոյի լեռան բագինն երբեմնի
		+	Հաճախում էր ժողովուրդը մոլորյալ
		+	Եվ քիչ հակված դեպ հավատը կենդանի։
		+
		+	Ես նա եմ, որ առաջինը տարա անդ
		+	Նրա անունն, ով նոր հավատ էր բերել,
		+	Բարձրացնելու մեզ մեր կյանքից հնավանդ։
		+
		+	Վերուստ վրաս այնքան շնորհ էր իջել,
		+	Որ շատերին դարձի բերի ամբարիշտ
		+	Պաշտամունքից, որով աշխարհ էր տարվել։
		+
		+	Այս մյուսները հայեցողներ են նման,
		+	Բոցավառված աստվածային այն սիրով,
		+	Որ ծնում է հույզեր, գործեր սրբազան։
		+
		+	Այստեղ Մակկարն ու Ռոմալդն են բարեծին.
		+	Այստեղ են ողջ իմ եղբայրները, որոնք
		+	Հոգով, մարմնով վանքերի մեջ փակվեցին»։
		+
		+	Եվ ես. «Սերը, որ դու բերում ես ի հայտ
		+	Քո խոսքերով, և երևույթդ բարի,
		+	Որ տեսնում եմ շողյունների մեջ ձեր այդ,
		+
		+	Բաց արին իմ վստահությանն հանդեպ ձեզ
		+	Այնպես, ինչպես ճառագայթներն արևի
		+	Բաց են անում վարդի թերթերը պես-պես։
		+
		+	Սակայն, հայր իմ, ստույգ ասա, ինձ խնդրեմ,
		+	Ես կարո՞ղ եմ այնքան շնորհ ստանալ,
		+	Որ իսկական քո պատկերով քեզ տեսնեմ»։
		+
		+	Եվ նա. «Եղբայր, կկատարվի իղձը քո
		+	Ամենաբարձր երկնագնդում, այնտեղ են
		+	Բավարարվում բոլոր իղձերը արգո։
		+
		+	Այնտեղ լրման ու ավարտման է հասնում
		+	Ամեն բաղձանք, այնտեղ ամեն մի մասնիկ
		+	Հավետ անշարժ ու անփոփոխ է մնում։
		+
		+	Երկնագունդն այդ ոչ տեղ ունի, ոչ շարժում.
		+	Մեր սանդուղքը բարձրանում է մինչև անդ,
		+	Դրա համար նրա ծայրը չես տեսնում։
		+
		+	Այս սանդուղքը մինչև գագաթն հեռավոր
		+	Տեսավ Հակոբ Նահապետը, երբ նրան
		+	Երևաց այն՝ հրեշտակներով բեռնավոր։
		+
		+	Հիմա ոչ ոք չի բարձրանում այս սանդղով,
		+	Իսկ իմ ախտի վանականները երկրում
		+	Զբաղված են միայն թղթեր տողելով։
		+
		+	Այն վանքերն, ուր ծաղկում էին սուրբ բարքեր,
		+	Արդ որջեր են, սքեմներն էլ վանական
		+	Լոկ դարձել են վատ ալյուրով լի պարկեր։
		+
		+	Վաշխը այնքան ատելի չէ երկնքին,
		+	Որքան բաշխը հասույթների վանական,
		+	Որ խեղում է մոնազների հենց հոգին։
		+
		+	Ինչ որ ունի եկեղեցին իբր ավանդ,
		+	Պատկանում է աղքատներին աղցավոր,
		+	Ոչ կղերին կամ լրբերին մանավանդ։
		+
		+	Այնքան եղկ ու մեղկ է բնույթը մարդու,
		+	Որ լավ սկիզբն ավելի կարճ է տևում,
		+	Քան պտկելուց մինչև պտղելը բարդու։
		+
		+	Պետրոսն սկսեց առանց ոսկու, արծաթի,
		+	Ես սկսեցի աղոթքներով, պասերով,
		+	Ֆրանկիսկն էլ սկսեց կյանքով աղքատի։
		+
		+	Թև բաղդատես բարվոք սկիզբը նրանց
		+	Այն ուղու հետ, ուր հաջորդներն են հասել,
		+	Կտեսնես, որ ճերմակը սև է դարձած։
		+
		+	Սակայն սրանց դարձի բերելը այնքան
		+	Մեծ հրաշք չէ, որքան հրաշքն այն, որով
		+	Ետ քաշվեցին Կարմիր ծովն ու Հորդանան»։
		+
		+	Այսպես խոսեց և իր խմբին միացավ.
		+	Ապա ամբողջ խումբը ի մի հավաքվեց
		+	Եվ պտուտքող հողմի նման բարձրացավ։
		+
		+	Իմ տիրուհին այնժամ նրանց ետևից
		+	Ինձ վեր մղեց այն սանդուղքով երկնաձիգ,
		+	Մի ուժով, որ գերիվեր էր իմ ուժից։
		+
		+	Երկրում ոչ ոք իր ուժերով բնական
		+	Չի բարձրացել շարժմամբ այնպես սրընթաց,
		+	Որ կարենար հավասարվել իմ շարժման։
		+
		+	Երանի թե ես տեսնեի, ընթերցող,
		+	Փառքը երկնի, ուր հասնելու համար ես
		+	Զղջացել եմ իմ մեղքերը ծանրացող.
		+
		+	Հրի միջից դու չես քաշի մատը քո
		+	Այնպես արագ, ինչպես արագ ես հասա
		+	Աստղահույլն այն, որ գալիս է Ցլից հետո։
		+
		+	Ո՛վ ջինջ աստղեր, ո՛վ վառ լույսեր դուք անշեջ,
		+	Ձեզնից եմ ես անտարակույս ստացել
		+	Մեծ կամ փոքըր հանճարը, որ կա իմ մեջ։
		+
		+	Ձեզ հետ ծագում և ձեզ հետ էր մայր մտնում
		+	Ստեղծողը մահկանացու կյանքերի,
		+	Երբ ես ծնունդ առա Տոսկան աշխարհում։
		+
		+	Եվ երբ որ ինձ շնորհ արվեց ելնելու
		+	Այն երկինքը, որի հետ եք պտտվում,
		+	Ինձ վիճակվեց ձեր հույլի մեջ ընկնելու։
		+
		+	Հիմա ձեզ եմ դիմում հոգով երկյուղած,
		+	Որպեսզի ձեր ներզորությունն ստանամ
		+	Կատարելու դժվար քայլն ինձ մնացած։
		+
		+	«Դու բարձրագույն երկնին այնքան մոտեցար,–
		+	Ասաց այնժամ Բեատրիչեն,— որ պետք է
		+	Քո հայացքը լինի վճիտ ու պայծառ։
		+
		+	Սակայն քանի դա դեռ այնտեղ չես հասել,
		+	Մի ակնթարթ նայիր ներքև և տես, թե
		+	Քո ոտքի տակ ինչքան աշխարհ ես անցել,
		+
		+	Որպեսզի դու կարողանաս գոհ սրտով
		+	Ներկայանալ հաղթանակի բանակին,
		+	Որ ահա քեզ երևալու է շուտով»։
		+
		+	Այնժամ ես յոթ երկինքներին նայեցի,
		+	Իսկ երկիրն ինձ այնքան ճղճիմ երևաց,
		+	Որ նրա այդ խղճուկ տեսքից ժպտացի։
		+
		+	Եվ լիովին համամիտ եմ հիմա ես
		+	Նրանց հետ, որ բանի տեղ չեն դնում այն
		+	Եվ խորհում են երկնի մասին մշտապես։
		+
		+	Ներքև տեսա Լատոնայի վառ աղջկան,
		+	Առանց սակայն այն բծերի, որոնք ես
		+	Վերագրեցի նոսր ու ստվար խտության։
		+
		+	Ես դիմացա որդուդ դեմքին, Հիպերիոն,
		+	Եվ տեսա թե ինչպես նրա շուրջբոլոր
		+	Պտույտ էին գործում Մայան ու Դիոն։
		+
		+	Ապա տեսա Յապիտերը մեղմաբար
		+	Հոր և որդու միջև, և ինձ պարզ եղավ,
		+	Թե ինչու են սրանք տեղեր փոխում հար։
		+
		+	Այսպես տեսա ողջ երկինքները յոթնյակ
		+	Իրենց ստույգ արագությամբ, մեծությամբ
		+	Եվ միջակա տարածությամբ բովանդակ։
		+
		+	Մշտահոլով աստղահույլից Երկվորյակ
		+	Տեսա երկիրն իր սարերով, ձորերով,
		+	Որտեղ մարդիկ այնքան դարձել են վայրագ։
		+
		+	Ապա դարձա նարից դեմքին գեղաթով։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ քսաներեքերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Ինչպես թռչունն, ուստերի մեջ ծվարած,
		+	Իր ձագերի բույնի մոտ է անցկացնում
		+	Ողջ գիշերը, երբ աշխարհն է խավարած,
		+
		+	Թե տեսնելու նրանց դեմքերն անձկալի,
		+	Թե ճարելու նրանց համար ուտելիք,
		+	Մի ծանըր գործ, սակայն այնքան հաճելի,
		+
		+	Եվ վաղ ժամին ճյուղի վրա է թառում
		+	Ու ըղձակաթ սպասում է արևին,
		+	Պիշ նայելով, թե այգը երբ է բացվում,—
		+
		+	Այսպես կանգնած սպասում էր տիրուհիս,
		+	Հայացքն ուղղած դեպի այն կողմն երկնքի,
		+	Ուր արևը դանդաղընթաց է գալիս։
		+
		+	Ես տեսնելով նրան այդպես մտասույզ,
		+	Նմանվեցի այն մարդուն, որ անձկությամբ
		+	Սպասում է մի նոր բանի բարեհույս։
		+
		+	Սակայն անցավ շատ կարճատև ժամանակ
		+	Սպասելուց մինչև պահն այն ցանկալի,
		+	Երբ երկինքը լուսավորվեց բովանդակ։
		+
		+	Բեատրիչեն ասաց. «Հիմա կտեսնես
		+	Սուրբ ընտրանին Քրիստոսի հաղթական.
		+	Ահավասիկ հիմա կգա ասպարեզ»։
		+
		+	Նրա դեմքը բոցավառվում էր կարծես,
		+	Եվ աչքերը այնպես փայլում բերկրանքից,
		+	Որ լռությամբ ստիպված եմ անցնել ես։
		+
		+	Ինչպես Տրիվիան լիալրման օրերում
		+	Պսպղում է Նիմֆաների մեջ հավերժ,
		+	Որոնք երկնի կամարի զարդն են կազմում,
		+
		+	Այսպես տեսա լույսերի մեջ բազմազան,
		+	Մի վառ արև, որ շողում էր նրանց մեջ,
		+	Ինչպես մերը, աստղերի մեջ այլազան։
		+
		+	Այդ փառահեղ էությունից ակնառու
		+	Ճաճանչում էր մի լույս այնքան փողփողուն,
		+	Որ աչքերըս անզոր էին տոկալու։
		+
		+	Բեատրիչե, առաջնորդ իմ քաղցրանուշ։
		+	Նա ինձ ասաց. «Դա մի շողյուն է, որին
		+	Ի զորու չէ հաղթահարել ոչ մի ուժ։
		+
		+	Դրա մեջ է Միտքն ու Ուժը վեհածին,
		+	Որ երկնի ու երկրի միջև անցք բացավ,
		+	Որին մարդիկ այնքան երկար տենչացին»։
		+
		+	Ինչպես շանթը, ծավալվելով շատ արագ,
		+	Ամպի միջից դուրս է ժայթքում ուժգնաթափ,
		+	Եվ ցած իջնում իր բնությանն հակառակ,
		+
		+	Այսպես միտքըս, գերաճելով վայելքից,
		+	Դուրս եկավ իր սահմաններից բնական,
		+	Եվ չիմացավ, թե ինչ եղավ այն պահից։
		+
		+	«Բսյց աչքերըդ և ինձ նայիր վերստին.
		+	Դու այնպիսի բաներ տեսար քո աչքով,
		+	Որ կարող ես հիմա տոկալ իմ ժպտին»։
		+
		+	Ես այն մարդու նման էի ճիշտ դարձել,
		+	Որ ուշքի է գալիս տեսած տեսիլքից,
		+	Բայց մոռացած՝ զուր է ճգնում այն հիշել,
		+
		+	Երբ լսեցի այդ առաջարկն ուղղված ինձ
		+	Արժան այնքան երախտիքի անմոռաց,
		+	Որ չի ջնջվի հիշողության մատյանից։
		+
		+	Եթե բոլոր պոետներն ինձ օգնեին,
		+	Որոնց Պոլիմն ու քույրերը մյուս բոլոր
		+	Ամենաքաղցր իրենց՝ կաթով սնեցին,
		+
		+	Չէի հասնի ճշմարտության մասնիկին,
		+	Երգելով այն ժպիտը սուրբ ու չքնաղ,
		+	Որ շողում էր նրա դեմքին խնդագին։
		+
		+	Արդ քանի որ ես Դրախտն եմ պատկերում,
		+	Սուրբ պոեմս պետք է ոստում կատարի,
		+	Ինչպես նա, ով ճամփան փակված է գտնում։
		+
		+	Արդեն նյութը դժվարին ու դժնդակ
		+	Այնքան ծանր է մահկանացու ուսերիս,
		+	Որ ամոթ չէ, եթե դողամ նրա տակ։
		+
		+	Ուղին, որով հանդուգն նավս է անցնում,
		+	Հարմար չէ ոչ փոքրածավալ, մակույկին,
		+	Ոչ նավորդին, որ իր ուժն է խնայում։
		+
		+	«Ինչո՞ւ դեմքիս սիրահարված ես այնքան,
		+	Որ չես նայում Քրիստոսի շողերի
		+	Ներքո ծաղկող այս պարտեզին դյութական։
		+
		+	Այնտեղ է վարդն, որի մեջ Բանն Աստուծո
		+	Մարմին առավ, այնտեղ են և շուշաններն,
		+	Որոնց բույրով բացվեց ուղին հավատո»։
		+
		+	Այսպես ասաց Բեատրիչեն, և ես, որ
		+	Պատրաստ էի նրա կոչին անսալու,
		+	Պիշ նայեցի այն պարտեզին լուսավոր։
		+
		+	Ինչպես երկրում մերթ տեսել եմ աչքերով
		+	Ծաղկուն մի մարդ՝ ամբողջովին ողողված
		+	Ամպը ճեղքած արևային շողերով,
		+
		+	Այսպես, տեսա այնտեղ բազում հոգիներ
		+	Լուսավորված վերուստ իջնող շողերով,
		+	Որոնց աղբյուրն անհնար էր ինձ տեսնել։
		+
		+	Ո՛վ բարի ուժ, որ շողացիր այդպես վառ,
		+	Դու բարձրացար, որպեսզի ես կարենամ
		+	Վերստանալ տեսողությունն, իմ պայծառ։
		+
		+	Այն ծաղիկը, որ ակնարկեց տիրուհիս,
		+	Եվ որին ես ոգեկոչում եմ հավետ,
		+	Իր վառ լույսով, հափշտակել էր հոգիս։
		+
		+	Հենց որ պարզվեց իմ աչքերին զուգական
		+	Պայծառությունն ու մեծությունը նրա,
		+	Որ երկնում ու երկրում եղավ հաղթական,
		+
		+	Երկնի խորքից մի ջահ իջավ ասպարեզ,
		+	Որ դառնալով, պտտվելով ընդհոլով,
		+	Շրջապատեց նրան պսակ մի որպես։
		+
		+	Երկրում հնչող մի քաղցրավաչ մեղեդի,
		+	Ունակ մարդու հոգին, համակ դյութելու,
		+	Թվալու էր նման ամպի որոտի,
		+
		+	Բաղդատությամբ հրեշտակային այն երգի,
		+	Որով ջահը փառաբանեց գոհարին,
		+	Որ ամենից թանկագին զարդն էր երկնի։
		+
		+	«Հրեշտակային սերն ու ոգին եմ բարի,
		+	Որ դառնում եմ էակի շուրջ երջանիկ,
		+	Որ իր ծոցում կրեց փրկիչն աշխարհի,
		+
		+	Եվ կդառնամ, ո՛վ թագուհի երկնային,
		+	Մինչև որ դու ելնես որդուդ ետևից,
		+	Եվ թո մուտքով պճնես երկինքը վերին»։
		+
		+	Ահա այսպես վերջանում էր երգը այն,
		+	Իսկ մյուս բոլոր հոգիները լուսազարդ
		+	Մարիամ անունն էին կրկնում միաձայն։
		+
		+	Կամար կազմող երկնագունդը տիեզերքի,
		+	Որ լինելով բարձրադիրը բոլորից,
		+	Աստծու շնչով ներգործվում է ուղղակի,
		+
		+	Իր կորությամբ այնքան հեռու էր մեզնից,
		+	Որ այնտեղից, ուր գտնվում էի ես,
		+	Նրա տեսքը տեսանելի չէր դեռ ինձ։
		+
		+	Բայց նայվածքըս բավական ուժ չունեցավ
		+	Հետևելու լուսապսակ թագուհուն,
		+	Որ ետևից որդու վերև բարձրացավ։
		+
		+	Մանուկն ինչպես, երբ սնուցվել է կաթով,
		+	Իր թևերը դեպի մայրն է երկարում,
		+	Թելադրված խանդաղակաթ, ջերմ սիրով,
		+
		+	Այսպես այն լույս-հոգիները մի առ մի
		+	Վեր համբարձան, հայտնելով այն սերը սուրբ,
		+	Որ սնուցում էին հանդեպ Մարիամի։
		+
		+	Ապա նրանք անշարժ կեցան իմ դիմաց,
		+	Օրհներգելով այնպես «Երկնից թագուհի»,
		+	Որի հմայքն ես տակավին չեմ մոռցած։
		+
		+	Որքան ունեն հարստություն լիառատ
		+	Հոգիներն այն, որոնք եղան աշխարհում
		+	Սերմնացաններ գործերի լավ, անարատ։
		+
		+	Այստեղ ապրում և այստեղ են վայելում
