Նախագահ։ Ուրեմն կանչիր նրան։
Լյուդմիլան թակում է դուռը։ Հայտնվում է Ժորիկը այպադը այփադը ձեռքին։
Ժորիկ։ Ողջույն, պապ։
Նախագահ։ Ողջույն։ Նստիր ուտելու։ Ի՞նչ ես անընդհատ քո այպադով այփադով ման գալիս։ Ինչ է պո՞ռնո ես նայում։
Ժորիկ։ Ինչո՞ւ պոռնո։
Ժորիկ։ Ինձ մոտ։
Նախագահ։ Այպադը Այփադը թող։ Ազնիվ դատավորը քեզ համար այսպիսի բան չէր կարող գնել։
Ժորիկ։ Լավ։ Էլ ի՞նչ։ Ահա այֆոնս։ Թողնե՞մ։
Նախագահ։ Թող։ Ամաչելու պատճառ ավելի քիչ կունենաս։
Ժորիկը դնում է սեղանին այպադն այփադն ու այֆոնը և դուրս գալիս բարձր շրխկացնելով դուռը։
Լյուդմիլա։ Ինչո՞ւ այդպես վարվեցիր։ Դու հո տեսնում ես ինչ մեծ է նրա ծանրաբեռնվածությունը դպրոցում։ Առանց այն էլ նա ոչինչ չի ուտում, իսկ դու․․․