<poem>Քութիկն ասաց մկանը,
::որին բռնեց իր տանը. «Քեզ :::դատարան քարշ կտամ, ::::էնտեղ հախիցդ:::::կգամ: Ոչ մի հեր– ::::::քում ու բողոք, թող :::::::լինի դատն ան–::::::::ողոք: Մեկ է, էս–:::::::օր անգործ եմ, ::::::ինքս սիրով կը–:::::փորձեմ»: Պա– ::::տասխանեց Մուկն :::այդժամ. «Ախր, ::պարոն հարգարժան, :էս ի՞նչ դատ է
ահավոր, որը
:չունի դատա–
:վոր: Առանց
::նրա մենք ի՞նչ