		+	Այն գանձերը, որոնք գնով զրկանքի
		+	Ձեռք բերվեցին բաբելոնյան աքսորում։
		+
		+	Աստ տոնում է իր հաղթանակը հավետ
		+	Աստուծո և Մարիամի վեհ որդյակի
		+	Հովանու տակ և հին ու նոր սրբոց հետ
		+
		+	Նա, ում ձեռքն են բանալիներն այդ փառքի։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ քսանչորսերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	«Ո՛վ կոչեցյալք օրհնյալ Գառի ընթրիքի,
		+	Ուր այնպիսի սնունդ եք դուք ստանում,
		+	Որ ձեր քաղցը հագեցնում եք լիուլի։
		+
		+	Եթե կանխավ սա Աստուծո շնորհիվ
		+	Ճաշակում է փշրանքը ձեր սեղանի,
		+	Դեռ չավարտած կյանքի ընթացքը լրիվ,
		+
		+	Հաշվի առեք նրա պապակն անհատնում
		+	Եվ գոհացրեք, դուք խմում եք այն
		+	Ակից, Ուրկից նրա մտածումներն են բխում»։
		+
		+	Այսպես խոսեց Բեատրիչեն ոգևոր,
		+	Եվ հոգիներն սկսեցին պտտվել,
		+	Բոցկլտալով աստղերի պես գիսավոր։
		+
		+	Եվ ինչպես որ անիվներն են պտտվում
		+	Ժամացույցի, բայց պտտվում են այնպես,
		+	Որ մեկն՝ անշարժ, մյուսը շարժուն է թվում,
		+
		+	Այսպես իրենց ոչ միակերպ պտույտով
		+	Շարժվում էին պարախմբերն այն հոգվոց,
		+	Առավել կամ նվազ արագ ընթացքով։
		+
		+	Իսկ մի խմբից առավել վեհ, ջերմեռանդ,
		+	Դուրս եկավ մի երանելի այնքան վառ,
		+	Որ նրա պես պայծառության չկար անդ։
		+
		+	Երեք անգամ նա տիրուհուս շուրջ դարձավ,
		+	Երգելով մի այնպիսի երգ երկնային,
		+	Որ չեմ կարող պատկերացնել ես բնավ։
		+
		+	Ուստի պետք է դա զանց առնեմ ես այստեղ,
		+	Քանզի տալու համար պատկերը դրա,
		+	Խոսքը պետք է լինի անչափ գունագեղ։
		+
		+	«Ով սուրբ քույր իմ, դու միայն քո խանդակաթ
		+	Սիրո ուժով ինձ հանում ես այն խմբից,
		+	Որի հետ ես պտտվում եմ անընդհատ»։
		+
		+	Կանգ առնելով լուսահոգին այն օրհնյալ,
		+	Արտաբերեց այս խոսքերը ոգեշունչ,
		+	Դիմելով դեպ իմ տիրուհին հիազմայլ։
		+
		+	Եվ տիրուհիս՝ «Ո՛վ դու մեծ այր փառալից,
		+	Որին Տերը բանալիները հանձնեց,
		+	Ցած բերելու այս բարձունքից ցնծալից,
		+
		+	Քննիր սրան հարցերում ծանր ու թեթև
		+	Էության շուրջ այն հավատի, որով դու
		+	Ծովի վրա քայյում էիր անդեդև։
		+
		+	Որ նա ունի ճշմարիտ սեր, լույս, հավատ,
		+	Գաղտնիք չէ քեզ, զի դա տեսնում ես այնտեղ,
		+	Ուր ամեն ինչ երևում է բացահայտ։
		+
		+	Բայց քանի որ արքայությունն այս երկնի
		+	Ձեռք է բերվում լոկ հավատով ճշմարիտ,
		+	Թող նա խոսի և նրա փառքն հռչակի»։
		+
		+	Աշակերտը ինչպես լռին ու հլու
		+	Սպասում է իր ուսուցչի հարցերին,
		+	Փաստարկելու համար և ոչ վճռելու,
		+
		+	Այսպես և ես զինված ամեն փաստարկով,
		+	Պատրաստ էի պատասխաններն իմ տալու
		+	Այդօրինակ մի քննիչի փառագով։
		+
		+	«Լավ քրիստոնյա, ասա, խոսիր բացահայտ,
		+	Հավատն ի՞նչ է»։ Ես բարձրացրի գլուխն իմ
		+	Դեպի լույսն այն, ուրկից ձայնն էր գալիս այդ։
		+
		+	Ապա դարձա իմ տիրուհուն ուղեկից.
		+	Նա նշանով ինձ հասկացրեց, որ հիմա
		+	Հարկ է զեղեմ հյութըս ներքին ակունքից։
		+
		+	«Եթե պետք է իմ հավատը ճշմարիտ
		+	Խոստովանեմ նախամարտկիդ վեհագույն,
		+	Ապա ես քեզ կարտահայտվեմ աներկմիտ,—
		+
		+	Ասացի ես։— Հայր իմ, ինչպես ճիշտ գրեց
		+	Քո եղբայրը, որը քեզ հետ միասին
		+	Հռոմն ուղիղ ճանապարհի մեջ դրեց,
		+
		+	Հավատն հիմքն է ամեն բանի հուսացված
		+	Եվ փաստարկը չերևացող բաների.
		+	Սա է նրա էությունը անկասկած»։
		+
		+	Եվ նա ասաց. «Դու շիտակ ես մտածում,
		+	Եթե լավ ես հասկանում, թե ինչու նա
		+	Հավատը հիմք ու փաստարկ է համարում»։
		+
		+	Ես ասացի. «Խորհուրդները իրերի,
		+	Որ ինձ այստեղ երկնքում են երևում,
		+	Այնքան մութ են մարդկանց համար աշխարհի,
		+
		+	Որ նրանց գոյն հավատի՛ մեջ է միայն,
		+	Որի վրա հիմնված է հույսը վեհ.
		+	Դրանից էլ հիմքի բնույթ ունի այն»։
		+
		+	Եվ մենք պետք է դատենք ըստ այդ հավատքի
		+	Գոյի մասին խորհուրդների անմատույց,
		+	Դրանից էլ բնույթ ունի փաստարկի»։
		+
		+	Եվ նա ասաց. «Եթե ամեն ինչ այսպես
		+	Պարզ ու հստակ հասկանային աշխարհում,
		+	Չէր ունենա սոփեստությունն ասպարեզ»։
		+
		+	Այսպես ոգեց հուրը սիրո հավաստի,
		+	Հետո հարեց. «Բավական լավ խոսեցիր
		+	Էության և արժեքի շուրջ հավատի։
		+
		+	Բայց ասա, թե դու քո հոգում այն ունե՞ս»։
		+	Ես ասացի. «Այո, ունեմ լիուլի,
		+	Եվ այդ մասին ոչ մի կասկած չունեմ ես»։
		+
		+	Եվ նա ասաց խորքից լույսի իր պայծառ.
		+	«Որտեղի՞ց քեզ այդ գոհարը թանկագին,
		+	Որը հիմքն է ամեն գործի բարերար»։
		+
		+	Այնժամ նրան ես ասացի. «Սուրբ Հոգու
		+	Շունչը առատ, որ սփռված է բոլոր
		+	Էջերի մեջ Մատյանների Սուրբ երկու,
		+
		+	Մի փաստարկ է, որ այնպիսի մեծ ուժով
		+	Հաստատում է հարկն ու հարգը հավատի,
		+	Որ փաստերն այլ զուր են թվում նրա քով»։
		+
		+	Եվ նա ասաց. «Սուրբ Մատյանները երկու,
		+	Որ այսպիսի հետևության քեզ բերին,
		+	Ինչո՞ւ Աստծուց ներշնչված ես գտնում դու»։
		+
		+	Ես ասացի. «Ապացույցը այդ բանի
		+	Հրաշքներն են, որոնք վեր են բնության
		+	Միջոցներից և ուժերից կենդանի»։
		+
		+	Պատասխանեց. «Ո՞վ է դրանք հավաստում։
		+	Հենց այդ երկու Մատյանները սրբազան,
		+	Որոնք միայն դրանց մասին են փաստում»։
		+
		+	Եվ ես. «Եթե աշխարհն առանց հրաշքի
		+	Քրիստոնեացավ, դա այնպիսի հրաշք է,
		+	Որ այլ փաստերն երևում են փանաքի.
		+
		+	Զի դու աղքատ ու ծոմ մտար ասպարեզ
		+	Բարի սերմը սերմանելու այնտեղ, ուր
		+	Նախ այգի էր, իսկ արդ դարձել է երեզ»։
		+
		+	Երբ լռեցի, հոգիների սուրբ դասում
		+	«Զքեզ, Աստուած, գովաբանեմ» երգն հնչեց
		+	Մի ձայնով որ միակն երկնում են լսում։
		+
		+	Եվ հոգևոր այն իշխանը, որ կարգին
		+	Քննել էր ինձ հարցերի շուրջ հավատի
		+	Ու ինձ հասցրել եզրափակիչ կետերին,
		+
		+	Շարունակեց. «Սուրբ շնորհը լուսատու
		+	Մինչև այստեղ լուսավորեց միտքը քո,
		+	Որ կարենաս պարտ ու պատշաճ դատել դու,
		+
		+	Եվ ես գոհ եմ քո պատասխան-խոսքերից.
		+	Սակայն ի՞նչն է քո հավատի առարկան,
		+	Եվ քաղել ես դու ինչպիսի՞ աղբյուրից»։
		+
		+	«Հայր սուրբ, դու, որ տեսանող ես աննման,
		+	Եվ որ երկրում հավատացիր դու այնպես,
		+	Որ ընկերիցդ առաջ իջար գերեզման,—
		+
		+	Ասացի ես,— արդ ուզում ես, որ հայտնեմ,
		+	Թե ի՛նչն է բուն առարկան իմ հավատի,
		+	Եվ որտեղի՛ց այդ հավատը ես ունեմ։
		+
		+	Պատասխանեմ. ես հավատում եմ Աստծուն
		+	Միակ, հավերժ, որ երկինքներն է շարժում,
		+	Եվ սիրով ու բարությամբ է առլեցուն։
		+
		+	Այդ հավատիս ապացույցները չեն լոկ
		+	Բնական ու բնազանցական, այլ նաև
		+	Ճշմարտությունն այն, որ հայտնել են իրոք
		+
		+	Վեհ Մովսեսը, մարգարեքն ու սաղմոսներ,
		+	Ավետարանն ու հենց դուք, որ գրեցիք,
		+	Երբ Սուրբ Հոգին լուսավորեց միտքը ձեր։
		+
		+	Հավատում եմ երեք հավերժ անձերի,
		+	Որոնք մեկ ու երրյակ էակ են կազմում,
		+	Որին «է» և «են» կցվում են անթերի։
		+
		+	Աստվածության այս խորհուրդը խորիմաստ
		+	Ավետարանն իր մասերով այլևայլ
		+	Դրոշմել է իմ մտքի մեջ բարեբաստ։
		+
		+	Սա է հիմքը, սա է կայծը այն անշեջ,
		+	Որ, աճելով, դառնում է բոց կենդանի
		+	Եվ զերթ աստղը երկնում՝ շողում է իմ մեջ»։
		+
		+	Ինչպես տերը, երբ տոնում է մի լավ լար,
		+	Ցնծությունից գրկում է իր ծառային,
		+	Հենց որ արդեն նա մնում է մունջ ու լուռ,
		+
		+	Այսպես հենց որ ես լռություն պահեցի,
		+	Երեք անգամ շուրջըս դարձավ, օրհնեց ինձ
		+	Այն լույս հոգին, որի դրդմամբ խոսեցի,—
		+
		+	Այնքան գոհ էր նա թվում իմ խոսքերից։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ քսանհինգերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Եթե մի օր այս պոեմը սրբազան,
		+	Որին երկինքն ու երկիրը ձեռք տվին,
		+	Եվ ինձ արժեց շատ տարիներ տքնաջան,
		+
		+	Մեղմի ոխը, ոչ ինձ վանեց հայրենի
		+	Այն փարախից, ուր քնեցի որպես գառ
		+	Հակառակորդ գայլերի մեջ վայրենի,
		+
		+	Այնժամ իբրև պոետ այնտեղ կդառնամ
		+	Այլ հասակով ու հռչակով և դափնին
		+	Մկրտությանս ավազանում կստանամ։
		+
		+	Հավատն այն, որ մեզ դարձնում է կամակից
		+	Աստվածության, ես ստացա հենց այնտեղ,
		+	Եվ Պետրոսն էլ դրա համար օրհնեց ինձ։
		+
		+	Ապա դեպ մեզ շարժվեց մի լույս առանձին
		+	Այն օղակի միջից, ուրկից ելել էր
		+	Քրիստոսի փոխանորդը առաջին։
		+
		+	Տիրուհիս ինձ այնժամ ասաց ցնծաձայն։
		+	«Նայիր, նայիր, ահա իշխանն հոգևոր,
		+	Որի համար այցելում են Գալիցիան»։
		+
		+	Այնպես ինչպես մի աղավնի թառելով
		+	Ընկերոջ մոտ՝ նրա հանդեպ հայտնում է
		+	Սեր ու գորով, պտտվելով, մնչելով,
		+
		+	Այսպես մեկը իշխաններից այն պայծառ
		+	Ջերմ ընդունեց մյուս իշխանին, գովելով
		+	Այն սնունդը, որ ջամբում է իրենց հար։
		+
		+	Երբ վերջացան ողջույնները փոխադարձ,
		+	Ամեն մեկը շլացնելու աստիճան,
		+	Շողշողաց ու լռին կանգնեց իմ դիմաց։
		+
		+	Բեատրիչեն այնժամ ասաց ժպտալի.
		+	«Ո՛վ պանծալի հոգի, դու որ գրեցիր
		+	Վեհանձնության մասին երկնից արքայի,
		+
		+	Քննիր սրան, հույսի մասին դու մի քիչ.
		+	Դու գիտես, որ եղար նշանը դրա,
		+	Երբ երեքիդ ընտրեց Հիսուսը փրկիչ»։
		+
		+	«Սրտով արի ու կորովի դու մնա.
		+	Ով գա այստեղ մահկանացու աշխարհից,
		+	Հարկ է, որ մեր ճաճանչներից զորանա»։
		+
		+	Երկրորդ հոգուց այս խրախույսն ինձ տրվեց.
		+	Եվ հայացքըս ես ուղղեցի վեհերին,
		+	Որոնց լույսը ինձ նախապես շլացրեց։
		+
		+	«Մեր վեհափառ Տերը թույլ է տվել քեզ,
		+	Որ դու դեռ ողջ՝ գաս իր սրահը ներքին
		+	Եվ այնտեղ իր իշխաններին հանդիպես։
		+
		+	Ու տեսնելով այս բուն պալատը վերին,
		+	Ամրապնդես քո և այլոց մեջ հույսն այն,
		+	Որից երկրում սեր է ծագում առ բարին։
		+
		+	Արդ ասա ինձ՝ ի՞նչ է հույսը և ինչպե՞ս
		+	Քո հոգու մեջ այն ծագում է ու ծաղկում»։
		+	Այսպես հարեց երկրորդ հոգին լուսատես։
		+
		+	Եվ ողորմած իմ տիրուհին, որ այսքան
		+	Վսեմական բարձունքներն էր ինձ հանել,
		+	Իմ փոխարեն այսպես տվեց պատասխան.
		+
		+	«Քրիստոնեից համընդհանուր աշխարհում
		+	Ոչ ոք չունի այնքան շատ հույս, որքան սա,
		+	Ինչպես գրված է դա երկնի մատյանում։
		+
		+	Ուստի սրան շնորհ տրվեց մասնավոր
		+	Եգիպտոսից Երուսաղեմ երթալու՝
		+	Դեռ չավարտված իր պայքարը երկրավոր։
		+
		+	Մյուս կետերը, որ դու հարցրիր հեզաբար,
		+	Որպեսզի նա հիմք ունենա պատմելու,
		+	Թե հույսն, ինչքան հաճելի է քեզ համար,
		+
		+	Այդ հարցերին ինքը կտա պատասխան,
		+	Քանզի դրանք դժվարին ու կնճռոտ չեն,
		+	Եվ Աստուծո շնորհն օգնի թող նրան»։
		+
		+	Իբր աշակերտ, որ վստահ ու համարձակ
		+	Պատմում է իր իմացածը ուսուցչին,
		+	Որ ցույց տա իր գիտելիքը բովանդակ,
		+
		+	Ասացի. «Հույսն սպասումն է ապագա
		+	Ստույգ փառքի, որին ծնունդ են տալիս
		+	Երկնի շնորհն ու արժանիքը առկա։
		+
		+	Այդ լույսը ինձ շատ աստղերից է գալիս.
		+	Բայց իմ սրտում այն ծորողը առաջին
		+	Եղավ վսեմ օրհներգիչը Բարձրյալի։
		+
		+	Իր օրհներգում նա ասում է. «Թող հուսան
		+	Ի քեզ նրանք, որ քո անունը գիտեն»։
		+	Հավատացյալք կա՞ն, որոնք դա չիմանան։
		+
		+	Դու էլ Թղթովդ համակեցիր ինձ հույսով,
		+	Այնպես որ ես դրանով եմ տոգորված,
		+	Եվ սիրտն այլոց ողողում եմ ձեր լույսով»։
		+
		+	Մինչդեռ ահա այսպես էի խոսում ես,
		+	Լուսահոգին թրթռում էր ու շողում
		+	Լուսաթրթիռ, փաղփուն փայլակ մի որպես։
		+
		+	Ապա ասաց. «Սերը, որով այրվում եմ
		+	Հանդեպ հույսի, որ ուղեկցեց ինձ կյանքում
		+	Մինչև վերջին իմ մարտն և մահը դժխեմ,
		+
		+	Ինձ մղում է հոժարակամ քեզ հարցնել,
		+	Թե ինչ է քո տածած հույսի առարկան,
		+	Որ ի վերուստ քեզ համար է խոստացվել»։
