— Ու ի՞նչ ես տեսնում: Ի՞նչ է հենց քո դիմաց:
— Հին ամրոց, շա՜տ հին, իսկ այժմ նաև շատ սարսափելի: Մենք շատ հեքյաթներ ենք լսել հարավից այդ ամրոցի մասին, երբ Սմեագորլը դեռ փոքրիկ էր: Այո-այո, երեկոները նստում էին Մեծ Գետի ափին, ուռիների տակ և հեքիաթներ պատմում: Եվ Գետն էլ այն ժամանակ ուրիշ էրժամանակ ջահել, գո՛լլում, գո՛լլում:
Նա հեծկլտաց և սկսեց մրմնջալ: Հոբիթները համբերատար սպասում էին: