Կան '''յ'''-ով սկսուող մի քանի յատուկ անուններ՝ '''Յաբեթ, Յակոբ, Յարութիւն, Յիսուս, Յոբ, Յովակիմ, Յովհաննէս, Յովնան, Յովսէփ, Յուդա, Յուսիկ, Յասմիկ''':
= Բառավերջում Յ =
Դասական ուղղագրութեամբ բառավերջում '''ա'''-ից և '''ո'''-ից յետոյ դրւում է չարտասանուող '''յ''', օրինակ՝
ակամայ,
անխնայ,
անհաճոյ,
ապագայ,
առարկայ,
առկայ,
արքայ,
բարեբարոյ,
բարձրահաճոյ,
գուլպայ,
եկայ,
ենթակայ,
եռամեայ,
եռօրեայ,
երեխայ,
երեկոյ,
երկաթեայ,
լումայ,
խաբեբայ,
խստաբարոյ,
ծառայ,
կաթսայ,
կայ,
կապուտաչեայ,
կերայ,
հաւաքածոյ,
հեառակայ,
ձուլածոյ,
մեծարգոյ,
մեղայ,
մերձակայ,
մեքենայ,
ներկայ,
շուկայ,
չկայ,
պարագայ,
պողոտայ,
սեւաչեայ,
սպայ,
վկայ,
տեսայ,
տղայ,
փեսայ,
փիլիսոփայ,
քահանայ,
օտարերկրեայ
եւ այլն։
Կան մի քանի բառեր, որոնք վերջում '''ա''' կամ '''ո''' ունեն, բայց '''յ''' չեն առնում, ինչպէս՝ '''սա, դա, նա, սրա, դրա, նրա, հիմա, ապա, ահա, հա, այո, քո''':
Բայերի հրամայականի ձևերը, որոնք վերջանում են '''ա'''-ով, նոյնպէս '''յ''' չեն առնում: Օրինակ՝ '''կարդա՛, խաղա՛, ասա՛, համարեա''' եւ այլն: Բայց ապառնիի եւ կատարեալի ձևերը '''յ''' առնում են, ինչպէս՝ '''թող խաղայ, կխաղայ, պիտի խաղայ, կկարդայ, թող զարմանայ, թող ստանայ, կստանայ, պիտի կարդայ, կերայ, ստացայ, հասայ''' եւ այլն:
'''Յ''' դրւում է նաեւ արգելականի վերջում՝ '''մի՛ կարդայ, մի՛ խաղայ, մի՛ ասայ''' եւ այլն:
Նոր փոխառեալ օտար բառերի եւ անունների վերջում '''յ''' չի դրւում, ինչպէս՝ '''աղա, փաշա, ամիրա, Ամերիկա, Իսպանիա, Ֆրանսիա, Վոլգա, Գերմանիա, կակաո, Մարոկո''' եւ այլն: Բայց հայ մատենագրութեամբ աւանդուած անունների վերջում '''ա'''-ից յետոյ '''յ''' դրւում է, օրինակ՝ '''Հրաչեայ''': '''Յ''' դրւում է նաեւ գրաբառի՝ սեռական հոլովով արտայայտուած տեղանուններում '''ա'''-ից յետոյ, ինչպէս՝ '''Վանայ''' ժաժիկ, '''Վանայ''' լիճ, '''Սևանայ''' լիճ, '''Սևանայ''' թերակղզի, '''Փարուանայ''' լիճ և այլն:
Միայն մի քանի բառեր կան, որոնցում վերջում '''ա'''-ից և '''ո'''-ից յետոյ դրուող '''յ'''-ն կարդացում է՝ '''հայ, բայ, վայ, Նոյ, խոյ''' եւ այլն: