Changes

Շան սիրտ

Ավելացվել է 26 բայտ, 13:07, 21 Հունվարի 2014
/* 2 */
ֆիլիպ Ֆիլիպովիչը գլանակի մնացորդը նետեց դույլի մեջ, կոճկեց խալաթը․ պատի հայելուն նայլելով հարդարեց փափլիկ բեղերը և ձայն տվեց շանը․
—Քուչի— Քուչի,քուչի․․․ դե, լավ, լավ, ոչինչ։ Գնանք ընդունենք։
Շունը կանգնեց անհաստատ ոաքերին, ճոճվեց ու սրսփաց, բայց
— Նախկին է․․․— և անաղմուկ հեռացավ, և Ֆիլիպ Ֆիլիպովիչը, ծածանելով խալաթի փեշերը, նստեց վիթխարի գրասեղանի մոտ և միանգամից դարձավ արտակարգ կարևոր ու ներկայանալի։
-Չէ, սա բուժարան չէ․․․ մի ուրիշ տեսակ տեղ եմ ընկել,— շփոթմանքի մեջ մտածեց շունը և մեկնվեց գորգանախշի վրա, կաշվապատ ծանր բազմոցի մոտ,— իսկ այս բվի հախից մենք կգանք․․․
Դուռը փափուկ բացվեց և ներս եկավ շանն այնպես զարմացրած մեկը, որ սա կլանչեց, բայց վախվորած։
Ներս եկածը շատ հարգալիր և շփոթված խոնարհվեց Ֆիլիպ Ֆիլիպովիչին:
-Հի-հի՛․․․ Դուք կախարդ եք հրաշագործ, պրոֆեսոր,— շփոթահար արտբերեց նա։
—Հանեք — Հանեք շալվարը, սիրելիս,— կարգադրեց Ֆիլիպ Ֆիլիպովիչը և վեր կացավ տեղից։
«Տեր մեր Քրիստոս,— մտածեց շունը,—այ քեզ պտուղ»:
Շունը տանել չէր կարող կատուներին և հաչաց այնպես, որ մարդը վեր թռավ:
- Ա՛յ։
— Ջարդդ տալու եմ: Մի վախեցեք, չի կծում։
— Ես միայն ձեզ, գիտության պայծառ աստղին, բայց երդվում եմ, այնպիսի սարսափելի բան է․․․
—Քանի՞ — Քանի՞ տարեկան եք,— մոլեգնած ու խզված ձայնով հարցրեց Ֆիլիպ Ֆիլիպովիչը և նրա ակնոցը փայլատակեց:
-Հսունմեկ― Հիսունմեկ,— վախից գալարվելով պատասխանեց տիկինը։
— Հանեք վարտիքը, տիկին,- թեթևացած արտաբերեց Ֆիլիպ Ֆիլիպովիչը և մատնացույց արեց բարձր սպիտակ կառափնատեղն անկյունում։
— Տիկին, ես ձեզ կապիկի ձվարաններ կներդնեմ,— հայտարարեց նա և հայացքը խստացրեց։
- Ա՛հ, պրոֆեսոր, մի՞թե կապկի։
— Այո,— անհողդողդ պատասխանեց Ֆիլիպ Ֆիլիպովիչը։
— Իսկ վիրահատությունը երբ է,— գունատված, նվազ ձայնով հարցրեց կինը։
«Աևիլյայից «Սևիլյայից գրենադա․․․» ո՜ւհո՜ւմմ․․․ Երկուշաբթի։ Կպառկեք կինիկայում առավոտիտ, իմ ասիստենտը կնախապատրաստի ձեզ։
- Ահ, ես կլինիկայում չեմ ուզում: Արդյոք չի՞ կարելի ձեզ մոտ, պրոֆեսոր։
— Գիտեք, ինձ մոտ ես վիրահատււմ եմ միայն ծայրահեղ դեպքերում։ Դա շատ թանկ կարժենա՝ հիսուն տասանոց։
— Պարոնայք,- բորբոքված բղավեց Ֆիլիպ Ֆիլիպովիչը, — չի կարելի այդպես: Պետք է զսպել իրեն։ Նա քանի՞ տարեկան է:
— Տասնչորս, պրոֆեսոր․․․ Հասկանում եք, հրապարւսկումն հրապարակումն ինձ կկործանի։ Օրերս պիտի գործուղում ստանամ Լոնդոն․․․
— Բայց ես իրավաբան չեմ, սիրելիս․․․ է, սպասեք երկու տարի և ամուսնացեք։
— Ամուսնացած եմ, պրոֆեսոր։
- Ախ, պարոնայք, պարոնայք ․․․
Դռները բացվում-փակվում էին, փոխխվում էին դեմքերը, շրխկշրխկում էին պահարանի գործիքները, և Ֆիլիպ Ֆիլիպովիչն աշխատում էր անընդմեջ։
Այդ դեպքում, դուք կարող եք մնալ կեպիով, իսկ ձեզ, ողորմած պարոն, կխնդրեմ հանել ձեր գլխարկը,— ազդու տոնով ասաց Ֆիլիպ Ֆիլիպովիչը:
-Ես «ողորմած պարոն» չեմ,— շփոթահար մրթմրթաց շիկամազը՝ հանելով փափախը:
— Մենք եկել ենք ձեզ մոտ,- նորից սկսեց խրձակիր սևը։
— Դուք մեզ ծաղրում եք, պրոֆեսոր Պրեոբրաժենսկիյ:
-Ի՞նչ գործով եք եկել ինձ մոտ, հնարավորինս շուտ ասացեք, ես հիմա գնում եմ Ճաշելու:
— Մենք՝ տան վարչությունը,— ատելությամբ սկսեց Շվոնդերը,— ձեզ մոտ ենք եկել մեր տան բնակիչների ընդհանուր ժողովից հետո, ուր դրված էր տանը բնակարանների խտացման հարցը։
Վստահելի
1318
edits