		+
		+	Ես ասացի. «Կտակարանն հին ու նոր
		+	Ցույց են տալիս այն նպատակը, որին
		+	Նկրտում Են հոգիները բարեշնորհ։
		+
		+	Արդ Եսային ասում է, որ ամեն ոք
		+	Հագնելու է երկու հանդերձ երկնքում
		+	Եվ ապրելու այնտեղ առոք ու փառոք։
		+
		+	Քո եղբայրը այս հայտնությունն ավելի
		+	Լավ է պարզում, երբ խոսում է սպիտակ
		+	Հանդերձների մասին հոգվոց ցնծալի»։
		+
		+	Երբ վերջացրի այս խոսքերը պարզարան,
		+	Մեր վերևում հնչեց «Ի քեզ յուսասցին»,
		+	Որին ամբողջ խումբը տվեց պատասխան։
		+
		+	Հուսկ նրանց մեջ մի լույս շողաց այնպես վառ,
		+	Որ նման աստղ եթե լիներ Խեցգետնում,
		+	Ձմռան ամսում չէր լինի օր մի խավար։
		+
		+	Օրիորդն ինչպես վեր է կենում պարելու,
		+	Լոկ անելու համար պատիվ նոր հարսին,
		+	Ոչ թե իրեն ցուցադրելու, սիգալու,
		+
		+	Այսպես լույսն այդ մատչեց մյուս երկուսին,
		+	Որոնք մղված իրենց սիրուց խանդավառ,
		+	Երգում էին ու կաքավում միասին։
		+
		+	Նա նրանց հետ մեկտեղ երգեց ու պարեց,
		+	Իսկ տիրուհիս լուռ ու անշարժ հարսի պես
		+	Իր հայացքը նրանց վրա բևեռեց։
		+
		+	«Սա նա է, որ իր գլուխը հանգչեցրեց՝
		+	Հավալուսնի կրծքին, և որ նրանից,
		+	Մի մեծագույն հանձնառություն ընդունեց»։
		+
		+	Այսպես ասաց ինձ տիրուհիս անբասիր,
		+	Բայց խոսելով և խոսելուց հետո դեռ.
		+	Չդադարեց նրանց նայել ուշադիր։
		+
		+	Ինչպես նա, ով ճիգ ու ջանք է գործ դնում
		+	Արեգակի խավարումը տեսնելու
		+	Եվ նայելով հանդերձ ոչինչ չի տեսնում,
		+
		+	Այսպես եղա լույսից հագա բարեբաստ։
		+	Սա ինձ ասաց. «Ինչո՞ւ ես քեզ կուրացնում.
		+	Դու ճգնում ես տեսնել այն, ինչ չկա աստ։
		+
		+	Մարմինս երկրում արդ հող է ու կլինի
		+	Մյուսների հետ, քանի այստեղ թիվը մեր
		+	Վերուստ նշված քանակության չի հասնի։
		+
		+	Այս երջանիկ վայրը ելան սոսկապես
		+	Երկու էակ իրենց կրկնակ հանդերձով
		+	Եվ այս մասին ձեր աշխարհում կպատմես»։
		+
		+	Այս խոսքերից՝ պարը հոգվոց լուսազգյաց
		+	Դադար առավ և նրա հետ միասին
		+	Նրանց խմբերգն երեք ձայնից կազմված,
		+
		+	Այնպես, ինչպես խոնջենքից կամ վտանգից
		+	Խուսափելու համար թիերը ջրում
		+	Կանգ են սանում նավապետի սուլոցից։
		+
		+	Օ՜, ինչ հուզում ես ապրեցի ներքնապես,
		+	Երբ շուռ գալով դեպ իմ չքնաղ տիրուհին,
		+	Չկարեցա նրան տեսնել, թեև ես
		+
		+	Իր մոտ էի և երջանիկ լիովին։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ քսանվեցերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Կուրանալուց մինչ վախենում էի ես,
		+	Այն վառ լույսից<ref>''Այն վառ լույսից'' — Հովհաննես առաքյալի լույսից։</ref>, որ ինձ այդպես շլացրեց,
		+	Ուշագրավ մի ձայն ելավ փութապես,
		+
		+	Ինձ ասելով. «Քանի դու դեռ չես գտել
		+	Իմ պատճառով կորցրած լույսը աչքերիդ,
		+	Կարող ես դա մտքիդ լույսով փոխարինել։
		+
		+	Ուրեմն ասա՝ ո՞ւր է ձգտում քո հոգին<ref>''Ո՞ւր է ձգտում քո հոգին'' — ի՞նչ բանի է ուղղված քո սերը, ի՞նչն է քո սիրո առարկան։</ref>.
		+	Իմացիր, որ տեսողությունն աչքերիդ
		+	Թուլացած է, բայց չի հանգած լիովին։
		+
		+	Զի տիրուհիդ, որ քեզ վերև է տանում
		+	Աստվածային այս մարզերով լուսեղեն,
		+	Անանիայի ուժը ունի իր աչքում»<ref>''Անանիայի ուժը ունի իր աչքում'' — Բեատրիչեն իր նայվածքով կարող է Դանտեին վերադարձնել տեսողությունը, ինչպես Քրիստոսի առաջին հետևորդներից Անանիան Պողոս առաքյալին վերադարձրեց տեսողությունը, երբ նրան մկրտեց («Գործք առ.» Թ, 10-12)։</ref>։
		+
		+	Ես ասացի. «Թող դարմանվեն վաղ կամ ուշ
		+	Իմ աչքերը, ուրկից սիրտըս թափանցեց
		+	Այն սերը հուր, որով այրվում եմ դեռ հույժ։
		+
		+	Վեհ Բարիքը<ref>''Վեհ բարիքը...'' '' գերագույն բարիքը, աստված։</ref> արքունիքի երկնային
		+	Եվ սկիզբը և վախճանն է իմ սիրո,
		+	Որով համակ տոգորված է իմ հոգին»։
		+
		+	Այն նույն ձայնը, որ իմ երկյուղներ ցրել,
		+	Որի պատճառն իմ շլացումն էր լույսից,
		+	Ինձ թելադրեց նորից մի քիչ բարբառել,
		+
		+	Ինձ ասելով. «Սիրո մասին միտքը քո
		+	Պետք է պարզվի, պետք է ասես հիմա դու,
		+	Թե ինչն ուղղեց վերև աղեղըդ սիրո»։
		+
		+	Եվ ես նրան. «Իմ մեջ սերը առ Աստված
		+	Առաջացավ փաստարկներով բանական
		+	Եվ հայտնությամբ, որ այստեղից է իջած.
		+
		+	Զի բարիքը, երբ այն լավ է ճանաչվում,
		+	Սեր է հրահրում, և հրահրում այնքան շատ,
		+	Որքան բարիք է այն իր մեջ ընդգրկում։
		+
		+	Արդ Աստածո բարիքն այնքան է շռայլ,
		+	Որ նրանից բացի ամեն այլ բարիք
		+	Նրա շողի լոկ մի նշույլն է անփայլ։
		+
		+	Եվ ով որ այս ճշմարտությանն է տեղյակ,
		+	Բուռըն սիրով պետք է հակվի դեպի նա
		+	Ավելի քան, դեպի ուրիշ մի էակ։
		+
		+	Ճշմարտությունն այդ պարզում է իմ առջև
		+	Նա<ref>''Նա'' — հավանաբար Արիստոտելը։</ref>, ով նշում է, թե Սերը առաջին
		+	Հիմքն է ամեն գոյացության հարատև։
		+
		+	Այդ պարզում է Արարչի խոսքը անգամ,
		+	Երբ մի անգամ նա ասել է Մովսեսին.
		+	«Ամեն բարիք ես քեզ պիտի արդ ցույց տամ»<ref>''«Ամեն բարիք ես քեզ պիտի արդ ցույց տամ»'' '' տես «Գիրք Ելից» ԼԳ, 17-19։</ref>։
		+
		+	Դու ևս այդ պարզում ես ինձ, երբ քո հին
		+	Երկըդ վսեմ<ref>''Երկըդ վսեմ'' — նկատի ունի Հովհաննեսի «Հայտնությունը» կամ, գուցե, «Ավետարանը»։</ref>, ավելի քան ուրիշ երկ,
		+	Խորհուրդները երկնի հայտնում է երկրին»։
		+
		+	Եվ նա ասաց. «Դատողությամբ մարդկային
		+	Ու նրա հետ ներդաշնակող հայտնությամբ
		+	Քո մեծ սերը ուղղված է առ վեհ Բարին։
		+
		+	Սակայն դու ինձ դարձյալ ասա պարզորեն
		+	Այլ պատճառներ ունե՞ս նրան սիրելու,
		+	Եվ հայտնիր, թե պատճառներն այդ որո՞նք են»։
		+
		+	Քրիստոսի արծվի<ref>''Քրիստոսի արծվի'' — Հովհաննեսի։</ref> միտքը սրբազնյա
		+	Ես հասկացա, և ես նույնիսկ զգացի,
		+	Թե պատասխանս ուր էր ուզում տանել նա։
		+
		+	Ես ասացի. «Այն պատճառները բոլոր,
		+	Որ կարող են սիրտը ուղղել առ Աստված,
		+	Նպաստել են իմ այդ սիրույն անմոլոր։
		+
		+	Գոյությունը տիեզերքի և մարդու,
		+	Մահը Նրա, ով այն կրեց մեզ համար,
		+	Եվ մեր հույսը հավերժ կյանքով ապրելու,
		+
		+	Այս բոլորը, ասվածի հետ միասին,
		+	Ինձ դուրս բերին մոլոր սիրո օվկիանից
		+	Եվ ճշմարիտ սիրո ափը հանեցին։
		+
		+	Իսկ տերևներն<ref>''Իսկ տերևներն...'' — քանի որ հավերժական պարտիզպանը աստված է, ըստ ավետարանական պատկերի (Հովհ. ԺԵ, 1), ապա պարտեզը նրա կողմից կառավարված աշխարհն է, իսկ տերևները, աստվածային շնորհով օժտված էակներն են, որոնց պետք է սիրել ըստ նրանց օժտվածության աստիճանի։</ref>, որ աճում են պերճորեն
		+	Հավերժական պարտիզպանի պարտեզում.
		+	Ես սիրում եմ այնքան, որքան արժան են»։
		+
		+	Երբ լռեցի, հնչեց ամբողջ երկնքով
		+	Մի դաշնալուր ու քաղցըր երգ՝ «Սուրբ, սուրբ, սուրբ»։
		+	Եվ տիրուհիս ձայնակցում էր հրճվանյքով։
		+
		+	Եվ ինչպես մարդ, մի վառ լույսից արձակված,
		+	Հանկարծակի արթնանում է իր քնից,
		+	Շնորհիվ իր կապիճների գրգռված,
		+
		+	Եվ մի րոպե խուսափում է տեսածից,
		+	Մինչև նրան աջակցության չհասնի
		+	Տեսողական ունակությունը նորից,
		+
		+	Այսպես ցրվեց մշուշը իմ աչքերից
		+	Շողյուններով իմ տիրուհու աչքերի,
		+	Որոնց փայլը կնկատվեր շատ հեռվից։
		+
		+	Եվ այնժամ ես տեսա հստակ, անաղոտ,
		+	Ու զարմանքով հարցրի նրան, թե ով կա
		+	Չորրորդ լույսում, որ երևում է մեզ մոտ։
		+
		+	Եվ տիրուհիս. «Այդ լույսի մեջ մերձավոր
		+	Գտնվում է հոգին մարդու առաջին,
		+	Ում ստեղծեց Զորությունը նախավոր»։
		+
		+	Ինչպես ճյուղը, երբ մի քամի է անցնում,
		+	Նախ հակվում է դեպի գետին և ապա
		+	Իր սեփական ուժով նորից բարձրանում,
		+
		+	Այսպես, գլուխս ես ապշահար հակեցի,
		+	Սակայն շուտով բարձրացըրի նորից այն
		+	Եվ խոսելու տենչով վառված ասացի.
		+
		+	«Ո՛վ արարած, որ միայն դու չափահաս
		+	Ստեղծվեցիր, ո՛վ մարդկության նախահայր,
		+	Որին ամեն մի կին աղջիկ է և հարս<ref>''Որին ամեն մի կին աղջիկ է և հարս'' — եթե Ադամը հայրն է բոլոր մարդկանց, ապա ամեն կին նրա աղջիկն է, իբրև նրա սերունդ և նրա հարսն է, իբրև նրա սերնդի կին։</ref>,
		+
		+	Թախանձագին խնդրում եմ թեզ, որ խոսես,
		+	Դու տեսնում ես իմ ցանկությունը այրող.
		+	Ես կլռեմ, որպեսզի շատ լսեմ քեզ»։
		+
		+	Եվ ինչպես ձին, որին սթար է պատում,
		+	Երերվում է նրա ներքո, և ծածքի
		+	Խաղացքներով իր ցանկությունն է հայտնում,
		+
		+	Նմանապես և այն հոգին նախաստեղծ
		+	Պլպլումով իրեն պատող շողերի
		+	Ինձ հայտնեց իր խնդակցությունը անկեղծ։
		+
		+	Ապա ասաց. «Թեպետև դու լռում ես,
		+	Բայց քո իղձը ես ավելի լավ գիտեմ,
		+	Քան այն, ինչ որ լավ հայտնի է թվում քեզ։
		+
		+	Ես տեսնում եմ դա Ճշմարիտ Հայելում<ref>''Ճշմարիտ հայելում'' — աստծու մեջ։</ref>,
		+	Ուր ամեն ինչ ցոլանում է նրա մեջ,
		+	Բայց ինք լրիվ ոչ մի բանում չի ցոլում։
		+
		+	Դու ուզում ես իմանալ, թե ե՞րբ Աստված
		+	Ինձ զետեղեց այն պարտեզում բարձրաբերձ<ref>''Պարտեզում բարձրաբերձ'' — Երկրային դրախտի դյութական անտառում։</ref>,
		+	Որտեղից քեզ բացվեց ուղին վերընթաց.
		+
		+	Որքա՞ն ատեն այնտեղ ուրախ ապրեցի,
		+	Ի՞նչն էր պատճառն աստվածային բարկության,
		+	Եվ ո՞րն էր այն լեզուն, որով խոսեցի։
		+
		+	Որդյակ, գիտցիր, որ պատճառն իմ արտաքսման<ref>''Պատճառն իմ արտաքսման...'' — Ադամը չորս թվարկված հարցերին պատասխանում է ոչ ըստ նրանց հերթականության, այլ ըստ կարևորության. և պատասխանելով առաջին հերթին երրորդ հարցին, ասում է, որ Եդեմից իր արտաքսվելու պատճառը եղավ ոչ թե արգելված պտղի ճաշակումը, այլ դրանով գիտակցաբար խախտելը աստծու կողմից մարդու համար նշված չափն ու սահմանը։</ref>
		+	Եղավ ոչ թե ճաշակումը չար պտղից,
		+	Այլ լոկ այն, որ չափ անցկացրի ու սահման։
		+
		+	Չորս հազար և երեք հարյուր երկու ամ<ref>''Չորս հազար և երեք հարյուր երկու ամ...''— Ադամը 4302 տարի մնացել է Լիմբոսում, իսկ դրանից առաջ երկրի վրա ապրել է 930 տարի։</ref>
		+	Ես բաղձացի երանության՝ այն վայրում,
		+	Ուրկից Վիրգիլն եկավ քեզ մոտ փութակամ.
		+
		+	Բայց նախքան այդ, երբ ողջ էի դեռ երկրում,
		+	Ինը հարյուր երեսուն հեղ ես տեսա
		+	Արեգակի պտույտը իր ուղեծրում։
		+
		+	Իմ ստեղծած լեզուն հանգել էր իսպառ,
		+	Երբ Նեմբրոթը իր մարդկանց հետ տակավին
		+	Անմիտ գործին<ref>''Անմիտ գործին'' — Բաբելոնի աշտարակաշինության (Հմմտ. «Դժ,» ԼԱ, 77—78. «Քավ.» ԺԲ, 34—36)։</ref> չէր ձեռնարկել խոլաբար։
		+
		+	Տևական չէ արգասիքը մտքերի,
		+	Մարդկանց կամքի քմհաճության պատճառով,
		+	Որ փոխվում է ազդեցությամբ աստղերի։
		+
		+	Շատ բնական բան է խոսելը մարդկանց.
		+	Բայց այս կերպ կամ այն կերպ խոսելը ոչ թե
		+	Բնությունից, այլ մարդկանցից է կախված։
		+
		+	Երբ դեռ չէի իջել խորքը Դժոխքի,
		+	I<ref>''I'' — մեկ, միակ. այսպես է Դանտեն կոչում աստծու սկզբնական անունը։</ref> էր կոչվում երկրում Բարին Գերագույն,
		+	Որի մեջ է լոկ աղբյուրն իմ բերկրանքի.
		+
		+	Այնուհետև նա EL<ref>''El'' — եբրայերեն լեզվում աստծու սովորական անունը։</ref> կոչվեց, ըստ որում
		+	Փոփոխվում է մարդկանց լեզուն, ճիշտ ինչպես
		+	Տերևներն են տերևներին հաջորդում։
		+
		+	Եդեմական լեռան վրա երկնաձիգ<ref>''Եդեմական լեռան վրա երկնաձիգ...'' — պատասխանելով երկրորդ հարցին։ Ադամն ասում է, որ ինքը Երկրային դրախտում մնաց ընդամենը վեց ժամ։</ref>
		+	Ես մնացի, մեղքից առաջ և հետո,
		+	Առավոտից մինչև ժամն այն փոխանցիկ,
		+
