Մուտքի մօտ աղջիկները հանեցին իրենց կօշիկները եւ հագան հողաթափեր՝ հիւրասենեակ մտնելուց առաջ։ Միեկօյի ոտքերի համար մեծ էին հողաթափերը եւ նա գլորուում էր անընդհատ։ Նա ուրախացաւ, երբ վերջապէս հասան տատամիին։
Հիացմունքից Միեկոն շունչը պահեց։ Սենեակը շատ մեծ էր ֊ ութ ոտնաչափ այնկողմ նրանց էր սպասում սեղանը՝ ներքեւում բարձիկներ։ Միեկօյի լոզերը գնաց, երբ տեսաւ թխուածքները եւ տորթը թէյամանի եւ բաժակների հետեւում։ յոյս ունէր, որ դրանք շուտ կուտեն։
-նստիր,֊ասաց յոշին հիւրընկալի հաճելի ձայնով։