Changes

Վինի֊Թուխը եւ բոլորը֊բոլորը

14 bytes removed, 19:55, 24 Հունիսի 2013
:    Երեկոյան Վինի֊Թուխը սիրում է խաղալ, իսկ երբեմն էլ, հատկապես, երբ հայրիկը տանն է, նա շատ ավելի սիրում է սուսիկ֊փուսիկ նստել կրակի մոտ և որևէ հետաքրքիր հեքիաթ լսել։
:    Այդ երեկո…
<b>
:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;— Հայրիկ հեքիաթ չես պատմելո՞ւ — հարցրեց Քրիստոֆեր Ռոբինը։
:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;— Ի՞նչ հեքիաթ,— հարցրեց հայրիկը։
:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;— Կփորձեմ, — ասաց հայրիկը։
:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Եվ նա փորձեց։
</b>
:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Վաղուց, շա՜տ վաղուց, կարծեմ անցյալ ուրբաթ, Վինի֊Թուխը մեն֊մենակ ապրում էր Անտառում՝ Սանդերս անվան տակ։
<b>
:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;— Ի՞նչ է նշանակում՝ «ապրում էր անվան տակ», — անմիջապես հարցրեց Քրիստոֆեր Ռոբինը։
:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;— Դա նշանակում է, որ դռան վերևում ամրացված տախտակի վրա ոսկլա տառերով գրված էր՝ «Միստր Սանդերս», իսկ Թուխը ապրում էր այդտեղ։
:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;— Հիմա հո հասկացավ, — թավ ձայնով փնթփնթաց ինչ֊որ մեկը։
:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;— Այդ դեպքում ես կշարունակեմ, — ասաց հայրիկը։
</b>
:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Մի անգամ, անտառում զբոսնելիս, Թուխը բացատ դուրս եկավ։ Բացատում բարձր, շատ բարձր կաղնի էր աճել, իսկ հիմա կաղնու կատարին ինչ֊որ մեկը բարձրաձայն բզզում էր․ զզզզզզզ։
:&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Վինի֊Թուխը նստեց ծառի տակ, գլուխը թաթերի մեջ առավ ու սկսեց մտածել։