		+	Երբ քառորդ է փոխում արևն հարագո»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ քսանյոթերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	«Փառք Հոր, Որդւոյ, Հոգւոյն Սրբոյ» օրհներգեց
		+	Դրախտն ամբողջ ձայնով այնպես դյութական,
		+	Որ զգլխիչ արբեցություն ինձ տվեց։
		+
		+	Ինձ թվում է, թե իմ տեսածը բոլոր
		+	Տիեզերքի մի ժպիտն էր, որ հոգիս
		+	Համակում էր զմայլանքով անսովոր։
		+
		+	Ո՛վ անպատում խինդ ու խնծիղ անխռով.
		+	Ո՛վ սիրո ու խաղաղության կյանք համակ.
		+	Ո՛վ ճշմարիտ հարստություն ապահով։
		+
		+	Առջևս էին չորս ջահերը լուսավոր,
		+	Իսկ այն ջահը, ոը առաջինն երևաց,
		+	Սկսեց դառնալ ավելի վառ ու բոսոր
		+
		+	Եվ նա այնպես փոխվեց, ինչպես կփոխվեր
		+	Լուսնթագը, եթե նրա գույնը բաց
		+	Հրատի վառ կարմիր գույնին վերածվեր։
		+
		+	Տիեզերքի նախախնամողն անթերի
		+	Ամենուրեք լռություն էր պարտադրել
		+	Դասերի մեջ երանելի սրբերի,
		+
		+	Երբ լսեցի. «Մի զարմանա, եթե ես
		+	Գույն եմ փոխում, հիմա սրանք էլ բոլոր
		+	Գույն կփոխեն, երբ ես խոսեմ խստապես։
		+
		+	Նա, ով երկրում բռնի գահս է գրավել,
		+	Գահըս, գահըս, որ թափուր է Աստուծո
		+	Որդու աչքին, իմ գերեզմանն է դարձրել
		+
		+	Մի կոյանոց աղտեղության և արյան.
		+	Որի համար՝ գահավիժյալն այստեղից
		+	Դժոխքի մեջ կուրախանա անպայման»։
		+
		+	Այս խոսքերից պատեց երկինքը համակ
		+	Այն շառ գույնով, որ ամպերն են ստանում
		+	Այգի և կամ մայրամուտի ժամանակ։
		+
		+	Ինչպես կինը մաքուր վարքով ու բարքով.
		+	Երբ լսում է մեկի հանցանքը միայն,
		+	Ամոթանքից գունափոխվում է դեմքով,
		+
		+	Այսպես փոխվեց Բեատրիչեն հեղակարծ.
		+	Ես կարծում եմ երկինքն այսպես մռայլվեց,
		+	Երբ չարչարվեց Քրիստոսը խաչաբարձ։
		+
		+	Ապա հոգին մի ձայնով, որ այլայլվել
		+	Ու փոխվել էր ոչ պակաս քան դեմքը իր,
		+	Շարունակեց այսօրինակ բարբառել.
		+
		+	«Աստուծո հարսն իմ արյունով չսնվեց,
		+	Ոչ էլ սնվեց Լինի, Կլետի արյունով,
		+	Որ ձեռք բերեր ոսկու դեզեր մեծամեծ,
		+
		+	Այլ սնվեց, որ այս ջինջ կյանքը ձեռք բերվեր.
		+	Քսեստը, Պիոսն, Ուրբանոսն ու Կալիստոն
		+	Զոհ գնացին տանջանքներից կարեվեր։
		+
		+	Մեր իղձն այն չէր, որ քմայքով պապերի
		+	Քրիստոնյա ժողովուրդը բաժանվեր
		+	Աջակողմյան, ձախակողմյան խմբերի.
		+
		+	Որ ինձ տրված բանալիքը դառնային
		+	Զինանշան դրոշի վրա պապական
		+	Եվ դրանով յուրայնոց դեմ կռվեին.
		+
		+	Որ իմ պատկերն իբրև կնիք ծառայեր
		+	Վաճառելու արտոնագրեր ստահոդ,
		+	Որի համար ես կարմրում եմ հաճախ դեռ։
		+
		+	Երևում են երկրի ամեն արոտում
		+	Հափշտակիչ գայլեր հովվի հագուստով.
		+	Արդար Աստված, ինչո՞ւ նրանց չես դատում։
		+
		+	Պատրաստվում են Գասկոնցիք ու Կահորցիք
		+	Մեր արյունը խմել։ Ո՛վ լավ սկիզբներ,
		+	Ինչքա՜ն տխուր, վատ վախճանի հանգեցիք։
		+
		+	Բայց Բարձրյալը, որ պաշտպանեց աշխարհի
		+	Փառքն Հռոմում՝ Սկիպիոնի միջոցով,
		+	Կփութա և սրան օգնել ըստ կարի։
		+
		+	Իսկ դու, որդի, որ մարմնով չես մեռածի,
		+	Եվ պիտի վար վերադառնաս, մի լռիր,
		+	Հայտնիր մարդկանց ինչ որ ես քեզ ասացի»։
		+
		+	Ինչպես երկրում ամպերն ի վար են իջնում
		+	Ձյան ծվեններ, իբրև սառած շոգիներ,
		+	Երբ արևը Այծեղջյուրին է հասնում,
		+
		+	Այսպես այստեղ ելնում էին դեպի վեր
		+	Այն լուսեղեն հոգիները հաղթական,
		+	Որ մինչև այդ մեզ հետ էին կանգնել դեռ։
		+
		+	Իմ հայացքը նրանց շարժմանն հետևեց,
		+	Մինչ որ աճած տարածությունը մեր մեջ
		+	Նրանց տեսնել ինձ անկարող դարձրեց։
		+
		+	Երբ ես արդեն դադրել էի վեր նայել,
		+	Իմ տիրուհին ասաց. «Նայիր դեպի ցած,
		+	Տես, թե ինչքան տարածություն ես անցել»։
		+
		+	Այն պահից, երբ նայել էի ես ներքև,
		+	Անցել էի մի կամարով, որ կեսից
		+	Նախագոտու հասնում է ծայրը մինչև։
		+
		+	Եվ Գադեսից այն կողմ տեսա օվկիանն այն,
		+	Որով Ուլիսն անցնել փորձեց, իսկ այս կողմ՝
		+	Այն ափը, ուր լավ բեռ դարձավ Եվրոպան։
		+
		+	Երկրից ինձ դեռ բավական բան կերևար։
		+	Բայց արևը հեռացել էր ինձանից
		+	Ավելի քան մի անջրպետ լուսավառ։
		+
		+	Այնժամ, ահա, սիրատոչոր իմ հոգին,
		+	Որ հարաժամ իմ տիրուհուն էր ձգտում,
		+	Կարոտել էր նրա քաղցըր նայվածքին։
		+
		+	Այն ամենը, ինչ բնությունն է երկնել
		+	Կամ արվեստն է կերտել մարմնից, մարդկային,
		+	Որ կարող է մարդու հոգին առինքնել,
		+
		+	Այդ բոլորը մեկտեղ ոչինչ կթվար
		+	Բաղդատմամբ այն աստվածային հմայքին,
		+	Որ ես տեսա նրա դեմքին խանդավառ։
		+
		+	Այն ուժը, որ նրա նայվածքն ինձ տվեց,
		+	Ինձ բաժանեց սիրուն բույնից Լեդայի
		+	Եվ գերարագ երկնքի մեջ ինձ նետեց։
		+
		+	Այդ երկնքի տեղամասերն անհամար
		+	Այնքան նման էին, որ ես չգիտեմ,
		+	Թե տիրուհիս որ տեղն ընտրեց ինձ համար։
		+
		+	Սակայն նա, որ իմ ցանկությունն էր տեսնում,
		+	Սկսեց խոսել այնպես ժպտուն, որ կարծես
		+	Նրա դեմքին ինքը Աստված էր ժպտում.
		+
		+	«Այստեղից է ծագում առնում տիեզերքի
		+	Կառուցվածքը, որի կենտրոնն անշարժ է,
		+	Իսկ մասերն այլ՝ շարժման մեջ են մշտակի։
		+
		+	Այս երկինքը ընկած է այն ոլորտում,
		+	Ուր տիրում է աստվածային միտքը խոր,
		+	Որի ուժը ստորև է հաղորդում։
		+
		+	Լույսն ու սերն են շրջապատում միշտ նրան,
		+	Ինչպես և սա մյուս երկինքները բոլոր,
		+	Որ վարվում են վերին կամքով տիրական։
		+
		+	Իր շարժումը չի որոշվում այլ չափով,
		+	Բայց մյուսները սրանով են որոշվում,
		+	Ինչպես տասը՝ հինգերորդով ու կեսով։
		+
		+	Հետևաբար քեզ բացահայտ է դառնում,
		+	Որ ժամանակն իր արմատները ունի
		+	Այս անոթում, տերևներն էլ՝ մյուսներում։
		+
		+	Ագահությո՛ւն, մարդկանց այնպես ես սուզել
		+	Քո անդնդում, որ ոչ մեկը չի կարող
		+	Իր աչքերը քո աչքերից դուրս հանել։
		+
		+	Մերթ մարդկանց մեջ ծաղկում է կամքը բարի,
		+	Բայց անձրևը համառորեն տեղացող
		+	Լավ մրգերը փոխում է վատ մրգերի։
		+
		+	Հավատը և անմեղությունը մարդկանց
		+	Մանկանց մեջ են միայն, ապա ցնդում են,
		+	Դեո չպատած մազով այտերը նրանց։
		+
		+	Մեկը, քանի թոթով լեզվով է խոսում,
		+	Ժուժկալում է, իսկ երբ բացվում է լեզուն,
		+	Որկրաժետ ու պոռոտախոս է դառնում։
		+
		+	Մեկը, քանի  թոթով լեզվով է խոսում,
		+	Մորը սիրում ու լսում է, իսկ երբ որ
		+	Մեծանում է, նրա թաղվելն է ուզում։
		+
		+	Այսպես մարդու բնությունը մաքրածին
		+	Խաթարվում է, երբ ենթակա է դառնում
		+	Արեգակի Սիրուն դստեր հմայքին։
		+
		+	Այս բոլորը պատահում է նրանից,
		+	Որ աշխարհում չկա տեր ու տիրական,
		+	Այստեղից էլ մարդկանց շեղումը ճամփից։
		+
		+	Բայց նախքան որ ընկնի հունվարը գարնան՝
		+	Ձեր անտեսած հարյուրորդի պատճառով,
		+	Երկինքները այնպես պիտի գոչ բառնան,
		+
		+	Որ մրրիկը, որ սպասվում է այնքան,
		+	Պիտի խելերն ուղղի անդ, ուր քթերն են,
		+	Այնժամ նավերն ուղիղ գծով կընթանան.
		+
		+	Ծաղկից հետո լավ պտուղներ կհասնեն»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ քսանութերորդ===
		+	===Երգ քսանիններորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Երբ Լատոնի երկու որդիք ակնաթով,
		+	Մեկը Խոյին, մյուսը Կշռին միացած,
		+	Կապվում են նույն հորիզոնի գոտիով,
		+
		+	Այն պահից, երբ զուգակշիռ են նրանք,
		+	Մինչև պահն այն, երբ կիսագունդն փոխելով,
		+	Դուրս են գալիս այդ գոտիից երփներանգ,
		+
		+	Այնքան ատեն Բեատրիչեն մնաց լուռ,
		+	Ժպտուն դեմքով նայելով այն վառ Կետին,
		+	Որ ինձ այնպես շլացրել էր անլուր։
		+
		+	Ապա ասաց. «Ես քեզ կտամ պատասխան,
		+	Զի հարցերըդ ճշտիվ կարդում եմ այնտեղ,
		+	Որտեղ որոշ երևում է ամեն բան։
		+
		+	Ոչ իր բարու աճման համար ապարդյուն,
		+	Այլ որպեսզի, նոր ցոլքերով շողալով,
		+	Կարողանա ասել «ունեմ գոյություն»,
		+
		+	Հավերժ Սերը, ժամանակից առաջ դեռ,
		+	Հավերժության մեջ ինքնակամ ստեղծեց
		+	Սիրով զեղուն գոյեր իրեն առընթեր։
		+
		+	Առաջ էլ նա անգործունյա չէր կեցած,
		+	Զի ոչ առաջ, ոչ էլ հետո կար այնժամ,
		+	Երբ ջրերի վրա շրջում էր Աստված։
		+
		+	Ուժն ու նյութը և միացումը նրանց
		+	Աստվածային մտքից ելան միասին,
		+	Զերթ երեք նետ մի աղեղից արձակված։
		+
		+	Ինչպես սաթում, ապակում կամ բյուրեղում
		+	Լույս է շողում, ընդ որում մուտքը լույսի
		+	Եվ շողալը լոկ մի վայրկյան է տևում,
		+
		+	Այսպես արդյունքն արարչության անվախճան
		+	Վայրկենապես եղավ լրիվ, ավարտուն,
		+	Չունենալով հաջորդական աստիճան։
		+
		+	Գոյացությանց հետ ստեղծվեց և նրանց
		+	Կարգն ու սարքը, տիեզերքի գագաթին
		+	Զետեղվեցին էակները գերազանց։
		+
		+	Նախանյութը դրվեց, ցածըր ոլորտում,
		+	Իսկ միջինում՝ երկինքները, որոնց մեջ
		+	Ուժն ու նյութը միասնություն են կազմում,
		+
		+	Թեև գրեց Հերոնիմը երանյալ,
		+	Թե հրեշտակներն ստեղծվել են շատ ու շատ
		+	Դարեր առաջ, քան աշխարհը, մնացյալ,
		+
		+	Բայց այս մասին ճշմարտությունն ամենայն
		+	Բացատրել են գրիչները Սուրբ Գրքի.
		+	Դա կիմանաս, եթե ուշով կարդաս այն։
		+
		+	Մարդու միտքն էլ անկարող է ընդունել,
		+	Որ շարժիչներն երկար մնան անզբաղ
		+	Եվ դերն իրենց չկարենան կատարել։
		+
		+	Արդ իմացիր, թե ո՛ւր և ե՛րբ, և ինչպե՛ս
		+	Ստեղծվեցին հրեշտակները. այսպիսով
		+	Սպառվեցին երեք հարցերն հուզող քեզ։
		+
		+	Մինչև քսան այնքան արագ չեն հաշվում,
		+	Ինչքան արագ մի մասը այն հրեշտակաց
		+	Գահավիժեց երկնից երկրի անդնդում։
		+
		+	Իսկ մյուս մասը մնաց տեղում, Տիրոջ քով,
		+	Եվ սկսեց պտույտը վառ Կետի շուրջ,
		+	Որ դու դիտում էիր այնքան հաճույքով։
		+
		+	Պատճառն անկման գոռոզությանը եղավ
		+	Անիծյալի, որին ճնշված դու տեսար
		+	Ծանրության տակ տիեզերքի բազմախավ։
		+
		+	Իսկ նրանք, որ դու տեսնում ես անխափան,
		+	Համեստ եղան ճանաչելու, որ իրենք
		+	Ձեռակերտն են աստվածային բարության։
		+
		+	Դրա համար նրանց հայացքը աճեց
		+	Լույս-շնորհով, արժանիքով սեփական,
		+	Եվ արդ լի են նրանք կամքով ձեռներնց։
		+
		+	Եվ դու պետք է հաստատապես իմանաս,
		+	Որ շնորհը արժանիքից է բխում,
		+	Արժանիքն էլ՝ սիրուց հավետ կամ նվազ։
		+
		+	Արդ եթե դու միտքըս լավ ես հասկացել,
		+	Հրեշտակային համակարգի մասին այս
		+	Դա կարող ես շատ այլ բաներ մակածել։
		+
		+	Բայց քանի որ մարդիկ երկրում պնդում են,
		+	Թե բնությունն հրեշտակների այնպես է,
		+	Որ նրանք միտք, հիշողության, կամք ունեն,
		+
		+	Կավելացնեմ, որպեսզի քեզ պարզ լինի
		+	Ճշմարտությանը, որ թյուրում են երկրում,
		+	Շփոթելով մի բանը հետն այլ բանի։
		+
		+	Այն պահից, երբ էակերն այս նախածին
		+	Երանացան հայեցությամբ Աստածո,
		+	Այնուհետև անդուլ նրան նայեցին։
		+
		+	Եվ քանի որ զմայլանքով նայելու
		+	Նրանց տենչը չի ընդհատվում ոչնչով,
		+	Նրանք կարիք չունեն անցածն հիշելու։
		+
		+	Քեզ մոտ շատեր ցնորքներ են բարբաջում,
		+	Ոմանք դրանց հավատալով, ոմանք՝ ոչ,
		+	Բայց վերջիններն ավելի են մեղանչում։
		+
		+	Դուք աշխարհում չեք ընթանում նույն ճամփում
		+	Ճշմարտության, այն աստիճան տարվում եք
		+	Հնարամիտ երևալու մարմաջով։
		+
		+	Եվ դեռ սրան հանդուրժում են երկնքում
		+	Նվազ ցասմամբ, քան երբ Գիրքը Սրբազան
		+	Զանց եք առնում կամ թյուրաբար եք մեկնած
		+
		+	Չեք մտածում, թե նրա ցանքը որքան
		+	Արյուն արժեց, և թե որքան է սիրվում
		+	Նա, ով խոնարհ սրտով հարում է նրան։
		+
		+	Ցույցի համար շատեր ճգնում են հայտնել
		+	Նոր կարծիքներ և քարոզում բեմերից,
		+	Ավետարանն էլ ստիպում է լռել։
		+
		+	Ասում են, թե լուսինն իբր ետ դարձավ
		+	Քրիստոսի խաչելության ժամանակ
		+	Եվ արևի-երկրի միջև կանգ առավ.
		+
		+	Բայց դա սուտ է, զի մթնեց լույսը ինքնին,
		+	Եվ խավարումն երկրում եղավ ընդհանուր
