Changes
Լարիսան և Սվետան միասին կանգնած են «Մեշալկինի զոհ» պլակատներով։պաստառներով։
Լարիսա։ Եվ ի՞նչ օգուտ մեր այստեղ կանգնելուց։
==Երկրորդ տեսարան==
Սվետան պլակատով։ պաստառով։ Նրա մոտով անցնում է Ժորա Մեշալկինը։Կանգնում է, կարդում է պլակատը․ պաստառը․ «Մեշալկինի զոհ»։
Ժորիկ։ Այդ ո՞վ է Մեշալկինի զոհը։
Ժորիկ։ Ամենևին։
Սվետա։ Իսկապես նման ես։ Ինձանից ի՞նչ ես ուզում։ Գուցե հույս ունես պլակատս պաստառս խլե՞լ։
Ժորիկ։ Մի վախեցիր, այդպիսի մտադրություն չունեմ։
Ժորիկ։ Կմտածենք։ Իսկ առայժմ կարելի՞ է ես քեզ հետ կանգնեմ։
Սվետա։ Կարելի է։ (Կախում է Ժորիկի վրա այն պլակատըպաստառը, որը թողել էր Լարիսան։) Գիտես, երբ մենք մեծանանք ու դու լինես այնքան լավը ինչպես հիմա, մենք կամուսնանաք և դու կվերցնես իմ ազգանունը։
==Տեսարան երրորդ==
