Եկավ ամառը։ Դպրոցում դասերը վերջացան, ե Մանչակի Մանչուկի ծնողները պատրաստվեցին նրան ուղարկել գյուղ՝ տատիկի
մոտ։ Բայց մինչև մեկնելը պետք է տեղի ունենար մի կարեւոր իրադարձություն.
լրանամ էր Մանչուկի ութ տարին։ Օ՜, որքան երկար էր Մանչուկը սպասել իր
Բոսսեն ու Բետանը, որոնց ամառային արձակուրդները դեռ չէին սկսվել,
վերադարձան դպրոցից եւ իսկույն փակվեցին Բոսսեի սենյակում։ Մանչուկին
նրանք ներս չթողեցին։ Նախասենյակում կանգնած՝ փակ դռան հետևից նա լսում էր Բետանի քրքիջը ե եւ ինչ-որ թղթերի խշխշոց։ Հետաքրքրությունից քիչ էր մնում՝
պայթեր։