«Մկան պալատիկը»–ի խմբագրումների տարբերություն

Գրապահարան-ից
(Նոր էջ «{{Վերնագիր |վերնագիր = Մկան պալատիկը |հեղինակ = Խնկօ Ապէր |աղբյուր = «Փունջ» |թարգմանի...»:)
 
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Տող 2. Տող 2.
 
|վերնագիր = Մկան պալատիկը
 
|վերնագիր = Մկան պալատիկը
 
|հեղինակ = [[Խնկո Ապեր|Խնկօ Ապէր]]
 
|հեղինակ = [[Խնկո Ապեր|Խնկօ Ապէր]]
|աղբյուր = [[«Փունջ»]]
+
|աղբյուր = [[«Փունջ» 1937]]
 
|թարգմանիչ =  
 
|թարգմանիչ =  
 
}}
 
}}
 
[[Կատեգորիա:Արձակ]]
 
[[Կատեգորիա:Արձակ]]
 +
[[Կատեգորիա:Մանկական]]
 +
[[Կատեգորիա:Հեքիաթ]]
  
:    Գւիղացին սայլով տասառներ կը տանէր։ Տակառ մը սայլէն վար ինկաւ։ Վազեց մուկը, դաշտի ձուկը ու թըխկ թըխկ․
+
Գւիղացին սայլով տասառներ կը տանէր։ Տակառ մը սայլէն վար ինկաւ։ Վազեց մուկը, դաշտի ձուկը ու թըխկ թըխկ․
  
:    — Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կʼապրի պալատին մէջ։
+
 
:    Ձայն տուող չեղաւ, ու մուկն ապրեցաւ պալատին մէջ։
+
— Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կʼապրի պալատին մէջ։
:    Եկաւ գորտիկը, ղորթ֊ղորթիկը․
+
 
:    — Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ՞ով կʼապրի պալատի մէջ։
+
Ձայն տուող չեղաւ, ու մուկն ապրեցաւ պալատին մէջ։
:    — Ես՝ մկնիկ֊ձկնիկս։ Դուն ո՞վ ես։
+
 
:    — Ես գորտիկն եմ, ղորթ֊ղորթիկն եմ։
+
Եկաւ գորտիկը, ղորթ֊ղորթիկը․
:    — Եկո՛ւր միասին ապրինք։
+
 
:    — Մէկ էր, եղան երկու։
+
— Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ՞ով կʼապրի պալատի մէջ։
:    — Վը՜զզզը, եկաւ մոծակն ու տզզաց․
+
 
:    — Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կʼապրի պալատի մէջ։
+
— Ես՝ մկնիկ֊ձկնիկս։ Դուն ո՞վ ես։
:    — Ես՝ մկնիկ֊ձկնիկս, գորտիկը֊ղորթ֊ղորթիկը, դուն ո՞վ ես։
+
 
:    — Մոծա՛կն եմ, թեւարձա՛կն եմ։
+
— Ես գորտիկն եմ, ղորթ֊ղորթիկն եմ։
:    — Եկո՛ւր միասին ապրինք։
+
 
:    Երկուք էին, եղան երեք։
+
— Եկո՛ւր միասին ապրինք։
:    Եկաւ շլդիկը֊խլշդիկը․
+
 
:    — Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կապրի պալատի մէջ։
+
— Մէկ էր, եղան երկու։
:    — Ես՝ մկնիկ֊ձկնիկս, գորտիկը֊ղորթ֊ղորթիկը, մոծակը֊թեւարձակը։ Դուն ո՞վ ես։
+
 
:    — Նապաստա՛կն եմ, ձորի վաստակն եմ․
+
— Վը՜զզզը, եկաւ մոծակն ու տզզաց․
:    — Եկո՛ւր, միասին ապրինք։
+
 
:    Երեք էին, եղան չորս։
+
— Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կʼապրի պալատի մէջ։
:    Եկաւ աղուէսը֊պարզերեսը․
+
 
:    — Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կʼապրի պալատի մէջ,
+
— Ես՝ մկնիկ֊ձկնիկս, գորտիկը֊ղորթ֊ղորթիկը, դուն ո՞վ ես։
:    — Ես՝ մկնիկ֊ձկնի՛կս,  գորտիկը ղորթ֊ղորթի՛կը, մոծակը֊թեւարձակը, նապաստակը֊ձորի վաստա՛կը։ Դուն ո՞վ ես։
+
 
:    — Պոչս փնջի՛կն եմ, սարի շրջիկն եմ։
+
— Մոծա՛կն եմ, թեւարձա՛կն եմ։
:    — Եկո՛ւր միասին ապրինք։
+
 
