Մի՞թե կհամարձակվեմ, մտածում եմ, այդպես կոպիտ խռովել այս հանդարտությունը։
Երկու շաբաթ էլ անցավ։ Եվ ինձ փրկեց օղին։ Քեզ Քեֆ էի անում մի առաջադիմական խմբագրությունում։ Տուն եկա գիշերվա մեկի կողմերը։ Ու, ոնց ավելի լավ արտահայտվեմ՝ կորցրի զգաստությունս… Ոտնձգեցի… Գնացի ապագա կալանավոր Գուրեւիչի խոտոր ճանապարհով…
Իմ նետած քարը պառկեց օվկիանոսի հատակին։