		+	Իսպանացուն, հրեային ու հնդիկին։
		+
		+	Ֆլորենցիայում Լապոներ ու Պինդոներ
		+	Չկան այնքան, որքան նրա բեմերից
		+	Քարոզում են այդօրինակ հեքիաթներ։
		+
		+	Եվ ոչխարներն ետ են դառնում արոտից
		+	Հովով սնված, տգիտությանը սակայն
		+	Չի ազատում նրանց մեղքի արատից։
		+
		+	Իր սաներին Քրիստոս պատվեր չտվեց,
		+	«Գնացեք ու քարոզեցեք փուչ բաներ»,
		+	Այլ ճշմարիտ ուսմունք նրանց ավանդեց։
		+
		+	Հռչակեցին նրանք ուսմունքն, այդ միակ,
		+	Երբ հավատի համար կռվի հանեցին
		+	Ավետարանն իբրև վահան ու նիզակ։
		+
		+	Արդ քարոզ են կարդում տափակ խոսքերով.
		+	Եվ բավ է, որ ունկնդիրը ծիծաղի,
		+	Որ քարոզիչն ուռի, փքվի վեղարով։
		+
		+	Բայց վեղարում կա այնպիսի մի թռչուն,
		+	Որ ամբոխը եթե տեսնի՝ կիմանա,
		+	Թե իզուր է ինքն սպասում թողություն։
		+
		+	Հիմարությունն այնքան աճել է երկրում,
		+	Որ ամբոխը առանց փաստի հավաստի
		+	Ամեն խոստման հեշտ է հավատ ընծայում։
		+
		+	Սուրբ Անտոնի խոզն ապրում է դրանով,
		+	Ապրում են և վատթարները խոզերից,
		+	Վճարելով կեղծ ու պատիր դրամով։
		+
		+	Բայց քանի որ շատ շեղվեցինք նյութից մենք,
		+	Վերադառնանք նախորդ հարցին շոշափված,
		+	Եվ մեր խոսքը ժամանակի հետ կարճենք։
		+
		+	Սրանք թվով այնքան շատ են, անհաշիվ,
		+	Որ մարդկային միտքն ու խոսքը չեն կարող
		+	Պատկերացնել որոշակի ու ճշտիվ։
		+
		+	Թե ուշ դնես Դանիելի հայտնության,
		+	Կտեսնես, որ բյուրերի մեջ իր հիշած
		+	Անհնար է ճշտել թիվը բազմության։
		+
		+	Լույսն Առաջին, որը բաշխվում է նրանց,
		+	Նրանք այնքան բազմակերպ են ընկալում,
		+	Որքան թիվը բազմապատիկ է յուրյանց։
		+
		+	Եվ զի սերը տեսությունից է բխում,
		+	Ապա սիրո չափն առավել կամ նվազ
		+	Տեսանելու նրանց չափից է կախվում։
		+
		+	Արդ նկատիր Հավերժի ուժը անհաս,
		+	Որ ստեղծեց այդքան բազում հայելի,
		+	Որոնց մեջ նա բեկբեկվում է մաս առ մաս,
		+
		+	Բայց ինք մնում միաձույլ ու անհեղլի»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ երեսուներորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Մոտ վեց հազար մղոն հեռու մեր երկրից
		+	Բոցավառ է դառնում ժամը վեցերորդ,
		+	Եվ աշխարհի ստվերն հանվում է գծից,
		+
		+	Երբ խոր երկինքն սպիտակում է այնպես,
		+	Որ մի քանի փոքրիկ աստղեր մարմրուն
		+	Դադարում են, երևալուց արդեն մեզ.
		+
		+	Եվ արևի պայծառ նաժիշտը որքան
		+	Մոտենում է, այնքան աստղերը մեկ-մեկ
		+	Կորցնում են շողերն իրենց ռոշնական.
		+
		+	Այսպես դասերն հրեշտակաց ցնծակյաց,
		+	Որ դառնում են շլացուցիչ Կետի շուրջ,
		+	— Որ, անպարփակ, էրևում է պարփակված,—
		+
		+	Տակավ-տակավ իմ աչքերից չքացան.
		+	Այդ պարագան և սերը ինձ մղեցին
		+	Նորից հայացքս ուղղել կնոջն աննման։
		+
		+	Ինչ որ ասվեց նրա մասին մինչև արդ,
		+	Բոլորն եթե մի գովքի մեջ ամփոփվեր,
		+	Ներկա դեպքում քիչ կլիներ ու անզարդ։
		+
		+	Նրա գեղը մատչելի չէ մեր մտքին.
		+	Կարծում եմ, որ լոկ արարիչը նրա
		+	Կարող է այն գնահատել ի հարկին։
		+
		+	Այստեղ ես ինձ պարտըված եմ համարում,
		+	Ինչպես երբեք մի Կատակերգ կամ Ողբերգ
		+	Չի պարտըվել դժվարալույծ իր խնդրում։
		+
		+	Ինչպես աչքը շլանում է արևից,
		+	Այսպես միտքըս անճրկամ է ու շշմում
		+	Նրա քաղցր ու աստվածային ժպիտից։
		+
		+	Եվ այն օրից, որ նրա դեմքը վսեմ
		+	Ես առաջին անգամ տեսա մեր կյանքում,
		+	Նրա մասին միշտ մի գովերգ հյուսել եմ։
		+
		+	Բայց հարկ է, որ ես դադարեմ գովերգել
		+	Նրա անհուն գեղեցկությունն, ինչպես նա,
		+	Ով արվեստի ծայրակետին է հանգել։
		+
		+	Այդ գովերգը ես թողնում եմ ավելի
		+	Կարող գրչի, քան գրիչս է, որ արդեն
		+	Ավարտում է նյութն իր դժվար մատչելի։
		+
		+	Եվ նա խոսեց ինչպես փութկոտ առաջնորդ.
		+	«Մենք մեծագույն մարմնից արդեն դուրս ելանք
		+	Ու բարձրացանք երկինքը ջինջ, լուսահորդ։
		+
		+	Այս երկինքը սիրով գեղուն է համակ,
		+	Բարությամբ ու երանությամբ լի սիրով,
		+	Երանությամբ՝ ամեն բանից անուշակ։
		+
		+	Աստ կտեսնես երկու փաղանգ լուսափառ,
		+	Մի փաղանգը քեզ կերևա այն տեսքով,
		+	Որ կունենա դատաստանի օրն արդար»։
		+
		+	Ինչպես փայլակն հանկարծ շող է արձակում
		+	Ու ջլատում տեսողությանը այնպես,
		+	Որ աչքերը ոչ մի բան չեն նկատում,
		+
		+	Այսպես շուրջըս ճայթռեց մի լույս բոցավառ
		+	Եվ պարուրվեց ինձ այնպիսի շողյունով,
		+	Որ ոչ մի բան չէր երևում ինձ իսպառ։
		+
		+	«Այս երկինքը խաղաղեցնաղ սերն անհուն
		+	Այսօրինակ ողջույնով է ընդունում
		+	Երանության համար պատրաստ ջինջ հոգուն»։
		+
		+	Հազիվ էի այս կարճ խոսքերը լսել,
		+	Երբ զգացի, ոը իմ ուժերը ներքին
		+	Աճել էին ու բարձրացել առավել։
		+
		+	Եվ օժտվեցի տեսողությամբ նորընկալ,
		+	Այնքան ուժեղ, ոը չկար լույս այնքան վառ,
		+	Որին աչքերս չզորեին արդ տոկալ։
		+
		+	Եվ այնժամ ես տեսա մի գետ լուսեղեն,
		+	Որի երկու ափերն ամբողջ երկայնքին
		+	Պատած էին ծաղիկներով ոսկեղեն։
		+
		+	Գետից անվերջ ցայտում էին վառ կայծեր
		+	Եվ տարածվում ծաղկանց վրա ափերի,
		+	Ինչպես ոսկով շրջանակված հակինթներ։
		+
		+	Ապա կարծես արբած ծաղկանց բուրմունքից՝
		+	Վերասուզվում էին գետի աչքերում.
		+	Մեկը մտնում, մյուսը ելնում էր խորքից։
		+
		+	«Բուռըն տենչը, որ քեզ մղում է հիմա
		+	Հասկանալու այն, ինչ որ դու տեսնամ ես,
		+	Ավելի քան հաճելի է ինձ համար։
		+
		+	Բայց հարկ է քեզ առաջ ըմպել այս ջրից,
		+	Որ հագեցնես քո ծարավը այնքան մեծ»։
		+	Այսպես ասաց ինձ տիրուհիս փառալից։
		+
		+	Ապա հարեց. «Գետն ու կայծերը կցորդ
		+	Եվ ափերը պճնող ծաղկունքը ծիծղուն
		+	Իսկականի նախանիշներն են աղոտ։
		+
		+	Սակայն նրանք անկատար չեն բնավին,
		+	Այլ դու ինքդ ես քո բնությամբ անկատար,
		+	Զի խորատես աչքեր չունես տակավին»։
		+
		+	Ոչ մի մանուկ այնքան փութով չի ձգտել
		+	Դեպի կաթը իր մայրական, երբ որ նա
		+	Սովորական իր ժամից ուշ է զարթնել,
		+
		+	Ինչքան փութով ես ձգտեցի անձկալի
		+	Գետը դեպի, նրա ջրից ըմպելու,
		+	Որ աչքերըս խոր տեսնեին ավելի։
		+
		+	Հենց որ աչքըս գետի ջրից հագեցավ,
		+	Ինձ թվաց, թե այն գետը, որ նախապես
		+	Երկայնկեկ էր, կլորակ ձև ստացավ։
		+
		+	Ինչպես դեմքը, որ պատած է դիմակով,
		+	Երբ դիմակը վար առնվի, կերևա
		+	Սովորական ու բնական իր տեսքով,
		+
		+	Այսպես աչքիս երևացին բուն տեսքով
		+	Այն կայծերն ու ծաղիկները, և տեսա
		+	Երկնի երկու շքախմբերն անսքող։
		+
		+	Ո՛վ վերին Լույս, ուր ցոլացած ես տեսա
		+	Վեհ հաղթանակն արքայության ճշմարիտ,
		+	Տուր ինձ պատմել, թե ինչպես այն ես տեսա։
		+
		+	Արարիչը տեսանելի է դարձնում
		+	Այդ Լույսը այն արարածին երկնային,
		+	Որ նրան լոկ տեսանելով է հանգչում։
		+
		+	Բոլորաձև նա տարածվում է այնքան,
		+	Որ իր անհուն շրջանակ կկազմեր
		+	Արեգակի ճամար գոտի անչափ լայն։
		+
		+	Եվ այդ Լույսը բխում է այն շողերից,
		+	Որ ցոլում են նախաշարժուն երկնքում
		+	Եվ տալիս են նրան ուժեր կենսալից։
		+
		+	Ինչպես բլուրն իրեն նայում է լճում,
		+	Ասես թե իր պաճուճանքը տեսնելու,
		+	Երբ գարնանը ծաղկում է ու կանաչում,
		+
		+	Այսպես բոլոր հոգիները երանյալ
		+	Լույսի շուրջը բազմաստիճան բոլորված՝
		+	Նայում էին նրան համակ զմայլյալ։
		+
		+	Եթե ցածում այդպես կազմում էր լայն ծիր,
		+	Ապա ինչքան լայնատարած կլիներ
		+	Բացված վարդը իր թերթերում ծայրադիր։
		+
		+	Հայացքըս այդ անհունի մեջ հածելով
		+	Չէր շլմորում, այլ ընդգրկում էր լրիվ
		+	Երանությունն իր բովանդակ չափերով։
		+
		+	Այնտեղ նույն են մոտական ու հեռական,
		+	Զի այնտեղ, ուր Աստված անձամբ է վարում,
		+	Էլ տեղ չունեն օրենքները բնական։
		+
		+	Մինչ ես նայում էի լուռ ու զմայլված,
		+	Բեատրիչեն դեպի կենտրոնն ինձ տարավ
		+	Հավերժ վարդի, որի թերթերը բացված
		+
		+	Գովքի խունկեր են առաքում առ Աստված.
		+	Նա ինձ ասաց. «Տես բազմությունը սրբոց
		+	Ձյունասպիտակ հանդերձներով պարուրված։
		+
		+	Տես ինչքան է մեր քաղաքը տարածվում.
		+	Տես մեր գահերն այնքան լցված են արդեն,
		+	Որ անդ այլևս քիչ մարդկանց է սպասվում։
		+
		+	Այն մեծ գահին, որտեղ մի թագ կա դրված,
		+	Եվ որին դու սևեռաբիբ նայում ես,
		+	Դեռ մասնակից չեղած երկնի հարսանյաց,
		+
		+	Բազմելու է հոգին վեհանձն Հենրիկի,
		+	Որ պիտի գա բարվոքելու Իտալիան,
		+	Դեռ սա դրան չպատրաստված հայտնակի։
		+
		+	Բայց կույր շահը, որի դարձել եք գերին,
		+	Ձեզ դարձրել է անմիտ՝ նման այն մանկան,
		+	Որ, սովահար, վանում է իր դայակին։
		+
		+	Այն ժամանակ եկեղեցու հովվապետ
		+	Կդառնա նա, ով հայտնապես կամ ծածուկ
		+	Նույն ուղիով չի ընթանա վեհի հետ։
		+
		+	Բայց աստուծմով նա իր այդ սուրբ պաշտոնում
		+	Կարճ կմնա, զի գահավեժ կսուզվի
		+	Այնտեղ, որտեղ մոգ Սիմոնն է պատժվում,
		+
		+	Եվ Անանցուն ավելի խոր կխրի»։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ երեսունմեկերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Այսպես տեսքով բացված վարդի սպիտակ
		+	Ինձ երևաց այն սուրբ փաղանգը, որին
		+	Քրիստոս գնեց իր արյունով բովանդակ։
		+
		+	Մյուս փաղանգը, որ թռչելով երգում էր
		+	Փառքը Նրա, ով տոգորում է իրեն
		+	Սիրո խանդով ու բարությամբ գերիվեր,
		+
		+	Մեղուների պարսի պես, որ մեկ ծաղկանց
		+	Մեջ է մտնում, մեկ դեպ փեթակն է թռչում,
		+	Ուր մեղրի են փոխվում հյութերը քաղած,
		+
		+	Իջնում էր մեծ ու բազմաթերթ վարդի մեջ,
		+	Ապա նորից բարձրանամ էր դեպ այնտեղ,
		+	Ուր ապրում է հավետ իրենց Սերն անշեջ։
		+
		+	Նրանց դեմքերն հուրեր էին բոցավառ,
		+	Թևերն՝ ոսկի, իսկ հանդերձանքը՝ ճերմակ,
		+	Ավելի քան ձյունը թափված ամպն ի վար։
		+
		+	Երբ ծաղկանց մեջ էին իջնում ի հեռուստ,
		+	Բերում էին խաղաղություն ու ավյուն,
		+	Որ ստանում էին նրանք ի վերուստ։
		+
		+	Բայց հոծությունն անթվելի բազմության,
		+	Որ թռչում էր միջև բարձանց ու ծաղկանց,
		+	Արգելակ չէր նրանց պայծառ տեսության։
		+
		+	Աստվածային լույսը վառ ու մշտաշող
		+	Թափանցում է տիեզերքի մեջ այնպես,
		+	Որ ոչ մի բան այն խափանել չի կարող։
		+
		+	Երանելի հոգիները նոր ու հին,
		+	Որոնցով է լցված երկինքն այս խաղաղ,
		+	Բոլորեքյան նայում էին նույն Կետին։
		+
		+	Ո՛վ երրյակ Լույս, դու որ շողում ես միակ
		+	Մի աստղի մեջ, գոհացնելով բոլորին,
		+	Նայիր ներքև մեր մրրիկին անպարփակ։
		+
		+	Եթե գալով բարբարոսներն հյուսիսից,
		+	Որի վրա ամենայն օր Հելիկեն
		+	Պտտվում է իր որդու հետ միասին,
		+
		+	Տեսան Հռոմն ու գործերն իր փառապանծ
		+	Եվ զարմացան, զի կառույցները նրա
		+	Գերազանցում էին ամեն շինությանց,
		+
		+	Ես, որ եկել էի երկրից առ երկինք,
		+	Վաղանցիկից դեպի հավերժը անանց,
		+	Ֆլորենցիայից դեպի արդար, ջինջ ազինք,
		+
		+	Որքան պիտի ապշահարված լինեի։
		+	Զմայլության և ցնծության մեջ իմ այս
		+	Լավ է, որ ես լուռ հայացքով դիտեի։
		+
		+	Ինչպես հաճախ ուխտավորը ուշադիր
		+	Նայում է ներսն իր ուխտական տաճարի,
		+	Որպեսզի հուսկ նկարագրի տեսածն իր,
		+
		+	Այսպես ես պիշ ու թարթափուն աչքերով,
		+	Նայում էի մերթ դեպի վեր և մերթ վար,
		+	Բազմաստիճան վարդին՝ պայծառ շողերով։
		+
		+	Այնտեղ տեսա դեմքեր սիրով ներշնչված,
		+	Փառազարդված ժպիտներով զվարթուն,
		+	Եվ շարժումներ վայելչությամբ օծանված։
		+
		+	Երբ իմ հայացքն ընդհանրապես ընդգրկեց
		+	Կառուցվածքն ու ձևը համայն Դրախտի,
		+	Բայց դեռ ոչ մի բանի վրա չկանգնեց,
		+
		+	Նորոգ տենչով դարձա դեպի տիրուհիս
		+	Հարցընելու համար որոշ բաներ դեռ,
		+	Որոնք վարանք էին տալիս մտքերիս։
