Չենք ասում, ինչքան գիտենք
Գրապահարան-ից
հեղինակ՝ Սլավիկ Չիլոյան |
Բովանդակություն
- 1 Պոետ էին նրանք
- 2 Ես չեմ կորցրել
- 3 Սարի սապոն, դուրս արի
- 4 Հաշվապահը
- 5 Կոշիկներդ փայլեցրե՞լ ես, զգա՛ստ
- 6 «Իսկ Բ֊ի իմաստը․․․»
- 7 «Եկավ հաղթանակը․․․»
- 8 «Եկավ հաղթանակը․․․»
- 9 «Ամբողջ մի գյուղ կար»
- 10 Ասք անվան մասին
- 11 «Ու նա ուզեց երգել․․․»
- 12 «Գիտենք, գոնե․․․»
- 13 «Եւ վերջինը․․․»
- 14 «Իսկ դու․․․»
- 15 Ծաղկավաճառը
- 16 Կինո է, կանցնի
- 17 «Ճիչ․․․»
- 18 «Եթե աշխարհի բոլոր ծառերը․․․»
- 19 «Մի փոքր․․․»
- 20 «Նա օղի է խմել․․․»
- 21 «Այս ժողովից հետո»
- 22 Զավեշտ
- 23 Մի պատմություն, որը կապ չունի
- 24 Սիրեցյալն Աստծո վաղամեռիկ է
- 25 Եվայի արգելված խնձորը
- 26 «Կյանքը ծխախոտ է․․․»
- 27 «Տղան ընդամենը ութ տարեկան էր․․․»
- 28 «Գեղեցիկ օր էր այդ․․․»
- 29 «Ջուր․․․»
- 30 Ես
- 31 Մեծը և փոքրը
- 32 «Կինը․․․»
- 33 «Թե ինչպես հազար խելոք․․․»
- 34 Քուչակը―միջնադարյա՜ն, մե՜ծ․․․
- 35 «Իմ արցունքների համար․․․»
- 36 Ժամանակը
- 37 «Այ դու զորանաս, Սանչո․․․»
- 38 «Շներ․․․»
- 39 Գիտնականներիս կոնֆերանսը
- 40 Այդպես է
- 41 Մի քանի մարդ հերոս էին դարձել
- 42 «Կապիկները շատակեր են․․․»
- 43 Հեքիաթ
- 44 «Ենթադրենք սա երկրագունդն է․․․»
- 45 Էքսպրոմտ
- 46 Ուղղաթիռը մեր ձեռքի տակ
- 47 Գնացքը
- 48 «Ուղտի պես որոճալով․․․»
- 49 Ծերունին ուզում էր պատմել
- 50 «Բա Ադամը, որ․․․»
- 51 Ապրեցին կողք կողքի
- 52 Երկար կենսագրություն
- 53 «Ես դու նա․․․»
- 54 Կիրակի օրը
- 55 Դափնեկիրն ու արևը
- 56 Ամեն ինչ տեղն է
- 57 Պետք է հասկանալ
- 58 «Ես այդ չեմ․․․»
- 59 «Իմ փոքրիկ մանկության մեջ․․․»
- 60 Մարդը չի մեռնում, սպանվում է
- 61 Կոմիտասին
- 62 Ծննդյան թիվը և տեղը
- 63 Հոբ Երանելի
- 64 Մերկ զինվորներ
- 65 Ընդդեմ լվին
- 66 Հոգեհանգիստ
- 67 Սանչո, զավակս, սոխ չուտես
- 68 Բոլորին
- 69 «Բանաստեղծները․․․»
- 70 «Մեկ ստեղծագործող կա և․․․»
- 71 Դատարկ
- 72 «Այս աշխարհում մինչեւ․․․»
- 73 «Փողոցի շները միշտ․․․»
- 74 «Քանի որ մենք դաշտի շուշան չենք․․․»
- 75 «Ծակված գլուխս․․․»
- 76 «Ժամագործին․․․»
- 77 Madonna Litta
- 78 «Համբերում էիր․․․»»
- 79 Նախամարդ եմ ես
- 80 Ինչ կա, ինչ ես ուզում
- 81 Ով է ասում, թե գնչուները․․․
- 82 Ամենափոքր կաթիլը և ամբողջ կապույտ երկինքը
- 83 Պատմության դաս
- 84 Միայն բենզինով
- 85 «Մահմեդ․․․»
- 86 «Իսկ ամենալավը այն է․․․»
- 87 Կոշիկներ
- 88 «Փշրվեց մի դուռ․․․»
- 89 Հավատացել ենք
