::::::::::(Չի՛ կրկնվի այն երբեք)։
::::::::Չի վրդովի նրանց շունչը՝
::::::::Մեր հեքիաթն ու մեղմ մրմունջը...</poem><ref>Այս տողերում արտահայտված տխուր միտքը իրական հիմք չունի. Քերոլի մասին հիշողություններում առանձին տեղ են գրավում Ալիս Լիդելի հուշերը, որը վերջինս գրել է պատկառելի տարիքում։</ref></poem>
==ԳՈՐԾՈՂ ԱՆՁԻՆՔ==