«Էլեգիա (Բորխես)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Գրապահարան-ից
(Նոր էջ «{{Վերնագիր |վերնագիր = Էլեգիա |հեղինակ = Խորխե Լուիս Բորխես |թարգմանիչ = (իսպաներեն և անգլերեն տար...»:)
 
Տող 5. Տող 5.
 
|աղբյուր =  
 
|աղբյուր =  
 
}}
 
}}
<poem><center>Օ, Բորխեսի ճակատագիր,
+
<poem><center>
 +
Օ, Բորխեսի ճակատագիր․
 
նավարկել բազմազան ծովերով աշխարհի  
 
նավարկել բազմազան ծովերով աշխարհի  
 
կամ մի ծովով, որը ունի բազմազան անուններ,
 
կամ մի ծովով, որը ունի բազմազան անուններ,
Տող 13. Տող 14.
 
նախնիների հնագույն հողեր,
 
նախնիների հնագույն հողեր,
 
Անդալուսիա, Պորտուգալիա և այն երկրներ,  
 
Անդալուսիա, Պորտուգալիա և այն երկրներ,  
որտեղ սաքսոնները կռվելով դանիացիների հետ խառնել են արյունը,
+
ուր սաքսոնները կռվելով դանիացիների հետ խառնել են արյունը,
 
թափառել Լոնդոնի կարմիր և հանդարտ լաբիրինթոսում,
 
թափառել Լոնդոնի կարմիր և հանդարտ լաբիրինթոսում,
 
ծերանալ այնքա՜ն շատ հայելիներում,  
 
ծերանալ այնքա՜ն շատ հայելիներում,  
ապարդյուն որոնել քանդակների մարմարե հայացքը,
+
ապարդյուն որոնել մարմարե հայացքը քանդակների,
ուսումնասիրել վիիմագրերը, հանրագիտարանները, ատլասները,
+
ուսումնասիրել վիմագրերը, հանրագիտարանները, ատլասները,
 
տեսնել այն ամենն, ինչ տղամարդը տեսնում է,
 
տեսնել այն ամենն, ինչ տղամարդը տեսնում է,
 
մահը, ծուլորեն շարժվող աստղերը,
 
մահը, ծուլորեն շարժվող աստղերը,
Տող 23. Տող 24.
 
բացի բուենոսայրեսցի մի աղջկա դեմքի,
 
բացի բուենոսայրեսցի մի աղջկա դեմքի,
 
դեմք, որը չի ցանկանում հիշես իրեն։
 
դեմք, որը չի ցանկանում հիշես իրեն։
Օ, Բորխեսի ճակատագիր
+
Օ, Բորխեսի ճակատագիր․
 
երևի ոչ այնքան տարօրինակ,  
 
երևի ոչ այնքան տարօրինակ,  
որքան քոնն է։</center></poem>
+
որքան քոնն է։
 +
</center></poem>

17:25, 3 Փետրվարի 2016-ի տարբերակ

Էլեգիա

հեղինակ՝ Խորխե Լուիս Բորխես
թարգմանիչ՝ (իսպաներեն և անգլերեն տարբերակների հիման վրա)


Օ, Բորխեսի ճակատագիր․
նավարկել բազմազան ծովերով աշխարհի
կամ մի ծովով, որը ունի բազմազան անուններ,
լինել մի մասը Էդինբուրգի, Ցյուրիխի, երկու Կորբոդաների,
Կոլումբիայի և Տեխասի,
վերադառնալ փոփոխվող սերունդների ավարտին,
նախնիների հնագույն հողեր,
Անդալուսիա, Պորտուգալիա և այն երկրներ,
ուր սաքսոնները կռվելով դանիացիների հետ խառնել են արյունը,
թափառել Լոնդոնի կարմիր և հանդարտ լաբիրինթոսում,
ծերանալ այնքա՜ն շատ հայելիներում,
ապարդյուն որոնել մարմարե հայացքը քանդակների,
ուսումնասիրել վիմագրերը, հանրագիտարանները, ատլասները,
տեսնել այն ամենն, ինչ տղամարդը տեսնում է,
մահը, ծուլորեն շարժվող աստղերը,
և տեսնել ոչինչ, կամ համարյա ոչինչ,
բացի բուենոսայրեսցի մի աղջկա դեմքի,
դեմք, որը չի ցանկանում հիշես իրեն։
Օ, Բորխեսի ճակատագիր․
երևի ոչ այնքան տարօրինակ,
որքան քոնն է։