― Նայի՛ր, ― շշուկով գոռաց նա ու մատնացույց արեց ձյունը։
― Ո՞ւր, ― նույնպես շշուկով գոռաց Դնչիկը և սարսափից վեր ցատկեց։ Բայց, որպեսզի ցույց տա, որ վեր է ոռել թռել ոչ թե վախից, այլ հենց այնպես, նա տեղնուտեղը մեկ֊երկու անգամ էլ վեր֊վեր արեց, ասես պարզապես ցանկանում էր ցատկոտել։
― Նոր հետքեր, ― ասաց Թուխը։ ― Հայտնվել է երրորդ գազանը։
Քրիստոֆեր Ռոբինը առանց շտապելու իջավ ծառից։
― Իմ հիմա՜ր արջուկ, ― ասաց նա,մ ― դու այստեղ ինչո՞վ ես զբաղված։ Սկզբում դու մենակ երկու անգամ պտտվեցիր այս պուրակի շուրջը, հետո քեզ մոտեցավ Դնչիկը, և դուք սկսեցիք երկուսով պտտվել… Հիմա, իմ կարծիքով, դուք պատրաստվում էիք չորրորդ պտույտը կատարել ձեր իսկ սեփական ոտնահետքերով…
― Մի րոպե, ― թաթը տնկելով ասաց Թուխը։
Եվ տուն գնաց՝ ճաշելու։
==ԳԼՈՒԽ ՉՈՐՐՈՐԴ==