:::Դե ջա՜ն է, դե ջա՜ն է,
:::Դուշմանի աչքը հանի,
:::Դե ջա՜ն է, ղուրբան է։
Աղջի, խոտերը քաշի,
Լուսնակը ցոլաց, գընաց,
Դեմ առավ ամպին,մնաց.
Սըրտով սիրած անուշ յարըս
Ինձ թողեց, հեռու գնաց։
Հոտավետ ծաղիկ է,
Բուրմունքին մեռնեմ
Չի գալիս ՜որ որ տեսնեմ
Կարոտս առնեմ։
Սիրած յարս թող տուն գա,
::Վախենամ քնեմ, քնով ընկնեմ,
::Արտերս մրնա մընա հնձելու։
Լուսնակ բոլոր մեջ բակին,
::Յարս, յարս,
Քեզ գովեմ խաղի միջին,
::Վառիր ջանս,ջանս․
Աման էրվա կրակին...
::Կանչում եմ յարալու, յարալու յա՜ր, (2)
::Մութե Մութն ընկավ տուն արի, տուն արի յա՜ր,
::Ուշացար շուտ արի անջիգյար յա՜ր։
Առանց կրակի այրվում եմ,
Քո սիրովդ տանջվում եմ,
Մատաղ կյանքս ու հողիսհոգիս,
Քո պատճառով մաշում եմ։
::Կանչում եմ յարալու...
Տարար իմ կյանքի կեսը,
:::Յա՜ր, յա՜ր...
::Յարիս նամակն, եկավ
::Գրել ա գալու յա։ (2)