— Եղավ, սըր,— ասաց Մելիք քեռիս։
— Գնացքը դեռ նոր է շարժվել՝ երթուղայինի համազգեստով երկու մարդ են մոտենում ու տոմս են հարցնում։ Բանի տեց տեղ չես դնում, թողնում անցնում են։ Ուրեմն հասկացան, որ իրենց իսկությունը գիտես։ Խաբեբա են, գնացքի սպասավոր չեն։
— Բայց ե՞ս ինչպես հասկացա՝ որ խաբեբա են։