–Ձիերից երեքը առանց հեծյալների են,– ասաց Լեգոլասը,– բայց հոբիթների չեմ տեսնում նրանց հետ:
-Ես –Ես չէի էլ ասում, որ լուրերը անպայման բարի են լինելու,- – պատասխանեց Արագորնը: -Բայց –Բայց ինչպիսին էլ որ լինեն՝ սպասել է պետք մինչև հասնեն:
Բարեկամներն իջան բլրի գագաթից: Չափազանց աչքի ընկնող տեղ էր: Հասնելով ստորոտին նրանք փաթաթվելով թիկնոցների մեջ նստեցին խոտին: Ժամանակը դանդաղ էր անցնում, սպասումը գնալով ծանրանում էր: Ջիմլին անհամբերությունից իր տեղը չէր գտնում և չխոսել չէր կարող: