==Յոշի==
Մեծ թափով ներքեւ վազելիս Միեկոն ինչ֊որ մեկին բախուեց։
Դա Յոշին էր։
Իր դեղին զգեստով եւ սեւ մազերով Յոշին կարծես թիթեռ լինէր։ Մի քանի վայրկեան Միեկոն ցնցուած էր եւ չէր կարողանում խօսել։
-Ի՞նչ է պատահել,֊հարցրեց Յոշին,֊Ինչո՞ւ ես դու վազում ես։ Դու մահու չափ վախեցած ես։
Միեկոն շունչը տեղը բերելով ցոյց տուեց սարը։
֊Վերեւում,֊ նրա սիրտը տրփում էր-Գետի մօտ...Թանգուն հետապնդում էր ինձ։
-Դու լո՞ւրջ ես խօսում,֊հարցրեց Յոշին ժպտացող աչքերով,֊Մենք այստեղ Թենգու չունենք։ Ի վերջոյ, ես այդպէս եմ կարծում։
Միեկոյի այտերը կարմրեցին։
֊ես․․․անկեղծ, ես լսեցի այնտեղ ինչ֊որ բան։
֊հաւանաբար դա փոքր կենդանի է եղել,֊Յոշին հետաքրքրուած նայում էր Միեկոյին,֊դու ինչո՞ւ այլեւս դպրոց չես գալիս։
֊Բժիշկը տատիկին ասաց, որ ես հանգստի կարիք ունեմ,֊հանգստացած ասաց միեկոն։
֊Մենք մտածեցինք, որ դու մեզանից ոմանց չհաւանեցիր դպրոցում։
֊բայց ես կարծում էի,֊կմկմաց Միեկոն,-ես կարծում էի, որ դուք չէք հաւանել ինձ։
Ճնշող լռութիւն տիրեց։
Վերջապէս Միեկոն խօսեց․
֊Լաւ․․․ես երեւի պէտք է տուն վերադառնամ։
Յոշին հետեւեց Միեկոյին եւ միասին իջան սարից; Երբ նրանք եկան այգի, Տատիկը լուացք էր փռում։
-Ողջո՜յն,֊բացականչեց տատը-եկէք նստէք։
Նա նրանց յատուկ թխուածքներ էր հիւրասիրում։ Տատիկը շատ հարցեր էր տալիս Միեկոյին, բայց նա լուռ նստած իր թէյն էր խմում։
==Մրցում==