:    — Չորս էին, եղան հինգ։
+
— Եկո՛ւր միասին ապրինք։
:    Եկաւ արջիկը, տեսաւ պալատը եւ մրթմրթաց։
+
 
:    — Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կʼապրի պալատի մէջ։
+
Երկուք էին, եղան երեք։
:    — Ես՝ մկնիկ֊ձկնի՛կս, գորտիկը֊ղորթ֊ղորթի՛կը, մոծակը֊թեւարձակը, շլդիկը֊խլշդի՛կը, պոչը փնջոի՛կը֊սարի շրջի՛կը, դուն ո՞վ ես։
+
 
:    — Ես եմ, ձեր գրողը, պալատ գլտորողը։
+
Եկաւ շլդիկը֊խլշդիկը․
:    Եւ բոլորը վախցան։ Մտածեցին, մտածեցին, ի՞նչ ընեն որ վտանգէն ազատին։ Մկնիկ֊ձկնիկը քիթը հանեց պալատէն ու ըսաւ․
+
 
:    — Խղճա՛ մեզի, արջի՛կ֊փարչիկ։ Մենք կʼապրինք այստեղ, կʼաշխատինք մեզի համար եւ կʼօգնենք իրարու։
+
— Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կապրի պալատի մէջ։
:    — Ի՞նչ կʼընէք, հարցուց արջիկ փարչիկը։
+
 
:    — Գորտիկը ջուր կը կրէ, լւացք կʼընէ։ Մոծակը երախաները կʼօրերէ, կʼերգէ։ Ձորի վաստակն ու սարի շրջիկը ճաշ կը պատրաստեն։ Ես ալ՝ մկնիկ֊ձկնիկս՝ դաշտէն հատիկ կը ժողվեմ կը բերեմ տուն։ Իսկ երբ մէկը հիւր գայ, տուն կը հրաւիրեմ։
+
— Ես՝ մկնիկ֊ձկնիկս, գորտիկը֊ղորթ֊ղորթիկը, մոծակը֊թեւարձակը։ Դուն ո՞վ ես։
:    — Քանի որ այդպէս է, ապրեցե՛ք ձեր ուզածին պէս, ըսաւ արջիկ֊փարչիկը ու գնաց իր գործին։
+
 
 +
— Նապաստա՛կն եմ, ձորի վաստակն եմ․
 +
 
 +
— Եկո՛ւր, միասին ապրինք։
 +
 
 +
Երեք էին, եղան չորս։
 +
 
 +
Եկաւ աղուէսը֊պարզերեսը․
 +
 
 +
— Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կʼապրի պալատի մէջ,
 +
 
 +
— Ես՝ մկնիկ֊ձկնի՛կս,  գորտիկը ղորթ֊ղորթի՛կը, մոծակը֊թեւարձակը, նապաստակը֊ձորի վաստա՛կը։ Դուն ո՞վ ես։
 +
 
 +
— Պոչս փնջի՛կն եմ, սարի շրջիկն եմ։
 +
 
 +
— Եկո՛ւր միասին ապրինք։
 +
 
 +
— Չորս էին, եղան հինգ։
 +
 
 +
Եկաւ արջիկը, տեսաւ պալատը եւ մրթմրթաց։
 +
 
 +
— Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կʼապրի պալատի մէջ։
 +
 
 +
— Ես՝ մկնիկ֊ձկնի՛կս, գորտիկը֊ղորթ֊ղորթի՛կը, մոծակը֊թեւարձակը, շլդիկը֊խլշդի՛կը, պոչը փնջոի՛կը֊սարի շրջի՛կը, դուն ո՞վ ես։
 +
 
 +
— Ես եմ, ձեր գրողը, պալատ գլտորողը։
 +
 
 +
Եւ բոլորը վախցան։ Մտածեցին, մտածեցին, ի՞նչ ընեն որ վտանգէն ազատին։ Մկնիկ֊ձկնիկը քիթը հանեց պալատէն ու ըսաւ․
 +
 
 +
— Խղճա՛ մեզի, արջի՛կ֊փարչիկ։ Մենք կʼապրինք այստեղ, կʼաշխատինք մեզի համար եւ կʼօգնենք իրարու։
 +
 
 +
— Ի՞նչ կʼընէք, հարցուց արջիկ փարչիկը։
 +
 
 +
— Գորտիկը ջուր կը կրէ, լւացք կʼընէ։ Մոծակը երախաները կʼօրերէ, կʼերգէ։ Ձորի վաստակն ու սարի շրջիկը ճաշ կը պատրաստեն։ Ես ալ՝ մկնիկ֊ձկնիկս՝ դաշտէն հատիկ կը ժողվեմ կը բերեմ տուն։ Իսկ երբ մէկը հիւր գայ, տուն կը հրաւիրեմ։
 +
 
