{{Վերնագիր
|վերնագիր = Մարտին Իդեն
|հեղինակ = [[Ջեկ Լոնդոն]]
|թարգմանիչ = Հ. Բարսամյան
|աղբյուր = [[«Մարտին Իդեն»]], Հայպետհրատ, Երևան, 1951
}}
[[Կատեգորիա:Արձակ]]
Առջևից գնացողը ֆրանսիական բանալիով բացեց դուռն ու ներս մտավ։ Նրան հետևեց երիտասարդը, որն անշնորհք կերպով ցած առավ կեպկան գլխից։ Նա հագել էր հասարակ ու կոշտ զգեստ, որից ծովի հոտ էր փչում։ Ընդարձակ դահլիճում նա կարծես իր տեղում չէր։ Նա չէր իմանում, թե ինչ անի իր կեպկան և պատրաստվում էր գրպանը կոխել, բայց ուղեկիցն իսկույն վերցրեց այն նրա ձեռքից այնպես պարզ ու բնական, որ անշնորհք տղան զգացվեց։ «Նա հասկացող է,— անցավ մտքովը,— նա ինձ չի մատնի»։