- 90 Պարանը արգելվում է
- 91 Գաղտնիք
- 92 Վալս
- 93 Արգելք
- 94 Չէ, ես չեմ կարող
- 95 Հայաստան
- 96 «Եթե թախծելիս․․․»
- 97 «Այգաբացը․․․»
- 98 «N զորամասում․․․»
- 99 «Ոչ ոք չի տեսել թռչունների․․․»
- 100 Ծովը մեծ է, զարմացավ Չեխովը
- 101 Մեզ քիչ մնաց մտածելու
- 102 Հայրս նրա հետ հավասար էր խոսում
- 103 «Տավարի կտրատման սխեման և․․․»
- 104 Նիկոլայի հարյուրանոցը
- 105 «Ով է ասում․․․»
- 106 Սա կատակը չէ այն․․․
- 107 Թե ինչու Ռոբերտինոն․․․
- 108 Մենք
- 109 «Հիմա սիրուն․․․»
- 110 «Ինչպես պատմեմ ձեզ․․․»
- 111 «Լրիվ թրջված մի կանաչ․․․»
- 112 Եթե աշխարհի բոլոր մարդիկ համբերեին
- 113 «Այո, Հայնրիխ, շատ է ուրիշ․․․»
- 114 Ձիթհանքովի հասարակայնությունը․․․
- 115 Rondo
- 116 «Դու լաց մի լինի․․․»
- 117 «Մեր հանդուգն երջանկությունների մեջ․․․»
- 118 «Շղթայազերծ․․․»
- 119 «Լույսի համար լաց եղա․․․»
- 120 «Քո աչքերով․․․»
- 121 Փախիր֊փրկվիր
- 122 «Ութ տարեկան փոքրիկ աղջիկ․․․»
- 123 «Շնչառութոյւնդ գրկել էր ինձ տաք․․․»
- 124 Պյոտր I ― Եկատերինա II
- 125 «Հեռախոս․․․»
- 126 «Կարմիր սվիտրի․․․»
- 127 «Մարմիններս դարձրած․․․»
- 128 Այդտեղ ինչ֊որ բան չգցես
- 129 «Լուրջ, անգամ ոչ մի բառ․․․»
- 130 Այսպես թե այնպես
- 131 «Երբ բողոքող մարդիկ․․․»
- 132 «Աջ֊ձախ․․․»
- 133 «Ես նորից քեզ եմ պատմում․․․»
- 134 «Վերջին րոպեին․․․»
- 135 «Երբ հոգնած ես ընկա ճանապարհ․․․»
- 136 Քերթված արևի
- 137 Հիսուս Քրիստոս
Պոետ էին նրանք
Պոետ էին նրանք․
անտառից փախած
արջերի նման՝
վայրի ոռնոցով
ու մռլտոցով
խուժեցին քաղաք,
հաստափոր ու կիրթ
մարդիկ խլացան,
տիկիններ կորան
այդ օրն աշխարհից.
պոետ էին նրանք։
Պոետ էին նրանք.
բամբասող ու չար
շների նման
հաչում էին այստեղ,
հաչում էին այնտեղ,
հաչում ամենուր՝
մի հոտած մսի
պատառի համար,
նույնիսկ այն պահին,
երբ առիթ չկար.
պոետ էին նրանք։
Պոետ էին նրանք.
ոչխարների պես
անմահ Հիսուսի՝
գայլի փարախում
նրանք ծնվեցին,
վերջին մայոցով
լուռ հոշոտվեցին,
պոետ էին նրանք։
Պոետ էին նրանք.
ամեն գիրկ ընկնող
պոռնկուհու պես
ընկնում էին, ելնում՝
շրթներին ժպիտ,
ջրում ցոլացող
փրփուրների պես,
իսկ մենակ պահին
լացում էին խեղճ,
լացում էին լուռ
Մագթաղինացու
աչքերով տխուր․
պոետ էին նրանք։
Ես չեմ կորցրել
Սարի սապոն, դուրս արի
Հաշվապահը
Կոշիկներդ փայլեցրե՞լ ես, զգա՛ստ
«Իսկ Բ֊ի իմաստը․․․»
«Եկավ հաղթանակը․․․»
«Եկավ հաղթանակը․․․»
«Ամբողջ մի գյուղ կար»
Ասք անվան մասին
«Ու նա ուզեց երգել․․․»
«Գիտենք, գոնե․․․»
«Եւ վերջինը․․․»
«Իսկ դու․․․»
