Ավելացվել է 801 բայտ,
15:44, 9 Դեկտեմբերի 2012 :Այդ երբվանի՞ց է սովորույթ դառել՝
:«Ապրողին տանջե՛լ, մեռածին՝ սիրե՜լ․․․» ―
:Մարդիկ հոգսի տակ կքո՜ւմ են, հարբո՜ւմ,
:Իրար ետեւից․․․ դագաղում պառկում,
:Երկու քաղցր խոսք լսելու համար․
:(Ասված ո՛չ նրանց՝ պատմությա՛ն համար․․․)
:Ո՞վ Մայակովսկուն մահվան դուռ հրեց,
:Ո՞վ ատրճանակն ափի մեջ դրեց,
:Մինչ, ապրե՜ր, գուցե իր երգի պես սեգ,
:Եթե․․․ գոնե մի քնքուշ խո՜սք լսեր․․․
:Նա, ով ապրո՛ւմ է՝ գլխացավա՜նք է,
:Եւ մեռածի՜նն է լոկ սերն ու փառքը․․․