-ձեր ուժերը պահելու համար,֊նրա աչքերը լի էին ժպիտով։
Նա նստում էր նրանց կողքին, հիւսելով իր զամբիւղը։ Նրա ասեղների ձայնը մեղմ երաժշտութեան էր նման։ Յաճախ նա Միեկօյին եւ Եօշիին հանում էր դուրս մաքուր օդ շնչելու եւ մարզուելու։
-ձեր աչքերին հանգիստ տուէք,֊խորհուրդ էր տալիս նա։
Ծանր բաճկոններով, ձեռնոցներով, կօշիկներով նրանք դուրս էին գալիս բակ։ Ձիւնը փայլում էր ադամանդի պէս։ Նոյնիսկ անտեղ Միեկօն վերցնում էր փայտը եւ նկարում ձեան վրայ, մինչեւ Եօշին դադար էր տալիս։
-Խաղի ժամն է,֊գոռում էր նա,֊ես կը վազեմ դէպի անկիւնը։
Սառոյցի վրայով սահելով նրանք երգում էին Թենգուի երգը։
Թենգուի քիթը աճում է, աճում։
Թենգուի ոտքերը կարմիր են, ինչպէս բազուկ։
Թենգուի ճանկերը կեղտոտ են,
Թենգուի գլխում լրիւ կապար է։
Թուլանալով ծիծաղեց, Միեկօն եւ Եօշին ընկնում էին, քերծելով իրենց արմունկներն ու ոտքերը։
==Յոյս==