Ինչքա՜ն խինդ կա իմ սրտում,
Կյանքի թափ կա իմ սրտտումսըրտում,
Ես ջահել եմ եռանդուն,
Արև աշխարհ իմ սորտում։սըրտում։
Յարս ինձ հետ բանվոր է,
Ալար-դալար կըռներով
Կոտրած սըրտիս սյուն կըտա
Ծի՛լ, ծի՛լ, ծի՛լ, ծիլա,
Ծիլ, ծիլ, ոսկիս կը ցոլակըցոլա,
Ծի՛լ, ծի՛լ, ծի՛լ, ծի՛լ, ծի՛լ, ծի՛լ։
</poem>
ՄԱՐՈՆ ՈՒ ՍԱՐՈՆ
::::<small>('''Դուետ''')</small>
<poem>
::Ոնց որ կարմիր խընձոր,
::Աշխատում ես, յարո ջան,
::Արտումդ Արտումը ոնց հընձվոր,
::Դու մեր գեղին, Մարո ջան,
::Արևի շող ոնց որ.
Կոմսոմոլ էն տըղեն,
Աչքրս Աչքըս վըրեն մընաց,
Հըրեն ճամփի վըրեն
Ձիով էն ո՞ւր գընաց։
Սիրտըս տարավ իր հետ,
Կյանքըս էլ ո՞ր ո՞ւր մենաց,
Կոմսոմոլ էն տըղեն
Ինձ թողեց, ո՞ւր գընաց։
Լուսըդ խավրի, այ դուշման,
Դու անարև մընաս,
Կոմսոմոլ էն տեղենտըղեն
Առանց բարև գընաց։