Բայց այստեղ էլ պիտի ինչ-որ մեկը լիներ: Մի հարուստ գործավար դարձավ, որին հետաքրքրում էին միայն վարկերը, հայցերն ու շրջանառության տոկոսները: Մեզ հայտնի աղքատիկ կտակը, այս նկարագրի մեջ թելադրեց միտումնավոր դուրս նետելով ողբերգական ամեն մի նշան: Երբեմն նրա առանձնարանն էին այցելում լոնդոնյան ընկերները որոնց հետ վերստանում էր բա նաստեղծի իր նախկին դերը:
Պատմությունն ասում է նաև, որ մահվանից առաջ կամ հետո նա դիմեց Աստծուն և ասաց . «— Ես , որ ապարդյուն այդքան մարդիկ եմ եղել , ուզում եմ մեկը ` ինքս լինել»: Եվ Աստված փոթորկի միջից պատասխանեց . «— Ես ևս Ես չեմ, ես աշխարհը երազեցի, ինչպես դու քո ստեղծագործությունները, ի՛մ Շեքսպիր և դու իմ երազի տեսիլներից մեկն ես, ինձ նման շատերը և ոչ մեկը»
<references/>