Դաշտան

Մենք՝ ոտքերի միջև ցաւի համաժառանգներս,
Մենք՝ բանակով մազազերծման շրջման ոտքի տակ,
Մենք՝ անչափահաս քանի-ժամեայ սիղէներս^[1],
«Հեշտա՛․․․ Թոյլ բռնի՛ թէ չէ ցաւ ունիա հա՜․․․»
Մենք՝ հորի տակ գտնւող անպատասխան նամակներս,
Մենք՝ սրբավայրում կանանց հետ դաւաճանութիւն
Մենք՝ մատի հաճոյք ու մենք՝ ուրիշների ներքոյ,
Մենք և Ահանգարանի ձայնի հետ մահանալու ուրախութինը․․․
Մենք՝ ականի վրայ ու ջինսի մէջ ու Հաֆթ սինի հետև,
Ամօթը ճակատին գրագէտ հողը-մեր-գլխիններս,
Մենք՝ տաբատի մեջտեղ լինելու շփոթմունքն ու ճղւելու ցաւը,
Մենք՝ աչք փակել, հեշտութեամբ խեղդւել

Տե՛ս ուղեղս ոնց է խառն․․․
Ինձ համբուրիր, սիրուց խօսա՛․․․

Դու էլ հօ ամէն անգամ որ մեզ տեսնում ես դաշտան ես․․․
Դու էլ հօ ամէն անգամ որ մեզ տեսնում ես դաշտան ես․․․
Դու էլ հօ ամէն անգամ որ մեզ տեսնում ես դաշտան ես

Մենք՝ ժամադրութիւն Շարիաթուց^[2] մինչ Էւին^[3]
Մենք՝ Դուբայից մինչ Չինաստան արտահանած աղջիկներս
Մենք՝ տաքսու ազդանշանը մինչ ոսկորի խորքներս
Մենք՝ փեժոյի մարմին՝ փէյքանի^[4] ուղեղով
Մենք՝ առանց Փանահու^[5] մնացած անտէր սինեման
Մենք՝ լացակումած այս խնադլու ժողովրդի հետ
Մենք՝ պորտի տակի դրամակողմ հասարակութիւն
Մենք՝ առաջնորդի^[6] տան տառապող բանաստեղծներս
Մենք՝ Հոսէյնի^[7] աւանգարդ սիրահարներս
Մենք՝ Խոմէյնի ծերունու^[8] ֆեշնի հետևորդներս
Մենք՝ էթեքաֆի^[9] ժամանակ էռեկցիա ունեցած հաւատացեալներս
Մենք՝ սաւանի տակի հիջաբով թաց ծտերս

Ինձ և քո գրկի տենչը․․․
Եւ լաց քո հանգած ընկալուչին․․․

Եկել ես, կեանքս քեզ մատաղ, բայց․․․^[10]

Դու էլ հօ նոյնիսկ այս վիճակներում էլ դաշտան ես․․․
Դու էլ հօ ամէն անգամ որ մեզ տեսնում ես դաշտան ես․․․