«Անաբել Լի (Երվանդ Սարգսյան)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վաղուց, շատ վաղուց, հեռու-հեռավոր
Մի թագավորությունում անհասանելի,
Ապրում էիր դու` հրաշք մի աղջիկ,
Առաջին իմ սեր, իմ Անաբել Լի:
Սիրում էիր ինձ շատ, իսկ ես էլ այնքան,
Որ հնարավոր չէր սիրել ավելի:

Թեև երեխա էի, և դու էլ էիր փոքր`
Այդ թագավորությունում անհասանելի,
Բայց մեծ էր իմ սերը, և նաև քոնը,
Իմ արև պայծառ, իմ Անաբել Լի:
Երկնային լուսե հրեշտակներն անգամ
Չէին կարող սիրել մեզնից ավելի:

Դա էր պատճառը գուցե, չգիտեմ,
Այդ թագավորությունում անհասանելի
Ժայթքեց հողմախառն կայծակ անիծված,
Խլեց քեզ ինձնից, իմ Անաբել Լի':
Իսկ ծնողներդ` վշտահար սրտով,
Տարան քեզ ինձնից հեռու ավելի.
Քո տունը դարձավ ծովափնյա մի խորշ`
Թագավորության մեջ անհասանելի:

Այո, երկնային հրեշտակներն անգամ
Երջանիկ չէին մեզնից ավելի.
Եվ այդ նախանձն էր պատճառը միակ,
Որ թագավորությունում անհասանելի`
Կայծակով լեցուն հողմերը դաժան
Սպանեցին հենց քեզ, իմ Անաբել Լի':

Բայց մենք սիրեցինք նրանցից ուժգին,
Ովքեր ապրեցին երկար ավելի,
Ովքեր գիտեին մեզնից ավելի:
Հրեշտակներ, դևեր... անզոր էին արդեն
Այդ աշխարհներում` անհասանելի,
Որ իմ վշտահար հոգին բաժանեին
Քո մաքուր հոգուց, իմ Անաբել Լի':

Երբ հայացքս է Լուսնի շուրջը, իմ անուրջը
Քո մասին է, Անաբել Լի':
Թեև սին է պատրանքը, բայց քո այդ հայացքը
Հիասքանչ է, իմ Անաբել Լի':
Ու կկորչեմ ես անհետ, կննջեմ առհավետ`
Արևավառ ու սիրուն հարսնացուիս հետ,
Գետնախորշերում` մութ, անմատչելի,
Աշխարհների մեջ անհասանելի: