Եվ ահա վանական եղբայրների պարսավական հայացքներից հուզված, նա գրպանից նարինջներ է հանում և սկսում նետել օդ ու բռնել, այսինքն՝ անել այն միակ բանը, ինչ կարող էր՝ ձեռնածություն։ Եվ միայն այդ պահին է Մանուկ Քրիստոսի շուրթերին ժպիտ հայտնվում, ու նա սկսում է թաթիկները իրար զարկել։ Եվ միայն խեղճ ձեռնածուին է պարզում Սուրբ Կույսը որդուն՝ վստահելով իր գիրկն առնել։
Հեղինակ
==Բնաբան==
Ավետարան ըստ Ղուկասի, Ժ. 38֊42''
==Նախաբան==
— Ի՜նչ սքանչելի պատմություն է,— ասաց Ալքիմիկոսը։
==Մաս առաջին==
==Մաս երկրորդ==
==Վերջաբան==