 +
— Քանի որ այդպէս է, ապրեցե՛ք ձեր ուզածին պէս, ըսաւ արջիկ֊փարչիկը ու գնաց իր գործին։

Ընթացիկ տարբերակը 14:54, 13 Դեկտեմբերի 2015-ի դրությամբ

Մկան պալատիկը

հեղինակ՝ Խնկօ Ապէր
աղբյուր՝ «Փունջ» 1937

Գւիղացին սայլով տասառներ կը տանէր։ Տակառ մը սայլէն վար ինկաւ։ Վազեց մուկը, դաշտի ձուկը ու թըխկ թըխկ․


— Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կʼապրի պալատին մէջ։

Ձայն տուող չեղաւ, ու մուկն ապրեցաւ պալատին մէջ։

Եկաւ գորտիկը, ղորթ֊ղորթիկը․

— Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ՞ով կʼապրի պալատի մէջ։

— Ես՝ մկնիկ֊ձկնիկս։ Դուն ո՞վ ես։

— Ես գորտիկն եմ, ղորթ֊ղորթիկն եմ։

— Եկո՛ւր միասին ապրինք։

— Մէկ էր, եղան երկու։

— Վը՜զզզը, եկաւ մոծակն ու տզզաց․

— Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կʼապրի պալատի մէջ։

— Ես՝ մկնիկ֊ձկնիկս, գորտիկը֊ղորթ֊ղորթիկը, դուն ո՞վ ես։

— Մոծա՛կն եմ, թեւարձա՛կն եմ։

— Եկո՛ւր միասին ապրինք։

Երկուք էին, եղան երեք։

Եկաւ շլդիկը֊խլշդիկը․

— Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կապրի պալատի մէջ։

— Ես՝ մկնիկ֊ձկնիկս, գորտիկը֊ղորթ֊ղորթիկը, մոծակը֊թեւարձակը։ Դուն ո՞վ ես։

— Նապաստա՛կն եմ, ձորի վաստակն եմ․

— Եկո՛ւր, միասին ապրինք։

Երեք էին, եղան չորս։

Եկաւ աղուէսը֊պարզերեսը․

— Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կʼապրի պալատի մէջ,

— Ես՝ մկնիկ֊ձկնի՛կս, գորտիկը ղորթ֊ղորթի՛կը, մոծակը֊թեւարձակը, նապաստակը֊ձորի վաստա՛կը։ Դուն ո՞վ ես։

— Պոչս փնջի՛կն եմ, սարի շրջիկն եմ։

— Եկո՛ւր միասին ապրինք։

— Չորս էին, եղան հինգ։

Եկաւ արջիկը, տեսաւ պալատը եւ մրթմրթաց։

— Պալատի՛կ, պալատի՛կ, ո՞վ կʼապրի պալատի մէջ։

— Ես՝ մկնիկ֊ձկնի՛կս, գորտիկը֊ղորթ֊ղորթի՛կը, մոծակը֊թեւարձակը, շլդիկը֊խլշդի՛կը, պոչը փնջոի՛կը֊սարի շրջի՛կը, դուն ո՞վ ես։

— Ես եմ, ձեր գրողը, պալատ գլտորողը։

Եւ բոլորը վախցան։ Մտածեցին, մտածեցին, ի՞նչ ընեն որ վտանգէն ազատին։ Մկնիկ֊ձկնիկը քիթը հանեց պալատէն ու ըսաւ․

— Խղճա՛ մեզի, արջի՛կ֊փարչիկ։ Մենք կʼապրինք այստեղ, կʼաշխատինք մեզի համար եւ կʼօգնենք իրարու։

— Ի՞նչ կʼընէք, հարցուց արջիկ փարչիկը։

— Գորտիկը ջուր կը կրէ, լւացք կʼընէ։ Մոծակը երախաները կʼօրերէ, կʼերգէ։ Ձորի վաստակն ու սարի շրջիկը ճաշ կը պատրաստեն։ Ես ալ՝ մկնիկ֊ձկնիկս՝ դաշտէն հատիկ կը ժողվեմ կը բերեմ տուն։ Իսկ երբ մէկը հիւր գայ, տուն կը հրաւիրեմ։

— Քանի որ այդպէս է, ապրեցե՛ք ձեր ուզածին պէս, ըսաւ արջիկ֊փարչիկը ու գնաց իր գործին։