		+
		+	Սակայն ահա իմ տիրուհու փոխարեն
		+	Ես տեսա մի պատկառելի ծերունի,
		+	Պարեգոտված մյուսների պես պերճորեն։
		+
		+	Նրա դեմքին և աչքերին բարեմույն
		+	Երևում էր գորովալի մի ժպիտ,
		+	Ինչպես միայն հորն է հատուկ քնքշագույն։
		+
		+	«Ո՞ւր գնաց նա»— իսկույն հարցրի երեցին։
		+	Եվ նա. «Այստեղ Բեատրիչեն ինձ հղեց,
		+	Որ գոհացնեմ փափագները քո վերջին։
		+
		+	Բարձունքից վար երրորդ շարքին նայելով,
		+	Դու կտեսնես նրան բազմած այն գահին,
		+	Ուր սահմանվեց նա ձիրքերով իր հոլով»։
		+
		+	Լուռ ու անխոս նայեցի վեր ու տեսա,
		+	Որ նա գլխին ուներ պսակ լուսեղեն,
		+	Կազմավորված ճաճանչներից հարակա։
		+
		+	Որոտ ծնող մթնոլորտից բարձրագույն
		+	Մահկանացու աչքը այնքան հեռու չէ,
		+	Թեկուզ սուզված լինի ծովում խորագույն,
		+
		+	Որքան աչքըս հեռու էր իմ տիրուհուց,
		+	Բայց այդ բնավ չէր խանգարում ինձ տեսնել
		+	Նրա ջինջ ու պայծառ պատկերն անմատույց։
		+
		+	«Ո՛վ տիրուհի, իմ հուսատուն անպատիր,
		+	Դու որ արժան համարեցիր մինչև իսկ
		+	Դժոխք իջնել իմ փրկության ի խնդիր,
		+
		+	Ես միմիայն քո բարությանն ու թափին
		+	Պարտական եմ արժանիքն ու շնորհն այն,
		+	Որով տեսա այնքան բաներ իմ ճամփին։
		+
		+	Գերությունից ազատության ինձ հասցրիր
		+	Ուղիներով, միջոցներով այն բոլոր,
		+	Որոնցում դու իշխանություն ունեիր։
		+
		+	Վեհանձնությունդ հավետ թող ինձ պահպանի,
		+	Որպեսզի իմ հոգին, որ դու բուժեցիր,
		+	Անջատվելիս մարմնից՝ արժան քեզ լինի»։
		+
		+	Աղոթեցի այսպես, և նա ժպտագին
		+	Նայեց դեպ ինձ իր գահույքից հեռավոր,
		+	Ապա դարձավ Հավերժաբուխ Ակունքին։
		+
		+	Եվ սուրբ ծերն ինձ. «Որպեսզի դա ավարտես
		+	Քո այս ուղին, որի համար ես եկա,
		+	Թելադրված քո տիրուհու հայցով հեզ,
		+
		+	Մի ակնարկ տուր դրախտային պարտեզին.
		+	Դա տեսնելով քո հայացքը այժմեն իսկ
		+	Կընտելացնես աստվածային շողյունին։
		+
		+	Եվ թագուհին երկնի, որի սերն արդեն
		+	Այրում է ինձ, մեզ զորավիգ կլինի,
		+	Զի ես նրա հավատարիմ Բեռնարդն եմ»։
		+
		+	Ինչպես նա, ով Խորվաթիայից է եկել՝
		+	Տեսնելու մեր Վերոնիկան սրբազան,
		+	Որի քաղցից անկարելի է հագել,
		+
		+	Եվ դիտելով այն՝ ասում է մտովին.
		+	«Տեր իմ Հիսուս Քրիստոս, Աստված ճշմարիտ,
		+	Մի՞թե եղավ քո կերպարանքն այսպիսին»։
		+
		+	Այսպես դիտում էի դեմքը կենդանի
		+	Այն հոգու, որ, հայեցությամբ վերացած,
		+	Երկրում ապրեց խաղաղությունը երկնի։
		+
		+	Նա ինձ ասաց այնժամ. «Որդի շնորհաց,
		+	Այս երջանիկ կյանքը դու չես ճանաչի,
		+	Եթե դեմքդ շարունակես պահել ցած։
		+
		+	Նայիր վերև՝ մինչև ոլորտն հեռակա,
		+	Եվ կտեսնես գահին բազմած թագուհուն,
		+	Որին է այս արքայությունն ենթակա»։
		+
		+	Ինչպես այգուն արևելյան ջինջ կողմում
		+	Հորիզոնը վառ է լինում ավելի,
		+	Քան այն կողմում, ուր արևն է մայր մտնում,
		+
		+	Այսպես երբ ես վեր նայեցի պիշ ու լուռ,
		+	Տեսա մի կետ աստիճանին վերնագույն,
		+	Ուր ավելի լուսալիր էր, քան այլուր։
		+
		+	Ինչպես երկնի հորիզոնի այն մասում,
		+	Ուր սպասվում է ձիակառքն արևի,
		+	Լույսն աճում է, իսկ կողքերին նվազում,
		+
		+	Այսպես ոսկե բոցը շողում էր պայծառ
		+	Իր կենտրոնում, իսկ շրջակա մասերում
		+	Հետզհետե լույսը դառնում էր ցանցառ։
		+
		+	Եվ հրեշտակներ անթիվ, բացված թևերով,
		+	Տոնախմբում էին այնտեղ ու ճխում,
		+	Ամեն մեկը ուրույն փայլով ու փառքով։
		+
		+	Մինչդեռ նրանք ցնծում էին ու երգում,
		+	Գեղեցկուհին ժպտուն նայում էր նրանց
		+	Եվ բոլորին երանությամբ համակում։
		+
		+	Թեկուզ լիներ լեզուս մտքիս համազոր,
		+	Չէի փորձի նկարագրել բառերով
		+	Չնչին մասն իսկ այդ թովչության անսովոր։
		+
		+	Երբ Բեռնարդը տեսավ, որ ես հիացքով
		+	Նայում էի նրա դեմքին անձկալի,
		+	Ինքն էլ հայեց նրան այնքան հաճույքով,
		+
		+	Որ բորբոքեց իմ զմայլանքն ավելի։
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ երեսուներկուերորդ===
		+	<poem>
		+
		+	Հայեցողն այն իր տեսիլքով վերացած,
		+	Հոժարակամ ուսուցչի դեր ստանձնեց
		+	Եվ բարբառեց այս խոսքերով սրբասաց.
		+
		+	«Այն կինը, որ հաջորդ շարքում է նստած,
		+	Հենց նա է, որ մարդկության մեջ վերք բացավ,
		+	Որը հետո բուժեց Մարիամը գթած։
		+
		+	Նրանից ցած՝ երրորդ շարքի գահույքին,
		+	Հռաքելն է նստած, ինչպես տեսնում ես,
		+	Բեատրիչեն ունենալով իր կողքին։
		+
		+	Ահա Սառան, Հուդիթը և Ռեբեկան,
		+	Ահա և նա, որ մեծ հանին էր նրա,
		+	Ով «Ողորմեա» երգեց վշտից հոգեկան։
		+
		+	Այսպես նրանք հաջորդական շարքերով
		+	Զետեղված են մեկը մյուսից ստորև,
		+	Ինչպես նրանց ես նշեցի անունով։
		+
		+	Իսկ յոթերորդ շարքից մինչև, խորքը խոր
		+	Հաջորդում են եբրայեցի այլ կանայք,
		+	Հատանելով վարդի թերթերը, բոլոր։
		+
		+	Իսկ այդ բոլոր կանայք միջնորմ են կազմում,
		+	Որի շնորհիվ աստիճանները վարդի
		+	Երկու ուրույն կարգերի են բաժանվում։
		+
		+	Ձախակողմում, ուր գահերը լիովին
		+	Զբաղված են, տեղավորված են նրանք,
		+	Որ ունեցան հավատ գալիք Մեսիային։
		+
		+	Աջակողմում, ուր առկա են տակավին
		+	Թափուր գահեր, տեղավորված են նրանք,
		+	Որ ունեցան հավատ եկած Մեսիային։
		+
		+	Ինչպես այս կողմ գահը երկնի թագուհու
		+	Եվ գահերը մյուս կանանց ենթակա
		+	Կազմում են այս բաժանումը ընդհանուր,
		+
		+	Այսպես ներհակ կողմում գահը Հովհաննու
		+	(Որ ապրեց սուրբ և մահացավ մարտիրոս)
		+	Եվ այլ, գահեր կազմում են այլ բաժանում։
		+
		+	Նրանից ցած մի միջնորմ են կազմում դեռ
		+	Ֆրանկիսկը, Բենեդիկտն ու Ավգուստինն
		+	Եվ բազմաթիվ կրոնական այլ պետեր։
		+
		+	Արդ հիացիր աստվածային տեսչությամբ,
		+	Զի երկու, կերպ դավանողներն հավատի
		+	Այս պարտեզում միշտ կբաշխվեն համաչափ։
		+
		+	Իսկ սկսած աստիճանից միջակա՝
		+	Գտնվում են նրանք, որոնք փրկվել են
		+	Ոչ թե իրենց՛ արժանիքով սեփական,
		+
		+	Այլ ծնողի, այն էլ որոշ պայմանով.
		+	Նրանք մարմնի կապանքներից լուծվել են,
		+	Լավն ու վատը չհասկացած դեռ փորձով։
		+
		+	Նրանց դեմքից այդ գուշակել կարող ես,
		+	Ինչպես նաև նրանց ձայնից մանկական,
		+	Եթե նրանց լավ նայես և ուշ դնես։
		+
		+	Բայց դու երկմիտ՝ լռություն ես պահպանում.
		+	Ես կարձակեմ այն կապանքները ամուր,
		+	Որոնց մեջ քեզ նուրբ հարցերն են կաշկանդում։
		+
		+	Այս ընդարձակ արքայության մեջ բնավ
		+	Պատահական մի բան չկա, ճիշտ ինչպես
		+	Չկա թախիծդ կամ չկա քաղց ու ծարավ։
		+
		+	Այն բոլորը, ինչ դու այստեղ ես տեսնում,
		+	Հաստատված է հավերժական օրենքով,
		+	Ինչպես մատին մատանին է ագուցվում։
		+
		+	Մանուկները, որ վաղաժամ են մեռել,
		+	Առանց հատուկ պատճառի չէ, որ այստեղ
		+	Երանության տարբեր չափեր են գտել։
		+
		+	Արքան, որի արքայությունն երկնային
		+	Այնքան լի է ցնծությունով ու սիրով,
		+	Որ ոչ ոք չի կարող ցանկալ ավելին,
		+
		+	Ստեղծելով հոգիներին անհամար,
		+	Նրանց տարբեր շնորհներով է օժտում,
		+	Եվ այս փաստը բավական է քեզ համար։
		+
		+	Իսկ այդ փաստը քեզ հայտնի է Սուրբ Գրքից,
		+	Ուր խոսվում է երկվորյակի մասին այն,
		+	Որ դեռ անծին տարբերվում էր մեկ մեկից։
		+
		+	Եվ հարկ է, որ ամեն հոգի երանյալ
		+	Վարձատրվի այն շնորհի համեմատ,
		+	Որով օժտվեց իր ծնունդից սկսյալ։
		+
		+	Մանուկներն էլ, որ անմեղ են ի բնե,
		+	Երանության տարբեր չափեր ստացան,
		+	Ճակատագրով տարբերվելով ի ծնե։
		+
		+	Սկզբնական շրջանում վաղ դարերի
		+	Ի փրկություն անմեղ մարդկանց հերիք էր
		+	Լոկ ունենալ հավատն իրենց հայրերի։
		+
		+	Երբ լրացան ժամանակները այդ հին,
		+	Հարկ զգացվեց արուներին թլփատել,
		+	Որ ուժ տրվեր անմեղության թևերին։
		+
		+	Բայց երբ եկավ ժամանակը շնորհքի,
		+	Ապա դարձավ մկրտությանն անհրաժեշտ,
		+	Առանց որի փակ էր մուտքը երկնքի։
		+
		+	Հիմա նայիր այն դեմքին, որ Քրիստոսին
		+	Շատ է նման, և նրա փայլը միայն
		+	Քեզ թույլ կտա տնսանելու Քրիստոսին»։
		+
		+	Տեսա նրան երանությամբ համակված,
		+	Շրջապատված հրեշտակներով սրբազան,
		+	Որ բարձունքում թոչելու են սահմանված.
		+
		+	Եվ այն, ինչ ես տեսել էի մինչև արդ,
		+	Չպատճառեց ինձ այնքան խոր զմայլանք,
		+	Որքան դեմքն այդ աստվածակերպ, փառազարդ։
		+
		+	Սիրո ոգին, որ առաջինն անդ իջավ,
		+	«Ողջույն, Մստիամ, լի շնորհօք» օրհներգեց
		+	Եվ թևերը նրա առջև բաց արավ։
		+
		+	Ամեն կողմից աստվածային այն երգին
		+	Պատասխանեց հույլը հոգվոց երանյալ,
		+	Եվ դեմքերը ավելի վառ շողացին։
		+
		+	«Ո՛վ դու, սուրբ հայր, որ ինձ համար աստ իջար,
		+	Մի պահ գահը քո թողնելով փառահեղ,
		+	Որ առհավետ հատկացված է քեզ համար,
		+
		+	Ո՞ր հրեշտակն է այդ, որ այնպես հիացքով
		+	Մեր թագուհու աչքերի մեջ է նայում,
		+	Բոցավառված ասես սիրո կրակով»։
		+
		+	Այս խոսքերով ես դիմեցի դեռ նրան,
		+	Որի դեմքը ցոլցոլում էր Մարիամով,
		+	Ինչպես այգաստղն արեգակով հուրհրան»։
		+
		+	Եվ նա ասաց. «Հրեշտակի կամ հոգու մեջ
		+	Ինչքան սեր ու հրճվանք կարող են լինել,
		+	Նրա մեջ կան, և դա մեր իղձն է անշեջ.
		+
		+	Զի դա նա է, ով ավետիսը տարավ
		+	Կույս Մարիամին, երբ որ Որդին Աստածո
		+	Մեր մարմնական բեռը կրել հանձն առավ։
		+
		+	Արդ աչքերովդ հետևիր իմ խոսքերին
		+	Եվ լավ նայիր պատրիկներին մեծամեծ,
		+	Որ գահ ունեն կայսրության մեջ երկնային։
		+
		+	Այն երկուսը, որ վերևում են բազմած
		+	Եվ շատ մոտ են օգոստափառ կայսրուհուն,
		+	Արմատներն են երկու՝ վարդի այս բացված։
		+
		+	Այն, որ նրա ձախակողմում է նստած,
		+	Նախահայրն է, որի ճաշակն հանցավոր
		+	Պատճառ դարձավ մարդկանց այնքան դառնությանց։
		+
		+	Աջ կողմինը եկեղեցու հայրն է հին,
		+	Որին Քրիստոս լոկ վստահեց ու հանձնեց
		+	Բանալիքն այս արքայության երկնային։
		+
		+	Այն, որ կյանքում նախատեսեց ու հայտնեց
		+	Դժվարին ու ծանըր օրերը հարսի,
		+	Որ ձեռք բերվեց չարչարանքով դառն ու մեծ,
		+
		+	Սրա մոտ է նստած, մյուսի մոտ է նա,
		+	Որի օրոք հեստ, ապերախտ, հեղհեղուկ
		+	Ժողովուրդը կերավ միայն մանանա։
		+
		+	Պետրոսի դեմ ահա նստած է Աննան,
		+	Այնքան ուրախ իր աղջկան նայելուց,
		+	Որ անքթիթ օրհներգում է «Ովսաննայ»։
		+
		+	Իսկ դիմացը ընտանիքի նախահոր
		+	Սուրբ Լուչիան է, որ քեզ փրկեց կորուստից,
		+	Երբ դա գայթել էիր հովտում հախնթոր։
		+
		+	Բայց տեսիլքիդ ժամը անցնում է քանզի,
		+	Այստեղ պետք է կասենք, ինչպես լավ դերձակ,
		+	Որ ձևում է ըստ ունեցած կերպասի.
		+
		+	Եվ մեր հայացքն ուղղենք Սիրույն Վեհագույն,
		+	Որպեսզի դու ըստ կարելվույն խորանաս
		+	Նրա պայծառ էության մեջ գերագույն։
		+
		+	Բայց որպեսզի խորանալու փափագով
		+	Ետ չընկրկես, թևածելիս դեպի վեր,
		+	Պետք է որ մենք շնորհ հայցենք աղոթքով,
		+
		+	Շնորհ նրանից, ով կարող է օգնել քեզ։
		+	Հետևիր ինձ զգացումով ներշնչյալ
		+	Եվ քո սրտում կրկնիր խոսքերս անձկակեզ»։
		+
		+	Եվ նա սկսեց սուրբ աղոթքը հետևյալ.
		+	</poem>
		+
		+	===Երգ երեսուներեքերորդ===
		+	<poem>
		+
	«Ո՛վ մայր կուսան և դուստըր քո զավակի,		«Ո՛վ մայր կուսան և դուստըր քո զավակի,
	Խոնարհ ու վեհ քան ամենայն արարած,		Խոնարհ ու վեհ քան ամենայն արարած,
	Սահմանանիշ հավերժական խորհուրդի։		Սահմանանիշ հավերժական խորհուրդի։
−	4 Դու մարդկային մեր բնությանը այնքան	+	Դու մարդկային մեր բնությանը այնքան
	Ազնվացրիր, որ ստեղծիչը նրա		Ազնվացրիր, որ ստեղծիչը նրա
	Դարձավ նրա ստեղծյալը սոսկական։		Դարձավ նրա ստեղծյալը սոսկական։
−	7 Քո արգանդում սերը նորից բորբոքվեց,	+	Քո արգանդում սերը նորից բորբոքվեց,
