</poem>
==Ես «Ես չեմ կորցրելկորցրել․․․»==
<poem>
Ես չեմ կորցրելոչ մի բան.զգացմունք,թեկուզ զգացողություն,կեղտից անգամ քաշված օղինես դատարկում եմիմ պարզ ուղեղում,ու հետո այդ կեղտըդառնում է ոչինչկամ էլ այսպիսիբանաստեղծություն:
</poem>
==Սարի սապոն, դուրս արի==
<poem>
Ավազի վրա պղպջակներ կան.— Ի՞նչ է սա։— Ճենապակուց լավն է,երեխեքն են սարքել։— Ի՞նչ է սա։— Ջերմոց,— պատասխանեց մժեղը,—չճարվող ապակուց է,երեխեքն են սարքել։— Սա մանր ավազահատիկ է,— ասաց առաջնորդը,վերցրեց մի բուռ,ցույց տվեց իր հպատակներինու քանդեցհախճապակուց էլ լավ,ճենապակուց էլ լավչճարվող ապակուցերեխեքի սարքած՝մժեղի համար ջերմոցը։
</poem>
==Հաշվապահը==
<poem>
Նրա նկարը կպցրել էինՀենց իր դիմացի պատինԻսկ երբ նրան հարցնում էինՆա խոնարհվում էր խորունկԲոլոր հաշվապահ աղջիկներինՈւ ասում որ ժպիտովԱվելի հեշտ է նկարվելՆա դա էլ չէր ասումՈւղղակի կախված էր իր դիմացի պատիցՈրին նույնիսկ չէր էլ նայումԻսկ ժողովուրդըՆրա անունըԴրել էր Ալեքսեյ ՍերգեևիչՈրին տանջում էինԻր կնոջ պեպեններըՈրոնք շփոթում էր երբեմնՓողերի հաշիվների հետ
</poem>