Changes

Զարթի՛ր, նազելի՛ իմ, զարթիր։

Լրացելո լուսնույն քադակ.

Ոչ գտանի քեզ օրինակ,

Վրացտանա գոզալներըն։

Ինչպես ծաղիկ ծաղկազարդի,

Ուշ ու խելք կու տանին մարդի

Վրացտանա գոզալներըն։

Թիֆլիս քաղաքըն պատվական,

Հույժ գեղեցիկ են, սիրական

<poem>

Հարգամ քու դուռըն գալս իմացիր.

Երկու աչքիցս արուն ա կաթում,

::Յա՛ր, հերիք է, մուրվաթ արա՛,

::Նահախ տեղան մի՛ չարչարիր,

Սրտիս դարդերն չո՞ւմ չես իմանըմ,

Ագռավին շուշի միջում պահես շաքար ու նաբաթով,

Մանկական ուսումն ունի միլիոնի չափ արժողություն,

Ապտակով սընված տըղեն առանց աստիճան չի լինի։

Արյան ծարավի սերըդ է ահարկու խոնարհիս, ներհակ կա ավարիս։

Է՛ այսուհետև ի՞նչ է պակաս մահվան հոժարիս, բախտով ապիկարիս.

Ասավ.— Շիրին, դու պե՛տք է սիրույս մեջ չի դադարիս, մինչ ինձ հավասարիս։ (2)

</poem>

Կոշիկ հագավ, տակը ոսկե նալ գըցեց,

Հարսը դառավ, գլխին քիրման շալ գըցեց,

::Աղջի՛ արի, քո խոստանասիդ մատաղ...

Կանգնել ես բալկոնումը, համաշա ես,

Դուն ինձ համար, վարդ, մանուշակ, փաշա ես,

Ո՞ր տունը քանդվածը քեզ կասի՝ ալաշա ես։