	Որի հրով խաղաղության մեջ հավերժ		Որի հրով խաղաղության մեջ հավերժ
	Դրախտային այս վարդն այսպես բողբոջեց։		Դրախտային այս վարդն այսպես բողբոջեց։
−	10 Աստ մեզ համար բոցավառ ջահ ես սիրո,	+	Աստ մեզ համար բոցավառ ջահ ես սիրո,
	Իսկ աշխարհում, մահկանացու մարդկանց մեջ,		Իսկ աշխարհում, մահկանացու մարդկանց մեջ,
	Դու անսպառ ու ջինջ աղբյուր ես հուսո։		Դու անսպառ ու ջինջ աղբյուր ես հուսո։
−	13 Ո՛վ Տիրամայր, այնքան մեծ ես ու բարի,	+	Ո՛վ Տիրամայր, այնքան մեծ ես ու բարի,
	Որ առանց քեզ շնորհ հայցել՝ կլիներ		Որ առանց քեզ շնորհ հայցել՝ կլիներ
−	Ինչպես թռչել ուզել աոանց թևերի։	+	Ինչպես թռչել ուզել առանց թևերի։
−	16 Դա ոչ միայն քո բարությամբ օգնում ես	+	Դա ոչ միայն քո բարությամբ օգնում ես
	Քեզ դիմողին, այլ շատ հաճախ ինքնակամ		Քեզ դիմողին, այլ շատ հաճախ ինքնակամ
	Գոհացնում ես կարոտյալի հայցը հեզ։		Գոհացնում ես կարոտյալի հայցը հեզ։
−	10 Դու գթություն, ողորմության ես համակ,	+	Դու գթություն, ողորմության ես համակ,
	Դու վեհանձն ես, և քո մեջ է խտացած		Դու վեհանձն ես, և քո մեջ է խտացած
	Էակների բարությանը բովանդակ։		Էակների բարությանը բովանդակ։
−	22 Այս մարդը, որ տիեզերքի հատակից	+	Այս մարդը, որ տիեզերքի հատակից
	Մինչև այստեղ տեսավ վիճակը մեկ մեկ		Մինչև այստեղ տեսավ վիճակը մեկ մեկ
	Հոգիների, որ հեռացել են կյանքից,		Հոգիների, որ հեռացել են կյանքից,
−	25 Պաղատում է քեզնից այնքան զորություն,	+	Պաղատում է քեզնից այնքան զորություն,
	Որ կարենա բարձրանալ այն տեսության,		Որ կարենա բարձրանալ այն տեսության,
	Որի մեջ է երանությանն ավարտուն։		Որի մեջ է երանությանն ավարտուն։
−	28 Այդ տեսությամբ ես չեմ այրվել դեռ այնպես,	+	Այդ տեսությամբ ես չեմ այրվել դեռ այնպես,
	Ինչպես հիմա նրա համար եմ այրվում.		Ինչպես հիմա նրա համար եմ այրվում.
	Արդ աղոթքըս վերընծայում եմ ես քեզ,		Արդ աղոթքըս վերընծայում եմ ես քեզ,
−	31 Որպեսզի նա քո օգնությամբ ազատվի	+	Որպեսզի նա քո օգնությամբ ազատվի
	Ամեն մուժից ու մշուշից երկրային		Ամեն մուժից ու մշուշից երկրային
	Եվ Գերագույն Բարիքն իրեն հայտնվի։		Եվ Գերագույն Բարիքն իրեն հայտնվի։
−	34 Ո՛վ թագուհի, աղաչում եմ քեզ դարձյալ,	+	Ո՛վ թագուհի, աղաչում եմ քեզ դարձյալ,
	Որ անարատ պահես տենչերը նրա,		Որ անարատ պահես տենչերը նրա,
	Տեսիլքներից հետո այնքան վերացյալ։		Տեսիլքներից հետո այնքան վերացյալ։
−	37 Հսկիր նրա մղումներին մարդկային.	+	Հսկիր նրա մղումներին մարդկային.
	Տես, ձեռնամած միանում են աղոթքիս		Տես, ձեռնամած միանում են աղոթքիս
	Բեատրիչեն ու մյուս սրբերն երկնային»։		Բեատրիչեն ու մյուս սրբերն երկնային»։
−	40 Աղոթողին հառած աչքերն հիախանդ՝	+	Աղոթողին հառած աչքերն հիախանդ՝
	Աստվածարյալ Տիրամայրը ցույց տվեց		Աստվածարյալ Տիրամայրը ցույց տվեց
	Իր գոհությունն այդ աղոթքից ջերմեռանդ։		Իր գոհությունն այդ աղոթքից ջերմեռանդ։
−	43 Ապա ուղղվեց դեպի Լույսը մշտավառ,	+	Ապա ուղղվեց դեպի Լույսը մշտավառ,
	Ուր ոչ մի միտք չի թափանցի այնքան խոր,		Ուր ոչ մի միտք չի թափանցի այնքան խոր,
	Որքան նրա միտքը վճիտ ու պայծառ։		Որքան նրա միտքը վճիտ ու պայծառ։
−	46 Ես, որ հասել էի բոլոր իղձերիս	+	Ես, որ հասել էի բոլոր իղձերիս
	Կատարածին, շատ բնական կլիներ,		Կատարածին, շատ բնական կլիներ,
	Որ զգայի իմ մեջ լրումն հրայրքիս։		Որ զգայի իմ մեջ լրումն հրայրքիս։
−	49 Բեռնարդն այնժամ առաջարկեց ինձ ժպտով,	+	Բեռնարդն այնժամ առաջարկեց ինձ ժպտով,
	Որ նայեի վերև, սակայն ես արդեն		Որ նայեի վերև, սակայն ես արդեն
	Նրա ուզածն արել էի իմ կամքով։		Նրա ուզածն արել էի իմ կամքով։
−	52 Իմ հայացքը դառնալով ջինջ ու վճիտ,	+	Իմ հայացքը դառնալով ջինջ ու վճիտ,
	Հետզհետե ավելի խոր թափանցեց		Հետզհետե ավելի խոր թափանցեց
	Ճաճանչի մեջ միակ Լույսի ճշմարիտ։		Ճաճանչի մեջ միակ Լույսի ճշմարիտ։
−	55 Այստեղ տեսածս անկարող եմ պատկերել.	+	Այստեղ տեսածս անկարող եմ պատկերել.
	Զի մեր լեզուն, այդ տեսիլքին հանդիման,		Զի մեր լեզուն, այդ տեսիլքին հանդիման,
	Կարող է լոկ պապանձվել ու կարկամել։		Կարող է լոկ պապանձվել ու կարկամել։
−	58 Ինչպես նա, ով քնում երազ է տեսնում	+	Ինչպես նա, ով քնում երազ է տեսնում
	Եվ, զարթնելով, մտաբերում է միայն		Եվ, զարթնելով, մտաբերում է միայն
	Այն հուզումը, որ ապրել է երազում,		Այն հուզումը, որ ապրել է երազում,
−	61 Այսպես և ես, քանզի տեսիլքն իմ մտքի	+	Այսպես և ես, քանզի տեսիլքն իմ մտքի
	Անհետացավ, թեպետև իմ սրտի մեջ		Անհետացավ, թեպետև իմ սրտի մեջ
	Դեռ ծորում է քաղցրությանը տեսիլքի։		Դեռ ծորում է քաղցրությանը տեսիլքի։
−	64 Այսպես ձյունն է հալվում շողքից արևի.	+	Այսպես ձյունն է հալվում շողքից արևի.
	Այսպես հողմից ցրվում էին Սիբիլյան		Այսպես հողմից ցրվում էին Սիբիլյան
	Պատգամները՝ գրված վրան տերևի։		Պատգամները՝ գրված վրան տերևի։
−	67 Ո՛վ վերին Լույս, անմատչելի մեր մտքին,	+	Ո՛վ վերին Լույս, անմատչելի մեր մտքին,
	Քո պատկերից, որ ե՛րևաց ինձ այնժամ,		Քո պատկերից, որ ե՛րևաց ինձ այնժամ,
	Գեթ ցույց տուր ինձ չնչին մասնիկ մի կրկին,		Գեթ ցույց տուր ինձ չնչին մասնիկ մի կրկին,
−	70 Եվ լեզվիս տուր այնպիսի ուժ գերակա,	+	Եվ լեզվիս տուր այնպիսի ուժ գերակա,
	Որ կարենամ ես ավանդել քո հուրքից		Որ կարենամ ես ավանդել քո հուրքից
	Գոնե մի կայծ սերունդներին ապագա.		Գոնե մի կայծ սերունդներին ապագա.
−	73 Թե կարենամ մի բան հիշել տեսիլքից	+	Թե կարենամ մի բան հիշել տեսիլքից
	Եվ որոշ բան այս տողերում հնչեցնել,		Եվ որոշ բան այս տողերում հնչեցնել,
−	Մարդիկ մի բան կհասկանան քո փաոքից։	+	Մարդիկ մի բան կհասկանան քո փառքից։
−	76 Թե հայացքս հառեր նրա ցոլքին վառ,	+	Թե հայացքս հառեր նրա ցոլքին վառ,
	Ապա նրա շողյունների սուր ցայտքից		Ապա նրա շողյունների սուր ցայտքից
	Ես շլացած կմնայի անպատճսւո։		Ես շլացած կմնայի անպատճսւո։
−	79 Այսուհանդերձ հանդգնեցիր այդ պահուն	+	Այսուհանդերձ հանդգնեցիր այդ պահուն
	Երկար տոկալ նրա տեսքին, մինչև որ		Երկար տոկալ նրա տեսքին, մինչև որ
	Ձուլվեց հայացքս իր էության հետ անհուն։		Ձուլվեց հայացքս իր էության հետ անհուն։
−	82 Ո՛վ հորդ շնորհ, որ ինձ դարձրիր ընդունակ	+	Ո՛վ հորդ շնորհ, որ ինձ դարձրիր ընդունակ
	Թափանցելու Հավերժ Լույսի մեջ այնքան,		Թափանցելու Հավերժ Լույսի մեջ այնքան,
−	Որ սպաովեց տեսության ուժն իմ համակ։	+	Որ սպառվեց տեսության ուժն իմ համակ։
−	85 Տեսա Նրա խորության մեջ ընդգրկված	+	Տեսա Նրա խորության մեջ ընդգրկված
	Ու սիրային կապով զոդված այն, ինչ որ		Ու սիրային կապով զոդված այն, ինչ որ
	Տիեզերքում երևում է մասնատված.		Տիեզերքում երևում է մասնատված.
−	88 Գոյեր, ձևեր և կապն իրենց միության,	+	Գոյեր, ձևեր և կապն իրենց միության,
	Բոլորն այնպես առընչված են իրար հետ,		Բոլորն այնպես առընչված են իրար հետ,
	Որ ասածըս լոկ նշույլն է իսկության։		Որ ասածըս լոկ նշույլն է իսկության։
−	91 Կարծես տեսա այդ միությունն ընդհանուր,	+	Կարծես տեսա այդ միությունն ընդհանուր,
	Ըստ որում ես, այս ասելով, զգում եմ		Ըստ որում ես, այս ասելով, զգում եմ
	Մի ցնծություն անպարագիր ու անլուր։		Մի ցնծություն անպարագիր ու անլուր։
−	94 Մեկ րոպեում ես զարմացա ավելի,	+	Մեկ րոպեում ես զարմացա ավելի,
	Քան Նեպտունը քսան և հինգ դար առաջ,		Քան Նեպտունը քսան և հինգ դար առաջ,
	Երբ բաց ծովում տեսավ ստվերն Արգոյի։		Երբ բաց ծովում տեսավ ստվերն Արգոյի։
−	97 Այսպես միտքըս, զմայլանքից կարկամած,	+	Այսպես միտքըս, զմայլանքից կարկամած,
	Ուշի֊ուշով ու սևեռուն նայում էր		Ուշի֊ուշով ու սևեռուն նայում էր
	Եվ տոգորվում պաշտամունքով երկյուղած։		Եվ տոգորվում պաշտամունքով երկյուղած։
−	100 Այդ վառ Լույսից հոգին դառնում է այնպես,	+	Այդ վառ Լույսից հոգին դառնում է այնպես,
	Որ այլ բանի համար խզվել նրանից,		Որ այլ բանի համար խզվել նրանից,
	Անկարելի բան կլիներ իրապես։		Անկարելի բան կլիներ իրապես։
−	103 Զի Բարին, որ նպատակն է բոլորի,	+	Զի Բարին, որ նպատակն է բոլորի,
	Նրա մեջ է, և այն, ինչ որ նրա մեջ		Նրա մեջ է, և այն, ինչ որ նրա մեջ
	Անթերի է, նրանից դուրս է թերի։		Անթերի է, նրանից դուրս է թերի։
−	106 Այսուհետև լինելու է իմ լեզուն	+	Այսուհետև լինելու է իմ լեզուն
	Ավելի թույլ իմ տեսածը պատմելու,		Ավելի թույլ իմ տեսածը պատմելու,
	Քան թե լեզուն երեխայի կաթնասուն։		Քան թե լեզուն երեխայի կաթնասուն։
−	109 Ոչ վասնզի այդ Լույսի մեջ կենսավետ	+	Ոչ վասնզի այդ Լույսի մեջ կենսավետ
	Կային պես-պես, հարափոփոխ վիճակներ,		Կային պես-պես, հարափոփոխ վիճակներ,
	— Նա այնպես է, ինչպես եգել է հավետ—		— Նա այնպես է, ինչպես եգել է հավետ—
−	112 Այլ զի աչքըս, թափանցելով նրա մեջ,	+	Այլ զի աչքըս, թափանցելով նրա մեջ,
	Ի զորու չէր միությանը տեսնելու		Ի զորու չէր միությանը տեսնելու
	Իր այլազան ցոլացությանց մեջ անշեջ։		Իր այլազան ցոլացությանց մեջ անշեջ։
−	115 Այն վեհ Լույսի էության մեջ խոր ու ջինջ	+	Այն վեհ Լույսի էության մեջ խոր ու ջինջ
	Երևացին երեք ծիրեր իմ աչքին,		Երևացին երեք ծիրեր իմ աչքին,
	Երեք գույնի և միևնույն չափի ճիշտ։		Երեք գույնի և միևնույն չափի ճիշտ։
−	118 Մեկը մյուսի, ինչպես Իրիսն Իրիսի,	+	Մեկը մյուսի, ինչպես Իրիսն Իրիսի,
	Ցոլացումն էր, իսկ երկրորդն էր հրի պես,		Ցոլացումն էր, իսկ երկրորդն էր հրի պես,
	Եվ հավասար արգասիքն էր երկուսի։		Եվ հավասար արգասիքն էր երկուսի։
−	121 Օ՛, խոսքն ինչքա՜ն սակավազոր է մտքից,	+	Օ՛, խոսքն ինչքա՜ն սակավազոր է մտքից,
	Իսկ իմ միտքը իմ տեսիլքի հանդիման		Իսկ իմ միտքը իմ տեսիլքի հանդիման
	Այնքան թույլ է, որ չի բավի ասել «քիչ»։		Այնքան թույլ է, որ չի բավի ասել «քիչ»։
−	124 Օ՛, ինքնաբուխ ու ինքնագո Հավերժ Լույս,	+	Օ՛, ինքնաբուխ ու ինքնագո Հավերժ Լույս,
	Դու ես աղբյուրն իմացության ամենայն,		Դու ես աղբյուրն իմացության ամենայն,
	Դու ես միայն ներշնչողը սեր ու լույս։		Դու ես միայն ներշնչողը սեր ու լույս։
−	127 Իսկ այն ծիրը, որ ցոլացումն էր քո վառ,	+	Իսկ այն ծիրը, որ ցոլացումն էր քո վառ,
	Ինչպես լույսից արտացոլված մի այլ լույս,		Ինչպես լույսից արտացոլված մի այլ լույս,
	Երբ դիտեցի ուշի ուշով ու երկար,		Երբ դիտեցի ուշի ուշով ու երկար,
−	180 Նրա ներսում տեսա պատկերը մարդու,	+	Նրա ներսում տեսա պատկերը մարդու,
	Ներկայացված մասնահատուկ իր գույնով,		Ներկայացված մասնահատուկ իր գույնով,
	Եվ հառեցի առ այն հայացքն իմ հատու։		Եվ հառեցի առ այն հայացքն իմ հատու։
−	133 Ինչպես ճիգ է երկրաչափը գործ դնում	+	Ինչպես ճիգ է երկրաչափը գործ դնում
	Շրջանակը չափելու և, ճգնելով,		Շրջանակը չափելու և, ճգնելով,
	Չափերի մեջ հարակցություն չի գտնում,		Չափերի մեջ հարակցություն չի գտնում,
−	136 Այսպես եղա հանդեպ այդ նոր տեսիլքին.	+	Այսպես եղա հանդեպ այդ նոր տեսիլքին.
	Իզուր էի ջանում գտնել, թե ինչպես		Իզուր էի ջանում գտնել, թե ինչպես
	Մարդու պատկերն հարաբերում էր ծիրին.		Մարդու պատկերն հարաբերում էր ծիրին.
−	139 Թևերս անզոր էին նման թռիչքի.	+	Թևերս անզոր էին նման թռիչքի.
	Բայց իմ մտքում փայլատակեց մի նոր լույս		Բայց իմ մտքում փայլատակեց մի նոր լույս
	Եվ ինչ պարզեց խորհուրդը այդ տեսիլքի։		Եվ ինչ պարզեց խորհուրդը այդ տեսիլքի։
−	142 Այստեղ կասեց իմ զմայլանքն հոգեթով.	+	Այստեղ կասեց իմ զմայլանքն հոգեթով.
	Բայց արդեն իմ սիրտն ու կամքը վարում էր		Բայց արդեն իմ սիրտն ու կամքը վարում էր
	Անվի նման դաշնաթավալ կշռույթով,		Անվի նման դաշնաթավալ կշռույթով,
−	145 Սերն՝ որ շարժում է արևն ու այլ աստղեր։	+	Սերն՝ որ շարժում է արևն ու այլ աստղեր։
	</poem>		</poem>
		+
		+	==Ծանոթագրություններ==
		+	<references/>

