Ու չեկավ նա տես։
Խեղճը դողալովդողալով՝
Անհույս կըռացավ,
Դարդից չորացավ,
::Շող պատկերը քո,
Շիրազի վարդի անմար նազովն է
::Շող պատկերը քո,.
Զօր-գիշեր հոգի ու սիրտ մաշող է
::Շող պատկերը քո,
::Վեհ ես, ով անպարտ,
Նաղաշի ճարտար գրչին վայել է
::Դեմքդ ծով հըպարտ,.
Քեզ համար, իմ տեր, արև պահել է
::Թագն իր ակնազարդ.
::Խտրություն, սիրուն ջան, խտրություն։
Նազլո՛ւ, նազլո՛ւ, մի, մի՛ գըցիր սարեսար,
::Սարեսար, սիրուն ջան, սարեսար։
Մատաղ կյանքումս քեզ եմ սիրել, աննման,
::Աննման, սիրուն ջան, աննման։
Գիշեր-ցերեկ դադար չունեմ քեզ համար։
::Քեզ համար, սիրուն ջան, քեզ համար։
Վըզիս հուլունք կըշարեմ,
Հե՜յ աման,, ա՛յ յայլի,
Յարիս խալչա կըկարեմ,
Ջանըմ աման, ա՛յ յայլի։
Չէր հայր, կամ մայր, կամ այլ ինչ.
Ազատությո՜ւն դուրս թըռավ
Եմ մանկական բերանից։
«Ազատությո՞ւն — ինձ կըրկնեց
Ճակատագիրը վերևից.—
Կամիս գըրվել այս օրից։
Ո՜հ, փըշոտ է ճանապարհըդ,
Քեզ շատ փորձանք կըսպասե,.
Ազատություն սիրողին
Այս աշխարհը խիստ նեղ է»։
Թըռչում ես այդպես արագ։
Ա՜խ՛ Ա՜խ, թըռի՛ր, ծիծեռնակ,
Ծընած տեղս՝ Աշտարակ,
Անդ շինիր քո բույնը
Հայր ունիմ սգավոր,
Որ միակ յուր որդուն
Սասում Սպասում է օրեոր։
Երբ տեսնես դու նորան,
Դու պատմե, թե ինչպես
Աստ անտեր ու խեղճ եմ ես,
Միշտ լալով, ողբալովողբալով՝
Կյանքս մաշվել, եղել է կես։
Թե հրեշտակ ասեմ, հրեշտակ չեմ տեսել,
Թե մարդ անվանեմ, բեդամաղ կանեմ,
Ուրեմն ի՞նչ ասեմ, մոլորված մոլորվա՛ծ եմ ես։
Ձեր սերն է միայն սըրտումըս պահած,
Քայլամոլոր գընում եմ,
Հին-հին դարուց հիշատակ
Այլաց Ալյաց մեջը պըտրում եմ։
Բայց նոքա միշտ հեղհեղուկ,
Ի՞նչու արցունք ցայտում են
Քոլ Քու սեգ, հըպարտ աչերից,
Ինչո՞ւ արագ փախչում ես
Այդ հարազատ ափերից։