Նորից գրեցի լուրը, հանձնեցի քարտուղարություն։ Մյուս օրը ներս է խուժում Տուրոնոկը․
— Ինչ է, ինձ ձե՜՞ռ եք առնում։ Դիտմա՛՞մբ Դիտմա՜՞մբ եք անում։
— Ի՞նչ է պատահել։
— Չէ,– փչեցի ես։
Աղջիկը ներկեց շուրթերն չուրթերն ու սկսեց շուռումուռ գալ։ Հարցրի․
— Որտե՞ղ եք սովորում։
Երջանիկ ծնողներին է դիմում տալլինցի պոետ Բորիս Շտեյնը․
<poem>
Ֆաբրիկաներում, հանքախորշերում,
Մոլորակներում հեռու֊հեռավոր
— Նայենք ոնց կստացվի,– ասում եմ։
— Եվ հիշեք,— – խոսակցությունն ավարտելով՝ վեր կացավ Տուրոնոկը,– նորածինը պետք է հրապարակելի լինի։
— Այսի՞նքն։
Ո՞ւմ է ասում, մտածում եմ, ո՞ւմ…
==ԿՈՄՊՐՈՄԻՍ ՎԵՑԵՐՈՐԴ==
Վլադիմիր Իվանովիչը հետ ընկավ բազկաթոռի թիկնակին․
<poem>
Բոլորն են ձգտում հերոս լինել,
Համաշեշտ քայլում ենք շարքում,
— Ի՞նչ ես կարծում՝ Մերկինը հետաքրքի՞ր մարդ է…
==ԿՈՄՊՐՈՄԻՍ ՅՈԹԵՐՈՐԴ==