Հրաժեշտ տալով պարզ շրջանառության, կամ ապրանքային փոխանակության այդ ոլորտին, որից vulgaris ֆրիտրեդերը քաղում է իր բոլոր հայացքները, հասկացողությունները, կապիտալի ու վարձու աշխատանքի հասարակության վերաբերյալ իր բոլոր դատողությունների մասշտաբը,— հրաժեշտ տալով այդ ոլորտին, մենք նկատում ենք, որ արդեն սկսում են մի քիչ փոխվել մեր dramatis personae [գործող անձերի] կերպարանքները։ Նախկին փողատերը ընթանում է առջևից իբրև կապիտալիստ, նրա հետևից գնում է աշխատուժի տերն իբրև նրա բանվոր, մեկը բազմանշանակալից կերպով ժպտում է և այրվում է գործի կպչելու ցանկությամբ, մյուսը քարշ է գալիս գլխիկոր, կամա-ակամա, ինչպես մի մարդ, որն իր սեփական կաշին է վաճառել շուկայում, ուստի և ապագայի ոչ մի հեռանկար չի տեսնում, բացի մի հեռանկարից, որ այդ կաշին դաբաղելու են։
<br><TABLE border = 0 width="128px"> <TR> <TD style='border-top:solid windowtext 1.0pt;'></TD> </TR></TABLE>
<references>