---

Ընթացիկ տարբերակը 13:15, 23 Դեկտեմբերի 2017-ի դրությամբ

Աստվածային կատակերգություն հեղինակ՝ Դանտե Ալիգիերի թարգմանիչ՝ Արբուն Տայան

Դժոխք

Երգ առաջին

Երգ երկրորդ

Երգ երրորդ

Երգ չորրորդ

Երգ հինգերորդ

Երգ վեցերորդ

Երգ յոթերորդ

Երգ ութերորդ

Երգ իններորդ

Երգ տասներորդ

Երգ տասնմեկերորդ

Երգ տասներկուերորդ

Երգ տասներեքերորդ

Երգ տասնչորսերորդ

Երգ տասնհինգերորդ

Երգ տասնվեցերորդ

Երգ տասնյոթերորդ

Երգ տասնութերորդ

Երգ տասնիններորդ

Երգ քսաներորդ

Երգ քսանմեկերորդ

Երգ քսաներկուերորդ

Երգ քսաներեքերորդ

Երգ քսանչորսերորդ

Երգ քսանհինգերորդ

Երգ քսանվեցերորդ

Երգ քսանյոթերորդ

Երգ քսանութերորդ

Երգ քսանիններորդ

Երգ երեսուներորդ

Երգ երեսունմեկերորդ

Երգ երեսուներկուերորդ

Երգ երեսուներեքերորդ

Երգ երեսունչորսերորդ

Քավարան

Երգ առաջին

Երգ երկրորդ

Երգ երրորդ

Երգ չորրորդ

Երգ հինգերորդ

Երգ վեցերորդ

Երգ յոթերորդ

Երգ ութերորդ

Երգ իններորդ

Երգ տասներորդ

Երգ տասնմեկերորդ

Երգ տասներկուերորդ

Երգ տասներեքերորդ

Երգ տասնչորսերորդ

Երգ տասնհինգերորդ

Երգ տասնվեցերորդ

Երգ տասնյոթերորդ

Երգ տասնութերորդ

Երգ տասնիններորդ

Երգ քսաներորդ

Երգ քսանմեկերորդ

Երգ քսաներկուերորդ

Երգ քսաներեքերորդ

Երգ քսանչորսերորդ

Երգ քսանհինգերորդ

Երգ քսանվեցերորդ

Երգ քսանյոթերորդ

Երգ քսանութերորդ

Երգ քսանիններորդ

Երգ երեսուներորդ

Երգ երեսունմեկերորդ

Երգ երեսուներկուերորդ

Երգ երեսուներեքերորդ

Դրախտ

Երգ առաջին

Երգ երկրորդ

Երգ երրորդ

Երգ չորրորդ

Երգ հինգերորդ

Երգ վեցերորդ

Երգ յոթերորդ

Երգ ութերորդ

Երգ իններորդ

Երգ տասներորդ

Երգ տասնմեկերորդ

Երգ տասներկուերորդ

Երգ տասներեքերորդ

Երգ տասնչորսերորդ

Երգ տասնհինգերորդ

Երգ տասնվեցերորդ

Երգ տասնյոթերորդ

Երգ տասնութերորդ

Երգ տասնիններորդ

Երգ քսաներորդ

Երգ քսանմեկերորդ

Երգ քսաներկուերորդ

Երգ քսաներեքերորդ

Երգ քսանչորսերորդ

Երգ քսանհինգերորդ

Երգ քսանվեցերորդ

Երգ քսանյոթերորդ

Երգ քսանութերորդ

Երգ քսանիններորդ

Երգ երեսուներորդ

Երգ երեսունմեկերորդ

Երգ երեսուներկուերորդ

Երգ երեսուներեքերորդ

Ծանոթագրություններ

1. ↑ Կիսաճամփին մեր այս կյանքի նախընթաց – երեսունհինգ տարեկան հասակին։ Մարդկային կյանքի ճանապարհը Դանտեն նմանեցնում է աղեղի կորագծին, որի միջնակետը կամ գագաթը համարում է երեսունհինգ տարեկան հասակը («Խնջույք» Դ, 23), լիարժեք հասակը («Դժ.» ԺԵ, 51)։
2. ↑ Երեք գազաններ – երեք գազանները (հովազ տ. 32, առյուծ տ. 45, էգ գայլ տ․ 49) այլաբանորեն պատկերում են մարդկային երեք մեղքերը կամ մոլությունները ― հեշտասիրությունը (հովազ), գոռոզությունը (առյուծ) և ագահությունը (էգ գայլ)։ Արդի դանտեագետներից ոմանք այս այլաբանության մեջ տեսնում են մեղքերի տեսակները, որոնք պատժվում են Դժոխքում՝ խաբեությունը (հովազ), բռնությունը (առյուծ) և անզսպությունը (էգ գայլ)։
3. ↑ Եվ արևն այն աստղերի մեջ էր մտնում — արևը Խոյ համաստեղության մեջ է մտնում և նրա հետ է ծագում գարնանը, այսինքն՝ տարվա այն եղանակին, երբ, ըստ քրիստոնեական ավանդության, աստված (Սերն աստվածյան) ստեղծել է աշխարհը և շարժում տվել երկնային մարմիններին։
4. ↑ Մի հոգի — հռոմայեցի նշանավոր բանաստեղծ Վիրգիլիոսն է (70 — 19 մ.թ.ա.), հեղինակը «Էնեականի», «Հովվականքի» և «Մշակականքի»։ «Աստվածային կատակերգության» մեջ Վիրգիլիոսը ներկայացվսւծ է իբրև սիմվոլ բանականության, ինչպես նաև կայսերական իշխանության։ Բանականության պարտականությունն է մարդկանց առաջնորդել դեպի երկրային երջանկություն։ Վիրգիլիոսը Դանտեին ազատում է «մթամած անտառից» և Դժոխքի ու Քավարանի միջով նրան առաջնորդում է դեպի երկրային Դրախտ։ Վիրգիլիոսը իր «Էնեականում» երգել է կայսրությունը և նկարագրել Էնեասի այցելությունը հանդերձյալ աշխարհ («Դժ.» Բ, 13 —15), իսկ «Հովվականքում», ըստ միջնադարյան մեկնաբանության, մարգարեացել է Մեսիայի գալուստը («Քավ.» ԻԲ, 70 — 72)։
5. ↑ Մանտովայում — Վիրգիլիոսը ծնվել է հյուսիսային Լոմբարդիայի Մանտովա (Մանտուա) քաղաքում, ավելի ճիշտ Մանտովայի մարզի Անդես (ներկայումս Պիետոլա) գյուղաքաղաքում։
6. ↑ Ծնվել եմ ուշ, օրոքն Հուլիոս Կեսարի — Վիրգիլիոսը ծնվել է 70 թվին (մ.թ.ա.), երբ Կեսարն ընդամենը երեսուն տարեկան էր և դեռ հեռու էր իշխանությունից։ Վիրգիլիոսը ուշ է ծնվել, որովհետև Կեսարը, սպանվելով 44 թվին (մ.թ.ա.), հնարավորություն չունեցավ նրան ճանաչելու և ըստ արժանվույն գնահատելու, ինչպես արեց Օգոստոսը։
7. ↑ Անքիսորդի — Անքիսի որդի էնեասը, Վիրգիլիոսի «Էնեականի» հերոսը։ Երբ Տրոյան այրվեց ու կործանվեց Իլիոն միջնաբերդի հետ հույների ձեռքով, Էնեասը այնտեղից մեկնեց Իտալիա, ուր հիմքը դրեց ապագա հռոմեական կայսրության։
8. ↑ Քերծե — Էգ գայլին դիմագրավելու և ընկճելու համար հարկավոր է մի քերծե (veltro) — այսինքն վարժեցված և արագավազ որսի շուն։ Քանի որ գայլը սիմվոլն է ագահության կամ ընչաքաղցության, հիմնական պատճառը հասարակական և բարոյական անկարգության, ապա Քերծեն կլինի սիմվոլը այնպիսի մի ուժի, որ կհալածի ագահությունը իր որջացած տեղերից և կհաստատի կարգն ու արդարությունը աշխարհում, մասնավորապես Իտալիայում (տտ. 106—108)։ Արդյոք Դանտեն Քերծեի այլաբանության տակ որևէ պատմական անձ նկատի ունի՞։ Եթե այո, ապա ո՞ւմ նկատի ունի, դժվարանում են պատասխանել մեկնիչները։
9. ↑ Այն վառ լույսից — Հովհաննես առաքյալի լույսից։
10. ↑ Ո՞ւր է ձգտում քո հոգին — ի՞նչ բանի է ուղղված քո սերը, ի՞նչն է քո սիրո առարկան։
11. ↑ Անանիայի ուժը ունի իր աչքում — Բեատրիչեն իր նայվածքով կարող է Դանտեին վերադարձնել տեսողությունը, ինչպես Քրիստոսի առաջին հետևորդներից Անանիան Պողոս առաքյալին վերադարձրեց տեսողությունը, երբ նրան մկրտեց («Գործք առ.» Թ, 10-12)։
12. ↑ Վեհ բարիքը... գերագույն բարիքը, աստված։
13. ↑ Նա — հավանաբար Արիստոտելը։
14. ↑ «Ամեն բարիք ես քեզ պիտի արդ ցույց տամ» տես «Գիրք Ելից» ԼԳ, 17-19։
15. ↑ Երկըդ վսեմ — նկատի ունի Հովհաննեսի «Հայտնությունը» կամ, գուցե, «Ավետարանը»։
16. ↑ Քրիստոսի արծվի — Հովհաննեսի։
17. ↑ Իսկ տերևներն... — քանի որ հավերժական պարտիզպանը աստված է, ըստ ավետարանական պատկերի (Հովհ. ԺԵ, 1), ապա պարտեզը նրա կողմից կառավարված աշխարհն է, իսկ տերևները, աստվածային շնորհով օժտված էակներն են, որոնց պետք է սիրել ըստ նրանց օժտվածության աստիճանի։
18. ↑ Որին ամեն մի կին աղջիկ է և հարս — եթե Ադամը հայրն է բոլոր մարդկանց, ապա ամեն կին նրա աղջիկն է, իբրև նրա սերունդ և նրա հարսն է, իբրև նրա սերնդի կին։
19. ↑ Ճշմարիտ հայելում — աստծու մեջ։
20. ↑ Պարտեզում բարձրաբերձ — Երկրային դրախտի դյութական անտառում։
21. ↑ Պատճառն իմ արտաքսման... — Ադամը չորս թվարկված հարցերին պատասխանում է ոչ ըստ նրանց հերթականության, այլ ըստ կարևորության. և պատասխանելով առաջին հերթին երրորդ հարցին, ասում է, որ Եդեմից իր արտաքսվելու պատճառը եղավ ոչ թե արգելված պտղի ճաշակումը, այլ դրանով գիտակցաբար խախտելը աստծու կողմից մարդու համար նշված չափն ու սահմանը։
22. ↑ Չորս հազար և երեք հարյուր երկու ամ...— Ադամը 4302 տարի մնացել է Լիմբոսում, իսկ դրանից առաջ երկրի վրա ապրել է 930 տարի։
23. ↑ Անմիտ գործին — Բաբելոնի աշտարակաշինության (Հմմտ. «Դժ,» ԼԱ, 77—78. «Քավ.» ԺԲ, 34—36)։
24. ↑ I — մեկ, միակ. այսպես է Դանտեն կոչում աստծու սկզբնական անունը։
25. ↑ El — եբրայերեն լեզվում աստծու սովորական անունը։
26. ↑ Եդեմական լեռան վրա երկնաձիգ... — պատասխանելով երկրորդ հարցին։ Ադամն ասում է, որ ինքը Երկրային դրախտում մնաց ընդամենը վեց ժամ։